ಸದಸ್ಯ:Rubiya mercy/ನನ್ನ ಪ್ರಯೋಗಪುಟ
The Negotiable Instruments Act, 1881 | |
---|---|
An Act to define and amend the law relating to negotiable instruments which are Promissory Notes, Bills of Exchange and cheques | |
ಉಲ್ಲೇಖ | Act No. 26 of 1881 |
ಭೌಗೋಳಿಕ ವ್ಯಾಪ್ತಿ | British Raj (1881-1947) ಭಾರತ (1947-present) |
ಮಂಡನೆ | Imperial Legislative Council |
ಅನುಮೋದನೆ | 9 December 1881 |
ಮಸೂದೆ ಜಾರಿಯಾದದ್ದು | 1 March 1882 |
Bill | ಮೂಲ |
ಸಮಿತಿಯ ವರದಿ | Third Law Commission |
ಸ್ಥಿತಿ: ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ |
ನೆಗೋಷಿಯಬಲ್ ಇನ್ಸ್ಟ್ರುಮೆಂಟ್ಸ್ ಆಕ್ಟ್, 1881 ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಒಂದು ಕಾಯ್ದೆಯಾಗಿದೆ, ಇದು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಗಮನಾರ್ಹ ತಿದ್ದುಪಡಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಇದು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ನೆಗೋಷಿಯಬಲ್ ಉಪಕರಣಗಳ ಬಳಕೆಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಕಾನೂನಿನೊಂದಿಗೆ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತದೆ. "ನೆಗೋಷಿಯಬಲ್" ಎಂಬ ಪದದ ಅರ್ಥ ವರ್ಗಾವಣೆ ಮಾಡಬಹುದಾದ ಮತ್ತು "ಸಾಧನ" ಎಂಬುದು ಕಾನೂನಿನ ಸದ್ಗುಣದಿಂದ ಕಾನೂನು ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ನೀಡುವ ದಾಖಲೆಯಾಗಿದೆ
ಇತಿಹಾಸ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಪ್ರಸ್ತುತ ಕಾಯಿದೆಯ ಇತಿಹಾಸವು ಸುದೀರ್ಘವಾದದ್ದು. ಈ ಕಾಯ್ದೆಯನ್ನು ಮೂಲತಃ 1866 ರಲ್ಲಿ 3 ನೇ ಭಾರತೀಯ ಕಾನೂನು ಆಯೋಗವು ರಚಿಸಿತು ಮತ್ತು ಡಿಸೆಂಬರ್ 1867 ರಲ್ಲಿ ಕೌನ್ಸಿಲ್ನಲ್ಲಿ ಪರಿಚಯಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಸಮಿತಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಲಾಯಿತು. ಅದರಲ್ಲಿ ಅಡಕವಾಗಿದ್ದ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕಾನೂನಿನಿಂದ ಹಲವಾರು ವಿಚಲನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ವ್ಯಾಪಾರಿ ಸಮುದಾಯವು ಆಕ್ಷೇಪಣೆಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿತು. ಈ ಮಸೂದೆಯನ್ನು ೧೮೭೭ ರಲ್ಲಿ ಮರುರೂಪಿಸಬೇಕಾಯಿತು. ಸ್ಥಳೀಯ ಸರ್ಕಾರಗಳು, ಉಚ್ಚ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳು ಮತ್ತು ವಾಣಿಜ್ಯ ಮಂಡಳಿಗಳ ಟೀಕೆಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಅವಧಿ ಕಳೆದ ನಂತರ, ಮಸೂದೆಯನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಸಮಿತಿಯು ಪರಿಷ್ಕರಿಸಿತು. ಇದರ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಮಸೂದೆಯು ಅಂತಿಮ ಹಂತವನ್ನು ತಲುಪಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. 1880ರಲ್ಲಿ ಸೆಕ್ರೆಟರಿ ಆಫ್ ಸ್ಟೇಟ್ ನ ಆದೇಶದ ಮೇರೆಗೆ ಮಸೂದೆಯನ್ನು ಹೊಸ ಕಾನೂನು ಆಯೋಗಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿಸಬೇಕಾಯಿತು. ಹೊಸ ಕಾನೂನು ಆಯೋಗದ ಶಿಫಾರಸಿನ ಮೇರೆಗೆ, ಮಸೂದೆಯನ್ನು ಮರು-ರಚಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ಅದನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಸಮಿತಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಲಾಯಿತು, ಅದು ಹೊಸ ಕಾನೂನು ಆಯೋಗವು ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಿದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸೇರ್ಪಡೆಗಳನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸಿತು. ಹೀಗೆ ನಾಲ್ಕನೇ ಬಾರಿಗೆ ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿದ ಕರಡನ್ನು ಕೌನ್ಸಿಲ್ನಲ್ಲಿ ಪರಿಚಯಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು 1881 ರಲ್ಲಿ ನೆಗೋಷಿಯಬಲ್ ಇನ್ಸ್ಟ್ರುಮೆಂಟ್ಸ್ ಆಕ್ಟ್, 1881 (1881 ರ ಕಾಯ್ದೆ ಸಂಖ್ಯೆ 26) ಎಂದು ಕಾನೂನಾಗಿ ಅಂಗೀಕರಿಸಲಾಯಿತು. [1]
ಭಾರತದಲ್ಲಿ ವಿಕಸನಗೊಂಡ ಸಾಲ ಸಾಧನಗಳ ಪ್ರಮುಖ ವರ್ಗವನ್ನು ಹುಂಡಿ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅವುಗಳ ಬಳಕೆಯು ಹನ್ನೆರಡನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಇಂದಿಗೂ ಮುಂದುವರೆದಿದೆ. ಒಂದು ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ, ಅವು ಸಾಲ ಸಾಧನದ ಅತ್ಯಂತ ಹಳೆಯ ರೂಪವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತವೆ. ಇವುಗಳನ್ನು ವ್ಯಾಪಾರ ಮತ್ತು ಸಾಲ ವಹಿವಾಟುಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು; ಒಂದು ಸ್ಥಳದಿಂದ ಮತ್ತೊಂದು ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಹಣವನ್ನು ವರ್ಗಾಯಿಸುವ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಹಣ ರವಾನೆ ಸಾಧನಗಳಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆಧುನಿಕ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಹುಂಡಿ ಪ್ರಯಾಣಿಕರ ಚೆಕ್ ಗಳಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿತು. [2]
ನೆಗೋಷಿಯಬಲ್ ಇನ್ಸ್ಟ್ರುಮೆಂಟ್ಸ್ ಆಕ್ಟ್ನ ಸೆಕ್ಷನ್ 13 ರ ಪ್ರಕಾರ, "ನೆಗೋಷಿಯಬಲ್ ಇನ್ಸ್ಟ್ರುಮೆಂಟ್ಸ್ ಎಂದರೆ ಪ್ರಾಮಿಸರಿ ನೋಟ್, ವಿನಿಮಯದ ಬಿಲ್ ಅಥವಾ ಆರ್ಡರ್ ಅಥವಾ ಧಾರಕನಿಗೆ ಪಾವತಿಸಬೇಕಾದ ಚೆಕ್." [೩] ಆದರೆ ವಿಭಾಗ 1 ರಲ್ಲಿ, ಸ್ಥಳೀಯ ವ್ಯಾಪ್ತಿ, ಹುಂಡಿಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಬಳಕೆಯ ಉಳಿತಾಯ ಇತ್ಯಾದಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಾರಂಭವನ್ನು ಸಹ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದು ಇಡೀ ಭಾರತಕ್ಕೆ ವಿಸ್ತರಿಸುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ಯಾವುದೂ ಭಾರತೀಯ ಕಾಗದದ ಕರೆನ್ಸಿ ಕಾಯ್ದೆ, 1871, ಸೆಕ್ಷನ್ 21 ರ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಪೌರಾತ್ಯ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಸಾಧನಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಯಾವುದೇ ಸ್ಥಳೀಯ ಬಳಕೆಯ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವುದಿಲ್ಲ. ಅಂತಹ ಬಳಕೆಗಳನ್ನು ಉಪಕರಣದ ದೇಹದಲ್ಲಿನ ಯಾವುದೇ ಪದಗಳಿಂದ ಹೊರಗಿಡಬಹುದು, ಇದು ಅದರ ಪಕ್ಷಗಳ ಕಾನೂನು ಸಂಬಂಧಗಳು ಈ ಕಾಯ್ದೆಯಿಂದ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ ಎಂಬ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ; ಮತ್ತು ಅದು ಬರುತ್ತದೆ.
ನೆಗೋಷಿಯೇಬಲ್ ಇನ್ ಸ್ಟ್ರುಮೆಂಟ್ ಗಳ ಮುಖ್ಯ ವಿಧಗಳೆಂದರೆ:
ಒಳನಾಡಿನ ಉಪಕರಣಗಳು ವಿದೇಶಿ ಉಪಕರಣಗಳು ಬ್ಯಾಂಕ್ ಹಣಕಾಸು ಕಂಪನಿಗಳು (ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ) ಕರಡು[೪]
ಕಾಯಿದೆಯಿಂದ ಗುರುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮತ್ತು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲ್ಪಡುವ ನೆಗೋಷಿಯೇಬಲ್ ಸಾಧನಗಳ ವಿಧಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಪ್ರಾಮಿಸರಿ ಟಿಪ್ಪಣಿ ವಿನಿಮಯ ಮಸೂದೆ ಚೆಕ್
ರಚನೆ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಈ ಕಾಯಿದೆಯು 17 ಅಧ್ಯಾಯಗಳಾಗಿ ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾದ 148 ವಿಭಾಗಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ ಮತ್ತು ಅವು ಈ ಕೆಳಗಿನಂತಿವೆ:
Chapter | Sections | Contents |
---|---|---|
Chapter I | Sections 1 – 3 | Preliminary |
Chapter II | Sections 4 – 25 | Notes, Bills and Cheques |
Chapter III | Sections 26 – 45A | Parties to Notes, Bills and Cheques |
Chapter IV | Sections 46 – 60 | Negotiation |
Chapter V | Sections 61 – 77 | Presentment |
Chapter VI | Sections 78 – 81 | Payment and Interest |
Chapter VII | Sections 82 – 90 | Discharge from Liability of Notes, Bills and Cheques |
Chapter VIII | Sections 91 – 98 | Notice of Dishonour |
Chapter IX | Sections 99 – 104A | Noting and Protest |
Chapter X | Sections 105 – 107 | Reasonable Time |
Chapter XI | Sections 108 – 116) | Acceptance and Payment for Honour and Reference in Case of Need |
Chapter XII | Section 117 | Compensation |
Chapter XIII | Sections 118 – 122 | Special Rules of Evidence |
Chapter XIV | Sections 123 – 131A | Crossed Cheques |
Chapter XV | Sections 132 – 133 | Bill in Sets |
Chapter XVI | Sections 134 – 137 | International Law |
Chapter XVII | Sections 138 – 148 | Penalties in Case of Dishonour of Certain Cheques for Insufficiency of Funds in the Accounts |
ಇತ್ತೀಚಿನ ಶಾಸನ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಚೆಕ್ ನ ಮೌಲ್ಯದ ಕರೆನ್ಸಿಯನ್ನು ಸಾಗಿಸುವ ಬದಲು ಚೆಕ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಸಣ್ಣ ಕಾಗದದ ತುಂಡನ್ನು ಒಯ್ಯಲು ನಾವು ಬಯಸುತ್ತೇವೆ. 1988ಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲು ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತನ್ನ ಖಾತೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಹಣವಿಲ್ಲದೆ ಚೆಕ್ ನೀಡುವುದನ್ನು ನಿರ್ಬಂಧಿಸಲು ಯಾವುದೇ ಅವಕಾಶವಿರಲಿಲ್ಲ, ಆದಾಗ್ಯೂ ಅಪಮಾನಗೊಂಡ ಚೆಕ್ ಗೆ ನಾಗರಿಕ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆ ಇರುತ್ತದೆ. ನೆಗೋಷಿಯಬಲ್ ಇನ್ಸ್ಟ್ರುಮೆಂಟ್ಸ್ನ ಸುಸ್ತಿದಾರರ ವಿರುದ್ಧ ತ್ವರಿತ ಮತ್ತು ಪರಿಹಾರವನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು, ಬ್ಯಾಂಕಿಂಗ್, ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಹಣಕಾಸು ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಮತ್ತು ನೆಗೋಷಿಯಬಲ್ ಇನ್ಸ್ಟ್ರುಮೆಂಟ್ಸ್ ಕಾನೂನುಗಳು (ತಿದ್ದುಪಡಿ) ಕಾಯ್ದೆ, 1988 (ಅಧ್ಯಾಯ XVII ರ ಸೇರ್ಪಡೆ) ಯೊಂದಿಗೆ ತಿದ್ದುಪಡಿ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ನೆಗೋಷಿಯಬಲ್ ಇನ್ಸ್ಟ್ರುಮೆಂಟ್ಸ್ ಕಾಯ್ದೆ, 1881 ರಲ್ಲಿ ದಂಡದ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಪರಿಹಾರವನ್ನು ಸೇರಿಸಲಾಯಿತು. [6]
ಈ ನಿಬಂಧನೆಗಳನ್ನು ಕಾಯ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ, ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಸುಧಾರಿಸಿದೆ ಮತ್ತು ಅವಮಾನದ ನಿದರ್ಶನಗಳು ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಕಾಯ್ದೆಯ ವಿವಿಧ ನಿಬಂಧನೆಗಳ ಮೇಲೆ ವಿವಿಧ ಹೈಕೋರ್ಟ್ಗಳು ವಿಭಿನ್ನ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸಿದ್ದರಿಂದ, ಇದು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಜಟಿಲಗೊಳಿಸಿತು ಮತ್ತು ಸಂಕೀರ್ಣಗೊಳಿಸಿತು, ಆದರೆ ಚೆಕ್ಗಳನ್ನು ಅವಮಾನಿಸಿದಾಗ, ಭಾರತದ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ತೀರ್ಪುಗಳ ಪ್ರವೃತ್ತಿಗಳು.
ಲೋಪದೋಷಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಸಂಸತ್ತು ನೆಗೋಷಿಯಬಲ್ ಇನ್ಸ್ಟ್ರುಮೆಂಟ್ಸ್ (ತಿದ್ದುಪಡಿ ಮತ್ತು ವಿವಿಧ ನಿಬಂಧನೆಗಳು) ಕಾಯ್ದೆ, 2002 (2002 ರ 55) ಅನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತಂದಿತು. ಈ ತಿದ್ದುಪಡಿ ಕಾಯ್ದೆಯು ಮೂಲ ಕಾಯ್ದೆಯ ವಿವಿಧ ಅಂಗಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸುವ 143 ರಿಂದ 147 ರವರೆಗೆ ಐದು ಹೊಸ ವಿಭಾಗಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಡಿಜಿಟಲ್ ಮೂಲಕ ಚೆಕ್ ತಿರುಚುವಿಕೆಯನ್ನು ಸಹ ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ತಿದ್ದುಪಡಿ ಕಾಯ್ದೆಯು 6 ಫೆಬ್ರವರಿ 2003 ರಂದು ಜಾರಿಗೆ ಬಂದಿತು. [3]
ಪರಿಶೀಲನೆ ಮತ್ತು ಸುಧಾರಣೆ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಜೂನ್ 2020 ರಲ್ಲಿ, ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರದ ಹಣಕಾಸು ಸಚಿವಾಲಯವು ನೆಗೋಷಿಯಬಲ್ ಇನ್ಸ್ಟ್ರುಮೆಂಟ್ಸ್ ಕಾಯ್ದೆಯ ಸೆಕ್ಷನ್ 138 ರ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಚೆಕ್ ಬೌನ್ಸ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವಾರು ವೈಟ್-ಕಾಲರ್ ಅಪರಾಧಗಳನ್ನು ಅಪರಾಧಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಲು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿತು. [7]ಈ ಪ್ರಸ್ತಾಪವನ್ನು ಅಖಿಲ ಭಾರತ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳ ಒಕ್ಕೂಟ (ಸಿಎಐಟಿ), ಭಾರತೀಯ ಬ್ಯಾಂಕುಗಳ ಸಂಘ ಮತ್ತು ಹಣಕಾಸು ಉದ್ಯಮ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಮಂಡಳಿ (ಎಫ್ಐಡಿಸಿ), ಮತ್ತು ಕೈಗಾರಿಕಾ ಮತ್ತು ವಾಣಿಜ್ಯ ಸಂಸ್ಥೆ (ಎಫ್ಐಸಿಒ) ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವಾರು ವ್ಯಾಪಾರ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಾರ ಸಂಘಗಳು ವಿರೋಧಿಸಿವೆ. [11]