ಸದಸ್ಯ:Sandhya P.M/ಪತಂಜಲಿಯ ಯೋಗಸೂತ್ರಗಳು
ಯೋಗಾಭ್ಯಾಸದ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ವಿವರಣೆಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡ ಪತಂಜಲಿ ಯ ಯೋಗಸೂತ್ರವು ೧೯೫ ಶ್ಲೋಕಗಳ ಸಂಸ್ಕ್ರತ ಪಠ್ಯವಾಗಿದೆ . ಅಷ್ಟಾಂಗ , ಸಮಾಧಿಯಲ್ಲಿ ಅಂತ್ಯಗೊಳ್ಳುವ ಅಭ್ಯಾಸದ ಎಂಟು ಅಂಶಗಳು, ಧ್ಯಾನದ ವಸ್ತುವಿನ ಮೇಲೆ ಮನಸ್ಸಿನ ಏಕಾಗ್ರತೆ, ಅವುಗಳೆಂದರೆ ಯಮ (ಆಚರಣೆಗಳು), ನಿಯಮ (ಆಚರಣೆಗಳು), ಆಸನ (ಯೋಗ ಭಂಗಿಗಳು), ಪ್ರಾಣಾಯಾಮ (ಉಸಿರು) ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದೆ. ನಿಯಂತ್ರಣ), ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರ (ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ), ಧಾರಣ ( ಮನಸ್ಸಿನ ಏಕಾಗ್ರತೆ), ಧ್ಯಾನ (ಧ್ಯಾನ) ಮತ್ತು ಸಮಾಧಿ (ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ). ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅದರ ಮುಖ್ಯ ಗುರಿ ಕೈವಲ್ಯ , ಪುರುಷನ ವಿವೇಚನೆ, ಸಾಕ್ಷಿ-ಪ್ರಜ್ಞೆ, ಪ್ರಕೃತಿಯಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿದೆ, ಅರಿವಿನ ಉಪಕರಣ, ಮತ್ತು ಪ್ರಕೃತಿಯ ಗೊಂದಲಮಯ ಕಲ್ಮಶಗಳಿಂದ ಪುರುಷನನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸುವುದು.
ಯೋಗ ಸೂತ್ರಗಳು ಸಾಂಖ್ಯ - ಪುರುಷ ಮತ್ತು ಪ್ರಕೃತಿಯ ಕಲ್ಪನೆಗಳ ಮೇಲೆ ನಿರ್ಮಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳಿಗೆ ಪೂರಕವಾಗಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಇದು ಬೌದ್ಧಧರ್ಮಕ್ಕೆ ನಿಕಟವಾಗಿ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ, ಅದರ ಕೆಲವು ಪರಿಭಾಷೆಯನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೂ, ಸಾಂಖ್ಯ, ಯೋಗ, ವೇದಾಂತ, ಹಾಗೆಯೇ ಜೈನ ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮಗಳು ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಚಲಿತದಲ್ಲಿದ್ದ ಭಕ್ತಿ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು ಮತ್ತು ವೈದಿಕ ಆಚರಣೆಗಳಿಗೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ ಪ್ರಾಚೀನ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ತಪಸ್ವಿ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳ ವಿಶಾಲ ಸ್ಟ್ರೀಮ್‌ನ ವಿಭಿನ್ನ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತವೆ.