ಸಿಹಿ
ಸಿಹಿ ಮೂಲ ರುಚಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು. ಸಕ್ಕರೆ, ಬೆಲ್ಲದಂತಹ ಪದಾರ್ಥಗಳಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ರುಚಿ. ಹಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿರುವ ಸುಕ್ರೋಸ್ ಸಿಹಿ ರುಚಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ನಾಲಿಗೆಯ ತುದಿ ಭಾಗದಲ್ಲಿಯೇ ಸಿಹಿ ರುಚಿಗ್ರಾಹಿಗಳು ಇರುತ್ತವೆ. ಶುಭ ಸಮಾಚಾರ ಸಮಯಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಹಿ ಸಂಭ್ರಮದ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ. ಸಕ್ಕರೆ ಮತ್ತು ಬೆಲ್ಲಗಳು ಕಬ್ಬಿನಿಂದ ಉತ್ಪಾದನೆಯಾಗುತ್ತವೆ.
ಅತಿಯಾದ ಸಿಹಿ ಸೇವನೆಯಿಂದ ಖಾಯಿಲೆಗಳೂ ಉಂಟಾಗುತ್ತವೆ. ಇಷ್ಟವಾದ ರುಚಿಯಾದರೂ ತಿನ್ನುವಾಗ ಹಿಡಿತವಿರಲಿ. ಸಕ್ಕರೆ ಮತ್ತು ಮಾಧುರ್ಯಕ್ಕೆ ಸ್ಪಂದಿಸುವಿಕೆಯು ಬಹಳ ಪ್ರಾಚೀನ ವಿಕಸನೀಯ ಆರಂಭಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಎಂದು ಅಧ್ಯಯನಗಳು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ, ಇ.ಕೋಲಿಯಂತಹ ಮೋಟೈಲ್ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾದಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ಕೀಮೋಟಾಕ್ಸಿಸ್ನಂತೆ ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತದೆ. ನವಜಾತ ಮಾನವ ಶಿಶುಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಕ್ಕರೆ ಸಾಂದ್ರತೆಗೆ ಆದ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಎದೆ ಹಾಲಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಸಕ್ಕರೆಯಾದ ಲ್ಯಾಕ್ಟೋಸ್ ಗಿಂತ ಸಿಹಿಯಾದ ಪರಿಹಾರಗಳನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಮಾಧುರ್ಯವು ಅತ್ಯಧಿಕ ರುಚಿ ಗುರುತಿಸುವಿಕೆಯ ಮಿತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವಂತೆ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ, ಇದು ದ್ರಾವಣದಲ್ಲಿ ಸುಕ್ರೋಸ್ನ 200 ರಲ್ಲಿ 1 ಭಾಗದಷ್ಟು ಪತ್ತೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಹೋಲಿಸಿದರೆ, ಕಹಿ ದ್ರಾವಣದಲ್ಲಿ ಕ್ವಿನೈನ್ಗಾಗಿ 2 ಮಿಲಿಯನ್ನಲ್ಲಿ 1 ಭಾಗದಷ್ಟು ಕಡಿಮೆ ಪತ್ತೆ ಮಿತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವಂತೆ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಮಾನವನ ಪ್ರೈಮೇಟ್ ಪೂರ್ವಜರು ವಿಕಸನಗೊಂಡ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಸೆಟ್ಟಿಂಗ್ಗಳಲ್ಲಿ, ಮಾಧುರ್ಯದ ತೀವ್ರತೆಯು ಶಕ್ತಿಯ ಸಾಂದ್ರತೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಕಹಿ ವಿಷವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಧುರ್ಯ ಪತ್ತೆ ಮಿತಿ ಮತ್ತು ಕಡಿಮೆ ಕಹಿ ಪತ್ತೆ ಮಿತಿ ನಮ್ಮ ಪ್ರೈಮೇಟ್ ಪೂರ್ವಜರಿಗೆ ಸಿಹಿ-ರುಚಿಯ (ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿ-ದಟ್ಟವಾದ) ಆಹಾರವನ್ನು ಹುಡುಕಲು ಮತ್ತು ಕಹಿ-ರುಚಿಯ ಆಹಾರವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು ಮುಂದಾಗಬಹುದು. ಎಲೆ ತಿನ್ನುವ ಸಸ್ತನಿಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ, ಅಪಕ್ವವಾದ ಎಲೆಗಳಿಗೆ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡುವ ಪ್ರವೃತ್ತಿ ಇದೆ, ಇದು ಪ್ರಬುದ್ಧ ಎಲೆಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರೋಟೀನ್ ಮತ್ತು ಫೈಬರ್ ಮತ್ತು ವಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಇರುತ್ತದೆ. 'ಸಿಹಿ ಹಲ್ಲು' ಹೀಗೆ ಪ್ರಾಚೀನ ವಿಕಸನೀಯ ಪರಂಪರೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಮತ್ತು ಆಹಾರ ಸಂಸ್ಕರಣೆಯು ಬಳಕೆಯ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿದ್ದರೂ,ಮಾನವ ಶರೀರಶಾಸ್ತ್ರವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬದಲಾಗದೆ ಉಳಿದಿದೆ.