ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆ

ಇಂಗ್ಲಿಷ್
ಉಚ್ಛಾರಣೆ:	IPA: /ˈɪŋɡl[unsupported input]ʃ/
ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿರುವ  ಪ್ರದೇಶಗಳು:	ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್‌ಡಮ್, ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್, ಕೆನಡಾ, ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ, ನ್ಯೂಜಿಲ್ಯಾಂಡ್, ಐರ್ಲೆಂಡ್, ಮತ್ತು ಇಂಗ್ಲಿಷ್-ಮಾತನಾಡುವ ಪ್ರಪಂಚದ ಇತರ ಸ್ಥಳಗಳು
ಒಟ್ಟು  ಮಾತನಾಡುವವರು:	L1: 372.9 million
ಭಾಷಾ ಕುಟುಂಬ:	ಜರ್ಮಾನಿಕ್   ಪಶ್ಚಿಮ ಜರ್ಮನಿಕ್    ಉತ್ತರ ಸಮುದ್ರ ಜರ್ಮನಿಕ್     ಆಂಗ್ಲೋ-ಫ್ರಿಷಿಯನ್      ಆಂಗ್ಲಿಕ್       ಇಂಗ್ಲಿಷ್
ಬರವಣಿಗೆ:	ಲ್ಯಾಟಿನ್ (ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ವರ್ಣಮಾಲೆ) ಆಂಗ್ಲೋ-ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್ ರೂನ್ಸ್ (ಐತಿಹಾಸಿಕವಾಗಿ) ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಬ್ರೈಲ್, ಏಕೀಕೃತ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಬ್ರೈಲ್
ಅಧಿಕೃತ ಸ್ಥಾನಮಾನ
ಅಧಿಕೃತ ಭಾಷೆ:	58 ದೇಶಗಳು 31 ಸಾರ್ವಭೌಮವಲ್ಲದ ಘಟಕಗಳು Various organisations United Nations European Union Commonwealth of Nations Council of Europe ICC IMF IOC ISO NATO WTO NAFTA OAS OECD OIC OPEC GUAM Organization for Democracy and Economic Development PIF UKUSA Agreement ASEAN ASEAN Economic Community SAARC Caribbean Community Organization of Turkic States Türksoy ECO
ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಪ್ರಾಧಿಕಾರ:	no official regulation
ಭಾಷೆಯ ಸಂಕೇತಗಳು
ISO 639-1:	en
ISO 639-2:	eng
ISO/FDIS 639-3:	eng
English language distribution.svg

 

ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಇಂಡೋ-ಯುರೋಪಿಯನ್ ಭಾಷಾ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಪಶ್ಚಿಮ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ, ಅದರ ಆರಂಭಿಕ ರೂಪಗಳನ್ನು ಆರಂಭಿಕ ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್‌ನ ನಿವಾಸಿಗಳು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ. ಗ್ರೇಟ್ ಬ್ರಿಟನ್ ದ್ವೀಪಕ್ಕೆ ವಲಸೆ ಬಂದ ಪ್ರಾಚೀನ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಜನರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾದ ದೇವತೆಗಳ ಹೆಸರನ್ನು ಇಡಲಾಗಿದೆ. ನಂತರ ಲೋ ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್ ಮತ್ತು ಫ್ರಿಸಿಯನ್ ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ನಿಕಟ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದ್ದು, ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ವಂಶಿಕವಾಗಿ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಆಗಿದ್ದು, ನಿರಂತರತೆವಾಗಿ ಸ್ಕಾಟ್ಸ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಉಪಭಾಷೆಯ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದೆ. ವ್ಯಾಕರಣ ಮತ್ತು ಮೂಲ ಶಬ್ದಕೋಶವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪಶ್ಚಿಮ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಆಗಿದ್ದರೂ, ಇದು ಫ್ರೆಂಚ್,(ಸುಮಾರು ೨೮% ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪದಗಳು) ಲ್ಯಾಟಿನ್ (ಸುಮಾರು ೨೮%) ಮತ್ತು ಹಳೆಯ ನಾರ್ಸ್‌ನಿಂದ ಕೆಲವು ವ್ಯಾಕರಣ ಮತ್ತು ಮೂಲ ಶಬ್ದಕೋಶವನ್ನು ಎರವಲು ಪಡೆದಿದೆ(ಉತ್ತರ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಭಾಷೆ). ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವವರನ್ನು ಆಂಗ್ಲೋಫೋನ್ಸ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅಥವಾ "ಆಂಗ್ಲೋ-ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್" ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಆರಂಭಿಕ ರೂಪಗಳು, ೫ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಆಂಗ್ಲೋ-ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್ ವಸಾಹತುಗಾರರು ಗ್ರೇಟ್ ಬ್ರಿಟನ್‌ಗೆ ತಂದ ಉತ್ತರ ಸಮುದ್ರದ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಉಪಭಾಷೆಗಳ ಗುಂಪಿನಿಂದ ವಿಕಸನಗೊಂಡಿವೆ; ಈ ಉಪಭಾಷೆಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಆಗಿನ ಸ್ಥಳೀಯ ಸಾಮಾನ್ಯ ಬ್ರಿಟಾನಿಕ್ ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಭಾಷೆಗಳ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿದವು. ಆದರೂ ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಉಪಭಾಷೆಗಳು ನಂತರ ಹಳೆಯ ನಾರ್ಸ್ ಮಾತನಾಡುವ ವೈಕಿಂಗ್ ವಸಾಹತುಗಾರರು ಮತ್ತು ೮ ನೇ ಮತ್ತು ೯ ನೇ ಶತಮಾನಗಳಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ಆಕ್ರಮಣಕಾರರಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತವಾದವು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಹಳೆಯ ನಾರ್ಸ್ ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಕೆಲವು ಉಪಭಾಷೆಗಳೊಂದಿಗೆ (ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಉತ್ತರದ ಉಪಭಾಷೆಗಳು) ಸಾಕಷ್ಟು ಪರಸ್ಪರ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಮಧ್ಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ೧೧ ನೇ ಶತಮಾನದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್‌ನ ನಾರ್ಮನ್ ವಿಜಯದ ನಂತರ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು, ಹಳೆಯ ಫ್ರೆಂಚ್ (ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಓಲ್ಡ್ ನಾರ್ಮನ್ ಫ್ರೆಂಚ್ ) ಮತ್ತು ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಮೂಲದ ಶಬ್ದಕೋಶವನ್ನು ಸುಮಾರು ಮುನ್ನೂರು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸಲಾಯಿತು. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ 15 ನೇ ಶತಮಾನದ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಗ್ರೇಟ್ ವೋವೆಲ್ ಶಿಫ್ಟ್ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಲಂಡನ್‌ಗೆ ಪ್ರಿಂಟಿಂಗ್ ಪ್ರೆಸ್‌ನ ಪರಿಚಯದೊಂದಿಗೆ ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಮತ್ತು ಗ್ರೀಕ್ ಪದಗಳು ಮತ್ತು ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ಗೆ ಮೂಲಗಳನ್ನು ಎರವಲು ಪಡೆಯುವ ನವೋದಯ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯು ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಈ ಯುಗವು ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ಕಿಂಗ್ ಜೇಮ್ಸ್ ಬೈಬಲ್ ಮತ್ತು ವಿಲಿಯಂ ಷೇಕ್ಸ್‌ಪಿಯರನ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೇರಿತು. ಪ್ರಿಂಟಿಂಗ್ ಪ್ರೆಸ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕಾಗುಣಿತವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಮಾಣೀಕರಿಸಿತು. ಇದು ವಿಭಿನ್ನ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಉಪಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ನಂತರದ ಹಲವಾರು ರೀತಿಯ ಧ್ವನಿ ಬದಲಾವಣೆಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಅಂದಿನಿಂದ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬದಲಾಗದೆ ಉಳಿದಿದೆ.

ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ವ್ಯಾಕರಣವು ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಇಂಡೋ-ಯುರೋಪಿಯನ್ ಅವಲಂಬಿತ-ಗುರುತಿಸುವಿಕೆಯ ಮಾದರಿ. ಇದು ಸಾಕಷ್ಟು ಸ್ಥಿರವಾದ ವಿಷಯ-ಕ್ರಿಯಾಪದ-ವಸ್ತು ಪದ ಕ್ರಮದ ಕ್ರಮೇಣ ಬದಲಾವಣೆಯ ಪರಿಣಾಮದಿಂದ ಶ್ರೀಮಂತ ವಿಭಕ್ತಿ ರೂಪವಿಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಮುಕ್ತ ಪದ ಕ್ರಮದಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ವಿಶ್ಲೇಷಣಾತ್ಮಕ ಮಾದರಿಯಾಗಿದೆ. ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸಹಾಯಕ ಕ್ರಿಯಾಪದಗಳು ಮತ್ತು ಪದಗಳ ಕ್ರಮವನ್ನು ಸಂಕೀರ್ಣವಾದ ಕಾಲಗಳಲ್ಲಿ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಸುತ್ತದೆ. ನಿಷ್ಕ್ರಿಯ ರಚನೆಗಳು, ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಹತೆಗಳು ಮತ್ತು ಕೆಲವು ನಿರಾಕರಣೆಗಳ ಅಂಶಗಳು ಮತ್ತು ಮನಸ್ಥಿತಿಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಅವಲಂಬಿಸುತ್ತದೆ.

ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ಆಫ್ ಅಮೇರಿಕಾದ ವಿಶ್ವವ್ಯಾಪಿ ಪ್ರಭಾವದ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ 17 ನೇ ಶತಮಾನದಿಂದ ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಹರಡಿತು. ಈ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಮುದ್ರಿತ ಮತ್ತು ವಿದ್ಯುನ್ಮಾನ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಮೂಲಕ, ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪ್ರವಚನದ ಪ್ರಮುಖ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ವಿಜ್ಞಾನ, ಸಂಚರಣೆ ಮತ್ತು ಕಾನೂನಿನಂತಹ ವೃತ್ತಿಪರ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಪರ್ಕ ಭಾಷೆಯಾಯಿತು. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲೇ ಹೆಚ್ಚು ಮಾತನಾಡುವ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಸ್ಟ್ಯಾಂಡರ್ಡ್ ಚೈನೀಸ್ ಮತ್ತು ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ ನಂತರ ವಿಶ್ವದ ಮೂರನೇ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಮಾತನಾಡುವ ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಅತ್ಯಂತ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಕಲಿತ ಎರಡನೇ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು 59 ಸಾರ್ವಭೌಮ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಧಿಕೃತ ಭಾಷೆ ಅಥವಾ ಅಧಿಕೃತ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಮಾತೃಭಾಷೆಯವರಿಗಿಂತ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನ್ನು ಎರಡನೇ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಕಲಿತವರೇ ಹೆಚ್ಚು. 2005 ರಂತೆ, ಎರಡು ಶತಕೋಟಿಗೂ ಹೆಚ್ಚು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವವರು ಇದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಅಂದಾಜಿಸಲಾಗಿದೆ. ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್‌ಡಮ್, ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್, ಕೆನಡಾ, ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ, ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್ ಮತ್ತು ರಿಪಬ್ಲಿಕ್ ಆಫ್ ಐರ್ಲೆಂಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಬಹುಪಾಲು ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ (ಆಂಗ್ಲೋಸ್ಫಿಯರ್ ಅನ್ನು ನೋಡಿ) ಮತ್ತು ಕೆರಿಬಿಯನ್, ಆಫ್ರಿಕಾ, ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾ, ಆಗ್ನೇಯ ಏಷ್ಯಾದ ಕೆಲವು ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಓಷಿಯಾನಿಯಾ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಯುನೈಟೆಡ್ ನೇಷನ್ಸ್, ಯುರೋಪಿಯನ್ ಯೂನಿಯನ್, ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಇತರ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮತ್ತು ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಸಹ-ಅಧಿಕೃತ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ. ಇಂಡೋ-ಯುರೋಪಿಯನ್ ಕುಟುಂಬದ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಭಾಷಾ ಶಾಖೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುವವರಲ್ಲಿ ಕನಿಷ್ಠ 70% ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಖಾತೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.

ವರ್ಗೀಕರಣ

ಆಂಗ್ಲಿಕ್ ಭಾಷೆಗಳು

  English

  ಸ್ಕಾಟ್ಸ್

ಆಂಗ್ಲೋ-ಫ್ರಿಷಿಯನ್ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ, ಇದು ಸಹ ಒಳಗೊಂಡಿದೆ

  Frisian (West, North, Saterland);

  ಫ್ರಿಸಿಯನ್ ( ಪಶ್ಚಿಮ, ಉತ್ತರ, ಸ್ಯಾಟರ್ಲ್ಯಾಂಡ್ );

ಉತ್ತರ ಸಮುದ್ರದ ಒಳಗೆ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಭಾಷೆಗಳು, ಇದು ಸಹ ಒಳಗೊಂಡಿದೆ

  ಲೋ ಜರ್ಮನ್ / ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್;

ಪಶ್ಚಿಮ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ, ಇದು ಸಹ ಒಳಗೊಂಡಿದೆ

  ಯುರೋಪ್ನಲ್ಲಿ ಡಚ್ ಮತ್ತು ಆಫ್ರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಆಫ್ರಿಕಾನ್ಸ್

. . . . . . ಜರ್ಮನ್ ( ಹೈ ):

  ಕೇಂದ್ರ ; ಲಕ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ. : ಲಕ್ಸೆಂಬರ್ಗ್

ಪಶ್ಚಿಮ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಭಾಷಾ ಕುಟುಂಬದ ಒಂದು ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಕುಟುಂಬ ಬಳ್ಳಿ

ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಇಂಡೋ-ಯುರೋಪಿಯನ್ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಜರ್ಮನಿಕ್ ಭಾಷೆಗಳ ಪಶ್ಚಿಮ ಜರ್ಮನಿಯ ಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರಿದೆ. ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಫ್ರಿಸಿಯನ್ ಉತ್ತರ ಸಮುದ್ರದ ಕರಾವಳಿಯಲ್ಲಿ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಬುಡಕಟ್ಟು ಮತ್ತು ಭಾಷಾ ನಿರಂತರತೆಯಿಂದ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿತು, ಅವರ ಭಾಷೆಗಳು ಕ್ರಮೇಣ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ದ್ವೀಪಗಳಲ್ಲಿ ಆಂಗ್ಲಿಕ್ ಭಾಷೆಗಳಾಗಿ ಮತ್ತು ಫ್ರಿಸಿಯನ್ ಭಾಷೆಗಳಾಗಿ ಮತ್ತು ಖಂಡದಲ್ಲಿ ಲೋ ಜರ್ಮನ್ / ಲೋ ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್ ಆಗಿ ವಿಕಸನಗೊಂಡವು. ಆಂಗ್ಲಿಕ್ ಭಾಷೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಆಂಗ್ಲೋ-ಫ್ರಿಷಿಯನ್ ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸುವ ಫ್ರಿಸಿಯನ್ ಭಾಷೆಗಳು ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಹತ್ತಿರದ ಜೀವಂತ ಸಂಬಂಧಿಗಳಾಗಿವೆ. ಲೋ ಜರ್ಮನ್/ಲೋ ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್ ಕೂಡ ನಿಕಟ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಮತ್ತು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್, ಫ್ರಿಸಿಯನ್ ಭಾಷೆಗಳು ಮತ್ತು ಲೋ ಜರ್ಮನ್ ಅನ್ನು ಇಂಗ್ವೆಯೊನಿಕ್ (ಉತ್ತರ ಸಮುದ್ರದ ಜರ್ಮನಿಕ್) ಭಾಷೆಗಳಾಗಿ ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ಈ ಗುಂಪು ಚರ್ಚೆಯಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ. ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಧ್ಯಮ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಆಗಿ ವಿಕಸನಗೊಂಡಿತು, ಇದು ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಆಗಿ ವಿಕಸನಗೊಂಡಿತು. ಹಳೆಯ ಮತ್ತು ಮಧ್ಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಉಪಭಾಷೆಗಳು ಸ್ಕಾಟ್ಸ್‌ ಮತ್ತು ಐರ್ಲೆಂಡ್‌ನ ಅಳಿವಿನಂಚಿನಲ್ಲಿರುವ ಫಿಂಗಾಲಿಯನ್ ಮತ್ತು ಫೋರ್ತ್ ಮತ್ತು ಬಾರ್ಗಿ (ಯೋಲಾ) ಉಪಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ಹಲವಾರು ಇತರ ಆಂಗ್ಲಿಕ್ ಭಾಷೆಗಳಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೊಂಡವು.

ಐಸ್ಲ್ಯಾಂಡಿಕ್ ಮತ್ತು ಫರೋಸಿಗಳಂತೆ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ದ್ವೀಪಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಬೆಳವಣಿಗೆಯು ಕಾಂಟಿನೆಂಟಲ್ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಭಾಷೆಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರಭಾವಗಳಿಂದ ಅದನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಿತು ಮತ್ತು ಅದು ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಯಾವುದೇ ಭೂಖಂಡದ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಭಾಷೆಯೊಂದಿಗೆ ಪರಸ್ಪರ ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಶಬ್ದಕೋಶ, ವಾಕ್ಯರಚನೆ ಮತ್ತು ಧ್ವನಿಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ, ಆದಾಗ್ಯೂ ಡಚ್ ಅಥವಾ ಫ್ರಿಸಿಯನ್ ನಂತಹ ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನೊಂದಿಗೆ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಅದರ ಹಿಂದಿನ ಹಂತಗಳೊಂದಿಗೆಬಲವಾದ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತವೆ.

ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾದ ಐಸ್ಲ್ಯಾಂಡಿಕ್ ಮತ್ತು ಫರೋಸ್‌ಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿ, ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಬೆಳವಣಿಗೆಯು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ದ್ವೀಪಗಳ ಮೇಲೆ ಇತರ ಜನರು ಮತ್ತು ಭಾಷೆಗಳಿಂದ, ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಹಳೆಯ ನಾರ್ಸ್ ಮತ್ತು ನಾರ್ಮನ್ ಫ್ರೆಂಚ್‌ನಿಂದ ಆಕ್ರಮಣಗಳ ದೀರ್ಘ ಸರಣಿಯಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತವಾಗಿದೆ. ಇವುಗಳು ಭಾಷೆಯ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಆಳವಾದ ಗುರುತನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿವೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ತನ್ನ ಭಾಷಾಶಾಸ್ತ್ರದ ಕ್ಲಾಡ್‌ಗಳ ಹೊರಗಿನ ಅನೇಕ ಭಾಷೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಶಬ್ದಕೋಶ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಕರಣದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಹೋಲಿಕೆಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ - ಆದರೆ ಅದು ಆ ಯಾವುದೇ ಭಾಷೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಪರಸ್ಪರ ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಕೆಲವು ವಿದ್ವಾಂಸರು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನ್ನು ಮಿಶ್ರ ಭಾಷೆ ಅಥವಾ ಕ್ರಿಯೋಲ್ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಬಹುದು ಎಂದು ವಾದಿಸಿದ್ದಾರೆ - ಇದು ಮಧ್ಯಮ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕ್ರಿಯೋಲ್ ಕಲ್ಪನೆ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಶಬ್ದಕೋಶ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಕರಣದ ಮೇಲೆ ಈ ಭಾಷೆಗಳ ಮಹತ್ತರವಾದ ಪ್ರಭಾವವು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಅಂಗೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆಯಾದರೂ, ಭಾಷಾ ಸಂಪರ್ಕದಲ್ಲಿರುವ ಹೆಚ್ಚಿನ ತಜ್ಞರು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನ್ನು ನಿಜವಾದ ಮಿಶ್ರ ಭಾಷೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನ್ನು ಜರ್ಮನಿಕ್ ಭಾಷೆ ಎಂದು ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಇದು ಡಚ್, ಜರ್ಮನ್ ಮತ್ತು ಸ್ವೀಡಿಷ್ ನಂತಹ ಇತರ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಭಾಷೆಗಳೊಂದಿಗೆ ನಾವೀನ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಈ ಹಂಚಿಕೆಯ ನಾವೀನ್ಯತೆಗಳು ಭಾಷೆಗಳು ಪ್ರೊಟೊ-ಜರ್ಮಾನಿಕ್ ಎಂಬ ಏಕೈಕ ಸಾಮಾನ್ಯ ಪೂರ್ವಜರಿಂದ ಬಂದಿವೆ ಎಂದು ತೋರಿಸುತ್ತವೆ. ಜರ್ಮನಿಕ್ ಭಾಷೆಗಳ ಕೆಲವು ಹಂಚಿಕೆಯ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳು ಕ್ರಿಯಾಪದಗಳನ್ನು ಬಲವಾದ ಮತ್ತು ದುರ್ಬಲ ವರ್ಗಗಳಾಗಿ ವಿಭಜಿಸುವುದು, ಮಾದರಿ ಕ್ರಿಯಾಪದಗಳ ಬಳಕೆ ಮತ್ತು ಗ್ರಿಮ್ಸ್ ಮತ್ತು ವರ್ನರ್ ಕಾನೂನುಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಪ್ರೊಟೊ-ಇಂಡೋ-ಯುರೋಪಿಯನ್ ವ್ಯಂಜನಗಳ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವ ಧ್ವನಿ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನ್ನು ಆಂಗ್ಲೋ-ಫ್ರಿಷಿಯನ್ ಭಾಷೆ ಎಂದು ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಫ್ರಿಸಿಯನ್ ಮತ್ತು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಇತರ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಪ್ರೊಟೊ-ಜರ್ಮಾನಿಕ್‌ನಲ್ಲಿ ಕಂಠ್ಯ ವ್ಯಂಜನಗಳ ತಾಲವ್ಯೀಕರಣ (ಓಲ್ಡ್ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ § ತಾಲವ್ಯೀಕರಣ ಧ್ವನಿಶಾಸ್ತ್ರದ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ನೋಡಿ).

ಇತಿಹಾಸ

ಪ್ರೊಟೊ-ಜರ್ಮಾನಿಕ್ ನಿಂದ ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್

ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಹಾಕಾವ್ಯದ ಬಿಯೋವುಲ್ಫ್‌ನ ಪ್ರಾರಂಭವು ಅರ್ಧ-ಅನ್ಸಿಯಲ್ ಲಿಪಿಯಲ್ಲಿ ಕೈಬರಹದಲ್ಲಿದೆ : Hƿæt ƿē Gārde/na ingēar dagum þēod cyninga / þrym ge frunon... Hƿæt ƿē Gārde/na ingēar dagum þēod cyninga / þrym ge frunon... Hƿæt ƿē Gārde/na ingēar dagum þēod cyninga / þrym ge frunon...</link> ("ಆಲಿಸಿ! ನಾವು ಹಿಂದಿನ ದಿನಗಳಿಂದ ಸ್ಪಿಯರ್-ಡೇನ್ಸ್ ಜನಪದ ರಾಜರ ವೈಭವವನ್ನು ಕೇಳಿದ್ದೇವೆ..."))

ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಆರಂಭಿಕ ರೂಪವನ್ನು ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅಥವಾ ಆಂಗ್ಲೋ-ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ (c. 550 –1066). ಪಶ್ಚಿಮ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಉಪಭಾಷೆಗಳ ಗುಂಪಿನಿಂದ ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ, ಇದನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಆಂಗ್ಲೋ-ಫ್ರಿಶಿಯನ್ ಅಥವಾ ನಾರ್ತ್ ಸೀ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಎಂದು ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಮೂಲತಃ ಫ್ರಿಸಿಯಾ, ಲೋವರ್ ಸ್ಯಾಕ್ಸೋನಿ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಜುಟ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್‌ನ ಕರಾವಳಿಯಲ್ಲಿ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಜನರು ಆಂಗಲ್ಸ್, ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಜೂಟ್ಸ್ ಎಂದು ಚಾರಿತ್ರಿಕ ದಾಖಲೆಯಲ್ಲಿದೆ. 5 ನೇ ಶತಮಾನದಿಂದ, ಆಂಗ್ಲೋ-ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್‌ಗಳು ಬ್ರಿಟನ್‌ನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದರು, ರೋಮನ್ ಆರ್ಥಿಕತೆ ಮತ್ತು ಆಡಳಿತವು ಕುಸಿಯಿತು. 7 ನೇ ಶತಮಾನದ ವೇಳೆಗೆ, ಆಂಗ್ಲೋ-ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್‌ಗಳ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಭಾಷೆಯು ಬ್ರಿಟನ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಬಲವಾಯಿತು, ರೋಮನ್ ಬ್ರಿಟನ್‌ನ (43-409) ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಬದಲಿಸಿತು: ಸಾಮಾನ್ಯ ಬ್ರಿಟಾನಿಕ್, ಸೆಲ್ಟಿಕ್ ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಲ್ಯಾಟಿನ್ನ್ನು ರೋಮನ್ ಆಕ್ರಮಣದಿಂದ ಬ್ರಿಟನ್‌ಗೆ ತರಲಾಯಿತು. ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ ಮತ್ತು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ (ಮೂಲತಃ Ænglaland ಮತ್ತು Ænglisc ) ಪರವಾಗಿ ನಂತರ ಹೆಸರಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನ್ನು ನಾಲ್ಕು ಉಪಭಾಷೆಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ: ಆಂಗ್ಲಿಯನ್ ಉಪಭಾಷೆಗಳು ( ಮರ್ಸಿಯನ್ ಮತ್ತು ನಾರ್ಥಂಬ್ರಿಯನ್ ) ಮತ್ತು ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್ ಉಪಭಾಷೆಗಳು, ಕೆಂಟಿಶ್ ಮತ್ತು ವೆಸ್ಟ್ ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್. 9 ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಕಿಂಗ್ ಆಲ್ಫ್ರೆಡ್‌ನ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಸುಧಾರಣೆಗಳು ಮತ್ತು ವೆಸೆಕ್ಸ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಪ್ರಭಾವದ ಮೂಲಕ, ವೆಸ್ಟ್ ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್ ಉಪಭಾಷೆಯು ಪ್ರಮಾಣಿತ ಲಿಖಿತ ವೈವಿಧ್ಯವಾಯಿತು. ಮಹಾಕಾವ್ಯವಾದ ಬೇವುಲ್ಫ್ ಅನ್ನು ವೆಸ್ಟ್ ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್‌ನಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಮೊದಲಿನ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕವಿತೆ, ಕ್ಯಾಡ್ಮನ್ಸ್ ಹೈಮ್ ಅನ್ನು ನಾರ್ತಂಬ್ರಿಯನ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ. ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಮರ್ಸಿಯನ್‌ನಿಂದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೊಂಡಿತು, ಆದರೆ ಸ್ಕಾಟ್ಸ್ ಭಾಷೆ ನಾರ್ತಂಬ್ರಿಯನ್‌ನಿಂದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೊಂಡಿತು. ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಆರಂಭಿಕ ಅವಧಿಯ ಕೆಲವು ಸಣ್ಣ ಶಾಸನಗಳನ್ನು ರೂನಿಕ್ ಲಿಪಿಯನ್ನು ಬಳಸಿ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ. 6 ನೇ ಶತಮಾನದ ವೇಳೆಗೆ, ಲ್ಯಾಟಿನ್ ವರ್ಣಮಾಲೆಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸಲಾಯಿತು, ಇದನ್ನು ಅರ್ಧ-ಅನ್ಸಿಯಲ್ ಅಕ್ಷರ ರೂಪಗಳೊಂದಿಗೆ ಬರೆಯಲಾಯಿತು. ಇದು ರೂನಿಕ್ ಅಕ್ಷರಗಳಾದ wynn ⟨ ⟩ ⟩ ಥಾರ್ನ್ ⟨ þ ⟩, ಮತ್ತು ಮಾರ್ಪಡಿಸಿದ ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಅಕ್ಷರಗಳು eth ⟨ ð ⟩, ಮತ್ತು ash ⟨ æ ⟩ .

ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮೂಲಭೂತವಾಗಿ ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಿಂದ ವಿಭಿನ್ನ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು 21 ನೇ ಶತಮಾನದ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡದ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವವರಿಗೆ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ವಾಸ್ತವಿಕವಾಗಿ ಅಸಾಧ್ಯವಾಗಿದೆ. ಇದರ ವ್ಯಾಕರಣವು ಆಧುನಿಕ ಜರ್ಮನ್‌ನಂತೆಯೇ ಇತ್ತು: ನಾಮಪದಗಳು, ಗುಣವಾಚಕಗಳು, ಸರ್ವನಾಮಗಳು ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯಾಪದಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿಭಕ್ತಿ ಅಂತ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ರೂಪಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವು ಮತ್ತು ಪದ ಕ್ರಮವು ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಮುಕ್ತವಾಗಿತ್ತು . ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸರ್ವನಾಮಗಳಲ್ಲಿ ಕೇಸ್ ಫಾರ್ಮ್‌ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ( he ಅವನು, him ಅವನ, his ಅವನ ) ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಕ್ರಿಯಾಪದ ವಿಭಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ( speak ಮಾತನಾಡಿ, speaks ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ, speaking ಮಾತನಾಡುವ, spoke ಮಾತನಾಡಿದ, spoken ಮಾತನಾಡಿದ್ದಾನೆ), ಆದರೆ ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನಾಮಪದಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಂದರ್ಭಿಕ ಕೊನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯಾಪದಗಳು ಹೆಚ್ಚು ವ್ಯಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವು. ಇದರ ಹತ್ತಿರದ ಸಂಬಂಧಿ ಓಲ್ಡ್ ಫ್ರಿಸಿಯನ್, ಆದರೆ ಆಂಗ್ಲೋ-ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್ ವಲಸೆಯ ಕೆಲವು ಶತಮಾನಗಳ ನಂತರವೂ, ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಇತರ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಪ್ರಭೇದಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಪರಸ್ಪರ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. 9 ನೇ ಮತ್ತು 10 ನೇ ಶತಮಾನಗಳಲ್ಲಿ, ಡೇನ್ಲಾವ್ ಮತ್ತು ಇತರ ವೈಕಿಂಗ್ ಆಕ್ರಮಣಗಳ ನಡುವೆ, ಹಳೆಯ ನಾರ್ಸ್ ಮತ್ತು ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಗಣನೀಯವಾದ ಪರಸ್ಪರ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಪುರಾವೆಗಳಿವೆ, ಆದರೂ ಬಹುಶಃ ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಉತ್ತರದ ಉಪಭಾಷೆಗಳು ಹಳೆಯ ನಾರ್ಸ್‌ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಹೋಲುತ್ತವೆ. ದಕ್ಷಿಣ ಉಪಭಾಷೆಗಳು. ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕವಾಗಿ, ಕ್ರಿ.ಶ. 900 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ, ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್‌ನ ಕೆಲವು (ಉತ್ತರ) ಭಾಗಗಳ ಸಾಮಾನ್ಯರು ಸ್ಕ್ಯಾಂಡಿನೇವಿಯಾದ ಕೆಲವು ಭಾಗಗಳ ಸಾಮಾನ್ಯರೊಂದಿಗೆ ಸಂಭಾಷಣೆ ನಡೆಸುತ್ತಿತ್ತು. ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ ಮತ್ತು ಸ್ಕ್ಯಾಂಡಿನೇವಿಯಾದಲ್ಲಿನ ಜನರಲ್ಲಿರುವ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಬುಡಕಟ್ಟುಗಳ ವಿವರಗಳು ಮತ್ತು ಅವರ ನಡುವಿನ ಪರಸ್ಪರ ಸಂಪರ್ಕಗಳ ಕುರಿತು ಸಂಶೋಧನೆ ಮುಂದುವರೆದಿದೆ.

ಮ್ಯಾಥ್ಯೂ 8:20 ರ ಅನುವಾದವು 1000 ಪ್ರಕರಣದ ಅಂತ್ಯಗಳ ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ ( ನಾಮಕರಣ ಬಹುವಚನ, ಆಪಾದಿತ ಬಹುವಚನ, ಜೆನಿಟಿವ್ ಏಕವಚನ) ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯಾಪದ ಅಂತ್ಯ ( ಪ್ರಸ್ತುತ ಬಹುವಚನ):

• Foxas habbað holu and heofonan fuglas nest
• Fox-as habb-að hol-u and heofon-an fugl-as nest-∅
• fox-NOM.PL have-PRS.PL hole-ACC.PL and heaven-GEN.SG bird-NOM.PL nest-ACC.PL
• "Foxes have holes and the birds of heaven nests"

ಮಧ್ಯ ಇಂಗ್ಲೀಷ್

Englischmen þeyz hy hadde fram þe bygynnyng þre manner speche, Souþeron, Northeron, and Myddel speche in þe myddel of þe lond, ... Noþeles by comyxstion and mellyng, furst wiþ Danes, and afterward wiþ Normans, in menye þe contray longage ys asperyed, and som vseþ strange wlaffyng, chyteryng, harryng, and garryng grisbytting.ಆದರೂ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ, ಆಂಗ್ಲರು ಮಾತನಾಡುವ ಮೂರು ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು, ದೇಶದ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣ, ಉತ್ತರ ಮತ್ತು ಮಧ್ಯಭಾಗದ ಮಾತುಗಳು, . . . ಅದೇನೇ ಇದ್ದರೂ, ಮೊದಲು ಡೇನ್ಸ್ ಮತ್ತು ನಂತರ ನಾರ್ಮನ್ನರೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯುವ ಮತ್ತು ಮಿಶ್ರಣ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ, ಅನೇಕ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಷೆ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದೆ, ಮತ್ತು ಕೆಲವರು ವಿಚಿತ್ರವಾದ ತೊದಲುವಿಕೆ, ವಟಗುಟ್ಟುವಿಕೆ, ಗೊಣಗುವುದು ಮತ್ತು ತುರಿಯುವ ನಗೆಯನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ.ಜಾನ್ ಟ್ರೆವಿಸಾ, ಸಿ. 1385

8 ರಿಂದ 12 ನೇ ಶತಮಾನದವರೆಗೆ, ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕ್ರಮೇಣ ಭಾಷಾ ಸಂಪರ್ಕದ ಮೂಲಕ ಮಧ್ಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಆಗಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಂಡಿತು. 1066 ರಲ್ಲಿ ವಿಲಿಯಂ ದಿ ಕಾಂಕರರ್ ಇಂಗ್ಲೆಂಡನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ನಂತರ ಮಧ್ಯ ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ನಿರಂಕುಶವಾಗಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಇದು 1200 ರಿಂದ 1450 ರ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೊಂಡಿತು.

ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ, 8 ನೇ ಮತ್ತು 9 ನೇ ಶತಮಾನಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ದ್ವೀಪಗಳ ಉತ್ತರ ಭಾಗಗಳ ನಾರ್ಸ್ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಅಲೆಗಳು ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಉತ್ತರ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಭಾಷೆಯಾದ ಓಲ್ಡ್ ನಾರ್ಸ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಸಂಪರ್ಕಕ್ಕೆ ತಂದವು. ನಾರ್ಸ್ ವಸಾಹತುಶಾಹಿಯ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿದ್ದ ಯಾರ್ಕ್ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಡೇನ್ಲಾವ್ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುವ ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಈಶಾನ್ಯ ಪ್ರಭೇದಗಳಲ್ಲಿ ನಾರ್ಸ್ ಪ್ರಭಾವವು ಪ್ರಬಲವಾಗಿತ್ತು; ಇಂದು ಈ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳು ಇನ್ನೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸ್ಕಾಟ್ಸ್ ಮತ್ತು ಉತ್ತರ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿವೆ. ಆದರೂ ನಾರ್ಸಿಫೈಡ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಕೇಂದ್ರವು ಲಿಂಡ್ಸೆಯ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಮಿಡ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿದೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು 920 CE ನಂತರ ಲಿಂಡ್ಸೆಯನ್ನು ಆಂಗ್ಲೋ-ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್ ಪಾಲಿಟಿಗೆ ಮರುಸಂಯೋಜಿಸಿದಾಗ, ನಾರ್ಸ್ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳು ಅಲ್ಲಿಂದ ನಾರ್ಸ್ ಭಾಷಿಕರೊಂದಿಗೆ ನೇರ ಸಂಪರ್ಕದಲ್ಲಿರದ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪ್ರಭೇದಗಳಿಗೆ ಹರಡಿತು. ಎಲ್ಲಾ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪ್ರಭೇದಗಳಲ್ಲಿ ಇಂದಿಗೂ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿರುವ ನಾರ್ಸ್ ಪ್ರಭಾವದ ಅಂಶವೆಂದರೆ th- ( they ಅವರು, them ಅವರ, their ತಮ್ಮ) ನೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವ ಸರ್ವನಾಮಗಳ ಗುಂಪು, ಇದು ಆಂಗ್ಲೋ-ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್ ಸರ್ವನಾಮಗಳನ್ನು h- ನೊಂದಿಗೆ ಬದಲಾಯಿಸಿತು.(hie, him, hera) ಇತರ ಕೋರ್ ನಾರ್ಸ್ ಎರವಲು ಪದಗಳು "ಕೊಡು", "ಗೆಟ್", "ಸ್ಕೈ", "ಸ್ಕರ್ಟ್", "ಎಗ್" ಮತ್ತು "ಕೇಕ್" ಅನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿವೆ, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸ್ಥಳೀಯ ಆಂಗ್ಲೋ-ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್ ಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸಲಾಗಿದೆ.

1066 ರಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನ ನಾರ್ಮನ್ ವಿಜಯದೊಂದಿಗೆ, ಈಗ-ನಾರ್ಸಿಫೈಡ್ ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆಯು ಹಳೆಯ ಫ್ರೆಂಚ್ ಜೊತೆಗೆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಹಳೆಯ ನಾರ್ಮನ್ ಉಪಭಾಷೆಯೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕಕ್ಕೆ ಒಳಪಟ್ಟಿತು. ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನಲ್ಲಿ ನಾರ್ಮನ್ ಭಾಷೆ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಆಂಗ್ಲೋ-ನಾರ್ಮನ್ ಆಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದಿತು. ನಾರ್ಮನ್ ಅನ್ನು ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ಗಣ್ಯರು ಮತ್ತು ಶ್ರೀಮಂತರು ಮಾತನಾಡುವ ಕಾರಣ, ಕೆಳವರ್ಗದವರು ಆಂಗ್ಲೋ-ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್ (ಇಂಗ್ಲಿಷ್) ಮಾತನಾಡುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದರು, ನಾರ್ಮನ್‌ನ ಮುಖ್ಯ ಪ್ರಭಾವವೆಂದರೆ ರಾಜಕೀಯ, ಶಾಸನ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ವ್ಯಾಪಕ ಶ್ರೇಣಿಯ ಎರವಲು ಪದಗಳ ಪರಿಚಯವಾಗಿದೆ. ಮಧ್ಯ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಕೂಡ ವಿಭಕ್ತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಸರಳಗೊಳಿಸಿತು, ಬಹುಶಃ ಹಳೆಯ ನಾರ್ಸ್ ಮತ್ತು ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನ್ನು ಸಮನ್ವಯಗೊಳಿಸಲು, ಅವು ವಿಭಕ್ತಿಯಿಂದ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿವೆ ಆದರೆ ರೂಪವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಹೋಲುತ್ತವೆ. ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸರ್ವನಾಮಗಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ನಾಮಕರಣ ಮತ್ತು ಆಪಾದಿತ ಪ್ರಕರಣಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವು ಕಳೆದುಹೋಗಿದೆ, ಸಾಧನಭೂತ ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ಕೈಬಿಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ವಂಶವಾಹಿ ಪ್ರಕರಣದ ಬಳಕೆಯು ಸ್ವಾಧೀನವನ್ನು ಸೂಚಿಸಲು ಸೀಮಿತವಾಗಿದೆ. ವಿಭಕ್ತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಅನೇಕ ಅನಿಯಮಿತ ವಿಭಕ್ತಿ ರೂಪಗಳನ್ನು ಕ್ರಮಬದ್ಧಗೊಳಿಸಿತು, ಮತ್ತು ಕ್ರಮೇಣ ಒಪ್ಪಂದದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಸರಳಗೊಳಿಸಿತು, ಪದ ಕ್ರಮವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡಿತು.

1380 ರ ವೈಕ್ಲಿಫ್ ಬೈಬಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಮ್ಯಾಥ್ಯೂ 8:20 ಪದ್ಯವನ್ನು ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ: Foxis han dennes, and briddis of heuene han nestis. ಇಲ್ಲಿ ಬಹುವಚನ ಪ್ರತ್ಯಯ -n have ಕ್ರಿಯಾಪದವು ಇನ್ನೂ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ, ಆದರೆ ನಾಮಪದಗಳ ಮೇಲೆ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಕರಣದ ಅಂತ್ಯಗಳು ಇರುವುದಿಲ್ಲ. 12 ನೇ ಶತಮಾನದ ವೇಳೆಗೆ ಮಧ್ಯ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದಿತು, ನಾರ್ಸ್ ಮತ್ತು ಫ್ರೆಂಚ್ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸುತ್ತದೆ; 1500 ರ ಸುಮಾರಿಗೆ ಆರಂಭಿಕ ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ಗೆ ಪರಿವರ್ತನೆಯಾಗುವವರೆಗೂ ಇದು ಮಾತನಾಡುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು. ಮಧ್ಯ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಸಾಹಿತ್ಯವು ಜೆಫ್ರಿ ಚೌಸರ್ ಅವರ ದಿ ಕ್ಯಾಂಟರ್ಬರಿ ಟೇಲ್ಸ್ ಮತ್ತು ಥಾಮಸ್ ಮಾಲೋರಿಯ ಲೆ ಮೋರ್ಟೆ ಡಿ'ಆರ್ಥರ್ ಅನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಮಧ್ಯ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಬರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಉಪಭಾಷೆಗಳ ಬಳಕೆಯು ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು ಮತ್ತು ಚಾಸರ್‌ನಂತಹ ಲೇಖಕರಿಂದ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕಾಗಿ ಉಪಭಾಷೆಯ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಸಹ ಬಳಸಲಾಯಿತು.

ಆರಂಭಿಕ ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲೀಷ್

ಗ್ರೇಟ್ ಸ್ವರ ಶಿಫ್ಟ್‌ನ ಗ್ರಾಫಿಕ್ ಪ್ರಾತಿನಿಧ್ಯವು ದೀರ್ಘ ಸ್ವರಗಳ ಉಚ್ಚಾರಣೆಯು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸ್ವರಗಳೊಂದಿಗೆ ಕ್ರಮೇಣ ಹೇಗೆ ಬದಲಾಯಿತು ಎಂಬುದನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ i: ಈ ಮತ್ತು u: ಊ ಸಂಯುಕ್ತ ಸ್ವರಗಳಾಗಿ ಒಡೆಯುವುದು ಮತ್ತು ಕೆಳಗಿನ ಸ್ವರಗಳು ಪ್ರತಿಯೊಂದೂ ತಮ್ಮ ಉಚ್ಚಾರಣೆಯನ್ನು ಒಂದು ಹಂತಕ್ಕೆ ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತವೆ

ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಮುಂದಿನ ಅವಧಿಯು ಅರ್ಲಿ ಮಾಡರ್ನ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ (1500-1700). ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ್ನು ಸ್ವರ ಬದಲಾವಣೆ (1350-1700), ವಿಭಕ್ತಿಯ ಸರಳೀಕರಣ ಮತ್ತು ಭಾಷಾ ಪ್ರಮಾಣೀಕರಣದಿಂದ ನಿರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ.

