ವಿಜಯದುರ್ಗ

ಕೇರಿ-ಪೋಂಡಾ-ಗೋವಾದಲ್ಲಿರುವ ವಿಜಯದುರ್ಗ ದೇವಾಲಯ

ಕೇರಿ-ಪೋಂಡಾ-ಗೋವಾದಲ್ಲಿರುವ ವಿಜಯದುರ್ಗ ದೇವಾಲಯ

ಶ್ರೀ ವಿಜಯದುರ್ಗ ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮತ್ತು ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಹಿಂದೂ ದೇವತೆ. ಆಕೆ ಶಿವ ಮತ್ತು ವಿಷ್ಣುಥೇಮ್ ನಡುವಿನ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯಪ್ರವೇಶಿಸಿ, ಅಲ್ಲಿನ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರಿಗೆ ಕಿರುಕುಳ ನೀಡುವ ರಾಕ್ಷಸರನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಶಂಕ್ವಾಲಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಳು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆಕೆ ಎಲ್ಲಾ ರಾಕ್ಷಸರನ್ನು ಕಲ್ಲಿನಿಂದ ನಾಶಪಡಿಸಿದಾಗ ವಿಜಯ ಎಂಬ ಹೆಸರನ್ನು ಗಳಿಸಿದಳು ಮತ್ತು ವಿಜಯದುರ್ಗ ಎಂಬ ಹೆಸರನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು. ಆದ್ದರಿಂದ ಈ ದೇವಿಯು ದುರ್ಗಾ ದೇವಿಯ ಒಂದು ರೂಪವಾಗಿದೆ. ವಿಜಯದುರ್ಗ ದೇವಾಲಯವು ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಶಂಕಲೇಶ್ವರಿ ಶಾಂತದುರ್ಗ ಮತ್ತು ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀನರಸಿಂಹ ಅವರ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ಸಾಂಕೋಲೆ ಎಂಬಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಂಡಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಗೋವಾ ಪೋಂಡಾ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ ಕೇರಿಮ್‌ಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸಬೇಕಾಯಿತು.

ಇತಿಹಾಸ

ಶ್ರೀ ವಿಜಯ ದುರ್ಗಾ ಪೀಠವು ಪೂರ್ವ ಗೋದಾವರಿ ಜಿಲ್ಲೆಯ ರಾಮಚಂದ್ರಪುರಂ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ ಇಂದಿನ ರಾಯವರಂ ಮಂಡಲದ ವೇದುರುಪಾಕ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿತವಾದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿದೆ. 1974ರಲ್ಲಿ, ವಿಜಯದುರ್ಗ ಪೀಠವನ್ನು ಶ್ಲಾಘಿಸಿದ ಗ್ರಾಮಸ್ಥರು, ತಮ್ಮ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾದ ಅವಲೋಕನ, ಸಮಸ್ಯೆ ಪರಿಹಾರ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಿನ ಜಾಣ್ಮೆ, ವೈದಿಕ ಜ್ಞಾನ, ಮಂತ್ರ ದೀಕ್ಷಾ ತಿಥಿ ಮತ್ತು ಸಾಪ್ತಾಹಿಕ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಯ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರಗಳೊಂದಿಗೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕರು ಮತ್ತು ಭಕ್ತರ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು. 1972ರಲ್ಲಿ ಪಂಚಲೋಹದಿಂದ ತಯಾರಾದ ಶ್ರೀ ಚಕ್ರ, ಅಷ್ಟಭುಜಾಕೃತಿಯ ವಿಗ್ರಹ, ದಕ್ಷಿಣವೃತ ಶಂಕ, ಈಶ್ವರವನಂ, ಗಣಪತಿಗಳ ಪವಿತ್ರ ಮೂರ್ತಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಪೀಠವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು

ದೇವಿಯು ಕುಟುಂಬದ ದೇವತೆಯಾಗಿದ್ದು, ಅನೇಕ ಸ್ಥಳೀಯ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಪಲ್ಲವಿಯಂತೆ ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ. ಸ್ಥಳೀಯ ದಂತಕಥೆಗಳ ಪ್ರಕಾರ, ಈಗ ಕಾವ್ಲೆಮ್‌ನಲ್ಲಿ ಪೂಜಿಸಲ್ಪಡುವ ಕೆಲೊಶಿಯ ಶ್ರೀ ಶಾಂತದುರ್ಗ ಅವರು ಅರಬ್ಬೀ ಸಮುದ್ರದ ಕರಾವಳಿಯ ಕೋಲ್ವಾಗೆ ಹೊರಟು ತನ್ನ ಸಹೋದರಿ ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮಿ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಬಯಸಿದ್ದರು. ಅದು ಆಗ ಕೋಲ್ವಾದಲ್ಲಿ ಇತ್ತು. ಈಗ ಬಂಡಿವಡೆ(ಬಂಡೋರಾ)ದಲ್ಲಿದೆ. ದೇವಿಯು ತನ್ನ ಪತಿ ಶ್ರೀ ಮಂಗೇಶ ಮಹಾರುದ್ರನಿಂದ (ಅದು ಆಗ ಕುಶಸ್ಥಲಿಯಲ್ಲಿತ್ತು, ಈಗ ಮಂಗೇಶಿಯಲ್ಲಿದೆ) ಹೋಗಲು ಅನುಮತಿ ಪಡೆದುಕೊಂಡಳು. ಸಮುದ್ರವನ್ನು ತಲುಪಲು, ದೇವಿಯು ಮುರ್ಗಾಂವ್-ಸಂಕ್ವಾಲ್ (ಆಧುನಿಕ ಮಾರ್ಮುಗೋವಾ-ಸ್ಯಾಂಕೋಲೆ) ಅನ್ನು ದಾಟಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ದಾರಿಯಲ್ಲಿ, ದೇವಿಯು ಅತ್ಯಂತ ಭೀಕರವಾದ ದೃಶ್ಯವೊಂದನ್ನು ಕಂಡಳು. ಅಂದರೆ (ಅಸುರ) ಕಾಲ-ಅಂತಕ್/ಕಲಂತಕಾಸುರ (ವಿಧ್ವಂಸಕ) ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ರಾಕ್ಷಸನು ಸಾರಸ್ವತ್ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರಿಗೆ ಕಿರುಕುಳ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದನು. ಅವರ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಸಾಂಕೋಲೆಗೆ ದೊಡ್ಡ ದುರಂತವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿದನು. ಸ್ಯಾನ್ಕೋಲೆಯ ಸಾರಸ್ವತರ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ತಮ್ಮ ಕುಲದೇವಿ ಕೆಲೋಶಿಯ ಶ್ರೀ ಶಾಂತದುರ್ಗ ಮತ್ತು ಲಕ್ಷ್ಮೀ ನರಸಿಂಹ ಅವರನ್ನು ಕುಲದೇವನಾಗಿ ಹೊಂದಿದ್ದರು. ತೊಂದರೆಗೀಡಾದ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ರೈತರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ದೇವಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ಆಕೆಯ ಮುಂದೆ ಮಂಡಿಯೂರಿ, ಸಂಕ್ವಾಲ್ ಮತ್ತು ಅದರ ನಿವಾಸಿಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದರು. ಆಕೆಯ ಗೌರವಾರ್ಥವಾಗಿ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವ ಭರವಸೆ ನೀಡಿದರು.

ಸಂಖಾವಲಿಯ ಶಾಂತದುರ್ಗನು ಎಂದಿಗೂ ಹುಲಿ ಅಥವಾ ಸಿಂಹ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ ಅವಳ ವಾಹನ ಆನೆಯೆಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಶಾಂತದುರ್ಗಳು ತನ್ನ ದೈವಿಕ ಶಕ್ತಿಗಳಿಂದ ತನ್ನನ್ನು ಆನೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತ ಮಹಿಷಾಸುರಮರ್ದಿನಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಿಕೊಂಡು ರಾಕ್ಷಸನನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವಂತೆ ಆಜ್ಞೆ ಮಾಡಿದಳು. ದೇವತೆ ಮತ್ತು ರಾಕ್ಷಸರ ನಡುವೆ ಭೀಕರ ಯುದ್ಧ ನಡೆಯಿತು. ಶಾಂತದುರ್ಗನನಿಗೆ ವಿಜಯಿವಾದಾಗ, ಸಾಂಕೋಲೆ ನಿವಾಸಿಗಳು ದೇವಿಯನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ ಆಕೆಯನ್ನು 'ವಿಜಯ' ಎಂದು ಕರೆದರು. ಆದ್ದರಿಂದ ಆಕೆಯ ಗೌರವಾರ್ಥವಾಗಿ ವಿಜಯ ಶಾಂತದುರ್ಗ ಅಥವಾ ವಿಜಯದುರ್ಗ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು.

ಕೆಲೋಶಿ/ಕವಳೆ ಶಾಂತದುರ್ಗದ ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿ ರೂಪವನ್ನು ಇಂದಿನ ಗೋಥಾನ-ವೆಲಿಂಗದಲ್ಲಿ (ಗೋವಾ) ಪೂಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಶ್ರೀ ಶಾಂತದುರ್ಗ ಶಂಖ್ವಳೇಶ್ವರಿ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆಕ್ಷೇಪಾರ್ಹ ಉಡುಪು ಮತ್ತು ನಡವಳಿಕೆಯ ಕಾರಣವೆಂದು ಹೇಳಿ ದೇವಾಲಯವು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ವಿದೇಶಿಯರ ಪ್ರವೇಶವನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಿದೆ. ಶ್ರೀ ಶಾಂತದುರ್ಗ ಶಂಖವಲೇಶ್ವರಿಯು ಇಂದಿನ ಗೋಥಾನ್ನ ವೆಲಿಂಗ್ನಲ್ಲಿದೆ.(ಗೋವಾ) ಶ್ರೀ ವಿಜಯದುರ್ಗವು ಕೇರಿಮ್‌ನ (ಗೋವಾ) ಕುರ್ತಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಈ ದೇವತೆಗಳು ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಆಧುನಿಕ ಸಂಕೋವಲೆ (ಸಂಕ್ವಾಲ್ ಸಲ್ಚೆಟ್ ತಾಲ್ಲೂಕು) ದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದರು. ಬೃಹತ್ ಪೈಪಲ್ ಮರವು ಸ್ಯಾಂಕೋಲೆಯ ಎರಡು ಪ್ರಮುಖ ದೇವಾಲಯಗಳ (ನಾರ್ಸಿನ್ವಾ ಮತ್ತು ಶಾಂತದುರ್ಗ) ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಗುರುತಿಸಿತು.

1567ರಲ್ಲಿ ರಾಚೋಲ್ ಕೋಟೆ ಕ್ಯಾಪ್ಟನ್ ಡಿಯೋಗೊ ರೋಡ್ರಿಗಸ್ ಅವರು ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ವಿಚಾರಣೆ ಮತ್ತು ಸ್ಯಾಂಕೋಲ್‌ನಲ್ಲಿನ ದೇವಾಲಯಗಳ ಸಾಮೂಹಿಕ ನಾಶದಿಂದಾಗಿ, ದೇವತೆಗಳನ್ನು ಅವುಗಳ ಪ್ರಸ್ತುತ ಸ್ಥಳಗಳಿಂದ ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸಲಾಯಿತು. 1567ರ ಮಾರ್ಚ್ 15ರಂದು ಶಾಂತದುರ್ಗ ಮತ್ತು ನರ್ಸಿನ್ವಾ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಸುಟ್ಟುಹಾಕಲಾಯಿತು. ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ನಂತರ ವಿಜಯದುರ್ಗ ದೇವಾಲಯವೂ ಇದೇ ರೀತಿಯ ದುರಂತವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿತು. ಚರ್ಚುಗಳ ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕಾಗಿ ಸ್ಥಿರ ದೇವತೆಗಳನ್ನು ಕೊಡಲಿಯಿಂದ ಪುಡಿಮಾಡಲಾಯಿತು.

ಸಂಕೋವಾಲೆಯಿಂದ ದೇವಿಯ ವಿಗ್ರಹದೊಂದಿಗೆ ವಲಸೆ ಬಂದ ಸಾರಸ್ವತಿಯರು, ಅಗಾಪುರ-ದರ್ಭತ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಮಹಾದೇವ/ಮಾಧವ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ತಂಗಿದ್ದರು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಜುವಾರಿ (ಅಗ್ನಾಶಿನೀ) ನದಿಯ ದಡದಲ್ಲಿದೆ. ಅವರು ಸುತ್ತಮುತ್ತ ದೇವಾಲಯವೊಂದನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದರು. ಆದರೆ ದೈವವಾಣಿಯ ಭವಿಷ್ಯವಾಣಿಯಿಂದಾಗಿ, ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ಅದರ ಪ್ರಸ್ತುತ ಸ್ಥಳವಾದ ಶಿವನ ಕೆರಿಮ್‌ಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸಬೇಕಾಯಿತು.

ಕೊಂಕಣಿ ಸಾರಸ್ವತಿಯರಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ದೇವತೆಗಳನ್ನು ಆಡುಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ತರುವಾಯ ಈ ದೇವತೆಗಳೂ ಸಹ ಅವರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಿರುವ ಒಂದು ಕಾವ್ಯನಾಮವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಗೋವಾದಾದ್ಯಂತ ಶಾಂತದುರ್ಗ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ 'ಸಟೇರಿ' ಮತ್ತು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ವಿಜಯದುರ್ಗ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವ 'ವೈಜಾರಿ'. ಆದ್ದರಿಂದ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಕನಾರಿ ಸಾರಸ್ವತಿಯರು ತಮ್ಮ ಕುಲದೇವನನ್ನು "ಸಂತೇರಿ ವೈಜಾರಿ ನೃಸಿಂಹ" ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.

ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ನರಸಿಂಹ ಮುಖ್ಯ ದೇವತೆ ಮತ್ತು ಇತರ ಗೋತ್ರ ಕುಲಪುರುಷರು (ಪೂರ್ವ ದೇವತೆ) ಜೊತೆಗೂಡಿ ಅವರು ಸಂಕ್ವಾಲ್/ಸಂಕೋಲ್ ಪಂಚಾಯಿತಿಯನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ನಾಯಕ/ನಾಯಕ್, ಭಂಡಾರಿ, ಭಂಡಾರ್ಕರ್, ಪಡಿಯಾರ್, ರಾವ್, ಪುರಾಣಿಕ್ ಇತ್ಯಾದಿ ಉಪನಾಮಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಮಹಾಜನರು ಅಥವಾ ಕುಲವಿಗಳು ಶ್ರೀ ಶಾಂತದುರ್ಗ ಮತ್ತು ಶ್ರೀ ವಿಜಯದುರ್ಗ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ನೃಸಿಂಹವನ್ನು ತಮ್ಮ ಕುಲದೇವನನ್ನಾಗಿ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ, ಭಟ್, ಕಾಮತ್/ಎಚ್, ಪ್ರಭು, ಶೆಣೈ ಮತ್ತು ಶೆಣ್ವಿ ಎಂಬ ಉಪನಾಮಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಮಹಾಜನರು ಅಥವಾ ಕುಲವಿಗಳು ಶ್ರೀ ಶಾಂತದುರ್ಗ ಮತ್ತು ಶ್ರೀ ವಿಜಯದುರ್ಗ ಅವರನ್ನು ಮಾತ್ರ ಕುಲದೇವರನ್ನಾಗಿ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಕರ್ಹಾಡೆ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಪಂಥಕ್ಕೆ, ಶ್ರೀ ಶಾಂತದುರ್ಗ ಮತ್ತು ಲಕ್ಷ್ಮೀ ನೃಸಿಂಹ ಅವರನ್ನು ಅವರ ಕುಲದೈವತ ಪಂಚಾಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮತ್ತು ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಶ್ರೀ ವಿಜಯದುರ್ಗರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಇದನ್ನೂ ನೋಡಿ

• ಪಾಡೆ
• ಶೆಣೈ
• ವೈದ್ಯ.
• ಕರ್ಹಾಡೆ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು
• ದೇಸಾಯಿ

ಬಾಹ್ಯ ಸಂಪರ್ಕಗಳು

• ಶ್ರೀ ವಿಜಯದುರ್ಗ ದೇವಾಲಯವು ಗೋವಾದ ಫೋಂದಾದ ಕೆರಿಯಲ್ಲಿದೆ