ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಹೋಗು

ಅನುವಂಶಿಕತೆ

ವಿಕಿಪೀಡಿಯದಿಂದ, ಇದು ಮುಕ್ತ ಹಾಗೂ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಿಶ್ವಕೋಶ

ಅನುವಂಶಿಕತೆಯನ್ನು ಜೈವಿಕ ಅನುವಂಶಿಕತೆ ಎಂದೂ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆನುವಂಶಿಕತೆ, ಪೋಷಕರಿಂದ ಅವರ ಸಂತತಿಗೆ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ರವಾನಿಸುವುದು; ಅಲೈಂಗಿಕ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಅಥವಾ ಲೈಂಗಿಕ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಮೂಲಕ, ಸಂತತಿಯ ಜೀವಕೋಶಗಳು ಅಥವಾ ಜೀವಿಗಳು ತಮ್ಮ ಪೋಷಕರ ಆನುವಂಶಿಕ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಅನುವಂಶಿಕತೆಯ ಮೂಲಕ, ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು ಸಂಗ್ರಹಗೊಳ್ಳಬಹುದು ಮತ್ತು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಯ್ಕೆಯಿಂದ ಜಾತಿಗಳು ವಿಕಸನಗೊಳ್ಳಲು ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ಜೆನೆಟಿಕ್ಸ್(ತಳಿಶಾಸ್ತ್ರ) ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಅನುವಂಶಿಕತೆಯ ಅಧ್ಯಯನವಾಗಿದೆ.

ಅವಲೋಕನ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಫಿನೋಟೈಪಿಕ್ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳ ಅನುವಂಶಿಕತೆ: ಪ್ರಮುಖ ಕಿವಿಗಳು ಮತ್ತು ಕಿರೀಟಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ತಂದೆ ಮತ್ತು ಮಗ.
ಡಿಎನ್ಎ ರಚನೆ. ಬೇಸ್‌ಗಳು ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿದ್ದು, ಎರಡು ಹೆಲಿಕ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಫಾಸ್ಫೇಟ್-ಸಕ್ಕರೆ ಸರಪಳಿಗಳಿಂದ ಆವೃತವಾಗಿದೆ.

ಮಾನವರಲ್ಲಿ, ಕಣ್ಣಿನ ಬಣ್ಣವು ಅನುವಂಶಿಕ ಗುಣಲಕ್ಷಣದ ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ: ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಪೋಷಕರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಿಂದ "ಕಂದು-ಕಣ್ಣಿನ ಗುಣಲಕ್ಷಣ"ವನ್ನು ಅನುವಂಶಿಕವಾಗಿ ಪಡೆಯಬಹುದು.[] ಅನುವಂಶಿಕ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ವಂಶವಾಹಿಗಳು(ಜೀನ್‌ಗಳು) ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಜೀವಿಗಳ ಜೀನೋಮ್‌ನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಜೀನ್‌ಗಳನ್ನು ಅದರ ಜೀನೋಟೈಪ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.[]

ಜೀವಿಗಳ ರಚನೆ ಮತ್ತು ನಡವಳಿಕೆಯ ಗಮನಿಸಬಹುದಾದ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳ ಸಂಪೂರ್ಣ ಗುಂಪನ್ನು ಅದರ ಫಿನೋಟೈಪ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳು ಪರಿಸರದೊಂದಿಗಿನ ಜೀವಿಯ ಜೀನೋಟೈಪ್‌ನ ಪರಸ್ಪರ ಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ಉದ್ಭವಿಸುತ್ತವೆ.[] ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಜೀವಿಗಳ ಫಿನೋಟೈಪ್‌ನ ಅನೇಕ ಅಂಶಗಳು ಆನುವಂಶಿಕವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಸುಟ್ಟ ಚರ್ಮವು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಜೀನೋಟೈಪ್ ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕಿನ ನಡುವಿನ ಪರಸ್ಪರ ಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ಬರುತ್ತದೆ;[] ಹೀಗಾಗಿ, ಸನ್‌ಟ್ಯಾನ್‌ಗಳು ಜನರಿಂದ ಅವರ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ರವಾನೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಕೆಲವು ಜನರು ತಮ್ಮ ಜೀನೋಟೈಪ್‌ನಲ್ಲಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳಿಂದಾಗಿ ಇತರರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಸುಲಭವಾಗಿ ಕಂದುಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ:[[] ಇದಕ್ಕೆ ಗಮನಾರ್ಹ ಉದಾಹರಣೆಯೆಂದರೆ, ವಂಶಪಾರಂಪರ್ಯವಾಗಿ ಬಂದ ಆಲ್ಬಿನಿಸಂ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ, ಕಂದು ಬಣ್ಣವನ್ನು ಹೊಂದಿರದ ಮತ್ತು ಬಿಸಿಲಿಗೆ ಬಹಳ ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಜನರು.[]

