ವಿಷಕಾರಿ ಪಕ್ಷಿಗಳು

ವಿಕಿಪೀಡಿಯದಿಂದ, ಇದು ಮುಕ್ತ ಹಾಗೂ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಿಶ್ವಕೋಶ
ಹೆಡ್ಡ್ ಪಿಟೊಹುಯಿ . ಪಕ್ಷಿಗಳ ಚರ್ಮ ಮತ್ತು ಗರಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಹೋಮೋಬ್ಯಾಟ್ರಾಕೋಟಾಕ್ಸಿನ್ ಎಂಬ ನ್ಯೂರೋಟಾಕ್ಸಿನ್ ಪಕ್ಷಿಯನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸುವವರಲ್ಲಿ ಮರಗಟ್ಟುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಜುಮ್ಮೆನಿಸುವಿಕೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.

ವಿಷಕಾರಿ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಪರಭಕ್ಷಕಗಳಿಂದ ತಮ್ಮನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ವಿಷವನ್ನು ಬಳಸುವ ಪಕ್ಷಿಗಳಾಗಿವೆ. ಯಾವುದೇ ಜಾತಿಯ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದು ಅಥವಾ ವಿಷವನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತವೆ ಎಂದು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಪತ್ತೆಯಾದ ವಿಷಕಾರಿ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಲು ಮತ್ತು ತಿನ್ನಲು ವಿಷಕಾರಿ ಎಂದು ತಿಳಿದುಬಂದಿದೆ. ಈ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅವುಗಳು ತಿನ್ನುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಸ್ಯಗಳಿಂದ ವಿಷವನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸುತ್ತವೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ವಿಷಕಾರಿ ಕೀಟಗಳು. ತಿಳಿದಿರುವ ವಿಷಕಾರಿ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಪಪುವಾ ನ್ಯೂಗಿನಿಯಾದ ಪಿಟೊಹುಯಿ ಮತ್ತು ಇಫ್ರಿಟಾ ಪಕ್ಷಿಗಳು, ಯುರೋಪಿಯನ್ ಕ್ವಿಲ್, ಸ್ಪರ್-ರೆಕ್ಕೆಯ ಹೆಬ್ಬಾತು, ಹೂಪೋಸ್, ಕಂಚಿನ ಪಾರಿವಾಳ ಮತ್ತು ಕೆಂಪು ವಾರ್ಬ್ಲರ್ ಇತರವುಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿವೆ. [೧]

ಪಿಟೊಹುಯಿ, ಇಫ್ರಿಟಾ, ಮತ್ತು ರೂಫಸ್ ಅಥವಾ ಕಡಿಮೆ ಶ್ರೀಕೆಥ್ರಶ್ ತಮ್ಮ ಚರ್ಮ ಮತ್ತು ಗರಿಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟ್ರಾಚೋಟಾಕ್ಸಿನ್ ಅನ್ನು ಸೀಕ್ವೆಸ್ಟರ್ ಮಾಡುತ್ತದೆ. [೨] ಆಫ್ರಿಕನ್ ಸ್ಪರ್-ರೆಕ್ಕೆಯ ಹೆಬ್ಬಾತು ತಿನ್ನಲು ವಿಷಕಾರಿಯಾಗಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ತಿನ್ನುವ ಬ್ಲಿಸ್ಟರ್ ಜೀರುಂಡೆಗಳಿಂದ ತನ್ನ ಅಂಗಾಂಶಗಳಲ್ಲಿ ವಿಷವನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸುತ್ತದೆ. [೩] ಯುರೋಪಿಯನ್ ಕ್ವಿಲ್ ಪಕ್ಷಿಯನ್ನು ವಿಷಕಾರಿ ಪಕ್ಷಿಯೆಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ವಲಸೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ಕೋಟರ್ನಿಸಂಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.

blue capped bird

ಆರಂಭಿಕ ಸಂಶೋಧನೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ವಿಷಕಾರಿ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಮೇಲೆ ಮಾಡಿದ ಮೊದಲ ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನು ೧೯೯೨ ರಲ್ಲಿ ಡಂಬಾಚರ್ ಮತ್ತು ಇತರರು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು., [೪] ಇದು ನ್ಯೂರೋಟಾಕ್ಸಿನ್ ಹೋಮೋಬ್ಯಾಟ್ರಾಕೋಟಾಕ್ಸಿನ್, Na+ ಚಾನಲ್‌ಗಳನ್ನು ಧ್ರುವೀಕರಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸ್ಟೀರಾಯ್ಡ್ ಆಲ್ಕಲಾಯ್ಡ್‌ನ ಕುರುಹುಗಳನ್ನು ಪಿಟೊಹುಯಿ ಮತ್ತು ಇಫ್ರಿಟಾ ಕುಲದ ನ್ಯೂ ಗಿನಿಯಾ ಪ್ಯಾಸರೀನ್ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಅನೇಕ ಜಾತಿಗಳ ಗರಿಗಳು ಮತ್ತು ದೇಹದ ಅಂಗಾಂಶಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಹಿಡಿದಿದೆ . [೫] ೧೯೯೨ ರ ಮೊದಲು, ನ್ಯೂ ಗಿನಿಯಾದ ಪಾಸೆರೀನ್ ಪಕ್ಷಿಗಳ ವಿಷವು ಪಶ್ಚಿಮ ಕೊಲಂಬಿಯಾದ ಮೂರು ಜಾತಿಯ ವಿಷಕಾರಿ ಕಪ್ಪೆಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಕಂಡುಬಂದಿದೆ ( ಫೈಲೋಬೇಟ್ಸ್ ಟೆರಿಬಿಲಿಸ್, ಫಿಲೋಬೇಟ್ಸ್ ಬೈಕಲರ್, ಫಿಲೋಬೇಟ್ಸ್ ಅರೊಟೇನಿಯಾ ). ಸೆರೆಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲಾಗಿರುವ ಫಿಲೋಬೇಟ್‌ಗಳು ಜೀವಾಣುಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ವಿಷತ್ವದ ಪ್ರಮಾಣವು ಅವುಗಳ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವ ಪಿಟೊಹುಯಿಸ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಎರಡೂ ಸಂಗತಿಗಳು ಆಹಾರದಿಂದ ವಿಷವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತವೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ವಿಷಕಾರಿ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಆಹಾರದಲ್ಲಿ ವಿಷಕಾರಿ ಕೀಟಗಳು, ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ಜೀರುಂಡೆಗಳು, ಪಕ್ಷಿಗಳ ವಿಷತ್ವಕ್ಕೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮೂಲಗಳಾಗಿವೆ. ಪಿಟೊಹುಯಿ ಮತ್ತು ಇಫ್ರಿಟಾದ ನ್ಯೂ ಗಿನಿಯಾ ಪಕ್ಷಿ ಪ್ರಭೇದಗಳಲ್ಲಿ, ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿ ನಾನಿಸಾನಿ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಚೊರೆಸಿನ್ ಕುಲದ ಜೀರುಂಡೆಗಳು ಈ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಪ್ರಮುಖ ಆಹಾರ ಮೂಲಗಳು ಮತ್ತು ವಿಷಕಾರಿ ಮೂಲಗಳಾಗಿವೆ. [೬]

ಜೀವಾಣುಗಳ ಬಳಕೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ವಿಷವು ಪಕ್ಷಿಗಳೊಳಗೆ ವಿಕಸನಗೊಂಡ ವಿಷಕಾರಿ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳ ಏಕೈಕ ರೂಪವಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಇದು ಪಕ್ಷಿಗಳ ವಂಶಾವಳಿಗಳ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸ್ವತಂತ್ರ ಸಮೂಹಗಳಲ್ಲಿ (ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಪಿಟೊಹುಯಿ ಮತ್ತು ಇಫ್ರಿಟಾ) ಪಡೆಯಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ. ಈ ಸಮೂಹಗಳು ಫೈಲೋಜೆನಿಯ ತುದಿಗಳ ಬಳಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ, ಇದು ಲಾಭಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ನಷ್ಟದ ದರದೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ, ಅನೇಕ ವಂಶಾವಳಿಗಳು ಸಮಯದ ಮೂಲಕ ವಿಷವನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ವಿಕಸನಗೊಳಿಸಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ತರುವಾಯ ಆ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿವೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. [೭] ಈ ರಾಸಾಯನಿಕ ರಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ಹಾವುಗಳು, ರಾಪ್ಟರ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಆರ್ಬೋರಿಯಲ್ ಮಾರ್ಸ್ಪಿಯಲ್‌ಗಳಂತಹ ಪರಭಕ್ಷಕಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಊಹಿಸಲಾಗಿದೆ. ಎಕ್ಟೋಪರಾಸೈಟ್‌ಗಳ ವಿರುದ್ಧ ರಕ್ಷಣೆಯಾಗಿ ಚರ್ಮ/ಗರಿಗಳ ವಿಷತ್ವವನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಊಹಿಸಲಾಗಿದೆ. ಬ್ಯಾಟ್ರಾಚೋಟಾಕ್ಸಿನ್‌ಗಳು ಕೀಟಗಳ ದೂರದ ಸಂಬಂಧಿತ ಆದೇಶಗಳಿಗೆ ವಿಷಕಾರಿ ಎಂದು ಕಂಡುಬಂದಿದೆ. ಇದು ಬ್ಯಾಟ್ರಾಕೋಟಾಕ್ಸಿನ್‌ಗಳು ವ್ಯಾಪಕ ಶ್ರೇಣಿಯ ಎಕ್ಟೋಪರಾಸೈಟ್ ಆರ್ತ್ರೋಪಾಡ್‌ಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿರಬಹುದು ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಈ ಎಕ್ಟೋಪರಾಸೈಟ್‌ಗಳು ಪಿಟೊಹುಯಿ ಮತ್ತು ಇಫ್ರಿಟಾ ಕುಲದ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರವಹಿಸುತ್ತವೆ ಎಂದು ಕಂಡುಬಂದಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಆತಿಥೇಯರ ಮೇಲೆ ಅವುಗಳ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯು ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಖರ್ಚು ಮಾಡುವ ಸಮಯ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ವಿಷಕಾರಿ ಹಕ್ಕಿಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟ್ರಾಚೋಟಾಕ್ಸಿನ್‌ನ ಬೆಳವಣಿಗೆಯು ಎಕ್ಟೋಪರಾಸೈಟ್‌ಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಈ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಪ್ರಯೋಜನಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು, ಏಕೆಂದರೆ ಅವು ಪಕ್ಷಿಗಳ ದೇಹದ ಅಂಗಾಂಶ ಮತ್ತು ಗರಿಗಳ ಮೇಲೆ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯುವುದರಿಂದ ಪರಾವಲಂಬಿಗಳನ್ನು ತಡೆಯುತ್ತವೆ, ಇದು ಎಕ್ಟೋಪರಾಸೈಟ್‌ಗಳು ಲೈಂಗಿಕ ಆಯ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ವಿಕಸನೀಯ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. [೮]

ಪಕ್ಷಿಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟ್ರಾಕೋಟಾಕ್ಸಿನ್‌ಗಳ ಮೂಲ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಪಕ್ಷಿಗಳು ಸೇವಿಸುವ ಜೀವಿಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟ್ರಾಕೋಟಾಕ್ಸಿನ್‌ಗಳ ಹುಡುಕಾಟವು ಇನ್ನೂ ಬಾಹ್ಯ ಮೂಲವನ್ನು ಸೂಚಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಹೊಟ್ಟೆಯ ವಿಷಯದ ಅಧ್ಯಯನಗಳು ವಿವಿಧ ಆರ್ತ್ರೋಪಾಡ್‌ಗಳು, ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕೀಟಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಂದರ್ಭಿಕ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಈ ವಸ್ತುಗಳ ರಾಸಾಯನಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಗಳು ಜೀವಾಣುಗಳ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಲು ವಿಫಲವಾಗಿವೆ. ಏವಿಯನ್ ಬ್ಯಾಟ್ರಾಚೋಟಾಕ್ಸಿನ್‌ಗಳನ್ನು ಡಿ ನೊವೊ ಸಂಶ್ಲೇಷಿಸದಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಮೂಲಗಳ ಮೇಲೆ ಊಹಿಸಬಹುದು. ಸ್ನಾಯುಗಳು, ಒಳಾಂಗಗಳು ಮತ್ತು ಚರ್ಮದ ಆಳವಾದ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟ್ರಾಕೋಟಾಕ್ಸಿನ್‌ಗಳ ಸಂಭವವು ಈ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಪ್ರಾಸಂಗಿಕವಾಗಿ ಅನ್ವಯಿಸುವುದರ ವಿರುದ್ಧ ವಾದಿಸುತ್ತದೆ, ಅಂದರೆ, ಆರ್ತ್ರೋಪಾಡ್‌ಗಳು, ಹಣ್ಣುಗಳು ಅಥವಾ ಇತರ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ಪುಕ್ಕಗಳ ಮೇಲೆ ಹೊದಿಸಿದ ಪಾಸರೀನ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕಂಡುಬರುವ "ಆಂಟಿಟಿಂಗ್" ನ ವರ್ತನೆ. ಪ್ರಾಯಶಃ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಸೂಕ್ಷ್ಮಜೀವಿಗಳಿಂದ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುವ ಬ್ಯಾಟ್ರಾಚೋಟಾಕ್ಸಿನ್‌ಗಳನ್ನು ಸೀಕ್ವೆಸ್ಟರ್ ಮಾಡುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪಫರ್‌ಫಿಶ್ ತಮ್ಮ ಚರ್ಮದಲ್ಲಿರುವ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾದಿಂದ ಟೆಟ್ರೋಡೋಟಾಕ್ಸಿನ್, ಮತ್ತೊಂದು ನ್ಯೂರೋಟಾಕ್ಸಿನ್ ಅನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. [೯]

ಸಹ ನೋಡಿ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

  • ವಿಷಕಾರಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಪಟ್ಟಿ
  • ವಿಷಕಾರಿ ಉಭಯಚರಗಳು
  • ವಿಷಕಾರಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಪಟ್ಟಿ
  • ವಿಷಪೂರಿತ ಹಾವು
  • ವಿಷಪೂರಿತ ಮೀನು
  • ವಿಷಪೂರಿತ ಸಸ್ತನಿಗಳು

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

  1. Ligabue-Braun, Rodrigo (June 1, 2015). "Poisonous Birds: A Timely Review". Toxicon. 99: 102–108. doi:10.1016/j.toxicon.2015.03.020. PMID 25839151. Retrieved March 14, 2021.
  2. Naish, Darren (November 20, 2008). "Ifrita the poisonous passerine". ScienceBlogs. Archived from the original on April 1, 2009. Retrieved 2010-06-28.
  3. Naish, Darren (June 19, 2010). "Death by toxic goose. Amazing waterfowl facts part II". ScienceBlogs. Archived from the original on August 25, 2010. Retrieved 2010-06-28.
  4. Dumbacher, J.P. (October 30, 1992). "Homobatrachotoxin in the Genus Pitohui: Chemical Defense in Birds?". Science. 258 (5083): 799–801. Bibcode:1992Sci...258..799D. doi:10.1126/science.1439786. JSTOR 2880333. PMID 1439786. Retrieved March 15, 2021.
  5. Weldon, Paul J. (2000). "Avian Chemical Defense: Toxic Birds Not of a Feather". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 97 (24): 12948–12949. Bibcode:2000PNAS...9712948W. doi:10.1073/pnas.97.24.12948. JSTOR 123630. PMC 34071. PMID 11087849.
  6. Ligabue-Braun, Rodrigo (June 1, 2015). "Poisonous Birds: A Timely Review". Toxicon. 99: 102–108. doi:10.1016/j.toxicon.2015.03.020. PMID 25839151. Retrieved March 14, 2021.
  7. Harris, Richard J. (June 23, 2016). "Tempo and Mode of the Evolution of Venom and Poison in Tetrapods". Toxins. 8 (7): 193. doi:10.3390/toxins8070193. PMC 4963826. PMID 27348001.{{cite journal}}: CS1 maint: unflagged free DOI (link)
  8. Mouritsen, Kim N. (March 1994). "Toxic Birds: Defence against Parasites?". Oikos. 69 (2): 357–358. doi:10.2307/3546161. JSTOR 3546161. Retrieved March 14, 2021.
  9. Weldon, Paul J. (2000). "Avian Chemical Defense: Toxic Birds Not of a Feather". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 97 (24): 12948–12949. Bibcode:2000PNAS...9712948W. doi:10.1073/pnas.97.24.12948. JSTOR 123630. PMC 34071. PMID 11087849.