ಹರ್ಷತ್ ಮಾತಾ ದೇವಾಲಯ
| ಹರ್ಷತ್ ಮಾತಾಳ ಮಂದಿರ | |
|---|---|
_Harshat_Mata_ki_Mandir_--_img_02.jpg) ದೇವಾಲಯದ ಅವಶೇಷಗಳ ಮುಂಭಾಗ | |
| ಭೂಗೋಳ | |
| ದೇಶ | ಭಾರತ |
| ರಾಜ್ಯ | ರಾಜಸ್ಥಾನ |
| ಜಿಲ್ಲೆ | ದೌಸಾ |
| ಸ್ಥಳ | ಅಬನೇರಿ |
| ಇತಿಹಾಸ ಮತ್ತು ಆಡಳಿತ | |
| ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ | ಗುರ್ಜರ-ಪ್ರತಿಹಾರ |
ಹರ್ಷತ್ ಮಾತಾ ದೇವಾಲಯ ( IAST : Harṣat Mātā kā Mandir ) ವಾಯುವ್ಯ ಭಾರತದ ರಾಜಸ್ಥಾನದ ಅಭನೇರಿ (ಅಥವಾ "ಅಬನೇರಿ") ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿರುವ ಹಿಂದೂ ದೇವಾಲಯವಾಗಿದೆ . ಈ ದೇವಾಲಯವು ಈಗ ಹರ್ಷತ್ ಮಾತಾ ಎಂಬ ದೇವತೆಗೆ ಸಮರ್ಪಿತವಾಗಿದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ ಕೆಲವು ಕಲಾ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಇದು ಮೂಲತಃ ವೈಷ್ಣವ ದೇವಾಲಯವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಸಿದ್ಧಾಂತ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ಮೂಲ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಪಂಚಾಯನ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ. ಇದು ನಾಲ್ಕು ಉಪ ದೇವಾಲಯಗಳಿಂದ ಆವೃತವಾದ ಮುಖ್ಯ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಮುಖ್ಯ ದೇಗುಲದ ಭಾಗಗಳು ಮಾತ್ರ ಈಗ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿವೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ಹಲವಾರು ಶತಮಾನಗಳಿಂದ ಹಾಳುಮಾಡಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ, ಎತ್ತರದ ಶಿಖರ ಗೋಪುರವನ್ನು ಮೇಲ್ಛಾವಣಿ-ಗುಮ್ಮಟದಿಂದ ಬದಲಾಯಿಸಲಾಗಿದೆ. ವೇದಿಕೆಯ ಬಹುಭಾಗವು ಮೂಲ ರಚನೆಯಿಂದ ಕೆತ್ತಿದ ಕಲ್ಲುಗಳ ತುಣುಕುಗಳೊಂದಿಗೆ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿದೆ. ಆದರೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಶಿಲ್ಪಗಳನ್ನು ಅಂಬರ್ ಮತ್ತು ಜೈಪುರದ ವಸ್ತುಸಂಗ್ರಹಾಲಯಗಳಿಗೆ ತೆಗೆದುಹಾಕಲಾಗಿದೆ.
ದೇವಾಲಯದ ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಯಾವುದೇ ಶಿಲಾಶಾಸನದ ಪುರಾವೆಗಳು ಉಳಿದುಕೊಂಡಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅದರ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪ ಮತ್ತು ಶಿಲ್ಪದ ಶೈಲಿಗಳ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ, ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಇದನ್ನು ೯ ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ನಂಬುತ್ತಾರೆ. ಪಕ್ಕದ ಚಾಂದ್ ಬವೊರಿ ಮೆಟ್ಟಿಲುಬಾವಿಯ ನಿರ್ಮಾಣದ ನಂತರ, ದೇವಾಲಯದ ಮೂಲ ನಿರ್ಮಾತೃ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಇದನ್ನು ಗುರ್ಜರ-ಪ್ರತಿಹರ ರಾಜನಿಂದ ನಿರ್ಮಿಸಿರಬಹುದು, ಪ್ರಾಯಶಃ ಸ್ಥಳೀಯ ಚಾಹಮಾನ ಸಾಮಂತನ ಸಹಯೋಗದೊಂದಿಗೆ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಸಿದ್ಧಾಂತ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಈ ದೇವಾಲಯವು ಈಗ ಭಾರತೀಯ ಪುರಾತತ್ವ ಇಲಾಖೆಯಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಆದರೆ ಧಾರ್ಮಿಕ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿದಿದೆ.
ಇತಿಹಾಸ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ದಿನಾಂಕ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಮೂಲ ಹರ್ಷತ್ ಮಾತಾ ದೇವಾಲಯವು ಹಲವಾರು ಶತಮಾನಗಳಿಂದ ಪಾಳುಬಿದ್ದಿದೆ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಪಡಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. [೧] ದೇವಾಲಯದ ನಿರ್ಮಾಣ ಅಥವಾ ಅದರೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕಗೊಂಡಿರುವ ಚಾಂದ್ ಬಾವೊರಿ ಮೆಟ್ಟಿಲುಬಾವಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವುದೇ ಶಿಲಾಶಾಸನದ ಪುರಾವೆಗಳು ಕಂಡುಬಂದಿಲ್ಲ. [೨] ಪಾರಾನಗರ ಮತ್ತು ಮಂಡೋರ್‌ನ ತಾರಸಿ ದೇವಾಲಯಗಳೊಂದಿಗೆ ಶೈಲಿ ಮತ್ತು ಕೆತ್ತನೆಗಳಲ್ಲಿನ ಹೋಲಿಕೆಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿ, ಬಾವೊಡಿ ೮ನೇ-೯ನೇ ಶತಮಾನಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ್ದೆಂದು ಹೇಳಬಹುದು. [೨] ಬಾವೊಡಿಯನ್ನು ದೇವಾಲಯದ ಮೊದಲು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ. [೩] ಇದು ಶೈಲಿಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ೯ ನೇ ಶತಮಾನಕ್ಕೆ ಸೇರಿದೆ. [೪] ಪೆನ್ಸಿಲ್ವೇನಿಯಾ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ಕಲಾ ಇತಿಹಾಸಕಾರ, ಮೈಕೆಲ್ ಡಬ್ಲ್ಯೂ ಮೈಸ್ಟರ್ ದೇವಾಲಯದ ಸಂಕೀರ್ಣವನ್ನು, ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪದ ವಿವರಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ಸಿ. ೮೦೦–೮೨೫ ಸಿ‍ಇ ಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ ಎಂದು ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. [೫]
ಸಮರ್ಪಣೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
_Harshat_Mata_ki_Mandir_--_img_33.jpg)
ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿನ ಶಿಲ್ಪಗಳ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ, ಕಲಾ ಇತಿಹಾಸಕಾರರಾದ ಮೇಸ್ಟರ್ ಮತ್ತು ಆರ್‌ಸಿ ಅಗರವಾಲಾ (೧೯೯೧) ಈ ದೇವಾಲಯವು ಮೂಲತಃ ವೈಷ್ಣವ ದೇಗುಲವಾಗಿತ್ತು ಎಂದು ಸಿದ್ಧಾಂತ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. [೬] ಕಲಾ ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಸಿಂಥಿಯಾ ಪ್ಯಾಕರ್ಟ್ ಅಥರ್ಟನ್ (೧೯೯೫) ದೇವಾಲಯದ ಪ್ರತಿಮಾಶಾಸ್ತ್ರವು ವೈಷ್ಣವ ಧರ್ಮದ ಪಂಚರಾತ್ರ ಚಳುವಳಿಯ ಪ್ರತಿನಿಧಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಸಿದ್ಧಾಂತಪಡಿಸುತ್ತದೆ. [೭] ಬಾನ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ಫಾಕ್ ರೀಟ್ಜ್ (೧೯೯೩), ದೇವಾಲಯವು ಯಾವಾಗಲೂ ದೇವತೆಗೆ ( ದೇವಿ ) ಸಮರ್ಪಿತವಾದ ಶಾಕ್ತ ದೇವಾಲಯವಾಗಿದೆ ಎಂದು ನಂಬುತ್ತಾರೆ. ರೀಟ್ಜ್ ಅವರು ಅಭನೇರಿಯ ಹಲವಾರು ಶಿಲ್ಪದ ತುಣುಕುಗಳನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸಿದ್ದಾರೆ - ಈಗ ವಿವಿಧ ವಸ್ತುಸಂಗ್ರಹಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲಾಗಿದೆ - ಹರ್ಷತ್ ಮಾತಾ ದೇವಾಲಯದೊಂದಿಗೆ, ಮತ್ತು ಈ ತುಣುಕುಗಳು ಬಲವಾದ ಶಾಕ್ತ ಮತ್ತು ಶೈವ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತವೆ ಎಂದು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿದರು. ರೀಟ್ಜ್ ಪ್ರಕಾರ, ಇದು ಆಶ್ಚರ್ಯವೇನಿಲ್ಲ, ಏಕೆಂದರೆ ದುರ್ಗಾ ಮತ್ತು ಪಾರ್ವತಿ (ಶಿವನ ಹೆಂಡತಿ) ಒಂದೇ ದೇವತೆಯ ವಿಭಿನ್ನ ಅಂಶಗಳೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. [೮] ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿರುವ ವೈಷ್ಣವ ಶಿಲ್ಪಗಳು "ಅಧೀನ ಸ್ಥಾನವನ್ನು" ಹೊಂದಿವೆ, ಮತ್ತು ದೇವಾಲಯದ ಪಂಥೀಯ ಸಂಬಂಧದ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವುದೇ ತೀರ್ಮಾನಗಳನ್ನು ಮಾಡಲು ಬಳಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ರೀಟ್ಜ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಪ್ರಕಾರ, ಪಂಚಾಯತ ದೇವಾಲಯಗಳು ಸಮನ್ವಯತೆಯಿಂದ ಕೂಡಿರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಶಾಕ್ತ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ವೈಷ್ಣವ ಅಥವಾ ಶೈವ ಶಿಲ್ಪಗಳನ್ನು ಕಾಣುವುದರಲ್ಲಿ ಆಶ್ಚರ್ಯವೇನಿಲ್ಲ. [೬]
ರೀಟ್ಜ್ ಪ್ರಕಾರ, ಚಾಂದ್ ಬಾವೊರಿ ಕಾಂಪೌಂಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಪತ್ತೆಯಾದ ದುರ್ಗಾ ಶಿಲ್ಪದ ಎರಡು ತುಣುಕುಗಳು ಮೂಲ ದೇವಾಲಯದ ಮುಖ್ಯ ವಿಗ್ರಹಕ್ಕೆ ಸೇರಿರಬಹುದು. ಈ ಶಿಲ್ಪವು ೧.೫ ಮೀಟರ್(೪ ಫೀಟು ೧೧ಇಂಚು) ದುರ್ಗೆಯ ಮಹಿಷಾಸುರ-ಮರ್ದಿನಿ ( ಎಮ್ಮೆ ರಾಕ್ಷಸನ ಕೊಲೆಗಾರ) ರೂಪದಲ್ಲಿ ಎತ್ತರದ ಪ್ರತಿಮೆ. ದೊಡ್ಡ ತುಣುಕು ದುರ್ಗೆಯ ಮುಂಡದ ಕೆಳಗಿನ ಭಾಗವನ್ನು ಅವಳ ಎಡಗಾಲು, ಅವಳ ವಾಹನ ಸಿಂಹ , ಪುರುಷ ಪರಿಚಾರಕ ಮತ್ತು ಶಿರಚ್ಛೇದಿತ ಎಮ್ಮೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಚಿಕ್ಕ ಭಾಗವು ಬಹು-ಕೈಗಳ ದುರ್ಗೆಯ ಆರು ಬಲಗೈಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಒಂದು ತೋಳು ಬತ್ತಳಿಕೆಯಿಂದ ಬಾಣವನ್ನು ಎಳೆಯುತ್ತದೆ. ಇದು ಕಮಲದ ಎಲೆಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪ್ರಭಾವಲಯದ ಅವಶೇಷಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಎರಡು ಗಂಧರ್ವರನ್ನು (ಸ್ವರ್ಗದ ಜೀವಿಗಳು) ಸಹ ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. [೫] ಅಖಂಡ ಶಿಲ್ಪವು ಓಸಿಯನ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಪಿಪಾಲಾ -ದೇವಿ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿನ ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ಹೋಲುತ್ತದೆ ಎಂದು ರೀಟ್ಜ್ ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಹರ್ಷತ್ ಮಾತಾ ದೇವಾಲಯದಂತೆಯೇ, ಮೈಸ್ಟರ್‌ನಿಂದ ೮೦೦-೮೨೫ ಸಿ‍ಇ ಯ ದಿನಾಂಕವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. [೯]
ಬಿಲ್ಡರ್[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ರೀಟ್ಜ್ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಪ್ರಕಾರ ಮೂಲ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದವರು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. [೧೦] [೧೧] ಅಗ್ರವಾಲಾ ಪ್ರಕಾರ, ಶಿಲ್ಪಗಳು ಆರಂಭಿಕ ಗುರ್ಜರ-ಪ್ರತಿಹಾರ ಕಲೆಯ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳಾಗಿವೆ. [೧೨] ತನ್ನ ಗುರ್ಜರ-ಪ್ರತಿಹಾರದ ಅಧಿಪತಿಯ (ಬಹುಶಃ ಎರಡನೇ ನಾಗಭಟ ) ಬೆಂಬಲದೊಂದಿಗೆ ಸ್ಥಳೀಯ ಚಹಮಾನ ರಾಜಕುಮಾರನ (ಬಹುಶಃ ಒಂದನೇ ಗುವಾಕ ) ಆಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ . ಶಾಕಂಭರಿ - ಚಾಹಮಾನರ ಬೋಧನಾ ದೇವತೆ - ದುರ್ಗೆಯ ಒಂದು ರೂಪವೆಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಭಗವತಿ ಬಾರಾ ತಾಮ್ರ ಫಲಕದ ಶಾಸನವು ಭಗವತಿ (ದೇವತೆಯ ಇನ್ನೊಂದು ರೂಪ) ಎರಡನೇ ನಾಗಭಟರ ಬೋಧನಾ ದೇವತೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಎಂದು ಅವರು ಗಮನಿಸುತ್ತಾರೆ. [೧೩] ಸಾಕಷ್ಟು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಮಾಹಿತಿಯ ಕೊರತೆಯು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಆಡಳಿತಗಾರನಿಗೆ ದೇವಾಲಯದ ಆರೋಪವನ್ನು ಖಚಿತವಾಗಿ ತಡೆಯುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅಥರ್ಟನ್ ಗಮನಿಸುತ್ತಾನೆ, [೧] ಆದರೆ ಗುರ್ಜರ-ಪ್ರತಿಹಾರರ ಹಾಗೂ ಚಾಹಮಾನರೂ - ದೇವಾಲಯದ ಪೋಷಕರಲ್ಲ. ಜೊತೆಗೆ ಎರಡನೇ ನಾಗಭಟ ಒಬ್ಬ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಅಭ್ಯರ್ಥಿ. [೧೪]
ಆಧುನಿಕ ಇತಿಹಾಸ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
೨೦ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ, ಗರ್ಭಗುಡಿಯಲ್ಲಿ ದುರ್ಗಾ ವಿಗ್ರಹವಿತ್ತು, ಅದನ್ನು ಕಳವು ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಈಗ ಹರ್ಷತ್-ಮಾತಾ ಎಂದು ಪೂಜಿಸುವ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ದೇವಿಯ ವಿಗ್ರಹದಿಂದ ಬದಲಾಯಿಸಲಾಯಿತು. [೧೫]
ದೇವಾಲಯವು ಧಾರ್ಮಿಕ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿದಿದೆ; ಇದು ೨೮ ನವೆಂಬರ್ ೧೯೫೧ ದಿನಾಂಕದ ೧೯೫೧ [೧೬] ಕಾಯಿದೆ ಸಂಖ್ಯೆ LXXI ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಆರ್ಕಿಯಾಲಾಜಿಕಲ್ ಸರ್ವೆ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾದಿಂದ ಕೆತ್ತಲಾಗಿದೆ.
ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
_Harshat_Mata_ki_Mandir_--_img_13.jpg)
ಮೂಲ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಪಂಚಾಯನ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ. ಇದು ನಾಲ್ಕು ಉಪ ದೇವಾಲಯಗಳಿಂದ ಆವೃತವಾದ ಮುಖ್ಯ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. [೫] ಮುಖ್ಯ ದೇಗುಲದ ಭಾಗಗಳು ಮತ್ತು ಸ್ತಂಭಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ತೆರೆದ ಮಂಟಪದ ಕೆಳಭಾಗವು ಈಗ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿದೆ ಮತ್ತು ಹಲವಾರು ಶತಮಾನಗಳಿಂದ ಅವುಗಳನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಛಾವಣಿ-ಗುಮ್ಮಟಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ. ವೇದಿಕೆಯ ಬಹುಪಾಲು ಉಳಿದುಕೊಂಡಿದೆ ಮತ್ತು ಮೂಲ ರಚನೆಯಿಂದ ಕೆತ್ತಿದ ಕಲ್ಲುಗಳು ಅದರ ಸುತ್ತಲೂ ಇವೆ. ಆದರೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಶಿಲ್ಪಗಳನ್ನು ರಾಜಸ್ಥಾನದ ಅಂಬರ್ ಮತ್ತು ಜೈಪುರದ ಸೆಂಟ್ರಲ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂನಲ್ಲಿನ ವಸ್ತುಸಂಗ್ರಹಾಲಯಗಳಿಗೆ ತೆಗೆದುಹಾಕಲಾಗಿದೆ. [೧೭]
ದೇವಾಲಯದ ಪ್ರವೇಶದ್ವಾರವು ಪೂರ್ವಕ್ಕೆ, ಉದಯಿಸುವ ಸೂರ್ಯನ ಕಡೆಗೆ ಮುಖಮಾಡಿದೆ. ದೇವಾಲಯದ ಸಂಕೀರ್ಣವನ್ನು ಎರಡು ವಿಶಾಲವಾದ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳ ಟೆರೇಸ್‌ಗಳ ಮೇಲೆ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ ( ಜಗತಿ ), ಇದು ಮೂಲತಃ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿತ್ತು ಮತ್ತು ಈಗ ಭಾಗಶಃ ನಾಶವಾಗಿದೆ. ಕೆಳಗಿನ ಟೆರೇಸ್‌ನ ಗಡಿಯು ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಸರಳವಾದ ಅಡಿಪಾಯ ಮತ್ತು ಬೇಸ್ ಮೋಲ್ಡಿಂಗ್‌ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ( ವೇಡಿಬಂಧ ). ಇದು ಮೇಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಅಲಂಕಾರಿಕ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಎರಡು ಸಣ್ಣ ದೇವಾಲಯಗಳ ಅವಶೇಷಗಳು ಪ್ರವೇಶ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದೆ. ಮೇಲಿನ ಟೆರೇಸ್ ಹೆಚ್ಚು ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ, ಆದರೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನಾಶವಾಗಿದೆ. ಅಖಂಡವಾಗಿ ಉಳಿದಿರುವ ಏಕೈಕ ಚಿತ್ರವೆಂದರೆ ನರಸಿಂಹನ ಸುತ್ತಲೂ ಇರುವ ಯೋಧರದ್ದು. [೧]
ನಾಲ್ಕು ಅಧೀನ ದೇಗುಲಗಳು ಮೇಲಿನ ತಾರಸಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದಿರಬಹುದು. [೫] ಫ್ರಾಂಕ್ ರೀಟ್ಜ್, ದೇವಾಲಯದ ಮುಖ್ಯ ವಿಗ್ರಹವು ಯಾವಾಗಲೂ ದುರ್ಗೆಯದ್ದಾಗಿತ್ತು ಎಂದು ನಂಬುತ್ತಾರೆ. ನಾಲ್ಕು ಉಪ ದೇವಾಲಯಗಳು ಸೂರ್ಯ (ವಾಯುಯ-ಪಶ್ಚಿಮ ಮೂಲೆ), ಗಣೇಶ (ಈಶಾನ್ಯ ಮೂಲೆ), ಕಾರ್ತಿಕೇಯ (ದಕ್ಷಿಣ- ಪೂರ್ವ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ), ಮತ್ತು ಲಕ್ಷ್ಮಿ-ನಾರಾಯಣ ಅಥವಾ ಉಮಾ-ಮಹೇಶ್ವರ (ನೈಋತ್ಯ-ಪಶ್ಚಿಮ). ರೀಟ್ಜ್‌ನ ಸಿದ್ಧಾಂತವು ಇತರ ಸಮಕಾಲೀನ ಮತ್ತು ಸಮಕಾಲೀನ ದೇವಾಲಯಗಳ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ. ಜೊತೆಗೆ ಚಾಂದ್ ಬಾವೊರಿ ಕಾಂಪೌಂಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಅಥವಾ ವಿವಿಧ ವಸ್ತುಸಂಗ್ರಹಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲಾಗಿರುವ ವಿವಿಧ ತುಣುಕುಗಳ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ. [೧೮]
-
ಪ್ರವೇಶ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳು -
ಗರ್ಭಗೃಹದ ಸುತ್ತ ಮುಖ್ಯ ಗುಮ್ಮಟ -
ಗರ್ಭಗುಡಿಯಲ್ಲಿ ಹರ್ಷತ್ ಮಾತೆಯ ಚಿತ್ರ -
ಮೇಲಿನ ತಾರಸಿಯಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲಿನ ಕೆತ್ತನೆಗಳು
.jpg)
.jpg)
ಎರಡು ಟೆರೇಸ್‌ಗಳ ಮೇಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿರುವ ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ( ಮಂಚ ) ಮುಖ್ಯ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ. ವೇದಿಕೆಯು ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆಯ ಮಾರ್ಗದಿಂದ ( ಸಂಧರ ) ಸುತ್ತುವರಿದಿದೆ. ಇದನ್ನು ಕಂಬದ ಮುಖಮಂಟಪಕ್ಕೆ ( ಗುಢಮಂಡಪ ) ಸಂಪರ್ಕಿಸಲಾಗಿದೆ. ಮೂಲ ಮಾರ್ಗ ಮತ್ತು ಮುಖಮಂಟಪವನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಮರುನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. [೧] ವೇದಿಕೆಯು ಕಾಮುಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. [೧೯] ಇದು ರಾಜಮನೆತನದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಅವನ ಸಂಗಾತಿಗಳ ನಡುವಿನ ಮುಖಾಮುಖಿಯ ಚಿತ್ರಣವಾಗಿದೆ. [೪] ಕಲಾ ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಸಿಂಥಿಯಾ ಪ್ಯಾಕರ್ಟ್ ಅಥರ್ಟನ್ (೧೯೯೫) ಪ್ರಕಾರ, ಇವುಗಳು ದೇವಾಲಯದ ರಾಜಮನೆತನದ ಪೋಷಕನ ಆದರ್ಶೀಕರಿಸಿದ ಚಿತ್ರಣವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ವಿಷ್ಣುವಿನ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ, ಹೀಗಾಗಿ ದೈವಿಕ ರಾಜತ್ವದ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಬಲಪಡಿಸುತ್ತದೆ. [೨೦] ಪಕ್ಕದ ಚಾಂದ್ ಬಾವೊರಿ ಮೆಟ್ಟಿಲುಬಾವಿಯ ಕಾಂಪೌಂಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಹಲವಾರು ಶಿಲ್ಪದ ತುಣುಕುಗಳು; ಈ ತುಣುಕುಗಳ ಸ್ವರೂಪ ಮತ್ತು ಆಯಾಮಗಳು ಅವುಗಳನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಬೇಸ್ ಮೋಲ್ಡಿಂಗ್‌ಗಳಿಗೆ ಜೋಡಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಬಹುಪಾಲು ತುಣುಕುಗಳು ಶೈವ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿವೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಅರ್ಧನಾರೀಶ್ವರ, ಅವನ ಹೆಂಡತಿ ಪಾರ್ವತಿ, ಅವರ ಮಗ ಕಾರ್ತ್ತಿಕೇಯ ಮತ್ತು ಶಿವನ ಬುಲ್ ನಂದಿ ಮುಂತಾದ ವಿವಿಧ ರೂಪಗಳಲ್ಲಿ ಶಿವನ ಚಿತ್ರಗಳಿವೆ. [೧೯] ದೇವಾಲಯದ ಸಂಕೀರ್ಣದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಶೈವ ದೇವಾಲಯವು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಪುರಾವೆಗಳಿಲ್ಲ. [೨೧] ಹರ್ಷತ್ ಮಾತಾ ದೇವಾಲಯವು ಈಗ ದೇವಿ ದೇಗುಲವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಮೂಲತಃ ವೈಷ್ಣವ ದೇವಾಲಯವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಸಿದ್ಧಾಂತಿಸಲಾಗಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಈ ತುಣುಕುಗಳ ಪ್ರತಿಮಾಶಾಸ್ತ್ರದ ಮಹತ್ವವು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿಲ್ಲ. [೧೯]
- ಶಿಲ್ಪಗಳು ಮತ್ತು ಅಲಂಕಾರಿಕ ಲಕ್ಷಣಗಳು
-
ದೇವತೆ -
ದೇವತೆ -
ಬಿಲ್ಲು ಮತ್ತು ಬಾಣವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಮನುಷ್ಯ -
ಕುಳಿತಿರುವ ದೇವತೆ -
ಕೆತ್ತಿದ ಹೂವಿನ ಶಿಲ್ಪ -
ಕ್ರೇಟೆಡ್ ದಿಬ್ಬ -
ಕೆತ್ತಿದ ಚಪ್ಪಡಿಗಳು -
ಕಂಬ -
ಕೆತ್ತಿದ ನವಿಲು ಶಿಲ್ಪ -
ಕಾಮುಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು
.jpg)
.jpg)
.jpg)
ಮೂಲ ಮುಖ್ಯ ದೇಗುಲವು ಸೂಪರ್‌ಸ್ಟ್ರಕ್ಚರ್ (ಶಿಖರ) ಗೋಪುರದೊಂದಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಎತ್ತರವಾಗಿತ್ತು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಸೂಪರ್‌ಸ್ಟ್ರಕ್ಚರ್ ನಾಶವಾಯಿತು ಮತ್ತು ನಂತರ ಸರಳವಾದ ಗುಮ್ಮಟದೊಂದಿಗೆ ಮರುನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು. ದೇವಾಲಯದ ಗೋಡೆಗಳ ಮೇಲಿನ ಶಿಲ್ಪಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಳೆದುಹೋಗಿವೆ: ಉಳಿದಿರುವ ಶಿಲ್ಪಗಳಲ್ಲಿ ವಿಷ್ಣು, ಅವನ ವಾಹನ - ಗರುಡ, ಬಲರಾಮ, ಅಪ್ಸರಸ್ (ಆಕಾಶದ ಮಹಿಳೆ), ವ್ಯಾಲ (ಲಿಯೋಗ್ರಿಫ್), ಅಗ್ನಿ, ನಾಲ್ಕು ತೋಳುಗಳ ಶಿವನಂತೆ ಕುಳಿತಿರುವ ಪುರುಷನ ಶಿಲ್ಪಗಳು ಸೇರಿವೆ. ಮಕರ (ಪೌರಾಣಿಕ ಸಮುದ್ರ ಜೀವಿ) ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿರುವ ಪುರುಷ, ಮಂಡಿಯೂರಿ ಕುಳಿತಿರುವ ಪುರುಷ ನಾಲ್ವರು ಮಹಿಳಾ ಪರಿಚಾರಕರು, ನೃತ್ಯಗಾರರು ಮತ್ತು ಸಂಗೀತಗಾರರಿಂದ ಪಾದವನ್ನು ಮಸಾಜ್ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
ಕಲಾ ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಸಿಂಥಿಯಾ ಪ್ಯಾಕರ್ಟ್ ಅಥರ್ಟನ್ ಪ್ರಕಾರ, ಈ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಪಂಚರಾತ್ರ ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಿದಂತೆ ವಿಷ್ಣು ಪೂಜೆಯನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿ ವಿವರಿಸಬಹುದು. ಈ ಪಠ್ಯಗಳು ವಿಷ್ಣುವಿನ ಅತ್ಯುನ್ನತ ರೂಪವಾದ ವಾಸುದೇವನಿಂದ ಅನುಕ್ರಮವಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮುವ ವಿವಿಧ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ನಿರೂಪಿಸುತ್ತವೆ. ಅವನ ಸಹೋದರ ಸಂಕರ್ಷಣ (ಬಲರಾಮ) ವಾಸುದೇವನಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತಾನೆ. ಅವನ ಮಗ ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನನು ಬಲರಾಮನಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತಾನೆ. ಮತ್ತು ಅವನ ಮೊಮ್ಮಗ ಅನಿರುದ್ಧ ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನನಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತಾನೆ.
ದೇವಾಲಯದ ಒಳ ರಚನೆಯು ಪಂಚರಥ ಗರ್ಭಗುಡಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ( ಗರ್ಭಗೃಹ ): ಇದು ಮೂಲ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದ ಹರ್ಷತ್ ಮಾತೆಯ ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. [೧]
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
- ↑ ೧.೦ ೧.೧ ೧.೨ ೧.೩ ೧.೪ Cynthia Packert Atherton 1995, p. 202.
- ↑ ೨.೦ ೨.೧ Chandramani Singh, ed. (2002). Protected Monuments of Rajasthan. Jawahar Kala Kendra. pp. 176–177. ISBN 978-81-86782-60-6.
- ↑ Cynthia Packert Atherton 1997, p. 64.
- ↑ ೪.೦ ೪.೧ Cynthia Packert Atherton 1995, p. 201.
- ↑ ೫.೦ ೫.೧ ೫.೨ ೫.೩ Falk Reitz 1993, p. 645.
- ↑ ೬.೦ ೬.೧ Falk Reitz 1993, p. 652.
- ↑ Cynthia Packert Atherton 1995, p. 207.
- ↑ Falk Reitz 1993, p. 649.
- ↑ Falk Reitz 1993, pp. 645–646.
- ↑ Hamendar Bhisham Pal (1969). The Temples of Rajasthan. Prakash. p. 83.
The construction of ancient temple of Harshatmata situated at a small village of Abaneri or Abhanagari, four miles from Bandikui Railway Station in Jaipur district has been ascribed to the 9th century. The builder of this temple is unknown...
- ↑ Rajani Mishra (1989). Brahmā-worship, tradition and iconography. Kanishka. p. 43. ISBN 9788185475219.
In the 9th century A.D. the Harshamata temple was constructed at Abaneri and the builder of that temple is unknown.
- ↑ R. C. Agrawala (1970). "A Pratihāra Lintel in the National Museum, New Delhi". East and West. Istituto Italiano per l'Africa e l'Oriente (IsIAO). 20 (1/2): 117–119. JSTOR 29755504.
- ↑ Falk Reitz 1993, pp. 652–653.
- ↑ Cynthia Packert Atherton 1995, pp. 235–236.
- ↑ Rajendra Yadav (2006). Sculptural art of Abaneri: a paradigm. Jawahar Kala Kendra / Literary Circle. p. 5. ISBN 9788181820297.
The ancient ruined temple is popularly known as Harshatmata-ka-Mandir, after the enshrined deity Durga. It was worshiped as Harshatmata which was stolen few decades ago but later in spite of Durga, an image of Lakshmi was installed in the sanctum which is under worship and now it is called as Harshatmata.
- ↑ "Harsat Mata ka Mandir". Archaeological Survey of India Jaipur Circle. Retrieved 29 September 2019.
- ↑ George Michell 1990, p. 273.
- ↑ Falk Reitz 1993, p. 648.
- ↑ ೧೯.೦ ೧೯.೧ ೧೯.೨ Cynthia Packert Atherton 1995, p. 203.
- ↑ Cynthia Packert Atherton 1995, p. 212.
- ↑ Cynthia Packert Atherton 1995, p. 211.
ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
Media related to Harṣat Mātā ka Mandir at Wikimedia Commons