ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ
೨೦೧೬ ರಲ್ಲಿ ೨,೩೦,೩೧೪ ಕ್ಕೆ ಏರಿತು. ೧೫-೨೯ ವರ್ಷ ಮತ್ತು ೧೫-೩೯ ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನವರಲ್ಲಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯು ಸಾವಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ.[೨]
ಪ್ರತಿವರ್ಷ ವಿಶ್ವಾದ್ಯಂತ ಸುಮಾರು ೮,೦೦,೦೦೦ ಜನರು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯಿಂದ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ.[೩] ಇವರಲ್ಲಿ ೧,೩೫,೦೦೦ (೧೭%) ಜನರು ಭಾರತದ ನಿವಾಸಿಗಳು. ಭಾರತವು ವಿಶ್ವ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ೧೭.೫% ರಷ್ಟಿರುವ ರಾಷ್ಟ್ರ. ೧೯೮೭ ಮತ್ತು ೨೦೦೭ ರ ನಡುವೆ, ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಪ್ರಮಾಣ ೧,೦೦,೦೦೦ ಜನರಿಗೆ ೭.೯ ರಿಂದ ೧೦.೩ ಕ್ಕೆ ಏರಿತು.[೪] ಭಾರತದ ದಕ್ಷಿಣ ಮತ್ತು ಪೂರ್ವ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯ ಪ್ರಮಾಣ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ.[೫] ೨೦೧೨ ರಲ್ಲಿ ತಮಿಳುನಾಡು (ಎಲ್ಲಾ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗಳಲ್ಲಿ ೧೨.೫%), ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ (೧೧.೯%) ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳ (೧೧.೦%) ಅಧಿಕ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗಳ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಪುರುಷ ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀಯರಲ್ಲಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯ ಅನುಪಾತವು ಸುಮಾರು ೨:೧ ಆಗಿದೆ.
ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಅಂದಾಜು ವ್ಯತ್ಯಾಸವಾಗುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ದಿ ಲ್ಯಾನ್ಸೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಒಂದು ಅಧ್ಯಯನವು ೨೦೧೦ ರಲ್ಲಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ೧,೮೭,೦೦೦ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗಳು ಎಂದುಅಂದಾಜಿಸಿದೆ.[೬]. ಆದರೆ ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರದ ಅಧಿಕೃತ ಮಾಹಿತಿಯು ಅದೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ೧,೩೪,೬೦೦ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗಳು ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದೆ.
ಡಬ್ಲ್ಯುಎಚ್‌ಒ ಅಂಕಿಅಂಶಗಳ ಪ್ರಕಾರ, ಭಾರತದಲ್ಲಿ ವಯಸ್ಸಿನ ಪ್ರಮಾಣಿತ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯ ಪ್ರಮಾಣ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ೧,೦೦,೦೦೦ ಕ್ಕೆ ೧೬.೪ (ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ೬ ನೇ ಸ್ಥಾನ) ಮತ್ತು ಪುರುಷರಿಗೆ ೨೫.೮ (೨೨ ನೇ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದೆ).[೭]
ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಈ ಕೆಳಗಿನ ಮೂರು ಮಾನದಂಡಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಿದರೆ ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರವು ಸಾವನ್ನು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಎಂದು ವರ್ಗೀಕರಿಸುತ್ತದೆ:
- ಇದು ಅಸ್ವಾಭಾವಿಕ ಸಾವು
- ಸಾಯುವ ಉದ್ದೇಶ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಳಗೆ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡರೆ
- ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸಲು ಒಂದು ಕಾರಣವಿದೆ. ಕಾರಣವನ್ನು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಟಿಪ್ಪಣಿಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟಪಡಿಸಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ಅನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿರಬಹುದು.
ಈ ಮಾನದಂಡಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದನ್ನು ಪೂರೈಸದಿದ್ದರೆ, ಅನಾರೋಗ್ಯ, ಕೊಲೆ ಅಥವಾ ಇನ್ನೊಂದು ಅಂಕಿಅಂಶಗಳ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಸಾವು ಎಂದು ವರ್ಗೀಕರಿಸಬಹುದು.
ಅಂಕಿಅಂಶಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
| Causes | No. of people |
|---|---|
| Bankruptcy or indebtedness | ೨,೩೦೮
|
| Marriage Related Issues (total) | ೬,೭೭೩
|
| (including) Non Settlement of Marriage | ೧,೦೯೬
|
| (including) Dowry Related Issues | ೨,೨೬೧
|
| (including) Extra Marital affairs | ೪೭೬
|
| (including) Divorce | ೩೩೩
|
| (including) Others | ೨,೬೦೭
|
| Failure in Examination | ೨,೪೦೩
|
| Impotency/Infertility | ೩೩೨
|
| Other Family problems | ೨೮,೬೦೨
|
| Illness (total) | ೨೩,೭೪೬
|
| Death of dear person | ೯೮೧
|
| Drug abuse/addiction | ೩,೬೪೭
|
| Fall in social reputation | ೪೯೦
|
| Ideological causes/Hero worshipping | ೫೬
|
| Love affairs | ೪,೧೬೮
|
| Poverty | ೧,೬೯೯
|
| Unemployment | ೨,೨೦೭
|
| Property dispute | ೧,೦೬೭
|
| Suspected/Illicit relation | ೪೫೮
|
| Illegitimate Pregnancy | ೫೬
|
| Physical Abuse (Rape, etc.) | ೭೪
|
| Professional/Career Problem | ೯೦೩
|
| Causes not known | ೧೬,೨೬೪
|
| Other causes | ೩೫,೪೩೨
|
ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಪ್ರವೃತ್ತಿಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ದಕ್ಷಿಣ ರಾಜ್ಯಗಳಾದ ಕೇರಳ, ಕರ್ನಾಟಕ, ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶ ಮತ್ತು ತಮಿಳುನಾಡು ಮತ್ತು ಪೂರ್ವದ ರಾಜ್ಯಗಳಾದ ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳ, ತ್ರಿಪುರ ಮತ್ತು ಮಿಜೋರಾಂನ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯ ಪ್ರಮಾಣ ೧೬ ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿದ್ದರೆ, ಪಂಜಾಬ್, ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶ ಮತ್ತು ಬಿಹಾರದಲ್ಲಿ ೪ ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಇದೆ. ಪುದುಚೇರಿಯಲ್ಲಿ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಪ್ರಮಾಣ ೧,೦೦,೦೦೦ ಜನರಿಗೆ ೩೬.೮ ರಷ್ಟು ಪ್ರಕರಣಗಳಿವೆ ಎಂದು ವರದಿಯಾಗಿದೆ. ನಂತರ ಸಿಕ್ಕಿಂ, ತಮಿಳುನಾಡು ಮತ್ತು ಕೇರಳ. ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಪ್ರಮಾಣ ಬಿಹಾರದಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಎಂದು ವರದಿಯಾಗಿದೆ (೧,೦೦,೦೦೦ ಕ್ಕೆ ೦.೮). ನಂತರ ನಾಗಾಲ್ಯಾಂಡ್ ಮತ್ತು ಮಣಿಪುರ .
ಭಾರತದಲ್ಲಿ ವಯಸ್ಸು ಮತ್ತು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಭಾರತದಲ್ಲಿ ೨೦೧೨ ರಲ್ಲಿ, ೧೫ ರಿಂದ ೨೯ ಮತ್ತು ೩೦ ರಿಂದ ೪೪ ವಯೋಮಾನದವರಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ೪೬,೦೦೦ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಸಂಭವಿಸಿವೆ - ಅಥವಾ ಎಲ್ಲಾ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗಳಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ೩೪%.
ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯ ವಿಧಾನ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ವಿಷ ಸೇವನೆ (೩೩%), ನೇಣು (೨೬%) ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂ-ನಿಶ್ಚಲತೆ (೯%) -ಇವು ೨೦೧೨ ರಲ್ಲಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯಿಂದ ಸಾಯಲು ಬಳಸಿದ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ವಿಧಾನಗಳಾಗಿವೆ.
ಸಾಕ್ಷರತೆ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]೨೦೧೨ರಲ್ಲಿ, ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗೆ ಒಳಗಾದವರಲ್ಲಿ ೮೦% ಅಕ್ಷರಸ್ಥರಾಗಿದ್ದು, ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸರಾಸರಿ ಸಾಕ್ಷರತಾ ಪ್ರಮಾಣ ೭೪% ಗಿಂತ ಇದು ಅಧಿಕವಾಗಿದೆ.
ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಭಾರತದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ೫೩ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ೧೯,೧೨೦ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗಳು ಆಗಿವೆ. ೨೦೧೨ ರಲ್ಲಿ, ಚೆನ್ನೈನಲ್ಲಿ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗಳು ೨,೧೮೩ ರಷ್ಟು ಆಗಿದ್ದರೆ, ನಂತರದ ಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ರಮವಾಗಿ ಬೆಂಗಳೂರು (೧,೯೮೯), ದೆಹಲಿ (೧,೩೯೭) ಮತ್ತು ಮುಂಬೈ (೧,೨೯೬) ಇವೆ. ಜಬಲ್ಪುರ್ (ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶ) ನಂತರ ಕೊಲ್ಲಂ (ಕೇರಳ) ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ೧,೦೦,೦೦೦ ಜನರಿಗೆ ಕ್ರಮವಾಗಿ ೪೫.೧ ಮತ್ತು ೪೦.೫ ಎಂದು ವರದಿ ಮಾಡಿದೆ, ಇದು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸರಾಸರಿ ದರಕ್ಕಿಂತ 4 ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಭಾರತೀಯ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ವರ್ಷದಿಂದ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ದರಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ. ಬ್ಯಾಂಕ್ ಮತ್ತು ಹಣಕಾಸು ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಂದಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯು ಪಂಜಾಬ್‍ನಲ್ಲಿ ಅಧಿಕವಾಗಿದೆ.
ಲಿಂಗ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಪುರುಷರ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಪ್ರಮಾಣವು ಮಹಿಳೆಯರಿಗಿಂತ ಎರಡು ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ.[೯] ಆದಾಗ್ಯೂ, ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಈ ಅನುಪಾತದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ. ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳದಲ್ಲಿ ೬,೨೭೭ ಸ್ತ್ರೀಯರ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಪ್ರಕರಣಗಳು ವರದಿಯಾಗಿವೆ. ಇದು ಭಾರತದ ಎಲ್ಲಾ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು, ಮತ್ತು ಇಲ್ಲಿ ಪುರುಷ ಹಾಗೂ ಸ್ತ್ರೀಯರ ಅನುಪಾತವು ೪:೩ ರಷ್ಟಿದೆ. ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಥವಾ ಆರ್ಥಿಕ ಕಾರಣಗಳಿಂದ ಪುರುಷರು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಹೆಚ್ಚು. ಮಹಿಳೆಯರು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಕಾರಣಗಳಿಂದ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ವಿಕಿಪೀಡಿಯಾದ ಪ್ರಕಾರ,[೧೦] ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಮಹಿಳೆಯರಲ್ಲಿ ಭಾರತವು ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತ ನಾಲ್ಕನೇ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದೆ ಮತ್ತು ಪುರುಷರಲ್ಲಿ ೪೬ ನೇ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದೆ.
ಡೈನಾಮಿಕ್ಸ್
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಕೌಟುಂಬಿಕ ಹಿಂಸೆ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಸಿದ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯ ಪ್ರಕರಣಗಳ ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ ಕೌಟುಂಬಿಕ ಹಿಂಸಾಚಾರವು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗೆ ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ.[೧೧],[೧೨] ಆದಾಗ್ಯೂ, ಒಟ್ಟು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗಳ ಒಂದು ಭಾಗವಾಗಿ, ಮಹಿಳೆಯರ ಮೇಲಿನ ದೌರ್ಜನ್ಯ - ಗೃಹ ಹಿಂಸೆ, ಅತ್ಯಾಚಾರ, ಸಂಭೋಗ ಮತ್ತು ವರದಕ್ಷಿಣೆ - ಇವು ಒಟ್ಟು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗಳಲ್ಲಿ ೪% ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ.
ರಾಜಕೀಯದಿಂದ ಪ್ರೇರಿತವಾದ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಸಿದ್ಧಾಂತದಿಂದ ಪ್ರೇರಿತವಾದ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗಳು ೨೦೦೬ ಮತ್ತು ೨೦೦೮ ರ ನಡುವೆ ದ್ವಿಗುಣಗೊಂಡವು.[೫]
ಮಾನಸಿಕ ಅಸ್ವಸ್ಥತೆಯಿಂದ ಪ್ರೇರೇಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಭಾರತ ಸರಕಾರದ ಉಪೇಕ್ಷಿತ ಮಾನಸಿಕ ಆರೋಗ್ಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದಾಗಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯ ಪ್ರಮಾಣವು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿದೆ ಎಂದು ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಟೀಕಿಸಿವೆ.[೧೩] [೧೪]
ಭಾರತದಲ್ಲಿ ರೈತರ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಭಾರತದ ಆರ್ಥಿಕತೆಯು ಕೃಷಿಯ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚು ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ. ಸುಮಾರು ೬೦% ಜನರು ನೇರವಾಗಿ ಅಥವಾ ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಕೃಷಿಯ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಬರ, ಕಡಿಮೆ ಇಳುವರಿ ಬೆಲೆ, ಮಧ್ಯವರ್ತಿಗಳಿಂದ ಶೋಷಣೆ ಮತ್ತು ಸಾಲ ಮರುಪಾವತಿಸಲು ಅಸಮರ್ಥತೆ ಮುಂತಾದ ವಿಭಿನ್ನ ಕಾರಣಗಳು ಭಾರತೀಯ ರೈತರು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯಿಂದ ಸಾಯಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತವೆ.
ಭಾರತದಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕ್ರೈಮ್ ರೆಕಾರ್ಡ್ಸ್ ಬ್ಯೂರೋದ ೨೦೧೫ ರ ಮಾಹಿತಿಯ ಪ್ರಕಾರ, ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ೮,೯೩೪ (ಎಲ್ಲಾ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗಳಲ್ಲಿ ೬.೭%) ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅಂದರೆ ಅದು ಪ್ರತಿ ಗಂಟೆಗೆ ಸುಮಾರು ಒಬ್ಬ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ. ಭಾರತದ ಮುಂದುವರಿದ ರಾಜ್ಯಗಳೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟ, ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ (೧,೨೩೦ - ೧೪%) ಮೊದಲ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದೆ ಮತ್ತು ತಮಿಳುನಾಡು (೯೫೫ -೧೦%) ಎರಡನೇ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದೆ.
ಶಾಸನ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯು ಕಾನೂನುಬಾಹಿರ. ಬದುಕುಳಿದವರಿಗೆ ಒಂದು ವರ್ಷದವರೆಗೆ ಜೈಲು ಶಿಕ್ಷೆ ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ದಂಡ ಸಂಹಿತೆಯ ಸೆಕ್ಷನ್ ೩೦೯ ರ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ದಂಡ ವಿಧಿಸಲಾಗುವುದು. ೨೦೧೪ ರಲ್ಲಿ ಈ ಕಾನೂನನ್ನು ರದ್ದುಗೊಳಿಸಲು ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರ ನಿರ್ಧರಿಸಿತು.[೧೫] ಏಪ್ರಿಲ್ ೨೦೧೭ ರಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಸಂಸತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ಆರೋಗ್ಯ ಕಾಯ್ದೆ-೨೦೧೭ನ್ನು[೧೬] [೧೭] ಅಂಗೀಕರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯನ್ನು ಅಪರಾಧವಲ್ಲವೆಂದು ನಿರ್ಣಯಿಸಿತು ಮತ್ತು ಈ ಕಾಯ್ದೆ ೨೦೧೮ ರ ಜುಲೈನಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದಿತು.
ತಡೆಗಟ್ಟುವ ನೀತಿಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆಗಾಗಿ ಯೋಜನೆಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]೨೦೦೩ ರ ಮೊನೊಗ್ರಾಫ್‌ನಲ್ಲಿ ಸೂಚಿಸಲಾದಂತೆ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಯೋಜನೆಗಳು-
- ಸಾಮಾಜಿಕ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವುದು
- ಸಾಮಾಜಿಕ ವಿಘಟನೆಯನ್ನು ತಡೆಯುವುದು
- ಮಾನಸಿಕ ಅಸ್ವಸ್ಥತೆಗಳಿಗೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ[೧೮]
- ಕೀಟನಾಶಕಗಳು ಮತ್ತು ಹಗ್ಗಗಳ ಮಾರಾಟವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದು.
- ಜೀವನೋತ್ಸಾಹ ತುಂಬುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು, ಧ್ಯಾನ ಮತ್ತು ಯೋಗವನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುವುದು[೧೮]
ಹೆಚ್ಚುವರಿಯಾಗಿ, ಕರ್ನಾಟಕದ ರೈತರಲ್ಲಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ರಾಜ್ಯ ಸರಕಾರವು ಹಲವು ನೀತಿಗಳನ್ನು ಜಾರಿಗೊಳಿಸುತ್ತಿದೆ.[೧೯]
ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]- ಸಿಂಗ್ ಎಆರ್, ಸಿಂಗ್ ಎಸ್ಎ (2003), ಟುವರ್ಡ್ಸ್ ಎ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮುಕ್ತ ಸಮಾಜ: ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆಯನ್ನು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಆರೋಗ್ಯ ನೀತಿ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಿ, ಮೆನ್ಸ್ ಸನಾ ಮೊನೊಗ್ರಾಫ್ಸ್, II: 2, ಪು 3-16. Archived 2019-12-10 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ.
- ವಿಜಯ್‌ಕುಮಾರ್ ಎಲ್. (2007), ಸುಸೈಡ್ ಅಂಡ್ ಇಟ್ಸ್ ಪ್ರಿವೆನ್ಷನ್: ದಿ ಅರ್ಜೆಂಟ್ ನೀಡ್ ಇನ್ ಇಂಡಿಯಾ, ಇಂಡಿಯನ್ ಜೆ ಸೈಕಿಯಾಟ್ರಿ; 49: 81–84.
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]- ↑ Värnik, Peeter (2012). "Suicide in the World". Int. J. Environ. Res. Public Health. 9 (3): 760–771. doi:10.3390/ijerph9030760. PMC 3367275. PMID 22690161.
{{cite journal}}: CS1 maint: unflagged free DOI (link) - ↑ "Gender differentials and state variations in suicide deaths in India: the Global Burden of Disease Study 1990–2016". Lancet. 1 October 2018. Retrieved 20 October 2018.
- ↑ Using the phrase ‘commit suicide’ is offensive to survivors and frightening to anyone contemplating taking his/her life. It’s not the same as ‘being committed’ to a relationship or any other use of it as a verb. Suicide prevention (SUPRE) World Health Organization (2012)
- ↑ Vijaykumar L. (2007), Suicide and its prevention: The urgent need in India, Indian J Psychiatry;49:81–84,
- ↑ ೫.೦ ೫.೧ Polgreen, Lydia (March 30, 2010). "Suicides, Some for Separatist Cause, Jolt India". ದ ನ್ಯೂ ಯಾರ್ಕ್ ಟೈಮ್ಸ್.
- ↑ Patel, V.; Ramasundarahettige, C.; Vijayakumar, L.; Thakur, J. S.; Gajalakshmi, V.; Gururaj, G.; Suraweera, W.; Jha, P. (2012). "Suicide mortality in India: A nationally representative survey". The Lancet. 379 (9834): 2343–51. doi:10.1016/S0140-6736(12)60606-0. PMC 4247159. PMID 22726517.
- ↑ Suicide Rates – Data by country. World Health Organization 2012. Retrieved 30 November 2015.
- ↑ "Catalogs/State/UT-wise distribution of suicides by causes". data.gov.in.
- ↑ "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2014-05-13. Retrieved 2014-04-21.
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link) - ↑ List of countries by suicide rate
- ↑ Gururaj, G; Isaac, M; Subhakrishna, DK; Ranjani, R (2004). "Risk factors for completed suicides: A case-control study from Bangalore, India". Inj Control Saf Promot. 11 (3): 183–91. doi:10.1080/156609704/233/289706. PMID 15764105.
- ↑ Deshpande, R S (2009), Agrarian Transition and Farmers’ Distress in Karnataka. In D. Narasimha Reddy and Srijit Mishra (eds.) ‘Agrarian Crisis in India’. New Delhi: Oxford University Press, New Delhi.
- ↑ "India's Mental Health Crisis". ದ ನ್ಯೂ ಯಾರ್ಕ್ ಟೈಮ್ಸ್. 2014-12-30.
- ↑ Bray, Carrick (2016-11-04). "Mental Daily Slams India's Mental Health System — Calls It 'Crippling', 'Misogynistic'". The Huffington Post.
- ↑ "Govt decides to repeal Section 309 from IPC; attempt to suicide no longer a crime". Zee News. December 10, 2014. Retrieved December 10, 2014.
- ↑ "Mental health bill decriminalising suicide passed by Parliament". The Indian Express (in ಅಮೆರಿಕನ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್). 2017-03-27. Archived from the original on 27 March 2017. Retrieved 2017-03-27.
- ↑ THE MENTAL HEALTHCARE ACT, 2017 (PDF). New Delhi: The Gazette of India. 7 ಏಪ್ರಿಲ್ 2017. Archived from the original (PDF) on 21 ಏಪ್ರಿಲ್ 2017.
- ↑ ೧೮.೦ ೧೮.೧ "Singh A.R., Singh S.A. (2003), Towards a suicide free society: identify suicide prevention as public health policy, Mens Sana Monographs, II:2, p3-16. [cited 2011 Mar 7]". Archived from the original on 2019-12-10. Retrieved 2020-05-18.
- ↑ Deshpande, R S (2002), Suicide by Farmers in Karnataka: Agrarian Distress and Possible Alleviatory Steps, Economic and Political Weekly, Vol 37 No 25, pp2601-10