ಧರ್ಮ ರಾಜ
ಕಾರ್ತಿಕ ತಿರುನಾಳ್ ರಾಮ ವರ್ಮ | |
---|---|
ಶ್ರೀ ಪದ್ಮನಾಭ ದಾಸ ವಂಚಿ ಪಾಲ ಕುಲಶೇಖರ ಕಿರೀಟಪತಿ ಮುನ್ನೆ ಸುಲ್ತಾನ್ ಮಹಾರಾಜ ರಾಜಾ ರಾಮ ರಾಜ ಬಹದ್ದೂರ್ ಶಂಶೀರ್ ಜಂಗ್
| |
ಆಳ್ವಿಕೆ | ೧೭೫೮–೧೭೯೮ |
ಪೂರ್ವಾಧಿಕಾರಿ | ಮಾರ್ತಾಂಡ ವರ್ಮಾ |
ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿ | ಬಲರಾಮ ವರ್ಮಾ |
ಧರ್ಮ | ಹಿಂದೂ |
ಧರ್ಮ ರಾಜ ಕಾರ್ತಿಕ ತಿರುನಾಳ್ ರಾಮ ವರ್ಮ ( ೧೭೨೪ – ೧೭ ಫೆಬ್ರವರಿ ೧೭೯೮) [೧] ೧೭೫೮ ರಿಂದ ೧೭೯೮ ರಲ್ಲಿ ಅವರ ಮರಣದ ತನಕ ತಿರುವಾಂಕೂರಿನ ಮಹಾರಾಜರಾಗಿದ್ದರು . ಅವರು " ಆಧುನಿಕ ತಿರುವಾಂಕೂರಿನ ಮೇಕರ್ " ಎಂಬ ಬಿರುದನ್ನು ಪಡೆದ ತಮ್ಮ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಮಾರ್ತಾಂಡ ವರ್ಮಾ ಅವರ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯಾದರು. ಅವನ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಧರ್ಮರಾಜನು ತನ್ನ ಪೂರ್ವವರ್ತಿ ಗಳಿಸಿದ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡನು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಿದನು. ಮೈಸೂರಿನವರು ಮಲಬಾರ್ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮಲಬಾರ್ನಿಂದ ಪಲಾಯನ ಮಾಡಿದ ಸಾವಿರಾರು ಹಿಂದೂಗಳು ಮತ್ತು ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ನರಿಗೆ ಆಶ್ರಯ ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ಹಿಂದೂ ನ್ಯಾಯದ ತತ್ವಗಳಾದ ಧರ್ಮ ಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾಗಿ ಪಾಲಿಸಿದ ಕಾರಣ ಅವರನ್ನು ಧರ್ಮ ರಾಜ ಎಂದು ಸಂಬೋಧಿಸಲಾಯಿತು.
ಆರಂಭಿಕ ಜೀವನ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ರಾಮ ವರ್ಮ ಕ್ರಿ.ಶ. ೧೭೨೪ ರಲ್ಲಿ ಅತ್ತಿಂಗಲ್ನ [೨] ಹಿರಿಯ ರಾಣಿಯ ಮಗನಾಗಿ ಕಿಲಿಮನೂರು ಅರಮನೆಯ ತನ್ನ ಪತಿ ರಾಜಕುಮಾರ ರವಿ ವರ್ಮ ಕೋಯಿಲ್ ತಂಪುರನ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಜನಿಸಿದರು. ಅವರಿಗೆ ಒಬ್ಬ ಸಹೋದರ ರಾಜಕುಮಾರ ಮಾಕಯಿರಾಮ್ ತಿರುನಾಳ್, ಇರಾಯಿಮ್ಮನ್ ಥಂಪಿಯ ಅಜ್ಜ, ಅವರು ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ನಿಧನರಾದರು . ಆದ್ದರಿಂದ ಕಾರ್ತಿಕ ತಿರುನಾಳ್ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬರಲು ಉದ್ದೇಶಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಅವರ ತಾಯಿಯನ್ನು ೧೭೧೮ ರಲ್ಲಿ ಕೊಲತುನಾಡಿನ ರಾಜಮನೆತನದಿಂದ ಆಗಿನ ವೇನಾಡ್ ರಾಜ [೩] ತಿರುವಾಂಕೂರ್ ರಾಜಮನೆತನಕ್ಕೆ ದತ್ತು ಪಡೆದರು. ಅವರು ವಕ್ರೀಭವನದ ಪ್ರಭುಗಳು, ಎಟ್ಟುವೀಟಿಲ್ ಪಿಲ್ಲಮಾರ್ ಮತ್ತು ಕಾಯಂಕುಲಂನ ರಾಜನಂತಹ ವೇನಾಡ್ನ ಶತ್ರುಗಳಿಂದ ಉಂಟಾದ ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧತೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು. ಕಾರ್ತಿಕ ತಿರುನಾಳ್ ಕೇವಲ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನವನಾಗಿದ್ದಾಗ, ೧೭೨೮ ರಲ್ಲಿ, ರಾಜಕುಮಾರನು ತನ್ನ ಹೆತ್ತವರೊಂದಿಗೆ ಹರಿಪಾದ್ನಿಂದ ಬೂದನೂರಿನಲ್ಲಿರುವ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಮುಖ್ಯಸ್ಥ ವಂಜಿಪುಳ ತಂಪುರಾನ್ನ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಿಗೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ಕಾಯಂಕುಲಂ ರಾಜನ ಹತ್ಯೆಯ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ವಿಫಲಗೊಳಿಸಿ ಅವನ ತಂದೆ ನಿಧನರಾದರು. . [೪] ಅವರು ಬೆಳೆದಂತೆ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಮಹಾರಾಜ ಮಾರ್ತಾಂಡ ವರ್ಮಾ ಅವರ ಮಿಲಿಟರಿ ವಿಜಯಗಳಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಕೊಚ್ಚಿನ್ವರೆಗೆ ವೇನಾಡ್ಗೆ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ನಂತರ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಸೇರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಆಧುನಿಕ ತಿರುವಾಂಕೂರ್ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರು.
ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರ ಮತ್ತು ಆರಂಭಿಕ ವೃತ್ತಿಜೀವನ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]೧೭೫೮ ರಲ್ಲಿ ಅವರ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಮಾರ್ತಾಂಡ ವರ್ಮಾ ಅವರ ಮರಣದೊಂದಿಗೆ, ಕಾರ್ತಿಕ ತಿರುನಾಳ್ ರಾಮವರ್ಮ ತಿರುವಾಂಕೂರ್ ಮುಸ್ನೂಡ್ಗೆ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯಾದರು. ದಳವ ಅಯ್ಯಪ್ಪನ್ ಮಾರ್ತಾಂಡ ಪಿಳ್ಳೈ ಅವರ ಸಮರ್ಥ ಸೇವೆಗಳೊಂದಿಗೆ, ಕಾರ್ತಿಕ ತಿರುನಾಳ್ ಅವರ ಆಳ್ವಿಕೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಅವರ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ, ತಿರುವಾಂಕೂರು ಕೇರಳದ ಅತ್ಯಂತ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ರಾಜ್ಯ ಎಂಬ ಖ್ಯಾತಿಯನ್ನು ಗಳಿಸಿತ್ತು. ಹೀಗಾಗಿ ನೆರೆಹೊರೆಯ ಅನೇಕ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರು ಮಹಾರಾಜರೊಂದಿಗೆ ಸ್ನೇಹ ಒಪ್ಪಂದಗಳನ್ನು ಕಾರ್ಯಗತಗೊಳಿಸಲು ಬಯಸಿದರು. ಕೊಚ್ಚಿನ್ ರಾಜಮನೆತನದ ಅದೃಷ್ಟವು ಅತ್ಯಂತ ಕೆಳಮಟ್ಟದಲ್ಲಿದೆ. ಅವರ ಮೂಲ ಪ್ರದೇಶದ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಭಾಗ ಮಾತ್ರ ಕೊಚ್ಚಿನ್ ರಾಜನ ಸ್ವಾಧೀನದಲ್ಲಿ ಉಳಿಯಿತು. ಕ್ರಿ.ಶ. ೧೭೫೫ ರಿಂದ ಕ್ಯಾಲಿಕಟ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಝಮೊರಿನ್ (ಸಮೂತಿರಿ) ಕೊಚ್ಚಿನ್ನ ಪ್ರಮುಖ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿತು. ಮಾರ್ತಾಂಡ ವರ್ಮ ಕೊಚ್ಚಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ೧೭೫೬ ರಲ್ಲಿ ಮೈತ್ರಿ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕುವ ಮೂಲಕ ಝಮೊರಿನ್ ವಿರುದ್ಧ ಸಹಾಯವನ್ನು ಭರವಸೆ ನೀಡಿದ್ದರೂ, ಅವರು ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ಯಾವುದೇ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ಕೊಚ್ಚಿಯ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬ್ಯಾರನ್ಗಳು ಶತ್ರುಗಳ ಪರವಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದರು. ಡಚ್ಚರು ಕೊಚ್ಚಿನ್ನ ಶಾಶ್ವತ ಸ್ನೇಹಿತರು ಮತ್ತು ರಕ್ಷಕರಾಗಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಕೊಚ್ಚಿನ್ಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ಝಮೊರಿನ್ ಅವರಿಂದ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡ 'ಚೆಟ್ವಾಯ್' ಅನ್ನು ಅವರಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿಸುವುದಾಗಿ ಭರವಸೆ ನೀಡಿದಾಗ ಅವರು ತಮ್ಮ ತುಕಡಿಗಳನ್ನು ಕ್ಷೇತ್ರದಿಂದ ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಂಡರು. ಕೊಚ್ಚಿನ್ ರಾಜನು ತನ್ನ ಸೋದರಳಿಯನನ್ನು ರಾಮ ವರ್ಮನಿಂದ ತ್ವರಿತ ಸಹಾಯವನ್ನು ಕೇಳಲು ನಿಯೋಜಿಸಿದನು. ಕೊಚ್ಚಿನ್ ಆಡಳಿತಗಾರರ ಹಿಂದಿನ ಕಹಿ ವ್ಯವಹಾರಗಳ ನೆನಪುಗಳು ಮತ್ತು ನಂಬಿಕೆಯ ಉಲ್ಲಂಘನೆಯು ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ಮಹಾರಾಜರಲ್ಲಿ ಆತಂಕವನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿತು. ಅವರು ತಮ್ಮ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಭಾವಿಸಿದಾಗ ಅವರ ನೆರೆಹೊರೆಯವರು ತಮ್ಮ ಭರವಸೆಗೆ ಬದ್ಧರಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಅದೇ ಭಾವನೆ ಮಾರ್ತಾಂಡ ವರ್ಮ, ಅವರ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ, ತಕ್ಷಣ ಸಹಾಯವನ್ನು ನೀಡುವುದನ್ನು ತಡೆಯಬಹುದು. ತಿಂಗಳುಗಳು ಕಳೆದವು. ಕೊನೆಗೆ ಕೊಚ್ಚಿನ್ ರಾಜನು ರಾಮ ವರ್ಮನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿ ತನ್ನ ಕೋರಿಕೆಯನ್ನು ಈಡೇರಿಸಿದನು. ಅವರು ಧರ್ಮದ ಅನುಮೋದನೆಯೊಂದಿಗೆ ತಮ್ಮ ಭರವಸೆಗಳನ್ನು ಬಲಪಡಿಸಿದರು.
ಕ್ರಿ.ಶ. ೧೭೬೧ ರ ತಮಿಳು ತಿಂಗಳ 'ಆದಿ' ೨೫ ರಂದು ಕೊಚ್ಚಿನ್ ರಾಜನು ಅವರ ಒಪ್ಪಂದದ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಓದಿದನು ಮತ್ತು ಅದರ ಷರತ್ತುಗಳಿಗೆ ಬದ್ಧನಾಗಿರುವುದಾಗಿ ಶ್ರದ್ಧಾಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಪ್ರಮಾಣ ಮಾಡಿದನು. ಕೇಪ್ ಕೊಮೊರಿನ್ ಬಳಿಯ ಸುಚಿಂದ್ರಮ್ ದೇವಾಲಯದ ದೇವತೆ ಸ್ಥಾಣಮೂರ್ತಿಯ ಸಮ್ಮುಖದಲ್ಲಿ ಎರಡು ರಾಜ್ಯಗಳ ಮಂತ್ರಿಗಳು ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಸಹ ಉಪಸ್ಥಿತರಿದ್ದರು ಹಾಗೂ ಸಹಿ ಮಾಡಿದ ದಾಖಲೆಯನ್ನು ತಿರುವಾಂಕೂರು ಮಹಾರಾಜರ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗೆ ತಲುಪಿಸಲಾಯಿತು. ಒಪ್ಪಂದದ ಅನುಸಾರವಾಗಿ ತಿರುವಾಂಕೂರು ಮಹಾರಾಜರು ತಮ್ಮ ಮಂತ್ರಿ ದಳವ ಅಯ್ಯಪ್ಪನ್ ಮಾರ್ತಾಂಡ ಪಿಳ್ಳೈ ಮತ್ತು ಅವರ ಡಚ್ ಜನರಲ್ ಡಿ'ಲನೊಯ್ ಅವರಿಗೆ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ದೊಡ್ಡ ಸೈನ್ಯದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರಾಗಿ ಕೊಚ್ಚಿನ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಕ್ಯಾಲಿಕಟ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಝಮೋರಿನ್ ಹಿಡಿತದಿಂದ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಲು ಆದೇಶಿಸಿದರು. ಈ ಅಭಿಯಾನದ ವಿವರವನ್ನು ಕೊಚ್ಚಿನ್ ಮೂಲದ ದಿವಂಗತ ಶ್ರೀ. ಸಿ. ಅಚ್ಯುತ ಮೆನನ್ ಅವರ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ನೀಡಲಾಗಿದೆ ಅವರು ಕೊಚ್ಚಿನ್ ಸರ್ಕಾರದ ದಾಖಲೆಗಳ ಪರಿಚಯ, ಅವರು ದೀರ್ಘಕಾಲ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿದ್ದವರು, ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡಲಾಗದ ಅಧಿಕಾರ.
"Early in March, the combined army marched in two divisions to attack the Zamorin's forces stationed in Parur and Alangad. But the latter abandoned these districts without striking a blow and retreated to Cranganur and Mapranam. The division under Marthanda Pillai fell upon the Zamorin's men in Mapranam and pursued them to Trichur where they were attacked in the front by the Travancoreans and in the rear by a body of men from Kavalapara and Perattuvithi, the best fighters in Cochin at the time. The Calicut forces suffered heavily in the fight at Trichur and fled precipitately to their fortified stations in Kunnankulam and Chelakara.
In the meantime, the division under D'Lannoy dislodged the Zamorin's men from Cranganore and pursued them beyond the Chetwa river and marching to Trichur by way of Enamakal, found the place already in the occupation of Dalawa Marthanda Pillai. The combined army then advanced to Chelakara and after a severe engagement, drove the Zamorin's men beyond the northern frontier of Cochin. From Chelakara they marched to Kunnamkulam, whereupon the Calicut forces stationed there retreated to Ponnani. General D'Lannoy now proposed to carry the war into the enemy's territory, but the Zamorin, becoming alarmed for the safety of his country, sued for peace". |
ಝಮೊರಿನ್ ಮಹಾರಾಜನನ್ನು ತನ್ನ ಜನರಲ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುವಂತೆ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳಲು ತಿರುವನಂತಪುರಕ್ಕೆ ಎಕ್ಸ್ಪ್ರೆಸ್ ಸಂದೇಶವಾಹಕನನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದನು. 929 ME ನಲ್ಲಿ ಅವರು ಹಾಗೆ ಮಾಡಲು ಮುಂದಾದಾಗ, ಅವರ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಮಾರ್ತಾಂಡ ವರ್ಮ ಅವರು ಮತ್ತು ದಳವ ರಾಮಯ್ಯನವರು ಕೊಚ್ಚಿನ್ ವಿಜಯದಿಂದ ದೂರವಿರಲು ಆದೇಶಿಸಿದಂತೆಯೇ, ರಾಮ ವರ್ಮ ಮಹಾರಾಜರು ಈಗ ತಮ್ಮ ದಳವವನ್ನು ಮುಂದೆ ಹೋಗದಂತೆ ಆದೇಶಿಸಿದರು. ಕ್ರಿ.ಶ ೧೭೫೯ ರಲ್ಲಿ ಕೊಚ್ಚಿನ್ ರಾಜನು ತನ್ನ ಸೋದರಳಿಯನನ್ನು ತಿರುವಾಂಕೂರ್ ಜೊತೆ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕಲು ಕಳುಹಿಸಿದನು. ಅದೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ತಿಂಗಳುಗಳ ನಂತರ ರಾಜ ಸ್ವತಃ ತನ್ನ ಮಂತ್ರಿ ಪಾಲಿಯತ್ ಅಚನ್ ಜೊತೆಗೆ ಟ್ರಾವಂಕೂರ್ಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರು ಮತ್ತು ತಿರುವಾಂಕೂರ್ನೊಂದಿಗೆ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕಿದರು. ಹಾಗೂ ಕ್ಯಾಲಿಕಟ್ನ ಝಮೋರಿನ್ ನಿಯಂತ್ರಣದಿಂದ ತನ್ನ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಲು ಸಹಾಯವನ್ನು ಪಡೆದರು. ೧೭೬೩ ರಲ್ಲಿ ಝಮೋರಿನ್ ಅವರನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಲು ವಿನಂತಿಸಲಾಯಿತು. ಮುಂದಿನ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಝಾಮೋರಿನ್ ವೇನಾಡ್ ರಾಜಧಾನಿ ಪದ್ಮನಾಭಪುರಂಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರು ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಸ್ನೇಹ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕಿದರು ಹಾಗೂ ಯುದ್ಧದ ವೆಚ್ಚವನ್ನು ೧೫೦,೦೦೦ ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನು ತಿರುವಾಂಕೂರ್ಗೆ ಮರುಪಾವತಿ ಮಾಡಿದರು. ಆಳುವ ಕುಟುಂಬಗಳಿಗೆ ಪಿಂಚಣಿ ನೀಡಿದ ನಂತರ ಪರೂರ್ ಮತ್ತು ಅಲಂಗಾಡ್ ಸಣ್ಣ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಗಳನ್ನು ತಿರುವಾಂಕೂರ್ಗೆ ಸೇರಿಸಲಾಯಿತು.
ಕ್ರಿ.ಶ. ೧೭೫೬ ರಲ್ಲಿ ಮಾರ್ತಾಂಡ ವರ್ಮಾ ಉತ್ತರದ ಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಕೋಟೆಗಳ ರೇಖೆಯ ನಿರ್ಮಾಣವನ್ನು ಯೋಜಿಸಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ಅವರ ಮರಣವು ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಏನನ್ನೂ ಮಾಡುವುದನ್ನು ತಡೆಯಿತು. ಝಾಮೊರಿನ್ನೊಂದಿಗಿನ ಯುದ್ಧದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಗಳಿಸಿದ ಅನುಭವವು ದಿವಾನ್ ಮತ್ತು ಜನರಲ್ಗೆ ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು. ಝಮೊರಿನ್ನ ಯಾವುದೇ ಸಂಭವನೀಯ ಆಕ್ರಮಣದಿಂದ ಕೊಚ್ಚಿಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ರಕ್ಷಿಸುವ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸುವ ಮತ್ತು ಬಲಪಡಿಸುವ ಅಗತ್ಯತೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡರು. ತದನಂತರದಲ್ಲಿ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು.
ಕೊಚ್ಚಿನ್ ರಾಜ ಈ ಪ್ರಸ್ತಾಪಕ್ಕೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಒಪ್ಪಿಗೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಕೋಟೆಗಳ ರೇಖೆಯನ್ನು ವೈಪೀನ್ ದ್ವೀಪದ ಬಳಿ ಸಮುದ್ರದಿಂದ ಸುಮಾರು ೪೦ ಕಿ.ಮೀ (೨೫ ಮೀ.) ದೂರದ ಘಾಟ್ಗಳವರೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ. . ಕೊಚ್ಚಿನ್ ರಾಜಾ ಕೊಚ್ಚಿನ್ ಪ್ರಾಂತ್ಯದ ಮೂಲಕ ಹಾದುಹೋಗುವ ಅನೇಕ ಭಾಗಗಳ ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೆ ಅನುಮತಿ ನೀಡುವುದರ ಜೊತೆಗೆ ವೆಚ್ಚದ ಒಂದು ಭಾಗವನ್ನು ಭರಿಸಲು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಡಚ್ ದಾಖಲೆಗಳು ಹೇಳುವಂತೆ ಮಹಾರಾಜ ಮಾರ್ತಾಂಡ ವರ್ಮ ಅವರು ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಕೊಚ್ಚಿಯನ್ನು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ತಮ್ಮ ರಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ಹೈದರ್ ಅಲಿಯ ಮೈಸೂರು ನಡುವೆ ಬಫರ್-ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಪ್ರಸಿದ್ಧ ನೆಡುಂ ಕೊಟ್ಟ ಅಥವಾ 'ದಿ ನಾರ್ದರ್ನ್ ಡಿಫೆನ್ಸ್-ಲೈನ್ ಆಫ್ ಟ್ರಾವಂಕೂರ್' ತರುವಾಯ ತಿರುವಾಂಕೂರ್ ಅನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನನ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಅಡಚಣೆಯಾಯಿತು; ಅವರು ಅದನ್ನು "ತಿರಸ್ಕಾರದ ಗೋಡೆ" ಎಂದು ಕರೆದರು.
ತಿರುವಾಂಕೂರು ಮತ್ತು ಆರ್ಕಾಟ್ ನವಾಬನ ನಡುವೆ ಕೆಲವು ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ವಿವಾದಗಳು ಉಂಟಾದವು. ಅವು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಇತ್ಯರ್ಥಗೊಂಡವು. ಆದರೂ ಮಹಾರಾಜರು ದೊಡ್ಡ ಮೊತ್ತದ ಹಣ ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಪ್ರದೇಶಗಳೊಂದಿಗೆ ಭಾಗವಾಗಬೇಕಾಯಿತು. ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪನಿಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಅವರನ್ನು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದ್ದರಿಂದ ನವಾಬನು ಪರಿಚಿತನಾಗಿದ್ದನು. ಮದ್ರಾಸ್ನಲ್ಲಿನ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಬಡ್ಡಿದರದಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತ ಸಾಲ ಪಡೆಯುವ ಅವನ ಒಲವು ಅವರ ಸಹಾನುಭೂತಿಯನ್ನು ಪಟ್ಟಿಮಾಡಿತು. ಮಹಾರಾಜನು ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಶೆಂಕೋಟ್ಟಾದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಕೇಪ್ ಕೊಮೊರಿನ್ನಲ್ಲಿನ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡನು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ತಿರುವಾಂಕೂರಿನ ಭಾಗವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಮಹಾರಾಜನು ತನ್ನ ಅಧಿಪತ್ಯವನ್ನು ಪೂರ್ತಿಗೊಳಿಸಲು ಬಯಸಿದನು. [೫]
ಧರ್ಮ ರಾಜ ಮತ್ತು ಹೈದರ್ ಅಲಿ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಹೈದರಾಲಿ ಮೈಸೂರಿನ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡನು. ಮಲಬಾರ್ ಮತ್ತು ತಿರುವಾಂಕೂರ್ನ ಸಣ್ಣ ಕರಾವಳಿ ರಾಜ್ಯಗಳನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಲು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ತನ್ನ ಅಧೀನಕ್ಕೆ ತರಲು ಉತ್ಸುಕನಾಗಿದ್ದನು. ೧೭೫೬ ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಕ್ಯಾಲಿಕಟ್ನ ಝಮೋರಿನ್ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ತನ್ನ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ಮರಳಿ ಪಡೆಯಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ಪಾಲ್ಘಾಟ್ನ ಆಡಳಿತಗಾರನ ನಿದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಮಲಬಾರ್ ಅನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿದರು. ಝಾಮೋರಿನ್ ಅನ್ನು ಓಡಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಹೈದರ್ ಅಲಿಗೆ ೧.೨ ಮಿಲಿಯನ್ ಮೊತ್ತವನ್ನು ಪಾವತಿಸಲು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ತನ್ನ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಉಳಿಸಿದನು. ೧೭೬೬ ರಲ್ಲಿ ಹೈದರ್ ಎರಡನೇ ಬಾರಿ ಮಲಬಾರ್ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡಿದ. ಕೊಲತುನಾಡಿನ ರಾಜನು ತಿರುವಾಂಕೂರ್ಗೆ ಓಡಿಹೋದನು. ಆದರೆ ಝಮೋರಿನ್ ತನ್ನ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ತಿರುವಾಂಕೂರ್ಗೆ ಹೊರಡುವ ತ್ವರೆಯಿಂದ ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಅರಮನೆಯಲ್ಲಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡನು. ಹೈದರ್ ಅಲಿ ಡಚ್ಚರೊಂದಿಗೆ ಒಪ್ಪಂದದ ಮಾತುಕತೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಅವರು ಕೊಲಾಚೆಲ್ ಕದನದಲ್ಲಿ ಅವರ ಸೋಲು ತಿರುವಾಂಕೂರ್ ಬಗ್ಗೆ ಭಯಭೀತರಾಗಿದ್ದರಿಂದ, ಎಲ್ಲಾ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಿರುವಾಂಕೂರ್ ಮಹಾರಾಜರಿಗೆ ತಿಳಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಹೈದರ್ ಬಯಸಿದ್ದು ಡಚ್ ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳ ಮೂಲಕ ತಿರುವಾಂಕೂರುಗೆ ಉಚಿತ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ. ಡಚ್ ಗವರ್ನರ್ ಅವರು ಹೈದರ್ ಅವರ ಕೋರಿಕೆಯನ್ನು ಬಟಾವಿಯಾಗೆ ತಿಳಿಸಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ಉತ್ತರಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿದರು. ಕೊಚ್ಚಿನ್ ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳ ಮೂಲಕ ಡಚ್ ಆಸ್ತಿಗಳ ಬಳಿ ಹಾದುಹೋದ ನೆಡುಂಕೋಟ್ಟದ ನಿರ್ಮಾಣವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಮಹಾರಾಜರು ನಿರಾಕರಿಸಿದ ನಂತರ ಹಾಗೂ ಅವರು ಹೈದರ್ ಅಲಿಯ ಶತ್ರುಗಳಿಗೆ ಆಶ್ರಯ ನೀಡಿದ ಕಾರಣ ತಿರುವಾಂಕೂರ್ನ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿತ ಆಕ್ರಮಣದ ವದಂತಿಗಳು ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಬೆಳೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದವು. ಹೈದರ್ ತನ್ನ ಮಲಬಾರ್ ಅಭಿಯಾನದ ವೆಚ್ಚವನ್ನು ಭರಿಸುವಂತೆ ಕೊಚ್ಚಿನ್ ಮತ್ತು ತಿರುವಾಂಕೂರ್ ರಾಜರನ್ನು ಕೇಳಿದನು. ಕೊಚ್ಚಿನ್ ಸಲ್ಲಿಸಬೇಕಾದ ಗೌರವ ರೂ. ೪೦೦,೦೦೦ ಮತ್ತು ೧೦ ಆನೆಗಳು ಹಾಗೂ ತಿರುವಾಂಕೂರು ಸಲ್ಲಿಸಬೇಕಾದ ಗೌರವ ರೂ. ೧.೫ ಮಿಲಿಯನ್ ಮತ್ತು ೩೦ ಆನೆಗಳು. ತಿರುವಾಂಕೂರು ನಿರಾಕರಿಸಿದರೆ, "ಅವರು ಭೇಟಿ ನೀಡುತ್ತಾರೆ" ಎಂದು ಹೈದರ್ ಸೇರಿಸಿದರು. ಕೊಚ್ಚಿನ್ ರಾಜರು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಾಗ, ತಿರುವಾಂಕೂರಿನ ಕಾರ್ತಿಕ ತಿರುನಾಳ್ ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಉತ್ತರಿಸಿದರು: "ಮಲಬಾರ್ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳಲಾಯಿತು ಎಂದು ಅವನನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸಲು ಅಥವಾ ಅವರ ಸಲಹೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಅಲ್ಲ" ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಆದರೆ ಹೈದರ್ ಮಲಬಾರ್ನಿಂದ ಹಿಂದೆ ಸರಿದರೆ ಮತ್ತು ಕೊಲತುನಾಡ್ ಮತ್ತು ಕ್ಯಾಲಿಕಟ್ ರಾಜರನ್ನು ಅವರ ಸಿಂಹಾಸನಕ್ಕೆ ಮರುಸ್ಥಾಪಿಸಿದರೆ ಅವರು ಪಾವತಿಗೆ ಒಪ್ಪುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದರು. ಇದನ್ನು ಹೈದರ್ ಬೆದರಿಕೆಯಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡನು. ಆದರೆ ಅವನು ತಿರುವಾಂಕೂರಿನ ಮೇಲೆ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ಯೋಜಿಸುವ ಮೊದಲು ಅವನು ಮೈಸೂರಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಬೇಕಾಯಿತು. [೬]
ಧರ್ಮ ರಾಜ ಮತ್ತು ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]೧೭೮೮ ರಲ್ಲಿ, ಮೈಸೂರು ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಮಂತ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ದಂಗೆ ಭುಗಿಲೆದ್ದಿತು. ಈಗ ಹೈದರ್ ಅಲಿಯ ಮಗ ಮತ್ತು ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಆಳ್ವಿಕೆ ನಡೆಸುತ್ತಾನೆ. ಟಿಪ್ಪು ಈ ದಂಗೆಗಳನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಲು ಮಲಬಾರ್ ಮತ್ತು ಕೂರ್ಗ್ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದನು. ಬಲವಂತದ ಸೆರಿಂಗಪಟ್ಟಂಗೆ ಗಡಿಪಾರು ಮತ್ತು ಹಿಂದೂಗಳ ಬಲವಂತದಿಂದ ಇಸ್ಲಾಂಗೆ ಮತಾಂತರವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ತಂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದನು. [೭] ಮಲಬಾರ್ನ ರಾಜ ಕುಟುಂಬಗಳು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಹಿಂದೂ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಕುಟುಂಬಗಳು ತಿರುವಾಂಕೂರ್ಗೆ ಓಡಿಹೋದವು. ಅಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ಮಹಾರಾಜರು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಸತ್ಕಾರ ಮಾಡಿದರು. [೮] [೯] ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಈಗ ಸಾಮಂತ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ ಕೊಚ್ಚಿನ್ ರಾಜನನ್ನು ಅಲಂಗಾಡ್ ಮತ್ತು ಪರೂರ್ ಅನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದರು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಟಿಪ್ಪು ತಿರುವಾಂಕೂರಿನ ಆಕ್ರಮಣಕ್ಕೆ ನೆಪವನ್ನು ಒದಗಿಸಿದರು. [೧೦] ಆದಾಗ್ಯೂ ರಾಜಾ ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಟಿಪ್ಪುವಿಗೆ ತನ್ನಂತೆಯೇ ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಸಾಮಂತನಾಗಲು ತಿರುವಾಂಕೂರಿನ ರಾಜನನ್ನು ಮನವೊಲಿಸುವ ಭರವಸೆ ನೀಡಿದರು. ನಂತರ ಟಿಪ್ಪು ತಿರುವಾಂಕೂರ್ಗೆ ರಾಯಭಾರಿಗಳನ್ನು (ದೂತರನ್ನು) 'ಖರೀತಾ'ದೊಂದಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಿದನು ಅದರಲ್ಲಿ ಅವನು "ನಮ್ಮ ಸರ್ಕಾರ್ನೊಂದಿಗೆ ನೀವು ಸ್ನೇಹವನ್ನು ಬೆಳೆಸಲು ಬಯಸುತ್ತೀರಿ ಎಂದು ನಾನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ. ." ಎಂದು ಹೇಳಿದರು . ಮಹಾರಾಜರು ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪನಿಯ ಪ್ರತಿನಿಧಿಯ ಸಮ್ಮುಖದಲ್ಲಿ ಟಿಪ್ಪುವಿನ ದೂತರನ್ನು ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡರು, ಇದನ್ನು ಟಿಪ್ಪು ನಿಂದಿಸಿದರು. ಮಹಾರಾಜರು ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನನ ದಾಳಿಯನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿ ತಿರುವಾಂಕೂರಿನ ರಕ್ಷಣೆಯಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ಬ್ರಿಟಿಷರೊಂದಿಗೆ ಮಾತುಕತೆ ನಡೆಸಿದರು. ಅಂತಿಮವಾಗಿ ೧೭೮೯ ರಲ್ಲಿ ನೆಡುಮ್ಕೋಟ್ಟವು ತನ್ನ ಅಧೀನ ರಾಜ್ಯವಾದ ಕೊಚ್ಚಿನ್ ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳ ಮೂಲಕ ಅಕ್ರಮವಾಗಿ ಹಾದುಹೋಯಿತು ಎಂದು ವಾದಿಸಿ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಮಲಬಾರ್ನಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಪಡೆಯನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ ತಿರುವಾಂಕೂರ್ ಮೇಲೆ ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡಲು ಹೊರಟನು. [೧೧]
ಟಿಪ್ಪು ಮತ್ತು ಅವನ ಪಡೆಗಳು ತಿರುವಾಂಕೂರಿನ ಉತ್ತರದ ಗಡಿಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿದ ನೆಡುಮ್ಕೋಟ್ಟ ರೇಖೆಯನ್ನು ತಲುಪಿದರು ಮತ್ತು ಡಿಸೆಂಬರ್ ೧೭೮೯ ರ [೧೨] ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ದಾಳಿಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಸಣ್ಣ ಸಂಖ್ಯೆಯ ತಿರುವಾಂಕೂರು ಸೈನಿಕರು ೧೪,೦೦೦ ಮೈಸೂರು ಪದಾತಿ ದಳದ ಮೇಲೆ ಗುಂಡು ಹಾರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಘಟನೆಗಳ ಹಾದಿಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದರು. ಇದು ಬಯೋನೆಟ್ ಚಾರ್ಜ್ ಅನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸುವ ಮೈಸೂರಿನ ಅಧಿಕಾರಿಯನ್ನು ಕೊಂದಿತು. [೧೩] ಗೋಡೆಯ ಮಿತಿಯಿಂದ ಸುತ್ತುವರಿದ ಮೈಸೂರಿನ ಅಂಕಣವು ಗೊಂದಲದಿಂದ ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟಿತು ಮತ್ತು ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಸ್ವತಃ ಜನಸಮೂಹದಿಂದ ಕೊಂಡೊಯ್ದರು. ಅವರ ಪಲ್ಲಕ್ಕಿ, ಮುದ್ರೆಗಳು, ಉಂಗುರಗಳು, ಖಡ್ಗ ಮತ್ತು ಇತರ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಆಭರಣಗಳು ದಿವಾನ್ ರಾಜಾ ಕೇಶವದಾಸ್ ಪಿಳ್ಳೈ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ತಿರುವಾಂಕೂರ್ ಸೇನೆಗಳ ಕೈಗೆ ಬಿದ್ದವು. [೧೪] ಟಿಪ್ಪು ಮತ್ತೆ ಎರಡು ಬಾರಿ ಹಳ್ಳಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಅವನು ಸಾಯುವವರೆಗೂ ಅನುಭವಿಸಿದ ಸಾಂದರ್ಭಿಕ ಕುಂಟತನವು ತಿರುವಾಂಕೂರಿನ ಹಳ್ಳಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದಾಗ ಅನುಭವಿಸಿದ ಮೂರ್ಖತನದಿಂದಾಗಿ. [೧೫]
ಟಿಪ್ಪು ೧೯ ಜನವರಿ ೧೭೯೦ ರಂದು ಬುದ್ರೂಜ್ ಜುಮಾನ್ ಖಾನ್ಗೆ ಪತ್ರವನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದನು. ಅದು ಹೇಳಿದ್ದು:
"Don't you know I have achieved a great victory recently in Malabar and over four lakh Hindus were converted to Islam? I am determined to march against that cursed Raman Nair very soon. Since I am overjoyed at the prospect of converting him and his subjects to Islam, I have happily abandoned the idea of going back to Srirangapatanam now".[೧೬] |
ಮುಂದಿನ ವಾರಗಳಲ್ಲಿ, ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ತನ್ನ ಸೋಲಿನಿಂದ ಕುಟುಕಿದನು. ಮದ್ರಾಸ್ನಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಗವರ್ನರ್ ಹಾಲೆಂಡ್ಗೆ ಪೂರ್ವ ದಿನಾಂಕದ ಪತ್ರದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಸೈನಿಕರು ಮಲಬಾರ್ನಿಂದ ಪಲಾಯನಗೈದವರನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಹಾಗೂ ಅದು ಟ್ರಾವಂಕೂರು ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದೆ ಎಂದು ದೂರಿದರು. ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಟಿಪ್ಪು ಕೊಡಗು, ಬೆಂಗಳೂರು ಮತ್ತು ಸೆರಿಂಗಪಟ್ಟಣದಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬಲವರ್ಧನೆಗಾಗಿ ಮೂರು ತಿಂಗಳ ಕಾಲ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ನಂತರ ನೆಡುಂಕೋಟದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ದಾಳಿ ಮಾಡಿದ. ಸುಮಾರು ಒಂದು ತಿಂಗಳ ಕಾಲ ನೆಡುಂಕೋಟ ರೇಖೆಗಳ ರಕ್ಷಣೆಯಲ್ಲಿ ತಿರುವಾಂಕೂರು ಸೈನ್ಯವು ರಾಜ್ಯವನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಯಿತು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಮೈಸೂರಿನ ಸೈನ್ಯವು ತಿರುವಾಂಕೂರ್ ಅನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿತು. ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಇಡೀ ನೆಡುಕೋಟ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನನ ಕೈಗೆ ಬಿದ್ದಿತು. ಅವರು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ ಮದ್ದುಗುಂಡುಗಳು ಮತ್ತು ೨೦೦ ಫಿರಂಗಿಗಳನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡರು. ತಿರುವಾಂಕೂರ್ಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ನೆಲೆಸಿದ್ದ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಪಡೆಗಳು ತಿರುವಾಂಕೂರ್ಗೆ ಸಹಾಯ ನೀಡಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಸುಲ್ತಾನನೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡಲು ಗವರ್ನರ್ ಹಾಲಂಡ್ನಿಂದ ಆದೇಶವನ್ನು ಪಡೆಯದ ಕಾರಣ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರಾಗಿ ಉಳಿದರು. ಇದು ಮಹಾರಾಜರ ಹತಾಶೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಆದೇಶಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದಾಗ ಅದು ತುಂಬಾ ತಡವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಕಮಾಂಡರ್ ತನ್ನ ಸೈನಿಕರನ್ನು ದೊಡ್ಡ ಮೈಸೂರು ಸೈನ್ಯದ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡುವುದು ಅನ್ಯಾಯವೆಂದು ಭಾವಿಸಿದರು. ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಸೈನ್ಯವು ಈಗ ಇಡೀ ಉತ್ತರ ತಿರುವಾಂಕೂರ್ ಅನ್ನು ಧ್ವಂಸಗೊಳಿಸಿತು ಮತ್ತು ಅಲ್ವೇ ತಲುಪಿತು ಮತ್ತು ಪೆರಿಯಾರ್ ನದಿಯ ಮೇಲೆ ಬಿಡಾರ ಹೂಡಿದರು. ಆದರೂ ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಸುಲ್ತಾನನಿಗೆ ಅದರ ವಿರುದ್ಧ ಸಲಹೆ ನೀಡಿದರು. ಹಿಂದೂ ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಪ್ರಜೆಗಳು ಅರಣ್ಯಗಳಿಗೆ ಓಡಿಹೋದರು. ಇಡೀ ದೇಶವು ಬೆಂಕಿ ಮತ್ತು ಕತ್ತಿಯಿಂದ ನಾಶವಾಯಿತು. ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ನರನ್ನು ಸಹ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ತಿರುವಾಂಕೂರಿನ ದಿವಾನ್ ರಾಜಾ ಕೇಶವದಾಸರು ನಿರಂತರ ಶ್ರಮಿಸಿದರು. ದಕ್ಷಿಣದ ವಿವಿಧ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟರಿಗಳನ್ನು ಏರಿಸಿದರು ಹಾಗೂ ಅವುಗಳನ್ನು ಆಳವಾದ ಕಂದಕಗಳಿಂದ ಸುತ್ತುವರೆದರು. ಟಿಪ್ಪು ತಿರುವಾಂಕೂರ್ಗೆ ಮುಂದುವರಿಯುವುದನ್ನು ತಡೆಯಲು ಸಿದ್ಧರಾದರು.
ಸುಲ್ತಾನ್ ಮತ್ತು ಅವನ ಸೈನ್ಯವು ಈಗ ತಿರುವಾಂಕೂರು ಸೈನ್ಯವು ನದಿಗೆ ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ಗೋಡೆಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿ ನೀರನ್ನು ತಡೆದು ನದಿಯ ತಳವನ್ನು ಒಣಗಿಸಿದ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಗೊಂಡಿತು. ತನ್ನ ಕೆಲವು ಜನರಲ್ಗಳ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಟಿಪ್ಪು ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಯುದ್ಧವನ್ನು ನಡೆಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದನು. ಟಿಪ್ಪು ಮೊದಲು ತನ್ನ ಎರಡು ಕುಶೂನ್ಗಳಿಗೆ ಅವರು ಶೌರ್ಯದಿಂದ ಸಾಧಿಸಿದ ರಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸಲು ಮತ್ತು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಆದೇಶಿಸಿದ. ಹಗಲು-ವಿರಾಮದಲ್ಲಿ ತಿರುವಾಂಕೂರಿನವರು ತಡೆಗೋಡೆಯನ್ನು ಒಡೆದು ಮೈಸೂರು ಪಡೆಗಳ ಮೇಲೆ ನೀರು ಹರಿಯುವಂತೆ ಮಾಡಿದರು. ಹಠಾತ್ ಪ್ರವಾಹದಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಟಿಪ್ಪು ಸೈನಿಕರು ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟರು ಮತ್ತು ಮುಂಗಡ ಕಾವಲುಗಾರರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮತ್ತು ಸಹಾಯದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಕಡಿತಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು. ಉಳಿದ ಪಡೆಗಳು ದಿವಾನ್ ಮತ್ತು ಕಾಳಿ ಕುಟ್ಟಿ ನಾಯರ್ (ಮರಣೋತ್ತರವಾಗಿ ಕಾಳಿ ಕುಟ್ಟಿ ಪಿಳ್ಳೈಗೆ ಉನ್ನತೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ) ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಒಬ್ಬ ಸಮರ್ಥ ಜನರಲ್ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ತಿರುವಾಂಕೂರ್ ಹಠಾತ್ ದಾಳಿಯಿಂದ ಸೋಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು. ಮುಂಗಡ ಕಾವಲುಗಾರರನ್ನು ರಚಿಸಿದ ಟಿಪ್ಪುವಿನ ಸೈನಿಕರಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಸುಲ್ತಾನನ ಸಮ್ಮುಖಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗಲಿಲ್ಲ. ೩೦೦ ಅಥವಾ ೪೦೦ ಅಶ್ವಸೈನ್ಯದ ಸೈನಿಕರು ಅವನ ಮುಂದೆ ಸಾವನ್ನು ಎದುರಿಸಿದರು. ಟಿಪ್ಪುವನ್ನು ತನ್ನ ಸೇನಾಪತಿ ಕಮ್ರುದ್ದೀನ್ ಖಾನ್ ತನ್ನ ಪಾದಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದು ತನ್ನ ಶಿಬಿರಕ್ಕೆ ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟುವಂತೆ ಕೇಳಿಕೊಂಡನು. ಕಮ್ರುದ್ದೀನ್ ಟಿಪ್ಪುವನ್ನು ನಿಷ್ಠಾವಂತ ಸೈನಿಕರ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ನದಿಯ ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಗೆ ನೀರಿನ ಮೂಲಕ ಸಾಗಿಸುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಂಡರು. ಹಾಸಿಗೆ, ಕೆಲವು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಆಭರಣಗಳು ಮತ್ತು ಕಠಾರಿಯೊಂದಿಗೆ ಸುಲ್ತಾನನ ಪಾಲ್ಕಿ ತಿರುವಾಂಕೂರು ಸೈನಿಕರ ಕೈಗೆ ಬಿದ್ದಿತು. ಸುಲ್ತಾನನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಸೋಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟನು. ತಿರುವಾಂಕೂರಿನಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಹೆಚ್ಚಿನ ನೆಲೆಯನ್ನು ಗಳಿಸದಂತೆ ತಡೆಯಲಾಗಿದ್ದರೂ ದಿವಾನ್ ಕೋಟೆಗಳ ಗ್ಯಾರಿಸನ್ ಅನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ದಕ್ಷಿಣಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿಸಿದನು ಹಾಗೂ ಯಾವುದೇ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧವಾದ ಮಿಲಿಟರಿ ಪಡೆಯನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಿದನು.
ಈ ನಡುವೆ ಗವರ್ನರ್ - ಜನರಲ್ ಕಾರ್ನ್ವಾಲಿಸ್ ಅವರು ಮದ್ರಾಸ್ನ ಹಾಲಿ ಗವರ್ನರ್ ಶ್ರೀ. ಹಾಲೊಂಡ್ ಅವರನ್ನು ತಮ್ಮ ಹುದ್ದೆಯಿಂದ ತೆಗೆದುಹಾಕಿದರು. ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ತಿರುವಾಂಕೂರ್ಗೆ ಯಾವುದೇ ಸಹಾಯ ನೀಡಲಿಲ್ಲ. ಹೊಸ ಗವರ್ನರ್ ಮಹಾರಾಜರನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಲು ತಿರುವಾಂಕೂರಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಪಡೆಗಳನ್ನು ಸಜ್ಜುಗೊಳಿಸಿದರು. ಇದನ್ನು ಕೇಳಿದ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಬ್ರಿಟಿಷರೊಂದಿಗಿನ ಯುದ್ಧವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು ತಿರುವಾಂಕೂರು ಮತ್ತು ಮಲಬಾರ್ನಿಂದ ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದನು. ಆದರೆ ಯುದ್ಧವು ಸಂಭವಿಸಿತು. ಇದರಲ್ಲಿ ತಿರುವಾಂಕೂರು ತನ್ನ ಪಡೆಗಳನ್ನು ಬ್ರಿಟಿಷರಿಗೆ ಒದಗಿಸಿತು. ಗವರ್ನರ್-ಜನರಲ್ ಕಾರ್ನ್ವಾಲಿಸ್ ನೇತೃತ್ವದ ಮೂರನೇ ಆಂಗ್ಲೋ-ಮೈಸೂರು ಯುದ್ಧವು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ೧೭೯೨ ರಲ್ಲಿ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನನ ರಾಜಧಾನಿ ಸೆರಿಂಗಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ಸೋಲಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಶರಣಾದ ಮತ್ತು ಸೆರಿಂಗಪಟ್ಟಂ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕಲಾಯಿತು. ಶರಣಾಗತಿಯ ನಿಯಮಗಳು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕಠಿಣವಾಗಿದ್ದವು. ಟಿಪ್ಪು ತನ್ನ ವಿರುದ್ಧ ಬ್ರಿಟಿಷರ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯ ವೆಚ್ಚವಾಗಿ ನಿಗದಿಪಡಿಸಿದ ರೂಪಾಯಿ ೩೩ ಮಿಲಿಯನ್ ಮೊತ್ತವನ್ನು ತೆರವುಗೊಳಿಸುವವರೆಗೆ ತನ್ನ ಇಬ್ಬರು ಪುತ್ರರನ್ನು ಒತ್ತೆಯಾಳುಗಳಾಗಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಅಧೀನಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿಸಬೇಕಾಯಿತು. [೧೭]
ಬ್ರಿಟಿಷರೊಂದಿಗೆ ಒಪ್ಪಂದ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಸೆರಿಂಗಪಟ್ಟಣಂ ಒಪ್ಪಂದದ ನಂತರ ಬ್ರಿಟಿಷರು ತಿರುವಾಂಕೂರ್ನಿಂದ ಯುದ್ಧದ ವೆಚ್ಚಗಳಿಗಾಗಿ ದೊಡ್ಡ ಮೊತ್ತವನ್ನು ಕೋರಿದರು ಆದರೆ ಒಪ್ಪಂದದ ಮೂಲಕ ಅವರು ವೆಚ್ಚವನ್ನು ಭರಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಇದಲ್ಲದೆ ಯುದ್ಧ - ವೆಚ್ಚಕ್ಕಾಗಿ ಟಿಪ್ಪುವಿನಿಂದಲೇ ದೊಡ್ಡ ಮೊತ್ತವನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಲಾಯಿತು. ಮಹಾರಾಜರು ಇಂಗ್ಲಿಷರನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುವ ಮಿಲಿಟರಿ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಅದನ್ನು ಪಾವತಿಸಿದರು. ತಿರುವಾಂಕೂರು ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷರ ನಡುವೆ ಒಂದು ಅಧೀನ ಮೈತ್ರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು. ಅದರ ಮೂಲಕ ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪನಿಯ ಅಂಗಸಂಸ್ಥೆಯ ಪಡೆ ತಿರುವಾಂಕೂರಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿತು. ಅಲ್ಲದೆ ಮಹಾರಾಜರು ಬ್ರಿಟಿಷರಿಗೆ ಕಷ್ಟದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. [೧೮]
ಸುಧಾರಣೆಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]- ರಾಜಾ ಕೇಶವದಾಸರ ಸಮರ್ಥ ದಿವಾನರ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಮಹಾರಾಜರಿಂದ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಾರ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಾರವನ್ನು ಸುಗಮಗೊಳಿಸಲು ಸಂವಹನಗಳನ್ನು ತೆರೆಯಲಾಯಿತು. ಈ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬಂದರುಗಳನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಲಾಯಿತು ಹಾಗೂ ತಿರುವಾಂಕೂರ್ನಿಂದ ವಿವಿಧ ಹೊಸ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ರಫ್ತು ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಹಡಗು ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೂ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ನೀಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ನಡೆದವು.
- ಅನಂತರಾಯನ ಪಣಂ, 'ಚಿನ್ನ ಪಣಂ' ಮತ್ತು 'ಅನಂತವರಾಹನ್' ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಚಿನ್ನದ ನಾಣ್ಯಗಳನ್ನು ತಿರುವಾಂಕೂರಿನಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಬೆಳ್ಳಿಯ ಜೊತೆಗೆ ಮುದ್ರಿಸಲಾಯಿತು. ಇದನ್ನು 'ಚಕ್ರಂಗಳು ('ಚಕ್ - ರಮ್ಸ್' ಎಂದು ಉಚ್ಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ)' ಎಂದು ನಾಣ್ಯ ಮಾಡಲಾಯಿತು.
- ಯುದ್ಧಕಾಲದ ತೆರಿಗೆಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲಾಯಿತು ಆದರೆ ಬ್ರಿಟಿಷರಿಗೆ ಪಾವತಿಸಿದ ನಂತರ ಮತ್ತು ಯುದ್ಧಕಾಲದ ವೆಚ್ಚಗಳನ್ನು ಮೀರಿಸಿದ ನಂತರ ಈ ತೆರಿಗೆಗಳನ್ನು ರವಾನೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು.
- ತಿರುವನಂತಪುರಂನಲ್ಲಿ ರಾಜಧಾನಿಯನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾಯಿತು. ಸೇತುವೆಗಳಂತಹ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ನೀರಾವರಿಗಾಗಿ ಕಾಲುವೆಗಳಂತಹ ಇತರ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು. ಜನರ ಅನುಕೂಲಕ್ಕಾಗಿ ಬಜಾರ್ಗಳು ಮತ್ತು ಖರೀದಿ ಕೇಂದ್ರಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲಾಯಿತು.
- ಕೋಟೆಗಳನ್ನು ಉತ್ತಮಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಮದ್ದುಗುಂಡುಗಳು ಹಾಗೂ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳ ತಯಾರಿಕೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿನ ಶಕ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ ಕೈಗೊಳ್ಳಲಾಯಿತು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಬಂದೂಕುಗಳ ತಯಾರಿಕೆ. ದೇಶದ ವಿವಿಧ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಅರಮನೆಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಹೊಸದನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು.
- ಮಹಾರಾಜರ ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಹಿಷ್ಣುತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಆಸಕ್ತಿದಾಯಕ ಒಳನೋಟವನ್ನು ಹದಿನಾಲ್ಕನೆಯ ಪೋಪ್ ಕ್ಲೆಮೆಂಟ್ ರ ಪತ್ರದ ಮೂಲಕ ಪಡೆಯಲಾಗಿದೆ ಇದರಲ್ಲಿ ಅವರು ತಿರುವಾಂಕೂರ್ನಲ್ಲಿರುವ ಅವರ ಚರ್ಚ್ನ ಸದಸ್ಯರಿಗೆ ದಯೆ ತೋರಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಮಹಾರಾಜರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ತಿರುವಾಂಕೂರ್ನಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ನರನ್ನು ಸಾರ್ವಭೌಮ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸಿದರು.
ಕಥಕ್ಕಳಿ ನಾಟಕಕಾರ ಮತ್ತು ಸಂಯೋಜಕ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಕಥಕ್ಕಳಿ ನಾಟಕಗಳ ಸಂಯೋಜಕರಾಗಿ ( ಅಟ್ಟಕಧ ) ಅವರು ಕಥಕ್ಕಳಿ ಕಲಿಸಲು ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ಪಠ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು. ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ನೃತ್ಯದಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಗಾಯಕ ಮತ್ತು ವಿದ್ವಾಂಸರಾಗಿದ್ದ ಅವರು ಕರ್ನಾಟಕ ಸಂಗೀತವನ್ನು ಶ್ರೀಮಂತಗೊಳಿಸಿದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಕೃತಿಗಳನ್ನು [೧೯] ಸಂಯೋಜಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ಬಹುಶಃ ರಾಜಮನೆತನದ ಮೊದಲ ಪಿಟೀಲು ವಾದಕರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಸುಮಾರು ೧೫೦ ಸಂಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಕಾರ್ತಿಕ ತಿರುನಾಳ್ ಅವರ ಕಥಕ್ಕಳಿ ನಾಟಕಗಳ ಆಗಮನದೊಂದಿಗೆ ಕಥಕ್ಕಳಿಯಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಸುಧಾರಣೆಗಳನ್ನು ತರಲಾಯಿತು. ನಾಟಕಗಳ ರಚನೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಸ್ತುತಿಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಅವುಗಳ ತಂತ್ರದಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಶೃಂಗಾರ ಪದಗಳಿಗೆ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡಲಾಯಿತು. [೨೦] ಪ್ರತಿ ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳೂ ಶೃಂಗಾರ ಪದಗಳಿಂದಲೇ ರಂಗಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಬೇಕೆಂಬ ನಿಯಮವನ್ನು ಅವರು ಪರಿಚಯಿಸಿದರು. ಕಥಕ್ಕಳಿ ಪಾತ್ರಗಳು ಪಡಿ ರಾಗದಲ್ಲಿ ಪದವನ್ನು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುವ ಮೂಲಕ ಪ್ರವೇಶಿಸಬೇಕು. ಅವರ ಎಲ್ಲಾ ಕಥಕ್ಕಳಿ ನಾಟಕಗಳು ವೇದಿಕೆಯ ಪ್ರಸ್ತುತಿ, ವೈವಿಧ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಪಾತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಕಥೆಯಲ್ಲಿನ ತಾಂತ್ರಿಕ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಜನಪ್ರಿಯತೆ ಮತ್ತು ಖ್ಯಾತಿಯನ್ನು ಗಳಿಸಿದವು. ಅವರು ಏಳು ನಾಟಕಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದ್ದಾರೆ:
- ರಾಜಸೂಯಂ ,
- ಸುಭದ್ರಾಪಹರಣ ,
- ಗಂಧರ್ವವಿಜಯಂ ,
- ಪಾಂಚಾಲಿ ಸ್ವಯಂವರಂ ,
- ಬಕವಧಂ ,
- ಕಲಾಯನಸೌಗಂಧಿಕಂ (ತೆಕ್ಕನ್ ಅಥವಾ ದಕ್ಷಿಣ ಶೈಲಿ)
- ನರಕಾಸುರವಧಂ . [೨೧]
ಮರಣ ಮತ್ತು ಪರಂಪರೆ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಮಹಾರಾಜರು ೧೭೯೮ ರ ಫೆಬ್ರವರಿ ೧೭ ರಂದು ೭೪ ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸಮೃದ್ಧವಾದ ಸುದೀರ್ಘ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ನಂತರ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ನಿಧನರಾದರು. ಅವರು ತಿರುವಾಂಕೂರಿನ ಸಾರ್ವಭೌಮತ್ವವನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಉನ್ನತ ಮೈಸೂರು ಪಡೆಗಳಿಂದ ನಾಶವಾಗದಂತೆ ರಕ್ಷಿಸಿದರು. ಅವರು ತಮ್ಮ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಮಾರ್ತಾಂಡ ವರ್ಮರಿಂದ ಬ್ರಿಟಿಷರೊಂದಿಗೆ ಬೆಳೆಸಿದ ಸ್ನೇಹವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡರು. ಹೆಚ್ಚು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನನ ಬಲವಂತದ ಮತಾಂತರದಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮಲಬಾರ್ನಿಂದ ಓಡಿಹೋದ ಸಾವಿರಾರು ಜನರಿಗೆ ಆಶ್ರಯ ನೀಡಿದ ಕಾರಣ ಅವರು ಧರ್ಮ ರಾಜ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟರು. ಮಲಬಾರ್ನ ಈ ಪ್ರಜೆಗಳು ಎಷ್ಟು ಸಂತೋಷಪಟ್ಟರು ಎಂದರೆ ಅನೇಕ ರಾಜರು ಮತ್ತು ಗಣ್ಯರ ಕುಟುಂಬಗಳು ತಿರುವಾಂಕೂರಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡವು.
ಕಾರ್ತಿಕ ತಿರುನಾಳ್ ಮಹಾರಾಜರಿಗೆ ನಾಲ್ವರು ಪತ್ನಿಯರು ಇದ್ದರು. ಇವರ ಮೊದಲ ಪತ್ನಿ ವಡಸ್ಸೆರಿಯ ಪಾನಪಿಳ್ಳೈ ಕಾಳಿ ಅಮ್ಮ ನಾಗಮಣಿ ಅಮ್ಮ. ಅವರ ಇತರ ಮೂವರು ಪತ್ನಿಯರು ತಿರುವಟ್ಟಾರ್, ಅರುಮಾನ ಮತ್ತು ನಾಗರ್ಕೋಯಿಲ್ನಿಂದ ಬಂದವರು. ಅವರು ೧೮ ನೇ ಶತಮಾನದ ಕೊನೆಯ ದಶಕದಲ್ಲಿ ತಿರುವನಂತಪುರದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಹೆಂಡತಿಯರಿಗಾಗಿ ನಾಲ್ಕು ಅಮ್ಮವೀಡುಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಈ ಕುಟುಂಬಗಳು ಅವರ ವಂಶಸ್ಥರು. ಮಹಾರಾಜರ ಸಹೋದರ ಪುತ್ತುಮಾನ ಅಮ್ಮವೀಡಿನಿಂದ ವಿವಾಹವಾದರು ಮತ್ತು ಅವರ ಮೊಮ್ಮಗ ಕವಿ ಈರಾಯಿಮ್ಮನ್ ತಂಪಿ. ಅರುಮನ ಅಮ್ಮವೀಡು ಮಹಾರಾಜರ ವಂಶಸ್ಥರು ಅವರ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿ ಬಲರಾಮ ವರ್ಮರನ್ನು ವಿವಾಹವಾದರು ಮತ್ತು ಅವರ ವಂಶಸ್ಥರು ವಿಶಾಖಂ ತಿರುನಾಳ್ ಮಹಾರಾಜರ ಪತ್ನಿ. [೨೨]
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]- ಸ್ವಾತಿತಿರುನ್ನಾಳ್ ವೆಬ್ಸೈಟ್ ೭ ಆಗಸ್ಟ್ ೨೦೦೬ ರಂದು ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಯಿತು
- ಕೇರಳ ಸರ್ಕಾರದ ವೆಬ್ಸೈಟ್ Archived 2006-02-02 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. ೭ ಆಗಸ್ಟ್ ೨೦೦೬ ರಂದು ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಯಿತು.
- ಪುರಾತತ್ವ ಇಲಾಖೆ, ಕೇರಳ ಸರ್ಕಾರದ ವೆಬ್ಸೈಟ್ ಅನ್ನು ೭ ಆಗಸ್ಟ್ ೨೦೦೬ ರಂದು ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಯಿತು.
ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]- ↑ The names of members of Royal houses of Kerala usually succeeded their birth star(nal or nakshatra). Thiru added for respect. As most of the royal names were Rama varma, Kerala Varma, Raja Raja Varma, this was also a method to distinguish from each other
- ↑ The Maharanis of Travancore are known as Attingal Thampuratties
- ↑ Information from Travancore State Manual by Nagam Aiya
- ↑ Travancore State Manual by T.K. Velu Pillai, Page260
- ↑ V. Nagam Aiya, Travancore State Manual, Vol. 1, pp. 357-373
- ↑ V. Nagam Aiya, Travancore State Manual, Vol. 1, pp. 373-385
- ↑ Logan, Malabar Manual, Volume 1, p. 452
- ↑ Logan, p. 454
- ↑ Menon, A history of Travancore from the earliest times, Volume 1, p. 212
- ↑ Menon, p. 213
- ↑ V. Nagaim Aiya, Travancore State Manual, Vol. 1, pp. 395-413
- ↑ Menon, p. 227
- ↑ Aiya, p. 394
- ↑ Menon, p. 228
- ↑ Aiya, p. 395
- ↑ K.M. Panicker, Bhasha Poshini, August, 1923
- ↑ V. Nagam Aiya, Travancore State Manual, pp. 413-429
- ↑ V. Nagam Aiya, Travancore State Manual, pp. 433-437
- ↑ Compositions
- ↑ padas or verses in which amour is the predominant mood
- ↑ It is believed that the last portion of Narakasura Vadham was completed by his nephew AswathiThirunal
- ↑ This information is from "Thiruvananthapurathinte Eithihaasam"