ದೊಡ್ಡ ಸ್ವರ ಬದಲಾವಣೆಯು ಮಧ್ಯಮ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಒತ್ತಡದ ದೀರ್ಘ ಸ್ವರಗಳ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿತು. ಇದು ಸರಣಿ ಬದಲಾವಣೆ ಆಗಿತ್ತು, ಅಂದರೆ ಪ್ರತಿ ಬದಲಾವಣೆ ಸ್ವರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ನಂತರದ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಪ್ರಚೋದಿಸುತ್ತದೆ. ಮಧ್ಯ ಮತ್ತು ಮುಕ್ತ ಸ್ವರಗಳನ್ನು ಎತ್ತಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ನಿಕಟ ಸ್ವರಗಳನ್ನು ಸಂಯುಕ್ತ ಸ್ವರಗಳಾಗಿ ವಿಭಜಿಸಲಾಗಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, bite ಬೈಟ್ ಪದವನ್ನು ಮೂಲತಃ ಇಂದು beet ಬೀಟ್ ಎಂಬ ಪದವಾಗಿ ಉಚ್ಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಎರಡನೇ ಸ್ವರವನ್ನು ಇಂದು ಬೂಟ್ ಎಂಬ ಪದವಾಗಿ ಉಚ್ಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಮಧ್ಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಿಂದ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನೇಕ ಕಾಗುಣಿತಗಳನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿರುವುದರಿಂದ ದೊಡ್ಡ ಸ್ವರ ಬದಲಾವಣೆ ಕಾಗುಣಿತದಲ್ಲಿನ ಅನೇಕ ಅಕ್ರಮಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸ್ವರ ಅಕ್ಷರಗಳು ಇತರ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿನ ಒಂದೇ ಅಕ್ಷರಗಳಿಂದ ಏಕೆ ವಿಭಿನ್ನ ಉಚ್ಚಾರಣೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ.

ಹೆನ್ರಿ ವಿ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನಾರ್ಮನ್ ಫ್ರೆಂಚ್‌ಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಗೆ ಏರಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. 1430 ರ ಸುಮಾರಿಗೆ, ವೆಸ್ಟ್‌ಮಿನಿಸ್ಟರ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಕೋರ್ಟ್ ಆಫ್ ಚಾನ್ಸರಿ ತನ್ನ ಅಧಿಕೃತ ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನ್ನು ಬಳಸಲಾರಂಭಿಸಿತು ಮತ್ತು ಲಂಡನ್ ಮತ್ತು ಈಸ್ಟ್ ಮಿಡ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್ಸ್‌ನ ಉಪಭಾಷೆಗಳಿಂದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದ ಚಾನ್ಸೆರಿ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡರ್ಡ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಮಧ್ಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಹೊಸ ಪ್ರಮಾಣಿತ ರೂಪ ಆಗಿತ್ತು. 1476 ರಲ್ಲಿ, ವಿಲಿಯಂ ಕ್ಯಾಕ್ಸ್‌ಟನ್ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್‌ಗೆ ಮುದ್ರಣಾಲಯವನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಲಂಡನ್‌ನಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಮುದ್ರಿತ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು, ಹೀಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಿದರು. ಪ್ರಾರಂಭದ ಆಧುನಿಕ ಅವಧಿಯ ಸಾಹಿತ್ಯವು ವಿಲಿಯಂ ಷೇಕ್ಸ್‌ಪಿಯರ್‌ನ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಕಿಂಗ್ ಜೇಮ್ಸ್ I ನಿಂದ ನಿಯೋಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಬೈಬಲ್‌ನ ಅನುವಾದವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಸ್ವರ ಬದಲಾವಣೆಯ ನಂತರವೂ ಭಾಷೆಯು ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಿಂದ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿ ಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ: ಉದಾಹರಣೆಗೆ, /kn ɡn sw/ knight ನೈಟ್, gnat ಗ್ನಾಟ್ ಮತ್ತು sword ಸೋರ್ಡ್ ವ್ಯಂಜನ ಸಮೂಹಗಳು ಇನ್ನೂ ಉಚ್ಚರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಆಧುನಿಕ ಓದುಗನು ಷೇಕ್ಸ್‌ಪಿಯರ್‌ನ ವಿಲಕ್ಷಣ ಅಥವಾ ಪುರಾತನವೆಂದು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ಅನೇಕ ವ್ಯಾಕರಣದ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳು ಆರಂಭಿಕ ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ವಿಶಿಷ್ಟ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತವೆ.

ಅರ್ಲಿ ಮಾಡರ್ನ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾದ 1611 ರ ಬೈಬಲ್‌ನ ಕಿಂಗ್ ಜೇಮ್ಸ್ ಆವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ, ಮ್ಯಾಥ್ಯೂ 8:20 ಹೇಳುತ್ತದೆ, "ನರಿಗಳು ರಂಧ್ರಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಐರೆ ಹಾಯು ಪಕ್ಷಿಗಳು ಗೂಡುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ." ಇದು ಪ್ರಕರಣದ ನಷ್ಟ ಮತ್ತು ವಾಕ್ಯ ರಚನೆಯ ಮೇಲೆ ಅದರ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು (ವಿಷಯ-ಕ್ರಿಯಾಪದ-ವಸ್ತುವಿನ ಪದ ಕ್ರಮದೊಂದಿಗೆ ಬದಲಾಯಿಸುವುದು, ಮತ್ತು ಸ್ವಾಮ್ಯವಿಲ್ಲದ ಜೆನಿಟಿವ್ ಬದಲಿಗೆ ಬಳಕೆ ), ಮತ್ತು ಫ್ರೆಂಚ್ ( ಐರೆ ) ನಿಂದ ಮತ್ತು ಪದ ಬದಲಿಗಳು ಎರವಲು ಪದಗಳ ಪರಿಚಯವನ್ನು ಉದಾಹರಿಸುತ್ತದೆ.(ಪಕ್ಷಿ ಮೂಲತಃ "nestling ನೆಸ್ಲಿಂಗ್" ಎಂದರ್ಥ OE fugol ಫುಗೋಲ್ ಅನ್ನು ಬದಲಿಸಿದೆ).

ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಹರಡುವಿಕೆ

18 ನೇ ಶತಮಾನದ ಅಂತ್ಯದ ವೇಳೆಗೆ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವು ತನ್ನ ವಸಾಹತುಗಳು ಮತ್ತು ಭೂರಾಜಕೀಯ ಪ್ರಾಬಲ್ಯದ ಮೂಲಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನ್ನು ಹರಡಿತು. ವಾಣಿಜ್ಯ, ವಿಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ, ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕತೆ, ಕಲೆ ಮತ್ತು ಔಪಚಾರಿಕ ಶಿಕ್ಷಣವು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮೊದಲ ನಿಜವಾದ ಜಾಗತಿಕ ಭಾಷೆಯಾಗಲು ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದೆ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ವಿಶ್ವಾದ್ಯಂತ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂವಹನವನ್ನು ಸಹ ಸುಗಮಗೊಳಿಸಿತು. ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ ಹೊಸ ವಸಾಹತುಗಳನ್ನು ರಚಿಸುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿತು, ಮತ್ತು ಇವುಗಳು ನಂತರ ಭಾಷಣ ಮತ್ತು ಬರವಣಿಗೆಗೆ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ರೂಢಿಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದವು. ಉತ್ತರ ಅಮೆರಿಕಾದ ಭಾಗಗಳು, ಆಫ್ರಿಕಾದ ಭಾಗಗಳು, ಓಷಿಯಾನಿಯಾ ಮತ್ತು ಇತರ ಹಲವು ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು. ಅವರು ರಾಜಕೀಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಪಡೆದಾಗ, ಬಹು ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಕೆಲವು ಹೊಸ ಸ್ವತಂತ್ರ ರಾಜ್ಯಗಳು ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಇತರರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಗತವಾಗಿರುವ ರಾಜಕೀಯ ಮತ್ತು ಇತರ ತೊಂದರೆಗಳನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಅಧಿಕೃತ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಬಳಸುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದವು. 20 ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್‌ನ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಆರ್ಥಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪ್ರಭಾವ ಮತ್ತು ಎರಡನೆಯ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ನಂತರ ಸೂಪರ್ ಪವರ್ ಆಗಿ ಅದರ ಸ್ಥಾನಮಾನವು BBC ಮತ್ತು ಇತರರಿಂದ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವಾದ್ಯಂತ ಪ್ರಸಾರವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಪ್ರಸಾರಕರು, ಭಾಷೆಯು ಗ್ರಹದಾದ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚು ವೇಗವಾಗಿ ಹರಡಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು. 21 ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ, ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಯಾವುದೇ ಭಾಷೆಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಬರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಾದಂತೆ, ಪ್ರಮಾಣಿತ ಬಳಕೆಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ರೂಢಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯ-ಪ್ರಾಯೋಜಿತ ಪ್ರಕಟಣೆಗಳಂತಹ ಅಧಿಕೃತ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಮೂಲಕ ಹರಡಿತು. 1755 ರಲ್ಲಿ ಸ್ಯಾಮ್ಯುಯೆಲ್ ಜಾನ್ಸನ್ ಅವರ ಎ ಡಿಕ್ಷನರಿ ಆಫ್ ದಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಲಾಂಗ್ವೇಜ್ ಅನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು, ಇದು ಪದಗಳ ಪ್ರಮಾಣಿತ ಕಾಗುಣಿತಗಳು ಮತ್ತು ಬಳಕೆಯ ರೂಢಿಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿತು. 1828 ರಲ್ಲಿ, ನೋಹ್ ವೆಬ್‌ಸ್ಟರ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆಯ ಅಮೇರಿಕನ್ ನಿಘಂಟನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು, ಇದು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಮಾನದಂಡದಿಂದ ಸ್ವತಂತ್ರವಾದ ಅಮೇರಿಕನ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡಲು ಮತ್ತು ಬರೆಯಲು ರೂಢಿಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿತು. ಬ್ರಿಟನ್‌ನೊಳಗೆ, ಪ್ರಮಾಣಿತವಲ್ಲದ ಅಥವಾ ಕೆಳವರ್ಗದ ಉಪಭಾಷೆಯ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಕಳಂಕಿತವಾಗಿದ್ದು, ಮಧ್ಯಮ ವರ್ಗದವರಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಯ ಪ್ರಭೇದಗಳ ತ್ವರಿತ ಹರಡುವಿಕೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು.

ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ, ವ್ಯಾಕರಣ ಪ್ರಕರಣದ ಕೊರತೆಯು ಬಹುತೇಕ ಪೂರ್ಣಗೊಂಡಿದೆ (ಇದು ಈಗ ಸರ್ವನಾಮಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ he ಅವನು ಮತ್ತು him ಅವನನ್ನು, she ಅವಳು ಮತ್ತು her ಅವಳನ್ನು, who ಯಾರು ಮತ್ತು whom ಯಾರನ್ನು ), ಮತ್ತು SVO ಪದ ಕ್ರಮವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನಿಗದಿಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ. do-support ಮಾಡು-ಬೆಂಬಲದ ಬಳಕೆಯಂತಹ ಕೆಲವು ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕವಾಗಿವೆ. (ಹಿಂದಿನ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಂತೆ "ಮಾಡು" ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಹಾಯಕವಾಗಿ ಬಳಸಲಿಲ್ಲ; ಮೊದಲಿಗೆ ಇದನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥಕ ರಚನೆಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಮತ್ತು ನಂತರವೂ ಸಹ ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಈಗ, ಕ್ರಿಯಾಪದದೊಂದಿಗೆ ಮಾಡು-ಬೆಂಬಲ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಮಾಣಿತವಾಗುತ್ತಿದೆ.) -ing ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಗತಿಶೀಲ ರೂಪಗಳ ಬಳಕೆಯು ಹೊಸ ನಿರ್ಮಾಣಗಳಿಗೆ ಹರಡುತ್ತಿರುವಂತೆ ತೋರುತ್ತಿದೆ ಮತ್ತು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗುತ್ತಿರುವಂತಹ ರೂಪಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗುತ್ತಿವೆ. ಅನಿಯಮಿತ ರೂಪಗಳ ಕ್ರಮಬದ್ಧಗೊಳಿಸುವಿಕೆಯು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ (ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಕನಸು ಕಾಣುವ ಬದಲು ಕನಸು ಕಂಡಿತು ), ಮತ್ತು ವಿಭಕ್ತಿಯ ರೂಪಗಳಿಗೆ ವಿಶ್ಲೇಷಣಾತ್ಮಕ ಪರ್ಯಾಯಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗುತ್ತಿವೆ. (ಉದಾಹರಣೆಗೆ politer ಶಿಷ್ಟಾಚಾರ ಬದಲಿಗೆ more polite ಹೆಚ್ಚುಶಿಷ್ಟ ). ಅಮೇರಿಕನ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಪ್ರಭಾವದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕೂಡ ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಿದೆ, ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಅಮೇರಿಕನ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಪ್ರಬಲ ಉಪಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿ US ಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಯಿಂದ ಉತ್ತೇಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.

ಭೌಗೋಳಿಕ ವಿತರಣೆ

2017 ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಜಾಗತಿಕವಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸ್ಥಳೀಯ ಮಾತನಾಡುವವರ ಶೇಕಡಾವಾರು ವಿವರ

2016–2021ರ ಐದು-ವರ್ಷದ ಅಮೇರಿಕನ್ ಸಮುದಾಯ ಸಮೀಕ್ಷೆಯ ಪ್ರಕಾರ 50 ರಾಜ್ಯಗಳು, ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್, DC ಮತ್ತು ಪೋರ್ಟೊ ರಿಕೊದ ಪ್ರತಿ ಮೈಕ್ರೋಡೇಟಾ ಏರಿಯಾ (PUMA) ನಲ್ಲಿ 5+ ವಯಸ್ಸಿನ ಅಮೆರಿಕನ್ನರು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ

2016 ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ, 400 ಮಿಲಿಯನ್ ಜನರು ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ತಮ್ಮ ಮೊದಲ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು 1.1 ಬಿಲಿಯನ್ ಜನರು ಅದನ್ನು ದ್ವಿತೀಯ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ. ಮಾತನಾಡುವವರ ಸಂಖ್ಯೆಯಿಂದ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ದೊಡ್ಡ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಖಂಡದ ಸಮುದಾಯಗಳು ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಮುಖ ಸಾಗರಗಳಲ್ಲಿನ ದ್ವೀಪಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ.

ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವ ದೇಶಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಹೇಗೆ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರ ಪ್ರಕಾರ ವಿವಿಧ ವರ್ಗಗಳಾಗಿ ವರ್ಗೀಕರಿಸಬಹುದು. "ಆಂತರಿಕ ವಲಯ" ದೇಶಗಳು ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಅನೇಕ ಮಾತೃಭಾಷೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ದೇಶಗಳು ಲಿಖಿತ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ಗಾಗಿ ಮಾತಿನ ರೂಢಿಗಳನ್ನು ಜಂಟಿಯಾಗಿ ಪ್ರಭಾವಿಸುತ್ತವೆ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕೇವಲ ಒಂದು ದೇಶಕ್ಕೆ ಸೇರಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಇದು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ವಸಾಹತುಗಾರರ ವಂಶಸ್ಥರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸೇರಿಲ್ಲ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷಿಕರ ಕೆಲವು ವಂಶಸ್ಥರಿಂದ ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಹೊಂದಿರುವ ದೇಶಗಳ ಅಧಿಕೃತ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ. ಯಾವುದೇ ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳದ ಜನರು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಭೇಟಿಯಾಗದಿದ್ದಾಗ ಇದು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂವಹನದ ಪ್ರಮುಖ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ.

ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವ ದೇಶಗಳ ಮೂರು ವಲಯಗಳು

2021 ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅವರ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಭಾಷೆಯಾಗಿರುವ ಲಂಡನ್ ನಿವಾಸಿಗಳ ಶೇಕಡಾವಾರು

ಬ್ರಜ್ ಕಚ್ರು ಅವರ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಮೂರು ವಲಯಗಳು

ಭಾರತೀಯ ಭಾಷಾಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಬ್ರಜ್ ಕಚ್ರು ಮೂರು ವಲಯಗಳ ಮಾದರಿಯೊಂದಿಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವ ದೇಶಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವರ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ,

• "ಆಂತರಿಕ ವಲಯ" - ದೇಶಗಳು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಮಾತನಾಡುವ ದೊಡ್ಡ ಸಮುದಾಯಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ,
• "ಹೊರ ವಲಯ" - ದೇಶಗಳು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಮಾತನಾಡುವ ಸಣ್ಣ ಸಮುದಾಯಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ ಆದರೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಅಥವಾ ಪ್ರಸಾರದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಸ್ಥಳೀಯ ಅಧಿಕೃತ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಎರಡನೇ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು
• "ವಿಸ್ತರಿಸುವ ವಲಯ" - ದೇಶಗಳು ಅನೇಕ ಜನರು ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ವಿದೇಶಿ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಕಲಿಯುವ ದೇಶಗಳಾಗಿವೆ.

ಕಚ್ರು ತಮ್ಮ ಮಾದರಿಯನ್ನು ವಿವಿಧ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಹೇಗೆ ಹರಡಿತು, ಬಳಕೆದಾರರು ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಹೇಗೆ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಬಳಸುವ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಮೂರು ವಲಯಗಳು ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ ಸದಸ್ಯತ್ವವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತವೆ.

ಇಂಗ್ಲಿಷ್ (ಆಂತರಿಕ ವಲಯ) ಮಾತೃಭಾಷೆಯ ದೊಡ್ಡ ಸಮುದಾಯಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟನ್, ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್, ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ, ಕೆನಡಾ, ಐರ್ಲೆಂಡ್ ಮತ್ತು ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್ ಸೇರಿವೆ, ಅಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಗಮನಾರ್ಹ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ. ಹೆಚ್ಚು ಸ್ಥಳೀಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವ ದೇಶಗಳೆಂದರೆ, ಅವರೋಹಣ ಕ್ರಮದಲ್ಲಿ, ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ (ಕನಿಷ್ಠ 231 ಮಿಲಿಯನ್), ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್‌ಡಮ್ (60 ಮಿಲಿಯನ್), ಕೆನಡಾ (19 ಮಿಲಿಯನ್), ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ (ಕನಿಷ್ಠ 17 ಮಿಲಿಯನ್), ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾ (4.8 ಮಿಲಿಯನ್), ಐರ್ಲೆಂಡ್ (4.2 ಮಿಲಿಯನ್), ಮತ್ತು ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್ (3.7 ದಶಲಕ್ಷ). ಈ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷಿಕರ ಮಕ್ಕಳು ತಮ್ಮ ಪೋಷಕರಿಂದ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕಲಿಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಇತರ ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಮಾತನಾಡುವ ಸ್ಥಳೀಯ ಜನರು ಮತ್ತು ಹೊಸ ವಲಸಿಗರು ತಮ್ಮ ನೆರೆಹೊರೆ ಮತ್ತು ಕೆಲಸದ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಸಂವಹನ ನಡೆಸಲು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕಲಿಯುತ್ತಾರೆ. ಪ್ರಪಂಚದ ಇತರ ದೇಶಗಳಿಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಹರಡುವ ನೆಲೆಯನ್ನು ಒಳ-ವೃತ್ತದ ದೇಶಗಳು ಒದಗಿಸುತ್ತವೆ.

ಎರಡನೇ ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ವಿದೇಶಿ ಭಾಷೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವವರ ಸಂಖ್ಯೆಗಳ ಅಂದಾಜುಗಳು ಬದಲಾಗುತ್ತವೆ ಎಂಬುದರ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ 470  ಮಿಲಿಯನ್‌ನಿಂದ 1 ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಬಿಲಿಯನ್ ಹೇಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಾವೀಣ್ಯತೆಯನ್ನು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲಾಗಿದೆ. ಭಾಷಾಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಡೇವಿಡ್ ಕ್ರಿಸ್ಟಲ್ ಅಂದಾಜಿಸುವಂತೆ ಸ್ಥಳೀಯರಲ್ಲದ ಭಾಷಿಕರು ಈಗ 3 ರಿಂದ 1 ರ ಅನುಪಾತದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷಿಕರನ್ನು ಮೀರಿಸಿದ್ದಾರೆ ಕಚ್ರು ಅವರ ಮೂರು-ವಲಯಗಳ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ, "ಹೊರ ವೃತ್ತ" ದೇಶಗಳು ಫಿಲಿಪೈನ್ಸ್ ನಂತಹ ದೇಶಗಳಾಗಿವೆ, ಜಮೈಕಾ, ಭಾರತ, ಪಾಕಿಸ್ತಾನ, ಸಿಂಗಾಪುರ್, ಮಲೇಷ್ಯಾ ಮತ್ತು ನೈಜೀರಿಯಾ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷಿಕರು ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿರುತ್ತಾರೆ ಆದರೆ ಶಿಕ್ಷಣ, ಸರ್ಕಾರ ಅಥವಾ ದೇಶೀಯ ವ್ಯವಹಾರಕ್ಕಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಎರಡನೇ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಶಾಲಾ ಸೂಚನೆ ಮತ್ತು ಸರ್ಕಾರದೊಂದಿಗಿನ ಅದರ ವಾಡಿಕೆಯ ಅಧಿಕೃತ ಸಂವಹನಕ್ಕಾಗಿ ಬಳಕೆಯಾಗಿದೆ.

ಆ ದೇಶಗಳು ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಮಾಣಿತ ಆವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಆಂಗ್ಲ-ಆಧಾರಿತ ಕ್ರಿಯೋಲ್ ಉಪಭಾಷೆಯ ಮುಂದುವರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷಿಕರನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಆಂಗ್ಲ-ಮಾತನಾಡುವ ಪೋಷಕರಿಗೆ ಜನಿಸಿದ ಸ್ಥಳೀಯರಲ್ಲದವರು ಕಲಿಯುವ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ವೈವಿಧ್ಯಗಳು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಅವರ ವ್ಯಾಕರಣದಲ್ಲಿ, ಆ ಕಲಿಯುವವರು ಮಾತನಾಡುವ ಇತರ ಭಾಷೆಗಳಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತವಾಗಬಹುದು. ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಭೇದಗಳು ಒಳ-ವೃತ್ತದ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷಿಕರು ಕಡಿಮೆ ಬಳಸುವ ಪದಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿವೆ, ಮತ್ತು ಅವು ಒಳ-ವೃತ್ತದ ಪ್ರಭೇದಗಳಿಂದ ವ್ಯಾಕರಣ ಮತ್ತು ಧ್ವನಿಶಾಸ್ತ್ರದ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ತೋರಿಸಬಹುದು. ಒಳ-ವೃತ್ತದ ದೇಶಗಳ ಪ್ರಮಾಣಿತ ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೊರಗಿನ-ವೃತ್ತದ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಬಳಕೆಗೆ ರೂಢಿಯಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಮೊದಲ ಭಾಷೆಯಾಗಿ, ಮೂರು-ವೃತ್ತಗಳ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ, ಪೋಲೆಂಡ್, ಚೀನಾ, ಬ್ರೆಜಿಲ್, ಜರ್ಮನಿ, ಜಪಾನ್, ಇಂಡೋನೇಷಿಯಾ, ಈಜಿಪ್ಟ್ ಮತ್ತು ಇತರ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ವಿದೇಶಿ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಕಲಿಸುವ ದೇಶಗಳು "ವಿಸ್ತರಿಸುವ ವಲಯ" ವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತವೆ. ಎರಡನೆಯ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಮತ್ತು ವಿದೇಶಿ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಚರ್ಚಾಸ್ಪದವಾಗಿರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಬದಲಾಗಬಹುದು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ನೆದರ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್ಸ್ ಮತ್ತು ಯುರೋಪ್‌ನ ಇತರ ಕೆಲವು ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ಎರಡನೇ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಜ್ಞಾನವು ಬಹುತೇಕ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕವಾಗಿದೆ, ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ 80 ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟು ಜನರು ಅದನ್ನು ಬಳಸಲು ಸಮರ್ಥರಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಹೀಗಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಸಂವಹನ ಮಾಡಲು ವಾಡಿಕೆಯಂತೆ ವಿದೇಶಿಯರೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಸರ್ಕಾರಿ ವ್ಯವಹಾರಕ್ಕೆ ಬಳಸದಿದ್ದರೂ, ಅದರ ವ್ಯಾಪಕ ಬಳಕೆಯು ಅವುಗಳನ್ನು "ಹೊರ ವೃತ್ತ" ಮತ್ತು "ವಿಸ್ತರಿಸುವ ವೃತ್ತ" ನಡುವಿನ ಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸುತ್ತದೆ. ವಿಶ್ವ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ, ಅದರ ಬಳಕೆದಾರರು ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷಿಕರು ಅಲ್ಲ ಆದರೆ ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಎರಡನೇ ಅಥವಾ ವಿದೇಶಿ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ.

ವಿಸ್ತರಿಸುತ್ತಿರುವ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಅನೇಕ ಬಳಕೆದಾರರು ಇತರ ಜನರೊಂದಿಗೆ ಸಂವಹನ ನಡೆಸಲು ಇದನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷಿಕರೊಂದಿಗಿನ ಸಂವಹನವು ಭಾಷೆಯನ್ನು ಬಳಸುವ ಅವರ ನಿರ್ಧಾರದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಸ್ಥಳೀಯವಲ್ಲದ ಪ್ರಭೇದಗಳನ್ನು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂವಹನಕ್ಕಾಗಿ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಅಂತಹ ಒಂದು ವಿಧದ ಭಾಷಿಕರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇತರ ಪ್ರಭೇದಗಳ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇಂದು ಪ್ರಪಂಚದ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಸಂಭಾಷಣೆಯು ವಿವಿಧ ದೇಶಗಳ ಭಾಷಿಕರನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದ್ದರೂ ಸಹ, ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಮಾತೃಭಾಷೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಗಣಿತ ಮತ್ತು ವಿಜ್ಞಾನಗಳ ಹಂಚಿಕೆಯ ಶಬ್ದಕೋಶಕ್ಕೆ ಇದು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸತ್ಯವಾಗಿದೆ.

ಬಹುಕೇಂದ್ರಿತ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆ

"ಆಂತರಿಕ ವಲಯ" ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಸ್ಥಳೀಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವವರ ಶೇಕಡಾವಾರು ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ತೋರಿಸುವ ಪೈ ಚಾರ್ಟ್. ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷಿಕರು ಈಗ ವಿಶ್ವಾದ್ಯಂತ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಎರಡನೇ ಭಾಷೆ ಮಾತನಾಡುವವರಿಂದ ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿದ್ದಾರೆ (ಈ ಚಾರ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ).

  ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ (64.3%)

  ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಮ್ (16.7%)

  ಕೆನಡಾ (5.3%)

  ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ (4.7%)

  ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ‍್ರಿಕಾ (1.3%)

  ಐರ್ಲೆಂಡ್ (1.1%)

  ನ್ಯೂಜಿಲ್ಯಾಂಡ್ (1%)

  Other (5.6%)

ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಬಹುಕೇಂದ್ರಿತ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ, ಅಂದರೆ ಯಾವುದೇ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪ್ರಾಧಿಕಾರವು ಭಾಷೆಯ ಬಳಕೆಗೆ ಮಾನದಂಡವನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ. ಮಾತನಾಡುವ ಇಂಗ್ಲಿಷ್, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಪ್ರಸಾರದಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಉಚ್ಚಾರಣಾ ಮಾನದಂಡಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತದೆ, ಅದು ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಸ್ಟಮ್ ಮೂಲಕ ಸ್ಥಾಪಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪ್ರಸಾರಕರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಉಚ್ಚಾರಣೆಗಳ ಮೂಲಕ ಒಂದು ದೇಶದಿಂದ ಬರುವುದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮತ್ತೊಂದು ದೇಶದಿಂದ ಬಂದವರು ಎಂದು ಗುರುತಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ವಾರ್ತಾ ಓದುಗ ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟ್‌ಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಲಿಖಿತ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ಸಂಯೋಜಿಸಲಾಗಿದೆ. ಯಾವುದೇ ಸರ್ಕಾರ ಅಥವಾ ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಯಾವುದೇ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆಯಿಲ್ಲದೆ, ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ವಿದ್ಯಾವಂತ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವವರ ಒಮ್ಮತದಿಂದ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಲಿಖಿತ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ರೂಢಿಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಅಮೇರಿಕನ್ ಕೇಳುಗರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಪ್ರಸಾರವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಕೇಳುಗರು ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಮೇರಿಕನ್ ಪ್ರಸಾರವನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವವರು ರೇಡಿಯೋ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು, ದೂರದರ್ಶನ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಮತ್ತು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವ ಪ್ರಪಂಚದ ಅನೇಕ ಭಾಗಗಳಿಂದ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಪ್ರಮಾಣಿತ ಮತ್ತು ಪ್ರಮಾಣಿತವಲ್ಲದ ಎರಡೂ ಪ್ರಭೇದಗಳು ಔಪಚಾರಿಕ ಅಥವಾ ಅನೌಪಚಾರಿಕ ಶೈಲಿಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ, ಪದ ಆಯ್ಕೆ ಮತ್ತು ವಾಕ್ಯರಚನೆಯಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಮತ್ತು ತಾಂತ್ರಿಕ ಮತ್ತು ತಾಂತ್ರಿಕವಲ್ಲದ ದಾಕಲಾತಿಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತದೆ.

ಬ್ರಿಟನ್‌ನ ಹೊರಗಿನ ಇಂಗ್ಲಿಷ್-ಮಾತನಾಡುವ ಆಂತರಿಕ ವಲಯದ ದೇಶಗಳ ವಸಾಹತು ಇತಿಹಾಸವು ಉಪಭಾಷೆಯ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಮಟ್ಟಗೊಳಿಸಲು ಹಾಗೂ ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾ, ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ ಮತ್ತು ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಕೊನೈಸ್ ರೂಪಗಳನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿತು. ಬ್ರಿಟೀಷ್ ಪೂರ್ವಜರಲ್ಲದೆ ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್‌ಗೆ ವಲಸೆ ಬಂದವರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರು ಆಗಮನದ ನಂತರ ಶೀಘ್ರವಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡರು. ಈಗ ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಬಹುಪಾಲು ಏಕಭಾಷಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವವರು, ಮತ್ತು 50 ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ 30 ಸರ್ಕಾರಗಳು ಮತ್ತು US ನ ಎಲ್ಲಾ ಐದು ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಸರ್ಕಾರಗಳು ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ಗೆ ಅಧಿಕೃತ ಅಥವಾ ಸಹ-ಅಧಿಕೃತ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ನೀಡಿವೆ. ಫೆಡರಲ್ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಎಂದಿಗೂ ಅಧಿಕೃತ ಭಾಷೆ ಇರಲಿಲ್ಲ.

ಜಾಗತಿಕ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಇಂಗ್ಲೀಷ್

ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆ ಕಡ್ಡಾಯ ಅಥವಾ ಐಚ್ಛಿಕ ವಿಷಯವಾಗಿರುವ ದೇಶಗಳು

  English is a mandatory subject

  ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕಡ್ಡಾಯ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ

ಜನಾಂಗೀಯವಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಹೊಂದಿರುವ ಜನರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸೇರಿದ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ "ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆ" ಆಗುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದೆ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಬಳಕೆಯು ದೇಶದಿಂದ ದೇಶಕ್ಕೆ ಆಂತರಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂವಹನಕ್ಕಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರು ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಕಾರಣಗಳಿಗಿಂತ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕಲಿಯುತ್ತಾರೆ. ಆಫ್ರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವ ಅನೇಕರು ವಿವಿಧ ದೇಶಗಳ ಆಫ್ರಿಕನ್ನರನ್ನು ಒಂದುಗೂಡಿಸುವ "ಆಫ್ರೋ-ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್" ಭಾಷಾ ಸಮುದಾಯದ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದಾರೆ.

1950 ಮತ್ತು 1960 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಾದ್ಯಂತ ನಿರ್ವಸಾಹತೀಕರಣವು ಮುಂದುವರೆದಂತೆ, ಹಿಂದಿನ ವಸಾಹತುಗಳು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಲಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಸ್ವತಂತ್ರ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಭಾಷಾ ನೀತಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿಸುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದವು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಅನೇಕ ಭಾರತೀಯರಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆಯ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವು ಅದನ್ನು ವಸಾಹತುಶಾಹಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸುವುದರಿಂದ ಅದನ್ನು ಆರ್ಥಿಕ ಪ್ರಗತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಂಘಟಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾರತದ ಅಧಿಕೃತ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಮುಂದುವರಿದಿದೆ. ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಮಾಧ್ಯಮ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆಯ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯು US ಮತ್ತು UK ನಂತರ ವಿಶ್ವದ ಮೂರನೇ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ದೇಶವಾಗಿದೆ. ಆದರೂ ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಮೊದಲ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ವಿರಳವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ, ಕೇವಲ ಒಂದೆರಡು ನೂರು-ಸಾವಿರ ಜನರು ಮಾತ್ರ, ಮತ್ತು ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ 5% ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಜನರು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ನಿರರ್ಗಳವಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ. ಡೇವಿಡ್ ಕ್ರಿಸ್ಟಲ್ 2004 ರಲ್ಲಿ ಹೇಳಿಕೊಂಡಂತೆ, ಸ್ಥಳೀಯ ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯರಲ್ಲದ ಭಾಷಿಕರನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ, ಭಾರತವು ಪ್ರಪಂಚದ ಯಾವುದೇ ದೇಶಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವ ಅಥವಾ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಜನರನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಆದರೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವವರ ಸಂಖ್ಯೆಯು ಅನಿಶ್ಚಿತವಾಗಿದೆ, ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿದ್ವಾಂಸರರ ಪ್ರಕಾರ, ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ಭಾರತಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವವರನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಎಂಬ ಅಭಿಪ್ರಾಯವಿದೆ.

ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲೀಷನ್ನು ಮೊದಲ ಜಾಗತಿಕ ಭಾಷಾ ಕೊಂಡಿಯೆಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ, ಮೊದಲ ವಿಶ್ವ ಭಾಷೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ವೃತ್ತಪತ್ರಿಕೆ ಪ್ರಕಟಣೆ, ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರಕಟಣೆ, ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ದೂರಸಂಪರ್ಕ, ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಪ್ರಕಟಣೆ, ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವ್ಯಾಪಾರ, ಸಾಮೂಹಿಕ ಮನರಂಜನೆ ಮತ್ತು ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕತೆಯಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ವಿಶ್ವದ ಅತ್ಯಂತ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುವ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಒಪ್ಪಂದದ ಮೂಲಕ, ಅಗತ್ಯವಿರುವ ನಿಯಂತ್ರಿತ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ ಆಧಾರವಾಗಿದೆ ಸೀಸ್ಪೀಕ್ ಮತ್ತು ಏರ್ಸ್ಪೀಕ್ ಅನ್ನು ಸಮುದ್ರಯಾನ ಮತ್ತು ವಾಯುಯಾನದ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಭಾಷೆಗಳಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸಂಶೋಧನೆಯಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಫ್ರೆಂಚ್ ಮತ್ತು ಜರ್ಮನ್‌ಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು, ಆದರೆ ಈಗ ಅದು ಆ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಹೊಂದಿದೆ. ಇದು 1919 ರಲ್ಲಿ ವರ್ಸೈಲ್ಸ್ ಒಪ್ಪಂದದಲ್ಲಿ ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕತೆಯ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಫ್ರೆಂಚ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಿತು ವಿಶ್ವ ಸಮರ II ರ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಯುನೈಟೆಡ್ ನೇಷನ್ಸ್ ಸ್ಥಾಪನೆಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪೂರ್ವ-ಪ್ರಮುಖವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಈಗ ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕತೆ ಮತ್ತು ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂಬಂಧಗಳ ವಿಶ್ವಾದ್ಯಂತ ಮುಖ್ಯ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಆರು ಅಧಿಕೃತ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಒಲಂಪಿಕ್ ಕಮಿಟಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತದ ಅನೇಕ ಇತರ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಕೆಲಸದ ಭಾಷೆ ಅಥವಾ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಅಧಿಕೃತ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತವೆ.

ಯುರೋಪಿಯನ್ ಫ್ರೀ ಟ್ರೇಡ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್, ಆಗ್ನೇಯ ಏಷ್ಯಾ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ಸಂಘ (ASEAN), ಮತ್ತು ಏಷ್ಯಾ-ಪೆಸಿಫಿಕ್ ಆರ್ಥಿಕ ಸಹಕಾರ (APEC) ದಂತತಹ ಅನೇಕ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ತಮ್ಮ ಸಂಘಟನೆಯ ಏಕೈಕ ಕಾರ್ಯ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಹೊಂದಿಸಿವೆ, ಆದರೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸದಸ್ಯ ದೇಶಗಳು ಬಹುಪಾಲು ಸ್ಥಳೀಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುವವರು. ಯುರೋಪಿಯನ್ ಯೂನಿಯನ್ (ಯೂರೋಪಿನ ಒಕ್ಕೂಟ) ಸದಸ್ಯ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಿಗೆ ಯಾವುದೇ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಒಕ್ಕೂಟದ ಅಧಿಕೃತ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಗೊತ್ತುಪಡಿಸಲು ಅವಕಾಶ ನೀಡುತ್ತದೆ, ಆಚರಣೆಯಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಯೂರೋಪಿನ ಒಕ್ಕೂಟ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಮುಖ್ಯ ಕಾರ್ಯ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ.

ಹೆಚ್ಚಿನ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅಧಿಕೃತ ಭಾಷೆಯಾಗಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಪ್ರಸ್ತುತ ಇದು ವಿದೇಶಿ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಕಲಿಸುವ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ. ಯೂರೋಪಿನ ಒಕ್ಕೂಟದ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ಹತ್ತೊಂಬತ್ತು ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ಸದಸ್ಯ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಹೆಚ್ಚು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುವ ವಿದೇಶಿ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಅದು ಅಧಿಕೃತ ಭಾಷೆಯಾಗಿಲ್ಲ (ಅಂದರೆ, ಐರ್ಲೆಂಡ್ ಮತ್ತು ಮಾಲ್ಟಾ ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಇತರ ದೇಶಗಳು). 2012 ರ ಅಧಿಕೃತ ಯೂರೋಬಾರೋಮೀಟರ್ ಸಮೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ (ಯುಕೆ ಇನ್ನೂ ಯೂರೋಪಿನ ಒಕ್ಕೂಟ ಸದಸ್ಯರಾಗಿದ್ದಾಗ ನಡೆಸಲಾಯಿತು), ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅಧಿಕೃತ ಭಾಷೆಯಾಗಿರುವ ದೇಶಗಳ ಹೊರಗೆ ಯೂರೋಪಿನ ಒಕ್ಕೂಟ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿದವರಲ್ಲಿ 38 ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟು ಜನರು ಆ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಭಾಷಣೆ ನಡೆಸಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ನಂತರ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾದ ವಿದೇಶಿ ಭಾಷೆ, ಫ್ರೆಂಚ್ ಸಂಭಾಷಣೆಯಲ್ಲಿ (ಇದು ಯುಕೆ ಮತ್ತು ಐರ್ಲೆಂಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ತಿಳಿದಿರುವ ವಿದೇಶಿ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ) 12 ಪ್ರತಿಶತ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿದವರನ್ನು ಬಳಸಲಾಗಿದೆ.

ವೈದ್ಯಕೀಯ ಮತ್ತು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ನಂತಹ ಹಲವಾರು ಉದ್ಯೋಗಗಳು ಮತ್ತು ವೃತ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಕೆಲಸದ ಜ್ಞಾನವು ಅಗತ್ಯವಾಗಿದೆ. ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಪ್ರಕಟಣೆಯಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಎಷ್ಟು ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಪಡೆದಿದೆ ಎಂದರೆ 1998 ರಲ್ಲಿ ರಾಸಾಯನಿಕ ಅಮೂರ್ತಗಳಿಂದ ಸೂಚಿಸಲಾದ ಎಲ್ಲಾ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಜರ್ನಲ್ ಲೇಖನಗಳಲ್ಲಿ 80 ಪ್ರತಿಶತಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲೂ 1996 ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಜ್ಞಾನ ಪ್ರಕಟಣೆಗಳಲ್ಲಿನ ಎಲ್ಲಾ ಲೇಖನಗಳಲ್ಲಿ 90 ಪ್ರತಿಶತ ಮತ್ತು 995 ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮಾನವಿಕ ಪ್ರಕಟಣೆಗಳಲ್ಲಿನ 82 ಪ್ರತಿಶತ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ.

ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವ್ಯಾಪಾರಸ್ಥರು, ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಮುದಾಯಗಳು ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಸಹಾಯಕ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಬಳಸಿದ್ದಾರೆ, ಅವರ ಆಸಕ್ತಿಯ ಡೊಮೇನ್‌ಗೆ ಸೂಕ್ತವಾದ ಶಬ್ದಕೋಶಕ್ಕೆ ಒತ್ತು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಕೆಲವು ವಿದ್ವಾಂಸರು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಸಹಾಯಕ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಟ್ರೇಡ್‌ಮಾರ್ಕ್ ಮಾಡಿದ ಗ್ಲೋಬಿಶ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಶಬ್ದಕೋಶದ ಸಣ್ಣ ಉಪವಿಭಾಗವನ್ನು ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತದೆ. (ಸುಮಾರು 1500 ಪದಗಳು, ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವ್ಯವಹಾರ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಲು ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಲಾಗಿದೆ) ಇತರ ಉದಾಹರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಸರಳ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪ್ರಮಾಣಿತ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ವ್ಯಾಕರಣದ ಸಂಯೋಜನೆಯೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿವೆ.

ಜಾಗತಿಕವಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆಯ ಬಳಕೆಯು ಹೆಚ್ಚಾದ್ದರಿಂದ ಇತರ ಭಾಷೆಗಳ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿದೆ, ಇದು ಕೆಲವು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪದಗಳನ್ನು ಇತರ ಭಾಷೆಗಳ ಶಬ್ದಕೋಶಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಯೋಜಿಸಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಈ ಪ್ರಭಾವವು ಬೇರೆ ಭಾಷೆಯ ಸಾವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಕಳವಳಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು, ಮತ್ತು ಭಾಷಾ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಶಾಹಿಯ ಹಕ್ಕುಗಳಿಗೆ, ಮತ್ತು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಹರಡುವಿಕೆಗೆ ಪ್ರತಿರೋಧವನ್ನು ಕೆರಳಿಸಿದೆ; ಆದರೂ ಮಾತನಾಡುವವರ ಇಂಗ್ಲಷ್ ಸಂಖ್ಯೆಯು ಹೆಚ್ಚುತ್ತಲೇ ಇದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತದ ಅನೇಕ ಜನರಿಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಉತ್ತಮ ಉದ್ಯೋಗ ಮತ್ತು ಸುಧಾರಿತ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಆದರೂ ಕೆಲವು ವಿದ್ವಾಂಸರು ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಉಪಭಾಷೆಗಳು ಪರಸ್ಪರ ಅರ್ಥವಾಗದ ಭಾಷೆಗಳಾಗಿ ಬದಲಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿ, ಹೆಚ್ಚಿನವರು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಒಂದು ಮಿಶ‍್ರ (ಕೊನೈಸ್) ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಮಾಣಿತ ರೂಪವು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತದ ಮಾತನಾಡುವವರನ್ನು ಏಕೀಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತದ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ವ್ಯಾಪಕ ಸಂವಹನಕ್ಕಾಗಿ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ವಿಶ್ವಾದ್ಯಂತ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿ ಎಸ್ಪೆರಾಂಟೊ ಸೇರಿದಂತೆ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಹಾಯಕ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಲಾದ ಯಾವುದೇ ನಿರ್ಮಿತ ಭಾಷೆಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಬೆಳೆದಿದೆ.

ಧ್ವನಿಶಾಸ್ತ್ರ

ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆಯ ಧ್ವನಿಮಾವಿಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಧ್ವನಿಶಾಸ್ತ್ರವು ಒಂದು ಉಪಭಾಷೆಯಿಂದ ಇನ್ನೊಂದಕ್ಕೆ ಭಿನ್ನವಾಗಿರುತ್ತದೆ, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪರಸ್ಪರ ಸಂವಹನದಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯಪ್ರವೇಶಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಧ್ವನಿವಿಜ್ಞಾನದ ಬದಲಾವಣೆಯು ಧ್ವನಿಮಾಗಳ ಸಂಶೋಧನೆಗಳ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ (ಅಂದರೆ ಅರ್ಥವನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸುವ ಮಾತಿನ ಶಬ್ದಗಳು), ಮತ್ತು ಧ್ವನಿಮಾವಿಜ್ಞಾನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವು ಧ್ವನಿಮಾಗಳ ಉಚ್ಚಾರಣೆಯಲ್ಲಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಈ ಅವಲೋಕನವು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್‌ಡಮ್ ಮತ್ತು ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್‌ನ ಪ್ರಮಾಣಿತ ಉಚ್ಚಾರಣೆಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ: ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ ಉಚ್ಚಾರಣೆ (RP) ಮತ್ತು ಜನರಲ್ ಅಮೇರಿಕನ್ (GA). (ನೋಡಿ § ಉಪಭಾಷೆಗಳು, ಉಚ್ಚಾರಣೆಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರಭೇದಗಳು, ಕೆಳಗೆ. )

ಕೆಳಗೆ ಬಳಸಲಾದ ಧ್ವನಿಮಾವಿಜ್ಞಾನ ಚಿಹ್ನೆಗಳು ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಫೋನೆಟಿಕ್ ಆಲ್ಫಾಬೆಟ್ (IPA) ನಿಂದ ಬಂದವು.

ವ್ಯಂಜನಗಳು

ಹೆಚ್ಚಿನ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಉಪಭಾಷೆಗಳು ಒಂದೇ 24 ವ್ಯಂಜನ ಧ್ವನಿಮಾಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.  ಕೆಳಗೆ ತೋರಿಸಿರುವ ವ್ಯಂಜನದ ಸಂಶೋಧನೆಯು ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾ ಇಂಗ್ಲೀಷ್, ಮತ್ತು RP ಗೆ ಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ.

ವ್ಯಂಜನ ಧ್ವನಿಮಾಗಳು

	ಓಷ್ಠ್ಯ		ದಂತ್ಯೊಷ್ಠ್ಯ		ದಂತ್ಯ		ತಾಲವ್ಯ		ತಾಲವ್ಯ		ಕಂಠ್ಯ		ಗಲಕುಹರ
ಅನುನಾಸಿಕ		m				n						ŋ
ಸ್ಪರ್ಷಧ್ವನಿ	p	b			t	d					k	ɡ
ಘರ್ಷಧ್ವನಿ							tʃ	dʒ
ಊಷ್ಮಧ್ವನಿ	f	v	θ	ð	s	z	ʃ	ʒ					h
ಅಂದಾಜು						l		ɹ *		j		w

* ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ ಲಿಪ್ಯಂತರ /r/

ಕೋಷ್ಟಕದಲ್ಲಿ, ಪ್ರತಿಬಂಧಕಗಳು (ನಿಲುಗಡೆಗಳು,ಘರ್ಷಧ‍್ವನಿಗಳು ಮತ್ತು ಊಷ್ಮಧ್ವನಿಗಳು) ಜೋಡಿಯಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಾಗ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ /p b/, /tʃ dʒ/, ಮತ್ತು /s z/, ಮೊದಲನೆಯದು ಮಹಾಪ್ರಾಣ (ಬಲವಾದ) ಮತ್ತು ಎರಡನೆಯದು ಅಲ್ಪಪ್ರಾಣ (ದುರ್ಬಲ). /p tʃ s/ ನಂತಹ ಮಹಾಪ್ರಾಣಪ್ರತಿರೋಧಕಗಳು ಅಲ್ಪಪ್ರಾಣ ವ್ಯಂಜನಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಸ್ನಾಯುವಿನ ಒತ್ತಡ ಮತ್ತು ಉಸಿರಾಟದ ಬಲದಿಂದ ಉಚ್ಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ /b dʒ z/, ಮತ್ತು ಯಾವಾಗಲೂ ಧ್ವನಿರಹಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ . ಅಲ್ಪಪ್ರಾಣ ವ್ಯಂಜನಗಳು ಉಚ್ಚಾರಣೆಗಳ ಪ್ರಾರಂಭ ಮತ್ತು ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಭಾಗಶಃ ಧ್ವನಿ ನೀಡುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಸ್ವರಗಳ ನಡುವೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಧ್ವನಿ ನೀಡುತ್ತವೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಉಪಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ /p/ ನಂತಹ ಮಹಾಪ್ರಾಣ ತಡೆಗಳು ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಉಚ್ಚಾರಣೆ ಅಥವಾ ಧ್ವನಿವರ್ಧಕ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ: ಒತ್ತುವ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಅವು ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಸಂಭವಿಸಿದಾಗ ಅವು [pʰ] ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆಯಾಗಿರುತ್ತವೆ, ಇತರ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅಪೇಕ್ಷಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗದ [p̚] ಅಥವಾ ಪೂರ್ವ- ಒಂದು ಉಚ್ಚಾರಾಂಶದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಕಂಠ್ಯೀಕರಣ [ʔp]. ಏಕ-ಉಚ್ಚಾರಾಂಶದ ಪದದಲ್ಲಿ, ಮಹಾಪ್ರಾಣ ತಡೆಯು ಮೊದಲು ಸ್ವರವನ್ನು ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ: ಆದ್ದರಿಂದ ನಿಪ್ ನಿಬ್ [nɪˑb̥] ಗಿಂತ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ಕಡಿಮೆ ಸ್ವರವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ (ಧ್ವನಿಮಾವಿಜ್ಞಾನ, ಆದರೆ ಧ್ವನಿಶಾಸ್ತ್ರ ಅಲ್ಲ) ( ಕೆಳಗೆ ನೋಡಿ ).

• ಅಲ್ಪಪ್ರಾಣ ನಿಲ್ದಾಣಗಳು: bin [b̥ɪˑn], about [əˈbaʊt], nib [nɪˑb̥]
• ಮಹಾಪ್ರಾಣ ನಿಲ್ದಾಣಗಳು: pin [pʰɪn] ; spin [spɪn] ; happy [ˈhæpi] ; nip [nɪp̚] ಅಥವಾ [nɪʔp]

RP ಯಲ್ಲಿ, ಪಾರ್ಶ್ವದ ಅಂದಾಜು /l/, ಎರಡು ಮುಖ್ಯ ಸ್ವರಧ್ವನಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ (ಉಚ್ಚಾರಣೆ ರೂಪಾಂತರಗಳು): ಸ್ಪಷ್ಟ ಅಥವಾ ಸರಳ [l], ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿರುವಂತೆ ಮತ್ತು ಗಾಢ ಅಥವಾ ಒತ್ತಿ [ɫ], ಪೂರ್ಣವಾಗಿ . GA ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಡಾರ್ಕ್ ಎಲ್ ಅನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ.

• ಸ್ಪಷ್ಟ l : RP light ಬೆಳಕು [laɪt]
• ಗಾಢ l : RP ಮತ್ತು GA full ಪೂರ್ಣ [fʊɫ], GA light ಬೆಳಕು [ɫaɪt]

ಎಲ್ಲಾ ಧ್ವನಿಸ್ತಾನಗಳು (ಹಗುರವಾಗಿ /l, r/ ಮತ್ತು ನಾಸಿಕಗಳು /m, n, ŋ/ ) ಧ್ವನಿಯಿಲ್ಲದ ಅಡಚಣೆಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವಾಗ ವಿಭಜಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಪದದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಂಜನವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವಾಗ ಅವು ಉಚ್ಚಾರಾಂಶಗಳಾಗಿವೆ.

• ಧ್ವನಿಯಿಲ್ಲದ ಧ್ವನಿಸ್ತಾನಗಳು: clay ಕ್ಲೇ [kl̥eɪ̯] ; snow RP [sn̥əʊ̯], GA [sn̥oʊ̯]
• ಪಠ್ಯಕ್ರಮದ ಧ್ವನಿಸ್ತಾನಗಳು: paddle [ˈpad.l̩], button [ˈbʌt.n̩]

ಸ್ವರಗಳು

ಸ್ವರಗಳ ಉಚ್ಚಾರಣೆಯು ಉಪಭಾಷೆಗಳ ನಡುವೆ ಬಹಳ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸ್ಪೀಕರ್‌ನ ಉಚ್ಚಾರಣೆಯ ಅತ್ಯಂತ ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಬಹುದಾದ ಅಂಶಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಕೆಳಗಿನ ಕೋಷ್ಟಕವು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ ಉಚ್ಚಾರಣೆ (RP) ಮತ್ತು ಜನರಲ್ ಅಮೇರಿಕನ್ (GA) ನಲ್ಲಿ ಸ್ವರ ಧ್ವನಿಮಾಗಳನ್ನು ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ; ಭಾಷಾಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಸಂಕಲಿಸಿದ ಶಬ್ದಗಳ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯಿಂದ ಅವು ಸಂಭವಿಸುವ ಪದಗಳು. ಸ್ವರಗಳನ್ನು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಫೋನೆಟಿಕ್ ಆಲ್ಫಾಬೆಟ್‌ನಿಂದ ಚಿಹ್ನೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ; RP ಗಾಗಿ ನೀಡಲಾದವುಗಳು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ನಿಘಂಟುಗಳು ಮತ್ತು ಇತರ ಪ್ರಕಟಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಮಾಣಿತವಾಗಿವೆ.

ಮೊನೊಫ್ಥಾಂಗ್ಸ್

RP	GA	Word
iː	i	need
ɪ		bid
e	ɛ	bed
æ		back
ɑː	ɑ	bra
ɒ		box
	ɔ, ɑ	cloth
ɔː		paw
uː	u	food
ʊ		good
ʌ		but
ɜː	ɜɹ	bird
ə		comma

ಸಂಯುಕ್ತ ಸ್ವರ ಮುಚ್ಚುವುದು

RP	GA	Word
eɪ		bay
əʊ	oʊ	road
aɪ		cry
aʊ		cow
ɔɪ		boy

ಸಂಯುಕ್ತ ಸ್ವರ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವುದು

RP	GA	Word
ɪə	ɪɹ	peer
eə	ɛɹ	pair
ʊə	ʊɹ	poor

ಸ್ವೀಕೃತ ಉಚ್ಛಾರಣೆಯಲ್ಲಿ, ದೀರ್ಘಸ್ವರ ಧ್ವನಿಮಾವಾಗಿದೆ; ದೀರ್ಘ ಸ್ವರಗಳನ್ನು ಮೇಲಿನ ಕೋಷ್ಟಕದಲ್ಲಿ ತ್ರಿಕೋನ ವಿವರಣ ವಿರಾಮ ⟨ ː ⟩ ದೊಂದಿಗೆ ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ bidಬಿಡ್ [bɪd] ಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಅಗತ್ಯದ ಸ್ವರ need [niːd] ] . ಜನರಲ್ ಅಮೇರಿಕನ್‌ನಲ್ಲಿ ದೀರ್ಘಸ್ವರ ವಿಶಿಷ್ಟವಲ್ಲ.

ಸ್ವೀಕೃತ ಉಚ್ಛಾರಣೆ ಮತ್ತು ಜನರಲ್ ಅಮೇರಿಕನ್ ಎರಡರಲ್ಲೂ, ಸ್ವರಗಳನ್ನು ಒಂದೇ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶದಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷಣ ವ್ಯಂಜನಗಳ ಮೊದಲು ಧ್ವನಿಮಾವಾಗಿ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ /t tʃ f/, ಆದರೆ ಪುಲ್ಲಿಂಗ ವ್ಯಂಜನಗಳ ಮೊದಲು /d dʒ v/ ಅಥವಾ ತೆರೆದ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶಗಳಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲ: ಹೀಗಾಗಿ, rich [rɪtʃ], neat [nit], ಮತ್ತು safe [seɪ̯f] ridge [rɪˑdʒ] ನ ಸ್ವರಗಳಿಗಿಂತ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿದೆ, need [niˑd], ಮತ್ತು save [seˑɪ̯v], ಮತ್ತು ಬೆlight [laɪ̯t] ಸ್ವರವು lie [laˑɪ̯] ಗಿಂತ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿದೆ. ಪುಲ್ಲಿಂಗ ವ್ಯಂಜನಗಳು ಉಚ್ಚಾರಾಂಶದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಆಗಾಗ್ಗೆ ಧ್ವನಿರಹಿತವಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಕೆಳಗಿನ ವ್ಯಂಜನವು ಪುಲ್ಲಿಂಗ ಅಥವಾ ವಿಶೇಷಣ ಆಗಿದೆಯೇ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ದೀರ್ಘಸ್ವರವು ಪ್ರಮುಖ ಸೂಚನೆಯಾಗಿದೆ.

ಧ್ವನಿಮಾಶಾಸ್ತ್ರ

ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶವು ಸ್ವರ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶದ ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಉಚ್ಚಾರಾಂಶದ ಪ್ರಾರಂಭ ಮತ್ತು ಕೊನೆ (ಪ್ರಾರಂಭ ಮತ್ತು ಅಂತ್ಯ) ಐಚ್ಛಿಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಉಚ್ಚಾರಾಂಶವು sprint ಸ್ಪ್ರಿಂಟ್ /sprɪnt/ ನಲ್ಲಿರುವಂತೆ ಮೂರು ವ್ಯಂಜನ ಶಬ್ದಗಳೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಬಹುದು ಮತ್ತು (ಕೆಲವು ಉಪಭಾಷೆಗಳಿಗೆ) angsts /aŋksts/ ನಂತೆ ಐದರವರೆಗೆ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳಬಹುದು. ಇದು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶಕ್ಕೆ ಈ ಕೆಳಗಿನ ರಚನೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ, (CCC)V(CCCCC), ಅಲ್ಲಿ C ವ್ಯಂಜನ ಮತ್ತು V ಸ್ವರವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ; strengths/strɛŋkθs/ ಎಂಬ ಪದವು ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ಸಾಧ್ಯವಿರುವ ಅತ್ಯಂತ ಸಂಕೀರ್ಣವಾದ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದೆ. ಆರಂಭಗಳು ಅಥವಾ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ವ್ಯಂಜನಗಳನ್ನು ನಿರ್ಬಂಧಿಸಲಾಗಿದೆ, ಅವು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಕ್ರಮದಂತೆ. ಆರಂಭಗಳು ಕೇವಲ ನಾಲ್ಕು ವಿಧದ ವ್ಯಂಜನ ಸಮೂಹಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರಬಹುದು.

ಒತ್ತಡ, ಲಯ ಮತ್ತು ಸ್ವರ

ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ಒತ್ತಡವು ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ಉಚ್ಚಾರಾಂಶಗಳು ಒತ್ತಿಹೇಳಿದರೆ, ಇತರವುಗಳು ಒತ್ತಡಕ್ಕೊಳಗಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಒತ್ತಡವು ಅವಧಿ, ತೀವ್ರತೆ, ಸ್ವರ ಗುಣಮಟ್ಟ ಮತ್ತು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಪಿಚ್‌ನಲ್ಲಿನ ಬದಲಾವಣೆಗಳ ಸಂಯೋಜನೆಯಾಗಿದೆ. ಒತ್ತಡದ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶಗಳನ್ನು ಒತ್ತಡವಿಲ್ಲದ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶಗಳಿಗಿಂತ ಉದ್ದವಾಗಿ ಮತ್ತು ಜೋರಾಗಿ ಉಚ್ಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಒತ್ತಡವಿಲ್ಲದ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶಗಳಲ್ಲಿನ ಸ್ವರಗಳು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತವೆ ಆದರೆ ಒತ್ತುವ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶಗಳಲ್ಲಿನ ಸ್ವರಗಳು ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಕೆಲವು ಪದಗಳು, ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ಸಣ್ಣ ಕಾರ್ಯದ ಪದಗಳು ಆದರೆ can, ಕ್ಯಾನ್ ನಂತಹ ಕೆಲವು ಮಾದರಿ ಕ್ರಿಯಾಪದಗಳು ದುರ್ಬಲ ಮತ್ತು ಬಲವಾದ ರೂಪಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ, ಅವು ವಾಕ್ಯದೊಳಗೆ ಒತ್ತಡ ಅಥವಾ ಒತ್ತಡವಿಲ್ಲದ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸುತ್ತವೆಯೇ ಎಂಬುದನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿರುತ್ತದೆ.

ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ಒತ್ತಡವು ಧ್ವನಿಮಾತ್ಮಕವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಜೋಡಿ ಪದಗಳನ್ನು ಒತ್ತಡದಿಂದ ಗುರುತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, contract ಒಪ್ಪಂದ ಎಂಬ ಪದವು ನಾಮಪದವಾಗಿ ಬಳಸಿದಾಗ ಮೊದಲ ಉಚ್ಛಾರಾಂಶವು ( / ˈkɒntrækt / KON - trakt KON ಎಂದು ಒತ್ತಿ ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ, / ಕೊನೆಯ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶದ ಮೇಲೆ ( / kən ˈtrækt ) / kən-TRAKT ) ಹೆಚ್ಚಿನ ಅರ್ಥಗಳಿಗಾಗಿ (ಉದಾಹರಣೆಗೆ, "ಗಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿ") ಕ್ರಿಯಾಪದವಾಗಿ ಬಳಸಿದಾಗ,ಇಲ್ಲಿ ಒತ್ತಡವು ಸ್ವರ ಕಡಿತಕ್ಕೆ ಸಂಪರ್ಕ ಹೊಂದಿದೆ. "contract" ("ಒಪ್ಪಂದ") ಎಂಬ ನಾಮಪದದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶವು ಒತ್ತಿ ಹೇಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕಡಿಮೆಯಾಗದ /ɒ/ಸ್ವರವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ "contract" ("ಒಪ್ಪಂದ") ಕ್ರಿಯಾಪದದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶವು ಒತ್ತಡರಹಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದರ /ə/ ಗೆ ಸ್ವರವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಪದಗಳು ಮತ್ತು ಪದಗುಚ್ಛಗಳ ನಡುವೆ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು ಒತ್ತಡವನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಒಂದು ಸಂಯುಕ್ತ ಪದವು ಒಂದೇ ಒತ್ತಡದ ಘಟಕವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಅನುಗುಣವಾದ ಪದಗುಚ್ಛವು ಎರಡನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ: ಉದಾ burnout(ಬರ್ನ್ಔಟ್) ( / ˈbɜːrn aʊt / ) ವಿರುದ್ಧ burn out(ಬರ್ನ್ ಔಟ್ )( / ˈb ɜːrnˈaʊt / ), ಮತ್ತು hotdog ( / ˈhɒtdɒɡ / ) ವಿರುದ್ಧ hot dog ಹಾಟ್‍ಡಾಗ್ / ( / ˈhɒt ˈdɒɡ / ).

ಲಯದ ಪರಿಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ, ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಮಾನ ಒತ್ತಡ ಭಾಷೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಅಂದರೆ ಒತ್ತಡದ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶಗಳ ನಡುವಿನ ಸಮಯದ ಪ್ರಮಾಣವು ಸಮಾನವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಒತ್ತಡದ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶಗಳನ್ನು ಮುಂದೆ ಉಚ್ಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಒತ್ತಡವಿಲ್ಲದ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶಗಳನ್ನು (ಒತ್ತಡಗಳ ನಡುವಿನ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶಗಳು) ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಒತ್ತಡವಿಲ್ಲದ ಉಚ್ಚಾರಾಂಶಗಳಲ್ಲಿನ ಸ್ವರಗಳನ್ನು ಸಹ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸ್ವರ ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುವಿಕೆಯು ಸ್ವರ ಕಡಿತ:ಸ್ವರ ಗುಣಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಬದಲಾವಣೆ

ಪ್ರಮಾಣಿತ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ವೈವಿಧ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳು

ಧ್ವನಿಮಾತ್ಮಕ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳು	ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್	ಕೆನಡಾ	ಗಣರಾಜ್ಯ ಐರ್ಲೆಂಡ್	ಉತ್ತರ ಐರ್ಲೆಂಡ್	ಸ್ಕಾಟ್ಲೆಂಡ್	ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್	ವೇಲ್ಸ್	ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾ	ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ	ಹೊಸದು ಜಿಲ್ಯಾಂಡ್
ತೊಂದರೆ ವಿಲೀನ	ಹೌದು	ಹೌದು
/ɒ / ರೌಂಡ್ ಮಾಡಲಾಗಿಲ್ಲ	ಹೌದು	ಹೌದು	ಹೌದು
/ɜːr / ಎಂದು ಉಚ್ಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ [ɚ]	ಹೌದು	ಹೌದು	ಹೌದು	ಹೌದು
ಕ್ಯಾಚ್ ವಿಲೀನ	ಬಹುಶಃ	ಹೌದು	ಬಹುಶಃ	ಹೌದು	ಹೌದು
ಪೂರ್ಣ ವಿಲೀನ				ಹೌದು	ಹೌದು
/ಟಿ , ಡಿ / ಬೀಸುವುದು/ಫ್ಲಾಪಿಂಗ್	ಹೌದು	ಹೌದು	ಬಹುಶಃ	ಆಗಾಗ್ಗೆ	ವಿರಳವಾಗಿ	ವಿರಳವಾಗಿ	ವಿರಳವಾಗಿ	ವಿರಳವಾಗಿ	ಹೌದು	ಆಗಾಗ್ಗೆ
ಬಲೆ ಸ್ನಾನ ವಿಭಜನೆ			ಬಹುಶಃ	ಬಹುಶಃ		ಆಗಾಗ್ಗೆ	ಹೌದು	ಹೌದು	ಆಗಾಗ್ಗೆ	ಹೌದು
ನಾನ್-ರೋಟಿಕ್ ( /r / -ಸ್ವರಗಳ ನಂತರ ಬೀಳುವಿಕೆ)						ಹೌದು	ಹೌದು	ಹೌದು	ಹೌದು	ಹೌದು
/æ, ɛ/ ಗಾಗಿ ಸ್ವರಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ								ಹೌದು	ಹೌದು	ಹೌದು
/l / ಯಾವಾಗಲೂ ಉಚ್ಚರಿಸಬಹುದು [ɫ]	ಹೌದು	ಹೌದು		ಹೌದು	ಹೌದು				ಹೌದು	ಹೌದು
/ɑːr/ ಮುಂಭಾಗದ (ಫೋನೆಟಿಕ್ಸ್)/ಮುಂಭಾಗದಲ್ಲಿದೆ		ಬಹುಶಃ	ಬಹುಶಃ						ಹೌದು	ಹೌದು

ಉಪಭಾಷೆಗಳು ಮತ್ತು ಕಡಿಮೆ ಸ್ವರಗಳು

ಶಬ್ದಕೋಶ ಪಟ್ಟಿ	RP	GA	ಮಾಡಬಹುದು	ಧ್ವನಿ ಬದಲಾವಣೆ
T	/ɔː/	/ɔ/ ಅಥವಾ /ɑ/	/ɑ/	ಕ್ಯಾಚ್ ವಿಲೀನ
	/ɒ/			ಬಹಳಷ್ಟು ಬಟ್ಟೆಯ ವಿಭಜನೆ
		/ɑ/		ತಂದೆ ತೊಂದರೆ ವಿಲೀನ
	/ɑː/
		/æ/	/æ/	ಬಲೆ ಸ್ನಾನ ವಿಭಜನೆ
	/æ/

ಸ್ವರಗಳ ಉಚ್ಚಾರಣೆಯಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ವೈವಿಧ್ಯಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಬದಲಾಗುತ್ತವೆ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅಲ್ಲದ-ಮಾತನಾಡುವ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣದ ಮಾನದಂಡಗಳಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುವ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪ್ರಭೇದಗಳೆಂದರೆ ಬ್ರಿಟಿಷ್ (BrE) ಮತ್ತು ಅಮೇರಿಕನ್ (AmE). ಕೆನಡಾ, ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ, ಐರ್ಲೆಂಡ್, ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾದಂತಹ ದೇಶಗಳು ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಪ್ರಭೇದಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ, ಇವುಗಳನ್ನು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣದ ಮಾನದಂಡಗಳಾಗಿ ಕಡಿಮೆ ಬಾರಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ವಿವಿಧ ಉಪಭಾಷೆಗಳ ನಡುವಿನ ಕೆಲವು ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳನ್ನು "ಸ್ಟ್ಯಾಂಡರ್ಡ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ವೈವಿಧ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳು" ಕೋಷ್ಟಕದಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಲಾಗಿದೆ.

ವ್ಯಾಕರಣ

ಇಂಡೋ-ಯುರೋಪಿಯನ್ ಭಾಷೆಯ ವೈಶಿಷ್ಯದಂತೆ, ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಆಪಾದಿತ ಆಕೃತಿಮಾ ಜೋಡಣೆಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತದೆ. ಇತರ ಇಂಡೋ-ಯುರೋಪಿಯನ್ ಭಾಷೆಗಳಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿ, ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ವಿಶ್ಲೇಷಣಾತ್ಮಕ ರಚನೆಗಳ ಪರವಾಗಿ ವಿಭಕ್ತಿ ಪ್ರಕರಣದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕೈಬಿಟ್ಟಿದೆ. ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸರ್ವನಾಮಗಳು ಮಾತ್ರ ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ಪದ ವರ್ಗಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಬಲವಾಗಿ ರೂಪವಿಜ್ಞಾನ ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕನಿಷ್ಠ ಏಳು ಪ್ರಮುಖ ಪದ ವರ್ಗಗಳನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸುತ್ತದೆ: ಕ್ರಿಯಾಪದಗಳು, ನಾಮಪದಗಳು, ವಿಶೇಷಣಗಳು, ಕ್ರಿಯಾವಿಶೇಷಣಗಳು, ನಿರ್ಣಯಕಾರಕಗಳು (ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ), ಪೂರ್ವಭಾವಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಂಯೋಗಗಳು. ಕೆಲವು ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಗಳು ಸರ್ವನಾಮಗಳನ್ನು ನಾಮಪದಗಳಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾದ ವರ್ಗವಾಗಿ ಸೇರಿಸುತ್ತವೆ, ಮತ್ತು ಸಂಯೋಗಗಳನ್ನು ಅಧೀನಕಾರರು ಮತ್ತು ಸಂಯೋಜಕಗಳಾಗಿ ಉಪವಿಭಾಗ ಮಾಡಿ ಮತ್ತು ಮಧ್ಯಸ್ಥಿಕೆಗಳ ವರ್ಗವನ್ನು ಸೇರಿಸುತ್ತವೆ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕೂಡ ಉತ್ಕೃಷ್ಟವಾದ ಸಹಾಯಕ ಕ್ರಿಯಾಪದಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಹೊಂದಿವೆ ಮತ್ತು ಮಾಡು, ಮನಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ಅಂಶದ ವರ್ಗಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು do-ಬೆಂಬಲ, wh-ಚಲನೆ ( wh - ನಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವ ಪ್ರಶ್ನೆ ಪದಗಳ ಮುಂಭಾಗ) ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಕ್ರಿಯಾಪದಗಳೊಂದಿಗೆ ಪದ ಕ್ರಮದ ವಿಲೋಮದಿಂದ ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಜರ್ಮನಿಕ್ ಭಾಷೆಗಳ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಕೆಲವು ಲಕ್ಷಣಗಳು ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲೂ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿವೆ.

ನಾಮಪದಗಳು ಮತ್ತು ನಾಮಪದ ನುಡಿಗಟ್ಟುಗಳು

ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನಾಮಪದಗಳನ್ನು ಸಂಖ್ಯೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಾಧೀನಕ್ಕಾಗಿ ಮಾತ್ರ ವಿಭಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ವ್ಯುತ್ಪತ್ತಿ ಅಥವಾ ಸಂಯೋಜನೆಯ ಮೂಲಕ ಹೊಸ ನಾಮಪದಗಳನ್ನು ರಚಿಸಬಹುದು. ಅವುಗಳನ್ನು ಶಬ್ದಾರ್ಥವಾಗಿ ಸರಿಯಾದ ನಾಮಪದಗಳು (ಹೆಸರುಗಳು) ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯ ನಾಮಪದಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯ ನಾಮಪದಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಮೂರ್ತ ಮತ್ತು ಅಮೂರ್ತ ನಾಮಪದಗಳಾಗಿ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಕರಣದ ಪ್ರಕಾರ ಎಣಿಕೆ ನಾಮಪದಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಮೂಹಿಕ ನಾಮಪದಗಳೆಂಧು ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಬಹುವಚನ ಪ್ರತ್ಯಯ - s ಬಳಕೆಯ ಮೂಲಕ ಬಹುವಚನ ಸಂಖ್ಯೆಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ನಾಮಪದಗಳನ್ನು ವಿಭಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಕೆಲವು ನಾಮಪದಗಳು ಅನಿಯಮಿತ ಬಹುವಚನ ರೂಪಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಸಾಮೂಹಿಕ ನಾಮಪದಗಳನ್ನು ಎಣಿಕೆ ನಾಮಪದ ವರ್ಗೀಕರಣದ ಮೂಲಕ ಮಾತ್ರ ಬಹುವಚನಗೊಳಿಸಬಹುದು, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಒಂದು ತುಂಡು ಬ್ರೆಡ್, ಎರಡು ತುಂಡು ಬ್ರೆಡ್.

ನಿಯಮಿತ ಬಹುವಚನ ರಚನೆ:

• ಏಕವಚನ: cat, dog ಬೆಕ್ಕು, ನಾಯಿ
• ಬಹುವಚನ: cats, dogs ಬೆಕ್ಕುಗಳು, ನಾಯಿಗಳು

ಅನಿಯಮಿತ ಬಹುವಚನ ರಚನೆ:

• ಏಕವಚನ: man, woman, foot, fish, ox, knife, mouse ಪುರುಷ, ಮಹಿಳೆ, ಕಾಲು, ಮೀನು, ಎತ್ತು, ಚಾಕು, ಇಲಿ
• ಬಹುವಚನ: men, women, feet, fish, oxen, knives, mice ಪುರುಷರು, ಮಹಿಳೆಯರು, ಕಾಲುಗಳು, ಮೀನುಗಳು, ಎತ್ತುಗಳು, ಚಾಕುಗಳು, ಇಲಿಗಳು

ಸ್ವಾಮ್ಯದ ನಿರ್ಮಾಣಗಳು:

• With -s: The woman's husband's child ಜೊತೆ -s: ಮಹಿಳೆಯ ಗಂಡನ ಮಗು
• With of: The child of the husband of the woman ಇದರೊಂದಿಗೆ: ಮಹಿಳೆಯ ಗಂಡನ ಮಗು

ವಿಶೇಷಣಗಳು

ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ವಿಶೇಷಣಗಳು ಉತ್ತಮ, ದೊಡ್ಡದು, ಆಸಕ್ತಿದಾಯಕ ಮತ್ತು ಕೆನಡಿಯನ್ ನಂತಹ ಪದಗಳಾಗಿವೆ, ಅದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಾಮಪದಗಳನ್ನು ಮಾರ್ಪಡಿಸುತ್ತದೆ, ಅವುಗಳ ಉಲ್ಲೇಖಗಳ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ (ಉದಾ, ಕೆಂಪು ಕಾರು ). ಮಾರ್ಪಾಡುಗಳಾಗಿ, ಅವರು ಮಾರ್ಪಡಿಸುವ ನಾಮಪದಗಳ ಮೊದಲು ಮತ್ತು ನಿರ್ಧರಿಸುವ ನಂತರ ಬರುತ್ತಾರೆ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ವಿಶೇಷಣಗಳು ಪೂರ್ವಸೂಚಕ ಪೂರಕಗಳಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತವೆ (ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಮಗು ಸಂತೋಷವಾಗಿದೆ).

ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ, ಇತರ ಇಂಡೋ-ಯುರೋಪಿಯನ್ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಗುಣವಾಚಕಗಳು ಮಾಡುವಂತೆ, ಅವರು ಮಾರ್ಪಡಿಸುವ ನಾಮಪದದೊಂದಿಗೆ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಗುಣವಾಚಕಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ತೆಳ್ಳಗಿನ ಹುಡುಗ ಮತ್ತು ಅನೇಕ ತೆಳ್ಳಗಿನ ಹುಡುಗಿಯರು ಎಂಬ ಪದಗುಚ್ಛಗಳಲ್ಲಿ, ನಾಮಪದದ ಸಂಖ್ಯೆ ಅಥವಾ ಲಿಂಗವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು ತೆಳ್ಳಗಿನ ವಿಶೇಷಣವು ರೂಪವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ಕೆಲವು ಗುಣವಾಚಕಗಳನ್ನು ಹೋಲಿಕೆಯ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಧನಾತ್ಮಕ ಪದವಿಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ, ಪ್ರತ್ಯಯ -er ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಗುರುತಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು -est ಅತಿಶಯೋಕ್ತಿಯನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತದೆ: ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗ, ಹುಡುಗ ಹುಡುಗಿಗಿಂತ ಚಿಕ್ಕವನು, ಆ ಹುಡುಗ ಚಿಕ್ಕವನು . ಕೆಲವು ವಿಶೇಷಣಗಳು ಅನಿಯಮಿತ ಪೂರಕ ತುಲನಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ಅತ್ಯುನ್ನತ ರೂಪಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಉತ್ತಮ, ಉತ್ತಮ ಮತ್ತು ಉತ್ತಮ ಅತ್ಯುತ್ತಮ . ಇತರ ವಿಶೇಷಣಗಳು ಬಾಹ್ಯ ರಚನೆಗಳಿಂದ ರೂಪುಗೊಂಡ ತುಲನಾತ್ಮಕತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ, ಕ್ರಿಯಾವಿಶೇಷಣವು ತುಲನಾತ್ಮಕತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಗುರುತಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನವು ಅತ್ಯುತ್ಕೃಷ್ಟತೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತದೆ: ಸಂತೋಷ ಅಥವಾ ಹೆಚ್ಚು ಸಂತೋಷ, ಸಂತೋಷದ ಅಥವಾ ಅತ್ಯಂತ ಸಂತೋಷ.

ಪೂರ್ವಭಾವಿ ಸ್ಥಾನಗಳು / Prepositions

ಪೂರ್ವಭಾವಿ ಪದಗುಚ್ಛಗಳು (PP) ಪೂರ್ವಭಾವಿ ಮತ್ತು ಒಂದು ಅಥವಾ ಹೆಚ್ಚಿನ ನಾಮಪದಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಪದಗುಚ್ಛಗಳಾಗಿವೆ, ಉದಾ ನಾಯಿಯೊಂದಿಗೆ, ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನಿಗೆ, ಶಾಲೆಗೆ, ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ನಲ್ಲಿ . ಪೂರ್ವಭಾವಿ ಸ್ಥಾನಗಳು ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕವಾದ ಬಳಕೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ವಿಭಿನ್ನ ಘಟಕಗಳ ನಡುವಿನ ಚಲನೆ, ಸ್ಥಳ ಮತ್ತು ಇತರ ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಅವುಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಅವುಗಳು ಪೂರಕ ಷರತ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯಾಪದಗಳ ಓರೆಯಾದ ವಾದಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸುವಂತಹ ಅನೇಕ ವಾಕ್ಯರಚನೆಯ ಬಳಕೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ನಾನು ಅವನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟೆ ಪದಗುಚ್ಛದಲ್ಲಿ, ಸ್ವೀಕರಿಸುವವರನ್ನು ಗುರುತಿಸುವ ಪೂರ್ವಭಾವಿ, ಅಥವಾ ಕೊಡಲು ಕ್ರಿಯಾಪದದ ಪರೋಕ್ಷ ವಸ್ತು. ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ ಪದಗಳನ್ನು ಅವರು ಹಿಂದಿನ ನಾಮಪದದ ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಿದರೆ ಮಾತ್ರ ಅವುಗಳನ್ನು ಪೂರ್ವಭಾವಿಯಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಸರ್ವನಾಮಗಳು "ಅವಳೊಂದಿಗೆ", "ನನಗೆ", "ನಮಗಾಗಿ" ಎಂಬ ವ್ಯಕ್ತಿನಿಷ್ಠ ರೂಪಕ್ಕಿಂತ ವಸ್ತುನಿಷ್ಠವಾಗಿ ಬಳಸಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ Huddleston & Pullum (2002 ನಂತಹ ಕೆಲವು ಸಮಕಾಲೀನ ವ್ಯಾಕರಣಗಳು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಪ್ರಕರಣದ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಪೂರ್ವಭಾವಿಗಳ ವರ್ಗದ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುವ ಲಕ್ಷಣವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಪೂರ್ವಭಾವಿ ಪದಗುಚ್ಛಗಳ ಶೀರ್ಷಿಕೆಗಳಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವ ಪದಗಳಾಗಿ ಪೂರ್ವಭಾವಿಗಳನ್ನು ವ್ಯ[ ಉಲ್ಲೇಖದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ]ಾಖ್ಯಾನಿಸುತ್ತದೆ.

ಬರವಣಿಗೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆ

ಒಂಬತ್ತನೇ ಶತಮಾನದಿಂದ, ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನ್ನು ಲ್ಯಾಟಿನ್ ವರ್ಣಮಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ (ಇದನ್ನು ರೋಮನ್ ವರ್ಣಮಾಲೆ ಎಂದೂ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ). ಆಂಗ್ಲೋ-ಸ್ಯಾಕ್ಸನ್ ರೂನ್‌ಗಳಲ್ಲಿನ ಹಿಂದಿನ ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪಠ್ಯಗಳು ಕೇವಲ ಚಿಕ್ಕ ಬರಹಗಳಾಗಿವೆ. ಇಂದಿಗೂ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿರುವ ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿನ ಬಹುಪಾಲು ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ರೋಮನ್ ವರ್ಣಮಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ. ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ವರ್ಣಮಾಲೆಯು ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಲಿಪಿಯ 26 ಅಕ್ಷರಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ: a, b, c, d, e, f, g, h, i, j, k, l, m, n, o, p, q, r, s, t, u, v, w, x, y, z (ಇದು ಬಂಡವಾಳದ ರೂಪಗಳನ್ನು ಸಹ ಹೊಂದಿದೆ: A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, Y, Z).

ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಕಾಗುಣಿತ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಅಥವಾ ಅಕ್ಷರ ಸಂಯೋಜನೆ ಬಹು-ಪದರ ಮತ್ತು ಸಂಕೀರ್ಣವಾಗಿದೆ, ಸ್ಥಳೀಯ ಜರ್ಮನಿಕ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೇಲೆ ಫ್ರೆಂಚ್, ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಮತ್ತು ಗ್ರೀಕ್ ಕಾಗುಣಿತದ ಅಂಶಗಳಿವೆ. ಅಕ್ಷರ ಸಂಯೋಜನೆಯು ವೇಗವನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳದ ಧ್ವನಿ ಬದಲಾವಣೆಗಳ ಮೂಲಕ ಹೆಚ್ಚಿನ ತೊಡಕುಗಳು ಉಂಟಾಗಿವೆ. ಅಧಿಕೃತ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಕಾಗುಣಿತ ಸುಧಾರಣೆಗಳನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಿದ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ, ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಉಚ್ಚಾರಣೆಯ ಕಡಿಮೆ ಸ್ಥಿರವಾದ ಸೂಚಕವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಪದಗಳ ಪ್ರಮಾಣಿತ ಕಾಗುಣಿತವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಅದು ಪದವನ್ನು ಹೇಗೆ ಉಚ್ಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಊಹಿಸಲು ಹೆಚ್ಚು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಮತ್ತು ಅಮೇರಿಕನ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನಡುವೆ ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ಕಾಗುಣಿತ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳಿವೆ . ಈ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ಕಾಗುಣಿತ ಸುಧಾರಣೆಯ ಪ್ರಸ್ತಾಪಗಳನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿವೆ.

ವ್ಯಂಜನ ಶಬ್ದಗಳನ್ನು ಉಚ್ಚರಿಸಲು ಬಳಸುವ ಅಕ್ಷರಗಳು ಅಥವಾ ಡಿಗ್ರಾಫ್‌ಗಳಿಗೆ ಕಾಗುಣಿತ ಮತ್ತು ಉಚ್ಚಾರಣೆಯ ನಡುವಿನ ವ್ಯವಹಾರವನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಓದುಗರು ಅವಲಂಬಿಸಬಹುದು. b, d, f, h, j, k, l, m, n, p, r, s, t, v, w, y, z ಅಕ್ಷರಗಳು ಕ್ರಮವಾಗಿ ಫೋನೆಮ್ಸ್ /b, d, f, h, dʒ, k, l, m, n, p, r, s, t, v, w, j, z/ ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತವೆ /b, d, f, h, dʒ, k, l, m, n, p, r, s, t, v, w, j, z/ . c ಮತ್ತು g ಅಕ್ಷರಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ /k/ ಮತ್ತು /ɡ/ ಅನ್ನು c ಮತ್ತು g ಅಕ್ಷರಗಳ ಉಚ್ಚಾರಣೆಗಳಲ್ಲಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು, ಮೃದುವಾದ c ಉಚ್ಚಾರಣೆ /s/ ಮತ್ತು ಮೃದುವಾದ g ಉಚ್ಚಾರಣೆ /dʒ/ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತವೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪ್ರಮಾಣಿತ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕಾಗುಣಿತದಲ್ಲಿ ಕೆಳಗಿನ ಅಕ್ಷರಗಳಿಂದ ಸಂಕೇತಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ. ಧ್ವನಿಗಳು ಮತ್ತು ಧ್ವನಿಮಾಗಳು ಅನುಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಲು ಬಳಸಲಾಗುವ ಡಿಗ್ರಾಫ್‌ಗಳು /tʃ/ ಗಾಗಿ ch, /ʃ/ ಗೆ sh, /θ/ ಅಥವಾ /ð/ ಗೆ th, /ŋ/ ಗೆ ng, /kw/ ಗೆ q ಮತ್ತು /f/ in ಗಾಗಿ ph ಗ್ರೀಕ್ ಮೂಲದ ಪದಗಳು. ಏಕ ಅಕ್ಷರ x ಅನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ /z/ ಎಂದು ಪದ-ಆರಂಭಿಕ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು /ks/ ಎಂದು ಉಚ್ಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಸಾಮಾನ್ಯೀಕರಣಗಳಿಗೆ ಅಪವಾದಗಳಿವೆ, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎರವಲು ಪದಗಳನ್ನು ಅವುಗಳ ಮೂಲದ ಭಾಷೆಗಳ ಕಾಗುಣಿತ ಮಾದರಿಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಉಚ್ಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪದಗಳಿಗೆ ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಕಾಗುಣಿತ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಲು ಆಧುನಿಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಆರಂಭಿಕ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದ ಜರ್ಮನಿಕ್ ಮೂಲದಅವಶೇಷಗಳು.

