ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ

ಭೌತಿಕ ಸಂಗತಿಗಳ ಹಲವಾರು ಉದಾಹರಣೆಗಳು

ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವು (ಪುರಾತನ ಗ್ರೀಕ್: φυσική (ἐπιστήμη), ಭಾಷಾಂತರ: physikḗ (epistḗmē), lit. 'ನೈಸರ್ಗಿಕ ಜ್ಞಾನ', φύσις phýsis "ಪ್ರಕೃತಿ") ಪ್ರಕೃತಿಯ ಚಲನೆ, ನಡವಳಿಕೆಗಳನ್ನು ಹಾಗೂ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶ ಮತ್ತು ಕಾಲದ - (ಸಮಯದ) ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಬಲಗಳ ಸಂಬಂಧಿತ ಘಟಕಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವು ಅತ್ಯಂತ ಮೂಲಭೂತ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ವಿಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವು ಹೇಗೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅದರ ಪ್ರಮುಖ ಗುರಿಯಾಗಿದೆ.

ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವು ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವಿಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಸೇರ್ಪಡೆಗೊಳಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ ಬಹುಶಃ ಮತ್ತಷ್ಟು ಹಳೆಯ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವಿಭಾಗವಾಗಿ ಬಿಂಬಿತವಾಗುತ್ತದೆ. ಕಳೆದ ಎರಡು ಸಹಸ್ರಮಾನಗಳಲ್ಲಿ, ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ, ರಸಾಯನ ಶಾಸ್ತ್ರ, ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಗಣಿತಶಾಸ್ತ್ರದ ಕೆಲವು ಶಾಖೆಗಳು ನೈಸರ್ಗಿಕ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ಒಂದು ಭಾಗವಾಗಿದ್ದವು, ಆದರೆ ೧೭ ನೆಯ ಶತಮಾನದ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಈ ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಜ್ಞಾನಗಳು ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಸ್ವಂತ ಸಂಶೋಧನೆ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದವು. ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವು ಸಂಶೋಧನೆಯ ಅನೇಕ ಅಂತರಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಾದ ಬಯೋಫಿಸಿಕ್ಸ್ ಮತ್ತು ಕ್ವಾಂಟಮ್ ಕೆಮಿಸ್ಟ್ರಿಗಳ ಜೊತೆ ಛೇದಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದ ಗಡಿಗಳನ್ನು ಕಠಿಣವಾಗಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲು ಸಾದ್ಯವಿಲ್ಲ. ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿನ ಹೊಸ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳು ಇತರ ವಿಜ್ಞಾನಗಳು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಮೂಲಭೂತ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ.ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವು ಗಣಿತಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದಂತಹ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವಿಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಸಂಶೋಧನಾ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ.

ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿನ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ಹೊಸ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧಿಸುತ್ತವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ವಿದ್ಯುತ್ಕಾಂತೀಯತೆ ಮತ್ತು ಪರಮಾಣು ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದ ಗ್ರಹಿಕೆಯಲ್ಲಿನ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ನೇರವಾಗಿ ಆಧುನಿಕ-ದಿನ ಸಮಾಜವನ್ನು ರೂಪಾಂತರಗೊಳಿಸಿದ ಹೊಸ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ದೂರದರ್ಶನ, ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ಗಳು, ಗೃಹಬಳಕೆಯ ವಸ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ಪರಮಾಣು ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳು; ಥರ್ಮೋಡೈನಾಮಿಕ್ಸ್ ನಲ್ಲಿನ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ಕೈಗಾರೀಕರಣದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ; ಮತ್ತು ಯಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿನ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ಕಲನಶಾಸ್ತ್ರದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿವೆ.

ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದ ಉಗಮ

ಪ್ರಾಚೀನ ಖಗೋಳ ಶಾಸ್ತ್ರ

ಈಜಿಪ್ಟಿನ ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರವು ಸೆನೆಮಟ್ ಸಮಾಧಿಯ ಖಗೋಳ ಮೇಲ್ಛಾವಣಿಯಂತಹ ಸ್ಮಾರಕಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ.

ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರವು ಅತ್ಯಂತ ಹಳೆಯ ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಜ್ಞಾನಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಸುಮೇರಿಯರು, ಪ್ರಾಚೀನ ಈಜಿಪ್ಟಿನವರು ಮತ್ತು ಸಿಂಧೂ ಕಣಿವೆ ನಾಗರಿಕತೆಯಂತಹ ೩೦೦೦ಬಿ ಸಿ ಈ ಗಿಂತಲೂ ಮುಂಚಿನ ನಾಗರೀಕತೆಗಳು ಪೂರ್ವಭಾವಿ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವು ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯ,ಚಂದ್ರ ಮತ್ತು ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಚಲನೆಗಳ ಮೂಲಭೂತ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಗ್ರಹಗಳನ್ನು ಇಂದಿಗೂ ಪೂಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ದೇವರುಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತವೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಇದೆ. ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ವೀಕ್ಷಣೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಸ್ಥಾನಗಳಿಗೆ ವಿವರಣೆಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಕ್ಷ್ಯಾಧಾರಗಳಿಲ್ಲವಾದರೂ, ಈ ಮುಂಚಿನ ಅವಲೋಕನಗಳು ನಂತರದ ಖಗೋಳವಿಜ್ಞಾನದ ಅಡಿಪಾಯವನ್ನು ಹಾಕಿದವು, ಏಕೆಂದರೆ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ವಲಯಗಳನ್ನು ಹಾದುಹೋಗುವಂತೆ ಕಂಡುಬಂದವು, ಆದರೆ ಗ್ರಹಗಳ ಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಕಂಡುಬರಲಿಲ್ಲ.

ಆಸ್ಕರ್ ಅಬೊಯ್ ಪ್ರಕಾರ, ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರದ ಮೂಲಗಳು ಮೆಸೊಪಟ್ಯಾಮಿಯಾದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ, ಮತ್ತು ನಿಖರವಾದ ವಿಜ್ಞಾನಗಳಲ್ಲಿನ ಎಲ್ಲಾ ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಬಿಲೋನಿಯಾದ ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರದಿಂದ ಬಂದವು. ಈಜಿಪ್ಟ್ ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ನಕ್ಷತ್ರಪುಂಜಗಳ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಆಕಾಶಕಾಯಗಳ ಚಲನೆಗಳನ್ನು ತೋರಿಸಿದ ಸ್ಮಾರಕಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು, ಗ್ರೀಕ್ ಕವಿ ಹೋಮರ್ ತನ್ನ ಇಲಿಯಡ್ ಮತ್ತು ಒಡಿಸ್ಸಿಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಆಕಾಶ ವಸ್ತುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ; ನಂತರ ಗ್ರೀಕ್ ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಇವುಗಳಿಗೆ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸಿದರು,ಉತ್ತರ ಗೋಳಾರ್ಧದಿಂದ ಕಾಣುವ ಹೆಚ್ಚಿನ ನಕ್ಷತ್ರಪುಂಜಗಳಿಗೆ ಅವು ಈಗಲೂ ಬಳಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ.

ನೈಸರ್ಗಿಕ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ

ನೈಸರ್ಗಿಕ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರವು ಪುರಾತನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ (೬೫೦ ಬಿ.ಸಿ-೪೮೦ ಬಿ.ಸಿ) ಗ್ರೀಸ್‌ನಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಮೂಲವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಥೇಲ್ಸ್‌ನಂತಹ ಪೂರ್ವ-ಸಾಕ್ರಟಿಕ್ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳು ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳಿಗೆ ನೈಸರ್ಗಿಕವಲ್ಲದ ವಿವರಣೆಗಳನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಪ್ರತಿ ಘಟನೆಯು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕಾರಣವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದರು.ಅವರು ಕಾರಣ ಮತ್ತು ಅವಲೋಕನದಿಂದ ಪರಿಶೀಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದರು, ಮತ್ತು ಅವರ ಅನೇಕ ಊಹೆಗಳು ಪ್ರಯೋಗದಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಸಾಬೀತಾಯಿತು;ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಲ್ಯೂಸಿಪ್ಪಸ್ ಮತ್ತು ಅವನ ಶಿಷ್ಯ ಡೆಮೊಕ್ರಿಟಸ್ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದ ಸರಿಸುಮಾರು ೨೦೦೦ ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಪರಮಾಣುವಾದವು ಸರಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಕಂಡುಬಂದಿದೆ.

ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಮತ್ತು ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್

ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ರೋಮನ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವು ಐದನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಪತನಗೊಂಡಿತು ಮತ್ತು ಇದು ಯುರೋಪ್ನ ಪಶ್ಚಿಮ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಬೌದ್ಧಿಕ ಅನ್ವೇಷಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಕುಸಿತಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಇದಕ್ಕೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ, ಪೂರ್ವ ರೋಮನ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವು (ಬೈಜಾಂಟೈನ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಎಂದೂ ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ) ಅನಾಗರಿಕರ ದಾಳಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿರೋಧಿಸಿತು ಮತ್ತು ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ ಸೇರಿದಂತೆ ಕಲಿಕೆಯ ವಿವಿಧ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿತು.

ಆರನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ, ಮಿಲೆಟಸ್‌ನ ಇಸಿಡೋರ್ ಆರ್ಕಿಮಿಡಿಸ್‌ನ ಕೃತಿಗಳ ಪ್ರಮುಖ ಸಂಕಲನವನ್ನು ರಚಿಸಿದನು, ಅದನ್ನು ಆರ್ಕಿಮಿಡಿಸ್ ಪಾಲಿಂಪ್ಸೆಸ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ ನಕಲಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಆರನೇ ಶತಮಾನದ ಯುರೋಪ್‌ನಲ್ಲಿ ಬೈಜಾಂಟೈನ್ ವಿದ್ವಾಂಸ ಜಾನ್ ಫಿಲೋಪೋನಸ್, ಅರಿಸ್ಟಾಟಲ್‌ನ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದ ಬೋಧನೆಯನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅದರ ನ್ಯೂನತೆಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದನು. ಅವರು ಪ್ರಚೋದನೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದರು. ಫಿಲೋಪೋನಸ್ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವವರೆಗೂ ಅರಿಸ್ಟಾಟಲ್‌ನ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಲಿಲ್ಲ; ಮೌಖಿಕ ವಾದದ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ ಅರಿಸ್ಟಾಟಲ್‌ನಂತಲ್ಲದೆ, ಫಿಲೋಪೋನಸ್ ವೀಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿದ್ದನು. ಅರಿಸ್ಟಾಟಲ್‌ನ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದ ಮೇಲೆ ಫಿಲೋಪೋನಸ್ ಬರೆದರು:

ಆದರೆ ಇದು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತಪ್ಪಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಮೌಖಿಕ ವಾದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ನೈಜ ವೀಕ್ಷಣೆಯಿಂದ ನಮ್ಮ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ದೃಢೀಕರಿಸಬಹುದು. ನೀವು ಒಂದೇ ಎತ್ತರದಿಂದ ಎರಡು ತೂಕವನ್ನು ಬೀಳಲು ಬಿಟ್ಟರೆ, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಇನ್ನೊಂದಕ್ಕಿಂತ ಹಲವು ಪಟ್ಟು ಭಾರವಾಗಿರುತ್ತದೆ, ಚಲನೆಗೆ ಅಗತ್ಯವಿರುವ ಸಮಯದ ಅನುಪಾತವು ತೂಕದ ಅನುಪಾತವನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿರುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ನೀವು ನೋಡುತ್ತೀರಿ. ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ತೂಕದಲ್ಲಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವು ಗಣನೀಯವಾಗಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಅಂದರೆ, ಒಂದರಲ್ಲಿ, ಇನ್ನೊಂದನ್ನು ದ್ವಿಗುಣಗೊಳಿಸಿದರೆ, ಯಾವುದೇ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿರುವುದಿಲ್ಲ, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಅಗ್ರಾಹ್ಯ ವ್ಯತ್ಯಾಸವು ಸಮಯದಲ್ಲಾದರೂ, ತೂಕದಲ್ಲಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವು ಇಲ್ಲ ಎಂದರೆ ನಗಣ್ಯ, ಒಂದು ದೇಹವು ಇನ್ನೊಂದಕ್ಕಿಂತ ಎರಡು ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ತೂಕವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ

ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದ ಅರಿಸ್ಟಾಟಲ್‌ನ ತತ್ವಗಳ ಫಿಲೋಪೋನಸ್‌ನ ಟೀಕೆಯು ಹತ್ತು ಶತಮಾನಗಳ ನಂತರ,[20] ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಗೆಲಿಲಿಯೊ ಗೆಲಿಲಿಗೆ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿತು. ಅರಿಸ್ಟಾಟಲ್ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವು ದೋಷಪೂರಿತವಾಗಿದೆ ಎಂದು ವಾದಿಸುವಾಗ ಗೆಲಿಲಿಯೋ ಫಿಲೋಪೋನಸ್‌ನನ್ನು ತನ್ನ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದ್ದಾನೆ.[21][22] 1300 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾರಿಸ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದ ಕಲಾ ವಿಭಾಗದ ಶಿಕ್ಷಕ ಜೀನ್ ಬುರಿಡಾನ್ ಪ್ರಚೋದನೆಯ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದರು. ಇದು ಜಡತ್ವ ಮತ್ತು ಆವೇಗದ ಆಧುನಿಕ ಕಲ್ಪನೆಗಳ ಕಡೆಗೆ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆಯಾಗಿದೆ.[23]

ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಪಾಂಡಿತ್ಯವು ಗ್ರೀಕರಿಂದ ಅರಿಸ್ಟಾಟಲ್ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಆನುವಂಶಿಕವಾಗಿ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿತು ಮತ್ತು ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಸುವರ್ಣ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿತು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ವೀಕ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ಪೂರ್ವಭಾವಿ ತಾರ್ಕಿಕತೆಗೆ ಒತ್ತು ನೀಡಿ, ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ವಿಧಾನದ ಆರಂಭಿಕ ರೂಪಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿತು.

ಒಂದು ಪಿನ್ ಹೊಲ್ ಕ್ಯಮೆರ ಕೆಲಸ ಮಡುವ ಸರಳ ವಿಧನ​

ದೃಗ್ವಿಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ದೃಷ್ಟಿ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಗಮನಾರ್ಹವಾದ ಆವಿಷ್ಕಾರಗಳು ಇಬ್ನ್ ಸಹಲ್, ಅಲ್-ಕಿಂಡಿ, ಇಬ್ನ್ ಅಲ್-ಹೈಥಮ್, ಅಲ್-ಫಾರಿಸಿ ಮತ್ತು ಅವಿಸೆನ್ನಾ ಅವರಂತಹ ಅನೇಕ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳ ಕೃತಿಗಳಿಂದ ಬಂದವು. ಇಬ್ನ್ ಅಲ್-ಹೈಥಮ್ ಬರೆದ ದಿ ಬುಕ್ ಆಫ್ ಆಪ್ಟಿಕ್ಸ್ (ಕಿತಾಬ್ ಅಲ್-ಮನಾಯಿರ್ ಎಂದೂ ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ) ಅತ್ಯಂತ ಗಮನಾರ್ಹವಾದ ಕೃತಿಯಾಗಿದೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ಅವರು ದೃಷ್ಟಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಾಚೀನ ಗ್ರೀಕ್ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ನಿರ್ಣಾಯಕವಾಗಿ ನಿರಾಕರಿಸಿದರು, ಆದರೆ ಹೊಸ ಸಿದ್ಧಾಂತದೊಂದಿಗೆ ಬಂದರು. ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಅಬ್ಸ್ಕ್ಯೂರಾ (ಪಿನ್‌ಹೋಲ್ ಕ್ಯಾಮೆರಾದ ಅವರ ಸಾವಿರ-ವರ್ಷ-ಹಳೆಯ ಆವೃತ್ತಿ) ವಿದ್ಯಮಾನದ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಕಣ್ಣು ಸ್ವತಃ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರು. ಛೇದನ ಮತ್ತು ಹಿಂದಿನ ವಿದ್ವಾಂಸರ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು, ಬೆಳಕು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಹೇಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಬೆಳಕಿನ ಕಿರಣವು ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅವರು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದರು, ಆದರೆ ಕಣ್ಣಿನ ಹಿಂಭಾಗಕ್ಕೆ ಬೆಳಕು ಹೇಗೆ ಪ್ರಕ್ಷೇಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಎಂಬುದರ ನಿಜವಾದ ವಿವರಣೆಯು 1604 ರವರೆಗೆ ಕಾಯಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಛಾಯಾಗ್ರಹಣದ ಆಧುನಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ನೂರಾರು ವರ್ಷಗಳ ಮೊದಲು, ಬೆಳಕಿನ ಮೇಲಿನ ಅವರ ಗ್ರಂಥವು ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಅಬ್ಸ್ಕ್ಯೂರಾವನ್ನು ವಿವರಿಸಿತು.[24 ]

ಏಳು-ಸಂಪುಟಗಳ ಬುಕ್ ಆಫ್ ಆಪ್ಟಿಕ್ಸ್ (ಕಿತಾಬ್ ಅಲ್-ಮನಥಿರ್) 600 ವರ್ಷಗಳಿಗೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಪೂರ್ವ ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಿಮ ಎರಡರಲ್ಲೂ, ದೃಶ್ಯ ಗ್ರಹಿಕೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತದಿಂದ ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಕಲೆಯಲ್ಲಿ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದ ಸ್ವರೂಪದವರೆಗೆ ಶಿಸ್ತುಗಳಾದ್ಯಂತ ಚಿಂತನೆಯ ಮೇಲೆ ಭಾರಿ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿದೆ. ರಾಬರ್ಟ್ ಗ್ರೊಸೆಟೆಸ್ಟೆ ಮತ್ತು ಲಿಯೊನಾರ್ಡೊ ಡಾ ವಿನ್ಸಿಯಿಂದ ರೆನೆ ಡೆಸ್ಕಾರ್ಟೆಸ್, ಜೊಹಾನ್ಸ್ ಕೆಪ್ಲರ್ ಮತ್ತು ಐಸಾಕ್ ನ್ಯೂಟನ್ ಅವರ ನಂತರದ ಅನೇಕ ಯುರೋಪಿಯನ್ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಮತ್ತು ಸಹ ಪಾಲಿಮಾಥ್‌ಗಳು ಅವರ ಸಾಲದಲ್ಲಿದ್ದರು. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, 700 ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಪ್ರಕಟವಾದ ಅದೇ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ನ್ಯೂಟನ್‌ನ ಕೆಲಸದ ಜೊತೆಗೆ ಇಬ್ನ್ ಅಲ್-ಹೈಥಮ್‌ನ ದೃಗ್ವಿಜ್ಞಾನದ ಪ್ರಭಾವವು ಸ್ಥಾನ ಪಡೆದಿದೆ.

ದಿ ಬುಕ್ ಆಫ್ ಆಪ್ಟಿಕ್ಸ್ ಅನುವಾದವು ಯುರೋಪಿನ ಮೇಲೆ ಭಾರಿ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿತು. ಅದರಿಂದ, ನಂತರದ ಯುರೋಪಿಯನ್ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಇಬ್ನ್ ಅಲ್-ಹೈಥಮ್ ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಸಾಧನಗಳನ್ನು ಪುನರಾವರ್ತಿಸಲು ಮತ್ತು ಬೆಳಕು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವ ವಿಧಾನವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಇದರಿಂದ, ಕನ್ನಡಕಗಳು, ಭೂತಗನ್ನಡಿಗಳು, ದೂರದರ್ಶಕಗಳು ಮತ್ತು ಕ್ಯಾಮೆರಾಗಳಂತಹ ಪ್ರಮುಖ ಆವಿಷ್ಕಾರಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾಯಿತು.

ಅಭಿಜಾತ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ​

ಗೆಲಿಲಿಯೋ ಗೆಲಿಲಿ ಗಣಿತ, ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದ ನಡುವಿನ ಸರಿಯಾದ ಸಂಬಂಧಕ್ಕೆ ಆಧುನಿಕ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಿದರು.

ಆರಂಭಿಕ ಆಧುನಿಕ ಯುರೋಪಿಯನ್ನರು ಈಗ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದ ನಿಯಮಗಳೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಮತ್ತು ಪರಿಮಾಣಾತ್ಮಕ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಬಳಸಿದಾಗ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ವಿಜ್ಞಾನವಾಯಿತು.

ಸರ್ ಐಸಾಕ್ ನ್ಯೂಟನ್ (1643–1727), ಅವರ ಚಲನೆಯ ನಿಯಮಗಳು ಮತ್ತು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಗುರುತ್ವಾಕರ್ಷಣೆ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಮೈಲಿಗಲ್ಲುಗಳಾಗಿವೆ.

ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿನ ಪ್ರಮುಖ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳು ಸೌರವ್ಯೂಹದ ಭೂಕೇಂದ್ರಿತ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಸೂರ್ಯಕೇಂದ್ರಿತ ಕೋಪರ್ನಿಕನ್ ಮಾದರಿಯೊಂದಿಗೆ ಬದಲಾಯಿಸುವುದು, ಗ್ರಹಗಳ ಚಲನೆಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಕಾನೂನುಗಳು (೧೬೦೯ ಮತ್ತು ೧೬೨೯ ರ ನಡುವೆ ಕೆಪ್ಲರ್ ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದಾರೆ), ದೂರದರ್ಶಕಗಳಲ್ಲಿ ಗೆಲಿಲಿಯೋ ಅವರ ಪ್ರವರ್ತಕ ಕೆಲಸ ಮತ್ತು ಖಗೋಳ ವೀಕ್ಷಣಾ ಕಾರ್ಯಗಳು ಸೇರಿವೆ. ೧೬ನೇ ಮತ್ತು ೧೭ನೇ ಶತಮಾನಗಳು, ಮತ್ತು ನ್ಯೂಟನ್‌ನ ಆವಿಷ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಚಲನೆಯ ನಿಯಮಗಳ ಏಕೀಕರಣ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಗುರುತ್ವಾಕರ್ಷಣೆ (ಅದು ಅವನ ಹೆಸರನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತದೆ). ನ್ಯೂಟನ್ ಅವರು ಕಲನಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದರು, ಬದಲಾವಣೆಯ ಗಣಿತದ ಅಧ್ಯಯನ, ಇದು ಭೌತಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಲು ಹೊಸ ಗಣಿತದ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸಿತು.

ಥರ್ಮೋಡೈನಾಮಿಕ್ಸ್, ಕೆಮಿಸ್ಟ್ರಿ ಮತ್ತು ಎಲೆಕ್ಟ್ರೋಮ್ಯಾಗ್ನೆಟಿಕ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಕಾನೂನುಗಳ ಆವಿಷ್ಕಾರವು ಕೈಗಾರಿಕಾ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಶೋಧನೆಯ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಿಂದಾಗಿ ಶಕ್ತಿಯ ಅಗತ್ಯಗಳು ಹೆಚ್ಚಾದವು. ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ನಿಯಮಗಳು ಸಾಪೇಕ್ಷವಲ್ಲದ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುವ ದೈನಂದಿನ ಮಾಪಕಗಳಲ್ಲಿನ ವಸ್ತುಗಳಿಗೆ ಬಹಳ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಬಳಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಅವುಗಳು ಅಂತಹ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಹತ್ತಿರದ ಅಂದಾಜನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಕ್ವಾಂಟಮ್ ಮೆಕ್ಯಾನಿಕ್ಸ್ ಮತ್ತು ಸಾಪೇಕ್ಷತಾ ಸಿದ್ಧಾಂತದಂತಹ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಅವುಗಳ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಸರಳಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ. ಮಾಪಕಗಳು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅತ್ಯಂತ ಚಿಕ್ಕ ವಸ್ತುಗಳಿಗೆ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಯಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿನ ಅಸಮರ್ಪಕತೆಗಳು ಮತ್ತು ಅತಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ವೇಗಗಳು ೨೦ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಆಧುನಿಕ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು.

ಪ್ರಸ್ತುತ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ​

ಮ್ಯಾಕ್ಸ್ ಪ್ಲಾಂಕ್ (1858-1947), ಕ್ವಾಂಟಮ್ ಮೆಕ್ಯಾನಿಕ್ಸ್ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಮೂಲ

ಅಲ್ಬರ್ಟ್ ಐನ್‍ಸ್ಟೈನ್ (1879-1955), ದ್ಯುತಿವಿದ್ಯುತ್ ಪರಿಣಾಮ ಮತ್ತು ಸಾಪೇಕ್ಷತಾ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಮೇಲಿನ ಅವರ ಕೆಲಸವು 20 ನೇ ಶತಮಾನದ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಕ್ರಾಂತಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು

ಆಧುನಿಕ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವು 20 ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಕ್ವಾಂಟಮ್ ಸಿದ್ಧಾಂತದಲ್ಲಿ ಮ್ಯಾಕ್ಸ್ ಪ್ಲಾಂಕ್ ಅವರ ಕೆಲಸ ಮತ್ತು ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಐನ್‌ಸ್ಟೈನ್ ಅವರ ಸಾಪೇಕ್ಷತಾ ಸಿದ್ಧಾಂತದೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಈ ಎರಡೂ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಕೆಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ಲಾಸಿಕಲ್ ಮೆಕ್ಯಾನಿಕ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿನ ಅಸಮರ್ಪಕತೆಯ ಕಾರಣದಿಂದ ಬಂದವು. ಕ್ಲಾಸಿಕಲ್ ಮೆಕ್ಯಾನಿಕ್ಸ್ ಬೆಳಕಿನ ವಿಭಿನ್ನ ವೇಗವನ್ನು ಊಹಿಸಿದೆ, ಇದು ಮ್ಯಾಕ್ಸ್ವೆಲ್ನ ವಿದ್ಯುತ್ಕಾಂತೀಯತೆಯ ಸಮೀಕರಣಗಳಿಂದ ಊಹಿಸಲಾದ ಸ್ಥಿರ ವೇಗದೊಂದಿಗೆ ಪರಿಹರಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಈ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಐನ್‌ಸ್ಟೈನ್‌ನ ವಿಶೇಷ ಸಾಪೇಕ್ಷತಾ ಸಿದ್ಧಾಂತದಿಂದ ಸರಿಪಡಿಸಲಾಯಿತು, ಇದು ವೇಗವಾಗಿ ಚಲಿಸುವ ದೇಹಗಳಿಗೆ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಯಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಬದಲಿಸಿತು ಮತ್ತು ಬೆಳಕಿನ ನಿರಂತರ ವೇಗಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು. ಕಪ್ಪು-ದೇಹದ ವಿಕಿರಣವು ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ಮತ್ತೊಂದು ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸಿತು, ವಸ್ತು ಆಂದೋಲಕಗಳ ಪ್ರಚೋದನೆಯು ಅವುಗಳ ಆವರ್ತನಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯ ಎಂದು ಪ್ಲ್ಯಾಂಕ್ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದಾಗ ಅದನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಲಾಯಿತು; ಇದು ದ್ಯುತಿವಿದ್ಯುತ್ ಪರಿಣಾಮ ಮತ್ತು ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನ್ ಆರ್ಬಿಟಲ್‌ಗಳ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಶಕ್ತಿಯ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಊಹಿಸುವ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಿದ್ಧಾಂತದೊಂದಿಗೆ, ಕ್ವಾಂಟಮ್ ಮೆಕ್ಯಾನಿಕ್ಸ್‌ನ ಸಿದ್ಧಾಂತವು ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದಿಂದ ಬಹಳ ಸಣ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು.

ಕ್ವಾಂಟಮ್ ಮೆಕ್ಯಾನಿಕ್ಸ್ ಅನ್ನು ವರ್ನರ್ ಹೈಸೆನ್‌ಬರ್ಗ್, ಎರ್ವಿನ್ ಶ್ರೋಡಿಂಗರ್ ಮತ್ತು ಪಾಲ್ ಡಿರಾಕ್ ಅವರು ಪ್ರವರ್ತಕರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಈ ಆರಂಭಿಕ ಕೆಲಸದಿಂದ ಮತ್ತು ಸಂಬಂಧಿತ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿನ ಕೆಲಸದಿಂದ, ಕಣ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದ ಪ್ರಮಾಣಿತ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗಿದೆ. 2012 ರಲ್ಲಿ CERN ನಲ್ಲಿ ಹಿಗ್ಸ್ ಬೋಸಾನ್‌ಗೆ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗುವ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಕಣದ ಆವಿಷ್ಕಾರದ ನಂತರ, ಸ್ಟ್ಯಾಂಡರ್ಡ್ ಮಾದರಿಯಿಂದ ಊಹಿಸಲಾದ ಎಲ್ಲಾ ಮೂಲಭೂತ ಕಣಗಳು ಮತ್ತು ಇತರವುಗಳು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿಲ್ಲ; ಆದಾಗ್ಯೂ, ಸ್ಟ್ಯಾಂಡರ್ಡ್ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಮೀರಿದ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವು ಸೂಪರ್‌ಸಿಮ್ಮೆಟ್ರಿಯಂತಹ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಂಶೋಧನೆಯ ಸಕ್ರಿಯ ಕ್ಷೇತ್ರವಾಗಿದೆ. ಈ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಗಣಿತದ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳು ಮುಖ್ಯವಾಗಿವೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಸಂಭವನೀಯತೆಗಳು ಮತ್ತು ಗುಂಪುಗಳ ಅಧ್ಯಯನ.

ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ

ಅನೇಕ ವಿಧಗಳಲ್ಲಿ, ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವು ಪ್ರಾಚೀನ ಗ್ರೀಕ್ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದಿಂದ ಬಂದಿದೆ. ವಸ್ತುವನ್ನು ನಿರೂಪಿಸುವ ಥೇಲ್ಸ್‌ನ ಮೊದಲ ಪ್ರಯತ್ನದಿಂದ, ಡೆಮಾಕ್ರಿಟಸ್‌ನ ನಿರ್ಣಯದವರೆಗೆ, ಮ್ಯಾಟರ್ ಅನ್ನು ಅಸ್ಥಿರ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಇಳಿಸಬೇಕು, ಸ್ಫಟಿಕದಂತಹ ಫರ್ಮಮೆಂಟ್‌ನ ಟಾಲೆಮಿಕ್ ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಅರಿಸ್ಟಾಟಲ್‌ನ ಪುಸ್ತಕ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ (ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದ ಆರಂಭಿಕ ಪುಸ್ತಕ, ಇದು ಚಲನೆಯನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಲು ಮತ್ತು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿತು. ಒಂದು ತಾತ್ವಿಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನ), ವಿವಿಧ ಗ್ರೀಕ್ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳು ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳನ್ನು ಮುಂದಿಟ್ಟರು. 18ನೇ ಶತಮಾನದ ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ನೈಸರ್ಗಿಕ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

19 ನೇ ಶತಮಾನದ ವೇಳೆಗೆ, ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವು ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಇತರ ವಿಜ್ಞಾನಗಳಿಂದ ಭಿನ್ನವಾದ ಶಿಸ್ತು ಎಂದು ಅರಿತುಕೊಂಡಿತು. ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವು ವಿಜ್ಞಾನದ ಉಳಿದಂತೆ, ಭೌತಿಕ ಪ್ರಪಂಚದ ಬಗ್ಗೆ ನಮ್ಮ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ವಿಜ್ಞಾನದ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಅದರ "ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ವಿಧಾನ" ವನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿದೆ. ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ವಿಧಾನವು ಪೂರ್ವದ ತಾರ್ಕಿಕತೆ ಮತ್ತು ಹಿಂಭಾಗದ ತಾರ್ಕಿಕತೆಯನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನೀಡಲಾದ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಸಿಂಧುತ್ವವನ್ನು ಅಳೆಯಲು ಬೇಯೆಸಿಯನ್ ತೀರ್ಮಾನವನ್ನು ಬಳಸುತ್ತದೆ.

ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯು ಆರಂಭಿಕ ದಾರ್ಶನಿಕರ ಅನೇಕ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರಿಸಿದೆ, ಆದರೆ ಹೊಸ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಸಹ ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದೆ. ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದ ಸುತ್ತಲಿನ ತಾತ್ವಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಅಧ್ಯಯನ, ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ, ಸ್ಥಳ ಮತ್ತು ಸಮಯದ ಸ್ವರೂಪ, ನಿರ್ಣಾಯಕತೆ, ಮತ್ತು ಅನುಭವವಾದ, ನೈಸರ್ಗಿಕತೆ ಮತ್ತು ವಾಸ್ತವಿಕತೆಯಂತಹ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳಂತಹ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ.

ಅನೇಕ ಭೌತವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ತಮ್ಮ ಕೆಲಸದ ತಾತ್ವಿಕ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಲ್ಯಾಪ್ಲೇಸ್, ಕಾರಣವಾದ ನಿರ್ಣಯವಾದವನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದರು, ಮತ್ತು ಕ್ವಾಂಟಮ್ ಮೆಕ್ಯಾನಿಕ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಬರೆದ ಶ್ರೋಡಿಂಗರ್. ಗಣಿತಶಾಸ್ತ್ರದ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ರೋಜರ್ ಪೆನ್ರೋಸ್ ಅವರನ್ನು ಪ್ಲಾಟೋನಿಸ್ಟ್ ಎಂದು ಸ್ಟೀಫನ್ ಹಾಕಿಂಗ್ ಕರೆದಿದ್ದಾರೆ, ಈ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಪೆನ್ರೋಸ್ ತನ್ನ ಪುಸ್ತಕ ದಿ ರೋಡ್ ಟು ರಿಯಾಲಿಟಿಯಲ್ಲಿ ಚರ್ಚಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಕಿಂಗ್ ತನ್ನನ್ನು "ನಾಚಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಕಡಿತವಾದಿ" ಎಂದು ಕರೆದುಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಪೆನ್ರೋಸ್ ಅವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳೊಂದಿಗೆ ವಿವಾದವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು.

ಮೂಲ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು

ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವು ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳೊಂದಿಗೆ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತದೆಯಾದರೂ, ಕೆಲವು ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳನ್ನು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವಾಗಿ ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಪರೀಕ್ಷಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಪ್ರಕೃತಿಯ ಸಮರ್ಪಕ ಅಂದಾಜು ಎಂದು ಕಂಡುಬಂದಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಯಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರದ ಸಿದ್ಧಾಂತವು ವಸ್ತುಗಳ ಚಲನೆಯನ್ನು ನಿಖರವಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ, ಅವುಗಳು ಪರಮಾಣುಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ದೊಡ್ಡದಾಗಿರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಬೆಳಕಿನ ವೇಗಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಚಲಿಸುತ್ತವೆ. ಈ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಇಂದು ಸಕ್ರಿಯ ಸಂಶೋಧನೆಯ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಾಗಿ ಮುಂದುವರೆದಿದೆ. ಕ್ಲಾಸಿಕಲ್ ಮೆಕ್ಯಾನಿಕ್ಸ್‌ನ ಗಮನಾರ್ಹ ಅಂಶವಾದ ಚೋಸ್ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು 20 ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಯಿತು, ನ್ಯೂಟನ್ (1642-1727) ರಿಂದ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಯಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರದ ಮೂಲ ಸೂತ್ರೀಕರಣದ ಮೂರು ಶತಮಾನಗಳ ನಂತರ.

ಈ ಕೇಂದ್ರ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಹೆಚ್ಚು ವಿಶೇಷವಾದ ವಿಷಯಗಳ ಸಂಶೋಧನೆಗೆ ಪ್ರಮುಖ ಸಾಧನಗಳಾಗಿವೆ, ಮತ್ತು ಯಾವುದೇ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು, ಅವರ ವಿಶೇಷತೆಯನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಕ್ಷರತೆಯನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ಲಾಸಿಕಲ್ ಮೆಕ್ಯಾನಿಕ್ಸ್, ಕ್ವಾಂಟಮ್ ಮೆಕ್ಯಾನಿಕ್ಸ್, ಥರ್ಮೋಡೈನಾಮಿಕ್ಸ್ ಮತ್ತು ಸ್ಟ್ಯಾಟಿಸ್ಟಿಕಲ್ ಮೆಕ್ಯಾನಿಕ್ಸ್, ವಿದ್ಯುತ್ಕಾಂತೀಯತೆ ಮತ್ತು ವಿಶೇಷ ಸಾಪೇಕ್ಷತೆ ಸೇರಿವೆ.

ಅಭಿಜಾತ

ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರವು 20 ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದ ಮೊದಲು ಗುರುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮತ್ತು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದಿದ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಶಾಖೆಗಳು ಮತ್ತು ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ - ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಯಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರ, ಅಕೌಸ್ಟಿಕ್ಸ್, ದೃಗ್ವಿಜ್ಞಾನ, ಥರ್ಮೋಡೈನಾಮಿಕ್ಸ್ ಮತ್ತು ವಿದ್ಯುತ್ಕಾಂತೀಯತೆ. ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಯಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರವು ಚಲನೆಯಲ್ಲಿರುವ ಶಕ್ತಿಗಳು ಮತ್ತು ದೇಹಗಳಿಂದ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವ ಕಾಯಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ಸ್ಥಿರತೆಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಬಹುದು (ದೇಹದ ಮೇಲೆ ಅಥವಾ ವೇಗವರ್ಧನೆಗೆ ಒಳಪಡದ ದೇಹಗಳ ಅಧ್ಯಯನ), ಚಲನಶಾಸ್ತ್ರ (ಅದರ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸದೆ ಚಲನೆಯ ಅಧ್ಯಯನ) ಮತ್ತು ಡೈನಾಮಿಕ್ಸ್ (ಚಲನೆಯ ಅಧ್ಯಯನ ಮತ್ತು ಅದರ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವ ಶಕ್ತಿಗಳು); ಮೆಕ್ಯಾನಿಕ್ಸ್ ಅನ್ನು ಘನ ಯಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ದ್ರವ ಯಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರ ಎಂದು ವಿಂಗಡಿಸಬಹುದು (ಒಟ್ಟಿಗೆ ನಿರಂತರ ಯಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ), ಎರಡನೆಯದು ಹೈಡ್ರೋಸ್ಟಾಟಿಕ್ಸ್, ಹೈಡ್ರೊಡೈನಾಮಿಕ್ಸ್, ಏರೋಡೈನಾಮಿಕ್ಸ್ ಮತ್ತು ನ್ಯೂಮ್ಯಾಟಿಕ್ಸ್ನಂತಹ ಶಾಖೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಅಕೌಸ್ಟಿಕ್ಸ್ ಎಂಬುದು ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಉತ್ಪಾದಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ನಿಯಂತ್ರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ರವಾನಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರ ಅಧ್ಯಯನವಾಗಿದೆ.[44] ಅಕೌಸ್ಟಿಕ್ಸ್‌ನ ಪ್ರಮುಖ ಆಧುನಿಕ ಶಾಖೆಗಳು ಅಲ್ಟ್ರಾಸಾನಿಕ್ಸ್ ಅನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿವೆ, ಮಾನವ ಶ್ರವಣದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಮೀರಿದ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಆವರ್ತನದ ಧ್ವನಿ ತರಂಗಗಳ ಅಧ್ಯಯನ; ಬಯೋಅಕೌಸ್ಟಿಕ್ಸ್, ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಕರೆಗಳು ಮತ್ತು ಶ್ರವಣದ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ,[45] ಮತ್ತು ಎಲೆಕ್ಟ್ರೋಕೌಸ್ಟಿಕ್ಸ್, ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ಸ್ ಬಳಸಿ ಶ್ರವ್ಯ ಧ್ವನಿ ತರಂಗಗಳ ಕುಶಲತೆ.[46]

ಬೆಳಕಿನ ಅಧ್ಯಯನವಾದ ದೃಗ್ವಿಜ್ಞಾನವು ಗೋಚರ ಬೆಳಕಿನೊಂದಿಗೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಅತಿಗೆಂಪು ಮತ್ತು ನೇರಳಾತೀತ ವಿಕಿರಣದ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಗೋಚರತೆಯನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಗೋಚರ ಬೆಳಕಿನ ಎಲ್ಲಾ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತದೆ, ಉದಾ, ಪ್ರತಿಫಲನ, ವಕ್ರೀಭವನ, ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪ, ವಿವರ್ತನೆ, ಪ್ರಸರಣ ಮತ್ತು ಬೆಳಕಿನ ಧ್ರುವೀಕರಣ . ಶಾಖವು ಶಕ್ತಿಯ ಒಂದು ರೂಪವಾಗಿದೆ, ಆಂತರಿಕ ಶಕ್ತಿಯು ಒಂದು ವಸ್ತುವನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸಿದ ಕಣಗಳಿಂದ ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ; ಥರ್ಮೋಡೈನಾಮಿಕ್ಸ್ ಶಾಖ ಮತ್ತು ಇತರ ರೀತಿಯ ಶಕ್ತಿಯ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧಗಳೊಂದಿಗೆ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತದೆ. ವಿದ್ಯುಚ್ಛಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಕಾಂತೀಯತೆಯನ್ನು ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದ ಒಂದು ಶಾಖೆಯಾಗಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಅವುಗಳ ನಡುವಿನ ನಿಕಟ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು 19 ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಯಿತು; ವಿದ್ಯುತ್ ಪ್ರವಾಹವು ಕಾಂತೀಯ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಕಾಂತೀಯ ಕ್ಷೇತ್ರವು ವಿದ್ಯುತ್ ಪ್ರವಾಹವನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತದೆ. ಸ್ಥಾಯೀವಿದ್ಯುತ್ತಿನ ವಿದ್ಯುದಾವೇಶಗಳು ನಿಶ್ಚಲವಾಗಿರುವಾಗ ವಿದ್ಯುದಾವೇಶಗಳು, ಚಲಿಸುವ ವಿದ್ಯುದಾವೇಶಗಳೊಂದಿಗೆ ಎಲೆಕ್ಟ್ರೋಡೈನಾಮಿಕ್ಸ್ ಮತ್ತು ಆಯಸ್ಕಾಂತೀಯ ಧ್ರುವಗಳೊಂದಿಗೆ ಮ್ಯಾಗ್ನೆಟೋಸ್ಟಾಟಿಕ್ಸ್ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತದೆ.