ಸದಸ್ಯ:2240459preethiM/sandbox

ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರಾ:

ಮಕ್ಕಳು ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರದ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಧರಿಸಿರುವ ವೇಷ

ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರಾ (ನೇಪಾಳಿ: गाईजात्रा), ಇದನ್ನು ಸಾ ಪರು (ನೇಪಾಳ ಭಾಷಾ: सा पारु) ಎಂದೂ ಸಹ ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ನೇಪಾಳದ ಹಬ್ಬವಾಗಿದೆ. ಈ ನೇಪಾಳದ ಹಬ್ಬವನ್ನು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಕಠ್ಮಂಡು ಕಣಿವೆಯಲ್ಲಿ ನೆವಾರ್ ಜನರು ಆಚರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹಿಂದಿನ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ನಿಧನರಾದ ಅವರ ನಿಕಟ ಸಂಬಂಧಿಗಳ ಗೌರವಾರ್ಥವಾಗಿ ಈ ಹಬ್ಬವನ್ನು ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹಸುಗಳಂತೆ ವೇಷ ಧರಿಸಿರುವ ಮಕ್ಕಳ ಗುಂಪುಗಳು ಮತ್ತು ಇತರ ಧಾರ್ಮಿಕ ಎಳೆತಗಳನ್ನು ವಿವಿಧ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಆಯೋಜಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಭದ್ರಾ ಮಾಸದಲ್ಲಿ (ಆಗಸ್ಟ್/ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್) ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ನೇಪಾಳದ ಚಂದ್ರನ ಸಮಬಾತ್ ಕ್ಯಾಲೆಂಡರ್ ಪ್ರಕಾರ ದಿನಾಂಕವನ್ನು ನಿಗದಿಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅದರ ಪ್ರಕಾರ ಗುನ್ಲಾ ತಿಂಗಳ ಮೊದಲ ದಿನದಂದು ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರಾ ಹಬ್ಬವನ್ನು ಆಚರಿಸಲಾಗುತದೆ.

ಮೂಲ:

1641 ರಿಂದ 1671 AD ವರೆಗೆ ರಾಜ ಪ್ರತಾಪ್ ಮಲ್ಲನು ತನ್ನ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು. ಅವನ ಹದಿಹರೆಯದ ಮಗ ಚಕ್ರವರ್ತೇಂದ್ರ ಮಲ್ಲನು ಅಕಾಲಿಕ ಮರಣವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದನು. ರಾಣಿಯು ತನ್ನ ಮಗನನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ದುಃಖವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದಳು. ಆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ದಿನದಂದು, ರಾಜನು ರಾಜಕೀಯ ದೃಶ್ಯ ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಹಾಸ್ಯ ಚಟಾಕಿ ಹಾರಿಸಲು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ನೀಡಿದ. ಹಾಗೂ ಸಾಮಾನ್ಯ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕಾನೂನುಬಾಹಿರವಾದ ವಿಡಂಬನಾತ್ಮಕ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಆಯೋಜಿಸಲು ಜನರಿಗೆ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟನು. ಮೆರವಣಿಗೆಯು ಪ್ರಾರಂಭಗೊಂಡು ಅರಮನೆಯಾದ್ಯಂತ ಹಾದುಹೋದಾಗ, ರಾಜನು ರಾಣಿಗೆ ವಿವರಿಸಿದನು. ಅವಳು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿರುವ ಅದೇ ದುಃಖವನ್ನು ಬೃಹತ್ ಜನಸಮೂಹವೂ ಅನುಭವಿಸಿದೆ.

ಮರಣವು ನಿರಂತರವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬದ ಸದಸ್ಯರ ದುಃಖ ಮತ್ತು ನಷ್ಟವನ್ನು ಅನುಭವಿಸದ ಒಂದೇ ಒಂದು ಕುಟುಂಬವು ಇಲ್ಲ ಎಂದು ರಾಣಿಗೆ ಅರಿವಾಗಲು ಮೆರವಣಿಗೆಯು ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಸಾಬೀತಾಯಿತು. ಅಲ್ಲದೆ, ಕುಟುಂಬದ ಸದಸ್ಯರನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ದುಃಖದ ನಂತರವೂ ಜನರು ಜೀವನವನ್ನು ಆನಂದಿಸುವುದನ್ನು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿಲ್ಲ. ಬಣ್ಣಬಣ್ಣದ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಹಾಸ್ಯ ಮಾಡುತ್ತಾ, ನಗುತ್ತಾ, ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಸಂಭ್ರಮಿಸುವ ಜನರನ್ನು ನೋಡಿದ ಮೆರವಣಿಗೆಯು ರಾಣಿಗೆ ಹೇಗೋ ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು ಮತ್ತು ತನ್ನ ಮಗನನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಜೀವಿಗಳ ವಿಪರ್ಯಾಸವಾಗಿದೆ.

ಮೆರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ, ಜನರು ಸಾಮೂಹಿಕವಾಗಿ ಜಮಾಯಿಸಿ, ಹಾಸ್ಯ ಚಟಾಕಿ ಹಾರಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಸಮಾಜದ ಕೆಲವು ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಮೇಲೆ ಘೋರ ಟೀಕೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದರು. ಇದಲ್ಲದೆ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಅನ್ಯಾಯ ಮತ್ತು ಇತರ ರಾಜಕೀಯ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ತಮಾಷೆಯ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ವಿಡಂಬನೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಒಟ್ಟಾರೆ ಸಾಮೂಹಿಕ ಸಭೆ ಮತ್ತು ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ರಾಣಿಯ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಮಂದಹಾಸವನ್ನು ತಂದವು. ರಾಣಿಯು ನಗುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡು ಹಿಗ್ಗಿದ ರಾಜನು ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರಾ ಆಚರಣೆಯ ಸಂಪ್ರದಾಯವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು.

ವ್ಯುತ್ಪತ್ತಿ:

ನೇಪಾಳದ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರಾ ಹಬ್ಬವನ್ನು ಸಾ ಪಾರು ಎಂದು ಕರೆಯಲುಗುತ್ತದೆ. ನೇಪಾಳ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ, ಸಾ ಎಂದರೆ ಹಸು ಮತ್ತು ಪಾರು ಎಂದರೆ ಪ್ರತಿಪದ ತಿಥಿ ಎಂದು ಅನುವಾದಿಸುತ್ತದೆ (ಹಿಂದೂ ಕ್ಯಾಲೆಂಡರ್ ಪದ್ಧತಿಯ ಪ್ರಕಾರ ಹದಿನೈದು ದಿನಗಳ ಮೊದಲ ದಿನ). ಈ ಹಬ್ಬವನ್ನು ಭದ್ರ ಮಾಸ ಶುಕ್ಲ ಪಕ್ಷ ಪ್ರತಿಪದ ತಿಥಿಯಂದು ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗೂ ಮಕ್ಕಳು ಗೋವಿನ ವೇಷವನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದನ್ನು ನೇಪಾಳ ಮತ್ತು ಪ್ರಪಂಚದ ಇತರ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರೆ (ಹಸುವಿನ ಕಾರ್ನೀವಲ್) ಎಂದು ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಆಚರಣೆಗಳು:

ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ, ಗಾಯ್ (ಹಸು) ಲಕ್ಷ್ಮಿಯಂತೆ ಪವಿತ್ರವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ತಾಯಿಯಂತೆ ನೋಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸತ್ತವರ ಕುಟುಂಬಗಳ ಮಕ್ಕಳು ಹನುಮಾನ್ ಧೋಕಾ ಅರಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನೇವಾರ್ ಪಾದ್ರಿಯು ಉತ್ತೀರ್ಣರಾದವರಿಗೆ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಮಕ್ಕಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಉದ್ದನೆಯ ಸ್ಕರ್ಟ್‌ಗಳನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮತ್ತು ಅವರ ಸೊಂಟದ ಸುತ್ತಲೂ ಟ್ಯೂಲ್ ಬೆಲ್ಟ್ ಅನ್ನು ಹೊಂದಿರಬೇಕು ಮತ್ತು ಅವರ ಬಲ ಮತ್ತು ಎಡ ಎರಡೂ ಬದಿಗಳಲ್ಲಿ ತುದಿಗಳನ್ನು ನೇತುಹಾಕಬೇಕು ಅದು ನಡೆಯುವಾಗ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಎಳೆಯುತ್ತದೆ. ಸತ್ತ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರು ಭೂಮಿಯಿಂದ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಏರಲು ನೆಲವನ್ನು (ಭೂಮಿಯನ್ನು) ಸ್ಪರ್ಶಿಸುವ ಕಾರಣ ಅವರು ಎಳೆಯುವುದು ಅಗತ್ಯ. ನಡೆಯುವಾಗ ಬಟ್ಟೆ ಎಳೆಯುವ ಹಬ್ಬ ಇದು. ಮಕ್ಕಳು ಮುಖ್ಯವಾದ ಹಸುವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಶಿರಸ್ತ್ರಾಣಗಳನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ತಮ್ಮ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಚಿತ್ರಿಸಿದ ಮೀಸೆಯನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರನ್ನು ಭೂಮಿಯಿಂದ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋಗಲು, ಮತ್ತು ಬಿಟ್ಟುಹೋದವರನ್ನು ಹುರಿದುಂಬಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ನೆವಾರ್ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಜಾತ್ರೆ ಧಾರ್ಮಿಕವಾಗಿರಬೇಕು. ಎಳೆಯುವ ಮೆರವಣಿಗೆಯನ್ನು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಮಕ್ಕಳಿಂದ ಮತ್ತು ಸಂಜೆ ಹನುಮಾನ್ ಧೋಕಾ ದಬಾಲಿಯಿಂದ ದುಃಖಿತ ರಾಣಿ ಮತ್ತು ಇತರರಿಗೆ ವ್ಯಂಗ್ಯಚಿತ್ರ ಮತ್ತು ಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್-ಅಪ್ ಕಾಮಿಡಿಯೊಂದಿಗೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.

1600 ರ ದಶಕದಿಂದ, ವ್ಯಂಗ್ಯಚಿತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಹಾಸ್ಯಗಳು ವಿಕಸನಗೊಂಡಿವೆ. ಹಾಗೂ ಟಿವಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಆಸಕ್ತಿಕರವಾಗುವಂತೆ ರಾಜಕೀಯ ವಿಡಂಬನೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿವೆ, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪುರುಷ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್ಅಪ್ ಹಾಸ್ಯಗಾರರು, ಸ್ತ್ರೀ ಉಡುಪುಗಳನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ. ನಾಟಕದ ಪುರುಷ ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಾರೆ. ನೆವಾರ್ ಸಮುದಾಯ ಹಾಗೂ ಇತರ ಎಲ್ಲಾ ನೇಪಾಳ ಸಮುದಾಯಗಳಿಗೆ, ಇದು ಒಂದು ಮೋಜಿನ ಘಟನೆಯಾಗಿದೆ.

ವಿವಿಧ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರೆ:

ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರೆಯನ್ನು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಕಠ್ಮಂಡು ಕಣಿವೆಯ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ-ಕಠ್ಮಂಡು, ಪಟಾನ್, ಮತ್ತು ಭಕ್ತಪುರ. ಹಬ್ಬದ ಆಚರಣೆಯು ಗಮನಾರ್ಹವಾದ ನೇವಾರ್ ಸಮುದಾಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ದೇಶದ ಇತರ ಭಾಗಗಳಿಗೂ ಹರಡಿತು.

ಕಠ್ಮಂಡು:

ಕಠ್ಮಂಡುವಿನ ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರೆಯ ಹಬ್ಬದ ಆಚರಣೆ

ಕಠ್ಮಂಡುವನ್ನು ಈ ಉತ್ಸವದ ಮುಖ್ಯ ಮೂಲವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಈ ಉತ್ಸವವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ ರಾಜನು ಈ ನಗರದವನು. ರಾಣಿಗೆ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಿದ ಪ್ರದರ್ಶನವು ಯಶಸ್ವಿಯಾದ ನಂತರ, ಈ ಉತ್ಸವದೊಂದಿಗೆ ರಾಣಿಯನ್ನು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುವ ವಾರ್ಷಿಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಾಯಿತು. ಸಮಯ ಕಳೆದಂತೆ ರಾಜ ಮತ್ತು ರಾಣಿ ಸತ್ತಂತೆ, ಹಬ್ಬವನ್ನು ಪೀಳಿಗೆಯಿಂದ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ವರ್ಗಾಯಿಸಲಾಯಿತು. ಕಠ್ಮಂಡುವಿನಲ್ಲಿ, ಜನರು ಇದನ್ನು ಬಹಳ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಆಚರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹಾಗೂ ಪಟಾನ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗಿಂತ ಕಠ್ಮಂಡಿನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮೆರವಣಿಗೆಯು ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರಿಗೆ, ತಮ್ಮ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಲು ಉಪನಗರಗಳ ವಿವಿಧ ಭಾಗಗಳು ಮತ್ತು ಒಳ ನಗರ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಗೆ ಸುತ್ತಲೂ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಈ ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುವ ಜನರು, ಹಬ್ಬವನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸಲು ಬಂದಿರುವ ಜನರಿಗೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರದ ಜನರಿಗೆ, ನಗರದ ಸುತ್ತಲಿನ ಪ್ರವಾಸಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಹಾಗೂ ಹಣ್ಣುಗಳು, ಸಿಹಿತಿಂಡಿಗಳು, ಓಟ್ಸ್ ಮತ್ತು ಇತರ ಆಹಾರ ಪದಾರ್ಥಗಳ ಸಣ್ಣ ಪ್ಯಾಕೆಟ್‌ಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ.

ಪಟಾನ್:

ಕಠ್ಮಂಡುವಿನಂತೆಯೇ, ಪಟಾನ್ ಈ ಉತ್ಸವಕ್ಕೆ ಇದೇ ರೀತಿಯ ಅನುಸರಣೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಆದರೆ ಕಠ್ಮಂಡುವಿಗಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಜನರ ಒಳಗೊಳ್ಳುವಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಲಲಿತ್‌ಪುರದ ಜನರು ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರವನ್ನು ಹೋಲುವ ಮತ್ತೊಂದು ಹಬ್ಬವನ್ನು ಮತಿಯಾ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಇದನ್ನು ಹಿಂದೂಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಜನರು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಮತೀಯದಲ್ಲಿ ಸಾವಿರಾರು ಜನರು ಭಾಗಿಯಾಗಬಹುದು. ಹೀಗಾಗಿ, ಲಲಿತಪುರದ ಜನರಿಗೆ, ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರಾ ಮೆರವಣಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ಮನರಂಜನೆಯಾಗಿದೆ. ವಿವಿಧ ಮಾರ್ಚ್ ಪಾಸ್ಗಳನ್ನು ಸಮುದಾಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಆಯೋಜಿಸಲಾಗಿದೆ. ನಗರದ ವಿವಿಧ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಸ್ಯ ತುಂಬಿದ ಹಬ್ಬಗಳು ದಿನದ ಪ್ರಮುಖ ಆಕರ್ಷಣೆಗಳಾಗಿವೆ. ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಹತ್ತಿರದವರನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಕುಟುಂಬಗಳು ಮೆರವಣಿಗೆಗಳನ್ನು ಆಯೋಜಿಸುತ್ತವೆ.

ಕೀರ್ತಿಪುರ:

ಕೀರ್ತಿಪುರವು ಪ್ರಾಚೀನ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೆ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾದ ನಗರವಾಗಿದೆ. ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನೇವಾರ್‌ಗಳು ವಾಸಿಸುವ ಈ ಹಳೆಯ ನಗರವು ಹಬ್ಬಗಳನ್ನು ಆಚರಿಸುವ ವಿಶಿಷ್ಟ ವಿಧಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರಾವನ್ನು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಮತ್ತು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕೀರ್ತಿಪುರದ ಪ್ರಾಚೀನ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಪಟ್ಟಣಗಳದ ಕಿಪು, ನಾಗ ಮತ್ತು ಪಂಗಾದಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕೀರ್ತಿಪುರದಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸುವ ಜನರು ಈ ಹಬ್ಬವನ್ನು ಆಚರಿಸಲು ಹಲವು ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಈ ಹಬ್ಬವನ್ನು ಆಚರಿಸುವ ವಿಶಿಷ್ಟ ವಿಧಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಕೀರ್ತಿಪುರದ ಜನರಲ್ಲಿ, ಸತ್ತವರಿಗೆ ಸ್ವರ್ಗದ ಬಾಗಿಲುಗಳು ಈ ದಿನ ತೆರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತವೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಮತ್ತು ಅವರಿಗಾಗಿ ನಗರದ ಸುತ್ತಲೂ ಮೆರವಣಿಗೆ ಮಾಡಿದರೆ ಅವರ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರು ಸ್ವರ್ಗದ ದ್ವಾರವನ್ನು ತಲುಪಲು ಗಾಯಜಾತ್ರೆಯ ಮೆರವಣಿಗೆಯು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಅವರು ಕೀರ್ತಿಪುರ ನಗರದ ಸುತ್ತಲೂ ಹಸುಗಳಂತೆ ವೇಷಧರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಬದಲಾಗಿ ದೇವರು ಮತ್ತು ದೇವತೆಗಳ ವಿವಿಧ ರೂಪಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ ಮೆರವಣಿಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಜನರು ತಮ್ಮ ಸತ್ತ ಸಂಬಂಧಿಕರಿಗಾಗಿ, ಕುಟುಂಬ ಸದಸ್ಯರು ಮತ್ತು ನಗರದಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸೌಹಾರ್ದತೆಗಾಗಿ ಈ ಹಬ್ಬವನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರೆಯ ಮೆರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ದೇವತೆಗಳ ವೇಷ ಧರಿಸಿದ ಜನರು ನರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.

ಈ ಮಾಸದಲ್ಲಿ ನಗರದ ರೈತರು ಗದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಮರಳುವ ಮೂಲಕ ಗದ್ದೆಯಲ್ಲಿನ ಶ್ರಮ ಹಾಗೂ ಬೇಸರದ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಕುಟುಂಬ ಸದಸ್ಯರನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಯಶಸ್ಸಿಗೆ ಹಬ್ಬವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಕೀರ್ತಿಪುರದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಈ ಹಬ್ಬದಲ್ಲಿ ಈ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಪುನರಾವರ್ತಿಸಲಾಗಿದೆ. ಪುರುಷರು ಮಹಿಳೆಯರಂತೆ ವೇಷಭೂಷಣಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ ನಗರವನ್ನು ಸುತ್ತುತ್ತಾರೆ. ಮನೆಯಿಂದ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಮನೆಯ ಯಜಮಾನರನ್ನು ಕರೆದು ತಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಔತಣದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವಂತೆ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಇದು ನೆರೆಹೊರೆಯವರು ಮತ್ತು ನಗರ ಸದಸ್ಯರ ನಡುವೆ ಸಾಮರಸ್ಯವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಕೀರ್ತಿಪುರವು ವಿಭಿನ್ನ ಅನುಕರಿಸುವ ಕಲಾವಿದರೊಂದಿಗೆ ಅನೇಕ ನೃತ್ಯಗಳನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತದೆ. ಅದು ಜನರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ವಿಸ್ಮಯ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಕಣಿವೆಯ ಇತರ ನಗರಗಳಿಗಿಂತ ಕೀರ್ತಿಪುರವು ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರಾಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಅನೇಕ ನಂಬಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಕಥೆಗಳಿಂದ ಸಮೃದ್ಧವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಇದು ಈ ಹಬ್ಬದ ಆಚರಣೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ವೈವಿಧ್ಯಮಯವಾಗಿದೆ.

ಭಕ್ತಪುರ:

ಭಕ್ತಪುರವಿನ ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರೆಯ ಹಬ್ಬದ ಆಚರಣೆ

ಲಲಿತಪುರ ಮತ್ತು ಕಠ್ಮಂಡುವಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಹಬ್ಬವನ್ನು ಹೇಗೆ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ತನ್ನದೇ ಆದ ವಿಶಿಷ್ಟತೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಕಾರಣ. ಭಕ್ತಪುರವು ಅತ್ಯಂತ ಆನಂದದಾಯಕ ಮತ್ತು ರೋಮಾಂಚನಕಾರಿ ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಿದ ಬಿದಿರಿನಿಂದ ಮಾಡಿದ ರಥವನ್ನು (ತಾಹಾ-ಮಚಾ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ) ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಸತ್ತ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಫೋಟೋವನ್ನು ನೇತುಹಾಕಲಾಗಿದೆ. ಕುಟುಂಬವು ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ರಸ್ತೆಯ ಮೂಲಕ ಸ್ಥಳಗಳೊಂದಿಗೆ ನ್ಯಾವಿಗೇಟ್ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ರಥಗಳ ಸುದೀರ್ಘ ಮೆರವಣಿಗೆ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.

ತಹಾ-ಮಚಾ ಸತ್ತ ಜನರನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಆಸ್ತಿ, ಛಾಯಾಚಿತ್ರಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. ರಥವು ಬಿದಿರಿನ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಇದನ್ನು ಹತ್ತಿ ಬಟ್ಟೆಯಿಂದ ಸುತ್ತಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಹಕುಪಟಾಸಿ (ಕಪ್ಪು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸೀರೆ ಮಾದರಿಯ ಸ್ತ್ರೀ ಬಟ್ಟೆ) ಮತ್ತು ಪುರುಷರಿಗೆ ಸರಳವಾದ ಸೀರೆ ಮಾದರಿಯ ಬಟ್ಟೆ. ತಾಹಾ-ಮಚಾಗಳನ್ನು ಭಕ್ತಪುರದ ವಿವಿಧ ಸ್ವರಗಳಿಂದ ಹೊರತರಲಾಗಿದೆ. ಇನ್ನೂ ವಿಶಿಷ್ಟವಾಗಿ, ಲಕೋಲಾಚೆನ್‌ನ ತಾಹಾ-ಮಚಾಗಳು ಬಿದಿರಿನ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸ್ಟ್ರಾಗಳಿಂದ ಮುಚ್ಚಲ್ಪಟ್ಟ ಒಂದು ದೊಡ್ಡದರಿಂದ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ಇದನ್ನು ಭೈಲ್ಯ ದ್ಯ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ: (ಭೈರಬ್) ಮತ್ತು ಖಲಾದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಅಜಿಮಾ (ಭದ್ರಕಾಳಿ) (ಅಜಿಮಾ ದ್ಯೋ: ಚೆನ್)

ಅನೇಕ ಸ್ಥಳೀಯ ಸಂಗೀತಗಾರರು, ಮತ್ತು ಘಿಂಟಾಂಗ್ ಘಿಸಿ ಎಂಬ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ನೃತ್ಯವು ರಥದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಅನುಸರಿಸುತ್ತದೆ. ಪುರುಷರು ಸಹ ಮಹಿಳಾ ಉಡುಗೆ, ಹಕುಪತಾಸಿಗಳನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಜನರು ಅನೇಕ ವಿಧಗಳಲ್ಲಿ ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮುಖಕ್ಕೆ ಪೇಂಟಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಮುಖವಾಡಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ. ಮಕ್ಕಳು ದೇವರಂತೆ ವೇಷ ಧರಿಸಿ ಮೆರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ಘಿಂಟಾಂಗ್ ಘಿಸಿ ನೃತ್ಯವನ್ನು ಗಾಯ್ ಜಾತ್ರದ ದಿನದಂದ ಕೃಷ್ಣ ಜನ್ಮಾಷ್ಟಮಿಯವರೆಗೆ ಸುಮಾರು ಒಂದು ವಾರ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ನೃತ್ಯವನ್ನು ಉದ್ದನೆಯ ಸರತಿ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಸತತವಾಗಿ ಇಬ್ಬರು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಪರಸ್ಪರರ ಕೋಲುಗಳನ್ನು ಹೊಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ಅನೇಕ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಹತ್ತಿರದ ಹಳ್ಳಿಗಳು ಸಹ ಉತ್ಸವದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುತ್ತವೆ.