ಜಲ ಚಕ್ರ

ಜಲ ಚಕ್ರ

ಜಲಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಚಕ್ರ ಅಥವಾ H₂O ಚಕ್ರ ಎಂದೂ ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಜಲಚಕ್ರವು ಭೂಮಿಯ ಹೊರಮೈ ಮೇಲೆ ಕೆಳಕ್ಕೂ ಮತ್ತು ಮೇಲಕ್ಕೂ ನಡೆಯುವ ನೀರಿನ ನಿರಂತರ ಚಲನೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಜಲಚಕ್ರದ ವಿವಿಧ ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ನೀರು ದ್ರವ, ಅನಿಲ ಮತ್ತು ಹಿಮದ (ಘನ) ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಬದಲಾವಣೆಯಾಗಬಹುದು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ನೀರಿನ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸಮತೋಲನವು ಬಹುಕಾಲದಿಂದಲೂ ಉತ್ತಮವಾದ ಸ್ಥಿರತೆಯಿಂದಿದ್ದು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ನೀರಿನ ಅಣುಗಳೂ ಸಹ ವಾತಾವರಣದ ಒಳಗೆ ಬರುತ್ತಿರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಹೊರಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ನದಿಯಿಂದ ಸಮುದ್ರಕ್ಕೆ ಅಥವಾ ಸಮುದ್ರದಿಂದ ವಾತಾವರಣಕ್ಕೆ ಚಲಿಸುವಂತೆ, ನೀರು ಒಂದು ಜಲಾಶಯದಿಂದ ಇನ್ನೊಂದಕ್ಕೆ ಬಾಷ್ಪೀಕರಣ, ಘನೀಕರಣ, ಅವಕ್ಷೇಪನ, ಒಳಹರಡುವಿಕೆ, ಹರಿಯುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಉಪ ಮೇಲ್ಮೈ ಹರಿಯುವಿಕೆಯೇ ಮೊದಲಾದ ಭೌತಿಕ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳಿಂದ ಚಲಿಸುತ್ತವೆ. ಹೀಗೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ನೀರು ದ್ರವ, ಘನ ಮತ್ತು ಅನಿಲ ಎಂಬ ವಿಭಿನ್ನ ಸ್ಥಿತಿಗಳ ಮೂಲಕ ಸಾಗುತ್ತದೆ.

ಜಲಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಚಕ್ರವು ವಾತಾವರಣದ ಉಷ್ಣತೆಯಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನುಂಟು ಮಾಡಬಲ್ಲ ಶಾಖ ಶಕ್ತಿಯ ವಿನಿಮಯವನ್ನೂ ಕೂಡಾ ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ನಿದರ್ಶನವೆಂದರೆ, ಬಾಷ್ಪೀಕರಣ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ನೀರು ತನ್ನ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲ ವಾತಾವರಣದಿಂದ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆದು ಪರಿಸರವನ್ನು ತಂಪಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿಯಾಗಿ, ಘನೀಕರಣ ಅಥವಾ ದ್ರವೀಕರಣ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ನೀರು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳಿಸಿ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಬೆಚ್ಚಗಾಗಿಸುತ್ತದೆ.

ಜಲಚಕ್ರವು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಜೀವ ಹಾಗೂ ಪರಿಸರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಗಮನಾರ್ಹ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಬೀರುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಜಲಾಶಯದಲ್ಲಿರುವ ನೀರು ಸಹ ಅತೀ ಮುಖ್ಯ ಪಾತ್ರವಹಿಸುವುದರಿಂದ, ನಮ್ಮ ಗ್ರಹದಲ್ಲಿ ನೀರು ಕಂಡುಬರುವಲ್ಲಿ ಜಲಚಕ್ರವು ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಹತ್ವವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಜಲಾಶಯದಿಂದ ಇನ್ನೊಂದು ಜಲಾಶಯಕ್ಕೆ ನೀರನ್ನು ವರ್ಗಾಯಿಸುವುದರಿಂದ ಜಲಚಕ್ರವು ನೀರನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸುತ್ತದೆ, ಭೂಮಿಯನ್ನು ಶುದ್ಧ ನೀರಿನಿಂದ ಪುನಃ ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಖನಿಜಾಂಶಗಳನ್ನು ವಿಶ್ವದ ಎಲ್ಲಾ ಭಾಗಗಳಿಗೆ ಸಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಮಣ್ಣಿನ ಸವೆತ, ಸಂಚಯ ಅಥವಾ ನಿಕ್ಷೇಪಗಲಂತಹ ಭೂವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಪುನಃ ರೂಪಿಸುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ಇದು ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ, ಜಲಚಕ್ರವು ಶಾಖಾಂಶ ವಿನಿಮಯದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಇದು ಹವಾಮಾನದ ಮೇಲೆಯೂ ತನ್ನ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಬೀರುತ್ತದೆ.

ವಿವರಣೆ

ಜಲಚಕ್ರವನ್ನು ನಡೆಸುವ ಸೂರ್ಯ ಸಾಗರ ಮತ್ತು ಸಮುದ್ರಗಳಲ್ಲಿನ ನೀರನ್ನು ಬಿಸಿಯಾಗಿಸುತ್ತಾನೆ. ನೀರು ಬಾಷ್ಪೀರಣಗೊಂಡು ನೀರಾವಿಯಾಗಿ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಹಿಮಗಡ್ಡೆ ಮತ್ತು ಮಂಜು ಉತ್ಪನನಗೊಂಡು ನೇರವಾಗಿ ನೀರಾವಿಯಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಬಾಷ್ಪವಿಸರ್ಜನೆಯು ಸಸ್ಯಗಳಿಂದ ವಿಸರ್ಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟು ಮತ್ತು ಮಣ್ಣಿನಿಂದ ಬಾಷ್ಪೀಕರಣಗೊಂಡ ನೀರು. ಗಾಳಿಯ ಪ್ರವಾಹಗಳಲ್ಲಿನ ವೇಗವು ಆವಿಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಉಷ್ಣತೆಯಿರುವ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಕೊಂಡೊಯ್ದು ಅಲ್ಲಿ ಅದು ಘನೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟು ಮೋಡವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆ ಹೊಂದುತ್ತದೆ. ಗಾಳಿಯ ಪ್ರವಾಹಗಳು ನೀರಾವಿಯನ್ನು ಭೂಮಂಡಲದುದ್ದಕ್ಕೂ ಸಾಗಿಸುತ್ತವೆ, ಮೋಡದ ಕಣಗಳು ಘರ್ಷಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ, ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅವಕ್ಷೇಪನಗೊಂಡು ಆಕಾಶದಿಂದ ಕೆಳಕ್ಕೆ ಬೀಳುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ಅವಕ್ಷೇಪನಗಳು ಮಂಜು ಅಥವಾ ಆಲಿಕಲ್ಲಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಗೆಡ್ಡೆ ಕಟ್ಟಿದ ನೀರನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುವ ಹಿಮಶಿಖರವಾಗಿ ಮತ್ತು ಹಿಮನದಿಯಾಗಿ ಶೇಖರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಜಲಪಾತಗಳು ಮತ್ತೆ ಸಾಗರವನ್ನು ಸೇರುತ್ತವೆ ಅಥವಾ ಭೂಮಿಯ ಹೊರಮೈ ಮೇಲೆ ನೀರಾಗಿ ಹರಿದು ಹೋಗುವಂತಹ ಮಳೆಯಾಗಿ ಭೂಮಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತವೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ನೀರು ಸಮುದ್ರಕ್ಕೆ ಅಥವಾ ಭೂಭಾಗಕ್ಕೆ ಮಳೆಯಾಗಿ ಸುರಿಯುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಹರಿದು ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚುವರಿ ನೀರಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ಒಂದು ಭಾಗವು ಭೂಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿರುವ ಕಣಿವೆಗಳಲ್ಲಿ ಹರಿಯುವ ನದಿಗಳನ್ನು ಸೇರುತ್ತವೆ, ಈ ಹರಿವು ನೀರನ್ನು ಸಾಗರದತ್ತ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚುವರಿ ನೀರು ಮತ್ತು ಅಂತರ್ಜಲವು ಕೆರೆಗಳಲ್ಲಿನ ಸಿಹಿನೀರಿನಂತೆ ಸಂಗ್ರಹಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ನೀರಿನ ಪ್ರಮಾಣವು ನದಿಗಳನ್ನು ಸೇರುವುದಿಲ್ಲ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣವು ನೀರಿನ ಒಳಹರಡುವಿಕೆಯ ಮೂಲಕ ಮಣ್ಣಿನೊಳಗೆ ಹೀರಿಕೊಳ್ಳಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದ ನೀರು ಭೂಮಿಯ ಆಳಕ್ಕೆ ಇಳಿದು ದೀರ್ಘಕಾಲದವರೆಗೆ ಸಿಹಿನೀರನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿಡಬಲ್ಲ ಜಲಕುಹರಗಳನ್ನು ಪುನಃ ಭರ್ತಿಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಪ್ರಮಾಣದ ನೀರು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲ್ಪದರದ ಸಮೀಪದಲ್ಲೇ ಸಂಗ್ರಹಗೊಂಡು ಅಂತರ್ಜಲ ಹೊರಸೂಸಿದ ನೀರಿನಂತೆ ಬಾಹ್ಯಜಲವಾಗಿ (ಮತ್ತು ಸಾಗರದ) ಜಿನುಗುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ಅಂತರ್ಜಲವು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲ್ಮೈ ಮೇಲೆ ಬಿರುಕುಗಳನ್ನು ಕಂಡು ಅದರ ಮೂಲಕ ಸಿಹಿನೀರಿನ ಬುಗ್ಗೆಗಳಂತೆ ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತದೆ. ಸಮಯಾನಂತರ, ನೀರು ಮತ್ತೆ ಜಲಚಕ್ರ ಆರಂಭಗೊಳ್ಳುವ ಸಾಗರಕ್ಕೇ ಮರಳುತ್ತದೆ.

ವಿಭಿನ್ನ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳು

ಕೆಳಗೆ ಬೀಳುವಿಕೆ

ಭೂಮಿಯ ಮೇಲ್ಮೈಗೆ ಬೀಳುವ ಸಾಂದ್ರೀಕರಿಸಿದ ನೀರಿನ ಆವಿ. ಮಳೆಯಾಗಿ ಬಹುತೇಕ ಕೆಳಗೆ ಬೀಳುವಿಕೆ ಆಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಹಿಮ, ಆಲಿಕಲ್ಲು, ಮಂಜಿನ ಹನಿಹನಿಯಾಗಿ ಬೀಳುವಿಕೆ, graupel, ಹಾಗೂ ಹಿಮವರ್ಷಾಪಾತ ಕೂಡ ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಸರಿಸಮಾರು 505,000 km³ (121,000 cu mi) ರಷ್ಟು ಕೆಳಗೆ ಬೀಳುವಿಕೆಯಾಗಿ ನೀರು ಕೆಳಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದೆ, 398,000 km³ (95,000 cu mi) ರಷ್ಟು ಸಮುದ್ರಗಳ ಮೇಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಮೇಲ್ಛಾವಣಿ ಪ್ರತಿಬಂಧ

ಗಿಡಗಳ ಎಲೆಗೊಂಚಲುಗಳಿಂದ ಪ್ರತಿಬಂಧಿತ ಕೆಳಗೆ ಬೀಳುವಿಕೆಯ ಜಲ ಭೂಮಿಗೆ ಬೀಳುವ ಬದಲು ಸಂಭಾವ್ಯವಾಗಿ ವಾಯುಮಂಡಲಕ್ಕೆ ಮರಳಿ ಆವಿಯಾಗುತ್ತದೆ.

ಹಿಮ ಕರಗುವುದು

ಹಿಮ ಕರಗುವುದರಿಂದ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾದ ತುಂಬಿ ತುಳುಕುವಿಕೆ.

ತುಂಬಿ ತುಳುಕು

ಜಲ ಭೂಭಾಗದಾದ್ಯಂತ ಚಲಿಸುವ ವೈವಿಧ್ಯ ಬಗೆಗಳು. ಇದು ಮೇಲ್ಮೈ ತುಂಬಿ ತುಳುಕು ಹಾಗೂ ಕಾಲುವೆ ತುಂಬಿ ತುಳುಕು ಎರಡನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಇದು ಹರಿದಂತೆ, ಜಲ ಭೂಮಿಯೊಳಾಗೆ ಜಿನುಗಬಹುದು, ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಆವಿಯಾಗಬಹುದು, ತಳಗಳಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಜಲಾಶಯಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹವಾಗಬಹುದು, ಅಥವಾ ಬೇಸಾಯಕ್ಕಾಗಿ ಅಥವಾ ಇತರ ಮಾನವ ಬಳಕೆಗಳಿಗೆ ಸೆಳೆಯಲಾಗಬಹುದು.

ಅಂತರ್ವ್ಯಾಪಕತೆ

ಭೂಮಿಯ ಮೇಲ್ಮೈಯಿಂದ ಭೂಮಿಗೆ ಜಲದ ಹರಿವು. ಒಮ್ಮೆ ಅಂತರ್ವ್ಯಾಪಕವಾದರೆ, ಜಲ ಮಣ್ಣು ತೇವ ಅಥವಾ ಭೂಜಲವಾಗುತ್ತದೆ.

ಮೇಲ್ಮೈಯ ಕೆಳಗಿನ ಹರಿವು

ಭೂಮಿಯ ಕೆಳಭಾಗದ ಜಲದ ಹರಿವು ವ್ಯಾಡೊಸ್ ವಲಯ ಹಾಗೂ ಆಕ್ವಿಫರ್‌ಗಳಲ್ಲಿ. ಮೇಲ್ಮೈಯ ಕೆಳಗಿನ ಜಲ ಮೇಲ್ಮೈಗೆ ಮರಳಬಹುದು (ಉದಾಹರಣೆ. ನೀರಿನ ಬುಗ್ಗೆಯಾಗಿ ಅಥವಾ ಪಂಪ್ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ) ಅಥವಾ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಸಮುದ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಜಿನುಗುವುದರಿಂದ. ಜಿನುಗುವ ಸ್ಥಾನದ ಬದಲು ಔನತ್ಯಯ ಕೆಳಗಿನ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲ್ಮೈಗೆ ಜಲ ಮರಳುತ್ತದೆ, ಇದು ಗುರುತ್ವಾಕರ್ಷಣೆಯ ಪ್ರಭಾವ ಅಥವಾ ಗುರುತ್ವಾಕರ್ಷಣೆಯಿಂದ ಆಕರ್ಷಿಸಿದ ಒತ್ತಡದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಆಗುತ್ತದೆ. ಭೂಜಲ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಚಲಿಸುವ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯನ್ನು ತೋರುತ್ತದೆ, ಹಾಗೂ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಪುನಃ ಭರ್ತಿ ಆಗುತ್ತದೆ, ಹೀಗೆ ಅದು ಆಕ್ವಿಫರ್‌‌ಗಳಲ್ಲಿ ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಉಳಿಯಬಹುದು.

ಬಾಷ್ಪೀಕರಣ (ಆವಿಯಾಗುವಿಕೆ)

ಜಲ ಭೂಮಿಯಿಂದ ಅಥವಾ ಜಲದ ಕಾಯಗಳಿಂದ ಮೇಲಿರುವ ವಾಯು ಮಂಡಲಕ್ಕೆ ಚಲಿಸುವಾಗ ಆಗುವ ಜಲದಿಂದ ಅನಿಲದ ಹಂತಗಳ ಜಲದ ಪರಿವರ್ತನೆ. ಆವಿಯಾಗುವಿಕೆ ಶಕ್ತಿಯ ಮೂಲ ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ಸೂರ್ಯನ ಪ್ರಸರಣ. ಆವಿಯಾಗುವಿಕೆ ಹಲವು ಬಾರಿ ಅಂತರ್ಗತವಾಗಿ ಗಿಡಗಳಿಂದ ಸ್ವೇದನ ವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ, ಹೇಗಿದ್ದರೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಅವುಗಳನ್ನು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಇವ್ಯಾಪೊಟ್ರಾನ್ಸ್‌ಪಿರೇಷನ್ ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಒಟ್ಟು ವಾರ್ಷಿಕ ಇವ್ಯಾಪೊಟ್ರಾನ್ಸ್‌ಪಿರೇಷನ್ ಸರಿಸುಮಾರು ಜಲದ 505,000 km³ (121,000 cu mi) ಆಗಿ ಮೊತ್ತವಾಗುತ್ತದೆ, 434,000 km³ (104,000 cu mi) ರಷ್ಟು ಸಮುದ್ರಗಳಿಂದ ಆವಿಯಾಗುತ್ತದೆ.

ಶುದ್ಧೀಕರಣ

ನೇರವಾಗಿ ಘನ ಜಲ (ಹಿಮ ಅಥವಾ ಮಂಜುಗಡ್ಡೆ) ಜಲ ಆವಿಯ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಬದಲಾಗುವುದು.

ವಾಯುಮಂಡಲದಲ್ಲಿ ಗಾಳಿಯ ಅಡ್ಡಚಲನೆಯಿಂದ ತಾಪು ಮುಂತಾದುವುಗಳ ಚಲನೆ

ವಾಯುಮಂಡಲದ ಮೂಲಕ ಜಲದ ಚಲನೆ - ಘನ, ದ್ರವ ಅಥವಾ ಆವಿ ಸ್ಥಿತಿಗಳಲ್ಲಿ. ವಾಯುಮಂಡಲದಲ್ಲಿ ಗಾಳಿಯ ಅಡ್ಡಚಲನೆಯಿಂದ ತಾಪು ಮುಂತಾದುವುಗಳ ಚಲನೆ ಇಲ್ಲದೆ, ಸಮುದ್ರದ ಮೇಲೆ ಆವಿಯಾದ ಜಲ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಬೀಳುವುದಕ್ಕೆ ಆಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.

ಘನೀಕರಣ

ಜಲದ ಆವಿಯ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ದ್ರವ ಜಲ ಹನಿಯಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆ, ಮೋಡ ಹಾಗೂ ಮಂಜಿನಿಂದುಂಟಾದ ಮಸುಕನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ.

ಉತ್ಸರ್ಜನ

ಗಿಡಗಳಿಂದ ಹಾಗೂ ಮಣ್ಣಿನಿಂದ ಗಾಳಿಗೆ ಜಲದ ಆವಿಯ ಬಿಡುಗಡೆ. ಜಲದ ಆವಿ ಕಾಣಿಸದಂತಹ ಅನಿಲ.

ಬಾಳಿಕೆಯ ಅವಧಿ

ಸರಿಸುಮಾರು ಜಲಾಶಯದಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹಿಕೆಯ ಸಮಯಗಳು
	ಸರಿಸುಮಾರು ಸಂಗ್ರಹಿಕೆಯ ಸಮಯ
ಅಂಟಾರ್ಟಿಕ	೨೦,೦೦೦ ವರ್ಷಗಳು
ಸಾಗರಗಳು	೩,೨೦೦ ವರ್ಷಗಳು
ಹಿಮನದಿಗಳು	೨೦ ರಿಂದ ೧೦೦ ವರ್ಷಗಳು
ಕಾಲಿಕ ಹಿಮ ಹೊದಿಕೆ	೨ ರಿಂದ ೬ ತಿಂಗಳುಗಳು
ಮಣ್ಣಿನ ತೇವ	೧ ರಿಂದ ೨ ತಿಂಗಳುಗಳು
ಅಂತರ್ಜಲ: ಆಳವಿಲ್ಲದ	೧೦೦ ರಿಂದ ೨೦೦ ವರ್ಷಗಳು
ಅಂತರ್ಜಲ: ಆಳವಾದ	೧೦,೦೦೦ ವರ್ಷಗಳು
ತಳಗಳು (ನೋಡಿ ತಳ ಹಿಡಿದಿಡುವ ಶಕ್ತಿಯ ಸಮಯ)	೫೦ ರಿಂದ ೧೦೦ ವರ್ಷಗಳು
ನದಿಗಳು	೨ ರಿಂದ ೬ ತಿಂಗಳುಗಳು
ವಾಯುಮಂಡಲ	೯ ದಿನಗಳು

ಒಂದು ಜಲಚಕ್ರದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಜಲಸಂಗ್ರಹಾಗಾರಗಳ ಬಾಳಿಕೆಯ ಅವಧಿ ಯು, ಆ ಸಂಗ್ರಹಾಗಾರದಲ್ಲಿ ನೀರು ತನ್ನ ಯಾವುದೇ ಗುಣಲಕ್ಷಣವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳದೇ ಇರುವ ಸಮಯದ ಸರಾಸರಿಯನ್ನು ಅವಲಂಭಿಸಿದೆ(ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿರುವ ಪಟ್ಟಿ ನೋಡಿ ). ಇದು ಒಂದು ಜಲಾಗಾರದಲ್ಲಿರುವ ನೀರಿನ ಸರಾಸರಿ ಆಯುಷ್ಯವನ್ನು ಅಳೆಯುವ ವಿಧಾನವಾಗಿದೆ.

ಭೂಮಿಯ ಮೇಲ್ಮೈಯಿಂದ ತಳಭಾಗದಲ್ಲಿರುವ ಅಂತರ್ಜಲವನ್ನು ೧೦,೦೦೦ ವರ್ಷಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಖಾಲಿಯಾಗದೇ ಬಳಸಬಹುದು. ಅತ್ಯಂತ ಹಳೆಯದಾದ ಅಂತರ್ಜಲವನ್ನು ಪಳೆಯುಳಿಕೆ ನೀರು ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹವಾದ ನೀರು ಅಲ್ಲಿ ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಅಸ್ಥಿತ್ವದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಕಾರಣ ಇದು ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ತೆಳುವಾಗಿ ಹರಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನೇರವಾಗಿ ಆವಿಯಾಗುವ ಮೂಲಕ, ಹಳ್ಳಗಳಾಗಿ ಹರಿಯುವುದರ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ಅಂತರ್ಜಲಕ್ಕೆ ಇಳಿಯುವುದರ ಮೂಲಕ ಖಾಲಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಆವಿಯಾದ ನೀರು ಸಾಂದ್ರೀಕರಣಗೊಂಡು ಮಳೆಯಾಗಿ ಸುರಿಯುವವರೆಗೆ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ೯ ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಉಳಿದಿರುತ್ತದೆ.

ಅಂಟಾರ್ಟಿಕಾ ಮತ್ತು ಗ್ರೀನ್‌ಲ್ಯಾಂಡಿನಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಮಂಜುಗಡ್ಡೆಗಳ ಹಲಗೆಗಳು ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಿದ್ದು,ಅವುಗಳು ದೀರ್ಘಕಾಲದವರೆಗೆ ಹಿಮನೀರನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುತ್ತವೆ. ಅಧಿಕೃತ ಮಾಹಿತಿಯ ಪ್ರಕಾರ, ಸರಾಸರಿ ಬಾಳಿಕೆ ಅವಧಿಯು ಕಡಿಮೆ ಇದ್ದಾಗಿಯೂ ಸಹ ಅಂಟಾರ್ಟಿಕಾದಲ್ಲಿರುವ ಮಂಜುಗಡ್ಡೆಗಳು ಇಂದಿನಿಂದ ಸುಮಾರು ೮೦೦,೦೦೦ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನಿಂದ ಅಸ್ಥಿತ್ವದಲ್ಲಿದೆಯೆಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ.

ಜಲಶಾಸ್ತ್ರದ ಪ್ರಕಾರ ಬಾಳಿಕೆಯ ಅವಧಿಯನ್ನು ಎರಡು ವಿಧಾನಗಳ ಮೂಲಕ ಅಂದಾಜಿಸಬಹುದು. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇದನ್ನು ಅಂದಾಜಿಸುವ ವಿಧಾನವು ಅಥವಾ ಸಿದ್ದಾಂತವು ’ದೊಡ್ಡಪ್ರಮಾಣದ ಸಂರಕ್ಷಣಾಗಾರದ ತತ್ವ’ದ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಭಿಸಿರುತ್ತದೆ. ಮತ್ತು ಆ ಸಂಗ್ರಹಾಗಾರದಲ್ಲಿ ಇರುವ ನೀರಿನ ಪ್ರಮಾಣ ಹೆಚ್ಚುಕಡಿಮೆ ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುತ್ತದೆಯೆಂದು ಊಹಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ವಿಧಾನದ ಪ್ರಕಾರ ಬಾಳಿಕೆಯ ಅವಧಿಯನ್ನು, ಆ ಜಲಸಂಗ್ರಹಾಗಾರದ ವಿಸ್ತೀರ್ಣವನ್ನು, ಜಲಸಂಗ್ರಹಾಗಾರದಿಂದ ನೀರು ಹೊರಹೋಗುವ ಪ್ರಮಾಣ ಮತ್ತು ಜಲಸಂಗ್ರಹಾಗಾರಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಪ್ರಮಾಣದ ದರದೊಂದಿಗೆ ಭಾಗಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ ಅಂದಾಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕಲ್ಪನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಇದು ಖಾಲಿಯಿರುವ ಸರೋವರವೊಂದು ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಸೋರಿಕೆಯಿಲ್ಲದೇ ನೀರಿನಿಂದ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ತುಂಬಲು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸಮಾನಾಂತರವಾಗಿದ್ದಾಗಿದೆ. ಅಥವಾ ಒಂದು ತುಂಬಿದ ಜಲಾಶಯವು ಯಾವುದೇ ನೀರು ಪ್ರವೇಶಿಸುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದ ನಂತರ ಖಾಲಿಯಾಗಲು ಎಷ್ಟು ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಎಂಬುದಾಗಿದೆ.

ಸಮಸ್ಥಾನೀಯ (ಸಮಸ್ಥಾನಿ)(isotope) ತಂತ್ರವು ಅಂತರ್ಜಲದ ಕಾಲವನ್ನು ಲೆಕ್ಕಹಾಕಲು ಒಂದು ಪರ್ಯಾಯ ವಿಧಾನವಾಗಿ ಪ್ರಸಿದ್ದವಾಗಿದೆ. ಐಸೋಟೋಪ್ ಜಲಶಾಸ್ತ್ರದ ಉಪವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಬಳಕೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.

ಕಾಲಾನಂತರದ ಬದಲಾವಣೆಗಳು

ಜಲಚಕ್ರವು ಇಡೀ ಜಲಮಂಡಲದಲ್ಲಿ ನೀರಿನ ಚಲನೆಗೆ ಮತ್ತು ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುವ ಘಟನಾವಳಿಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಆದಾಗಿಯೂ ಜಲಚಕ್ರದೊಂದಿಗೆ ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವ ನೀರಿನ ಪ್ರಮಾಣಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನಂಶದ ನೀರು, ದೀರ್ಘಕಾಲದಿಂದ ಸಂಗ್ರಹಾಗಾರದಲ್ಲಿ ಶೇಖರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿರುವ ಬಹುಪಾಲು ನೀರಿನ ಸಂಗ್ರಹಾಗಾರವು ಸಮುದ್ರಗಳಾಗಿವೆ. ಇದರ ಸಂಗ್ರಹಿತ ನೀರಿನ ಪ್ರಮಾಣವು ಜಗತ್ತಿನ ಒಟ್ಟೂ ನೀರಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ೩೩೨,೫೦೦,೦೦೦ ಮೀ^೩ (೧,೩೮೬,೦೦೦,೦೦೦ ಕಿ.ಮೀ^೩) ರಷ್ಟು ಅಥವಾ ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಶೇಖರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ನೀರಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ೩೨೧,೦೦೦,೦೦೦ mi^೩ (೧,೩೩೮,೦೦೦,೦೦೦ km^೩) ರಷ್ಟು ಅಥವಾ ಶೇಕಡಾ ೯೫ ರಷ್ಟಾಗಿದೆ. ಜಲಚಕ್ರದಲ್ಲಿ ಹೋದ ೯೦% ಆವಿಯಾದ ಜಲವನ್ನು ಸಮುದ್ರಗಳು ಪೂರೈಸುತ್ತವೆ ಎಂದು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.

ಚಳಿಯ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಂಜುಗಡ್ಡೆಗಳು ಮತ್ತು ಹಿಮ ಹಾಸುಗಳು ನಿರ್ಮಾಣವಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವದ ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣದ ನೀರು ಹಿಮವಾಗಿ ಸಂಗ್ರಹಗೊಂಡು ಇತರ ಪ್ರದೇಶಗಳ ನೀರಿನ ಚಲನೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಬೇಸಿಗೆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇದರ ವಿಪರೀತ ನಿಜವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಹಿಂದಿನ ಹಿಮಯುಗದಲ್ಲಿ, ಸಮುದ್ರಗಳು ಈಗಿರುವದಕ್ಕಿಂತ ೪೦೦ ಫೂಟ್ (೧೨೨ ಮೀಟರ್‍) ತಗ್ಗಿನಲ್ಲಿದ್ದರಿಂದ, ಹಿಮಕಲ್ಲುಗಳು ಸುಮಾರು ಭೂಮಿಯ ಮೂರನೇ ಒಂದು ಭಾಗದಷ್ಟು ನೆಲವನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ೧೨೫,೦೦೦ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ "ಜಾಗತಿಕ ತಾಪಮಾನದ" ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಸಮುದ್ರಗಳೆಲ್ಲವೂ ಈಗಿರುವುದಕ್ಕಿಂತ ಸುಮಾರು 18 ft (5.5 m) ಎತ್ತರದಲ್ಲಿದ್ದವು. ಸುಮಾರು ಮೂರು ಮಿಲಿಯನ್ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ, ಸಮುದ್ರಗಳು ೧೬೫ ಫೂಟ್ (೫೦ ಮೀಟರ್‍) ಎತ್ತರದಲ್ಲಿದ್ದವೆಂದು ಅಂದಾಜಿಸಲಾಗಿದೆ.

೨೦೦೭ ರಲ್ಲಿ ಅಂತರ್‌ಸರ್ಕಾರಿ ನಿಯೋಗಗಳು ಹವಾಮಾನ ಬದಲಾವಣೆ ಕುರಿತ ಒಮ್ಮತದ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾ, (IPCC) ಪಾಲಿಸಿನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡುವವರ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ಜಲಚಕ್ರವು ೨೧ ನೇ ಶತಮಾನದ ಹೊತ್ತಿಗೆ ತೀವೃವಾಗಿ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ, ಆದಾಗಿಯೂ ನೀರಿನ ಸಾಂದ್ರೀಕರಣವು ಎಲ್ಲಾ ಭಾಗಗಳಲ್ಲೂ ಹೆಚ್ಚಳಗೊಳ್ಳುವದಿಲ್ಲ ಎಂದರು. ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿರುವ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಅಂದರೆ ಈಗಾಗಲೇ ಒಣಗಿರುವ ಭೂಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಸಾಂದ್ರೀಕರಣಗೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಮಾಣವು ೨೧ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ ಮಳೆಬಾರದೇ ಆ ಪ್ರದೇಶವು ಮರುಭುಮಿಯಾಗಿ ರೂಪಾಂತರವಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿರುತ್ತದೆ ಎಂದರು. ಒಣಪ್ರದೇಶಗಳು ಧೃವಗಳ ಅಂಚಿನ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಬಲವಾಗಿ ರೂಪಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. (ಉದಾಹರಣೆಗೆ- ಮೆಡಿಟೇರಿಯನ್ ಬೇಸಿನ್, ದಕ್ಷಿಣಾಫ್ರಿಕಾ, ದಕ್ಷಿಣ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ,ಮತ್ತು ನೈರುತ್ಯ ಅಮೆರಿಕಾ ಸಂಸ್ಥಾನ ಮುಂತಾದವುಗಳು). ವಾರ್ಷಿಕ ಸಾಂದ್ರೀಕರಣ ಪ್ರಮಾಣವು ಸಮಭಾಜಕವೃತ್ತದ ಆಸುಪಾಸಿನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗುವದೆಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಬಹುದು. ಇದರಿಂದ ಆ ಪ್ರದೇಶಗಳ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕಿಂತ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರದೇಶಗಳ ಈಗಿರುವ ಹವಾಗುಣವು ತೇವಮಯವಾಗುವುದು. ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ವಾತಾವರಣದ ಮಾದರಿಯ ಮೇಲೆ ಹಲವು ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂಶೋಧನಾ ಕೇಂದ್ರಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಸಿದ ಶೋಧನೆಯಿಂದ ಈ ಸಮಗ್ರ ವರದಿಯ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಐಪಿಸಿಸಿ (IPCC) ಯ ನಾಲ್ಕನೇ ನಿರ್ಣಯದ ಭಾಗವಾಗಿ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಲಾಯಿತು.

ನೀರ್ಗಲ್ಲುಗಳು ಈಗಿರುವ ಸ್ಥಳದಿಂದ ಹಿಂದೆಸರಿಯುತ್ತಿರುವುದು ಜಲಚಕ್ರವು ಬದಲಾವಣೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ. ಮಳೆಯ ಮೂಲಕ ನೀರ್ಗಲ್ಲುಗಳಿಗೆ ಪೂರೈಕೆಯಾಗುವ ನೀರಿನ ಪ್ರಮಾಣವು, ಹಿಮ ಕರಗುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಆವಿಯಾಗುವಿಕೆಯ ಪ್ರಮಾಣಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಇಲ್ಲದಿರುವುದು ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. ಹಿಮ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯುತ್ತಿರುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ೧೮೫೦ ನೇ ವರ್ಷದಿಂದ ಈಚೆಗೆ ವಿಸ್ತಾರವಾಗುತ್ತಿದೆ.

ನೀರಿನ ಆವರ್ತನವನ್ನು ಬದಲಿಸುವ ಮಾನವ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳೆಂದರೆ:

• ವ್ಯವಸಾಯ
• ಉದ್ಯಮ
• ವಾತಾವರಣದ ರಾಸಾಯನಿಕ ಸಂಯೋಜನೆಯ ಬದಲಾವಣೆ
• ಆಣೇಕಟ್ಟುಗಳ ನಿರ್ಮಾಣ
• ಕಾಡು ಕಡಿಯುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಕಾಡು ಬೆಳೆಸುವಿಕೆ
• ಬಾವಿಗಳ ಮುಖಾಂತರ ಅಂತರ್ಜಲ ನೀರಿನ ತೆಗೆಯುವಿಕೆ
• ನದಿಗಳಿಂದ ನೀರಿನ ತೆಗೆಯುವಿಕೆ
• ನಗರೀಕರಣ

ವಾತಾವರಣದ ಮೇಲಿನ ಪರಿಣಾಮಗಳು

ನೀರಿನ ಆವರ್ತನೆಯು ಸೌರಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.ಶೇ.೮೬ ರಷ್ಟು ನೀರಾವಿಯು ಸಮುದ್ರಗಳಿಂದ ಅವುಗಳ ಉಷ್ಣತೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ ನೀರಾವಿಯ ತಂಪನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಒಂದು ವೇಳೆ ಈ ರೀತಿ ನಡೆಯದೇ ಹೋದಲ್ಲಿ ವಾತಾವರಣದ ಉಷ್ಣತೆಯು ಹೆಚ್ಚುತ್ತಾ ಹೋಗಿ ಹಸಿರು ಮನೆ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು67 °C (153 °F) ಇಡೀ ಗ್ರಹದ ಮೇಲೆ ಬೀರುತ್ತದೆ.

ನೀರು ಪೊಟರೆಗಳಿಂದ ನೀರನ್ನು ಹೊರಗೆಡಹುವ ಮೂಲಕ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವುದು ಅಥವಾ ಕೊರತೆಯುಂಟುಮಾಡುವುದು ಮತ್ತು ಪಳೆಯುಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿರುವ ನೀರನ್ನು ಹೊರಗೆಡಹುವುದರಿಂದ ಅಂತರ್ಜಲದ ನೀರಿನ ಪ್ರಮಾಣವು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ ಆವಿಯಾಗಲ್ಪಡುವ ನೀರಿನ ಆವಿಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಮೋಡ ಆವರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಏರಿಕೆ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಇನ್ಪ್ರಾರೆಡ್‌ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಹೀರಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಹಾಯಕವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಆವರ್ತನಾ ವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ನೀರನ್ನು ಸೇರಿಸುದುದರಿಂದ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತೇಜನ ನೀಡುತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ ನಿಜವಾದ ಜಲ ಜೈವಿಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರಗಳನ್ನು ಇನ್ನೂ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿದೆ.

ಜೈವಿಕಭೂರಾಸಾಯನಿಕ ಆವರ್ತನೆಯಿಂದಾಗುವ ಪರಿಣಾಮಗಳು

ನೀರಿನ ಆವರ್ತನೆಯೇ ಒಂದು ಜೈವಿಕಭೂರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದ್ದು ಭೂಮಿಯ ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ಹರಿಯುವುದರಿಂದ ಇತರ ಭೌತವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಆವರ್ತನೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಹರಿಯುವಿಕೆಯಿಂದಾಗಿ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲ್ಪದರದ ಸವಕಳಿ ಹಾಗೂ ರಂಜಕದ ಪ್ರಮಾಣವು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಸೇರ್ಪಡೆಯಾಗುವ ಕಾರ್ಯಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ. ಜಲಮೂಲಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಕೆಳಗಡೆಯ ರಾಡಿಯು ಹೆಚ್ಚು ರಂಜಕದಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದು ಕೃಷಿ ಭೂಮಿಗಳಿಗೆ ಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸಮುದ್ರಗಳ ಲವಣತ್ವವು ಭೂಮಿಯ ಸವಕಳಿ ಮತ್ತು ಅದರಿಂದ ಸಾಗಿಬರುವ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿನ ಲವಣವು ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಸರೋವರಗಳಲ್ಲಿ ರಾಸಾಯನಿಕಗಳ ಸೇರ್ಪಡೆಯು ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ರಂಜಕದಿಂದ ಉಂಟಾಗುತ್ತಿದ್ದು, ಇದು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕೄಷಿಭೂಮಿಗಳಿಗೆ ರಸಗೊಬ್ಬರಗಳ ಹಾಕುವ ಮುಖಾಂತರ ಆಗುತ್ತಿದ್ದು, ಹೀಗೆ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಬಳಸಿದ ರಾಸಾಯನಿಕಗಳು ಭೂಮಿಯಿಂದ ನದಿಗಳಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಮೇಲ್ಮೈಯಲ್ಲಿ ಹರಿಯುವ ಮತ್ತು ಅಂತರ್ಜಲವಾಗಿ ಹರಿಯುವ ಎರಡೂ ನೀರು ಕೂಡ ಭೂಮಿಯ ನೀರಿನ ಮೇಲ್ಮೈಯಲ್ಲಿ ನೈಟ್ರೋಜನ್‌ನ್ನು ಸಾಗಿಸುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಮಿಸ್ಸಿಸ್ಸಿಪ್ಪಿ ನದಿಯು ಹೊಲಗಳಲ್ಲಿ ಹಾದು ಹೋಗಿ ನೈಟ್ರೆಟ್ಸ್‌ಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತೊಯ್ದು ನದಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳ ಮುಖಾಂತರ ಮೆಕ್ಸಿಕೋದ ಕೊಲ್ಲಿಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿವೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಮೃತವಲಯವು ನಿರ್ಮಾಣಗೊಂಡಿದೆ. ಈ ಕ್ರಿಯೆಯು ಇಂಗಾಲದ ಆವರ್ತನೆಯಲ್ಲಿ ಬಹುಮುಖ್ಯವಾದ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಮತ್ತು ಇವು ಕಲ್ಲಿನ ಸವಕಳಿ ಮತ್ತು ಮಣ್ಣು ಸವಕಳಿಗೂ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತವೆ.

ಭೂವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಕಾಲದಲ್ಲಿನ ಸವಕಳಿ

Main article: Atmospheric escape

ಜಲಭರಿತವೇಗದ ಗಾಳಿಯು ಭೂವಾತಾವರಣದ ಮೈಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಹಾಯುವ ಗಾಳಿಯು ಸ್ವಲ್ಪಮಟ್ಟಿನ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯು ಜರುಗಿ ಹೈಡ್ರೋಜನ್‌ನಂತಹ ರಾಸಾಯನಿಕ ಅಂಶಗಳು ಬಾಹ್ಯಗೋಳದ ತಳಕ್ಕೆ ಸರಿಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಭೂಮಿಯ ಬಾಹ್ಯಪದರದಲ್ಲಿ ಒತ್ತಡದ ಅನಿಲವು ನಿರ್ಧಿಷ್ಟ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ವಾತಾವರಣದ ವೇಗದ ದರವನ್ನು ದಾಟಿ ಹೊರವಲಯವನ್ನು, ಉಳಿದ ಅನಿಲಗಳಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಬೀರದೇ ಹೋಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಈ ವಿಧಾನದಿಂದ ಗ್ರಹದಿಂದ ಅನಿಲವು ಹಾನಿಗೊಳಗಾಗಿ ವಾತಾವರಣಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಗಾಳಿಗೆ ಪ್ಲಾನೆಟರಿ ವೈಂಡ್‌ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಬಿಸಿಯಾದ ಕೆಳಗಿನ ವಾತಾವರಣವು ಮೇಲ್ಮೈಯಲ್ಲಿ ತೇವ ಹೊಂದಿದ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಸೃಷ್ಠಿಸಿ ಹೆಡ್ರೋಜನ್‌ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಹಾನಿಯಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ..

ಇವನ್ನೂ ಗಮನಿಸಿ‌

• ಪ್ರವಾಹ
• ಬರ
• ಆರ್ದ್ರತೆಯ ವಾಯುವಿನಲ್ಲಿನ ಚಲನೆ
• ಪರಿಸರ ಜಲವಿಜ್ಞಾನ

ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿಗಳು‌

• ಜಲ ಚಕ್ರ, ಸಂಯುಕ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನದ ಭೌಗೋಳಿಕ ಸಮೀಕ್ಷೆ
• ಜಲ ಚಕ್ರ, ಡಾ. ಆರ್ಟ್ಸ್ ಗೈಡ್ ಟು ದ ಪ್ಲ್ಯಾನೆಟ್ ನಿಂದ.
• ವಾಟರ್ ಸೈಕಲ್ ಸ್ಲೈಡ್ ಶೋ, ೧ ಎಂ.ಬಿ ಪ್ಲ್ಯಾಶ್ ಬಹುಭಾಷಾ ಎನಿಮೇಶನ್, ಇದು ಮಣ್ಣಿನಿಂದ ಆಗುವ ನೀರಿನ ಆವಿಯಾಗುವಿಕೆಯನ್ನು ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ಎತ್ತಿತೋರಿಸುತ್ತದೆ. managingwholes.comದಿಂದ ಪಡೆಯಲಾಗಿದೆ.
• ವಿಲ್ ದ ವೆಟ್ ಗೆಟ್ ವೆಟ್ಟರ್ ಅಂಡ್ ದ ಡ್ರೈ ಡ್ರೈಯರ್? - ವಾಯುಗುಣ ಸಂಶೋಧನಾ ಸಾರಾಂಶ. NOAA ಜಿಯೋಫಿಸಿಕಲ್ ಫ್ಲ್ಯೂಯಿಡ್ ಡೈನಾಮಿಕ್ಸ್ ಲ್ಯಾಬೊರೇಟರಿ ದಿಂದ ಪಡೆಯಲಾಗಿದ್ದು ಇದು ಪಠ್ಯ, ಗ್ರಾಫಿಕ್ಸ್ ಮತ್ತು ಎನಿಮೇಶನ್ ಒಳಗೊಂಡಿದೆ.