ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗ
Hypoglycemia | |
---|---|
Classification and external resources | |
ICD-10 | E16.0-E16.2 |
ICD-9 | 250.8, 251.0, 251.1, 251.2, 270.3, 775.6, 962.3 |
DiseasesDB | 6431 |
MedlinePlus | 000386 |
eMedicine | emerg/272 med/1123 med/1939 ped/1117 |
MeSH | D007003 |
ಸಾಮಾನ್ಯ ಮಟ್ಟಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆರಕ್ತ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ನ ಪರಿಣಾಮದಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸೀಮಿಯಾ ಅಥವಾ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸೆಮಿಯಾ ಎಂಬ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಪದದಿಂದ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.[೧] ಈ ಪದದ ಅರ್ಥ "ಸಿಹಿ ಕೊರತೆ ರಕ್ತ" ಎಂದಾಗಿದೆ (ಜರ್ಮನ್.ಹೈಪೊ -ಗ್ಲೈಕಸ್ , ಹೈಮ ).
ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆ (ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ) ಅನೇಕ ವಿಧದ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಮತ್ತು ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಮಿದುಳಿಗೆ ಇಂಧನದಂತಿರುವ ಗ್ಲುಕೋಸ್ನ ಅಸಮರ್ಪಕ ಪೂರೈಕೆಯಿಂದ ಪ್ರಮುಖ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಉದ್ಬವಿಸುವುದರ ಫಲಿತಾಂಶವಾಗಿ ದುರ್ಬಲ ಕಾರ್ಯಚಟುವಟಿಕೆ(ನ್ಯೂರೋಗ್ಲೈಕೊಪೇನಿಯಾ)ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಈ ರೀತಿ ಹೇಳಬಹುದು, "ಅಹಿತಕರ ಅನಿಸಿಕೆ"ಯಿಂದ ರೋಗಗ್ರಸ್ಥವಾಗುವುದು, ಪ್ರಜ್ಞಾಹೀನತೆ ಮತ್ತು (ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ)ಶಾಶ್ವತ ಮಿದುಳು ನಷ್ಟ ಅಥವಾ ಸಾವು ಕೂಡ ಸಂಭವಿಸಬಹುದು.ಸಕ್ಕರೆ ಖಾಯಿಲೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯಲ್ಲಿ ಇನುಸಿಲಿನ್ ಅಥವಾ ಬಾಯಿಮೂಲಕ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ನೀಡುವ ಔಷಧದ ಜಟಿಲತೆಯಿಂದ ಅತಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ಮಧ್ಯಮ ಮತ್ತು ಗಂಭೀರ ಸ್ವರೂಪದ ಕೊರೆ ಸಕ್ಕರೆ ಬೇನೆ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಸಕ್ಕರೆ ಖಾಯಿಲೆ ಇಲ್ಲದವರಲ್ಲಿ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಉಂಟಾಗದಿದ್ದರೂ, ಅನೇಕ ಕಾರಣಗಳಿಂದ ಯಾವುದೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ದೇಹದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾದ ಇನ್ಸುಲಿನ್, ಕಾರ್ಬೋಹೈಡ್ರೇಟುಗಳ ಪ್ರಕೃತಿಜನ್ಯ ದೋಷಗಳು, ಕೊಬ್ಬು, ಅಮೈನೊ ಆಮ್ಲ ಅಥವಾಾ ಜೈವಿಕ ಆಮ್ಲದ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆ, ಔಷಧಿಗಳು ಮತ್ತು ವಿಷಗಳು, ಮಧ್ಯಸಾರ,ಹಾರ್ಮೋನ್ಗಳ ನ್ಯೂನತೆಗಳು, ಕೆಲವು ಗಡ್ಡೆಗಳು, ಸೋಂಕಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳಲ್ಲಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸ, ಅಥವಾ ವಿವಿಧ ಅಂಗಗಳ ವೈಫಲ್ಯದ ಕಾರಣಗಳಿಂದ ಇದು ಉಂಟಾಗಬಹುದು.
ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯನ್ನು,ಡೆಕ್ಸ್ಟ್ರೋಸ್(ಸಹಜವಾಗಿ ಉತ್ಪಾದಿಸಿದ ಸಕ್ಕರೆ) ಅಥವಾ ಬೇಗ ಜೀರ್ಣವಾಗುವಂತಹ ಕಾರ್ಬೋಹೈಡ್ರೇಟ್ಯುಕ್ತ ಆಹಾರ ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ರಕ್ತ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ತ್ವರಿತವಾಗಿ ತರುವ ಮೂಲಕ ಚಿಕಿತ್ಸಿಸುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಗ್ಲುಕೊಗಾನ್ನ್ನು ಒಳ ತುಂಬಿಸುವ ಅಥವಾ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದಿನ ಮೂಲಕ ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ದೀರ್ಘಕಾಲೀನ ಅಥವಾ ಪದೇ ಪದೇ ಉದ್ಬವಿಸುವ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯನ್ನು ಇದರಲ್ಲಿ ಅಡಗಿರುವ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಹಿಂದಿಕ್ಕುವ ಅಥವಾ ತೊಡೆದುಹಾಕುವ ಮೂಲಕ, ಔಷಧಿಗಳಾದ ಡಯಾಝೊಕ್ಸೈಡ್, ಆಕ್ಟ್ರೋಟೈಡ್ ಅಥವಾ ಗ್ಲುಕೊಕಾರ್ಟಿಕಾಯ್ಡ್ಗಳು ಅಥವಾ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಯಿಂದ ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಬಹುಭಾಗವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕುವುದರೊಂದಿಗೆ ಊಟದ ಆವರ್ತನಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಮೂಲಕ ಈ ಬೇನೆಯನ್ನು ತಡೆಯಬಹುದಾಗಿದೆ
ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗವೆಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲು ಬೇಕಾದ ಕಡಿಮೆ ರಕ್ತ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟವು , ಭಿನ್ನವಾದ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಭಿನ್ನವಾದ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗಾಗಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಇದು ಭಿನ್ನವಾಗಿರಬಹುದಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಕೆಲ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಇದು ವಿವಾದಿತ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ. ಬಹುತೇಕ ಆರೋಗ್ಯವಂತ ವಯಸ್ಕರು ಉಪವಾಸ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟವನ್ನು 70 ಎಂಜಿ/ಡಿಎಲ್(3.9 mmol/L)ಗೆ ಮೇಲ್ಪಟ್ಟು ನಿಭಾಯಿಸುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟ 55 ಎಂಜಿ/ಡಿಎಲ್ (3 mmol/L)ಗಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಇಳಿದಾಗ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.[೨]
ವ್ಯಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತಿರುವ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯಿಂದ ಉಂಟಾಗಿದ್ದೇ ಅಥವಾ ಇಲ್ಲವೇ ಎಂಬುದನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸಲು ಕೆಲವು ಸಾರಿ ಕಷ್ಟಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಬೇರೆ ರೋಗದ ಕಾರಣವಾಗಿರದೆ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯ ಲಕ್ಷಣಗಳೆನ್ನಬಹುದೆಂಬುದಕ್ಕೆ ಎಂಡೋಕ್ರಿನೊಲಾಜಿಸ್ಟ್ಗಳು(ಗ್ಲುಕೋಸ್ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಅಸ್ವಸ್ಥತೆಯಲ್ಲಿ ತಜ್ಞತೆ ಹೊಂದಿರುವ ವೈದ್ಯರು),ವಿಪಲ್ನ ತ್ರಿಕೂಟಕ್ಕೆ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮಾನದಂಡವನ್ನು ಅಂತಿಮ ಸಾಕ್ಷ್ಯವೆಂದು ವಿಶಿಷ್ಟವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾರೆ.[೩]
- ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯ ಕಾರಣದಿಂದ ಉಂಟಾಗುವುದೆಂದು ತಿಳಿದಿರುವ ಲಕ್ಷಣಗಳು
- ಲಕ್ಷಣಗಳು ಕಂಡುಬಂದಾಗ ಕಡಿಮೆ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟ
- ಗ್ಲುಕೋಸ್ನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಂದಾಗ ಲಕ್ಷಣಗಳ ಅಥವಾ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಸುಧಾರಣೆ ಅಥವಾ ನಿವಾರಣೆ
ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ(ಸಾಮಾನ್ಯ ಬಳಕೆ)ಜನಪ್ರಿಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪದ ಕೂಡ ಆಗಿದ್ದು, ಮತ್ತು ಒಂದು ಸಾಮಾನ್ಯ, ಆಗಾಗ ಸ್ವ-ರೋಗಪತ್ತೆಹಚ್ಚುವಿಕೆಗೆ ಪರ್ಯಾಯ ಔಷಧಿಯಾಗಿದೆ, ನಡುಕ ಮತ್ತು ವ್ಯತ್ಯಾಸಗೊಂಡ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಹಾಗೂ ಯೋಚನೆಗಳಂತಹ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ, ಆದರೆ ಕಡಿಮೆ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಅಳೆಯದೆ ಅಥವಾ ಗಂಭೀರ ಹಾನಿಯ ಅಪಾಯವನ್ನುಂಟುಮಾಡದ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ. ತಿನ್ನುವ ಅಭ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವ ಮೂಲಕ ಇದನ್ನು ಚಿಕಿತ್ಸಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯನ್ನು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುವುದು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಎಲ್ಲ ಜನತೆ ಹಾಗೂ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗೆ ಏಕ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮೌಲ್ಯವೊಂದೇ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆ ಎಂದು ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುವುದಿಲ್ಲ. 24 ಗಂಟೆಗಳ ಆಹಾರ ಸೇವಿಸುವ ಚಕ್ರಗಳಾದ್ಯಂತ, ಜೀರ್ಣಕ್ರಿಯೆ ಮತ್ತು ಉಪವಾಸ, ಆರೋಗ್ಯವಂತ ಜನತೆ ಹಿಂದಿನ ಪ್ರಾರಂಭದೆಸೆಯಲ್ಲಿ ರಕ್ತದ್ರವ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟಗಳಗಳು 24 ಗಂಟೆಗಳ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ 72 ಮತ್ತು 144 mg/dL (4-8 mmol/L)ಗಳ ನಡುವೆ ನಿರ್ವಹಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ.[೪]: 11 60 or 70 mg/dL (3.3 or 3.9 mmol/L)ನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಾಧಾರಣ ಗ್ಲುಕೋಸ್ನ ಕಡಿಮೆ ಮಿತಿ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಭಿನ್ನ ಮೌಲ್ಯಗಳು(ಮಾದರಿಯಾಗಿ 40, 50, 60, or 70 mg/dL ಕ್ಕಿಂತ ಕೆಳಗೆ)ವಿಭಿನ್ನ ಜನತೆಗಳಿಗೆ, ಚಿಕಿತ್ಸಕ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗೆ, ಅಥವಾ ಸಂದರ್ಭಗಳಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅನೇಕ ಆರೋಗ್ಯವಂತ ಜನತೆ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಯಾವುದೇ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಅಥವಾ ಬಾಧೆಯಿಲ್ಲದೆ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ.
ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯನ್ನು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲು ಗ್ಲುಕೋಸ್ನ ನಿಖರ ಮಟ್ಟ ಸಾಕಷ್ಟು ಕಡಿಮೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದು,(1)ಅಳತೆಯ ವಿಧಾನ,(2) ವ್ಯಕ್ತಿಯ ವಯಸ್ಸು,(3) ಪರಿಣಾಮಗಳ ಇರುವಿಕೆ ಅಥವಾ ಇಲ್ಲದಿರುವಿಕೆ ಹಾಗೂ (4) ವ್ಯಾಖ್ಯಾನದ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿರುತ್ತದೆ. ರಕ್ತದ ಸಕ್ಕರೆಯ ಸಾಮಾನ್ಯ ಶ್ರೇಣಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಯಾವುದೇ ಅಸಮ್ಮತವಿಲ್ಲದಾಗ, ಯಾವ ಮಟ್ಟದ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಪರಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ಅಥವಾ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯನ್ನು ಅಪೇಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಅಪಾಯವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದೆಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ.[೫][೬][೭] ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಸಾರಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸಲು ಸಂಯುಕ್ತ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು, ಜಪಾನ್, ಸ್ಪೈನ್, ಫ್ರಾನ್ಸ್, ಬೆಲ್ಜಿಯಂ, ಈಜಿಪ್ಟ್ ಮತ್ತು ಕೊಲಂಬಿಯಾಗಳಲ್ಲಿ ಮಿಲಿಗ್ರಾಮ್ಸ್ ಪರ್ ಡೆಸಿಲೀಟರ್(mg/dL or mg/100 mL)ಗಳಂತೆ, ಹಾಗೂ ಜಗತ್ತಿನ ಇನ್ನುಳಿದ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಮಿಲಿಮೋಲ್ಸ್ ಪರ್ ಲೀಟರ್(mmol/L or ಮಂ) ಏಕಮಾನವನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಸಾರಗಳನ್ನು ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ವಿವರಿಸಬಹುದು mg/dL ನ್ನು 18.0 g/dmol(ದವಡೆ ಸಮೂಹ) ರಿಂದ ಭಾಗಿಸುವ ಮೂಲಕ mmol/L ನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಬಹುದು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ 90 mg/dL ರ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಸಾರವು 5.0 mmol/L ಅಥವಾ 5.0 mM ಆಗಿದೆ.
