ರೋಹಿಣಿ (ಕೃಷ್ಣನ ಪತ್ನಿ)
ರೋಹಿಣಿಯು ಹಿಂದೂ ದೇವರಾದ ಕೃಷ್ಣನ ರಾಣಿಯಾಗಿದ್ದು, ದ್ವಾಪರ ಯುಗದಲ್ಲಿ (ಯುಗ) ವಿಷ್ಣು ದೇವರ ಅವತಾರ ಮತ್ತು ದ್ವಾರಕಾ ರಾಜ. ಹಿಂದೂ ಮಹಾಕಾವ್ಯ ಮಹಾಭಾರತ, ವಿಷ್ಣು ಪುರಾಣ, ಭಾಗವತ ಪುರಾಣ , ಮತ್ತು ಮಹಾಭಾರತದ ಅನುಬಂಧವಾದ ಹರಿವಂಶದಲ್ಲಿ ಆಕೆಯನ್ನು ರಾಣಿ ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ . ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಎಂಟು ಪ್ರಧಾನ ರಾಣಿ-ಪತ್ನಿಯರು, ಅಷ್ಟಭಾರ್ಯ ಮತ್ತು ೧೬,೦೦೦ ಅಥವಾ ೧೬,೧೦೦ ವಿಧ್ಯುಕ್ತ ಪತ್ನಿಯರು ಇದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ರೋಹಿಣಿಯನ್ನು ಕೆಲವು ಪಟ್ಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟಭಾರ್ಯ ಅಥವಾ ರಾಣಿ ಜಾಂಬವತಿಯೊಂದಿಗೆ ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಬೇರೆ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಇತರ ಹೆಂಡತಿಯರ ಮುಖ್ಯಸ್ಥೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಜಾಂಬವತಿಯೊಡನೆ ಒಡನಾಟ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ರೋಹಿಣಿ ಬಹಳ ಸುಂದರಿ ಎಂದು ವಿಷ್ಣು ಪುರಾಣ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಧರ್ಮಗ್ರಂಥದ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಕಾರರಾದ ರತ್ನಾಗ್ರಭ ಅವರು ಅವಳನ್ನು ಅಷ್ಟಭಾರ್ಯರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳಾಗಿ ಸೇರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವಳನ್ನು ಜಾಂಬವತಿಯೊಂದಿಗೆ ಗುರುತಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವನು ರೋಹಿಣಿಯನ್ನು ರಾಣಿಯ ಜನ್ಮನಾಮವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಜಾಂಬವತಿ ಎಂಬ ಪೋಷಕ ಅಕ್ಷರಶಃ " ಜಾಂಬವನ ಮಗಳು" ಅವಳ ವಿಶೇಷಣವಾಗಿದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಮತ್ತೊಬ್ಬ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಕಾರ ಶ್ರೀಧರ ಇದನ್ನು ಒಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವಳನ್ನು ಜಾಂಬವತಿಯಿಂದ ಭಿನ್ನ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆಕೆಗೆ ವಿಕಿರಣ, ತಾಮ್ರಪಕ್ಷ ಮತ್ತು ಇತರ ಪುತ್ರರಿದ್ದರು ಎಂದು ವಿಷ್ಣು ಪುರಾಣವು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ. [೧] ಹರಿವಂಶವು ರೋಹಿಣಿಯು ಜಾಂಬವತಿಯ ಪರ್ಯಾಯ ಹೆಸರಾಗಿರಬಹುದು ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. [೨] ವಿಷ್ಣು ಪುರಾಣ ಮತ್ತು ಭಾಗವತ ಪುರಾಣದಲ್ಲಿ ರೋಹಿಣಿ ಮತ್ತು ಜಾಂಬವತಿ ವಿಭಿನ್ನ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಎಂದು ಭಾರತಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಹೊರೇಸ್ ಹೇಮನ್ ವಿಲ್ಸನ್ ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ೮ ಮುಖ್ಯ ರಾಣಿಯರ ಮೂಲ ಪಟ್ಟಿಗೆ ಅವಳು ನಂತರ ಸೇರ್ಪಡೆಯಾಗಬಹುದೆಂದು ಅವನು ಭಾವಿಸುತ್ತಾನೆ. [೧]
ಪ್ರಧಾನವಲ್ಲದ ಹೆಂಡತಿಯರ ಮುಖ್ಯಸ್ಥ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಎಂಟು ಪ್ರಧಾನ ಪತ್ನಿಯರನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದಾಗ ಭಾಗವತ ಪುರಾಣವು ಅವಳನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುವುದಿಲ್ಲ. [೩] ರೋಹಿಣಿ ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣರಿಗೆ ಅನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಪುತ್ರರಿದ್ದಾರೆಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ, ಅವರಲ್ಲಿ ದೀಪ್ತಿಮಾನ್ ಮತ್ತು ತಾಮ್ರತಪ್ತರನ್ನು ಮಾತ್ರ ಹೆಸರಿಸಲಾಗಿದೆ. [೪] ಧರ್ಮಗ್ರಂಥದ ಅನೇಕ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳು ಮತ್ತು ಭಾಷಾಂತರಗಳು ರೋಹಿಣಿಯನ್ನು ೧೬,೦೦೦ ಪ್ರಧಾನವಲ್ಲದ ಹೆಂಡತಿಯರಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತವೆ - ಅವರು ರಾಕ್ಷಸ ನರಕಾಸುರನಿಂದ ಅಪಹರಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು ಮತ್ತು ರಾಕ್ಷಸನನ್ನು ಕೊಂದ ನಂತರ ಅವರು ಕೃಷ್ಣನಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. [೩] [೪] [೫]
ಸಾವು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಕೃಷ್ಣನ ಮರಣ ಮತ್ತು ಅವನ ಓಟದ ಅಂತ್ಯವನ್ನು ವಿವರಿಸುವ ಮಹಾಭಾರತದ ಮೌಸಲಾ ಪರ್ವವು ರೋಹಿಣಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಕೃಷ್ಣನ ನಾಲ್ವರು ಪತ್ನಿಯರು ಅವನ ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆಯ ಚಿತೆಗೆ ಹಾರಿ ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವೇ ಸುಟ್ಟುಹಾಕಿದರು ಎಂದು ದಾಖಲಿಸುತ್ತದೆ. [೬]
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]- ↑ ೧.೦ ೧.೧ Horace Hayman Wilson (1870). The Vishńu Puráńa: a system of Hindu mythology and tradition. Trübner. pp. 79-83, 107. Retrieved 20 February 2013.
- ↑ Hopkins, Edward Washburn (1915). Epic mythology. Strassburg K.J. Trübner. p. 13. ISBN 0-8426-0560-6.
- ↑ ೩.೦ ೩.೧ Prabhupada. "Bhagavata Purana 10.61.18". Bhaktivedanta Book Trust. Archived from the original on 2014-09-21.
- ↑ ೪.೦ ೪.೧ Swami Venkatesananda; Venkatesananda (Swami.) (1989). The Concise Śrīmad Bhāgavataṁ. SUNY Press. pp. 301, 323. ISBN 978-1-4384-2283-1. Retrieved 2 March 2013.
- ↑ Jagdish Lal Shastri; Arnold Kunst. Ancient Indian tradition & mythology. Motilal Banarsidass. p. 1649. Retrieved 2 March 2013.
- ↑ Kisari Mohan Ganguli. "The Mahabharata, Book 16: Mausala Parva". Sacred-texts.com. Retrieved 18 March 2013.