ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌

ವಿಕಿಪೀಡಿಯದಿಂದ, ಇದು ಮುಕ್ತ ಹಾಗೂ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಿಶ್ವಕೋಶ
ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌
Systematic (IUPAC) name
2-acetoxybenzoic acid
Clinical data
ಗರ್ಭಧಾರಣೆಯ ವರ್ಗ C (AU) D (US)
ಕಾನೂನು ಸ್ಥಿತಿ Unscheduled (AU) GSL (UK) OTC (US)
Routes Most commonly oral, also rectal. Lysine acetylsalicylate may be given IV or IM
Pharmacokinetic data
Bioavailability Rapidly and completely absorbed
Protein binding 99.6%
ಚಯಾಪಚಯ Hepatic
Half-life 300–650 mg dose: 3.1–3.2 h
1 g dose: 5 h
2 g dose: 9 h
ವಿಸರ್ಜನೆ Renal
Identifiers
CAS ಸಂಖ್ಯೆ 50-78-2
ATC ಕೋಡ್ A01AD05 B01AC06 (WHO), N02BA01 (WHO)
ಪಬ್‌ಕೆಮ್ CID 2244
ಡ್ರಗ್ ಬ್ಯಾಂಕ್ APRD00264
ಕೆಮ್‌ಸ್ಪೈಡರ್ 2157
Synonyms 2-acetyloxybenzoic acid
acetylsalicylate
acetylsalicylic acid
O-acetylsalicylic acid
Chemical data
ರಾಸಾಯನಿಕ ಸೂತ್ರ C9H8O4 
Mol. mass 180.157 g/mol
  • O=C(Oc1ccccc1C(=O)O)C
Physical data
ಸಾಂದ್ರತೆ 1.40 g/cm³
ಕರಗುವ ಬಿಂದು 135 °C (275 °F)
ಕುದಿಯುವ ಬಿಂದು 140 °C (284 °F) (decomposes)
ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಕರಗುವಿಕೆ 3 mg/mL (20 °C)
 checkY (what is this?)  (verify)

ಆಸಿಟಿಲ್‌ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲ (pronounced /əˌsɛtɪlsælɪˌsɪlɪk ˈæsɪd/ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ರೂಪದಲ್ಲಿ ASA ) ಎಂದೂ ಕರೆಲ್ಪಡುವ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ (USAN) ಒಂದು ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್(=ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್‌ ಆಮ್ಲದಿಂದ ಉತ್ಪನ್ನವಾದುದು) ಔಷಧ. ಸಣ್ಣಪುಟ್ಟ ನೋವು ವೇದನೆಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆಯಲು ನೋವು ಶಾಮಕವನ್ನಾಗಿಯೂ, [[ಜ್ವರ ನಿವಾರಕವನ್ನಾಗಿಯೂ|ಜ್ವರ ನಿವಾರಕವನ್ನಾಗಿಯೂ]] ಇದನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಉರಿ ಶಮನದ ಔಷಧವಾಗಿಯೂ ಇದನ್ನು ಬಳಸುವುದುಂಟು. ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ತ್ರೋಂಬೊಕ್ಸೇನ್ ಉತ್ಪತ್ತಿಯನ್ನು ನಿರ್ಬಂಧಿಸಿ ಕಿರುಬಿಲ್ಲೆ (=ಪ್ಲೇಟ್‌ಲೆಟ್=ರಕ್ತ ಗರಣೆ ಕಟ್ಟುವುದರಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರವಹಿಸುವುದು) ಪ್ರತಿರೋಧಕ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ತ್ರೋಂಬೊಕ್ಸೇನ್ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ರಕ್ತ ನಾಳಗಳೊಳಗಿನ ಭಿತ್ತಿಯು ಹಾನಿಗೊಳಗಾದಾಗ ಅದಕ್ಕೆ ತೇಪೆ ಹಾಕಲು ಕಿರುಬಿಲ್ಲೆ ಅಣುಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿಸುವ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಕಿರುಬಿಲ್ಲೆಗಳ ತೇಪೆಯು ತುಂಬಾ ದೊಡ್ಡದಾಗಬಹುದು ಅಲ್ಲದೆ ಅದು ರಕ್ತದ ಕೆಳ ಹರಿವಿಗೆ ತಡೆಯೊಡ್ಡಬಹುದು. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಉಂಟಾಗಬಹುದಾದ ಹೃದಯಾಘಾತ, ಪಾರ್ಶ್ವವಾಯುವಿನ ಹೊಡೆತವನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಲು ಮತ್ತು ರಕ್ತ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟುವಿಕೆಗೆ ಗುರಿಯಾಗುವವರನ್ನು ಅದರ ಅಪಾಯದಿಂದ ಪಾರು ಮಾಡಲು ಅಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್ಅನ್ನು ದೀರ್ಘಾವಧಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.[೧] ಹೃದಯಾಘಾತವಾದ ತಕ್ಷಣ ಅಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಆಘಾತವಾಗುವ ಅಥವಾ ಹೃದಯದ ಅಂಗಾಶ ಸಾಯುವ ಅಪಾಯವನ್ನು ತಗ್ಗಿಸ ಬಹುದೆಂಬುದು ದೃಢ ಪಟ್ಟಿದೆ.[೨][೩] ಜಠರಗರುಳಿನ ಹುಣ್ಣು, ಜಠರ ರಕ್ತಸ್ರಾವ ಮತ್ತು ಕಿವಿಮೊರೆತ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌‌ನ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ಬಳಕೆಯಿಂದಾಗುವ ಮುಖ್ಯವೂ, ಅನಪೇಕ್ಷಣೀಯವೂ ಆದ ಅಡ್ಡ ಪರಿಣಾಮಗಳು. ರೇಯೆ ರೋಗ ಲಕ್ಷಣಗಳ ಸಂಯೋಗದ ಅಪಾಯ ಎದುರಾಗಬಹುದೆಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಹರೆಯದವರಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ಅನ್ನು ಫ್ಲು-ರೀತಿಯ ಲಕ್ಷಣಗಳು, [[ದಡಾರ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಅಥವಾ ಇತರ ವೈರಾಣುವಿನಿಂದ ಅಡರಿರುವ ಕಾಯಿಲೆಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಬಳಸುವುದಿಲ್ಲ.|ದಡಾರ ಲಕ್ಷಣಗಳು[[ಅಥವಾ ಇತರ ವೈರಾಣುವಿನಿಂದ ಅಡರಿರುವ ಕಾಯಿಲೆಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಬಳಸುವುದಿಲ್ಲ.[೪]]]]] [[ಸ್ಟಿರೋಯ್‌ಅನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳದ (=non-steroidal) ಉರಿ ಪ್ರತಿರೋಧಕ ಔಷಧಗಳು (NSAIDs= non-steroidal anti-inflammatory drugs) ಎಂಬ ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ಆವಿಷ್ಕರಿಸಲಾದ ಮೊದಲ ಔಷಧಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌. ಈ ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಸಮರೂಪದ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೂ ಹಾಗೂ ಹೆಚ್ಚಿನವುಗಳು ಅವುಗಳ ಕ್ರಿಯೆಯಿಂದಾಗಿ ಎಂಜೈಮ್ ಸೈಕ್ಲೊಆಕ್ಸಿಜನೇಸ್|ಸ್ಟಿರೋಯ್‌ಅನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳದ (=non-steroidal) ಉರಿ ಪ್ರತಿರೋಧಕ ಔಷಧಗಳು[[(NSAIDs= non-steroidal anti-inflammatory drugs) ಎಂಬ ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ಆವಿಷ್ಕರಿಸಲಾದ ಮೊದಲ ಔಷಧಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌. ಈ ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಸಮರೂಪದ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೂ ಹಾಗೂ ಹೆಚ್ಚಿನವುಗಳು ಅವುಗಳ ಕ್ರಿಯೆಯಿಂದಾಗಿ ಎಂಜೈಮ್ ಸೈಕ್ಲೊಆಕ್ಸಿಜನೇಸ್‌ಗೆ ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸಿದರೂ ಎಲ್ಲವೂ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್‌ಗಳಲ್ಲ. ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಇಂದು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಅತೀ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಬಳಸುವ ಔಷಧವಾಗಿದ್ದು, ಪ್ರತೀ ವರ್ಷ ಸುಮಾರು 40,000 ಟನ್‌‌ಗಳಷ್ಟು ಉಪಯೋಗಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ ಎಂಬುದೊಂದು ಅಂದಾಜು.[೫] ಬೇಯರ್‌ ಒಡೆತನದಿಂದ ಟ್ರೇಡ್‌ಮಾರ್ಕ್‌ ಪಡೆದ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ‌ನ ಕುಲ ನಾಮ ಆಸಿಟಿಲ್‌ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲ (ASA) ಎಂದಿದೆ.[೬][೭]

ಇತಿಹಾಸ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಚಾರ್ಲ್ಸ್ ಗೆರ್‌ಹಾರ್ಡ್ಟ್ ಎಂಬ ಫ್ರೆಂಚ್ ರಸಾಯನ ವಿಜ್ಞಾನಿ 1853ರಲ್ಲಿ ಆಸಿಟಿಲ್‌ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲವನ್ನು ಮೊದಲು ತಯಾರಿಸಿದ. ವಿವಿಧ ಆಮ್ಲ ಆನ್‌ಹೈಡ್ರೇಡ್‌ಗಳ ಉತ್ಪತ್ತಿಮಾಡುವ ಮತ್ತು ಗುಣಲಕ್ಷಣ ಕಂಡುಹಿಡಿಯುವುದರಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯನಿರತನಾದಾಗ ಅವನು ಆಸಿಟಿಲ್ ಕ್ಲೋರೈಡ್‌ಅನ್ನು ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲದ (ಸೋಡಿಯಮ್ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್) ಸೋಡಿಯಮ್ ಲವಣದೊಂದಿಗೆ ಮಿಶ್ರಮಾಡಿದನು. ಭಾರೀ ಜೋರಾದ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ನಡೆದು, ಉಂಟಾದ ದ್ರಾವಣವು ಬಹುಬೇಗ ಘನೀಕೃತಗೊಂಡಿತು.[೮] ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ರಚನೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಇರದಿದ್ದುದ್ದರಿಂದ ಗೆರ್‌ಹಾರ್ಡ್ಟ್ ತಾನು ಪಡೆದ ಸಂಯುಕ್ತಕ್ಕೆ "ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್-ಅಸೆಟಿಕ್ ಆನ್‌ಹೈಡ್ರೇಡ್" (ವಾಸರ್‌ಫ್ರೈಯಿ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲ್ಸಾರೆ-ಎಸ್ಸಿಗ್ಸಾರೆ ) ಎಂದು ಹೆಸರು ನೀಡಿದನು. ಆನ್‌ಹೈಡ್ರೇಡ್‌ಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಗೆರ್‌ಹಾರ್ಡ್ಟ್ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದುದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾಡಿದ ಅನೇಕ ಪ್ರಯೋಗಗಳಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ("ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್-ಅಸೆಟಿಕ್ ಆನ್‌ಹೈಡ್ರೇಡ್") ತಯಾರಿಕೆಯೂ ಒಂದು, ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಅವನು ಮತ್ತೆ ಮುಂದುವರಿಸಲಿಲ್ಲ.

ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌, ಹೆರಾಯಿನ್, ಲಿಸೆಟಾಲ್, ಸ್ಯಾಲೊಫೆನ್‌ಗಳ ಜಾಹಿರಾತು

ಆರು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ 1859ರಲ್ಲಿ, ವನ್ ಗಿಲ್ಮ್ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲ ಮತ್ತು ಆಸಿಟಿಲ್ ಕ್ಲೋರೈಡ್‌ಗಳ ಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ವಿಶ್ಲೇಷಣಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಶುದ್ಧ ಆಸಿಟಿಲ್‌ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲವನ್ನು ಪಡೆದನು (ಅದನ್ನು ಅವನು "ಆಸಿಟಿಲೈಲರ್ಟೆ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲ್ಸಾರ್‌", ಆಸಿಟಿಲೇಟೆಡ್ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲ ಎಂದು ಕರೆದನು).[೯] ಗೆರ್‌ಹಾರ್ಡ್ಟ್‌ನ (ಸೋಡಿಯಮ್ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್‌ನಿಂದ) ಮತ್ತು ವನ್ ಗಿಲ್ಮ್‌ನ (ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲದಿಂದ) ತಯಾರಿಸಿದ್ದರ ಮೇಲೆ 1869ರಲ್ಲಿ ಸ್ಕ್ರೋಡರ್, ಪ್ರಿಂಜೋರ್ನ್ ಮತ್ತು ಕ್ರಾಟ್ ಮೊದಲಾದವರು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಪ್ರಯೋಗ ಮಾಡಿ ಎರಡೂ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಒಂದೇ ರೀತಿಯ ಸಂಯುಕ್ತ-ಆಸಿಟಿಲ್‌ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲವನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ ಎಂಬ ನಿರ್ಣಯಕ್ಕೆ ಬಂದರು. ಫೀನೋಲಿಕ್ ಆಕ್ಸಿಜನ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿರುವ ಆಸಿಟಿಲ್ ಗುಂಪಿನೊಂದಿಗೆ ಇದರ ಸರಿಯಾದ ರಚನಾಕ್ರಮವನ್ನು ನೀಡಿದವರಲ್ಲಿ ಇವರು ಮೊದಲಿಗರು.[೧೦] ಔಷಧ ಮತ್ತು ಬಣ್ಣ ಉದ್ಯಮ ಸಂಸ್ಥೆ ಬೇಯರ್‌ನ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಪ್ರಮಾಣಿತ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್ ಔಷಧಗಳ ಬದಲಿಗೆ ಆಸಿಟಿಲ್‌ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲದ ಕೆರಳಿಕೆಯನ್ನು ತಗ್ಗಿಸುವ ಬಗ್ಗೆ 1897ರಲ್ಲಿ ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. 1899ರಲ್ಲಿ ಬೇಯರ್ ಈ ಔಷಧವನ್ನು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಎಂಬ ಹೆಸರು ನೀಡಿ, ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲು ಆರಂಭಿಸಿತು.[೧೧] A = ಆಸಿಟಿಲ್ ಮತ್ತು "ಸ್ಪಿರ್ಸಾರೆ" = ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲದ ಹಳೆಯ (ಜರ್ಮನ್) ಹೆಸರಿನಿಂದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಎಂಬ ಹೆಸರು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದೆ.[೧೨] ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌‌ನ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯು ಇಪ್ಪತ್ತನೇ ಶತಮಾನದ ಮೊದಲಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ವರ್ಧಿಸಿತು ಹಾಗೂ 1918ರಲ್ಲಿ ಸ್ಪಾನಿಶ್‌ನಲ್ಲಿ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿಯಾಗಿ ಹರಡಿದ ಫ್ಲು ರೋಗವನ್ನು ಗುಣಮುಖಗೊಳಿಸುವಲ್ಲಿ ಇದು ಪ್ರಮುಖ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿತು. ಅಮೇರಿಕಾ ಸ್ವಾಮ್ಯದ ಬೇಯರ್ 1917ರಲ್ಲಿ ಅಂತ್ಯಗೊಂಡ ನಂತರ, ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ತರುತ್ತಿದ್ದ ಲಾಭ ಪ್ರಚಂಡ ಸ್ಪರ್ಧೆಗೆ ಹಾಗೂ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ವ್ಯಾಪಾರಿ ಉತ್ಪತ್ತಿ ಮತ್ತು ಉತ್ಪಾನಾ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಹೆಚ್ಚಳಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು.[೧೩][೧೪] 1956ರಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾರಸಿಟಮಾಲ್ (ಅಸಿಟಾಮಿನೊಫೆನ್) ಮತ್ತು 1969ರಲ್ಲಿ ಐಬುಪ್ರೊಫೇನ್ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಬಂದ ನಂತರ ‌ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ನ ಜನಪ್ರಿಯತೆ ಕುಗ್ಗಿ ಹೋಯಿತು.[೧೫] 1960 ಮತ್ತು 1970ರ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಜಾನ್ ವಾನೆ ಮತ್ತು ಇತರರು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌‌ನ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ಮೂಲ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಶೋಧ ನಡೆಸಿದರು. 1960 ಮತ್ತು 1980ರಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು ಮತ್ತು ಇತರ ಪರಿಶೀಲನೆಗಳು ರಕ್ತ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟುವಿಕೆಯ ರೋಗಗಳ ಅಪಾಯವನ್ನು ತಗ್ಗಿಸುವುದನ್ನೂ, ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟುವಿಕೆಯ ಗಂಡಾಂತರಕಾರಿ ನಿರೋಧಕವಾಗುವುದನ್ನೂ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ನ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಎಂದು ದೃಢಪಡಿಸಿದವು.[೧೬] ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಮಾರಾಟವು ಇಪ್ಪತ್ತನೇ ಶತಮಾನದ ಕೊನೆಯ ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ಮರುಜೀವಪಡೆದುಕೊಂಡು, ಇಪ್ಪತ್ತೊಂದರಲ್ಲೂ ಪ್ರಬಲವಾಯಿತು ಉಳಿಯಿತು. ಹೃದಯಾಘಾತ ಮತ್ತು ಪಾರ್ಶ್ವವಾಯು ಕಾಯಿಲೆಗಳನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟುವ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಾಗಿ ಇದನ್ನು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ.[೧೭]

ಬಹುಪಾಲು ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಟ್ರೇಡ್‌ಮಾರ್ಕ್[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಮೊದಲ ವಿಶ್ವ ಸಮರ Iರ ನಂತರ ಜರ್ಮನಿಯ ಶರಣಾಗತಿಯ ತರುವಾಯ 1919ರಲ್ಲಿ ವಾರ್ಸೈಲ್ ಒಪ್ಪಂದದಲ್ಲಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟಪಡಿಸಿದ ಯುದ್ಧ ನಷ್ಟ ಪರಿಹಾರ ಭರ್ತಿಯ ಭಾಗವಾಗಿ, ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ (ಹೆರೋಯಿನ್‌ ಕೂಡ) ಫ್ರಾನ್ಸ್, ರಷ್ಯಾ, ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಮ್ ಮತ್ತು ಅಮೇರಿಕಾ ಸಂಯುಕ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನ ಮೊದಲಾದ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಟ್ರೇಡ್‌ಮಾರ್ಕ್‌(=ಸ್ವಾಮ್ಯ ಮುದ್ರೆ) ಅನೂರ್ಜಿತಗೊಂಡಿತು. ಈ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಕುಲ ನಾಮ ಬಳಕೆಗೆ ಬಂತು ಹಾಗೂ ಅದನ್ನು ಸಣ್ಣ ಅಕ್ಷರಗಳಲ್ಲಿ(=lower case) ಬರೆಯಬಹುದಾಗಿತ್ತು.[೧೮][೧೯][೨೦] ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ, ಫ್ರಾನ್ಸ್, ಭಾರತ, ಐರ್ಲ್ಯಾಂಡ್, ನ್ಯೂಜಿಲ್ಯಾಂಡ್, ಪಾಕಿಸ್ತಾನ, ಫಿಲಿಫೈನ್ಸ್, ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾ, ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಮ್ ಮತ್ತು ಅಮೇರಿಕಾ ಸಂಯುಕ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನ ಮುಂತಾದ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ "ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌" ಎಂಬುದು ಇಂದು ಕುಲ ವಾಚಕ ಪದವಾಗಿ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿದೆ.[೨೧] ಟ್ರೇಡ್‌ಮಾರ್ಕ್ ಬೇಯರ್‌ನ ಸ್ವಾಮ್ಯದಲ್ಲಿರುವ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಾದ ಜರ್ಮನಿ, ಕೆನಡಾ, ಮೆಕ್ಸಿಕೊ ಮತ್ತು 80 ಇತರ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌, ದೊಡ್ಡ ಅಕ್ಷರ "A" ಒಂದಿಗೆ, ಬೇಯರ್‌ನ ದಾಖಲೆಗೊಂಡ ಟ್ರೇಡ್‌ಮಾರ್ಕ್ ಆಗಿ ಉಳಿಯಿತು. ಇದರ ಮೂಲಕ ಎಲ್ಲಾ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳಿಗೆ ಏಕರೂಪದ ರಾಸಾಯನಿಕ ಸೂತ್ರವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು, ಪ್ರತಿಯೊಂದರ ಪ್ಯಾಕಿಂಗು ಮತ್ತು ಭೌತಿಕ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಮಾರ್ಪಡಿಸಲಾಯಿತು.[೨೨][೨೩][೨೪] "ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌" ಅನೇಕ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಕುಲ ಸೂಚಕ ಪದವಾದುದರಿಂದ, ಬೇಯರ್ ಅಮೇರಿಕಾ ಸಂಯುಕ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಆಕ್ರಮಣಶೀಲ ಟ್ರೇಡ್‌ಮಾರ್ಕ್ ರಕ್ಷಣಾ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. ಅದು 1,000ಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ವಿವಿಧ ಔಷಧಗಳ ಮೇಲೆ U.S. ಟ್ರೇಡ್‌ಮಾರ್ಕ್‌ನ್ನು ಪಡೆದಿದೆ.[೨೫]

ಚಿಕಿತ್ಸೆಯಲ್ಲಿನ ಬಳಕೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ತಲೆ ನೋವು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಅರೆತಲೆ ನೋವಿನ(=ಮೈಗ್ರೇನ್) ಚಿಕಿತ್ಸೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಳಸುವ ಔಷಧಗಳಲ್ಲೊಂದು. ಇದು 50–60%ನಷ್ಟು ಉಪಶಮನ ನೀಡುತ್ತದೆ.[೨೬] ಇದು ಹೊಸತಾಗಿ ಬಂದ ಟ್ರಿಪ್ಟಾನ್ ಔಷಧ ಸುಮಟ್ರಿಪ್ಟಾನ್ (ಇಮಿಟ್ರೆಕ್ಸ್)[೨೭] ಮತ್ತು ಇತರ ನೋವು ನಿವಾರಕಗಳಾದ ಪ್ಯಾರಸಿಟಮಾಲ್ (ಅಸೆಟಾಮಿನೋಫೆನ್)[೨೮] ಅಥವಾ ಐಬುಪ್ರೊಫೇನ್ ಮೊದಲಾದವುಗಳಷ್ಟೇ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿದೆ.[೨೯] ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌, ಪ್ಯಾರಸಿಟಮಾಲ್ (ಅಸೆಟಾಮಿನೋಫೆನ್) ಮತ್ತು ಕ್ಯಾಫೀನ್ (ಎಕ್ಸೆಡ್ರಿನ್) ಮುಂತಾದವುಗಳ ಸಂಯುಕ್ತವು ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ. ಅರೆತಲೆ ನೋವಿನ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗೆ ಈ ಮೂರರಲ್ಲಿ ಯಾವುದಾದರೊಂದನ್ನು ಬೇರೆಬೇರೆಯಾಗಿ ಸೇವಿಸುವುದಕ್ಕಿಂತ ಮೂರರ ಸಂಯುಕ್ತವು ಹೆಚ್ಚು ಫಲಕಾರಿ.[೨೮], ಇದು ಐಬುಪ್ರೊಫೇನ್‌[೩೦] ಹಾಗೂ ಸುಮಟ್ರಿಪ್ಟಾನ್‌ಗಿಂತಲೂ ಉತ್ತಮ. ಅರೆತಲೆ ನೋವಿಗೆ ಬಳಸುವ ಇತರ ಔಷಧಗಳಂತೆ, ತಲೆನೋವಿನ ಲಕ್ಷಣದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಸೇವಿಸಲು ಸೂಚಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ತುಲನಾತ್ಮಕ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲೇ ಔಷಧಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.[೩೧] ಕ್ರಮರಹಿತ ಒತ್ತಡದಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ತಲೆನೋವು ಇರುವ 60-75%ರಷ್ಟು ರೋಗಿಗಳ ನೋವನ್ನು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಉಪಶಮನ ಮಾಡುತ್ತದೆ.[೩೨][೩೩] ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ಜಠರಗರುಳಿನ ಅಡ್ಡ ಪರಿಣಾಮವೊಂದನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಪ್ಯಾರಸಿಟಮಾಲ್‌ಗೆ (ಅಸೆಟಾಮಿನೋಫೆನ್) ಇದು ಸಮಾನವಾದ್ದು.[೩೩] ಮೆಟಾಮಿಜೋಲ್ ಮತ್ತು ಐಬುಪ್ರೊಫೇನ್‌ಗಳು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ಗಿಂತ ಅತೀ ಶೀಘ್ರದಲ್ಲಿ ನೋವು ನಿವಾರಿಸುತ್ತವೆ ಎಂದು ತುಲನಾತ್ಮಕ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು ತಿಳಿಸುತ್ತವೆಯಾದರೂ ಸುಮಾರು 2 ಗಂಟೆಗಳ ನಂತರದ ಪರಿಣಾಮದಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೇನಿರುವುದಿಲ್ಲ.[೩೨][೩೪] ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌, ಪ್ಯಾರಸಿಟಮಾಲ್ (ಅಸೆಟಾಮಿನೋಫೆನ್) ಮತ್ತು ಕ್ಯಾಫೀನ್ (ಎಕ್ಸೆಡ್ರಿನ್) ಮೊದಲಾದವುಗಳ ಸಂಯುಕ್ತವು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾದುದು, ಆದರೆ ಇದು ಜಠರವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಅಸ್ವಸ್ಥಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ, ಶಕ್ತಿಹೀನರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ತಲೆ ತಿರುಗುವಿಕೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ.[೩೫]

ನೋವು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌, ಮಂದವಾದ ಎದೆಯ ಬಡಿತ ನೋವಿಗೆ ಉತ್ತಮ ಉಪಶಮನಕಾರಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಮಾಂಸಖಂಡಗಳ ಸೆಳೆತ, ಊದುವಿಕೆ, ಜಠರದ ಉಬ್ಬರ ಮತ್ತು ತೀಕ್ಷ್ಣ ಚರ್ಮ ಕೆರಳಿಕೆ ಮೊದಲಾದವುಗಳಿಂದಾಗುವ ನೋವಿಗೆ ಇದು ಪರಿಣಾಕಾರಿ ಔಷಧವಲ್ಲ.[೩೬] ಹಲ್ಲು ಕಿತ್ತ ನಂತರ ಉಂಟಾಗುವ ನೋವು ನಿವಾರಕವಾಗಿ ನೀಡಬಹುದಾದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಗರಿಷ್ಟ ಮಟ್ಟದ್ದು (1 ಗ್ರಾಂ). ಇದು 1 ಗ್ರಾಂ ಪ್ಯಾರಸಿಟಮಾಲ್ (ಅಸೆಟಾಮಿನೋಫೆನ್), 60 ಮಿಗ್ರಾಂ ಕೊಡೈನ್ ಮತ್ತು 5 ಮಿಗ್ರಾಂ ಆಕ್ಸಿಕೊಡೋನ್ಗಳ ಸಂಯುಕ್ತಕ್ಕೆ ಸಮವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಒಂದನ್ನೇ ಬಳಸುವುದಕ್ಕಿಂತ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಮತ್ತು ಕ್ಯಾಫೀನ್‌ನ ಸಂಯುಕ್ತಕ್ಕೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅಧಿಕ ನೋವು ನಿವಾರಿಸುವ ತಾಕತ್ತಿದೆ. ಮಾಮ‌ೂಲು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಗುಳಿಗೆಗಳಿಗಿಂತ ಎಫರ್ವ್‌ಸೆಂಟ್ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಶೀಘ್ರ ನೋವು ಶಮನ ಮಾಡುತ್ತದೆ (15-30 ನಿಮಿಷ vs. 45-60 ನಿಮಿಷ).[೩೭] ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ನಂತರದ ನೋವು ನಿವಾರಣೆಯಲ್ಲಿ ಐಬುಪ್ರೊಫೇನ್‌ಗಿಂತ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಕೀಳು. ಐಬುಪ್ರೊಫೇನ್‌‌ಗಿಂತ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಜಠರಗರುಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ವಿಷಕಾರಕ. ಗರಿಷ್ಠ ಪ್ರಮಾಣದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌‌ ಬಳಕೆಯು (1 ಗ್ರಾಂ) ಐಬುಪ್ರೊಫೇನ್‌ನ ಮಧ್ಯಮ ಪ್ರಮಾಣದ ಬಳಕೆಗಿಂತ (400 ಮಿಗ್ರಾಂ) ನೋವು ನಿವಾರಿಸುವಲ್ಲಿ ದುರ್ಬಲ ಮತ್ತು ಈ ಶಮನವು ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.[೩೭] ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಮತ್ತು ಕೊಡೈನ್‌ನ ಸಂಯುಕ್ತವು ಕೇವಲ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಒಂದರ ಪರಿಣಾಮಕ್ಕಿಂತಲೂ ಅಧಿಕ. ಆದರೂ, ಈ ವ್ಯತ್ಯಾಸವು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಪ್ರಾಯೋಗದಲ್ಲಿ ಅರ್ಥಬದ್ಧವಾದುದಲ್ಲ.[೩೮] ಈ ಸಂಯುಕ್ತಕ್ಕಿಂತಲೂ ಐಬುಪ್ರೊಫೇನ್‌ ಕನಿಷ್ಠ ಪಕ್ಷ ಸಮಾನವಾಗಿದೆ ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚೇ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ.[೩೯] ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ಮುಟ್ಟಿನ ಸಂದರ್ಭದ ನೋವು ನಿವಾರಣೆಯಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಪ್ಲೇಸೆಬೊಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಆದರೆ ಐಬುಪ್ರೊಫೇನ್‌ ಅಥವಾ ನ್ಯಾಪ್ರೋಕ್ಸೆನ್‌ಗಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿರುವುದು ವ್ಯಕ್ತಗಿದೆ. ಈ ಪ್ರಯೋಗದಲ್ಲಿ ಗರಿಷ್ಠ ಪ್ರಮಾಣದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಅನ್ನು ಬಳಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಐಬುಪ್ರೊಫೇನ್‌ ಅಪಾಯದಿಂದ ಪಾರುಮಾಡುವ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಔಷಧವಾಗಿದೆ ಎಂದು ತಜ್ಞರು ಸೂಚಿಸಿದ್ದಾರೆ.[೪೦] ಸೈಕ್ಲಿಂಗ್ ವ್ಯಾಯಾಮದಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಪರಿಹರಿಸದ ನೋವನ್ನು[೪೧] ಕ್ಯಾಫೀನ್ ಆಶ್ಚರ್ಯಕರ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ನಿವಾರಿಸಿತು.[೪೨][೪೩] ವ್ಯಾಯಾಮದ ನಂತರದ ಮಾಂಸಖಂಡಗಳ ಯಾತನೆಗೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌, ಕೊಡೈನ್ ಅಥವಾ ಪ್ಯಾರಸಿಟಮಾಲ್ (ಅಸೆಟಾಮಿನೋಫೆನ್) ಮೊದಲಾದವುಗಳು ಪ್ಲೇಸೆಬೊದಷ್ಟು ಉತ್ತಮವಾದವುಗಳಲ್ಲ.[೪೪]

ಹೃದಯಾಘಾತ ಮತ್ತು ಪಾರ್ಶ್ವವಾಯು ನಿಗ್ರಹ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಹೃದಯ ಮತ್ತು ರಕ್ತನಾಳಗಳಿಗೆ ರೋಗ ಬರದಂತೆ ನಿಗ್ರಹಿಸುವ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌‌ನಿಂದ ಎರಡು ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರಯೋಜನಗಳಿವೆ: ಪ್ರಾಥಮಿಕ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಮಾಧ್ಯಮಿಕ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆ: ಹೃದಯ ಅಥವಾ ರಕ್ತನಾಳ ತೊಂದರೆ ಪತ್ತೆಯಾಗದೇ ಇರುವ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರಲ್ಲಿ ಪಾರ್ಶ್ವವಾಯು ಹೊಡೆತ ಮತ್ತು ಹೃದಯಾಘಾತವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವುದು ಪ್ರಾಥಮಿಕ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆ. ಅದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ,ಮಾಧ್ಯಮಿಕ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆಯು ಹೃದಯ ರಕ್ತನಾಳ ಕಾಯಿಲೆ ಹೊಂದಿರುವರೆಂದು ತಿಳಿದಿರುವ ರೋಗಿಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ.[೪೫] ಪಾರ್ಶ್ವವಾಯು ಹೊಡೆತ ಮತ್ತು ಹೃದಯಾಘಾತದ ಮಾಧ್ಯಮಿಕ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆಗೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಅನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ನಿರಂತರವಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಸಲಹೆ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹೃದಯ ರಕ್ತನಾಳ ರೋಗವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸ್ತ್ರೀ ಪುರುಷರಿಬ್ಬರಲ್ಲಿಯೂ ಹೃದಯಾಘಾತದ ಮತ್ತು ರಕ್ತ ಪೂರೈಕೆಯಲ್ಲಿನ ಕೊರತೆಯಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಪಾರ್ಶ್ವವಾಯು ಹೊಡೆತದ ಸಾಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಐದನೇ ಒಂದು ಭಾಗದಷ್ಟು ಕಡಿತಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಕಾಯಿಲೆಯ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಅದು ಪ್ರತೀ ವರ್ಷಕ್ಕೆ 8.2%ರಿಂದ 6.7%ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ಇಳಿಸುತ್ತದೆ. ರಕ್ತಸ್ರಾವದಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಪಾರ್ಶ್ವವಾಯು ಗಂಡಾಂತರ ಮತ್ತು ಇತರ ಪ್ರಮುಖ ರಕ್ತಸ್ರಾವದಂತಹ ಅಪಾಯಗಳನ್ನು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಸುಮಾರು ದುಪ್ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದರೂ, ಈ ಸಂದರ್ಭಗಳು ಒದಗಿಬರುವುದು ವಿರಳ ಹಾಗೂ ಆಸ್ಪಿರಿನ್ ಪರಿಣಾಮದ ಸಮತೋಲನವು ಗುಣಾತ್ಮಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಮಾಧ್ಯಮಿಕ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆಯ ಪ್ರಯೋಗದಲ್ಲಿ, ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಒಟ್ಟು ಪ್ರಾಣಹಾನಿಯ ಹತ್ತನೇ ಒಂದು ಭಾಗದಷ್ಟು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.[೪೫] ಹೃದಯ ರಕ್ತನಾಳಗಳ ತೊಂದರೆ ಇಲ್ಲದವರಿಗೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌‌ನ ಎಷ್ಟು ಪ್ರಯೋಜನಕಾರಿ ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟತೆ ಇಲ್ಲ. ಪ್ರಾಥಮಿಕ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆಯ ಪ್ರಯೋಗದಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಹೃದಯಾಘಾತ ಮತ್ತು ರಕ್ತದ ಕೊರತೆಯಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಪಾರ್ಶ್ವವಾಯು ಹೊಡೆತದ ಒಟ್ಟು ಪ್ರಕರಣಗಳ ಪ್ರಮಾಣ ಹತ್ತರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಭಾಗದಷ್ಟು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಈ ಸಂಭವಗಳು ವಿರಳವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಅವರ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಇಳಿಕೆಯ ದರ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ: ಪ್ರತೀ ವರ್ಷಕ್ಕೆ 0.57% ರಿಂದ 0.51%. ರಕ್ತಸ್ರಾವದಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಪಾರ್ಶ್ವವಾಯು ಹೊಡೆತ ಮತ್ತು ಜಠರಗರುಳು ರಕ್ತಸ್ರಾವ ಮೊದಲಾದವುಗಳಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಅಪಾಯಗಳ ಏರಿಳಿತ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ನ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸರಿದೂಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆಯ ಪ್ರಯೋಗದಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟು ಪ್ರಾಣಹಾನಿ ಸಂಖ್ಯೆಯ ದರದಲ್ಲಿ ಏನೂ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಬದಲಾಗಲಿಲ್ಲ.[೪೫] ಪ್ರಾಥಮಿಕ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌‌ ಬಳಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ತಜ್ಞರಲ್ಲೇ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವಿದೆ. ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಒದಗಬುದಾದ ಅಪಾಯದ ಅಂದಾಜು ಮತ್ತು ರೋಗಿಗಗಳ ಇಷ್ಟದ ಆದ್ಯತೆಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಪ್ರತಿ ರೋಗಿಯನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವಂತೆ US ಗವರ್ನ್‌ಮೆಂಟ್ ಪ್ರಿವೆಂಟೀವ್ ಸರ್ವಿಸಸ್ ಟಾಸ್ಕ್ ಫೋರ್ಸ್ ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಿತು.[೪೬][೪೭] ಪ್ರಾಥಮಿಕ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆ ಪ್ರಯೋಗದಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌‌ನ ಬಳಕೆಯಿಂದಾದ ಅಪಾಯದ ಇಳಿಕೆಯು ಹೆಚ್ಚು ಅಪಾಯದ ಮತ್ತು ಕಡಿಮೆ-ಅಪಾಯದ ಗುಂಪುಗಳಿಗೆ ಸೇರಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಬ್ಬರಲ್ಲಿಯೂ ಒಂದೇ ರೀತಿ ಇತ್ತು ಮತ್ತು ಅದು ರಕ್ತದೊತ್ತಡವನ್ನು ಆಧರಿಸಿರಲಿಲ್ಲ,ಆದ್ದರಿಂದ ಆಂಟಿಥ್ರೋಂಬೋಟಿಕ್ ಪರೀಕ್ಷಾರ್ಥಿಗಳ ಸಹಯೋಗವು ಅಂತಹ ಶಿಫಾರಸುಗಳು ಸಮರ್ಥನೀಯವಲ್ಲ ಎಂದು ವಾದಿಸಿತು. ಸಹಯೋಗವು ಸ್ಟಾಟಿನ್ ಅನ್ನು ಪರ್ಯಾಯ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ತಡೆಗಟ್ಟುವ ಔಷಧವೆಂದು ಸಲಹೆ ನೀಡಿತು.[೪೫]

ರಕ್ತ ನಾಳ ಬೈಪಾಸ್ ಮತ್ತು ಸ್ಟೆಂಟ್‌ಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಹೃದಯದ ಸ್ನಾಯು ಅಂಗಾಂಶಕ್ಕೆ ರಕ್ತ ಪೂರೈಸುವ ರಕ್ತನಾಳಗಳೇ ಪರಿಧಮನಿಗಳು. ಪರಿಧಮನಿಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಟೆಂಟ್‌ಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸಿದ ನಂತರ 1ರಿಂದ 6 ತಿಂಗಳುಗಳ ಕಾಲ ಹಾಗೂ ಪರಿಧಮನಿ ಬೈಪಾಸ್ ಕಸಿಯ ನಂತರ ಒಂದು ವರ್ಷದವರೆಗೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್ ಸೇವನೆಗೆ ಸಲಹೆ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಶೀರ್ಷಧಮನಿ ರೋಗನಿದಾನ ವಿಜ್ಞಾನ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಮೆದುಳಿಗೆ ರಕ್ತ ಒದಗಿಸುವ ರಕ್ತನಾಳಗಳೇ ಶೀರ್ಷಧಮನಿಗಳು. ಅಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಶೀರ್ಷಧಮನಿ ಕಿರಿದಾಗುವಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ರೋಗಿಗಳು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ನ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಅಧಿಕ ಪ್ರಯೋಜನ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ‌. ಶೀರ್ಷಧಮನಿ ಎಂಡಾರ್ಟರೆಕ್ಟಮಿಯ ನಂತರ ಅಥವಾ ಶೀರ್ಷಧಮನಿ ಸ್ಟೆಂಟ್ಅ‌ನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿದ ನಂತರ ರೋಗಿಗಳಿಗೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಸಲಹೆ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಇತರ ಉಪಯೋಗಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಜ್ವರ ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯ ಶೀತಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ವೇದನೆಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಲು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ಅನ್ನು 100 ವರ್ಷಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲದಿಂದ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿದ್ದರೂ, ವಯಸ್ಕರ ಮೇಲೆ ಮಾಡಿದ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳಿಂದ ಅದರ ಉಪಯೋಗವು ಇತ್ತೀಚೆಗಷ್ಟೇ ದೃಢಪಟ್ಟಿದೆ. 1 ಗ್ರಾಂ ಆಸ್ಪಿರಿನ್ ದೇಹದ ತಾಪಮಾನವನ್ನು 3 ಗಂಟೆಗಳ ನಂತರ 39.0 °Cನಿಂದ 37.6 °Cಗೆ ಇಳಿಸುತ್ತದೆ. 30 ನಿಮಿಷಗಳ ನಂತರ ಶಮನವಾಗುವಿಕೆಯು ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿ, 6 ಗಂಟೆಗಳ ನಂತರವೂ ದೇಹದ ತಾಪಮಾನವು 37.8 °Cಗಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಇರುತ್ತದೆ. "ನೋವು", ಇರುಸುಮುರುಸು ಮತ್ತು ತಲೆನೋವು ನಿವಾರಿಸಲು [೪೮] ಹಾಗೂ ಗಂಟಲು ನೋವು ಇರುವವರಿಗೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ತುಂಬಾ ಸಹಾಯಕವಾಗಿದೆ.[೪೯] ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಬೆವರು ಬರುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಜಠರಗರುಳಿನ ಅಡ್ಡ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಹೊರತು ಪಡಿಸಿದರೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲೂ ಪ್ಯಾರಸಿಟಮಾಲ್‌ (ಅಸೆಟಾಮಿನೋಫೆನ್)ಗಿಂತಲೂ ಭಿನ್ನವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.[೪೮] ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಮೂರು ದಿನದೊಳಗಾಗಿ ತೀವ್ರ ಸಂಧಿವಾತ ಜ್ವರದಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಜ್ವರ ಮತ್ತು ಕೀಲುನೋವು ಉಪಶಮನ ಕಾಣುತ್ತದೆ‌. ಔಷಧೋಪಾಚಾರವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ 1–2 ವಾರಗಳಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಸುಮಾರು 5% ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಇದು ಆರು ತಿಂಗಳುಗಳವರೆಗೆ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ. ಜ್ವರ ಮತ್ತು ನೋವು ಇಳಿದ ನಂತರ, ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯು ಅನಾವಶ್ಯಕ ಏಕೆಂದರೆ ಇದು ಹೃದಯ ವ್ಯಾಧಿ ಮತ್ತು ಸಂಧಿವಾತ ಹೃದಯ ಕಾಯಿಲೆಯ ಸಂಭವವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ.[೫೦] ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ನ ಅಧಿಕ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಚಿಕೆತ್ಸೆ ಪಡೆದ ಸುಮಾರು 20% ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಪಿತ್ತಜನಕಾಂಗದ ನಂಜು ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ,[೫೧][೫೨] ಅವರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರು ಸಂಧಿವಾತ ಜ್ವರದ ರೋಗಿಗಳು ಹಾಗೂ ಇದು ರೇಯೆ ರೋಗಲಕ್ಷಣವನ್ನು ಉಲ್ಬಣಿಸುವ ಅಪಾಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ.[೫೦] ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ನಷ್ಟೇ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯೂ ಹಾಗೂ ಕಡಿಮೆ ವಿಷಕಾರಿಯೂ ನ್ಯಾಪ್ರೋಕ್ಸೆನ್ ಆಗಿದೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದಾದರೂ, ಸೀಮಿತ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಅನುಭವದಿಂದಾಗಿ, ನ್ಯಾಪ್ರೋಕ್ಸೆನ್ ಅನ್ನು ದ್ವಿತೀಯ ದರ್ಜೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯಾಗಿ ಮಾತ್ರ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.[೫೦][೫೩] ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಬಳಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಲವು ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದರೂ, ಸಂಧಿವಾತ ಜ್ವರವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ಕವಸಾಕಿ ರೋಗವೂ ಕೆಲವು ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.[೫೪] ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು 16 ವರ್ಷ ಕೆಳಗಿನವರಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಬಳಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಮ್‌ನಲ್ಲಿ ಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ರೋಗಗಳೆಂದರೆ ಕವಸಾಕಿ ರೋಗ ಮತ್ತು ರಕ್ತ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟುವಿಕೆಗೆ ಮಾತ್ರ. ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ಅನ್ನು ಹೃದಯಾವರಣದ ಉರಿಯೂತ, ಪರಿಧಮನಿ ವ್ಯಾಧಿ, ಮತ್ತು ತೀವ್ರ ಹೃದಯ ಸ್ನಾಯು ಸಂಬಂಧೀ ಕಾಯಿಲೆ ಮೊದಲಾದವುಗಳ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗೆ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ.[೫೫][೫೬]

ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಮಧುಮೇಹ ರೋಗಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿನ ಪೊರೆ ಉಂಟಾಗುವುದನ್ನು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಇದು ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಲ್ಲ ಎಂದು ಒಂದು ಅಧ್ಯಯನವು ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದೆ.[೫೭] ಅನೇಕ ರೀತಿಯ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ ಬರುವ ಸಂಭವವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರವಹಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನೂ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಪ್ರಾಸ್ಟೇಟ್ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಬರುವ ಪ್ರಸಂಗಗಳನ್ನು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಬಳಕೆಯು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹಲವು ಅಧ್ಯಯನಗಳು ತೋರಿಸಿವೆ.[೫೮][೫೯] ಮೇದೋಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ ಮೇಲೆ ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಿದೆ ಎಂಬ ವಾದಕ್ಕೆ ಮಿಶ್ರ ಅಭಿಪ್ರಾಯವಿದೆ: ಮಹಿಳೆಯರಲ್ಲಿ ಇದು ಮೇದೋಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ನ ಅಪಾಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು 2004ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಒಂದು ಅಧ್ಯಯನವು ಹೇಳಿದರೆ,[೬೦] ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಅಥವಾ ಇತರ NSAIDಗಳು ರೋಗಗಳ ಅಪಾಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿವೆ ಎಂಬುದು ಆಧಾರರಹಿತದ್ದು ಎಂದು 2006ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಅನೇಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಗಳು ತೋರಿಸಿವೆ.[೬೧] ಶ್ವಾಸೇಂದ್ರಿಯ ಪ್ರದೇಶದ(GI) ಮೇಲಿನ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ಅನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟುವಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ನ ಪ್ರಭಾವದ ಬಗೆಗಿನ ಕೆಲವು ಆಧಾರಗಳು ತೃಪ್ತಿಕರವಾಗಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಇದು ದೊಡ್ಡಕರುಳು,[೬೨][೬೩][೬೪][೬೫] ಶ್ವಾಸಕೋಶ,[೬೬][೬೭] ಮತ್ತು ಮೇಲಿನ GI ಹರವಿನ ಮೊದಲಾದ ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ ಗಂಡಾಂತರವನ್ನು ತಗ್ಗಿಸುವಲ್ಲಿ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿರಬಹುದು.[೬೮][೬೮][೬೯] ಅಡೆನೊಕಾರ್ಸಿನೊಮಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುವ COX-2 ಎಂಜೈಮ್‌ಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಬಂಧಿಸುವ ಮೂಲಕ ಆಸ್ಪಿರಿನ್ ಆ ರೋಗವನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟುತ್ತದೆ.[೭೦] 2009ರಲ್ಲಿ ಜರ್ನಲ್‌ ಆಫ್‌ ಕ್ಲಿನಿಕಲ್‌ ಇನ್ವೆಸ್ಟಿಗೇಷನ್‌ ಎಂಬ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ, ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಪಿತ್ತಜನಕಾಂಗದ ಹಾನಿಯನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಬಹುದು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಯಾಲೆ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯ ಮತ್ತು ಲೋವ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಅವರ ಪ್ರಯೋಗದಿಂದ, ಅಸೆಟಾಮಿನೋಫೆನ್‌ನ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಪಿತ್ತಜನಕಾಂಗದ ಹೆಪಟೊಸೈಟ್ ಎಂಬ ಕೆಲವು ಕೋಶಗಳಿಗೆ ಹಾನಿ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಪತ್ತೆ ಮಾಡಿದರು. ಇದು TLR9 ಉತ್ಪತ್ತಿಯ ಹೆಚ್ಚಳವನ್ನು ಪ್ರಚೋದಿಸಿ, ಹೆಪಟಾಕ್ಸಿಸಿಟಿ ಮತ್ತು ಹೆಪಟೊಸೈಟ್‌ಗಳ ನಾಶಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. TLR9ರ ಕಾರ್ಯವು pro–IL-1β ಮತ್ತು pro-IL-18 ಒಳಗೊಂಡ ಉರಿಯೂತವನ್ನು ತರುತ್ತದೆ. "ಉರಿಯೂತಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುವ ಸೈಟೊಕಿನ್‍‌ಗಳ ನಿಯಂತ್ರಣ" ಮಾಡುವುದರಿಂದ, ಹೆಪಟೊಸೈಟ್‌ಗೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ರಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ.[೭೧] ದೊಡ್ಡಕರುಳು ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ನ ಚಿಹ್ನೆಗಳು ಕಂಡುಬಂದ ನಂತರ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ಅನ್ನು ಪ್ರತಿದಿನ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸ್ತ್ರೀ ಪುರುಷರಿಬ್ಬರೂ ಕಡಿಮೆ ಅಪಾಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ ಹಾಗೂ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಬಳಸದಿರುವವರಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡಕರುಳು ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಸಾವನ್ನು ತರಬಹುದು ಎಂದು 2009ರಲ್ಲಿ ಅಮೇರಿಕನ್ ಮೆಡಿಕ್ಯಾನ್ ಅಸೋಸಿಯೇಶನ್‌ನ ಪತ್ರಿಕೆ ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ಲೇಖನವು ಹೇಳುತ್ತದೆ.[೭೨][೭೩]

ವಿರುದ್ಧ ವೈಲಕ್ಷಣ್ಯ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿರೋಧ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಐಬುಪ್ರೊಫೇನ್‌ ಅಥವಾ ನ್ಯಾಪ್ರೋಕ್ಸೆನ್ ಒಗ್ಗದವರು (=ಅಲರ್ಜಿ ಇರುವವರು),[೭೪][೭೫] ಅಥವಾ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್ ಸಹಿಸಲಾಗದವರು[೭೬][೭೭] ಅಥವಾ NSAIDಗಳ ಔಷಧ ತಾಳಲಾಗದವರು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಸೇವಿಸಬಾರದು. ಅಸ್ತಮ ಅಥವಾ NSAID-ಒತ್ತರಿಸಿದ ಬ್ರೋಂಕೊಸ್ಪಾಸಮ್ ರೋಗಿಗಳು ಆಸ್ಪಿರಿನ್ ಉಪಯೋಗಿಸುವಾಗ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ವಹಿಸಬೇಕು. ಆಸ್ಪಿರಿನ್ ಹೊಟ್ಟೆಯ ಒಳಪದರದ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವುದರಿಂದ, ಜಠರ ಹುಣ್ಣು, ಮಧುಮೇಹ, ಅಥವಾ ಜಠರದುರಿತ ಇರುವವವರು ಇದನ್ನು ಬಳಸುವ ಮೊದಲು ವೈದ್ಯರ ಸಲಹೆ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದು ಉತ್ಪಾದಕರು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ‌.[೭೪][೭೮] ಈ ಕಾಯಿಲೆಗಳಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ಅನ್ನು ಆಲ್ಕೊಹಾಲ್ ಅಥವಾ ವಾರ್‌ಫರಿನ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಸೇವಿಸಿದರೆ [[ಜಠರ ರಕ್ತ ಸ್ರವಿಸುವಿಕೆಯಂಥ ಅಪಾಯ ಎದುರಾಗಬಹುದು.|ಜಠರ ರಕ್ತ ಸ್ರವಿಸುವಿಕೆ[[ಯಂಥ ಅಪಾಯ ಎದುರಾಗಬಹುದು.[೭೪][೭೫]]] ಹೀಮೊಫಿಲಿಯ ಅಥವಾ ಇತರ ರಕ್ತಸ್ರಾವದಂಥ ಕಾಯಿಲೆ ಇರುವವರು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಅಥವಾ ಇತರ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್‌ಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಾರದು.[೭೪][೭೮] ಗ್ಲುಕೋಸ್-6-ಫಾಸ್ಫೇಟ್ ಡಿಹೈಡ್ರೋಜಿನೇಸ್ ಕೊರತೆ (G6PD)ಯಂತಹ ಅನುವಂಶಿಕ ಕಾಯಿಲೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಹೀಮೊಲಿಟಿಕ್ ಅನೀಮಿಯಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಇದು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ನ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ಸೇವನೆ ಮತ್ತು ರೋಗದ ತೀಕ್ಷ್ಣತೆಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿರುತ್ತದೆ.[೭೯][೮೦] ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌‌ ಬಳಸುವುದು ರಕ್ತ ಸೂಸುವಿಕೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಸಂಭವ ಇರುವುದರಿಂದ [[ಡೆಂಗ್ಯೂ ಜ್ವರ ಅಡರಿದಾಗ ಅದನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಕೂಡದು ಎಂಬ ಸಲಹೆ ನೀಡಲಾಗಿದೆ.|ಡೆಂಗ್ಯೂ ಜ್ವರ [[ಅಡರಿದಾಗ ಅದನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಕೂಡದು ಎಂಬ ಸಲಹೆ ನೀಡಲಾಗಿದೆ.[೮೧]]]]] ಮೂತ್ರಪಿಂಡ ಕಾಯಿಲೆ, ಹೈಪರುರಿಸಿಮಿಯ, ಅಥವಾ ಸಂಧಿವಾತ ಇರುವವರು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಸೇವಿಸಬಾರದು. ಏಕೆಂದರೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಮೂತ್ರಪಿಂಡದ ಯೂರಿಕ್ ಆಮ್ಲ ಹೊರಕಳಿಸುವ ಕ್ರಿಯೆಗೆ ಅಡ್ಡಿ ಉಂಟುಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಈ ರೋಗಗಳನ್ನು ಉಲ್ಬಣಗೊಳಿಸಬಹುದು. ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಹರೆಯದವರಲ್ಲಿ ರೇಯೆ ರೋಗಲಕ್ಷಣದ ಜೊತೆ ತಳಕು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇರುವುದರಿಂದ, ತೀವ್ರ ನೆಗಡಿಯ ಅಥವಾ ಇನ್‌ಫ್ಲೂಯೆಂಜಾ (ಜ್ವರ+ಮೈಕೈ ನೋವು) ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕಾಗಿ ಅವರಿಗೆ ಅದನ್ನು ನೀಡಬಾರದು.[೪] ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಕೆಲವರ ಕಿರುಬಿಲ್ಲೆ‌ಗಳ ಮೇಲೆ ಬೀರುವಷ್ಟು ಪರಿಣಾಮ ಮತ್ತೆ ಕೆಲವರಲ್ಲಿ ಪ್ರಬಲವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ, ಈ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಪ್ರತಿರೋಧ ಅಥವಾ ಅಸಂವೇದನೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಪುರುಷರಿಗಿಂತ ಮಹಿಳೆಯರ ಪ್ರತಿರೋಧಕ ಶಕ್ತಿ ಅಧಿಕವಿರುವ ಸಂಭಾವ್ಯ ಹೆಚ್ಚು ಎಂದು ಅಧ್ಯಯನವೊಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ[೮೨] ಹಾಗೂ 2,930 ರೋಗಿಗಳ ಮೇಲೆ ನಡೆಸಲಾದ ಬೇರೆಯೇ ಆದ ಮತ್ತೊಂದು ಅಧ್ಯಯನ 28% ಪ್ರತಿರೋಧಿಗಳಿರುವುದನ್ನು ಸೂಚಿಸಿದೆ.[೮೩] ಇಟಲಿಯ 100 ರೋಗಿಗಳ ಮೇಲೆ ಮಾಡಿದ ಪ್ರಯೋಗ, 31% ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಪ್ರತಿರೋಧಕ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ 5% ಮಾತ್ರ ನಿಜವಾದ ಪ್ರತಿರೋಧಿಗಳು ಮತ್ತು ಇತರರು ಅನುವರ್ತನ ಶೀಲರಲ್ಲ (=ಆಸ್ಪಿರಿನ್ ಪ್ರತಿರೋಧಕ ಶಕ್ತಿ ಹೊಂದಿಲ್ಲ) ಎಂಬುದನ್ನು ತೋರಿಸಿದೆ.[೮೪]

ಪ್ರತಿಕೂಲ ಪರಿಣಾಮ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಜಠರಗರುಳಿನ ಮೇಲಿನ ಪರಿಣಾಮ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಜಠರಗರುಳಿನ ರಕ್ತಸೂಸುವಿಕೆಯ ಅಪಾಯ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ.[೮೫] ಕರುಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಪಟ್ಟ ಕೆಲವು ಸೂತ್ರಗಳು "ಜಠರಕ್ಕೆ ಹಿತಕಾರಿ" ಎಂದು ಪ್ರಚುರಪಡಿಸಲಾದರೂ, ಅವು ಅಪಾಯವನ್ನೇನೂ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ ಎಂದು ಒಂದು ಅಧ್ಯಯನವು ಹೇಳುತ್ತದೆ.[೮೫] ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಅನ್ನು ಇತರ NSAIDಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಬಳಸುವುದರಿಂಲೂ ಈ ಅಪಾಯವು ಮತ್ತಷ್ಟು ವರ್ಧಿಸುತ್ತದೆ.[೮೫] ಕ್ಲೋಪಿಡೋಗ್ರೆಲ್ ಅಥವಾ ವಾರ್‌ಫರಿನ್ ಜೊತೆಗಿನ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಸಂಯುಕ್ತವನ್ನು‌ ಬಳಸುವುದರಿಂದ ಜಠರಗರುಳಿನ ಮೇಲ್ಭಾಗದ ರಕ್ತಸೂಸುವಿಕೆಯ ಅಪಾಯ ಉಂಟಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ.[೮೬]

ಪ್ರಮುಖ ಪರಿಣಾಮಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ನ ಚಯಾಪಚಯ ಕ್ರಿಯೆಯ ನಂತರ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುವ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್‌ನ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣವು ಕಿವಿಮೊರೆತಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅರಾಕಿಡೋನಿಕ್ ಆಮ್ಲ ಮತ್ತು NMDA ಸಂವೇದೀ ನರಕ್ಕೆ ಸಂಜ್ಞೆ ರವಾನಿಸುವುದರ ಮೇಲಿನ ಕ್ರಿಯೆಯ ಮೂಲಕ ಇಲಿಗಳ ಮೇಲೆ ಮಾಡಿದ ಪ್ರಯೋಗದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ತಿಳಿಯಲಾಗಿದೆ.

ರೇಯೆ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಜ್ವರ ಅಥವಾ ಇತರ ಅಸೌಖ್ಯತೆ ಅಥವಾ ಸೋಂಕು ನಿವಾರಣೆಗಾಗಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅಥವಾ ಹದಿಹರೆಯದವರಿಗೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಅನ್ನು ನೀಡಿದರೆ ಎನ್ಸೆಫೆಲೊಪತಿ ಮತ್ತು ಪಿತ್ತಜನಕಾಂಗ ಊತಕದಂತಹ ತೀವ್ರ ಅನಾರೋಗ್ಯದ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ರೇಯೆ ರೋಗಲಕ್ಷಣ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. 18 ವರ್ಷಕ್ಕಿಂತ ಕೆಳಗಿನ 1207 ರೋಗಿಗಳು 1981ರಿಂದ 1997ರವರೆಗೆ,ರೇಯೆ ರೋಗ ಲಕ್ಷಣವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಬಗ್ಗೆ U.S. ಕಾಯಿಲೆ ನಿಯಂತ್ರಣ ಮತ್ತು ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ವರದಿಯಾಗಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ 93%ನಷ್ಟು ರೋಗಿಗಳು, ರೇಯೆ ರೋಗಲಕ್ಷಣದ ದಾಳಿಯಿಂದ ಉಸಿರಾಟದ ಸೋಂಕು, ದಡಾರ, ಅಥವಾ ಅತಿಸಾರ ಮೊದಲಾದ ರೋಗಗಳು ಬಂದು ಮೂರು ವಾರಗಳಲ್ಲಿ ಅನಾರಾಗ್ಯ ಪೀಡಿತರಾಗಿದ್ದರು. ಪರೀಕ್ಷಿಸಲಾದ 81.9%ನಷ್ಟು ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್‌ಗಳನ್ನು ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚಲಾಗಿದೆ.[೮೭] ರೇಯೆ ರೋಗಲಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಪರಸ್ಪರ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿವೆ ಎಂಬುದು ವರದಿಯಾದ ನಂತರ ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಲು ಸುರಕ್ಷತಾ ವಿಧಾನಗಳು (ಇದ್ದರೆ 'ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌-ಹೊಂದಿದೆ'ಎಂದು ಔಷಧಗಳ ಮೇಲೆ ಪಟ್ಟಿ ಹಾಕುವುದನ್ನು ಜಾರಿ ಮಾಡಿ, ಶಸ್ತ್ರಿಚಿಕಿತ್ಸಾ ತಜ್ಞರಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು)ಕಾರ್ಯರೂಪಕ್ಕೆ ಬಂದುದರಿಂದ, ವರದಿಯಾದ ರೇಯೆ ರೋಗಲಕ್ಷಣವಿರುವ ರೋಗಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಗಮನದಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಅಮೇರಿಕಾ ಸಂಯುಕ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ನೀಡುವುದನ್ನು ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ತಗ್ಗಿಸಲಾಯಿತು;ಅದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಬಳಕೆಯ ವಿರುದ್ಧದ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ಪಡೆದ ನಂತರ ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಮ್‌ನಲ್ಲಿಯೂ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಅದರ ಬಳಕೆಯು ಇಳಿಮುಖ ಕಂಡಿತು. ಅಮೇರಿಕಾ ಸಂಯುಕ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನದ ಆಹಾರ ಮತ್ತು ಔಷಧ ನಿರ್ವಹಣಾ ಸಂಸ್ಥೆಯು ಜ್ವರವಿರುವ 12 ವರ್ಷದೊಳಗಿನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ (ಅಥವಾ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ಉತ್ಪನ್ನಗಳು) ನೀಡಲೇ ಬಾರದು ಎಂಬ ಸಲಹೆ ನೀಡಿದೆ.[೪]

ಉರಿಯೂತ/ಬಾವು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಒಗ್ಗದಿಕೆಯ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ,ಕೆಲವರಲ್ಲಿ ಕರುಳು ಅಥವಾ ಗಂಟಲು ಉರಿಯೂತ, ಬಾವು, ಮತ್ತು ತಲೆನೋವು ಮೊದಲಾದ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಉಂಟಾಗಬಹುದು. ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್ ಸಹಿಸದಿರುವಿಕೆಯ ಪರಿಣಾಮವೇ ಹೊರತು ನೈಜ ಒಗ್ಗದಿಕೆ ಇದಲ್ಲ. ಅತ್ಯಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್ ಅನ್ನೂ ಜೀರ್ಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದೇ ಇರುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇದು ಕೂಡಾ ಮಿತಿಮೀರಿದ ಸೇವನೆ ಆಗಿಬಿಡಬಹುದು.

ಇತರ ಪರಿಣಾಮಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ನಂತರ ಸುಮಾರು 10 ದಿನಗಳಷ್ಟು ದೀರ್ಘ ಕಾಲ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ರಕ್ತಸ್ರಾವಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ಮೂವತ್ತು ರೋಗಿಗಳನ್ನು ಅವರ ವಿವಿಧ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ನಂತರ ಗಮನಿಸಿ ಅಧ್ಯಯನ ನಡೆಸಲಾಯಿತು. ಮೂವತ್ತರಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪತ್ತು ರೋಗಿಗಳು ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ನಂತರದ ರಕ್ತಸ್ರಾವದಿಂದಾಗಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಯೋಜಿತವಲ್ಲದ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಗೆ ಒಳಪಡಬೇಕಾಯಿತು.[೮೮] ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ನಂತರ ಅತಿಯಾದ ರಕ್ತಸ್ರಾವದಿಂದಾಗಿ ಎರಡನೇ ಬಾರಿ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಗೆ ಒಳಗಾದ 20 ರಲ್ಲಿ 19 ಮಂದಿಯ ಈ ಅನಿಯಂತ್ರಿತ ರಕ್ತಸ್ರಾವಕ್ಕೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಅಥವಾ NSAID ಜೊತೆ ಸೇರಿಸಲಾದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಸೇವನೆಯೇ ಕಾರಣವಾಗಿತ್ತು. ಎರಡನೆಯ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಯಿಂದ ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸುಮಾರು 11 ದಿನಗಳಷ್ಟು ಕಾಲ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಕೆಲವರಲ್ಲಿ 'ಆಂಜಿಯೊಡೆಮ'ವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು. ಅಧ್ಯಯನವೊಂದರಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದ ರೋಗಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವರಿಗೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಸೇವಿಸಿದ 1-6 ಗಂಟೆಯ ನಂತರ ಆಂಜಿಯೊಡೆಮ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು. ಕೇವಲ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಒಂದನ್ನೇ ತೆಗೆದುಕೊಂಡುದರಿಂದ ಈ ರೋಗಿಗಳಿಗೆ ಆಂಜಿಯೊಡೆಮ ಬರಲಿಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ NSAID-ಚೋದಿತ ಔಷಧದೊಂದಿಗೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ಅನ್ನು ಸೇವಿಸಿದ್ದು ಆಂಜಿಯೊಡೆಮ ಬರಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು.[೮೯] ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಮೆದುಳಿನಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದ ರಕ್ತಸ್ರಾವಕ್ಕೆ ಅಥವಾ ಚಿಕ್ಕ ತೀಕ್ಷ್ಣ ಕಲೆಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು 5–10 mmನ MRI ಸ್ಕ್ಯಾನ್‌ನಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಗೋಚರವಾಗುತ್ತದೆ.[೯೦][೯೧] ಮೆದುಳಿನ ಸಣ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದ ರಕ್ತಸ್ರಾವವು ಅತೀ ಪ್ರಮುಖವಾದದು. ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಯಾವಾಗಲೂ ರಕ್ತದ ಕೊರತೆಯಿಂದ ಪಾರ್ಶ್ವವಾಯು ಅಥವಾ ಮೆದುಳಿನೊಳಿಗಿನ ರಕ್ತಸ್ರಾವಕ್ಕೆ, ಬಿಂಸ್ವೇಂಜರ್ ಕಾಯಿಲೆ ಮತ್ತು ಆಲ್ಜೀಮರ್ಸ್ ಕಾಯಿಲೆ ಇತ್ಯಾದಿ ರೋಗಗಳ ಮೊದಲು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ಔಷಧಿಯ ಪ್ರಮಾಣ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

325 ಮಿಗ್ರಾ ಹೊದಿಕೆಯಿರುವ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಮಾತ್ರೆಗಳು

ವಯಸ್ಕರು ಜ್ವರ ಅಥವಾ ಸಂಧಿವಾತಕ್ಕೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ದಿನಕ್ಕೆ ನಾಲ್ಕು ಬಾರಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು,[೯೨] ಇದು ಸಂಧಿವಾತ ಜ್ವರದ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಾಗಿ ಹಿಂದೆ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರತಿ ದಿನದ ಗರಿಷ್ಠ ಪ್ರಮಾಣದಷ್ಟಿದೆ.[೯೩] ಪರಿಧಮನಿ ಕಾಯಿಲೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರು ಹೃದಯ ಸ್ನಾಯು ಊತಕದ ಸಾವನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಲು ಅಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್ಅನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಪ್ರತಿದಿನ ಒಂದು ಬಾರಿ ಮಾತ್ರ.[೯೨] ಪರಿಧಮನಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಹೃದಯ ಕಾಯಿಲೆಯ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆಗಾಗಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌‌ನ ಬಳಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ US ಪ್ರಿವೆಂಟೀವ್ ಸರ್ವಿಸಸ್ ಟಾಸ್ಕ್ ಫೋರ್ಸ್‌(USPSTF, ಮಾರ್ಚ್, 2009) ನೀಡಿದ ಹೊಸ ನಾರ್ಗ ಸೂಚಿ ಹೀಗಿದೆ: 45–79 ವಯಸ್ಸಿನ ಪುರುಷರಿಗೆ ಮತ್ತು 55–79 ವಯಸ್ಸಿನ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಬಳಸುವಂತೆ ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿದೆ. ಇದು ಪುರುಷರಲ್ಲಿ ಹೃದಯ ಸ್ನಾಯು ಊತಕದ ಸಾವನ್ನು (MI) ಹಾಗೂ ಮಹಿಳೆಯರಲ್ಲಿ ಪಾರ್ಶ್ವವಾಯು ಹೊಡೆತವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಆಸ್ಪಿರಿನ್ ಜಠರಗರುಳಿನ ರಕ್ತಸ್ರಾವದ ಸಂಭವವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದರೂ, ದೊರೆಯುವ ಪ್ರಯೋಜನವು ಆಗುವ ಹಾನಿಗಿಂತ ದೊಡ್ಡದು. ಕ್ರಮಬದ್ಧವಾಗಿ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ (75 ಮಿಗ್ರಾಂ) ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಬಳಸುವವರು ಹೃದಯ ರಕ್ತನಾಳ ಕಾಯಿಲೆಯಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಸಾವಿನ ಅಪಾಯದಿಂದ 25%ನಷ್ಟು ಪಾರಾಗ ಬಹುದು. ಇಂಥವರಿಗೆ ಬೇರಾವುದೇ ಕಾರಣದಿಂದಾಗುವ ಸಾವಿನ ಅಪಾಯ 14%ನಷ್ಟು ಕಡಿಮೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಹೃದಯ ರಕ್ತನಾಳಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಕಾಯಿಲೆಯಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಅಪಾಯ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ದೀರ್ಘಕಾಲ ರೋಗದ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆಗೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ನ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇರುವ ರೋಗಿಗಳಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣದ (75ರಿಂದ 81 ಮಿಗ್ರಾಂ/ದಿನ) ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಹೆಚ್ಚು ಸುರಕ್ಷಿತವೂ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯೂ ಆಗಿದೆ.[೯೪] [[ಕವಸಾಕಿ ಕಾಯಿಲೆ ಇರುವ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅವರ ದೇಹ ತೂಕದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ನ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ನಿರ್ಣಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಎರಡು ವಾರಗಳವರೆಗೆ ದಿನಕ್ಕೆ ನಾಲ್ಕು ಬಾರಿ ನಂತರ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಇಳಿಸಿ ಆರರಿಂದ ಎಂಟು ವಾರಗಳವರೆಗೆ ಪ್ರತಿದಿನ ಒಂದು ಸಲ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು.|ಕವಸಾಕಿ ಕಾಯಿಲೆ [[ಇರುವ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅವರ ದೇಹ ತೂಕದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ನ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ನಿರ್ಣಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಎರಡು ವಾರಗಳವರೆಗೆ ದಿನಕ್ಕೆ ನಾಲ್ಕು ಬಾರಿ ನಂತರ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಇಳಿಸಿ ಆರರಿಂದ ಎಂಟು ವಾರಗಳವರೆಗೆ ಪ್ರತಿದಿನ ಒಂದು ಸಲ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು.[೯೫]]]]]

ಮಿತಿ ಮೀರಿದ ಸೇವನೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಮಿತಿ ಮೀರಿದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಪ್ರಮಾಣದ ಸೇವನೆಯ ಪರಿಣಾಮ ತೀಕ್ಷ್ಣವೂ ಅಥವಾ ದೀರ್ಘ ಕಾಲ ನಿಲ್ಲುವುದೂ ಆಗಿದೆ. ಒಂದೇ ಬಾರಿಗೆ ಅತೀ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೆ ಇದು ತೀಕ್ಷ್ಣ ವಿಷಕಾರಿ. ಸಾಮಾನ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಅಧಿಕ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಸೇವಿಸಿದರೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್ ವಿಷದ ಮನೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಮಿತಿಯೇ ಇಲ್ಲದ ಅಧಿಕ ಪ್ರಮಾಣದ ಸೇವನೆಯಿಂದ ಸಂಭವಿಸುವ ಸಾವಿನ ದರ 2%ನಷ್ಟು. ಮಿತಿ ಮೀರಿದ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ದೀರ್ಘಕಾಲೀನ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಆಗುವ ಮರಣ ಪ್ರಮಾಣ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ 25%ನಷ್ಟು; ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಇದು ತೀವ್ರವಾಗಿರುತ್ತದೆ.[೯೬] ಸೂಕ್ತ ವಿಧಾನಗಳಿಂದ ಇಂಗಾಲದ ಹೀರಿಕೆ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ವೃದ್ಧಿಸುವುದು, ಅಭಿಧಮನಿಯೊಳಗೆ ಡೆಕ್ಸ್ರೋಸ್ ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯ ಲವಣವನ್ನು ನೀಡುವುದು, ಸೋಡಿಯಮ್ ಬೈಕಾರ್ಬೋನೇಟ್, ಮತ್ತು ರಕ್ತಶುದ್ಧೀಕರಣ(= ಡೈಯಾಲಿಸಿಸ್) ಮೊದಲಾದ ಹಲವಾರು ಪ್ರಮುಖ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಳ ಮ‌ೂಲಕ ಈ ನಂಜನ್ನು ಗುಣಪಡಿಸಬಹುದು.[೯೭]

ಕಾರ್ಯ ವಿಧಾನ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ನಿಂದ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯಗೊಂಡ COX-2 ರಚನೆ‌. ಪ್ರತೀ ಎರಡು ಮೋನೊಮರ್‌ಗಳ ಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ಸೆರೈನ್ 530 ಆಸಿಟಿಲ್ ಆಗುತ್ತದೆ.ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಆಸಿಲ್ ಗುಂಪು ಮತ್ತು ಹೀಮ್ ಸಹಅಂಶವನ್ನು ವರ್ಗಾಯಿಸುತ್ತದೆ.

ಕಾರ್ಯ ವಿಧಾನದ ಶೋಧನೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಔಷಧ ವಿಜ್ಞಾನಿ ನಂತರ ಲಂಡನ್‌ನ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸಾ ತಜ್ಞರ ರಾಯಲ್ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಉದ್ಯೋಗಸ್ಥನಾದ ಜಾನ್ ರಾಬರ್ಟ್ ವಾನೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಪ್ರೋಸ್ಟಗ್ಲಾಂಡಿನ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಥ್ರೋಂಬೊಕ್ಸೇನ್‌ಗಳ ಉತ್ಪತ್ತಿಯನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟುತ್ತದೆ ಎಂದು 1971ರಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಿದ.[೯೮][೯೯] ಈ ಶೋಧನೆಗಾಗಿ ಅವನು 1982ರಲ್ಲಿ ಶರೀರ ವಿಜ್ಞಾನ ಅಥವಾ ಔಷಧದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ನೋಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಹಾಗೂ ನೈಟ್‌ಹುಡ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳನ್ನು ಪಡೆದನು.

ಪ್ರೋಸ್ಟಗ್ಲಾಂಡಿನ್‌ ಮತ್ತು ಥ್ರೋಂಬೊಕ್ಸೇನ್‌ಗಳ ನಿಗ್ರಹ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಸೈಕ್ಲೊಆಕ್ಸಿಜನೇಸ್ (COX) ಎಂಜೈಮ್‌ಅನ್ನು ಪ್ರತಿಕ್ರಮಿಸದಂತೆ ಮಾರ್ಪಡಿಸಲಾಗದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯೆಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ, ಹೀಗಾಗಿ ಅದು ಪ್ರೋಸ್ಟಗ್ಲಾಂಡಿನ್‌ ಮತ್ತು ಥ್ರೋಂಬೊಕ್ಸೇನ್‌ಗಳ ಉತ್ಪತ್ತಿಯನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸುತ್ತದೆ. ಪ್ರೋಸ್ಟಗ್ಲಾಂಡಿನ್‌ ಮತ್ತು ಥ್ರೋಂಬೊಕ್ಸೇನ್‌‌ಗಳ ಉತ್ತತ್ತಿಗೆ ಸೈಕ್ಲೊಆಕ್ಸಿಜನೇಸ್‌ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಆಸಿಟಿಲ್ ಆಮ್ಲವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡಿಸುವ ಮಧ್ಯವರ್ತಿಯಂತೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ. ಆಸಿಟಿಲ್ ಗುಂಪು COX ಎಂಜೈಮ್‌ನ ಸಕ್ರಿಯತೆಯಲ್ಲಿ ಸೆರೈನ್ ಉಳಿಕೆಗೆ ಕೋವೇಲನ್ಸಿಯ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿರುತ್ತದೆ. ಇದು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ಅನ್ನು ಪ್ರತಿಕ್ರಮಿಸಬಲ್ಲ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಪಡಿಸಲಾಗುವ ಪ್ರತಿರೋಧಕಗಳಾದ ಇತರ NSAIDಗಳಿಂದ (ಡಿಕ್ಲೊಫಿನಾಕ್ ಮತ್ತು ಐಬುಪ್ರೊಫೇನ್‌) ವಿಭಿನ್ನವಾಗುತ್ತದೆ. ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣದ, ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಬಳಕೆಯು ಕಿರುಬಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಥ್ರೋಂಬೊಕ್ಸೇನ್‌ A2 ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುವುದನ್ನು ಮಾರ್ಪಡಿಸಲಾಗದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಡೆಗಟ್ಟುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಕಿರುಬಿಲ್ಲೆ ಒಟ್ಟುಗೂಡುವಿಕೆಗೆ ಪ್ರತಿರೋಧಕ ಪರಿಣಾಮವನ್ನುಂಟು ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಈ ರೀತಿಯ ರಕ್ತ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟುವಿಕೆಯನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವ ಗುಣದಿಂದಾಗಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಹೃದಯಾಘಾತ ಸಂಭವವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವುದಕ್ಕೆ ಪ್ರಯೋಜನಕಾರಿ.[೧೦೦] ಪ್ರತಿದಿನ 40 ಮಿಗ್ರಾಂ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ಥ್ರೋಂಬೊಕ್ಸೇನ್‌ A2 ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುವುದನ್ನು ಇದು ಪ್ರತಿರೋಧಿಸುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಪ್ರೋಸ್ಟಗ್ಲಾಂಡಿನ್ I2 ಉತ್ಪತ್ತಿಯೂ ಸ್ವಲ್ವ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೊಳಗಾಗುತ್ತದೆ. ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರತಿರೋಧಕ್ಕೆ ಅಧಿಕ ಪ್ರಮಾಣದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌‌ನ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇರುತ್ತದೆ.[೧೦೧] ಪ್ರೋಸ್ಟಗ್ಲಾಂಡಿನ್‌ಗಳು ಶರೀರದಲ್ಲಿ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುವ ಸ್ಥಾನಿಕಹಾರ್ಮೋನ್‌ಗಳು. ಇವು ದೇಹದಲ್ಲಿ ನಾನಾ ತರದ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತವೆ - ನೋವಿನ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಮೆದುಳಿಗೆ ವರ್ಗಾಯಿಸುತ್ತವೆ, ಥಾಲಮಸ್‌ನ ಕೆಳಭಾಗದ ಉಷ್ಣತಾಸ್ಥಾಪಿ (ಹೈಪೊತಲಾಮಿಕ್ ಥರ್ಮೋಸ್ಟ್ಯಾಟ್)ಯನ್ನು ವ್ಯತ್ಯಾಸಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಉರಿಯೂತಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಥ್ರೋಂಬೊಕ್ಸೇನ್‌ಗಳು ರಕ್ತ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿಸುವ ಕಿರುಬಿಲ್ಲೆಗಳ ಒಟ್ಟುಗೂಡುವಿಕೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಹೃದಯಾಘಾತವು ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ರಕ್ತ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟುವಿಕೆಯಿಂದ ಬರುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ತೀಕ್ಷ್ಣ ಹೃದಯ ಸ್ನಾಯು ಊತಕದ ಸಾವಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಬಳಕೆಯು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ವೈದ್ಯಕೀಯ ನೆರವಾಗಿ ಕಂಡುಬಂದಿದೆ. ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ನ ಬಳಕೆಯಿಂದ ರಕ್ತ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟುವಿಕೆ ಸಾಮಾರ್ಥ್ಯವು ಕಡಿಮೆಯಾದರೆ ಅತೀವ ರಕ್ತಸ್ರಾವಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುವುದು ಇದರ ಪ್ರಮುಖ ಅಡ್ಡ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿದೆ.

COX-1 ಮತ್ತು COX-2 ನಿರೋಧ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಕನಿಷ್ಠ ಪಕ್ಷ ಎರಡು ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಸೈಕ್ಲೊಆಕ್ಸಿಜನೇಸ್‌ಗಳಿವೆ: COX-1 ಮತ್ತು COX-2. ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ COX-1ಅನ್ನು ಪ್ರತಿಕ್ರಮಿಸದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿರೋಧಿಸುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ COX-2ರ ಕಿಣ್ವಾತ್ಮಕ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ COX-2 ಪ್ರೋಸ್ಟನೋಯ್ಡ್‌ಗಳನ್ನು ಉತ್ಪತ್ತಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವು ಉರಿಯೂತವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತವೆ. ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌-ಪರಿವರ್ತಿತ COX-2 ಲಿಪೋಕ್ಸಿನ್‌ಗಳನ್ನು ಉತ್ಪತ್ತಿ ಮಾಡುತ್ತವೆ, ಇವು ಉರಿಯೂತ-ವಿರೋಧಿಗಳು. ಜಠರಗರುಳಿನ ಅಡ್ಡ-ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವ ಉದ್ಧೇಶದಿಂದ ಹೊಸದಾಗಿ NSAID ಔಷಧ COX-2 ಪ್ರತಿರೋಧಕಗಳು COX-2ಅನ್ನು ಮಾತ್ರ ಪ್ರತಿರೋಧಿಸುವಂತೆ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ.[೫] COX-2 ಪ್ರತಿರೋಧಕಗಳು ಹೃದಯಾಘಾತದ ಅಪಾಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತವೆ ಎಂಬ ಅಂಶ ಬಯಲಾದ ನಂತರ Vioxx(=ವೈಯಾಕ್ಸ್)‌ನಂತಹ ಕೆಲವು ಹೊಸ COX-2 ಪ್ರತಿರೋಧಕಗಳನ್ನು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು. ಶರೀರದಲ್ಲಿನ ಸೂಕ್ಷ್ಮನಾಳಗಳ ಒಳಪದರದಲ್ಲಿರುವ ಅಂತಸ್ತರ (=ಎಂಡೊಥೀಲಿಯಲ್) ಜೀವಕೋಶಗಳು COX-2ಅನ್ನು ಹೊರಸೂಸುತ್ತವೆ. COX-2ಅನ್ನು ಪ್ರತಿರೋಧಿಸುವುದರಿಂದ ಕಿರುಬಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿನ COX-1 ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೊಳಗಾಗದೆ ಥ್ರೋಂಬೊಕ್ಸೇನ್‌ ಮಟ್ಟದೊಂದಿಗೆ ಪ್ರೋಸ್ಟಗ್ಲಾಂಡಿನ್ ಉತ್ಪತ್ತಿಯು (ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ PGI2; ಪ್ರೋಸ್ಟಸೈಕ್ಲಿನ್) ಕ್ಷೀಣಿಸುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ PGI2ರ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟುವಿಕೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿರೋಧಿಸುವ ಪರಿಣಾಮವು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ, ಥ್ರೋಂಬಸ್ ಮತ್ತು ಹೃದಯಾಘಾತದಂತಹ ಅಪಾಯಗಳು ಮತ್ತು ಇತರ ರಕ್ತ ಪರಿಚಲನೆಯ ತೊಂದರೆಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತವೆ. ಒಮ್ಮೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಎಂಜೈಮ್ಅನ್ನು ಮಾರ್ಪಡಿಸಲಾಗದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿರೋಧಿಸಿದರೆ, ಕಿರುಬಿಲ್ಲೆಗಳು DNAಅನ್ನು ಹೊಂದಿರದೆ ಇರುವುದರಿಂದ ಅವು ಹೊಸ COX ಉತ್ಪತ್ತಿಮಾಡಲು ಅಸಮರ್ಥವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಇದು ಮಾರ್ಪಡಿಸಲಾಗುವ ಪ್ರತಿರೋಧಕಗಳಿಗೆ ಪ್ರಮುಖ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಾಗಿದೆ.

ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಕಾರ್ಯಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಸರಿಸುಮಾರು ಮೂರು ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಆಸ್ಪಿರಿನ್ ಮೃಧ್ವಸ್ಥಿಯ (ಮತ್ತು ಪಿತ್ತಜನಕಾಂಗದ) ಮೈಟೊಕಾಂಡ್ರಿಯನ್‌ಗಳಲ್ಲಿನ ಆಕ್ಸಿಡೀಕರಣಶೀಲ ಫಾಸ್ಫೊರಿಲೇಶನ್ನ ಕೂಡುಕೊಂಡಿಗಳನ್ನು ಬಿಚ್ಚುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಒಳಚರ್ಮದ ಒಳಾವರಣದಿಂದ ಪ್ರಸರಿಸಿ ಮೈಟೊಕಾಂಡ್ರಿಯನ್‌ ಜೀವಕೋಶಗಳ ನಡುವಿನ ಪದಾರ್ಥಕ್ಕೆ ಪ್ರೋಟಾನ್‌ ವಾಹಕವಾಗಿ ಹಿಂದಿರುಗಿಸುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಅದು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಪ್ರೋಟಾನ್‌ಗಳನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳಿಸಲು ಅಯಾನುಗಳಾಗುತ್ತದೆ.[೧೦೨] ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ, ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಪ್ರೋಟಾನ್‌ಗಳನ್ನು ತಟಸ್ಥಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಸಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ನಿಂದ ಜ್ವರ ನಿವಾರಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಇದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ಅಧಿಕ ಪ್ರಮಾಣದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌‌ ಇಲೆಕ್ಟ್ರಾನ್ ಸಾಗಿಸುವಿಕೆಯ ಕ್ರಿಯೆಯ ಸರಣಿಯಿಂದಾಗಿ ತಾಪ ಹೆಚ್ಚಾಗುವುದರಿಂದ ಜ್ವರ ವೃದ್ಧಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ದೇಹದಲ್ಲಿ NO-ರಾಡಿಕಲ್‌ಗಳ ರಚನೆಗೆ ಪ್ರೇರಿಸುತ್ತದೆ. ಉರಿಯೂತವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌‌ನ ಸ್ವತಂತ್ರ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನದ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಯಲು ಇಲಿಗಳ ಮೇಲೆ ಮಾಡಿದ ಪ್ರಯೋಗವು ಇದನ್ನು ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದೆ. ಬಿಳಿರಕ್ತ ಕಣದ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆಯನ್ನು ಇದು ಇಳಿಸುತ್ತದೆ, ಸೋಂಕು ನಿರೋಧಿಸುವಲ್ಲಿ ಇದೊಂದು ಪ್ರಮುಖ ಬೆಳವಣಿಗೆ. ಆದರೂ, ಸೋಂಕಿನ ಹರಡುವಿಕೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡಲು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಸಹಾಯಮಾಡುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಸ್ತುತ ಸಾಕಷ್ಟು ಆಧಾರಗಳಿಲ್ಲ.[೧೦೩] ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲ ಮತ್ತು ಅದರಿಂದ ಉತ್ಪನ್ನವಾದವುಗಳು NF-κB ಮೂಲಕ ನಿರ್ದೇಶಿಸುತ್ತಾ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ ಎಂದು ತೀರ ಇತ್ತೀಚಿನ ಮಾಹಿತಿಯು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.[೧೦೪] ಇದು ಉರಿಯೂತವನ್ನೂ ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ಹಲವಾರು ಜೈವಿಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳಲ್ಲಿ NF-κB ಒಂದು ಬದಲಾವಣೆಯ ಸಂಯುಕ್ತವಾಗಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರವಹಿಸುತ್ತದೆ.

ಥಾಲಮಸ್‌ನ ಅಡಿಯ-ಪಿಟ್ಯೂಟರಿ ಗ್ರಂಥಿ-ಅಡ್ರೀನಲ್ ಗ್ರಂಥಿಯ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆ ಮೇಲಿನ ಪರಿಣಾಮಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಥಾಲಮಸ್‌ನ ಕೆಳಬಾಗದ-ಪಿಟ್ಯೂಟರಿ-ಅಡ್ರೀನಲ್ ಆಕ್ಸಿಸ್‌ ಸ್ರವಿಸುವ ACTH ಮತ್ತು ಕೋರ್ಟಿಸೋಲ್‌ನಲ್ಲಿ ವಾಸೊಪ್ರೆಸಿನ್(=ಮ‌ೂತ್ರ ಹಾಗೂ ರಕ್ತದ ಒತ್ತಡ ವರ್ಧಿಸುವ ಪಿಟ್ಯೂಟರಿ ಹಾರ್ಮೋನು)[೧೦೫]‌ನ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ನಾಲೊಕ್ಸೋನ್[೧೦೬]‌ನ ಕಾರ್ಯಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ಅಂತರ್ವರ್ಧಕ ಪ್ರೋಸ್ಟಗ್ಲಾಂಡಿನ್‌ಗಳೊಂದಿಗಿನ ಪರಸ್ಪರ ಕ್ರಿಯೆ ಮತ್ತು HPA ಆಕ್ಸಿಸ್ ನಿಯಂತ್ರಿಸುವಲ್ಲಿ ಅವುಗಳ ಪಾತ್ರದ ಮೂಲಕ ಇದು ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ.[೧೦೫]

ಔಷಧೀಯ-ಚಲನ ಕ್ರಿಯೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲವೊಂದು ದುರ್ಬಲ ಆಮ್ಲ, ಇದು ಬಾಯಿಯಿಂದ ಸೇವಿಸಿದ ನಂತರ ಸ್ವಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಜಠರದಲ್ಲಿ ಅಯಾನುಗಳಾಗಿ(=ಅಯಾನೀಕರಣ) ಪರಿವರ್ತನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಆಸಿಟಿಲ್‌ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲವು ಜಠರದ ಆಮ್ಲೀಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಕರಗುವುದು ನಿಧಾನ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಹೀರಿಕೊಳ್ಳಲು 8ರಿಂದ 24 ಗಂಟೆಗಳಷ್ಟು ಕಾಲ ತಡವಾಗಬಹುದು. ಸಣ್ಣ ಕರುಳಿನಲ್ಲಿ ಅಧಿಕ ಪ್ರಮಾಣದ pH ಇರುವುದರಿಂದ ಅಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಕ್ಷಿಪ್ರವಾಗಿ ಹೀರಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ಸ್ಥಳಾವಕಾಶವು ವೃದ್ಧಿಯಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್ ಕರಗಲು ಅವಕಾಶವಾಗುತ್ತದೆ. ಕರಗುವ ಸಮಸ್ಯೆ ಇರುವುದರಿಂದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೆ ತುಂಬಾ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಹೀರಲ್ಪಡುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಸೇವಿಸಿದ 24 ಗಂಟೆಗಳ ನಂತರ ಪ್ಲಾಸ್ಮ ಸಾಂದ್ರೀಕರಣ ವರ್ಧಿಸಲು ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ.[೧೦೭][೧೦೮][೧೦೯] ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 50–80%ರಷ್ಟು ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್‌ ಪ್ರೋಟೀನ್‌ನಿಂದ ಬಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಉಳಿದವು ಅಯನೀಕರಣ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಪ್ರೋಟೀನ್ ಬಂಧನವು ಸಾಂದ್ರೀಕರಣವನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿರುತ್ತದೆ. ಬಂಧಿಸುವಿಕೆಯ ಆರ್ದ್ರೀಕರಣದಿಂದ ಅಧಿಕ ಪ್ರಮಾಣದ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್‌ ಮುಕ್ತವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ವಿಷತ್ವ ಏರುತ್ತದೆ. ಹಂಚಿಕೆಯ ಪ್ರಮಾಣ 0.1–0.2 l/kg ಅಷ್ಟಿರುತ್ತದೆ. ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್‌ಗಳ ಅಂಗಾಂಶದ ಒಳನುಗ್ಗುವಿಕೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಆಮ್ಲವ್ಯಾಧಿಯು ವಿಭಜನೆಯ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಏರಿಸುತ್ತದೆ.[೧೦೯] ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲವಿರುವ ಚಿಕಿತ್ಸಕ ಔಷಧಗಳ 80%ನಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣವು ಪಿತ್ತಜನಕಾಂಗದಲ್ಲಿ ಚಯಾಪಚಯಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಗ್ಲೈಸೀನ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಒಂದುಗೂಡಿ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲುರಿಕ್ ಆಮ್ಲ ಹಾಗೂ ಗ್ಲುಕುರೋನಿಕ್ ಆಮ್ಲದೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲ್ ಆಸಿಲ್ ಮತ್ತು ಫಿನಾಲಿಕ್ ಗ್ಲುಕುರೊನೈಡ್ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಚಯಾಪಚಯ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಸರಣಿಯು ಸೀಮಿತ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ. ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲದ ಅಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣವು ಹೈಡ್ರಾಕ್ಸಿಲೇಟ್‌ ಆಗಿ ಜೆಂಟಿಸಿಕ್ ಆಮ್ಲವಾಗುತ್ತದೆ. ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್‌ನ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದಿಂದ ಚಯಾಪಚಯ ಕ್ರಿಯೆಯ ಚಲನವು ಪ್ರಥಮ ಶ್ರೇಣಿಯಿಂದ ಶೂನ್ಯ ಶ್ರೇಣಿಗೆ ಪರಿವರ್ತನೆಯಾಗುತ್ತದೆ, ಹಾಗೂ ಅದು ಪೂರ್ಣ ಆರ್ದ್ರಿತ ಹಂತ ತಲುಪಿದಾಗ ಮೂತ್ರಪಿಂಡದಿಂದ ಆಗುವ ವಿಸರ್ಜನಾ ಕ್ರಿಯಿ ಅತಿ ಮಹತ್ವದ್ದಾಗುತ್ತದೆ.[೧೦೯] ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್‍‌ಗಳು ಮಖ್ಯವಾಗಿ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲುರಿಕ್ ಆಮ್ಲ (75%), ಸ್ವತಂತ್ರ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲ (10%), ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಫಿನಾಲ್ (10%) ಮತ್ತು ಆಸಿಲ್ (5%) ಗ್ಲುಕುರೊನೈಡ್ ಮತ್ತು ಜೆಂಟೈಸಿಕ್ ಆಮ್ಲ (< 1%) ಆಗಿ ಮೂತ್ರಪಿಂಡ‌ಗಳಿಂದ ವಿಸರ್ಜಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ (ವಯಸ್ಕರಲ್ಲಿ 250 ಮಿಗ್ರಾಂಗಿಂತ ಕಡಿಮೆ) ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೆ ಸುಮಾರು 2ರಿಂದ 4.5 ಗಂಟೆಗಳಷ್ಟು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅರ್ಧದಷ್ಟು ವಿಸರ್ಜನೆಯಾಗಲು ಎಲ್ಲಾ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಪ್ರಥಮ ಶ್ರೇಣಿ ಚಲನೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತವೆ.[೧೧೦][೧೧೧] ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ (4 ಗ್ರಾಂಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು) ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್ ಸೇವಿಸಿದರೆ, ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲುರಿಕ್ ಆಮ್ಲ ಮತ್ತು ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲ್ ಫಿನಾಲಿಕ್ ಗ್ಲುಕುರೊನೈಡ್ ರಚನೆಗೆ ಸಂಬಂಧ ಪಟ್ಟ ಜೈವಿಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಪೂರ್ಣಗೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಅರ್ಧ ಪ್ರಮಾಣಕ್ಕೆ ಇಳಿಯಲು ದೀರ್ಘ ಕಾಲ ತೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ (15–30 ಗಂಟೆಗಳು)[೧೧೨][೧೧೩] ಚಯಾಪಚಯ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಪೂರ್ಣಗೊಂಡಂತೆ ಮೂತ್ರಪಿಂಡದಿಂದ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲದ ವಿಸರ್ಜನೆಯು ಅತೀಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಇದು ಮೂತ್ರದ pH ಬದಲಾಗಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಮೂತ್ರದ pH 5ರಿಂದ 8ರಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾದರೆ ಮೂತ್ರಪಿಂಡದ ವಿಸರ್ಜನೆಯು 10ರಿಂದ 20 ಪಟ್ಟು ಅಧಿಕಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಮೂತ್ರವು ಕ್ಷಾರೀಯ ಗುಣವುಳ್ಳದ್ದು, ಹೀಗಾಗಿ ಈ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್‌ನ ಹೊರಹಾಕುವಿಕೆ ಕಾರ್ಯ ನಡೆಯುತ್ತದೆ.[೧೧೪]

ಪರಸ್ಪರ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಇತರ ಔಷಧಗಳೊಂದಿಗೆ ಪರಸ್ಪರ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗಾಗಿ, ಸ್ಯಾಲಿಸೈಕ್ಲೇಟ್‌ಗಳ ಮತ್ತು ಬರಿಸುವ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಅಸಿಟಾಜೊಲಮೈಡ್ ಮತ್ತು ಅಮೋನಿಯಮ್ ಕ್ಲೋರೈಡ್ ವರ್ಧಿಸುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಆಲ್ಕೊಹಾಲ್ ಈ ರೀತಿಯ ಔಷಧಗಳೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿದರೆ ಜಠರಗರುಳಿನ ರಕ್ತಸ್ರಾವ ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ.[೭೪][೭೫] ರಕ್ತದಲ್ಲಿನ ಪ್ರೋಟೀನ್ ಬಂಧಿಸುವ ಭಾಗಗಳಿಂದ ಹಲವಾರು ಔಷಧಗಳ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಸ್ಥಳಪಲ್ಲಟ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಔಷಧಗಳು ಹೀಗಿವೆ - ಮಧುಮೇಹ-ವಿರೋಧಿ ಔಷಧಗಳಾದ ಟೋಲ್ಬಟಮೈಡ್ ಮತ್ತು ಕ್ಲೋರ್‌ಪ್ರೊಪಮೈಡ್, ಪ್ರತಿರಕ್ಷಾ-ನಿರೋಧಕಗಳಾದ ಮೀಥೊಟ್ರೆಕ್ಸೇಟ್, ಫಿನೈಟೋಯ್ನ್, ಪ್ರೊಬೆನೆಸಿಡ್, ವಾಲ್ಪ್ರಾಯ್ಕ್ ಆಮ್ಲ (ವಾಲ್ಪ್ರೊಯೇಟ್ ಚಯಾಪಚಯ ಕ್ರಿಯೆಯ ಪ್ರಮುಖ ಭಾಗವಾದ ಬೀಟಾ ಆಕ್ಸಿಡೇಶನ್ ಸಹ) ಮತ್ತು ಯಾವುದೇ ಸ್ಟೀರಾಯ್ಡ್‌ಗೆ ಸೇರದ ಉರಿಯೂತ ವಿರೋಧಿ ಔಷಧ. ಕೋರ್ಟಿಕೊಸ್ಟೀರಾಯ್ಡ್‌ಗಳು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ನ ಸಾಂದ್ರತೆಯನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಬಹುದು‌. ಸ್ಪೈರನೊಲ್ಯಾಕ್ಟೋನ್‌ನ ಔಷಧೀಯ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲತೆಯು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ನಿಂದ ಕ್ಷೀಣಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಮೂತ್ರ ನಾಳಗಳ ಸ್ರವಿಸುವಿಕೆಗೆ ಪೆನ್ಸಿಲಿನ್ G ಒಂದಿಗೆ ಪೈಪೋಟಿ ನಡೆಸುತ್ತದೆ.[೧೧೫] ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ C ಜೀವಸತ್ವದ ಹೀರುವಿಕೆಯ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ನಿರ್ಬಂಧಿಸುತ್ತದೆ.[೧೧೬][೧೧೭][೧೧೮]

ಪಶು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯಲ್ಲಿನ ಉಪಯೋಗಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ ನೀಡುವ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ಔಷಧಿಯಲ್ಲಿ, ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ನಾಯಿಗಳಲ್ಲಿ ನೋವು ಮತ್ತು ಕೀಲು ರೋಗವನ್ನು ನಿವಾರಿಸಲು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದ ಅಡ್ಡ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಬೀರುವ ಹೊಸ ಔಷಧಿಗಳು ಲಭ್ಯವಿರುವುದರಿಂದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಬಳಕೆಗೆ ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್‌ಗಳ ಬಳಕೆಯಿಂದ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ನಾಯಿಗಳು, ಜಠರಗರುಳಿನ ಅಡ್ಡ ಪರಿಣಾಮಕ್ಕೆ ತುತ್ತಾಗುತ್ತವೆ.[೧೧೯] ಕುದುರೆಗಳಿಗೂ ನೋವು ನಿವಾರಣೆಗಾಗಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ಅದರ ಅಲ್ಪಕಾಲೀನ ನೋವು ನಿವಾರಕ ಪರಿಣಾಮದಿಂದಾಗಿ ಅದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿಲ್ಲ. ಜಠರಗರುಳಿನ ಅಡ್ಡ ಪರಿಣಾಮಕ್ಕೆ ಕುದುರೆಗಳೂ ಈಡಾಗುವುದುಂಟು. ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ರಕ್ತ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟುವುದನ್ನು ನಿರೋಧಿಸುವ ಔಷಧವಾಗಿ ಇದನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಲಾಮಿನಿಟಿಸ್ ರೋಗ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.[೧೨೦] ಪಶುವೈದ್ಯರ ನೇರ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆಯಲ್ಲೇ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ನೀಡಬೇಕು. ಗ್ಲುಕುರೊನೈಡ್ ಸಂಯುಕ್ತಗಳನ್ನು ರಚಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಕೊರತೆ ಇರುವುದರಿಂದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ಅನ್ನು ಬೆಕ್ಕುಗಳಿಗೆ ನೀಡಲೇಬಾರದು. ಒಂದು ವೇಳೆ ನೀಡಿದರೆ ಬೆಕ್ಕಿನ ಪಾಲಿಗೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ವಿಷಯುಕ್ತ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ. ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಮಧ್ಯಂತರದ ನಂತರ ಔಷಧಿಯನ್ನು ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ವಿಷದ ತೀವ್ರತೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಬಹುದು.[೧೨೧]

ರಸಾಯನ ವಿಜ್ಞಾನ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲದಿಂದ ಉತ್ಪನ್ನವಾದ ಆಸಿಟಿಲ್. ಇದು ಬಿಳಿಬಣ್ಣದ, ಹರಳಿನಂತಹ, ದುರ್ಬಲ ಆಮ್ಲೀಯ ಪದಾರ್ಥ. 135 °C. ಉಷ್ಣತೆಯಲ್ಲಿ ಇದು ಕರಗುತ್ತದೆ. ಅಮೋನಿಯಂ ಅಸಿಟೇಟ್ ಅಥವಾ ಇತರ ಅಸಿಟೇಟ್‌ಗಳಲ್ಲಿ, ಕ್ಷಾರೀಯ ಲೋಹಗಳ ಕಾರ್ಬೊನೇಟ್‌ಗಳು, ಸಿಟ್ರೇಟ್‌ಗಳು ಅಥವಾ ಹೈಡ್ರೋಕ್ಸೈಡ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಆಸಿಟಿಲ್‌ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲದ ಮೂಲ ಧಾತು ವಿಭಜಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಆಸಿಟಿಲ್‌ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲವು ಶುಷ್ಕ ವಾತದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ತೇವಾಂಶ ಸಂಪರ್ಕದಿಂದ ಕ್ರಮೇಣ ಅಸೆಟಿಕ್ ಮತ್ತು ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲಗಳಾಗಿ ರಾಸಾಯನಿಕವು ವಿಭಜನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇದು ಕ್ಷಾರಗಳಲ್ಲಿ ಕರಗುವುದರಿಂದ ಜಲವಿಭಜನೆಯು ವೇಗವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಉಂಟಾದ ದ್ರಾವಣವು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅಸಿಟೇಟ್ ಮತ್ತು ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲೇಟ್‌ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ.[೧೨೨]

ಸಂಯೋಜನೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌‌ನ ಸಂಯೋಜನೆಯನ್ನು ಎಸ್ಟರಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುವ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿ ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲವನ್ನು ಆಮ್ಲದ ಉತ್ಪನ್ನವಾದ ಅಸೆಟಿಕ್ ಆನ್‌ಹೈಡ್ರೈಡ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಸಿದಾಗ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆ ಉಂಟಾಗಿ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲದ ಫಿನಾಲ್ ಗುಂಪು ಆಸಿಟಿಲ್ ಗುಂಪಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿತವಾಗುತ್ತದೆ, (R-OH → R-OCOCH3). ಈ ಕ್ರಿಯೆಯು ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಮತ್ತು ಅಸೆಟಿಕ್ ಆಮ್ಲವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತದೆ. ಈ ಆಮ್ಲವನ್ನು ಕ್ರಿಯೆಯ ಉಪಉತ್ಪನ್ನ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ವೇಗವರ್ಧಕವಾಗಿ ಅಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದ ಗಂಧಕಾಮ್ಲವನ್ನು (ಮತ್ತು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ರಂಜಕಾಮ್ಲ) ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ವಿಧಾನವನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪದವಿ ಶಿಕ್ಷಣ ಬೋಧನಾ ಪ್ರಯೋಗಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅನುಸರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.[೧೨೩]

ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಅನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸಂಯೋಜನೆಯು ವಿನೆಗರ್‌ ರೀತಿಯ ವಾಸನೆ ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ.[೧೨೪] ತೇವಾಂಶದಲ್ಲಿ ವಿಭಜನೆಗೊಂಡ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲ ಮತ್ತು ಅಸೆಟಿಕ್ ಆಮ್ಲವನ್ನು ನೀಡುವುದರಿಂದ ಈ ವಾಸನೆ ಬರುತ್ತದೆ.[೧೨೫] 25 °Cನಲ್ಲಿ ಆಸಿಟಿಲ್‌ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲದ ಆಮ್ಲ ವಿಭಜನೆಯ ಕಾಂಸ್ಟೆಂಟ್ (pKa) 3.5 ಆಗಿದೆ.[೧೨೬]

ಬಹುರೂಪತೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಬಹುರೂಪತೆ ಅಥವಾ ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಹರಳಿನ ರೂಪದ ರಚನೆಗಿಂತ ಅಧಿಕ ರೂಪದಲ್ಲಿ ರಚನೆಯಾಗುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವು ಔಷಧೀಯ ಅಂಶಗಳ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಅತೀ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಔಷಧಗಳು ಏಕ ರೂಪತೆ ಅಥವಾ ಬಹುರೂಪತೆಯಿಂದಾಗಿ ನಿಯಂತ್ರಕರಿಂದ ಅಂಗೀಕಾರವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಿವೆ. 1960ರ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಎರಡನೆಯ ಹರಳಿನ ರೂಪವನ್ನು ಹೊಂದಿರಬಹುದು ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಸೂಚನೆಗಳಿದ್ದರೂ, ತುಂಬಾ ಸಮಯದವರೆಗೆ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌‌ನ ಒಂದೇ ಒಂದು ಹರಳಿನ ರಚನೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ತಿಳಿಯಲಾಗಿತ್ತು. ಗ್ರಹಿಕೆಗೆ ನಿಲುಕದಿದ್ದ ಎರಡನೆಯ ಬಹುರೂಪತೆಯನ್ನು ಮೊದಲು ವಿಶ್ವೇಶ್ವರ್ ಮತ್ತು ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳು 2005ರಲ್ಲಿ ಕಂಡುಹಿಡಿದರು,[೧೨೭] ಮತ್ತು ಅಂತಿಮ ರಚನಾತ್ಮಕ ವಿವರಗಳನ್ನು ಬಾಂಡ್ ಮತ್ತು ಇತರರು ನೀಡಿದರು.[೧೨೮] ಬಿಸಿ ಅಸೆಟೊನೈಟ್ರಿಲ್‌ನಿಂದ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌‌ ಮತ್ತು ಲೆವೆಟೈರಾಸೆಟಮ್ ಹರಳುಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಒಂದು ಹೊಸ ಹರಳಿನ ಪ್ರಕಾರ ದೊರಕಿತು. ನಮೂನೆ II 100 Kಅಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಸುತ್ತುವರಿದ ತಾಪಮಾನದಲ್ಲಿ ನಮೂನೆ Iಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿರುಗುತ್ತದೆ. ನಮೂನೆ Iರಲ್ಲಿ,(ಸುಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ) ಆಸಿಟಿಲ್ ಗುಂಪು (ಆಮ್ಲೀಯ) ಮೀಥೈಲ್ ಪ್ರೋಟಾನ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಕಾರ್ಬೊನೈಲ್ ಜಲಜನಕ ಬಂಧ ಉಂಟುಮಾಡುವುದರ ಮೂಲಕ ಎರಡು ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಅಣುಗಳು ಕೇಂದ್ರ-ಹೊಂದಿಕೆಯಿರುವ ಡೈಮರ್‌ಗಳಾಗುತ್ತವೆ. ಹೊಸದಾಗಿ ನಿರೂಪಿತವಾದ ನಮೂನೆ IIರಲ್ಲಿ, ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸ್ಯಾಲಿಸಿಲಿಕ್ ಅಣುಗಳು ಒಂದರ ಬದಲು ಎರಡು ಪಕ್ಕದ ಅಣುಗಳೊಂದಿಗೆ ಅದೇ ರೀತಿಯ ಜಲಜನಕ ಬಂಧವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತವೆ. ಕಾರ್ಬೋಕ್ಸಿಲಿಕ್ ಆಮ್ಲ ಗುಂಪಿನಿಂದ ಉಂಟಾದ ಜಲಜನಕ ಬಂಧಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ, ಎರಡೂ ಬಹುರೂಪತೆಗಳು ಏಕರೀತಿಯ ದ್ವಯಾಣು (=ಡೈಮರ್‌) ರಚನೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ.

ಸಾರಾಂಶದ ಸ್ಥಿತಿಗತಿ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಇದನ್ನೂ ಗಮನಿಸಿ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಟೆಂಪ್ಲೇಟು:Portal

ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು & ಆಕರಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

  1. Lewis, H D (1983-08-18). "Protective effects of aspirin against acute myocardial infarction and death in men with unstable angina. Results of a Veterans Administration Cooperative Study". The New England journal of medicine. 309 (7): 396–403. ISSN 0028-4793. PMID 6135989. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  2. Julian, D G (1996-09-24). "A comparison of aspirin and anticoagulation following thrombolysis for myocardial infarction (the AFTER study): a multicentre unblinded randomised clinical trial". BMJ. British Medical Journal. 313 (7070): 1429–1431. PMC 2353012. PMID 8973228. Retrieved 2007-10-04. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help); Unknown parameter |day= ignored (help); Unknown parameter |month= ignored (help)
  3. Krumholz, Harlan M. (1995-11-15). "Aspirin in the Treatment of Acute Myocardial Infarction in Elderly Medicare Beneficiaries : Patterns of Use and Outcomes". Circulation. 92 (10): 2841–2847. PMID 7586250. Retrieved 2008-05-15. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help); Unknown parameter |day= ignored (help); Unknown parameter |month= ignored (help)
  4. ೪.೦ ೪.೧ ೪.೨ Macdonald S (2002). "Aspirin use to be banned in under 16 year olds". BMJ. 325 (7371): 988. doi:10.1136/bmj.325.7371.988/c. PMC 1169585. PMID 12411346.
  5. ೫.೦ ೫.೧ Warner, T. D. (2002-10-15). "Cyclooxygenase-3 (COX-3): filling in the gaps toward a COX continuum?". Proc Natl Acad Sci USA. 99 (21): 13371–3. doi:10.1073/pnas.222543099. PMC 129677. PMID 12374850. Archived from the original on 2008-05-28. Retrieved 2008-05-08. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  6. http://www.wordconstructions.com/articles/health/aspirin.html
  7. http://www.inta.org/index.php?option=com_content&task=view&id=202&Itemid=126&getcontent=5
  8. (German) Gerhardt C (1853). "Untersuchungen über die wasserfreien organischen Säuren". Annalen der Chemie und Pharmacie. 87: 149–179. doi:10.1002/jlac.18530870107.
  9. (German) von Gilm H (1859). "Acetylderivate der Phloretin- und Salicylsäure". Annalen der Chemie und Pharmacie. 112 (2): 180–185. doi:10.1002/jlac.18591120207.
  10. (German) Schröder, Prinzhorn, Kraut K (1869). "Uber Salicylverbindungen". Annalen der Chemie und Pharmacie. 150 (1): 1–20. doi:10.1002/jlac.18691500102.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  11. Jeffreys, Diarmuid (August 11, 2005). Aspirin: The Remarkable Story of a Wonder Drug. Bloomsbury USA. p. 73. ISBN 1582346003.
  12. Ueber Aspirin. Pflügers Archiv : European journal of physiology, Volume: 84, Issue: 11-12 (March 1, 1901), pp: 527-546.
  13. ಜೆಫ್ರೀಸ್, ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ , ಪುಟಗಳು. 136–142 ಮತ್ತು 151-152
  14. http://www.history.com/this-day-in-history.do?action=VideoArticle&id=52415
  15. ಜೆಫ್ರೀಸ್, ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ , ಪುಟಗಳು. 212–217
  16. ಜೆಫ್ರೀಸ್, ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ , ಪುಟಗಳು. 226–231
  17. ಜೆಫ್ರೀಸ್, ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ , ಪುಟಗಳು. 267–269
  18. "Treaty of Versailles, Part X, Section IV, Article 298". 1919-06-28. pp. Annex, Paragraph 5. Retrieved 2008-10-25.
  19. Mehta, Aalok (2005-06-20). "Aspirin". Chemical & Engineering News. 83 (25). Retrieved 2008-10-23.
  20. "ಆರ್ಕೈವ್ ನಕಲು". Archived from the original on 2011-04-08. Retrieved 2009-12-22.
  21. CBE Style Manual Committee; Huth, Edward J. (1994). Scientific Style and Format: The CBE Manual for Authors, Editors, and Publishers. Cambridge University Press. p. 164.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  22. https://web.archive.org/web/20090601092520/http://www.cbc.ca/health/story/2009/05/28/f-aspirin-studies.html
  23. Cheng, Tsung O. (15 November 2007). "The History of Aspirin". Texas Heart Institute Journal. 34 (3): 392–393. PMC 1995051. PMID 17948100. Retrieved 2008-10-23.
  24. "ಆರ್ಕೈವ್ ನಕಲು". Archived from the original on 2011-10-20. Retrieved 2009-12-22.
  25. http://www.trademarkia.com/company-bayer-aktiengesellschaft-131972-page-1-2
  26. Tfelt-Hansen P (2008). "Triptans vs Other Drugs for Acute Migraine. Are There Differences in Efficacy? A Comment". Headache. 48 (4): 601–605. doi:10.1111/j.1526-4610.2008.01064.x. PMID 18377382.
  27. Lampl C, Voelker M, Diener HC (2007). "Efficacy and safety of 1,000 mg effervescent aspirin: individual patient data meta-analysis of three trials in migraine headache and migraine accompanying symptoms". J Neurol. 254 (6): 705–712. doi:10.1007/s00415-007-0547-2. PMID 17406776.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  28. ೨೮.೦ ೨೮.೧ Diener HC, Bussone G, de Liano H; et al. (2004). "The fixed combination of acetylsalicylic acid, paracetamol and caffeine is more effective than single substances and dual combination for the treatment of headache: a multicentre, randomized, double-blind, single-dose, placebo-controlled parallel group study". Cephalalgia. 25 (10): 776–787. doi:10.1111/j.1468-2982.2005.00948.x. PMID 16162254. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  29. Diener HC, Pfaffenrath V, Pageler L; et al. (2004). "Efficacy and safety of 1,000 mg effervescent aspirin: individual patient data meta-analysis of three trials in migraine headache and migraine accompanying symptoms". Cephalalgia. 24 (11): 947–54. doi:10.1111/j.1468-2982.2004.00783.x. PMID 15482357. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  30. Goldstein J, Silberstein SD, Saper JR; et al. (2006). "Acetaminophen, aspirin, and caffeine in combination versus ibuprofen for acute migraine: results from a multicenter, double-blind, randomized, parallel-group, single-dose, placebo-controlled study". Headache. 46 (3): 444–53. doi:10.1111/j.1526-4610.2006.00376.x. PMID 16618262. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  31. Goldstein J, Silberstein SD, Saper JR; et al. (2005). "Acetaminophen, aspirin, and caffeine versus sumatriptan succinate in the early treatment of migraine: results from the ASSET trial". Headache. 45 (8): 973–82. doi:10.1111/j.1526-4610.2005.05177.x. PMID 16109110. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  32. ೩೨.೦ ೩೨.೧ PMID 11472387 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  33. ೩೩.೦ ೩೩.೧ PMID 12534583 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  34. PMID 8706118 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  35. PMID 7955822 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  36. PMID 14592563 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  37. ೩೭.೦ ೩೭.೧ PMID 10868553 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  38. PMID 9373807 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  39. PMID 6763202 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  40. PMID 9692420 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  41. PMID 9268956 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  42. PMID 18458355 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  43. PMID 14622688 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  44. PMID 10896014 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  45. ೪೫.೦ ೪೫.೧ ೪೫.೨ ೪೫.೩ Baigent C, Blackwell L, Collins R; et al. (2009). "Aspirin in the primary and secondary prevention of vascular disease: collaborative meta-analysis of individual participant data from randomised trials". Lancet. 373 (9678): 1849–60. doi:10.1016/S0140-6736(09)60503-1. PMC 2715005. PMID 19482214. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help); Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  46. Wolff T, Miller T, Ko S (2009). "Aspirin for the primary prevention of cardiovascular events: an update of the evidence for the U.S. Preventive Services Task Force". Ann. Intern. Med. 150 (6): 405–10. PMID 19293073. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  47. "Aspirin for the prevention of cardiovascular disease: U.S. Preventive Services Task Force recommendation statement". Ann. Intern. Med. 150 (6): 396–404. 2009. PMID 19293072. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  48. ೪೮.೦ ೪೮.೧ PMID 16154478 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  49. PMID 12873261 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  50. ೫೦.೦ ೫೦.೧ ೫೦.೨ National Heart Foundation of Australia (RF/RHD guideline development working group) and the Cardiac Society of Australia and New Zealand (June 2006). "Diagnosis and management of acute rheumatic fever and rheumatic heart disease in Australia. An evidence-based review" (PDF). National Heart Foundation of Australia. pp. 33–37. Archived from the original (PDF) on 2009-06-11. Retrieved 2009-11-01.
  51. PMID 14651540 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  52. PMID 1376585 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  53. PMID 14517527 (PubMed)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  54. Hsieh KS, Weng KP, Lin CC, Huang TC, Lee CL, Huang SM (2004). "Treatment of acute Kawasaki disease: aspirin's role in the febrile stage revisited". Pediatrics. 114 (6): e689–93. doi:10.1542/peds.2004-1037. PMID 15545617. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  55. Krumholz, HM (1995-11-15). "Aspirin in the treatment of acute myocardial infarction in elderly Medicare beneficiaries. Patterns of use and outcomes". Circulation. 92 (10): 2841–7. PMID 7586250. {{cite journal}}: |access-date= requires |url= (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  56. ISIS-2 Collaborative group (1988). "Randomized trial of intravenous streptokinase, oral aspirin, both, or neither among 17,187 cases of suspected acute myocardial infarction: ISIS-2". Lancet. 2 (2): 349–60. PMID 2899772.{{cite journal}}: CS1 maint: numeric names: authors list (link)
  57. Chew EY, Williams GA, Burton TC, Barton FB, Remaley NA, Ferris FL (1992). "Aspirin effects on the development of cataracts in patients with diabetes mellitus. Early treatment diabetic retinopathy study report 16". Arch Ophthalmol. 110 (3): 339–42. PMID 1543449.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  58. Bosetti; Talamini, R; Negri, E; Franceschi, S; Montella, M; La Vecchia, C; et al. (2006). "Aspirin and the risk of prostate cancer". Eur J Cancer Prev. 15 (1): 43–5. doi:10.1097/01.cej.0000180665.04335.de. PMID 16374228. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)
  59. Menezes; Swede, H; Niles, R; Moysich, KB; et al. (2006). "Regular use of aspirin and prostate cancer risk (United States)". Cancer Causes & Control. 17 (3): 251–6. doi:10.1007/s10552-005-0450-z. PMID 16489532. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)
  60. Schernhammer; Kang, JH; Chan, AT; Michaud, DS; Skinner, HG; Giovannucci, E; Colditz, GA; Fuchs, CS; et al. (2004). "A Prospective Study of Aspirin Use and the Risk of Pancreatic Cancer in Women". J Natl Cancer Inst. 96 (1): 22–28. doi:10.1093/jnci/djh001. PMID 14709735. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)
  61. Larsson SC, Giovannucci E, Bergkvist L, Wolk A (2006). "Aspirin and nonsteroidal anti-inflammatory drug use and risk of pancreatic cancer: a meta-analysis". Cancer Epidemiol. Biomarkers Prev. 15 (12): 2561–4. doi:10.1158/1055-9965.EPI-06-0574. PMID 17164387. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  62. Thun MJ, Namboodiri MM, Heath CW (1991). "Aspirin use and reduced risk of fatal colon cancer". N Engl J Med. 325 (23): 1593–6. PMID 1669840.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  63. Baron; Cole, BF; Sandler, RS; Haile, RW; Ahnen, D; Bresalier, R; McKeown-Eyssen, G; Summers, RW; Rothstein, R; et al. (2003). "A randomized trial of aspirin to prevent colorectal adenomas". N Engl J Med. 348 (10): 891–9. doi:10.1056/NEJMoa021735. PMID 12621133. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)
  64. Chan; Giovannucci, EL; Schernhammer, ES; Colditz, GA; Hunter, DJ; Willett, WC; Fuchs, CS; et al. (2004). "A Prospective Study of Aspirin Use and the Risk for Colorectal Adenoma". Ann Intern Med. 140 (3): 157–66. PMID 14757613. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)
  65. Chan; Giovannucci, EL; Meyerhardt, JA; Schernhammer, ES; Curhan, GC; Fuchs, CS; et al. (2005). "Long-term Use of Aspirin and Nonsteroidal Anti-inflammatory Drugs and Risk of Colorectal Cancer". JAMA. 294 (8): 914–23. doi:10.1001/jama.294.8.914. PMC 1550973. PMID 16118381. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)
  66. Akhmedkhanov; Toniolo, P; Zeleniuch-Jacquotte, A; Koenig, KL; Shore, RE; et al. (2002). "Aspirin and lung cancer in women". Br J cancer. 87 (11): 1337–8. doi:10.1038/sj.bjc.6600370. PMC 2364276. PMID 12085255. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)
  67. Moysich KB, Menezes RJ, Ronsani A; et al. (2002). "Regular aspirin use and lung cancer risk". BMC Cancer. 2: 31. doi:10.1186/1471-2407-2-31. PMC 138809. PMID 12453317. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link) CS1 maint: unflagged free DOI (link) ಫ್ರೀ ಫುಲ್ ಟೆಕ್ಸ್ಟ್
  68. ೬೮.೦ ೬೮.೧ Jayaprakash, Vijayvel (2006-07-01). "Regular aspirin use and esophageal cancer risk". Int J Cancer. 119 (1): 202–7. doi:10.1002/ijc.21814. PMID 16450404. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  69. Bosetti; Talamini, R; Franceschi, S; Negri, E; Garavello, W; La Vecchia, C; et al. (2003). "Aspirin use and cancers of the upper aerodigestive tract". Br J Cancer. 88 (5): 672–74. doi:10.1038/sj.bjc.6600820. PMC 2376339. PMID 12618872. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)
  70. Wolff; Saukkonen, K; Anttila, S; Karjalainen, A; Vainio, H; Ristimäki, A; et al. (15 November 1998). "Expression of cyclooxygenase-2 in human lung carcinoma". Cancer Research. 58 (22): 4997–5001. PMID 9823297. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)
  71. Imaeda, Avlin B.; Watanabe, Azuma; Sohail, Muhammad A.; Mahmood, Shamail; Mohamadnejad, Mehdi; Sutterwala, Fayyaz S.; Flavell, Richard A.; Mehal, Wajahat Z. (2009). "Acetaminophen-induced hepatotoxicity in mice is dependent on Tlr9 and the Nalp3 inflammasome". Journal of Clinical Investigation. doi:10.1172/JCI35958.
  72. Chan; Ogino, S; Fuchs, CS; et al. (12 August 209). "Aspirin Use and Survival After Diagnosis of Colorectal Cancer". JAMA. 302 (6): 649–658. doi:10.1001/jama.2009.1112. PMID 19671906. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)
  73. PGxNews.Org (2009). "Aspirin use after colorectal cancer diagnosis associated with improved survival". PGxNews.Org. Retrieved 2009-08-11. {{cite web}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  74. ೭೪.೦ ೭೪.೧ ೭೪.೨ ೭೪.೩ ೭೪.೪ "Aspirin information from Drugs.com". Drugs.com. Retrieved 2008-05-08.
  75. ೭೫.೦ ೭೫.೧ ೭೫.೨ "Oral Aspirin information". First DataBank. Archived from the original on 2000-09-18. Retrieved 2008-05-08.
  76. Raithel M, Baenkler HW, Naegel A; et al. (2005). "Significance of salicylate intolerance in diseases of the lower gastrointestinal tract" (PDF). J. Physiol. Pharmacol. 56 Suppl 5: 89–102. PMID 16247191. Archived from the original (PDF) on 2008-05-29. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help); Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  77. Senna GE, Andri G, Dama AR, Mezzelani P, Andri L (1995). "Tolerability of imidazole salycilate in aspirin-sensitive patients". Allergy Proc. 16 (5): 251–4. doi:10.2500/108854195778702675. PMID 8566739.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  78. ೭೮.೦ ೭೮.೧ "PDR Guide to Over the Counter (OTC) Drugs". Retrieved 2008-04-28..
  79. Frank B. Livingstone. (1985). G6PD (Glucose-6-Phosphate Dehydrogenase) Deficiency. University of Virginia. ISBN 0195036344. Archived from the original on 2008-07-24.
  80. Frank B. Livingstone. (1985). G6PD (Glucose-6-Phosphate Dehydrogenase) Deficiency. University of Texas Medical Branch. ISBN 0195036344. Archived from the original on 2008-12-12.
  81. "Dengue and Dengue Hemorrhagic Fever: Information for Health Care Practitioners". Retrieved 2008-04-28.
  82. Dorsch MP, Lee JS, Lynch DR, Dunn SP, Rodgers JE, Schwartz T, Colby E, Montague D, Smyth SS (2007). "Aspirin Resistance in Patients with Stable Coronary Artery Disease with and without a History of Myocardial Infarction". Ann Pharmacother. 41 (May): 737. doi:10.1345/aph.1H621. PMID 17456544. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  83. Krasopoulos G, Brister SJ, Beattie WS, Buchanan MR (2008). "Aspirin "resistance" and risk of cardiovascular morbidity: systematic review and meta-analysis". BMJ. 336 (7637): 195–8. doi:10.1136/bmj.39430.529549.BE. PMC 2213873. PMID 18202034. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  84. Pignatelli P, Di Santo S, Barillà F, Gaudio C, Violi F (2008). "Multiple anti-atherosclerotic treatments impair aspirin compliance: effects on aspirin resistance". J. Thromb. Haemost. 6 (10): 1832–4. doi:10.1111/j.1538-7836.2008.03122.x. PMID 18680540. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  85. ೮೫.೦ ೮೫.೧ ೮೫.೨ Sørensen HT, Mellemkjaer L, Blot WJ; et al. (2000). "Risk of upper gastrointestinal bleeding associated with use of low-dose aspirin". Am. J. Gastroenterol. 95 (9): 2218–24. doi:10.1111/j.1572-0241.2000.02248.x. PMID 11007221. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help); Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  86. Delaney JA, Opatrny L, Brophy JM & Suissa S (2007). "Drug drug interactions between antithrombotic medications and the risk of gastrointestinal bleeding". CMAJ. 177 (4): 347–51. doi:10.1503/cmaj.070186. PMC 1942107. PMID 17698822. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  87. Belay ED, Bresee JS, Holman RC, Khan AS, Shahriari A, Schonberger LB (1999). "Reye's syndrome in the United States from 1981 through 1997". N. Engl. J. Med. 340 (18): 1377–82. doi:10.1056/NEJM199905063401801. PMID 10228187. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  88. Scher, K.S. (1996). "Unplanned reoperation for bleeding". Am Surg. 62 (1): 52–55. PMID 8540646. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  89. Berges-Gimeno MP & Stevenson DD (2004). "Nonsteroidal anti-inflammatory drug-induced reactions and desensitization". J Asthma. 41 (4): 375–84. doi:10.1081/JAS-120037650. PMID 15281324. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  90. ವರ್ನೋಯ್ಜ್ MW, ಹ್ಯಾಗ್ MD, ವ್ಯಾನ್ ಡರ್ ಲಗ್ಟ್ A, ಹೋಫ್‌ಮ್ಯಾನ್ A, ಕ್ರೆಸ್ಟಿನ್ GP, ಸ್ಟಿಕರ್ BH, ಬ್ರಿಟೆಲರ್ MM. (2009). ಯೂಸ್ ಆಫ್ ಆಂಟಿಥ್ರೋಂಬೋಟಿಕ್ ಡ್ರಗ್ಸ್ ಆಂಡ್ ದ ಪ್ರಸೆನ್ಸ್ ಆಫ್ ಸೆರೆಬ್ರಲ್ ಮೈಕ್ರೊಬ್ಲೀಡ್ಸ್: ರೋಟರ್ಡಮ್ ಸ್ಕ್ಯಾನ್ ಸ್ಟಡಿ. ಆರ್ಕ್ ನ್ಯೂರಾಲ್. 66(6):714-20. PMID 995240
  91. ಗೊರೆಲಿಕ್ PB. (2009). ಸೆರೆಬ್ರಲ್ ಮೈಕ್ರೊಬ್ಲೀಡ್ಸ್: ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಬಳಕೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಪಾಯಗಳ ಸಾಕ್ಷ್ಯಾಧಾರಗಳು ಆರ್ಕ್ ನ್ಯೂರಾಲ್. 66(6):691-3. PMID 995240
  92. ೯೨.೦ ೯೨.೧ British National Formulary (45 ed.). British Medical Journal and Royal Pharmaceutical Society of Great Britain. 2003. {{cite book}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  93. ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಮೋನೊಗ್ರಾಫ್: ಪ್ರಮಾಣಗಳು, ಇತ್ಯಾದಿ
  94. [೧]
  95. British National Formulary for Children. British Medical Journal and Royal Pharmaceutical Society of Great Britain. 2006.
  96. Gaudreault P, Temple AR, Lovejoy FH Jr. (1982). "The relative severity of acute versus chronic salicylate poisoning in children: a clinical comparison". Pediatrics. 70 (4): 566–9. PMID 7122154.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  97. Marx, John (2006). Rosen's emergency medicine: concepts and clinical practice. Mosby/Elsevier. p. 2242. ISBN 9780323028455. {{cite book}}: Cite has empty unknown parameter: |coauthors= (help)
  98. John Robert Vane (1971). "Inhibition of prostaglandin synthesis as a mechanism of action for aspirin-like drugs". Nature - New Biology. 231 (25): 232–5. PMID 5284360.
  99. Vane JR, Botting RM (2003). "The mechanism of action of aspirin" (PDF). Thromb Res. 110 (5–6): 255–8. doi:10.1016/S0049-3848(03)00379-7. PMID 14592543. Archived from the original (PDF) on 2008-02-28. Retrieved 2009-12-22. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  100. "Aspirin in Heart Attack and Stroke Prevention". American Heart Association. Retrieved 2008-05-08.
  101. Tohgi, H (1992). "Effects of low-to-high doses of aspirin on platelet aggregability and metabolites of thromboxane A2 and prostacyclin". Stroke. 23 (10): 1400–1403. PMID 1412574. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  102. Somasundaram, S.; Sigthorsson, G; Simpson, RJ; Watts, J; Jacob, M; Tavares, IA; Rafi, S; Roseth, A; Foster, R; et al. (2000). "Uncoupling of intestinal mitochondrial oxidative phosphorylation and inhibition of cyclooxygenase are required for the development of NSAID-enteropathy in the rat". Aliment Pharmacol Ther. 14 (5): 639–650. doi:10.1046/j.1365-2036.2000.00723.x. PMID 10792129. Retrieved 2008-05-28. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |last= (help); More than one of |author1= and |last= specified (help)
  103. ಮಾರ್ಕ್ J. ಪಾಲ್-ಕ್ಲಾರ್ಕ್, ಥೋಂಗ್ ವ್ಯಾನ್ ಕಾವೊ, ನಿಲೌಫರ್ ಮೊರಾದಿ-ಬಿಧೆಂದಿ, ಡಯಾನೆ ಕಾಪರ್, ಮತ್ತು ದೆರೆಕ್ W. ಗಿಲ್ರೋಯ್ 15-ಎಪಿ-ಲಿಪೋಕ್ಸಿನ್ A4–ಮೀಡಿಯೇಟೆಡ್ ಇಂಡಕ್ಷನ್ ಆಫ್ ನೈಟ್ರಿಕ್ ಆಕ್ಸೈಡ್ ಎಕ್ಸ್‌ಪ್ಲೈನ್ಸ್ ಹೌ ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಇನ್ಹಿಬಿಟ್ಸ್ ಎಕ್ಯೂಟ್ ಇನ್‌ಫ್ಲಮೇಶನ್ J. Exp. Med. 200: 69-78; 10.1084/jem.20040566 ಮುದ್ರಿಸುವ ಮೊದಲು ಆನ್‌ಲೈನ್ ಪ್ರಕಟಿಸಿತು
  104. McCarty, MF (2006). "Preadministration of high-dose salicylates, suppressors of NF-kappaB activation, may increase the chemosensitivity of many cancers: an example of proapoptotic signal modulation therapy". Integr Cancer Ther. 5 (3): 252–268. doi:10.1177/1534735406291499. PMID 16880431. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  105. ೧೦೫.೦ ೧೦೫.೧ Nye EJ, Hockings GI, Grice JE, Torpy DJ, Walters MM, Crosbie GV, Wagenaar M, Cooper M, Jackson RV (1997). "Aspirin inhibits vasopressin-induced hypothalamic-pituitary-adrenal activity in normal humans". J. Clin. Endocrinol. Metab. 82 (3): 812–7. doi:10.1210/jc.82.3.812. PMID 9062488. Archived from the original on 2009-12-07. Retrieved 2009-11-06. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link) PMID 9062488
  106. Hockings GI, Grice JE, Crosbie GV, Walters MM, Jackson AJ, Jackson RV (1993). [jcem.endojournals.org/cgi/content/abstract/77/2/404 "Aspirin increases the human hypothalamic-pituitary-adrenal axis response to naloxone stimulation"]. J. Clin. Endocrinol. Metab. 77 (2): 404–8. doi:10.1210/jc.77.2.404. PMID 8393884. Retrieved 2009-11-06. {{cite journal}}: Check |url= value (help); Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link) PMID 8393884
  107. Ferguson, RK (1970-08-17). "Death following self-poisoning with aspirin". Journal of the American Medical Association. 213 (7): 1186–8. doi:10.1001/jama.213.7.1186. PMID 5468267. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  108. Kaufman, FL (1970-04). "Darvon poisoning with delayed salicylism: a case report". Pediatrics. 49 (4): 610–1. PMID 5013423. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  109. ೧೦೯.೦ ೧೦೯.೧ ೧೦೯.೨ Levy, G (1972-09-31). "Salicylate accumulation kinetics in man". New England Journal of Medicine. 287 (9): 430–2. PMID 5044917. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  110. Hartwig, Otto H (1983-11-14). "Pharmacokinetic considerations of common analgesics and antipyretics". American Journal of Medicine. 75 (5A): 30–7. doi:10.1016/0002-9343(83)90230-9. PMC 1725844. PMID 6606362. {{cite journal}}: Cite has empty unknown parameter: |coauthors= (help)
  111. Done, AK (1960-11). "Salicylate intoxication. Significance of measurements of salicylate in blood in cases of acute ingestion". Pediatrics. 26: 800–7. PMID 13723722. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help); Cite has empty unknown parameter: |coauthors= (help)
  112. Chyka PA, Erdman AR, Christianson G, Wax PM, Booze LL, Manoguerra AS, Caravati EM, Nelson LS, Olson KR, Cobaugh DJ, Scharman EJ, Woolf AD, Troutman WG; Americal Association of Poison Control Centers; Healthcare Systems Bureau, Health Resources and Services Administration, Department of Health and Human Services. (2007). "Salicylate poisoning: an evidence-based consensus guideline for out-of-hospital management". Clin Toxicol (Phila). 45 (2): 95–131. doi:10.1080/15563650600907140. PMID 17364628.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  113. Prescott LF, Balali-Mood M, Critchley JA, Johnstone AF, Proudfoot AT (1982). "Diuresis or urinary alkalinisation for salicylate poisoning?". Br Med J (Clin Res Ed). 285 (6352): 1383–6. doi:10.1136/bmj.285.6352.1383. PMC 1500395. PMID 6291695. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  114. Dargan PI, Wallace CI, Jones AL. (2002). "An evidenced based flowchart to guide the management of acute salicylate (aspirin) overdose". Emerg Med J. 19 (3): 206–9. doi:10.1136/emj.19.3.206. PMC 1725844. PMID 11971828.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  115. ಕಾಟ್ಜಂಗ್ (1998), ಪು. 584.
  116. Loh HS, Watters K & Wilson CW (1 November 1973). "The Effects of Aspirin on the Metabolic Availability of Ascorbic Acid in Human Beings". J Clin Pharmacol. 13 (11): 480–6. PMID 4490672. Archived from the original on 16 ಮಾರ್ಚ್ 2007. Retrieved 22 ಡಿಸೆಂಬರ್ 2009.
  117. Basu TK (1982). "Vitamin C-aspirin interactions". Int J Vitam Nutr Res Suppl. 23: 83–90. PMID 6811490.
  118. Ioannides C, Stone AN, Breacker PJ & Basu TK (1982). "Impairment of absorption of ascorbic acid following ingestion of aspirin in guinea pigs". Biochem Pharmacol. 31 (24): 4035–8. doi:10.1016/0006-2952(82)90652-9. PMID 6818974. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  119. Crosby, Janet Tobiassen (2006). "Veterinary Questions and Answers". About.com. Retrieved 2007-09-05.
  120. Cambridge H, Lees P, Hooke RE, Russell CS (1991). "Antithrombotic actions of aspirin in the horse". Equine Vet J. 23 (2): 123–7. PMID 1904347.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  121. ಲ್ಯಾಪ್ಪಿನ್, ಪು. 160
  122. ರೆನಾಲ್ಡ್ EF (ed) (1982). ಆಸ್ಪಿರಿನ್‌ ಮತ್ತು ಅದೇ ರೀತಿಯ ನೋವುನಿವಾರಕ ಮತ್ತು ಉರಿಯೂತ-ವಿರೋಧಿ ಔಷಧಗಳು. ಮಾರ್ಟಿಂಡಾಲೆ, ದ ಎಕ್ಸ್‌‌‌ಟ್ರಾ ಫಾರ್ಮಸೋಪಿಯ 28 Ed, 234-82.
  123. Palleros, Daniel R. (2000). Experimental Organic Chemistry. New York: John Wiley & Sons. p. 494. ISBN 0-471-28250-2.
  124. Barrans, Richard. "Aspirin Aging". Newton BBS. Retrieved 2008-05-08.
  125. Carstensen, J.T. (1985). "Decomposition of aspirin in the solid state in the presence of limited amounts of moisture". Journal of Pharmaceutical Sciences. 77 (4): 318–21. doi:10.1002/jps.2600770407. PMID 4032246. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help); Unknown parameter |month= ignored (help)
  126. "Acetylsalicylic acid". Jinno Laboratory, School of Materials Science, Toyohashi University of Technology. March 1, 1996. Archived from the original on 2012-01-20. Retrieved 2007-09-07.
  127. Peddy Vishweshwar, Jennifer A. McMahon, Mark Oliveira, Matthew L. Peterson, and Michael J. Zaworotko (2005). "The Predictably Elusive Form II of Aspirin". J. Am. Chem. Soc. 127 (48): 16802–16803. doi:10.1021/ja056455b.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  128. Andrew D. Bond, Roland Boese, Gautam R. Desiraju (2007). "On the Polymorphism of Aspirin: Crystalline Aspirin as Intergrowths of Two "Polymorphic" Domains". Angewandte Chemie International Edition. 46 (4): 618–622. doi:10.1002/anie.200603373.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  129. Sigma Aldrich. "Aspirin". Archived from the original on 18 ಆಗಸ್ಟ್ 2011. Retrieved 13 July 2009. {{cite web}}: Cite has empty unknown parameter: |coauthors= (help); Unknown parameter |BRAND_KEY&F= ignored (help); Unknown parameter |SIGMA&N5= ignored (help)
  130. British Pharmacopoeia. "Index BP 2009" (PDF). Archived from the original (PDF) on 22 ಜುಲೈ 2011. Retrieved 13 July 2009. {{cite web}}: Cite has empty unknown parameter: |coauthors= (help)

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

  • ಲ್ಯಾಪ್ಪಿನ್, ಮೈಕೆಲ್ R. (2001). ಫೆಲೈನ್ ಇಂಟರ್ನಲ್ ಮೆಡಿಸಿನ್ ಸೀಕ್ರೆಟ್ಸ್ . ಎಲ್ಸೆವೀರ್ ಹೆಲ್ತ್ ಸೈನ್ಸಸ್. ISBN 978-0-7513-2886-8

ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಟೆಂಪ್ಲೇಟು:Anti-inflammatory and antirheumatic products ಟೆಂಪ್ಲೇಟು:NSAIDs

ಟೆಂಪ್ಲೇಟು:Acne Agents