ಸದಸ್ಯ:2310313 Anisha/ನನ್ನ ಪ್ರಯೋಗಪುಟ
ಕರಗ ಹಬ್ಬ ಅಥವಾ ಕರಗ ಜಾತ್ರೆ (ದೇವತೆಯ ಗೌರವಾರ್ಥವಾಗಿ ನಡೆಯುವ ಆವರ್ತಕ ಹಬ್ಬ)ವನ್ನು ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದ ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂ ಕ್ಯಾಲೆಂಡರ್‌ನ ಚೈತ್ರ (ಮಾರ್ಚ್/ಏಪ್ರಿಲ್) ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ತಿಗಳ ಸಮುದಾಯದಿಂದ ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ; ಆದರೂ, ಇಂದು ಎಲ್ಲಾ ಪಂಗಡಗಳ ಜನರು ಸೇರುತ್ತಾರೆ. ತಿಗಳರು ತಮ್ಮನ್ನು ಮಹಾಕಾವ್ಯ ನಾಯಕಿ ದ್ರೌಪದಿಯ ವಂಶಸ್ಥರು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ ನಗರ ತೋಟಗಾರರು, ತೋಟಗಾರಿಕಾ ತಜ್ಞರು ಮತ್ತು ಸರೋವರದ ವಸಾಹತುಗಾರರು. ತಿಗಳರೊಳಗೆ ಮೂರು ಮುಖ್ಯ ಉಪಗುಂಪುಗಳಿವೆ-ವಹ್ನಿಕುಲ ಕ್ಷತ್ರಿಯರು (ತಮಿಳು ಮಾತನಾಡುವ ಜನರು ವನ್ನಿಯರ ಅಥವಾ ವನ್ನಿಯನ್ನರ ವಂಶಕ್ಕೆ ಸೇರಿದವರು), ಶಂಬುಕುಲ ಕ್ಷತ್ರಿಯರು (ಪಕ್ಕದ ರಾಜ್ಯಗಳಿಂದ ವಲಸೆ ಬಂದಿದ್ದಾರೆಂದು ಹೇಳಲಾದ ಶಂಬು ಋಷಿಯ ತಮಿಳು ಮಾತನಾಡುವ ವಂಶಸ್ಥರು) ಮತ್ತು ಅಗ್ನಿಕುಲ ಕ್ಷತ್ರಿಯರು (ಕನ್ನಡ ಮಾತನಾಡುವ ಜಾನಪದ ನಾಯಕ ಅಗ್ನಿಯ ವಂಶಸ್ಥರು ಬನ್ನಿರಾಯ, ಕರ್ನಾಟಕ ಮೂಲದವರು). ವಹ್ನಿಕುಲಗಳು ಚಂದ್ರನ ಕ್ಯಾಲೆಂಡರ್ ಅನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರ ಕರಗ ಉತ್ಸವಗಳು ಚಂದ್ರೋದಯದ ನಂತರ ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯೋದಯಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ನಡೆಯುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಶಂಬುಕುಲಗಳು ಮತ್ತು ಅಗ್ನಿಕುಲಗಳು ಸೌರಮಾನವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಹಬ್ಬಗಳನ್ನು ಹಗಲಿನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ನಗರದ ದ್ರೌಪದಿ ಮತ್ತು ಪಾಂಡವರಿಗೆ ಅರ್ಪಿತವಾದ ನಾಲ್ಕು ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ ತಿಗಳರಪೇಟೆಯಲ್ಲಿರುವ ಧರ್ಮರಾಯ ಸ್ವಾಮಿ ದೇವಾಲಯವು ಕರಗ ಉತ್ಸವದ ಪ್ರಮುಖ ಧಾರ್ಮಿಕ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿದೆ. ಇತರ ಮೂರು ದೇವಾಲಯಗಳು-ಚಿಕ್ಕ ಧರ್ಮರಾಜ ದೇವಾಲಯ ಮತ್ತು ಕಲಾಸಿಪಾಳ್ಯದ ಧರ್ಮರಾಜ ಮತ್ತು ಪಾಂಚಾಲಿ ದೇವಾಲಯ, ಮತ್ತು ಶಿವಾಜಿನಗರದ ಏಕಾಂಬರೇಶ್ವರ ಧರ್ಮರಾಜ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಧಾನ ದೇವತೆಗಳ ಗೌರವಾರ್ಥ ಕರಗ ಉತ್ಸವಗಳು ನಡೆಯುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಬೆಂಗಳೂರು ಕರಗ ಎಂದೂ ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಪೇಟೆ ಕರಗವನ್ನು ಪ್ರಾಥಮಿಕ ನಾಗರಿಕ ಆಚರಣೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ನಗರದ. ಧರ್ಮರಾಯ ಸ್ವಾಮಿ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಹದಿನೆಂಟನೇ ಮತ್ತು ಹತ್ತೊಂಬತ್ತನೇ ಶತಮಾನದ ನಡುವೆ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಕರಗವನ್ನು ಹಿಂದಿನಿಂದಲೂ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಬೆಂಗಳೂರು ಒಂದು ಪ್ರದೇಶವಾಗಿ ಕಂಡ ವಿವಿಧ ರಾಜವಂಶದ ನಿಯಮಗಳು ಮತ್ತು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಪ್ರಸಂಗಗಳು ಕರಗ ಉತ್ಸವವನ್ನು ಅದರ ನಿಯತಾಂಕಗಳಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸುವಂತೆ ರೂಪಿಸುವಲ್ಲಿ ಮಹತ್ವದ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿದೆ. ಒಳನಾಡಿನ ನಗರ, ಬೆಂಗಳೂರು ದಕ್ಷಿಣ ಪರ್ಯಾಯ ದ್ವೀಪದ ಭೌಗೋಳಿಕ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಬೆಟ್ಟಗಳು ಮತ್ತು ಕಣಿವೆಗಳಿಂದ ಆವೃತವಾಗಿದೆ, ಪೂರ್ವ ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಿಮ ಕರಾವಳಿಯಿಂದ ಸಮಾನ ದೂರದಲ್ಲಿದೆ. (ಚಿತ್ರ 1) ಅದರ ನೈಸರ್ಗಿಕ ರಕ್ಷಣಾ ಕೋಟೆಯಿಂದಾಗಿ, ಗಂಗರು, ಚೋಳರು, ಹೊಯ್ಸಳರು, ವಿಜಯನಗರ ಚಕ್ರವರ್ತಿಗಳು, ಮರಾಠರು, ಮೈಸೂರಿನ ಒಡೆಯರ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷರು ಸಹ ನಗರ ಮತ್ತು ಅದರ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ಆಳಿದರು. ಅರಸರು ಕರಗ ಉತ್ಸವವನ್ನು ಅದರ ಆಚರಣೆಗೆ, ದೇವಾಲಯದ ನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ದೇಣಿಗೆ ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ಪೋಷಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಉತ್ಸವದ ಆರಂಭಿಕ ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು - ೧೮೧೧ ರಲ್ಲಿ ಒಡೆಯರ್‌ಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ. ಹದಿನಾರನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ವಿಜಯನಗರ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ I ಕೆಂಪೇಗೌಡರ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ, ಕರಗ ಉತ್ಸವವು ನೆರೆಯ ರಾಜ್ಯಗಳಿಂದ ತಿಗಳರ ಒಳಹರಿವಿನೊಂದಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಿತು, ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ಹದಿನೆಂಟನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಹೈದರ್ ಅಲಿ ಮತ್ತು ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ್, ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ತಿಗಲರು. ಉತ್ತಮ ಆರ್ಥಿಕ ಅವಕಾಶಗಳಿಗಾಗಿ ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕೆ ವಲಸೆ ಬಂದರು.
ಕರಗ ಉತ್ಸವದ ಮೂಲದೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಮೂಲ ಜಾನಪದವು ಮಹಾಭಾರತದಿಂದ ಬಂದಿದೆ ಮತ್ತು ಹಲವಾರು ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಅತ್ಯಂತ ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ದಂತಕಥೆಯು ರಾಕ್ಷಸ ತಿಮರಾಸುರನ ಸುತ್ತ ಇದೆ. ಪಾಂಡವರು, ಕೃಷ್ಣ ಮತ್ತು ದ್ರೌಪದಿ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ವನವಾಸ ಮುಗಿಸಿ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ತೆರಳುತ್ತಿದ್ದಾಗ ತಿಮರಾಸುರನು ದ್ರೌಪದಿಯನ್ನು ಕರೆದು ಕೀಟಲೆ ಮಾಡಿದನು. ಅವಳ ಗಂಡಂದಿರು ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣ ಅವಳಿಗಿಂತ ಮುಂದಿದ್ದರಿಂದ, ರಾಕ್ಷಸನ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡಲು ಅವಳು ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿದ್ದಳು. ತಿಮರಾಸುರನು ಶಿವನಿಂದ ವರವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದನು, ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದ ಅವನ ರಕ್ತದ ಒಂದು ಹನಿಯಿಂದ ಸಹ ಸಾವಿರಾರು ತಿಮರಾಸುರರು ಉದ್ಭವಿಸುತ್ತಾರೆ. ದ್ರೌಪದಿಯು ಆದಿ ಶಕ್ತಿಯ ತನ್ನ ಪ್ರಾಚೀನ ರೂಪವನ್ನು ಧರಿಸಿದಳು, ಮತ್ತು ಅವಳು ತನ್ನ ಎದೆಯನ್ನು ಮುಚ್ಚುವ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಅಲ್ಲಾಡಿಸಿದಾಗ, ದುರ್ಗಾ ಪೂಜಾರಿ, ಗಂಟೆ ಪೂಜಾರಿ, ಗಣಾಚಾರಿ ಮತ್ತು ವೀರಕುಮಾರರಂತಹ ಯೋಧರು ಅದರಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದರು. ಯುದ್ಧವು ಭಯಾನಕ ಮತ್ತು ದೀರ್ಘವಾಗಿತ್ತು; ದೇವಿಯು ಅಸುರನನ್ನು ಹೊಡೆದಂತೆ, ಅವನ ರಕ್ತವು ಹರಿಯಿತು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಅಸುರರು ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದರು. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ದೇವಿಯು ಒಂದು ಅಂತಿಮ ಹೊಡೆತವನ್ನು ಹೊಡೆದಳು ಮತ್ತು ಹರಿಯುವ ರಕ್ತವನ್ನು ನೆಕ್ಕಿದಳು ಮತ್ತು ರಾಕ್ಷಸನನ್ನು ನುಂಗಿದಳು. ನಂತರ ದೇವಿಯು ತನ್ನ ಮೂಲ ರೂಪವಾದ ದ್ರೌಪದಿಯನ್ನು ಮರಳಿ ಪಡೆದಳು ಮತ್ತು ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಒಮ್ಮೆ ತನ್ನ ಯೋಧ ಪುತ್ರರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡುವುದಾಗಿ ಭರವಸೆ ನೀಡಿದಳು. ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರ ಯುದ್ಧದ ನಂತರ ಧರ್ಮರಾಜ ಯುಧಿಷ್ಠಿರ ಮತ್ತು ದ್ರೌಪದಿ ರಾಜ ಮತ್ತು ರಾಣಿಯಾಗಿ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕಗೊಂಡಾಗ ಒಂದು ದೃಶ್ಯವನ್ನು ವಿವರಿಸುವ ಇನ್ನೊಂದು ಕಥೆಯಿದೆ. ಪತಿ ತನ್ನ ಚಪ್ಪಲಿಯನ್ನು ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿರುವಾಗ ಯುವತಿಯೊಬ್ಬಳು ಕುದುರೆ ಸವಾರಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಮತ್ತು ಅವನ ತಾಯಿ ರಸ್ತೆಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಕುಂಟುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ದಂಪತಿಗಳು ನೋಡಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಕಲಿಯುಗದ ಆರಂಭದ ಸಂಕೇತವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ದ್ರೌಪದಿ ಮತ್ತು ಯುಧಿಷ್ಠಿರನು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೊರಡುವ ಸಮಯ ಬಂದಿದೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸಿತು. ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ದ್ರೌಪದಿಗೆ ಕಲಿಪುರುಷ ಎದುರಾದಳು; ಕೃಷ್ಣನ ಸಾವಿನ ಸುದ್ದಿ ತಿಳಿದ ಪಾಂಡವರು ಅವಳಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ. ದ್ರೌಪದಿ ಭಗವಾನ್ ಶಿವ ಮತ್ತು ಪಾರ್ವತಿಯನ್ನು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದಳು, ಅವರು ತಮ್ಮ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ದಾನ ಮಾಡಿದರು; ಒಂದು ಮಡಕೆಯನ್ನು ಮಾಡಲು ಮತ್ತು ಅದರಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಸಲಹೆ ನೀಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ನಂತರ ಅದರ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಯೋಧರು ಜನಿಸಿದರು. ಉತ್ಸವದ ಮೂಲದ ಕುರಿತಾದ ಈ ಎರಡು ನಿರೂಪಣೆಗಳು ಕರಗ ಉತ್ಸವವು ಸಮಾಜಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಕ್ರಮದ ರಕ್ಷಕನಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ದೇವಿಯ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಅಸುರನನ್ನು ಸೋಲಿಸುವ ಮೂಲಕ ಕೆಡುಕಿನ ಮೇಲೆ ಒಳ್ಳೆಯದ ವಿಜಯವನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಜನ್ಮದಿನವನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುತ್ತದೆ. ದೈವತ್ವದ ಸ್ತ್ರೀ ತತ್ವ, ಶಕ್ತಿ.
ಚೈತ್ರ ಮಾಸದ ಸಪ್ತಮಿಯಂದು (ಏಳನೇ ದಿನ) ಧ್ವಜಾರೋಹಣ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಉತ್ಸವದ ಮೊದಲ ದಿನವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದ ಧರ್ಮ ದ್ವಜವನ್ನು (ನೈತಿಕತೆಯ ಧ್ವಜ) ಪೋತರಾಜ ಮನೆಯಿಂದ ತರಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಜರಗನಹಳ್ಳಿ ಅರಣ್ಯದ ವಹ್ನಿಕುಲ ಕ್ಷತ್ರಿಯರು ತಂದ ಬಿದಿರಿನ ಕಂಬಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟಲಾಗುತ್ತದೆ. ನಗರದ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾಗದಲ್ಲಿರುವ ಅಂಜನಾಪುರದಿಂದ ಬಿದಿರನ್ನು ಆರಿಸಿ ಜಾರಗನಹಳ್ಳಿಗೆ ಸಾಗಿಸಿ, ಮುಂಜಾನೆ ಶುಭ ಮುಹೂರ್ತದಲ್ಲಿ ಕೊಯ್ದು ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ವೇಳೆಗೆ ಧರ್ಮರಾಯ ಸ್ವಾಮಿ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಒಯ್ಯಲಾಗುತ್ತದೆ; ಅದೇ ದಿನ, ಕುಲಗೌಡರು ಗಣಾಚಾರಿ, ಗಂಟೆ ಪೂಜಾರಿ, ಕರಗ ಪೂಜಾರಿ ಮತ್ತು ಪೋತರಾಜ ಪೂಜಾರಿಗಳನ್ನು ಉತ್ಸವದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ಆಹ್ವಾನಿಸುತ್ತಾರೆ. ಕುಲಪುರೋಹಿತರು ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿಧಿವಿಧಾನಗಳ ಆರಂಭದ ಮೊದಲು ದೇವಾಲಯದ ಆವರಣದ ಶುದ್ಧೀಕರಣ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಧ್ವಜಾರೋಹಣ ಮಾಡಿದ ನಂತರ, ಉತ್ಸವದ ಇತರ ಭಾಗಿಗಳಾದ ವೀರಕುಮಾರರು ಮತ್ತು ದೇವಾಲಯದ ಕೆಲಸಗಾರರು ತಮ್ಮ ಮಣಿಕಟ್ಟಿನ ಮೇಲೆ ಕಂಕಣವನ್ನು (ಅರಿಶಿನ ಬೇರಿಗೆ ಸುತ್ತಿದ ಉಣ್ಣೆಯ ಎಳೆಗಳನ್ನು) ಕಟ್ಟುವ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಪಾತ್ರಗಳಿಗೆ ದೀಕ್ಷೆ ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ವೀರಕುಮಾರರು ದೇವಿಯನ್ನು ಒಲಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮಾಂತ್ರಿಕ ಸೂತ್ರವಾದ ‘ಅಲಿಯಾ ಲಲ್ಲಾ ಲಲ್ಲಾ ದಿ’ ಎಂದು ಪಠಿಸುತ್ತಾ ತಮ್ಮ ಮೊದಲ ಕತ್ತಿವರಸೆಯನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಾರೆ. ಕರಗ ಉತ್ಸವದ ಎರಡರಿಂದ ಏಳನೇ ದಿನದ ನಡುವಿನ ಐದು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಕರಗ ಅರ್ಚಕರ ನೇತೃತ್ವದ ಪುರೋಹಿತರ ಗುಂಪು ನಗರದಾದ್ಯಂತ ಒಂಬತ್ತು ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ದೇವಾಲಯಗಳು (ಅಂಜೂರ 3 ಮತ್ತು 4), ಜಲಮೂಲಗಳು ಮತ್ತು ಮೂರು ಗರಡಾಯಿ ಮನೆಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ದೇವಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ. ಶಿವ, ಗಣೇಶ ಮತ್ತು ಅನ್ನಮ್ಮ ದೇವಿಗೆ ಸಮರ್ಪಿತವಾದ ದೇವಾಲಯಗಳು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರೆ, ಎಳ್ಳುಸುತಿನ ಕೋಟೆ (ಏಳು ಸುತ್ತುಗಳಿರುವ ಕೋಟೆ) ದೇವಾಲಯವು ಹಬ್ಬದ ಬಹುತೇಕ ಪ್ರತಿದಿನವೂ ಭೇಟಿ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕರಗ ಪೂಜಾರಿಯು ಈ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿನ ಜಲಧಾರೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಗಂಗೆ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಕರಗ ಉತ್ಸವದ ಮತ್ತೊಂದು ಮಹತ್ವದ ಆಚರಣೆಯೆಂದರೆ ಆರನೇ ದಿನದ ಸಂಜೆ ಆರತಿ ದೀಪೋತ್ಸವ, ಉತ್ಸವದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ಸಮುದಾಯದ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಪುರೋಹಿತರು ಕರೆಸುತ್ತಾರೆ. ಮಹಿಳೆಯರು ಪುರೋಹಿತರನ್ನು ತಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಒಂದು ತಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ಎಣ್ಣೆ ದೀಪಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅವರ ಪಾದಗಳನ್ನು ತೊಳೆದು ಅವರು ಹೊತ್ತ ತ್ರಿಶೂಲಕ್ಕೆ ಪೂಜೆ ಸಲ್ಲಿಸುವ ಮೂಲಕ ಸ್ವಾಗತಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿಯ ವೇಳೆಗೆ, ಎಲ್ಲಾ ಮಹಿಳೆಯರು ಧರ್ಮರಾಯ ಸ್ವಾಮಿ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಬಡಿಯಲಾದ ಬೆಲ್ಲದಿಂದ ಮಾಡಿದ ಪವಿತ್ರ ಪಾತ್ರೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಮತ್ತು ಮಲ್ಲಿಗೆ ಮತ್ತು ಪಟಾಕಿ ಹೂವುಗಳಿಂದ ಮುಚ್ಚಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ವಿಸ್ತೃತವಾಗಿ ಅಲಂಕರಿಸಿದ ದೀಪಗಳೊಂದಿಗೆ ಆಗಮಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆರತಿ ದೀಪೋತ್ಸವದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಸಮುದಾಯದ ಮಕ್ಕಳಿಂದ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಹೊರಗೆ ಕತ್ತಿವರಸೆ ಮತ್ತು ಸಾಹಸ ಪ್ರದರ್ಶನ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆರತಿ ದೀಪೋತ್ಸವದ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶವೆಂದರೆ ಆದಿ ಶಕ್ತಿ ದೇವಿಯನ್ನು ಜನರ ಮನೆಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ಭರವಸೆಗಳನ್ನು ಈಡೇರಿಸಲು ಆಹ್ವಾನಿಸುವುದು ಅಥವಾ ಭೀಮನಂತಹ ಬಲವಾದ ಪತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುವಂತೆ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುವುದು. ಹಸಿ ಕರಗ (ಕರಗದ ಜನನ), ಏಳನೇ ದಿನದ ರಾತ್ರಿ ನಡೆಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಇದು ಕರಗ ಉತ್ಸವದ ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವದ ಆಚರಣೆಯಾಗಿದೆ. ಸೂರ್ಯಾಸ್ತಮಾನದ ನಂತರ ಹಸಿ ಕರಗ ಮಂಟಪದಲ್ಲಿ ಸಾವಿರಾರು ಭಕ್ತರು ಕರಗದಲ್ಲಿ ದೇವಿಯ ದರ್ಶನವನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸಲು ಸೇರುತ್ತಾರೆ. ಕರಗ ಪೂಜಾರಿ ಮತ್ತು ಅವರ ತಂಡವು ಮಂಟಪದಲ್ಲಿ ಬಿಳಿ ಬಟ್ಟೆಯಿಂದ ಮುಚ್ಚಲ್ಪಟ್ಟ ಮತ್ತು ವೀರಕುಮಾರರಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ರಹಸ್ಯ ವಿಧಿಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಸುಮಾರು ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಸಂಪಂಗಿ ಸರೋವರದ ಹಸಿ ಕೆಸರುಗಳಿಂದ ಮಾಡಿದ ಕರಗದಲ್ಲಿ ದೇವಿಯು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಳಾಗುತ್ತಾಳೆ, ಕರಗ ಪುರೋಹಿತರ ಉನ್ಮಾದದ ನಡುಕ ಮತ್ತು ಕುಣಿತ, ಸಂಗೀತಗಾರರು ನುಡಿಸುವ ಡೋಲುಗಳಿಂದ ದೊಡ್ಡ ಶಬ್ದಗಳು ಮತ್ತು ಬಂಕದಾಸಿಯಿಂದ ಊದುವ ಬೇಟೆಯ ಕೊಂಬುಗಳು ಮತ್ತು ಭಕ್ತರಿಂದ 'ಗೋವಿಂದಾ' ಘೋಷಣೆಗಳು. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಬಲಗೈಯಲ್ಲಿ ಕಠಾರಿ ಹಿಡಿದಿರುವ ಅರ್ಚಕನು ತನ್ನ ಸೊಂಟದ ಮೇಲೆ ಕರಗವನ್ನು ಧರ್ಮರಾಯ ಸ್ವಾಮಿ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಸಾಗಿಸುತ್ತಾನೆ. ಎಂಟನೆಯ ದಿನ ಪೊಂಗಲ್ ಏಳು; ಎಂಟನೇ ದಿನದ ರಾತ್ರಿ, ಮಹಿಳೆಯರು ದೇವಾಲಯದ ಆವರಣದೊಳಗೆ ಅಕ್ಕಿ, ಹಾಲು ಮತ್ತು ಸಕ್ಕರೆಯೊಂದಿಗೆ ಪೊಂಗಲ್ ತಯಾರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಒಂಬತ್ತು ಗ್ರಹಗಳನ್ನು ಸಮಾಧಾನಪಡಿಸಲು ಒಂಬತ್ತು ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಇಡುತ್ತಾರೆ. ದ್ರೌಪದಿ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ವನವಾಸದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಜಿಪ್ಸಿ ವೇಷದಲ್ಲಿದ್ದ ಕಥೆಯ ತಮಿಳಿನಲ್ಲಿ ನಿರೂಪಣೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಪೊಂಗಲ್ ಅಡುಗೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಹತ್ತನೆಯ ವನದಿಂದ ಹನ್ನೊಂದನೆಯದಕ್ಕೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ದ್ರೌಪದಿಯು ರಾಜಧಾನಿಯಾದ ಹಸ್ತಿನಾಪುರದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಸಂಬಂಧಿಕರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಬೇಕೆಂಬ ಬಯಕೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದಳು; ಅವಳು, ಸಹದೇವನೊಂದಿಗೆ ಜಿಪ್ಸಿಗಳಂತೆ ವೇಷ ಧರಿಸಿ, ಕೌರವರ ತಾಯಿಯಾದ ಗಾಂಧಾರಿಯನ್ನು ನೋಡಿದಳು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ದುರ್ಯೋಧನನು ದ್ರೌಪದಿಯ ಗುರುತನ್ನು ಅನುಮಾನಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅವಳನ್ನು ಮತ್ತು ಸಹದೇವನನ್ನು ಬಂಧಿಸಲು ಬಯಸಿದನು. ಅರ್ಜುನನು ಅಲೆಮಾರಿಯ ವೇಷದಲ್ಲಿ ದ್ರೌಪದಿಯ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಬಂದನು ಮತ್ತು ದುರ್ಯೋಧನನಿಗೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ನೀಡಿದನು, ನಂತರ ದ್ರೌಪದಿಯು