ಸದಸ್ಯ:Kavya.S.M/ನೀಲಗಿರಿ ಬಯೋಸ್ಫಿಯರ್ ರಿಸರ್ವ್

ವಿಕಿಪೀಡಿಯದಿಂದ, ಇದು ಮುಕ್ತ ಹಾಗೂ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಿಶ್ವಕೋಶ
ನೀಲಗಿರಿ ಬಯೋಸ್ಫಿಯರ್ ರಿಸರ್ವ್
ದೊಡ್ಡಬೆಟ್ಟದ ತುದಿಯಿಂದ ನೀಲಗಿರಿ ಬೆಟ್ಟಗಳು
ಸ್ಥಳದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತ
ಪ್ರದೇಶ5,520 km2 (2,130 sq mi)
ಸ್ಥಾಪನೆ1986
ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿತಮಿಳುನಾಡು ಅರಣ್ಯ ಇಲಾಖೆ, ಕರ್ನಾಟಕ ಅರಣ್ಯ ಇಲಾಖೆ, ಕೇರಳ ಅರಣ್ಯ ಇಲಾಖೆ, ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ಟೈಗರ್


ನೀಲಗಿರಿ ಬಯೋಸ್ಫಿಯರ್ ರಿಸರ್ವ್ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದ ಪಶ್ಚಿಮ ಘಟ್ಟಗಳ ನೀಲಗಿರಿ ಪರ್ವತಗಳಲ್ಲಿರುವ ಜೀವಗೋಳದ ಮೀಸಲು ಪ್ರದೇಶವಾಗಿದೆ . ಇದು ತಮಿಳುನಾಡು, ಕರ್ನಾಟಕ ಮತ್ತು ಕೇರಳದಾದ್ಯಂತ ಹರಡಿರುವ ಭಾರತದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಸಂರಕ್ಷಿತ ಅರಣ್ಯ ಪ್ರದೇಶವಾಗಿದೆ . [೧] ಇದು ಸಂರಕ್ಷಿತ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಮುದುಮಲೈ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಉದ್ಯಾನವನ, ಮುಕುರ್ತಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಉದ್ಯಾನವನ, ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಸತ್ಯಮಂಗಲಂ ವನ್ಯಜೀವಿ ಅಭಯಾರಣ್ಯ , ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿರುವ ನಾಗರಹೊಳೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಉದ್ಯಾನವನ, ಬಂಡೀಪುರ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಉದ್ಯಾನವನವು, ಸೈಲೆಂಟ್ ವ್ಯಾಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಉದ್ಯಾನವನ, ಅರಾಲಂ ವನ್ಯಜೀವಿ ಅಭಯಾರಣ್ಯ, ವಯನಾಡ್ ವನ್ಯಜೀವಿ ಅಭಯಾರಣ್ಯ, ಮತ್ತು ಕೇರಳದ ಕರಿಂಪುಝಾ ವನ್ಯಜೀವಿ ಅಭಯಾರಣ್ಯ ಇದು ಸಂರಕ್ಷಿತ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. .

೫೦೦೦ ಚದರ ಕಿಲೋಮೀಟರ್‌ಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ನೀಲಗಿರಿಯ ಬೆಟ್ಟ ಶ್ರೇಣಿಗಳು ಮತ್ತು ಅದರ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಪರಿಸರಗಳ ಪರಿಸರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಯುನೆಸ್ಕೋ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧೯೮೬ ರಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯ ಮತ್ತು ಜೀವಗೋಳ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ನೀಲಗಿರಿ ಜೈವಿಕ ಮೀಸಲು ಎಂದು ಸ್ಥಾಪಿಸಿತು. ನೀಲಗಿರಿ ಬಯೋಸ್ಫಿಯರ್ ರಿಸರ್ವ್ ಭಾರತದ ಮೊದಲ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಗಣ್ಯ ಜೀವಗೋಳ ಮೀಸಲು ಪ್ರದೇಶವಾಗಿದೆ.ಇದು ಸಸ್ಯ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಂದ ಸಮೃದ್ಧವಾಗಿದೆ. ಬಡಗರು, ತೋಡಾ, ಕೋಟಗಳು, ಇರುಲ್ಲಾ, ಕುರುಂಬ, ಪನಿಯಾ, ಆದಿಯಾನ್, ಎಡನಾಡನ್ ಚೆಟ್ಟಿಗಳು, ಅಲ್ಲರ್, ಮಲಯನ್ ಮುಂತಾದ ಬುಡಕಟ್ಟು ಗುಂಪುಗಳು ಮೀಸಲು ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿವೆ. [೨] ಭಾರತದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಚಿನ್ನದ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳು ಕರ್ನಾಟಕ, ಕೇರಳ, [೩] [೪] ಮತ್ತು ತಮಿಳುನಾಡು ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಹರಡಿರುವ ನೀಲಗಿರಿ ಬಯೋಸ್ಫಿಯರ್ ರಿಸರ್ವ್ ಮತ್ತು ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಂಡಿವೆ. [೫]

ವ್ಯುತ್ಪತ್ತಿ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ನೀಲಗಿರಿ ಎಂಬ ಪದವು ಕನ್ನಡ / ಮಲಯಾಳಂ ಪದ ನೀಲಿ ಅಥವಾ ನೀಲಾ ಅಂದರೆ ನೀಲಿ ಮತ್ತು ಗಿರಿ ಎಂದರೆ ಪರ್ವತದಿಂದ ಬಂದಿದೆ. [೬] [೭]

ಇತಿಹಾಸ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

೧೯೭೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ, ಸುಮಾರು ೫,೬೭೦ ವಿಸ್ತೀರ್ಣದಲ್ಲಿ ನೀಲಗಿರಿ ಪರ್ವತಗಳನ್ನು ಭಾರತದ ಜೀವಗೋಳ ಮೀಸಲು ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಲು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಲಾಗಿದೆ. ಈ ಉದ್ದೇಶಿತ ಪ್ರದೇಶವು ೨,೨೯೦ ರ ಅರಣ್ಯ ವಲಯವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ , ೨,೦೨೦ ರ ಕೋರ್ ವಲಯ , ೧೩೩೦ ರ ಕೃಷಿ ವಲಯ ಮತ್ತು ೩೦ ಪುನಃಸ್ಥಾಪನೆ ವಲಯಗಳಿವೆ. ನೀಲಗಿರಿ ಬಯೋಸ್ಪಿಯರ್ ರಿಸರ್ವ್ ಅನ್ನು ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧೯೮೬ ರಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಯುನೆಸ್ಕೋದ ಮ್ಯಾನ್ ಅಂಡ್ ದಿ ಬಯೋಸ್ಪಿಯರ್ ಪ್ರೋಗ್ರಾಂ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಮೊದಲ ಜೀವಗೋಳ ಮೀಸಲು ಆಗಿದೆ. [೮]

ಭೂಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ನೀಲಗಿರಿ ಬಯೋಸ್ಫಿಯರ್ ರಿಸರ್ವ್ ನಕ್ಷೆ

ನೀಲಗಿರಿ ಬಯೋಸ್ಫಿಯರ್ ರಿಸರ್ವ್ ೫೫೨೦ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಿಸಿದೆ ಕೊಡಗು ಜಿಲ್ಲೆಯ ಪೂರ್ವ ಭಾಗದಿಂದ ಪೂರ್ವದಲ್ಲಿ ಈರೋಡ್ ಜಿಲ್ಲೆಯವರೆಗೆ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣದಲ್ಲಿ ಪಾಲಕ್ಕಾಡ್ ಅಂತರದವರೆಗೆ ೮೦ ರಿಂದ ೨೬೦೦ ಅಡಿ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿದೆ . ಇದು ೪೨೮೦ ರ ಬಫರ್ ವಲಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಮತ್ತು ೧೨೫೦.೩ ಕೋರ್ ಪ್ರದೇಶಗಳು , ೭೦೧.೮ ಅನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ . ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ, ೨೬೪.೫ ಕಿಮೀ ಕೇರಳದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ೨೭೪ ಕಿಮೀ ತಮಿಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಹೊಂದಿದೆ [೯]

ಈ ಮೀಸಲು ಉಷ್ಣವಲಯದ ಮತ್ತು ಉಪೋಷ್ಣವಲಯದ ತೇವಾಂಶವುಳ್ಳ ಅಗಲವಾದ ಎಲೆಗಳ ಕಾಡುಗಳು, ಘಟ್ಟಗಳ ಪಶ್ಚಿಮ ಇಳಿಜಾರುಗಳ ಉಷ್ಣವಲಯದ ತೇವಾಂಶವುಳ್ಳ ಕಾಡುಗಳಿಂದ ಉಷ್ಣವಲಯದ ಮತ್ತು ಉಪೋಷ್ಣವಲಯದ ಒಣ ಅಗಲವಾದ ಕಾಡುಗಳ ಪೂರ್ವ ಇಳಿಜಾರುಗಳಲ್ಲಿ ಉಷ್ಣವಲಯದ ಒಣ ಕಾಡುಗಳವರೆಗೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿದೆ. ಮಳೆಯ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ೫೦೦–೭೦೦೦ ಮಿಮೀ (೨೦–೨೭೬ ರಲ್ಲಿ) ಸುರಿಯುತ್ತದೆ. ಇದು ಮೂರು ಪರಿಸರ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ.ಅವುಗಳೆಂದರೆ ನೈಋತ್ಯ ಘಟ್ಟಗಳ ತೇವಾಂಶವುಳ್ಳ ಪತನಶೀಲ ಕಾಡುಗಳು, ನೈಋತ್ಯ ಘಟ್ಟಗಳ ಮಲೆನಾಡಿನ ಮಳೆಕಾಡುಗಳು ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ದಖನ್ ಪ್ರಸ್ಥಭೂಮಿ ಒಣ ಪತನಶೀಲ ಕಾಡುಗಳು . [೧೦]

ಫ್ಲೋರಾ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ನೀಲಗಿರಿ ಬೆಟ್ಟಗಳಲ್ಲಿ ಶೋಲಾ ಅರಣ್ಯ

ನೀಲಗಿರಿ ಬಯೋಸ್ಫಿಯರ್ ರಿಸರ್ವ್ ಸುಮಾರು ೨೦೦ ಔಷಧೀಯ ಸಸ್ಯಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ೩೭೦೦ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಸಸ್ಯ ಪ್ರಭೇದಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ೧೩೨ ಸ್ಥಳೀಯ ಹೂಬಿಡುವ ಸಸ್ಯಗಳು ನೀಲಗಿರಿ ಬಯೋಸ್ಫಿಯರ್ ರಿಸರ್ವ್ನಲ್ಲಿ ಸ್ಥಳೀಯ ಸಸ್ಯಗಳ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿವೆ . ಕುಂಠಿತಗೊಂಡ ನಿತ್ಯಹರಿದ್ವರ್ಣ ಮರಗಳು ೧೮೦೦ ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಶೋಲಾ ಅರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಎಪಿಫೈಟ್‌ಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. [೧೧]

೧೮ ಎತ್ತರದ ದೈತ್ಯ ಮರಗಳನ್ನು ಜೇನುಹುಳುಗಳು ( ಅಪಿಸ್ ಡೋರ್ಸಾಟಾ ) ಗೂಡುಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ಬಳಸುತ್ತದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಟೆಟ್ರಾಮೆಲ್ಸ್ ನುಡಿಫ್ಲೋರಾ, ಇಂಡಿಯನ್ ಲಾರೆಲ್ ( ಫಿಕಸ್ ಮೈಕ್ರೊಕಾರ್ಪಾ ), ಕೋರಮಂಡಲ್ ಎಬೊನಿ ( ಡಯೋಸ್ಪೈರೋಸ್ ಮೆಲನಾಕ್ಸಿಲಾನ್ ), ಹಳದಿ ಹಾವಿನ ಮರ ( ಸ್ಟೀರಿಯೊಸ್ಪೆರ್ಮಮ್ ಟೆಟ್ರಾಗೊನಮ್ ( ಮಾಲ್ಲೊಕಸ್ ಕಟೆಟ್ರಾಮಾಲಾ ), ) ಮತ್ತು ಅಕ್ರೊಕಾರ್ಪಸ್ ಫ್ರಾಕ್ಸಿನಿಫೋಲಿಯಸ್ ಗಳು ಇವೆ. [೧೨] ಜನವರಿಯಿಂದ ಮೇ ವರೆಗಿನ ಗರಿಷ್ಠ ಹೂಬಿಡುವ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ತೇಗ ( ಟೆಕ್ಟೋನಾ ಗ್ರ್ಯಾಂಡಿಸ್ ), ಕೆಂಪು ಸೀಡರ್ ( ಎರಿಥ್ರಾಕ್ಸಿಲಮ್ ಮೊನೊಜಿನಮ್ ), ಹಿಪ್ಟೇಜ್ ( ಹಿಪ್ಟೇಜ್ ಬೆಂಘಾಲೆನ್ಸಿಸ್ ), ದೊಡ್ಡ ಹೂವುಳ್ಳ ಬೇ ಮರ ( ಪರ್ಸಿಯಾ ಮ್ಯಾಕ್ರಂಥ), ಝುನ್ನಾ ಬೆರ್ರಿ ( ಝುನ್ಗೊಝೈಪ್ಹುಸ್ರಿ ) ಸೇರಿದಂತೆ ಕನಿಷ್ಠ ೭೩ ಜಾತಿಗಳು ಅರಳುತ್ತವೆ. ) ಮತ್ತು ತೆವಳುವ ಸ್ಮಾರ್ಟ್ವೀಡ್ ( ಪರ್ಸಿಕೇರಿಯಾ ಚೈನೆನ್ಸಿಸ್ )ಗಳು ಇವೆ. ಅವು ದೈತ್ಯ ಜೇನುನೊಣ, ಏಷ್ಯಾಟಿಕ್ ಜೇನುಹುಳು ( ಅಪಿಸ್ ಸೆರಾನಾ ), ಕೆಂಪು ಕುಬ್ಜ ಜೇನುನೊಣ ( ಎ . ಫ್ಲೋರಿಯಾ) ಮತ್ತು ಟ್ರಿಗೋನಾ ಜೇನುನೊಣಗಳಿಂದ ಪರಾಗಸ್ಪರ್ಶವನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿವೆ. [೧೩]

ಪ್ರಾಣಿಸಂಕುಲ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಪಕ್ಷಿಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

Nilgiri laughingthrush

ನೀಲಗಿರಿ ಬಯೋಸ್ಫಿಯರ್ ರಿಸರ್ವ್ ಪಶ್ಚಿಮ ಘಟ್ಟಗಳಿಗೆ ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿರುವ ೧೪ ಪಕ್ಷಿ ಪ್ರಭೇದಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ, ನೀಲಗಿರಿ ಲಾಫಿಂಗ್‌ಥ್ರಷ್ ( ಸ್ಟ್ರೋಫೋಸಿಂಕ್ಲಾ ಕ್ಯಾಚಿನ್ನಾನ್ಸ್ ) ೧,೨೦೦ ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ವಾಸಿಸುತ್ತದೆ. . ನೀಲಗಿರಿ ಮರದ ಪಾರಿವಾಳ, ಮಲಬಾರ್ ಬೂದು ಹಾರ್ನ್‌ಬಿಲ್, ಮಲಬಾರ್ ಪ್ಯಾರಾಕೀಟ್, ಬಿಳಿ-ಹೊಟ್ಟೆಯ ಟ್ರೀಪೈ, ಬಿಳಿ-ಹೊಟ್ಟೆಯ ಶಾರ್ಟ್‌ವಿಂಗ್ , ಬೂದು-ತಲೆಯ ಬುಲ್‌ಬುಲ್, ಬೂದು-ಎದೆಯ ನಗುವ ಥ್ರಷ್, ರೂಫಸ್ ಬ್ಯಾಬ್ಲರ್, ಕಪ್ಪು-ಮತ್ತು- ಇತರ ಸ್ಥಳೀಯ ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಸಸ್ಯಗಳು,ಫ್ಲೈಕ್ಯಾಚರ್ ಮತ್ತು ನೀಲಗಿರಿ ಪಿಪಿಟ್ ಸೇರಿವೆ. [೧೪]

ಸಸ್ತನಿಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

Asian elephants at the Kabini River

ನೀಲಗಿರಿ ಬಯೋಸ್ಫಿಯರ್ ರಿಸರ್ವ್ ಮತ್ತು ಪಕ್ಕದ ಪ್ರದೇಶಗಳು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಏಷ್ಯನ್ ಆನೆ ( ಎಲಿಫಾಸ್ ಮ್ಯಾಕ್ಸಿಮಸ್ ) ಜನಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ೨೦೦೭ ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸುಮಾರು ೫೭೫೦ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಎಂದು ಅಂದಾಜಿಸಲಾಗಿದೆ. ಹಿಂಡುಗಳು ೫೬೨–೮೦೦ ರಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುತ್ತವೆ ದೊಡ್ಡ ಮನೆ ಶ್ರೇಣಿಗಳು ಮತ್ತು ಶುಷ್ಕ ಋತುವಿನಲ್ಲಿ ದೀರ್ಘಕಾಲಿಕ ಜಲಮೂಲಗಳಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟುಗೂಡುತ್ತವೆ. [೧೫]

ಪ್ರಾಣಿಸಂಕುಲವು ೧೦೦ ಜಾತಿಯ ಸಸ್ತನಿಗಳು, ೩೭೦ ಜಾತಿಯ ಪಕ್ಷಿಗಳು, ೮೦ ಜಾತಿಯ ಸರೀಸೃಪಗಳು, ಸುಮಾರು ೩೯ ಜಾತಿಯ ಮೀನುಗಳು, ೩೧ ಉಭಯಚರಗಳು ಮತ್ತು ೩೧೬ ಜಾತಿಯ ಚಿಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಇದು ಬಂಗಾಳ ಹುಲಿ, ಭಾರತೀಯ ಚಿರತೆ, ಚಿತಾಲ್ ಜಿಂಕೆ, ಗೌರ್, ಸಾಂಬಾರ್ ಜಿಂಕೆ, ಧೋಲೆ, ಗೋಲ್ಡನ್ ನರಿ, ಭಾರತೀಯ ಹಂದಿ, ನೀಲಗಿರಿ ತಾಹ್ರ್, ಭಾರತೀಯ ಮಚ್ಚೆಯುಳ್ಳ ಚೆವ್ರೊಟೈನ್, ಕಪ್ಪು ಬಕ್, ಏಷ್ಯನ್ ಪಾಮ್ ಸಿವೆಟ್, ಸ್ಲಾತ್ ಕರಡಿ, ನಾಲ್ಕು ಕೊಂಬಿನಂಥ ಸಸ್ತನಿಗಳಿಗೆ ನೆಲೆಯಾಗಿದೆ. ನೀಲಗಿರಿ ಮಾರ್ಟೆನ್, ಭಾರತೀಯ ಕ್ರೆಸ್ಟೆಡ್ ಮುಳ್ಳುಹಂದಿ, ಮಲಬಾರ್ ದೈತ್ಯ ಅಳಿಲು, ಜೇನು ಬ್ಯಾಡ್ಜರ್, ಭಾರತೀಯ ಬೂದು ಮುಂಗುಸಿ, ಭಾರತೀಯ ಪ್ಯಾಂಗೋಲಿನ್, ಭಾರತೀಯ ನರಿ, ನಯವಾದ ಲೇಪಿತ ನೀರುನಾಯಿ, ಮತ್ತು ಚಿತ್ರಿಸಿದ ಬ್ಯಾಟ್ . ಪ್ರೈಮೇಟ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಂಹ ಬಾಲದ ಮಕಾಕ್, ನೀಲಗಿರಿ ಲಾಂಗೂರ್, ಗ್ರೇ ಲಾಂಗೂರ್ ಮತ್ತು ಬಾನೆಟ್ ಮಕಾಕ್ ಸೇರಿವೆ.

ಉಭಯಚರಗಳು ಮತ್ತು ಸರೀಸೃಪಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಉಭಯಚರಗಳಲ್ಲಿ ನೇರಳೆ ಕಪ್ಪೆ, ಸೈಲೆಂಟ್ ವ್ಯಾಲಿ ಬ್ರಷ್ ಕಪ್ಪೆ, ಮಲಬಾರ್ ಗ್ಲೈಡಿಂಗ್ ಕಪ್ಪೆ, ಬೆಡ್ಡೋಮಿಕ್ಸಾಲಸ್ ಸೇರಿವೆ. ಭಾರತದ ಉಭಯಚರ ಪ್ರಭೇದಗಳಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಐವತ್ತು ಪ್ರತಿಶತವು ಈ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಬ್ರಾಚಿಯೋಪಿಹಿಡಿಯಮ್, ದ್ರಾವಿಡೋಗೆಕ್ಕೊ, ಮೆಲನೋಫಿಡಮ್, ರಿಸ್ಟೆಲ್ಲಾ, ಸೇಲಿಯಾ, ಪ್ಲೆಕ್ಟ್ರಸ್, ಟೆರೆಟ್ರಸ್ ಮತ್ತು ಕ್ಸೈಲೋಫಿಸ್ ಜಾತಿಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ಸುಮಾರು ತೊಂಬತ್ತು ಜಾತಿಯ ಸರೀಸೃಪಗಳು ಇವೆ. [೧೪]

ಬೆದರಿಕೆಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

೨೦೧೯ ರಲ್ಲಿ ಬಂಡೀಪುರ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಉದ್ಯಾನವನದಲ್ಲಿ ಕಾಡ್ಗಿಚ್ಚು

ಸಂರಕ್ಷಿತ ಪ್ರದೇಶಗಳ ಹೊರಗಿನ ಶೋಲಾ ಅರಣ್ಯಗಳು ವಿಘಟನೆಯಿಂದ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ವಸಾಹತುಗಳ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿಅಪಾಯದಲ್ಲಿದೆ. [೧೬] ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿ ಪ್ಯಾಸಿಫ್ಲೋರಾ ಮೊಲ್ಲಿಸ್ಸಿಮಾದ ತ್ವರಿತ ಮತ್ತು ದಟ್ಟವಾದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯು ಶೋಲಾ ಅರಣ್ಯದ ತೇಪೆಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಥಳೀಯ ಮರಗಳ ಜಾತಿಗಳ ಪುನರುತ್ಪಾದನೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಂಧಿಸುತ್ತದೆ. [೧೭]

ಬೇಟೆ, ಅರಣ್ಯನಾಶ, ಕಾಡ್ಗಿಚ್ಚು ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಬುಡಕಟ್ಟುಗಳಿಗೆ ಅಪಾಯಗಳು ಮುಖ್ಯ ಬೆದರಿಕೆಗಳಾಗಿವೆ. ೧೯೭೨ ರಲ್ಲಿ ಕಾನೂನಿನಿಂದ ಬೇಟೆಯಾಡುವುದನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಿದ್ದರೂ, ಜನರು ಇನ್ನೂ ಚರ್ಮ, ತುಪ್ಪಳ ಅಥವಾ ದಂತಗಳಿಗಾಗಿ ಹುಲಿಗಳು, ಆನೆಗಳು ಮತ್ತು ಚಿಟಾಲ್‌ಗಳಂತಹ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಅಕ್ರಮವಾಗಿ ಬೇಟೆಯಾಡುತ್ತಾರೆ. ಕೃಷಿ ಅಥವಾ ಜಾನುವಾರುಗಳಿಗಾಗಿ ಅರಣ್ಯ ನಾಶವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಜಾನುವಾರುಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ರೈತರೇ ಕೊಲ್ಲುತ್ತಾರೆ. ಕಾಡಿನ ಬೆಂಕಿ ಸಸ್ಯಗಳನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಸ್ಥಳೀಯ ಬುಡಕಟ್ಟುಗಳನ್ನು ಅವರ ತಾಯ್ನಾಡಿನಿಂದ ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ.ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಬುಡಕಟ್ಟು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ನಷ್ಟವಾಗಿದೆ.

ಸಹ ನೋಡಿ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

  • ಇಂಡಿಯನ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಆಫ್ ಫಾರೆಸ್ಟ್ರಿ ರಿಸರ್ಚ್ ಅಂಡ್ ಎಜುಕೇಶನ್

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

  1. ↑ Correspondent, Legal (2021-01-27). "Conservationist joins SC panel on elephant corridor case". The Hindu (in Indian English). ISSN 0971-751X. Retrieved 2021-01-28.
  2. ↑ About Nilgiri Biosphere Reserve (NBR) Error in webarchive template: Check |url= value. Empty. – www.nilgiribiospherereserve.com
  3. ↑ "Physical divisions of Malappuram" (PDF). censusindia.gov.in. pp. 21–22.
  4. ↑ "Mineral Resources in Kerala".
  5. ↑ Premkumar, Rohan (10 March 2018). "The clandestine gold diggers of the Nilgiris". The Hindu. Retrieved 4 June 2021.
  6. ↑ Evans, T. (1886). "Tödas. Aborigines of the Nilgiri Hill, South India". The Missionary Herald of the Baptist Missionary Society: 398–400.
  7. ↑ Lengerke, H.J.v. (1977). The Nilgiris: Weather and Climate of a Mountain Area in South India (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Wiesbaden: Steiner. p. 5. ISBN 9783515026406.
  8. ↑ The Nilgiri Biosphere Reserve: A Review of Conservation Status with Recommendations for a Wholistic Approach to Management (Report). http://unesdoc.unesco.org/images/0011/001137/113753eo.pdf. 
  9. ↑ The Nilgiri Biosphere Reserve: A Review of Conservation Status with Recommendations for a Wholistic Approach to Management (Report). http://unesdoc.unesco.org/images/0011/001137/113753eo.pdf. Ranjit Daniels, R.J. & Vijayan, V.S. (1996). The Nilgiri Biosphere Reserve: A Review of Conservation Status with Recommendations for a Wholistic Approach to Management (PDF) (Report). Working Paper No. 16. Paris: UNESCO South-South Co-operation Programme for Environmentally Sound Socio-Economic Development in the Humid Tropics.
  10. ↑ Wikramanayake, Eric D. (2002). Terrestrial ecoregions of the Indo-Pacific: a Conservation Assessment. Washington, D.C.: Island Press. pp. 284–285. ISBN 1-55963-923-7. OCLC 48435361.
  11. ↑ Chandrashekara, U.M.; Muraleedharan, P.K.; Sibichan, V. (2006). "Anthropogenic pressure on structure and composition of a shola forest in Kerala, India". Journal of Mountain Science. 3 (1): 58–70. doi:10.1007/s11629-006-0058-0.
  12. ↑ Thomas, S.G.; Varghese, A.; Roy, P.; Bradbear, N.; Potts, S.G.; Davidar, P. (2009). "Characteristics of trees used as nest sites by Apis dorsata (Hymenoptera, Apidae) in the Nilgiri Biosphere Reserve, India" (PDF). Journal of Tropical Ecology. 25 (5): 559–562. doi:10.1017/S026646740900621X.
  13. ↑ Thomas, S.G.; Rehel, M.S.; Varghese, A.; Davidar, P.; Potts, S.G. (2009). "Social bees and food plant associations in the Nilgiri Biosphere Reserve, India". Tropical Ecology. 50 (1): 79–88.
  14. ↑ ೧೪.೦ ೧೪.೧ Wikramanayake, Eric D. (2002). Terrestrial ecoregions of the Indo-Pacific: a Conservation Assessment. Washington, D.C.: Island Press. pp. 284–285. ISBN 1-55963-923-7. OCLC 48435361.Wikramanayake, Eric D. (2002). Terrestrial ecoregions of the Indo-Pacific: a Conservation Assessment. Washington, D.C.: Island Press. pp. 284–285. ISBN 1-55963-923-7. OCLC 48435361.
  15. ↑ Baskaran N.; Kanakasabai, R.; Desai, A.A. (2018). "Ranging and spacing behaviour of Asian Elephant (Elephas maximus Linnaeus) in the tropical forests of Southern India". In Sivaperuman, C.; Venkataraman, K. (eds.). Indian Hotspots. Singapore: Springer. pp. 295–315. doi:10.1007/978-981-10-6605-4_15. ISBN 978-981-10-6604-7.
  16. ↑ Chandrashekara, U.M.; Muraleedharan, P.K.; Sibichan, V. (2006). "Anthropogenic pressure on structure and composition of a shola forest in Kerala, India". Journal of Mountain Science. 3 (1): 58–70. doi:10.1007/s11629-006-0058-0.Chandrashekara, U.M.; Muraleedharan, P.K. & Sibichan, V. (2006). "Anthropogenic pressure on structure and composition of a shola forest in Kerala, India". Journal of Mountain Science. 3 (1): 58–70. doi:10.1007/s11629-006-0058-0. S2CID 55780505.
  17. ↑ Jose, F.C. (2012). "The 'living fossil' shola plant community is under threat in upper Nilgiris". Current Science. 102 (8): 1091–1092.

[[ವರ್ಗ:Pages with unreviewed translations]]

"https://kn.wikipedia.org/w/index.php?title=ಸದಸ್ಯ:Kavya.S.M/ನೀಲಗಿರಿ_ಬಯೋಸ್ಫಿಯರ್_ರಿಸರ್ವ್&oldid=1148602" ಇಂದ ಪಡೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