ಸೈನ್ಯ

ಸೈನ್ಯ (ಭೂಪಡೆ) ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಕಾದಾಡುವ ಒಂದು ಕಾದಾಟದ ದಳ. ಅತ್ಯಂತ ವಿಶಾಲ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ, ಅದು ಭೂ ಆಧಾರಿತ ಮಿಲಿಟರಿ ಶಾಖೆ, ಸೇವಾ ಶಾಖೆ ಅಥವಾ ಒಂದು ರಾಷ್ಟ್ರ ಅಥವಾ ರಾಜ್ಯದ ಸಶಸ್ತ್ರ ಸೇವೆ. ಅದು ವಾಯುಯಾನ ತುಕಡಿಗಳ ವಿಧಾನದ ಮೂಲಕ ವಾಯುಪಡೆಯಂತಹ ಮಿಲಿಟರಿಯ ಇತರ ಶಾಖೆಗಳನ್ನೂ ಒಳಗೊಳ್ಳಬಹುದು. ಒಂದು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸೇನಾಪಡೆಯೊಳಗೆ, ಸೈನ್ಯ ಶಬ್ದವು ಭೂಸೇನೆಯ ಅರ್ಥವನ್ನೂ ಕೊಡಬಹುದು. ಯುದ್ಧ ಅಥವಾ ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಕೋಪಗಳ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಸಕ್ರಿಯಗೊಳಿಸಲಾದ ಸೇನಾ ಮೀಸಲುಪಡೆಯಿಂದ ಅವು ಭಿನ್ನವಾಗಿವೆ.

ವಿಶ್ವದ ದೊಡ್ಡ ಸೇನೆಗಳು

ಸಕ್ರಿಯ ಪಡೆಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯಿಂದ, ೧,೬೦೦,೦೦೦ ಸಕ್ರಿಯ ಪಡೆಗಳು ಮತ್ತು ೫೧೦,೦೦೦ ಮೀಸಲು ಪಡೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಚೀನಾದ ಪೀಪಲ್ಸ್ ಲಿಬರೇಶನ್ ಆರ್ಮಿ ಗ್ರೌಂಡ್ ಫ಼ೋರ್ಸ್ ಪ್ರಸ್ತುತ ಅತ್ಯಂತ ದೊಡ್ಡ ಸೈನ್ಯವಾಗಿದೆ. ಇದರ ನಂತರದ ಸ್ಥಾನ ಭಾರತೀಯ ಸೈನ್ಯ ಪಡೆದಿದೆ. ಭಾರತೀಯ ಸೈನ್ಯ ೧,೧೨೯,೦೦೦ ಸಕ್ರಿಯ ಪಡೆಗಳು ಮತ್ತು ೯೬೦,೦೦೦ ಮೀಸಲುಪಡೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.

ಭಾರತದ ಸೇನಾ ಇತಿಹಾಸ

ಭಾರತ ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿನ ಕೆಲವು ಅತ್ಯಂತ ಮುಂಚಿನ ಸೈನ್ಯಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.

ಸಿಂಧೂ ಕಣಿವೆಯ ನಾಗರಿಕತೆಯ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ (ಕ್ರಿ.ಪೂ. ೩೩೦೦-೧೩೦೦), ಕೇವಲ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಕಾವಲು ಬಲವಿತ್ತು ಏಕೆಂದರೆ ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಆಕ್ರಮಣದ ಭಯವಿರಲಿಲ್ಲ.
ಆರ್ಯರ ಆಕ್ರಮಣದ ನಂತರ, ರಾಜ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ನಗರ ರಾಜ್ಯಗಳು ತಮ್ಮ ನಗರಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಸೈನ್ಯಗಳನ್ನು ರಚಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದವು.
ಮೊದಲ ಪರಿಚಿತ ದಾಖಲಿತ ಯುದ್ಧಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ, ದಶರಾಜ್ಞ ಯುದ್ಧ, ಹತ್ತು ರಾಜರ ಮೈತ್ರಿಕೂಟವನ್ನು ಒಬ್ಬ ಹಿಂದೂ ರಾಜನು ಸೋಲಿಸಿದಾಗ ನಡೆಯಿತು.
ಕಬ್ಬಿಣ ಯುಗದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಮೌರ್ಯ ಮತ್ತು ನಂದ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಗಳು ದೊಡ್ಡ ಸೈನ್ಯಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವು, ಇದರಲ್ಲಿ ಗರಿಷ್ಠ ಸುಮಾರು ೬೩೯,೧೦೦ ಸೈನಿಕರಿದ್ದದ್ದು ಆಗಿತ್ತು.
ಗುಪ್ತರ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಆಕ್ರಮಣಮಾಡುವ ಅಶ್ವ ಧನುರ್ಧರ ಸೈನ್ಯಗಳೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡಲು ನೀಳ ಬಿಲ್ಲುಗಾರರ ದೊಡ್ಡ ಸೈನ್ಯಗಳನ್ನು ನೇಮಕ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆನೆಗಳು, ಈಟಿಗಾರರು ಮತ್ತು ಅಶ್ವದಳ ಇತರ ವಿಶಿಷ್ಟ ಪಡೆಗಳಾಗಿದ್ದವು.
ರಜಪೂತರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ, ಕಬ್ಬಿಣ ಅಥವಾ ಲೋಹಗವಚ, ಒಂದು ದುಂಡನೆಯ ಗುರಾಣಿ, ವಕ್ರ ಅಲುಗು ಅಥವಾ ನೇರ ಖಡ್ಗ, ಚಕ್ರ ಮತ್ತು ಕಟಾರ್ ಕಠಾರಿ ಉಪಕರಣದ ಮುಖ್ಯ ಭಾಗಗಳಾಗಿದ್ದವು.

ಭೂಸೇನೆ

ಭೂಸೇನೆಯು ಪ್ರಧಾನಕಛೇರಿ, ಸೈನ್ಯ ಪಡೆಗಳು, ಬದಲಾಗಬಹುದಾದ ಸಂಖ್ಯೆಯ ತುಕಡಿಗಳು, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮೂರರಿಂದ ನಾಲ್ಕರ ನಡುವೆ, ಮತ್ತು ಮೂರರಿಂದ ನಾಲ್ಕರ ನಡುವಿರುವ ಬದಲಾಗಬಹುದಾದ ಸಂಖ್ಯೆಯ ವಿಭಾಗಗಳಿಂದ ಕೂಡಿರುತ್ತದೆ.