ಅಕ್ಕಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಸುವ ಮೂಲಕ ಪೊಂಗಲ್‌ಗೆ ಬದಲಾಗಿ ಅವರನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಲು ಒಪ್ಪಿದನು. ದುರ್ಯೋಧನನು ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಅವಳಿಗೆ ಮೊಳಕೆ ಬರದ ಬೇಯಿಸಿದ ಧಾನ್ಯಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟನು, ಆದರೆ ದ್ರೌಪದಿ ಇನ್ನೂ ಒಂದು ದಿನದಲ್ಲಿ ಪೂರ್ಣ ಉದ್ದದ ಅಕ್ಕಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಯುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದಳು ಮತ್ತು ಅವಳು ಪೊಂಗಲ್ ತಯಾರಿಸಿದಳು ಮತ್ತು ನಂತರ ಅರ್ಜುನ ಮತ್ತು ಸಹದೇವನೊಂದಿಗೆ ನಗರದಿಂದ ಓಡಿಹೋದಳು. ಒಂಬತ್ತನೇ ದಿನದ ರಾತ್ರಿ ಕರಗ ಮೆರವಣಿಗೆಯು ಉತ್ಸವದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಭಾಗವಹಿಸುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಾಗಿದೆ. ಆ ರಾತ್ರಿ ಕರಗವು ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವುಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಮತ್ತು ಶಂಖ, ಡಿಸ್ಕಸ್, ತ್ರಿಶೂಲ, ಗದೆ ಮತ್ತು ಡೋಲು ಮುಂತಾದ ದೇವಿಯ ಪ್ರತಿನಿಧಿ ಚಿಹ್ನೆಗಳು ಅದನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತವೆ. ಕರಗ ಪೂಜಾರಿಯು ಅರಿಶಿನ ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದ ಸೀರೆಯುಟ್ಟು ಕೆಂಪು ಗಡಿಗೆ, ಬಳೆಗಳು, ನೆಕ್ಲೇಸ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಚಿನ್ನದ ನಡುಪಟ್ಟಿಯನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಕರಗವನ್ನು ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಏರಿಸಿದ ನಂತರ, ಅರ್ಚಕರು ಧರ್ಮರಾಯ ಸ್ವಾಮಿ ದೇವಸ್ಥಾನದಿಂದ ರಾತ್ರಿ ಮೆರವಣಿಗೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಪೇಟೆ ಮತ್ತು ದರ್ಗಾದ ಇತರ ದೇವಾಲಯಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಹಳೆಯ ನಗರದ ಅಂಚುಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿ, ಮುಂಜಾನೆ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತಾರೆ. ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ. ದೇವಿ, ದೇವಸ್ಥಾನ ಮತ್ತು ದರ್ಗಾದ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧದ ಬಗ್ಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಕಥೆಯೆಂದರೆ, ಒಮ್ಮೆ ಕರಗ ಉತ್ಸವದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಸೂಫಿ ಸಂತರಿಗೆ ಮೆರವಣಿಗೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನೋವುಂಟಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅವರು ಕರಗವನ್ನು ಶಪಿಸಿದರು, ಅದು ದೇವಸ್ಥಾನದಿಂದ ಅರಿಶಿನದವರೆಗೂ ಅದು ಮುಂದೆ ಚಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಅವನನ್ನು ಸಮಾಧಾನಪಡಿಸಲು ಅವನ ಗಾಯಕ್ಕೆ ಅನ್ವಯಿಸಲಾಯಿತು, ಅಂದಿನಿಂದ, ಕರಗವು ಈ ಘಟನೆಯ ನೆನಪಿಗಾಗಿ ದರ್ಗಾಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿತು.