ಸದಸ್ಯ:2230980Hariprasad

ಜಪಾನಿನ ಆರ್ಥಿಕ ಪವಾಡವು ಎರಡನೆಯ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ನಂತರದ ಯುಗ ಮತ್ತು ಕೋಲ್ಡ್ ವಾರ್ ಅಂತ್ಯದ ನಡುವಿನ ಜಪಾನ್‌ನ ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ದಾಖಲೆಯ ಅವಧಿಯನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ.  ಆರ್ಥಿಕ ಉತ್ಕರ್ಷದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಜಪಾನ್ ವೇಗವಾಗಿ ವಿಶ್ವದ ಎರಡನೇ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಆರ್ಥಿಕತೆಯಾಯಿತು (ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ನಂತರ).  1990 ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಜಪಾನ್‌ನ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಜನಸಂಖ್ಯಾಶಾಸ್ತ್ರವು ನಿಶ್ಚಲವಾಗಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು, ಮತ್ತು ಪ್ರತಿ-ಕಾರ್ಮಿಕ ಉತ್ಪಾದಕತೆ ಹೆಚ್ಚಿದ್ದರೂ ಹಿಂದಿನ ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯಪಡೆಯು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ವೇಗವಾಗಿ ವಿಸ್ತರಿಸಲಿಲ್ಲ.

1900 ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಜಪಾನ್ ತನ್ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ವಿಸ್ತರಿಸಲು ಸಿದ್ಧವಾಗಿತ್ತು

ಸಣ್ಣ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳೊಂದಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಹೊಂದಿರುವುದರಿಂದ ಅದರ ಮೂಲವನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ವ್ಯಾಪಾರವನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು.  ಎರಡನೆಯ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ಸೋಲಿನವರೆಗೂ, ಜಪಾನ್ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಮಿಲಿಟರಿಯಾಲ್ಲಿ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಅದರ ಮೂಲಭೂತ ಅಂಶಗಳು

ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಲಾಗಿತ್ತು.

1945 ರಲ್ಲಿ ವಿನಾಶದ ನಂತರ ಆರ್ಥಿಕ ಪವಾಡಕ್ಕೆ ಆಧಾರ ಮತ್ತು ಕೌಶಲ್ಯಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸಿತು.

ಎರಡನೆಯ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ಪರಿಣಾಮ

ಮತ್ತು ಪ್ರಮುಖ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು

ಸೋಲಿನೊಂದಿಗೆ, ಜಪಾನಿನ ಆರ್ಥಿಕತೆಯು ಹಲವಾರು ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಿತು.  ಅತ್ಯಂತ ಸಮಸ್ಯಾತ್ಮಕ ಸಮಸ್ಯೆ ನಿರುದ್ಯೋಗವಾಗಿತ್ತು.  ಮಿಲಿಟರಿ ಪಡೆಗಳನ್ನು ವಿಸರ್ಜಿಸಿದಾಗ, ಅಲ್ಲಿ 7.6 ಮಿಲಿಯನ್ ಸೈನಿಕರು ಮತ್ತು ಮಿಲಿಟರಿ ಉತ್ಪಾದನೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಇತರ ಮಿಲಿಟರಿ ಸಂಬಂಧಿತರು ಉದ್ಯೋಗಗಳು ಇನ್ನೂ 4 ಮಿಲಿಯನ್ ಜನರ ನಿರುದ್ಯೋಗಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು.  ಅಲ್ಲದೆ, ಸುಮಾರು 1.5 ಮಿಲಿಯನ್ ಬಲವಂತವಾಗಿ ವಿದೇಶದಿಂದ ಜಪಾನ್‌ಗೆ ಮರಳಲು ಮತ್ತು ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ, ಸರಿಸುಮಾರು 13.1 ಮಿಲಿಯನ್ ಜನರು ನಿರುದ್ಯೋಗಿ.  ಆದಾಗ್ಯೂ, ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ ನಿರುದ್ಯೋಗ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಎಂದಿಗೂ ಸಂಭವಿಸಲಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ, 1947 ರಲ್ಲಿ, ಕೃಷಿಯು 18 ಮಿಲಿಯನ್ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಹೀರಿಕೊಳ್ಳಿತು, ಸುಮಾರು 4 ಮಿಲಿಯನ್ ಹೆಚ್ಚು

ಯುದ್ಧಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲು, ಆದರೆ ಕಡಿಮೆ-ಆದಾಯದ "ಕಡಿಮೆ ಉದ್ಯೋಗಿಗಳ" ಸಮಸ್ಯೆ ದೀರ್ಘಕಾಲ ಉಳಿಯಿತು.

ಮುಂದಿನ ಚಿಂತೆಗಳೆಂದರೆ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಆಹಾರದ ಕೊರತೆ.  ಶಕ್ತಿಯ ಮುಖ್ಯ ಮೂಲ  ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ಆಗಿತ್ತು, ಆದರೆ ಅದರ ಉತ್ಪಾದನೆಯು ತಕ್ಷಣವೇ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ಕುಸಿಯಿತು.  ಅದರ ಕುಸಿತಕ್ಕೆ ದೊಡ್ಡ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ಕೊರಿಯನ್ನರು ಮತ್ತು ಚೀನಿಯರು ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ಗಣಿಗಳಲ್ಲಿ ಬಲವಂತದ ದುಡಿಮೆಗೆ ಒಳಪಟ್ಟವರು ಮುಂದುವರೆಯಲು ನಿರಾಕರಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ಗಣಿಗಾರಿಕೆ

ವರ್ಚುವಲ್ ಪಾರ್ಶ್ವವಾಯು ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿತ್ತು.

  ಶಕ್ತಿಯ ಕೊರತೆ, ದೇಶದ ಆಹಾರ ಪೂರೈಕೆ, ಇದು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅಕ್ಕಿ, ಸಹ ಕೊರತೆಯಾಗಿತ್ತು. ಜನರು 1945-1946 ರ ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ಹಸಿವಿನಿಂದ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಭಯಪಟ್ಟರು. ಈ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ, ಅನೇಕ ನಿರುದ್ಯೋಗಿಗಳು ಕೃಷಿ ಮತ್ತು ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ಉತ್ಪಾದನೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು.

ಸೋಲಿನ ನಂತರ ಮತ್ತೊಂದು ಪ್ರಮುಖ ಸಮಸ್ಯೆ ಹಣದುಬ್ಬರವಾಗಿತ್ತು.  ಈ ಸಮಸ್ಯೆ ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಮಿಲಿಟರಿ ವೆಚ್ಚಗಳಿಗಾಗಿ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ ನಿಧಿಯು ಚಲಾವಣೆಗೆ ಹರಿಯಿತು.

  ಈ ಸಮಸ್ಯೆ 1949 ರಲ್ಲಿ ಡಾಡ್ಜ್ ಯೋಜನೆಯ ಅನುಷ್ಠಾನದೊಂದಿಗೆ ಪರಿಹರಿಸಲಾಯಿತು.

ಜಪಾನ್ನ ಉದ್ಯೋಗ

ಜಪಾನ್ ತನ್ನ ಆರ್ಥಿಕತೆಯನ್ನು ಪುನರ್ನಿರ್ಮಿಸಲು ಸಹಾಯದ ಅಗತ್ಯವಿದ್ದ ಕಾರಣ, ಅಲೈಡ್ ಪವರ್,

ಜಪಾನ್ ಅನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಅಮೆರಿಕದ ಪಡೆಗಳ ಬಹುಪಾಲು ಒಳಗೊಂಡಿತ್ತು.  ಜಪಾನ್‌ನ ಉದ್ಯೋಗ

ಜಪಾನ್ ಸರ್ಕಾರದ ಅಸ್ತಿತ್ವದಿಂದಾಗಿ ಪರೋಕ್ಷ ಆಡಳಿತದ ರೂಪವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿತು, ಆದರೆ ದಿ

ಅಲೈಡ್ ಪವರ್ಸ್ ರೂಪಿಸಿದ ಸುಧಾರಣಾ ನೀತಿಗಳು ಜಪಾನ್‌ಗೆ ನೇರವಾದ ನಿಯಮವಾಗಿತ್ತು.  ಸಾಮಾನ್ಯ ಡೌಗ್ಲಾಸ್ ಮ್ಯಾಕ್‌ಆರ್ಥರ್ ಅಲೈಡ್ ಪವರ್ಸ್‌ಗೆ (SCAP) ಸುಪ್ರೀಂ ಕಮಾಂಡರ್ ಆಗಿ ನೇತೃತ್ವ ವಹಿಸಿದ್ದರು, ಉದ್ಯೋಗ ಮತ್ತು ಸುಧಾರಣಾ ನೀತಿಗಳನ್ನು ಅನುಷ್ಠಾನಗೊಳಿಸುವ ಮೊದಲು ಮ್ಯಾಕ್‌ಆರ್ಥರ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಮೊದಲ ಹೆಜ್ಜೆ

ಆರ್ಥಿಕ ಸಶಸ್ತ್ರೀಕರಣವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಮತ್ತು ಮಿಲಿಟರಿ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳ ಎಲ್ಲಾ ಉತ್ಪಾದನೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಮುಚ್ಚಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು.  ಇದು ಸಂವಿಧಾನ ರಚನೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. 1947, ಅಲ್ಲಿ ಜಪಾನ್ ಯಾವುದೇ ಮಿಲಿಟರಿ ಬಲವನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಬಳಸುವ ಹಕ್ಕನ್ನು ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ಗೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಟ್ಟಿತು ಮತ್ತು ಅದರ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ. ಮೇಲೆ ಮಿಲಿಟರಿ ಮತ್ತು ರಕ್ಷಣಾ ಪಡೆಗಳ ಮೇಲೆ ಖರ್ಚು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ, ಜಪಾನ್‌ನ ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಪವಾಡಕ್ಕೇ ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಸಶಸ್ತ್ರೀಕರಣದ ಜೊತೆಗೆ, ಸುಧಾರಣಾ ನೀತಿಗಳ ಸರಣಿಯನ್ನು ,

ಜಪಾನ್ ಜಿಡಿಪಿ ಬೆಳವಣಿಗೆ

ಕಡಿಮೆ ಬೆಲೆಯ ನಿಸ್ಸಾನ್ ಸನ್ನಿ 1960 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಜಪಾನಿನ ಮಧ್ಯಮ ವರ್ಗದ ಸಂಕೇತವಾಯಿತು.

ದೇಶವನ್ನು SCAP ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವಗೊಳಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಆಕ್ರಮಣದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ .  ಜಪಾನ್‌ನ ಆಕ್ರಮಣದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮೂರು ಪ್ರಮುಖ ಸುಧಾರಣೆಗಳನ್ನು ಝೈಬಾಟ್ಸು, ಭೂಸುಧಾರಣೆ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಮಿಕ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವೀಕರಣ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು, ಮತ್ತು ಅವುಗಳು ವಿಭಜನೆಯಾಗಿದೆ.

ಸುಧಾರಣೆಯಿಂದ ಚೇತರಿಕೆಗೆ

1948 ರಲ್ಲಿ ಡಾಡ್ಜ್ ಯೋಜನೆ - ಜಪಾನಿಯರು  ಆರ್ಥಿಕತೆಯು ಚೇತರಿಕೆಯನ್ನು ಹಾದಿಯಲ್ಲಿತರಲು ಮೂರು ಪ್ರಮುಖ ಸುಧಾರಣೆಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಜಾರಿಗೆ ತರಲಾಯಿತು, .  ಆದಾಗ್ಯೂ, 1947 ರ ಬೇಸಿಗೆಯ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಶೀತಲ ಸಮರ  ಪೂರ್ವ ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಉದ್ವಿಗ್ನತೆಗಳು ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದವು ಮತ್ತು ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ಅದರ ಆರ್ಥಿಕ ಚೇತರಿಕೆಯನ್ನು ವೇಗಗೊಳಿಸುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಜಪಾನ್ ಕಡೆಗೆ ತನ್ನ ನೀತಿಗಳನ್ನು ಪರಿಷ್ಕರಿಸಿತು. ಡಾಡ್ಜ್ ಯೋಜನೆ  1948 ರಲ್ಲಿ, ಡೆಟ್ರಾಯಿಟ್ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಜೋಸೆಫ್ ಡಾಡ್ಜ್ ಜಪಾನ್ ಅನ್ನು ಪೂರ್ಣ ಶಕ್ತಿಗೆ ಮರಳಿ ತರಬೇಕೆಂದು ಇದನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತಂದರು. ಹಣದುಬ್ಬರದ ಗಂಭೀರ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಲು ಮತ್ತು ಜಪಾನ್‌ನಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರತೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಅವರು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಮೂರು ಮೂಲಭೂತ ನೀತಿಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದರು.

ಈ ಮೂರರೊಂದಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಆರ್ಥಿಕತೆಯನ್ನು ವೇಗಗೊಳಿಸುವುದು ಗುರಿಯಾಗಿದೆ  ಹಠಾತ್ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಗಳಿಂದಾಗಿ ನೀತಿಗಳನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದು ಅಸಾಧ್ಯವಾಗಿತ್ತು, ಆದರೆ 1950 ರಲ್ಲಿ ಕೊರಿಯನ್ ಯುದ್ಧದ ಪ್ರಾರಂಭದಿಂದಾಗಿ, ಆರ್ಥಿಕತೆಯು ಉತ್ಕರ್ಷವಾಯಿತು.  ಉತ್ಕರ್ಷದ ಕಾರಣಗಳು ಪತ್ರಿಕೆಯ ಮುಂದಿನ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಡಾಡ್ಜ್ ನಿರ್ವಹಿಸಿದ ಕೆಲಸವು ಜಪಾನ್‌ನಲ್ಲಿನ ಹಣಕಾಸಿನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿತು ಮತ್ತು ಜಪಾನಿಯರು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಕೆಲಸದ ಮೂಲಕ ಚೇತರಿಕೆ ಸಾಧಿಸಲು  ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸ್ಪರ್ಧೆಗೆ ಒಡ್ಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಂಡವಾಳವನ್ನು ಆರ್ಥಿಕಗೊಳಿಸಿತು ಮತ್ತು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿತು.

ಕೊರಿಯನ್ ಯುದ್ಧದ ಉತ್ಕರ್ಷ - ಡಾಡ್ಜ್ ಯೋಜನೆಯ ಆರಂಭಿಕ ಅವಧಿಯು ಜಪಾನ್ ಆರ್ಥಿಕ ಹಿಂಜರಿತ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಮಿಕರಿಗೆ ಅಶಾಂತಿ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು, ಮತ್ತು ಪೂರ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದ ಖಿನ್ನತೆಯ ಭಯವಿತ್ತು.  ಆದಾಗ್ಯೂ, ಕೊರಿಯನ್ ಯುದ್ಧದ ನಂತರ, ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬದಲಾಯಿತು.  1950 ರಿಂದ, ಕೊರಿಯನ್ ಯುದ್ಧ ಪ್ರಾರಂಭವಾದಾಗ, 1951 ರವರೆಗೆ, ಪ್ರಪಂಚದ ಒಟ್ಟು ಮೊತ್ತ ವ್ಯಾಪಾರವು 34 ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಜಪಾನ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಅನೇಕ ದೇಶಗಳು ಅದರ ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಗಮನಾರ್ಹ ಉತ್ಕರ್ಷವಾಯಿತು.  ಜಪಾನ್ ಉತ್ಪಾದನೆಯು ಸುಮಾರು 70 ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು.

ಯುಎಸ್ ಸೈನ್ಯ ಮತ್ತು ಮಿಲಿಟರಿ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯಿಂದ ಪಡೆದ ವಿದೇಶಿ ಕರೆನ್ಸಿ ದೈತ್ಯವನ್ನು ತಲುಪಿತು, ಆ ಸಮಯಗಳ ಮೊತ್ತ: 1951 ರಲ್ಲಿ $590 ಮಿಲಿಯನ್ ಮತ್ತು 1952 ರಲ್ಲಿ $800 ಮಿಲಿಯನ್ಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಮತ್ತು 1953 ರಲ್ಲಿ, ಜಪಾನ್ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಡಾಲರ್ ಆದಾಯವನ್ನು 60 ರಷ್ಟನ್ನು ಪಡೆಯಿತು. ಅದರ ರಫ್ತಿನ 70 ಪ್ರತಿಶತಕ್ಕೆ ಏರಿತು ಮತ್ತು, ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು $2 ಬಿಲಿಯನ್ ದರ ಜಪಾನ್ ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಕ್ರಿಯಗೊಳಿಸಲಾಗಿತ್ತು.

ಆರ್ಥಿಕ ಪವಾಡ

ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಅಂಶಗಳು

ಕ್ಷಿಪ್ರ ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ಜಪಾನಿಯರ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಿಂದ ಉತ್ಪಾದಿಸಲಾಯಿತು, ಆರ್ಥಿಕ ನೀತಿಗಳು ಮತ್ತು ಯೋಜನೆಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಪಾತ್ರವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.   ನೀತಿಗಳು ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಜಪಾನ್‌ನ ತ್ವರಿತ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಕಾರಣವಾದ ಎರಡು ಪ್ರಮುಖ ನೀತಿಗಳಿವೆ.  ಮೊದಲ ನೀತಿ "ಯೋಶಿಡಾ ಸಿದ್ಧಾಂತವು" ಜಪಾನ್‌ನಲ್ಲಿ ಯುದ್ಧಾನಂತರದ ಆರ್ಥಿಕತೆಯನ್ನು ಚೇತರಿಕೆಗೆ ರೂಪಿಸಿತು.

ಪ್ರಧಾನಿ ಯೋಶಿದಾ ಶಿಗೆರು ಈ ನೀತಿಯನ್ನು ಕೊರಿಯನ್ ಯುದ್ಧ ಆರಂಭಿಕ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದರು, ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ಆಧುನಿಕ ಜಪಾನಿನ ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಪಿತಾಮಹ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ನೀತಿಯು ಆರ್ಥಿಕ ಪುನರ್ನಿರ್ಮಾಣ ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯನ್ನು ರಾಷ್ಟ್ರವಾಗಿ ಹೊಂದಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಯುಎಸ್ ಸೈನ್ಯಕ್ಕೆ ರಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ಬಿಡುವ ಮೂಲಕ ಮಿಲಿಟರಿ ವೆಚ್ಚಗಳನ್ನು ಉಳಿಸಿತು. ಮಿಲಿಟರಿ ವೆಚ್ಚದ ಮೇಲಿನ ಈ ಗಮನಾರ್ಹ ಕಡಿತವು ಜಪಾನ್ ತನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಆರ್ಥಿಕ ಚೇತರಿಕೆಗೆ ಹಾಕಲು ಸಹಾಯವಾಯಿತು.  ಜೊತೆಗೆ ಯೋಶಿಡಾ ಡಾಕ್ಟ್ರಿನ್, ಇಕೆಡಾ, ಜಪಾನ್‌ನ ಕ್ಷಿಪ್ರ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ, 1960 ರಲ್ಲಿ ಆದಾಯ ದ್ವಿಗುಣಗೊಳಿಸುವ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತಂದರು. ಯೋಜನೆಯ ಹೆಸರಂತೆ ಇದು ಜಪಾನಿನ ಕೆಲಸಗಾರರು ಗಳಿಸಿದ ಆದಾಯವನ್ನು ದ್ವಿಗುಣಗೊಳಿಸುವ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನದನ್ನು ಹೊಂದಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಜಪಾನಿನ ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ಮತ್ತು ಲೋಹ-ಸಂಬಂಧಿತ ಉದ್ಯಮವು 1960 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ 25% ನಷ್ಟು ವಾರ್ಷಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ದರವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿತು, ಚಿಬಾ ಪ್ರಿಫೆಕ್ಚರ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ನಿಪ್ಪಾನ್ ಸ್ಟೀಲ್ ಕಾರ್ಪೊರೇಶನ್‌ನ ಉಕ್ಕಿನ ಸ್ಥಾವರವು ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿದೆ.

ಮಾಲಿನ್ಯದ ಪ್ರಮುಖ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ವ್ಯವಹರಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಕೈಗಾರಿಕೀಕರಣ ಭಾರದಿಂದ ಕೆಲವು ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಉದ್ಭವಿಸಿದರೂ, ಈ ಯೋಜನೆಯು ಜಪಾನ್‌ನ ಕ್ಷಿಪ್ರ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಅರ್ಧಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದೆ, 1960 ರ ದಶಕದ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ 10.8 ಶೇಕಡಾ ಸರಾಸರಿ ಬೆಳವಣಿಗೆ ದರದೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕತೆಯನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸಿತು,

1968 ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಜಪಾನಿನ ಆರ್ಥಿಕತೆ ವಿಶ್ವದ ಎರಡನೇ ದೊಡ್ಡದಾಯಿತು.

ಸ್ಥಿರ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಹಾದಿಯ ಕಡೆಗೆ

ಸ್ಥಿರ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಹಾದಿಯ ಕಡೆಗೆಸುಧಾರಣೆಯಿಂದ ಚೇತರಿಕೆಗೆ

ಜಪಾನಿನ ಆರ್ಥಿಕ ಪವಾಡವು ಎರಡನೆಯ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ನಂತರದ ಯುಗ ಮತ್ತು ಕೋಲ್ಡ್ ವಾರ್ ಅಂತ್ಯದ ನಡುವಿನ ಜಪಾನ್‌ನ ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ದಾಖಲೆಯ ಅವಧಿಯನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ. ಆರ್ಥಿಕ ಉತ್ಕರ್ಷದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಜಪಾನ್ ವೇಗವಾಗಿ ವಿಶ್ವದ ಎರಡನೇ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಆರ್ಥಿಕತೆಯಾಯಿತು (ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ನಂತರ). 1990 ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಜಪಾನ್‌ನ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಜನಸಂಖ್ಯಾಶಾಸ್ತ್ರವು ನಿಶ್ಚಲವಾಗಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು, ಮತ್ತು ಪ್ರತಿ-ಕಾರ್ಮಿಕ ಉತ್ಪಾದಕತೆ ಹೆಚ್ಚಿದ್ದರೂ ಹಿಂದಿನ ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯಪಡೆಯು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ವೇಗವಾಗಿ ವಿಸ್ತರಿಸಲಿಲ್ಲ.

ಈ ಮೂರರೊಂದಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಆರ್ಥಿಕತೆಯನ್ನು ವೇಗಗೊಳಿಸುವುದು ಗುರಿಯಾಗಿದೆ  ಹಠಾತ್ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಗಳಿಂದಾಗಿ ನೀತಿಗಳನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದು ಅಸಾಧ್ಯವಾಗಿತ್ತು, ಆದರೆ 1950 ರಲ್ಲಿ ಕೊರಿಯನ್ ಯುದ್ಧದ ಪ್ರಾರಂಭದಿಂದಾಗಿ, ಆರ್ಥಿಕತೆಯು ಉತ್ಕರ್ಷವಾಯಿತು.  ಉತ್ಕರ್ಷದ ಕಾರಣಗಳು ಪತ್ರಿಕೆಯ ಮುಂದಿನ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಡಾಡ್ಜ್ ನಿರ್ವಹಿಸಿದ ಕೆಲಸವು ಜಪಾನ್‌ನಲ್ಲಿನ ಹಣಕಾಸಿನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿತು ಮತ್ತು ಜಪಾನಿಯರು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಕೆಲಸದ ಮೂಲಕ ಚೇತರಿಕೆ ಸಾಧಿಸಲು  ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸ್ಪರ್ಧೆಗೆ ಒಡ್ಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಂಡವಾಳವನ್ನು ಆರ್ಥಿಕಗೊಳಿಸಿತು ಮತ್ತು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿತು.

ಕೊರಿಯನ್ ಯುದ್ಧದ ಉತ್ಕರ್ಷ - ಡಾಡ್ಜ್ ಯೋಜನೆಯ ಆರಂಭಿಕ ಅವಧಿಯು ಜಪಾನ್ ಆರ್ಥಿಕ ಹಿಂಜರಿತ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಮಿಕರಿಗೆ ಅಶಾಂತಿ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು, ಮತ್ತು ಪೂರ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದ ಖಿನ್ನತೆಯ ಭಯವಿತ್ತು.  ಆದಾಗ್ಯೂ, ಕೊರಿಯನ್ ಯುದ್ಧದ ನಂತರ, ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬದಲಾಯಿತು.  1950 ರಿಂದ, ಕೊರಿಯನ್ ಯುದ್ಧ ಪ್ರಾರಂಭವಾದಾಗ, 1951 ರವರೆಗೆ, ಪ್ರಪಂಚದ ಒಟ್ಟು ಮೊತ್ತ ವ್ಯಾಪಾರವು 34 ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಜಪಾನ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಅನೇಕ ದೇಶಗಳು ಅದರ ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಗಮನಾರ್ಹ ಉತ್ಕರ್ಷವಾಯಿತು.  ಜಪಾನ್ ಉತ್ಪಾದನೆಯು ಸುಮಾರು 70 ಪ್ರತಿಶತದಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು.

ಯುಎಸ್ ಸೈನ್ಯ ಮತ್ತು ಮಿಲಿಟರಿ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯಿಂದ ಪಡೆದ ವಿದೇಶಿ ಕರೆನ್ಸಿ ದೈತ್ಯವನ್ನು ತಲುಪಿತು, ಆ ಸಮಯಗಳ ಮೊತ್ತ: 1951 ರಲ್ಲಿ $590 ಮಿಲಿಯನ್ ಮತ್ತು 1952 ರಲ್ಲಿ $800 ಮಿಲಿಯನ್ಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಮತ್ತು 1953 ರಲ್ಲಿ, ಜಪಾನ್ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಡಾಲರ್ ಆದಾಯವನ್ನು 60 ರಷ್ಟನ್ನು ಪಡೆಯಿತು. ಅದರ ರಫ್ತಿನ 70 ಪ್ರತಿಶತಕ್ಕೆ ಏರಿತು ಮತ್ತು, ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು $2 ಬಿಲಿಯನ್ ದರ ಜಪಾನ್ ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಕ್ರಿಯಗೊಳಿಸಲಾಗಿತ್ತು.

ಆರ್ಥಿಕ ಪವಾಡ

ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಅಂಶಗಳು

ಕ್ಷಿಪ್ರ ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ಜಪಾನಿಯರ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಿಂದ ಉತ್ಪಾದಿಸಲಾಯಿತು, ಆರ್ಥಿಕ ನೀತಿಗಳು ಮತ್ತು ಯೋಜನೆಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಪಾತ್ರವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.   ನೀತಿಗಳು ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಜಪಾನ್‌ನ ತ್ವರಿತ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಕಾರಣವಾದ ಎರಡು ಪ್ರಮುಖ ನೀತಿಗಳಿವೆ.  ಮೊದಲ ನೀತಿ "ಯೋಶಿಡಾ ಸಿದ್ಧಾಂತವು" ಜಪಾನ್‌ನಲ್ಲಿ ಯುದ್ಧಾನಂತರದ ಆರ್ಥಿಕತೆಯನ್ನು ಚೇತರಿಕೆಗೆ ರೂಪಿಸಿತು.

ಪ್ರಧಾನಿ ಯೋಶಿದಾ ಶಿಗೆರು ಈ ನೀತಿಯನ್ನು ಕೊರಿಯನ್ ಯುದ್ಧ ಆರಂಭಿಕ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದರು, ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ಆಧುನಿಕ ಜಪಾನಿನ ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಪಿತಾಮಹ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ನೀತಿಯು ಆರ್ಥಿಕ ಪುನರ್ನಿರ್ಮಾಣ ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯನ್ನು ರಾಷ್ಟ್ರವಾಗಿ ಹೊಂದಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಯುಎಸ್ ಸೈನ್ಯಕ್ಕೆ ರಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ಬಿಡುವ ಮೂಲಕ ಮಿಲಿಟರಿ ವೆಚ್ಚಗಳನ್ನು ಉಳಿಸಿತು. ಮಿಲಿಟರಿ ವೆಚ್ಚದ ಮೇಲಿನ ಈ ಗಮನಾರ್ಹ ಕಡಿತವು ಜಪಾನ್ ತನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಆರ್ಥಿಕ ಚೇತರಿಕೆಗೆ ಹಾಕಲು ಸಹಾಯವಾಯಿತು.  ಜೊತೆಗೆ ಯೋಶಿಡಾ ಡಾಕ್ಟ್ರಿನ್, ಇಕೆಡಾ, ಜಪಾನ್‌ನ ಕ್ಷಿಪ್ರ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ, 1960 ರಲ್ಲಿ ಆದಾಯ ದ್ವಿಗುಣಗೊಳಿಸುವ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತಂದರು. ಯೋಜನೆಯ ಹೆಸರಂತೆ ಇದು ಜಪಾನಿನ ಕೆಲಸಗಾರರು ಗಳಿಸಿದ ಆದಾಯವನ್ನು ದ್ವಿಗುಣಗೊಳಿಸುವ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನದನ್ನು ಹೊಂದಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಯೋಜನೆಯ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಸಾಧಿಸಲು, ಇತರ ದೇಶಗಳೊಂದಿಗೆ ವಿದೇಶಿ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡಿ ಮೊತ್ತವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಭಾರೀ ಕೈಗಾರಿಕೀಕರಣದ ಯೋಜನೆಯ ಕಾರಣ

, ಮಾಲಿನ್ಯದ ಪ್ರಮುಖ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ವ್ಯವಹರಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಕೈಗಾರಿಕೀಕರಣ ಭಾರದಿಂದ ಕೆಲವು ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಉದ್ಭವಿಸಿದರೂ, ಈ ಯೋಜನೆಯು ಜಪಾನ್‌ನ ಕ್ಷಿಪ್ರ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಅರ್ಧಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದೆ, 1960 ರ ದಶಕದ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ 10.8 ಶೇಕಡಾ ಸರಾಸರಿ ಬೆಳವಣಿಗೆ ದರದೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕತೆಯನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸಿತು,

1968 ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಜಪಾನಿನ ಆರ್ಥಿಕತೆ ವಿಶ್ವದ ಎರಡನೇ ದೊಡ್ಡದಾಯಿತು.