ಉಪಭಾಷೆಗಳು, ಉಚ್ಚಾರಣೆಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರಭೇದಗಳು

ಉಪಭಾಷಾಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಅನೇಕ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಉಪಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತಾರೆ, ಇದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವ್ಯಾಕರಣ, ಶಬ್ದಕೋಶ ಮತ್ತು ಉಚ್ಚಾರಣೆಯ ಮಾದರಿಗಳಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ ಭಿನ್ನವಾಗಿರುವ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಪ್ರಭೇದಗಳನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ. ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಪ್ರದೇಶಗಳ ಉಚ್ಚಾರಣೆಯು ಉಪಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಉಚ್ಚಾರಣೆಗಳಾಗಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸುತ್ತದೆ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನ ಪ್ರಮುಖ ಸ್ಥಳೀಯ ಉಪಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಭಾಷಾಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ (BrE) ಮತ್ತು ಉತ್ತರ ಅಮೇರಿಕನ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ (NAE) ಎಂಬ ಎರಡು ಸಾಮಾನ್ಯ ವರ್ಗಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪ್ರಭೇದಗಳ ಮೂರನೇ ಸಾಮಾನ್ಯ ಪ್ರಮುಖ ಗುಂಪು ಕೂಡ ಸದರ್ನ್ ಹೆಮಿಸ್ಫಿಯರ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್, ಪ್ರಮುಖವಾದವು ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯನ್ ಮತ್ತು ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದೆ.

ಸರ್ವನಾಮಗಳು, ಪ್ರಕರಣ ಮತ್ತು ವ್ಯಕ್ತಿ

ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್‌ಡಮ್ ಮತ್ತು ಐರ್ಲೆಂಡ್‌ನಲ್ಲಿನ ಮುಖ್ಯ ಉಪಭಾಷೆ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುವ ನಕ್ಷೆ

ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸರ್ವನಾಮಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತಿನಿಷ್ಠ ಮತ್ತು ವಸ್ತುನಿಷ್ಠ ಪ್ರಕರಣಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ (I/me, he/him, she/her, we/us, they/them) ( ನಾನು/ನಾನು, ಅವನು/ಅವನು, ಅವಳು/ಅವಳ, ನಾವು/ನಮಗೆ, ಅವರು/ಅವರು ) ಹಾಗೆಯೇ ಮೂರನೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಏಕವಚನದಲ್ಲಿ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು (ಇದರಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸುವುದು ) ಮೂರನೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಏಕವಚನ ಸರ್ವನಾಮಗಳ ಮೂರು ಸೆಟ್‌ಗಳು) ಮತ್ತು ಮೂರನೇ ವ್ಯಕ್ತಿ ಏಕವಚನದಲ್ಲಿ ಐಚ್ಛಿಕ ಲಿಂಗ ವ್ಯತ್ಯಾಸ she/her (ಅವಳು/ಅವಳ [ಸ್ತ್ರೀಲಿಂಗ], they/them ಅವರು/ಅವರು [ಎಪಿಸೆನ್ ], ಮತ್ತು he/him ಅವನು/ಅವನ [ಪುಲ್ಲಿಂಗ] ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸ. ವ್ಯಕ್ತಿನಿಷ್ಠ ಪ್ರಕರಣವು ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನಾಮಕರಣ ಪ್ರಕರಣಕ್ಕೆ ಅನುರೂಪವಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ವಸ್ತುನಿಷ್ಠ ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ಹಿಂದಿನ ಆಪಾದಿತ ಪ್ರಕರಣ (ರೋಗಿಗೆ, ಅಥವಾ ಸಂಕ್ರಮಣ ಕ್ರಿಯಾಪದದ ನೇರ ವಸ್ತು) ಮತ್ತು ಹಳೆಯ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ವಿಶೇಷಣ ಪ್ರಕರಣದ (ಒಂದು) ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸರ್ವನಾಮವು ಸೀಮಿತ ಷರತ್ತಿನ ವಿಷಯವಾಗಿದ್ದಾಗ ವ್ಯಕ್ತಿನಿಷ್ಠವನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ವಸ್ತುನಿಷ್ಠವನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹೆನ್ರಿ ಸ್ವೀಟ್ ಮತ್ತು ಒಟ್ಟೊ ಜೆಸ್ಪರ್ಸೆನ್ ರಂತಹ ವ್ಯಾಕರಣಕಾರರು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಲ್ಯಾಟಿನ್-ಆಧಾರಿತ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ಸ್ವಾಮ್ಯಸೂಚಕ ಸರ್ವನಾಮಗಳು ಅವಲಂಬಿತ ಮತ್ತು ಸ್ವತಂತ್ರ ರೂಪಗಳಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿವೆ; ಅವಲಂಬಿತ ರೂಪವು ನಾಮಪದವನ್ನು (as in my chair ನನ್ನ ಕುರ್ಚಿಯಲ್ಲಿರುವಂತೆ ) ನಿರ್ದಿಷ್ಟಪಡಿಸುವ ನಿರ್ಣಾಯಕವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಸ್ವತಂತ್ರ ರೂಪವು ನಾಮಪದದಂತೆ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ (ಉದಾ the chair is mine ಕುರ್ಚಿ ನನ್ನದು).

ಎರಡನೆಯ ಮತ್ತು ಮೂರನೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಬಹುವಚನ ಮತ್ತು ಏಕವಚನದ ನಡುವೆ ಸರ್ವನಾಮಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ:

• ಬಹುವಚನ ಮತ್ತು ಏಕವಚನಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ( you, your, yoursನೀವು, ನಿಮ್ಮ, ನಿಮ್ಮದು ) ಎರಡನೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ (ಪ್ರತಿಫಲಿತ ರೂಪವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ: yourself/yourselves ನೀವೇ/ನಿಮ್ಮನ್ನು ) ಹೆಚ್ಚಿನ ಉಪಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಆಗಿರುತ್ತವೆ. ಕೆಲವು ಉಪಭಾಷೆಗಳು ನವೀನವಾದ ಎರಡನೇ ವ್ಯಕ್ತಿ ಬಹುವಚನ ಸರ್ವನಾಮಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿವೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ y'all ( ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೇರಿಕನ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮತ್ತು ಆಫ್ರಿಕನ್-ಅಮೇರಿಕನ್ (ವರ್ನಾಕ್ಯುಲರ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ), youse ಯೂಸೆ ( ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯನ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ) ಅಥವಾ ye ಯೇ ( ಹಿಬರ್ನೋ-ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ).
• ಮೂರನೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ, they/them ಅವರು/ಅವರು ಸರ್ವನಾಮಗಳ ಸರಣಿಯನ್ನು (they, them, their, theirs, themselves ಅವರು, ಅವರನ್ನು, ಅವರ, ಅವರದು, ಅವರೇ ) ಬಹುವಚನ ಮತ್ತು ಏಕವಚನದಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಬಹುವಚನಕ್ಕೆ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಏಕೈಕ ಸರ್ವನಾಮಗಳು. ಏಕವಚನದಲ್ಲ, they/them ಅವರು/ಅವರು ಸರಣಿಗಳು (ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಏಕವಚನ-ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಪ್ರತಿಫಲಿತ ರೂಪವನ್ನು ಸೇರಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ) ಲಿಂಗ-ತಟಸ್ಥ ಸರ್ವನಾಮಗಳ ಗುಂಪಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತವೆ. ಈ ಸರ್ವನಾಮಗಳು LGBT ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಭಾಗವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಅಂಗೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ.

ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸರ್ವನಾಮಗಳು

ವ್ಯಕ್ತಿ	ವಿಷಯನಿಷ್ಠ ಪ್ರಕರಣ	ವಿಷಯನಿಷ್ಠ ಪ್ರಕರಣ		ವಸ್ತುನಿಷ್ಠ ಪ್ರಕರಣ		ಅವಲಂಬಿತ ಸ್ವಾಮ್ಯಸೂಚಕ		ಸ್ವತಂತ್ರ ಸ್ವಾಮ್ಯಸೂಚಕ		ಪ್ರತಿಫಲಿತ
1 ನೇ, ಏಕವಚನ	I	ನಾನು	me	ನಾನು	my	ನನ್ನ	mine	ನನ್ನದು	myself	ನಾನೇ
2 ನೇ, ಏಕವಚನ	you	ನೀವು	you	ನೀವು	your	ನಿಮ್ಮ	yours	ನಿಮ್ಮದು	yourself	ನೀವೇ
3 ನೇ, ಏಕವಚನ	he/she/it/they	ಅವನು/ಅವಳು/ಅದು/ ಅವರು	him/her/it/them	ಅವನು/ಅವಳು/ಅದು/ಅವರು	his/her/its/their	ಅವನ/ಅವಳ/ಅದು/ಅವರ	his/hers/its/theirs	ಅವನ/ಅವಳ/ಅದು/ತಮ್ಮದು	himself/herself/itself/themself/themselves	ತನ್ನನ್ನು/ತನ್ನನ್ನು/ತನ್ನನ್ನು/ತಮ್ಮನ್ನು/ತಮ್ಮನ್ನು
1 ನೇ, ಬಹುವಚನ	we	ನಾವು	us	ನಮಗೆ	our	ನಮ್ಮ	ours	ನಮ್ಮದು	ourselves	ನಾವೇ
2 ನೇ, ಬಹುವಚನ	you	ನೀವು	you	ನೀವು	your	ನಿಮ್ಮ	yours	ನಿಮ್ಮದು	yourselves	ನೀವೇ
3 ನೇ, ಬಹುವಚನ	they	ಅವರು	them	ಅವರು	their	ಅವರ	theirs	ಅವರದು	themselves	ತಮ್ಮನ್ನು

