ಮನೋವಿಶ್ಲೇಷಣೆ
ಮನೋವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯು ಪ್ರಜ್ಞಾಹೀನ ಮನಸ್ಸಿನ ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಮತ್ತು ಚಿಕಿತ್ಸಕ ತಂತ್ರಗಳ ಸಮೂಹ.[೧] ಇವು ಒಟ್ಟಾಗಿ ಮಾನಸಿಕ ಆರೋಗ್ಯದ ಅಸ್ವಸ್ಥತೆಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಚಿಕಿತ್ಸಾ ವಿಧಾನವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತವೆ. ಈ ಅಧ್ಯಯನ ವಿಭಾಗವನ್ನು ೧೮೯೦ರ ದಶಕದ ಮುಂಚಿನ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಆಸ್ಟ್ರಿಯಾದ ನರಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಸಿಗ್ಮಂಡ್‌ ಫ್ರಾಯ್ಡ್‌ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಇದು ಭಾಗಶಃ ಜೋಸೆಫ಼್ ಬ್ರ್ಯೂಯರ್ ಹಾಗೂ ಇತರರ ಚಿಕಿತ್ಸಕ ಕಾರ್ಯದಿಂದ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾದವು.
ಮನೋವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯು ವಿವಾದಾಸ್ಪದವಾದ ಅಧ್ಯಯನ ವಿಭಾಗವಾಗಿದ್ದು ಮತ್ತು ಒಂದು ವಿಜ್ಞಾನವಾಗಿ ಇದರ ಅಂಗೀಕಾರಾರ್ಹತೆಯನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಲಾಗಿದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಮನೋವೈದ್ಯಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಇದು ಪ್ರಬಲವಾದ ಪ್ರಭಾವವಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ, ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಇತರ ಭಾಗಗಳಿಗಿಂತ ಕೆಲವು ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ. ಸಾಕ್ಷ್ಯಾಧಾರಿತ ವೈದ್ಯಶಾಸ್ತ್ರವು ಸಂವೇದನಾತ್ಮಕ ವರ್ತನ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದಂತೆ ಫ಼್ರಾಯ್ಡ್‌ನ ಮನೋವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯ ಅಭ್ಯಾಸಿಗಳ ಪ್ರಮಾಣವು ಇಳಿದಿದೆ.
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]- ↑ Merton M. Gill, American Mental Health Foundation: "What is psychoanalysis? Of course, one is supposed to answer that it is many things — a theory, a research method, a therapy, a body of knowledge. In what might be considered an unfortunately abbreviated description, Freud said that anyone who recognizes transference and resistance is a psychoanalyst, even if he comes to conclusions other than his own. ... I prefer to think of the analytic situation more broadly, as one in which someone seeking help tries to speak as freely as he can to someone who listens as carefully as he can with the aim of articulating what is going on between them and why. David Rapaport (1967a) once defined the analytic situation as carrying the method of interpersonal relationship to its last consequences." Gill, Merton M. "Psychoanalysis, Part 1: Proposals for the Future", American Mental Health Foundation, archived 10 June 2009