ವಸಿಷ್ಠ ನಾರಾಯಣ್ ಸಿಂಗ್

ವಸಿಷ್ಠ ನಾರಾಯಣ್ ಸಿಂಗ್
ಜನನ	೨ ಎಪ್ರಿಲ್ ೧೯೪೬ ಬಸಂತಪುರ, ಭೋಜಪುರ ಜಿಲ್ಲೆ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಭಾರತ
ಮರಣ	೧೪ ನವಂಬರ್ ೨೦೧೯ ಪಾಟ್ನಾ, ಬಿಹಾರ, ಭಾರತ
ವೃತ್ತಿ	ಶೈಕ್ಷಣಿಕ
ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು	ಪದ್ಮಶ್ರೀ (2020)
Academic background
Alma mater	ನೇತಾರ್ಹತ್ ವಸತಿ ಶಾಲೆ, ಪಾಟ್ನಾ ಸೈನ್ಸ್ ಕಾಲೇಜ್, ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ, ಬರ್ಕ್ಲಿ
Doctoral advisor	ಜಾನ್ ಎಲ್. ಕೆಲ್ಲಿ
Academic work
Institutions	ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ, ಐಐಟಿ ಕಾನ್ಪುರ, ಟಿಐಎಫ್ಆರ್, ಮುಂಬೈ, ಐ.ಎಸ್.ಐ. ಕೋಲ್ಕತಾ

 

ವಶಿಷ್ಠ ನಾರಾಯಣ ಸಿಂಗ್ (೨ ಏಪ್ರಿಲ್ ೧೯೪೬ - ೧೪ ನವೆಂಬರ್ ೨೦೧೯) ಅವರು ಭಾರತೀಯ ಶಿಕ್ಷಣತಜ್ಞರು ಹಾಗೂ ಬಾಲ ಪ್ರತಿಭೆ ಆಗಿದ್ದರು. ೧೯೬೯ ರಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪಿಎಚ್‌ಡಿ ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದರು. ಅವರು ೧೯೬೦ ಮತ್ತು ೧೯೭೦ ರ ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಗಣಿತವನ್ನು ಕಲಿಸಿದರು. ೧೯೭೦ ರ ದಶಕದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಸಿಂಗ್ ಅವರಿಗೆ ಸ್ಕಿಜೋಫ್ರೇನಿಯಾ ರೋಗನಿರ್ಣಯ ಮಾಡಲಾಯಿತು ನಂತರ ಅವರನ್ನು ಮನೋವೈದ್ಯಕೀಯ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ದಾಖಲಿಸಲಾಯಿತು. ರೈಲು ಪ್ರಯಾಣದ ವೇಳೆ ನಾಪತ್ತೆಯಾಗಿದ್ದ ಅವರು ಸುಮಾರು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಪತ್ತೆಯಾಗಿದ್ದರು. ಅವರನ್ನು ಮತ್ತೆ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ದಾಖಲಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ನಂತರ ೨೦೧೪ ರಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಮರಳಿದರು. ಅವರಿಗೆ ೨೦೨೦ ರಲ್ಲಿ ಮರಣೋತ್ತರವಾಗಿ ಭಾರತದ ನಾಲ್ಕನೇ ಅತ್ಯುನ್ನತ ನಾಗರಿಕ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯಾದ ಪದ್ಮಶ್ರೀ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು.

ಆರಂಭಿಕ ಜೀವನ ಮತ್ತು ವೃತ್ತಿಜೀವನ

ಸಿಂಗ್ ಅವರು ರಜಪೂತ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ೨ ಏಪ್ರಿಲ್ ೧೯೪೬ರಂದು ಭಾರತದ ಬಿಹಾರದ ಭೋಜ್‌ಪುರ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಬಸಂತ್‌ಪುರ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಪೋಲೀಸ್ ಕಾನ್ಸ್‌ಟೇಬಲ್ ಲಾಲ್ ಬಹದ್ದೂರ್ ಸಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಲಹಾಸೋ ದೇವಿಗೆ ಜನಿಸಿದರು.

