ಚಂಪಾವತಿ

ವಿಕಿಪೀಡಿಯದಿಂದ, ಇದು ಮುಕ್ತ ಹಾಗೂ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಿಶ್ವಕೋಶ

ಚಂಪಾವತಿ [೧]ಅಸ್ಸಾಮಿ ಜಾನಪದ ಕಥೆ. ಇದನ್ನು ಮೊದಲು ಕವಿ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾಥ್ ಬೆಜ್ಬರೋವಾ ಅವರು ಅಸ್ಸಾಮಿ ಜಾನಪದ ಕಥೆಗಳಾದ ಬುರ್ಹಿ ಐರ್ ಸಾಧು ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ಸಂಕಲನದಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದರು. [೨] ಪ್ರಫುಲ್ಲದತ್ತ ಗೋಸ್ವಾಮಿ ಪ್ರಕಾರ, ಈ ಕಥೆಯು "ಉತ್ತರ ಲಖಿಂಪುರ ಪ್ರಸ್ತುತವಾಗಿದೆ".

ಈ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ನಾಯಕಿಯೊಬ್ಬಳು ಪ್ರಾಣಿಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಇರುವ ಹುಡುಗನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾಳೆ, ಆತ ತಾನು ಕೆಳಮನಸ್ಕ ಮನುಷ್ಯನೆಂದು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ನಾಯಕಿಯು ಮನುಷ್ಯನಾಗುವ ಪ್ರಾಣಿ ಆಕಾರದ ಗಂಡನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾಳೆ, ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಹುಡುಗಿ ನಿಜವಾದ ಪ್ರಾಣಿಯನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಿ ಸಾಯುತ್ತಾಳೆ. ನಿರೂಪಣೆಯ ರೂಪಾಂತರಗಳು ಭಾರತ ಮತ್ತು ಆಗ್ನೇಯ ಏಷ್ಯಾ ನೆಲೆಗೊಂಡಿವೆ, ಬ್ರೆಜಿಲಿಯನ್ ಮತ್ತು ಅರಬ್/ಮಧ್ಯಪ್ರಾಚ್ಯ ಜಾನಪದ ಕಥೆಗಳ ಪಟ್ಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ದಾಖಲಾಗಿವೆ.

ಸಾರಾಂಶ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಒಬ್ಬ ಪುರುಷನಿಗೆ ಇಬ್ಬರು ಹೆಂಡತಿಯರು, ಹಿರಿಯ ಲಾಗೀ (ಪುರುಶನಿಗೆ ಇವಳಲ್ಲಿ ಮೊಹ ಹೆಚ್ಚು) ಮತ್ತು ಕಿರಿಯವಳು ಏಲಾಗೀ, ಮತ್ತು ಪ್ರತಿ ಹೆಂಡತಿಯಿಂದ ಒಬ್ಬ ರಂತೆ ಇಬ್ಬರು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳು. ಕಿರಿಯ ಹೆಂಡತಿಯ ಮಗಳ ಹೆಸರು ಚಂಪಾವತಿ. ಒಂದು ದಿನ, ಅವಳು ಭತ್ತದ ಗದ್ದೆಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಪಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ಓಡಿಸಲು ಹಾಡನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾಳೆ, ಆದರೆ ಒಂದು ಧ್ವನಿಯು ಅವಳನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುವ ಬಯಕೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಈ ಘಟನೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಅವಳು ತನ್ನ ತಾಯಿಗೆ ಹೇಳಿದ ನಂತರ, ಚಂಪಾವತಿಯ ತಂದೆ ಯಾರೂ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡರೂ ಅವಳನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಒಪ್ಪುತ್ತಾರೆ; ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹಾವು ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಮದುವೆ ಆಗಲು ಬರುತ್ತದೆ.

ಹಾವು ಮತ್ತು ಚಂಪಾವತಿ ರಾತ್ರಿಯನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕಳೆಯುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಆಕೆ ಆಭರಣಗಳು ಮತ್ತು ಚಿನ್ನದ ಆಭರಣಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಹುಡುಗಿಯ ಅದೃಷ್ಟದ ಬಗ್ಗೆ ಅಸೂಯೆ ಹೊಂದಿದ್ದ ಆಕೆಯ ತಂದೆ ಮತ್ತು ಮಲತಾಯಿ, ಅವನ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಮಗಳು ಮತ್ತು ಅವನು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಸೆರೆಹಿಡಿದ ಹಾವಿನ ನಡುವೆ ಮದುವೆಯನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹಾವನ್ನು ಹುಡುಗಿಯ ಬಳಿ ಇರಿಸಿದಾಗ, ಅವಳ ದೇಹದ ಭಾಗಗಳು ಕಚಗುಳಿಯುತ್ತಿವೆ ಎಂದು ಬಾಗಿಲಿನ ಹಿಂದೆ ಇರುವ ತಾಯಿಯಲ್ಲಿ ದೂರುತ್ತಾಳೆ, ಇದನ್ನು ತಾಯಿ ತನ್ನ ವಧುವಿಗೆ ವಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಆಭರಣಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಅರ್ಥೈಸುತ್ತಾರೆ.

ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಅವರು ಬಂದು ನೊಡಿದಾಗ ಹುಡುಗಿ ಸತ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಎನ್ನುವ ಸತ್ಯ ತಿಳಿಯಿತು. ಅವರ ದುಃಖ ಮತ್ತು ಕೋಪವು ಎಷ್ಟು ದೊಡ್ಡದಾಗಿದೆ ಎಂದರೆ ಅವರು ಏಳಗಿ (ಕಿರಿಯ ಹೆಂಡತಿ) ಮತ್ತು ಚಂಪಾವತಿಯನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಸಂಚು ಹೂಡುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಆ ಹಾವು ಇಬ್ಬರೂ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಹಾನಿ ಮಾಡುವ ಮೊದಲು ಆ ಇಬ್ಬರನ್ನೂ ಕಬಳಿಸುತ್ತದೆ. ನಂತರ ಆ ಹಾವು ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಚಂಪಾವತಿ ಮತ್ತು ಅವಳ ತಾಯಿಯನ್ನು ಹಿಡಿದು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿರುವ ಅರಮನೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತದೆ. ಅವರು ಒಟ್ಟಿಗೆ ವಾಸಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆಕೆಯ ತಾಯಿ ಸತ್ತ ನಂತರ, ಚಂಪಾವತಿಯನ್ನು ಒಬ್ಬ ಭಿಕ್ಷುಕ ಮಹಿಳೆ ಭೇಟಿ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ, ಅವಳು ತನ್ನ ಪತಿ ಹಾವಿನ ಚರ್ಮದ ಕೆಳಗೆ ದೇವರು ಎಂದು ಹುಡುಗಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವನು ದೂರದಲ್ಲಿರುವಾಗ ಹಾವಿನ ಚರ್ಮವನ್ನು ಸುಡುವಂತೆ ಅವಳನ್ನು ಒತ್ತಾಯಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಚಂಪಾವತಿ ಭಿಕ್ಷುಕಿಯ ಮಾತಿಗೆ ಕಿವಿಗೊಟ್ಟು ಅವಳು ಹೇಳಿದಂತೆಯೇ ಮಾಡಿ ತನ್ನ ಗಂಡನನ್ನು ಖಂಡಿತವಾಗಿ ಮನುಷ್ಯನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ.

ಅದೇ ಭಿಕ್ಷುಕ ಮಹಿಳೆ ಇನ್ನೊಂದು ದಿನ ಹಿಂತಿರುಗಿ ಚಂಪಾವತಿಗೆ ತನ್ನ ಗಂಡನ ತಟ್ಟೆಯಿಂದ ತಿನ್ನಲು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ಸಲಹೆಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವನ ತಟ್ಟೆಯಿಂದ ತಿನ್ನುತ್ತಾಳೆ; ಅವಳು ಅವನ ಬಾಯಿಯೊಳಗೆ ಕೆಲವು ಹಳ್ಳಿಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವಳ ಪತಿಗೆ ಜಗತ್ತನ್ನು ತೋರಿಸಲು ಕೇಳುತ್ತಾಳೆ. ಅವನು ನದಿಯ ಬಳಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೊಗಿ ತನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಜಗತ್ತನ್ನು ತೋರಿಸುವೆನೆಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಅವಳು ಒಪ್ಪುತ್ತಾಳೆ. ಅವನು ನದಿಯ ಮಧ್ಯಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಅವಳಿಗೆ ಜಗತ್ತನ್ನು ತೋರಿಸಲು ತನ್ನ ಬಾಯಿ ತೆರೆಯುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಆರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ದೂರ ಹೋಗುವುದಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವಳನ್ನು ತಿನ್ನಲು ಬಯಸುವ ಯಾವುದೇ ರಾಕ್ಷಸನಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಲು ಅವಳಿಗೆ ಉಂಗುರವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ತನ್ನ ತಾಯಿ ನರಭಕ್ಷಕ ಎಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನ ತಾಯಿಯ ಇಚ್ಛೆಗೆ ಅವಿಧೇಯನಾಗಿ ತನ್ನ ಆಯ್ಕೆಯ ವಧುವನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಬಯಸುತ್ತಾನೆ.

ಅವನು ಊಹಿಸಿದಂತೆ ಅಲ್ಲಿ ಕೆಲವಾರು ಘಟನೆಗಳು ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಅವನ ಉಂಗುರವು ಚಂಪಾವತಿಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ. ಅವಳು 6 ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ತನ್ನ ಗಂಡನನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವನ ತಾಯಿಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅವನನ್ನು ಕಂಡು ಹಿಡಿಯುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳ ಅತ್ತೆಯು ಚಂಪಾವತಿಯನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವ ಆದೇಶದೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ರಾಕ್ಷಸನಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ಪತ್ರವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾಳೆ. ಆಕೆಯ ಪತಿ ಚಂಪಾವತಿಯನ್ನು ಅಡ್ಡಗಟ್ಟಿ, ಪತ್ರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ತನ್ನ ಮಾನವ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ತಾಯಿಯನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತಾನೆ.[೩][೪][೫][೬]

ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಕಥೆಯ ಪ್ರಕಾರ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಈ ಕಥೆಯನ್ನು ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಆರ್ನೆ-ಥಾಂಪ್ಸನ್-ಉಥರ್ ಇಂಡೆಕ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ AaTh 433C ಎಂದು ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ, "ದಿ ಸರ್ಪೆಂಟ್ ಹಸ್ಬೆಂಡ್ ಮತ್ತು ಅಸೂಯೆ ಹುಡುಗಿ", AaTh 433 ಅದರ ಉಪವಿಭಾಗವು "ದಿ ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಆಸ್ ಸರ್ಪೆಂಟ್". ಆಗಿರುತ್ತದೆ. [೭][೮] [೯]

ಈ ಕಥೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳು ಹಾವನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾಳೆ, ಅದು ತನ್ನ ಆಭರಣಗಳನ್ನು ಹುಡುಗಿಗೆ ನೀಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಹಾವಿನ ಚರ್ಮವನ್ನು ಸುಟ್ಟ ನಂತರ ಅವನು ಮಾನವನಾಗುತ್ತಾನೆ; ಮತ್ತೊಂದು ಹುಡುಗಿ ವಿನಾಶಕಾರಿ ಮತ್ತು ಮಾರಕ ಫಲಿತಾಂಶಗಳೊಂದಿಗೆ ನಿಜವಾದ ಹಾವಿನೊಂದಿಗೆ ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾಳೆ.

ಆದಾಗ್ಯೂ, 2004 ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಜಾನಪದ ಪ್ರಕಾರದ [೧೦],ಸೂಚ್ಯಂಕದ ತನ್ನದೇ ಆದ ಪರಿಷ್ಕರಣೆಯಲ್ಲಿ, ಜರ್ಮನ್ ಜಾನಪದ ತಜ್ಞ ಹ್ಯಾನ್ಸ್-ಜಾರ್ಗ್ ಉಥರ್ AaTh 433 ("ದಿ ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಆಸ್ ಸರ್ಪೆಂಟ್"), AaTh 433C ಹೊಸ ಪ್ರಕಾರದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ: ATU 433B, "ಕಿಂಗ್ ಲಿಂಡ್‌ವರ್ಮ್[೧೧]AaTh 433A ("ಸರ್ಪವು ರಾಜಕುಮಾರಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಕೋಟೆಗೆ ಒಯ್ಯುತ್ತದೆ" ) .

ಉದ್ದೇಶಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಸ್ಟುವರ್ಟ್ ಬ್ಲ್ಯಾಕ್‌ಬರ್ನ್ ಅವರು ಆಗ್ನೇಯ ಏಷ್ಯಾದ ಕೆಲವು ರೂಪಾಂತರಗಳ ಪ್ರಕಾರ, ಹಾವಿನ ಮಾಲೀಕತ್ವದ ಹಣ್ಣಿನ ಮರವೊಂದು ಇರುತ್ತದೆ, ಅದರ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಸಹೋದರಿಯರು ಅಥವಾ ಅವರ ತಾಯಿ ಬಯಸುತ್ತಾರೆ.[೧೨] ಹೆಚ್ಚು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಇದು ಮಧ್ಯ ಅರುಣಾಚಲ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಯುನ್ನಾನ್‌ನ ಕುಕಾಂಗ್ ಮತ್ತು ನುಸು ಜನರಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.[೧೩]

ಟೈಪ್ 433C J2415.7, "ನಿಜವಾದ ಮಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಹಾವಿನೊಂದಿಗೆ ಮದುವೆ ಮಾದಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮತ್ತೆ ನೊಡುವಾಗ ಅವಳು ಆಭರಣಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಇದರಿಂದ, ಹೊಟ್ಟೆ ಕಿಚ್ಚಿಂದ ಅವಳಿಗೆ ಇನ್ನೊ೦ದು ಹಾವಿನ ಜತೆ ಮದುವೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಮಲತಾಯಿಯು ತನ್ನ ಮಗಳಿಗೆ ಹಾವಿನಿ೦ದ ಆಭರಣಗಳನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸಬೇಕೆಂದು ಬಯಸುತ್ತಾಳೆ. ಬದಲಿಗೆ ಹಾವು ಅವಳನ್ನು ನುಂಗಿದೆ".. [೧೪][೧೫] ಪಿ.ಗೋಸ್ವಾಮಿ ಅವರು ಸಿಂಡರೆಲ್ಲಾ ಚಕ್ರದೊಂದಿಗೆ ಕಥೆಯ ಕೆಲವು ಸಾಮ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಿದ್ದಾರೆ (ಉದಾ., ಮಲತಾಯಿಗಳು, ನಾಯಕಿಯ ಮಲತಾಯಿ ಕಿರುಕುಳ), ಕಥೆಯ ಅಂತ್ಯವು ಅದನ್ನು "ಬ್ಯೂಟಿ ಅಂಡ್ ದಿ ಬೀಸ್ಟ್" ಗೆ [೧೬]ಸಂಪರ್ಕಿಸುತ್ತದೆ.

ರೂಪಾಂತರಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಅಮೇರಿಕನ್ ಜಾನಪದಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಸ್ಟಿತ್ ಥಾಂಪ್ಸನ್ ಅವರ 1961 ರ ಪ್ರಕಾರ, ಟೇಲ್ ಟೈಪ್ ಇಂಡೆಕ್ಸ್‌ನ ಪರಿಷ್ಕರಣೆ, ಅಮೇರಿಕನ್ ಜಾನಪದಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಸ್ಟಿತ್ ಥಾಂಪ್ಸನ್ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಕಂಡುಬರುವ ಪ್ರಕಾರದ 5 ರೂಪಾಂತರಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸಿದರು. [೧೭] ಪ್ರಫುಲ್ಲದಾತ ಗೋಸ್ವಾಮಿಯು ಗರೋಸ್ ಮತ್ತು ಅಂಗಮಿ ನಾಗಗಳ . [೧೮] ನಡುವೆ "ವಿಭಿನ್ನತೆಗಳನ್ನು" ಸಹ ಹೊಂದಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಥಾಂಪ್ಸನ್ ಮತ್ತು ವಾರೆನ್ ರಾಬರ್ಟ್ಸ್ ಅವರ ಕೃತಿಯ ಪ್ರಕಾರಗಳು ಇಂಡಿಕ್ ಓರಲ್ ಟೇಲ್ಸ್ ಈ ಕಥೆ ಪ್ರಕಾರವನ್ನು "ವಿಶೇಷವಾಗಿ" ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾಕ್ಕೆ ಸಂಪರ್ಕಿಸುತ್ತದೆ.[೧೯]

ಇದರ ಜೊತೆಗೆ, ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಸ್ಟುವರ್ಟ್ ಬ್ಲ್ಯಾಕ್‌ಬರ್ನ್ ಪ್ರಕಾರ, ಇದು ಹಾವು-ಗಂಡನ ಕಥೆಯ "ಏಷ್ಯನ್" ಆವೃತ್ತಿಯಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ನಿರೂಪಣೆಯ ರೂಪಾಂತರಗಳು (ಹುಡುಗಿ ಹಾವನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅದೃಷ್ಟವಂತಳು; ಅಸೂಯೆ ಪಟ್ಟ ಹುಡುಗಿ ಮತ್ತೊಂದು ಹಾವನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಿ ಸಾಯುತ್ತಾಳೆ) ಭಾರತದಲ್ಲಿ ವರದಿಯಾಗಿದೆ. ನಾಗಾಲ್ಯಾಂಡ್ ಮತ್ತು ಅಸ್ಸಾಂ), ಆಗ್ನೇಯ ಏಷ್ಯಾ, ಚೀನಾ, ಮತ್ತು ಮಧ್ಯ ಅರುಣಾಚಲ ಪ್ರದೇಶ ಮತ್ತು ವಿಸ್ತೃತ ಪೂರ್ವ ಹಿಮಾಲಯದಲ್ಲಿ ಟಿಬೆಟೊ-ಬರ್ಮನ್ ಮಾತನಾಡುವವರಲ್ಲಿ (ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಅಪತಾನಿ, ನೈಶಿ ಜನರು, ಟ್ಯಾಗಿನ್ ಜನರು, ಗಾರೊ ಜನರು ಮತ್ತು ಲಿಸು ಜನರು). [೨೦][೨೧]ತೈವಾನೀಸ್ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿವೇತನವು ಕಾಂಬೋಡಿಯಾ ಮತ್ತು ಇಂಡೋನೇಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಉಪವಿಭಾಗ 433C ಯ ರೂಪಾಂತರಗಳನ್ನು ಸಹ ಪತ್ತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.[೨೨]

ಭಾರತ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ದಿ ಸ್ನೇಕ್ ಪ್ರಿನ್ಸ್ (ಭಾರತ)[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಸ್ನೇಕ್ ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಕೂಚ್‌ಬೆಹರ್‌ನ ಮಹಾರಾಣಿ ಸುನೀತಿ ದೇವಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ, ಒಬ್ಬ ಮಹಾರಾಜನು ಇಬ್ಬರು ಮಹಾರಾಣಿಗಳನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾನೆ, ಒಬ್ಬ ಹಿರಿಯ ದಯಾಳು ಮತ್ತು ಸೌಮ್ಯ, ಮತ್ತು ಕಿರಿಯ, ಎದ್ದುಕಾಣುವ ನೋಟ ಮತ್ತು ಮಹಾರಾಜನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಕಿರಿಯ ಮಹಾರಾಣಿಯು ದೊಡ್ಡವಳ ಮೇಲೆ ಅಸೂಯೆ ಹೊಂದುತ್ತಾಳೆ, ಎರಡನೆಯದು ಹೆಣ್ಣು ಮಗುವಿಗೆ ಜನ್ಮ ನೀಡಿದ ನಂತರ ಅದು ಹದಗೆಡುತ್ತದೆ. ಕಿರಿಯ ಮಹಾರಾಣಿಯು ತನ್ನ ಗಂಡನಿಗೆ ಗುಡಿಸಲನ್ನು ಕಟ್ಟಲು ಮತ್ತು ಹಿರಿಯ ರಾಣಿಯನ್ನು ಹೊರಹಾಕಲು ಆದೇಶಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಹಿರಿಯ ಮಹಾರಾಣಿಯ ಮಗಳು ಬಡತನದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾಳೆ. ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ, ಹುಡುಗಿ ಇಂಧನಕ್ಕಾಗಿ ಉರುವಲು ಸಂಗ್ರಹಿಸಲು ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವಳಿಗೆ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸುವ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ಧ್ವನಿಗೆ ಗಮನ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ತನ್ನ ತಾಯಿಯೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾಳೆ. ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಧ್ವನಿಯ ಪ್ರಸ್ತಾಪವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಹಾರಾಣಿ ತನ್ನ ಮಗಳಿಗೆ ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಧ್ವನಿಯ ವಧುವಾಗಲು ಒಪ್ಪುತ್ತಾಳೆ, ಅವನು ಅವಳನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಐದು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವಳು ಪಂಡಿತರೊಂದಿಗೆ ಸಮಾಲೋಚಿಸುತ್ತಾಳೆ, ಮದುವೆಗೆ ನಿಗದಿತ ದಿನಾಂಕವು ಅತ್ಯಂತ ಮಂಗಳಕರವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅವರು ಭರವಸೆ ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ಹಿರಿಯ ಮಹಾರಾಣಿ ಮತ್ತು ಆಕೆಯ ಮಗಳು ರಾಜ, ಕಿರಿಯ ಮಹಾರಾಣಿ ಮತ್ತು ಇತರರನ್ನು ನಿಗೂಢ ವರನನ್ನು ನೋಡಲು ಆಹ್ವಾನಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ, ಇಬ್ಬರು ಪಾಲ್ಕಿ-ಧಾರಕರು ಮದುಮಗನನ್ನು ಕರೆತರುತ್ತಾರೆ: ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಹೆಬ್ಬಾವು. ಹೆಬ್ಬಾವು ಮಹಾರಾಣಿಯ ಮಗಳನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರು ತಮ್ಮ ಮದುವೆಯ ರಾತ್ರಿ ಗುಡಿಸಲನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹಿರಿಯ ಮಹಾರಾಣಿಯು ಹೊರಗೆ ಉಳಿದು ತನ್ನ ಮಗಳು ತನ್ನ ದೇಹದ ನೋವಿನ ಬಗ್ಗೆ ದೂರು ನೀಡುವುದನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾಳೆ. ಮಹಾರಾಣಿಯು ತನ್ನ ಮಗಳನ್ನು ಹಾವು ತಿನ್ನುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾಳೆ, ಆದರೆ ಗುಡಿಸಲಿನ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದಿದೆ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಅವಳು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಮತ್ತು ಸದೃಢಳಾಗಿದ್ದಾಳೆ. ಹೆಬ್ಬಾವು ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಭಾರವಾದ ಆಭರಣಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಿತ್ತು, ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ತನ್ನ ದೇಹವು ನೋಯುತ್ತಿತ್ತು ಎಂದು ಹುಡುಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಹೆಬ್ಬಾವು ಹೆಬ್ಬಾವು ಅಲ್ಲ, ಆದರೆ ಮರುದಿನ ರಾತ್ರಿ ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ವಾಸಿಸಲು ಹಿಂದಿರುಗುವ ಸುಂದರ ಯುವಕ ಎಂದು ಅವಳು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಕಿರಿಯ ಮಹಾರಾಣಿ, ದೊಡ್ಡವನ ಅದೃಷ್ಟವನ್ನು ನೋಡಿ, ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಹೆಬ್ಬಾವನ್ನು ಹುಡುಕಲು ತನ್ನ ಸೇವಕರಿಗೆ ಆದೇಶಿಸುತ್ತಾಳೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಅವಳು ಅದನ್ನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮಗಳಿಗೆ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತಾಳೆ. ಕಿರಿಯ ಮಹಾರಾಣಿ ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮಗಳನ್ನು ಹೆಬ್ಬಾವಿನ ಕೋಣೆಗೆ ಬೀಗ ಹಾಕುತ್ತಾಳೆ. ತನ್ನ ಮಗಳು ಹೊರಗೆ ಬಿಡಲು ಮತ್ತು ತನ್ನ ದೇಹವು ನೋಯುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಕಿರುಚುತ್ತಾಳೆ, ಆದರೆ ಹೆಬ್ಬಾವು ತನ್ನ ಮಗಳ ದೇಹವನ್ನು ಸರಳವಾಗಿ ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಮಹಾರಾಣಿ ಭಾವಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಮರುದಿನ, ಹೆಬ್ಬಾವು ತನ್ನ ಮಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುವುದನ್ನು ಅವಳು ಕಂಡುಕೊಂಡಳು ಮತ್ತು ಮಹಾರಾಜನು ಅವಳನ್ನು ರಾಜ್ಯದಿಂದ ಹೊರಹಾಕುತ್ತಾನೆ. ಹಿರಿಯ ಮಹಾರಾಣಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ, ಹೆಬ್ಬಾವಿನ ರಾಜಕುಮಾರನ ಹಾವಿನ ಚರ್ಮವನ್ನು ಸುಡಲು ತನ್ನ ಮಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾಳೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಅವನು ಎಲ್ಲಾ ಸಮಯದಲ್ಲೂ ಮನುಷ್ಯನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಹೆಬ್ಬಾವು ರಾಜಕುಮಾರನ ಹೆಂಡತಿ ಅವನ ಹಾವಿನ ಚರ್ಮವನ್ನು ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಸುಡುತ್ತಾಳೆ. ಅವರು ಮೊದಲಿಗೆ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ದೂರು ನೀಡುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅದನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ರಾಜಕುಮಾರಿಯನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುವವರೆಗೂ ಹೆಬ್ಬಾವಿನಂತೆ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತರಾಗಿದ್ದರು ಎಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ನಮ್ರತೆಗೆ ಪ್ರತಿಫಲ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರಕ್ಕೆ ಶಿಕ್ಷೆ ವಿಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ ಬ್ರಾಡ್ಲಿ ಬ್ರಾಡ್ಲಿ-ಬರ್ಟ್ ಅವರು ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ಬಂಗಾಳಿ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ರತೆ ಬಹುಮಾನ ಮತ್ತು ಹೆಮ್ಮೆಯ ಶಿಕ್ಷೆ (ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ, ಸುಖು ಮತ್ತು ದುಖು),[೨೩][೨೪]ಒಬ್ಬ ನೇಕಾರನು ಇಬ್ಬರು ಹೆಂಡತಿಯರನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾನೆ, ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಒಬ್ಬ ಹೆಣ್ಣು ಮಗಳು. ಹಿರಿಯ ಹೆಂಡತಿ ಮತ್ತು ಅವಳ ಮಗಳು, ಶೋಖು, ಸುಮ್ಮನೆ ಇದ್ದರೆ, ಕಿರಿಯ ಹೆಂಡತಿ ಮತ್ತು ಅವಳ ಮಗಳು ದುಖು, ಮನೆಯನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಲು ಶ್ರಮಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನೇಕಾರರು ಸತ್ತ ನಂತರ, ಹಿರಿಯ ಹೆಂಡತಿ ಮನೆ ಮತ್ತು ಹಣಕಾಸಿನ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ದುಖು ಮತ್ತು ಅವಳ ತಾಯಿ ಬಜಾರ್‌ನಲ್ಲಿ ಹತ್ತಿ ದಾರವನ್ನು ನೂಲುವ ಮತ್ತು ಒರಟಾದ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಒಂದು ದಿನ, ದುಖವು ಬಿಸಿಲಿಗೆ ಒಣಗಲು ಹತ್ತಿಯನ್ನು ಹಾಕುತ್ತಿರುವಾಗ, ಗಾಳಿಯ ರಭಸವು ಅದರ ಮೇಲೆ ಬೀಸುತ್ತದೆ. ಗಾಳಿಯು ಅವಳನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುವಂತೆ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಅವಳು ಹೋಗಿ ದನದ ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯನ್ನು ತಲುಪುತ್ತಾಳೆ, ಅಲ್ಲಿ ಹಸು ಮೇವು ಕೇಳುತ್ತದೆ; ಮತ್ತಷ್ಟು ಉದ್ದಕ್ಕೂ, ಪೊದೆಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಕೇಳುವ ಬಾಳೆ ಮರ; ಒಂದು ಕುದುರೆಯು ಆಹಾರಕ್ಕಾಗಿ ಕೇಳುತ್ತದೆ. ಅವರು ಅವರ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಚಂದ್ರನ ತಾಯಿಯ ಮನೆಗೆ ತಲುಪುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಅವಳನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಹತ್ತಿರದ ಕೊಳದಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ರಿಫ್ರೆಶ್ ಮಾಡಲು ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ. ದುಖು ತನ್ನ ತಲೆಯನ್ನು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಸಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ಸುಂದರವಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ಚಂದ್ರನ ತಾಯಿಯ ಮನೆಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಹತ್ತಿ ತುಂಬಿದ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಚಿಕ್ಕ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ಹಿಂದಿರುಗಿದಾಗ, ಕುದುರೆ, ಬಾಳೆ ಮರ ಮತ್ತು ಹಸು ಅವಳಿಗೆ ರೆಕ್ಕೆಯ ಕತ್ತೆ, ಚಿನ್ನದ ಮೊಹರುಗಳ ಬುಟ್ಟಿಗಳು ಮತ್ತು ಹಾರ ಮತ್ತು ಹಾಲು ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಕರುವನ್ನು ಉಡುಗೊರೆಯಾಗಿ ನೀಡುತ್ತವೆ. ದುಖು ಸಣ್ಣ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯೊಂದಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಶೂಖುವಿನ ತಾಯಿ, ಮಲ ಮಗಳ ಅದೃಷ್ಟವನ್ನು ನೋಡಿ, ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮಗಳಿಗೆ ಅದೇ ಪ್ರಯಾಣವನ್ನು ಮಾಡಲು ಆದೇಶಿಸುತ್ತಾಳೆ, ಆಕೆಗೂ ಪ್ರತಿಫಲ ಸಿಗಬಹುದೆಂದು ಆಶಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಆ ರಾತ್ರಿ, ದುಖು ಮತ್ತು ಅವಳ ತಾಯಿ ನಿದ್ರಿಸಿದ ನಂತರ, ಸಣ್ಣ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯು ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ರಾಜಕುಮಾರನಂತಿರುವ ಯುವಕನು ಅದರಿಂದ ಹೊರಬರುತ್ತಾನೆ. ಶೂಖುವಿನ ಪ್ರಯಾಣವು ಅವಳ ಮಲ-ತಂಗಿಯ ಪ್ರಯಾಣಕ್ಕಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ: ಅವಳು ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಮರಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಚಂದ್ರನ ತಾಯಿಯನ್ನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ನಡೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಲು ನದಿಗೆ ಹೋದಾಗ, ಅವಳು ಮೂರು ಬಾರಿ ಧುಮುಕುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವಳ ದೇಹವು ನರಹುಲಿಗಳಿಂದ ಮತ್ತು ಕುದಿಯುವಿಕೆಯಿಂದ ಮುಚ್ಚಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಅವಳು ದೊಡ್ಡ ಎದೆಯೊಂದಿಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಹಸು, ಕುದುರೆ ಮತ್ತು ಮರವು ಅವಳನ್ನು ಅವಮಾನಿಸುತ್ತದೆ. ಶೂಖುವಿನ ತಾಯಿಯು ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಭಯಭೀತಳಾಗುತ್ತಾಳೆ, ಆದರೆ ತನ್ನ ಮಗಳು ತಂದ ದೊಡ್ಡ ಎದೆಯಿಂದ ಉತ್ತಮ ಫಲಿತಾಂಶವನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಆ ರಾತ್ರಿ, ಶೂಖು ತನ್ನ ದೇಹ ಪೂರ್ತಿ ನೋಯುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ತನ್ನ ತಾಯಿಗೆ ಅಳುತ್ತಾಳೆ, ಆದರೆ ಅವಳ ತಾಯಿ ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುವ ಎದೆಯಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ವರ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿ ಅವಳ ದೂರುಗಳನ್ನು ತಳ್ಳಿಹಾಕುತ್ತಾಳೆ. ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ, ತಾಯಿ ಶೂಖುವಿನ ಕೋಣೆಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಮೂಳೆಗಳ ರಾಶಿ ಮತ್ತು ಎರಕಹೊಯ್ದ ಹಾವಿನ ಚರ್ಮವನ್ನು ಮಾತ್ರ ನೋಡುತ್ತಾಳೆ.

ಪೈಥಾನ್[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ದಿ ಪೈಥಾನ್ ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ಭಾರತೀಯ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ, ಒಬ್ಬ ರಾಜನಿಗೆ ಇಬ್ಬರು ಹೆಂಡತಿಯರು, ರಾಣಿ ಶೋಭಾ, ಹಿರಿಯ ಮತ್ತು ಕರುಣಾಮಯಿ, ಮತ್ತು ರಾಣಿ ರೂಪಾ, ಕಿರಿಯ ಮತ್ತು ದುಷ್ಟಳು. ಅವರಿಗೆ ಇಬ್ಬರು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳಿದ್ದಾರೆ, ಪ್ರತಿ ಹೆಂಡತಿಯಿಂದ ಒಬ್ಬರು: ದೇವಿ ಮತ್ತು ತಾರಾ. ಕಿರಿಯ ರಾಣಿಯು ಹಿರಿಯ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಮಗಳನ್ನು ಅರಮನೆಯ ಹೊರಗಿನ ಸಣ್ಣ ಮನೆಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸಲು ರಾಜನಿಗೆ ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ. ಈಗ ವಿನಮ್ರ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ, ಶೋಭಾ ದೇವಿಯನ್ನು ತಮ್ಮ ಹಸುಗಳನ್ನು ಮೇಯಿಸಲು ಕರೆದೊಯ್ಯುವಂತೆ ಕೇಳುತ್ತಾಳೆ. ದೇವಿ ಕೇಳಿದಂತೆಯೇ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ, ಹಸುಗಳನ್ನು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಕಾಡಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ರಾತ್ರಿ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತಾಳೆ. ಇದು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದವರೆಗೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ, ಒಂದು ಸಂಜೆಯವರೆಗೂ ಒಂದು ಧ್ವನಿಯು ಅವಳಿಗೆ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸುತ್ತದೆ. ಏನು ಹೇಳಬೇಕೆಂದು ಹೆದರಿ ಮನೆಗೆ ಹಿಂದಿರುಗುತ್ತಾಳೆ. ಮರುದಿನ, ಅವಳು ಈ ವಿಷಯವನ್ನು ತನ್ನ ತಾಯಿಗೆ ತಿಳಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಶೋಭಾ ಅವರು ಕಂಠದ ಪ್ರಸ್ತಾಪವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲು ಹೇಳಿದರು, ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಬೇರೆ ಏನೂ ಇಲ್ಲ. ಮೂರನೇ ದಿನದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ದೇವಿ ಪ್ರಸ್ತಾಪಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ತನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬರಲು ಧ್ವನಿಯ ಮಾಲೀಕರನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾಳೆ. ಇದು ಹೀಗೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಹೆಬ್ಬಾವು ದೇವಿಯನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ರಾಣಿ ಶೋಭಾಳ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಒಬ್ಬ ಸೇವಕನು ಘಟನೆಯನ್ನು ಇತರ ರಾಣಿ ರೂಪಾಗೆ ವರದಿ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ, ಅವಳು ತನ್ನ ಮಲ ಮಗಳು ಹೆಬ್ಬಾವಿನೊಂದಿಗೆ ಮದುವೆಗೆ ಹೋಗಬೇಕೆಂದು ಒತ್ತಾಯಿಸಲು ತನ್ನ ಸಹ-ರಾಣಿಯ ನಿವಾಸಕ್ಕೆ ಬಂದಳು. ದೇವಿ ಹೆಬ್ಬಾವನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಇಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮ ಕೋಣೆಗಳಿಗೆ ನಿವೃತ್ತರಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಶೋಭಾ ತನ್ನ ಮಗಳಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಹಾನಿಯಾಗದಂತೆ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ, ಒಬ್ಬ ಸುಂದರ ರಾಜಕುಮಾರನು ದೇವಿಯ ಬಾಗಿಲನ್ನು ತೆರೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಹೆಬ್ಬಾವು ಎಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತಾನೆ, ರಾಜಕುಮಾರಿಯು ಅವನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುವವರೆಗೂ ಕಾಡಿನ ದೇವರಿಂದ ಆ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತನಾಗಿದ್ದನು. ಈ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಿಂದ ಸಮಾಧಾನಗೊಂಡ ರಾಣಿ ಶೋಭಾ ತನ್ನ ಮಗಳು ಮತ್ತು ಅಳಿಯನನ್ನು ರಾಜನಿಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಲು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ರಾಣಿ ರೂಪಾ, ಇತರ ರಾಣಿಯ ಯಶಸ್ಸನ್ನು ಅಸೂಯೆಪಡುತ್ತಾ, ತನ್ನ ಮಗಳು ತಾರಾಳನ್ನು ತನ್ನ ಮಗಳು ತಾರಾ ಮಾಡಿದಂತೆಯೇ ಮಾಡಲು ಆದೇಶಿಸುತ್ತಾಳೆ: ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಹಸುಗಳನ್ನು ಮೇಯಿಸಿ ಮತ್ತು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಅವಳು ಕೇಳುವ ಮೊದಲನೆಯವರೊಂದಿಗೆ ಮದುವೆಗೆ ಒಪ್ಪಿಗೆ. ಅವಳು ದೇವಿಯ ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಅವಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುವುದಿಲ್ಲ, ಆದ್ದರಿಂದ ರಾಣಿ ರೂಪಾ ತನ್ನ ಮಗಳಿಗಾಗಿ ಹೆಬ್ಬಾವನ್ನು ಹುಡುಕಲು ಆಶ್ರಯಿಸುತ್ತಾಳೆ. ತಾರಾ ಮತ್ತು ಹೆಬ್ಬಾವನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಿ ಅವರ ಕೋಣೆಗೆ ಕರೆತರಲಾಗಿದೆ. ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ, ರೂಪಾ ತನ್ನ ಮಗಳನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಲು ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಊದಿಕೊಂಡ ಹೊಟ್ಟೆಯೊಂದಿಗೆ ಹೆಬ್ಬಾವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಕಾಣುತ್ತಾಳೆ, ಅದರೊಳಗೆ ರಾಜಕುಮಾರಿ. ಅಡುಗೆಯವರು ದೊಡ್ಡ ಚಾಕುವಿನಿಂದ ಬಂದು ಹಾವನ್ನು ಕೊಂದು ತಾರಾ ಹೆಬ್ಬಾವಿನ ಹೊಟ್ಟೆಯಿಂದ ಇನ್ನೂ ಜೀವಂತವಾಗಿದ್ದಾಳೆ.[೨೫]

ಹಾವಿನ ಕಥೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಅಸ್ಸಾಂನ ಅಂಗಾಮಿ ನಾಗಾಗಳ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ, ಒಬ್ಬ ಹುಡುಗಿ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ಹಾವು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡು ಅವಳ ಹಾದಿಯನ್ನು ನಿರ್ಬಂಧಿಸುತ್ತದೆ. ಹುಡುಗಿ ಹಾವಿಗೆ ಕಚ್ಚಬೇಡಿ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವಳು ಅದನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಒಪ್ಪುತ್ತಾಳೆ. ಹಾವು ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಅವಳ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಕಚ್ಚುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವಳ ಮೇಲೆ ಆಭರಣಗಳು ಚಿಮ್ಮುತ್ತವೆ, ನಂತರ ಅವಳ ಕಾಲಿನ ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ಲೆಗ್ಗಿಂಗ್ಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಹುಡುಗಿ ಈ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಹಾವಿನೊಂದಿಗೆ ಪುನರಾವರ್ತಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾಳೆ, ಅದನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಳು, ಆದರೆ ಹಾವು ಅವಳ ತೋಳಿಗೆ ಕಚ್ಚುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವಳು ಸಾಯುತ್ತಾಳೆ.[೨೬] ಈ ಕಥೆಯನ್ನು ಮಾನವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಜಾನ್ ಹೆನ್ರಿ ಹಟ್ಟನ್ ಅವರು ಮರುಪ್ರಕಟಿಸಿದ್ದಾರೆ. [೨೭]ಅವರು ಇದನ್ನು ಅಂಗಮಿ ನಾಗಾಸ್‌ನಿಂದ ಪಡೆದಿದ್ದಾರೆ. ಗೋಸ್ವಾಮಿ ಇದನ್ನು ಚಂಪಾವತಿಗೆ "ಸಮಾನಾಂತರ" ಎಂದು ಗುರುತಿಸಿದರು, ಆದರೆ ಅಂಗಮಿ ನಾಗನ ಕಥೆಯು ಎರವಲು ಎಂದು ಅವರು ಸೂಚಿಸಿದರು.. [೨೮]

ಬುನಿ-ಬುನಿ (ದಿ ಟೂ ಸಿಸ್ಟರ್ಸ್)[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಸ್ಟುವರ್ಟ್ ಬ್ಲಾಕ್‌ಬರ್ನ್ ಅವರು ಅರುಣಾಚಲ ಪ್ರದೇಶದ ಅಪತಾನಿ ಜನರ ಕಥೆಯನ್ನು ಬುನಿ ಬುನಿ ಅಥವಾ ಇಬ್ಬರು ಸಹೋದರಿಯರು ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ವರದಿ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ, ಇಬ್ಬರು ಸಹೋದರಿಯರು ಮರದಿಂದ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಕೀಳಲು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಒಂದು ಹಾವು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡು ಅವರಿಗೆ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಆ ಮರವು ಪ್ರಾಣಿಯನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಬದಲಾಗಿ. ಹುಡುಗಿಯರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳು ಹಾವನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾಳೆ, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅದರ ಚರ್ಮವನ್ನು ಸುಟ್ಟು ಅವನನ್ನು ಮಾನವ ಯುವಕನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ. ಆಕೆಯ ಯಶಸ್ಸಿನ ಬಗ್ಗೆ ಅಸೂಯೆ ಪಟ್ಟ ಆಕೆಯ ಸಹೋದರಿ, ಅವಳು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಮತ್ತೊಂದು ಹಾವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ (ಅಥವಾ ಅವಳ ಸೋದರ ಮಾವ) ಮತ್ತು ಹಾವು ಕಡಿತದಿಂದ ಸಾಯುತ್ತಾಳೆ.[೨೯][೩೦]

ಜೆರೆಂಗ್, ದಿ ಆರ್ಫನ್[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಲೇಖಕ ದಿವಾನ್ ಸಿಂಗ್ ರೋಂಗ್‌ಮುತ್ತು ಅವರು ಗಾರೋ ಹಿಲ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಡಿಂಗ್ಬಾನ್ ಮರಕ್ ರಕ್ಸಮ್ ಎಂಬ ಗಾರೋ ಟೆಲ್ಲರ್‌ನಿಂದ ಕಥೆಯನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದರು. ಈ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ, ಜೆರೆನೊ, ದಿ ಆರ್ಫನ್ (ಸರಿಯಾದ ರೂಪ ಜೆರೆಂಗ್ ಆಗಿದ್ದರೂ), ಜೆರೆಂಗ್ ಎಂಬ ಅನಾಥ (ಜೆರಾಂಗ್ ಎಂದು ಕೂಡ ಉಚ್ಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ) ಮರದಿಂದ ಕಾಡು ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ತರಲು ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ, ಆಗ ಮ್ಯಾಚಡಸ್ ಎಂಬ ಇಬ್ಬರು ಹುಲಿಗಳು ಅವನನ್ನು ಮರದ ಮೇಲೆ ಗುರುತಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮ್ಯಾಚಾಡಸ್ ಜೆರೆಂಗ್‌ನನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿದು ಮನೆಗೆ ಕರೆತರುತ್ತಾರೆ. ಮರುದಿನ, ಹುಲಿಗಳು ಅವರು "ಕಪ್ಪು ಚರ್ಮದವರು" ಎಂದು ಗಮನಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಹುಡುಗನು ತೆಳ್ಳಗಿನ ಚರ್ಮವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾನೆ. ಜೆರೆಂಗ್ ಮಚ್ಚಾಡಸ್ ಅನ್ನು ಕುದಿಯುವ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವಂತೆ ಮೋಸಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ, ಮೂಲಭೂತವಾಗಿ ತಮ್ಮನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಅವನನ್ನು ಬೆನ್ನಟ್ಟಲು ಉಳಿದ ಮ್ಯಾಚಡಸ್ ಅನ್ನು ಮಣ್ಣಿನ ಜಾಡಿಗಳಲ್ಲಿ ನದಿಯನ್ನು ದಾಟುವಂತೆ ಮೋಸಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವರು ತಕ್ಷಣವೇ ಮುಳುಗುತ್ತಾರೆ. ಈ ಸಾಹಸದ ನಂತರ, ಅವನು ಗುಹೆಯಲ್ಲಿ ಆಶ್ರಯ ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ, ಅದರೊಳಗೆ ವಾಸಿಸುವ ಹೆಬ್ಬಾವನ್ನು ಕೊಂದು ಅದರ ಚರ್ಮವನ್ನು ತನ್ನ ಸುತ್ತಲೂ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡು ತನ್ನ ಆಭರಣಗಳು ಮತ್ತು ಹಣದೊಂದಿಗೆ ಮಲಗುತ್ತಾನೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ, ಇಬ್ಬರು ಸಹೋದರಿಯರು ತಮ್ಮ ತಂದೆಯ ಜುಮ್ ತೋಟದಿಂದ ಪಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ಓಡಿಸುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಅವನು ಬೇಹುಗಾರಿಕೆ ನಡೆಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ತಂಗಿಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ. ಕಿರಿಯ ಸಹೋದರಿ ಗುಹೆಯ ಮೂಲಕ ಹಾದುಹೋಗುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಹೆಬ್ಬಾವಿನ ಚರ್ಮದಿಂದ ಜೆರೆಂಗ್ ಹೊರಬರುವುದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವಳು ಅವನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಬಯಸಿದರೆ, ಅವಳು ಬೇರೆಡೆ ಅಡಗಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದು ಮತ್ತು ಅವಳ ಪೋಷಕರು ಅವಳನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಾಗ, ಅವಳು ಹೆಬ್ಬಾವನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಬಯಸುತ್ತಾಳೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಹೀಗಾಗುತ್ತದೆ: ಅವಳು ಕಣಜದಲ್ಲಿ ಅಡಗಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ, ಆದರೆ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಪತ್ತೆಯಾದಳು ಮತ್ತು ಅವಳು ಗುಹೆಯಲ್ಲಿ ಕಂಡುಕೊಂಡ ಹೆಬ್ಬಾವನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಬಯಸುತ್ತಾಳೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಪೋಷಕರ ವಿರೋಧದ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಅವಳು ತನ್ನ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬದ್ಧಳಾಗಿದ್ದಾಳೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಗಂಡನಿಗಾಗಿ ಕಾಯಲು ಬೇರೆ ಮನೆಗೆ ತೆರಳುತ್ತಾಳೆ. ಕೆಲವು ಸೇವಕರು ಹಾವಿನ ಗುಹೆಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿ ಹೆಬ್ಬಾವಿನ ಮದುಮಗನನ್ನು (ಅದರೊಳಗೆ ಜೆರೆಂಗ್ ಇದೆ, ಆದರೆ ಅವರಿಗೆ ವಾಸ್ತವದ ಅರಿವಿಲ್ಲ) ತಂಗಿಯ ವೈವಾಹಿಕ ಮನೆಗೆ ಒಯ್ಯುತ್ತಾರೆ. ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ, ಹುಡುಗಿ ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗುತ್ತಾಳೆ, ಮತ್ತು ಸೇವಕರು ತನಿಖೆಗೆ ಧಾವಿಸುತ್ತಾರೆ: ಅವರು ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಜೀವಂತವಾಗಿ ಮತ್ತು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡುತ್ತಾರೆ, ಜೆರೆಂಗ್ ಎಂಬ ಸುಂದರ ಯುವಕನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಮನೆ ಆಭರಣಗಳು, ಹಣ ಮತ್ತು ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ಬಟ್ಟೆಯಿಂದ ತುಂಬಿದೆ. ಹುಡುಗಿಯ ತಂದೆ ಮಗಳ ಅದೃಷ್ಟದಿಂದ ಸಮಾಧಾನಗೊಂಡು ಸಂತುಷ್ಟನಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಏತನ್ಮಧ್ಯೆ, ಅಕ್ಕ, ತನ್ನ ಕೆಡೆಟ್‌ನ ಅದೇ ಅದೃಷ್ಟವನ್ನು ಹೊಂದಲು ಬಯಸುತ್ತಾಳೆ, ತನ್ನ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಪುನರಾವರ್ತಿಸುತ್ತಾಳೆ (ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಅಡಗಿಕೊಂಡು ಮತ್ತು ಹೆಬ್ಬಾವನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ತನ್ನ ಇಚ್ಛೆಗಳನ್ನು ಘೋಷಿಸುತ್ತಾಳೆ) ಮತ್ತು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ವೈವಾಹಿಕ ಮನೆಗೆ ತೆರಳುತ್ತಾಳೆ. ಸೇವಕರು ಅವಳನ್ನು ನಿಜವಾದ ಜೀವಂತ ಹೆಬ್ಬಾವನ್ನು ಕಂಡು ಅವರನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾರೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ, ಹುಡುಗಿ ಕೂಗುತ್ತಾಳೆ, ಮತ್ತು ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ, ಹೆಬ್ಬಾವು ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ತಿನ್ನುವುದನ್ನು ಸೇವಕರು ಕಂಡುಕೊಂಡರು. ಜೆರೆಂಗ್ ಮತ್ತು ಅವನ ಹೆಂಡತಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ, ಅವರ ಮಕ್ಕಳು ರಾಜರು ಮತ್ತು ರಾಣಿಯರು, ಮುಖ್ಯಸ್ಥರು ಮತ್ತು ಯೋಧರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಪಿ.ಗೋಸ್ವಾಮಿ ಅವರು ಜೆರೆಂಗ್‌ನನ್ನು ಅಸ್ಸಾಮಿ ಕಥೆ ಚಂಪಾವತಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದ್ದಾರೆ.[೩೧][೩೨]

ಇತರ ಕಥೆಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಮಾನವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ವೆರಿಯರ್ ಎಲ್ವಿನ್ ಶೆರ್ಡುಕ್ಪೆನ್ ಜನರಿಂದ ರೂಪಾ, ಕಮೆಂಗ್ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕಥೆಯನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದರು. ಈ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ, ಒಬ್ಬ ಮುದುಕಿ ತನ್ನ ಇಬ್ಬರು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ವಾಸಿಸುತ್ತಾಳೆ, ಹಿರಿಯ ಸುಂದರ ಮತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪ ನೇಯ್ಗೆಯಲ್ಲಿ ನುರಿತ, ಮತ್ತು ಕಿರಿಯ ಹೆಚ್ಚು ನುರಿತ, ಏಕೆಂದರೆ ಅವಳು ಹೆಚ್ಚು ಸುಂದರವಾದ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ನೇಯ್ಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ. ಹಿಂದಿನವರು ಸರಳ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ನೇಯುತ್ತಾರೆ. ಒಂದು ರಾತ್ರಿ ಅವಳು ನದಿಗೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಲು ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಹಾವು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಅಂಚಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿಸುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಅದು ಸುಂದರ ಯುವಕನಾಗಿ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹುಡುಗಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಹಾನಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಭರವಸೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಅವರು ಪರಸ್ಪರ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನದಿಯ ದಡದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ರಾತ್ರಿ ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ನೋಡುತ್ತಾರೆ. ಒಂದು ದಿನ, ಹುಡುಗಿ ತನ್ನ ನೇಯ್ಗೆ ಕೌಶಲ್ಯವನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತಾಳೆ ಎಂದು ದೂರುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಹಾವಿನ ಪ್ರೇಮಿ ಅವಳಿಗೆ ಪರಿಹಾರವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ: ಅವಳು ಅವನ ದೇಹದ ಚಿಪ್ಪುಗಳುಳ್ಳ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಮಗ್ಗದಲ್ಲಿ ನಕಲಿಸಬಹುದು. ತನ್ನ ಉರಗ ಪ್ರೇಮಿಯ ದೇಹ ವಿನ್ಯಾಸದಿಂದ ಪ್ರೇರಿತಳಾದ ಆಕೆ ಸುಂದರವಾದ ಬಟ್ಟೆಯ ತುಂಡುಗಳನ್ನು ನೇಯುತ್ತಾಳೆ. ಒಂದು ದಿನ, ಉರಗ ಪ್ರೇಮಿ ಅವಳನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಬಯಸುತ್ತಾನೆ ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರು ಅವನ ನೀರಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹುಡುಗಿ ಮೊದಲಿಗೆ ಇಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅವಳ ಪ್ರೇಮಿ ಅವಳ ಭಯವನ್ನು ಶಾಂತಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವಳ ನೇಯ್ಗೆ ಕೌಶಲ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಅವಳ ತಾಯಿ ಕೇಳುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವಳು ಹಾವಿನ ಪ್ರೇಮಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಅವನು ಹಾವು ಆಗಿರುವುದರಿಂದ ಸಂಭವನೀಯ ಅಪಾಯದ ಬಗ್ಗೆ ತಾಯಿ ಎಚ್ಚರಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಯಾವುದೇ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಉರಗ ಪ್ರೇಮಿಯ ಮೆರವಣಿಗೆಯು ತನ್ನ ವಧುವನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ಬರುತ್ತದೆ, ಅವರು ಇಡೀ ಹಳ್ಳಿಗೆ ಹಾವುಗಳಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನುಷ್ಯರು ಅವಳಿಗೆ. ಅವಳು ತನ್ನ ತಾಯಿಗೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ, ಆದರೆ ತನಗೆ ಏನಾದರೂ ಅಗತ್ಯವಿದ್ದರೆ ನದಿಯ ದಡದಿಂದ ಅವಳನ್ನು ಕರೆಯಬಹುದು ಎಂದು ಹೇಳಿ, ನಂತರ ತನ್ನ ಪತಿಯೊಂದಿಗೆ ಹೊರಡುತ್ತಾಳೆ. ಏತನ್ಮಧ್ಯೆ, ತಂಗಿಯು ಹಿರಿಯನಂತೆಯೇ ಅದೇ ಅದೃಷ್ಟವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಹಾವನ್ನು ಹುಡುಕಲು ನದಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ಕಪ್ಪು ಹಾವಿನ ರಂಧ್ರವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅದು ಸುಂದರ ಯುವಕನಾಗಬೇಕೆಂದು ಆಶಿಸುತ್ತಾ, ಅವಳು ಕಪ್ಪು ಹಾವಿನಿಂದ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟಳು. ಸಮಯ ಕಳೆದುಹೋಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಅವರ ತಾಯಿ, ಈಗ ವಯಸ್ಸಾದವರು, ತಮ್ಮ ಹಿರಿಯ ಮಗಳನ್ನು ನದಿಯ ದಡದಲ್ಲಿ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಅವಳ ಮಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡು ಅವಳನ್ನು ತನ್ನ ಗಂಡನ ನದಿ ಅರಮನೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಾಳೆ, ಅಲ್ಲಿ ಅವಳು ತನ್ನ ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳ ಅಳಿಯ ಅವಳಿಗೆ ಹಗ್ಗ, ಮರಳು, ಮರ ಮತ್ತು ಧಾನ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಒಂದು ಕಟ್ಟು ಕೊಡುತ್ತಾನೆ. ಅವಳು ಕಟ್ಟುಗಳನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅದರಲ್ಲಿರುವ ವಸ್ತುಗಳು ಅವಳಿಗೆ ತಿನ್ನಲು ಆಹಾರವಾಗುತ್ತವೆ.[೩೩]

ವಿದ್ವಾಂಸ ಕುಂಜಾ ಬಿಹಾರಿ ಡ್ಯಾಶ್ [ಅಥವಾ] ಪ್ರಕಾರ, ರಾಜಕುಮಾರಿ ಮತ್ತು ಪೈಥಾನ್ ಎಂಬ ಒರಿಸ್ಸಾನ್ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ, ರಾಜಕುಮಾರಿಯು ತನ್ನ ಮಲತಾಯಿಯಿಂದ ಹೆಬ್ಬಾವನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುವಂತೆ ಒತ್ತಾಯಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಅದೃಷ್ಟವಶಾತ್, ಹೆಬ್ಬಾವು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಸುಂದರ ರಾಜಕುಮಾರ ಎಂದು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ತನ್ನ ಮಲ ಮಗಳ ಯಶಸ್ವಿ ಮದುವೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಅಸೂಯೆ ಪಟ್ಟ ರಾಣಿ ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮಗಳಿಗಾಗಿ ಹೆಬ್ಬಾವನ್ನು ತರಲು ತನ್ನ ಗಂಡನನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾಳೆ. ಎರಡನೇ ಹೆಬ್ಬಾವು, ನಿಜವಾದ ಪ್ರಾಣಿಯಾಗಿದ್ದು, ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತದೆ.[೩೪]

ಶ್ರೀಲಂಕಾ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಬೂದಿ-ಕುಂಬಳಕಾಯಿ ಹಣ್ಣಿನ ರಾಜಕುಮಾರ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಲೇಖಕ ಹೆನ್ರಿ ಪಾರ್ಕರ್ ಅವರು ಉತ್ತರ ಮಧ್ಯ ಪ್ರಾಂತ್ಯದ ಸಿಲೋನ್‌ನಿಂದ (ಇಂದಿನ ಶ್ರೀಲಂಕಾ) ದ ಆಶ್-ಪಂಪ್ಕಿನ್ ಫ್ರೂಟ್ ಪ್ರಿನ್ಸ್ ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ಕಥೆಯನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದರು. ಈ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ, ಒಂದು ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ, ಗಂಡ ಮತ್ತು ಹೆಂಡತಿ ಮನೆಗೆ ಬೂದಿ-ಕುಂಬಳಕಾಯಿಯನ್ನು ತಂದು ಏಳು ಮಣ್ಣಿನ ಮಡಕೆಗಳ ಕೆಳಗೆ ಒಂದು ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಕುತ್ತಾರೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ, ಸೋರೆಕಾಯಿಯ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಹಾವು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ದಂಪತಿಗಳು ಏಳು ಹಾಸಿಗೆಗಳನ್ನು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ, ಹಾವು ತುಂಬಾ ದೊಡ್ಡದಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಹಾವಿಗೆ ಸಹಾಯಕರನ್ನು (ಹೆಂಡತಿ) ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಏಳು ಸಹೋದರಿಯರನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಾಗಿ ಅವರು ಹಾವಿನ ಗುಡಿಸಲನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಾರೆ. ದೊಡ್ಡ ಹಾವಿಗೆ ಹೆದರಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಜೀವದ ಭಯದಿಂದ ಅದನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಕಿರಿಯ ಮತ್ತು ಏಳನೆಯ ಸಹೋದರಿ ಮಾತ್ರ ಅದನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತಾಳೆ: ಅವಳು ಗುಡಿಸಲನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಾಳೆ, ಆದರೆ ಅವಳಿಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಸ್ಥಳವಿಲ್ಲ ಎಂದು ದೂರುತ್ತಾಳೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಹಾವು ಅವಳಿಗೆ ಏಳು ಹಾಸಿಗೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದನ್ನು ಬಿಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಮುಂದಿನ ಏಳು ರಾತ್ರಿಗಳಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ: ಪ್ರತಿ ರಾತ್ರಿ, ಹುಡುಗಿ ಮಲಗಲು ಸ್ಥಳಾವಕಾಶದ ಕೊರತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ದೂರು ನೀಡುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಹಾವು ಪ್ರತಿ ರಾತ್ರಿ ಒಂದು ಹಾಸಿಗೆಯಿಂದ ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟುತ್ತದೆ, ಏಳು ದಿನಗಳ ನಂತರ, ಅದು ಜಗುಲಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಹುಡುಗಿಯ ಅತ್ತೆಯು ತನ್ನ ಹಾವಿನ ಪತಿಗೆ ಆಹಾರವನ್ನು ತಯಾರಿಸಲು ಹುಡುಗಿಗೆ ಕಲಿಸುತ್ತಾಳೆ: "ಜೋಳದ ಅಂಗಡಿಯಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಭತ್ತವನ್ನು ಇಳಿಸಿ, ಮತ್ತು ಗೆದ್ದ ನಂತರ ಅದನ್ನು ಕುದಿಸಿ". ಹುಡುಗಿ ಹಾವಿನ ಪತಿಗೆ ಅಸಮಾಧಾನವನ್ನುಂಟುಮಾಡುವ ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಆಹಾರವನ್ನು ತಯಾರಿಸುತ್ತಾಳೆ, ಅವರು ಅದನ್ನು ಮಾಡಲು ಸರಿಯಾದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತಾರೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ, ಗ್ರಾಮದ ಪನ್ಸಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಬನ (ಬೌದ್ಧ ಗ್ರಂಥದ ಓದುವಿಕೆ) ಇರುತ್ತದೆ. ಹಾವಿನ ಪತಿ ತನ್ನ ಮಾನವ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಹೋಗಲು ಒಪ್ಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇತರ ಮಹಿಳೆಯರು ತಮ್ಮ ಗಂಡಂದಿರೊಂದಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಅವಳು ಅವನಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಅವನು ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಇರುವಾಗ ಅವಳು ತನ್ನ ಅತ್ತೆಯೊಂದಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕೆಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾನೆ. ಮಾನವ ಹೆಂಡತಿ ಮತ್ತು ಅವನ ಹೆತ್ತವರು ಪಾನಸಾಲಿಗೆ ಹೋದ ನಂತರ, ಹಾವಿನ ಪತಿ ತನ್ನ ಹೆಬ್ಬಾವಿನ ಜಾಕೆಟ್ ಅನ್ನು ತೆಗೆದು, ಅದನ್ನು ಬಟ್ಟೆ-ಸಾಲಿನ ಮೇಲೆ ಇರಿಸಿ ಮತ್ತು ರಾಜಕುಮಾರನಾಗಿ ಪನ್ಸಾಲೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಮಾನವ ಹೆಂಡತಿ ರಾಜಕುಮಾರನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾಳೆ, ಮನೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ ಮತ್ತು ಹೆಬ್ಬಾವಿನ ಜಾಕೆಟ್ ಅನ್ನು ಒಲೆಯಲ್ಲಿ ಸುಡುತ್ತಾಳೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ, ಈಗ ಮಾನವ ನಾಗ ರಾಜಕುಮಾರನು ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯೊಂದಿಗೆ ತನ್ನ ಮಾವಂದಿರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಲು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಅವನ ಆರು ಸೊಸೆಯರು ಅವನನ್ನು ಮೆಚ್ಚುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವನು ತಮ್ಮ ಸಹ-ಪತಿ ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಮಾನವ ಹೆಂಡತಿ ತನ್ನ ಸಹೋದರಿಯರನ್ನು ನಿಂದಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಆಗ ಹಿರಿಯ ಮಗಳು ತನ್ನ ತಂದೆಯನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಹೆಬ್ಬಾವನ್ನು ಹುಡುಕುವಂತೆ ಕೇಳುತ್ತಾಳೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಅವನು ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗಿ ಹೆಬ್ಬಾವನ್ನು ಹಿಡಿದು ತನ್ನ ಮಗಳಿಗೆ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ. ಆ ರಾತ್ರಿ, ಹೆಬ್ಬಾವು - ಒಂದು ಪ್ರಾಣಿ, ವಾಸ್ತವವಾಗಿ - ಹುಡುಗಿಯ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವಳನ್ನು ತಿನ್ನಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ. ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ, ತಂದೆ ತನ್ನ ಮಗಳ ಸಾವನ್ನು ಗಮನಿಸಿ ಹೆಬ್ಬಾವನ್ನು ಓಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ಈ ಕಥೆಯನ್ನು ರಷ್ಯನ್ ಭಾಷೆಗೆ "Сын из тыквы" ("ಸನ್ ಇನ್ ಎ ಕುಂಬಳಕಾಯಿ") ಎಂದು ಅನುವಾದಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಸಂಕಲನಕಾರರು ಕಥೆ ಪ್ರಕಾರ AaTh 433C ಎಂದು ವರ್ಗೀಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ.[೩೫]

ಅಮೆರಿಕ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ವಿದ್ವಾಂಸರಾದ ಇಸಾಬೆಲ್ ಕಾರ್ಡಿಗೋಸ್ ಮತ್ತು ಪಾಲೊ ಜಾರ್ಜ್ ಕೊರೆಯಾ ಅವರು ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಜಾನಪದ ಕಥೆಯ ಕ್ಯಾಟಲಾಗ್‌ನಲ್ಲಿ 12 ಬ್ರೆಜಿಲಿಯನ್ ರೂಪಾಂತರಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತಾರೆ: ನಾಯಕಿ ಹಾವನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾಳೆ, ಅದು ಮಾನವ ರಾಜಕುಮಾರನಾಗುತ್ತಾನೆ, ಅವಳ ಸಹೋದರಿ ಹಾವನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಸಾಯುತ್ತಾಳೆ. [೩೬][೩೭]

ಆಫ್ರಿಕಾ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

[೩೮] ಜಾನಪದ ವಿದ್ವಾಂಸರಾದ ಹಸನ್ ಎಂ. ಎಲ್-ಶಾಮಿ ಅವರು ಈಜಿಪ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿರುವ ಮಧ್ಯಪ್ರಾಚ್ಯ ಮತ್ತು ಉತ್ತರ ಆಫ್ರಿಕಾದಲ್ಲಿ AaTh 433C ಯ ಎರಡು ರೂಪಾಂತರಗಳನ್ನು ನೋಂದಾಯಿಸಿದ್ದಾರೆ

ಇದನ್ನೂ ನೋಡಿ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

  • ರಾಜಕುಮಾರಿ ಹಿಮಲ್ ಮತ್ತು ನಾಗರೇ
  • ದಿ ಸ್ನೇಕ್ ಪ್ರಿನ್ಸ್
  • ಫಿಶರ್-ಗರ್ಲ್ ಮತ್ತು ಕ್ರ್ಯಾಬ್
  • ದಿ ರೂಬಿ ಪ್ರಿನ್ಸ್ (ಪಂಜಾಬಿ ಜಾನಪದ ಕಥೆ)
  • ಹಾವುಗಳ ರಾಜ
  • ಕಿಂಗ್ ಇಗ್ವಾನಾ
  • ಹಮದ್ರ್ಯಾದ್ನ ಕಥೆ
  1. ↑ Goswami, P. (1947). "The Cinderella Motif in Assamese Folk-tales". The Indian Historical Quarterly. 23 (4 (December)): 316.
  2. ↑ Goswami, P. (1947). "The Cinderella Motif in Assamese Folk-tales". The Indian Historical Quarterly. 23 (4 (December)): 316.
  3. ↑ Goswami, P. (1947). "The Cinderella Motif in Assamese Folk-tales". The Indian Historical Quarterly. 23 (4 (December)): 316.
  4. ↑ Goswami, Praphulladatta. Ballads and Tales of Assam: A Study of the Folklore of Assam. University of Gauhati, Assam, 1960. pp. 91-93.
  5. ↑ Das, Jogesh (1972). Folklore of Assam. Folklore of India Series. New Delhi: National Book Trust. pp. 53–54.
  6. ↑ Bezbaroa, Lakshiminath. Grandma's Tales. Translated by Pallavi Barua. Hornbill Productions, 2011. pp. 95-101. ISBN 978-81-904424-0-4.
  7. ↑ Thompson, Stith; Roberts, Warren Everett (1960). Types of Indic Oral Tales: India, Pakistan, And Ceylon. Helsinki: Suomalainen Tiedeakatemia. p. 64.
  8. ↑ Aarne, Antti; Thompson, Stith. The types of the folktale: a classification and bibliography. Folklore Fellows Communications FFC no. 184. Helsinki: Academia Scientiarum Fennica, 1961. p. 148.
  9. ↑ Goswami, Praphulladatta (1980). Tales of Assam. Publication Board, Assam. p. 313 (classification for tale nr. 17).
  10. ↑ Uther, Hans-Jörg (2004). The Types of International Folktales: A Classification and Bibliography, Based on the System of Antti Aarne and Stith Thompson. Suomalainen Tiedeakatemia, Academia Scientiarum Fennica. pp. 259–261. ISBN 978-951-41-0963-8.
  11. ↑ Uther, Hans-Jörg (2004). The Types of International Folktales: A Classification and Bibliography, Based on the System of Antti Aarne and Stith Thompson. Suomalainen Tiedeakatemia, Academia Scientiarum Fennica. pp. 259–261. ISBN 978-951-41-0963-8.
  12. ↑ Blackburn, Stuart. Himalayan Tribal Tales: Oral Tradition and Culture in the Apatani Valley. Brill's Tibetan Studies Library Volume 16/2. Leiden; Boston: Brill, 2008. p. 223. ISBN 978-90-04-17133-6.
  13. ↑ Blackburn, Stuart (2007). "Oral Stories and Culture Areas: From Northeast India to Southwest China". South Asia: Journal of South Asian Studies. 30 (3): 426. doi:10.1080/00856400701714054. S2CID 145351133.
  14. ↑ Thompson, Stith; Balys, Jonas. The Oral Tales of India. Bloomington: Indiana University Press, 1958. p. 287.
  15. ↑ Goswami, Praphulladatta. Ballads and Tales of Assam: A Study of the Folklore of Assam. Assam: University of Gauhati, 1960. p. 213.
  16. ↑ Goswami, P. (1947). "The Cinderella Motif in Assamese Folk-tales". The Indian Historical Quarterly. 23 (4 (December)): 316, 318.
  17. ↑ Aarne, Antti; Thompson, Stith. The types of the folktale: a classification and bibliography. Folklore Fellows Communications FFC no. 184. Helsinki: Academia Scientiarum Fennica, 1961. p. 148.
  18. ↑ Goswami, Praphulladatta (1980). Tales of Assam. Publication Board, Assam. p. 313 (notes and classification for tale nr. 17).
  19. ↑ Islam, Mazharul. Folklore, the Pulse of the People: In the Context of Indic Folklore. Concept Publishing Company, 1985. p. 165-166.
  20. ↑ Blackburn, Stuart (2007). "Oral Stories and Culture Areas: From Northeast India to Southwest China". South Asia: Journal of South Asian Studies. 30 (3): 426. doi:10.1080/00856400701714054. S2CID 145351133.
  21. ↑ Blackburn, S.H. (2008). "Comparisons, Local Culture And Identity". Tribal Cultures in the Eastern Himalayas. Vol. 2: Himalayan Tribal Tales. Leiden, The Netherlands: Brill. p. 223. doi:10.1163/ej.9789004171336.i-298.38.
  22. ↑ Blackburn, S.H. (2008). "Comparisons, Local Culture And Identity". Tribal Cultures in the Eastern Himalayas. Vol. 2: Himalayan Tribal Tales. Leiden, The Netherlands: Brill. p. 223. doi:10.1163/ej.9789004171336.i-298.38.
  23. ↑ Wagner, Reinhard (1933). "Einige vorder- und hinterindische Fassungen des Märchen von der Frau Holle (Goldmarie und Pechmarie)". Zeitschrift für Ethnologie (in ಜರ್ಮನ್). 4 (2–3): 163–168.
  24. ↑ Majumdar, Geeta. Folk Tales of Bengal. New Delhi: Sterling Publishers, 1960. pp. 61-73.
  25. ↑ Shankar. Treasury of Indian tales. New Delhi: Children's Book Trust, 1993. pp. 107-113.
  26. ↑ "Folk-Tales of the Angāmi Nāgas of Assam". Folklore. 25 (4): 490. 1914. doi:10.1080/0015587X.1914.9718861.
  27. ↑ Hutton, John Henry (1921). The Angami Nagas: With some notes on neighbouring tribes. London: Macmillan. p. 268.
  28. ↑ Goswami, Praphulladatta. Ballads and Tales of Assam: A Study of the Folklore of Assam. Assam: University of Gauhati, 1960. p. 137.
  29. ↑ Blackburn, Stuart (2007). "Oral Stories and Culture Areas: From Northeast India to Southwest China". South Asia: Journal of South Asian Studies. 30 (3): 425–426. doi:10.1080/00856400701714054. S2CID 145351133.
  30. ↑ Blackburn, Stuart. Himalayan Tribal Tales: Oral Tradition and Culture in the Apatani Valley. Brill's Tibetan Studies Library Volume 16/2. Leiden; Boston: Brill, 2008. pp. 222-223 and footnote nr. 23. ISBN 978-90-04-17133-6.
  31. ↑ Rongmuthu, Dewan Sing. The Folk-tales of the Garos. Department of Publication, University of Gauhati, 1960. pp. 100-104.
  32. ↑ Goswami, Praphulladatta. Ballads and Tales of Assam: A Study of the Folklore of Assam. Assam: University of Gauhati, 1970. p. 147.
  33. ↑ Elwin, Verrier. Myths of the North-east Frontier of India. Volume 1. North-East Frontier Agency, 1958. pp. 334-336.
  34. ↑ Dash, Kunja Behari (1979). Folklore of Orissa. Orissa Sahitya Akademi. p. 212.
  35. ↑ "Сингальские сказки" [Singalese Fairy Tales]. Составители [Compilers]: Ольга Солнцева, Борис Волхонский. Moskva: Главная редакция восточной литературы издательства «Наука», 1985. pp. 127-130 (translation), 534 (classification for tale nr. 62).
  36. ↑ "Contos Maravilhosos: Adversários Sobrenaturais (300–99)" (in ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್). p. 88. Archived from the original on June 6, 2020.
  37. ↑ Correia, Paulo Jorge. CONTOS TRADICIONAIS PORTUGUESES (com as versões análogas dos países lusófonos). IELT (Instituto de Estudos de Literatura e Tradição), Faculdade de Ciências Sociais e Humanas, Universidade NOVA de Lisboa, 2021. pp. 88-89. ISBN 978-989-8968-08-1.
  38. ↑ El-Shamy, Hasan (2004). Types of the Folktale in the Arab World: A Demographically Oriented Tale-Type Index. Bloomington: Indiana University Press. p. 216.
"https://kn.wikipedia.org/w/index.php?title=ಚಂಪಾವತಿ&oldid=1222631" ಇಂದ ಪಡೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