ಗ್ರಂಥಸೂಚಿ

• Aarts, Bas; Haegeman, Liliane (2006). "6. English Word classes and Phrases". In Aarts, Bas; McMahon, April (eds.). The Handbook of English Linguistics. Blackwell Publishing Ltd.
• Abercrombie, D.; Daniels, Peter T. (2006). "Spelling Reform Proposals: English". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 72–75. doi:10.1016/B0-08-044854-2/04878-1. ISBN 978-0-08-044299-0.
• Aitken, A. J.; McArthur, Tom, eds. (1979). Languages of Scotland. Occasional paper – Association for Scottish Literary Studies; no. 4. Edinburgh: Chambers. ISBN 978-0-550-20261-1.
• Alcaraz Ariza, M. Á.; Navarro, F. (2006). "Medicine: Use of English". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 752–759. doi:10.1016/B0-08-044854-2/02351-8. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Algeo, John (1999). "Chapter 2:Vocabulary". In Romaine, Suzanne (ed.). Cambridge History of the English Language. Vol. IV: 1776–1997. Cambridge University Press. pp. 57–91. doi:10.1017/CHOL9780521264778.003. ISBN 978-0-521-26477-8.
• Ammon, Ulrich (2006). "Language Conflicts in the European Union: On finding a politically acceptable and practicable solution for EU institutions that satisfies diverging interests". International Journal of Applied Linguistics. 16 (3): 319–338. doi:10.1111/j.1473-4192.2006.00121.x. S2CID 142692741.
• Ammon, Ulrich (2008). "Pluricentric and Divided Languages". In Ammon, Ulrich N.; Dittmar, Norbert; Mattheier, Klaus J.; et al. (eds.). Sociolinguistics: An International Handbook of the Science of Language and Society / Soziolinguistik Ein internationales Handbuch zur Wissenschaft vov Sprache and Gesellschaft. Handbooks of Linguistics and Communication Science / Handbücher zur Sprach- und Kommunikationswissenschaft 3/2. Vol. 2 (2nd completely revised and extended ed.). de Gruyter. ISBN 978-3-11-019425-8.
• Annamalai, E. (2006). "India: Language Situation". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 610–613. doi:10.1016/B0-08-044854-2/04611-3. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 4 February 2021. Retrieved 6 February 2015.
• Australian Bureau of Statistics (28 March 2013). "2011 Census QuickStats: Australia". Archived from the original on 6 November 2015. Retrieved 25 March 2015.
• Bailey, Guy (2001). "Chapter 3: The relationship between African American and White Vernaculars". In Lanehart, Sonja L. (ed.). Sociocultural and historical contexts of African American English. Varieties of English around the World. John Benjamins. pp. 53–84. ISBN 978-1-58811-046-6.
• Bailey, G. (1997). "When did southern American English begin". In Edgar W. Schneider (ed.). Englishes around the world. pp. 255–275.
• Bammesberger, Alfred (1992). "Chapter 2: The Place of English in Germanic and Indo-European". In Hogg, Richard M. (ed.). The Cambridge History of the English Language. Vol. 1: The Beginnings to 1066. Cambridge University Press. pp. 26–66. ISBN 978-0-521-26474-7.
• Bao, Z. (2006). "Variation in Nonnative Varieties of English". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 377–380. doi:10.1016/B0-08-044854-2/04257-7. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Barry, Michael V. (1982). "English in Ireland". In Bailey, Richard W.; Görlach, Manfred (eds.). English as a World Language. University of Michigan Press. pp. 84–134. ISBN 978-3-12-533872-2.
• Bauer, Laurie; Huddleston, Rodney (2002). "Chapter 19: Lexical Word-Formation". In Huddleston, Rodney; Pullum, Geoffrey K. (eds.). The Cambridge Grammar of the English Language. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 1621–1721. ISBN 978-0-521-43146-0. Archived from the original on 12 February 2015. Retrieved 10 February 2015.
  • Peter W. Culicover. "The Cambridge Grammar of the English Language" (PDF). The Ohio State University. Archived (PDF) from the original on 9 December 2014. Retrieved 15 March 2015.
• Baugh, Albert C.; Cable, Thomas (2002). A History of the English Language (5th ed.). Longman. ISBN 978-0-13-015166-7.
• Bermúdez-Otero, Ricardo; McMahon, April (2006). "Chapter 17: English phonology and morphology". In Bas Aarts; April McMahon (eds.). The Handbook of English Linguistics. Oxford: Blackwell. pp. 382–410. doi:10.1111/b.9781405113823.2006.00018.x. ISBN 978-1-4051-6425-2. Archived from the original on 3 April 2017. Retrieved 2 April 2015.
• Blench, R.; Spriggs, Matthew (1999). Archaeology and Language: Correlating Archaeological and Linguistic Hypotheses. Routledge. pp. 285–286. ISBN 978-0-415-11761-6. Archived from the original on 1 August 2020. Retrieved 2 June 2020.
• Boberg, Charles (2010). The English language in Canada: Status, history and comparative analysis. Studies in English Language. Cambridge University Press. ISBN 978-1-139-49144-0.
  • Beau Brock (July 2011). "The English language in Canada: Status, history and comparative analysis (review)". The Canadian Journal of Linguistics. 55 (2): 277–279. doi:10.1353/cjl.2011.0015. S2CID 144445944.
• Bosworth, Joseph; Toller, T. Northcote (1921). "Engla land". An Anglo-Saxon Dictionary (Online). Charles University. Archived from the original on 21 December 2012. Retrieved 6 March 2015.
• Brinton, Laurel J.; Brinton, Donna M. (2010). The linguistic structure of modern English. John Benjamins. ISBN 978-90-272-8824-0. Archived from the original on 1 May 2015. Retrieved 2 April 2015.
• Brutt-Griffler, J. (2006). "Languages of Wider Communication". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 690–697. doi:10.1016/B0-08-044854-2/00644-1. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Burridge, Kate (2010). "Chapter 7: English in Australia". In Kirkpatrick, Andy (ed.). The Routledge handbook of world Englishes. Routledge. pp. 132–151. ISBN 978-0-415-62264-6.
  • Dragana Šurkalović (July 2, 2011). "Review of The Routledge Handbook of World Englishes". Linguist List. Archived from the original on 10 March 2022. Retrieved 10 March 2022.
• Campbell, Alistair (1959). Old English Grammar. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-811943-2.
• Carr, Philip; Honeybone, Patrick (2007). "English phonology and linguistic theory: an introduction to issues, and to 'Issues in English Phonology'". Language Sciences. 29 (2): 117–153. doi:10.1016/j.langsci.2006.12.018.
• Cassidy, Frederic G. (1982). "Geographical Variation of English in the United States". In Bailey, Richard W.; Görlach, Manfred (eds.). English as a World Language. University of Michigan Press. pp. 177–210. ISBN 978-3-12-533872-2.
• Cercignani, Fausto (1981). Shakespeare's works and Elizabethan pronunciation. Clarendon Press. ISBN 978-0-19-811937-1. JSTOR 3728688. Archived from the original on 19 March 2015. Retrieved 14 March 2015.
• Collingwood, Robin George; Myres, J. N. L. (1936). "Chapter XX. The Sources for the period: Angles, Saxons, and Jutes on the Continent". Roman Britain and the English Settlements. Vol. Book V: The English Settlements. Oxford, England: Clarendon Press. JSTOR 2143838. LCCN 37002621.
• Collins, Beverley; Mees, Inger M. (2003) [First published 1981]. The Phonetics of English and Dutch (5th ed.). Leiden: Brill Publishers. ISBN 978-90-04-10340-5.
• Connell, B. A. (2006). "Nigeria: Language Situation". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 88–90. doi:10.1016/B0-08-044854-2/01655-2. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 25 March 2015.
• Conrad, Andrew W.; Rubal-Lopez, Alma (1996). Post-Imperial English: Status Change in Former British and American Colonies, 1940–1990. de Gruyter. p. 261. ISBN 978-3-11-087218-7. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 2 April 2015.
• Cruttenden, Alan (2014). Gimson's Pronunciation of English (8th ed.). Routledge. ISBN 978-1-4441-8309-2.
• Crystal, David (2002). Language Death. Cambridge University Press. doi:10.1017/CBO9781139106856. ISBN 978-1-139-10685-6. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 25 February 2015.
• Crystal, David (2003a). English as a Global Language (2nd ed.). Cambridge University Press. p. 69. ISBN 978-0-521-53032-3. Archived from the original on 11 May 2021. Retrieved 4 February 2015.
• Crystal, David (2003b). The Cambridge Encyclopedia of the English Language (2nd ed.). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-53033-0. Archived from the original on 11 May 2021. Retrieved 4 February 2015.
• Crystal, David (2004). "Subcontinent Raises Its Voice". The Guardian. Archived from the original on 17 April 2008. Retrieved 4 February 2015.
• Crystal, David (2006). "Chapter 9: English worldwide". In Denison, David; Hogg, Richard M. (eds.). A History of the English Language. Cambridge University Press. pp. 420–439. ISBN 978-0-511-16893-2.
• Daniels, Peter T.; Bright, William, eds. (1996). The World's Writing Systems. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-507993-7. Archived from the original on 19 February 2021. Retrieved 23 February 2015.
• Dehaene, Stanislas (2009). Reading in the Brain: The Science and Evolution of a Human Invention. Viking. ISBN 978-0-670-02110-9. Archived from the original on 5 September 2015. Retrieved 3 April 2015.
• Denison, David; Hogg, Richard M. (2006). "Overview". In Denison, David; Hogg, Richard M. (eds.). A History of the English language. Cambridge University Press. pp. 30–31. ISBN 978-0-521-71799-1.
• Denning, Keith; Kessler, Brett; Leben, William Ronald (17 February 2007). English Vocabulary Elements. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-516803-7. Archived from the original on 20 March 2015. Retrieved 25 February 2015.
• Department for Communities and Local Government (United Kingdom) (27 February 2007). Second Report submitted by the United Kingdom pursuant to article 25, paragraph 1 of the framework convention for the protection of national minorities (Report). Council of Europe. ACFC/SR/II(2007)003 rev¹. https://www.coe.int/t/dghl/monitoring/minorities/3_FCNMdocs/PDF_2nd_SR_UK_en.pdf. Retrieved 6 March 2015. 
• Deumert, A. (2006). "Migration and Language". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 129–133. doi:10.1016/B0-08-044854-2/01294-3. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Dixon, R. M. W. (1982). "The grammar of English phrasal verbs". Australian Journal of Linguistics. 2 (1): 1–42. doi:10.1080/07268608208599280.
• Donoghue, D. (2008). Donoghue, Daniel (ed.). Old English Literature: A Short Introduction. Wiley. doi:10.1002/9780470776025. ISBN 978-0-631-23486-9.
• Durrell, M. (2006). "Germanic Languages". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 53–55. doi:10.1016/B0-08-044854-2/02189-1. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 6 February 2015.
• Eagleson, Robert D. (1982). "English in Australia and New Zealand". In Bailey, Richard W.; Görlach, Manfred (eds.). English as a World Language. University of Michigan Press. pp. 415–438. ISBN 978-3-12-533872-2.
• "Summary by language size". Ethnologue: Languages of the World. Archived from the original on 26 December 2018. Retrieved 10 February 2015.
• European Commission (June 2012). Special Eurobarometer 386: Europeans and Their Languages (Report). Eurobarometer Special Surveys. http://ec.europa.eu/public_opinion/archives/ebs/ebs_386_en.pdf. Retrieved 12 February 2015. 
• Fasold, Ralph W.; Connor-Linton, Jeffrey, eds. (2014). An Introduction to Language and Linguistics (Second ed.). Cambridge University Press. ISBN 978-1-316-06185-5.
• Fischer, Olga; van der Wurff, Wim (2006). "Chapter 3: Syntax". In Denison, David; Hogg, Richard M. (eds.). A History of the English language. Cambridge University Press. pp. 109–198. ISBN 978-0-521-71799-1.
• Flemming, Edward; Johnson, Stephanie (2007). "Rosa's roses: reduced vowels in American English" (PDF). Journal of the International Phonetic Association. 37 (1): 83–96. CiteSeerX 10.1.1.536.1989. doi:10.1017/S0025100306002817. S2CID 145535175. Archived (PDF) from the original on 19 September 2018. Retrieved 2 September 2018.
• Giegerich, Heinz J. (1992). English Phonology: An Introduction. Cambridge Textbooks in Linguistics. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-33603-1.
• Gneuss, Helmut (2013). "Chapter 2: The Old English Language". In Godden, Malcolm; Lapidge, Michael (eds.). The Cambridge companion to Old English literature (Second ed.). Cambridge University Press. pp. 19–49. ISBN 978-0-521-15402-4.
• Görlach, Manfred (1991). Introduction to Early Modern English. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-32529-5.
• Gordin, Michael D. (4 February 2015). "Absolute English". Aeon. Archived from the original on 7 February 2015. Retrieved 16 February 2015.
• Gordon, Elizabeth; Campbell, Lyle; Hay, Jennifer; Maclagan, Margaret; Sudbury, Angela; Trudgill, Peter (2004). New Zealand English: its origins and evolution. Studies in English Language. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-10895-9.
• Gottlieb, H. (2006). "Linguistic Influence". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 196–206. doi:10.1016/B0-08-044854-2/04455-2. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Graddol, David (2006). English Next: Why global English may mean the end of 'English as a Foreign Language' (PDF). The British Council. Archived from the original (PDF) on 12 February 2015. Retrieved 7 February 2015.
  • Lalitha Eapen (January 2007). "English Next". ELT Journal (Review). 61 (1): 81–83. doi:10.1093/elt/ccl050.
• Graddol, David (2010). English Next India: The future of English in India (PDF). The British Council. ISBN 978-0-86355-627-2. Archived from the original (PDF) on 12 February 2015. Retrieved 7 February 2015.
  • Rama Mathew; Shefali Srivastava (July 2011). "English Next India: The Future of English in India". ELT Journal (Review). 65 (3): 356–359. doi:10.1093/elt/ccr034.
• Graddol, David; Leith, Dick; Swann, Joan; Rhys, Martin; Gillen, Julia, eds. (2007). Changing English. Routledge. ISBN 978-0-415-37679-2. Archived from the original on 24 February 2015. Retrieved 11 February 2015.
• Green, Lisa J. (2002). African American English: a linguistic introduction. Cambridge University Press.
• Greenbaum, S.; Nelson, G. (2002). An introduction to English grammar (Second ed.). Longman. ISBN 978-0-582-43741-8.
• Halliday, M. A. K.; Hasan, Ruqaiya (1976). Cohesion in English. Pearson Education ltd.
• Hancock, Ian F.; Angogo, Rachel (1982). "English in East Africa". In Bailey, Richard W.; Görlach, Manfred (eds.). English as a World Language. University of Michigan Press. pp. 415–438. ISBN 978-3-12-533872-2.
• Harbert, Wayne (2007). The Germanic Languages. Cambridge Language Surveys. Cambridge University Press. doi:10.1017/CBO9780511755071. ISBN 978-0-521-01511-0. JSTOR 40492966. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 26 February 2015.
• Hickey, R. (2007). Irish English: History and present-day forms. Cambridge University Press.
• Hickey, R., ed. (2005). Legacies of colonial English: Studies in transported dialects. Cambridge University Press.
• Hogg, Richard M. (1992). "Chapter 3: Phonology and Morphology". In Hogg, Richard M. (ed.). The Cambridge History of the English Language. Vol. 1: The Beginnings to 1066. Cambridge University Press. pp. 67–168. doi:10.1017/CHOL9780521264747. ISBN 978-0-521-26474-7. S2CID 161881054.
• Hogg, Richard M. (2006). "Chapter7: English in Britain". In Denison, David; Hogg, Richard M. (eds.). A History of the English language. Cambridge University Press. pp. 360–61. ISBN 978-0-521-71799-1.
• "How English evolved into a global language". BBC. 20 December 2010. Archived from the original on 25 September 2015. Retrieved 9 August 2015.
• "How many words are there in the English language?". Oxford Dictionaries Online. Oxford University Press. 2015. Archived from the original on 30 November 2011. Retrieved 2 April 2015. How many words are there in the English language? There is no single sensible answer to this question. It's impossible to count the number of words in a language, because it's so hard to decide what actually counts as a word.
• Huddleston, Rodney; Pullum, Geoffrey K. (2002). The Cambridge Grammar of the English Language. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-43146-0. Archived from the original on 12 February 2015. Retrieved 10 February 2015.
  • Peter W. Culicover. "The Cambridge Grammar of the English Language" (PDF). The Ohio State University. Archived (PDF) from the original on 9 December 2014. Retrieved 15 March 2015.
• Hughes, Arthur; Trudgill, Peter (1996). English Accents and Dialects (3rd ed.). Arnold Publishers.
• International Civil Aviation Organization (2011). "Personnel Licensing FAQ". International Civil Aviation Organization – Air Navigation Bureau. In which languages does a licence holder need to demonstrate proficiency?. Archived from the original on 20 December 2014. Retrieved 16 December 2014. Controllers working on stations serving designated airports and routes used by international air services shall demonstrate language proficiency in English as well as in any other language(s) used by the station on the ground.
• International Maritime Organization (2011). "IMO Standard Marine Communication Phrases". Archived from the original on 3 October 2011. Retrieved 16 December 2014.
• International Phonetic Association (1999). Handbook of the International Phonetic Association: A guide to the use of the International Phonetic Alphabet. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-65236-0.
• Jambor, Paul Z. (2007). "English Language Imperialism: Points of View". Journal of English as an International Language. 2: 103–123.
• Jespersen, Otto (2007) [1924]. "Case: The number of English cases". The Philosophy of Grammar. Routledge.
• Kachru, B. (2006). "English: World Englishes". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 195–202. doi:10.1016/B0-08-044854-2/00645-3. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Kastovsky, Dieter (2006). "Chapter 4: Vocabulary". In Denison, David; Hogg, Richard M. (eds.). A History of the English language. Cambridge University Press. pp. 199–270. ISBN 978-0-521-71799-1.
• König, Ekkehard; van der Auwera, Johan, eds. (1994). The Germanic Languages. Routledge Language Family Descriptions. Routledge. ISBN 978-0-415-28079-2. JSTOR 4176538. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 26 February 2015. The survey of the Germanic branch languages includes chapters by Winfred P. Lehmann, Ans van Kemenade, John Ole Askedal, Erik Andersson, Neil Jacobs, Silke Van Ness, and Suzanne Romaine.
• König, Ekkehard (1994). "17. English". In König, Ekkehard; van der Auwera, Johan (eds.). The Germanic Languages. Routledge Language Family Descriptions. Routledge. pp. 532–562. ISBN 978-0-415-28079-2. JSTOR 4176538. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 26 February 2015.
• Labov, W. (1972). "13. The Social Stratification of (R) in New York City Department Stores". Sociolinguistic patterns. University of Pennsylvania Press.
• Labov, W. (2012). "1. About Language and Language Change". Dialect Diversity in America: The Politics of Language Change. University of Virginia Press.
• Labov, William; Ash, Sharon; Boberg, Charles (2006). The Atlas of North American English. Berlin: de Gruyter. ISBN 978-3-11-016746-7. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 2 April 2015.
• Lanham, L. W. (1982). "English in South Africa". In Bailey, Richard W.; Görlach, Manfred (eds.). English as a World Language. University of Michigan Press. pp. 324–352. ISBN 978-3-12-533872-2.
• Lass, Roger (1992). "2. Phonology and Morphology". In Blake, Norman (ed.). Cambridge History of the English Language. Vol. II: 1066–1476. Cambridge University Press. pp. 23–154.
• Lass, Roger (2000). "Chapter 3: Phonology and Morphology". In Lass, Roger (ed.). The Cambridge History of the English Language, Volume III: 1476–1776. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 56–186.
• Lass, Roger (2002), "South African English", in Mesthrie, Rajend (ed.), Language in South Africa, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-79105-2
• Lass, Roger (2006). "Chapter 2: Phonology and Morphology". In Denison, David; Hogg, Richard M. (eds.). A History of the English language. Cambridge University Press. pp. 46–47. ISBN 978-0-521-71799-1.
• Lawler, J. (2006). "Punctuation". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 290–291. doi:10.1016/B0-08-044854-2/04573-9. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Lawton, David L. (1982). "English in the Caribbean". In Bailey, Richard W.; Görlach, Manfred (eds.). English as a World Language. University of Michigan Press. pp. 251–280. ISBN 978-3-12-533872-2.
• Leech, G. N. (2006). A glossary of English grammar. Edinburgh University Press.
• Leech, Geoffrey; Hundt, Marianne; Mair, Christian; Smith, Nicholas (2009). Change in contemporary English: a grammatical study (PDF). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-86722-1. Archived (PDF) from the original on 2 April 2015. Retrieved 22 September 2016.
  • Robert D. Angus (Winter 2012). "LEECH, L., M. HUNDT, C. MAIR & N. SMITH. Change in contemporary English: A grammatical study" (PDF). California Linguistic Notes. Vol. XXXVII, no. 1. Archived from the original (PDF) on 2015-04-02.
• Levine, L.; Crockett, H. J. (1966). "Speech Variation in a Piedmont Community: Postvocalic r*". Sociological Inquiry. 36 (2): 204–226. doi:10.1111/j.1475-682x.1966.tb00625.x.
• Li, David C. S. (2003). "Between English and Esperanto: what does it take to be a world language?". International Journal of the Sociology of Language. 2003 (164): 33–63. doi:10.1515/ijsl.2003.055. ISSN 0165-2516.
• Lim, L.; Ansaldo, U. (2006). "Singapore: Language Situation". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of Language & Linguistics. Elsevier. pp. 387–389. doi:10.1016/B0-08-044854-2/01701-6. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Maclagan, Margaret (2010). "Chapter 8: The English(es) of New Zealand". In Kirkpatrick, Andy (ed.). The Routledge handbook of world Englishes. Routledge. pp. 151–164. ISBN 978-0-203-84932-3.
  • Dragana Šurkalović (July 2, 2011). "Review of The Routledge Handbook of World Englishes". Linguist List. Archived from the original on 10 March 2022. Retrieved 10 March 2022.
• MacMahon, M. K. (2006). "16. English Phonetics". In Bas Aarts; April McMahon (eds.). The Handbook of English Linguistics. Oxford: Blackwell. pp. 359–382. ISBN 9781405113823.
• "Macquarie Dictionary". Australia's National Dictionary & Thesaurus Online | Macquarie Dictionary. Macmillan Publishers Group Australia. 2015. Archived from the original on 21 July 2019. Retrieved 15 February 2015.
• Mair, C.; Leech, G. (2006). "14 Current Changes in English Syntax". The handbook of English linguistics.
• Mair, Christian (2006). Twentieth-century English: History, variation and standardization. Cambridge University Press.
• Mazrui, Ali A.; Mazrui, Alamin (1998). The Power of Babel: Language and Governance in the African Experience. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-51429-1. Archived from the original on 19 March 2015. Retrieved 15 February 2015.
• McArthur, Tom, ed. (1992). The Oxford Companion to the English Language. Oxford University Press. doi:10.1093/acref/9780192800619.001.0001. ISBN 978-0-19-214183-5.
• McCrum, Robert; MacNeil, Robert; Cran, William (2003). The Story of English (Third Revised ed.). London: Penguin Books. ISBN 978-0-14-200231-5.
• McGuinness, Diane (1997). Why Our Children Can't Read, and what We Can Do about it: A Scientific Revolution in Reading. Simon and Schuster. ISBN 978-0-684-83161-9. Archived from the original on 5 September 2015. Retrieved 3 April 2015.
• Meierkord, C. (2006). "Lingua Francas as Second Languages". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 163–171. doi:10.1016/B0-08-044854-2/00641-6. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• "English". Merriam-webster.com. 26 February 2015. Archived from the original on 25 March 2015. Retrieved 26 February 2015.
• Mesthrie, Rajend (2010). "New Englishes and the native speaker debate". Language Sciences. 32 (6): 594–601. doi:10.1016/j.langsci.2010.08.002. ISSN 0388-0001.
• Miller, Jim (2002). An Introduction to English Syntax. Edinburgh University Press.
• Montgomery, M. (1993). "The Southern Accent—Alive and Well". Southern Cultures. 1 (1): 47–64. doi:10.1353/scu.1993.0006. S2CID 143984864.
• Mountford, J. (2006). "English Spelling: Rationale". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 156–159. doi:10.1016/B0-08-044854-2/05018-5. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Mufwene, S. S. (2006). "Language Spread". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 613–616. doi:10.1016/B0-08-044854-2/01291-8. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Nation, I. S. P. (2001). Learning Vocabulary in Another Language. Cambridge University Press. p. 477. ISBN 978-0-521-80498-1. Archived from the original on 20 March 2015. Retrieved 4 February 2015.
• National Records of Scotland (26 September 2013). "Census 2011: Release 2A". Scotland's Census 2011. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 25 March 2015.
• Neijt, A. (2006). "Spelling Reform". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 68–71. doi:10.1016/B0-08-044854-2/04574-0. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Nevalainen, Terttu; Tieken-Boon van Ostade, Ingrid (2006). "Chapter 5: Standardization". In Denison, David; Hogg, Richard M. (eds.). A History of the English language. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-71799-1.
• Northern Ireland Statistics and Research Agency (2012). "Census 2011: Key Statistics for Northern Ireland December 2012" (PDF). Statistics Bulletin. Table KS207NI: Main Language. Archived from the original (PDF) on 24 December 2012. Retrieved 16 December 2014.
• Northrup, David (2013). How English Became the Global Language. Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-137-30306-6. Archived from the original on 5 September 2015. Retrieved 25 March 2015.
• O'Dwyer, Bernard (2006). Modern English Structures, second edition: Form, Function, and Position. Broadview Press.
• Office for National Statistics (4 March 2013). "Language in England and Wales, 2011". 2011 Census Analysis. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 16 December 2014.
• "Oxford Learner's Dictionaries". Oxford. Archived from the original on 9 February 2015. Retrieved 25 February 2015.
• Patrick, P. L. (2006a). "Jamaica: Language Situation". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 88–90. doi:10.1016/B0-08-044854-2/01760-0. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Patrick, P. L. (2006b). "English, African-American Vernacular". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 159–163. doi:10.1016/B0-08-044854-2/05092-6. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Payne, John; Huddleston, Rodney (2002). "5. Nouns and noun phrases". In Huddleston, R.; Pullum, G. K. (eds.). The Cambridge Grammar of English. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 323–522.
• Phillipson, Robert (28 April 2004). English-Only Europe?: Challenging Language Policy. Routledge. ISBN 978-1-134-44349-9. Archived from the original on 20 March 2015. Retrieved 15 February 2015.
• Richter, Ingo (2012). "Introduction". In Richter, Dagmar; Richter, Ingo; Toivanen, Reeta; et al. (eds.). Language Rights Revisited: The challenge of global migration and communication. BWV Verlag. ISBN 978-3-8305-2809-8. Archived from the original on 19 March 2015. Retrieved 2 April 2015.
• Roach, Peter (2009). English Phonetics and Phonology (4th ed.). Cambridge.
• Robinson, Orrin (1992). Old English and Its Closest Relatives: A Survey of the Earliest Germanic Languages. Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-2221-6. Retrieved 5 April 2015.
• Romaine, Suzanne (1982). "English in Scotland". In Bailey, Richard W.; Görlach, Manfred (eds.). English as a World Language. University of Michigan Press. pp. 56–83. ISBN 978-3-12-533872-2.
• Romaine, Suzanne (1999). "Chapter 1: Introduction". In Romaine, Suzanne (ed.). Cambridge History of the English Language. Vol. IV: 1776–1997. Cambridge University Press. pp. 01–56. doi:10.1017/CHOL9780521264778.002. ISBN 978-0-521-26477-8.
• Romaine, S. (2006). "Language Policy in Multilingual Educational Contexts". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 584–596. doi:10.1016/B0-08-044854-2/00646-5. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• "The Routes of English". 1 August 2015. Archived from the original on 24 October 2015. Retrieved 9 August 2015.
• Rowicka, G. J. (2006). "Canada: Language Situation". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 194–195. doi:10.1016/B0-08-044854-2/01848-4. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Rubino, C. (2006). "Philippines: Language Situation". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 323–326. doi:10.1016/B0-08-044854-2/01736-3. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Ryan, Camille (August 2013). "Language Use in the United States: 2011" (PDF). American Community Survey Reports. p. 1. Archived from the original (PDF) on 5 February 2016. Retrieved 16 December 2014.
• Sailaja, Pingali (2009). Indian English. Dialects of English. Edinburgh University Press. ISBN 978-0-7486-2595-6. Archived from the original on 23 March 2015. Retrieved 5 April 2015.
• Schiffrin, Deborah (1988). Discourse Markers. Studies in Interactional Sociolinguistics. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-35718-0. Archived from the original on 5 September 2015. Retrieved 5 April 2015.
• Schneider, Edgar (2007). Postcolonial English: Varieties Around the World. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-53901-2. Archived from the original on 1 August 2020. Retrieved 5 April 2015.
• Schönweitz, Thomas (2001). "Gender and Postvocalic /r/ in the American South: A Detailed Socioregional Analysis". American Speech. 76 (3): 259–285. doi:10.1215/00031283-76-3-259. S2CID 144403823.
• Shaywitz, Sally E. (2003). Overcoming Dyslexia: A New and Complete Science-based Program for Reading Problems at Any Level. A.A. Knopf. ISBN 978-0-375-40012-4. Archived from the original on 5 September 2015. Retrieved 3 April 2015.
• Sheidlower, Jesse (10 April 2006). "How many words are there in English?". Slate Magazine. Archived from the original on 16 September 2011. Retrieved 2 April 2015. The problem with trying to number the words in any language is that it's very hard to agree on the basics. For example, what is a word?
• Scheler, Manfred (1977). Der englische Wortschatz [English Vocabulary] (in ಜರ್ಮನ್). Berlin: E. Schmidt. ISBN 978-3-503-01250-3. Archived from the original on 26 March 2017. Retrieved 18 June 2017.
• Smith, Jeremy J. (2009). Old English: a linguistic introduction. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-86677-4.
• Statistics Canada (22 August 2014). "Population by mother tongue and age groups (total), 2011 counts, for Canada, provinces and territories". Archived from the original on 26 July 2018. Retrieved 25 March 2015.
• Statistics New Zealand (April 2014). "2013 QuickStats About Culture and Identity" (PDF). p. 23. Archived from the original (PDF) on 15 January 2015. Retrieved 25 March 2015.
• Lehohla, Pali, ed. (2012). "Population by first language spoken and province" (PDF). Census 2011: Census in Brief (PDF). Pretoria: Statistics South Africa. p. 23. ISBN 978-0-621-41388-5. Report No. 03‑01‑41. Archived (PDF) from the original on 13 November 2015.
• Svartvik, Jan; Leech, Geoffrey (2006). English – One Tongue, Many Voices. Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-4039-1830-7. Retrieved 5 March 2015.
  • Lane Gilmour (May 29, 2007). "Review: Sociolinguistics: Leech; Svartvik (2006)". Linguist List. Archived from the original on 22 March 2022. Retrieved 10 March 2022.
• Swan, M. (2006). "English in the Present Day (Since ca. 1900)". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 149–156. doi:10.1016/B0-08-044854-2/05058-6. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Sweet, Henry (2014) [1892]. A New English Grammar. Cambridge University Press.
• Thomas, Erik R. (2008). "Rural Southern white accents". In Edgar W. Schneider (ed.). Varieties of English. Vol. 2: The Americas and the Caribbean. de Gruyter. pp. 87–114. doi:10.1515/9783110208405.1.87. ISBN 978-3-11-020840-5.
• Thomason, Sarah G.; Kaufman, Terrence (1988). Language Contact, Creolization and Genetic Linguistics. University of California Press. ISBN 978-0-520-91279-3.
• Todd, Loreto (1982). "The English language in West Africa". In Bailey, Richard W.; Görlach, Manfred (eds.). English as a World Language. University of Michigan Press. pp. 281–305. ISBN 978-3-12-533872-2.
• Toon, Thomas E. (1982). "Variation in Contemporary American English". In Bailey, Richard W.; Görlach, Manfred (eds.). English as a World Language. University of Michigan Press. pp. 210–250. ISBN 978-3-12-533872-2.
• Toon, Thomas E. (1992). "Old English Dialects". In Hogg, Richard M. (ed.). The Cambridge History of the English Language. Vol. 1: The Beginnings to 1066. Cambridge University Press. pp. 409–451. ISBN 978-0-521-26474-7.
• Trask, Larry; Trask, Robert Lawrence (2010). Why Do Languages Change?. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-83802-3. Archived from the original on 20 March 2015. Retrieved 5 March 2015.
• Trudgill, Peter (1999). The Dialects of England (2nd ed.). Oxford: Blackwell. ISBN 978-0-631-21815-9.
• Trudgill, Peter (2006). "Accent". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. p. 14. doi:10.1016/B0-08-044854-2/01506-6. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Trudgill, Peter; Hannah, Jean (2002). International English: A Guide to the Varieties of Standard English (4th ed.). London: Hodder Education. ISBN 978-0-340-80834-4.
• Trudgill, Peter; Hannah, Jean (2008). International English: A Guide to the Varieties of Standard English (5th ed.). London: Arnold. ISBN 978-0-340-97161-1. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 26 March 2015.
• United Nations (2010). "Everything You Always Wanted to Know About the United Nations" (PDF). Archived from the original on 17 March 2023. Retrieved 10 December 2022. The working languages at the UN Secretariat are English and French.
• Wardhaugh, Ronald (2010). An Introduction to Sociolinguistics. Blackwell textbooks in Linguistics; 4 (Sixth ed.). Wiley-Blackwell. ISBN 978-1-4051-8668-1.
• Watts, Richard J. (2011). Language Myths and the History of English. Oxford University Press. doi:10.1093/acprof:oso/9780195327601.001.0001. ISBN 978-0-19-532760-1. Archived from the original on 18 March 2015. Retrieved 10 March 2015.
  • Larry LaFond (April 6, 2012). "Review: Applied Ling.; General Ling.; Ling. Theories; Socioling.: Watts (2011)". Linguist List. Archived from the original on 10 March 2022. Retrieved 10 March 2022.
• ಟೆಂಪ್ಲೇಟು:Accents of English
• Wojcik, R. H. (2006). "Controlled Languages". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 139–142. doi:10.1016/B0-08-044854-2/05081-1. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.
• Wolfram, W. (2006). "Variation and Language: Overview". In Brown, Keith (ed.). Encyclopedia of language & linguistics. Elsevier. pp. 333–341. doi:10.1016/B0-08-044854-2/04256-5. ISBN 978-0-08-044299-0. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 6 February 2015.

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು