ಸದಸ್ಯ:Amith s j
ಸುಶ್ರುತ:
ಮೊದಲ ಜೀವನ :[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
(ಕ್ರಿ. ಪೂ. ಆರನೇ ಶತಮಾನ)
(ರೋಗಗಳ ಕಾರಣಗಳು ಮತ್ತು ಔಷಧಗಳು)
ಆಯುರ್ವೇದದ ಮೂಲ ಪುರುಷನಾದ ಧನ್ವಂತರಿಯ ಶಿಷ್ಯ, ಸುಶ್ರುತ, ಭಾರತೀಯರಿಗೆ ಪೂಜನೀಯ. ಪ್ರಾಚೀನ ವೈದ್ಯಶಾಸ್ತ್ರ ಪಾರಂಗತರಲ್ಲಿ ಇವರಿಗೆ ಗಣ್ಯಸ್ಥಾನ. ಸುಶ್ರುತರ ಹುಟ್ಟು-ಸಾವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಖಚಿತವಾಗಿ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಇವರು ಕ್ರಿ. ಪೂ. ೬ನೆಯ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಇದ್ದರೆಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇವರು ರಚಿಸಿದ ವೈದ್ಯ ಸಂಹಿತೆ ಅವರ ಹೆಸರನ್ನೇ ಹೊತ್ತಿದೆ. ಅದು ಪ್ರಾಚೀನ ವೈದ್ಯಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಅಪೂರ್ವ ಗ್ರಂಥವೆಂದು ಮಾನ್ಯ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.
ದೇಹದ ಮೂಳೆಗಳು, ಕೀಲುಗಳು ಮತ್ತು ಸ್ನಾಯುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿದ್ದ ಸುಶ್ರುತ ಹೃದಯ, ಶಿರಸ್ಸು, ಪಕ್ವಾಶಯ, ಆಮಾಶಯ ಮತ್ತು ಗರ್ಭಾಶಯಗಳ ಕಾರ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿವಳಿಕೆಯನ್ನೂ ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಮನುಷ್ಯನ ಶರೀರದಲ್ಲಿ ವಾತ, ಪಿತ್ತ, ಕಫ ವಹಿಸುವ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಗುರುತಿಸಿದ್ದರು. ಪಿತ್ತದ, ಕಫದ ಬಗೆಗಳನ್ನು ಪಟ್ಟಿಮಾಡಿದ ಸುಶ್ರುತ ಅವುಗಳ ದೋಷಗಳಿಂದಾಗುವ ರೋಗಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ರೋಗದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಘಟ್ಟಗಳು ಐದು. ಮೊದಲನೆಯ ಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ದೋಷಗಳು ಸಂಗ್ರಹವಾಗುತ್ತವೆ. ತರುವಾಯದ ಘಟ್ಟಗಳಲ್ಲಿ ಅವು ಹರಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ, ಪ್ರಕೋಪಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ, ಹುದುಗೆದ್ದು ಪ್ರಸರಣಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಪೂರ್ವ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಅಂತ್ಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ, ರೋಗಗಳನ್ನು ನಾಲ್ಕು ಗುಂಪುಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಿದ ಇವರು ಅವುಗಳ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗೆ ಉಪಯುಕ್ತವಾದಂಥ ವನಸ್ಪತಿ ಮತ್ತು ಖನಿಜ ರೂಪದ ಔಷಧಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸಹ ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ರೋಗದ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯನ್ನು ಅದರ ಪ್ರಾರಂಭದ ಹಂತದಲ್ಲೇ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಬೇಕು. ರೋಗ ಅತಿಯಾಗಿ ಉಲ್ಬಣಿಸಿ ಸಾವು ಸಮೀಪಿಸಿದಾಗ ಯಾವ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯಿಂದಲೂ ಪ್ರಯೋಜನವಾಗದು ಎಂದು ಸುಶ್ರುತ ಸುಮಾರು ೨೪೦೦ ವರ್ಷಗಳಷ್ಟು ಹಿಂದೆ ಹೇಳಿದ ಮಾತು ಇಂದು ಕೂಡ ಪ್ರಸಕ್ತವಾಗಿದೆ.
ವೈದ್ಯ ಬದುಕು :[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಲ್ಲಿಯೇ ಅದ್ಭುತ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮಾಡಿ ಅನೇಕ ರೋಗಿಗಳನ್ನು ಇವರು ಬದುಕಿಸಿದ್ದರೆಂಬ ಪ್ರತೀತಿ ಇದೆ.
ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಸುಶ್ರೂತ ಪ್ರವರ್ತಕರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ "ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ವಿಭಾಗ" ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಗುಣಪಡಿಸುವ ಕಲೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ಕನಿಷ್ಠ ಪಕ್ಷಪಾತಕ್ಕೆ ಹೊಣೆಗಾರರಾಗಿದ್ದಾರೆ ". ಅವರು ಸಹಾಯದಿಂದ ಮಾನವ ಅಂಗರಚನಾಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರು. ಸುಶ್ರುತ ಸಂಹಿತೆಯಲ್ಲಿ, 1100 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ರೋಗಗಳ ಜ್ವರ ಸೇರಿದಂತೆ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಲಾಗಿದೆ
ಇಪ್ಪತ್ತಾರು ವಿಧಗಳು, ಎಂಟು ರೀತಿಯ ಕಾಮಾಲೆ ಮತ್ತು ಇಪ್ಪತ್ತು ರೀತಿಯ ಮೂತ್ರದ ದೂರುಗಳು.
760 ಸಸ್ಯಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಭಾಗಗಳು, ಬೇರುಗಳು, ತೊಗಟೆ, ರಸ, ರಾಳ, ಹೂವುಗಳು ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು.
ದಾಲ್ಚಿನ್ನಿ, ಎಳ್ಳು, ಮೆಣಸುಗಳು, ಏಲಕ್ಕಿ, ಶುಂಠಿ ಇಂದಿಗೂ ಸಹ ಮನೆಯ ಪರಿಹಾರೋಪಾಯಗಳಾಗಿವೆ.
ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಸತ್ತ ದೇಹವನ್ನು ಆಯ್ಕೆಮಾಡುವ ಮತ್ತು ಸಂರಕ್ಷಿಸುವ ವಿಧಾನವಾದ ಸುಸುತು ಸಂಹಿತೆಯಲ್ಲಿ ಅದರ ವಿವರವಾದ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಸಹ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಹಳೆಯ ಮನುಷ್ಯ ಅಥವಾ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸತ್ತ ದೇಹತೀವ್ರ ರೋಗದಿಂದ ಮರಣಿಸಿದವರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕೆ ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಡಲಿಲ್ಲ. ದೇಹದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸ್ವಚ್ಛಗೊಳಿಸಲು ಮತ್ತು ಮರದ ತೊಗಟೆಯಲ್ಲಿ ಸಂರಕ್ಷಿಸಲಾಗಿದೆ. ನಂತರ ಅದನ್ನು ಕೇಜ್ನಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲಾಗಿತ್ತು.
ಜ್ಞಾನ :[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಮತ್ತು ನದಿಯ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಮರೆಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ನದಿಯ ಪ್ರವಾಹವು ಮೆದುಗೊಂಡಿತು. ನಂತರ ಏಳು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಅದು ನದಿಯಿಂದ ತೆಗೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿತು. ನಂತರ ಇದನ್ನು ಹುಲ್ಲು ಮಾಡಿದ ಬ್ರಷ್ನಿಂದ ಸ್ವಚ್ಛಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು ಬೇರುಗಳು, ಕೂದಲು ಮತ್ತು ಬಿದಿರು. ಇದನ್ನು ಮಾಡಿದಾಗ, ದೇಹದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಆಂತರಿಕ ಅಥವಾ ಹೊರಗಿನ ಭಾಗವು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣಬಹುದು.
ಸುಸ್ರುತಾರವರ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಕೊಡುಗೆ ರಿನೋಪ್ಲ್ಯಾಸ್ಟಿ (ಪ್ಲ್ಯಾಸ್ಟಿಕ್ ಸರ್ಜರಿ) ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಕಣ್ಣಿನ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ (ಕಣ್ಣಿನ ಪೊರೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆಯುವುದು). ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಮೂಗು ಮತ್ತು / ಅಥವಾ ಕಿವಿಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಶಿಕ್ಷೆ. ಯುದ್ಧಗಳಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋದ ಈ ಅಥವಾ ಕಾಲುಗಳ ಪುನಃಸ್ಥಾಪನೆ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಆಶೀರ್ವಾದವಾಗಿತ್ತು. ಇನ್ ಸುಸುರುತಾ ಸಂಹಿತಾ, ಈ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳ ಒಂದು ನಿಖರವಾದ ಹಂತ-ಹಂತದ ವಿವರಣೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.
ಆಶ್ಚರ್ಯಕರವಾಗಿ, ಸುಸುತುಟಾ ನಂತರದ ಹಂತಗಳು ಆಧುನಿಕತೆಯ ನಂತರದಂತೆ ಹೋಲುತ್ತವೆ ಪ್ಲ್ಯಾಸ್ಟಿಕ್ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮಾಡುವಾಗ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸಕರು. ಸುಸುರುತಾ ಸಂಹಿತಾ ಸಹ 101 ರ ವಿವರಣೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಗೆ ಬಳಸಲಾಗುವ ಉಪಕರಣಗಳು. ಭ್ರೂಣವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಗಂಭೀರ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಗರ್ಭದಿಂದ ಹೊರಗೆ, ಹಾನಿಗೊಳಗಾದ ಗುದನಾಳದ ದುರಸ್ತಿ, ಗಾಳಿಗುಳ್ಳೆಯಿಂದ ಕಲ್ಲು ತೆಗೆದುಹಾಕುವುದು, ಇತ್ಯಾದಿ.
ಸಾಧನೆ :[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ತುರ್ತು ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಗಾಗಿ ಇಂತಹ ರಕ್ತಗುಂಪಿನ ರಕ್ತದಾನಿಗಳು ತಕ್ಷಣ ಬೇಕಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ಸಂದೇಶಗಳು ತಲುಪಿದಾಗ ಜನರು ಸಹಾಯಹಸ್ತ ಚಾಚಿ ಅನೇಕ ಜೀವವುಳಿಸಿ ಪುಣ್ಯಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತೇವೆ. ಇಂದು ರಕ್ತದಾನವೆಂಬುದು ಚಿಕಿತ್ಸಾ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಮಹಾದಾನವೆಂದೇ ಪರಿಗಣಿತವಾಗಿದೆ. ಚಿಕಿತ್ಸೆಯಲ್ಲಿ ರಕ್ತವರ್ಗಾವಣೆ ವಿಚಾರವಿದ್ದಾಗ ರಕ್ತದ ಗುಂಪುಗಳ ವರ್ಗೀಕರಣದ ಅರಿವು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರಲ್ಲೂ ಪಾಸಿಟಿವ್, ನೆಗೆಟಿವ್ ಅಂಶ ಗಣನೆಯೊಂದಿಗೆ ರಕ್ತವನ್ನು ರೋಗಿಗೆ ವರ್ಗಾಯಿಸುವುದು ತಿಳಿದ ವಿಚಾರ. ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ ಎಂದಾಕ್ಷಣ ರಕ್ತದಾನಿಗಳ ಅವಶ್ಯಕತೆಯೇ ಮೊದಲಿಗೆ ನೆನಪಾಗುವುದು. ಹಲವಾರು ವ್ಯಾಧಿಗಳ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯಲ್ಲೂ ರೋಗಿಗೆ ರಕ್ತನೀಡಬೇಕಾದ ಸಂದರ್ಭ ಒದಗಿಬರುತ್ತದೆ. ದಿಢೀರ್ ಅನಾರೋಗ್ಯದ ಆಘಾತಕಾರಿ ಸುದ್ದಿಯೊಂದಿಗೆ ರಕ್ತವು ತಕ್ಷಣ ಲಭ್ಯವಾಗಬೇಕಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯೂ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಬಂದೆರಗಿ ಬಂಧುಗಳು ಆತಂಕಕ್ಕೀಡಾಗುತ್ತಾರೆ. ಇಂತಹ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ಲಡ್ಬ್ಯಾಂಕ್ಗಳೂ ಮಹದುಪಕಾರ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಇಂದಿನ ವಿದ್ಯಮಾನ.
ಇಲ್ಲೇನೋಡಿ ದೊಡ್ಡದೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ಉದ್ಭವವಾಗುವುದು. ಭಾರತದ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸಾ ಪಿತಾಮಹ, ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ಸರ್ಜರಿಯ ಜನಕ ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಕೊಂಡಾಡಲ್ಪಡುವ ಆಚಾರ್ಯಸುಶ್ರುತರು ಅಂದಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ರಕ್ತದಾನಿಗಳಿಲ್ಲದೆ ಹೇಗೆ ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆಂಬುದು ಯಕ್ಷಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ! ಚರಕ, ಸುಶ್ರುತಸಂಹಿತೆಗಳನ್ನು ತೆರೆದು ನೋಡಿದರೆ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಅಚ್ಚರಿ ಕಾದಿರುತ್ತದೆ. ಇಂದಿನ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ರಕ್ತವನ್ನು ವರ್ಗಾವಣೆ ಮಾಡಿದ ಹೆಗ್ಗಳಿಕೆ ಭಾರತದ ವೈದ್ಯವಿಜ್ಞಾನಿಋಷಿಗಳಿಗೇ ಸಲ್ಲುತ್ತದೆ ಎಂದರೆ ರೋಮಾಂಚನವಾಗದೆ ಇದ್ದೀತೆ? ಎದೆಗೆ ಏಟಾಗಿ ಆಂತರಿಕವಾಗಿ ರಕ್ತಸ್ರಾವ ಆಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಆತ್ಯಯಿಕ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯಾಗಿ ರಕ್ತವನ್ನು ಆಭ್ಯಂತರವಾಗಿ ನೀಡಲು ಹೇಳಿರುವುದು ಎಂಥವರನ್ನೂ ದಿš್ಮೂಢರನ್ನಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಅತಿಭೇದಿಯಿಂದ ರಕ್ತಸ್ರಾವವಾದಾಗ ಶೋಣಿತದ ಪಿಚ್ಛಾಬಸ್ತಿ ಉಪಯೋಗದ ನಿರ್ದೇಶನವಿದೆ. ಸರಳ ಶಬ್ದಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ ರಕ್ತಬಸ್ತಿಯೆಂದರೆ ಗುದದ್ವಾರದ ಮುಖಾಂತರ ರಕ್ತವನ್ನು ದೇಹಕ್ಕೆ ನೀಡುವ ವಿಧಾನ! ಹೀಗೆ ನೀಡಬೇಕಾದರೂ ರಕ್ತದಗುಂಪು ವರ್ಗೀಕರಣ ತಿಳಿದಿರಲೇಬೇಕು ಅಥವಾ ಬೇರೊಂದು ಮಾನದಂಡ ಅನುಸರಿಸಿರಬೇಕು. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಬದಲು ಚಡಪಡಿಸಬೇಕಾದೀತು. ಇಂದಿಗೂ ರಕ್ತಬಸ್ತಿ ನೀಡುವ ಪರಿಪಾಠ ಆಯುರ್ವೆದದಲ್ಲಿದೆ. ಸ್ವಸ್ಥವ್ಯಕ್ತಿಯ ರಕ್ತವನ್ನು ರೋಗಿಗೆ ಅದೇರೂಪದಲ್ಲಿ ವರ್ಗಾಯಿಸಿ ಚಿಕಿತ್ಸೆನೀಡಿ ರಕ್ತದಾನ, ರಕ್ತವರ್ಗಾವಣೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ ಕೀರ್ತಿ ಪ್ರಾಚೀನ ಭಾರತದ್ದೆಂಬುದು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಹೆಮ್ಮೆ.