ಆನುವಂಶಿಕ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಡಿಎನ್‌ಎ ಮೂಲಕ ಒಂದು ಪೀಳಿಗೆಯಿಂದ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ರವಾನಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದುಬಂದಿದೆ ಮತ್ತು ಇದು ಆನುವಂಶಿಕ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಎನ್ಕೋಡ್ ಮಾಡುತ್ತದೆ.[] ಡಿಎನ್ಎ ಒಂದು ಉದ್ದವಾದ ಪಾಲಿಮರ್ ಆಗಿದ್ದು, ಅದು ನಾಲ್ಕು ವಿಧದ ಬೇಸ್‌ಗಳನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳು ಪರಸ್ಪರ ಬದಲಾಯಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ. ನ್ಯೂಕ್ಲಿಯಿಕ್ ಆಸಿಡ್ ಸೀಕ್ವೆನ್ಸ್ (ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಡಿಎನ್‌ಎ ಅಣುವಿನ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಬೇಸ್‌ಗಳ ಅನುಕ್ರಮ) ಆನುವಂಶಿಕ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ನಿರ್ದಿಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತದೆ: ಇದು ಪಠ್ಯದ ಅಂಗೀಕಾರದ ಅಕ್ಷರಗಳ ಅನುಕ್ರಮಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ.[] ಕೋಶವು ಮಿಟೋಸಿಸ್ ಮೂಲಕ ವಿಭಜಿಸುವ ಮೊದಲು, 'ಡಿಎನ್‌ಎ'ಯು ನಕಲಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಪ್ರತಿ ಎರಡು ಜೀವಕೋಶಗಳು ಡಿಎನ್‌ಎ ಅನುಕ್ರಮವನ್ನು ಆನುವಂಶಿಕವಾಗಿ ಪಡೆಯುತ್ತವೆ. ಒಂದೇ ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಘಟಕವನ್ನು ಸೂಚಿಸುವ ಡಿಎನ್‌ಎ ಅಣುವಿನ ಒಂದು ಭಾಗವನ್ನು ಜೀನ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ; ವಿಭಿನ್ನ ಜೀನ್‌ಗಳು ಬೇಸ್‌ಗಳ ವಿಭಿನ್ನ ಅನುಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಜೀವಕೋಶಗಳ ಒಳಗೆ, ಡಿಎನ್‌ಎ(DNA)ಯ ಉದ್ದನೆಯ ಎಳೆಗಳು ಕ್ರೋಮೋಸೋಮ್‌ಗಳೆಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಮಂದಗೊಳಿಸಿದ ರಚನೆಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತವೆ. ಜೀವಿಗಳು ತಮ್ಮ ಪೋಷಕರಿಂದ ಅನುವಂಶಿಕ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಹೋಮೋಲೋಗಸ್ ಕ್ರೋಮೋಸೋಮ್‌ಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಇದು ಜೀನ್‌ಗಳಿಗೆ ಕೋಡ್ ಮಾಡುವ ಡಿಎನ್‌ಎ ಅನುಕ್ರಮಗಳ ವಿಶಿಷ್ಟ ಸಂಯೋಜನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ. ಕ್ರೋಮೋಸೋಮ್‌ನೊಳಗಿನ ಡಿಎನ್‌ಎ ಅನುಕ್ರಮದ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಲೋಕಸ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಲೊಕಸ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಡಿಎನ್‌ಎ ಅನುಕ್ರಮವು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ನಡುವೆ ಬದಲಾಗುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಈ ಅನುಕ್ರಮದ ವಿವಿಧ ರೂಪಗಳನ್ನು ಆಲೀಲ್‌ಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಡಿಎನ್‌ಎ ಅನುಕ್ರಮಗಳು ರೂಪಾಂತರದ ಮೂಲಕ ಬದಲಾಗಬಹುದು. ಇದು ಹೊಸ ಆಲೀಲ್‌ಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ವಂಶವಾಹಿಯೊಳಗೆ ರೂಪಾಂತರವು ಸಂಭವಿಸಿದಲ್ಲಿ, ಹೊಸ ಆಲೀಲ್, ಜೀನ್ ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಗುಣಲಕ್ಷಣದ ಮೇಲೆ ಜೀವಿಗಳ ಫಿನೋಟೈಪ್ ಅನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವ ಮೂಲಕ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಬಹುದು.[]

ಆದಾಗ್ಯೂ, ಆಲೀಲ್ ಮತ್ತು ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳ ನಡುವಿನ ಈ ಸರಳ ವ್ಯವಹಾರವು ಕೆಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಸಂಕೀರ್ಣವಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಜೀವಿಗಳ ಒಳಗೆ ಮತ್ತು ನಡುವೆ ಅನೇಕ ಪರಸ್ಪರ ಜೀನ್‌ಗಳಿಂದ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ.[][೧೦] ಅಭಿವೃದ್ಧಿಶೀಲ ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಆನುವಂಶಿಕ ಜಾಲಗಳಲ್ಲಿನ ಸಂಕೀರ್ಣ ಪರಸ್ಪರ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವಕೋಶಗಳ ನಡುವಿನ ಸಂವಹನವು ಆನುವಂಶಿಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಪ್ಲ್ಯಾಸ್ಟಿಟಿಟಿ ಮತ್ತು ಕ್ಯಾನಲೈಸೇಶನ್‌ನಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಯಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರದ ಆಧಾರವಾಗಿರಬಹುದು.[೧೧]

ಇತ್ತೀಚಿನ ಸಂಶೋಧನೆಗಳು ಡಿಎನ್‌ಎ ಅಣುವಿನ ನೇರ ಸಂಸ್ಥೆಯಿಂದ ವಿವರಿಸಲಾಗದ ಅನುವಂಶಿಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳ ಪ್ರಮುಖ ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ದೃಢಪಡಿಸಿವೆ. ಈ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳನ್ನು ವಂಶವಾಹಿಗಳ ಮೇಲೆ ಸಾಂದರ್ಭಿಕವಾಗಿ ಅಥವಾ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ವಿಕಸನಗೊಳ್ಳುವ ಎಪಿಜೆನೆಟಿಕ್ ಅನುವಂಶಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳೆಂದು ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಎಪಿಜೆನೆಟಿಕ್ ಆನುವಂಶಿಕತೆಯ ವಿಧಾನಗಳು ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯವಿಧಾನಗಳ ಸಂಶೋಧನೆಯು ಇನ್ನೂ ಅದರ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಶೈಶವಾವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿದೆ. ಆದರೆ ಈ ಸಂಶೋಧನೆಯ ಕ್ಷೇತ್ರವು ಇತ್ತೀಚಿನ ಚಟುವಟಿಕೆಯನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಇದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪರಂಪರೆ ಮತ್ತು ವಿಕಾಸಾತ್ಮಕ ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುತ್ತದೆ.[೧೨] ಡಿಎನ್‌ಎ ಮೆತಿಲೀಕರಣವನ್ನು ಗುರುತಿಸುವ ಕ್ರೊಮಾಟಿನ್, ಸ್ವಯಂ-ಸಮರ್ಥನೀಯ ಚಯಾಪಚಯ ಕುಣಿಕೆಗಳು, ಆರ್‌ಎನ್‌ಎ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪದಿಂದ ಜೀನ್ ನಿಶ್ಯಬ್ದಗೊಳಿಸುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಪ್ರೋಟೀನ್‌ಗಳ (ಪ್ರಿಯಾನ್‌ಗಳಂತಹ) ಮೂರು ಆಯಾಮದ ರಚನೆಯು ಎಪಿಜೆನೆಟಿಕ್ ಅನುವಂಶಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಜೀವಿಗಳ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಪರಿಶೋಧಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅನುವಂಶಿಕತೆಯು ಇನ್ನೂ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಬಹುದು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಗೂಡು ನಿರ್ಮಾಣದ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ಮೂಲಕ ಪರಿಸರ ಆನುವಂಶಿಕತೆಯನ್ನು ಅವುಗಳ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಜೀವಿಗಳ ನಿಯಮಿತ ಮತ್ತು ಪುನರಾವರ್ತಿತ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಂದ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದು ಪರಿಣಾಮದ ಪರಂಪರೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದು ನಂತರದ ಪೀಳಿಗೆಯ ಆಯ್ಕೆಯ ಆಡಳಿತವನ್ನು ಮಾರ್ಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ವಂಶಸ್ಥರು ಪೂರ್ವಜರ ಪರಿಸರ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿಂದ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುವ ಜೀನ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಪರಿಸರ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಅನುವಂಶಿಕವಾಗಿ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ವಂಶವಾಹಿಗಳ ನೇರ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿಲ್ಲದ ವಿಕಸನದಲ್ಲಿನ ಅನುವಂಶಿಕತೆಯ ಇತರ ಉದಾಹರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಲಕ್ಷಣಗಳು, ಗುಂಪು ಪರಂಪರೆ ಮತ್ತು ಸಹಜೀವನದ ಅನುವಂಶಿಕತೆ ಸೇರಿವೆ. ಜೀನ್‌ನ ಮೇಲೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವ ಅನುವಂಶಿಕತೆಯ ಈ ಉದಾಹರಣೆಗಳು ಬಹುಮಟ್ಟದ ಅಥವಾ ಕ್ರಮಾನುಗತ ಆಯ್ಕೆಯ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯಡಿಯಲ್ಲಿ ವಿಶಾಲವಾಗಿ ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಇದು ವಿಕಸನೀಯ ವಿಜ್ಞಾನದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ತೀವ್ರವಾದ ಚರ್ಚೆಯ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ.[೧೩][೧೪]

ವಿಕಾಸ ಸಿದ್ಧಾಂತಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

೧೮೫೯ ರಲ್ಲಿ ಚಾರ್ಲ್ಸ್ ಡಾರ್ವಿನ್‌ರವರು ತಮ್ಮ ವಿಕಾಸದ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದಾಗ, ಅದರ ಪ್ರಮುಖ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅನುವಂಶಿಕತೆಗೆ ಆಧಾರವಾಗಿರುವ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನದ ಕೊರತೆಯಾಗಿತ್ತು.[೧೫] ಡಾರ್ವಿನ್‌ರವರು ಅನುವಂಶಿಕತೆಯ ಮಿಶ್ರಣ ಮತ್ತು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳ ಅನುವಂಶಿಕತೆಯನ್ನು ನಂಬಿದ್ದರು. ಅನುವಂಶಿಕತೆಯ ಮಿಶ್ರಣವು ಕೆಲವೇ ತಲೆಮಾರುಗಳಲ್ಲಿ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಾದ್ಯಂತ ಏಕರೂಪತೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಯ್ಕೆಯು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಬಹುದಾದ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಿಂದ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕುತ್ತದೆ.[೧೬] ಇದು ಡಾರ್ವಿನ್‌ರವರು ಆನ್ ದಿ ಆರಿಜಿನ್ ಆಫ್ ಸ್ಪೀಸೀಸ್ ಮತ್ತು ಅವರ ನಂತರದ ಜೈವಿಕ ಕೃತಿಗಳ ನಂತರದ ಆವೃತ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಲಾಮಾರ್ಕಿಯನ್ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಅನುವಂಶಿಕತೆಗೆ ಡಾರ್ವಿನ್‌ನ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ವಿಧಾನವೆಂದರೆ, ಕಾರ್ಯವಿಧಾನವನ್ನು ಸೂಚಿಸುವ ಬದಲು ಅದು ಹೇಗೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ರೂಪಿಸುವುದು (ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಪೋಷಕರಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ವ್ಯಕ್ತವಾಗದ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಅನುವಂಶಿಕವಾಗಿ ಪಡೆಯಬಹುದು, ಕೆಲವು ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳು ಲೈಂಗಿಕ-ಸಂಬಂಧಿಸಿರಬಹುದು ಇತ್ಯಾದಿ).

ಡಾರ್ವಿನ್‌ರ ಆರಂಭಿಕ ಅನುವಂಶಿಕತೆಯ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಅವರ ಸೋದರಸಂಬಂಧಿ ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ ಗಾಲ್ಟನ್ ಅವರು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ನಂತರ ಅದನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಮಾರ್ಪಡಿಸಿದರು. ಅವರು ಬಯೋಮೆಟ್ರಿಕ್ ಸ್ಕೂಲ್ ಆಫ್ ಹೆರಿಡಿಟಿ(ಅನುವಂಶಿಕತೆ)ಗಾಗಿ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ಹಾಕಿದರು.[೨೩] ಡಾರ್ವಿನ್‌ನ ಪ್ಯಾಂಗೆನೆಸಿಸ್ ಮಾದರಿಯ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಲು ಗಾಲ್ಟನ್ ಯಾವುದೇ ಪುರಾವೆಗಳನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿಲ್ಲ. ಇದು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿದೆ.[೧೭]

೧೮೮೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಆಗಸ್ಟ್ ವೈಸ್ಮನ್ ಅನೇಕ ತಲೆಮಾರುಗಳ ಇಲಿಗಳಿಂದ ಬಾಲಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿದಾಗ ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳ ಆನುವಂಶಿಕತೆಯು ಕಡಿಮೆ ಆಧಾರವನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ ಎಂದು ತೋರಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅವರ ಸಂತತಿಯು ಬಾಲಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಕಂಡುಹಿಡಿದಿದೆ.[೧೮]

ಇತಿಹಾಸ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಅರಿಸ್ಟಾಟಲ್‌ನ ಪರಂಪರೆಯ ಮಾದರಿ. ಶಾಖ/ಶೀತ ಭಾಗವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸಮ್ಮಿತೀಯವಾಗಿರುತ್ತದೆಯಾದರೂ ಇತರ ಅಂಶಗಳಿಂದ ತಂದೆಯ ಕಡೆಯಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ರೂಪದ ಭಾಗವು ಅಲ್ಲ.

ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಆನುವಂಶಿಕತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ವಿವಿಧ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರುಃ ಗಂಡು ಹೂವುಗಳು ಹೆಣ್ಣು ಹೂವುಗಳನ್ನು ಮಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ ಎಂದು ಥಿಯೋಫ್ರಾಸ್ಟಸ್ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದರು; ಹಿಪ್ಪೊಕ್ರೇಟ್ಸ್ "ಬೀಜಗಳು" ದೇಹದ ವಿವಿಧ ಭಾಗಗಳಿಂದ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಗರ್ಭಧಾರಣೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಂತತಿಗೆ ಹರಡುತ್ತವೆ ಎಂದು ಊಹಿಸಿದರು; ಮತ್ತು ಅರಿಸ್ಟಾಟಲ್‌ರವರು ಪುರುಷ ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀ ದ್ರವಗಳು ಗರ್ಭಧಾರಣೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬೆರೆತುಹೋಗುತ್ತವೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದರು.[೧೯] ಕ್ರಿಸ್ತಪೂರ್ವ ೪೫೮ ರಲ್ಲಿ, ಎಸ್ಕೈಲಸ್‌ರವರು, ಪುರುಷನನ್ನು ಪೋಷಕನನ್ನಾಗಿ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯನ್ನು "ತನ್ನೊಳಗೆ ಬಿತ್ತಿದ ಯುವ ಜೀವನಕ್ಕೆ ದಾದಿ"ಯಾಗಿ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದರು.

ಅನುವಂಶಿಕತೆಯ ಪ್ರಾಚೀನ ತಿಳುವಳಿಕೆಯು ೧೮ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಎರಡು ಚರ್ಚಾಸ್ಪದ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳಿಗೆ ಪರಿವರ್ತನೆಯಾಯಿತು. ಎಪಿಜೆನೆಸಿಸ್ ಸಿದ್ಧಾಂತ ಮತ್ತು ಪೂರ್ವನಿರ್ಧಾರದ ಸಿದ್ಧಾಂತವು ಅನುವಂಶಿಕತೆಯ ತಿಳುವಳಿಕೆಯ ಎರಡು ವಿಭಿನ್ನ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳಾಗಿವೆ. ಅರಿಸ್ಟಾಟಲ್‌ನಿಂದ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಡಾಕ್ಟ್ರಿನ್ ಆಫ್ ಎಪಿಜೆನೆಸಿಸ್ ಸಿದ್ಧಾಂತವು, ಭ್ರೂಣವು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿತು. ಪೋಷಕರ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳ ಮಾರ್ಪಾಡುಗಳನ್ನು ಭ್ರೂಣಕ್ಕೆ ಅದರ ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ವರ್ಗಾಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಅಡಿಪಾಯವು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳ ಅನುವಂಶಿಕತೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ. ಪೂರ್ವಭಾವಿ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವು, ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯು ಬಹಳ ಹಿಂದೆಯೇ ರಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವುದನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುವ ಕ್ರಿಯೆ ಎಂದು ನಂಬಿತು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ೧೯ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಜೀವಕೋಶದ ಸಿದ್ಧಾಂತ ರಚನೆಯಿಂದ ಇದು ವಿವಾದಾಸ್ಪದವಾಯಿತು. ಅಲ್ಲಿ ಜೀವಿಯ ಮೂಲಭೂತ ಘಟಕವು ಜೀವಕೋಶವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಜೀವಿಯ ಕೆಲವು ಪೂರ್ವರೂಪದ ಭಾಗಗಳಲ್ಲ. ಅನುವಂಶಿಕ ಮಿಶ್ರಣವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ವಿವಿಧ ಅನುವಂಶಿಕ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಪರೀಕ್ಷಿಸದೆ ಅಥವಾ ಪ್ರಮಾಣೀಕರಿಸದೆಯೇ ರೂಪಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ನಂತರ ವಿವಾದಕ್ಕೊಳಗಾಯಿತು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಜನರು ಕೃತಕ ಆಯ್ಕೆಯ ಮೂಲಕ ಸಾಕುಪ್ರಾಣಿಗಳ ತಳಿಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳ ಅನುವಂಶಿಕತೆಯು ವಿಕಾಸದ ಕುರಿತಾದ ಆರಂಭಿಕ ಲಾಮಾರ್ಕಿಯನ್ ವಿಚಾರಗಳ ಒಂದು ಭಾಗವಾಗಿತ್ತು.

೧೮ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ, ಡಚ್ ಸೂಕ್ಷ್ಮದರ್ಶಕರಾದ ಆಂಟೋನಿ ವ್ಯಾನ್ ಲೀವೆನ್‌ಹೋಕ್‌ರವರು(೧೬೩೨-೧೭೨೩) ಮಾನವರು ಮತ್ತು ಇತರ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ವೀರ್ಯದಲ್ಲಿ "ಪ್ರಾಣಿಕುಲ"ಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದರು.[೨೦] ಕೆಲವು ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಪ್ರತಿ ವೀರ್ಯದೊಳಗೆ "ಚಿಕ್ಕ ಮನುಷ್ಯ" (ಹೋಮಂಕ್ಯುಲಸ್) ಅನ್ನು ಕಂಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಊಹಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಈ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು "ಸ್ಪರ್ಮಿಸ್ಟ್" ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಚಿಂತನೆಯ ಶಾಲೆಯನ್ನು ರಚಿಸಿದರು. ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಹೆಣ್ಣಿನ ಕೊಡುಗೆಗಳೆಂದರೆ ಹೋಮಂಕ್ಯುಲಸ್ ಬೆಳೆಯುವ ಗರ್ಭ ಮತ್ತು ಗರ್ಭದ ಪ್ರಸವಪೂರ್ವ ಪ್ರಭಾವಗಳು ಎಂದು ಅವರು ವಾದಿಸಿದರು.[31] ಎದುರಾಳಿ ಚಿಂತನೆಯ ಶಾಲೆ, ಅಂಡಾಣುಗಳು, ಭವಿಷ್ಯದ ಮನುಷ್ಯನು ಮೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿದೆ ಮತ್ತು ವೀರ್ಯವು ಕೇವಲ ಮೊಟ್ಟೆಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಂಬಿದ್ದರು. ಓವಿಸ್ಟ್‌ಗಳು ಮಹಿಳೆಯರು ಗಂಡು ಮತ್ತು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಒಯ್ಯುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದರು, ಮತ್ತು ಸಂತಾನದ ಲಿಂಗವನ್ನು ಗರ್ಭಧಾರಣೆಯ ಮುಂಚೆಯೇ ನಿರ್ಧರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.[೨೧] ಚಿಂತನೆಯ ಶಾಲೆಯನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿ, ಓವಿಸ್ಟ್‌ಗಳು ಭವಿಷ್ಯದ ಮನುಷ್ಯನು ಮೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ವೀರ್ಯವು ಕೇವಲ ಮೊಟ್ಟೆಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಂಬಿದ್ದರು. ಓವಿಸ್ಟ್‌ಗಳು ಮಹಿಳೆಯರು ಗಂಡು ಮತ್ತು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಒಯ್ಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸಂತಾನದ ಲಿಂಗವನ್ನು ಗರ್ಭಧಾರಣೆಯ ಮುಂಚೆಯೇ ನಿರ್ಧರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದರು.[೨೨]

೧೮೭೮ ರಲ್ಲಿ, ಆಲ್ಫಿಯಸ್ ಹಯಾತ್‌ರವರು ವಂಶವಾಹಿಗಳ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲು, ಕುಟುಂಬದ ಫಿನೋಟೈಪ್‌ಗಳ(ಮೂಗಿನ ಗಾತ್ರ, ಕಿವಿಯ ಆಕಾರ, ಇತ್ಯಾದಿ) ದತ್ತಾಂಶವನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುವ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ರೋಗಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳು ಮತ್ತು ಅಸಹಜ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ, ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ತನಿಖೆಯನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸಿದಾಗ ಆರಂಭಿಕ ಸಂಶೋಧನಾ ಉಪಕ್ರಮವು ಹೊರಹೊಮ್ಮಿತು. ಕೆಲವು ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳು ಏಕೆ ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ವ್ಯಕ್ತವಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಇತರವುಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಅನಿಯಮಿತವಾಗಿರುತ್ತವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ದತ್ತಾಂಶವನ್ನು ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡುವುದು ಯೋಜನೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಗುರಿಯಾಗಿದೆ.[೨೩]

ಗ್ರೆಗರ್ ಮೆಂಡೆಲ್: ತಳಿಶಾಸ್ತ್ರದ ಪಿತಾಮಹ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಅರೆವಿದಳನದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆ ಅಥವಾ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಿಂಗಡಣೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಜೀನ್‌ಗಳು ಹೇಗೆ ವಿನಿಮಯಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಇದು ಮೆಂಡಲ್‌ನ ನಿಯಮಗಳಿಗೆ ಹೇಗೆ ಅನುವಾದಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತೋರಿಸುವ ಕೋಷ್ಟಕ

ವಂಶವಾಹಿಗಳ ಕಣಗಳ ಅನುವಂಶಿಕತೆಯ ಕಲ್ಪನೆಯು ಮೊರಾವಿಯನ್ ಸನ್ಯಾಸಿ ಗ್ರೆಗರ್ ಮೆಂಡೆಲ್‌ಗೆ ಕಾರಣವೆಂದು ಹೇಳಬಹುದು. ಅವರು ೧೮೬೫ ರಲ್ಲಿ ಬಟಾಣಿ ಸಸ್ಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಮ್ಮ ಕೃತಿಯನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅವರ ಕೆಲಸವು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ೧೯೦೧ ರಲ್ಲಿ ಮರುಶೋಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು. ಮೆಂಡೆಲಿಯನ್ ಅನುವಂಶಿಕತೆಯು ತನ್ನ ಬಟಾಣಿ ಸಸ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಮೆಂಡೆಲ್ ನೋಡಿದಂತಹ ದೊಡ್ಡ (ಗುಣಾತ್ಮಕ) ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಕಾರಣವೆಂದು ಊಹಿಸಲಾಗಿದೆ - ಮತ್ತು ಸಂಯೋಜಕ ಪರಿಣಾಮದ(ಪರಿಮಾಣಾತ್ಮಕ) ಜೀನ್‌ ಕಲ್ಪನೆಯು ಆರ್. ಎ. ಫಿಶರ್‌ನ (೧೯೧೮) ಪ್ರಬಂಧವಾದ, "ದಿ ಕೋರಿಲೇಷನ್ ಬಿಟ್ವೀನ್ ರಿಲೇಟಿವ್ಸ್ ಆನ್ ದಿ ಸಪೋಸಿಷನ್ ಆಫ್ ಮೆಂಡೆಲಿಯಾನ್ ಇನ್ಹೆರಿಟೆನ್ಸ್"ನಲ್ಲಿ ಮೆಂಡೆಲ್‌ನ ಒಟ್ಟಾರೆ ಕೊಡುಗೆ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳಿಗೆ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳು ಅನುವಂಶಿಕವಾಗಿರುತ್ತವೆ ಎಂಬ ಉಪಯುಕ್ತ ಅವಲೋಕನವನ್ನು ನೀಡಿತು. ಆತನ ಬಟಾಣಿ ಸಸ್ಯದ ಪ್ರದರ್ಶನವು ಮೆಂಡೆಲಿಯನ್ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳ ಅಧ್ಯಯನದ ಅಡಿಪಾಯವಾಯಿತು. ಈ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಒಂದೇ ಸ್ಥಳದ ಮೇಲೆ ಗುರುತಿಸಬಹುದು.[೨೪]

ತಳಿಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಅನುವಂಶಿಕತೆಯ ಆಧುನಿಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

೧೯೩೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ, ಫಿಶರ್ ಮತ್ತು ಇತರರ ಕೆಲಸವು ಮೆಂಡೆಲಿಯನ್ ಮತ್ತು ಬಯೋಮೆಟ್ರಿಕ್ ಶಾಲೆಗಳ ಸಂಯೋಜನೆಯನ್ನು ಆಧುನಿಕ ವಿಕಸನೀಯ ಸಂಶ್ಲೇಷಣೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಆಧುನಿಕ ಸಂಶ್ಲೇಷಣೆಯು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ತಳಿಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಮತ್ತು ನೈಸರ್ಗಿಕವಾದಿಗಳ ನಡುವೆ ಮತ್ತು ಇಬ್ಬರ ನಡುವಿನ ಅಂತರವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿದೆ. ಪ್ರಾಗ್ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ:[೨೫][೨೬]

೧. ಎಲ್ಲಾ ವಿಕಸನೀಯ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳನ್ನು ತಿಳಿದಿರುವ ಆನುವಂಶಿಕ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನಗಳು ಮತ್ತು ನೈಸರ್ಗಿಕವಾದಿಗಳ ವೀಕ್ಷಣಾ ಪುರಾವೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಸ್ಥಿರವಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಬಹುದು. ೨. ವಿಕಸನವು ಕ್ರಮೇಣವಾಗಿದೆ: ಸಣ್ಣ ಆನುವಂಶಿಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳು, ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಯ್ಕೆಯಿಂದ ಮರುಸಂಯೋಜನೆಯನ್ನು ಆದೇಶಿಸಲಾಗಿದೆ. ಜಾತಿಗಳ ನಡುವಿನ ಸ್ಥಗಿತಗಳು(ಅಥವಾ ಇತರ ವರ್ಗಗಳ) ಭೌಗೋಳಿಕ ಬೇರ್ಪಡಿಕೆ ಮತ್ತು ಅಳಿವಿನ ಮೂಲಕ ಕ್ರಮೇಣವಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿವೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ (ಉಪ್ಪಿನೀಕರಣವಲ್ಲ). ೩. ಆಯ್ಕೆಯು ಅಗಾಧವಾಗಿ ಬದಲಾವಣೆಯ ಮುಖ್ಯ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನವಾಗಿದೆ; ಮತ್ತು ಮುಂದುವರಿದಾಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಅನುಕೂಲಗಳು ಕೂಡ ಮುಖ್ಯವಾಗಿವೆ. ಆಯ್ಕೆಯ ವಸ್ತುವು ಅದರ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಫಿನೋಟೈಪ್ ಆಗಿದೆ. ಜೆನೆಟಿಕ್ ಡ್ರಿಫ್ಟ್‌ನ ಪಾತ್ರವು ನಿಸ್ಸಂದಿಗ್ಧವಾಗಿದೆ; ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಡೊಬ್ಜಾನ್ಸ್ಕಿ ಬಲವಾಗಿ ಬೆಂಬಲಿಸಿದರೂ, ಪರಿಸರ ತಳಿಶಾಸ್ತ್ರದ ಫಲಿತಾಂಶಗಳನ್ನು ಪಡೆದ ನಂತರ ಅದನ್ನು ಕೆಳದರ್ಜೆಗೆ ಇಳಿಸಲಾಯಿತು. ೪. ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಚಿಂತನೆಯ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ: ನೈಸರ್ಗಿಕ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಆನುವಂಶಿಕ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯು ವಿಕಸನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಅಂಶವಾಗಿದೆ. ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಯ್ಕೆಯ ಬಲವು ನಿರೀಕ್ಷೆಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿತ್ತು; ಸ್ಥಾಪಿತ ಉದ್ಯೋಗದಂತಹ ಪರಿಸರ ಅಂಶಗಳ ಪರಿಣಾಮ ಮತ್ತು ಜೀನ್ ಹರಿವಿಗೆ ಅಡೆತಡೆಗಳ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಎಲ್ಲವೂ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ.

ಜನಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯಾಗಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಿದ ನಂತರ ಪ್ರಭೇದ ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಕಲ್ಪನೆಯು ಹೆಚ್ಚು ಚರ್ಚೆಗೆ ಒಳಗಾಗಿದೆ.[೨೭] ಸಸ್ಯಗಳಲ್ಲಿ, ಜಾತಿಯ ಯಾವುದೇ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಲ್ಲಿ ಪಾಲಿಪ್ಲಾಯ್ಡ್ ಅನ್ನು ಸೇರಿಸಬೇಕು. 'ವಿಕಸನವು ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ಒಂದು ಪೀಳಿಗೆಯ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ಪೀಳಿಗೆಯ ನಡುವಿನ ಆಲೀಲ್‌ಗಳ ಆವರ್ತನಗಳಲ್ಲಿನ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ' ಎಂಬಂತಹ ಸೂತ್ರೀಕರಣಗಳನ್ನು ನಂತರ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಲಾಯಿತು. ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವೆಂದರೆ, ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರವು ('ಇವೋ-ಡಿವೊ') ಸಂಶ್ಲೇಷಣೆಯಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿದೆ ಎಂಬುದು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಸ್ಟೀಫನ್ ಜೇ ಗೌಲ್ಡ್ ಅವರ ಗೇವಿನ್ ಡಿ ಬಿಯರ್ ಅವರ ಕೆಲಸದ ಒಂದು ವಿವರಣೆಯು ಅವರು ಇದಕ್ಕೆ ಹೊರತಾಗಿರಬಹುದು ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.[೨೮]

ಸಂಶ್ಲೇಷಣೆಯ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲಾ ಅಂಶಗಳು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ವಿಭಿನ್ನ ಮಟ್ಟದ ಯಶಸ್ಸಿನೊಂದಿಗೆ ಸವಾಲಿಗೆ ಒಳಗಾಗಿವೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಸಂಶ್ಲೇಷಣೆಯು ವಿಕಾಸಾತ್ಮಕ ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಹತ್ತರವಾದ ಹೆಗ್ಗುರುತಾಗಿದೆ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಸಂದೇಹವಿಲ್ಲ.[೨೯] ಇದು ಅನೇಕ ಗೊಂದಲಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿತು ಮತ್ತು ಎರಡನೇ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ನಂತರದ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಲು ನೇರವಾಗಿ ಕಾರಣವಾಯಿತು.

ಆದಾಗ್ಯೂ, ಟ್ರೋಫಿಮ್ ಲೈಸೆಂಕೊ ಅವರು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳ ಅನುವಂಶಿಕತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಲಾಮಾರ್ಕಿಯನ್ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳಿದಾಗ ಸೋವಿಯತ್ ಒಕ್ಕೂಟ ಈಗ ಲೈಸೆಂಕೋಯಿಸಂ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಹಿನ್ನಡೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿದರು. ಈ ಚಳುವಳಿಯು ಕೃಷಿ ಸಂಶೋಧನೆಯ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿತು ಮತ್ತು ೧೯೬೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಆಹಾರದ ಕೊರತೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಯುಎಸ್ಎಸ್ಆರ್ ಮೇಲೆ ತೀವ್ರ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿತು.[೩೦]

ಮಾನವರು ಮತ್ತು ಇತರ ಪ್ರಾಣಿಗಳಲ್ಲಿ ವಂಶವಾಹಿ ಬದಲಾವಣೆಗಳ ಟ್ರಾನ್ಸ್‌ಜೆನೆರೇಶನಲ್ ಅನುವಂಶಿಕತೆಯಿದೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಪುರಾವೆಗಳು ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿವೆ.[೩೧][೩೨]

ಸಾಮಾನ್ಯ ಆನುವಂಶಿಕ ಅಸ್ವಸ್ಥತೆಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ವಿಧಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಜೈವಿಕ ಅನುವಂಶಿಕತೆಯ ಕ್ರಮದ ವಿವರಣೆಯು ಮೂರು ಮುಖ್ಯ ವರ್ಗಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ:

೧. ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ಸ್ಥಳ ಸಂಖ್ಯೆ

  • ಮೊನೊಜೆನೆಟಿಕ್ ("ಸರಳ" ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ) - ಒಂದು ಲೋಕಸ್(ಸ್ಥಳ)
  • ಒಲಿಗೋಜೆನಿಕ್ - ಕೆಲವು ಸ್ಥಳಗಳು
  • ಪಾಲಿಜೆನೆಟಿಕ್ - ಅನೇಕ ಸ್ಥಳಗಳು

೨. ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ವರ್ಣತಂತುಗಳು

  • ಆಟೋಸೋಮಲ್ - ಲೋಕಿಯು ಲೈಂಗಿಕ ವರ್ಣತಂತುಗಳ ಮೇಲೆ ನೆಲೆಗೊಂಡಿಲ್ಲ.
  • ಗೊನೊಸೋಮಲ್ - ಲೋಕಿಯು ಲೈಂಗಿಕ ವರ್ಣತಂತು ಮೇಲೆ ಸ್ಥಿತವಾಗಿದೆ.
    • ಎಕ್ಸ್-ಕ್ರೋಮೋಸೋಮಲ್ - ಲೋಕಿಯು ಎಕ್ಸ್-ಕ್ರೋಮೋಸೋಮ್‌ ಮೇಲೆ ನೆಲೆಗೊಂಡಿದೆ(ಹೆಚ್ಚು ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ಪ್ರಕರಣ)
    • ವೈ-ಕ್ರೋಮೋಸೋಮಲ್ - ಲೋಕಿಯು ವೈ-ಕ್ರೋಮೊಸೋಮ್‌ ಮೇಲೆ ಸ್ಥಿತವಾಗಿದೆ.
  • ಮೈಟೊಕಾಂಡ್ರಿಯ - ಲೋಕಿಯು ಮೈಟೊಕಾಂಡ್ರಿಯದ ಡಿಎನ್‌ಎ ಮೇಲೆ ಸ್ಥಿತವಾಗಿದೆ.

೩. ಜೀನೋಟೈಪ್-ಫಿನೋಟೈಪ್ ಪರಸ್ಪರ ಸಂಬಂಧ

  • ಪ್ರಾಬಲ್ಯ
  • ಮಧ್ಯಂತರ ("ಕೋಡೊಮಿನೆಂಟ್" ಎಂದೂ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ)
  • ಮರುಕಳಿಸುವಿಕೆ
  • ಅತಿಯಾದ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ
  • ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ

ಈ ಮೂರು ವರ್ಗಗಳು ಮೇಲಿನ ಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಆನುವಂಶಿಕತೆಯ ವಿಧಾನದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ನಿಖರವಾದ ವಿವರಣೆಯ ಭಾಗವಾಗಿವೆ. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ, ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿಶೇಷಣಗಳನ್ನು ಈ ಕೆಳಗಿನಂತೆ ಸೇರಿಸಬಹುದುಃ

೪. ಕಾಕತಾಳೀಯ ಮತ್ತು ಪರಿಸರದ ಪರಸ್ಪರ ಕ್ರಿಯೆಗಳು

  • ಒಳನುಸುಳುವಿಕೆ
    • ಸಂಪೂರ್ಣ
    • ಅಪೂರ್ಣ (ಶೇಕಡಾವಾರು ಸಂಖ್ಯೆ)
  • ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಶೀಲತೆ
    • ಬದಲಾಯಿಸಲಾಗದ
    • ಬದಲಾಗಬಲ್ಲ
  • ಅನುವಂಶಿಕತೆ (ಪಾಲಿಜೆನೆಟಿಕ್ ಮತ್ತು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಒಲಿಗೊಜೆನೆಟಿಕ್ ವಿಧಾನಗಳ ಅನುವಂಶಿಕತೆಯಲ್ಲೂ ಸಹ)
  • ತಾಯಿಯ ಅಥವಾ ತಂದೆಯ ಮುದ್ರೆಯ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳು (ಎಪಿಜೆನೆಟಿಕ್ಸ್ ಅನ್ನು ಸಹ ನೋಡಿ)

೫. ಲೈಂಗಿಕ ಸಂಬಂಧಿತ ಸಂವಹನಗಳು

  • ಲಿಂಗ-ಸಂಬಂಧಿತ ಅನುವಂಶಿಕತೆ (ಗೊನೊಸೋಮಲ್ ಲೋಕೈಟ್)
  • ಲೈಂಗಿಕ-ಸೀಮಿತ ಫಿನೋಟೈಪ್ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ (ಉದಾ. ಕ್ರಿಪ್ಟೋರ್ಚಿಸಮ್)
  • ತಾಯಿಯ ವಂಶದ ಮೂಲಕ ಅನುವಂಶಿಕತೆ (ಮೈಟೊಕಾಂಡ್ರಿಯದ ಡಿಎನ್ಎ ಲೋಕಿಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ)
  • ತಂದೆಯ ವಂಶದ ಮೂಲಕ ಅನುವಂಶಿಕತೆ (ವೈ-ಕ್ರೋಮೋಸೋಮಲ್ ಲೋಕಿಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ)

೬. ಲೋಕಸ್-ಲೋಕಸ್ ಪರಸ್ಪರ ಕ್ರಿಯೆಗಳು

  • ಇತರ ಸ್ಥಳಗಳೊಂದಿಗೆ ಎಪಿಸ್ಟಾಸಿಸ್ (ಉದಾ, ಮಿತಿಮೀರಿದ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ)
  • ಇತರ ಲೊಕಿಗಳೊಂದಿಗೆ(ಸ್ಥಳಗಳೊಂದಿಗೆ) ಜೀನ್ ಜೋಡಣೆ
  • ಹೋಮೋಜೈಗೋಸ್ ಮಾರಕ ಅಂಶಗಳು
  • ಅರೆ-ಮಾರಕ ಅಂಶಗಳು

ಆನುವಂಶಿಕತೆಯ ವಿಧಾನದ ನಿರ್ಣಯ ಮತ್ತು ವಿವರಣೆಯನ್ನು ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ವಂಶಾವಳಿಯ ದತ್ತಾಂಶದ ಅಂಕಿಅಂಶಗಳ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯ ಮೂಲಕ ಸಾಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಒಂದು ವೇಳೆ ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ಸ್ಥಳಗಳು ತಿಳಿದಿದ್ದರೆ, ಆಣ್ವಿಕ ತಳಿಶಾಸ್ತ್ರದ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಸಹ ಬಳಸಬಹುದು.

ಪ್ರಬಲ ಮತ್ತು ಮರುಕಳಿಸುವ ಅಲೀಲ್‌ಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಅಲೀಲ್ ಅನ್ನು ಯಾವಾಗಲೂ ಜೀವಿಗಳ ನೋಟದಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರೆ (ಫಿನೋಟೈಪ್) ಮತ್ತು ಅದರ ಕನಿಷ್ಠ ಒಂದು ನಕಲನ್ನು ಒದಗಿಸಿದರೆ ಅದು ಪ್ರಬಲವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಬಟಾಣಿಗಳಲ್ಲಿ ಹಸಿರು ಬೀಜಕೋಶಗಳ ಅಲೀಲ್, ಜಿ(G) ಯು ಹಳದಿ ಬೀಜಕೋಶಗಳ ಅಲೀಲ್‌ ಜಿ(g) ಗೆ ಪ್ರಬಲವಾಗಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಜಿಜಿ(GG) (ಹೋಮೋಜೈಗೋಟ್) ಅಥವಾ ಜಿಜಿ(Gg) (ಹೆಟೆರೋಜೈಗೋಟ್) ಜೋಡಿ ಆಲೀಲ್‌ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಬಟಾಣಿ ಸಸ್ಯಗಳು ಹಸಿರು ಬೀಜಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ. ಹಳದಿ ಬೀಜಕೋಶಗಳಿಗೆ ಅಲೀಲ್ ಹಿಂಜರಿತವಾಗಿದೆ. ಈ ಅಲೀಲ್‌ನ ಪರಿಣಾಮಗಳು ಎರಡೂ ವರ್ಣತಂತುಗಳು gg(ಹೋಮೋಜೈಗೋಟ್)ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಇದು ವರ್ಣತಂತು ಅಥವಾ ವಂಶವಾಹಿಯ ಎರಡೂ ಪ್ರತಿಗಳು ಒಂದೇ ಆನುವಂಶಿಕ ಅನುಕ್ರಮವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಮಟ್ಟವಾದ ಝೈಗೋಸಿಟಿಯಿಂದ ಆಧರಿಸಿದೆ. ಬೇರೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಇದು ಒಂದು ಜೀವಿಯಲ್ಲಿನ ಅಲೀಲ್‌ಗಳ ಹೋಲಿಕೆಯ ಮಟ್ಟವಾಗಿದೆ.

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
  1. Sturm RA; Frudakis TN (2004). "Eye colour: portals into pigmentation genes and ancestry". Trends Genet. 20 (8): 327–332. doi:10.1016/j.tig.2004.06.010. PMID 15262401.
  2. ೨.೦ ೨.೧ Pearson H (2006). "Genetics: what is a gene?". Nature. 441 (7092): 398–401. Bibcode:2006Natur.441..398P. doi:10.1038/441398a. PMID 16724031. S2CID 4420674.
  3. Visscher PM; Hill WG; Wray NR (2008). "Heritability in the genomics era – concepts and misconceptions". Nat. Rev. Genet. 9 (4): 255–266. doi:10.1038/nrg2322. PMID 18319743. S2CID 690431.
  4. Shoag J; et al. (Jan 2013). "PGC-1 coactivators regulate MITF and the tanning response". Mol Cell. 49 (1): 145–157. doi:10.1016/j.molcel.2012.10.027. PMC 3753666. PMID 23201126.
  5. Pho LN; Leachman SA (Feb 2010). "Genetics of pigmentation and melanoma predisposition". G Ital Dermatol Venereol. 145 (1): 37–45. PMID 20197744. Archived from the original on 2019-03-28. Retrieved 2013-03-26.
  6. Oetting WS; Brilliant MH; King RA (1996). "The clinical spectrum of albinism in humans and by action". Molecular Medicine Today. 2 (8): 330–335. doi:10.1016/1357-4310(96)81798-9. PMID 8796918.
  7. Griffiths, Anthony, J.F.; Wessler, Susan R.; Carroll, Sean B.; Doebley J (2012). Introduction to Genetic Analysis (10th ed.). New York: W.H. Freeman and Company. p. 3. ISBN 978-1-4292-2943-2.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  8. Futuyma, Douglas J. (2005). Evolution. Sunderland, Massachusetts: Sinauer Associates, Inc. ISBN 978-0-87893-187-3.
  9. Phillips PC (2008). "Epistasis – the essential role of gene interactions in the structure and evolution of genetic systems". Nat. Rev. Genet. 9 (11): 855–867. doi:10.1038/nrg2452. PMC 2689140. PMID 18852697.
  10. Wu R; Lin M (2006). "Functional mapping – how to map and study the genetic architecture of dynamic complex traits". Nat. Rev. Genet. 7 (3): 229–237. doi:10.1038/nrg1804. PMID 16485021. S2CID 24301815.
  11. Jablonka, E.; Lamb, M.J. (2002). "The changing concept of epigenetics" (PDF). Annals of the New York Academy of Sciences. 981 (1): 82–96. Bibcode:2002NYASA.981...82J. doi:10.1111/j.1749-6632.2002.tb04913.x. PMID 12547675. S2CID 12561900. Archived from the original (PDF) on 2011-05-11.
  12. Jablonka, E.; Raz, G. (2009). "Transgenerational epigenetic inheritance: Prevalence, mechanisms, and implications for the study of heredity and evolution" (PDF). The Quarterly Review of Biology. 84 (2): 131–176. CiteSeerX 10.1.1.617.6333. doi:10.1086/598822. PMID 19606595. S2CID 7233550. Archived (PDF) from the original on 2011-07-15. Retrieved 2011-02-18.
  13. Wilson, D. S.; Wilson, E.O. (2007). "Rethinking the theoretical foundation of sociobiology" (PDF). The Quarterly Review of Biology. 82 (4): 327–348. doi:10.1086/522809. PMID 18217526. S2CID 37774648. Archived from the original (PDF) on 2011-05-11.
  14. Vrba, E.S.; Gould, S.J. (1986). "The hierarchical expansion of sorting and selection: Sorting and selection cannot be equated" (PDF). Paleobiology. 12 (2): 217–228. Bibcode:1986Pbio...12..217V. doi:10.1017/S0094837300013671. S2CID 86593897. Archived from the original (PDF) on 2016-08-04. Retrieved 2011-02-18.
  15. Griffiths, Anthony, J.F.; Wessler, Susan R.; Carroll, Sean B.; Doebley, John (2012). Introduction to Genetic Analysis (10th ed.). New York: W.H. Freeman and Company. p. 14. ISBN 978-1-4292-2943-2.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  16. Charlesworth, Brian & Charlesworth, Deborah (November 2009). "Darwin and Genetics". Genetics. 183 (3): 757–766. doi:10.1534/genetics.109.109991. PMC 2778973. PMID 19933231. Archived from the original on 2019-04-29. Retrieved 2013-03-26.
  17. Liu Y. (May 2008). "A new perspective on Darwin's Pangenesis". Biol Rev Camb Philos Soc. 83 (2): 141–149. doi:10.1111/j.1469-185X.2008.00036.x. PMID 18429766. S2CID 39953275.
  18. Lipton, Bruce H. (2008). The Biology of Belief: Unleashing the Power of Consciousness, Matter and Miracles. Hay House, Inc. pp. 12. ISBN 978-1-4019-2344-0.
  19. "Aristotle's Biology – 5.2. From Inquiry to Understanding; from hoti to dioti". Stanford University. Feb 15, 2006. Archived from the original on May 7, 2019. Retrieved March 26, 2013.
  20. Snow, Kurt. "Antoni van Leeuwenhoek's Amazing Little "Animalcules"". Leben. Archived from the original on April 24, 2013. Retrieved March 26, 2013.
  21. Lawrence, Cera R. (2008). Hartsoeker's Homunculus Sketch from Essai de Dioptrique. Embryo Project Encyclopedia. ISSN 1940-5030. Archived from the original on 2013-04-09. Retrieved March 26, 2013.
  22. Gottlieb, Gilbert (2001). Individual Development and Evolution: The Genesis of Novel Behavior. Psychology Press. p. 4. ISBN 978-1-4106-0442-2.
  23. Scientific American, "Heredity" (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Munn & Company. 1878-11-30. p. 343. Archived from the original on 2022-05-18. Retrieved 2021-08-06.
  24. ೨೪.೦ ೨೪.೧ Carlson, Neil R. (2010). Psychology: the Science of Behavior, p. 206. Toronto: Pearson Canada. ISBN 978-0-205-64524-4. OCLC 1019975419
  25. Mayr & Provine 1998
  26. Mayr E. 1982. The growth of biological thought: diversity, evolution & inheritance. Harvard, Cambs. pp. 567 et seq.
  27. Palumbi, Stephen R. (1994). "Genetic Divergence, Reproductive Isolation, and Marine Speciation". Annual Review of Ecology and Systematics. 25: 547–572. doi:10.1146/annurev.es.25.110194.002555.
  28. Gould S.J. Ontogeny and phylogeny. Harvard 1977. pp. 221–222
  29. Handschuh, Stephan; Mitteroecker, Philipp (June 2012). "Evolution – The Extended Synthesis. A research proposal persuasive enough for the majority of evolutionary biologists?". Human Ethology Bulletin. 27 (1–2): 18–21. ISSN 2224-4476.
  30. Harper, Peter S. (2017-08-03). "Human genetics in troubled times and places". Hereditas. 155: 7. doi:10.1186/s41065-017-0042-4. ISSN 1601-5223. PMC 5541658. PMID 28794693.
  31. Szyf, M (2015). "Nongenetic inheritance and transgenerational epigenetics". Trends in Molecular Medicine. 21 (2): 134–144. doi:10.1016/j.molmed.2014.12.004. PMID 25601643.
  32. Kishimoto, S; et al. (2017). "Environmental stresses induce transgenerationally inheritable survival advantages via germline-to-soma communication in Caenorhabditis elegans". Nature Communications. 8: 14031. Bibcode:2017NatCo...814031K. doi:10.1038/ncomms14031. hdl:2433/217772. PMC 5227915. PMID 28067237.