ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಹೋಗು

ನವೋದಯ

ವಿಕಿಪೀಡಿಯದಿಂದ, ಇದು ಮುಕ್ತ ಹಾಗೂ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಿಶ್ವಕೋಶ
ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್, ಯುರೋಪಿಯನ್ ನವೋದಯದ ಜನ್ಮಸ್ಥಳ. ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪದ ದೃಷ್ಟಿಕೋನ, ಆಧುನಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು, ಬ್ಯಾಂಕಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಲೆಕ್ಕಪತ್ರದ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳನ್ನು ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಪರಿಚಯಿಸಲಾಯಿತು.

ನವೋದಯ ಯುರೋಪಿನ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯಯುಗದಿಂದ ಆಧುನಿಕತೆಗೆ ಪರಿವರ್ತನೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತದೆ. ೧೫ ಮತ್ತು ೧೬ ನೇ ಶತಮಾನಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಇದು ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಪ್ರಾಚೀನತೆ ಆಲೋಚನೆಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಧನೆಗಳನ್ನು ಪುನರುಜ್ಜೀವನಗೊಳಿಸುವ ಮತ್ತು ಮೀರಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನದಿಂದ ನಿರೂಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಇದು ಮಧ್ಯಯುಗದ ಅಂತ್ಯದ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿನ ನಂತರ ಸಂಭವಿಸಿತು ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ ಸಾಮಾಜಿಕ ಬದಲಾವಣೆಯೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ. ಪ್ರಮಾಣಿತ ಅವಧಿಯ ಜೊತೆಗೆ, "ದೀರ್ಘ ಪುನರುಜ್ಜೀವನ" ದ ಪ್ರತಿಪಾದಕರು ೧೪ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಅದರ ಆರಂಭವನ್ನು ಮತ್ತು ೧೭ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಅದರ ಅಂತ್ಯವನ್ನು ಹಾಕಬಹುದು.

ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವು ನವೋದಯದ ಆರಂಭಿಕ ಆಧುನಿಕ ಅಂಶಗಳ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದಿಂದ ವಿರಾಮ ಎಂದು ವಾದಿಸುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಇಂದು ಅನೇಕ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಅದರ ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಅಂಶಗಳ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚು ಗಮನಹರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಇದು ಮಧ್ಯಯುಗದ ವಿಸ್ತರಣೆ ಎಂದು ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ. [] [] ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅವಧಿಯ ಆರಂಭಗಳು - ೧೫ ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭಿಕ ಪುನರುಜ್ಜೀವನ ಮತ್ತು ಸುಮಾರು ೧೨೫೦ ಅಥವಾ ೧೩೦೦ ರಿಂದ ಇಟಾಲಿಯನ್ ಪ್ರೊಟೊ-ನವೋದಯ - ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ ಮಧ್ಯಯುಗದ ಅಂತ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಅತಿಕ್ರಮಿಸುತ್ತದೆ. ಶ. ೧೨೫೦-೧೫೦೦, ಮತ್ತು ಮಧ್ಯಯುಗವು ಆಧುನಿಕ ಯುಗದಂತೆ ಕ್ರಮೇಣ ಬದಲಾವಣೆಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದ ದೀರ್ಘ ಅವಧಿಯಾಗಿದೆ. ಎರಡರ ನಡುವಿನ ಪರಿವರ್ತನೆಯ ಅವಧಿಯಾಗಿ, ನವೋದಯವು ಎರಡಕ್ಕೂ ನಿಕಟ ಹೋಲಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಆರಂಭಿಕ ಉಪ-ಅವಧಿಗಳು.

ನವೋದಯದ ಬೌದ್ಧಿಕ ಆಧಾರವು ಅದರ ಮಾನವತಾವಾದದ ಆವೃತ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಇದು ರೋಮನ್ ಮಾನವತಾವಾದದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯಿಂದ ಮತ್ತು ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಗ್ರೀಕ್ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ಮರುಶೋಧನೆಯಿಂದ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿತು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಪ್ರೊಟಾಗೋರಸ್, "ಮನುಷ್ಯನು ಎಲ್ಲದರ ಅಳತೆ" ಎಂದು ಹೇಳಿದನು. ಈ ಹೊಸ ಚಿಂತನೆಯು ಕಲೆ, ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪ, ರಾಜಕೀಯ, ವಿಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಯಿತು . ತೈಲ ವರ್ಣಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಮತ್ತು ಕಾಂಕ್ರೀಟ್ ಅನ್ನು ಹೇಗೆ ತಯಾರಿಸಬೇಕೆಂಬುದರ ಪುನಶ್ಚೇತನದ ಜ್ಞಾನವು ಆರಂಭಿಕ ಉದಾಹರಣೆಗಳಾಗಿವೆ. ಲೋಹದ ಚಲಿಸಬಲ್ಲ ಪ್ರಕಾರದ ಆವಿಷ್ಕಾರವು ೧೫ ನೇ ಶತಮಾನದ ನಂತರದ ಆಲೋಚನೆಗಳ ಪ್ರಸರಣವನ್ನು ವೇಗಗೊಳಿಸಿದರೂ, ನವೋದಯದ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಯುರೋಪಿನಾದ್ಯಂತ ಏಕರೂಪವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ: ಮೊದಲ ಕುರುಹುಗಳು ೧೩ ನೇ ಶತಮಾನದ ಉತ್ತರಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಡಾಂಟೆಯ ಬರಹಗಳೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತು ಜಿಯೊಟ್ಟೊ ಅವರ ವರ್ಣಚಿತ್ರಗಳೊಂದಿಗೆ ಇಟಲಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡವು.

ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಆಂದೋಲನವಾಗಿ, ನವೋದಯವು ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಮತ್ತು ದೇಶೀಯ ಸಾಹಿತ್ಯಗಳ ನವೀನ ಹೂಬಿಡುವಿಕೆಯನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇದು ೧೪ ನೇ ಶತಮಾನದ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಮೂಲಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಕಲಿಕೆಯ ಪುನರುಜ್ಜೀವನದೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಇದನ್ನು ಸಮಕಾಲೀನರು ಪೆಟ್ರಾಕ್‌ಗೆ ಸಲ್ಲುತ್ತಾರೆ. ರೇಖಾತ್ಮಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನ ಮತ್ತು ಚಿತ್ರಕಲೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಾಸ್ತವತೆಯನ್ನು ನಿರೂಪಿಸುವ ಇತರ ತಂತ್ರಗಳ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ; ಮತ್ತು ಕ್ರಮೇಣ ಆದರೆ ವ್ಯಾಪಕವಾದ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಸುಧಾರಣೆ . ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ, ನವೋದಯವು ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕತೆಯ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು ಮತ್ತು ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿತು ಮತ್ತು ವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ವೀಕ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ಅನುಗಮನದ ತಾರ್ಕಿಕತೆಯ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅವಲಂಬನೆಯನ್ನು ನೀಡಿತು. ನವೋದಯವು ಅನೇಕ ಬೌದ್ಧಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಅನ್ವೇಷಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ರಾಂತಿಗಳನ್ನು ಕಂಡರೂ, ಹಾಗೆಯೇ ಆಧುನಿಕ ಬ್ಯಾಂಕಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಲೆಕ್ಕಪರಿಶೋಧಕ ಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿತು. [] ಇದು ಬಹುಶಃ ತನ್ನ ಕಲಾತ್ಮಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ಮತ್ತು ಲಿಯೊನಾರ್ಡೊ ಡಾ ವಿನ್ಸಿ ಮತ್ತು ಅಂತಹ ಬಹುಶ್ರುತಿಗಳ ಕೊಡುಗೆಗಳಿಗೆ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದೆ. ಮೈಕೆಲ್ಯಾಂಜೆಲೊ, "ನವೋದಯ ಮಾನವ" ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿದರು. [] []

ಪುನರುಜ್ಜೀವನವು ಇಟಲಿಯ ಅನೇಕ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್ ಗಣರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. [] ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ನಾಗರಿಕ ವಿಶಿಷ್ಟತೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ವಿವಿಧ ಅಂಶಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವ ಅದರ ಮೂಲ ಮತ್ತು ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಲು ವಿವಿಧ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅದರ ರಾಜಕೀಯ ರಚನೆ, ಅದರ ಪ್ರಬಲ ಕುಟುಂಬವಾದ ಮೆಡಿಸಿ, [] ಮತ್ತು ಗ್ರೀಕ್ ವಿದ್ವಾಂಸರ ವಲಸೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಪಠ್ಯಗಳು ಇಟಲಿಗೆ ಕಾನ್ಸ್ಟಾಂಟಿನೋಪಲ್ ಪತನದ ನಂತರ ಒಟ್ಟೋಮನ್ ಟರ್ಕ್ಸ್‌‌‍ಗೆ . [] ಇತರ ಪ್ರಮುಖ ಕೇಂದ್ರಗಳೆಂದರೆ ಉತ್ತರ ಇಟಾಲಿಯನ್ ನಗರ-ರಾಜ್ಯಗಳಾದ ವೆನಿಸ್, ಜಿನೋವಾ, ಮಿಲನ್, ಬೊಲೊಗ್ನಾ, ರೋಮ್ ನವೋದಯ ಪಪಾಸಿ ಮತ್ತು ನೇಪಲ್ಸ್ . ಇಟಲಿಯಿಂದ, ನವೋದಯವು ಯುರೋಪಿನಾದ್ಯಂತ ಫ್ಲಾಂಡರ್ಸ್, ಫ್ರಾನ್ಸ್, ಬ್ರಿಟನ್, ಐರ್ಲೆಂಡ್, ಸ್ಪೇನ್, ಪೋರ್ಚುಗಲ್, ಜರ್ಮನಿ, ಪೋಲೆಂಡ್, ಹಂಗೇರಿ ( ನೇಪಲ್ಸ್‌‌ನ ಬೀಟ್ರಿಸ್ನೊಂದಿಗೆ ) ಮತ್ತು ಇತರೆಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಹರಡಿತು.

ನವೋದಯವು ಸುದೀರ್ಘ ಮತ್ತು ಸಂಕೀರ್ಣವಾದ ಇತಿಹಾಸಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾದ ಅವಧಿಗಳ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಂದೇಹಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ, ೧೯ ನೇ ಶತಮಾನದ "ನವೋದಯ" ಮತ್ತು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ವೀರರನ್ನು "ನವೋದಯ ಪುರುಷರು" ಎಂದು ವೈಭವೀಕರಿಸಲು ಇತಿಹಾಸಕಾರರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಚರ್ಚೆಗಳು ನಡೆದಿವೆ. ಒಂದು ಪದವಾಗಿ ಮತ್ತು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಚಿತ್ರಣವಾಗಿ ನವೋದಯದ ಉಪಯುಕ್ತತೆ. ಕೆಲವು ವೀಕ್ಷಕರು ನವೋದಯವು ಮಧ್ಯಯುಗದಿಂದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ "ಮುಂದುವರಿಯಿತು" ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಬದಲಿಗೆ ಇದನ್ನು ನಿರಾಶಾವಾದ ಮತ್ತು ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಪ್ರಾಚೀನತೆಯ ಬಗೆಗಿನ ಗೃಹವಿರಹದ ಅವಧಿಯಾಗಿ ನೋಡಿದ್ದಾರೆ. [] ಆದರೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಲಾಂಗ್ಯೂ ಡ್ಯೂರಿ ಬದಲಿಗೆ ಎರಡು ಯುಗಗಳ ನಡುವಿನ ನಿರಂತರತೆಯ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದೆ. [೧೦] ಇವುಗಳು "ಸಾವಿರ ಸಂಬಂಧಗಳಿಂದ" ಪನೋಫ್ಸ್ಕಿ ಗಮನಿಸಿದಂತೆ ಲಿಂಕ್ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ. [೧೧]

ರಿನಾಸ್ಕಿತಾ ('ಪುನರ್ಜನ್ಮ') ಎಂಬ ಪದವು ಮೊದಲು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಜಾರ್ಜಿಯೋ ವಸಾರಿಯವರ ಲೈವ್ಸ್ ಆಫ್ ದಿ ಆರ್ಟಿಸ್ಟ್ಸ್ (ಶ. ೧೫೫೦), ೧೮೩೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ನವೋದಯ ಎಂದು ಆಂಗ್ಲೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. [೧೨] ಈ ಪದವನ್ನು ಕ್ಯಾರೊಲಿಂಗಿಯನ್ ನವೋದಯ (೮ ಮತ್ತು ೯ ನೇ ಶತಮಾನಗಳು), ಒಟ್ಟೋನಿಯನ್ ನವೋದಯ (೧೦ ನೇ ಮತ್ತು ೧೧ ನೇ ಶತಮಾನ), ಮತ್ತು ೧೨ ನೇ ಶತಮಾನದ ಪುನರುಜ್ಜೀವನದಂತಹ ಇತರ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಚಳುವಳಿಗಳಿಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಅವಲೋಕನ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ನವೋದಯವು ಒಂದು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಆಂದೋಲನವಾಗಿದ್ದು, ಆಧುನಿಕ ಕಾಲದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಬೌದ್ಧಿಕ ಜೀವನವನ್ನು ಗಾಢವಾಗಿ ಪ್ರಭಾವಿಸಿತು. ಇಟಲಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿ, ೧೬ನೇ ಶತಮಾನದ ವೇಳೆಗೆ ಯುರೋಪಿನ ಉಳಿದ ಭಾಗಗಳಿಗೆ ಹರಡಿತು, ಅದರ ಪ್ರಭಾವವು ಕಲೆ, ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪ, ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ, ಸಾಹಿತ್ಯ, ಸಂಗೀತ, ವಿಜ್ಞಾನ, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ, ರಾಜಕೀಯ, ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ಬೌದ್ಧಿಕ ವಿಚಾರಣೆಯ ಇತರ ಅಂಶಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದಿದೆ. ನವೋದಯ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ ಮಾನವತಾವಾದದ ವಿಧಾನವನ್ನು ಬಳಸಿದರು ಮತ್ತು ಕಲೆಯಲ್ಲಿ ನೈಜತೆ ಮತ್ತು ಮಾನವ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಿದರು. [೧೩]

ಪೊಗ್ಗಿಯೊ ಬ್ರಾಸಿಯೋಲಿನಿಯಂತಹ ನವೋದಯ ಮಾನವತಾವಾದಿಗಳು ಯುರೋಪಿನ ಸನ್ಯಾಸಿಗಳ ಗ್ರಂಥಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದ ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಸಾಹಿತ್ಯ, ಐತಿಹಾಸಿಕ ಮತ್ತು ವಾಗ್ಮಿ ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಿದರು. ಆದರೆ ಕಾನ್ಸ್ಟಾಂಟಿನೋಪಲ್ (೧೪೫೩) ಪತನವು ವಲಸಿಗ ಗ್ರೀಕ್ ವಿದ್ವಾಂಸರ ಅಲೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿತು. ಪ್ರಾಚೀನ ಗ್ರೀಕ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ಹಸ್ತಪ್ರತಿಗಳನ್ನು ತಂದಿತು. ಪಶ್ಚಿಮದಲ್ಲಿ ಅಸ್ಪಷ್ಟತೆಗೆ ಬಿದ್ದಿತು. ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಮತ್ತು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಪಠ್ಯಗಳ ಮೇಲಿನ ಅವರ ಹೊಸ ಗಮನದಲ್ಲಿ ನವೋದಯ ವಿದ್ವಾಂಸರು 12 ನೇ ಶತಮಾನದ ನವೋದಯದ ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ವಿದ್ವಾಂಸರಿಂದ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ಭಿನ್ನರಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಅವರು ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಜ್ಞಾನಗಳು, ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಗಣಿತದ ಗ್ರೀಕ್ ಮತ್ತು ಅರೇಬಿಕ್ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲು ಗಮನಹರಿಸಿದರು.

ಸ್ಯಾಂಡ್ರೊ ಬೊಟಿಸೆಲ್ಲಿ ಅವರಿಂದ ಯುವತಿಯ ಭಾವಚಿತ್ರ (ಶ. ೧೪೮೦–೮೫) ( ಸಿಮೊನೆಟ್ಟಾ ವೆಸ್ಪುಸಿ )

ನಿಯೋಪ್ಲಾಟೋನಿಸಂನ ಪುನರುಜ್ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನವೋದಯ ಮಾನವತಾವಾದಿಗಳು ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಧರ್ಮವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಲಿಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆ ತದ್ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ನವೋದಯದ ಅನೇಕ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕೃತಿಗಳು ಅದಕ್ಕೆ ಮೀಸಲಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಚರ್ಚ್ ನವೋದಯ ಕಲೆಯ ಅನೇಕ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಪೋಷಿಸಿತು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳು ಧರ್ಮವನ್ನು ಸಮೀಪಿಸುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಬದಲಾವಣೆಯು ನಡೆಯಿತು. ಅದು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಜೀವನದ ಇತರ ಹಲವು ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಫಲಿಸುತ್ತದೆ. [೧೪] ಇದರ ಜೊತೆಗೆ, ಗ್ರೀಕ್ ಹೊಸ ಒಡಂಬಡಿಕೆಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ಅನೇಕ ಗ್ರೀಕ್ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಬೈಜಾಂಟಿಯಮ್‌ನಿಂದ ಪಶ್ಚಿಮ ಯುರೋಪ್‌ಗೆ ತರಲಾಯಿತು. ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದ ನಂತರ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ವಿದ್ವಾಂಸರನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿತು. ಗ್ರೀಕ್ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಕೃತಿಗಳೊಂದಿಗಿನ ಈ ಹೊಸ ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥ, ಮತ್ತು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮಾನವತಾವಾದಿಗಳಾದ ಲೊರೆಂಜೊ ವಲ್ಲಾ ಮತ್ತು ಎರಾಸ್ಮಸ್ ಅವರು ಉತ್ತೇಜಿಸಿದ ಹೊಸ ಒಡಂಬಡಿಕೆಯ ಮೂಲ ಗ್ರೀಕ್‌ಗೆ ಹಿಂತಿರುಗುವುದು ಸುಧಾರಣೆಗೆ ದಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಡಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ನಿಕೋಲಾ ಪಿಸಾನೊ ಅವರ ಶಿಲ್ಪದಲ್ಲಿ ಕ್ಲಾಸಿಸಿಸಂಗೆ ಮೊದಲ ಕಲಾತ್ಮಕ ಹಿಂದಿರುಗಿದ ನಂತರ, ಮಸಾಸಿಯೊ ನೇತೃತ್ವದ ಫ್ಲೋರೆಂಟೈನ್ ವರ್ಣಚಿತ್ರಕಾರರು ಮಾನವ ರೂಪವನ್ನು ನೈಜವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಲು ಶ್ರಮಿಸಿದರು. ದೃಷ್ಟಿಕೋನ ಮತ್ತು ಬೆಳಕನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ ನಿರೂಪಿಸುವ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದರು. ರಾಜಕೀಯ ದಾರ್ಶನಿಕರು, ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾದ ನಿಕೊಲೊ ಮ್ಯಾಕಿಯಾವೆಲ್ಲಿ, ರಾಜಕೀಯ ಜೀವನವನ್ನು ಅದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಇದ್ದಂತೆ ವಿವರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು, ಅಂದರೆ ಅದನ್ನು ತರ್ಕಬದ್ಧವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು. ಇಟಾಲಿಯನ್ ನವೋದಯ ಮಾನವತಾವಾದಕ್ಕೆ ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ಕೊಡುಗೆ, ಜಿಯೋವಾನಿ ಪಿಕೊ ಡೆಲ್ಲಾ ಮಿರಾಂಡೋಲಾ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಪಠ್ಯ ಡಿ ಹೋಮಿನಿಸ್ ಡಿಗ್ನಿಟೇಟ್ ( ಒರೇಶನ್ ಆನ್ ದಿ ಡಿಗ್ನಿಟಿ ಆಫ್ ಮ್ಯಾನ್, ೧೪೮೬) ಅನ್ನು ಬರೆದರು. ಇದು ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ, ನೈಸರ್ಗಿಕ ಚಿಂತನೆ, ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ಮಾಂತ್ರಿಕತೆಯ ಕಾರಣದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಎದುರಾಳಿ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧಗಳ ಸರಣಿಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಮತ್ತು ಗ್ರೀಕ್ ಅನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುವುದರ ಜೊತೆಗೆ, ನವೋದಯ ಲೇಖಕರು ಸಹ ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಬಳಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಪ್ರಿಂಟಿಂಗ್ ಪ್ರೆಸ್‌ನ ಪರಿಚಯದೊಂದಿಗೆ, ಇದು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರಿಗೆ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಬೈಬಲ್ ಅನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ. [೧೫]

ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ, ನವೋದಯವನ್ನು ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದ ಕಲ್ಪನೆಗಳ ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ಚಿಂತನೆಗೆ ನವೀನ ವಿಧಾನಗಳ ಮೂಲಕ ಜಾತ್ಯತೀತ ಮತ್ತು ಲೌಕಿಕವನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲು ಮತ್ತು ಸುಧಾರಿಸಲು ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳ ಪ್ರಯತ್ನವಾಗಿ ವೀಕ್ಷಿಸಬಹುದು. ಕೆಲವು ವಿದ್ವಾಂಸರು, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ರಾಡ್ನಿ ಸ್ಟಾರ್ಕ್, [೧೬] ಇಟಾಲಿಯನ್ ನಗರ-ರಾಜ್ಯಗಳ ಹಿಂದಿನ ಆವಿಷ್ಕಾರಗಳ ಪರವಾಗಿ ಪುನರುಜ್ಜೀವನವನ್ನು ಕಡಿಮೆಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಾಶೀಲ ಸರ್ಕಾರ, ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಯ ಜನ್ಮವನ್ನು ವಿವಾಹವಾಯಿತು. ಮಹಾನ್ ಯುರೋಪಿಯನ್ ರಾಜ್ಯಗಳು (ಫ್ರಾನ್ಸ್ ಮತ್ತು ಸ್ಪೇನ್) ಸಂಪೂರ್ಣ ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವಗಳಾಗಿದ್ದರೆ ಮತ್ತು ಇತರರು ನೇರ ಚರ್ಚ್ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿದ್ದರೆ, ಇಟಲಿಯ ಸ್ವತಂತ್ರ ನಗರ-ಗಣರಾಜ್ಯಗಳು ಸನ್ಯಾಸಿಗಳ ಎಸ್ಟೇಟ್‌ಗಳ ಮೇಲೆ ಆವಿಷ್ಕರಿಸಿದ ನವೋದಯಕ್ಕೆ ಮುಂಚಿನ ಮತ್ತು ಹಣಕಾಸು ಒದಗಿಸಿದ ವಾಣಿಜ್ಯ ಕ್ರಾಂತಿ ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಂಡವು ಮತ್ತು ಅಭೂತಪೂರ್ವವಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದವು ಎಂದು ಈ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ ವಾದಿಸುತ್ತದೆ.

ಮೂಲಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್ ನ ನೋಟ, ನವೋದಯದ ಜನ್ಮಸ್ಥಳ

ನವೋದಯವನ್ನು ನಿರೂಪಿಸುವ ಕಲ್ಪನೆಗಳು ೧೩ ಮತ್ತು ೧೪ ನೇ ಶತಮಾನದ ತಿರುವಿನಲ್ಲಿ ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಮೂಲವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವು ಎಂದು ಹಲವರು ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ. ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಡಾಂಟೆ ಅಲಿಘೇರಿ (೧೨೬೫-೧೩೨೧) ಮತ್ತು ಪೆಟ್ರಾರ್ಕ್ (೧೩೦೪-೧೩೭೪), ಜೊತೆಗೆ ವರ್ಣಚಿತ್ರಗಳು ಜಿಯೊಟ್ಟೊ ಡಿ ಬೊಂಡೋನ್ (೧೨೬೭–೧೩೩೭). ಕೆಲವು ಬರಹಗಾರರು ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ದಿನಾಂಕವನ್ನು ಸಾಕಷ್ಟು ನಿಖರವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿ ಪ್ರತಿಭೆಗಳಾದ ಲೊರೆಂಜೊ ಘಿಬರ್ಟಿ ಮತ್ತು ಫಿಲಿಪ್ಪೊ ಬ್ರೂನೆಲ್ಲೆಸ್ಚಿ ಅವರು ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್ ಕ್ಯಾಥೆಡ್ರಲ್‌ನ ಬ್ಯಾಪ್ಟಿಸ್ಟರಿಗಾಗಿ ಕಂಚಿನ ಬಾಗಿಲುಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಸ್ಪರ್ಧಿಸಿದಾಗ ೧೪೦೧ ರ ಪ್ರಸ್ತಾವಿತ ಆರಂಭಿಕ ಹಂತವಾಗಿದೆ (ಘಿಬರ್ಟಿ ನಂತರ ಗೆದ್ದರು). [೧೭] ಇತರರು ಕಲಾವಿದರು ಮತ್ತು ಬಹುಶ್ರುತರಾದ ಬ್ರೂನೆಲ್ಲೆಸ್ಚಿ, ಘಿಬರ್ಟಿ, ಡೊನಾಟೆಲ್ಲೊ ಮತ್ತು ಮಸಾಸಿಯೊಗಳ ನಡುವಿನ ಹೆಚ್ಚು ಸಾಮಾನ್ಯ ಸ್ಪರ್ಧೆಯನ್ನು ನವೋದಯದ ಸೃಜನಶೀಲತೆಯನ್ನು ಪ್ರಚೋದಿಸುವಂತೆ ಕಲಾತ್ಮಕ ಆಯೋಗಗಳಿಗಾಗಿ ನೋಡುತ್ತಾರೆ. ಆದರೂ ಇಟಲಿಯಲ್ಲಿ ನವೋದಯ ಏಕೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅದು ಏಕೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು ಎಂಬುದು ಹೆಚ್ಚು ಚರ್ಚೆಯಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ. ಅಂತೆಯೇ, ಅದರ ಮೂಲವನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಹಲವಾರು ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳನ್ನು ಮುಂದಿಡಲಾಗಿದೆ.

ನವೋದಯದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಹಣ ಮತ್ತು ಕಲೆ ಪರಸ್ಪರ ಕೈಜೋಡಿಸಿದವು. ಕಲಾವಿದರು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪೋಷಕರ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತರಾಗಿದ್ದರು, ಆದರೆ ಕಲಾತ್ಮಕ ಪ್ರತಿಭೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಸಲು ಪೋಷಕರಿಗೆ ಹಣದ ಅಗತ್ಯವಿತ್ತು. ೧೪, ೧೫ ಮತ್ತು ೧೬ ನೇ ಶತಮಾನಗಳಲ್ಲಿ ಏಷ್ಯಾ ಮತ್ತು ಯುರೋಪ್‌ಗೆ ವ್ಯಾಪಾರವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಇಟಲಿಗೆ ತರಲಾಯಿತು. ಟೈರೋಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಬೆಳ್ಳಿ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ಹಣದ ಹರಿವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು. ಕ್ರುಸೇಡ್‌ಗಳ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮನೆಗೆ ತಂದ ಮುಸ್ಲಿಂ ಪ್ರಪಂಚದ ಐಷಾರಾಮಿಗಳು ಜಿನೋವಾ ಮತ್ತು ವೆನಿಸ್‌ನ ಸಮೃದ್ಧಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದವು. [೧೮]

ಜೂಲ್ಸ್ ಮೈಕೆಲೆಟ್ ಫ್ರಾನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ೧೬ ನೇ ಶತಮಾನದ ಪುನರುಜ್ಜೀವನವನ್ನು ಯುರೋಪಿನ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯಯುಗದಿಂದ ವಿರಾಮವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವ ಅವಧಿ ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಮಾನವೀಯತೆ ಮತ್ತು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅದರ ಸ್ಥಾನದ ಬಗ್ಗೆ ಆಧುನಿಕ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದರು. [೧೯]

ನವೋದಯ ಮಾನವತಾವಾದದ ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಮತ್ತು ಗ್ರೀಕ್ ಹಂತಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಕೊಲುಸಿಯೊ ಸಲುತಾಟಿ

ಹೈ ಮಧ್ಯಯುಗಕ್ಕೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ, ಲ್ಯಾಟಿನ್ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಗ್ರೀಕ್ ಮತ್ತು ಅರೇಬಿಕ್ ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಜ್ಞಾನ, ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಗಣಿತದ ಕೃತಿಗಳ ಅಧ್ಯಯನದ ಮೇಲೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಗಮನಹರಿಸಿದಾಗ, [೨೦] ನವೋದಯ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಮತ್ತು ಗ್ರೀಕ್ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ, ಐತಿಹಾಸಿಕ ಮತ್ತು ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯವನ್ನು ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲು ಹೆಚ್ಚು ಆಸಕ್ತಿ ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಸ್ಥೂಲವಾಗಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಇದು ೧೪ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಹಂತದೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ವಿದ್ವಾಂಸರಾದ ಪೆಟ್ರಾಕ್, ಕೊಲುಸಿಯೊ ಸಲುಟಾಟಿ (೧೩೩೧-೧೦೬), ನಿಕೊಲೊ ಡಿ' ನಿಕೊಲಿ (೧೩೬೪-೧೪೩೭), ಮತ್ತು ಪೊಗ್ಗಿಯೊ ಬ್ರಾಸಿಯೊಲಿನಿ (೧೩೮೦-೧೪೫೯) ಗ್ರಂಥಾಲಯಗಳನ್ನು ಸ್ಕ್ರಾರ್ ಮಾಡಿದಾಗ. ಸಿಸೆರೊ, ಲುಕ್ರೆಟಿಯಸ್, ಲಿವಿ ಮತ್ತು ಸೆನೆಕಾ ಅವರಂತಹ ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಲೇಖಕರ ಕೃತಿಗಳ ಹುಡುಕಾಟದಲ್ಲಿ ಯುರೋಪ್. [೨೧]  ೧೫ ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದ ವೇಳೆಗೆ, ಉಳಿದಿರುವ ಅಂತಹ ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಬಹುಭಾಗವನ್ನು ಮರುಪಡೆಯಲಾಯಿತು. ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಯುರೋಪಿಯನ್ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಪ್ರಾಚೀನ ಗ್ರೀಕ್ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ, ಐತಿಹಾಸಿಕ, ವಾಗ್ಮಿ ಮತ್ತು ದೇವತಾಶಾಸ್ತ್ರದ ಪಠ್ಯಗಳನ್ನು ಮರುಪಡೆಯಲು ತಿರುಗಿದಂತೆ ನವೋದಯ ಮಾನವತಾವಾದದ ಗ್ರೀಕ್ ಹಂತವು ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. [೨೨] 

ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ಪಶ್ಚಿಮ ಯುರೋಪಿನಲ್ಲಿ ಸಂರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲಾದ ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಪಠ್ಯಗಳಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿ, ಪ್ರಾಚೀನ ಗ್ರೀಕ್ ಪಠ್ಯಗಳ ಅಧ್ಯಯನವು ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಪಶ್ಚಿಮ ಯುರೋಪ್ನಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಸೀಮಿತವಾಗಿತ್ತು. ವಿಜ್ಞಾನ, ಗಣಿತ ಮತ್ತು ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ಮೇಲಿನ ಪ್ರಾಚೀನ ಗ್ರೀಕ್ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಪಶ್ಚಿಮ ಯುರೋಪ್‌ನಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಸುವರ್ಣ ಯುಗದಲ್ಲಿ (ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅನುವಾದದಲ್ಲಿ) ಉನ್ನತ ಮಧ್ಯಯುಗದಿಂದ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಗ್ರೀಕ್ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ, ವಾಗ್ಮಿ ಮತ್ತು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಕೃತಿಗಳು (ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಹೋಮರ್, ಗ್ರೀಕ್ ನಾಟಕಕಾರರು, ಡೆಮೊಸ್ತನೀಸ್ ಮತ್ತು ಥುಸಿಡೈಡ್ಸ್ ) ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಅಥವಾ ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಪ್ರಪಂಚಗಳಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲಾಗಿಲ್ಲ. ಮಧ್ಯಯುಗದಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯ ಪಠ್ಯಗಳನ್ನು ಬೈಜಾಂಟೈನ್ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಮಾತ್ರ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರು. ಸಮರ್ಕಂಡ್ ಮತ್ತು ಹೆರಾತ್‌ನಲ್ಲಿನ ತೈಮುರಿಡ್ ಪುನರುಜ್ಜೀವನವು ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿದೆ. [೨೩] [೨೪] ಒಟ್ಟೋಮನ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ ಎಂದು ಕೆಲವರು ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅವರ ವಿಜಯಗಳು ಗ್ರೀಕ್ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಇಟಾಲಿಯನ್ ನಗರಗಳಿಗೆ ವಲಸೆ ಹೋಗುವುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. [೨೫]  [೨೬]  [] ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ವಿದ್ವಾಂಸರ ಒಂದು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಸಾಧನೆಯೆಂದರೆ ಈ ಸಂಪೂರ್ಣ ವರ್ಗದ ಗ್ರೀಕ್ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದ ನಂತರ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಪಶ್ಚಿಮ ಯುರೋಪ್‌ಗೆ ಮರಳಿ ತರುವುದಾಗಿದೆ.

ಮುಸ್ಲಿಂ ತರ್ಕಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು, ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಅವಿಸೆನ್ನಾ ಮತ್ತು ಅವೆರೋಸ್, ಅವರು ಈಜಿಪ್ಟ್ ಮತ್ತು ಲೆವಂಟ್ ಅನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ನಂತರ ಗ್ರೀಕ್ ಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ಆನುವಂಶಿಕವಾಗಿ ಪಡೆದರು. ಈ ವಿಚಾರಗಳ ಮೇಲಿನ ಅವರ ಭಾಷಾಂತರಗಳು ಮತ್ತು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳು ಅರಬ್ ಪಶ್ಚಿಮದ ಮೂಲಕ ಐಬೇರಿಯಾ ಮತ್ತು ಸಿಸಿಲಿಯಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿದವು. ಇದು ಈ ವಿಚಾರಗಳ ಪ್ರಸಾರಕ್ಕೆ ಪ್ರಮುಖ ಕೇಂದ್ರವಾಯಿತು. ೧೧ ರಿಂದ ೧೩ ನೇ ಶತಮಾನದವರೆಗೆ, ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಅರೇಬಿಕ್‌ನಿಂದ ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಲ್ಯಾಟಿನ್‌ಗೆ ತಾತ್ವಿಕ ಮತ್ತು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಕೃತಿಗಳ ಅನುವಾದಕ್ಕೆ ಮೀಸಲಾದ ಅನೇಕ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ಐಬೇರಿಯಾದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು, ಅದರಲ್ಲೂ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಟೊಲೆಡೊ ಸ್ಕೂಲ್ ಆಫ್ ಟ್ರಾನ್ಸ್ಲೇಟರ್ಸ್ . ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಿಂದ ಅನುವಾದದ ಈ ಕೆಲಸವು ಬಹುಮಟ್ಟಿಗೆ ಯೋಜಿತವಲ್ಲದ ಮತ್ತು ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತವಾಗಿದ್ದರೂ, ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಕಲ್ಪನೆಗಳ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಪ್ರಸರಣಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. [೨೭]

ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌‌‍ನಲ್ಲಿ ಗ್ರೀಕ್ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ, ಐತಿಹಾಸಿಕ, ವಾಗ್ಮಿ ಮತ್ತು ದೇವತಾಶಾಸ್ತ್ರದ ಪಠ್ಯಗಳ ನಿಯಮಿತ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಮತ್ತೆ ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಪಠ್ಯಕ್ರಮಕ್ಕೆ ಮರುಸಂಯೋಜಿಸುವ ಚಳುವಳಿಯು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕೊಲುಸಿಯೊ ಸಲುಟಾಟಿಯಿಂದ ಬೈಜಾಂಟೈನ್ ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕ ಮತ್ತು ವಿದ್ವಾಂಸ ಮ್ಯಾನುಯೆಲ್ ಕ್ರಿಸೊಲೊರಾಸ್ (ಶ. ೧೩೫೫-೧೪೧೫) ಅವರಿಗೆ ಕಲಿಸಲು ೧೩೯೬ ರ ಆಹ್ವಾನಕ್ಕೆ ದಿನಾಂಕವಾಗಿದೆ. [೨೮]  ಈ ಪರಂಪರೆಯನ್ನು ಹಲವಾರು ದೇಶಭ್ರಷ್ಟ ಗ್ರೀಕ್ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಬೆಸಿಲಿಯೊಸ್ ಬೆಸ್ಸಾರಿಯನ್‌ನಿಂದ ಲಿಯೊ ಅಲಾಟಿಯಸ್‌ವರೆಗೆ ಮುಂದುವರಿಸಿದರು.

ಇಟಲಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ರಚನೆಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಇಟಾಲಿಯನ್ ಪೆನಿನ್ಸುಲಾ ಸಿರ್ಕಾ ೧೪೯೪ ರ ರಾಜಕೀಯ ನಕ್ಷೆ

ಮಧ್ಯಯುಗಗಳ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಇಟಲಿಯ ವಿಶಿಷ್ಟ ರಾಜಕೀಯ ರಚನೆಗಳು ಅದರ ಅಸಾಮಾನ್ಯ ಸಾಮಾಜಿಕ ವಾತಾವರಣವು ಅಪರೂಪದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪುಷ್ಪಗುಚ್ಛದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುವಿಕೆಗೆ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು ಎಂದು ಕೆಲವರು ಸಿದ್ಧಾಂತಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಆಧುನಿಕ ಕಾಲದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಇಟಲಿಯು ರಾಜಕೀಯ ಘಟಕವಾಗಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ, ಇದನ್ನು ಸಣ್ಣ ನಗರ-ರಾಜ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ: ನೇಪಲ್ಸ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವು ದಕ್ಷಿಣವನ್ನು, ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್ ಗಣರಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ಪಾಪಲ್ ರಾಜ್ಯಗಳನ್ನು ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ, ಮಿಲನೀಸ್ ಮತ್ತು ಜಿನೋಯಿಸ್ ಕ್ರಮವಾಗಿ ಉತ್ತರ ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಿಮಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಪೂರ್ವದ ವೆನೆಷಿಯನ್ನರನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ . ಹದಿನೈದನೆಯ ಶತಮಾನದ ಇಟಲಿ ಯುರೋಪ್‌ನಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ನಗರೀಕರಣಗೊಂಡ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. [೨೯] ಅದರ ಅನೇಕ ನಗರಗಳು ಪ್ರಾಚೀನ ರೋಮನ್ ಕಟ್ಟಡಗಳ ಅವಶೇಷಗಳ ನಡುವೆ ನಿಂತಿವೆ; ನವೋದಯದ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸ್ವಭಾವವು ರೋಮನ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಹೃದಯಭಾಗದಲ್ಲಿ ಅದರ ಮೂಲದೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ. [೩೦]

ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿ ಕ್ವೆಂಟಿನ್ ಸ್ಕಿನ್ನರ್ ಅವರು ೧೨ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಇಟಲಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ ಜರ್ಮನ್ ಬಿಷಪ್ ಒಟ್ಟೋ ಆಫ್ ಫ್ರೈಸಿಂಗ್ (ಶ. ೧೧೧೪-೧೧೫೮), ರಾಜಕೀಯ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಘಟನೆಯ ವ್ಯಾಪಕವಾದ ಹೊಸ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಗಮನಿಸಿದರು. ಊಳಿಗಮಾನ್ಯ ಪದ್ಧತಿಯು ಅದರ ಸಮಾಜವು ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು ಮತ್ತು ವಾಣಿಜ್ಯವನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ. ಇದರೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿರುವುದು ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವದ-ವಿರೋಧಿ ಚಿಂತನೆಯಾಗಿದ್ದು, ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಆರಂಭಿಕ ನವೋದಯ ಫ್ರೆಸ್ಕೊ ಸೈಕಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಲಾದ ಆಂಬ್ರೋಗಿಯೊ ಲೊರೆನ್‌ಜೆಟ್ಟಿ (೧೩೩೮-೧೩೪೦ ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ) ಅವರ ಉತ್ತಮ ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟ ಸರ್ಕಾರದ ನ್ಯಾಯ, ನ್ಯಾಯ, ಗಣರಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ಉತ್ತಮ ಆಡಳಿತದ ಸದ್ಗುಣಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅಲೆಗೊರಿ ಅವರ ಬಲವಾದ ಸಂದೇಶವಿದೆ . ಕೊಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ಚರ್ಚ್ ಮತ್ತು ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಎರಡನ್ನೂ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಈ ನಗರ ಗಣರಾಜ್ಯಗಳು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಕಲ್ಪನೆಗಳಿಗೆ ಮೀಸಲಾಗಿವೆ. ಕಲೆ, ಶಿಲ್ಪಕಲೆ ಮತ್ತು ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಫ್ಲಾರೆಂಟೈನ್ ಪ್ರತಿಭೆಯ ಮ್ಯಾಟಿಯೊ ಪಾಲ್ಮಿಯೆರಿ (೧೪೦೬-೧೪೭೫) ಆಚರಣೆಯಂತಹ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಅನೇಕ ರಕ್ಷಣೆಗಳು ಇದ್ದವು ಎಂದು ಸ್ಕಿನ್ನರ್ ವರದಿ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ " ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿದ ನೈತಿಕ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ಪುಷ್ಪಮಂಜರಿ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿತ್ತು". [೩೧]

ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್ ಗಣರಾಜ್ಯದಂತಹ ಮಧ್ಯ ಇಟಲಿಯ ಆಚೆಗಿನ ನಗರಗಳು ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯಗಳು ಸಹ ತಮ್ಮ ವ್ಯಾಪಾರಿ ಗಣರಾಜ್ಯಗಳಿಗೆ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ವೆನಿಸ್ ಗಣರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿವೆ. ಆಚರಣೆಯಲ್ಲಿ ಇವುಗಳು ಒಲಿಗಾರ್ಚಿಕಲ್ ಆಗಿದ್ದರೂ ಮತ್ತು ಆಧುನಿಕ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವಕ್ಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೋಲಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೂ ಅವು ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವು ಮತ್ತು ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆಯ ಸ್ವರೂಪಗಳೊಂದಿಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸುವ ರಾಜ್ಯಗಳಾಗಿವೆ. [೩೧] [೩೨] [೩೩] ಅವರು ನೀಡಿದ ಸಾಪೇಕ್ಷ ರಾಜಕೀಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವು ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಮತ್ತು ಕಲಾತ್ಮಕ ಪ್ರಗತಿಗೆ ಅನುಕೂಲಕರವಾಗಿತ್ತು. [೩೪] ಅಂತೆಯೇ, ವೆನಿಸ್‌ನಂತಹ ಇಟಾಲಿಯನ್ ನಗರಗಳ ಸ್ಥಾನವು ದೊಡ್ಡ ವ್ಯಾಪಾರ ಕೇಂದ್ರಗಳಾಗಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಬೌದ್ಧಿಕ ಅಡ್ಡಹಾದಿಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿತು. ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು ತಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಜಗತ್ತಿನ ದೂರದ ಮೂಲೆಗಳಿಂದ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಲೆವಂಟ್‌ನಿಂದ ಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ತಂದರು. ವೆನಿಸ್ ಪೂರ್ವದೊಂದಿಗೆ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡಲು ಯುರೋಪಿನ ಗೇಟ್ವೇ ಆಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಉತ್ತಮ ಗಾಜಿನ ಉತ್ಪಾದಕವಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್ ಜವಳಿಗಳ ರಾಜಧಾನಿಯಾಗಿತ್ತು. ಇಟಲಿಗೆ ತಂದ ಸಂಪತ್ತು ಎಂದರೆ ದೊಡ್ಡ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಮತ್ತು ಖಾಸಗಿ ಕಲಾತ್ಮಕ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ನಿಯೋಜಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಬಿಡುವಿನ ಸಮಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. [೩೪]

ಕಪ್ಪು ಸಾವು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಪೀಟರ್ ಬ್ರೂಗೆಲ್ ಅವರ ದಿ ಟ್ರಯಂಫ್ ಆಫ್ ಡೆತ್ (ಶ. ೧೫೬೨) ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಯುರೋಪ್ ಅನ್ನು ಧ್ವಂಸಗೊಳಿಸಿದ ಪ್ಲೇಗ್ ಅನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕ್ರಾಂತಿ ಮತ್ತು ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.

೧೩೪೮ ಮತ್ತು ೧೩೫೦ ರ ನಡುವೆ ಯುರೋಪ್‌ಗೆ ಅಪ್ಪಳಿಸಿದ ಬ್ಲ್ಯಾಕ್ ಡೆತ್‌ನಿಂದ ಉಂಟಾದ ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿನ ವಿನಾಶವು ೧೪ ನೇ ಶತಮಾನದ ಇಟಲಿಯಲ್ಲಿ ಜನರ ವಿಶ್ವ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು ಎಂಬುದು ಮುಂದುವರಿದ ಒಂದು ಸಿದ್ಧಾಂತವಾಗಿದೆ. ಇಟಲಿಯು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪ್ಲೇಗ್‌ನಿಂದ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಹಾನಿಗೊಳಗಾಯಿತು. ಸಾವಿನೊಂದಿಗೆ ಉಂಟಾಗುವ ಪರಿಚಿತತೆಯು ಚಿಂತಕರು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆ ಮತ್ತು ಮರಣಾನಂತರದ ಜೀವನಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ತಮ್ಮ ಜೀವನದ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚು ವಾಸಿಸಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು ಎಂದು ಊಹಿಸಲಾಗಿದೆ. ಬ್ಲ್ಯಾಕ್ ಡೆತ್ ಧಾರ್ಮಿಕ ಕಲಾಕೃತಿಗಳ ಪ್ರಾಯೋಜಕತ್ವದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಧಾರ್ಮಿಕತೆಯ ಹೊಸ ಅಲೆಯನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿತು ಎಂದು ವಾದಿಸಲಾಗಿದೆ. [೩೫] ಆದಾಗ್ಯೂ, ೧೪ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಇಟಲಿಯಲ್ಲಿ ನವೋದಯವು ಏಕೆ ಸಂಭವಿಸಿತು ಎಂಬುದನ್ನು ಇದು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ವಿವರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಬ್ಲ್ಯಾಕ್ ಡೆತ್ ಒಂದು ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ರೋಗವಾಗಿದ್ದು, ಇಟಲಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಎಲ್ಲಾ ಯುರೋಪ್ ಅನ್ನು ವಿವರಿಸಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿತು. ಇಟಲಿಯಲ್ಲಿ ನವೋದಯದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುವಿಕೆಯು ಮೇಲಿನ ಅಂಶಗಳ ಸಂಕೀರ್ಣ ಪರಸ್ಪರ ಕ್ರಿಯೆಯ ಫಲಿತಾಂಶವಾಗಿದೆ.

ಏಷ್ಯಾದ ಬಂದರುಗಳಿಂದ ಹಿಂದಿರುಗಿದ ನೌಕಾಯಾನ ಹಡಗುಗಳಲ್ಲಿ ಚಿಗಟಗಳಿಂದ ಪ್ಲೇಗ್ ಅನ್ನು ಸಾಗಿಸಲಾಯಿತು. ಸರಿಯಾದ ನೈರ್ಮಲ್ಯದ ಕೊರತೆಯಿಂದಾಗಿ ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಹರಡಿತು. ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್‌‍ನ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯು, ಆಗ ಸುಮಾರು ೪.೨ ಮಿಲಿಯನ್, ಬುಬೊನಿಕ್ ಪ್ಲೇಗ್‌‍ಗೆ ೧.೪ ಮಿಲಿಯನ್ ಜನರನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿತು. ೧೩೪೭ ರಲ್ಲಿ ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯು ಅರ್ಧದಷ್ಟು ಕಡಿಮೆಯಾಯಿತು. ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿನ ಅವನತಿಯ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಕಾರ್ಮಿಕ ವರ್ಗದ ಮೌಲ್ಯವು ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯರು ಹೆಚ್ಚು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದರು. ಕಾರ್ಮಿಕರ ಹೆಚ್ಚಿದ ಅಗತ್ಯಕ್ಕೆ ಉತ್ತರಿಸಲು ಕಾರ್ಮಿಕರು ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಅತ್ಯಂತ ಅನುಕೂಲಕರ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದರು. [೩೬]

ಪ್ಲೇಗ್‌ನಿಂದಾಗಿ ಜನಸಂಖ್ಯಾ ಕುಸಿತವು ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿತು. ೧೩೫೦ ಮತ್ತು ೧೪೦೦ [೩೭] ನಡುವೆ ಯುರೋಪ್‌ನ ಹೆಚ್ಚಿನ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಆಹಾರದ ಬೆಲೆಗಳು ಕುಸಿಯಿತು. ಭೂಮಿಯ ಮೌಲ್ಯಗಳು ೩೦-೪೦% ರಷ್ಟು ಕುಸಿದವು. ಭೂಮಾಲೀಕರು ದೊಡ್ಡ ನಷ್ಟವನ್ನು ಎದುರಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಪುರುಷರು ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಇದು ಗಾಳಿ ಬೀಸಿತು. ಪ್ಲೇಗ್‌ನಿಂದ ಬದುಕುಳಿದವರು ಆಹಾರದ ಬೆಲೆಗಳು ಅಗ್ಗವಾಗಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡರು. ಆದರೆ ಭೂಮಿಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಹೇರಳವಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಅವರಲ್ಲಿ ಅನೇಕರು ತಮ್ಮ ಸತ್ತ ಸಂಬಂಧಿಕರಿಂದ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆದರು.

ಬಡತನದ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ರೋಗದ ಹರಡುವಿಕೆಯು ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಅತಿರೇಕವಾಗಿತ್ತು. ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ರೋಗಗಳು ನಗರಗಳನ್ನು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಧ್ವಂಸಗೊಳಿಸಿದವು. ಪರೋಪಜೀವಿಗಳು, ಅಶುಚಿಯಾದ ಕುಡಿಯುವ ನೀರು, ಸೇನೆಗಳು ಅಥವಾ ಕಳಪೆ ನೈರ್ಮಲ್ಯದಿಂದ ಪ್ಲೇಗ್‌ಗಳು ಸುಲಭವಾಗಿ ಹರಡುತ್ತವೆ. ಟೈಫಸ್ ಮತ್ತು ಜನ್ಮಜಾತ ಸಿಫಿಲಿಸ್‌ನಂತಹ ಅನೇಕ ರೋಗಗಳು ಪ್ರತಿರಕ್ಷಣಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಗುರಿಯಾಗಿಸಿಕೊಂಡು ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೋರಾಡುವ ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲದೆ ಬಿಡುವುದರಿಂದ ಮಕ್ಕಳು ಹೆಚ್ಚು ಹಾನಿಗೊಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ. ಶ್ರೀಮಂತರ ಮಕ್ಕಳಿಗಿಂತ ನಗರದ ವಾಸಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿನ ಮಕ್ಕಳು ರೋಗ ಹರಡುವಿಕೆಯಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. [೩೮]

ಬ್ಲ್ಯಾಕ್ ಡೆತ್ ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ರಚನೆಯಲ್ಲಿ ನಂತರದ ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ರೋಗಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕ್ರಾಂತಿಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿತು. ಆಡಳಿತ ವರ್ಗಗಳ ಸದಸ್ಯರಲ್ಲಿ ಗಮನಾರ್ಹ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಸಾವುಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್ ಸರ್ಕಾರವು ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿತು. ನಗರದಲ್ಲಿನ ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತವಾಗಿರುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಿಂದಾಗಿ ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ರೋಗದ ಉತ್ತುಂಗದಲ್ಲಿ ಚುನಾಯಿತ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳ ಔಪಚಾರಿಕ ಸಭೆಗಳನ್ನು ಅಮಾನತುಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು. ಆದರೆ ನಗರದ ವ್ಯವಹಾರಗಳನ್ನು ನಡೆಸಲು ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ಸಣ್ಣ ಗುಂಪನ್ನು ನೇಮಿಸಲಾಯಿತು. ಇದು ಸರ್ಕಾರದ ನಿರಂತರತೆಯನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿತು. [೩೯]

ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌‌‍ನಲ್ಲಿನ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಲೊರೆಂಜೊ ಡಿ ಮೆಡಿಸಿ, ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನ ಆಡಳಿತಗಾರ ಮತ್ತು ಕಲೆಗಳ ಪೋಷಕ ( ವಸಾರಿಯವರ ಭಾವಚಿತ್ರ)

ಪುನರುಜ್ಜೀವನವು ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಏಕೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಇಟಲಿಯಲ್ಲಿ ಬೇರೆಡೆ ಅಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಬಹಳ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೂ ಚರ್ಚೆಯ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ. ವಿದ್ವಾಂಸರು ಫ್ಲೋರೆಂಟೈನ್ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಜೀವನಕ್ಕೆ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಹಲವಾರು ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅದು ಅಂತಹ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಚಳುವಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ಬ್ಯಾಂಕಿಂಗ್ ಕುಟುಂಬ ಮತ್ತು ನಂತರದ ಡ್ಯೂಕಲ್ ಆಡಳಿತ ಮನೆಯಾದ ಮೆಡಿಸಿಯು ಕಲೆಗಳನ್ನು ಪೋಷಿಸುವಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಉತ್ತೇಜಿಸುವಲ್ಲಿ ವಹಿಸಿದ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಅನೇಕರು ಒತ್ತಿಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಲೊರೆಂಜೊ ಡಿ ಮೆಡಿಸಿ (೧೪೪೯-೧೪೯೨) ಅಪಾರ ಪ್ರಮಾಣದ ಕಲೆಗಳ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಕ್ಕೆ ವೇಗವರ್ಧಕರಾಗಿದ್ದರು. ಲಿಯೊನಾರ್ಡೊ ಡಾ ವಿನ್ಸಿ, ಸ್ಯಾಂಡ್ರೊ ಬೊಟಿಸೆಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಮೈಕೆಲ್ಯಾಂಜೆಲೊ ಬ್ಯೂನಾರೊಟಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನ ಪ್ರಮುಖ ಕಲಾವಿದರಿಂದ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ನಿಯೋಜಿಸಲು ತನ್ನ ದೇಶವಾಸಿಗಳನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಿದರು. [] ನೆರಿ ಡಿ ಬಿಕ್ಕಿ, ಬೊಟಿಸೆಲ್ಲಿ, ಡಾ ವಿನ್ಸಿ ಮತ್ತು ಫಿಲಿಪ್ಪಿನೋ ಲಿಪ್ಪಿ ಅವರ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನ ಸ್ಕೋಪೆಟೊದಲ್ಲಿರುವ ಸ್ಯಾನ್ ಡೊನಾಟೊ ಕಾನ್ವೆಂಟ್ ಹೆಚ್ಚುವರಿಯಾಗಿ ನಿಯೋಜಿಸಿದೆ. [೪೦]

ಲೊರೆಂಜೊ ಡಿ ಮೆಡಿಸಿ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬರುವ ಮೊದಲು ಪುನರುಜ್ಜೀವನವು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು - ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಮೆಡಿಸಿ ಕುಟುಂಬವು ಫ್ಲೋರೆಂಟೈನ್ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಬಲ್ಯವನ್ನು ಸಾಧಿಸುವ ಮೊದಲು ಪುನರುಜ್ಜೀವನವು ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಅದೃಷ್ಟದ ಫಲವಾಗಿ ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್ ನವೋದಯದ ಜನ್ಮಸ್ಥಳವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಕೆಲವು ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅಂದರೆ " ಮಹಾಪುರುಷರು " ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು. [೪೧] ಲಿಯೊನಾರ್ಡೊ ಡಾ ವಿನ್ಸಿ, ಬೊಟಿಸೆಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಮೈಕೆಲ್ಯಾಂಜೆಲೊ ಎಲ್ಲರೂ ಟಸ್ಕನಿಯಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು. ಅಂತಹ ಅವಕಾಶವು ಅಸಂಭವವೆಂದು ತೋರುತ್ತದೆ ಎಂದು ವಾದಿಸುತ್ತಾ, ಇತರ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಿಂದಾಗಿ ಈ "ಮಹಾಪುರುಷರು" ಮಾತ್ರ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಗೆ ಏರಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು ಎಂದು ವಾದಿಸಿದ್ದಾರೆ. [೪೨]

ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಮಾನವತಾವಾದ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಕೆಲವು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ನವೋದಯ ಮಾನವತಾವಾದವು ಒಂದು ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರವಲ್ಲ ಆದರೆ ಕಲಿಕೆಯ ವಿಧಾನವಾಗಿತ್ತು. ಲೇಖಕರ ನಡುವಿನ ವಿರೋಧಾಭಾಸಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುವಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದ ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಸ್ಕಾಲಸ್ಟಿಕ್ ಮೋಡ್‌ಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ನವೋದಯ ಮಾನವತಾವಾದಿಗಳು ಪ್ರಾಚೀನ ಪಠ್ಯಗಳನ್ನು ಮೂಲದಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ತಾರ್ಕಿಕ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಪುರಾವೆಗಳ ಸಂಯೋಜನೆಯ ಮೂಲಕ ಅವುಗಳನ್ನು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಮಾನವತಾವಾದಿ ಶಿಕ್ಷಣವು ಸ್ಟುಡಿಯಾ ಹ್ಯುಮಾನಿಟಾಟಿಸ್ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ, ಐದು ಮಾನವಿಕತೆಗಳ ಅಧ್ಯಯನ: ಕಾವ್ಯ, ವ್ಯಾಕರಣ, ಇತಿಹಾಸ, ನೈತಿಕ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯ . ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮಾನವತಾವಾದವನ್ನು ನಿಖರವಾಗಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲು ಹೆಣಗಾಡುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಹೆಚ್ಚಿನವರು "ಮಾರ್ಗದ ಮಧ್ಯಭಾಗದ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ- ಪ್ರಾಚೀನ ಗ್ರೀಸ್ ಮತ್ತು ರೋಮ್‌ನ ಭಾಷೆ, ಸಾಹಿತ್ಯ, ಕಲಿಕೆ ಮತ್ತು ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು, ಅರ್ಥೈಸಲು ಮತ್ತು ಸಂಯೋಜಿಸಲು ಚಳುವಳಿ" ಯಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾರೆ. [೪೩] ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, ಮಾನವತಾವಾದಿಗಳು "ಮನುಷ್ಯನ ಪ್ರತಿಭೆ ಮಾನವ ಮನಸ್ಸಿನ ವಿಶಿಷ್ಟ ಮತ್ತು ಅಸಾಧಾರಣ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ" ಎಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದರು.. [೪೪]

ಜಿಯೋವಾನಿ ಪಿಕೊ ಡೆಲ್ಲಾ ಮಿರಾಂಡೋಲಾ, ಪ್ರಖ್ಯಾತ ಓರೇಶನ್ ಆನ್ ದಿ ಡಿಗ್ನಿಟಿ ಆಫ್ ಮ್ಯಾನ್ ಅನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಇದನ್ನು "ನವೋದಯದ ಮ್ಯಾನಿಫೆಸ್ಟೋ" ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. [೪೫]

ಮಾನವತಾವಾದಿ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಆಧುನಿಕ ಅವಧಿಯ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಬೌದ್ಧಿಕ ಭೂದೃಶ್ಯವನ್ನು ರೂಪಿಸಿದರು. ನಿಕೊಲೊ ಮ್ಯಾಕಿಯಾವೆಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಥಾಮಸ್ ಮೋರ್ ಅವರಂತಹ ರಾಜಕೀಯ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳು ಗ್ರೀಕ್ ಮತ್ತು ರೋಮನ್ ಚಿಂತಕರ ಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ಪುನರುಜ್ಜೀವನಗೊಳಿಸಿದರು. ಇಬ್ನ್ ಖಾಲ್ಡೂನ್ ಅವರ ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ಸಮಕಾಲೀನ ಸರ್ಕಾರದ ವಿಮರ್ಶೆಗಳಲ್ಲಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸಿದರು. [೪೬] [೪೭] ಪಿಕೊ ಡೆಲ್ಲಾ ಮಿರಾಂಡೋಲಾ ಅವರು ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ "ಮ್ಯಾನಿಫೆಸ್ಟೋ" ಅನ್ನು ಬರೆದರು. ಮನುಷ್ಯನ ಘನತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಭಾಷಣ, ಚಿಂತನೆಯ ರೋಮಾಂಚಕ ರಕ್ಷಣೆ. ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಮಾನವತಾವಾದಿ ಮ್ಯಾಟಿಯೊ ಪಾಲ್ಮಿಯೆರಿ (೧೪೦೬–೧೪೭೫), ಡೆಲ್ಲಾ ವಿಟಾ ಸಿವಿಲ್ ("ಆನ್ ಸಿವಿಕ್ ಲೈಫ್"; ಮುದ್ರಿತ ೧೫೨೮) ಕೃತಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ನಾಗರಿಕ ಮಾನವತಾವಾದವನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿತು. ಟಸ್ಕನ್ ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಅದೇ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಪರಿಷ್ಕರಿಸುವಲ್ಲಿ ಲ್ಯಾಟಿನಂತೆಯೇ ಅವರನ್ನು ಪ್ರಭಾವಿಸಿತು. ಪಾಲ್ಮಿಯೆರಿ ರೋಮನ್ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಿದ್ಧಾಂತಿಗಳನ್ನು ಸೆಳೆದರು. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸಿಸೆರೊ, ಅವರು ಪಾಲ್ಮಿಯೆರಿಯಂತೆ ನಾಗರಿಕ ಮತ್ತು ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಿ ಸಕ್ರಿಯ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸಿದರು. ಹಾಗೆಯೇ ಸಿದ್ಧಾಂತಿ ಮತ್ತು ತತ್ವಜ್ಞಾನಿ ಮತ್ತು ಕ್ವಿಂಟಿಲಿಯನ್ ಬಹುಶಃ ಮಾನವತಾವಾದದ ಮೇಲಿನ ಅವರ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದ ಅತ್ಯಂತ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ೧೪೬೫ ರ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಕೃತಿ ಲಾ ಸಿಟ್ಟಾ ಡಿ ವಿಟಾ, ಆದರೆ ಹಿಂದಿನ ಕೃತಿ ಡೆಲ್ಲಾ ವಿಟಾ ಸಿವಿಲ್ ಹೆಚ್ಚು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿದೆ. ೧೪೩೦ ರ ಪ್ಲೇಗ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನ ಹೊರಗಿನ ಮುಗೆಲ್ಲೊ ಗ್ರಾಮಾಂತರದಲ್ಲಿ ಹಳ್ಳಿಗಾಡಿನ ಮನೆಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಸಂವಾದಗಳ ಸರಣಿಯಾಗಿ ಸಂಯೋಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ, ಪಾಲ್ಮೀರಿ ಆದರ್ಶ ನಾಗರಿಕನ ಗುಣಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಸಂವಾದಗಳಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಹೇಗೆ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದುತ್ತಾರೆ. ನಾಗರಿಕರು ಹೇಗೆ ನೈತಿಕವಾಗಿ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ನಾಗರಿಕರು ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯಗಳು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಪ್ರಾಬಿಟಿಯನ್ನು ಖಾತ್ರಿಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಮತ್ತು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವಾಗಿ ಉಪಯುಕ್ತವಾದ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾದವುಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸದ ಕುರಿತು ಪ್ರಮುಖ ಚರ್ಚೆಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ.

ಮಾನವತಾವಾದಿಗಳು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹದೊಂದಿಗೆ ಮರಣಾನಂತರದ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದು ಮುಖ್ಯ ಎಂದು ನಂಬಿದ್ದರು, ಅದನ್ನು ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ ಸಾಧಿಸಬಹುದು. ಮಾನವತಾವಾದದ ಉದ್ದೇಶವು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವುದು, ಅವರ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಬೌದ್ಧಿಕ ಮತ್ತು ದೈಹಿಕ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸಿದ ಮತ್ತು ವಾಸ್ತವಿಕವಾಗಿ ಯಾವುದೇ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಗೌರವಯುತವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದನು. [೪೮] ಈ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಪ್ರಾಚೀನ ಗ್ರೀಕೋ-ರೋಮನ್ ಆದರ್ಶವಾದ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಮನುಷ್ಯ ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ. ನವೋದಯದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣವು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಪ್ರಾಚೀನ ಸಾಹಿತ್ಯ ಮತ್ತು ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿತ್ತು. ಏಕೆಂದರೆ ಕ್ಲಾಸಿಕ್‌ಗಳು ನೈತಿಕ ಸೂಚನೆ ಮತ್ತು ಮಾನವ ನಡವಳಿಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ತೀವ್ರವಾದ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಮಾನವತಾವಾದ ಮತ್ತು ಗ್ರಂಥಾಲಯಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಕೆಲವು ನವೋದಯ ಗ್ರಂಥಾಲಯಗಳ ವಿಶಿಷ್ಟ ಲಕ್ಷಣವೆಂದರೆ ಅವು ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗೆ ತೆರೆದಿರುತ್ತವೆ. ಈ ಗ್ರಂಥಾಲಯಗಳು ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ವಿನಿಮಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಸ್ಥಳಗಳಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಪಾಂಡಿತ್ಯ ಮತ್ತು ಓದುವಿಕೆಯನ್ನು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಮತ್ತು ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಆಹ್ಲಾದಕರ ಮತ್ತು ಪ್ರಯೋಜನಕಾರಿ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಸ್ವತಂತ್ರ ಚಿಂತನೆಯು ವಯಸ್ಸಿನ ವಿಶಿಷ್ಟ ಲಕ್ಷಣವಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಅನೇಕ ಗ್ರಂಥಾಲಯಗಳು ವ್ಯಾಪಕ ಶ್ರೇಣಿಯ ಬರಹಗಾರರನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿವೆ. ಮಾನವತಾವಾದಿ ಬರಹಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಪಠ್ಯಗಳನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳ ಈ ಅನೌಪಚಾರಿಕ ಸಂಘಗಳು ನವೋದಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಗಾಢವಾಗಿ ಪ್ರಭಾವಿಸಿದವು. ಕೆಲವು ಶ್ರೀಮಂತ "ಗ್ರಂಥಾಭಿಮಾನಿಗಳು" ಗ್ರಂಥಾಲಯಗಳನ್ನು ಪುಸ್ತಕಗಳು ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನದ ದೇವಾಲಯಗಳಾಗಿ ನಿರ್ಮಿಸಿದರು. ಪುಸ್ತಕಗಳ ಪ್ರೀತಿಯೊಂದಿಗೆ ಅಪಾರ ಸಂಪತ್ತಿನ ದ್ಯೋತಕವಾಗಿ ಹಲವಾರು ಗ್ರಂಥಾಲಯಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡವು. ಕೆಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ, ಬೆಳೆಸಿದ ಲೈಬ್ರರಿ ಬಿಲ್ಡರ್‌ಗಳು ತಮ್ಮ ಸಂಗ್ರಹಗಳನ್ನು ಬಳಸುವ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಇತರರಿಗೆ ನೀಡಲು ಬದ್ಧರಾಗಿದ್ದರು. ಚರ್ಚ್‌ನ ಪ್ರಮುಖ ಶ್ರೀಮಂತರು ಮತ್ತು ರಾಜಕುಮಾರರು ತಮ್ಮ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳ ಬಳಕೆಗಾಗಿ "ಕೋರ್ಟ್ ಲೈಬ್ರರಿಗಳು" ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ದೊಡ್ಡ ಗ್ರಂಥಾಲಯಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅಲಂಕೃತವಾದ ಮರಗೆಲಸದಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಅದ್ದೂರಿಯಾಗಿ ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಲಾದ ಸ್ಮಾರಕ ಕಟ್ಟಡಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಗೋಡೆಗಳನ್ನು ಹಸಿಚಿತ್ರಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲಾಗಿತ್ತು (ಮುರ್ರೆ, ಸ್ಟುವರ್ಟ್ ಎಪಿ ).

ನವೋದಯದ ಕಲೆಯು ಮಧ್ಯಯುಗದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಆಧುನಿಕ ಪ್ರಪಂಚದ ಉದಯದಲ್ಲಿ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪುನರ್ಜನ್ಮವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ನವೋದಯ ಕಲೆಯ ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟ ಲಕ್ಷಣವೆಂದರೆ ಅದರ ಅತ್ಯಂತ ವಾಸ್ತವಿಕ ರೇಖಾತ್ಮಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಾಗಿದೆ. ಜಿಯೊಟ್ಟೊ ಡಿ ಬೊಂಡೋನ್ (೧೨೬೭-೧೩೩೭) ಮೊದಲು ವರ್ಣಚಿತ್ರವನ್ನು ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶಕ್ಕೆ ಕಿಟಕಿಯಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಿದ ಕೀರ್ತಿಗೆ ಪಾತ್ರರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಇದು ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಿ ಫಿಲಿಪ್ಪೊ ಬ್ರೂನೆಲ್ಲೆಸ್ಚಿ (೧೩೭೭-೧೪೪೬) ಮತ್ತು ಲಿಯಾನ್ ಬಟಿಸ್ಟಾ ಆಲ್ಬರ್ಟಿಯ ನಂತರದ ಬರಹಗಳವರೆಗೆ (೧೪೦೪-೧೪೭೨) ಆ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಕಲಾತ್ಮಕ ತಂತ್ರವಾಗಿ ಔಪಚಾರಿಕಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು. [೪೯]

ಲಿಯೊನಾರ್ಡೊ ಡಾ ವಿನ್ಸಿಯ ವಿಟ್ರುವಿಯನ್ ಮ್ಯಾನ್ (ಶ. ೧೪೯೦) ಆಂಟಿಕ್ವಿಟಿಯ ಬರಹಗಾರರು ನವೋದಯ ಚಿಂತಕರ ಮೇಲೆ ಬೀರಿದ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತದೆ. ವಿಟ್ರುವಿಯಸ್ ಡಿ ಆರ್ಕಿಟೆಕ್ಚುರಾ (ಕ್ರಿ.ಪೂ ೧ ನೇ ಶತಮಾನ ) ದಲ್ಲಿನ ವಿಶೇಷಣಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ, ಲಿಯೊನಾರ್ಡೊ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅನುಪಾತದ ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಸೆಳೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು. (ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಗ್ಯಾಲರಿ ಡೆಲ್ ಅಕಾಡೆಮಿಯಾ, ವೆನಿಸ್ )

ದೃಷ್ಟಿಕೋನದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯು ಕಲೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸ್ತವಿಕತೆಯ ಕಡೆಗೆ ವ್ಯಾಪಕವಾದ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯ ಭಾಗವಾಗಿತ್ತು. [೫೦] ವರ್ಣಚಿತ್ರಕಾರರು ಇತರ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದರು, ಬೆಳಕು, ನೆರಳು ಮತ್ತು ಲಿಯೊನಾರ್ಡೊ ಡಾ ವಿನ್ಸಿಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿ ಮಾನವ ಅಂಗರಚನಾಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರು. ಕಲಾತ್ಮಕ ವಿಧಾನದಲ್ಲಿನ ಈ ಬದಲಾವಣೆಗಳ ಆಧಾರವು ನಿಸರ್ಗದ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುವ ಮತ್ತು ಸೌಂದರ್ಯಶಾಸ್ತ್ರದ ಮೂಲತತ್ವಗಳನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿಡುವ ನವೀಕೃತ ಬಯಕೆಯಾಗಿದೆ. ಲಿಯೊನಾರ್ಡೊ, ಮೈಕೆಲ್ಯಾಂಜೆಲೊ ಮತ್ತು ರಾಫೆಲ್ ಅವರ ಕೃತಿಗಳು ಇತರ ಕಲಾವಿದರಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಅನುಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಕಲಾತ್ಮಕ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತವೆ. ಇತರ ಗಮನಾರ್ಹ ಕಲಾವಿದರಲ್ಲಿ ಸ್ಯಾಂಡ್ರೊ ಬೊಟಿಸೆಲ್ಲಿ, ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಮೆಡಿಸಿ, ಡೊನಾಟೆಲ್ಲೋ, ಮತ್ತೊಂದು ಫ್ಲೋರೆಂಟೈನ್ ಮತ್ತು ವೆನಿಸ್‌ನ ಟಿಟಿಯನ್‌ಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ನೆದರ್ಲ್ಯಾಂಡ್ಸ್‌‌ನಲ್ಲಿ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ರೋಮಾಂಚಕ ಕಲಾತ್ಮಕ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾಯಿತು. ಹ್ಯೂಗೋ ವ್ಯಾನ್ ಡೆರ್ ಗೋಸ್ ಮತ್ತು ಜಾನ್ ವ್ಯಾನ್ ಐಕ್ ಅವರ ಕೆಲಸವು ಇಟಲಿಯಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಕಲೆಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಮೇಲೆ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿತು. ಎರಡೂ ತಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ತೈಲವರ್ಣ ಮತ್ತು ಕ್ಯಾನ್ವಾಸ್‌ನ ಪರಿಚಯದೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾತಿನಿಧ್ಯದಲ್ಲಿ ನೈಸರ್ಗಿಕತೆಯ ಪರಿಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿತು. ನಂತರ, ಪೀಟರ್ ಬ್ರೂಗೆಲ್ ದಿ ಎಲ್ಡರ್ ಅವರ ಕೆಲಸವು ದೈನಂದಿನ ಜೀವನದ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸಲು ಕಲಾವಿದರನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತದೆ. [೫೧]

ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪದಲ್ಲಿ, ಪ್ರಾಚೀನ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಕಟ್ಟಡಗಳ ಅವಶೇಷಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಫಿಲಿಪ್ಪೊ ಬ್ರೂನೆಲ್ಲೆಸ್ಚಿ ಅಗ್ರಗಣ್ಯರಾಗಿದ್ದರು. ೧ನೇ ಶತಮಾನದ ಬರಹಗಾರ ವಿಟ್ರುವಿಯಸ್‌ನಿಂದ ಮರುಶೋಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಗಣಿತಶಾಸ್ತ್ರದ ಪ್ರವರ್ಧಮಾನದ ಶಿಸ್ತು, ಬ್ರೂನೆಲ್ಲೆಸ್ಚಿಯು ನವೋದಯ ಶೈಲಿಯನ್ನು ರೂಪಿಸಿದರು, ಅದು ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ರೂಪಗಳನ್ನು ಅನುಕರಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸುಧಾರಿಸಿತು. ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್ ಕ್ಯಾಥೆಡ್ರಲ್‌ನ ಗುಮ್ಮಟವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವುದು ಅವರ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ನ ಪ್ರಮುಖ ಸಾಧನೆಯಾಗಿದೆ. [೫೨] ಈ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವ ಮತ್ತೊಂದು ಕಟ್ಟಡವೆಂದರೆ ಮಾಂಟುವಾದಲ್ಲಿನ ಸೇಂಟ್ ಆಂಡ್ರ್ಯೂ ಚರ್ಚ್, ಇದನ್ನು ಆಲ್ಬರ್ಟಿ ನಿರ್ಮಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಉನ್ನತ ನವೋದಯದ ಮಹೋನ್ನತ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪದ ಕೆಲಸವೆಂದರೆ ಸೇಂಟ್ ಪೀಟರ್ಸ್ ಬೆಸಿಲಿಕಾದ ಪುನರ್ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಿದ್ದು, ಬ್ರಮಾಂಟೆ, ಮೈಕೆಲ್ಯಾಂಜೆಲೊ, ರಾಫೆಲ್, ಸಾಂಗಲ್ಲೊ ಮತ್ತು ಮಡೆರ್ನೊ ಅವರ ಕೌಶಲ್ಯಗಳನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸುತ್ತದೆ.

ನವೋದಯದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಿಗಳು ಕಾಲಮ್‌ಗಳು, ಪೈಲಸ್ಟರ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಎಂಟ್ಯಾಬ್ಲೇಚರ್‌ಗಳನ್ನು ಸಮಗ್ರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿ ಬಳಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ರೋಮನ್ ಆದೇಶದ ಪ್ರಕಾರದ ಟಸ್ಕನ್ ಮತ್ತು ಕಾಂಪೋಸಿಟ್ ಕಾಲಮ್‌ಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇವುಗಳು ರಚನಾತ್ಮಕವಾಗಿರಬಹುದು, ಆರ್ಕೇಡ್ ಅಥವಾ ಆರ್ಕಿಟ್ರೇವ್ ಅನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಬಹುದು ಅಥವಾ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅಲಂಕಾರಿಕವಾಗಿರಬಹುದ. ಪೈಲಸ್ಟರ್‌ಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಗೋಡೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಹೊಂದಿಸಲಾಗಿದೆ. ಪಿಲಾಸ್ಟರ್‌ಗಳನ್ನು ಸಮಗ್ರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿ ಬಳಸಿದ ಮೊದಲ ಕಟ್ಟಡವೆಂದರೆ ಬ್ರೂನೆಲ್ಲೆಸ್ಚಿಯಿಂದ ಓಲ್ಡ್ ಸ್ಯಾಕ್ರಿಸ್ಟಿ (೧೪೨೧-೧೪೪೦). [೫೩] ಕಮಾನುಗಳು, ಅರೆ-ವೃತ್ತಾಕಾರದ ಅಥವಾ ( ಮ್ಯಾನರಿಸ್ಟ್ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ) ಸೆಗ್ಮೆಂಟಲ್, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಆರ್ಕೇಡ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಪಿಯರ್‌ಗಳು ಅಥವಾ ಕಾಲಮ್‌ಗಳ ಮೇಲೆ ಬಂಡವಾಳವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ರಾಜಧಾನಿ ಮತ್ತು ಕಮಾನಿನ ಸ್ಪ್ರಿಂಗ್‌ಗಳ ನಡುವೆ ಎಂಟಾಬ್ಲೇಚರ್‌ನ ವಿಭಾಗವಿರಬಹುದು. ಸ್ಮಾರಕದ ಮೇಲೆ ಕಮಾನು ಬಳಸಿದವರಲ್ಲಿ ಆಲ್ಬರ್ಟಿ ಮೊದಲಿಗರಾಗಿದ್ದರು. ನವೋದಯ ಕಮಾನುಗಳು ಪಕ್ಕೆಲುಬುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ; ಅವು ಅರ್ಧವೃತ್ತಾಕಾರದ ಅಥವಾ ಸೆಗ್ಮೆಂಟಲ್ ಆಗಿರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಗೋಥಿಕ್ ವಾಲ್ಟ್‌ನಂತಲ್ಲದೆ, ಆಗಾಗ್ಗೆ ಆಯತಾಕಾರದ ಆಕಾರದಲ್ಲಿರುತ್ತವೆ.

ನವೋದಯ ಕಲಾವಿದರು ಪೇಗನ್ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಅವರು ಪ್ರಾಚೀನತೆಯನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿದರು ಮತ್ತು ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಗತಕಾಲದ ಕೆಲವು ವಿಚಾರಗಳು ಮತ್ತು ಚಿಹ್ನೆಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದರು. ನಿಕೋಲಾ ಪಿಸಾನೊ (ಶ. ೧೨೨೦ - ಶ. ೧೨೭೮) ಬೈಬಲ್‌ನಿಂದ ದೃಶ್ಯಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ರೂಪಗಳನ್ನು ಅನುಕರಿಸಿದರು. ಪಿಸಾದಲ್ಲಿನ ಬ್ಯಾಪ್ಟಿಸ್ಟ್ರಿಯಿಂದ ಅವರ ಅನನ್ಸಿಯೇಷನ್, ನವೋದಯವು ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಚಳುವಳಿಯಾಗಿ ಬೇರೂರುವ ಮೊದಲು ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಮಾದರಿಗಳು ಇಟಾಲಿಯನ್ ಕಲೆಯ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿದೆ ಎಂದು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. [೫೪]

ವಿಜ್ಞಾನ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ನಿಕೋಲಸ್ ಕೋಪರ್ನಿಕಸ್ ಅವರ ಅನಾಮಧೇಯ ಭಾವಚಿತ್ರ (ಶ. ೧೫೮೦)
ಲುಕಾ ಪ್ಯಾಸಿಯೋಲಿಯ ಭಾವಚಿತ್ರ, ಲೆಕ್ಕಶಾಸ್ತ್ರದ ಪಿತಾಮಹ, ಜಾಕೋಪೊ ಡಿ ಬಾರ್ಬರಿಯಿಂದ ಚಿತ್ರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. [೫೫] ೧೪೯೫, ( ಮ್ಯೂಸಿಯೊ ಡಿ ಕಾಪೊಡಿಮೊಂಟೆ ).

ಅನ್ವಯಿಕ ನಾವೀನ್ಯತೆಯನ್ನು ವಾಣಿಜ್ಯಕ್ಕೆ ವಿಸ್ತರಿಸಲಾಗಿದೆ. ೧೫ ನೇ ಶತಮಾನದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಲುಕಾ ಪ್ಯಾಸಿಯೋಲಿ ಅವರು ಲೆಕ್ಕಪತ್ರ ನಿರ್ವಹಣೆಯ ಮೊದಲ ಕೃತಿಯನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು. []

ಪುರಾತನ ಗ್ರಂಥಗಳ ಮರುಶೋಧನೆ ಮತ್ತು ಮುದ್ರಣ ಯಂತ್ರದ ಆವಿಷ್ಕಾರವು ಸುಮಾರು ೧೪೪೦ ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಕಲಿಕೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ವಿತರಿಸಲಾದ ವಿಚಾರಗಳ ವೇಗದ ಪ್ರಚಾರಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು. ಇಟಾಲಿಯನ್ ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ಮೊದಲ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಮಾನವತಾವಾದಿಗಳು ನೈಸರ್ಗಿಕ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ ಅಥವಾ ಅನ್ವಯಿಕ ಗಣಿತಶಾಸ್ತ್ರದ ಮೇಲೆ ಮಾನವಿಕತೆಯ ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕೆ ಒಲವು ತೋರಿದರು. ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಮೂಲಗಳಿಗೆ ಅವರ ಗೌರವವು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಅರಿಸ್ಟಾಟಲ್ ಮತ್ತು ಟಾಲೆಮಿಕ್ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿತು. ೧೪೫೦ ರ ಸುಮಾರಿಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾ, ನಿಕೋಲಸ್ ಕುಸಾನಸ್ ಕೋಪರ್ನಿಕಸ್ನ ತಾತ್ವಿಕ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯಕೇಂದ್ರಿತ ವಿಶ್ವ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದನು.

ಆರಂಭಿಕ ನವೋದಯದಲ್ಲಿ ವಿಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಕಲೆಯು ಬೆರೆತುಕೊಂಡಿತ್ತು, ಲಿಯೊನಾರ್ಡೊ ಡಾ ವಿನ್ಸಿಯಂತಹ ಪಾಲಿಮಾಥ್ ಕಲಾವಿದರು ಅಂಗರಚನಾಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಪ್ರಕೃತಿಯ ವೀಕ್ಷಣಾ ರೇಖಾಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದರು. ಡಾ ವಿನ್ಸಿ ಅವರು ನೀರಿನ ಹರಿವು, ವೈದ್ಯಕೀಯ ಛೇದನ ಮತ್ತು ಚಲನೆ ಮತ್ತು ವಾಯುಬಲವಿಜ್ಞಾನದ ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ ನಿಯಂತ್ರಿತ ಪ್ರಯೋಗಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಫ್ರಿಟ್‌ಜೋಫ್ ಕ್ಯಾಪ್ರಾ ಅವರನ್ನು "ಆಧುನಿಕ ವಿಜ್ಞಾನದ ಪಿತಾಮಹ" ಎಂದು ವರ್ಗೀಕರಿಸಲು ಕಾರಣವಾದ ಸಂಶೋಧನಾ ವಿಧಾನದ ತತ್ವಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಿದರು. [೫೬] ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಡಾ ವಿನ್ಸಿಯ ಕೊಡುಗೆಯ ಇತರ ಉದಾಹರಣೆಗಳೆಂದರೆ ಗೋಲಿಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಏಕಶಿಲೆಗಳನ್ನು ಎತ್ತುವಂತೆ ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಿದ ಯಂತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಅಕೌಸ್ಟಿಕ್ಸ್, ಸಸ್ಯಶಾಸ್ತ್ರ, ಭೂವಿಜ್ಞಾನ, ಅಂಗರಚನಾಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಯಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಆವಿಷ್ಕಾರಗಳು.

ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಲು ಸೂಕ್ತವಾದ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾಯಿತು. ಕ್ರಿಸ್ಟೋಫರ್ ಕೊಲಂಬಸ್ ಅವರಿಂದ ೧೪೯೨ ರಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಪ್ರಪಂಚದ ಆವಿಷ್ಕಾರವು ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ವಿಶ್ವ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿತು. ಟಾಲೆಮಿ (ಭೂಗೋಳದಲ್ಲಿ) ಮತ್ತು ಗ್ಯಾಲೆನ್ (ವೈದ್ಯಕೀಯದಲ್ಲಿ) ಅವರ ಕೃತಿಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ದೈನಂದಿನ ಅವಲೋಕನಗಳಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಕಂಡುಬಂದಿದೆ. ಸುಧಾರಣೆ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿ-ಸುಧಾರಣೆ ಘರ್ಷಣೆಯಾಗಿ, ಉತ್ತರ ನವೋದಯವು ಅರಿಸ್ಟಾಟಿಲಿಯನ್ ನೈಸರ್ಗಿಕ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದಿಂದ ರಸಾಯನಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಜೈವಿಕ ವಿಜ್ಞಾನಗಳಿಗೆ (ಸಸ್ಯಶಾಸ್ತ್ರ, ಅಂಗರಚನಾಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ವೈದ್ಯಕೀಯ) ಗಮನದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಿತು. [೫೭] ಹಿಂದೆ ನಡೆದ ಸತ್ಯಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವ ಮತ್ತು ಹೊಸ ಉತ್ತರಗಳನ್ನು ಹುಡುಕುವ ಇಚ್ಛೆಯು ಪ್ರಮುಖ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಪ್ರಗತಿಯ ಅವಧಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು.

ಕೆಲವರು ಇದನ್ನು " ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಕ್ರಾಂತಿ " ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾರೆ, ಇದು ಆಧುನಿಕ ಯುಗದ ಆರಂಭವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. [೫೮] ಇತರರು ಪ್ರಾಚೀನ ಪ್ರಪಂಚದಿಂದ ಇಂದಿನವರೆಗೆ ನಿರಂತರ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ವೇಗವರ್ಧನೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾರೆ. [೫೯] ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಗೆಲಿಲಿಯೋ ಗೆಲಿಲಿ, ಟೈಕೋ ಬ್ರಾಹೆ ಮತ್ತು ಜೋಹಾನ್ಸ್ ಕೆಪ್ಲರ್ ಅವರು ಗಮನಾರ್ಹವಾದ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಮಾಡಿದರು. [೬೦] ಕೋಪರ್ನಿಕಸ್, ಡಿ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಆರ್ಬಿಯಮ್ ಕೋಲೆಸ್ಟಿಯಮ್ ( ಆನ್ ದಿ ರೆವಲ್ಯೂಷನ್ಸ್ ಆಫ್ ದಿ ಹೆವೆನ್ಲಿ ಸ್ಪಿಯರ್ಸ್ ) ನಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಯು ಸೂರ್ಯನ ಸುತ್ತ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದರು. ಆಂಡ್ರಿಯಾಸ್ ವೆಸಲಿಯಸ್ ಅವರ ಡಿ ಹ್ಯೂಮಾನಿ ಕಾರ್ಪೊರಿಸ್ ಫ್ಯಾಬ್ರಿಕಾ ( ಮಾನವ ದೇಹದ ಕಾರ್ಯಗಳ ಮೇಲೆ ) ಛೇದನ, ವೀಕ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ಅಂಗರಚನಾಶಾಸ್ತ್ರದ ಯಾಂತ್ರಿಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ ಹೊಸ ವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ನೀಡಿದರು.

ಮತ್ತೊಂದು ಪ್ರಮುಖ ಬೆಳವಣಿಗೆಯು ಆವಿಷ್ಕಾರದ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿತ್ತು, ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ವಿಧಾನ, ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಪುರಾವೆ ಮತ್ತು ಗಣಿತದ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅರಿಸ್ಟಾಟಲ್ ವಿಜ್ಞಾನವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ವಿಚಾರಗಳ ಆರಂಭಿಕ ಮತ್ತು ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ ಪ್ರತಿಪಾದಕರಲ್ಲಿ ಕೋಪರ್ನಿಕಸ್, ಗೆಲಿಲಿಯೋ ಮತ್ತು ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ ಬೇಕನ್ ಸೇರಿದ್ದಾರೆ. ಹೊಸ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ವಿಧಾನವು ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರ, ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ, ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಅಂಗರಚನಾಶಾಸ್ತ್ರದ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಕೊಡುಗೆಗಳನ್ನು ನೀಡಿತು. [೬೧]

ಸಂಚರಣೆ ಮತ್ತು ಭೌಗೋಳಿಕತೆ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಪಿಯೆಟ್ರೊ ಕೊಪ್ಪೊ, ವೆನಿಸ್, ೧೫೨೦ ರ ವಿಶ್ವ ನಕ್ಷೆ

೧೪೫೦ ರಿಂದ ೧೬೫೦ ರವರೆಗಿನ ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, [೬೨] ಪ್ರತಿ ಖಂಡಕ್ಕೂ ಭೇಟಿ ನೀಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಯುರೋಪಿಯನ್ನರು ಮ್ಯಾಪ್ ಮಾಡಿದರು. ಈಗ ಅಂಟಾರ್ಕ್ಟಿಕಾ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ದಕ್ಷಿಣ ಧ್ರುವ ಖಂಡವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ. ಈ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ೧೬೪೮ ರಲ್ಲಿ ವೆಸ್ಟ್‌ಫಾಲಿಯಾ ಶಾಂತಿಯ ನೆನಪಿಗಾಗಿ ಡಚ್ ಕಾರ್ಟೋಗ್ರಾಫರ್ ಜೋನ್ ಬ್ಲೇಯು ಮಾಡಿದ ದೊಡ್ಡ ವಿಶ್ವ ನಕ್ಷೆ ನೋವಾ ಟೋಟಿಯಸ್ ಟೆರರಮ್ ಆರ್ಬಿಸ್ ಟಬುಲಾದಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ.

೧೪೯೨ ರಲ್ಲಿ, ಕ್ರಿಸ್ಟೋಫರ್ ಕೊಲಂಬಸ್ ದೆಹಲಿ ಸುಲ್ತಾನರ ಭಾರತಕ್ಕೆ ನೇರ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಹುಡುಕಲು ಸ್ಪೇನ್‌ನಿಂದ ಅಟ್ಲಾಂಟಿಕ್ ಸಾಗರದಾದ್ಯಂತ ಪ್ರಯಾಣ ಬೆಳೆಸಿದರು. ಅವರು ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ಅಮೆರಿಕದ ಮೇಲೆ ಎಡವಿದರು. ಆದರೆ ಅವರು ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡೀಸ್ ತಲುಪಿದ್ದಾರೆಂದು ನಂಬಿದ್ದರು.

೧೬೦೬ ರಲ್ಲಿ, ಡಚ್ ನ್ಯಾವಿಗೇಟರ್ ವಿಲ್ಲೆಮ್ ಜಾನ್ಸೂನ್ ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡೀಸ್‌ನಿಂದ ಹಡಗಿನ ವಿಒಸಿ ಡ್ಯುಫ್ಕೆನ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾಕ್ಕೆ ಬಂದಿಳಿದರು. ಅವರು ಸುಮಾರು ೩೦೦ ಅನ್ನು ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಿದರು. ಕ್ವೀನ್ಸ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್‌ನ ಕೇಪ್ ಯಾರ್ಕ್ ಪೆನಿನ್ಸುಲಾದ ಪಶ್ಚಿಮ ಕರಾವಳಿಯ ಕಿ.ಮೀ. ಮೂವತ್ತಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಡಚ್ ದಂಡಯಾತ್ರೆಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ಉತ್ತರ, ಪಶ್ಚಿಮ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಕರಾವಳಿಯ ವಿಭಾಗಗಳನ್ನು ಮ್ಯಾಪಿಂಗ್ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ೧೬೪೨-೧೬೪೩ ರಲ್ಲಿ, ಅಬೆಲ್ ಟ್ಯಾಸ್ಮನ್ ಖಂಡವನ್ನು ಸುತ್ತಿದರು, ಇದು ಕಲ್ಪನೆಯ ದಕ್ಷಿಣ ಧ್ರುವ ಖಂಡಕ್ಕೆ ಸೇರಿಲ್ಲ ಎಂದು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಿತು.

೧೬೫೦ ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಡಚ್ ಕಾರ್ಟೋಗ್ರಾಫರ್‌ಗಳು ಖಂಡದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕರಾವಳಿಯನ್ನು ಮ್ಯಾಪ್ ಮಾಡಿದರು, ಅವರು ನ್ಯೂ ಹಾಲೆಂಡ್ ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಿದರು, ಪೂರ್ವ ಕರಾವಳಿಯನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ೧೭೭೦ ರಲ್ಲಿ ಜೇಮ್ಸ್ ಕುಕ್ ಅವರು ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಿದರು.

ದೀರ್ಘ-ಕಲ್ಪಿತ ದಕ್ಷಿಣ ಧ್ರುವ ಖಂಡವು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ೧೮೨೦ ರಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು. ನವೋದಯದ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಇದನ್ನು ಟೆರ್ರಾ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಸ್ ಅಥವಾ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ 'ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ' ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಹತ್ತೊಂಬತ್ತನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಆ ಹೆಸರನ್ನು ನ್ಯೂ ಹಾಲೆಂಡ್‌ಗೆ ವರ್ಗಾಯಿಸಿದ ನಂತರ, ದಕ್ಷಿಣ ಧ್ರುವ ಖಂಡಕ್ಕೆ 'ಅಂಟಾರ್ಕ್ಟಿಕಾ' ಎಂಬ ಹೊಸ ಹೆಸರನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು. [೬೩]

ಸಂಗೀತ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಈ ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಸಮಾಜದಿಂದ ಒಂದು ಸಾಮಾನ್ಯ, ಏಕೀಕರಿಸುವ ಸಂಗೀತ ಭಾಷೆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಫ್ರಾಂಕೊ-ಫ್ಲೆಮಿಶ್ ಶಾಲೆಯ ಪಾಲಿಫೋನಿಕ್ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿತು. ಮುದ್ರಣದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯು ಸಂಗೀತದ ವಿತರಣೆಯನ್ನು ವ್ಯಾಪಕ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಸಾಧ್ಯವಾಗಿಸಿತು. ಬೂರ್ಜ್ವಾ ವರ್ಗದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುವಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ವಿದ್ಯಾವಂತ ಹವ್ಯಾಸಿಗಳಿಗೆ ಮನರಂಜನೆಯಾಗಿ ಮತ್ತು ಚಟುವಟಿಕೆಯಾಗಿ ಸಂಗೀತಕ್ಕೆ ಬೇಡಿಕೆ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ಯುರೋಪಿನಾದ್ಯಂತ ಚಾನ್ಸನ್‌ಗಳು, ಮೋಟೆಟ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಸಮೂಹಗಳ ಪ್ರಸರಣವು ಪಾಲಿಫೋನಿಕ್ ಅಭ್ಯಾಸವನ್ನು ದ್ರವ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಏಕೀಕರಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಯಿತು, ಇದು ಹದಿನಾರನೇ ಶತಮಾನದ ದ್ವಿತೀಯಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾಲೆಸ್ಟ್ರಿನಾ, ಲಾಸಸ್, ವಿಕ್ಟೋರಿಯಾ ಮತ್ತು ವಿಲಿಯಂ ಬೈರ್ಡ್‌ನಂತಹ ಸಂಯೋಜಕರ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೇರಿತು.

ಅಲೆಕ್ಸಾಂಡರ್ VI, ಬೋರ್ಗಿಯಾ ಪೋಪ್ ತನ್ನ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರಕ್ಕೆ ಕುಖ್ಯಾತ

ಮಾನವತಾವಾದದ ಹೊಸ ಆದರ್ಶಗಳು, ಕೆಲವು ಅಂಶಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಜಾತ್ಯತೀತವಾಗಿದ್ದರೂ, ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಹಿನ್ನೆಲೆಯ ವಿರುದ್ಧ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಉತ್ತರದ ನವೋದಯದಲ್ಲಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೊಂಡವು. ಹೆಚ್ಚಿನವು ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಹೊಸ ಕಲೆಯನ್ನು ಚರ್ಚ್‌ನಿಂದ ಅಥವಾ ಸಮರ್ಪಿತವಾಗಿ ನಿಯೋಜಿಸಲಾಗಿದೆ. [೧೪] ಆದಾಗ್ಯೂ, ನವೋದಯವು ಸಮಕಾಲೀನ ದೇವತಾಶಾಸ್ತ್ರದ ಮೇಲೆ ಆಳವಾದ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಬೀರಿತು. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಜನರು ಮನುಷ್ಯ ಮತ್ತು ದೇವರ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿತು. [೧೪] ಎರಾಸ್ಮಸ್, ಜ್ವಿಂಗ್ಲಿ, ಥಾಮಸ್ ಮೋರ್, ಮಾರ್ಟಿನ್ ಲೂಥರ್ ಮತ್ತು ಜಾನ್ ಕ್ಯಾಲ್ವಿನ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಅನೇಕ ಕಾಲದ ಪ್ರಮುಖ ದೇವತಾಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಮಾನವತಾವಾದಿ ವಿಧಾನದ ಅನುಯಾಯಿಗಳಾಗಿದ್ದರು.

ಗಿಯುಲಿಯೊ ಕ್ಲೋವಿಯೊ ಅವರಿಂದ ಶೆಬಾ ರಾಣಿಯಿಂದ ಆರಾಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮ್ಯಾಗಿ ಮತ್ತು ಸೊಲೊಮನ್‌ನ ಆರಾಧನೆಯು ಫಾರ್ನೀಸ್ ಅವರ್ಸ್ (೧೫೪೬) ನಿಂದ ಇಟಾಲಿಯನ್ ನವೋದಯವು ಇಂಡೆಕ್ಸ್ ಲಿಬ್ರೊರಮ್ ಪ್ರೊಹಿಬಿಟೋರಮ್ ಜೊತೆಗೆ ಪ್ರಕಾಶಿತ ಹಸ್ತಪ್ರತಿಯ ಅಂತ್ಯವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಧಾರ್ಮಿಕ ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧತೆಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನವೋದಯ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಮಧ್ಯಯುಗಗಳ ಅಂತ್ಯವು ಪೋಪಸಿಯನ್ನು ಸುತ್ತುವರೆದಿರುವ ರಾಜಕೀಯ ಒಳಸಂಚುಗಳ ಅವಧಿಯಾಗಿದ್ದು, ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಂಡಿತು. ಇದರಲ್ಲಿ ಮೂವರು ಪುರುಷರು ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ರೋಮ್‌ನ ನಿಜವಾದ ಬಿಷಪ್ ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಂಡರು. [೬೪] ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಆಫ್ ಕಾನ್ಸ್ಟನ್ಸ್ (೧೪೧೪) ಮೂಲಕ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಿದಾಗ, ಕಾನ್ಸಿಲಿಯರಿಸಂ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಸುಧಾರಣಾ ಚಳವಳಿಯು ಪೋಪ್‌ನ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಮಿತಿಗೊಳಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿತು. ಲ್ಯಾಟರನ್ನ ಐದನೇ ಕೌನ್ಸಿಲ್ (೧೫೧೧) ಮೂಲಕ ಚರ್ಚ್ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಪೋಪ್ ಅಧಿಕಾರವು ಸರ್ವೋಚ್ಚವಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದರೂ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ನಿರಂತರ ಆರೋಪಗಳಿಂದ ಅದು ನಲುಗಿತು, ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾದ ಪೋಪ್ ಅಲೆಕ್ಸಾಂಡರ್ VI ರ ವ್ಯಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಮೋನಿ, ಸ್ವಜನಪಕ್ಷಪಾತ ಮತ್ತು ಪಿತೃತ್ವದ ಕಾರ್ಡಿನಲ್ ಆಗಿರುವಾಗ ಮಕ್ಕಳು (ಅವರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರು ವಿವಾಹವಾದರು, ಪ್ರಾಯಶಃ ಅಧಿಕಾರದ ಬಲವರ್ಧನೆಗಾಗಿ) ವಿವಿಧ ಆರೋಪಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದರು [೬೫]

ಎರಾಸ್ಮಸ್ ಮತ್ತು ಲೂಥರ್‌ನಂತಹ ಚರ್ಚ್‌ಮೆನ್‌ಗಳು ಚರ್ಚ್‌ಗೆ ಸುಧಾರಣೆಯನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದರು, ಆಗಾಗ್ಗೆ ಹೊಸ ಒಡಂಬಡಿಕೆಯ ಮಾನವತಾವಾದಿ ಪಠ್ಯ ವಿಮರ್ಶೆಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ. [೧೪] ಅಕ್ಟೋಬರ್ ೧೫೧೭ ರಲ್ಲಿ ಲೂಥರ್ ತೊಂಬತ್ತೈದು ಪ್ರಬಂಧಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು. ಪಾಪಲ್ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಸವಾಲು ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಅದರ ಗ್ರಹಿಸಿದ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ಟೀಕಿಸಿದರು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮಾರಾಟವಾದ ಭೋಗದ ನಿದರ್ಶನಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ. ೯೫ ಪ್ರಬಂಧಗಳು ಸುಧಾರಣೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಇದು ಹಿಂದೆ ಪಶ್ಚಿಮ ಯೂರೋಪ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಬಲ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ರೋಮನ್ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕ್ ಚರ್ಚ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಮುರಿದುಬಿತ್ತು. ಆದ್ದರಿಂದ ಮಾನವತಾವಾದ ಮತ್ತು ನವೋದಯವು ಸುಧಾರಣೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕುವಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಇತರ ಸಮಕಾಲೀನ ಧಾರ್ಮಿಕ ಚರ್ಚೆಗಳು ಮತ್ತು ಸಂಘರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ನೇರವಾದ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿದೆ .

೧೫೨೭ ರಲ್ಲಿ ರೋಮ್ ಅನ್ನು ವಜಾಗೊಳಿಸಿದ ನಂತರ ಪೋಪ್ ಪಾಲ್ III ಪೋಪ್ ಸಿಂಹಾಸನಕ್ಕೆ ಬಂದರು (೧೫೩೪-೧೫೪೯), ಪ್ರೊಟೆಸ್ಟಂಟ್ ಸುಧಾರಣೆಯ ನಂತರ ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕ್ ಚರ್ಚ್‌ನಲ್ಲಿ ಅನಿಶ್ಚಿತತೆಗಳು ಪ್ರಚಲಿತವಾಗಿದ್ದವು. ನಿಕೋಲಸ್ ಕೋಪರ್ನಿಕಸ್ ಅವರು ಟಿಟಿಯನ್, ಮೈಕೆಲ್ಯಾಂಜೆಲೊ ಮತ್ತು ರಾಫೆಲ್ ಅವರ ವರ್ಣಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಅಲೆಸ್ಸಾಂಡ್ರೊ ಫರ್ನೀಸ್ ಅವರ ಅಜ್ಜನಾದ ಪಾಲ್ III ಗೆ ಡಿ ಕ್ರಾಂತಿಯಬಸ್ ಆರ್ಬಿಯಮ್ ಕೋಲೆಸ್ಟಿಯಮ್ (ಆನ್ ದಿ ರೆವಲ್ಯೂಷನ್ಸ್ ಆಫ್ ದಿ ಸೆಲೆಸ್ಟಿಯಲ್ ಸ್ಪಿಯರ್ಸ್) ಅನ್ನು ಸಮರ್ಪಿಸಿದರು. ಗಿಯುಲಿಯೊ ಕ್ಲೋವಿಯೊ ಅವರ ಮೇರುಕೃತಿಯನ್ನು ನಿಯೋಜಿಸಲಾಗಿದೆ. ವಾದಯೋಗ್ಯವಾಗಿ ಕೊನೆಯ ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರಕಾಶಿತ ಹಸ್ತಪ್ರತಿ, ಫರ್ನೀಸ್ ಅವರ್ಸ್ .

ಸ್ವಯಂ ಅರಿವು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಲಿಯೊನಾರ್ಡೊ ಬ್ರೂನಿ

೧೫ ನೇ ಶತಮಾನದ ವೇಳೆಗೆ, ಇಟಲಿಯಲ್ಲಿ ಬರಹಗಾರರು, ಕಲಾವಿದರು ಮತ್ತು ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಿಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ರೂಪಾಂತರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿಳಿದಿದ್ದರು. ಮೋದಿ ಆಂಟಿಚಿ (ಪ್ರಾಚೀನರು ಪ್ರಾಚೀನ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ) ಅಥವಾ ಅಲ್ಲೆ ರೊಮಾನಾ ಎಟ್ ಅಲ್ಲಾ ಆಂಟಿಕಾ (ರೋಮನ್ನರ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ) ಅವರ ಕೆಲಸವನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಪದಗುಚ್ಛಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದರು. ೧೩೩೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಪೆಟ್ರಾರ್ಕ್ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಪೂರ್ವದ ಕಾಲವನ್ನು ಪುರಾತನ (ಪ್ರಾಚೀನ) ಮತ್ತು ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಅವಧಿಯನ್ನು ನೋವಾ (ಹೊಸ) ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದ್ದಾರೆ. [೬೬] ಪೆಟ್ರಾಕ್‌ನ ಇಟಾಲಿಯನ್ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ, ಈ ಹೊಸ ಅವಧಿಯು (ಅವನ ಸ್ವಂತ ಸಮಯವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿತ್ತು) ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಗ್ರಹಣದ ಯುಗವಾಗಿತ್ತು. [೬೬] ಲಿಯೊನಾರ್ಡೊ ಬ್ರೂನಿ ಅವರ ಹಿಸ್ಟರಿ ಆಫ್ ದಿ ಫ್ಲೋರೆಂಟೈನ್ ಪೀಪಲ್ (೧೪೪೨) ನಲ್ಲಿ ತ್ರಿಪಕ್ಷೀಯ ಅವಧಿಯನ್ನು ಬಳಸಿದ ಮೊದಲ ವ್ಯಕ್ತಿ. [೬೭] ಬ್ರೂನಿಯ ಮೊದಲ ಎರಡು ಅವಧಿಗಳು ಪೆಟ್ರಾಕ್‌ನ ಅವಧಿಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿವೆ, ಆದರೆ ಅವರು ಮೂರನೇ ಅವಧಿಯನ್ನು ಸೇರಿಸಿದರು ಏಕೆಂದರೆ ಇಟಲಿಯು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಅವನತಿಯ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವರು ನಂಬಿದ್ದರು. ಫ್ಲೇವಿಯೊ ಬಯೊಂಡೋ ರೋಮನ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಅವನತಿಯಿಂದ (೧೪೩೯-೧೪೫೩) ದಶಕಗಳ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಇದೇ ರೀತಿಯ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ಬಳಸಿದರು.

ಮಾನವತಾವಾದಿ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಸಮಕಾಲೀನ ಪಾಂಡಿತ್ಯವು ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಅವಧಿಗೆ ನೇರ ಸಂಪರ್ಕಗಳನ್ನು ಪುನಃಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ವಾದಿಸಿದರು, ಹೀಗಾಗಿ ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಅವಧಿಯನ್ನು ಬೈಪಾಸ್ ಮಾಡಿದರು. ನಂತರ ಅವರು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ "ಮಧ್ಯಯುಗ" ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಿದರು. ಈ ಪದವು ಮೊದಲು ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ೧೪೬೯ ರಲ್ಲಿ ಮಾಧ್ಯಮ ಟೆಂಪೆಸ್ಟಾಸ್ (ಮಧ್ಯಕಾಲ) ಎಂದು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು. ರಿನಾಸ್ಕಿಟಾ (ಪುನರ್ಜನ್ಮ) ಎಂಬ ಪದವು ಮೊದಲು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು, ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅದರ ವಿಶಾಲ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಜಾರ್ಜಿಯೊ ವಸಾರಿ ಅವರ ಲೈವ್ಸ್ ಆಫ್ ದಿ ಆರ್ಟಿಸ್ಟ್ಸ್, ೧೫೫೦ ಪರಿಷ್ಕೃತರು ೧೫೬೮ ರಲ್ಲಿ [೬೮] [೬೯] ವಸಾರಿಯು ವಯಸ್ಸನ್ನು ಮೂರು ಹಂತಗಳಾಗಿ ವಿಭಜಿಸುತ್ತದೆ. ಮೊದಲ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಸಿಮಾಬ್ಯೂ, ಜಿಯೊಟ್ಟೊ, ಮತ್ತು ಅರ್ನಾಲ್ಫೊ ಡಿ ಕ್ಯಾಂಬಿಯೊ ; ಎರಡನೇ ಹಂತವು ಮಸಾಸಿಯೊ, ಬ್ರೂನೆಲ್ಲೆಸ್ಚಿ ಮತ್ತು ಡೊನಾಟೆಲ್ಲೊಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ; ಮೂರನೆಯದು ಲಿಯೊನಾರ್ಡೊ ಡಾ ವಿನ್ಸಿಯ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮೈಕೆಲ್ಯಾಂಜೆಲೊನೊಂದಿಗೆ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ವಸಾರಿಯವರ ಪ್ರಕಾರ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಪ್ರಾಚೀನತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಅರಿವು ಈ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಆದರೆ ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುವ ಮತ್ತು ಅನುಕರಿಸುವ ಬಯಕೆಯು ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದೆ.

ಹರಡುವಿಕೆ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

೧೫ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ, ನವೋದಯವು ತನ್ನ ಜನ್ಮಸ್ಥಳವಾದ ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನಿಂದ ಇಟಲಿಯ ಉಳಿದ ಭಾಗಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಯುರೋಪಿನ ಉಳಿದ ಭಾಗಗಳಿಗೆ ವೇಗವಾಗಿ ಹರಡಿತು. ಜರ್ಮನ್ ಮುದ್ರಕ ಜೋಹಾನ್ಸ್ ಗುಟೆನ್‌ಬರ್ಗ್‌ನಿಂದ ಮುದ್ರಣ ಯಂತ್ರದ ಆವಿಷ್ಕಾರವು ಈ ಹೊಸ ಆಲೋಚನೆಗಳ ತ್ವರಿತ ಪ್ರಸರಣಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು. ಅದು ಹರಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಅದರ ಕಲ್ಪನೆಗಳು ವೈವಿಧ್ಯಮಯವಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಬದಲಾಗುತ್ತವೆ, ಸ್ಥಳೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ೨೦ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ, ವಿದ್ವಾಂಸರು ಪುನರುಜ್ಜೀವನವನ್ನು ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಮತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಚಳುವಳಿಗಳಾಗಿ ಒಡೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.

"ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನು ಎಂತಹ ಕೆಲಸ, ವಿವೇಚನೆಯಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಉದಾತ್ತ, ಅಧ್ಯಾಪಕತೆಗಳಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಅಪರಿಮಿತ, ರೂಪ ಮತ್ತು ಚಲನೆಯಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಶ್ಲಾಘನೀಯ, ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ದೇವತೆಯಂತೆ, ಭಯದಲ್ಲಿ ದೇವರಂತೆ!" – ವಿಲಿಯಂ ಷೇಕ್ಸ್‌ಪಿಯರ್‌ನ ಹ್ಯಾಮ್ಲೆಟ್‌ನಿಂದ .

ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನಲ್ಲಿ, ಹದಿನಾರನೇ ಶತಮಾನವು ಬರಹಗಾರರಾದ ವಿಲಿಯಂ ಷೇಕ್ಸ್‌ಪಿಯರ್ (೧೫೬೪-೧೬೧೬), ಕ್ರಿಸ್ಟೋಫರ್ ಮಾರ್ಲೋ (೧೫೬೪ - ೧೫೯೩), ಎಡ್ಮಂಡ್ ಸ್ಪೆನ್ಸರ್ (೧೫೫೨/೧೫೫೩ - ೧೫೯೯), ಸರ್ ಥಾಮಸ್ ಮೋರ್ (೧೪೭೮ - ೧೫೩೫) ಅವರ ಕೃತಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನವೋದಯದ ಆರಂಭವನ್ನು ಗುರುತಿಸಿತು. ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ ಬೇಕನ್ (೧೫೬೧ - ೧೬೨೬), ಸರ್ ಫಿಲಿಪ್ ಸಿಡ್ನಿ (೧೫೫೪ - ೧೫೮೬), ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಿಗಳು (ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಇನಿಗೊ ಜೋನ್ಸ್ (೧೫೭೩ - ೧೬೫೨), ಇಟಾಲಿಯನ್ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪವನ್ನು ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್‌ಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಿದವರು) ಮತ್ತು ಸಂಯೋಜಕರು ಥಾಮಸ್ ಟ್ಯಾಲಿಸ್ (೧೫೦೫ - ೧೫೮೫) ), ಜಾನ್ ಟಾವೆರ್ನರ್ (ಶ. ೧೪೯೦ - ೧೫೪೫), ಮತ್ತು ವಿಲಿಯಂ ಬೈರ್ಡ್ (ಶ.೧೫೩೯/೪೦ ಅಥವಾ ೧೫೪೩ - ೧೬೨೩).

ಫ್ರಾನ್ಸ್

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಚ್ಯಾಟೊ ಡಿ ಚೇಂಬರ್ಡ್ (೧೫೧೯-೧೫೪೭), ನವೋದಯ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪದ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಉದಾಹರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ.

"ನವೋದಯ" ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಫ್ರೆಂಚ್ ಭಾಷೆಯಿಂದ ಎರವಲು ಪಡೆಯಲಾಗಿದೆ. ಇದರರ್ಥ "ಪುನರ್ ಜನ್ಮ". ಇದನ್ನು ಮೊದಲು ಹದಿನೆಂಟನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಯಿತು. ನಂತರ ಫ್ರೆಂಚ್ ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಜೂಲ್ಸ್ ಮೈಕೆಲೆಟ್ (೧೭೯೮-೧೮೭೪) ಅವರ ೧೮೫೫ ರ ಕೃತಿಯಾದ ಹಿಸ್ಟೊಯಿರ್ ಡಿ ಫ್ರಾನ್ಸ್ (ಫ್ರಾನ್ಸ್ ಇತಿಹಾಸ) ನಲ್ಲಿ ಜನಪ್ರಿಯಗೊಳಿಸಿದರು. [೭೦] [೭೧]

೧೪೯೫ ರಲ್ಲಿ ಇಟಾಲಿಯನ್ ನವೋದಯವು ಫ್ರಾನ್ಸ್‌ಗೆ ಆಗಮಿಸಿತು. ಇಟಲಿಯ ಆಕ್ರಮಣದ ನಂತರ ಕಿಂಗ್ ಚಾರ್ಲ್ಸ್ VIII ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಂಡರು. ಜಾತ್ಯತೀತತೆಯ ಹರಡುವಿಕೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಿದ ಅಂಶವೆಂದರೆ ಕಪ್ಪು ಸಾವಿನ ವಿರುದ್ಧ ಸಹಾಯವನ್ನು ನೀಡಲು ಚರ್ಚ್‌ನ ಅಸಮರ್ಥತೆ. ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ I ಲಿಯೊನಾರ್ಡೊ ಡಾ ವಿನ್ಸಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಇಟಾಲಿಯನ್ ಕಲೆ ಮತ್ತು ಕಲಾವಿದರನ್ನು ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನ ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿ ಅಲಂಕೃತ ಅರಮನೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದರು. ಫ್ರಾಂಕೋಯಿಸ್ ರಾಬೆಲೈಸ್, ಪಿಯರೆ ಡಿ ರೊನ್ಸಾರ್ಡ್, ಜೋಕಿಮ್ ಡು ಬೆಲ್ಲೆ ಮತ್ತು ಮೈಕೆಲ್ ಡಿ ಮೊಂಟೇಗ್ನೆ ಮುಂತಾದ ಬರಹಗಾರರು, ಜೀನ್ ಕ್ಲೌಟ್‌ನಂತಹ ವರ್ಣಚಿತ್ರಕಾರರು ಮತ್ತು ಜೀನ್ ಮೌಟನ್‌ನಂತಹ ಸಂಗೀತಗಾರರು ಸಹ ನವೋದಯದ ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ ಎರವಲು ಪಡೆದರು.

೧೫೩೩ ರಲ್ಲಿ, ಹದಿನಾಲ್ಕು ವರ್ಷದ ಕ್ಯಾಟೆರಿನಾ ಡಿ ಮೆಡಿಸಿ (೧೫೧೯-೧೫೮೯), ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಡ್ಯೂಕ್ ಆಫ್ ಉರ್ಬಿನೊ ಮತ್ತು ಮೆಡೆಲೀನ್ ಡೆ ಲಾ ಟೂರ್ ಡಿ ಆವೆರ್ಗ್ನೆಗೆ ಲೊರೆಂಜೊ ಡಿ ಮೆಡಿಸಿ ಜನಿಸಿದರು. ಫ್ರಾನ್ಸ್‌ನ ಎರಡನೇ ಮಗ ಹೆನ್ರಿ II ರನ್ನು ವಿವಾಹವಾದರು. ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ I ಮತ್ತು ಕ್ವೀನ್ ಕ್ಲೌಡ್. ಫ್ರಾನ್ಸ್‌ನ ಧಾರ್ಮಿಕ ಯುದ್ಧಗಳಲ್ಲಿನ ಪಾತ್ರಕ್ಕಾಗಿ ಅವಳು ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಮತ್ತು ಕುಖ್ಯಾತಳಾಗಿದ್ದರೂ, ಕಲೆ, ವಿಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಸಂಗೀತವನ್ನು ( ಬ್ಯಾಲೆಟ್‌ನ ಮೂಲವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ) ತನ್ನ ಸ್ಥಳೀಯ ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನಿಂದ ಫ್ರೆಂಚ್ ನ್ಯಾಯಾಲಯಕ್ಕೆ ತರುವಲ್ಲಿ ನೇರ ಕೊಡುಗೆಯನ್ನು ನೀಡಿದಳು.

ಜರ್ಮನಿ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಚಕ್ರವರ್ತಿ ಮ್ಯಾಕ್ಸಿಮಿಲಿಯನ್ I ರ ಭಾವಚಿತ್ರ, ಆಲ್ಬ್ರೆಕ್ಟ್ ಡ್ಯೂರರ್ ಅವರಿಂದ, ೧೫೧೯

೧೫ ನೇ ಶತಮಾನದ ದ್ವಿತೀಯಾರ್ಧದಲ್ಲಿ, ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ಮನೋಭಾವವು ಜರ್ಮನಿ ಮತ್ತು ತಗ್ಗು ದೇಶಗಳಿಗೆ ಹರಡಿತು. ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರಿಂಟಿಂಗ್ ಪ್ರೆಸ್ (ಸುಮಾರು ೧೪೫೦) ಮತ್ತು ನವೋದಯ ಕಲಾವಿದರಾದ ಆಲ್ಬ್ರೆಕ್ಟ್ ಡ್ಯೂರೆರ್ (೧೪೭೧-೧೫೨೮) ಇಟಲಿಯಿಂದ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆಯೇ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದಿತು. ದೇಶದ ಆರಂಭಿಕ ಪ್ರೊಟೆಸ್ಟಂಟ್ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ಪ್ರೊಟೆಸ್ಟಂಟ್ ಸುಧಾರಣೆಯ ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧತೆಗೆ ಮಾನವತಾವಾದವು ನಿಕಟವಾಗಿ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ. ಜರ್ಮನ್ ನವೋದಯದ ಕಲೆ ಮತ್ತು ಬರವಣಿಗೆಯು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಈ ವಿವಾದವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ. [೭೨] ಆದಾಗ್ಯೂ, ಗೋಥಿಕ್ ಶೈಲಿ ಮತ್ತು ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಪಾಂಡಿತ್ಯಪೂರ್ಣ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರವು ೧೬ ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದವರೆಗೂ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಉಳಿಯಿತು. ಹ್ಯಾಬ್ಸ್‌ಬರ್ಗ್‌ನ ಚಕ್ರವರ್ತಿ ಮ್ಯಾಕ್ಸಿಮಿಲಿಯನ್ I (ಆಡಳಿತ ೧೪೯೩-೧೫೧೯) ಪವಿತ್ರ ರೋಮನ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಮೊದಲ ನಿಜವಾದ ನವೋದಯ ದೊರೆ.

ಹಂಗೇರಿ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಇಟಲಿಯ ನಂತರ ನವೋದಯವು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡ ಮೊದಲ ಯುರೋಪಿಯನ್ ದೇಶ ಹಂಗೇರಿಯಾಗಿದೆ. [೭೩] ನವೋದಯ ಶೈಲಿಯು ಇಟಲಿಯಿಂದ ನೇರವಾಗಿ ಕ್ವಾಟ್ರೊಸೆಂಟೊದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹಂಗೇರಿಗೆ ಮಧ್ಯ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಬಂದಿತು. ಆರಂಭಿಕ ಹಂಗೇರಿಯನ್-ಇಟಾಲಿಯನ್ ಸಂಬಂಧಗಳ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ರಾಜವಂಶದ ಸಂಪರ್ಕಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ೧೪ ನೇ ಶತಮಾನದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ, ಮಾನವೀಯ ಮತ್ತು ವಾಣಿಜ್ಯ ಸಂಬಂಧಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ಬಲವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದೆ. ಹಂಗೇರಿಯನ್ ಮತ್ತು ಇಟಾಲಿಯನ್ ಗೋಥಿಕ್ ಶೈಲಿಗಳ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧವು ಎರಡನೆಯ ಕಾರಣವಾಗಿತ್ತು - ಗೋಡೆಗಳ ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷಿತ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸ್ವಚ್ಛ ಮತ್ತು ಹಗುರವಾದ ರಚನೆಗಳಿಗೆ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ದೊಡ್ಡ-ಪ್ರಮಾಣದ ಕಟ್ಟಡ ಯೋಜನೆಗಳು ಕಲಾವಿದರಿಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಮತ್ತು ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ಕೆಲಸವನ್ನು ಒದಗಿಸಿದವು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಬುಡಾದಲ್ಲಿನ ಫ್ರಿಸ್ (ಹೊಸ) ಕೋಟೆಯ ಕಟ್ಟಡ, ವಿಸೆಗ್ರಾಡ್, ಟಾಟಾ ಮತ್ತು ವರ್ಪಲೋಟಾ ಕೋಟೆಗಳು. ಸಿಗಿಸ್ಮಂಡ್‌ನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನ ಸ್ಕೊಲಾರಿ ಕುಟುಂಬದ ವಂಶಸ್ಥರಾದ ಪಿಪೊ ಸ್ಪಾನೊ ಅವರಂತಹ ಪೋಷಕರು ಇದ್ದರು, ಅವರು ಮಾನೆಟ್ಟೊ ಅಮ್ಮನಾಟಿನಿ ಮತ್ತು ಮಸೊಲಿನೊ ಡಾ ಪನ್ನಿಕಾಲೆ ಅವರನ್ನು ಹಂಗೇರಿಗೆ ಆಹ್ವಾನಿಸಿದರು.

ಹೊಸ ಇಟಾಲಿಯನ್ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳೊಂದಿಗೆ ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸ್ಥಳೀಯ ನವೋದಯ ಕಲೆಯನ್ನು ರಚಿಸಲು ಸಂಯೋಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ದೇಶದಲ್ಲಿ ಮಾನವತಾವಾದಿ ಚಿಂತನೆಯ ನಿರಂತರ ಆಗಮನದಿಂದ ನವೋದಯ ಕಲೆಯ ಸ್ವೀಕಾರವು ಮುಂದುವರೆದಿದೆ. ಇಟಾಲಿಯನ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಅನೇಕ ಯುವ ಹಂಗೇರಿಯನ್ನರು ಫ್ಲಾರೆಂಟೈನ ಮಾನವತಾವಾದಿ ಕೇಂದ್ರಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿರವಾದರು. ಆದ್ದರಿಂದ ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್ನೊಂದಿಗೆ ನೇರ ಸಂಪರ್ಕವು ವಿಕಸನಗೊಂಡಿತು. ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಇಟಾಲಿಯನ್ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು ಹಂಗೇರಿಗೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಬುಡಾಗೆ ತೆರಳುತ್ತಿರುವುದು ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿತು. ಹೊಸ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಮಾನವತಾವಾದಿ ಪೀಠಾಧಿಪತಿಗಳು ನಡೆಸಿದರು, ಅವರಲ್ಲಿ ಹಂಗೇರಿಯನ್ ಮಾನವತಾವಾದದ ಸಂಸ್ಥಾಪಕರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾದ ಎಸ್ಜೆಟರ್‌ಗಾಮ್‌ನ ಆರ್ಚ್‌ಬಿಷಪ್ ವಿಟೆಜ್ ಜಾನೋಸ್ . [೭೪] ಲಕ್ಸೆಂಬರ್ಗ್‌ನ ಚಕ್ರವರ್ತಿ ಸಿಗಿಸ್ಮಂಡ್‌ನ ಸುದೀರ್ಘ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬುಡಾದ ರಾಯಲ್ ಕ್ಯಾಸಲ್ ಬಹುಶಃ ಮಧ್ಯಯುಗದ ಉತ್ತರಾರ್ಧದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಗೋಥಿಕ್ ಅರಮನೆಯಾಗಿದೆ. ರಾಜ ಮಥಿಯಾಸ್ ಕೊರ್ವಿನಸ್ (r. ೧೪೫೮-೧೪೯೦) ಆರಂಭಿಕ ನವೋದಯ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಅರಮನೆಯನ್ನು ಪುನರ್ನಿರ್ಮಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ವಿಸ್ತರಿಸಿದನು. [೭೫] [೭೬]

೧೪೭೬ ರಲ್ಲಿ ಕಿಂಗ್ ಮ್ಯಾಥಿಯಾಸ್ ನೇಪಲ್ಸ್‌ನ ಬೀಟ್ರಿಸ್‌ಗೆ ಮದುವೆಯಾದ ನಂತರ ಬುಡಾ ಆಲ್ಪ್ಸ್‌ನ ಉತ್ತರದ ನವೋದಯದ ಪ್ರಮುಖ ಕಲಾತ್ಮಕ ಕೇಂದ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಯಿತು. [೭೭] ಮಥಿಯಾಸ್ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರಮುಖ ಮಾನವತಾವಾದಿಗಳು ಆಂಟೋನಿಯೊ ಬೊನ್ಫಿನಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಹಂಗೇರಿಯನ್ ಕವಿ ಜಾನಸ್ ಪನ್ನೋನಿಯಸ್ . [೭೭] ಆಂಡ್ರಾಸ್ ಹೆಸ್ ೧೪೭೨ ರಲ್ಲಿ ಬುಡಾದಲ್ಲಿ ಮುದ್ರಣಾಲಯವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು. ಮಥಿಯಾಸ್ ಕೊರ್ವಿನಸ್ ಅವರ ಗ್ರಂಥಾಲಯ, ಬಿಬ್ಲಿಯೊಥೆಕಾ ಕೊರ್ವಿನಿಯಾನಾ, ಯುರೋಪಿನ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಜಾತ್ಯತೀತ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಸಂಗ್ರಹವಾಗಿದೆ. ಐತಿಹಾಸಿಕ ವೃತ್ತಾಂತಗಳು, ೧೫ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ತಾತ್ವಿಕ ಮತ್ತು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಕೃತಿಗಳು. ಅವರ ಗ್ರಂಥಾಲಯವು ವ್ಯಾಟಿಕನ್ ಗ್ರಂಥಾಲಯದ ಗಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಎರಡನೆಯದು. (ಆದಾಗ್ಯೂ, ವ್ಯಾಟಿಕನ್ ಲೈಬ್ರರಿಯು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಬೈಬಲ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿತ್ತು. ) [೭೮] ೧೪೮೯ ರಲ್ಲಿ, ಲೊರೆಂಜೊ ಡಿ ಮೆಡಿಸಿ ಹಂಗೇರಿಯನ್ ರಾಜನ ಉದಾಹರಣೆಯಿಂದ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ತನ್ನದೇ ಆದ ಗ್ರೀಕ್-ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಗ್ರಂಥಾಲಯವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಎಂದು ಫ್ಲಾರೆನ್ಸ್‌ನ ಬಾರ್ಟೋಲೋಮಿಯೊ ಡೆಲ್ಲಾ ಫಾಂಟೆ ಬರೆದರು. ಕೊರ್ವಿನಸ್ ಗ್ರಂಥಾಲಯವು ಯುನೆಸ್ಕೋ ವಿಶ್ವ ಪರಂಪರೆಯ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. [೭೯]

ಮಥಿಯಾಸ್ ಕನಿಷ್ಠ ಎರಡು ಪ್ರಮುಖ ಕಟ್ಟಡ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. [೮೦] ಬುಡಾ ಮತ್ತು ವಿಸೆಗ್ರಾಡ್‌ನಲ್ಲಿನ ಕೆಲಸಗಳು ಸುಮಾರು ೧೪೭೯ ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. [೮೧] ಬುಡಾದ ರಾಜ ಕೋಟೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ಹೊಸ ರೆಕ್ಕೆಗಳು ಮತ್ತು ನೇತಾಡುವ ಉದ್ಯಾನವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ವಿಸೆಗ್ರಾಡ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಅರಮನೆಯನ್ನು ನವೋದಯ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಪುನರ್ನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು. [೮೧] [೮೨] ಈ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಿಸಲು ಮಥಿಯಾಸ್ ಇಟಾಲಿಯನ್ ಚಿಮೆಂಟಿ ಕ್ಯಾಮಿಸಿಯಾ ಮತ್ತು ಡಾಲ್ಮೇಷಿಯನ್ ಜಿಯೋವನ್ನಿ ಡಾಲ್ಮಾಟಾ ಅವರನ್ನು ನೇಮಿಸಿದರು. [೮೧] ಮಥಿಯಾಸ್ ತನ್ನ ವಯಸ್ಸಿನ ಪ್ರಮುಖ ಇಟಾಲಿಯನ್ ಕಲಾವಿದರನ್ನು ತನ್ನ ಅರಮನೆಗಳನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಲು ನಿಯೋಜಿಸಿದನು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಶಿಲ್ಪಿ ಬೆನೆಡೆಟ್ಟೊ ಡ ಮಜಾನೊ ಮತ್ತು ವರ್ಣಚಿತ್ರಕಾರರಾದ ಫಿಲಿಪ್ಪಿನೋ ಲಿಪ್ಪಿ ಮತ್ತು ಆಂಡ್ರಿಯಾ ಮಾಂಟೆಗ್ನಾ ಅವರಿಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು. [೮೩] ಮಾಂಟೆಗ್ನಾ ಅವರ ಮಥಿಯಾಸ್‌ನ ಭಾವಚಿತ್ರದ ಪ್ರತಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿದೆ. [೮೪] ದಕ್ಷಿಣದ ಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಕೋಟೆಗಳ ಪುನರ್ನಿರ್ಮಾಣವನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಿಸಲು ಇಟಾಲಿಯನ್ ಮಿಲಿಟರಿ ಎಂಜಿನಿಯರ್ ಅರಿಸ್ಟಾಟಲ್ ಫಿಯೊರಾವಂತಿಯನ್ನು ಮಥಿಯಾಸ್ ನೇಮಿಸಿಕೊಂಡರು. [೮೫] ಅವರು ಕೊಲೊಜ್ಸ್ವರ್, ಸ್ಜೆಡ್ ಮತ್ತು ಹುನ್ಯಾಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್‌ಕನ್‌ಗಳಿಗಾಗಿ ಮತ್ತು ಫೆಜೆರೆಗಿಹಾಜಾದಲ್ಲಿ ಪಾಲಿನ್ಸ್‌ಗಾಗಿ ಲೇಟ್ ಗೋಥಿಕ್ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಮಠಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದರು. [೮೬] [೮೭] ೧೪೮೫ ರ ವಸಂತ ಋತುವಿನಲ್ಲಿ, ಲಿಯೊನಾರ್ಡೊ ಡಾ ವಿನ್ಸಿ ಸ್ಫೋರ್ಜಾ ಪರವಾಗಿ ಹಂಗೇರಿಗೆ ರಾಜ ಮ್ಯಾಥಿಯಾಸ್ ಕೊರ್ವಿನಸ್ನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅವರು ಮಡೋನಾವನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸಲು ನಿಯೋಜಿಸಿದರು. [೮೮]

ಮಥಿಯಾಸ್ ಮಾನವತಾವಾದಿಗಳ ಸಹವಾಸವನ್ನು ಆನಂದಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅವರೊಂದಿಗೆ ವಿವಿಧ ವಿಷಯಗಳ ಕುರಿತು ಉತ್ಸಾಹಭರಿತ ಚರ್ಚೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿದರು. [೮೯] ಅವರ ಉದಾತ್ತತೆಯ ಖ್ಯಾತಿಯು ಅನೇಕ ವಿದ್ವಾಂಸರನ್ನು — ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಇಟಾಲಿಯನ್ — ಬುಡಾದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಲು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿತು. [೯೦] ಆಂಟೋನಿಯೊ ಬೊನ್‌ಫಿನಿ, ಪಿಯೆಟ್ರೊ ರಾಂಜಾನೊ, ಬಾರ್ಟೊಲೊಮಿಯೊ ಫೊಂಜಿಯೊ ಮತ್ತು ಫ್ರಾನ್ಸೆಸ್ಕೊ ಬಾಂಡಿನಿ ಮಥಿಯಾಸ್‌ನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಹಲವು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಕಳೆದರು. [೯೧] [೮೯] ಈ ವಿದ್ಯಾವಂತ ಪುರುಷರ ವಲಯವು ಹಂಗೇರಿಗೆ ನಿಯೋಪ್ಲಾಟೋನಿಸಂನ ಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿತು. [೯೨] [೯೩] ತನ್ನ ವಯಸ್ಸಿನ ಎಲ್ಲಾ ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳಂತೆ, ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಗ್ರಹಗಳ ಚಲನೆಗಳು ಮತ್ತು ಸಂಯೋಜನೆಗಳು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಜೀವನ ಮತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ಇತಿಹಾಸದ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುತ್ತವೆ ಎಂದು ಮಥಿಯಾಸ್ ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿದರು. [೯೪] ಗ್ಯಾಲಿಯೊಟ್ಟೊ ಮಾರ್ಜಿಯೊ ಅವರನ್ನು "ರಾಜ ಮತ್ತು ಜ್ಯೋತಿಷಿ" ಎಂದು ಬಣ್ಣಿಸಿದರು, ಮತ್ತು ಆಂಟೋನಿಯೊ ಬೊನ್ಫಿನಿ ಮ್ಯಾಥಿಯಾಸ್ "ನಕ್ಷತ್ರಗಳನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸದೆ ಏನನ್ನೂ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. [೯೫] ಅವರ ಕೋರಿಕೆಯ ಮೇರೆಗೆ, ಯುಗದ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರಾದ ಜೋಹಾನ್ಸ್ ರೆಜಿಯೊಮೊಂಟನಸ್ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಸಿನ್ ಬೈಲಿಕಾ ಅವರು ಬುಡಾದಲ್ಲಿ ವೀಕ್ಷಣಾಲಯವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಆಸ್ಟ್ರೋಲೇಬ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಆಕಾಶ ಗೋಳಗಳೊಂದಿಗೆ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು. [೯೬] ಕ್ರಿಸ್ಟೋಫರ್ ಕೊಲಂಬಸ್ ಅವರು ಮಥಿಯಾಸ್‌ಗೆ ಬಳಸಿದ ನ್ಯಾವಿಗೇಷನ್ ಕುರಿತಾದ ತಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ರೆಜಿಯೊಮೊಂಟನಸ್ ಅರ್ಪಿಸಿದರು. [೯೦]

ಹಂಗೇರಿಯನ್ ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ಇತರ ಪ್ರಮುಖ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳೆಂದರೆ ಬ್ಯಾಲಿಂಟ್ ಬಲಾಸ್ಸಿ (ಕವಿ), ಸೆಬೆಸ್ಟಿಯನ್ ಟಿನೋಡಿ ಲ್ಯಾಂಟೋಸ್ (ಕವಿ), ಬಾಲಿಂಟ್ ಬಕ್‌ಫಾರ್ಕ್ (ಸಂಯೋಜಕ ಮತ್ತು ಲುಟೆನಿಸ್ಟ್), ಮತ್ತು ಮಾಸ್ಟರ್ ಎಂಎಸ್ (ಫ್ರೆಸ್ಕೊ ಪೇಂಟರ್).