ಅಳತೆಯ ವಿಧಾನ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಈ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಚರ್ಚಿಸಲಾಗಿರುವ ರಕ್ತ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟಗಳು ಅಭಿದಮನಿಯ ರಕ್ತದ್ರವ ಅಥವಾ ರಕ್ತಸಾರ ಮಟ್ಟಗಳಾಗಿದ್ದು,ವೈದ್ಯಕೀಯ ಪ್ರಯೋಗಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸುವ ಮಾನದಂಡದ, ಆಟೊಮೇಟೆಡ್ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಆಕ್ಸಿಡೇಸ್ ವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ಅಳೆಯಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ರಕ್ತದ್ರವ ಮತ್ತು ರಕ್ತಸಾರ ಮಟ್ಟಗಳು ಚಿಕಿತ್ಸಕ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗೆ, ಪರಸ್ಪರ ವಿನಿಮಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಒಂದೇ ರೀತಿಯದ್ದಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಶುದ್ಧರಕ್ತನಾಳದ ರಕ್ತದ್ರವ ಅಥವಾ ರಕ್ತಸಾರ ಮಟ್ಟಗಳು ಅಭಿದಮನಿ ಮಟ್ಟಗಳಿಗಿಂತ ಕೊಂಚ ಹೆಚ್ಚಿರುತ್ತವೆ ಹಾಗೂ ಸೂಕ್ಷ್ಮರಕ್ತವಾಹಿನಿಗಳ ಮಟ್ಟಗಳು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಇವೆರೆಡರ ನಡುವೆ ಇರುತ್ತದೆ.[೮] ಶುದ್ಧರಕ್ತನಾಳ ಮತ್ತು ಅಭಿಧಮನಿ ಮಟ್ಟಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೆಂದರೆ ಉಪವಾಸ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣದಾಗಿರುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಊಟದನಂತರದಲ್ಲಿ ಇದು ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ 10% ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಆಗಬಹುದು.[೯] ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ, ಸಮಗ್ರ ರಕ್ತ ಮಟ್ಟಗಳು(ಉದಾ,ಬೆರಳುಚುಚ್ಚುವ ಉಪಕರಣಗಳಿಂದ)ಅಭಿಧಮನಿ ರಕ್ತದ್ರವ ಮಟ್ಟಗಳಿಗಿಂತ ಸುಮಾರು 10%-15% ಕಡಿಮೆ ಇರುತ್ತದೆ.[೮] ಇದಲ್ಲದೆ, ಲಭ್ಯವಿರುವ ಫಿಂಗರ್ಸ್ಟಿಕ್ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮೀಟರ್ಗಳು ತಕ್ಕಮಟ್ಟದ ಸ್ಥಿತಿಗಳಡಿ ಏಕಕಾಲೀನ ಪ್ರಯೋಗಾಲಯ ಮೌಲ್ಯದ 15% ಒಳಗಿನ ನಿಖರತೆಗೆ ಭರವಸೆ ನೀಡುತ್ತವೆ, ಹಾಗೂ ಮನೆ ಬಳಕೆಯ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯ ಪರೀಕ್ಷೆಯು ದಾರಿತಪ್ಪಿಸುವ ಕಡಿಮೆ ಸಂಖ್ಯೆಗಳಿಂದ ತುಂಬಿಹೋಗಿರುತ್ತದೆ.[೧೦][೧೧] ಇನ್ನೊಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ 39 mg/dL ನ ಮೀಟರ್ ಗ್ಲೂಕೋಸ್ ಓದಿಕೆಯನ್ನು ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಪ್ರಯೋಗಶಾಲಾ ರಕ್ತಸಾರ(ಸೀರಮ್) ಗ್ಲುಕೋಸ್ 53 mg/dLನಿಂದ ಸರಿಯಾಗಿ ಪಡೆಯಬಹುದಾಗಿದೆ; "ವಾಸ್ತವ ಜಗತ್ತು" ಮನೆ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕಿಂತ ವ್ಯಾಪಕದಾದ ವ್ಯತ್ಯಯಗಳು ಉಂಟಾಗುವುದನ್ನು ನೋಡ ಹೆಮಟಾಕ್ರಿಟ್ ಮತ್ತು ರಕ್ತ ಪಡೆದುಕೊಂಡ ನಂತರದ ವಿಳಂಬ ಈ ಎರಡು ಅಂಶಗಳು ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನವನ್ನು ಬಾಧಿಸುತ್ತವೆ. ಹೆಮಟಾಕ್ರಿಟ್ ಹೆಚ್ಚಿದ್ದಾಗ ಅಭಿಧಮನಿ ಮತ್ತು ಸಮಗ್ರ ರಕ್ತ ಸಾರಗಳಲ್ಲಿ ನಡುವಿನ ಭಿನ್ನತೆ ಹೆಚ್ಚಿರುತ್ತದೆ, ನವಜಾತ ಶಿಶುವಿನ ಹಾಗೆ, ಅಥವಾ ಪಾಲಿಸೈಥೀಮಿಯಾ ಹೊಂದಿರುವ ವಯಸ್ಕರಂತೆ.[೯] ಉಚ್ಚ ನವಜಾತ ಹೆಮಟಾಕ್ರಿಟ್ಗಳು ಮೀಟರ್ನಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನವನ್ನು ನಿರ್ಧಿಷ್ಟವಾಗಿ ಗೊಂದಲಕ್ಕೀಡುಮಾಡುವ ಸಂಭವ ಹೆಚ್ಚಿದೆ ಎರಡನೆಯದಾಗಿ, ಮಾದರಿಯನ್ನು ಫ್ಲುರೈಡ್ ನಳಿಕೆಯೊಳಗೆ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳದ ಹೊರತು ಅಥವಾ ತಕ್ಷಣ ಜೀವಕೋಶಗಳಿಂದ ರಕ್ತಸಾರ(ಸೀರಮ್) ಅಥವಾ ರಕ್ತದ್ರವವನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸಲು ಸಂಸ್ಕರಿಸದೇ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನಕ್ಕೊಳಪಡುವ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಇನ್ ವಿಟ್ರೋ ಗ್ಲುಕೋಸ್ನ ಜೀವರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ಸುಮಾರು 7 mg/dL/hr, ಅಥವಾ ಲ್ಯುಕೊಸೈಟಿಸ್ ಇದ್ದರೆ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು.[೯][೧೨][೧೩] ಸ್ಯಾಟಲೈಟ್ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ರಕ್ತ ಪಡೆದುಕೊಂಡಾಗ ಉಂಟಾಗುವ ವಿಳಂಬ ಮತ್ತು ನಿಯತ ಸಂಸ್ಕರಣೆಗಾಗಿ ಗಂಟೆಗಳ ನಂತರ ಕೇಂದ್ರೀಯ ಪ್ರಯೋಗಾಲಯಕ್ಕೆ ಸಾಗಿಸುವುದು, ಸಾಮಾನ್ಯ ರಾಸಾಯನಶಾಸ್ತ್ರ ತಂಡಗಳಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟಗಳಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ
ವಯಸ್ಸಿನ ಅಂತರಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ವಯಸ್ಕರಿಗಿಂತ ಮಕ್ಕಳ ಸಕ್ಕರೆ ಮಟ್ಟಗಳು ಆಗಾಗ ಕೊಂಚ ಕಡಿಮೆ ಇರುತ್ತದೆ. 5% ಆರೋಗ್ಯವಂತ ವಯಸ್ಕರಲ್ಲಿ ರಾತ್ರಿ ಉಪವಾಸ ಗ್ಲುಕೊಸ್ ಮಟ್ಟಗಳು 70 mg/dL (3.9 mM)ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಇರುತ್ತದೆ, ಆದರೆ 5% ವರೆಗಿನ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಬೆಳಗಿನ ಉಪವಾಸ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ 60 mg/dL (3.3 mM)ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಇರಬಹುದು.[೧೪] ಉಪವಾಸದ ಕಾಲಾವಧಿ ಹೆಚ್ಚಿದಂತೆ,ಶೇಕಡವಾರು ಹೆಚ್ಚಿನ ಶಿಶುಗಳು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಯಾವುದೇ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಇಲ್ಲದೆ, ಸೌಮ್ಯವಾದ ಕಡಿಮೆ ರಕ್ತದ್ರವ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ. ನವಜಾತ ಶಿಶುವಿನ ರಕ್ತ ಸಕ್ಕರೆಯ ಪ್ರಮಾಣದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಶ್ರೇಣಿ ಎಷ್ಟಿರಬೇಕೆಂಬುದು ಇನ್ನೂ ಚರ್ಚೆಯಾಗಬೇಕಿದೆ.[೫][೬][೭] ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟಗಳು ಕಡಿಮೆಯಾದಾಗ ನವಜಾತ ಮಿದುಳುಗಳು ವಯಸ್ಕರಿಗಿಂತ ಅತ್ಯಂತ ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಪೂರಕ ಇಂಧನಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಯೋಗ್ಯವಾಗಿವೆ ಎಂದು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಲಾಗಿದೆ. ಹುಟ್ಟಿದ ಮೇಲಿನ ಒಂದು ದಿನದ ನಂತರ 60–70 mg/dL ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಬೇಕೆಂದು ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲ್ರಿರುವ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಶಿಫಾರಸ್ಸು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೂ, ತಜ್ಞರು ಈ ತರಹದ ಮಟ್ಟಗಳ ಮಹತ್ವ ಮತ್ತು ಅಪಾಯದ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆ ಮುಂದುವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಪರಿಣಾಮಗಳ ಇರುವಿಕೆ ಅಥವಾ ಇಲ್ಲದಿರುವಿಕೆ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಆರೋಗ್ಯವಂತ ವಯಸ್ಕರಲ್ಲಿ 65 mg/dL (3.6 mM) ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ರಕ್ತ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟ ಕುಸಿದಾಗ ಅನೇಕ ಜನರಲ್ಲಿ ಮಾನಸಿಕ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಕೊಂಚ ದುರ್ಬಲವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಸಂಶೋಧನೆಗಳು ತೋರಿಸಿವೆ. ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟವು ಪ್ರಾರಂಭಿಕ ಮಟ್ಟಕ್ಕಿಂತ (ಸುಮಾರು 55 mg/dL (3.0 mM)ಅನೇಕ ಜನರಿಗೆ) ಕೆಳಗೆ ಕುಸಿದು, ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ ಲಕ್ಷಣಗಳಾದ ನಡುಕ ಮತ್ತು ಡಿಸ್ಫೋರ್ಬಿಯಾವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿದಾಗ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹಾರ್ಮೋನಿನ ರಕ್ಷಣಾ ಯಂತ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳು(ಅಡ್ರಿನಾಲಿನ್ ಮತ್ತು ಗ್ಲುಕಗಾನ್)ಚುರುಕುಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.[೧೫]: 1589 ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟ 40 mg/dL (2.2 mM) ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆಗೆ ಕುಸಿಯುವವರೆಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟ ದುರ್ಬಲತೆ ಉಂಟಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಹಾಗೂ ಅನೇಕ ಆರೋಗ್ಯವಂತ ಜನರು ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಬೆಳಿಗಿನ ಹೊತ್ತು ಯಾವುದೇ ಪ್ರಕಟ ಪರಿಣಾಮಗಳಿಲ್ಲದ 65 ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟಗಳನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತಾರೆ. ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ದ ಮಿದುಳಿನ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಕಾರಣದಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ನ್ಯೂರೊಗ್ಲೈಕೊಪೆನಿಯಾ, ಒಂದು ದತ್ತ ಕಡಿಮೆ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ "ಸಮಸ್ಯೆ" ತರಬಹುದೇ ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತದೆ, ಬಹುತೇಕ ವೈದ್ಯರು ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಲಕ್ಷಣಗಳು ಮತ್ತು ಮಿದುಳಿನ ಪರಿಣಾಮಳೊಂದಿಗಿನ ಮಧ್ಯಮಮಟ್ಟದ ಕಡಿಮೆ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಮತ್ತು ಪರಿಣಾಮಗಳು ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿರುವ ಹಾಗೂ ಇತರೆ ಸ್ಥಿತಿಗಳಿಂದಲೂ ಇವು ಉಂಟಾಗಬಹುದಾದ್ದರಿಂದ ಈ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನದ ಎರಡು ಭಾಗಗಳ ಇರುವಿಕೆಯನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುವುದು ಯಾವಾಗಲೂ ಸರಳವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ; ಪದೇ ಪದೇ ಕಡಿಮೆ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಹೊಂದುವ ಜನರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಾರಂಭಿಕ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನೂ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದಾದ್ದರಿಂದ ಹೆಚ್ಚೇನೂ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ನೀಡದೆ ನ್ಯುರೊಗ್ಲೈಕೊಪೆನಿಕ್ ದುರ್ಬಲತೆ ಉಂಟಾಗಬಹುದು, ಹಾಗೂ ಅನೇಕ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ವಿಧಾನಗಳು(ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮೀಟರ್ಗಳು)ಕಡಿಮೆ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಖಚಿತವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಸಕ್ಕರೆ ಖಾಯಿಲೆಯಿಂದುಂಟಾದ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾವು ಅಳತೆ ಮಾಡಿದ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮತ್ತು ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ ಲಕ್ಷಣಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಅನೇಕ ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ ಇದೊಂದು ವಿಶೇಷ ಪ್ರಕರಣವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ, ಮನೆ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮೀಟರ್ ಆಗಾಗ ಹಾದಿತಪ್ಪಿಸುವ ಲೆಕ್ಕವನ್ನು ನೀಡಿದರೂ, ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದಿದ ಅಥವಾ ಇಲ್ಲದಿರುವ ಕಡಿಮೆ ಲೆಕ್ಕದ ಸಾಧ್ಯತೆಯು , ನಿಜವಾದ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಇನುಸಿಲಿನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳದೇ ಇರುವವರಿಗಿಂತ ಇದನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಇರುತ್ತದೆ.[೧೬][೧೭] ಎರಡನೆಯದಾಗಿ,ಚುಚ್ಚುಮದ್ದು ಮೂಲಕ ನೀಡಿದ ಇನುಸಿಲಿನ್ನ್ನು "ತೆಗೆದು ಹಾಕಲು" ಬರುವುದಿಲ್ಲ, ಬೇರೆ ಇತರೆ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ ಸ್ವರೂಪಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಸಕ್ಕರೆ ಖಾಯಿಲೆಯ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾದ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡದಿದ್ದರೆ, ಗಂಭೀರವಾದ ದುರ್ಬಲತೆಯನ್ನುಂಟುಮಾಡುವ ಸಾದ್ಯತೆ ಹೆಚ್ಚಿದೆ. ಮೂರನೆಯದಾಗಿ, ಸಕ್ಕರೆ ಖಾಯಿಲೆ ಇರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಆಗಾಗ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟಗಳು ದೀರ್ಘ ಕಾಲದವರೆಗೆ(ಗಂಟೆಗಳು, ದಿನಗಳು ಅಥವಾ ತಿಂಗಳುಗಳು)ಸಾಮಾನ್ಯ ಮಟ್ಟಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿರುತ್ತದೆ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ರಕ್ತ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಾಧಾರಣವಾಗಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಗಂಭೀರತೆಯಲ್ಲಿ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಈ ಎಲ್ಲ ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ, ಸಕ್ಕರೆ ಖಾಯಿಲೆ ಇರುವ ಜನರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮೀಟರ್ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಪ್ರಾರಂಭಗಳನ್ನು ಆಗಾಗ "ಕೊರೆ ಸಕ್ಕರಿಗ"(ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗದಿಂದ ಬಳಲುವ)ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುವುದು.
ವ್ಯಾಖ್ಯಾನದ ಉದ್ದೇಶ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಮೇಲಿನ ಪ್ಯಾರಾಗಳಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲಾದ ಎಲ್ಲ ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ,ಆರಂಭಿಕರೇಖೆಯಲ್ಲಿರುವ ರಕ್ತ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಶ್ರೇಣಿ 45–75 mg/dL (2.5-4.2 mM)ಯು ಚಿಕಿತ್ಸಕವಾಗಿ ಸಮಸ್ಯಾತ್ಮಕ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾವೇ ಅಥವಾ ಅಲ್ಲವೇ ಎಂಬುದನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುವುದು ಸರಳವಲ್ಲ. ಇದು ಜನರನ್ನು, ವಿಭಿನ್ನ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಭಿನ್ನ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗಾಗಿ ವಿಭಿನ್ನವಾದ ಗ್ಲುಕೋಸ್ನ " ನಿಲ್ಲಿಸುವ ಮಟ್ಟಗಳನ್ನು" ಬಳಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಮೇಲೆ ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಿದ ಎಲ್ಲ ಅಂಕಿಅಂಶಗಳ ಮತ್ತು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ವ್ಯತ್ಯಯಗಳ ಕಾರಣದಿಂದ, ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ ರೋಗಪತ್ತೆಗೆ ಕಡಿಮೆ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟ ಮತ್ತು ಅಡ್ಡ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಪುರಾವೆಗಳ ಸಂಯೋಗಗಳ ಮೇಲೆ ಆಧಾರಿತನಾಗಿರುವುದು ಒಂದು ಸಮಸ್ಯೆ ಎಂದು ನಿರ್ನಾಳಗ್ರಂಥಿ ಸಮುದಾಯ ಸಲಹೆ ನೀಡಿದೆ.[೩]
ರೋಗಶರೀರಶಾಸ್ತ್ರ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಬಹುತೇಕ ಪ್ರಾಣಿ ಅಂಗಾಂಶಗಳಂತೆ, ಮಿದುಳಿನ ಜೀವರಾಸಾನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ, ತನ್ನ ಇಂಧನಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆಸ್ಟ್ರೋಸೈಟ್ನಲ್ಲಿ ಶೇಖರವಾದ ಗ್ಲುಕೊಜೆನ್ನಿಂದ ಅಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದ ಗ್ಲುಕೋಸ್ನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಇದನ್ನು ನಿಮಿಷಗಳೊಳಗೆ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅತ್ಯಂತ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗೆ, ರಕ್ತದಿಂದ ಕೇಂದ್ರ ನರಮಂಡಲದೊಳಗಿನ ಅಂಗಾಂಶಕ್ಕೆ ನ್ಯೂರಾನ್ಗಳಿಗೆ ಪ್ರಸರಿಸುತ್ತಿರುವ ಗ್ಲುಕೋಸ್ನ ನಿರಂತರ ಪೂರೈಕೆಯ ಮೇಲೆ ಮಿದುಳು ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ರಕ್ತದಿಂದ ಪೂರೈಕೆಯಾಗುತ್ತಿರುವ ಗ್ಲುಕೋಸ್ನ ಪ್ರಮಾಣ ಕುಸಿದರೆ, ಬಾಧೆಗೊಳಗಾಗುವ ಅಂಗಗಳಲ್ಲಿ ಮಿದುಳು ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಬಹುತೇಕ ಜನರಲ್ಲಿ, ಗ್ಲುಕೋಸ್ 65 mg/dl (3.6 mM)ಮಟ್ಟಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆಗೆ ಕುಸಿದಾಗ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾದ ಮಾನಸಿಕ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಕಡಿಮೆ ಆಗುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸಬಹುದು. 40 mg/dl (2.2 mM) ಮಟ್ಟಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆಯಾದಾಗ ಕ್ರಿಯೆ ಮತ್ತು ನಿರ್ಧಾರದ ದುರ್ಬಲತೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತಾ ಬರುತ್ತದೆ. ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟ ಇಳಿಮುಖವಾದಂತೆ ತಟಸ್ಥತೆ ಉಂಟಾಗಬಹುದು ರಕ್ತ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟಗಳು 10 mg/dl (0.55 mM)ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಕುಸಿದಂತೆ, ಹೆಚ್ಚಿನ ನ್ಯೂರಾನ್ಗಳು ವಿದ್ಯುತ್ಚ್ಛಕ್ತೀಯವಾಗಿ ಸ್ತಬ್ಧವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತವೆ, ಪರಿಣಾಮ ಕೋಮಾ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಮಿದುಳು ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಸಾಮೂಹಿಕವಾಗಿ ನ್ಯೂರೊಗ್ಲಿಕೊಪೆನಿಯಾ ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕುಸಿಯುತ್ತಿರುವ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ನರಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ, ಹಾರ್ಮೋನಿನ ಮತ್ತು ಜೀವರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು, ಇವುಗಳಿಂದ ಮಿದುಳಿಗೆ ಗ್ಲುಕೋಸ್ನ ಸಮರ್ಪಕ ಪೂರೈಕೆಯ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವು ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕವಾಗಿದ್ದು ಅಥವಾ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವವಾಗಿದ್ದು ಗ್ಲೈಕೊಜೆನೊಲಿಸಿಸ್ ಮತ್ತು ಗ್ಲುಕೊನಿಯೊಜೆನಿಸಿಸ್ ಮೂಲಕ ರಕ್ತ ಗ್ಲುಕೋಸ್ನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತವೆ ಅಥವಾ ಪೂರಕ ಇಂಧನವನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತವೆ. ರಕ್ತ ಸಕ್ಕರೆ ಮಟ್ಟವು ಅತಿಯಾಗಿ ಕುಸಿದರೆ , ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಡಯಾಬಿಟಿಕ್ ಕೋಮಾ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಲು ಯಕೃತ್ತು, ಗ್ಲೈಕೊಜೆನ್ನ ಶೇಕರಣವನ್ನು ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಆಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಿ, ರಕ್ತಪ್ರವಾಹಕ್ಕೆ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾಕ್ಕೆ ಮಿದುಳಿನ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡಿಸಿದ್ದರೂ, ಅಲ್ಪ ಅಥವಾ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ಮಿದುಳಿನ ಮೇಲೆ ಶಾಶ್ವತವಲ್ಲದ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ ದೀರ್ಘಕಾಲೀನ, ಗಂಭೀರ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾವು ವ್ಯಾಪಕ ಶ್ರೇಣಿಯಶಾಶ್ವತವಾದ ಹಾನಿಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು. ಇದು ಅರಿವಿನ ಕ್ರಿಯೆ, ಚಾಲಕ ಹತೋಟಿ ಅಥವಾ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಕೂಡ ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸಬಹುದು. ಗಂಭೀರ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ ಯಾವುದಾದರೂ ದೃಷ್ಟಾಂತದಿಂದ ಶಾಶ್ವತ ಮಿದುಳು ಹಾನಿಯ ಸಾಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಅಂದಾಜಿಸುವುದು ಕಷ್ಟವಾಗಿದ್ದು, ಬಹುಸಂಖ್ಯೆಯ ಅಂಶಗಳಾದ, ವಯಸ್ಸು, ಇತ್ತೀಚಿನ ರಕ್ತ ಮತ್ತು ಮಿದುಳು ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಅನುಭವ, ಸಹವರ್ತಿ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಾದ ಹೈಪೊಕ್ಸಿಯಾ ಮತ್ತು ಪೂರಕ ಇಂಧನಗಳ ಲಭ್ಯತೆ ಇವುಗಳ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ ವ್ಯಾಪಕ ಬಹುಸಂಖ್ಯೆಯ ಲಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ರೋಗಿಗಳ ಪ್ರಸಂಗಗಳು ಶಾಶ್ವತ ಹಾನಿಯನ್ನು ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಲಾಗದೆ ಉಳಿದಿವೆ.[೧೮]
ರೋಗ ಸೂಚನೆ ಹಾಗೂ ಲಕ್ಷಣಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ರೋಗದ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಮತ್ತು ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು, ಕುಸಿಯುತ್ತಿರುವ ಗ್ಲುಕೋಸ್ನಿಂದ ಪ್ರಚೋದಿತಗೊಂಡ ಪ್ರತಿನಿಯಂತ್ರಣಾತ್ಮಕ ಹಾರ್ಮೋನುಗಳಿಂದ(ಎಪಿನ್ಫ್ರೈನ್/ಅಡ್ರಿನಾಲಿನ್ ಮತ್ತು ಗ್ಲುಕಗಾನ್)ಉಂಟಾದ ಹಾಗೂ ಕಡಿತಕೊಂಡ ಮಿದುಳು ಸಕ್ಕರೆಯಿಂದ ಉಂಟಾದ ನ್ಯೂರೋಗ್ಲೈಕೊಪೆನಿಕ್ ಪರಿಣಾಗಳಳೊಗೆ ವಿಭಾಗಿಸಬಹುದು.
ಆಡ್ರೆನೆರ್ಜಿಕ್ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]- ನಡುಕ, ಆತಂಕ,ದುರ್ಬಲ
- ಅಧಿಕ ಹೃದಯ ಬಡಿತಗಳು, ಟ್ಯಾಚಿಕಾರ್ಡಿಯಾ
- ಬೆವರುವುದು, ಬಿಸಿಯಾದ ಭಾವ
- ಪೇಲವತೆ, ತಣ್ಣನೆ ಭಾವ, ಸ್ತಬ್ಧತೆ
- ಉಬ್ಬಿದ ಪಾಪೆಗಳು(ಮಿಡ್ರಿಯಾಸಿಸ್)
- ಮರುಗಟ್ಟಿದ ಭಾವ "ಪಿನ್ನುಗಳು ಮ4,m4.ತ್ತು ಸೂಜಿಗಳು"(ಪ್ಯಾರಸ್ತೇಶಿಯಾ)
ಗ್ಲುಕಗಾನ್ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ನ್ಯುರೋಗ್ಲೈಕೊಪೆನಿಕ್ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]- ಅಸಹಜ ಬೌದ್ಧಿಕತೆ, ದುರ್ಬಲಗೊಂಡ ನಿರ್ಧಾರ
- ಅನಿರ್ಧಿಷ್ಟ ಇರುಸುಮುರುಸು, ಆತಂಕ,ಚಿಂತಾಕುಲತೆ, ಖಿನ್ನತೆ, ಅಳು
- ನಿರಾಕರಣವಾದ, ಕಿರಿಕಿರಿ,ಜಗಳಗಂಟಿತನ,ಕಾಳಗಕ್ಕಿಳಿಯುವ ಮನೋಭಾವ, ಕೋಪ
- ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆ, ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಏರುಪೇರು
- ಆಯಾಸ, ದುರ್ಬಲತೆ, ಉದಾಸೀನತೆ, ಜಡತೆ, ಹಗಲುಗನಸು, ನಿದ್ರೆ
- ಗೊಂದಲ, ವಿಸ್ಮೃತಿ,ತಲೆತಿರುಗುವುದು, ಸನ್ನಿ
- ಬಿರುನೋಟ, "ಕನ್ನಡಿ" ನೋಟ, ಮಬ್ಬು ನೋಟ, ದ್ವಂದ್ವ ನೋಟ
- ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತ ನಡತೆ, ಆಟೊಮ್ಯಾಟಿಸಮ್ ಎಂದೂ ಕರೆಯುವರು.
- ಮಾತನಾಡಲು ಕಷ್ಟ, ಅಸ್ಪಷ್ಟ ಮಾತು
- ಅಟಾಕ್ಸಿಯ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ "ಮಾದಕತೆ" ಎಂದು ತಪ್ಪಾಗಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವಂತಹ ಸಮನ್ವಯವಿಲ್ಲದಿರುವುದು
- ನಾಭಿಯ ಅಥವಾ ಸಾಮಾನ್ಯ ಚಾಲಕ ಕೊರತೆ, ಪಾರ್ಶ್ವವಾಯು, ಹೆಮಿಪ್ಯಾರೆಸಿಸ್
- ಪ್ಯಾರೆಸ್ಥೇಶಿಯಾ, ತಲೆನೋವು
- ಮೂರ್ಛೆ, ಕೋಮ, ಅಸಹಜ ಉಸಿರಾಟ
- ಸಾಮಾನ್ಯ ಅಥವಾ ನಾಭಿಯ ತಟಸ್ಥತೆಗಳು
ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ ಎಲ್ಲ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಮೇಲಿನ ಎಲ್ಲ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿಲ್ಲ. ಲಕ್ಷಣಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡರೂ, ಲಕ್ಷಣಗಳ ಗೋಚರಕ್ಕೆ ಸ್ಥಿರವಾದ ಕ್ರಮವಿಲ್ಲ. ವಯಸ್ಸಿನಿಂದಲೂ, ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ ಗಂಭೀರತೆ ಮತ್ತು ಕುಸಿತದ ವೇಗದಿಂದ ಕೂಡ ನಿರ್ಧಿಷ್ಟ ಪ್ರಕಟನೆಗಳು ವ್ಯತ್ಯಾಸವಾಗಬಹುದು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿನ ವಾಂತಿಯು ಕೆಟೊಸಿಸ್ನೊಂದಿಗೆ ಬೆಳಗಿನ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ದೊಡ್ಡ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ವಯಸ್ಕರಲ್ಲಿನ ಮಧ್ಯಮ ಗಂಭೀರ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾವು, ಮನೋವಿಕಾರ, ಮಾನಸಿಕ ಖಾಯಿಲೆ, ಅಮಲು ಅಥವಾ ಮಾದಕತೆಯನ್ನು ಹೋಲುತ್ತದೆ. ದೊಡ್ಡವರಲ್ಲಿ, ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ನಾಭಿಯ ಲಕ್ವ-ಪರಿಣಾಗಳು ಅಥವಾ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲು ಕಷ್ಟವಾದಂತಹ ಒಳಬೇನೆಯಂತಹವು. ಒಬ್ಬನೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಪ್ರಸಂಗದಿಂದ ಪ್ರಸಂಗಕ್ಕೆ ಒಂದೇ ರೀತಿಯದ್ದಾಗಿರಬಹುದಾದರೂ, ಹಾಗೇ ಇರಬೇಕೆಂದೇನೂ ಇಲ್ಲ ಹಾಗೂ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟಗಳು ಕುಸಿಯುತ್ತಿರುವ ವೇಗದಿಂದ, ಜೊತೆಗೆ ಹಿಂದಿನ ಘಟನೆಯಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತಗೊಂಡಿರಲೂಬಹುದು. ನವಜಾತ ಶಿಶುಗಳಲ್ಲಿ, ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ, ಕಿರಿಕಿರಿ, ಮಯೊಕ್ಲಾನಿಕ್ ತಳಮಳ, ಸೆಳೆತಗಳು, ಸಯಾನೊಸಿಸ್, ಉಸಿರಾಟದ ಯಾತನೆ, ಆಪ್ನೆಕ್ ಪ್ರಸಂಗಗಳು, ಬೆವರು, ಹೈಪೊಥರ್ಮಿಯ, ಸೊಮ್ನೊಲೆನ್ಸ್, ಹೈಪೊಟೊನಿಯಾ, ಹಾಲು ಕುಡಿಲಯು ನಿರಾಕರಣೆ ಮತ್ತು ತಟಸ್ಥತೆಗಳು ಅಥವಾ "ಸ್ತಬ್ಧತೆ" ಇವುಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ಆಸ್ಫಿಕ್ಷಿಯಾ(ಉಸಿರುಕಟ್ಟುವ), ಹೈಪೊಕ್ಯಾಲ್ಸೆಮಿಯಾ, ಸೆಪ್ಸಿಸ್(ಗಾಯಕೊಳೆತ), ಅಥವಾ ಹೃದಯ ವೈಫಲ್ಯವನ್ನು ಹೋಲಬಹುದು.ಯವ ಮತ್ತು ವಯಸ್ಸಾದ ಎರಡೂ ರೋಗಿಗಳಲ್ಲಿ, ನ್ಯೂರೊಗ್ಲೈಕೊಪೆನಿಕ್ ಆಗಿದ್ದರೂ ಗುರುತಿಸಬಹುದಾಂತಹ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳ ಕಡಿತದೊಂದಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟಗಳಿಗೆ ಮಿದುಳು ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿಬಿಡಬಹುದು, ಇನ್ಸುಲಿನ್-ಆಧಾರಿತ ಸಕ್ಕರೆ ಖಾಯಿಲೆ ರೋಗಿಗಳಲ್ಲಿಯ ಈ ಸಂಗತಿಯನ್ನು ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ಅರಿವಿಲ್ಲದಿರುವಿಕೆ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಸುಧಾರಿತ ಗ್ಲೈಸೆಮಿಕ್ ಹತೋಟಿಯನ್ನು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದಾಗ ಇದೊಂದು ಪ್ರಮುಖ ಚಿಕಿತ್ಸಕ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಸಂಗತಿಯ ಇನ್ನೊಂದು ನೋಟವನ್ನು ನಮೂನೆ I ಗ್ಲೈಕೊಜೆನಿಸಿಸ್ನಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದಾಗಿದ್ದು, ತೀಕ್ಷ್ಣವಾದ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೆಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ನಂತರದಕ್ಕಿಂತ ತೀವ್ರವಾದ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ ರೋಗಪತ್ತೆಗೆ ಮುನ್ನವೇ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ತಡೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು.ಸ್ತಬ್ಧತೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಜ್ಞಾಶೂನ್ಯತೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುವಷ್ಟು ಗಂಭೀರವಾದ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾವನ್ನು ಮಿದುಳಿಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟ ಹಾನಿಯಾಗದಂತೆ ಅದನ್ನು ರದ್ದುಗೊಳಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ. ದೀರ್ಘಕಾಲದ, ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡದ ಪ್ರಜ್ಞಾಶೂನ್ಯತೆ, ಉಸಿರಾಟದ ಅಡಚಣೆ, ಗಂಭೀರ ಸಮವರ್ತಿ ಖಾಯಿಲೆ ಅಥವಾ ಇತರೆ ರೀತಿಯ ಬೇಧ್ಯತೆಗಳ ಕಾರಣಗಳಿಂದಾಗಿ ಒಂದೇ ಪ್ರಸಂಗದಲ್ಲಿ ಸಾವು ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತ ನರಗಳ ಹಾನಿ ಸಂಭವಿಸಿರಬಹುದು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಗಂಭೀರ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ ಫಲವಾಗಿ ಮಿದುಳು ಹಾನಿ ಅಥವಾ ಸಾವು ಸಂಭವಿಸಬಹುದು.
ಕಾರಣವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯುವುದು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯದ ಸಂದರ್ಭಗಳು ರೂಗ ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಲು ಹೆಚ್ಚು ಸುಳಿವುಗಳನ್ನು ಕೊಡುತ್ತವೆ. ರೋಗಿಯ ವಯಸ್ಸು, ದಿನದ ಸಮಯ, ಕೊನೆಯ ಊಟದ ನಂತರದ ಸಮಯ, ಹಿಂದಿನ ಘಟನೆಗಳು, ಪೌಷ್ಠಿಕ ಸ್ಥಿತಿ, ದೈಹಿಕ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ, ಔಷಧ ಅಥವಾ ಅಲರ್ಜಿಗಳು (ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಅಥವಾ ಡಯಾಬಿಟೀಸಿನ ಇತರ ಔಷಧಿಗಳು), ಇತರ ಅವಯವಗಳ ರೋಗಗಳು, ಕುಟುಂಬದ ಇತಿಹಾಸ, ಮತ್ತು ಚಿಕಿತ್ಸೆಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ, ಈ ಎಲ್ಲಾ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತವೆ. ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಉಂಟಾದಾಗ, ರೆಕಾರ್ಡ್ ಅಥವಾ ಕೆಲವು ತಿಂಗಳುಗಳ "ಡೈರಿ" ಮಾಹಿತಿ ನೀಡುತ್ತದೆ, ಪ್ರತಿ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು (ದಿನದ ಸಮಯ, ಕೊನೆಯ ಊಟದ ಬಗ್ಗೆ, ಕೊನೆಯ ಊಟದಲ್ಲಿ ಏನೇನಿತ್ತು, ಕಾರ್ಬೋಹೈಡ್ರೇಟಿಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಮುಂತಾದವುಗಳು) ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯದ ಕಾರಣ ಮತ್ತು ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಉಪಯೋಗವಾಗಬಹುದು.ರೋಗಿ ಇತರ ತೊಂದರೆಗಳಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅದು ಮುಖ್ಯವಾದ ವಿಷಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಹತ್ತತ್ತಿರ ಎಲ್ಲ ಮುಖ್ಯ ಅಂಗ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳ ಗಂಭೀರ ಖಾಯಿಲೆಯು ಮಾಧ್ಯಮಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾವನ್ನುಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ.ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ತುರ್ತು ಚಿಕಿತ್ಸಾ ಘಟಕದಲ್ಲಿ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಪಡೆಯುತ್ತಿರುವ ರೋಗಿಗಳು ಅಥವಾ ತಿನ್ನುವುದನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಿರುವ ರೋಗಿಗಳು ಅವರ ಮುಖ್ಯ ಕಾಯಿಲೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಗಮನ ಹರಿಸಿದ ಸಂಬಂಧವಾಗಿ ವಿವಿಧ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯದಿಂದ ಬಳಲಬಹುದು. ಇಂತಹ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯು ಆಗಾಗ ವಿವಿಧಅಂಶೀಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಅಯಟ್ರಾಜೆನಿಕ್ ಕೂಡ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಸಲ ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚಿದ ನಂತರ, ಈ ತರಹದ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಗಳನ್ನು ಕೂಡಲೇ ಬದಲಾಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ತಡೆಗಟ್ಟಲಾಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಆಧಾರವಾಗಿರುವ ಕಾಯಿಲೆ ಪ್ರಮುಖ ತೊಂದರೆಯಾಗಿ ಪರಿಣಮಿಸುತ್ತದೆ.ಪೌಷ್ಠಿಕತೆಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಕಂಡಿಹಿಡಿಯುವುದು ಮತ್ತು ಮತ್ತೊಂದು ಕಾಯಿಲೆ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಗಿಂತ ತೀವ್ರವಾಗಿದೆಯೇ ಎಂದು ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚುವುದರ ಹೊರತಾಗಿ, ರೋಗಿಯ ದೈಹಿಕ ಪರೀಕ್ಷೆ ಕೆಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಪ್ರಯೋಜನಕಾರಿಯಾಗಿದೆ. ಬಾಲ್ಯದ ಮ್ಯಾಕ್ರೋಸೋಮಿಯಾ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಅಧಿಕ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ಲಕ್ಷಣಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆ ಕಾಯಿಲೆಗಳನ್ನು ಹೆಪಟೊಮೆಗಲಿ ಅಥವಾ ಮೈಕ್ರೊಪೆನಿಸ್ನಂತಹ ಸೂಚನೆಗಳಿಂದ ಗುರುತಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ.ಸಹಜ ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಪುನಃ ಸಂಗ್ರಹವಾದ ನಂತರವೂ ಪ್ರಜ್ಞಾಹೀನತೆಯಿಂದ ಕೂಡಿದ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆ ಕಾಯಿಲೆಯಿಂದ ಗುಣಮುಖವಾಗಲು ಬಹಳ ಸಮಯ ಬೇಕಾಗಬಹುದು. ವ್ಯಕ್ತಿ ಪ್ರಜ್ಞಾಹೀನನಾಗಿಲ್ಲದೇ ಇದ್ದಾಗ, 10–15 ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ವ್ಯತಿರಿಕ್ತ ಮಾಡಲು ಕಾರ್ಬೊಹೈಡ್ರೇಟ್ ಸೋತಾಗ, ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳ ಕಾರಣ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ಅಲ್ಲವೆನ್ನುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು ಹೆಚ್ಚುತ್ತವೆ. ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ದಾಖಲಾದ ರೋಗಿಗೆ ತೀವ್ರ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಕಾಯಿಲೆ ಇದೆ ಎಂದು ದೃಡಪಟ್ಟಾಗ, ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಐಚ್ಛಿಕ ಪ್ರಮಾಣದ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಕಾಪಾಡಲು ಎಷ್ಟು ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ಆಧಾರವಾಗಿರುವ ರೋಗದ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಒಂದು ಮುಖ್ಯ ಸುಳಿವು ಕೊಡುತ್ತದೆ. ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಶಿಶುಗಳಲ್ಲಿ 10 ಮಿಲಿಗ್ರಾಂ/ಕೆಜಿ/ನಿಮಿಷಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು, ಅಥವಾ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ವಯಸ್ಕರಲ್ಲಿ 6 ಮಿಲಿಗ್ರಾಂ/ಕೆಜಿ/ನಿಮಿಷ ಇದು ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮಟ್ಟಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಇನ್ಸುಲಿನ್ನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಇನ್ಫ್ಯುಶನ್ ರೇಟ್ (ಜಿಐಆರ್) ಎನ್ನುವರು. ಕೊನೆಯದಾಗಿ, ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಕಡಿಮೆ ಇದ್ದಾಗ ಕೊಟ್ಟ ಗ್ಲುಕಗೊನ್ಗೆ ರಕ್ತದ ಗ್ಲುಕೋಸ್ನ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯೂ ಸಹ ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಬಹುದು. ರಕ್ತದ ಗ್ಲುಕೋಸ್ನ ಹೆಚ್ಚಳ 30 ಮಿಲಿಗ್ರಾಂ/ಡಿಎಲ್ (1.70 mmol/l) ಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾದರೆ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಹೆಚ್ಚಳ ಬಹುಶಃ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಕಾಯಿಲೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.ಕೆಲವು ಸ್ಪಷ್ಟ ಘಟನೆಗಳಲ್ಲಿ, "ಮಹತ್ವಪೂರ್ಣ ಮಾದರಿ" ರೋಗವನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸಬಹುದು. ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ವಯಸ್ಕರಲ್ಲಿ ಪುನರಾವರ್ತನೆಯಾಗುವ ವಿವರಣೆಯಿಲ್ಲದ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಕಾಯಿಲೆಯನ್ನು ಇದು ಆಗಿರುವ ಸಮಯದ ರಕ್ತವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ರೋಗವನ್ನು ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಬಹುದು. ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಕಾಯಿಲೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಈ ಗಂಭೀರವಾದ ಮಾದರಿಯ ನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡರೆ, ಇದನ್ನು ವ್ಯತಿರಿಕ್ತಗೊಳಿಸುವ ಮುನ್ನ, ಇದು ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾಗುವ ಮತ್ತು ಅಹಿತಕರ ಉಪವಾಸ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾಹಿತಿ ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ವಿವರಿಸದೇ ಇರುವ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟಿಸಲು ಗ್ಲುಕೋಸ್ ನೀಡುವ ಮುನ್ನ ಕನಿಷ್ಟ ಪಕ್ಷ ಒಂದು ಮೂಲ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ವಿಫಲರಾಗುವುದು ಪ್ರಾಯಶಃ ತುರ್ತುಚಿಕಿತ್ಸಾ ವಿಭಾಗ ಆರೈಕೆಯ ಅತಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ಅಸಮರ್ಪಕತೆಯಾಗಿದೆ.ಗಂಭೀರ ಮಾದರಿ ಮೌಲ್ಯದ ಭಾಗವು, ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ ಪ್ರಯುಕ್ತ ಉಂಟಾಗಿದ್ದೆಂಬುದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಬಹುದು. ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಹಾರ್ಮೋನುಗಳ ಮತ್ತು ಮೆಟಾಬೊಲೈಟ್ಗಳ ಮೌಲ್ಯವು, ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಮಯಗಳಲ್ಲಿ , ಯಾವ ಅಂಗಗಳು ಮತ್ತು ದೇಹ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುತ್ತಿವೆ ಹಾಗೂ ಯಾವ ಭಾಗ ಅಸಹಜವಾಗಿ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ರಕ್ತ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಕಡಿಮೆಯಿದ್ದಾಗ, ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಹಾರ್ಮೋನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಿರಬೇಕು ಹಾಗೂ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಸ್ರವಣವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತಡೆಹಿಡಿಯಬೇಕು.ಕೆಳಗೆ ಹಾರ್ಮೋನುಗಳು ಮತ್ತು ಮೆಟಾಬಲಿಸಂ ಕ್ರಿಯೆಯ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಪಟ್ಟಿ ಇದೆ ಇದನ್ನು ಪ್ರಮುಖ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ಅಳೆಯಬಹುದು. ಎಲ್ಲಾ ರೋಗಿಗಳ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಇನ್ಸುಲಿನ್, ಕೊರ್ಟಿಸೊಲ್, ಮತ್ತು ಇಲೆಕ್ಟ್ರೊಲೈಟ್ಸ್, ಜೊತೆಗೆ ಸಿ-ಪೆಪ್ಟೈಡ್ ಮತ್ತು ವಯಸ್ಕರಿಗೆ ಔಷಧಿ ಸ್ಕ್ರೀನ್ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಹಾರ್ಮೋನು ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳನ್ನು "ಮೂಲ ಆವೃತ್ತಿ" ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಹೆಚ್ಚುವರಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳ ಮೌಲ್ಯ, ಮೇಲೆ ವಿವರಿಸಿದ ಸಂದರ್ಭಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಒಂದು ರೋಗಿಯ ರೋಗ ಕಂಡುಹಿಡಿದುದರ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಹಂತಗಳು ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಯಾಗುತ್ತವೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಕೊಟ್ಟಾಗ, ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆ ರಿವರ್ಸ್ ಆದ ನಂತರ ಅವುಗಳನ್ನು ಅಳೆಯಲು ಯಾವುದೇ ಮೌಲ್ಯವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಉಳಿದವುಗಳು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಳಗಿರುವಂತವುಗಳು, ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆ ರಿವರ್ಸ್ ಆದ ನಂತರವೂ ಅಸಹಜವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತವೆ, ಮತ್ತು ಪ್ರಮುಖ ಮಾದರಿ ತಪ್ಪಿಹೊದರೂ ಸಹ ಉಪಯೋಗಕರ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅಳೆಯಬಹುದು. ಹಾಗಿದ್ದರೂ ಕ್ಲಿಷ್ಟ ಕೇಸುಗಳಲ್ಲಿನ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ಈ ಲೇಖನದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯ ಹೊರಗಿದೆ, ಹೆಚ್ಚು ಪರೀಕ್ಷೆಗಳಿಗೆ ಮುಖ್ಯ ಮಹತ್ವಗಳನ್ನು ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ.
- ಗ್ಲುಕೋಸ್: ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯನ್ನು ರುಜುವಾತು ಮಾಡಲು ಅವಶ್ಯಕವಾಗಿದೆ.
- ಇನ್ಸುಲಿನ್: ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಪತ್ತೆಮಾಡಬಹುದಾದ ಪರಿಮಾಣವಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ವೈದ್ಯರು ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸುವುದನ್ನು ತಿಳಿದಿರಲೇಬೇಕು.
- ಕೊರ್ಟಿಸೊಲ್: ಪಿಟ್ಯುಟರಿ ಮತ್ತು ಅಡ್ರಿನಲ್ ಗ್ರಂಥಿಗಳು ಸಹಜವಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಇದು ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆಯ ಬೇನೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಧಿಕವಾಗಿರಲೇಬೇಕು.
- ಬೆಳವಣಿಗೆ ಹಾರ್ಮೋನು: ಪಿಟ್ಯುಟರಿ ಗ್ರಂಥಿ ಸರಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಇದು ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯ ನಂತರ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ.
- ಎಲೆಕ್ಟ್ರೋಲೈಟ್ಗಳು ಮತ್ತು ಒಟ್ಟು ಇಂಗಾಲದ ಡೈಆಕ್ಸೈಡ್: ಎಲೆಕ್ಟ್ರೋಲೈಟ್ ಅಸಹಜತೆಗಳು ರೀನಲ್ ಅಥವಾ ಅಡ್ರಿನಲ್ ಖಾಯಿಲೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸಬಹುದು; ಉಪವಾಸದ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದಲ್ಲಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಅಸಿಡಾಸಿಸ್ ಸಹಜವಾಗಿರುತ್ತದೆ; ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೈಪರ್ಇನ್ಸುಲಿನಿಸಮ್ನಲ್ಲಿ ಅಸಿಡಾಸಿಸ್ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.
- ಯಕೃತ್ತಿನ ಕಿಣ್ವಗಳು: ಹೆಚ್ಚಳ ಯಕೃತ್ತಿನ ಕಾಯಿಲೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
- ಕಿಟೋನ್ಗಳು: ಇದು ಉಪವಾಸವಿರುವಾಗ ಮತ್ತು ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿರಬೇಕು; ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣ, ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಹೆಚ್ಚಳ ಅಥವಾ ಫ್ಯಾಟಿ ಎಸಿಡ್ ಒಕ್ಸಿಡೆಶನ್ ತೊಂದರೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
- ಬೆಟಾ-ಹೈಡ್ರೊಕ್ಸಿಬ್ಯುಟ್ರೇಟ್: ಇದು ಉಪವಾಸವಿರುವಾಗ ಮತ್ತು ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿರಬೇಕು; ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣ, ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಹೆಚ್ಚಳ ಅಥವಾ ಫ್ಯಾಟಿ ಎಸಿಡ್ ಒಕ್ಸಿಡೆಶನ್ ತೊಂದರೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
- ಫ್ರೀ ಫ್ಯಾಟಿ ಎಸಿಡ್ಸ್: ಇದು ಉಪವಾಸವಿರುವಾಗ ಮತ್ತು ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿರಬೇಕು; ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣ, ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಹೆಚ್ಚಳವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ; ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣದ ಕಿಟೋನ್ಗಳ ಜೊತೆ ಹೆಚ್ಚಿರುವುದು ಫ್ಯಾಟಿ ಎಸಿಡ್ ಒಕ್ಸಿಡೆಶನ್ ತೊಂದರೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
- ಹಾಲಿನ ಆಮ್ಲ: ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟಗಳು ಸೆಪ್ಸಿಸ್(ಗಾಯಕೊಳೆತ)ಅಥವಾ ಗ್ಲುಕೊನಿಯೊಜೆನೆಸಿಸ್ನ ಜನ್ಮಜಾತ ದೋಷಗಳಾದ ಗ್ಲೈಕೊಜೆನ್ ಶೇಕರಣಾ ಖಾಯಿಲೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
- ಅಮೋನಿಯಾ: ಇದು ಮೇಲೇರಿದಲ್ಲಿ ಗ್ಲುಟಾಮೇಟ್ ಡಿಹೈಡ್ರೋಜೆನೇಸ್ ಕೊರತೆಯ ಹೈಪರ್ಇನ್ಸುಲಿನಿಸಮ್ನ್ನು, ರೆಯೆ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಅಥವಾ ಕೆಲವು ರೀತಿಯ ಯಕೃತ್ತು ವೈಫಲ್ಯಗಳನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ,
- ಸಿ-ಪೆಪ್ಟೈಡ್: ಕಡಿಮೆ ಇರಬೇಕು ಅಥವಾ ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಲಾಗದಂತಿರಬೇಕು; ಇದು ಮೇಲೇರಿದರೆ ಹೈಪರ್ಇನ್ಸುಲಿನಿಸಮ್ನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ; ಹೆಚ್ಚು ಇನ್ಸುಲಿನ್ನೊಂದಿಗಿನ ಕಡಿಮೆ ಸಿ-ಪೆಪ್ಟೈಡ್ ಒಳತುಂಬುವ(ಚುಚ್ಚುಮದ್ದು ಮೂಲಕ)ಇನ್ಸುಲಿನ್ನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
- ಪ್ರೊಇನ್ಸುಲಿನ್: ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಬಹುದಾದ ಮಟ್ಟಗಳು ಹೈಪರ್ಇನ್ಸುಲಿನಿಸಮ್ನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ; ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಬಹುದಾದ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಯಥೋಚಿತ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿಲ್ಲದಿರುವುದು ಇನ್ಸುಲಿನೊಮವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
- ಇಥನೊಲ್: ಮದ್ಯಪಾನ ಮಾದಕತೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
- ವಿಷವಿಜ್ಞಾನ ಪರದೆ:ಇದು ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುವ ಅನೇಕ ಮದ್ದುಗಳನ್ನು ಪತ್ತೆಹಚ್ಚುತ್ತದೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸುಫ್ಲೋನಿಲುರಿಯಾವನ್ನು ಪತ್ತೆಹಚ್ಚುವುದಕ್ಕೆ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಾರೆ.
- ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಪ್ರತಿಜೀವಿಗಳು: ಧನಾತ್ಮಕವಾಗಿದ್ದರೆ ಪುನರಾವರ್ತಿತ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದು ಅಥವಾ ಪ್ರತಿಜೀವಿ-ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
- ಮೂತ್ರ ಜೈವಿಕ ಆಮ್ಲಗಳು: ಅನೇಕ ರೀತಿಯ ಜೈವಿಕ ಅಸಿಡ್ಯೂರಿಯಾಗಳಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ಗುಣಲಕ್ಷಣ ಮಾದರಿಗಳಲ್ಲಿ ಮೇಲೇರಿರುತ್ತದೆ.
- ಕಾರ್ನಿಟೈನ್,ಮುಕ್ತ ಮತ್ತು ಸಮಗ್ರ: ಕೆಲವು ಕೊಬ್ಬು ಆಮ್ಲ ಚಯಾಪಚಯ ಅಸ್ವಸ್ಥತೆಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಕೆಲವು ರೀತಿಯ ಮದ್ದು ಮಾದಕತೆ ಮತ್ತು ಮೇದೋಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಖಾಯಿಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಇರುತ್ತದೆ
- ಥೈರಾಕ್ಸಿನ್ ಮತ್ತು ಟಿಎಸ್ಹೆಚ್: ಅಧಿಕ ಟಿಎಸ್ಹೆಚ್ ಇಲ್ಲದ ಕಡಿಮೆ ಟಿ4 ಹೈಪೊಪಿಟ್ಯುಟರಿಸಮ್ನ್ನು ಅಥವಾ ಆಹಾರ ಪೊಷಣೆ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
- ಅಸಿಲ್ಗ್ಲೈಸಿನ್: ಅಧಿಕತೆ ಕೊಬ್ಬಿನ ಆಮ್ಲ ಆಕ್ಸಿಡೇಷನ್ನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ
- ಎಪಿನ್ಫ್ರೈನ್: ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಇದು ಅಧಿಕವಿರಬೇಕು.
- ಗ್ಲುಕೊಗಾನ್:ಇದು ನಮೂನೆ 1 ಸಕ್ಕರೆ ಖಾಯಿಲೆಯ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ,ಇತರೆ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಧಿಕವಾಗಿರಬೇಕಿದೆ, ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಹತೋಟಿಯ ಹಾರ್ಮೋನುಗಳನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಜೀವಕೋಶಗಳಿಗೆ ಸರಿಪಡಿಸಲಾಗದ ಹಾನಿ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ.
- ಐಜಿಎಫ್-1: ಕಡಿಮೆ ಮಟ್ಟಗಳು ಹೈಪೊಪಿಟ್ಯುಟರಿಸಮ್ ಅಥವಾ ತೀವ್ರ ಆಹಾರ ಪೋಷಣೆ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
- ಐಜಿಎಫ್-2: ಕಡಿಮೆ ಮಟ್ಟಗಳು ಹೈಪೊಪಿಟ್ಯುಟರಿಸಮ್ ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ; ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟಗಳು ನಾನ್-ಪ್ಯಾನ್ಕ್ರಿಯಾಸ್ ಟ್ಯೂಮರ್ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
- ಎಸಿಟಿಹೆಚ್: ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಇದು ಮೇಲ್ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿರಬೇಕು; ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಉನ್ನತ ಎಸಿಟಿಹೆಚ್ನೊಂದಿಗಿನ ಕಡಿಮೆ ಕಾರ್ಟಿಸೋಲ್ ಆಡಿಸನ್ನ ಖಾಯಿಲೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ
- ಅಲನೈನ್ ಅಥವಾ ಇತರೆ ರಕ್ತದ್ರವ ಅಮೈನೊ ಆಮ್ಲಗಳು: ಅಸಹಜ ಮಾದರಿಗಳು ಅಮೈನೊ ಆಮ್ಲ ಜೀವರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯ ಕೆಲ ಜನ್ಮಜಾತ ದೋಷಗಳು ಅಥವಾ ಗ್ಲುಕೊನಿಯೊಜೆನೆಸಿಸ್ನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
- ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಉತ್ಪಾದನೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಂಧಿಸುವ ಹಾಗೂ ರಕ್ತ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಕಾರ್ಯ ಮಾಡುವ ಸೊಮ್ಯಾಟೊಸ್ಟಾಟಿನ್ ಮೇಲ್ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿರಬೇಕು.
ಮುಂದುವರಿದ ರೋಗನಿರ್ಣಯ ಕ್ರಮಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಶಂಕಿತ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ಮರುಕಳಿಸಿದಾಗ ಹಾಗೂ ಒಂದು ಗಂಭೀರ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಪಡೆಯದೇ ಇದ್ದಾಗ, ರೋಗನಿರ್ಣಯ ಪರೀಕ್ಷೆಯು ಹಲವಾರು ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ಹಿಡಿಯಬಹುದು. ಹೀಗಿದ್ದರೂ, ಉತ್ತಮ ಪೋಷಕಾಂಶ ಮತ್ತು ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾದ ಆಹಾರ ಸೇವೆನೆ ಅತ್ಯಗತ್ಯ.
ಸಾಮಾನ್ಯ ಆರೋಗ್ಯ ಉತ್ತಮವಾಗಿದ್ದಾಗ, ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು ಗಂಭೀರವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ, ಹಾಗೂ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಸಹಜವಾಗಿ ರಾತ್ರಿ ಉಪವಾಸವಿರಬಹುದು, ಆಹಾರಕ್ರಮದೊಂದಿಗಿನ ಪ್ರಯೋಗಗಳು(ಕಡಿಮೆ ಸಕ್ಕರೆ, ಕೊಬ್ಬು ಮತ್ತು ಪ್ರೋಟೀನುಯುಕ್ತ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ತಿಂಡಿಗಳು) ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ನಿವಾರಿಸಲು ಸಹಕಾರಿಯಾಗಬಹುದು. "ಸ್ತಬ್ಧತೆ"ಗಳು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದಿಂದಲೇ ಘಟಿಸಿದ್ದೆಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಖಚಿತತೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಸ್ತಬ್ಧತೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟ ಕಡಿಮೆ ಇತ್ತೆಂದು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮನೆ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮೀಟರ್ನ್ನು ಬಳಸುವಂತೆ ಕೆಲ ವೈದ್ಯರು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ. ಸ್ತಬ್ಧತೆಗಳು ಪದೇ ಪದೇ ಸಂಭವಿಸುವಾಗ ಅಥವಾ ರೋಗಿ ಅವನು ಅಥವಾ ಅವಳು ಸ್ತಬ್ಧತೆಯನ್ನು ಪ್ರಚೋದಿಸಬಹುದು ಎಂದು ಖಚಿತವಾದಾಗ ಈ ಮಾರ್ಗ ತುಂಬಾ ಉಪಕಾರಿಯಾಗಿದೆ. ಪ್ರಸ್ತುತ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಮೀಟರ್ಗಳ ಅನಿಖರತೆಯ ಕಾರಣದಿಂದ ತಪ್ಪಾದ ಧನಾತ್ಮಕ ಉನ್ನತ ಪ್ರಮಾಣ ಅಥವಾ ದ್ವಂದ್ವಾರ್ಥದ ಮಟ್ಟಗಳು ಈ ಮಾರ್ಗದ ಪ್ರಮುಖ ನ್ಯೂನತೆಯಾಗಿದೆ: ಹತಾಶೆಯ ಮತ್ತು ನಿರ್ಣಾಯಕವಲ್ಲದ ಫಲಿತಾಂಶಗಳನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು ಒಂದು ಮೀಟರ್ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಅಥವಾ ಮಾಡಬಾರದೆಂಬುದನ್ನು ವೈದ್ಯ ಮತ್ತು ರೋಗಿ ಇಬ್ಬರೂ ತಿಳಿದಿರಬೇಕು. ಗಂಭೀರ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳೊಂದಿಗಿನ ಪುನರಾವರ್ತಿತ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ, ಅಪಾಯಕಾರಿ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸಲು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ವಿಧಾನವೆಂದರೆ ರೋಗನಿರ್ಣಾಯಕ ನಿರಶನ ವಾಗಿದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇದನ್ನು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಹಾಗೂ ಇದರ ಸಮಯವು ರೋಗಿಯ ವಯಸ್ಸು ಮತ್ತು ಆತ ಹೇಗೆ ಉಪವಾಸಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುತ್ತಾನೆಂಬುದರ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಒಬ್ಬ ಆರೋಗ್ಯವಂತ ವಯಸ್ಕ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ 72 ಗಂಟೆಗಳಿಗೆ 50 mg/dl (2.8 mM)ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟವನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸಬಹುದು, ಒಂದು ಮಗು 36 ಗಂಟೆಗಳು ಹಾಗೂ ಒಂದು ಶಿಶು 24 ಗಂಟೆಗಳ ಕಾಲ ನಿಭಾಯಿಸಬಹುದು. ವ್ಯಕ್ತಿ ಆತನ ಅಥವಾ ಆಕೆಯ ರಕ್ತ ಗ್ಲುಕೋಸ್ನ್ನು ಸಹಜವಾಗಿರುವವರೆಗೆ ನಿಭಾಯಿಸುತ್ತಾನೋ ಇಲ್ಲವೋ ಹಾಗೂ ಉಪವಾಸಕ್ಕೆ ಸಮರ್ಪಕವಾದ ಚಯಾಪಚಯ ಬದಲಾವಣೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಬಹುದೇ ಎಂಬುದನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುವುದು ಉಪವಾಸದ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿದೆ. ಉಪವಾಸದ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಲಾಗದ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಬಂದಿರುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಕೆಟೊಸಿಸ್ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ರೋಗಿಯ ರಕ್ತ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟಗಳನ್ನು ಪರಿವೀಕ್ಷಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಕುಸಿದಲ್ಲಿ ಗಂಭೀರ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ ಇದು ಅಹಿತಕರ ಹಾಗೂ ದುಬಾರಿಯಾದರೂ, ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಯಥೇಚ್ಛ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಒಳಗೊಂಡ ಅನೇಕ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಗಂಭೀರ ಸ್ವರೂಪಗಳನ್ನು ಖಚಿತ ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅಥವಾ ನಿರಾಕರಿಸಲು ರೋಗನಿರ್ಣಯ ನಿರಶನವೊಂದೇ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾದ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ.ಶಂಕಿತ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾವನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಲು , ವಿಶೇಷವಾಗಿ 3, 4, or 5 ಗಂಟೆಗಳವರೆಗೆ ಲಂಬಿಸಿದಾಗ ಬಾಯಿ ಮೂಲಕ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಸಹಿಷ್ಣುತೆ ಪರೀಕ್ಷೆ ಒಂದು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ವಿಧಾನವಾಗಿದೆ. 1960ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಸಂಯುಕ್ತ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ಸಾಕಷ್ಟು ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿದ್ದರೂ, ಪುನರಾವರ್ತಿತ ಸಂಶೋಧನಾ ಅಧ್ಯಯನಗಳು ಅನೇಕ ಆರೋಗ್ಯವಂತ ಜನರು ಲಂಬಿಸಿದ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ 70 ಅಥವಾ 60 ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತರೆಂದು ತೋರಿಸಿವೆ ಹಾಗೂ ಅನೇಕ ರೀತಿಯ ಪ್ರಮುಖ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ಇದರಿಂದ ಪತ್ತೆಹಚ್ಚದೇ ಹೋಗಬಹುದು. ದುರ್ಬಲ ಸಂವೇದನಾಶೀಲತೆ ಮತ್ತು ನಿರ್ಧಿಷ್ಟತೆಯ ಈ ಸಂಯೊಜನೆಯ ಕಾರಣದಿಂದ, ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಚಯಾಪಚಯದ ಅಸ್ವಸ್ಥತೆಯಲ್ಲಿ ಅನುಭವ ಹೊಂದಿದ ವೈದ್ಯರು ಈ ಮೇಲ್ಕಂಡ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಇದನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿತು.
ಕಾರಣಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾವನ್ನು ವರ್ಗೀಕರಿಸಲು ಅನೇಕ ಮಾರ್ಗಗಳಿವೆ. ಹೆಚ್ಚುಕಡಿಮೆ ವಯಸ್ಸು-ಮುಕ್ತವಾದ ಕೆಲ ಕಾರಣಗಳಿಂದ ಅನುಸರಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದ, ವಯಸ್ಸಿನಿಂದ ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾದ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾಕ್ಕೆ ನೆರವಾಗಬಲ್ಲ ಅತಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಕಾರಣಗಳು ಮತ್ತು ಅಂಶಗಳ ಒಂದು ಪಟ್ಟಿಯನ್ನು ಈ ಕೆಳಗೆ ನೀಡಲಾಗಿದೆ. ರೋಗನಿಧಾನಶಾಸ್ತ್ರದಿಂದ ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾದ ಇನ್ನೂ ಸಂಪೂರ್ಣವಾದ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ ಕಾರಣಗಳ ಪಟ್ಟಿಯನ್ನು ನೋಡಿ.
ಶಿಶುಗಳಲ್ಲಿ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಜನನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅತೀ ಕಡಿಮೆ ತೂಕ ಹೊಂದಿರುವ ಅಥವಾ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಅನಾರೋಗ್ಯದ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿರುವ ಶಿಶುಗಳಲ್ಲಿ ಕೊರೆಸಕ್ಕರೆ ಬೇನೆಯು ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿದೆ. ಮಾತೃಸಂಬಂಧಿ ಕೊರೆಸಕ್ಕರೆ ಬೇನೆಯಾಗದಿದ್ದರೆ, ಇದು ದ್ವಿಗುಣಗೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ, ಜಾಸ್ತಿ ಕಾಲ ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಬೇಗ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಬಹುದಾಗಿದೆ. ತುಂಬಾ ಕಡಿಮೆ ರೋಗಸ್ಥಿತಿಗಳಲ್ಲಿ, ಈ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗಗೆ ಕಾರಣವು ಹೈಪರ್ಇನ್ಸುಲಿನಿಸಮ್, ಹೈಪರ್ಪಿಟುಟರಿರಿ ಅಥವಾ ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ಬಂದ ಜೀವರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿನ ದೋಷಗಳಾಗಿದ್ದು, ಇದು ಜಾಸ್ತಿ ರೋಗ ನಿರ್ವಹಣೆಯ ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ.[೧೯]
- ನವಜಾತ ಶಿಶುವಿನ ಅಶಾಶ್ವತ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗ
- ಅಕಾಲಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆ, ಗರ್ಭದೊಳಗಿನ ಮಂದ ಬೆಳವಣಿಗೆ, ಹುಟ್ಟಿಗಿಂತ ಮುಂಚಿನ ಉಸಿರುಕಟ್ಟುವಿಕೆ
- ಮಧುಮೇಹ ಅಥವಾ ಇಯಾಟ್ರೊಜೆನಿಕ್ ಗ್ಲುಕೋಸು ನಿರ್ವಹಣೆಯಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಮಾತೃಸಂಬಂಧಿ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗ
- ಕೀವುನಂಜು
- ನಿರಂತರ ಉಪವಾಸ(ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಎದೆಹಾಲು ಕಡಿಮೆ ಇದ್ದ ಕಾರಣ ಅಥವಾ ಹಾಲು ಉಣಿಸುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗೆ ಅಡಚಣೆಯಿರುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ)
- ಜನ್ಮಜಾತ ಹೈಪೊಪಿಟುಟರಿಸಂ
- ಜನ್ಮಜಾತ ಹೈಪರ್ಇನ್ಸುಲಿನಿಸಮ್, ಅನೇಕ ಬಗೆಗಳಲ್ಲಿ, ಕೆಲವು ಅಶಾಶ್ವತ ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ಶಾಶ್ವತ
- ಜನ್ಮಜಾತ ಶಕ್ಕರಪಿಷ್ಟ ಜೀವರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿನ ದೋಷಗಳು ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಗ್ಲೈಕೋಜಿನ್ ಸಂಗ್ರಹ ರೋಗ
ಚಿಕ್ಕಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಒಂದು ಸಲ ಬಂದ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗಯು ಗ್ಯಾಸ್ಟ್ರೋಎಂಟರೈಟಿಸ್ ಅಥವಾ ಉಪವಾಸದಿಂದ ಉಂಟಾಗಿರಬಹುದಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಮರುಕಳಿಸುವ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಅದು ಹುಟ್ಟುತ್ತಲೇ ಬಂದ ಜೀವರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿನ ದೋಷವಾಗಿರಬಹುದು, ಜನ್ಮಜಾತ ಹೈಪೊಪಿಟುಟರಿಸಂ ಅಥವಾ ಜನ್ಮಜಾತ ಹೈಪರ್ಇನ್ಸುಲಿನಿಸಮ್ ಆಗಿರಬಹುದು. ಸಾಮಾನ್ಯ ಕಾರಣಗಳ ಪಟ್ಟಿ ಇಲ್ಲಿದೆ:
- ನಿರಂತರ ಉಪವಾಸ
- ಈಡಿಯೋಪಾಥಿಕ್ ಕೆಟಾಟಿಕ್ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ
- ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಿದ ಬೆಳವಣಿಗೆಕಾರಕ ಹಾರ್ಮೋನ್ ಕೊರತೆ, ಹೈಪೊಪಿಟುಟರಿಸಂ
- ಅಧಿಕ ಇನ್ಸುಲಿನ್
- ಇನ್ಸುಲಿನ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಲ್ಲಿನ ಅನೇಕ ಜನ್ಮಜಾತ ಅಸ್ವಸ್ಥತೆಗಳಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಹೈಪರ್ಇನ್ಸುಲಿನಿಸಮ್
- ಟೈಪ್ 1 ಮಧುಮೇಹಕ್ಕಾಗಿ ನೀಡಿದ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದು
- ಗ್ಲುಟಾಮೇಟ್ ಡಿಹೈಡ್ರೋಜೆನೇಸ್ 1ಜೀನ್ನಿಂದುಂಟಾದ ಹೈಪರ್ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಹೈಪರ್ಅಮೋನಿಯಾ ಲಕ್ಷಣಗಳು(ಹೆಚ್ಹೆಚ್ಎ) ಅನೇಕ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಮಂದಬುದ್ಧಿ ಮತ್ತು ಮೂರ್ಛೆರೋಗಕಾರಕ[೨೦]
- ಗ್ಯಾಸ್ಟ್ರಿಕ್ ಒಟ್ಟೂಗೂಡಣೆ ಲಕ್ಷಣ (ಗ್ಯಾಸ್ಟ್ರೋಎಂಟಸ್ಟೈನಲ್ ಸರ್ಜರಿಯ ನಂತರ)
- ಉಳಿದ ಜೀವರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿನ ಜನ್ಮಜಾತ ರೋಗಗಳು; ಕೆಲ ಸಾಮಾನ್ಯವು ಇಂತಿವೆ
- ಮ್ಯಾಪಲ್ ಸಿರಪ್ ಮೂತ್ರ ಕಾಯಿಲೆ ಮತ್ತು ಉಳಿದ ಜೈವಿಕ ಆಸಿಡ್ಯುರಿಯಾಗಳು
- ಟೈಪ್ I ಗ್ಲೈಕೊಜಿನ್ ಸಂಗ್ರಹ ರೋಗ
- ಟೈಪ್ III ಗ್ಲೈಕೊಜಿನ್ ಸಂಗ್ರಹ ರೋಗ ಟೈಪ್ Iಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ತೀವ್ರತೆಯ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಲ್ಲದು
- ಫೋಸ್ಫೊನೊಲ್ಪಿರುವೇಟ್ ಕಾರ್ಬೊಕ್ಸಿಕಿನೇಸ್ ಡಿಫಿಸಿಯನ್ಸಿ ಮೆಟಾಬಾಲಿಕ್ ಆಸಿಡೋಸಿಸ್ ಮತ್ತು ತೀವ್ರ ಕೊರೆಸಕ್ಕರೆ ಬೇನೆ.
- ಕೊಬ್ಬಿನಾಮ್ಲ ಉತ್ಕರ್ಷಣೆಯ ಅವ್ಯವಸ್ಥತೆ
- ಮಧ್ಯಮ ಸರಪಳಿ ಅಸಿಲ್ಕೋವಾ ಡಿಹೈಡ್ರೊಜೆನಿಸ್ ಕೊರತೆ (MCAD)
- ಫ್ಯಾಮಿಲಿಯಲ್ ಲ್ಯುಕೈನ್ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ[೨೧]
- ಆಕಸ್ಮಿಕವಾದ ಆಹಾರಸೇವನೆಗಳು
- ಸಲ್ಫೋನೈಲೋರಿಯಾ, ಪ್ರೋಪ್ರಾನೊಲೊಲ್ ಮತ್ತು ಇತರೆಗಳು
- ಎಥನಾಲ್(ಬಾಯಿಸ್ವಚ್ಛ, "ಬೆಳಿಗ್ಗೆ-ಪಾರ್ಟಿ-ಕುಡಿತದ-ನಂತರದಲ್ಲಿ-ಮಿಕ್ಕಿದ")
ದೊಡ್ಡ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಸಣ್ಣಪ್ರಾಯದ ಯುವಕರಲ್ಲಿ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಇಲ್ಲಿಯ ತನಕ, ಈ ವಯಸ್ಸಿನನವರಲ್ಲಿನ ತೀವ್ರ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗಗೆ ಟೈಪ್ I ಮಧುಮೇಹಕ್ಕೆಂದು ಚುಚ್ಚುವ ಇನ್ಸುಲಿನ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. ತೀವ್ರತರ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗಯ ಕಾರಕ ಹೊಸ ರೋಗಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು ನಿಖರವಾಗಿ, ಶೀಘ್ರವಾಗಿ ಸುಳಿಹನ್ನು ಕೊಡಬೇಕು. ಎಲ್ಲ ಜನ್ಮಜಾತ ಜೀವರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯ ದೋಷಗಳು, ಜನ್ಮಜಾತ ಬಗೆಯ ಹೈಪರ್ಇನ್ಸುಲಿನಿಸಮ್ ಮತ್ತು ಜನ್ಮಜಾತ ಹೈಪೊಪಿಟುಟರಿಸಂ ಇವುಗಳ ರೋಗನಿರ್ಣಯ ಮೊದಲೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಇವು ಈ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗ ಉಂಟಾಗಲು ಪ್ರಾಯಶಃ ಕಾರಣವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಕೊಂಚ ಅಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ನಿರಾಹಾರ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ಮತ್ತು ಈಡಿಯೋಪಾಥಿಕ್ ಕೆಟೊಟಿಕ್ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುವಷ್ಟು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿದೆ ಈ ದೇಹಸಮೂಹ. ಪುನರಾವರ್ತಿತ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾವು ಒಂದು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಕೆರಳಿಸಬಹುದು, ಆದರೆ ಇದು ಕೂಡ ಈಡಿಯೋಪಾಥಿಕ್ ಭೋಜನಾನಂತರದ ಲಕ್ಷಣಗಳ ಕಾಯಿಲೆಗೆ ಗರಿಷ್ಟ ಮಿತಿಯ ವಯಸ್ಸಾಗಿದೆ ಹಾಗೂ ಈ ವಯಸ್ಸಿನ ಪುನರಾವರ್ತಿತ" ಸ್ತಬ್ಧತೆ"ಗಳನ್ನು ಆರ್ಥೊಸ್ಟಾಟಿಕ್ ಹೈಪೊಟೆನ್ಶನ್ ಅಥವಾ ಹೈಪರ್ವೆಂಟಿಲೇಶನ್ ಎಂದು, ಆಗಾಗ ಪ್ರದರ್ಶನೀಯ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಯವೆಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
- ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಪ್ರೇರಿತ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸ್ಮಿಯಾ
- ನಮೂನೆ 1 ರ ಸಕ್ಕರೆ ಖಾಯಿಲೆಗೆ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದು ಮೂಲಕ ನೀಡಿದ ಇನ್ಸುಲಿನ್
- ಕೃತಕ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದು(ಮುಂಚೈಸೆನ್ ಸಿಂಡ್ರೋಮ್)
- ಇನ್ಸುಲಿಲ್-ಸ್ರವಿಕೆ ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಗಡ್ಡೆ
- ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ಮತ್ತು ಈಡಿಯೋಪಾಥಿಕ್ ಭೋಜನಾನಂತರದ ಲಕ್ಷಣಗಳ ಕಾಯಿಲೆ
- ಆಡಿಸನ್ನ ಖಾಯಿಲೆ
- ಕೀವುನಂಜು
ದೊಡ್ಡಪ್ರಾಯದ ವಯಸ್ಕರಲ್ಲಿ ಕೊರೆಸಕ್ಕರೆ ಬೇನೆ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಸಂಕೀರ್ಣ ಔಷಧ ಸಂವಹನಗಳಿಂದುಂಟಾದ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ ಪ್ರಕರಣ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಬಾಯಿಮೂಲಕ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾದ ವಸ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ಸಕ್ಕರೆ ಖಾಯಿಲೆಯ ಇನ್ಸುಲಿನ್, ವಯಸ್ಸಿನೊಂದಿಗೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಅತಿ ಅಪರೂಪವಾದರೂ, ಇನ್ಸುಲಿನ್-ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಗಡ್ಡೆಗಳ ಘಟನೆ ಕೂಡ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ವಯಸ್ಸಿನೊಂದಿಗೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಿದೆ. ವಯಸ್ಕರಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಹೆಚ್ಚಳಕ್ಕಿಂತ, ಬಹುತೇಕ ಗಡ್ಡೆಗಳು ಯಂತ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳಿಂದ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತಿವೆ.
- ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಪ್ರೇರಿತ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸಿಮಿಯಾ
- ನಮೂನೆ 1 ರ ಸಕ್ಕರೆ ಖಾಯಿಲೆಗೆ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದು ಮೂಲಕ ನೀಡಿದ ಇನ್ಸುಲಿನ್
- ಕೃತಕ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದು (ಮುಂಚೈಸೆನ್ ಸಿಂಡ್ರೋಮ್)
- ಹೆಚ್ಚು ಸಕ್ಕರೆ ರೋಗದ ಔಷಧಿಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಪರಿಣಾಮ, ಬೆಟಾ-ಬ್ಲಾಕರ್ಸ್ ಅಥವಾ ಔಷಧದ ಪರಿಣಾಮಗಳು
- ಇನ್ಸುಲಿನ್- ಪ್ಯಾಂಕ್ರಿಯಾದಲ್ಲಿ ಒಸರುವ ಗಡ್ಡೆ
- ಅಲ್ಕೊಹಾಲ್ನಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತವಾದ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರೆತ ರೋಗ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕೆಟೊಆಸಿಡೋಸಿಸ್ನಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ. (NAD+ ಕೊರತೆಯು ಗ್ಲೂಕೊನಿಯೋಜೆನೆಸಿಸ್ ಅನ್ನು ತಡೆಯುತ್ತದೆ)
- ಪೌಷ್ಟಿಕಾಂಶ (ಜೆಜ್ಯೂನಲ್ ಕಾಲಿಮಾಡುವಿಕೆಯು ಇನ್ಸುಲಿನ್ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತ ಪರಿಣಾಮದಿಂದ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ)
- ಗ್ಯಾಸ್ಟ್ರೆಕ್ಟೊಮಿಯ ನಂತರ ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸುವಿಕೆಯ ಅಥವಾ ಕರುಳಿನ ಬೈಪಾಸ್ ಸರ್ಜರಿ ಅಥವಾ ಅಂಗಛೇಧನ
- ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಮತ್ತು ಇಡಿಯೊಪಥಿಕ್ ಪೊಸ್ಟ್ಪ್ರಾಂಡಿಯಲ್ ರೋಗಲಕ್ಷಣ
- ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಗಡ್ಡೆ, ಡಿಯೊಜೆ-ಪಾಟ್ಟರ್ ರೋಗಲಕ್ಷಣ
- ಪಡೆದುಕೊಂಡ ಆಡ್ರೆನಾಲ್ ಕೊರತೆ
- ಪಡೆದುಕೊಂಡ ಹೈಪೊಪಿಟ್ಯೂಟರಿಸ್ಮ್
- ಇಮ್ಯೂನೊಪಾಥಾಲೊಜಿಕ್ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗ[೨೨]
ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಹಾಗೂ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗದ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ರಕ್ತ ಸಕ್ಕರೆಯನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ತರುವುದರಲ್ಲಿ ಇದೆ. ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಈ ರೋಗ ಬರದಂತೆ ತಡೆಯಬಹುದಾಗಿದೆ.
ತೀವ್ರ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗದ ವಿರುದ್ಧ ಕ್ರಿಯೆ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ರಕ್ತದಲ್ಲಿನ ಗ್ಲೂಕೋಸ್ ಕಡಿಮೆಯಾದಾಗ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸ್ಥಿತಿಗೆ 10-20 ಗ್ರಾಮ್ ಕಾರ್ಬೋಹೈಡ್ರೇಟ್ ಅನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ಒಂದು ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ತರಬಹುದಾಗಿದೆ. ವ್ಯಕ್ತಿಯು ನುಂಗಲು ಶಕ್ತನಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಆಹಾರದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಪಾನೀಯದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದಾಗಿದೆ. ಇಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣದ ಕಾರ್ಬೋಹೈಡ್ರೆಟ್ಸ್ ಕೇವಲ 3-4 ಔನ್ಸ್ (100-120 ml) ಕಿತ್ತಳೆ, ಸೇಬು ಅಥವಾ ದ್ರಾಕ್ಷಾ ರಸದಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿದೆ. ಹಣ್ಣಿನ ರಸದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ಫ್ರುಕ್ಟೋಸ್ ಇದ್ದು ಇದು ಡೆಕ್ಸ್ಟ್ರೋಸ್ಗಿಂತ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಕರಗುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಬದಲಾಗಿ 4-5 ಔನ್ಸ್ಗಳಷ್ಟು (120-150 ml) ಸೋಡಾ ಕೂಡ ಉಪಯುಕ್ತವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಒಂದು ತುಂಡು ಬ್ರೆಡ್, ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ತುಂಡು ಬಿಸ್ಕಿಟ್ ಅಥವಾ ಒಮ್ಮೆ ಉಣಬಡಿಸಿದ ಪಿಷ್ಟ ಇರುವಂತಹ ಆಹಾರದಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯ. ಪಿಷ್ಟವು ಬಹಳ ಬೇಗ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಆಗಿ ಜೀರ್ಣಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ (ಒಂದು ವೇಳೆ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಅಕರ್ಬೋಸ್ ಸೇವಿಸುತ್ತಿಲ್ಲವಾದರೆ), ಆದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಮೇಧಸ್ಸು ಅಥವಾ ಪ್ರೋಟೀನ್ ಸೇರಿಸಿದ್ದರೆ ಅದು ಜೀರ್ಣಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ತಡಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಐದು ನಿಮಿಷಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಇದರ ಪರಿಣಾಮಗಳು ಗೋಚರಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತವೆ ಹಾಗೂ 10–20 ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಪರಿಣಾಮ ದೊರಕುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚು ಸೇವನೆಯು ಬೇಗನೆ ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸಿಹಿಮೂತ್ರ ರೋಗ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಇದು ನಂತರ ಸಕ್ಕರೆ ಹೆಚ್ಚಳಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗದಿಂದ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಬಾಯಿಯ ಮೂಲಕ (ಮೂರ್ಚೆ ತಪ್ಪುವುದರಿಂದ) ಏನನ್ನು ಕೊಡಬಾರದು. ವೈದ್ಯಕೀಯ ವ್ಯಕ್ತಿ EMTಗಳು ಅಥವಾ ಪ್ಯಾರಾಮೆಡಿಕ್ಸ್ ಅಥವಾ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಅವರಿಗೆ IV ಅಥವಾ ನರದ ಮೂಲಕ ಡೆಕ್ಟ್ರೋಸ್ ಅನ್ನು ವಯಸ್ಸಿನ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ನೀಡಬೇಕು. (ಮಗುವಿಗೆ 2cc/kg ಡೆಕ್ಟ್ರೋಸ್ 10%, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ 25% ಡೆಕ್ಟ್ರೋಸ್ ಮತ್ತು ಯುವವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಗೆ 50% ಡೆಕ್ಟ್ರೋಸ್ ನೀಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ) ಈ ಔಷಧಿಗಳನ್ನು ಕೊಡುವಾಗ ತುಂಬಾ ಮುತುವರ್ಜಿ ವಹಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಏಕೆಂದರೆ IV ಕಲಬೆರಕೆಯಾಗಿದ್ದರೆ ಅದು ತುಂಬಾ ವಿಷಕಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ. IV ಸರಿಯಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಿಗದಿದ್ದರೆ ರೋಗಿಗೆ 1ರಿಂದ 2 ಮಿಲಿಗ್ರಾಮ್ ಗ್ಲೂಕೋಸ್ ಅನ್ನು ದೇಹಕ್ಕೆ ಇಂಜೆಕ್ಷನ್ ಮೂಲಕ ನೀಡಬಹುದು. ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ವಿವರಗಳು ಡಯಾಬೆಟಿಕ್ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿದೆ. ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಅಕರ್ಬೋಸ್ ಅನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಪಿಷ್ಟವು ಅತಿ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಬೀರುತ್ತದೆ. ಅಕರ್ಬೋಸ್ ಮತ್ತು ಅಲ್ಫಾ-ಗ್ಲೂಕೋಸಡೇಸ್ ಇನ್ಹಿಬಿಟರ್ಗಳು ಪಿಷ್ಟವನ್ನು ತಡೆಯುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಇತರೆ ಸಕ್ಕರೆಯು ಮೊನೊಸ್ಯಾಕರೈಡ್ಗೆ ಬದಲು ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ದೇಹವು ಸುಲಭವಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಈ ಮೇಲಿನ ಔಷಧಿಗಳನ್ನು ಸೇವಿಸುತ್ತಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಮೊನೊಸ್ಯಾಕರೈಡ್ ಹೊಂದಿರುವಂತಹ ಗ್ಲೂಕೊಸ್ ಮಾತ್ರೆಗಳು, ಜೇನುತುಪ್ಪ ಅಥವಾ ಹಣ್ಣಿನ ರಸ ಮುಂತಾದವುಗಳನ್ನು ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಬಳಸಬಹುದಾಗಿದೆ.