ಸಿಂಗ್ ಒಬ್ಬ ಬಾಲ ಪ್ರತಿಭೆ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಮತ್ತು ಮಾಧ್ಯಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ನೆಟರ್‌ಹಟ್ ವಸತಿ ಶಾಲೆಯಿಂದ ಪಡೆದರು ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಕಾಲೇಜು ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಪಾಟ್ನಾ ವಿಜ್ಞಾನ ಕಾಲೇಜಿನಿಂದ ಪಡೆದರು. ಪಾಟ್ನಾ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯವು ತನ್ನ ಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ಬಿಎಸ್ಸಿ ಯ ಮೊದಲ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಹಾಜರಾಗಲು ಅನುಮತಿಸಿದಾಗ ಅವರು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯಾಗಿ ಮನ್ನಣೆ ಪಡೆದರು. ಗಣಿತ ಕೋರ್ಸ್ ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ಎಮೆಸ್ಸಿ ಪರೀಕ್ಷೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು.

ಅವರು ೧೯೬೫ ರಲ್ಲಿ ಬರ್ಕ್ಲಿಯ ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಕ್ಕೆ ಸೇರಿದರು ಮತ್ತು ಡಾಕ್ಟರೇಟ್ ಸಲಹೆಗಾರ ಜಾನ್ ಎಲ್ ಕೆಲ್ಲಿ ಅವರ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ೧೯೬೯ ರಲ್ಲಿ ಸೈಕ್ಲಿಕ್ ವೆಕ್ಟರ್ (ಸೈಕಲ್ ವೆಕ್ಟರ್ ಸ್ಪೇಸ್ ಥಿಯರಿ) ನೊಂದಿಗೆ ಕರ್ನಲ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಆಪರೇಟರ್‌ಗಳನ್ನು ಪುನರುತ್ಪಾದಿಸುವಲ್ಲಿ ಪಿಎಚ್‌ಡಿ ಪಡೆದರು.

ತಮ್ಮ ಪಿಎಚ್‌ಡಿ ಪಡೆದ ನಂತರ, ಸಿಂಗ್ ಸಿಯಾಟಲ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಸಹಾಯಕ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿ ಸೇರಿಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ೧೯೭೪ ರಲ್ಲಿ ಇಂಡಿಯನ್ ಇನ್‌ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಆಫ್ ಟೆಕ್ನಾಲಜಿಯನ್ನು ಕಾನ್ಪುರದಲ್ಲಿ ಕಲಿಸಲು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಮರಳಿದರು. ಎಂಟು ತಿಂಗಳ ನಂತರ, ಅವರು ಟಾಟಾ ಇನ್‌ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಆಫ್ ಫಂಡಮೆಂಟಲ್ ರಿಸರ್ಚ್ (ಟಿಐಎಫ್ಆರ್), ಬಾಂಬೆಗೆ ಸೇರಿದರು, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಅಲ್ಪಾವಧಿಯ ಹುದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು. ನಂತರ ಅವರು ಕೋಲ್ಕತ್ತಾದ ಇಂಡಿಯನ್ ಸ್ಟ್ಯಾಟಿಸ್ಟಿಕಲ್ ಇನ್‌ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿ ನೇಮಕಗೊಂಡರು.

ನಂತರದ ಜೀವನ

ಸಿಂಗ್ ೧೯೭೩ ರಲ್ಲಿ ವಂದನಾ ರಾಣಿ ಸಿಂಗ್ ಅವರನ್ನು ವಿವಾಹವಾದರು ಮತ್ತು ಅವರು ೧೯೭೬ ರಲ್ಲಿ ವಿಚ್ಛೇದನ ಪಡೆದರು. ಅವರು ಬರ್ಕ್ಲಿಯಲ್ಲಿ (ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾ, USA) ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯಾಗಿದ್ದಾಗ ಸ್ಕಿಜೋಫ್ರೇನಿಯಾದಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದರು. ೧೯೮೦ ರ ದಶಕದ ಉತ್ತರಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಅವರ ಸ್ಥಿತಿಯು ಹದಗೆಟ್ಟಾಗ, ಅವರನ್ನು ಕಾಂಕೆಯಲ್ಲಿರುವ ಸೆಂಟ್ರಲ್ ಇನ್‌ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಆಫ್ ಸೈಕಿಯಾಟ್ರಿಗೆ ಸೇರಿಸಲಾಯಿತು ( ಜಾರ್ಖಂಡ್‌ನಲ್ಲಿ ೧೯೮೫ ರವರೆಗೆ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದರು.

೧೯೮೭ ರಲ್ಲಿ, ಸಿಂಗ್ ತನ್ನ ಗ್ರಾಮವಾದ ಬಸಂತ್‌ಪುರಕ್ಕೆ ಮರಳಿದರು. ಅವರು ೧೯೮೯ ರಲ್ಲಿ ಪುಣೆಗೆ ತಮ್ಮ ರೈಲು ಪ್ರಯಾಣದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕಣ್ಮರೆಯಾದರು ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ೧೯೯೩ ರಲ್ಲಿ ಸರನ್ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಛಾಪ್ರಾ ಬಳಿಯ ದೋರಿಗಂಜ್ನಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದರು. ಅವರನ್ನು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಾನಸಿಕ ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ನರವಿಜ್ಞಾನ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ (ನಿಮ್ಹಾನ್ಸ್) ದಾಖಲಿಸಲಾಯಿತು. ೨೦೦೨ ರಲ್ಲಿ, ಅವರು ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಆಫ್ ಹ್ಯೂಮನ್ ಬಿಹೇವಿಯರ್ ಅಂಡ್ ಅಲೈಡ್ ಸೈನ್ಸಸ್ (ಐ ಹೆಚ್ ಬಿಎ ಎಸ್), ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಪಡೆದರು.

೨೦೧೪ ರಲ್ಲಿ, ಸಿಂಗ್ ಅವರನ್ನು ಮಾಧೇಪುರದ ಭೂಪೇಂದ್ರ ನಾರಾಯಣ್ ಮಂಡಲ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿ (ಬಿಎನ್ ಎಮ್ ಯು) ಸಂದರ್ಶಕ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿ ನೇಮಿಸಲಾಯಿತು.

ಸಿಂಗ್ ಅವರು ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಅನಾರೋಗ್ಯದ ನಂತರ ಪಾಟ್ನಾದ ಪಾಟ್ನಾ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಕಾಲೇಜು ಮತ್ತು ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ೧೪ ನವೆಂಬರ್ ೨೦೧೯ ರಂದು ನಿಧನರಾದರು. <ref">Jha, Sujeet (14 November 2019). "Mathematician, who challenged Einstein's theory, dies; family made to wait for ambulance". India Today (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Archived from the original on 14 November 2019. Retrieved 14 November 2019.</ref>

ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು

ಸಿಂಗ್ ಅವರಿಗೆ ಮರಣೋತ್ತರವಾಗಿ ೨೦೨೦ ರಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ನಾಲ್ಕನೇ ಅತ್ಯುನ್ನತ ನಾಗರಿಕ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯಾದ ಪದ್ಮಶ್ರೀ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು.

ಜನಪ್ರಿಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ

ಚಲನಚಿತ್ರ ನಿರ್ಮಾಪಕ ಪ್ರಕಾಶ್ ಝಾ ಅವರು ೨೦೧೮ ರಲ್ಲಿ ಸಿಂಗ್ ಅವರ ಜೀವನದ ಜೀವನಚರಿತ್ರೆಯ ಚಲನಚಿತ್ರವನ್ನು ಘೋಷಿಸಿದರು ಸಿಂಗ್ ಅವರ ಸಹೋದರ ಅಯೋಧ್ಯಾ ಪ್ರಸಾದ್ ಸಿಂಗ್, ಬಾಕಿ ಉಳಿದಿರುವ ಕಾನೂನು ಪಾಲಕರ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿ, ಯಾವುದೇ ಚಲನಚಿತ್ರ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.

ಪ್ರಕಟಣೆ

• Singh, Vashishtha N. (1974). "Reproducing kernels and operators with a cyclic vector. I." Pacific Journal of Mathematics (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). 52 (2): 567–584. doi:10.2140/pjm.1974.52.567. ISSN 0030-8730.