[[ಚಿತ್|thumb|left|ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ಕ್ಯಾಮೆರ ಮಸೂರಕ್ಕೆ ಕಂಡಂತೆ ಸೂರ್ಯ.]]
ಸೂರ್ಯವು ಜಿ-ಟೈಪ್ ಮುಖ್ಯ-ಅನುಕ್ರಮ ನಕ್ಷತ್ರವಾಗಿದೆ (G2V) ಅದರ ವರ್ಣಪಟಲದ ವರ್ಗವನ್ನು ಆಧರಿಸಿರುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಇದು ಅನೌಪಚಾರಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಹಳದಿ ಕುಬ್ಜ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ (ಅದರ ಬೆಳಕು ಹಳದಿಗಿಂತ ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣದ್ದಾಗಿದೆ). ಬೃಹತ್ ಆಣ್ವಿಕ ಮೋಡದ ಪ್ರದೇಶದ ಒಳಭಾಗದ ಗುರುತ್ವ ಕುಸಿತದಿಂದ ಇದು ಸುಮಾರು 4.6 ಬಿಲಿಯನ್ [ಎ] [19] ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ರೂಪುಗೊಂಡಿತು. ಈ ವಿಷಯದ ಬಹುಭಾಗವು ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು, ಉಳಿದವುಗಳು ಸುತ್ತುತ್ತಿರುವ ಡಿಸ್ಕ್ನಲ್ಲಿ ಚಪ್ಪಟೆಯಾದವು ಮತ್ತು ಅದು ಸೌರವ್ಯೂಹವಾಯಿತು. ಕೇಂದ್ರೀಕೃತ ದ್ರವ್ಯರಾಶಿ ತುಂಬಾ ಬಿಸಿಯಾಗಿ ಮತ್ತು ದಟ್ಟವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟಿತು ಅದು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅದರ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಪರಮಾಣು ಸಮ್ಮಿಳನವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ಮೂಲಕ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲಾ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ರೂಪುಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಸೂರ್ಯನು ಸರಿಸುಮಾರು ಮಧ್ಯಮ ವಯಸ್ಸಿನವನಾಗಿದ್ದಾನೆ; ಇದು ನಾಲ್ಕು ಶತಕೋಟಿ [ಒಂದು] ವರ್ಷಗಳಿಗೂ ಹೆಚ್ಚು ನಾಟಕೀಯವಾಗಿ ಬದಲಾಗಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ಐದು ಶತಕೋಟಿ ವರ್ಷಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ. ಪ್ರಸ್ತುತ ಪ್ರತಿ ಸೆಕೆಂಡಿಗೆ ಸುಮಾರು 600 ದಶಲಕ್ಷ ಟನ್ಗಳಷ್ಟು ಹೈಡ್ರೋಜನ್ ಹೀಲಿಯಂಗೆ ಸಮ್ಮಿಳನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಪ್ರತಿ ಸೆಕೆಂಡಿಗೆ 4 ಮಿಲಿಯನ್ ಟನ್ಗಳಷ್ಟು ಮ್ಯಾಟರ್ ಅನ್ನು ಶಕ್ತಿಯನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ. ಅದರ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು 10,000 ಮತ್ತು 170,000 ವರ್ಷಗಳ ನಡುವೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಈ ಶಕ್ತಿಯು ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕು ಮತ್ತು ಶಾಖದ ಮೂಲವಾಗಿದೆ. ಸುಮಾರು 5 ಶತಕೋಟಿ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ, ಹೈಡ್ರೋಜನ್ ಸಮ್ಮಿಳನವು ಅದರ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಇಳಿಮುಖವಾದಾಗ, ಸೂರ್ಯವು ಹೈಡ್ರೋಸ್ಟಾಟಿಕ್ ಸಮತೋಲನದಲ್ಲಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ, ಅದರ ಮಧ್ಯಭಾಗವು ಸಾಂದ್ರತೆ ಮತ್ತು ತಾಪಮಾನದಲ್ಲಿ ಗಮನಾರ್ಹ ಏರಿಕೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಅದರ ಹೊರಗಿನ ಪದರಗಳು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಕೆಂಪು ದೈತ್ಯವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡುತ್ತವೆ . ಬುಧ ಮತ್ತು ಶುಕ್ರಗ್ರಹದ ಪ್ರಸಕ್ತ ಕಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಕಿತ್ತುಹಾಕಲು ಸೂರ್ಯವು ಸಾಕಷ್ಟು ದೊಡ್ಡದಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯ ವಾಸಯೋಗ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಲೆಕ್ಕಹಾಕಲಾಗಿದೆ. ಇದರ ನಂತರ, ಇದು ಹೊರ ಪದರಗಳನ್ನು ಚೆಲ್ಲುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಬಿಳಿ ಕುಬ್ಜ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವ ದಟ್ಟವಾದ ತಂಪಾದ ತಾರೆಯಾಗಲಿದೆ ಮತ್ತು ಸಮ್ಮಿಳನದಿಂದ ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಉತ್ಪತ್ತಿ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಇನ್ನೂ ಗ್ಲೋ ಮತ್ತು ಅದರ ಹಿಂದಿನ ಸಮ್ಮಿಳನದಿಂದ ಶಾಖವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ
ಇತಿಹಾಸಪೂರ್ವ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ಸೂರ್ಯನ ಅಗಾಧ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಕೆಲವು ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳು ದೇವತೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಭೂಮಿಯ ಸಿನೊಡಿಕ್ ಪರಿಭ್ರಮಣ ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯನ ಸುತ್ತ ಅದರ ಕಕ್ಷೆಯು ಸೌರ ಕ್ಯಾಲೆಂಡರ್ಗಳ ಆಧಾರವಾಗಿದೆ, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಇಂದು ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಮುಖ ಕ್ಯಾಲೆಂಡರ್.
ಸೂರ್ಯನ ೭೪% ದ್ರವ್ಯರಾಶಿಯು ಜಲಜನಕದಿಂದ, ೨೫% ಹೀಲಿಯಂನಿಂದ ಮತ್ತು ಉಳಿದ ದ್ರವ್ಯರಾಶಿಯು ಅಲ್ಪ-ಸ್ವಲ್ಪ ಭಾರಿ ವಸ್ತುಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದೆ. ಸೂರ್ಯನ ವರ್ಣಪಟಲ ವಿಂಗಡಣೆಯು G2V. ಸೂರ್ಯನ ಮೇಲ್ಮೈ ತಾಪಮಾನವು ಸುಮಾರು ೫,೦೦೦-ಕೆ. ಗಳಿರುವುದನ್ನು "G2" ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ತಾಪಮಾನವು ಮೇಲ್ಮೈಗೆ ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣವನ್ನು ಕೊಟ್ಟರೂ, ವಾಯುಮಂಡಲವು ಬೆಳಕನ್ನು ಚದುರಿಸುವುದರಿಂದ, ಹಳದಿಯಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಇದರ ವರ್ಣಪಟಲವು ಅಯಾನುಗೊಳಿತ ಮತ್ತು ತಟಸ್ಥ ಲೋಹಗಳ ಮತ್ತು ಬಹಳ ದುರ್ಬಲವಾದ ಜಲಜನಕದ ವರ್ಣರೇಖೆಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಸೂರ್ಯನು ಬಹುತೇಕ ಇತರ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಂತೆ ಪ್ರಮುಖಾನುಕ್ರಮ ನಕ್ಷತ್ರವೆಂದು "V" ಪ್ರತ್ಯಯವು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಇದರರ್ಥ, ಸೂರ್ಯವು ಪರಮಾಣು ಬೆಸುಗೆಯಿಂದಜಲಜನಕವನ್ನುಹೀಲಿಯಂ ಆಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಿ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಇದು ಸಮತೋಲನ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದು, ಅದರ ಗಾತ್ರವು ಬದಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು. ನಮ್ಮ ತಾರಾಗಣದಲ್ಲಿ ೧೦ ಕೋಟಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು G2 ವರ್ಗದ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಿವೆ. ತಾರಾಗಣದಲ್ಲಿರುವ ೮೫% ನಕ್ಷತ್ರಗಳಿಗಿಂತ ಸೂರ್ಯವು ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿದೆ. ಈ ೮೫% ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಕೆಂಪು ಕುಬ್ಜ ರೂಪದಲ್ಲಿವೆ.[೨]
ಕ್ಷೀರ ಪಥತಾರಾಗಣ ಕೇಂದ್ರದಿಂದ ಸುಮಾರು ೨೫,೦೦೦-೨೮೦೦೦ ಜ್ಯೋತಿರ್ವರ್ಷಗಳ ದೂರದಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯವು ಪರಿಭ್ರಮಿಸುತ್ತದೆ. ಇದರ ಒಂದು ಪರಿಭ್ರಮಣಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು ೨೨೫೨೫ ಕೋಟಿ ವರ್ಷಗಳು ಬೇಕಾಗುತ್ತವೆ. ಇದರ ೨೧೭ ಕಿ.ಮೀ./ಕ್ಷಣದ ಪರಿಭ್ರಮಣ ವೇಗವು, ಪ್ರತಿ ೧,೪೦೦ ವರ್ಷಗಳಿಗೊಂದು ಜ್ಯೋತಿರ್ವರ್ಷ, ಮತ್ತು ಪ್ರತಿ ೮ ದಿನಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಒಂದು ಖಗೋಳ ಮಾನದ ಪ್ರಮಾಣಗಳಿಗೆ ಸಮಾನವಾಗಿದೆ.[೩]
ಸೂರ್ಯನು ಮೂರನೇ ಪೀಳಿಗೆಯ ಒಂದು ನಕ್ಷತ್ರ. ಹತ್ತಿರದಲ್ಲುಂಟಾದ ತಾರಾಸ್ಫೋಟದಿಂದ (supernova) ಹೊರಬಂದ ಆಘಾತತರಂಗಗಳು ಸೂರ್ಯನ ಉದ್ಭವಕ್ಕೆ ಚಾಲನೆಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಿರಬಹುದು. ಸೌರಮಂಡಲದಲ್ಲಿ ಹೇರಳವಾಗಿ ಕಂಡುಬರುವ ಚಿನ್ನ, ಯುರೇನಿಯಂಗಳಂಥ ಭಾರವಸ್ತುಗಳ ಅಸ್ತಿತ್ವವು ಈ ರೀತಿಯ ಉದ್ಭವವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ; ಈ ಮೂಲವಸ್ತುಗಳು, ತಾರಾಸ್ಫೋಟದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಉಂಟಾದ ಪರಮಾಣು ಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ, ಅಥವಾ ಒಂದು ಬೃಹತ್ ಎರಡನೇ ಪೀಳಿಗೆಯ ನಕ್ಷತ್ರದಲ್ಲಿ ನ್ಯೂಟ್ರಾನ್ ಹೀರುವಿಕೆಯಿಂದ ಉಂಟಾದ ರೂಪ ಬದಲಾವಣೆಯಿಂದ (transmutation) ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿದ್ದಿರಬಹುದು.
ಭೂಮಿಯ ಮೇಲ್ಮೈನ ಹತ್ತಿರ ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕೇ ಶಕ್ತಿಯ ಮುಖ್ಯ ಮೂಲ. ಸೂರ್ಯನತ್ತ ನೇರವಾಗಿ ಮುಖಮಾಡಿರುವ ಏಕಮಾನ ವಿಸ್ತೀರ್ಣದ ಮೇಲೆ ಬೀಳುವ ಸೌರಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಸೌರ ಸ್ಥಿರವೆಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಪ್ರಮಾಣವು ೧ ಖಗೋಳ ಮಾನ ಅಥವಾ ಸೂರ್ಯನಿಂದ ಭೂಮಿಯಿರುವ ದೂರದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ೧,೩೭೦-ವ್ಯಾಟ್/ಚ.ಮೀ. ನಷ್ಟಿದೆ. ವಿವಿಧ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಮತ್ತು ಸಂಶ್ಲಿಷ್ಟ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳಿಂದ ಈ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಮರ-ಗಿಡಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ದ್ಯುತಿಸಂಶ್ಲೇಷಣೆಯು ಈ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹಿಡಿದು ಆಮ್ಲಜನಕ ಮತ್ತು ಇಂಗಾಲದ ಸಂಯುಕ್ತಗಳ ರಸಾಯನಿಕ ರೂಪಕ್ಕೆ ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ. ಸೌರ ಕೋಶಗಳು ಸೌರಶಕ್ತಿಯನ್ನು ವಿದ್ಯುಚ್ಛಕ್ತಿಯನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತವೆ. ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ದ್ಯುತಿಸಂಶ್ಲೇಷಣೆಯು ಸೌರಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪರಿವರ್ತಿಸಿ, ಕಲ್ಲೆಣ್ಣೆ ಮತ್ತು ಇತರ ಇಂಧನಗಳಲ್ಲಿ ಶೇಖರಿಸಿತು.
ಸೂರ್ಯಪ್ರಕಾಶವು ಹಲವು ಆಸಕ್ತಿಕರ ಜೈವಿಕ ಗುಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಸೂರ್ಯನ ಅತಿನೇರಳೆ ಕಿರಣಗಳು ನಂಜು ನಿವಾರಕ ಗುಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಇದನ್ನು ಕ್ರಿಮಿನಿವಾರಣೆಗೆ ಬಳಸಬಹುದು. ಇದು ಚರ್ಮದ ಮೇಲೆ ಕೆಂಪು ಸುಡುಗಾಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದಲ್ಲದೆ, ವಿಟಮಿನ್ ಡಿ ಉತ್ಪಾದನೆಯಂತಹ ಕೆಲವು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಗುಣಗಳನ್ನೂ ಹೊಂದಿದೆ. ಭೂಮಿಯ ವಾಯುಮಂಡಲವು ಅತಿನೇರಳೆ ಬೆಳಕನ್ನು ಹೀರಿಕೊಂಡು ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸುವುದರಿಂದ, ಬೆಳಕಿನ ಶಕ್ತಿಯು ಅಕ್ಷಾಂಶದೊಂದಿಗೆ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚು ಅಕ್ಷಾಂಶದ ಜಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಬೆಳಕು ವಾಯುಮಂಡಲದ ಮೂಲಕ ಹೆಚ್ಚು ದೂರವನ್ನು ಕ್ರಮಿಸುವುದರಿಂದ, ಹೆಚ್ಚು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅತಿನೇರಳೆ ಬೆಳಕಿನ ತೀವ್ರತೆಯಲ್ಲಿ ಉಂಟಾಗುವ ಈ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳಿಂದ, ಮನುಷ್ಯರಲ್ಲಿ ವರ್ಣಭಿನ್ನತೆಯೂ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವು ಜೈವಿಕ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಗಳು ಉಂಟಾಗಿವೆ.
ಸೂರ್ಯವು ಕಾಂತೀಯವಾಗಿ ಚಟುವಟಿಕೆಯಿಂದಿರುವ ನಕ್ಷತ್ರ; ಇದು ಪ್ರತಿ ೧೧ ವರ್ಷಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ತಿರುಗುಮುರುಗಾಗುವ ಪ್ರಬಲವಾದ ಕಾಂತಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಸೂರ್ಯನ ಕಾಂತಕ್ಷೇತ್ರವು ಉಂಟುಮಾಡುವ ಹಲವು ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಾಗಿ ಸೌರ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನ ಮೇಲ್ಮೈ ಮೇಲಿರುವ ಸೌರಕಲೆಗಳು, ಸೌರ ಜ್ವಾಲೆಗಳು, ಮತ್ತು ಸೌರಮಂಡಲದೊಳಗೆ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಸಾಗಿಸುವ ಸೌರಮಾರುತಗಳ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಸೇರಿವೆ. ಸೂರ್ಯನ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೂ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಧ್ರುವಾರುಣ ಜ್ಯೋತಿ ಮತ್ತು ರೇಡಿಯೊ-ಸಂಪರ್ಕ/ವಿದ್ಯುತ್-ಪ್ರವಾಹಗಳಲ್ಲಿ ಅಡಚಣೆಗಳು. ಸೌರಮಂಡಲದರೂಪಿಸುವಿಕೆ ಮತ್ತು ವಿಕಾಸದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿದೆಯೆಂದು ನಂಬಲಾಗಿರುವ ಸೌರ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ಭೂಮಿಯ ಹೊರ ವಾಯುಮಂಡಲದ ವಿನ್ಯಾಸದ ಮೇಲೂ ಆಳವಾದ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಬೀರುತ್ತದೆ.
ಸೂರ್ಯನು ಭೂಮಿಯ ಅತ್ಯಂತ ನಿಕಟದಲ್ಲಿರುವ ನಕ್ಷತ್ರವಾದ್ದರಿಂದ, ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಸೂರ್ಯನನ್ನು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೂ, ಸೂರ್ಯನ ಬಗ್ಗೆ ಹಲವಾರು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಉತ್ತರಗಳು ದೊರಕಿಲ್ಲ. ಹತ್ತು ಲಕ್ಷ ಕೆ.ಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಬಿಸಿಯಾಗಿರುವ ಹೊರ ವಾಯುಮಂಡಲವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೂ, ಅದರ ಗೋಚರ ಮೇಲ್ಮೈ (ದ್ಯುತಿಗೋಳ) ಕೇವಲ ೬,೦೦೦ ಕೆ.ಗಳ ತಾಪಮಾನದಲ್ಲಿ ಹೇಗಿದೆ? ಎಂಬುದೂ ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಲ್ಲೊಂದು. ಸೌರಕಲೆಗಳ ಕ್ರಮಬದ್ಧ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು, ಸೌರ ಜ್ವಾಲೆಗಳ ಉದ್ಭವದ ಕಾರಣ, ವರ್ಣಗೋಳ ಮತ್ತು ಪ್ರಭಾವಲಯಗಳ ನಡುವೆ ಕಾಂತೀಯ ಒಡನಾಟ, ಸೌರಮಾರುತದ ಉದ್ಭವ - ಇವುಗಳು ಪ್ರಸ್ತುತದಲ್ಲಿ ಸಂಶೋಧನೆಗೆ ಒಳಪಟ್ಟಿರುವ ವಿಷಯಗಳು.
ಇಂಗ್ಲಿಷ್ನ ಸರಿಯಾದ ಹೆಸರಾದ ಸನ್ ಓಲ್ಡ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸುನ್ನೆಯಿಂದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದಿದ್ದು ದಕ್ಷಿಣಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿರಬಹುದು. ಓಲ್ಡ್ಫ್ಯಾಷನ್ ಸುನ್ನೆ, ಸೋನೆ, ಓಲ್ಡ್ ಸಕ್ಸನ್ ಸುನ್ನಾ, ಮಿಡಲ್ ಡಚ್ ಸೊನ್ನೆ, ಆಧುನಿಕ ಡಚ್ ಝೋನ್, ಓಲ್ಡ್ ಹೈ ಜರ್ಮನ್ ಸುನ್ನಾ, ಆಧುನಿಕ ಜರ್ಮನ್ ಸೊನ್ನೆ, ಓಲ್ಡ್ ನಾರ್ಸ್ ಸುನ್ನಾ, ಮತ್ತು ಗೋಥಿಕ್ ಸುವೋ ಸೇರಿದಂತೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಸೂರ್ಯನು ಇತರ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಪ್ರೋಟೊ-ಜೆರ್ಮನಿಕ್ * ಸುನ್ನೋನ್ ನಿಂದ ಸೂರ್ಯನ ಕಾಂಡದ ಎಲ್ಲಾ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಪದಗಳು. [20] [21]
ಸನ್, ಸೊಲ್ ಎಂಬ ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಹೆಸರನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸೂರ್ಯನ ಮತ್ತೊಂದು ಹೆಸರನ್ನಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಇದನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ದೈನಂದಿನ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ನಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೊಂದು ಗ್ರಹದಲ್ಲಿ ಮಾರ್ಸ್ನಂತಹ ಸೌರ ದಿನದ ಅವಧಿಯನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲು ಸಹಜ ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಸೋಲ್ ಅನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. [22]
ಸೌರ ದಿನ, ಸೌರ ಗ್ರಹಣ, ಮತ್ತು ಸೌರವ್ಯೂಹದಂತಹ ಪದಗಳಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯ, [23] [24] ಗೆ ಬಳಸುವ ಸಾಮಾನ್ಯ ಗುಣವಾಚಕ ಪದವು ಸೌರ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ. ಸರಾಸರಿ ಭೂಮಿಯ ಸೌರ ದಿನ ಸರಿಸುಮಾರು 24 ಗಂಟೆಗಳು, ಸರಾಸರಿ ಮಂಗಳದ 'ಸೊಲ್' 24 ಗಂಟೆಗಳ, 39 ನಿಮಿಷಗಳು ಮತ್ತು 35.244 ಸೆಕೆಂಡುಗಳು. [25]
ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ವಾರದ ದಿನ ಭಾನುವಾರ ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ (ಸುನ್ನಾಂಡೆಗ್; "ಸೂರ್ಯನ ದಿನ", 700 ಕ್ಕೂ ಮುಂಚೆ) ಉದ್ಭವಿಸಿದೆ ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಭಾಷೆಯ ಜರ್ಮನಿಕ್ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವು ಸೋಲಿಸ್ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ, ಸ್ವತಃ ಗ್ರೀಕ್ ἡμέρα ἡλίου (ಹೆಮೆರಾ ಹೆಲಿಯೊ) ಎಂಬ ಭಾಷಾಂತರವಾಗಿದೆ. ]
ಸೂರ್ಯವು ಜಿ-ಟೈಪ್ ಮುಖ್ಯ-ಅನುಕ್ರಮ ನಕ್ಷತ್ರವಾಗಿದ್ದು, ಇದು ಸೌರವ್ಯೂಹದ ದ್ರವ್ಯರಾಶಿಯ ಸುಮಾರು 99.86% ನಷ್ಟಿರುತ್ತದೆ. ಸೂರ್ಯವು ಕ್ಷೀರಪಥದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 85% ನಷ್ಟು ನಕ್ಷತ್ರಗಳಿಗಿಂತ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟ +4.83 ರ ಸಂಪೂರ್ಣ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವು ಕೆಂಪು ಕುಬ್ಜಗಳಾಗಿವೆ. [41] [42] ಸೂರ್ಯನು ಜನಸಂಖ್ಯೆ I, ಅಥವಾ ಹೆವಿ-ಎಲಿಮೆಂಟ್-ರಿಚ್, [ಬಿ] ಸ್ಟಾರ್. [43] ಸೂರ್ಯನ ರಚನೆಯು ಒಂದು ಅಥವಾ ಹೆಚ್ಚು ಹತ್ತಿರದ ಸುಪರ್ನೋವಾಗಳಿಂದ ಶಕ್ವೇವ್ಗಳಿಂದ ಪ್ರಚೋದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. [44] ಈ ಅಂಶಗಳ ಸಮೃದ್ಧತೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ, ಜನಸಂಖ್ಯೆ II, ಹೆವಿ-ಎಲಿಮೆಂಟ್-ಬಡ, ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಚಿನ್ನದ ಮತ್ತು ಯುರೇನಿಯಂನಂಥ ಸೌರಮಂಡಲದ ಭಾರೀ ಅಂಶಗಳ ಅಧಿಕ ಸಮೃದ್ಧತೆಯಿಂದ ಸೂಚಿಸಲಾಗಿದೆ. ಸೂಪರ್ನೋವಾದಲ್ಲಿ ಭಾರಿ ಅಂಶಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಎಥೋಥರ್ಮಮಿಕ್ ಪರಮಾಣು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ, ಅಥವಾ ಬೃಹತ್ ಎರಡನೇ ತಲೆಮಾರಿನ ನಕ್ಷತ್ರದೊಳಗೆ ನ್ಯೂಟ್ರಾನ್ ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆಯ ಮೂಲಕ ಪರಿವರ್ತನೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ. [43]
-26.74 ರ ಸ್ಪಷ್ಟ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯ ಭೂಮಿಯ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ವಸ್ತುವಾಗಿದೆ. [45] [46] ಇದು ಮುಂದಿನ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ನಕ್ಷತ್ರವಾದ ಸಿರಿಯಸ್ಗಿಂತ 13 ಶತಕೋಟಿ ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿದೆ, ಇದು -1.46 ರಷ್ಟು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಸೂರ್ಯನ ಕೇಂದ್ರದ ಭೂಮಿಯ ಸರಾಸರಿ ಅಂತರವು ಸರಿಸುಮಾರು 1 ಖಗೋಳೀಯ ಘಟಕವಾಗಿದೆ (ಸುಮಾರು 150,000,000 ಕಿಮೀ; 93,000,000 ಮೈಲಿಗಳು), ಆದರೆ ಭೂಮಿಯು ಜುಲೈನಲ್ಲಿ ಉಪಸೌರದಿಂದ ಅಫೀಲಿಯನ್ನಿಂದ ಚಲಿಸುವವರೆಗೂ ದೂರವು ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ. [47] ಈ ಸರಾಸರಿ ದೂರದಲ್ಲಿ, ಬೆಳಕು ಸೂರ್ಯನ ಹಾರಿಜಾನ್ನಿಂದ ಸುಮಾರು 8 ನಿಮಿಷಗಳು ಮತ್ತು 19 ಸೆಕೆಂಡುಗಳಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಯ ದಿಗಂತಕ್ಕೆ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯ ಸಮೀಪವಿರುವ ಸ್ಥಳಗಳಿಂದ ಬೆಳಕು ಸುಮಾರು ಎರಡು ಸೆಕೆಂಡುಗಳಷ್ಟು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕಿನ ಶಕ್ತಿಯು ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ದ್ಯುತಿಸಂಶ್ಲೇಷಣೆ [48] ಮೂಲಕ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಗಳನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯ ಹವಾಮಾನ ಮತ್ತು ಹವಾಮಾನವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ.
ಸೂರ್ಯನು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ಗಡಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅದರ ಸಾಂದ್ರತೆಯು ದ್ಯುತಿಗೋಳದ ಮೇಲಿರುವ ಎತ್ತರವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ಅಗಾಧವಾಗಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. [49] ಆದಾಗ್ಯೂ, ಮಾಪನದ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ, ಸೂರ್ಯನ ತ್ರಿಜ್ಯವನ್ನು ಅದರ ಮಧ್ಯಭಾಗದಿಂದ ಸೂರ್ಯನ ಗೋಚರ ಮೇಲ್ಮೈಯಿಂದ ಹೊರಸೂಸುವಿಕೆಯು ದ್ಯುತಿಗೋಳದ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿದೆ. [50] ಈ ಅಳತೆಯ ಮೂಲಕ, ಸೂರ್ಯವು ಸುಮಾರು 9 ದಶಲಕ್ಷಗಳಷ್ಟು [51] ಅಂದಾಜು ಮಾಡುವ ಒಂದು ಒಲವು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಅದರ ಧ್ರುವೀಯ ವ್ಯಾಸವು ತನ್ನ ಸಮಭಾಜಕ ವ್ಯಾಸದಿಂದ ಕೇವಲ 10 ಕಿಲೋಮೀಟರ್ (6.2 ಮೈಲಿ) ವರೆಗೆ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ. [52] ಗ್ರಹಗಳ ಉಬ್ಬರವಿಳಿತವು ದುರ್ಬಲವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯನ ಆಕಾರವನ್ನು ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವುದಿಲ್ಲ. [53] ಸೂರ್ಯನು ತನ್ನ ಧ್ರುವಗಳಕ್ಕಿಂತಲೂ ತನ್ನ ಸಮಭಾಜಕದಲ್ಲಿ ವೇಗವಾಗಿ ತಿರುಗುತ್ತದೆ. ಈ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯದ ತಿರುಗುವಿಕೆಯು ಸೂರ್ಯನ ತಿರುಗುವಿಕೆಯಿಂದ ಉಷ್ಣ ಸಾರಿಗೆ ಮತ್ತು ಕೊರಿಯೊಲಿಸ್ ಬಲದಿಂದ ಸಂವಹನ ಚಲನೆಯಿಂದ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಿದ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಚೌಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ, ಆವರ್ತಕ ಅವಧಿ ಸುಮಾರು 25.6 ದಿನಗಳು ಸಮಭಾಜಕದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಧ್ರುವಗಳಲ್ಲಿ 33.5 ದಿನಗಳು. ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಪರಿಭ್ರಮಿಸುವಂತೆ ಭೂಮಿಯಿಂದ ವೀಕ್ಷಿಸಿದಾಗ, ಅದರ ಸಮಭಾಜಕದಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನ ಗೋಚರ ಅವಧಿ ಸುಮಾರು 28 ದಿನಗಳು. [54]
ಸೌರ ಸ್ಥಿರಾಂಕವು ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕಿಗೆ ನೇರವಾಗಿ ಒಡ್ಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರತಿ ಘಟಕ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಸೂರ್ಯನ ನಿಕ್ಷೇಪಗಳ ಶಕ್ತಿಯ ಪ್ರಮಾಣವಾಗಿದೆ. ಸೌರ ಸ್ಥಿರಾಂಕವು ಸೂರ್ಯನಿಂದ (ಅಂದರೆ, ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಅಥವಾ ಸಮೀಪವಿರುವ) ಒಂದು ಖಗೋಳೀಯ ಘಟಕ (AU) ದೂರದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 1,368 W / m2 (ಪ್ರತಿ ಚದರ ಮೀಟರ್ಗೆ) ಸಮಾನವಾಗಿರುತ್ತದೆ. [55] ಭೂಮಿಯ ಮೇಲ್ಮೈಯಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕು ಭೂಮಿಯ ವಾತಾವರಣದಿಂದ ಕ್ಷೀಣಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಸೂರ್ಯನು ಉತ್ತುಂಗದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಸ್ಪಷ್ಟ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಶಕ್ತಿ ಮೇಲ್ಮೈಯಲ್ಲಿ (1,000 W / m2 ಹತ್ತಿರ) ತಲುಪುತ್ತದೆ. [56] ಭೂಮಿಯ ವಾತಾವರಣದ ಮೇಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕು ಸುಮಾರು 50% ಅತಿಗೆಂಪಿನ ಬೆಳಕು, 40% ಗೋಚರ ಬೆಳಕು, ಮತ್ತು 10% ನೇರಳಾತೀತ ಬೆಳಕುಗಳ ಒಟ್ಟು ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಸಂಯೋಜಿತವಾಗಿದೆ. [57] ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ವಾಯುಮಂಡಲವು ಸೌರ ನೇರಳಾತೀತದ 70% ನಷ್ಟು ಭಾಗವನ್ನು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕಡಿಮೆ ತರಂಗಾಂತರಗಳಲ್ಲಿ ಶೋಧಿಸುತ್ತದೆ. [58] ಸೌರ ನೇರಳಾತೀತ ವಿಕಿರಣವು ಭೂಮಿಯ ಡೈನೈಡ್ಸೈಡ್ನ ಮೇಲ್ಮೈ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಅಯಾನುಗಳಾಗಿರಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ವಿದ್ಯುನ್ಮಾನವಾಗಿ ಅಯಾನುಗೋಳವನ್ನು ರಚಿಸುತ್ತದೆ. [59]
ಸೂರ್ಯನ ಬಣ್ಣವು ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣದ್ದಾಗಿದೆ, ಸಿಐಐ ಬಣ್ಣ-ಜಾಗದ ಸೂಚ್ಯಂಕವು (0.3, 0.3) ಸಮೀಪದಲ್ಲಿ ನೋಡಿದಾಗ, ಅಥವಾ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನಾಗಿದ್ದಾಗ. ಹೊರಸೂಸಲ್ಪಟ್ಟ ಎಲ್ಲಾ ಫೋಟಾನ್ಗಳನ್ನು ಅಳತೆ ಮಾಡುವಾಗ, ಸೂರ್ಯನು ನಿಜವಾಗಿ ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ಫೋಟನ್ನ ಹಸಿರು ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಫೋಟಾನ್ಗಳನ್ನು ಹೊರಸೂಸುತ್ತಾನೆ. [60] [61] ಸೂರ್ಯನು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆಯಾದಾಗ, ವಾಯುಮಂಡಲದ ಚದುರುವಿಕೆ ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಹಳದಿ, ಕೆಂಪು, ಕಿತ್ತಳೆ, ಅಥವಾ ಕೆನ್ನೇರಳೆ ಬಣ್ಣವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಅದರ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಬಿಳಿಯ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರು ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತಾರೆ; ಇದರ ಕಾರಣಗಳು ಚರ್ಚೆಯ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ. [62] ಸೂರ್ಯವು G2V ನಕ್ಷತ್ರವಾಗಿದ್ದು, ಅದರ ಮೇಲ್ಮೈ ಉಷ್ಣತೆಯು ಸರಿಸುಮಾರಾಗಿ 5,778 K (5,505 °C, 9,941 °F) ನಷ್ಟು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು V, ಇದು ಹೆಚ್ಚಿನ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಂತೆ ಮುಖ್ಯ-ಅನುಕ್ರಮ ನಕ್ಷತ್ರವಾಗಿದೆ. [63] [64] ಸೂರ್ಯನ ಸರಾಸರಿ ಪ್ರಕಾಶವು ಸುಮಾರು 1.88 ಗಿಗಾ ಕ್ಯಾಂಡೆಲಾ ಪ್ರತಿ ಚದರ ಮೀಟರ್ ಆಗಿದೆ, ಆದರೆ ಭೂಮಿಯ ವಾತಾವರಣದಿಂದ ನೋಡಿದಾಗ, ಇದು ಸುಮಾರು 1.44 Gcd / m2 ಗೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. [D] ಆದಾಗ್ಯೂ, ಸೂರ್ಯನ ಡಿಸ್ಕ್ ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ಪ್ರಕಾಶವು ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ (ಅಂಗ ಕತ್ತಲೆ).
ಪರಮಾಣು ಬೆಸುಗೆಯಿಂದ ಜಲಜನಕವು ಹೀಲಿಯಂ ಆಗಿ ಪರಿವರ್ತಿತವಾಗುವ ಸೂರ್ಯನ ಪ್ರಮುಖಾನುಕ್ರಮವಿಕಸನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅರ್ಧ ಕಾಲವು ಈಗಾಗಲೇ ಮುಗಿದಿದೆ. ಸೂರ್ಯನ ಒಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ ಸುಮಾರು ೪೦ ಲಕ್ಷ ಟನ್ನುಗಳಷ್ಟು ದ್ರವ್ಯರಾಶಿಯು ಶಕ್ತಿಯಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿತವಾಗಿ, ನ್ಯೂಟ್ರಿನೊ ಮತ್ತು ಸೌರ ವಿಕಿರಣಗಳು ಉದ್ಭವವಾಗುತ್ತವೆ. ತನ್ನ ಜೀವಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯವು ಸುಮಾರು ಒಟ್ಟಾರೆ ೧೦೦೦ ಕೋಟಿ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಪ್ರಮುಖಾನುಕ್ರಮ ನಕ್ಷತ್ರವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ತಾರಾಸ್ಫೋಟದಂತೆ ಕೊನೆಗಾಣಲು ಸಾಕಷ್ಟು ದ್ರವ್ಯರಾಶಿಯನ್ನು ಸೂರ್ಯವು ಹೊಂದಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ, ಇನ್ನು ಸುಮಾರು ೪-೫ ಶತಕೋಟಿ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯವು ಕೆಂಪು ದೈತ್ಯದ ಹಂತವನ್ನು ತಲುಪುತ್ತದೆ. ಅದರ ಒಳಭಾಗದಲ್ಲಿರುವ ಜಲಜನಕ ಇಂಧನವು ಬಳಸಲಾಗಿ, ಒಳಭಾಗವು ಸಂಕುಚಿಸಿ ಬಿಸಿಯಾಗಿ, ಹೊರಪದರಗಳು ಹಿಗ್ಗುತ್ತವೆ. ಒಳಭಾಗದ ತಾಪಮಾನವು ೧೦ ಕೋಟಿ ಕೆ. ತಲುಪಿದಾಗ ಹೀಲಿಯಂ ಬೆಸುಗೆಯು ಶುರುವಾಗಿ, ಇಂಗಾಲ ಮತ್ತು ಆಮ್ಲಜನಕಗಳು ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗುತ್ತವೆ. ಭೂಮಿಯು ಪ್ರಸ್ತುತದಲ್ಲಿರುವ ದೂರದವರೆಗೂ ಸೂರ್ಯನ ಹೊರಪದರಗಳು ಹಿಗ್ಗಿದರೂ, ಸೂರ್ಯನು ತನ್ನ ಕೆಂಪು ದೈತ್ಯ ಹಂತದಲ್ಲಿ ದ್ರವ್ಯರಾಶಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ, ಭೂಮಿಯ ಕಕ್ಷೆಯು ಇನ್ನೂ ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಇತ್ತೀಚೆಗಿನ ಸಂಶೋಧನೆಗಳು ತೋರಿಸುತ್ತವೆ. ಆದರೆ, ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ನೀರು ಮತ್ತು ಬಹುತೇಕ ವಾಯುಮಂಡಲವು ಅಪಾರ ಶಾಖದಿಂದ ಇಂಗಿ ಹೋಗುತ್ತವೆ.
ಕೆಂಪು ದೈತ್ಯ ಹಂತದ ನಂತರ, ಉಷ್ಣತೆಯ ತೀವ್ರವಾದ ಮಿಡಿತಗಳಿಂದ, ಸೂರ್ಯವು ತನ್ನ ಹೊರ ಪದರಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಗ್ರಹ ಜ್ಯೋತಿಪಟಲವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಹೊರ ಪದರಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಮೇಲೆ ಉಳಿದ ಅತ್ಯಂತ ಬಿಸಿಯಾದ ನಾಕ್ಷತ್ರಿಕ ಒಳಭಾಗವು ನೂರಾರು ಕೋಟಿ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ನಿಧಾನವಾಗಿ ತಣ್ಣಗಾಗಿ ಶ್ವೇತ ಕುಬ್ಜದಂತೆ ನಂದಿಹೋಗುತ್ತದೆ. ನಾಕ್ಷತ್ರಿಕ ವಿಕಸನದಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯ ಘಟನಾವಳಿಗಳು ಸಣ್ಣ ಮತ್ತು ಮಧ್ಯ ಪ್ರಮಾಣದ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತವೆ.[೪][೫] ಸೂರ್ಯನ ಸಮಭಾಜಕ ಮತ್ತು ಧ್ರುವಗಳ ಮೂಲಕ ವ್ಯಾಸಗಳಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ೧೦ ಕಿ.ಮೀ. ಗಳ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ. ಸೂರ್ಯನು ಒಂದು ಘನ ಕಾಯದಂತೆ ಪರಿಭ್ರಮಿಸುವುದಿಲ್ಲ (ಪರಿಭ್ರಮಣ ಕಾಲಗಳು: ಸಮಭಾಜಕದಲ್ಲಿ ೨೫ ದಿನಗಳು ಮತ್ತು ಧ್ರುವಗಳಲ್ಲಿ ೨೮ ದಿನಗಳು). ಇದು ಒಟ್ಟಾರೆ ಪರಿಭ್ರಮಣಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು ೨೮ ದಿನಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ; ಈ ನಿಧಾನವಾದ ಸೌರ ಪರಿಭ್ರಮಣದಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಕೇಂದ್ರಾಪಗಾಮಿ ಬಲಕ್ಕಿಂತ ಸೂರ್ಯನ ಸಮಭಾಜಕದಲ್ಲಿರುವ ಗುರುತ್ವ ಬಲವು ೧.೮ ಕೋಟಿ ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಶಕ್ತಿಯುತವಾಗಿದೆ. ಗ್ರಹಗಳು ಉಂಟುಮಾಡುವ ಉಬ್ಬರವಿಳಿತಗಳು ಸೂರ್ಯನ ಆಕಾರದ ಮೇಲೆ ಗಮನಾರ್ಹವಾದ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಬೀರುವುದಿಲ್ಲ.
ಘನರೂಪಿ ಗ್ರಹಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಸ್ಫುಟವಾಗಿ ಗುರುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಸೀಮಾರೇಖೆಯು ಸೂರ್ಯನಲ್ಲಿ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ; ಸೂರ್ಯನಲ್ಲಿ ಅನಿಲದ ಸಾಂದ್ರತೆಯು ಕೇಂದ್ರದಿಂದ ಇರುವ ದೂರದ ಪ್ರಮಾಣದ ಸುಮಾರು ಘಾತಾನುಸಾರದ ಅನುಪಾತದಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೂ, ಈ ಕೆಳಗೆ ವಿವರಿಸಿದಂತೆ, ಸೂರ್ಯವು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗುರುತಿಸಬಹುದಾದ ಆಂತರಿಕ ರಚನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಸೂರ್ಯನ ಕೇಂದ್ರದಿಂದ ದ್ಯುತಿಗೋಳದ ತುದಿಯವರೆಗಿರುವ ದೂರವನ್ನು ತ್ರಿಜ್ಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ತುದಿಯ ಹೊರಗಡೆ ಅನಿಲಗಳೌ ಪಾರದರ್ಶಕವಾಗಿದ್ದು, ತುದಿಯ ಒಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ಅನಿಲಗಳು ಅಪಾರದರ್ಶಕವಾಗಿರುತ್ತವೆ; ದ್ಯುತಿಗೋಳವು ಬರಿಗಣ್ಣಿಗೆ ಅತಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಸೂರ್ಯನ ಬಹುತೇಕ ದ್ರವ್ಯರಾಶಿಯು ಕೇಂದ್ರದಿಂದ ೦.೭ ತ್ರಿಜ್ಯಗಳ ಒಳಗೆ ಸ್ಥಿತವಾಗಿದೆ.
ಸೌರ-ಒಳಭಾಗವನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ವೀಕ್ಷಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯವು ವಿದ್ಯುತ್ಕಾಂತೀಯ ವಿಕಿರಣಕ್ಕೆ ಅಪಾರದರ್ಶಕವಾಗಿದೆ. ಭೂಕಂಪ ವಿಜ್ಞಾನವುಭೂಕಂಪದಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಅಲೆಗಳಿಂದ ಭೂಮಿಯ ಆಂತರಿಕ ರಚನೆಯನ್ನು ತರ್ಕಿಸುವಂತೆ, ಸೌರಕಂಪ ವಿಜ್ಞಾನವು ಸೂರ್ಯನ ಒಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ಉಂಟಾಗುವ ಒತ್ತಡದ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಮಾಪಿಸಿ ಅದರ ಆಂತರಿಕ ರಚನೆಯನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಸೂರ್ಯನ ಒಳ ಪದರಗಳನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲು ಅದರ ಗಣಕೀಕೃತ ಮಾದರಿಗಳನ್ನೂ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಕೇಂದ್ರದಿಂದ ಸುಮಾರು ೦.೨ ಸೌರ ತ್ರಿಜ್ಯಗಳವರೆಗೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವ ವಲಯವನ್ನು ಸೂರ್ಯನ ಒಳಭಾಗ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಈ ಭಾಗವು ೧೫೦,೦೦೦ ಕಿ.ಗ್ರಾಂ/ಮೀ೩ ಗಳವರೆಗೂ ಸಾಂದ್ರತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು (ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ನೀರಿನ ಸಾಂದ್ರತೆಯ ೧೫೦ ಪಟ್ಟು) ಸುಮಾರು ೧೩,೬೦೦,೦೦೦ ಕೆ. ಗಳಷ್ಟು ತಾಪಮಾನದಲ್ಲಿದೆ (ಹೋಲಿಕೆಯಲ್ಲಿ, ಸೂರ್ಯನ ಮೇಲ್ಮೈ ತಾಪಮಾನವು ಕೇವಲ ೫,೭೮೫ ಕೆ. ಗಳು (ಒಳಭಾಗದ ೧/೨೩೫೦ ರಷ್ಟು). ಸೂರ್ಯನ ಬಹುತೇಕ ಆಯುಷ್ಯದಲ್ಲಿ, p-p (ಪ್ರೋಟಾನ್-ಪ್ರೋಟಾನ್) ಸರಣಿಯೆಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವ ಸರಣಿ ಹಂತದ ಪರಮಾಣು ಬೆಸುಗೆಯಿಂದ ಶಕ್ತಿಯು ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ; ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ಜಲಜನಕವನ್ನುಹೀಲಿಯಂ ಆಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಬೆಸುಗೆಯಿಂದ ಗಮನಾರ್ಹವಾದ ಶಾಖವನ್ನು ಉತ್ಪತ್ತಿಸುವುದು ಸೂರ್ಯನ ಒಳಭಾಗ ಮಾತ್ರ; ಸೂರ್ಯನ ಉಳಿದ ಭಾಗಗಳು ಒಳಭಾಗದಿಂದ ಹೊರಬರುವ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಬಿಸಿಯಾಗುತ್ತವೆ. ಶಕ್ತಿಯು ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕು ಅಥವಾ ಚಲನ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ಮುನ್ನ ಸೂರ್ಯನ ವಿವಿಧ ಪದರಗಳ ಮೂಲಕ ಹಾದುಹೋಗಬೇಕು.
ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ ಸುಮಾರು ೮.೯×೧೦೩೭ಪ್ರೋಟಾನ್‌ಗಳು (ಜಲಜನಕದ ಪರಮಾಣುವಿನ ಕೇಂದ್ರ) ಹೀಲಿಯಂ ಪರಮಾಣುವಿನ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿತವಾಗುತ್ತವೆ. ಇದು ೩೮೩×೧೦೨೪ ವ್ಯಾಟ್‌ಗಳು, ಅಥವಾ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣ ೯.೧೫×೧೦೯ ಕೋಟಿ ಟನ್ನುಗಳ ಟಿ ಎನ್ ಟಿ ಸ್ಫೋಟದಷ್ಟು ಸರಿಸುಮಾರು ಶಕ್ತಿ. ಪರಮಾಣು ಬೆಸುಗೆಯ ವೇಗವು ಅನಿಲದ ಸಾಂದ್ರತೆಯ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಸೂರ್ಯನ ಒಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ಬೆಸುಗೆಯು ಸ್ವಯಂ-ತಿದ್ದಿಕೊಳ್ಳುವ ಒಂದು ಸಮತೋಲನ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದೆ: ಈ ವೇಗವು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚಾದರೆ ಒಳಭಾಗವು ಬಿಸಿಯಾಗಿ ಹಿಗ್ಗಿ, ಬೆಸುಗೆಯನ್ನು ನಿಧಾನಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ; ಇದೇ ರೀತಿ, ಬೆಸುಗೆಯು ನಿಧಾನವಾದಾಗ ಒಳಭಾಗವು ಸಂಕುಚಿಸಿ, ಲಭ್ಯವಿರುವ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಬೆಸುಗೆಯು ಮತ್ತೆ ವೇಗವಾಗಿ ಆಗಲು ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ.
ಪರಮಾಣು ಬೆಸುಗೆಯಿಂದ ಹೊರಬರುವ ಶಕ್ತಿಯುತ ಫೋಟಾನುಗಳು (ಗಾಮಾ ಮತ್ತು ಕ್ಷ-ಕಿರಣ) ಸೂರ್ಯನ ಮೇಲ್ಮೈ ತಲುಪಲು ವರ್ಷಗಳೇ ಬೇಕಾಗುತ್ತವೆ. ಈ "ಫೋಟಾನ್ ಯಾತ್ರಾಸಮಯ"ದ ಅಂದಾಜುಗಳು ೫ ಕೋಟಿ ವರ್ಷಗಳಿಂದ[೬] ೧೭,೦೦೦ ವರ್ಷಗಳವರೆಗೂ[೭] ಇವೆ. ಒಮ್ಮೆ ದ್ಯುತಿಗೋಳದ ಪಾರದರ್ಶಕ "ಮೇಲ್ಮೈ"ಯನ್ನು ತಲುಪಿದ ಮೇಲೆ ಫೋಟಾನುಗಳು ಗೋಚರ ಬೆಳಕಿನಂತೆ ಹೊರಬರುತ್ತವೆ. ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ಮುನ್ನ, ಸೂರ್ಯನ ಒಳಭಾಗದಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರತಿ ಗಾಮಾ ಕಿರಣವೂ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಫೋಟಾನುಗಳಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಪರಮಾಣು ಬೆಸುಗೆಯಿಂದ ನ್ಯೂಟ್ರಿನೊಗಳೂ ಉದ್ಭವವಾಗುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಇವು ಬೇರೆ ಪದಾರ್ಥಗಳ ಜೊತೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುವುದಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ, ಇವು ಹುಟ್ಟಿದ ತಕ್ಷಣವೇ ಸೂರ್ಯನಿಂದ ಹೊರಬರುತ್ತವೆ. ಹಲವು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ, ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಸೂಚಿಸಿದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ನ್ಯೂಟ್ರಿನೊ ಮಾಪನಗಳು ತೋರಿಸಿದವು. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ನ್ಯೂಟ್ರಿನೊ ಓಲಾಟದ ಪರಿಣಾಮವು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅರ್ಥವಾದ ನಂತರ ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯು ಬಗೆಹರಿಯಿತು.
ಕೆಂದ್ರದಿಂದ ೦.೨ ರಿಂದ ೦.೭ ಸೌರ ತ್ರಿಜ್ಯಗಳ ದೂರದಲ್ಲಿ ಸೌರ ಅನಿಲಗಳು ಬಹಳ ಬಿಸಿಯಾಗಿ ಮತ್ತು ಸಾಂದ್ರವಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಒಳಭಾಗದ ಶಾಖವನ್ನು ಹೊರಗೆ ಸಾಗಿಸಲು ಉಷ್ಣ ವಿಕಿರಣವೊಂದೇ ಸಾಕು. ಈ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಉಷ್ಣ ಸಂವಹನೆಯು ಉಂಟಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಕೇಂದ್ರದಿಂದ ದೂರ ಹೆಚ್ಚಿದಂತೆ ತಾಪಮಾನವು ಕಡಿಮೆಯಾದರೂ, ತಾಪಮಾನದ ಬದಲಾವಣೆಯ ಗತಿಯು ಸ್ಥಿರೋಷ್ಣ ಮರುಕಳಿಕೆಗಿಂತ ಕಡಿಮೆಯಿರುವುದರಿಂದ, ಸಂವಹನೆ ಉಂಟಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಜಲಜನಕ ಮತ್ತು ಹೀಲಿಯಂಗಳ ಅಯಾನುಗಳು ಹೊರಸೂಸಿದ ಫೋಟಾನ್ಗಳು ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ಕ್ರಮಿಸಿದ ನಂತರ, ಬೇರೆ ಅಯಾನುಗಳು ಫೋಟಾನುಗಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ-ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ವಿಕಿರಣವು ಶಾಖವನ್ನು ಸಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಬೆಳಕು ಈ ಪದರದಿಂದ ಹೊರಹೋಗಲು ಲಕ್ಷಾಂತರ ವರ್ಷಗಳೇ ಹಿಡಿಯುತ್ತದೆ. ಬೆಳಕು ಸೂರ್ಯನ ಮೇಲ್ಮೈವರೆಗೂ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಭೂಮಿಯನ್ನು ತಲುಪಲು ಕೇವಲ ೮ ನಿಮಿಷಗಳು ಬೇಕಾಗುತ್ತವೆ.
ಸುಮಾರು ೦.೭ ಸೌರ ತ್ರಿಜ್ಯಗಳಿಂದ ಸೂರ್ಯನ ಗೋಚರ ಮೇಲ್ಮೈವರೆಗಿರುವ ಅನಿಲಗಳು, ಒಳ ಶಾಖವನ್ನು ವಿಕಿರಣದಿಂದ ಹೊರ ಸಾಗಿಸುವಷ್ಟು ಸಾಂದ್ರತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ. ಈ ಕಾರಣದಿಂದ, ಸಂವಹನೆಯುಂಟಾಗಿ, ಉಷ್ಣ ಪ್ರವಾಹಗಳು ಬಿಸಿಯಾದ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಸೂರ್ಯನ ಹೊರಭಾಗಕ್ಕೆ ಸಾಗಿಸುತ್ತವೆ. ಈ ಪದಾರ್ಥಗಳು ಹೊರಭಾಗದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ತಣ್ಣಗಾಗಿ, ಮತ್ತೆ ಸಂವಹನ ವಲಯದ ಕೆಳಭಾಗವನ್ನು ತಲುಪುತ್ತವೆ. ಇಲ್ಲಿ ಇವು ವಿಕಿರಣ ವಲಯದ ಮೇಲ್ಭಾಗದಿಂದ ಮತ್ತಷ್ಟು ಶಾಖವನ್ನು ಹೀರಿಕೊಂಡು ಪುನಃ ಹೊರಗೆ ಸಾಗಿಸುತ್ತವೆ.
ಈ ಉಷ್ಣ ಪ್ರವಾಹಗಳು ಸೂರ್ಯನ ಮೇಲ್ಮೈ ಮೇಲೆ ಕಾಳಿನ ಆಕಾರದ ಕಲೆಗಳನ್ನು ಬಿಡುತ್ತವೆ. ಸೌರ ಅಂತರಂಗದ ಹೊರಭಾಗದ ಈ ಪ್ರವಾಹಗಳು ಸಣ್ಣ ಉತ್ಪಾದಕಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ, ಸೂರ್ಯನ ಮೇಲೆಲ್ಲಾ ಹಲವು ಕಾಂತೀಯ ಧ್ರುವಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತವೆ.
ನೋಡಲು ಕಾಣುವ ಸೂರ್ಯನ ಮೇಲ್ಮೈಯಾದ ದ್ಯುತಿಗೋಳದ ಪದರದ ಕೆಳಗೆ ಸೂರ್ಯವು ಗೋಚರ ಬೆಳಕಿಗೆ ಅಪಾರದರ್ಶಕವಾಗುತ್ತದೆ. ದ್ಯುತಿಗೋಳದ ಹೊರಗೆ ಸೂರ್ಯರಶ್ಮಿಯು ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಸೂರ್ಯನಿಂದ ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮುಕ್ತಿ ಹೊಂದುತ್ತದೆ. ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಕಿ.ಮೀ. ಗಳಷ್ಟು ದಪ್ಪವಿರುವ ದ್ಯುತಿಗೋಳವು ಭೂಮಿಯ ಗಾಳಿಗಿಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚು ಪಾರದರ್ಶಕತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಒಟ್ಟಾರೆ ಅನಿಲ ಸಾಂದ್ರತೆಯು ಕಡಿಮೆಯಾಗುವುದರಿಂದ ಪಾರದರ್ಶಕತೆಯಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯ ವ್ಯತ್ಯಾಸವು ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕು ಸುಮಾರು ೬,೦೦೦ ಕೆ. (೫,೭೨೭ ಸೆ.) ನಷ್ಟು ತಾಪಮಾನದಲ್ಲಿದೆಯೆಂದು ಅದರ ವರ್ಣಪಟಲವು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ದ್ಯುತಿಗೋಳವು ಸುಮಾರು ೧೦೨೩ ಮೀ.−೩ ನಷ್ಟು ಸಾಂದ್ರತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ (ಸಾಗರ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಯ ವಾಯುಮಂಡಲವು ಹೊಂದಿರುವ ೧% ಸಾಂದ್ರತೆಯಷ್ಟಿದೆ).
ದ್ಯುತಿಗೋಳದ ವರ್ಣ ಪಟಲವನ್ನು ಮೊದಲು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದಾಗ, ಆಗಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ತಿಳಿದಿರದ ಮೂಲವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುವ ಕೆಲವು ರೇಖೆಗಳು ಕಂಡುಬಂದವು. ಈ ರೇಖೆಗಳು ಒಂದು ಹೊಸ ಮೂಲವಸ್ತುವಿನ ಕಾರಣದಿಂದ ರೂಪುಗೊಂಡಿವೆಯೆಂದು ೧೮೬೮ರಲ್ಲಿ ನಾರ್ಮನ್ ಲಾಕ್ಯೆರ್ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದನು. ಗ್ರೀಕರ ಸೂರ್ಯ ದೇವತೆ ಹೀಲಿಯೋಸ್ನ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಈ ಮೂಲವಸ್ತುವಿಗೆ "ಹೀಲಿಯಂ" ಎಂದು ಹೆಸರಿಡಲಾಯಿತು. ಇದಾದ ೨೫ ವರ್ಷಗಳ ನಂತರವೇ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಹೀಲಿಯಂನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸಲಾಯಿತು.[೮]
ಸೂರ್ಯನ ಪೂರ್ಣ ಗ್ರಹಣವಾದಾಗ, ಸೂರ್ಯನ ವಾಯುಮಂಡಲವು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಹಳ ಸುಲಭವಾಗಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ.
ದ್ಯುತಿಗೋಳದ ಹೊರಗಿರುವ ಸೂರ್ಯನ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೌರ ವಾಯುಮಂಡಲ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ದೂರದರ್ಶಕದಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಈ ವಾಯುಮಂಡಲವು ೫ ಮುಖ್ಯ ವಲಯಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ: ಕನಿಷ್ಠ ತಾಪ ವಲಯ, ವರ್ಣಗೋಳ, ಪರಿವರ್ತನಾ ವಲಯ, ಪ್ರಭಾವಲಯ, ಮತ್ತು ಸೌರಗೋಳ. ವಿರಳವಾದ ಹೊರ ವಾಯುಮಂಡಲವಾದ ಸೌರಗೋಳವು ಪ್ಲುಟೊನ ಕಕ್ಷೆಯಿಂದಾಚೆ ಸೌರವಿರಾಮದವರೆಗೂ ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತದೆ. ಸೌರವಿರಾಮದಲ್ಲಿ ಇದರಿಂದ ಒಂದು ಸ್ಫುಟವಾದ ಅಘಾತ ತರಂಗವು ರೂಪುಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ವರ್ಣಗೋಳ, ಪರಿವರ್ತನಾ ವಲಯ ಮತ್ತು ಪ್ರಭಾವಲಯಗಳು ಮೇಲ್ಮೈಗಿಂತ ಬಹಳಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಬಿಸಿಯಾಗಿವೆ; ಇದರ ಕಾರಣ ಇನ್ನೂ ತಿಳಿದುಬಂದಿಲ್ಲ.
ದ್ಯುತಿಗೋಳದ ಸುಮಾರು ೫೦೦ ಕಿ.ಮೀ. ಮೇಲೆ ಇದ್ದು ಸುಮಾರು ೪,೦೦೦ ಕೆ. ತಾಪಮಾನದಲ್ಲಿರುವ ಪದರವು ಸೂರ್ಯನ ಅತಿ ತಣ್ಣಗಿರುವ ವಲಯ. ಕನಿಷ್ಠ ತಾಪ ವಲಯವೆಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಸೂರ್ಯನ ಈ ಪದರವು ಇಂಗಾಲದ ಮಾನಾಕ್ಸೈಡ್ ಮತ್ತು ನೀರಿನಂತ ಸರಳ ಸಂಯುಕ್ತ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು ತಣ್ಣಗಿದೆ. ಈ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಈ ಪದರದ ವರ್ಣಪಟಲದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಹಿಡಿಯಬಹುದು.
ಕನಿಷ್ಠ ತಾಪ ವಲಯದ ಮೇಲೆ ೨,೦೦೦ ಕಿ.ಮೀ. ದಪ್ಪವಿರುವ ತೆಳುವಾದ ಒಂದು ಪದರವಿದೆ. ಸೂರ್ಯನ ಪೂರ್ಣ ಗ್ರಹಣದ ಆರಂಭ ಮತ್ತು ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣದ ಹೊಳಪಿನಂತೆ ಕಾಣುವ ಈ ವಲಯಕ್ಕೆ ವರ್ಣಗೋಳ ಎಂದು ಹೆಸರು. ಈ ವಲಯದಲ್ಲಿ ತಾಪಮಾನವು ಎತ್ತರದೊಂದಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, ಸುಮಾರು ೧೦೦,೦೦೦-ಕೆ. ಗಳನ್ನು ತಲುಪುತ್ತದೆ.
ವರ್ಣಗೋಳದ ಹೊರಗಿರುವ ಪರಿವರ್ತನಾ ವಲಯದಲ್ಲಿ ತಾಪಮಾನವು ೧೦೦,೦೦೦ ಕೆ. ಯಿಂದ ಪ್ರಭಾವಲಯದ ತಾಪಮಾನದ ಹತ್ತಿರ ಕ್ಕೆ (೧೦ ಲಕ್ಷ ಕೆ. ಗಳ ಬಳಿಗೆ) ಏರುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ತಾಪಮಾನದಲ್ಲಿ ಈ ವಲಯದಲ್ಲಿರುವ ಹೀಲಿಯಂನ ಅಯಾನೀಕರಣವಾಗಿ ಅದರ ರೂಪ ಪರಿವರ್ತನೆಯು ಉಂಟಾಗುವುದರಿಂದ, ತಾಪಮಾನದಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯ ಏರಿಕೆಯು ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಪರಿವರ್ತನಾ ವಲಯವು ಒಂದು ಸ್ಥಿರವಾದ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿರದೆ, ನಿರಂತರವಾದ ಗೊಂದಲದ ಚಲನೆಯಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಈ ವಲಯವು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲ್ಮೈಯಿಂದ ಸುಲಭವಾಗಿ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿತವಾಗಿದ್ದು, ಅತಿನೇರಳೆ ಕಿರಣಗಳನ್ನು ಗ್ರಾಹಿಸುವ ಉಪಕರಣಗಳಿಂದ ಈ ವಲಯವನ್ನು ನೋಡಬಹುದು.
ಸೂರ್ಯನಿಗಿಂತ ಬಹಳಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಗಾತ್ರವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸೂರ್ಯನ ಹೊರ-ವಾಯುಮಂಡಲಕ್ಕೆ ಪ್ರಭಾವಲಯ ಎಂದು ಹೆಸರು. ಸೌರಮಂಡಲ ಮತ್ತು ಸೌರಗೋಳವನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸುವ ಸೌರ ಮಾರುತದ ಜೊತೆ ಪ್ರಭಾವಲಯವು ಕ್ರಮೇಣವಾಗಿ ಒಂದಾಗುತ್ತದೆ (ಅಂದರೆ, ಇವೆರಡರ ನಡುವೆ ಸ್ಫುಟವಾದ ಯಾವುದೇ ಮಿತಿರೇಖೆಯಿಲ್ಲ). ಸೂರ್ಯನ ಮೇಲ್ಮೈ ಬಳಿಯಿರುವ ಕೆಳ ಪ್ರಭಾವಲಯವು ಸುಮಾರು ೧೦೧೪ ಮೀ−೩−೧೦೧೬ ಮೀ.−೩ ನಷ್ಟು ಸಾಂದ್ರವಾಗಿದೆ (ಸಾಗರದ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಯ ವಾಯುಮಂಡಲವು ಸುಮಾರು ೨×೧೦೨೫ ಮೀ.−೩ ನಷ್ಟು ಸಾಂದ್ರತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ) ಪ್ರಭಾವಲಯದ ತಾಪಮಾನವು ಹಲವು ಲಕ್ಷ ಕೆಲ್ವಿನ್‌ಗಳಷ್ಟು ಇರುತ್ತದೆ. ಪ್ರಭಾವಲಯದ ತಾಪಮಾನವನ್ನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ವಿವರಿಸುವ ಯಾವುದೇ ಸಿದ್ಧಾಂತವು ಇನ್ನೂ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಕಾಂತಕ್ಷೇತ್ರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳ ಒಡನಾಟದಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಶಾಖೋತ್ಪತ್ತಿ ಆಗುತ್ತದೆಯೆಂದು ತಿಳಿದುಬಂದಿದೆ.
ಸೌರಗೋಳವು ಸುಮಾರು ೨೦ ಸೌರ ತ್ರಿಜ್ಯಗಳಿಂದ (0.1 AU) ಸೌರಮಂಡಲದ ಹೊರತುದಿಯವರೆಗೂ ವ್ಯಾಪಿಸಿದೆ. ವಾಯು ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧತೆಗಳು ಆಲ್ಫ್‌ವೆನ್ ತರಂಗಗಳಿಗಿಂತ ವೇಗವಾಗಿ ಚಲಿಸಲಾರವು. ಈ ಕಾರಣದಿಂದ, ಸೌರಗೋಳದಲ್ಲಿ ಉಂಟಾಗುವ ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧತೆಗಳು ಮತ್ತು ಇತರ ಬಲಗಳು ಪ್ರಭಾವಲಯದ ಆಕಾರದ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವುದಿಲ್ಲ. ಸೌರಮಾರುತವು ಸುರುಳಿಯಾಕಾರದ ಸೌರ ಕಾಂತಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತಾ, ಸೂರ್ಯನಿಂದ ೫೦ AUಗಳ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಸೌರವಿರಾಮವನ್ನು ತಲುಪುವವರೆಗೂ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಸೂರ್ಯನಿಂದ ದೂರ ಹೋಗುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಡಿಸೆಂಬರ್ ೨೦೦೪ರಲ್ಲಿ, ಸೌರವಿರಾಮದ ಒಂದು ಭಾಗವೆನ್ನಲಾದ ಆಘಾತ ತರಂಗವೊಂದರ ಮೂಲಕ ವಾಯೇಜರ್ ೧ ಶೋಧಕವು ಹಾದುಹೋಯಿತು. ಸೌರವಿರಾಮವನ್ನು ಸಮೀಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಈ ಎರಡೂ ಶೋಧಕಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಶಕ್ತಿ ಕಣಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿಕೊಂಡವು.[೯]
ಸೂಕ್ತವಾದ ಸೋಸಕಗಳಿಂದ ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಅವಲೋಕಿಸಿದಾಗ ತಕ್ಷಣ ಕಂಡುಬರುವ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯತೆಗಳಲ್ಲಿ ಸೌರಕಲೆಗಳು ಒಂದು. ಇವು ಸುತ್ತುಮುತ್ತಲಿಗಿಂತ ಕಡಿಮೆ ತಾಪಮಾನದಲ್ಲಿದ್ದು, ಸ್ವಲ್ಪ ಗಾಢವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತವೆ. ಸೌರಕಲೆಗಳಲ್ಲಿ ತೀವ್ರವಾದ ಕಾಂತೀಯ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದು, ಕಾಂತಕ್ಷೇತ್ರವು ಸಂವಹನೆಗೆ ತಡೆಯೊಡ್ಡಿ, ಬಿಸಿಯಾದ ಒಳಭಾಗದಿಂದ ಮೇಲ್ಮೈಗೆ ಶಾಖದ ಸಾರಿಗೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಈ ಕಾಂತಕ್ಷೇತ್ರವು ಪ್ರಭಾವಲಯವನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬಿಸಿಮಾಡಿ, ಸೌರ ಜ್ವಾಲೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಭಾವಲಯದ ಪದಾರ್ಥದ ವಿಸರ್ಜನೆಗಳ ಮೂಲವಾದ ಸಕ್ರಿಯ ವಲಯಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ದೊಡ್ಡ ಸೌರಕಲೆಗಳು ಸಾವಿರಾರು ಕಿ.ಮೀ. ಗಳಷ್ಟು ಅಗಲ ಇರುತ್ತವೆ.
ಕಳೆದ ೩೦ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಸೌರಾವರ್ತದಲ್ಲಿ ಆದ ಬದಲಾವಣೆಗಳ ಮಾಪನ
ಸೂರ್ಯನ ಮೇಲೆ ಕಾಣಬರುವ ಸೌರಕಲೆಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯು ಸ್ಥಿರವಾಗಿರದೆ, ಸೌರಾವರ್ತ ವೆಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವ ೧೦-೧೨ ವರ್ಷಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆವರ್ತದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಕೆಲವೇ ಸೌರಕಲೆಗಳು ಕಾಣುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಒಂದೂ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ಆವರ್ತವು ಮುನ್ನಡೆದಂತೆ, ಈ ಸಂಖ್ಯೆಯು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸೌರಕಲೆಗಳು ವಿರುದ್ಧವಾದ ಕಾಂತಧ್ರುವಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಜೋಡಿಗಳಾಗಿ ಇರುತ್ತವೆ. ಪ್ರತಿ ಪರ್ಯಾಯ ಆವರ್ತದಲ್ಲಿ ಧ್ರುವೀಯತೆಯು ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅಂದರೆ, ಒಂದು ಆವರ್ತದಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಕಾಂತೀಯ ಧ್ರುವವನ್ನು ಹೊಂದಿದ ಸೌರಕಲೆಯು ಮುಂದಿನ ಆವರ್ತದಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣ ಕಾಂತೀಯ ಧ್ರುವವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ.
ಕಳೆದ ೨೫೦ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ನೋಡಲಾದ ಸೌರಕಲೆಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಗಳು: ಇದು ~೧೧ ವರ್ಷಗಳ ಸೌರಾವರ್ತವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
ಅಂತರಿಕ್ಷ ಹವಾಮಾನದ ಮೇಲೆ ಆಳವಾದ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಬೀರುವ ಸೌರಾವರ್ತವು ಭೂಮಿಯ ಹವಾಮಾನದ ಮೇಲೂ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಸೌರಾವರ್ತದ ಆರಂಭ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ತಾಪಮಾನವು ಕಡಿಮೆಯಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ವ್ಯಾಪಿಸುವ ಆವರ್ತಗಳಲ್ಲಿ ತಾಪಮಾನವು ಸಾಮಾನ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುತ್ತದೆ. ೧೭ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಸೌರಾವರ್ತವು ಹಲವು ದಶಕಗಳವರೆಗೆ ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿಂತುಹೊಗಿತ್ತೆಂದು ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ; ಈ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕೆಲವೇ ಸೌರಕಲೆಗಳನ್ನು ಕಾಣಲಾಯಿತು. ಅಲ್ಪಾಯುಷಿ ಹಿಮಯುಗವೆಂದು ಕರೆಯಲಾದ ಈ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಯೂರೋಪ್ ಖಂಡವು ಬಹಳ ತಣ್ಣ ಹವೆಗೆ ಒಳಗಾಯಿತು.[೧೦] ಮರಗಳ ಕಾಂಡದ ಉಂಗುರಗಳ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಗಳಿಂದ ಇದಕ್ಕೂ ಮುಂಚಿನ ಅಲ್ಪಾಯುಷಿ ಸೌರಾವರ್ತಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಗಿದೆ. ಈ ಆವರ್ತಗಳಲ್ಲೂ ತಾಪಮಾನವು ಸಾಮಾನ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆಯಿತ್ತು.
ಹಲವು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ, ಭೂಮಿಯಿಂದ ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚಲಾದ ಸೌರ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನ್ ನ್ಯೂಟ್ರಿನೊಗಳ ಪ್ರಮಾಣವು, ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಸೂಚಿಸಿದ ಪ್ರಮಾಣದ ೩ನೇ ೧ಭಾಗದಷ್ಟು ಮಾತ್ರ ಇದ್ದಿತು. ಅಸಮಂಜಸವೆನಿಸುವ ಈ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಸೌರ ನ್ಯೂಟ್ರಿನೊ ಸಮಸ್ಯೆ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು. ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಬಗೆಹರಿಸಲೆತ್ನಿಸಿದ ವಾದಗಳು, ಸೂರ್ಯನ ಒಳ ತಾಪಮಾನವು ಕಡಿಮೆಯಿದೆ ಮತ್ತು ಇದರಿಂದ ನ್ಯೂಟ್ರಿನೊಗಳು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿವೆಯೆಂದೋ, ಅಥವಾ ನ್ಯೂಟ್ರಿನೊಗಳು ಓಲಾಡಿ, ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಗದಂತಹ ಟೌ ಮತ್ತು ಮ್ಯುಆನ್ ರೂಪಗಳಿಗೆ ಮಾರ್ಪಡುತ್ತಿವೆಯೆಂದೋ ಸೂಚಿಸಿದವು.[೧೧] ಸೌರ ನ್ಯೂಟ್ರಿನೊ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ನಿಖರವಾಗಿ ಮಾಪಿಸಲು ಸಡ್ಬರಿ ನ್ಯೂಟ್ರಿನೊ ವೀಕ್ಷಣಾಲಯ ಮತ್ತು ಕಮಿಯೋಕಂಡೆ ಸೇರಿದಂತೆ, ೮೦ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಹಲವು ನ್ಯೂಟ್ರಿನೊ ವೀಕ್ಷಣಾಲಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು. ಕಡೆಗೆ, ನ್ಯೂಟ್ರಿನೊಗಳು ಜಡ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ ದ್ರವ್ಯರಾಶಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಓಲಾಡುತ್ತವೆ ಎಂದು ಈ ವೀಕ್ಷಣಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಅಧ್ಯಯನಗಳಿಂದ ಕಂಡುಬಂದಿತು.[೧೨]. ಇದಲ್ಲದೆ, ಈ ೩ ವಿಧದ ನ್ಯೂಟ್ರಿನೊಗಳನ್ನು ಸಡ್ಬರಿ ವೀಕ್ಷಣಾಲಯವು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚಿ, ಇವುಗಳ ಒಟ್ಟು ಪ್ರಮಾಣವು ಸೌರ ಮಾದರಿಯ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಮಂಜಸವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಸಾಬೀತು ಮಾಡಿತು. ಆದರೆ, ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ೩ನೇ ೧ಭಾಗ ನ್ಯೂಟ್ರಿನೊಗಳು ಮಾತ್ರ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನ್ ಬಗೆಯ ನ್ಯೂಟ್ರಿನೊಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಈ ೩ನೇ ೧ ಅನುಪಾತವು ಕೂಡ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಮಂಜಸವಾಗಿದೆ.
ಸೂರ್ಯನ ಗೋಚರ ಮೇಲ್ಮೈಯು (ದ್ಯುತಿಗೋಳ) ಸುಮಾರು ೬,೦೦೦ ಕೆ. ಗಳ ತಾಪಮಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇದರ ಮೇಲಿರುವ ಸೌರ ಪ್ರಭಾವಲಯವು ಸುಮಾರು ೧,೦೦೦,೦೦೦-ಕೆ. ಗಳ ತಾಪಮಾನದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಪ್ರಭಾವಲಯದ ಇಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿನ ತಾಪಮಾನವು, ಇದು ಕೇವಲ ದ್ಯುತಿಗೋಳದ ನೇರ ಶಾಖದಿಂದಲ್ಲದೆ ಬೇರಾವುದೋ ಶಾಖದ ಮೂಲದಿಂದಲೂ ಬಿಸಿಯಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ದ್ಯುತಿಗೋಳದ ಕೆಳಗಿರುವ ಸಂವಹನ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಉಂಟಾಗುವ ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧ ಚಲನೆಯು ಈ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಶಾಖವನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿ, ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಎರಡು ಮುಖ್ಯ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಲಾಗಿದೆ. ಮೊದಲನೆಯದು ತರಂಗ ಶಾಖ - ಸಂವಹನ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಶಬ್ದ, ಗುರುತ್ವ ಮತ್ತು ಕಾಂತೀಯ ತರಗಂಗಗಳು ಉದ್ಭವವಾಗುತ್ತವೆ. ಈ ಅಲೆಗಳು ಹೊರ ಚಲಿಸಿ ತಮ್ಮ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರಭಾವಲಯದಲ್ಲಿ ಶಾಖದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಹೊರಹಾಕುತ್ತವೆ. ಎರಡನೇ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ಕಾಂತೀಯ ಶಾಖ - ದ್ಯುತಿಗೋಳದ ಚಲನೆಯಿಂದ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಕಾಂತೀಯ ಶಕ್ತಿಯು ಉದ್ಭವವಾಗಿ, ಸೌರ ಜ್ವಾಲೆಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಹೊರಹಾಕಲ್ಪಡುತ್ತವೆ.[೧೩]
ಸಧ್ಯದಲ್ಲಿ, ತರಂಗಗಳು ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ಶಾಖವನ್ನು ಸಾಗಿಸುತ್ತವೆಯೇ ಎಂದು ದೃಢವಾಗಿ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಫ್ವೆನ್ ತರಂಗಗಳನ್ನು ಉಳಿದು ಬೇರೆಲ್ಲ ತರಂಗಗಳೂ ಪ್ರಭಾವದಿಂದವನ್ನು ತಲುಪುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆಯೇ ವಕ್ರೀಕರಿಸುತ್ತವೆ ಅಥವಾ ಚದುರುತ್ತವೆ ಎಂದು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಗಿದೆ.[೧೪] ಇದಲ್ಲದೆ, ಆಲ್ಫ್‌ವೆನ್ ತರಂಗಗಳು ಪ್ರಭಾವಲಯದಲ್ಲಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ಚದುರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಪ್ರಸ್ತುತದ ಸಂಶೋಧನೆಗಳು ಸೌರ ಜ್ವಾಲೆಯ ಶಾಖದ ಮೂಲವನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಯತ್ನಿಸುತ್ತಿವೆ.
ಸುಮಾರು ೩.೮ ರಿಂದ ೨.೫ ಶತಕೋಟಿ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಅರ್ಕಿಯನ್ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯವು ಈಗಿನ ಕೇವಲ ೭೫% ಪ್ರಕಾಶತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತೆಂದು ಅದರ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಮಾದರಿಗಳು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ. ಇಷ್ಟು ದುರ್ಬಲವಾದ ಸೂರ್ಯನ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ನೀರು ದ್ರವರೂಪದಲ್ಲಿ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಹಾಗೂ ಇದರಿಂದ ಜೀವಿಗಳು ಉದ್ಭವಿಸಲೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಭೂಮಿಯು ತನ್ನ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಒಂದೇ ತಾಪಮಾನದಲ್ಲಿತ್ತೆಂದೂ, ಮತ್ತು ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದ ಭೂಮಿಯು, ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಈಗಿಗಿಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚೇ ಬಿಸಿಯಾಗಿತ್ತೆಂದೂ, ಭೂವೈಜ್ಞಾನಿಕ ದಾಖಲೆಗಳು ಹೇಳುತ್ತವೆ. ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳಲ್ಲಿ ಈಗಿರುವ ಸಾಮಾನ್ಯ ಒಮ್ಮತವೆಂದರೆ: ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಯ ವಾಯುಮಂಡಲವು ಈಗಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಹರಿತ್‌ಗೃಹ ಅನಿಲಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು (ಉದಾ: ಇಂಗಾಲದ ಡೈ ಆಕ್ಸೈಡ್ ಮತ್ತು ಅಮೋನಿಯಾ). ಈ ಅನಿಲಗಳು ಶಾಖವನ್ನು ಶೇಖರಿಸಿ, ಅದರಿಂದ ಭೂಮಿಯ ತಾಪಮಾನವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದವು.[೧೫]
ಅದರ ವಿಪರೀತ ತಾಪಮಾನದ ಕಾರಣದಿಂದ, ಸೂರ್ಯನಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ವಸ್ತುಗಳೂ ಅನಿಲ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಪ್ಲಾಸ್ಮಾ ರೂಪದಲ್ಲಿವೆ. ಇದರಿಂದ, ಸೂರ್ಯನ ಸಮಭಾಜಕದ ಬಳಿ ಪರಿಭ್ರಮಣವು (ಸುಮಾರು ೨೫ ದಿನಗಳು) ಅದರ ಧ್ರುವಗಳ ಬಳಿಯ ಪರಿಭ್ರಮಣ (ಸುಮಾರು ೩೫ ದಿನಗಳು) ಕಾಲಕ್ಕಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ. ಸೂರ್ಯನ ಅಕ್ಷಾಂಶಗಳ ಭೇದಾತ್ಮಕ ಪರಿಭ್ರಮಣದಿಂದ ಅದರ ಕಾಂತಕ್ಷೇತ್ರದ ರೇಖೆಗಳು ತಿರುಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಈ ತಿರುಚಿಕೊಂಡ ಕಾಂತ ರೇಖೆಗಳು ಸೂರ್ಯನ ಮೇಲ್ಮೈಯಿಂದ ಕುಣಿಕೆಯಾಕಾರದಲ್ಲಿ ಹೊರಚಿಮ್ಮಿ, ಸೌರಕಲೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುತ್ತವೆ. ಈ ತಿರುಚುವಿಕೆಯಿಂದ ಸೌರ ಉತ್ಪಾದಕವು ಉಂಟಾಗುವುದಲ್ಲದೆ, ಸೂರ್ಯನ ಕಾಂತಕ್ಷೇತ್ರವು ಸುಮಾರು ೧೧ ವರ್ಷಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ದಿಕ್ಕು ಬದಲಾಯಿಸುವುದರಿಂದ, ೧೧-ವರ್ಷಗಳ ಸೌರಾವರ್ತವೂ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ.
ಅಂತರಗ್ರಹ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಪ್ಲಾಸ್ಮಾದ ಮೇಲೆ ಸೂರ್ಯನ ಪರಿಭ್ರಮಿಸುವ ಕಾಂತಕ್ಷೇತ್ರದ ಪ್ರಭಾವವು ಸೌರಗೋಳದ ಪ್ರವಾಹ ತೆರೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಈ ತೆರೆಯು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಹೊರಟಿರುವ ಕಾಂತಕ್ಷೇತ್ರಗಳನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಭೂಮಿಯ ಬಳಿ ಸೂರ್ಯನ ಕಾಂತಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕಿರುವ ಶಕ್ತಿಗೂ ಅಂತರಗ್ರಹ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿರುವ ಪ್ಲಾಸ್ಮಾವೇ ಕಾರಣ. ಅಂತರಿಕ್ಷವು ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿರ್ವಾತವಾಗಿದ್ದಿದ್ದರೆ, ಸೂರ್ಯನ ೧೦−೪ಟೆಸ್ಲ ಕಾಂತಕ್ಷೇತ್ರವು ದೂರದ ಘನಕ್ಕೆ ವಿಲೋಮಾನುಪಾತದಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ, ಸುಮಾರು ೧೦−೧೧ ಟೆಸ್ಲಗಳಷ್ಟು ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ, ಇದು ಸುಮಾರು ೧೦−೯ ಟೆಸ್ಲಗಳಿರುವಂತೆ ಉಪಗ್ರಹ ಅವಲೋಕನೆಗಳಿಂದ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಕಾಂತಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ವಾಹಕ ದ್ರವದ (ಉದಾ: ಅಂತರಗ್ರಹ ಮಾಧ್ಯಮ) ಚಲನೆಯು ವಿದ್ಯುತ್ ಪ್ರವಾಹವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಈ ಪ್ರವಾಹವು ಇನ್ನಷ್ಟು ಕಾಂತಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ಉತ್ಪತ್ತಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಟ್ರಂಡ್ ಹೋಮ್ ಸೂರ್ಯ ರಥವನ್ನು ಕುದುರೆಯೊಂದು ಎಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಈ ಮೂರ್ತಿಯು ಉತ್ತರ ಯೂರೋಪ್‌ನ ಕಂಚು ಯುಗದ ಪುರಾಣದಲ್ಲಿ ಮಹತ್ವದ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ.
ತನ್ನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ದಿನವನ್ನೂ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ರಾತ್ರಿಯನ್ನೂ ಉಂಟುಮಾಡುವ ಒಂದು ಹೊಳಪಿನ ತಟ್ಟೆಯೆಂದು ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಮಾನವರು ಮೂಲಭೂತವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಹಲವು ಪ್ರಾಚೀನ ಮತ್ತು ಇತಿಹಾಸಪೂರ್ವ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಒಂದು ದೇವತೆ ಅಥವಾ ಅಲೌಕಿಕ ಸಂಗತಿಯೆಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೆರಿಕದಇಂಕಾ ಮತ್ತು ಆಜ್‌ಟೆಕ್ ನಾಗರಿಕತೆಗಳಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನ ಪೂಜೆಯು ಪ್ರಮುಖ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪಡೆದಿತ್ತು. ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹಲವು ಸ್ಮಾರಕಗಳು ಸೂರ್ಯನಿಗಾಗಿ ನಿರ್ಮಿತವಾಗಿದ್ದವು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ದೊಡ್ಡ ಕಲ್ಲಿನ ಕಟ್ಟಡಗಳು ಕರ್ಕಾಟಕ ಸಂಕ್ರಾಂತಿಯನ್ನು ನಿಖರವಾಗಿ ಗುರುತಿಸುತ್ತಿದ್ದವು (ಇಂತಹ ಕಟ್ಟಡಗಳು ಈಜಿಪ್ಟ್ನನಬ್ತ ಪ್ಲಯ ಮತ್ತು ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ನಸ್ಟೋನ್ ಹೆಂಜ್ನಲ್ಲಿ ಕಾಣಬರುತ್ತವೆ); ಮೆಕ್ಸಿಕೊನ ಎಲ್ ಕ್ಯಾಸ್ಟಿಲೊ ಪಿರಮಿಡ್, ತುಲಾ ಮತ್ತು ಮಕರ ಸಂಕ್ರಾಂತಿಯಂದು ಸರ್ಪಗಳ ಆಕಾರದ ನೆರಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುವಂತೆ ರಚಿತವಾಗಿದೆ.
ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ಕೆಂಪು ಬೃಹತ್ ದೈತ್ಯ ಅನ್ಟಾರಸ್ಗಳ ಹೋಲಿಕೆ. ಇಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಕಪ್ಪು ಚುಕ್ಕೆಯು ಮಂಗಳದ ಕಕ್ಷೆಯಷ್ಟು ದೊಡ್ಡದಾಗಿದೆ. ಹೋಲಿಕೆಗಾಗಿ ಈ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಆರ್ಕ್ಟುರಸ್ನ್ನೂ ತೋರಿಸಲಾಗಿದೆ.ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ಕೆಂಪು ಬೃಹತ್ ದೈತ್ಯ VV Cephei Aಗಳ ನಡುವೆ ಹೋಲಿಕೆ (ಸೂರ್ಯನನ್ನು ನೋಡಲು ಚಿತ್ರದ ಮೇಲೆ ಎರಡು ಬಾರಿ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿ)
ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನ ಬಗ್ಗೆ ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿ ವಿವರವನ್ನು ಕೊಟ್ಟ ಮೊದಲಿಗರಲ್ಲಿ ಗ್ರೀಕ್ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಅನಕ್ಸಾಗೊರಸ್ನೂ ಸೇರಿದ್ದನು. ಸೂರ್ಯನು ಬೆಂಕಿಯ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಗೋಳವೇ ಹೊರತು, ಹೀಲಿಯೋಸ್ನ ರಥವಲ್ಲವೆಂದು ಅವನು ತರ್ಕಿಸಿದನು. ಈ ರೀತಿಯ ಪಾಷಂಡ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಅವನನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿದು ಮರಣ ದಂಡನೆ ವಿಧಿಸಲಾಯಿತು. ಆದರೆ ಇದರ ನಂತರ, ಪೆರಿಕ್ಲಸ್ನ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪದಿಂದ ಅವನನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು.
ಸಾಮಾನ್ಯ ಒಮ್ಮತಕ್ಕೆ ಸವಾಲು ಹಾಕಿದ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ವಿಜ್ಞಾನಿಯೆಂದರೆ ನಿಕೊಲಾಸ್ ಕೋಪರ್ನಿಕಸ್. ಇವನು ೧೬ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಯು ಸೂರ್ಯನ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುತ್ತದೆ ಎಂಬ ವಾದವನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದನು. ಇದಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆ, ಸೂರ್ಯನೇ ಭೂಮಿಯ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುತ್ತಾನೆಂದು ನಂಬಲಾಗಿತ್ತು. ೧೭ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಗೆಲಿಲಿಯೋದೂರದರ್ಶಕವನ್ನು ಪ್ರಸಿದ್ಧಿ ಮಾಡಿ, ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲಬಾರಿಗೆ ಸೌರಕಲೆಗಳನ್ನು ಭೂಮಿಯಿಂದ ಅವಲೋಕಿಸಿದನು. ಈ ಕಲೆಗಳು ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯ ನಡುವೆ ಇರುವ ವಸ್ತುಗಳಾಗಿರದೆ, ಸೂರ್ಯನ ಮೇಲ್ಮೈ ಮೇಲಿರುವ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯತೆಗಳೆಂದು ಅವನು ಕಂಡುಹಿಡಿದನು.[೧೬]ಪಟ್ಟಕವನ್ನು ಬಳಸಿ ಬೆಳಕನ್ನು ಅವಲೋಕಿಸಿದ ಐಸಾಕ್ ನ್ಯೂಟನ್ನು, ಬಿಳಿ ಬೆಳಕು ಹಲವು ಬಣ್ಣಗಳ ಬೆಳಕುಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದೆಯೆಂದು ತೋರಿಸಿದನು.[೧೭]
ಸೌರ ವರ್ಣಪಟಲದ ಕೆಂಪು ಭಾಗದ ಹೊರಗಿರುವ ನಸುಗೆಂಪು ಕಿರಣಗಳನ್ನು ೧೮೦೦ರಲ್ಲಿ ವಿಲಿಯಂ ಹರ್ಷೆಲ್ ಕಂಡುಹಿಡಿದನು.[೧೮] ೧೮೦೦ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಸೌರ ವರ್ಣಪಟಲದ ಅಧ್ಯಯನಗಳು ವಿಕಸಿಸಿದವು. ಜೋಸೆಫ್ ವಾನ್ ಫ್ರಾನ್ಹೋಫರ್ನು ಮೊದಲಬಾರಿಗೆ ವರ್ಣಪಟಲದಲ್ಲಿ ವರ್ಣರೇಖೆಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದನು.
ಆಧುನಿಕ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಕಾಲದ ಮೊದಲ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನ ಶಕ್ತಿಯ ಮೂಲವು ನಿಗೂಢವಾಗಿತ್ತು. ಸೂರ್ಯನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ತಣ್ಣಗಾಗುತ್ತಿದ್ದು, ಅದರೊಳಗೆ ಶೇಖರಿಸಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವ ಶಾಖವನ್ನು ಹೊರಹಾಕುತ್ತಿರಬಹುದೆಂದು ಕೆಲ್ವಿನ್ ಸೂಚಿಸಿದನು.[೧೯] ನಂತರ, ಕೆಲಿವಿನ್ ಮತ್ತು ಹೆಲ್ಮ್ ಹೋಲ್ಟ್ಜ್ ಅವರುಗಳು ಕೆಲ್ವಿನ್-ಹೆಲ್ಮ್ ಹೋಲ್ಟ್ಜ್ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದರು. ಆದರೆ, ಇದರ ಅಂದಾಜಿನ ಪ್ರಕಾರ, ಸೂರ್ಯನು ಕೇವಲ ೨ ಕೋಟಿ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವಂತೆ ತಿಳಿದುಬಂದಿತು. ೧೮೯೦ರಲ್ಲಿ ಜೋಸೆಫ್ ಲಾಕ್ಯರ್ (ಇವನು ಸೌರ ವರ್ಣಪಟಲದಲ್ಲಿ ಹೀಲಿಯಂನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದಿದ್ದನು) ಉಲ್ಕೆಯ ಮೇಲೆ ಆಧಾರಿತವಾದ ಒಂದು ವಾದವನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದನು.[೨೦]
೧೯೦೪ರಲ್ಲಿ ಈ ನಿಗೂಢತೆಗೆ ಒಂದು ಪರಿಹಾರವು ಕಂಡುಬಂದಿತು. ಸೂರ್ಯನ ಶಕ್ತಿಯು ಒಂದು ಆಂತರಿಕ ಮೂಲದಿಂದ ಉಂಟಾಗುತ್ತಿದೆಯೆಂದೂ, ಮತ್ತು ವಿಕಿರಣ ಕ್ಷಯವು ಈ ಶಕ್ತಿಯ ಮೂಲವೆಂದೂ ಅರ್ನೆಸ್ಟ್ ರದರ್‌ಫೋರ್ಡ್ ಸೂಚಿಸಿದನು.[೨೧] ಆದರೆ, ಸೂರ್ಯನ ಶಕ್ತಿಯ ಮೂಲದ ಬಗ್ಗೆ ಸುಳಿವನ್ನು ಒದಗಿಸಿದ್ದು ದ್ರವ್ಯರಾಶಿ-ಶಕ್ತಿಗಳ ನಡುವಿನ E=mc2 ನಿಯಮವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಐನ್ಸ್‌ಟೀನ್. ಸೂರ್ಯನ ಒಳಭಾಗದಲ್ಲಿರುವ ಅಪಾರ ತಾಪಮಾನ ಮತ್ತು ಒತ್ತಡಗಳಿಂದ, ಜಲಜನಕದ ಅಣುಗಳು ಹೀಲಿಯಂ ಆಗಿ ಬೆಸುಗೆಗೊಂಡು, ದ್ರವ್ಯರಾಶಿಯ ನಿವ್ವಳ ವ್ಯತ್ಯಾಸದಿಂದ ಶಕ್ತಿಯು ಉತ್ಪನ್ನವಾಗುತ್ತಿರಬಹುದು ಎಂದು ೧೯೨೦ರಲ್ಲಿ ಆರ್ಥರ್ ಎಡ್ಡಿಂಗ್‌ಟನ್ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದನು.[೨೨] ೧೯೩೦ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರಾದ ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯನ್ ಚಂದ್ರಶೇಖರ್ ಮತ್ತು ಹಾನ್ಸ್ ಬೇತ ಅವರು ಈ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ವಾದವನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಮಾಡಿದರು. ಸೂರ್ಯನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಎರಡು ಪ್ರಮುಖ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ವಿವರಗಳನ್ನು ಬೇತ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಮಾಡಿದನು.[೨೩][೨೪]
ಕೊನೆಯದಾಗಿ, ೧೯೫೭ರಲ್ಲಿ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಮೂಲವಸ್ತುಗಳ ಸಂಶ್ಲೇಷಣೆ[೨೫] ಎಂಬ ಸಂಶೋಧನಾ ಲೇಖನವು, ವಿಶ್ವದ ಬಹುತೇಕ ಮೂಲವಸ್ತುಗಳು ಸೂರ್ಯನಂಥ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಆಗುವ ಪರಮಾಣು ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳಿಂದ ಉದ್ಭವವಾಗುತ್ತವೆ ಎಂದು ಮನದಟ್ಟಾಗುವಂತೆ ತೋರಿಸಿತು.
ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕು ಬಹಳ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಬರಿಗಣ್ಣಿನಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲದವರೆಗೆ ಸೂರ್ಯನತ್ತ ನೇರವಾಗಿ ನೋಡುವುದು ಹಿತವಾಗಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಲ್ಲ. ಸೂರ್ಯನತ್ತ ನೇರವಾಗಿ ನೋಡಿದಾಗ ಕಣ್ಣು ಕುಕ್ಕಿದಂತಾಗಿ, ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಮತ್ತು ಭಾಗಶಃ ಕುರುಡು ಉಂಟಾಗಬಹುದು. ಇದಲ್ಲದೆ, ಅಕ್ಷಿಪಟಲದ ಮೇಲೆ ಬೀಳುವ ಸುಮಾರು ೪-ಮಿಲಿವ್ಯಾಟ್ ಗಳ ಸೌರಶಕ್ತಿಯು ಅಕ್ಷಿಪಟಲವನ್ನು ಬಿಸಿಮಾಡಿ, ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅದಕ್ಕೆ ಹಾನಿಯನ್ನೂ ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು. ಅತಿನೇರಳೆ ಬೆಳಕು ಹಲವು ವರ್ಷಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿನ ಮಸೂರವನ್ನು ಹಳದಿ ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿಸಿ, ಕಣ್ಣಿನ ಪೊರೆಗಳನ್ನೂ ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಸೂರ್ಯನತ್ತ ನೇರವಾಗಿ ನೋಡದಿದ್ದರೂ ಆಗಬಹುದು.
ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕನ್ನು ನಿಸ್ತೇಜಗೊಳಿಸುವ ಸೋಸಕವಿಲ್ಲದೆ, ಬೆಳಕನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವ ದುರ್ಬೀನಿನಂಥ ಉಪಕರಣಗಳಿಂದ ಸೂರ್ಯನನ್ನು ನೋಡುವುದು ಬಹಳ ಅಪಾಯಕಾರಿ. ಸೋಸಕಗಳಿಲ್ಲದ ದುರ್ಬೀನುಗಳು ಬರಿಗಣ್ಣಿಗಿಂತ ೫೦೦ ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಬೆಳಕನ್ನು ಅಕ್ಷಿಪಟಲದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿ, ಅಕ್ಷಿಪಟಲದ ಜೀವಕೋಶಗಳನ್ನು ತಕ್ಷಣವೇ ನಾಶಗೊಳಿಸಬಹುದು. ನಡುದಿನದ ಸೂರ್ಯನತ್ತ ಈ ರೀತಿ ಒಂದು ಕ್ಷಣವೇ ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸಿದರೂ ಶಾಶ್ವತ ಕುರುಡು ಉಂಟಾಗಬಹುದು.[೨೬] ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ನೋಡುವ ಒಂದು ವಿಧಾನವೆಂದರೆ, ದುರ್ಬೀನನ್ನು ಬಳಸಿ ಸೂರ್ಯನ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಒಂದು ತೆರೆ/ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ಬೀಳಿಸಿ, ಆ ಚಿತ್ರವನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸುವುದು. ಶುಚಿಯಾದ ಅಕ್ಷಿ ಕಾಚಕವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸಣ್ಣ ದೂರದರ್ಶಕ/ದುರ್ಬೀನುಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಈ ರೀತಿ ಮಾಡಬಹುದು. ಬೇರೆ ಥರದ ದೂರದರ್ಶಕಗಳು ಇದರಿಂದ ಹಾನಿಗೊಳಗಾಗಬಹುದು.
ಕಣ್ಣಿನ ಪಾಪೆಯು ಕಾಂತಿಯ ಅಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ವೈದೃಶ್ಯತೆಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳದರಿಂದ, ಸೂರ್ಯನ ಖಂಡ ಗ್ರಹಣವನ್ನು ಬರಿಗಣ್ಣಿನಿಂದ ನೋಡುವುದು ಅಪಾಯಕರ: ಪಾಪೆಯು ದೃಷ್ಟಿ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಒಟ್ಟು ಬೆಳಕಿನ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಹಿಗ್ಗುತ್ತದೆ - ದೃಷ್ಟಿವಲಯದಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಅತಿ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ವಸ್ತುವಿನ ಆಧಾರದ ಮೇಲಲ್ಲ. ಖಂಡ ಗ್ರಹಣದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬಹುತೇಕ ಸೂರ್ಯರಶ್ಮಿಯನ್ನು ಚಂದ್ರನು ತಡೆಹಿಡಿದರೂ, ದ್ಯುತಿಗೋಳದ ಕಾಣುವ ಭಾಗಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯ ದಿನದಲ್ಲಿರುವಷ್ಟೇ ಕಾಂತಿಯುತವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಗ್ರಹಣದ ಒಟ್ಟು ಅಂಧಕಾರದಲ್ಲಿ ಪಾಪೆಯು ~೨-ಮಿ.ಮೀ. ಇಂದ ~೬-ಮಿ.ಮೀ.ವರೆಗೆ ಹಿಗ್ಗಿ, ಸಾಮಾನ್ಯ ದಿನದಂದು ಸೂರ್ಯನನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಬೀಳುವುದಕ್ಕಿಂತ ೧೦ ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಬೆಳಕು ಅಕ್ಷಿಪಟಲದ ಮೇಲೆ ಬೀಳುತ್ತದೆ. ಇದು ಅಕ್ಷಿಪಟಲದ ಜೀವಕೋಶಗಳಿಗೆ ಹಾನಿಯುಂಟುಮಾಡಿ ಅಥವ ಅವುಗಳನ್ನು ನಾಶಗೊಳಿಸಿ, ವೀಕ್ಷಕನ ದೃಷ್ಟಿವಲಯದಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾದ ಕುರುಡು ಚುಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು.[೨೭] ಇದು ನೋವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುವುದಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ, ಅನುಭವವಿಲ್ಲದ ವೀಕ್ಷಕರಿಗೆ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಬಹಳ ಅಪಾಯಕಾರಿ: ತಮ್ಮ ದೃಷ್ಟಿಯು ಹಾಳಾಗುತ್ತಿದೆಯೆಂದು ವೀಕ್ಷಕರಿಗೆ ತಕ್ಷಣವೇ ಗೊತ್ತಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಸೂರ್ಯೋದಯ ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯಾಸ್ತಗಳ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬೆಳಕು ವಾಯುಮಂಡಲದ ಮೂಲಕ ಹೆಚ್ಚು ದೂರ ಕ್ರಮಿಸುವುದರ ಕಾರಣ, ರ್ಯಾ‌ಲಿ ಮತ್ತು ಮೀ ಚದುರಿಕೆಗಳು ಬೆಳಕನ್ನು ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ. ಈ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸೂರ್ಯವು ಬರಿಗಣ್ಣಿನಿಂದ ನೇರವಾಗಿ ನೋಡಬಹುದಾದಷ್ಟು ಮಂದವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಮಂಜು, ವಾಯುಮಂಡಲದಲ್ಲಿ ಧೂಳು ಮತ್ತು ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ತೇವಾಂಶಗಳೂ ಬೆಳಕನ್ನು ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ.
ಬೆಳಕನ್ನು ಸೋಸುವ ಗಾಜುಗಳು/ವಸ್ತುಗಳು ಸೂರ್ಯನನ್ನು ನೋಡುವ ಬಳಕೆಗಾಗಿಯೇ ರೂಪಿತವಾಗಿರಬೇಕು: ಕೆಲವು ಸೋಸಕಗಳು ಅತಿನೇರಳೆ/ನಸುಗೆಂಪು ಕಿರಣಗಳಿಗೆ ಪಾರದರ್ಶಕವಾಗಿದ್ದು, ಕಣ್ಣಿಗೆ ಹಾನಿಯುಂಟಾಗಬಹುದು. ಹೀರಿಕೊಂಡ ಸೌರಕಾಂತಿಯಿಂದ ಬಿಸಿಯಾಗಿ ಅಕ್ಷಿಕಾಚಕ ಸೋಸಕಗಳು ಛಿದ್ರವಾಗಬಹುದಾದ್ದರಿಂದ, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ದೂರದರ್ಶಕ ಮತ್ತು ದುರ್ಬೀನುಗಳಲ್ಲಿ ಸೋಸಕವು ವಸ್ತು ಕಾಚಕ ಅಥವಾ ದ್ಯುತಿ ರಂಧ್ರದ ಮೇಲೆ ಇರಬೇಕು. ಬೆಸುಗೆ ಗಾಜಿನಿಂದ ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ನೋಡಬಹುದು. ಆದರೆ, ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಫಿಲ್ಮ್ ನಸುಗೆಂಪು ಬೆಳಕಿಗೆ ಪಾರದರ್ಶಕವಾದ್ದರಿಂದ, ಅದನ್ನು ಸೂರ್ಯ ವೀಕ್ಷಣೆಗೆ ಬಳಸಬಾರದು.
ಖಗೋಳ ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರಲ್ಲಿ ಇಂದಿಗೂ ಕುತೂಹಲದ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿರುವ ಸೂರ್ಯನ ರಹಸ್ಯ ಭೇದಿಸಲು ನಾಸಾ ಹೊಸ ಯೋಜನೆ ರೂಪಿಸಿದೆ. ಸೂರ್ಯಮಂಡಲದ ರಹಸ್ಯ ತಿಳಿಯಲು ಹತ್ತಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಹಲವು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಶೋಧನಾ ಕಾರ್ಯ ನಡೆಸಿದ್ದು, ನಿರಂತರ ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದ್ದಾರೆ. ಇದೀಗ ನಾಸಾ ನಕ್ಷತ್ರ ಸೂರ್ಯ ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕಾಗಿ ಜಗತ್ತಿನ ಮಿಷನ್‌ ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿ ರವಾನಿಸುತ್ತಿದೆ. 60 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆಯೇ ಸೌರ ಮಾರುತದ ಇರುವಿಕೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸಿದ್ದ ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಯುಗೀನ್‌ ಪಾರ್ಕರ್‌ ಅವರ ಗೌರವಾರ್ಥ ‘ಪಾರ್ಕರ್‌ ಸೌರ ಶೋಧನಾನೌಕೆ’ ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಿರುವುದಾಗಿ ನಾಸಾ ತಿಳಿಸಿದೆ.
2018ರ ಜುಲೈ 31ರಂದು ನಾಸಾದ ಕೆನೆಡಿ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶ ಕೇಂದ್ರದಿಂದ ನೌಕೆ ಉಡಾವಣೆಗೊಳ್ಳಲಿದೆ. ಸೂರ್ಯನಿಂದ 40 ಲಕ್ಷ ಮೈಲು ದೂರದಿಂದ ಸೂರ್ಯನ ಮೇಲಿನ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲಿದೆ. ಈ ನೌಕೆಯು 2500 ಡಿಗ್ರಿ ಪ್ಯಾರಾನಿಟ್‌ ಉಷ್ಣತೆಯನ್ನು ತಡೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಹೊಂದಿದೆ ಎಂದು ಪ್ರೊ.ಪಾರ್ಕರ್‌ ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.[೨೮]
ಗಿಡ, ಮರ, ಪ್ರಾಣಿ-ಪಕ್ಷಿಗಳೆನ್ನದೆ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳಿಗೂ ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣ ಅತ್ಯಂತ ಅವಶ್ಯವಾಗಿದೆ.
ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಬೀಜ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದು ಗಿಡ-ಮರವಾಗಿ ಸೊಂಪಾಗಿ ಬೆಳೆಯಲು ಮಣ್ಣು, ನೀರಿನಷ್ಟೇ ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣವೂಅವಶ್ಯ. ಎಲ್ಲಾ ಸಸ್ಯಗಳಿಗೂ ತಮ್ಮ ಆಹಾರ ತಯಾರಿಕೆಗೆ ಸೂರ್ಯ ರಶ್ಮಿ ಬೇಕೇ ಬೇಕು. ನೀರು, ಇಂಗಾಲದ ಡೈ ಆಕ್ಸೈಡ್ ನೊಂದಿಗೆ ಸೂರ್ಯನ ಶಾಖವನ್ನು ಹೀರಿ ಅವುಗಳು ಆಹಾರ ತಯಾರಿಸುವ ದ್ಯುತಿಸಂಶ್ಲೇಷಣೆ ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯಕಿರಣದ ಮಹತ್ವತೆ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ.ಕೆಲವು ಪಾಚಿ, ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಜೀವಿಗಳಿಗೂ ಸಹ ಇದು ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಅವುಗಳು ಹೊರಸೂಸುವ ಆಮ್ಲಜನಕವು ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಣವಾಯುವಾಗಿದೆ.
ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಮಾನವನಿಗೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ಹಲವಾರು ಅಂಶಗಳಿವೆ.[೨೯] ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ವಿಟಮಿನ್ ಡಿ ( ಜೀವಸತ್ವ ಡಿ) ಯ ಮೂಲವಾಗಿದೆ.
ಸೂರ್ಯ ಉದಯಿಸುವ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣಗಳಿಗೆ ನಮ್ಮ ದೇಹವನ್ನು ಒಡ್ಡುವುದರಿಂದ ಅಥವಾ ಸೂರ್ಯ ನಮಸ್ಕಾರವನ್ನು ಮಾಡುವುದರಿಂದ ನಮ್ಮ ದೇಹಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಅಂಶಗಳು ಸಿಗುತ್ತವೆಯೆಂದು ವೈದ್ಯರೂ ತಿಳಿಸುತ್ತಾರೆ.ಕೊಬ್ಬನ್ನು ಕರಗಿಸಬಲ್ಲ ಪ್ರೋಹಾರ್ಮೋನುಗಳ ಗುಂಪು ವಿಟಮಿನ್ ಡಿ ಆಗಿರುತ್ತದೆ.ಸೂರ್ಯಕಿರಣಗಳು ನಮ್ಮ ದೇಹವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದಾಗ ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ, ದೇಹದಲ್ಲಿರುವ ಕೊಬ್ಬಿನಂಶವು ಡಿ ವಿಟಮಿನ್ ಆಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಯಾಗಲು ಸಹಕಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಮುಂಜಾನೆಯ ಮತ್ತು ಸಾಯಂಕಾಲದ ಎಳೆ ಬಿಸಿಲು ನಮ್ಮ ಚರ್ಮಕ್ಕೆ ಉತ್ತಮವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಚರ್ಮದಲ್ಲಿ ಉಷ್ಣತೆ ಅಧಿಕವಾಗಿ, ರಕ್ತವೂ ಸ್ವಚ್ಛಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಸರಾಗವಾಗಿ ರಕ್ತ ಸಂಚಾರವಾಗಿ ಚರ್ಮವೂ ಆರೋಗ್ಯಯುತವಾಗುತ್ತದೆ.[೩೦] ಅಲರ್ಜಿಯನ್ನು ನಿವಾರಿಸುತ್ತದೆ. ರೋಗನಿರೋಧಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ಬಿಳಿಯ ರಕ್ತಕಣಗಳು ಅಧಿಕಗೊಳ್ಳಲು ಸಹಾಯಮಾಡಿ ಸೋಂಕು ಬರುವುದು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ.(ಶರೀರದಲ್ಲಿ ಗಾಯಗಳಾದಾಗ ಸೂರ್ಯ ಕಿರಣಗಳಿಗೆ ಒಡ್ಡಿದರೆ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾಗಳು ಕಮ್ಮಿಯಾಗಿ ಸೋಂಕು ಬರದಂತೆ ತಡೆಯುತ್ತದೆ.) ವಿಟಮಿನ್ ಡಿ ಚರ್ಮವನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ನೈಟ್ರಿಕ್ ಆಕ್ಸೈಡ್ ನ ಉತ್ಪಾದನೆಗೂ ಅಗತ್ಯವಾಗಿದೆ, ಹಾಗೂ ಕರುಳಿನಲ್ಲಿರುವ ಕೋಶಗಳಿಗೆ ಕ್ಯಾಲ್ಶಿಯಂ ಮತ್ತು ರಂಜಕವನ್ನು ಹೀರಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಮೂಳೆಯ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆಸ್ಟಿಯೋ ಪೊರೋಸಿಸ್ ನ್ನು ದೂರಮಾಡುತ್ತದೆ. ಕ್ಯಾನ್ಸರ್, ಮಧುಮೇಹ, ನರಮಂಡಲದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಡಿ ವಿಟಮಿನ್ ಕೊರತೆಯಿಂದ ಬರುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿವೆ. ಇನ್ಸುಲಿನ್, ಶ್ವಾಸಕೋಶದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.[೩೧]
ತಂಪಾದ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಕುಗ್ಗುವಿಕೆ ಉಂಟಾಗಬಹುದು. ಇದಕ್ಕೆ ಬಿಸಿಲಿನ ಕೊರತೆಯೇ ಕಾರಣವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಖಿನ್ನತೆಯನ್ನು ದೂರಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಸಹಕಾರಿಯಾಗಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಬಿಸಿಲು ಮಿದುಳಿನ ಸಿರೊಟೊನಿನ್ ಎಂಬ ರಸದೂತವನ್ನು ಸರಿಯಾದ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ತರುತ್ತದೆ.[೩೨]ನಿದ್ರೆಗೆ,ಹೃದಯಕ್ಕೆ, ರಕ್ತದೊತ್ತಡ, ಕೊಲೆಸ್ಟ್ರಾಲ್ ಗಳಿಗೂ ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣಗಳಿಂದ ಪ್ರಯೋಜನಗಳಿವೆ.
ಸೂರ್ಯನಿಂದ ಬರುವ ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣದ ಕಿರಣಗಳು ಮೈಟೊಕಾಂಡ್ರಿಯಾದ ( ಮೈಟೋಕಾಂಡ್ರಿಯನ್) ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿ, ದೇಹದಲ್ಲಿ ಶಕ್ತಿ ವೃದ್ಧಿಯಾಗಿ ಆರೋಗ್ಯ ಸುಧಾರಣೆಗೆ ಸಹಾಯಮಾಡುತ್ತದೆ. ಸೂರ್ಯನ ನೀಲಿ ಬೆಳಕು ದೇಹದಲ್ಲಿ ಅಗತ್ಯ ಪ್ರಮಾಣದ ಹಾರ್ಮೋನುಗಳ ಉತ್ಪಾದನೆಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಸೂರ್ಯನಿಂದ ಬರುವ ನೇರಳಾತೀತ ಬೆಳಕು/ ವಿಕಿರಣವು ಸ್ವಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ದೇಹಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾಗಿದೆ. ಕೊಂಚಮಟ್ಟಿಗೆ ಮಧುಮೇಹ ಬರದಂತೆ ತಡೆಯುವಲ್ಲಿ ಸಹಕಾರಿಯಾಗಿದೆ. ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣ ಮೆಲಟೋನಿನ್ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುವುದರಿಂದಾಗಿ, ನಿದ್ರೆಗೂ ಸಹಕಾರಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ.[೩೩]
ನವಜಾತ ಶಿಶುಗಳ ಕಾಮಾಲೆ ರೋಗಕ್ಕೆ, ಸೂರ್ಯನ ಎಳೆಯ ಕಿರಣಗಳಿಗೆ ಶಿಶುಗಳ ದೇಹವನ್ನು ಒಡ್ಡಿದರೆ ಅದುವೇ ಔಷಧವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ದೊಡ್ಡವರಿಗೂ ಸಹ ಸೂರ್ಯಸ್ನಾನದಿಂದ ಮನಸ್ಸು- ದೇಹ ಆರೋಗ್ಯಯುತವಾಗುತ್ತದೆ.ಜೀರ್ಣಾಂಗ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೂ ಸಹಕಾರಿಯಾಗಿದೆ.
ಬಿಸಿಲಿನಿಂದ ಚರ್ಮವು ಕಪ್ಪಾಗುವುದು(ಟ್ಯಾನಿಂಗ್) ಸರಿ.ಅತಿಯಾದ ಬಳಕೆ ಸಲ್ಲ. ದೇಹದ ಹಲವಾರು ಅಗತ್ಯತೆಗಳು ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣಗಳಿಂದ ಪರಿಪೂರ್ಣಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಸಾಕು ಪ್ರಾಣಿಗಳಾದ ನಾಯಿ, ಬೆಕ್ಕುಗಳು ಸಹ ಆರೋಗ್ಯ ಸರಿಯಿರದ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಸಿಲಲ್ಲಿ ಮಲಗಿ ಆರೋಗ್ಯ ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.
ಕೆಲವೊಂದು ಹಣ್ಣು-ಕಾಯಿಪಲ್ಲೆಗಳನ್ನು ಸೂರ್ಯನ ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ಒಣಗಿಸಿಟ್ಟರೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಸಮಯ ಹಾಳಾಗದೆಯೆ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ. ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮಳೆಗಾಲದ ಉಪಯೋಗಕ್ಕಾಗಿ ವಿಧ ವಿಧದ ಹಪ್ಪಳ, ಸಂಡಿಗೆ, ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣಿನ ರಸದಿಂದ ಮಾಡುವ ಮಾಂಬಳ, ಬಾಳುಕ್ಕು ಮೆಣಸುಗಳನ್ನು ಬೇಸಗೆಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಿ ಒಣಗಿಸಿಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಹಲಸು ( ಹಲಸಿನಕಾಯಿ- ಹಣ್ಣು- ಬೀಜ( ಬೇಯಿಸಿ) ಬಾಳೆಕಾಯಿ- ಬಾಳೆ ಹಣ್ಣು, ಮೊದಲಾದವುಗಳನ್ನು ಹಳ್ಳಿಯ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಂರಕ್ಷಿಸಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಇಂತಹ ಹಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಜೀವಸತ್ವಗಳಿರುತ್ತವೆ. ನಾರಿನಂಶವನ್ನೂ ಹೊಂದಿರುವುದರಿಂದ ಚಯಾಪಚಯ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿಸಿ ಮಲಬಧ್ಢತೆಯನ್ನು ನಿವಾರಿಸುತ್ತವೆ.
ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಕೃಷಿಕರು ತಮ್ಮ ಬೆಳೆಗಳಾದ ಅಡಿಕೆ, ತೆಂಗು, ಕಾಳುಮೆಣಸು, ಕಾಫಿಬೀಜ ಹಾಗೂ ಆಹಾರ ಧಾನ್ಯಗಳಾದ ಭತ್ತ, ರಾಗಿ, ಗೋಧಿ, ನೆಲಗಡಲೆಯೇ ಮೊದಲಾದವುಗಳನ್ನು ಬಿಸಿಲಲ್ಲೊಣಗಿಸಿ ರಕ್ಶಿಸಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.ಪಟ್ಟಣ- ಹಳ್ಳಿಗಳೆನ್ನದೆ ಈಗೀಗ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಮನೆ, ಆಫೀಸುಗಳ ತಾರಸಿಯ ಮೇಲೆ ಸೌರ ಫಲಕಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾರೆ. ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣದ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿ ಶಾಖ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಿ ಸೌರ ಒಲೆ( ಸೌರ ಕುಕ್ಕರ್)ಯನ್ನು ಆಹಾರವನ್ನು ಬೇಯಿಸಲು ಉಪಯೋಗಿಸುವುದನ್ನೂ ಕಾಣಬಹುದಾಗಿದೆ. ಸೌರ ಹಸಿರು ಮನೆ, ನೀರು ಬಿಸಿಯಾಗಿಸಲು ಸೋಲಾರ್ ವಾಟರ್ ಹೀಟರ್, ಸೌರ ವಿದ್ಯುತ್, ಸೌರ ಶಕ್ತಿಯನ್ನುಪಯೋಗಿಸುವ ವಾಹನಗಳೂ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿವೆ. ಬಳಸಿದರೆ ಮುಗಿಯದಂತಹ ಈ ರೀತಿಯ ಇಂಧನ-ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸುವುದು ನಮಗೆ,ಪರಿಸರ- ಪ್ರಕೃತಿಗೆ ಹಿತಕರವೂ ಆಗಿದೆ.
↑Kerr, F. J. (1986). "Review of galactic constants"(PDF). Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 221: 1023–1038. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
↑"Discovery of Helium". Archived from the original on 2015-11-07. Retrieved 2007-01-15. {{cite web}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (help); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (help)
↑Kasting, J. F. (1986). "Climatic Consequences of Very High Carbon Dioxide Levels in the Earths Early Atmosphere". Science. 234: 1383–1385. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
↑"Herschel Discovers Infrared Light". Cool Cosmos. Archived from the original on 2012-02-25. Retrieved 2006-03-22. {{cite web}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (help); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (help)
↑Bethe, H. (1938). "On the Formation of Deuterons by Proton Combination". Physical Review. 54: 862–862.
↑Bethe, H. (1939). "Energy Production in Stars". Physical Review. 55: 434–456.
↑E. Margaret Burbidge; G. R. Burbidge; William A. Fowler; F. Hoyle (1957). "Synthesis of the Elements in Stars". Reviews of Modern Physics. 29 (4): 547–650.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
.svg){kind=small}
