ಸದಸ್ಯ:Manojaroor/sandbox
ಕೊಲೆಸ್ಟರಾಲ್
ಕೊಲೆಸ್ಟರಾಲ್ ಅಥವಾ ಕೊಬ್ಬು ಎನ್ನುವುದು ಎಲ್ಲ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಜೀವಕೋಶಗಳ ಪದರುಗಳಲ್ಲಿರುವ ಜೀವರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ಉತ್ಪನ್ನವಾದ ಮೇಣದಂತಹ ಜೈವಿಕವಸ್ತುವಾಗಿದ್ದು, ಇದು ರಕ್ತದೊಳಗಿನ ಜೀವದ್ರವ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಾಗಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ.
ಇದು ಸಸ್ತನಿ ಜಾತಿಯ ಪ್ರಾಣಿಗಳಲ್ಲಿ ಅತ್ಯವಶ್ಯಕವಾಗಿ ಬೇಕಾಗುವ ದೈಹಿಕ ರಚನಾತ್ಮಕ ಅಂಶವಾಗಿದ್ದು, ಇದು ಒಳಚರ್ಮದ ಭೇದ್ಯತೆಗೆ ಮತ್ತು ಸ್ರಾವತೆಯನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಕಾರ್ಯಗೊಳಿಸಲು ಅಗತ್ಯವಾಗಿದೆ. ಇದರೊಂದಿಗೆ ಕೊಲೆಸ್ಟರಾಲ್ ಪಿತ್ತರಸ ಆಮ್ಲ, ಸ್ಟೆರಾಯ್ಡ್ ಹಾರ್ಮೋನ್ ಮತ್ತು ಹಲವು ಕೊಬ್ಬಿನಲ್ಲಿ ಕರಗುವ ವಿಟಾಮಿನ್ ತಯಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಅಂಶವಾಗಿ ಬಳಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ.
ಕೊಲೆಸ್ಟರಾಲ್ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಸಂಯೋಜಿಸಲ್ಪಡುವ ಪ್ರಮುಖ ಸ್ಟೆರಾಲ್ ಆಗಿದೆ, ಆದರೆ ಯುಕಾರಿಯೋಟ್ಗಳಾದ ಸಸ್ಯ ಹಾಗೂ ಫಂಗಸ್ಗಳಲ್ಲಿ ಸಹಾ ಇದು ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಸಂಯೋಜಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾದಂತಹ ಪ್ರೊಕ್ಯಾರಿಯೋಟ್ಗಳಲ್ಲಿ, ಬಹುವಾಗಿ ಇರುವುದೇ ಇಲ್ಲ.
ಕೊಲೆಸ್ಟರಾಲ್ ಪದವು,ಕೊಲೆ ಮತ್ತು ಸ್ಟೇರಿಯೊಸ್ ಎನ್ನುವ ಗ್ರೀಕ್ ಭಾಷೆಯ ಪದಗಳಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದೆ ಮತ್ತು ಮದ್ಯಸಾರದ ರಾಸಾಯನಿಕ ಪ್ರತ್ಯಯ ಸಹ ಸೇರಿದೆ.
ಮೊದಲು ೧೭೬೯ ರಲ್ಲಿ ಫ್ರ್ಯಾಂಕೋಯಿಸ್ ಪೌಲೆಟಿಯರ್ ಡೆ ಲಾ ಸಾಲೀ ಅವರು ಕೊಲೆಸ್ಟರಾಲ್ ಅನ್ನು ಪಿತ್ತಗಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಮೊದಲು ಗಟ್ಟಿಯಾದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚಿದರು. ಹಾಗಿದ್ದರೂ, ಇದಕ್ಕೆ ೧೮೧೫ ರಲ್ಲಿ ರಸಾಯನ ತಜ್ಞ ಯೂಜಿನ್ ಶೆವ್ರುಲ್ ಅವರು "ಕೊಲೆಸ್ಟರಿನ್" ಸಂಯುಕ್ತ ಎಂಬ ಹೆಸರನ್ನು ನೀಡಿದರು. ಎಲ್ಲ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಜೀವಿತಕ್ಕೆ ಕೊಲೆಸ್ಟರಾಲ್ ಆವಶ್ಯಕವಾಗಿದ್ದರೂ, ಇದು ಮೂಲತಃ ದೇಹದೊಳಗಿನ ಸರಳ ಪದಾರ್ಥಗಳಿಂದ ಸಂಯೋಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟದ್ದು. ಆದರೆ, ಕೊಬ್ಬು ಲಿಪ್ಪೊಪ್ರೊಟೀನ್ನಲ್ಲಿ ಯಾವ ರೀತಿ ಒಯ್ಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದರ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿಸಿರುವ ಅಧಿಕ ರಕ್ತ ಪ್ರಸರಣೆಯ ಮಟ್ಟವು ಅಥೆರೋಸ್ಕ್ಲೀರೋಸಿಸ್ನ ಪ್ರಗತಿಯ ಮೇಲೆ ಗಾಢವಾಗಿ ಸಂಬಂಧಿಸಿರುತ್ತದೆ.
ಕೊಲೆಸ್ಟರಾಲ್ ಪದರಗಳ ರಚನೆಗೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಸುಸ್ಥಿತಿಗೆ ಆವಶ್ಯಕವಾಗಿದೆ; ಇದು ಶರೀರದ ಸಾಮಾನ್ಯ ತಾಪಮಾನದಲ್ಲಿ ಒಳಪದರದ ಸ್ರಾವತೆಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ಕೊಲೆಸ್ಟರಾಲ್ನ ಹೈಡ್ರಾಕ್ಸಿಲ್ ಗುಂಪು,ಒಳಪದರದ ಫಾಸ್ಪಾಲಿಪಿಡ್ ಮತ್ತು ಸ್ಫಿಂಗೊಲಿಪಿಡ್ ಗುಂಪಿನ ಮೇಲ್ಭಾಗದ ಧೃವೀಯ ತುದಿಯ ಜೊತೆ ಪರಸ್ಪರ ಅನ್ಯೋನ್ಯ ಪರಿಣಾಮ ಉಂಟು ಮಾಡಿದಾಗ, ಯಾವಾಗ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ ಸ್ಟೆರಾಯಿಡ್ ಮತ್ತು ಹೈಡ್ರೋಕಾರ್ಬನ್ ಸರಪಣಿಯು ಪದರದಲ್ಲಿ ನಾಟಿರುವಾಗ, ಅದರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿಯೆ ಧ್ರುವೀಯವಲ್ಲದ ಕೊಬ್ಬಿನ ಸರಪಣಿಯು ಮತ್ತೊಂದು ಭಾಗದ ಆಮ್ಲದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ.
ಇದರ ರಚನಾತ್ಮಕ ಪಾತ್ರವೆಂದರೆ, ಕೊಲೆಸ್ಟರಾಲ್, ಪ್ರೋಟೋನ್ಸ್ ಹಾಗೂ ಸೋಡಿಯಮ್ ಅಯಾನ್ಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ಲಾಸ್ಮಾ ಒಳಪದರಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುವುದನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಕೊಲೆಸ್ಟರಾಲ್ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಕರಗುವ ಗುಣ ಹೊ೦ದಿದ್ದು, ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಕರಗುವ ಮೂಲಕ ಅತ್ಯ೦ತ ಸಣ್ಣ ಸಾ೦ದ್ರತೆಯಲ್ಲಿ ದ್ರವರೂಪದ ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ. ಕೊಲೆಸ್ಟರಾಲ್ ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಕರಗುವುದಿಲ್ಲವಾದರೂ, ಲಿಪೋಪ್ರೋಟೀನ್ಗಳ ಮೂಲಕ ಪ್ರಸರಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಒಳಗೆ ರವಾನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.