ಸಮಾಧಿ
ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮ, ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮ, ಜೈನ ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ಯೋಗಿಕ ಪಂಥಗಳಲ್ಲಿ ಸಮಾಧಿ ಪದವು ಧ್ಯಾನಸ್ಥ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಯೋಗಿಕ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳಲ್ಲಿ, ಇದು ಧ್ಯಾನದ ಅಭ್ಯಾಸದಿಂದ ಸಾಧಿಸಲಾದ ವಿಚಾರಯುತ ಮಗ್ನತೆ ಅಥವಾ ಬಾಹ್ಯಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದ ಸ್ಥಿತಿ.[೧]
ಅಷ್ಟಾಂಗ ಯೋಗ ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿ, ಇದು ಪತಂಜಲಿಯ ಯೋಗಸೂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಲಾದ ಎಂಟನೇ ಹಾಗೂ ಅಂತಿಮ ಅಂಗವಾಗಿದೆ.[೨][೩]
ಸಮಾಧಿಯು ಧ್ಯಾನದ ಉದ್ದೇಶದೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುವಿಕೆಯಾಗಿದೆ. ಧ್ಯಾನದ ಕ್ರಿಯೆ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನದ ಉದ್ದೇಶದ ನಡುವೆ ಯಾವುದೇ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿಲ್ಲ. ಸಮಾಧಿ ಎರಡು ಪ್ರಕಾರಗಳದ್ದಾಗಿದೆ, ಧ್ಯಾನದ ಉದ್ದೇಶದ ಆಸರೆ ಇರುವಂಥದ್ದು ಮತ್ತು ಇಲ್ಲದಿರುವಂಥದ್ದು:
- ಸಂಪ್ರಜ್ಞಾತ ಸಮಾಧಿ ಅಥವಾ ಸವಿಕಲ್ಪ ಸಮಾಧಿ ಅಥವಾ ಸಬೀಜ ಸಮಾಧಿ. ಇದು ಉದ್ದೇಶದ ಆಸರೆಯಿಲ್ಲದ ಧ್ಯಾನ. ಸಂಪ್ರಜ್ಞಾತ ಸಮಾಧಿಯು ವಿವೇಚನೆ, ಪರ್ಯಾಲೋಚನೆ, ಆನಂದ, ನನ್ನತನಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ.
- ಅಸಂಪ್ರಜ್ಞಾತ ಸಮಾಧಿ ಅಥವಾ ನಿರ್ವಿಕಲ್ಪ ಸಮಾಧಿ ಅಥವಾ ನಿರ್ಬೀಜ ಸಮಾಧಿ: ಇದು ಉದ್ದೇಶವಿರದ ಧ್ಯಾನವಾಗಿದ್ದು, ಅತ್ಯಂತ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾದ ಅಂಶವಾದ ಪುರುಷ ಅಥವಾ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಜ್ಞಾನವಾಗಿ ಪರಿಣಮಿಸುತ್ತದೆ.
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
- ↑ Sarbacker 2012.
- ↑ "The eight limbs, The core of Yoga". Expressions of Spirit.
- ↑ "8 Limbs of Yoga: Samādhi". families.