ಸದಸ್ಯ:Mounesh vishwakarma/M. P. Jayaraj
ಎಂ.ಪಿ.ಜಯರಾಜ್ | |
|---|---|
| image_size | |
| Born | 1946 [ಸೂಕ್ತ ಉಲ್ಲೇಖನ ಬೇಕು] |
| Died | 21 ನವೆಂಬರ್1989 (ವಯಸ್ಸು 43) |
| Occupation(s) | ಭೂಗತ ಪಾತಕಿ, ರಾಜಕಾರಣಿ |
| Relatives | ಎಂ.ಪಿ.ಹೇಮಾವತಿ (ಸಹೋದರಿ),
ಎಂ.ಪಿ.ರಮೇಶ್ (ಸಹೋದರ) ಎಂ.ಪಿ.ಉಮೇಶ್ (ಸಹೋದರ) |
ಜಯರಾಜ್ (ಜನನ 1944/1946-1989) ಬೆಂಗಳೂರು ಭೂಗತ ಜಗತ್ತಿನ ಮೊದಲ ಡಾನ್. ಅವರ ಆಳ್ವಿಕೆಯು 1970 ಮತ್ತು 1980 ರ ದಶಕ. ಬಾಲ್ಯದಿಂದಲೂ ಹವ್ಯಾಸಿ ಕುಸ್ತಿಪಟುವಾಗಿದ್ದ ಇವರು ತಿಗಳರಪೇಟೆಯ ಅಣ್ಣಯ್ಯಪ್ಪ ಗರಡಿಯಲ್ಲಿ ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಅಭ್ಯಾಸ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರು ಗಾಣಿಗ ಜಾತಿಗೆ ಸೇರಿದವರು.
ಕರ್ನಾಟಕದ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ದೇವರಾಜ್ ಅರಸ್ ಅವರ ಅಳಿಯ ಎಂ.ಡಿ.ನಟರಾಜ್ ರವರು ಎಂ.ಪಿ.ಜಯರಾಜ್ ರನ್ನು ಬೆಂಗಳೂರು ಭೂಗತ ಲೋಕದ ಮುಂಚೂಣಿಗೆ ತಂದರು.
ತನ್ನ ಅಳಿಯನ ಆಯ್ಕೆಯಿಂದ ದೇವರಾಜ್ ಅರಸ್ ತುಂಬಾ ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗಿದ್ದರು ಮುಂದೆ ಜಯರಾಜ್ ಅವರನ್ನು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದ ಯುವ ಘಟಕವಾದ ಇಂದಿರಾ ಬ್ರಿಗೇಡ್ ನ ಅಧ್ಯಕ್ಷರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಅವರು ಭೂಗತ ಲೋಕದ ಡಾನ್ ಮಾತ್ರ ಆಗಿರದೆ ಬಡವರು ಮತ್ತು ನಿರ್ಗತಿಕರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವ ದೊಡ್ಡ ಮನಸ್ಸು ಹೊಂದಿದ್ದರು.
ರಾಜಕೀಯ ಮತ್ತು ಭೂಗತ ವೃತ್ತಿ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
1970 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ, ಕರ್ನಾಟಕದ ರಾಜಕೀಯವು ಅಗಾಧವಾದ ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಒಳಗಾಗಿತ್ತು, ಹಿಂದುಳಿದ ವರ್ಗಗಳು ದೇವರಾಜ್ ಅರಸರ ನೀತಿಗಳಿಂದ ಜೀವನದ ಎಲ್ಲಾ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಮುಂಚೂಣಿಗೆ ತಳ್ಳಲ್ಪಟ್ಟವು. ದೇವರಾಜ್ ಅರಸ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ಸರ್ಕಾರಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳ ಮೂಲಕ ಹಿಂದುಳಿದ ವರ್ಗಗಳು ಮತ್ತು ದಲಿತರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರು. ಬಡ ಮತ್ತು ಹಿಂದುಳಿದ ವರ್ಗಗಳ ಉನ್ನತಿಗಾಗಿ ಇವರು ಯಾವುದೇ ವಿರೋಧವನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ಇವರು ಸಿದ್ದರಿದ್ದರು. ದೇವರಾಜ್ ಅರಸು ಸರ್ಕಾರವು ಕಾನೂನು ಅಥವಾ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕಾನೂನುಬಾಹಿರ ಕೃತ್ಯಗಳ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ತಮ್ಮ ಆಶ್ರಯದಲ್ಲಿದ್ದ ಜಯರಾಜ್ ಅವರನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡರು.
1970ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಎಂ.ಡಿ.ನಟರಾಜ್ ಅವರ ಸಾರಥ್ಯದಲ್ಲಿ ಎಂ.ಪಿ.ಜಯರಾಜ್ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಭೂಗತ ಜಗತ್ತನ್ನು ಆಳಿದ್ದರು, ಆದರೆ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಆವರಣದಲ್ಲಿ ತಿಗಲ್ಲರಪೇಟೆ ಗೋಪಿ ಎಂಬುವವರ ಮೇಲೆ ಹಲ್ಲೆ ನಡೆಸಿ 10 ವರ್ಷ ಜೈಲು ಶಿಕ್ಷೆಗೆ ಗುರಿಯಾದ ನಂತರ ಭೂಗತ ಲೋಕದ ಮೇಲಿನ ಹಿಡಿತ ಸಡಿಲವಾಗತೊಡಗಿತು. ಜಯರಾಜ್ ಜೈಲಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಸಂದರ್ಭ ದೇವರಾಜ ಅರಸ್ ನಿಧನರಾದರು, ಜಯರಾಜ್ ಜೈಲಿನಿಂದ ಹೊರಬಂದಾಗ ಬೆಂಗಳೂರನ್ನು ಹೊಸ ಡಾನ್ ಗಳಾದ ಕೊತ್ವಾಲ್ ರಾಮಚಂದ್ರ ಮತ್ತು ಆಯಿಲ್ ಕುಮಾರ್ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿತ್ತು. ತನ್ನ ಹಿಡಿತಕ್ಕೆ ಬೆಂಗಳೂರು ಭೂಗತ ಲೋಕವನ್ನು ತರಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ಜಯರಾಜ್ ಬೆಂಬಲಿಗರಾದ ಅಗ್ನಿ ಶ್ರೀಧರ್, ವರದರಾಜ ನಾಯಕ್ ಮತ್ತು ಬಚ್ಚನ್ ರವರು ಕೊತ್ವಾಲ್ ರಾಮಚಂದ್ರನನ್ನು ಕೊಂದರು. ಆ ದಿನಗಳು ಕನ್ನಡ ಚಲನಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಕೊತ್ವಾಲ ರಾಮಚಂದ್ರನ ಮರಣವನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಜಯರಾಜ್ ಜನರ ಜೊತೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಬಾಂಧವ್ಯ ಇರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಇವರು ಜನತಾದಳದ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಪೊಲೀಸರನ್ನು ಗುರಿಯಾಗಿಸಿಕೊಂಡು "ಘರೀಬಿ ಹಟಾವೋ" ಪತ್ರಿಕೆಯನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ರಶೀದ್ ಮರ್ಡರ್ ಕೇಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಜಯರಾಜ್ ಪೊಲೀಸರನ್ನು ಬಹಿರಂಗವಾಗಿ ಟೀಕಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಅವರು ಪೊಲೀಸರೊಂದಿಗಿನ ಇವರ ಬಾಂಧವ್ಯ ಕೆಟ್ಟಿತ್ತು.
ನಂತರ ಸಂಸದ ಜಯರಾಜ್ ಅವರನ್ನು ಕೊಲೆ ಯತ್ನ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ [307 ಪ್ರಕರಣ] ಜೈಲಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಲಾಯಿತು. ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಕೇಂದ್ರ ಕಾರಾಗೃಹದ (ಇಂದಿನ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಉದ್ಯಾನ) ಮುಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಪುಷ್ಪರಾಜ್ ಅಲಿಯಾಸ್ ಕಾಟನ್‌ಪೇಟೆ ಪುಷ್ಪ, ಚಾಕ್ರೆ, ಬೆಕ್ಕಿನಕಣ್ಣು ರಾಜೇಂದ್ರ ಮತ್ತಿತರರಿದ್ದ ತಂಡ ಅವರ ಮೇಲೆ ಹಲ್ಲೆ ನಡೆಸಿತ್ತು. ಅವರು ಕೊಲೆಗಡುಕರ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡಲು ಸಮರ್ಥರಾಗಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಜೈಲಿಗೆ ಪಲಾಯನ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣಾಪಾಯದಿಂದ ಪಾರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ನಂತರ ತಮ್ಮ ಸುರಕ್ಷತೆ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಮೈಸೂರು ಜೈಲಿಗೆ ವರ್ಗಾಯಿಸುವಂತೆ ಮನವಿ ಮಾಡಿದರು. 15 ದಿನಗಳ ನಂತರ ಅವರನ್ನು ಕೆಆರ್ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ದಾಖಲಿಸಿದಾಗ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಶಾರ್ಪ್ ಶೂಟರ್‌ಗಳ ಗುಂಪು ದಾಳಿ ನಡೆಸಿತ್ತು. ದಾಳಿಕೋರರ ಮೇಲೆ ಬಾಂಬ್ ಎಸೆಯುವ ಮೂಲಕ ಜಯರಾಜ್ ಅವರನ್ನು ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟಿಸುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದ್ದು, ಅವರು ಪ್ರಾಣಾಪಾಯದಿಂದ ಪಾರಾಗಿದ್ದರು. ಈ ಮಧ್ಯೆ, ಆತನ ಸಹಚರ, ಸ್ಟೇಷನ್ ಶೇಖರ್ ಪೊಲೀಸ್ ಎನ್‌ಕೌಂಟರ್‌ನಲ್ಲಿ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟರು. ಜಯರಾಜ್ ತಮ್ಮ ಪತ್ರಿಕೆ "ಗರೀಬಿ ಹಟಾವೋ" ಮತ್ತು ಅವರ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ತೊಂದರೆ ನೀಡಲು ಬಳಸಿಕೊಂಡರು, ಆದರೆ ಪ್ರಕರಣವು ನಿಲ್ಲಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅದು ವಿಫಲವಾಯಿತು. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷ ಟಿಕೆಟ್ ನಿರಾಕರಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಜಯರಾಜ್ ಜಯನಗರದಿಂದ ಸ್ವತಂತ್ರ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಯಾಗಿ ಶಾಸಕ ಚುನಾವಣೆಗೆ ಸ್ಪರ್ಧಿಸಲು ಯೋಚಿಸಿದ್ದರು. ಚುನಾವಣೆಗೆ ಸ್ಪರ್ಧಿಸಲು ನ್ಯಾಯಾಲಯದಿಂದ ಜಾಮೀನು ಪಡೆದು ಚುನಾವಣೆಗೆ ಪ್ರತಿ ದಿನ ತಮ್ಮ ಏರಿಯಾದಲ್ಲಿ ರ್ಯಾಲಿ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಮತ್ತು ಅನಿವಾಯ‍ವಾಗಿ ಪ್ರತಿ ದಿನ ಸಿದ್ದಾಪುರ ಠಾಣೆಗೆ ಬಂದು ಸಹಿ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದರು.
21 ನವೆಂಬರ್ 1989 ರಂದು, ಜೈಲಿಗೆ ಹೋಗುವ ಒಂದು ದಿನ ಮೊದಲು, ಜಯರಾಜ್ ಸಹಿ ಮಾಡಿ ಸಿದ್ದಾಪುರ ಪೊಲೀಸ್ ಠಾಣೆಯಿಂದ ಮನೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರ ಅಂಬಾಸಿಡರ್ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಸಹೋದರ ಎಂ.ಪಿ.ಉಮೇಶ್, ವಕೀಲ ವರ್ಧಮಾನಯ್ಯ ಹಾಗೂ ಸಂಗಡಿಗರು ಇದ್ದರು. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ 7:20 ಕ್ಕೆ ಅವರ ಕಾರು ಲಾಲ್‌ಬಾಗ್ ಗೇಟ್ ಬಳಿ ಬಂದಾಗ, ಅವರನ್ನು ಮುತ್ತಪ್ಪ ರೈ, ಸುಭಾಷ್ ಸಿಂಗ್ ಠಾಕೂರ್ ಮತ್ತು ಇತರ 10 ಮಂದಿ ಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿದರು. ಹಿಂಬದಿಯಿಂದ ಗುಂಡು ಹಾರಿದ್ದರಿಂದ ಕಾರು , ಚಾಲಕ ಎಂ.ಪಿ.ಉಮೇಶ್ ನಿಯಂತ್ರಣ ತಪ್ಪಿ ಎಡಭಾಗದ ಫುಟ್‌ಪಾತ್‌ಗೆ ಅಪ್ಪಳಿಸಿದೆ. ಕಾರು ನಿಲ್ಲಿಸಿದ ತಕ್ಷಣ ಜಯರಾಜ್ ಮತ್ತು ವಕೀಲ ವರ್ಧಮಾನಯ್ಯ ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಕಾರಿನಲ್ಲಿದ್ದವರೆಲ್ಲರೂ ಓಡಿಹೋದರು. ಹಂತಕರು ಜಯರಾಜ್ ಕಾರನ್ನು ಸುತ್ತುವರಿದು ಗುಂಡಿನ ಮಳೆಗರೆದರು. ಅವರ ವಕೀಲ ವರ್ಧಮಾನಯ್ಯ ಅವರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ತನ್ನನ್ನು ಗುರಾಣಿಯಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರೂ ಮತ್ತು ದೂರದಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದ ಅವರ ಸಹಚರರಿಂದ ಬಾಂಬ್ ಮೂಲಕ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರೂ, ಜಯರಾಜ್ ಈ ಬಾರಿ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ವಿಫಲರಾದರು. ತಲೆಗೆ ಗುಂಡು ತಗಲಿದ್ದರಿಂದ ಅವರು ಘಟನೆ ನಡೆದ ಸ್ಥಳದಲ್ಲೇ ಸಾವನ್ನಪ್ಪಿದರು. [[ವರ್ಗ:೧೯೪೬ ಜನನ]] [[ವರ್ಗ:೧೯೮೯ ನಿಧನ]]