ನಿಯಂತ್ರಣ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗದ ನಿಯಂತ್ರಣವು ಅದರ ಕಾರಣದ ಮೇಲೆಯೇ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ.ಇನ್ಸುಲೇಶನ್ ಪ್ರಮಾಣ ಅಥವಾ ಇತರೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿ ಅಥವಾ ಎಂದಿನಂತಿಲ್ಲದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಸಕ್ಕರೆಯ ಸಮತೋಲನಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಗಮನ ನೀಡಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ವ್ಯಾಯಾಮ ಅಥವಾ ಮದ್ಯಪಾನ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಿಕೆಯಿಂದ ಮಧುಮೇಹ ಹೈಪೊಗ್ಲಿಸೆಮಿಯಾ(ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆ)ದ ತೀವ್ರವಾದ ಅಪಾಯವನ್ನು ಆಗಾಗ(ಆದರೆ ಯಾವಗಲೂ ಅಲ್ಲ) ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಬಹುದು.ಜೀವರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯ ಹಲವು ಜನ್ಮಜಾತ ದೋಷಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಕಾರ್ಬೊಹೈಡ್ರೆಟ್ಸ್ ಅಥವಾ ಮಧ್ಯಂತರ ಉಪವಾಸ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವುದು ಅಗತ್ಯವಾಗಿದೆ. ಇನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿನ ತೊಂದರೆಗೆ, ಜೋಳದ ಗಂಜಿ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ಗಂಘೆಗೊಮ್ಮೆ ಪೂರೈಕೆಯಾಗುವುದರಿಂದ ಅಥವಾ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಸತತವಾಗಿ ಸುರಿಯುವುದರಿಂದ ಇದು ಕೂಡ ಟೈಪ್ 1 ಗ್ಲೈಕೊಜೆನ್ ಸಂಗ್ರಹ ರೋಗದಂತವುಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.ಹೆಚ್ಚಿನ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಉತ್ಪಾದನೆಯ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯ ಕರಾರುವಕ್ಕಾದ ರೂಪ ಮತ್ತು ನಿಷ್ಠುರತೆ ಅವಲಂಬಿಸಿ ಕೆಲವು ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲವು ರೂಪದ ಜನ್ಮಜಾತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಉತ್ಪಾದನೆಯು ಡೈಜೊಕ್ಸೈಡ್ ಅಥವಾ ಆಕ್ಟ್ರೆಯೊಟೈಡ್ಗೆ ಪ್ರತಿಸ್ಪಂದಿಸುತ್ತವೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ತೊಂದರೆ ಅಥವಾ ಗಂಭೀರ ಸ್ವರೂಪವಲ್ಲದ ಇನ್ಸುಲಿನ್-ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಗಡ್ಡೆಯನ್ನು ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯ ಹೆಚ್ಚು ಚಟುವಟಿಕೆಯ ಭಾಗವನ್ನು ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮಾಡಿ ತೆಗೆದುಹಾಕಿ ನಿವಾರಿಸಬಹುದು. ಜನ್ಮಜಾತವಾದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಇನ್ಸುಲಿನ್ನ್ನು ಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ಮೂಲಕ ಪರಿಣಾಮಹೀನಗೊಳಿಸಲು ಮತ್ತು ಕಡಿಮಿಗೊಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲದಾದಾಗ, ಮೇದೋಜ್ಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕುವುದೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ಕೊನೆಯ ವಿಧಾನ, ಆದರೆ ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಪರಿಣಾಮ ಕಡಿಮೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಸಂಕೀರ್ಣವಾಗಿದೆ. ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ಬೇನೆಯು ಪಿಟ್ಯುಟರಿ ಅಥವಾ ಅಂಡ್ರಿನಲ್ ಹಾರ್ಮೋನ್ ಕೊರತೆಯಿಂದ ಬರುವುದು, ವಾಡಿಕೆಯಂತೆ ಸೂಕ್ತವಾದ ಹಾರ್ಮೋನ್ ಬದಲಾಯಿಸಿ ತಡೆಗಟ್ಟಲಾಗುವುದು.ಪಥ್ಯವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವದರ ಮೂಲಕ ಡಂಪಿಂಗ್ ಲಕ್ಶಣದಿಂದ ಕೊರೆಸಕ್ಕರೆ ಕಾಯಿಲೆ ಮತ್ತು ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ನಂತರದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ. ಕೊಬ್ಬು ಮತ್ತು ಪ್ರೋಟೀನ್ ಜೊತೆಗೆ ಕಾರ್ಬೊಹೈಡ್ರೆಟ್ಸ್ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಜೀರ್ಣವಾಗಬಹುದು ಮತ್ತು ಮೊದಲಿನ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಕಡಿಮೆಯಾಗುವುದು. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಗ್ಲುಕೊಸೈಡೆಸ್ ಇನ್ಹೆಬಿಟರ್ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗೆ ಪ್ರತಿಸ್ಪಂದಿಸುತ್ತವೆ,ಪಿಷ್ಟವನ್ನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಜೀರ್ಣಗೊಳಿಸಿತ್ತವೆ.ಕಾರ್ಬೋಹೈಡ್ರೇಟ್ಸ್ಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಕೊಬ್ಬು ಮತ್ತು ಪ್ರೋಟೀನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ, ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಅಥವಾ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಲಘು ಆಹಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಮತ್ತು ಮದ್ಯಪಾನ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಕಡಿಮೆಮಾಡುವದರಿಂದ ಪ್ರದರ್ಶನಾತ್ಮಕ ಕಡಿಮೆ ರಕ್ತದ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಕೊರೆಸಕ್ಕರೆನೆತ್ತರ ಬೇನೆ ಆಗಾಗ ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಬರಬಹುದಾದ ತೊಂದರೆಯನ್ನು ದೂರವಾಗಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ.ಸ್ವಯಂಜನ್ಯ ರೋಗದ ಭೋಜನ ನಂತರದ ಸಿಂಡ್ರೋಮ್ ರೋಗಲಕ್ಷಣದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕಾಣದಂತೆ ಕಡಿಮೆ ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಮಟ್ಟ ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದು ಸವಾಲಾಗಿದೆ ಹಲವಾರು ಜನರು ಆಹಾರ ಪದ್ಧತಿ ಬದಲಾವಣೆಯಿಂದ, (ಸಣ್ಣ ಊಟ,ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಸಕ್ಕರೆ ತಪ್ಪಿಸುವುದು, ಕಾರ್ಬೊಹೈಡ್ರೆಟ್ಗಿಂತ ಮಿಶ್ರ ಊಟ),ಕೆಫಿನ್ ನಂತಹ ಉತ್ತೇಜಕ ವಸ್ತು,ಅಥವಾ ಜೀವನ ಶೈಲಿ ಬದಲಾವಣೆಯಿಂದ ಒತ್ತಡ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ದೇಹ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಉತ್ತಮಗೊಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ, ಈ ಲೇಖನದ ಮುಂದಿನ ಭಾಗವನ್ನು ನೋಡಿ.
ಸಮಗ್ರತಾ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗದ ಔಷಧ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆಯ ರೋಗ ಇದು ಸಮಕಾಲೀನ ಬದಲಿ ಔಷಧದ ಒಂದು ಶಬ್ದ ಪುನಃ ಪುನಃ ಬರುವ ಅವಸ್ಥೆ ಬದಲಾದ ರೋಗಲಕ್ಷಣದ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ರೋಗಲಕ್ಷಣ ತಿಳಿಯುವ ದಕ್ಷತೆ ಕೆಲಮೊಮ್ಮೆ ಜೊತೆಗೆ ಅಡ್ರೆನೆರ್ಜಿಕ್ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು, ಕಡಿಮೆ ರಕ್ತ ಗ್ಲೂಕೋಸ್ ಜೊತೆಗೆ ಇರಬಹುದು ಅಥವಾಾ ಇಲ್ಲದೇ ಇರಬಹುದು ಮೊದಲನೇಯದಾಗಿ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು ಬದಲಾದ ಮನಸ್ಥಿತಿ, ವರ್ತನೆ, ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ಸಾಮಥ್ಯದ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಪಥ್ಯದ ಬದಲಾವಣೆಯ ಮೂಲಕ ಸರಳತೆಯಿಂದ ವಿಸ್ತರಿಸಿ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮಾಡಬಹುದು. ಜನರಿಗೆ ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಬದಲಿ ಔಷಧದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರಿಕರಿಸಲು ಸೂಚಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಇವನ್ನೂ ನೋಡಿ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]- ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗ
- ಗ್ಲುಕೋಸ್
- ಮಧುಮೇಹ
- ಮಧುಮೇಹ ಅತಿಸುಪ್ತಾವಸ್ಥೆ
- ಮಧುಮೇಹ ಕೊರೆಸಕ್ಕರೆ ಬೇನೆ
- ಡಯಾಬಿಟಿಕ್ ಹೈಪೋಗ್ಲೈಸೇಮಿಯಾ ಜರ್ನಲ್
- [[ಹೈಪರ್ಇನ್ಸುಲಿನೆಮಿಕ್
ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆ ರೋಗ]]
- ಜನ್ಮಜಾತ ಹೈಪರ್ಇನ್ಸುಲಿನಿಸಮ್
- ಸ್ವಯಂ ಜನ್ಯ ಕೊರೆ ಸಕ್ಕರೆ ಬೇನೆ
- ಭೋಜನಾ ನಂತರದ ಸ್ವಯಂ ಜನ್ಯ ಸಿಂಡ್ರೋಮ್
- ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಕೊರೆ ಸಕ್ಕರೆ ಬೇನೆ
- ಕೆಟೋಸಿಸ್ ಕೊರೆ ಸಕ್ಕರೆ ಬೇನೆ
- ಸಹಜವಾದ ಕೊರೆ ಸಕ್ಕರೆ ಬೇನೆ
ಆಕರಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]- ↑ "hypoglycemia" at Dorland's Medical Dictionary
- ↑ Cryer, Philip E. (2001). "Hypoglycemia". In Jefferson L, Cherrington A, Goodman H, eds. for the American Physiological Society (ed.). Handbook of Physiology; Section 7, The Endocrine System. Vol. II. The endocrine pancreas and regulation of metabolism. New York: Oxford University Press. pp. 1057–1092. ISBN 0195113268.
{{cite book}}
: CS1 maint: multiple names: editors list (link) - ↑ ೩.೦ ೩.೧ Cryer PE, Axelrod L, Grossman AB, Heller SR, Montori VM, Seaquist ER, Service FJ (2009). "Evaluation and management of adult hypoglycemic disorders: an Endocrine Society Clinical Practice Guideline". J. Clin. Endocrinol. Metab. 94 (3): 709–28. doi:10.1210/jc.2008-1410. PMID 19088155.
{{cite journal}}
: Unknown parameter|month=
ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Cryer, Philip E. (1997). Hypoglycemia: Pathophysiology, Diagnosis, and Treatment. New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-511325-X. OCLC 36188385.
- ↑ ೫.೦ ೫.೧ Koh TH, Eyre JA, Aynsley-Green A (1988). "Neonatal hypoglycaemia--the controversy regarding definition". Arch. Dis. Child. 63 (11): 1386–8. doi:10.1136/adc.63.11.1386. PMC 1779139. PMID 3202648.
{{cite journal}}
: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ ೬.೦ ೬.೧ Cornblath M, Schwartz R, Aynsley-Green A, Lloyd JK (1990). "Hypoglycemia in infancy: the need for a rational definition. A Ciba Foundation discussion meeting". Pediatrics. 85 (5): 834–7. PMID 2330247.
{{cite journal}}
: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ ೭.೦ ೭.೧ Cornblath M, Hawdon JM, Williams AF, Aynsley-Green A, Ward-Platt MP, Schwartz R, Kalhan SC (2000). "Controversies regarding definition of neonatal hypoglycemia: suggested operational thresholds". Pediatrics. 105 (5): 1141–5. doi:10.1542/peds.105.5.1141. PMID 10790476.
{{cite journal}}
: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ ೮.೦ ೮.೧ Tustison WA, Bowen AJ, Crampton JH (1966). "Clinical interpretation of plasma glucose values". Diabetes. 15 (11): 775–7. PMID 5924610.
{{cite journal}}
: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ ೯.೦ ೯.೧ ೯.೨ [edited by] John Bernard Henry (1979). Clinical diagnosis and management by laboratory methods. Philadelphia: Saunders. ISBN 0-7216-4639-5. OCLC 4884633.
{{cite book}}
:|author=
has generic name (help) - ↑ Clarke WL, Cox D, Gonder-Frederick LA, Carter W, Pohl SL (1987). "Evaluating clinical accuracy of systems for self-monitoring of blood glucose". Diabetes Care. 10 (5): 622–8. doi:10.2337/diacare.10.5.622. PMID 3677983.
{{cite journal}}
: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Gama R, Anderson NR, Marks V (2000). "'Glucose meter hypoglycaemia': often a non-disease". Ann. Clin. Biochem. 37 ( Pt 5): 731–2. doi:10.1258/0004563001899825. PMID 11026531.
{{cite journal}}
: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ de Pasqua A, Mattock MB, Phillips R, Keen H (1984). "Errors in blood glucose determination". Lancet. 2 (8412): 1165. PMID 6150231.
{{cite journal}}
: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Horwitz DL (1989). "Factitious and artifactual hypoglycemia". Endocrinol. Metab. Clin. North Am. 18 (1): 203–10. PMID 2645127.
- ↑ Samuel Meites, editor-in-chief; contributing editors, Gregory J. Buffone... ; et al. (1989). Pediatric clinical chemistry: reference (normal) values. Washington, D.C: AACC Press. ISBN 0-915274-47-7. OCLC 18497532.
{{cite book}}
:|author=
has generic name (help); Explicit use of et al. in:|author=
(help)CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Cryer, Philip E. (2003). "Glucose homestasis and hypoglycemia". In Larsen, P. Reed, ed. (ed.). Williams Textbook of Endocrinology (10th ed.). Philadelphia: W.B. Saunders. pp. 1585–1618. ISBN 0-7216-9196-X.
{{cite book}}
:|editor=
has generic name (help)CS1 maint: multiple names: editors list (link) - ↑ 20 ವೈಟ್ ಎನ್ಹೆಚ್, ಸ್ಕೊರ್ ಡಿ,ಕ್ರೈಯರ್ ಪಿಇ, ಬೈಯರ್ ಡಿಎಮ್,ಲೆವಂಡೊಸ್ಕಿ, ಸ್ಯಾಂಟಿಯಾಗೋ ಜೆವಿ:ಟೈಪ್ 1 ಮಧುಮೇಹ ರೋಗಿಗಳ ತೀವ್ರ ಚಿಕಿತ್ಸಾ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಕ್ಕರೆ ಕೊರತೆಯ ಹೆಚ್ಚಳ ಪತ್ತೆ. Archived 2009-05-12 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. ಎನ್ ಎಂಡ್ಲ್ ಜೆ ಮೆಡ್ 308:485–491, 1983 Archived 2009-05-12 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ.
- ↑ 21 ಬೊಲ್ಲಿ ಜಿಬಿ, ಡಿ ಫಿಯೊ ಪಿ, ಡಿ ಕಾಸ್ಮೊ ಎಸ್, ಪೆರ್ರಿಯಲೊ ಜಿ, ವೆಂಚುರಾ ಎಮ್ಎಮ್, ಮಾಸ್ಸಿ-ಬೆನೆದೆಟ್ಟಿ ಎಮ್, ಸ್ಯಾಂಟೆಸೆನಿಯೊ ಎಫ್, ಗೆರಿಚ್ ಜೆಇ, ಬ್ರುನೆಟ್ಟಿ ಪಿ: ಒಂದನೇ ವಿಧದ ಮಧುಮೇಹದಲ್ಲಿ ಸಾಕಾಗುವಷ್ಟು ಗ್ಲುಕೋಸ್ ಪ್ರತಿಕೂಲ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ವಿಶ್ವಾಸನೀಯ ಮತ್ತು ಪುನರುತ್ಪಾದಿಸಬಹುದಾದ ಪ್ರಯೋಗ. ಮಧುಮೇಹ 33:732–737, 1984
- ↑ edited by Allen I. Arieff, Robert C. Griggs (1992). Metabolic brain dysfunction in systemic disorders. Boston: Little, Brown. ISBN 0-316-05067-9. OCLC 24912204.
{{cite book}}
:|author=
has generic name (help) - ↑ "WHO ref. number WHO/CHD/97.1 / WHO/MSM/97.1" (PDF). Hypoglycaemia of the Newborn. Geneva: World Health Organization. 1997. pp. 4, 19. Archived from the original (PDF) on 29 ಜೂನ್ 2010. Retrieved 6 April 2010.
- ↑ "ಆರ್ಕೈವ್ ನಕಲು". Archived from the original on 2010-07-10. Retrieved 2010-05-13.
- ↑ "ಆರ್ಕೈವ್ ನಕಲು". Archived from the original on 2010-08-19. Retrieved 2010-05-13.
- ↑ "The Hypoglycemic states - Hypoglycemia". The Hypoglycemic states. Armenian Medical Network. 2007.
{{cite web}}
: Text "Umesh Masharani, MB, BS, MRCP(UK)" ignored (help)
ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]- CS1 maint: multiple names: editors list
- CS1: long volume value
- CS1 errors: unsupported parameter
- CS1 maint: multiple names: authors list
- CS1 errors: generic name
- CS1 errors: explicit use of et al.
- ವೆಬ್ ಆರ್ಕೈವ್ ಟೆಂಪ್ಲೇಟಿನ ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಕೊಂಡಿಗಳು
- CS1 errors: unrecognized parameter
- ಎಂಡೊಕ್ರಿನಾಲಜಿ
- ವೈಧ್ಯಕೀಯ ತುರ್ತು ಸ್ಥಿತಿ
- ಮೆಟಾಬಾಲಿಜಂ ರೋಗ
- ಆರೋಗ್ಯ
- ರೋಗಗಳು