ಸದಸ್ಯ:MareppaBhajantri

ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿಸದ ಈಚಲು ಬುಟ್ಟಿ

ಯಲಬುರ್ಗಾ: ಹಲವು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ತಯಾರಿಸಿ ಮಾರುತ್ತಿದ್ದ ಈಚಲು ಬುಟ್ಟಿಗಳು ಈಗ ಪಟ್ಟಣ ಸೇರಿದಂತೆ ತಾಲೂಕಿನ ಮಿಟ್ಟಿ ಮಲ್ಕಾಪುರ ಸಮುದಾಯದ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ. ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಬುಟ್ಟಿಗಳಿಗೆ ಗ್ರಾಹಕ ಮನಸೋತಿದ್ದರಿಂದ ಇದೀಗ ಈಚಲು ಬುಟ್ಟಿಗೆ ಬೇಡಿಕೆ ಕುಗ್ಗಿದೆ. ಆದರೆ, ಇದನ್ನು ತಮ್ಮ ಮೂಲ ವೃತ್ತಿಯನ್ನಾಗಿಸಿಕೊಂಡ ಹೆಣೆಯುವರ ಬದುಕು ಮಾತ್ರ ಅತಂತ್ರವಾಗಿದೆ.

ನಮ್ಮ ಅಜ್ಜ-ಮುತ್ತಜ್ಜನ ಕಾಲದಿಂದ ಈಚಲು ಬುಟ್ಟಿ ಹೆಣೆಯುವ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ರು ಅವಾಗ ಈ ಕೆಲಸಕ್ಕೂ ಭಾರೀ ಡಿಮ್ಯಾಂಡ್ ಇತ್ತು ಎಪ್ಪಾ, ಅದರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ತಂದೆ-ತಾಯಿ ನಾಲ್ಕು ದುಡ್ಡು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಮಗ ಸಾಲಿ ಕಲ್ಸಿ ನಮ್ಮ ಲಗ್ನ-ಮುಹೂರ್ತ ಮಾಡಿದ್ದರೂ ಮೊದಲನಿಂದಲೂ ಮೂಲ ಕಸಬು ನಮ್ಮದು, ಹೀಗಾಗಿ ನಾವೂ ಅದನ್ನು ಮಾಡತ್ತಾ ಬಂದಿವ್ರೀ, ಆದರೆ ಈಗ ಬಹಳ ಕಷ್ಟ ಆಗೈತ್ರೀ. ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ತಿನ್ನಕ ಹಣ ಸಿಗುವುದು ಕಷ್ಟ ಆಗೈತ್ರಿ, ಇನ್ನೂ ಗಳಿಸೋದು ಎಲ್ಲಿ ದೂರದ ಮಾತು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಮಿಟ್ಟಿ ಮಲ್ಕಾಪುರ್ ಕೊರವರ ಕುಟುಂಬಗಳ ನೋವಿನ ದನಿಯದು.

ಪರ್ಯಾಯ ವೃತ್ತಿ ಹೊಂದಿಕೆ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ:ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣ-ಬಣ್ಣದ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಬುಟ್ಟಿಗಳದ್ದೇ ಪಾರುಪತ್ಯ. ಹೀಗಾಗಿ ಈಚಲು ಬುಟ್ಟಿಗಳನ್ನು ಕೇಳುವವರೇ ಇಲ್ಲ. ಅನೇಕ ತಲೆಮಾರುಗಳಿಂದ ಇಚಲು ಬುಟ್ಟಿ ಹೆಣೆಯುತ್ತ ಬಂದ ಈ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಪರ್ಯಾಯ ವೃತ್ತಿ ಹೊಂದಿಕೆ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಸಣ್ಣ ಬುಟ್ಟಿಗೆ ರು. 26, ದೊಡ್ಡದಕ್ಕೆ ರು. 45 ದರ ಇದೆ. ಕಸಬರಿಕೆಯನ್ನೂ ಇವರು ತಯಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದು, ಅದರಿಂದ ಪುಡಿಗಾಸು ಸಿಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾನೆ ನಮ್ಮ ಕರ್ನಾಟಕದ ಕೊರವರ ಆಂಧ್ರದಿಂದ ಕಚ್ಚಾ ಸಂಪನ್ಮೂಲ: ಮನೆಮಂದಿಯಲ್ಲ ಈಚಲು ಬುಟ್ಟಿ ಹೆಣೆಯುತ್ತಿದ್ದರೂ ಗ್ರಾಹಕರು ಕೊಳ್ಳಲು ಮುಂದೆ ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಕೊರಗುತ್ತಾರೆ ನಮ್ಮ ಕುಲಬಂದಾವರು. ಕಚ್ಚಾ ಸಂಪನ್ಮೂಲಕ್ಕೆ ಇವರು ನೆರೆಯ ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶವನ್ನೇ ನೆಚ್ಚಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗಿ ಪಕ್ಕ ಯಥೇಚ್ಛವಾಗಿ ಇಚಲ ಗಿಡಗಳು ಬೆಳೆಯುತ್ತೇವೆ. 15 ರಿಂದ 25 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಜನರು 2 ತಿಂಗಳ ವರೆಗೆ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಉಳಿದು ಗರಿಗಳನ್ನು ಕಟಾವು ಮಾಡಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ. ಲಾರಿಯಲ್ಲಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿಗೆ ತರಲು ರು. 20 ಸಾವಿರಕ್ಕೂ ಅಧಿಕ ಖರ್ಚಾಗುತ್ತದೆ. ಕಚ್ಚಾ ಸಾಮಗ್ರಿ ಒಂದು ವರ್ಷದ ವರೆಗೆ ಸಾಕಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ದೊಡ್ಡ ಹಂಚ್ಯಾಳಪ್ಪ ಭಜಂತ್ರಿ. ಈಚಲು ಗರಿಗಳನ್ನು ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ಒಣಗಿಸಿ ಬುಟ್ಟಿ ತಯಾರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಮಳೆ ಬಂದು ಗರಿಗಳು ತೋಯ್ದರೆ ಕಪ್ಪಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ತಯಾರಿಸಿದ ಬುಟ್ಟಿಗಳನ್ನು ಯಾರು ಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನಾವು ತೋಯ್ದರೂ ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲ, ಈಚಲು ಗರಿಗಳು ಮಾತ್ರ ತೊಯ್ಯಬಾರದು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಶರಣವ್ವ ಭಜಂತ್ರಿ.

ಆರ್ಥಿಕ ಸಹಾಯ ಬೇಕಿದೆ: ರೈತರಿಗೆ ಅನುಕೂಲವಾಗುವ ಬುಟ್ಟಿ ತಯಾರಿಸುವುದು ಗ್ರಾಮೀಣ ಕಲೆಯಾಗಿದ್ದು, ಇದಕ್ಕೆ ಸರ್ಕಾರದ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ಇಲ್ಲದೆ ಕೊರಗುತ್ತಿದೆ. ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಬುಟ್ಟಿಗಳಿಂದ ಪರಿಸರ ಹಾಳಾಗಲು ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. ಪರಿಸರ ಸ್ನೇಹಿ ಎನಿಸಿದ ಈಚಲು ಬುಟ್ಟಿಗಳಿಗೆ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡಬೇಕಿದೆ. ಪರಿಸರ ಸ್ನೇಹಿಯಾಗಿರುವ ಈಚಲು ಬುಟ್ಟಿಗಳನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ಖರೀದಿಸಿ ಈ ಕುಟುಂಬಗಳಿಗೆ ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ಅವರ ಬದುಕಿಗೆ ಆಸರೆಯಾಗಬೇಕಿದೆ. ಇದರಿಂದ ಸ್ವಾವಲಂಬಿ ಜೀವನ ನಡೆಸುವ ಜೊತೆಗೆ ಸಮಾಜದ ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಗೆ ಬರಲು ಸರ್ಕಾರ ಆರ್ಥಿಕ ಸಹಾಯ ಒದಗಿಸಬೇಕಿದೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಈ ಗ್ರಾಮೀಣ ವೃತ್ತಿ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿರುವುದು ಅಗತ್ಯವಾಗಿದೆ. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರ ಸಮುದಾಯದ ವೃತ್ತಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ನೆರವನ್ನು ದೊರೆಕಿಸಿಕೊಡಬೇಕೆನ್ನುವುದು ಭಜಂತ್ರಿ ಸಮುದಾಯದವರ ಬೇಡಿಕೆಯಾಗಿದೆ.

YERUKALA OR ERUKALA OR KORAVA KORAMA IS A CASTE OR SOCIAL GROUP FOUND LARGELY IN THE SOUTHERN INDIAN STATES OF ANDHRA PRADESH, TAMILNADU AND KARNATAKA. KORAVA YERUKALAS ARE INDIGENOUS PEOPLE OF SOUTH INDIA. THEY CALL THEMSELVES "KURRU, KULUVA". THEY ARE CALLED "YERUKULA, KORAVA" AFTER THEIR WOMEN'S TRADITIONAL PROFESSION OF FORTUNE TELLING (ERUKA CHEPPUTA, TELUGU KANI HELATINI KANI TERM). THE POPULATION OF KORAVA AND YERUKALA TRIBE ACCORDING TO 1991 CENSUS WAS 387,898. THE TOTAL LITERACY RATE AMONG KORAVA YERUKULAS AS PER THE 1991 CENSUS REPORTS IS 25.74%. THE KORAVA YERUKALA TRIBE HAS A DIALECT OF ITS OWN WHICH IS CALLED "KORAVA OR YERUKULA BASHA" OR "KURRU BASHA" OR "KULUVA VAATHA". IT IS DERIVED FROM DRAVIDIAN LANGUAGES, MOSTLY TELUGU, TAMIL AND KANNADA. THE KORAVA YERUKALA TRIBE IS DIVIDED INTO A NUMBER OF FUNCTIONAL AND ENDOGAMOUS SUB-DIVISIONS AND EACH SUCH SUB-DIVISION IS NAMED AFTER THE COMMODITY, WHICH THEY TRADED IN AND THE OCCUPATION THEY ADOPTED. THE SUB-DIVISIONS OF YERUKULA, KORAVA ARE DABBA YERUKALA OR DATES TREE LEAF’S (THOSE WHO MAKE BASKETS)DATES TREE LEAF’S EETHAPULLALA YERUKULA (DATE TWIGS) (THOSE WHOM MAKE BASKETS FROM WILD DATE LEAVES), KUNCHAPURI KORAVA OR YERUKALA (THOSE WHO MAKE WEAVER'S COMBS), PARIKAMUGGULA KORAVA OR YERUKALA (SOOTH SAYERS), KARIVEPAKU KORAVA OR YERUKALA (HAWKERS OF CURRY LEAVES) AND UPPU KORAVA OR YERUKALA (SALT HAWKERS). THE TYPE OF FAMILY AMONG KORAVA OR YERUKALA TRIBE IS USUALLY NUCLEAR. DESCENT IS PATRILINEAL, RESIDENCE IS PATRILOCAL AND AUTHORITY IS PATRIARCHAL. CROSS-COUSIN (MENARIKAM) MARRIAGES ARE PREFERRED. MONOGAMY IS THE COMMON FORM OF MARRIAGE, BUT POLYGAMY IS ALSO SOCIALLY PERMITTED. MARRIAGE THROUGH NEGOTIATION AND EXCHANGE ARE THE COMMON MODES OF ACQUIRING MATES. DIVORCE IS PERMISSIBLE ON THE GROUNDS OF ADULTERY, BARRENNESS AND INCOMPATIBILITY BETWEEN THE SPOUSES. WIDOWS ARE PERMITTED TO RE-MARRY. KORAVA OR YERUKALAS WORSHIP BENEVOLENT GODS, WHICH ARE COMMON GODS IN HINDU PANTHEON AND APPEASE MALEVOLENT DEITIES. THE KORAVA OR YERUKALAS CELEBRATE ALL THE HINDU FESTIVALS. THE KORAVAOR YERUKALA TRIBE HAS ITS OWN SOCIAL CONTROL MECHANISM AT EACH HABITATION INHABITED BY KORAVA OR YERUKALA TO ENSURE PROPER OBSERVANCE OF PRESCRIBED CODES OF CONDUCT. THIS TRADITIONAL COUNCIL (ಕುಲ ಪಂಚಾಯಿತಿ or KULA PANCHAYATI) IS HEADED BY AN ELDERLY MAN WHOSE OFFICE IS HEREDITARY TRADITIONALLY. THE TRADITIONAL COUNCIL (ಕುಲ ಪಂಚಾಯಿತಿ or KULA PANCHAYATi) TRIES AND DECIDES THE DOMESTIC DISPUTES, DISPUTES RELATING TO THEFT, ADULTERY, LOANS, PROPERTY AND LAND. THE TRADITIONAL OCCUPATIONS OF KORAVA OR YERUKALAS INCLUDE BASKET-MAKING, MAT WEAVING, PIG REARING, ROPE-MAKING ETC. THE KORAVA OR YERUKALA WOMEN ARE SPECIALIZED IN SOOTH SAYING AND FORTUNE TELLING. SOME OF THEM ALSO PARTICIPATE IN THE ECONOMIC ACTIVITIES LIKE BASKET MAKING, MAT WEAVING ETC, AND MAKE BASKETS WITH WILD DATE LEAF’S. TODAY, MOST OF THE KORAVA OR YERUKALAS ARE SETTLED IN THE VILLAGES/TOWNS AND TRYING TO MAKE THEIR WAY OUT OF THE POVERTY BY GETTING EDUCATION TO OBTAIN FINANCIAL FREEDOM WHICH HAS BEEN DENIED TO THEM SINCE AGES. KORAVA OR YERUKALAS ARE USING RESERVATIONS AND OTHER BENEFITS FROM THE GOVERNMENT TO A GREATER EXTENT TO OBTAIN THE FREEDOM THEY USED TO HAVE LONG TIME AGE. EVEN THOUGH THEY LIVE IN A FREE DEMOCRATIC COUNTRY LIKE INDIA, THEY ARE STILL LIVING UNDER HARSH SOCIAL CONDITIONS BECAUSE OF THE CASTE SYSTEM AND FACE SOCIAL DISCRIMINATIONS TIME AND AGAIN.