ಅಘೋರಿ ಪಂಥ
ಅಘೋರಿ ಪಂಥ ಶಿವನ ಉಪಾಸಕರ ಒಂದು ಪಂಥ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬಿಹಾರ,ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳ ಮುಂತಾದೆಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಇವರು,ವಾಮಾಚಾರ ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಂಡವರು.ವಿಚಿತ್ರ ವೇಷಭೂಷಣಗಳು,ವಿಚಿತ್ರ ಆಚರಣೆಗಳ ಮೂಲಕ ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಯಿಂದ ದೂರವಾಗಿ ಬದುಕುತ್ತಾರೆ. ಅಘೋರಿಗಳು (ಸಂಸ್ಕೃತದಿಂದ: अघोर, lit. 'ಭಯಾನಕವಲ್ಲ', IAST: ಅಘೋರಾ) ಭಾರತದ ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶ ಮೂಲದ ತಪಸ್ವಿ ಶೈವ ಸಾಧುಗಳ ಜೀವನ ಕ್ರಮವಾಗಿದೆ. ೭ನೇ ಮತ್ತು ೮ನೇ ಶತಮಾನದ ನಡುವೆ ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಶೈವಧರ್ಮದ ತಾಂತ್ರಿಕ, ಪುರಾಣೇತರ ರೂಪವಾದ ಕಪಾಲಿಕಾ ಸಂಪ್ರದಾಯದಿಂದ ಕವಲೊಡೆದಿರುವ ಏಕೈಕ ಉಳಿದಿರುವ ಪಂಥವಾಗಿದೆ.[೧][೨][೩][೪] ಅವರ ಪೂರ್ವಜರಂತೆಯೇ, ಅಘೋರಿಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮರಣೋತ್ತರ ಆಚರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗುತ್ತಾರೆ, ಆಗಾಗ್ಗೆ ಸ್ಮಶಾನದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅವರ ದೇಹಕ್ಕೆ ದಹನದ ಚಿತಾಭಸ್ಮವನ್ನು ಹಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ,[೫] ಮತ್ತು ಮಾನವ ಶವಗಳಿಂದ ಎಲುಬುಗಳನ್ನುತಲೆಬುರುಡೆಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಆಭರಣಗಳನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ (ಶಿವ ಮತ್ತು ಇತರ ಹಿಂದೂ ದೇವತೆಗಳ ಚಿತ್ರಣದಲ್ಲಿ ತಲೆಬುರುಡೆಯ ಬಟ್ಟಲುಗಳನ್ನು ಸಾಂಕೇತಿಕವಾಗಿ ಹಿಡಿದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಮತ್ತು ಮತ್ತು ಆಭರಣಗಳಾಗಿ ಉಪಯೋಗಿಸುವುದು ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ).[೧][೨][೩] ಅವರು ಮರಣೋತ್ತರ ನರಭಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ದಹನ ಘಾಟ್‌ಗಳಿಂದ ತೆಗೆದ ಮಾಂಸವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಈ ಆಚರಣೆಗಳು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.[೧][೨][೩][೬] ಅನೇಕ ಅಘೋರಿ ಗುರುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಗ್ರಾಮೀಣ ಜನರು ಹೆಚ್ಚಿನ ಗೌರವವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಮಧ್ಯಯುಗೀನ ಮತ್ತು ಆಧುನಿಕ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ತಮ್ಮ ತೀವ್ರವಾದ ಎರೆಮಿಟಿಕ್ ವಿಧಿಗಳು ಮತ್ತು ಪರಿತ್ಯಾಗ ಮತ್ತು ತಪಸ್ಸಿನ ಅಭ್ಯಾಸಗಳ ಮೂಲಕ ಹಲವು ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಗುಣಪಡಿಸುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗಿದೆ.[೧][೨]
ಆದಿ ಶಂಕರರಿಂದ ಶುರುವಾದ ಅಘೋರಿ ಪಂಥ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಸನಾತನ ಧರ್ಮದ ಉಳುವಿಗಾಗಿ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರು ಬಡ ಹಳ್ಳಿಗಾಡಿನ ಚಿಕ್ಕಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ತಂದು ಅಘೋರಿಗಳ ಆಚರಣೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದರು. ನಾಯಿಮರಿಗಳನ್ನು ತಂದು ನಾವು ಸಾಕಿ ಬುದ್ದಿಕಲಿಸಿದಂತೆ ಅಘೋರಿಗಳಿಗೆ ಅನಾಗರೀಕ ಆಚಾರಣೆಗಳನ್ನು ಕಲಿಸಲಾಯಿತು. ಇದರ ಉದ್ದೇಶ ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ರಕ್ಷಣೆ. ಅಘೋರಿಗಳನು ಒಂದು ತರಹ ಭಯೋತ್ಪಾದಕತಂತೆ ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ತಯಾರು ಮಾಡಿದರು. ಇವರ ದೇಹವೆ ಕಡ್ಗದಂತೆ. ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಆಪತ್ತು ಬಂದರೆ ದೇಹವೇ ಆಯುಧವಾಗಿ ಆಪತ್ತು ಮಾಡುವವರನ್ನು ಧ್ವಂಸ ಮಾಡುವಂತೆ ಆದೇಶಿಸಿದರು.[೧]
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]- ↑ ೧.೦ ೧.೧ ೧.೨ ೧.೩ ೧.೪ Lorenzen, David N. (2020) [1972]. "Chapter I: Four Śaivite Sects". The Kāpālikas and Kālāmukhas: Two Lost Śaivite Sects. Center for South and Southeast Asia Studies (1st ed.). Berkeley and Los Angeles: University of California Press. pp. 1–12. doi:10.1525/9780520324947-003. ISBN 9780520324947. OCLC 1224279234.
- ↑ ೨.೦ ೨.೧ ೨.೨ ೨.೩ Barrett, Ronald L. (2008). "Introduction". Aghor Medicine: Pollution, Death, and Healing in Northern India. Berkeley, California: University of California Press. pp. 1–28. ISBN 9780520941014.
- ↑ ೩.೦ ೩.೧ ೩.೨ ೩.೩ Urban, Hugh B. (2007) [2003]. "India's Darkest Heart: Tantra in the Literary Imagination". Tantra: Sex, Secrecy, Politics, and Power in the Study of Religion (1st ed.). Berkeley and Delhi: University of California Press/Motilal Banarsidass. pp. 106–133. doi:10.1525/california/9780520230620.003.0004. ISBN 9780520236561. JSTOR 10.1525/j.ctt1pp4mm.9.
- ↑ James G. Lochtefeld (2001). The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Volume 1. The Rosen Publishing Group. p. 349. ISBN 978-0-8239-3179-8.
- ↑ Staff Reporter (9 March 2014). "Westerners Flock to Join Indian Cannibal Sect". International Business Times.
- ↑ John Bowker, The Meanings of Death, Cambridge University Press, p. 164.