ಕಡಿಮೆ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ನವೋದಯ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
೧೫೨೩ ರಲ್ಲಿ ರೋಟರ್‌ಡ್ಯಾಮ್‌ನ ಎರಾಸ್ಮಸ್, ಹ್ಯಾನ್ಸ್ ಹೋಲ್ಬೀನ್ ದಿ ಯಂಗರ್‌ನಿಂದ ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ

೧೫ ನೇ ಶತಮಾನದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ನೆದರ್ಲ್ಯಾಂಡ್ಸ್ನಲ್ಲಿನ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯು ಬ್ರೂಗ್ಸ್ ಮೂಲಕ ವ್ಯಾಪಾರದ ಮೂಲಕ ಇಟಾಲಿಯನ್ ನವೋದಯದಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತವಾಯಿತು. ಇದು ಫ್ಲಾಂಡರ್ಸ್ ಅನ್ನು ಶ್ರೀಮಂತರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿತು. ಅದರ ಗಣ್ಯರು ಯುರೋಪಿನಾದ್ಯಂತ ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾದ ಕಲಾವಿದರನ್ನು ನಿಯೋಜಿಸಿದರು. [೯೭] ವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ, ಅಂಗರಚನಾಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಆಂಡ್ರಿಯಾಸ್ ವೆಸಾಲಿಯಸ್ ದಾರಿ ತೋರಿದರು. ಕಾರ್ಟೋಗ್ರಫಿಯಲ್ಲಿ, ಗೆರಾರ್ಡಸ್ ಮರ್ಕೇಟರ್ ನ ನಕ್ಷೆಯು ಅನ್ವೇಷಕರು ಮತ್ತು ನ್ಯಾವಿಗೇಟರ್‌ಗಳಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿತು. ಕಲೆಯಲ್ಲಿ, ಡಚ್ ಮತ್ತು ಫ್ಲೆಮಿಶ್ ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ವರ್ಣಚಿತ್ರವು ಹೈರೋನಿಮಸ್ ಬಾಷ್ [೯೮] ನ ವಿಚಿತ್ರ ಕೆಲಸದಿಂದ ಹಿಡಿದು ಪೀಟರ್ ಬ್ರೂಗಲ್ ದಿ ಎಲ್ಡರ್ ಅವರ ದೈನಂದಿನ ಜೀವನ ಚಿತ್ರಣಗಳವರೆಗೆ ಇರುತ್ತದೆ. [೯೭]

ಉತ್ತರ ಯುರೋಪ್

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಉತ್ತರ ಯುರೋಪ್‌ನಲ್ಲಿನ ಪುನರುಜ್ಜೀವನವನ್ನು "ಉತ್ತರ ಪುನರುಜ್ಜೀವನ" ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ನವೋದಯ ಕಲ್ಪನೆಗಳು ಇಟಲಿಯಿಂದ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ಚಲಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ, ಕೆಲವು ನವೀನ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣಕ್ಕೆ ಹರಡಿತು. [೯೯] ೧೫ ನೇ ಶತಮಾನದ ಬರ್ಗುಂಡಿಯನ್ ಶಾಲೆಯ ಸಂಗೀತವು ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ಆರಂಭವನ್ನು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಿತು, ಮತ್ತು ನೆದರ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್‌ನವರ ಪಾಲಿಫೋನಿ, ಇದು ಸಂಗೀತಗಾರರೊಂದಿಗೆ ಸ್ವತಃ ಇಟಲಿಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಗೊಂಡಾಗ, ಪ್ರಮಾಣೀಕರಣದ ನಂತರ ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ನಿಜವಾದ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಶೈಲಿಯ ತಿರುಳನ್ನು ರೂಪಿಸಿತು. ೯ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಗ್ರೆಗೋರಿಯನ್ ಚಾಂಟ್ . [೯೯] ನೆದರ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್ ಶಾಲೆಯ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಯು ಇಟಾಲಿಯನ್ ಸಂಯೋಜಕ ಪ್ಯಾಲೆಸ್ಟ್ರೀನಾ ಅವರ ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿದೆ. ೧೬ ನೇ ಶತಮಾನದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಇಟಲಿಯು ವೆನೆಷಿಯನ್ ಶಾಲೆಯ ಬಹುವಿಧದ ಶೈಲಿಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಸಂಗೀತದ ನಾವೀನ್ಯತೆಯ ಕೇಂದ್ರವಾಯಿತು. ಇದು ೧೬೦೦ ರ ಸುಮಾರಿಗೆ ಜರ್ಮನಿಗೆ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ಹರಡಿತು.

ಇಟಾಲಿಯನ್ ನವೋದಯದ ವರ್ಣಚಿತ್ರಗಳು ಉತ್ತರದ ನವೋದಯದಿಂದ ಭಿನ್ನವಾಗಿವೆ. ಇಟಾಲಿಯನ್ ನವೋದಯ ಕಲಾವಿದರು ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ವರ್ಣಚಿತ್ರಕಾರರ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಧಾರ್ಮಿಕ ಕಲೆಯಿಂದ ದೂರವಿದ್ದು, ಜಾತ್ಯತೀತ ದೃಶ್ಯಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸಿದವರಲ್ಲಿ ಮೊದಲಿಗರಾಗಿದ್ದರು. ಉತ್ತರದ ನವೋದಯ ಕಲಾವಿದರು ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿಷಯಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದರು, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಆಲ್ಬ್ರೆಕ್ಟ್ ಡ್ಯೂರರ್ ಚಿತ್ರಿಸಿದ ಸಮಕಾಲೀನ ಧಾರ್ಮಿಕ ಕ್ರಾಂತಿ. ನಂತರ, ಪೀಟರ್ ಬ್ರೂಗೆಲ್ ಅವರ ಕೃತಿಗಳು ಧಾರ್ಮಿಕ ಅಥವಾ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ವಿಷಯಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ದೈನಂದಿನ ಜೀವನದ ದೃಶ್ಯಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸಲು ಕಲಾವಿದರನ್ನು ಪ್ರಭಾವಿಸಿತು. ಉತ್ತರದ ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಫ್ಲೆಮಿಶ್ ಸಹೋದರರಾದ ಹಬರ್ಟ್ ಮತ್ತು ಜಾನ್ ವ್ಯಾನ್ ಐಕ್ ತೈಲ ವರ್ಣಚಿತ್ರ ತಂತ್ರವನ್ನು ಪರಿಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದರು. ಇದು ಶತಮಾನಗಳವರೆಗೆ ಬದುಕಬಲ್ಲ ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಮೇಲ್ಮೈಯಲ್ಲಿ ಬಲವಾದ ಬಣ್ಣಗಳನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸಲು ಕಲಾವಿದರಿಗೆ ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು. [೧೦೦] ಉತ್ತರದ ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯವೆಂದರೆ ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಅಥವಾ ಗ್ರೀಕ್ ಬದಲಿಗೆ ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷೆಯ ಬಳಕೆಯಾಗಿದೆ, ಇದು ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಅನುಮತಿಸಿತು. ಈ ಆಂದೋಲನವು ಇಟಲಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷೆಗಳ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಡಾಂಟೆ ಅಲಿಘೇರಿಯ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಪ್ರಭಾವದಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು; ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಇಟಾಲಿಯನ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವ ಗಮನವು ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ ಫ್ಲೋರೆಂಟೈನ್ ವಿಚಾರಗಳ ಪ್ರಮುಖ ಮೂಲವನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿದೆ. [೧೦೧] ಪ್ರಿಂಟಿಂಗ್ ಪ್ರೆಸ್ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಹರಡುವಿಕೆಯು ಉತ್ತರ ಯುರೋಪ್‌ನಲ್ಲಿ ಇತರೆಡೆಗಳಂತೆ ನವೋದಯವನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಿತು, ವೆನಿಸ್ ಮುದ್ರಣದ ವಿಶ್ವ ಕೇಂದ್ರವಾಯಿತು.

ಪೋಲೆಂಡ್

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
Sigismund Chapel
Tombstone
ಪೋಲೆಂಡ್‌ನ ಕ್ರಾಕೋವ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಸಿಗಿಸ್ಮಂಡ್ ಚಾಪೆಲ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಪೋಲಿಷ್ ರಾಜರ ೧೬ ನೇ ಶತಮಾನದ ನವೋದಯ ಸಮಾಧಿಯ ಕಲ್ಲು. ಗೋಲ್ಡನ್-ಗುಮ್ಮಟದ ಪ್ರಾರ್ಥನಾ ಮಂದಿರವನ್ನು ಬಾರ್ಟೊಲೊಮಿಯೊ ಬೆರೆಕ್ಕಿ ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.

೧೫ ನೇ ಶತಮಾನದ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ ಪೋಲೆಂಡ್‌ಗೆ ಬಂದ ಆರಂಭಿಕ ಇಟಾಲಿಯನ್ ಮಾನವತಾವಾದಿ ಫಿಲಿಪ್ಪೋ ಬುನಾಕೊರ್ಸಿ . ೧೫೧೮ [೧೦೨] ಕಿಂಗ್ ಸಿಗಿಸ್ಮಂಡ್ I ರನ್ನು ವಿವಾಹವಾದಾಗ ಮಿಲನ್‌ನ ಬೋನಾ ಸ್ಫೋರ್ಜಾ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಅನೇಕ ಇಟಾಲಿಯನ್ ಕಲಾವಿದರು ಪೋಲೆಂಡ್‌ಗೆ ಬಂದರು. ಇದನ್ನು ಎರಡೂ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಬಲಪಡಿಸಿದ ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವಗಳು ಮತ್ತು ಹೊಸದಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾದ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳು ಬೆಂಬಲಿಸಿದವು. ಪೋಲಿಷ್ ನವೋದಯವು ೧೫ ನೇ ಶತಮಾನದ ಉತ್ತರಾರ್ಧದಿಂದ ೧೬ ನೇ ಶತಮಾನದ ಅಂತ್ಯದವರೆಗೆ ನಡೆಯಿತು ಮತ್ತು ಪೋಲಿಷ್ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಸುವರ್ಣಯುಗವಾಗಿತ್ತು . ಜಾಗಿಲೋನಿಯನ್ ರಾಜವಂಶದಿಂದ ಆಳಲ್ಪಟ್ಟ ಪೋಲೆಂಡ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ (೧೫೬೯ ರಿಂದ ಪೋಲಿಷ್-ಲಿಥುವೇನಿಯನ್ ಕಾಮನ್‌ವೆಲ್ತ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ) ವಿಶಾಲ ಯುರೋಪಿಯನ್ ನವೋದಯದಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ ಭಾಗವಹಿಸಿತು. ಬಹು-ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪೋಲಿಷ್ ರಾಜ್ಯವು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಗಣನೀಯ ಅವಧಿಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿತು, ಒಂದು ಶತಮಾನದವರೆಗೆ ಪ್ರಮುಖ ಯುದ್ಧಗಳಿಲ್ಲದೆ - ವಿರಳ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಪೂರ್ವ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣದ ಗಡಿಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿನ ಘರ್ಷಣೆಗಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ. ಸುಧಾರಣೆಯು ದೇಶದಾದ್ಯಂತ ಶಾಂತಿಯುತವಾಗಿ ಹರಡಿತು ( ಪೋಲಿಷ್ ಸಹೋದರರನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿತು). ಆದರೆ ಜೀವನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳು ಸುಧಾರಿಸಿದವು, ನಗರಗಳು ಬೆಳೆದವು ಮತ್ತು ಕೃಷಿ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ರಫ್ತು ಜನಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಶ್ರೀಮಂತಗೊಳಿಸಿತು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಗೋಲ್ಡನ್ ಲಿಬರ್ಟಿಯ ಹೊಸ ರಾಜಕೀಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಬಲ್ಯವನ್ನು ಗಳಿಸಿದ ಶ್ರೀಮಂತರು ( ಸ್ಜ್ಲಾಚ್ಟಾ ). . ಪೋಲಿಷ್ ನವೋದಯ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪವು ಮೂರು ಅವಧಿಗಳ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.

ಹಿಂದಿನ ಡಚಿ ಆಫ್ ಪೊಮೆರೇನಿಯಾದ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಈ ಶೈಲಿಯ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಸ್ಮಾರಕವೆಂದರೆ ಸ್ಜೆಸಿನ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಡ್ಯುಕಲ್ ಕ್ಯಾಸಲ್ .

ಪೋರ್ಚುಗಲ್

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಇಟಾಲಿಯನ್ ನವೋದಯವು ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಕಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಧಾರಣ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೂ, ಯುರೋಪಿಯನ್ ವಿಶ್ವ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುವಲ್ಲಿ ಪೋರ್ಚುಗಲ್ ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿಯಾಗಿದೆ, [೧೦೩] ಮಾನವತಾವಾದಿ ವಿಚಾರಣೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಿತು. ನವೋದಯವು ಶ್ರೀಮಂತ ಇಟಾಲಿಯನ್ ಮತ್ತು ಫ್ಲೆಮಿಶ್ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳ ಪ್ರಭಾವದ ಮೂಲಕ ಆಗಮಿಸಿತು, ಅವರು ಸಾಗರೋತ್ತರ ಲಾಭದಾಯಕ ವಾಣಿಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಹೂಡಿಕೆ ಮಾಡಿದರು. ಯುರೋಪಿಯನ್ ಪರಿಶೋಧನೆಯ ಪ್ರವರ್ತಕ ಪ್ರಧಾನ ಕಛೇರಿಯಾಗಿ, ಲಿಸ್ಬನ್ ೧೫ ನೇ ಶತಮಾನದ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರವರ್ಧಮಾನಕ್ಕೆ ಬಂದಿತು, ಪೆಡ್ರೊ ನ್ಯೂನ್ಸ್, ಜೊವೊ ಡಿ ಕ್ಯಾಸ್ಟ್ರೊ, ಅಬ್ರಹಾಂ ಝಾಕುಟೊ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಟಿನ್ ಬೆಹೈಮ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಗಣಿತ, ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ನೌಕಾ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಮಾಡಿದ ತಜ್ಞರನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಿತು. ಕಾರ್ಟೋಗ್ರಾಫರ್‌ಗಳಾದ ಪೆಡ್ರೊ ರೀನೆಲ್, ಲೋಪೊ ಹೋಮೆಮ್, ಎಸ್ಟೇವೊ ಗೋಮ್ಸ್ ಮತ್ತು ಡಿಯೊಗೊ ರಿಬೇರೊ ಅವರು ಪ್ರಪಂಚದ ಮ್ಯಾಪಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅಪೊಥೆಕರಿ ಟೊಮೆ ಪೈರ್ಸ್ ಮತ್ತು ವೈದ್ಯರು ಗಾರ್ಸಿಯಾ ಡಿ ಒರ್ಟಾ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಸ್ಟೋವೊ ಡಾ ಕೋಸ್ಟಾ ಅವರು ಸಸ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಔಷಧಿಗಳ ಮೇಲಿನ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು, ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಫ್ಲೆಮಿಶ್ ಪ್ರವರ್ತಕ ಸಸ್ಯಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಕ್ಯಾರೊಲಸ್ ಕ್ಲೂಸಿಯಸ್ ಅನುವಾದಿಸಿದರು .

ಸಾವೊ ಪೆಡ್ರೊ ಪಾಪಾ, ೧೫೩೦–೧೫೩೫, ಗ್ರೊ ವಾಸ್ಕೋ ಫೆರ್ನಾಂಡಿಸ್ ಅವರಿಂದ. ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಪುನರುಜ್ಜೀವನವು ಸಾಕಷ್ಟು ಬಾಹ್ಯ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾಗ ಒಂದು ಪಿನಾಕಲ್ ತುಣುಕು.

ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪದಲ್ಲಿ, ಮಸಾಲೆ ವ್ಯಾಪಾರದ ಬೃಹತ್ ಲಾಭವು ೧೬ ನೇ ಶತಮಾನದ ಮೊದಲ ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ಮ್ಯಾನ್ಯುಲೈನ್ ಸಮುದ್ರದ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ಒಂದು ಅದ್ದೂರಿ ಸಂಯೋಜಿತ ಶೈಲಿಗೆ ಹಣಕಾಸು ಒದಗಿಸಿತು. [೧೦೪] ಪ್ರಾಥಮಿಕ ವರ್ಣಚಿತ್ರಕಾರರು ನುನೊ ಗೊನ್ಸಾಲ್ವೆಸ್, ಗ್ರೆಗೊರಿಯೊ ಲೋಪೆಸ್ ಮತ್ತು ವಾಸ್ಕೋ ಫೆರ್ನಾಂಡಿಸ್ . ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ, ಪೆಡ್ರೊ ಡಿ ಎಸ್ಕೋಬಾರ್ ಮತ್ತು ಡುವಾರ್ಟೆ ಲೋಬೊ ನಾಲ್ಕು ಹಾಡುಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದರು, ಇದರಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾನ್ಸಿಯೊನೈರೊ ಡಿ ಎಲ್ವಾಸ್ . ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ,ಸಾ ಡಿ ಮಿರಾಂಡಾ ಪದ್ಯದ ಇಟಾಲಿಯನ್ ರೂಪಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದರು. ಬರ್ನಾರ್ಡಿಮ್ ರಿಬೇರೊ ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರಣಯವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದರು. ಗಿಲ್ ವಿಸೆಂಟೆಯ ನಾಟಕಗಳು ಅದನ್ನು ಜನಪ್ರಿಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಬೆಸೆಯುತ್ತವೆ. ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಸಮಯವನ್ನು ವರದಿ ಮಾಡುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಲೂಯಿಸ್ ಡಿ ಕ್ಯಾಮೊಸ್ ಸಾಗರೋತ್ತರ ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಸಾಹಸಗಳನ್ನು ಮಹಾಕಾವ್ಯದ ಓಸ್ ಲೂಸಿಯಾದಾಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಕೆತ್ತಿದ್ದಾರೆ . ಪ್ರವಾಸ ಸಾಹಿತ್ಯವು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪ್ರವರ್ಧಮಾನಕ್ಕೆ ಬಂದಿತು. ಜೊವೊ ಡಿ ಬ್ಯಾರೊಸ್, ಕ್ಯಾಸ್ಟಾನ್ಹೆಡಾ, ಆಂಟೋನಿಯೊ ಗಾಲ್ವಾವೊ, ಗ್ಯಾಸ್ಪರ್ ಕೊರೆಯಾ, ಡುವಾರ್ಟೆ ಬಾರ್ಬೋಸಾ ಮತ್ತು ಫೆರ್ನಾವೊ ಮೆಂಡೆಸ್ ಪಿಂಟೊ, ಇತರರಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಭೂಮಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಹೊಸ ಮುದ್ರಣಾಲಯದೊಂದಿಗೆ ಭಾಷಾಂತರಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಹರಡಿದರು. [೧೦೫] ೧೫೦೦ ರಲ್ಲಿ ಬ್ರೆಜಿಲ್‌ನ ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಪರಿಶೋಧನೆಗೆ ಸೇರಿದ ನಂತರ, ಅಮೆರಿಗೊ ವೆಸ್ಪುಸಿ ಅವರು ಲೊರೆಂಜೊ ಡಿ ಪಿಯರ್‌ಫ್ರಾನ್ಸ್‌ಕೊ ಡಿ ಮೆಡಿಸಿಗೆ ಬರೆದ ಪತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ನ್ಯೂ ವರ್ಲ್ಡ್ [೧೦೬] ಪದವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದರು.

ತೀವ್ರವಾದ ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿನಿಮಯವು ಹಲವಾರು ಕಾಸ್ಮೋಪಾಲಿಟನ್ ಮಾನವತಾವಾದಿ ವಿದ್ವಾಂಸರನ್ನು ತಯಾರಿಸಿತು. ಇದರಲ್ಲಿ ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೊ ಡೆ ಹೊಲಾಂಡಾ, ಆಂಡ್ರೆ ಡಿ ರೆಸೆಂಡೆ ಮತ್ತು ಡಾಮಿಯೊ ಡಿ ಗೊಯಿಸ್, ಎರಾಸ್ಮಸ್‌ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಕಿಂಗ್ ಮ್ಯಾನುಯೆಲ್ I ರ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಅಪರೂಪದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಬರೆದರು. ಡಿಯೊಗೊ ಮತ್ತು ಆಂಡ್ರೆ ಡಿ ಗೌವಿಯಾ ಫ್ರಾನ್ಸ್ ಮೂಲಕ ಸಂಬಂಧಿತ ಬೋಧನಾ ಸುಧಾರಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದರು. ಆಂಟ್‌ವರ್ಪ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಕಾರ್ಖಾನೆಯಲ್ಲಿನ ವಿದೇಶಿ ಸುದ್ದಿಗಳು ಮತ್ತು ಉತ್ಪನ್ನಗಳು ಥಾಮಸ್ ಮೋರ್ [೧೦೭] ಮತ್ತು ಆಲ್ಬ್ರೆಕ್ಟ್ ಡ್ಯೂರರ್‌ರ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ವಿಶಾಲ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಆಕರ್ಷಿಸಿದವು. [೧೦೮] ಅಲ್ಲಿ, ಲಾಭಗಳು ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನವು ಡಚ್ ನವೋದಯ ಮತ್ತು ಸುವರ್ಣ ಯುಗವನ್ನು ಪೋಷಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿತು. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪೋರ್ಚುಗಲ್‌ನಿಂದ ಹೊರಹಾಕಲ್ಪಟ್ಟ ಶ್ರೀಮಂತ ಸುಸಂಸ್ಕೃತ ಯಹೂದಿ ಸಮುದಾಯದ ಆಗಮನದ ನಂತರ.

ರಷ್ಯಾ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಪದದ ಮೂಲ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ರಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ನವೋದಯ ಇರಲಿಲ್ಲ. [೧೦೯]

ಮಾಸ್ಕೋ ಕ್ರೆಮ್ಲಿನ್‌ನ ಕ್ಯಾಥೆಡ್ರಲ್ ಚೌಕದಲ್ಲಿರುವ ಪ್ಯಾಲೇಸ್ ಆಫ್ ಫೆಸೆಟ್ಸ್
ಥಿಯೋಟೊಕೋಸ್ ಮತ್ತು ದಿ ಚೈಲ್ಡ್, ಕಾರ್ಪ್ ಝೊಲೊಟಾರಿಯೊವ್ ಅವರ ೧೭ ನೇ ಶತಮಾನದ ಉತ್ತರಾರ್ಧದ ರಷ್ಯನ್ ಐಕಾನ್, ಮುಖಗಳು ಮತ್ತು ಬಟ್ಟೆಗಳ ವಾಸ್ತವಿಕ ಚಿತ್ರಣದೊಂದಿಗೆ.

ಇಟಲಿ ಮತ್ತು ಮಧ್ಯ ಯುರೋಪಿನ ನವೋದಯ ಪ್ರವೃತ್ತಿಗಳು ರಷ್ಯಾವನ್ನು ಹಲವು ವಿಧಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಭಾವಿಸಿದವು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ರಷ್ಯಾ ಮತ್ತು ಪ್ರಮುಖ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಕೇಂದ್ರಗಳ ನಡುವಿನ ದೊಡ್ಡ ಅಂತರ ಮತ್ತು ರಷ್ಯನ್ನರು ತಮ್ಮ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು ಮತ್ತು ಬೈಜಾಂಟೈನ್ ಪರಂಪರೆಗೆ ಬಲವಾದ ಅನುಸರಣೆಯಿಂದಾಗಿ ಅವರ ಪ್ರಭಾವವು ಸೀಮಿತವಾಗಿತ್ತು.

ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಇವಾನ್ III ಇಟಲಿಯಿಂದ ಹಲವಾರು ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಿಗಳನ್ನು ಆಹ್ವಾನಿಸುವ ಮೂಲಕ ರಷ್ಯಾಕ್ಕೆ ನವೋದಯ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪವನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದರು. ಅವರು ಹೊಸ ನಿರ್ಮಾಣ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಕೆಲವು ನವೋದಯ ಶೈಲಿಯ ಅಂಶಗಳನ್ನು ತಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ತಂದರು, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ರಷ್ಯಾದ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪದ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ವಿನ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಾರೆ. ೧೪೭೫ ರಲ್ಲಿ ಬೊಲೊಗ್ನೀಸ್ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಿ ಅರಿಸ್ಟಾಟೆಲ್ ಫಿಯೊರಾವಂತಿ ಭೂಕಂಪದಲ್ಲಿ ಹಾನಿಗೊಳಗಾದ ಮಾಸ್ಕೋ ಕ್ರೆಮ್ಲಿನ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಕ್ಯಾಥೆಡ್ರಲ್ ಆಫ್ ಡಾರ್ಮಿಷನ್ ಅನ್ನು ಪುನರ್ನಿರ್ಮಿಸಲು ಬಂದರು. ಫಿಯೊರಾವಂತಿಗೆ ೧೨ ನೇ ಶತಮಾನದ ವ್ಲಾಡಿಮಿರ್ ಕ್ಯಾಥೆಡ್ರಲ್ ಅನ್ನು ಮಾದರಿಯಾಗಿ ನೀಡಲಾಯಿತು. ಮತ್ತು ಅವರು ವಿಶಾಲತೆ, ಪ್ರಮಾಣ ಮತ್ತು ಸಮ್ಮಿತಿಯ ನವೋದಯ ಪ್ರಜ್ಞೆಯೊಂದಿಗೆ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ರಷ್ಯನ್ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸುವ ವಿನ್ಯಾಸವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದರು.

೧೪೮೫ ರಲ್ಲಿ ಇವಾನ್ III ಕ್ರೆಮ್ಲಿನ್‌ನಲ್ಲಿ ರಾಜಮನೆತನದ ಟೆರೆಮ್ ಪ್ಯಾಲೇಸ್‌ನ ಕಟ್ಟಡವನ್ನು ನಿಯೋಜಿಸಿದನು. ಅಲೋಸಿಯೊ ಡಾ ಮಿಲಾನೊ ಮೊದಲ ಮೂರು ಮಹಡಿಗಳ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಿ. ಅವರು ಮತ್ತು ಇತರ ಇಟಾಲಿಯನ್ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಿಗಳು ಕ್ರೆಮ್ಲಿನ್ ಗೋಡೆಗಳು ಮತ್ತು ಗೋಪುರಗಳ ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದರು. ರಷ್ಯಾದ ತ್ಸಾರ್‌ಗಳ ಸಣ್ಣ ಔತಣಕೂಟ ಸಭಾಂಗಣವನ್ನು ಪ್ಯಾಲೇಸ್ ಆಫ್ ಫ್ಯಾಸೆಟ್ಸ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಅದರ ಮುಖದ ಮೇಲಿನ ಕಥೆಯು ಮಾರ್ಕೊ ರುಫೊ ಮತ್ತು ಪಿಯೆಟ್ರೊ ಸೊಲಾರಿಯೊ ಎಂಬ ಇಬ್ಬರು ಇಟಾಲಿಯನ್ನರ ಕೆಲಸವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಇಟಾಲಿಯನ್ ಶೈಲಿಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ೧೫೦೫ ರಲ್ಲಿ, ರಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಅಲೆವಿಜ್ ನೋವಿ ಅಥವಾ ಅಲೆವಿಜ್ ಫ್ರಯಾಜಿನ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಇಟಾಲಿಯನ್ ಮಾಸ್ಕೋಗೆ ಬಂದರು. ಅವನು ವೆನೆಷಿಯನ್ ಶಿಲ್ಪಿ ಅಲೆವಿಸಿಯೊ ಲ್ಯಾಂಬರ್ಟಿ ಡ ಮೊಂಟೇನ್ ಆಗಿರಬಹುದು. ಅವರು ಇವಾನ್ III ಗಾಗಿ ಹನ್ನೆರಡು ಚರ್ಚುಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದರು, ಇದರಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಥೆಡ್ರಲ್ ಆಫ್ ದಿ ಆರ್ಚಾಂಗೆಲ್, ರಷ್ಯಾದ ಸಂಪ್ರದಾಯ, ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳು ಮತ್ತು ನವೋದಯ ಶೈಲಿಯ ಯಶಸ್ವಿ ಮಿಶ್ರಣಕ್ಕೆ ಗಮನಾರ್ಹವಾದ ಕಟ್ಟಡವಾಗಿದೆ. ಅಲೆವಿಜ್ ನೊವಿಯ ಮತ್ತೊಂದು ಕೃತಿಯಾದ ವೈಸೊಕೊಪೆಟ್ರೋವ್ಸ್ಕಿ ಮೊನಾಸ್ಟರಿಯಲ್ಲಿರುವ ಮೆಟ್ರೋಪಾಲಿಟನ್ ಪೀಟರ್ ಕ್ಯಾಥೆಡ್ರಲ್ ನಂತರ ೧೭ ನೇ ಶತಮಾನದ ಉತ್ತರಾರ್ಧದ ಮಾಸ್ಕೋ ಬರೊಕ್‌ನಲ್ಲಿ ಆಕ್ಟಾಗನ್-ಆನ್-ಟೆಟ್ರಾಗನ್ ಆರ್ಕಿಟೆಕ್ಚರಲ್ ರೂಪಕ್ಕೆ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿತು ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ.

೧೬ ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭ ಮತ್ತು ೧೭ ನೇ ಶತಮಾನದ ಅಂತ್ಯದ ನಡುವೆ, ರಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲಿನ ಟೆಂಟ್ ಛಾವಣಿಯ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪದ ಮೂಲ ಸಂಪ್ರದಾಯವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾಯಿತು. ಇದು ಯುರೋಪಿನ ಬೇರೆಡೆ ಸಮಕಾಲೀನ ನವೋದಯ ವಾಸ್ತುಶೈಲಿಯಿಂದ ಸಾಕಷ್ಟು ವಿಶಿಷ್ಟವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ, ಆದರೂ ಕೆಲವು ಸಂಶೋಧನೆಯು 'ರಷ್ಯನ್ ಗೋಥಿಕ್' ಶೈಲಿಯನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹಿಂದಿನ ಅವಧಿಯ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಗೋಥಿಕ್ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪದೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸುತ್ತದೆ. ಇಟಾಲಿಯನ್ನರು, ತಮ್ಮ ಮುಂದುವರಿದ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದೊಂದಿಗೆ, ಕಲ್ಲಿನ ಟೆಂಟ್ ಛಾವಣಿಯ ಆವಿಷ್ಕಾರದ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿರಬಹುದು (ಮರದ ಡೇರೆಗಳು ರಷ್ಯಾ ಮತ್ತು ಯುರೋಪ್ನಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಹಿಂದೆಯೇ ತಿಳಿದಿದ್ದವು). ಒಂದು ಊಹೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ಪೆಟ್ರೋಕ್ ಮಾಲಿ ಎಂಬ ಇಟಾಲಿಯನ್ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಿ ಕೊಲೊಮೆನ್ಸ್ಕೊಯ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಅಸೆನ್ಶನ್ ಚರ್ಚ್‌ನ ಲೇಖಕರಾಗಿರಬಹುದು. ಇದು ಆರಂಭಿಕ ಮತ್ತು ಪ್ರಮುಖವಾದ ಟೆಂಟ್ ರೂಫ್ ಚರ್ಚುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ.

೧೭ ನೇ ಶತಮಾನದ ವೇಳೆಗೆ ನವೋದಯ ವರ್ಣಚಿತ್ರದ ಪ್ರಭಾವವು ರಷ್ಯಾದ ಐಕಾನ್‌ಗಳು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚು ವಾಸ್ತವಿಕವಾಗಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು, ಆದರೆ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಹಳೆಯ ಐಕಾನ್ ಪೇಂಟಿಂಗ್ ನಿಯಮಗಳ ಪ್ರಕಾರ, ಬೊಗ್ಡಾನ್ ಸಾಲ್ಟಾನೋವ್, ಸೈಮನ್ ಉಶಕೋವ್, ಗುರಿ ನಿಕಿಟಿನ್, ಕಾರ್ಪ್ ಜೊಲೊಟರಿಯೊವ್ ಮತ್ತು ಇತರ ರಷ್ಯನ್ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಯುಗದ ಕಲಾವಿದರು . ಕ್ರಮೇಣ ಹೊಸ ಪ್ರಕಾರದ ಸೆಕ್ಯುಲರ್ ಭಾವಚಿತ್ರ ಚಿತ್ರಕಲೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು, ಇದನ್ನು ಪಾರ್ಸುನಾ ("ವ್ಯಕ್ತಿ" - ವ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದ) ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು, ಇದು ಅಮೂರ್ತ ಪ್ರತಿಮಾಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ನೈಜ ವರ್ಣಚಿತ್ರಗಳ ನಡುವಿನ ಪರಿವರ್ತನೆಯ ಶೈಲಿಯಾಗಿದೆ.

೧೬ ನೇ ಶತಮಾನದ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ರಷ್ಯನ್ನರು ಮಧ್ಯ ಯುರೋಪ್ನಿಂದ ಮುದ್ರಣವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡರು, ಇವಾನ್ ಫ್ಯೋಡೋರೊವ್ ಮೊದಲ ರಷ್ಯಾದ ಮುದ್ರಕರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ೧೭ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಮುದ್ರಣವು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಹರಡಿತು ಮತ್ತು ಮರಗೆಲಸಗಳು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಜನಪ್ರಿಯವಾಯಿತು. ಅದು ಲುಬೊಕ್ ಪ್ರಿಂಟಿಂಗ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಜಾನಪದ ಕಲೆಯ ವಿಶೇಷ ರೂಪದ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಇದು ರಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ೧೯ ನೇ ಶತಮಾನದವರೆಗೂ ಮುಂದುವರೆಯಿತು.

ಯುರೋಪಿಯನ್ ನವೋದಯ ಅವಧಿಯ ಹಲವಾರು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳನ್ನು ರಷ್ಯಾವು ಮುಂಚೆಯೇ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿತು ಮತ್ತು ನಂತರ ಬಲವಾದ ದೇಶೀಯ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಭಾಗವಾಗಲು ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಯಿತು. ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಇವುಗಳು ಮಿಲಿಟರಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳಾಗಿದ್ದು, ಕನಿಷ್ಠ ೧೫ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡ ಫಿರಂಗಿ ಎರಕದಂತಹವು . ಕ್ಯಾಲಿಬರ್ ಪ್ರಕಾರ ವಿಶ್ವದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಬಾಂಬ್ ಸ್ಫೋಟವಾಗಿರುವ ತ್ಸಾರ್ ಕ್ಯಾನನ್ ರಷ್ಯಾದ ಫಿರಂಗಿ ತಯಾರಿಕೆಯ ಮೇರುಕೃತಿಯಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ೧೫೮೬ ರಲ್ಲಿ ಆಂಡ್ರೆ ಚೋಕೊವ್ ಅವರು ಬಿತ್ತರಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅದರ ಶ್ರೀಮಂತ, ಅಲಂಕಾರಿಕ ಪರಿಹಾರಕ್ಕಾಗಿ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿದೆ. ಮತ್ತೊಂದು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ, ಒಂದು ಊಹೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಮೂಲತಃ ಇಟಾಲಿಯನ್ನರು ಯುರೋಪ್ನಿಂದ ತಂದರು, ಇದು ರಷ್ಯಾದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಾನೀಯವಾದ ವೋಡ್ಕಾವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು. ೧೩೮೬ ರಷ್ಟು ಹಿಂದೆಯೇ ಜಿನೋಯಿಸ್ ರಾಯಭಾರಿಗಳು ಮಾಸ್ಕೋಗೆ ಮೊದಲ ಆಕ್ವಾ ವಿಟೇ ("ಜೀವನದ ನೀರು") ಅನ್ನು ತಂದರು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಗ್ರ್ಯಾಂಡ್ ಡ್ಯೂಕ್ ಡಿಮಿಟ್ರಿ ಡಾನ್ಸ್ಕೊಯ್ಗೆ ನೀಡಿದರು. ದ್ರಾಕ್ಷಿಯನ್ನು ಆಲ್ಕೋಹಾಲ್ ಆಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಲು ಅರಬ್ -ಆವಿಷ್ಕರಿಸಿದ ಬಟ್ಟಿ ಇಳಿಸುವ ಉಪಕರಣವನ್ನು ಬಳಸಿದ ಪ್ರೊವೆನ್ಸ್‌ನ ಆಲ್ಕೆಮಿಸ್ಟ್‌ಗಳ ಸಹಾಯದಿಂದ ಜಿನೋಯೀಸ್ ಬಹುಶಃ ಈ ಪಾನೀಯವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇಸಿಡೋರ್ ಎಂಬ ಮಾಸ್ಕೋವೈಟ್ ಸನ್ಯಾಸಿ ಈ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಮೊದಲ ಮೂಲ ರಷ್ಯನ್ ವೋಡ್ಕಾವನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸಲು ಬಳಸಿದರು. 1430. [೧೧೦]

ಸ್ಪೇನ್

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ದಿ ರಾಯಲ್ ಮೊನಾಸ್ಟರಿ ಆಫ್ ಸ್ಯಾನ್ ಲೊರೆಂಜೊ ಡೆಲ್ ಎಸ್ಕೊರಿಯಲ್, ಜುವಾನ್ ಡಿ ಹೆರೆರಾ ಮತ್ತು ಜುವಾನ್ ಬಟಿಸ್ಟಾ ಡಿ ಟೊಲೆಡೊ ಅವರಿಂದ

ನವೋದಯವು ಅರಗೊನೀಸ್ ಕ್ರೌನ್ ಮತ್ತು ವೇಲೆನ್ಸಿಯಾ ನಗರದ ಮೆಡಿಟರೇನಿಯನ್ ಆಸ್ತಿಗಳ ಮೂಲಕ ಐಬೇರಿಯನ್ ಪರ್ಯಾಯ ದ್ವೀಪಕ್ಕೆ ಆಗಮಿಸಿತು. ಅನೇಕ ಆರಂಭಿಕ ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ ನವೋದಯ ಬರಹಗಾರರು ಆಸಿಯಸ್ ಮಾರ್ಚ್ ಮತ್ತು ಜೋನೋಟ್ ಮಾರ್ಟೊರೆಲ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಅರಾಗೊನ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಿಂದ ಬಂದವರು. ಕ್ಯಾಸ್ಟೈಲ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ, ಆರಂಭಿಕ ನವೋದಯವು ಇಟಾಲಿಯನ್ ಮಾನವತಾವಾದದಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಭಾವಿತವಾಗಿತ್ತು. ೧೫ ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಸ್ಪೇನ್‌ಗೆ ಹೊಸ ಇಟಾಲಿಯನ್ ಕಾವ್ಯವನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದ ಮಾರ್ಕ್ವಿಸ್ ಆಫ್ ಸ್ಯಾಂಟಿಲಾನಾ ಅವರಂತಹ ಬರಹಗಾರರು ಮತ್ತು ಕವಿಗಳಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಜಾರ್ಜ್ ಮನ್ರಿಕ್, ಫರ್ನಾಂಡೋ ಡಿ ರೋಜಾಸ್, ಜುವಾನ್ ಡೆಲ್ ಎನ್ಸಿನಾ, ಜುವಾನ್ ಬೋಸ್ಕಾನ್ ಅಲ್ಮೊಗಾವರ್ ಮತ್ತು ಗಾರ್ಸಿಲಾಸೊ ಡೆ ಲಾ ವೇಗಾ ಮುಂತಾದ ಇತರ ಬರಹಗಾರರು ಇಟಾಲಿಯನ್ ಕ್ಯಾನನ್‌ಗೆ ನಿಕಟ ಹೋಲಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಮಿಗುಯೆಲ್ ಡಿ ಸರ್ವಾಂಟೆಸ್ ಅವರ ಮೇರುಕೃತಿ ಡಾನ್ ಕ್ವಿಕ್ಸೋಟ್ ಮೊದಲ ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಕಾದಂಬರಿ ಎಂದು ಮನ್ನಣೆ ಪಡೆದಿದೆ. ನವೋದಯ ಮಾನವತಾವಾದವು ೧೬ ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಪ್ರವರ್ಧಮಾನಕ್ಕೆ ಬಂದಿತು, ತತ್ವಜ್ಞಾನಿ ಜುವಾನ್ ಲೂಯಿಸ್ ವೈವ್ಸ್, ವ್ಯಾಕರಣಕಾರ ಆಂಟೋನಿಯೊ ಡಿ ನೆಬ್ರಿಜಾ ಮತ್ತು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಪೆಡ್ರೊ ಡಿ ಮೆಕ್ಸಿಯಾ ಅವರಂತಹ ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ ಬರಹಗಾರರು.

ನಂತರ ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ ನವೋದಯವು ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿಷಯಗಳು ಮತ್ತು ಅತೀಂದ್ರಿಯತೆಯ ಕಡೆಗೆ ಒಲವು ತೋರಿತು, ಕವಿಗಳಾದ ಲೂಯಿಸ್ ಡಿ ಲಿಯಾನ್, ತೆರೇಸಾ ಆಫ್ ಅವಿಲಾ ಮತ್ತು ಜಾನ್ ಆಫ್ ದಿ ಕ್ರಾಸ್, ಮತ್ತು ಹೊಸ ಪ್ರಪಂಚದ ಪರಿಶೋಧನೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಇಂಕಾ ಗಾರ್ಸಿಲಾಸೊ ಡೆ ಲಾ ಅವರಂತಹ ಚರಿತ್ರಕಾರರು ಮತ್ತು ಬರಹಗಾರರೊಂದಿಗೆ ಪರಿಗಣಿಸಿದರು. ವೆಗಾ ಮತ್ತು ಬಾರ್ಟೋಲೋಮ್ ಡೆ ಲಾಸ್ ಕಾಸಾಸ್, ಈಗ ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ ನವೋದಯ ಸಾಹಿತ್ಯ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಒಂದು ಕೆಲಸದ ರಚನೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಸ್ಪೇನ್‌ನಲ್ಲಿನ ನವೋದಯವು ಎಲ್ ಗ್ರೆಕೊ ಅವರಂತಹ ಕಲಾವಿದರನ್ನು ಮತ್ತು ಟೊಮಾಸ್ ಲೂಯಿಸ್ ಡಿ ವಿಕ್ಟೋರಿಯಾ ಮತ್ತು ಆಂಟೋನಿಯೊ ಡಿ ಕ್ಯಾಬೆಜಾನ್‌ನಂತಹ ಸಂಯೋಜಕರನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿತು.

ಮತ್ತಷ್ಟು ದೇಶಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
  • ಕ್ರೊಯೇಷಿಯಾದಲ್ಲಿ ನವೋದಯ
  • ಸ್ಕಾಟ್ಲೆಂಡ್ನಲ್ಲಿ ನವೋದಯ

ಇತಿಹಾಸಶಾಸ್ತ್ರ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಕಲ್ಪನಾ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಜಾರ್ಜಿಯೊ ವಸಾರಿಯವರಿಂದ ಕಲಾವಿದರ ಜೀವನದ ಕವರ್

ಇಟಾಲಿಯನ್ ಕಲಾವಿದ ಮತ್ತು ವಿಮರ್ಶಕ ಜಾರ್ಜಿಯೊ ವಸಾರಿ (೧೫೧೧-೧೫೭೪) ತನ್ನ ಪುಸ್ತಕ ದಿ ಲೈವ್ಸ್ ಆಫ್ ದಿ ಆರ್ಟಿಸ್ಟ್ಸ್ (೧೫೫೦ ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿತ) ನಲ್ಲಿ ರಿನಾಸ್ಕಿಟಾ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಮೊದಲು ಬಳಸಿದರು. ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ವಸಾರಿ ಅವರು ಗೋಥಿಕ್ ಕಲೆಯ ಅನಾಗರಿಕತೆಗಳೊಂದಿಗೆ ವಿರಾಮ ಎಂದು ವಿವರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು: ಕಲೆಗಳು (ಅವರು ಹಿಡಿದಿದ್ದರು) ರೋಮನ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಪತನದೊಂದಿಗೆ ಶಿಥಿಲಗೊಂಡವು ಮತ್ತು ಟಸ್ಕನ್ ಕಲಾವಿದರು ಮಾತ್ರ ಸಿಮಾಬ್ಯೂ (೧೨೪೦-೧೩೦೧) ನಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ) ಮತ್ತು ಜಿಯೊಟ್ಟೊ (೧೨೬೭-೧೩೩೭) ಕಲೆಗಳಲ್ಲಿನ ಈ ಕುಸಿತವನ್ನು ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ವಸಾರಿ ಪ್ರಾಚೀನ ಕಲೆಯನ್ನು ಇಟಾಲಿಯನ್ ಕಲೆಯ ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿ ನೋಡಿದರು. [೧೧೧]

ಆದಾಗ್ಯೂ, ೧೯ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಫ್ರೆಂಚ್ ಪದ ಪುನರುಜ್ಜೀವನವು ೧೩ ನೇ ಶತಮಾನದ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ರೋಮನ್ ಮಾದರಿಗಳ ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಸ್ವಯಂ-ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಚಳುವಳಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸುವಲ್ಲಿ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯನ್ನು ಗಳಿಸಿತು. ಫ್ರೆಂಚ್ ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಜೂಲ್ಸ್ ಮೈಕೆಲೆಟ್ (೧೭೯೮-೧೮೭೪) ತನ್ನ ೧೮೫೫ ರ ಕೃತಿ ಹಿಸ್ಟೊಯಿರ್ ಡಿ ಫ್ರಾನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ "ದಿ ರಿನೈಸಾನ್ಸ್" ಅನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಅವಧಿ ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಹಿಂದೆ ಇದನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಸೀಮಿತ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಮೈಕೆಲೆಟ್‌ಗೆ, ನವೋದಯವು ಕಲೆ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಿಂತ ವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಾಗಿತ್ತು. ಇದು ಕೊಲಂಬಸ್‌ನಿಂದ ಕೋಪರ್ನಿಕಸ್‌ನಿಂದ ಗೆಲಿಲಿಯೋವರೆಗಿನ ಅವಧಿಯನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸಿದೆ ಎಂದು ಅವರು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದರು. ಅಂದರೆ ೧೫ ನೇ ಶತಮಾನದ ಅಂತ್ಯದಿಂದ ೧೭ನೇ ಶತಮಾನದ ಮಧ್ಯಭಾಗದವರೆಗೆ. [೭೦] ಇದಲ್ಲದೆ, ಮೈಕೆಲೆಟ್ ಅವರು ಮಧ್ಯಯುಗದ "ವಿಲಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ದೈತ್ಯಾಕಾರದ" ಗುಣಮಟ್ಟ ಮತ್ತು ಗಾಯನ ರಿಪಬ್ಲಿಕನ್ ಆಗಿ, ಅದರ ಪಾತ್ರದಲ್ಲಿ ನೋಡಲು ಆಯ್ಕೆಮಾಡಿದ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಮೌಲ್ಯಗಳ ನಡುವೆ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ತೋರಿಸಿದರು. ಫ್ರೆಂಚ್ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತಾವಾದಿ, ಮೈಕೆಲೆಟ್ ನವೋದಯವನ್ನು ಫ್ರೆಂಚ್ ಚಳುವಳಿ ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು.

ಸ್ವಿಸ್ ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಜಾಕೋಬ್ ಬರ್ಕ್‌ಹಾರ್ಡ್ಟ್ (೧೮೧೮-೧೮೯೭) ತನ್ನ ದಿ ಸಿವಿಲೈಸೇಶನ್ ಆಫ್ ದಿ ರಿನೈಸಾನ್ಸ್ ಇನ್ ಇಟಲಿಯಲ್ಲಿ (೧೮೬೦), ಇದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ನವೋದಯವನ್ನು ಇಟಲಿಯಲ್ಲಿ ಜಿಯೊಟ್ಟೊ ಮತ್ತು ಮೈಕೆಲ್ಯಾಂಜೆಲೊ ನಡುವಿನ ಅವಧಿ ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಿದ್ದಾರೆ, ಅಂದರೆ ೧೪ ರಿಂದ ೧೬ ನೇ ಶತಮಾನದ ಮಧ್ಯದವರೆಗೆ. ಅವರು ನವೋದಯದಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯಯುಗವು ನಿಗ್ರಹಿಸಿದ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯ ಆಧುನಿಕ ಮನೋಭಾವದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುವಿಕೆಯನ್ನು ಕಂಡರು. [೧೧೨] ಅವರ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಓದಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಇಟಾಲಿಯನ್ ನವೋದಯದ ಆಧುನಿಕ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿಯಾಯಿತು. [೧೧೩] ಆದಾಗ್ಯೂ, ಬಕ್ಹಾರ್ಡ್ ಆರೋಪಿಸಿದ್ದಾರೆ  ನವೋದಯವನ್ನು ಆಧುನಿಕ ಪ್ರಪಂಚದ ಮೂಲವಾಗಿ ನೋಡುವಲ್ಲಿ ಇತಿಹಾಸದ ರೇಖಾತ್ಮಕ ವಿಗ್ಗಿಶ್ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ರೂಪಿಸುವುದು. [೧೧೪]

ತೀರಾ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ, ಕೆಲವು ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ನವೋದಯವನ್ನು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಯುಗವೆಂದು ಅಥವಾ ಸುಸಂಬದ್ಧವಾದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಚಳುವಳಿ ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲು ಕಡಿಮೆ ಉತ್ಸುಕರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾ ಬರ್ಕ್ಲಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದ ಇತಿಹಾಸಕಾರ ರಾಂಡೋಲ್ಫ್ ಸ್ಟಾರ್ನ್, ೧೯೯೮ ರಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ: ನಿರ್ಣಾಯಕ ಆರಂಭಗಳು ಮತ್ತು ಅಂತ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ನಡುವೆ ಸ್ಥಿರವಾದ ವಿಷಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಅವಧಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, ಪುನರುಜ್ಜೀವನವು ಆಚರಣೆಗಳು ಮತ್ತು ಆಲೋಚನೆಗಳ ಚಲನೆಯಾಗಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ (ಮತ್ತು ಸಾಂದರ್ಭಿಕವಾಗಿ ಕಂಡುಬಂದಿದೆ). ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಗುಂಪುಗಳು ಮತ್ತು ಗುರುತಿಸಬಹುದಾದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ವಿಭಿನ್ನ ಸಮಯ ಮತ್ತು ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಇದು ವೈವಿಧ್ಯಮಯವಾದ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಒಮ್ಮುಖವಾಗುವ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸಂಘರ್ಷದ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳ ಜಾಲವಾಗಿದೆ, ಒಂದೇ, ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾದ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲ.

ಪ್ರಗತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಮಧ್ಯಯುಗದ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ನವೋದಯವು ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸುಧಾರಿಸಿತು ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ಚರ್ಚೆ ಇದೆ. ಮೈಕೆಲೆಟ್ ಮತ್ತು ಬರ್ಕ್‌ಹಾರ್ಡ್ಟ್ ಇಬ್ಬರೂ ನವೋದಯದಲ್ಲಿ ಆಧುನಿಕ ಯುಗದ ಕಡೆಗೆ ಮಾಡಿದ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಉತ್ಸುಕರಾಗಿದ್ದರು. ಬರ್ಕ್‌ಹಾರ್ಡ್ ಈ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಮನುಷ್ಯನ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಮುಸುಕನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕುವುದಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದನು, ಅದು ಅವನಿಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ನೋಡಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ. [೪೧] ಮಧ್ಯಯುಗದಲ್ಲಿ, ಮಾನವ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಎರಡೂ ಬದಿಗಳು - ಒಳಗೆ ತಿರುಗಿದಂತೆ ತಿರುಗಿದವು - ಸಾಮಾನ್ಯ ಮುಸುಕಿನ ಕೆಳಗೆ ಕನಸು ಅಥವಾ ಅರ್ಧ ಎಚ್ಚರವಾಗಿತ್ತು. ಮುಸುಕನ್ನು ನಂಬಿಕೆ, ಭ್ರಮೆ ಮತ್ತು ಬಾಲಿಶ ಪೂರ್ವಾಗ್ರಹದಿಂದ ನೇಯಲಾಯಿತು, ಅದರ ಮೂಲಕ ಜಗತ್ತು ಮತ್ತು ಇತಿಹಾಸವು ವಿಚಿತ್ರವಾದ ವರ್ಣಗಳಲ್ಲಿ ಧರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.

ಫ್ರಾಂಕೋಯಿಸ್ ಡುಬೊಯಿಸ್ ಅವರಿಂದ ಫ್ರೆಂಚ್ ವಾರ್ಸ್ ಆಫ್ ರಿಲಿಜನ್ನಲ್ಲಿನ ಘಟನೆಯಾದ ಸೇಂಟ್ ಬಾರ್ತಲೋಮೆವ್ಸ್ ಡೇ ಹತ್ಯಾಕಾಂಡದ ಚಿತ್ರಕಲೆ

ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ, ಅನೇಕ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಈಗ ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಅವಧಿಯೊಂದಿಗೆ ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿ ಸಂಬಂಧಿಸಿರುವ ಹೆಚ್ಚಿನ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಂಶಗಳು-ಬಡತನ, ಯುದ್ಧ, ಧಾರ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ಕಿರುಕುಳ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಈ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಹದಗೆಟ್ಟಿದೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ, ಇದು ಮ್ಯಾಕಿಯಾವೆಲಿಯನ್ನ ಉದಯವನ್ನು ಕಂಡಿತು. ರಾಜಕೀಯ, ಧರ್ಮದ ಯುದ್ಧಗಳು, ಭ್ರಷ್ಟ ಬೋರ್ಗಿಯಾ ಪೋಪ್ಸ್ ಮತ್ತು ೧೬ ನೇ ಶತಮಾನದ ತೀವ್ರಗೊಂಡ ಮಾಟಗಾತಿ ಬೇಟೆಗಳು . ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಅನೇಕ ಜನರು ಇದನ್ನು ೧೯ ನೇ ಶತಮಾನದ ಕೆಲವು ಲೇಖಕರು ಕಲ್ಪಿಸಿದ " ಸುವರ್ಣಯುಗ " ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಈ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಾಯಿಲೆಗಳಿಂದ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸಿದರು. [೧೧೫] ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ, ಆದಾಗ್ಯೂ, ಕಲಾವಿದರು, ಬರಹಗಾರರು ಮತ್ತು ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಹ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಚಳುವಳಿಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಪೋಷಕರು ಮಧ್ಯಯುಗದಿಂದ ಶುದ್ಧವಾದ ವಿರಾಮವಾಗಿರುವ ಹೊಸ ಯುಗದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆಂದು ನಂಬಿದ್ದರು. [೬೮] ಕೆಲವು ಮಾರ್ಕ್ಸ್‌ವಾದಿ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ನವೋದಯವನ್ನು ಭೌತಿಕ ಪರಿಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ, ಕಲೆ, ಸಾಹಿತ್ಯ ಮತ್ತು ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿನ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಊಳಿಗಮಾನ್ಯ ಪದ್ಧತಿಯಿಂದ ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಯೆಡೆಗಿನ ಸಾಮಾನ್ಯ ಆರ್ಥಿಕ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಬೂರ್ಜ್ವಾ ವರ್ಗವು ಕಲೆಗಳಿಗೆ ವಿನಿಯೋಗಿಸಲು ಬಿಡುವಿನ ಸಮಯವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. . [೧೧೬]

ಜೋಹಾನ್ ಹುಯಿಜಿಂಗಾ (೧೮೭೨-೧೯೪೫) ನವೋದಯದ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು ಆದರೆ ಇದು ಧನಾತ್ಮಕ ಬದಲಾವಣೆಯೇ ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದರು. ಅವರ ಪುಸ್ತಕ ದಿ ಶರತ್ಕಾಲ ಮಧ್ಯಯುಗದಲ್ಲಿ, ಅವರು ನವೋದಯವು ಉನ್ನತ ಮಧ್ಯಯುಗದಿಂದ ಅವನತಿಯ ಅವಧಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ವಾದಿಸಿದರು. ಅದು ಮುಖ್ಯವಾದುದನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಿತು. [] ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಭಾಷೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಅವಧಿಯಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ವಿಕಸನಗೊಂಡಿತು ಮತ್ತು ಚರ್ಚ್ ಮತ್ತು ಇತರೆಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುವ ಜೀವಂತ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ. ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಶುದ್ಧತೆಯೊಂದಿಗಿನ ನವೋದಯ ಗೀಳು ಅದರ ಮುಂದಿನ ವಿಕಾಸವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿತು ಮತ್ತು ಲ್ಯಾಟಿನ್ ತನ್ನ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ರೂಪಕ್ಕೆ ಮರಳಿತು. ಇದು ಆಳವಾದ ಆರ್ಥಿಕ ಹಿಂಜರಿತದ ಅವಧಿ ಎಂದು ರಾಬರ್ಟ್ ಎಸ್. ಲೋಪೆಜ್ ವಾದಿಸಿದ್ದಾರೆ. [೧೧೭] ಏತನ್ಮಧ್ಯೆ, ಜಾರ್ಜ್ ಸಾರ್ಟನ್ ಮತ್ತು ಲಿನ್ ಥಾರ್ನ್ಡೈಕ್ ಇಬ್ಬರೂ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಪ್ರಗತಿಯು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ ಊಹಿಸಿದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಮೂಲವಾಗಿದೆ ಎಂದು ವಾದಿಸಿದ್ದಾರೆ. [೧೧೮] ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಜೋನ್ ಕೆಲ್ಲಿ ನವೋದಯವು ಹೆಚ್ಚಿನ ಲಿಂಗ ದ್ವಿಗುಣಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು ಎಂದು ವಾದಿಸಿದರು, ಮಧ್ಯಯುಗದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರು ಹೊಂದಿದ್ದ ಏಜೆನ್ಸಿಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿದರು. [೧೧೯]

ಕೆಲವು ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ನವೋದಯ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಅನಗತ್ಯವಾಗಿ ಲೋಡ್ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ್ದಾರೆ, ಇದು ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಾಚೀನವಾದ " ಡಾರ್ಕ್ ಏಜ್", ಮಧ್ಯಯುಗಗಳಿಂದ ನಿಸ್ಸಂದಿಗ್ಧವಾಗಿ ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಪುನರ್ಜನ್ಮವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಈಗ ಈ ಅವಧಿಗೆ " ಆಧುನಿಕ ಆರಂಭಿಕ " ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಲು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ, ಇದು ಮಧ್ಯಯುಗ ಮತ್ತು ಆಧುನಿಕ ಯುಗದ ನಡುವಿನ ಪರಿವರ್ತನೆಯ ಅವಧಿಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುವ ಹೆಚ್ಚು ತಟಸ್ಥ ಪದನಾಮವಾಗಿದೆ. [೧೨೦] ರೋಜರ್ ಓಸ್ಬೋರ್ನ್ ಅವರಂತಹ ಇತರರು ಇಟಾಲಿಯನ್ ನವೋದಯವನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಇತಿಹಾಸದ ಪುರಾಣಗಳು ಮತ್ತು ಆದರ್ಶಗಳ ಭಂಡಾರವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಚೀನ ವಿಚಾರಗಳ ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಬದಲಿಗೆ ಮಹಾನ್ ನಾವೀನ್ಯತೆಯ ಅವಧಿಯಾಗಿದೆ. [೧೨೧]

ಕಲಾ ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಎರ್ವಿನ್ ಪನೋಫ್ಸ್ಕಿ "ನವೋದಯ" ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗೆ ಈ ಪ್ರತಿರೋಧವನ್ನು ಗಮನಿಸಿದರು:

ನಾಗರಿಕತೆಯ ಸೌಂದರ್ಯದ ಅಂಶಗಳಲ್ಲಿ ವೃತ್ತಿಪರ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಲು ನಿರ್ಬಂಧವಿಲ್ಲದವರು - ಆರ್ಥಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು, ರಾಜಕೀಯ ಮತ್ತು ಧಾರ್ಮಿಕ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನವರು ಇಟಾಲಿಯನ್ ನವೋದಯದ ವಾಸ್ತವತೆಯನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿರುವುದು ಆಕಸ್ಮಿಕವಲ್ಲ. ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ, ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಜ್ಞಾನ - ಆದರೆ ಅಸಾಧಾರಣವಾಗಿ ಸಾಹಿತ್ಯದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಮತ್ತು ಕಲೆಯ ಇತಿಹಾಸಕಾರರಿಂದ ಮಾತ್ರ. [೧೨೨]

ಇತರ ನವೋದಯಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ನವೋದಯ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ೧೫ ಮತ್ತು ೧೬ ನೇ ಶತಮಾನದ ಹೊರಗಿನ ಅವಧಿಗಳನ್ನು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲು ಸಹ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಚಾರ್ಲ್ಸ್ ಎಚ್. ಹ್ಯಾಸ್ಕಿನ್ಸ್ (೧೮೭೦-೧೯೩೭), ೧೨ ನೇ ಶತಮಾನದ ಪುನರುಜ್ಜೀವನಕ್ಕೆ ಒಂದು ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ಮಾಡಿದರು. ಇತರ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ೯ ನೇ ಮತ್ತು ೯ ನೇ ಶತಮಾನಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾರೊಲಿಂಗಿಯನ್ ನವೋದಯ, ೧೦ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟೋನಿಯನ್ ನವೋದಯ ಮತ್ತು ೧೪ ನೇ ಶತಮಾನದ ತೈಮುರಿಡ್ ಪುನರುಜ್ಜೀವನಕ್ಕಾಗಿ ವಾದಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಸುವರ್ಣಯುಗವನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ನವೋದಯ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. [೧೨೩]

ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಇತರ ಅವಧಿಗಳನ್ನು "ನವೋದಯ" ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಬಂಗಾಳ ನವೋದಯ, ತಮಿಳು ನವೋದಯ, ನೇಪಾಳ ಭಾಸಾ ಪುನರುಜ್ಜೀವನ, ಅಲ್-ನಹ್ದಾ ಅಥವಾ ಹಾರ್ಲೆಮ್ ನವೋದಯ . ಈ ಪದವನ್ನು ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿಯೂ ಬಳಸಬಹುದು. ಅನಿಮೇಶನ್‌ನಲ್ಲಿ, ಡಿಸ್ನಿ ಪುನರುಜ್ಜೀವನವು ೧೯೮೯ ರಿಂದ ೧೯೯೯ ರವರೆಗಿನ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವ ಒಂದು ಅವಧಿಯಾಗಿದ್ದು, ಸ್ಟುಡಿಯೊವು ತಮ್ಮ ಸುವರ್ಣಯುಗವಾದ ಬಂಗಾರದ ಯುಗದಿಂದ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗದ ಗುಣಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಮರಳಿತು. ಸ್ಯಾನ್ ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೊ ನವೋದಯವು ೨೦ ನೇ ಶತಮಾನದ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ ಆ ನಗರದಲ್ಲಿ ಪರಿಶೋಧನಾ ಕಾವ್ಯ ಮತ್ತು ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಬರವಣಿಗೆಯ ರೋಮಾಂಚಕ ಅವಧಿಯಾಗಿದೆ.

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
  1. Monfasani, John (2016). Renaissance Humanism, from the Middle Ages to Modern Times. Taylor & Francis. ISBN 978-1-351-90439-1.
  2. Boia, Lucian (2004). Forever Young: A Cultural History of Longevity. Reaktion Books. ISBN 978-1-86189-154-9.
  3. ೩.೦ ೩.೧ Diwan, Jaswith. Accounting Concepts & Theories. London: Morre. pp. 1–2. id# 94452.
  4. BBC Science and Nature, Leonardo da Vinci Retrieved May 12, 2007
  5. BBC History, Michelangelo Retrieved May 12, 2007
  6. Burke, P., The European Renaissance: Centre and Peripheries 1998
  7. ೭.೦ ೭.೧ Strathern, Paul The Medici: Godfathers of the Renaissance (2003)
  8. ೮.೦ ೮.೧ Encyclopædia Britannica, "Renaissance", 2008, O.Ed.
  9. ೯.೦ ೯.೧ Huizanga, Johan, The Waning of the Middle Ages (1919, trans. 1924)
  10. Starn, Randolph (1998). "Renaissance Redux". The American Historical Review. 103 (1): 122–124. doi:10.2307/2650779. JSTOR 2650779.
  11. Panofsky 1969:6.
  12. The Oxford English Dictionary cites W Dyce and C H Wilson’s Letter to Lord Meadowbank (1837): "A style possessing many points of rude resemblance with the more elegant and refined character of the art of the renaissance in Italy." And the following year in Civil Engineer & Architect's Journal: "Not that we consider the style of the Renaissance to be either pure or good per se." See: Oxford English Dictionary, "Renaissance"
  13. Perry, M. Humanities in the Western Tradition Archived 2009-04-29 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ., Ch. 13
  14. ೧೪.೦ ೧೪.೧ ೧೪.೨ ೧೪.೩ Open University, Looking at the Renaissance: Religious Context in the Renaissance (Retrieved May 10, 2007)
  15. Open University, Looking at the Renaissance: Urban economy and government (Retrieved May 15, 2007)
  16. Stark, Rodney, The Victory of Reason, Random House, NY: 2005
  17. Walker, Paul Robert, The Feud that sparked the Renaissance: How Brunelleschi and Ghiberti Changed the Art World (New York, Perennial-Harper Collins, 2003)
  18. Severy, Merle; Thomas B Allen; Ross Bennett; Jules B Billard; Russell Bourne; Edward Lanoutte; David F Robinson; Verla Lee Smith (1970). The Renaissance – Maker of Modern Man. National Geographic Society. ISBN 978-0-87044-091-5.
  19. Brotton, Jerry (2002). The Renaissance Bazaar. Oxford University Press. pp. 21–22.
  20. For information on this earlier, very different approach to a different set of ancient texts (scientific texts rather than cultural texts) see Latin translations of the 12th century, and Islamic contributions to Medieval Europe.
  21. Reynolds and Wilson, pp. 113–123.
  22. Reynolds and Wilson, pp. 123, 130–137.
  23. Periods of World History: A Latin American Perspective - Page 129
  24. The Empire of the Steppes: A History of Central Asia - Page 465
  25. The Connoisseur, Volume 219, p. 128.
  26. Europe in the second millennium: a hegemony achieved?, p. 58
  27. Western Civilization: Ideas, Politics, and Society, Marvin Perry, Myrna Chase, Margaret C. Jacob, James R. Jacob, 2008, pp. 261–262.
  28. Reynolds and Wilson, pp. 119, 131.
  29. Kirshner, Julius, Family and Marriage: A socio-legal perspective, Italy in the Age of the Renaissance: 1300–1550, ed. John M. Najemy (Oxford University Press, 2004) p. 89 (Retrieved May 10, 2007)
  30. Burckhardt, Jacob, The Revival of Antiquity, The Civilization of the Renaissance in Italy Archived February 4, 2012[Date mismatch], ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. (trans. by S.G.C. Middlemore, 1878)
  31. ೩೧.೦ ೩೧.೧ Skinner, Quentin, The Foundations of Modern Political Thought, vol I: The Renaissance; vol II: The Age of Reformation, Cambridge University Press, p. 69
  32. Stark, Rodney, The Victory of Reason, New York, Random House, 2005
  33. Martin, J. and Romano, D., Venice Reconsidered, Baltimore, Johns Hopkins University, 2000
  34. ೩೪.೦ ೩೪.೧ Burckhardt, Jacob, The Republics: Venice and Florence, The Civilization of the Renaissance in Italy Archived February 4, 2012[Date mismatch], ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ., translated by S.G.C. Middlemore, 1878.
  35. The End of Europe's Middle Ages: The Black Death Archived March 9, 2013[Date mismatch], ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. University of Calgary website. (Retrieved April 5, 2007)
  36. Netzley, Patricia D. Life During the Renaissance. San Diego: Lucent Books, Inc., 1998.
  37. Hause, S. & Maltby, W. (2001). A History of European Society. Essentials of Western Civilization (Vol. 2, p. 217). Belmont, CA: Thomson Learning, Inc.
  38. "Renaissance And Reformation France" Mack P. Holt pp. 30, 39, 69, 166
  39. Hatty, Suzanne E.; Hatty, James (1999). Disordered Body: Epidemic Disease and Cultural Transformation. SUNY Press. p. 89. ISBN 9780791443651.
  40. Guido Carocci, I dintorni di Firenze, Vol. II, Galletti e Cocci, Firenze, 1907, pp. 336–337
  41. ೪೧.೦ ೪೧.೧ Burckhardt, Jacob, The Development of the Individual, The Civilization of the Renaissance in Italy Archived February 4, 2012[Date mismatch], ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ., translated by S.G.C. Middlemore, 1878.
  42. Stephens, J., Individualism and the cult of creative personality, The Italian Renaissance, New York, 1990 p. 121.
  43. Burke, P., "The spread of Italian humanism", in The Impact of Humanism on Western Europe, ed. A. Goodman and A. MacKay, London, 1990, p. 2.
  44. As asserted by Gianozzo Manetti in On the Dignity and Excellence of Man, cited in Clare, J., Italian Renaissance.
  45. Oration on the Dignity of Man (1486) wsu.edu Error in webarchive template: Check |url= value. Empty.
  46. H., Miller, John. Ibn Khaldun and Machiavelli : an examination of paradigms. OCLC 11117374.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  47. Religion and Political Development Some Comparative Ideas on Ibn Khaldun and Machiavelli by Barbara Freyer Stowasser
  48. Hause, S. & Maltby, W. (2001). A History of European Society. Essentials of Western Civilization (Vol. 2, pp. 245–246). Belmont, CA: Thomson Learning, Inc.
  49. Clare, John D. & Millen, Alan, Italian Renaissance, London, 1994, p. 14.
  50. Stork, David G. Optics and Realism in Renaissance Art Archived March 4, 2016[Date mismatch], ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. (Retrieved May 10, 2007)
  51. Peter Brueghel Biography, Web Gallery of Art (Retrieved May 10, 2007)
  52. Hooker, Richard, Architecture and Public Space Archived January 12, 2012[Date mismatch], ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. (Retrieved May 10, 2007)
  53. Saalman, Howard (1993). Filippo Brunelleschi: The Buildings. Zwemmer. ISBN 978-0-271-01067-0.
  54. Hause, S. & Maltby, W. (2001). A History of European Society. Essentials of Western Civilization (Vol. 2, pp. 250–251). Belmont, CA: Thomson Learning, Inc.
  55. MacKinnon, Nick (1993). "The Portrait of Fra Luca Pacioli". The Mathematical Gazette. 77 (479): 143. doi:10.2307/3619717. JSTOR 3619717. S2CID 195006163.
  56. Capra, Fritjof, The Science of Leonardo; Inside the Mind of the Great Genius of the Renaissance, New York, Doubleday, 2007. Exhaustive 2007 study by Fritjof Capra shows that Leonardo was a much greater scientist than previously thought, and not just an inventor. Leonardo was innovative in science theory and in conducting actual science practice. In Capra's detailed assessment of many surviving manuscripts, Leonardo's science in tune with holistic non-mechanistic and non-reductive approaches to science, which are becoming popular today.
  57. Allen Debus, Man and Nature in the Renaissance (Cambridge: Cambridge University Press, 1978).
  58. Butterfield, Herbert, The Origins of Modern Science, 1300–1800, p. viii
  59. Shapin, Steven. The Scientific Revolution, Chicago: University of Chicago Press, 1996, p. 1.
  60. "Scientific Revolution" in Encarta. 2007.
  61. Hunt, Shelby D. (2003). Controversy in marketing theory: for reason, realism, truth, and objectivity. M.E. Sharpe. p. 18. ISBN 978-0-7656-0932-8.
  62. Woodward, David (2007). The History of Cartography, Volume Three: Cartography in the European Renaissance. Chicago and London: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-90733-8.
  63. Cameron-Ash, M. (2018). Lying for the Admiralty: Captain Cook's Endeavour Voyage. Sydney: Rosenberg. pp. 19–20. ISBN 978-0-6480439-6-6.
  64. Catholic Encyclopedia, Western Schism (Retrieved May 10, 2007)
  65. Catholic Encyclopedia, Alexander VI (Retrieved May 10, 2007)
  66. ೬೬.೦ ೬೬.೧ Mommsen, Theodore E. (1942). "Petrarch's Conception of the 'Dark Ages'". Speculum. 17 (2): 226–242. doi:10.2307/2856364. JSTOR 2856364.
  67. Leonardo Bruni, James Hankins, History of the Florentine people, Volume 1, Books 1–4 (2001), p. xvii.
  68. ೬೮.೦ ೬೮.೧ Panofsky, Erwin. Renaissance and Renascences in Western Art, New York: Harper and Row, 1960.
  69. The Open University Guide to the Renaissance, Defining the Renaissance Archived October 14, 2012[Date mismatch], ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. (Retrieved May 10, 2007)
  70. ೭೦.೦ ೭೦.೧ Michelet, Jules. History of France, trans. G.H. Smith (New York: D. Appleton, 1847)
  71. Vincent Cronin (June 30, 2011). The Florentine Renaissance. Random House. ISBN 978-1-4464-6654-4.
  72. Strauss, Gerald (1965). "The Religious Renaissance of the German Humanists". English Historical Review. 80 (314): 156–157. doi:10.1093/ehr/LXXX.CCCXIV.156. JSTOR 560776.
  73. Louis A. Waldman; Péter Farbaky; Louis Alexander Waldman (2011). Italy & Hungary: Humanism and Art in the Early Renaissance. Villa I Tatti. ISBN 978-0-674-06346-4.
  74. "the influences of the florentine renaissance in hungary". Fondazione-delbianco.org. Archived from the original on March 21, 2009. Retrieved July 31, 2009.
  75. History section: Miklós Horler: Budapest műemlékei I, Bp: 1955, pp. 259–307
  76. Post-war reconstruction: László Gerő: A helyreállított budai vár, Bp, 1980, pp. 11–60.
  77. ೭೭.೦ ೭೭.೧ Czigány, Lóránt, A History of Hungarian Literature, "The Renaissance in Hungary" (Retrieved May 10, 2007)
  78. Marcus Tanner, The Raven King: Matthias Corvinus and the Fate of his Lost Library (New Haven: Yale U.P., 2008)
  79. Documentary heritage concerning Hungary and recommended for inclusion in the Memory of the World International Register. portal.unesco.org
  80. E. Kovács 1990, pp. 177, 180–181.
  81. ೮೧.೦ ೮೧.೧ ೮೧.೨ Engel 2001, p. 319.
  82. E. Kovács 1990, pp. 180–181.
  83. Kubinyi 2008, pp. 171–172.
  84. Kubinyi 2008, p. 172.
  85. E. Kovács 1990, p. 181.
  86. Klaniczay 1992, p. 168.
  87. Kubinyi 2008, p. 183.
  88. Franz-Joachim Verspohl [de], Michelangelo Buonarroti und Leonardo Da Vinci: Republikanischer Alltag und Künstlerkonkurrenz in Florenz zwischen 1501 und 1505 (Wallstein Verlag, 2007), p. 151.
  89. ೮೯.೦ ೮೯.೧ Klaniczay 1992, p. 166.
  90. ೯೦.೦ ೯೦.೧ Cartledge 2011, p. 67.
  91. E. Kovács 1990, p. 185.
  92. Klaniczay 1992, p. 167.
  93. Engel 2001, p. 321.
  94. Hendrix 2013, p. 59.
  95. Hendrix 2013, pp. 63, 65.
  96. Tanner 2009, p. 99.
  97. ೯೭.೦ ೯೭.೧ Heughebaert, H.; Defoort, A.; Van Der Donck, R. (1998). Artistieke opvoeding. Wommelgem, Belgium: Den Gulden Engel bvba. ISBN 978-90-5035-222-2.
  98. Janson, H.W.; Janson, Anthony F. (1997). History of Art (5th, rev. ed.). New York: Harry N. Abrams, Inc. ISBN 978-0-8109-3442-9.
  99. ೯೯.೦ ೯೯.೧ Láng, Paul Henry (1939). "The So Called Netherlands Schools". The Musical Quarterly. 25 (1): 48–59. doi:10.1093/mq/xxv.1.48. JSTOR 738699.
  100. Painting in Oil in the Low Countries and Its Spread to Southern Europe, Metropolitan Museum of Art website. (Retrieved April 5, 2007)
  101. Celenza, Christopher (2004), The Lost Italian Renaissance: Humanists, Historians, and Latin's Legacy. Baltimore, Johns Hopkins University Press
  102. Bona Sforza (1494–1557) Archived May 6, 2014[Date mismatch], ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ.. poland.gov.pl (Retrieved April 4, 2007)
  103. University, Brown, The John Carter Brown Library. "Portuguese Overseas Travels and European Readers". Portugal and Renaissance Europe. JCB Exhibitions. Retrieved July 19, 2011.{{cite web}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  104. Bergin, Thomas G.; Speake, Jennifer, eds. (2004). Encyclopedia of the Renaissance and the Reformation. Infobase Publishing. ISBN 978-0-8160-5451-0.
  105. University, Brown, The John Carter Brown Library. "Portuguese Overseas Travels and European Readers". Portugal and Renaissance Europe. JCB Exhibitions. Retrieved July 19, 2011.{{cite web}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)University, Brown, The John Carter Brown Library. "Portuguese Overseas Travels and European Readers". Portugal and Renaissance Europe. JCB Exhibitions. Retrieved July 19, 2011.
  106. Bergin, Speake, Jennifer and Thomas G. (2004). Encyclopedia of the Renaissance and the Reformation. Infobase Publishing. p. 490. ISBN 978-0-8160-5451-0.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  107. Bietenholz, Peter G.; Deutscher, Thomas Brian (2003). Contemporaries of Erasmus: a biographical register of the Renaissance and Reformation, Volumes 1–3. University of Toronto Press. p. 22. ISBN 978-0-8020-8577-1.
  108. Lach, Donald Frederick (1994). Asia in the making of Europe: A century of wonder. The literary arts. The scholarly disciplines (University of Chicago Press, 1994 ed.). ISBN 978-0-226-46733-7. Retrieved July 15, 2011.
  109. Gary Saul Morson: Russian Literature article of the Encyclopedia Britannica LINK:
  110. Pokhlebkin V.V. / Похлёбкин В.В. (2007). The history of vodka / История водки. Moscow: Tsentrpoligraph / Центрполиграф. p. 272. ISBN 978-5-9524-1895-0.
  111. "Defining the Renaissance, Open University". Open.ac.uk. Retrieved July 31, 2009.
  112. Burckhardt, Jacob. The Civilization of the Renaissance in Italy Archived February 4, 2012[Date mismatch], ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. (trans. S.G.C. Middlemore, London, 1878)
  113. Gay, Peter, Style in History, New York: Basic Books, 1974.
  114. Starn, Randolph (1998). "Renaissance Redux". The American Historical Review. 103 (1): 122–124. doi:10.2307/2650779. JSTOR 2650779.Starn, Randolph (1998). "Renaissance Redux". The American Historical Review. 103 (1): 122–124. doi:10.2307/2650779. JSTOR 2650779.
  115. Savonarola's popularity is a prime example of the manifestation of such concerns. Other examples include Philip II of Spain's censorship of Florentine paintings, noted by Edward L. Goldberg, "Spanish Values and Tuscan Painting", Renaissance Quarterly (1998) p. 914
  116. Renaissance Forum Archived 2012-06-14 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. at Hull University, Autumn 1997 (Retrieved May 10, 2007)
  117. Lopez, Robert S.; Miskimin, Harry A. (1962). "The Economic Depression of the Renaissance". Economic History Review. 14 (3): 408–426. doi:10.1111/j.1468-0289.1962.tb00059.x. JSTOR 2591885.
  118. Thorndike, Lynn; Johnson, F.R.; Kristeller, P. O.; Lockwood, D.P.; Thorndike, L. (1943). "Some Remarks on the Question of the Originality of the Renaissance". Journal of the History of Ideas. 4 (1): 49–74. doi:10.2307/2707236. JSTOR 2707236.
  119. Kelly-Gadol, Joan. "Did Women Have a Renaissance?" Becoming Visible: Women in European History. Edited by Renate Bridenthal and Claudia Koonz. Boston: Houghton Mifflin, 1977.
  120. Stephen Greenblatt Renaissance Self-Fashioning: From More to Shakespeare, University of Chicago Press, 1980.
  121. Osborne, Roger (November 1, 2006). Civilization: a new history of the Western world. Pegasus Books. pp. 180–. ISBN 978-1-933648-19-4. Retrieved December 10, 2011.
  122. Panofsky, Renaissance and Renascences in Western Art 1969:38; Panofsky's chapter "'Renaissance – self-definition or self-deception?" succinctly introduces the historiographical debate, with copious footnotes to the literature.
  123. Hubert, Jean, L'Empire carolingien (English: The Carolingian Renaissance, translated by James Emmons, New York: G. Braziller, 1970).
"https://kn.wikipedia.org/w/index.php?title=ನವೋದಯ&oldid=1176819" ಇಂದ ಪಡೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