ಸದಸ್ಯ:Mohit.R1910150/ನನ್ನ ಪ್ರಯೋಗಪುಟ

ವಿಕಿಪೀಡಿಯದಿಂದ, ಇದು ಮುಕ್ತ ಹಾಗೂ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಿಶ್ವಕೋಶ

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧ ಎಂದರೇನು?

ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧವು ಅಪರಾಧಿಗಳು ನಡೆಸುವ ಹೆಚ್ಚು ಕೇಂದ್ರೀಕೃತ ಉದ್ಯಮಗಳ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ, ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಅಥವಾ ಸ್ಥಳೀಯ ಗುಂಪುಗಳ ಒಂದು ವರ್ಗವಾಗಿದೆ. ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧ ಸಿಂಡಿಕೇಟ್‌ನ ಸದಸ್ಯರಿಂದ ಅಥವಾ ಅಂತಹ ಸಿಂಡಿಕೇಟ್‌ನ ಪರವಾಗಿ ಇದನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಪ್ರಮುಖ ಉದ್ದೇಶ: ಲಾಭದಾಯಕ ಲಾಭಗಳನ್ನು ಗಳಿಸುವುದು, ಅಥವಾ ತನಗಾಗಿ ಅಥವಾ ಯಾವುದೇ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಅನಗತ್ಯ ಆರ್ಥಿಕ ಅಥವಾ ಇತರ ಲಾಭವನ್ನು ಗಳಿಸುವುದು, ದಂಗೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವುದು ಇದರ ಉದ್ದೇಶಗಳು.

ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧದ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳು:

ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧವನ್ನು ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಮತ್ತು ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವ ವಿದ್ಯಮಾನವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಭಯೋತ್ಪಾದಕ ಗುಂಪುಗಳಂತಹ ಕೆಲವು ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಸಂಘಟನೆಗಳು ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರೇರಿತವಾಗಿವೆ. ಸುಲಭ ಮತ್ತು ವೇಗವಾಗಿ ಸಂವಹನ, ಹಣಕಾಸಿನ ಚಲನೆ ಮತ್ತು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪ್ರಯಾಣದಂತಹ ಜಾಗತೀಕರಣದ ಅನೇಕ ಪ್ರಯೋಜನಗಳು, ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧ ಗುಂಪುಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲು, ವೈವಿಧ್ಯಗೊಳಿಸಲು ಮತ್ತು ವಿಸ್ತರಿಸಲು ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿವೆ. ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ, ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಆಧಾರಿತ ಅಪರಾಧ ಗುಂಪುಗಳು ವಿಕಸನಗೊಂಡಿವೆ ಅಥವಾ ಭಾಗಶಃ ಸಣ್ಣ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವ ನೆಟ್‌ವರ್ಕ್‌ಗಳಿಂದ ಹಲವಾರು ನ್ಯಾಯವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಶಾಖೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ತನಿಖೆಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಬಲಿಪಶುಗಳು, ಶಂಕಿತರು, ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧ ಗುಂಪುಗಳು ಮತ್ತು ಅಪರಾಧದ ಆದಾಯವು ಅನೇಕ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಂಡಿರಬಹುದು.

ಇದಲ್ಲದೆ, ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧವು ಸರಬರಾಜು, ಸಾಗಣೆ ಅಥವಾ ಬೇಡಿಕೆಯ ದೇಶಗಳಂತೆ ಎಲ್ಲಾ ರಾಜ್ಯಗಳ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಛು ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ. thumb|365x365px|ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧದ ಪ್ರಮುಖ ಆರೊಪಿಗಳು ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧಗಳ ವಿಧಗಳು:

1.ಮಾದಕ ದ್ರವ್ಯ ಮತ್ತು ಮಾದಕವಸ್ತುಗಳ ಕಳ್ಳಸಾಗಣೆ.

2.ಕಳ್ಳಸಾಗಣೆ.

3.ಮನಿ ಲಾಂಡರಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಹವಾಲಾ.

4.ಭಯೋತ್ಪಾದನೆ ಮತ್ತು ನಾರ್ಕೊ-ಭಯೋತ್ಪಾದನೆ.

5.'ಕಾಂಟ್ರಾಕ್ಟ್ ಕಿಲ್ಲಿಂಗ್ಸ್'.

6.'ರಾನ್ಸಮ್‌'ಗಾಗಿ ಅಪಹರಣ.

7.ಅಕ್ರಮ ವಲಸೆ (ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಭಾರತೀಯರು ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ಅಕ್ರಮವಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ).

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧಗಳ ಇತ್ತೀಚಿನ ಅಂಕಿಅಂಶಗಳು:

ಇತ್ತೀಚಿನ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಅಪರಾಧ ದಾಖಲೆ ಬ್ಯೂರೋ (ಎನ್‌ಸಿಆರ್‌ಬಿ) - ಒಂದು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ 31 ಗಲಭೆಗಳು ನಡೆದಿವೆ ಮತ್ತು ಯಾವುದೇ ಎಫ್‌ಐಆರ್ ದಾಖಲಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ವರದಿ ಮಾಡಿದೆ. ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ರಾಜಧಾನಿ ಮತ್ತು ದೇಶದ ಎಲ್ಲಾ ಮಹಾನಗರಗಳಲ್ಲಿ 2016 ರಲ್ಲಿ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಅಪರಾಧ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ವರದಿ ಮಾಡಿದೆ.

2016 ರಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರ ಮೇಲಿನ ಅಪರಾಧಗಳ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶ ಅಗ್ರಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದೆ. ಇದು ಮಹಿಳೆಯರ ಮೇಲಿನ ಒಟ್ಟು ಅಪರಾಧ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ 5% ದಾಖಲಿಸಿದೆ, ಇದು ಒಟ್ಟು ಅತ್ಯಾಚಾರ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ 12.4% ನಷ್ಟಿದೆ.

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧದ ವಿರುದ್ಧ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಾನೂನುಗಳು:[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧದ ಬಗ್ಗೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಾನೂನು ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ನಮ್ಮ ದೇಶವು ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಪಿತೂರಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಕಾನೂನುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಅವು ಕೆಳಕಂಡಂತಿವೆ:

1.     ಭಾರತ ದಂಡ ಸಂಹಿತೆಯ ಸೆಕ್ಷನ್ 120-ಬಿ

2.     ಭಾರತ ದಂಡ ಸಂಹಿತೆಯ ಸೆಕ್ಷನ್ 120-ಬಿ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಪಿತೂರಿಗೆ ಶಿಕ್ಷೆ ವಿಧಿಸುತ್ತದೆ.

ದರೋಡೆತನ ಮತ್ತು ಸಂಬಂಧಿತ ಅಪರಾಧಗಳು: ಡಕೊಯಿಟಿಗೆ/ ದರೋಡೆತ ಜೀವಾವಧಿ ಶಿಕ್ಷೆ ಅಥವಾ 10 ವರ್ಷ ಮತ್ತು ಐದು ತಿಂಗಳವರೆಗೆ ಕಠಿಣ ಜೈಲು ಶಿಕ್ಷೆ ವಿಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ (ಸೆಕ್ಷನ್ 395).

ಇದರ ಉಪವಿಭಾಗಗಳು:

ಎ) ಅಪರಾಧಿಗಳು ದೌರ್ಜನ್ಯಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧತೆ (ವಿಭಾಗ 399)

ಬಿ) ಡಕೊಯಿಟಿ ಮಾಡುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಅಸೆಂಬ್ಲಿ (ವಿಭಾಗ 402).

ಸಿ) ಸಂಹಿತೆಯ ಸೆಕ್ಷನ್ 400 ಅಭ್ಯಾಸದ ಅಪರಾಧಗಳನ್ನು ಮಾಡುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ‘ಗ್ಯಾಂಗ್’ಗೆ ಸೇರಿದ ಕೃತ್ಯವನ್ನು ಅಪರಾಧೀಕರಿಸುತ್ತದೆ.

ಡಿ) ಸುಲಿಗೆಗಾಗಿ ಅಪಹರಣ, ಸಂಸತ್ತು ಭಾರತ ದಂಡದಲ್ಲಿ ಸೆಕ್ಷನ್ 364-ಎ ಅನ್ನು ಸೇರಿಸಿತು.

ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಅನ್ವಯವಾಗುವ ‘ಗ್ಯಾಂಗ್ ಚಟುವಟಿಕೆಯನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸಲು ಯಾವುದೇ ಕೇಂದ್ರ ಶಾಸನಗಳಿಲ್ಲ. ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶ ದರೋಡೆಕೋರರು ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ವಿರೋಧಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು (ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆ) ಕಾಯ್ದೆ 1986 ರಲ್ಲಿ ಜಾರಿಗೆ ಬಂದ ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶ ರಾಜ್ಯ, ಹೆಚ್ಚು ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಅತ್ಯಂತ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿಯಾಗಿದೆ, ಅದು ಆ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ (ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧದ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ನಿಯಂತ್ರಣ) ಮತ್ತು ಕರ್ನಾಟಕ (ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧ ಮಸೂದೆಯ ಕರ್ನಾಟಕ ನಿಯಂತ್ರಣ) ಈ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಶಾಸನಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಎರಡು ರಾಜ್ಯಗಳು ಮಾತ್ರ.

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಕೈಗೊಂಡ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದ ತಡೆಗಟ್ಟುವ ಕ್ರಮಗಳು,ಭಾರತೀಯ ಸಂವಿಧಾನದ ಎರಡು ಪ್ರಮುಖ ತಡೆಗಟ್ಟುವ ಕಾಯಿದೆಗಳಿವು:

ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಭದ್ರತಾ ಕಾಯ್ದೆ 1980:

ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಭದ್ರತಾ ಕಾಯ್ದೆ 1980 ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಅಥವಾ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರ ಅಥವಾ ಈ ಸರ್ಕಾರವು ಗೊತ್ತುಪಡಿಸಿದ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಂದ ತಡೆಗಟ್ಟುವ ಬಂಧನವನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಭಾರತದ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಅಥವಾ ವಿದೇಶಿ ಶಕ್ತಿಗಳೊಂದಿಗಿನ ಸ್ನೇಹ ಸಂಬಂಧಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಪೂರ್ವಾಗ್ರಹವಿಲ್ಲದೆ ವರ್ತಿಸುವುದನ್ನು ತಡೆಯುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಒಂದು ವರ್ಷದವರೆಗೆ ಬಂಧನ ಆದೇಶವನ್ನು ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ.‘ಭಾರತದ ಭದ್ರತೆ’ ಎಂಬ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಉದಾರವಾದ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಕ್ಕೆ ಮುಕ್ತವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಈ ಕಾಯ್ದೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಇದ್ದರೂ ರಾಷ್ಟ್ರ ವಿರೋಧಿ ಅಂಶಗಳು ಮತ್ತು ಹಾರ್ಡ್ ಕೋರ್ ದರೋಡೆಕೋರರ ವಿರುದ್ಧ ಬಳಸಲಾಗಿದೆ. ಬಂಧನವು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಾಹಕ ಕ್ರಮವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಕರಣವು ವಿಚಾರಣೆಗೆ ನ್ಯಾಯಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ.

ನಾರ್ಕೋಟಿಕ್ ಡ್ರಗ್ಸ್ ಮತ್ತು ಸೈಕೋಟ್ರೋಪಿಕ್ ಸಬ್ಸ್ಟೆನ್ಸಸ್ನಲ್ಲಿ ಅಕ್ರಮ ಸಂಚಾರ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆ ಕಾಯ್ದೆ 1988:

ನಾರ್ಕೋಟಿಕ್ ಡ್ರಗ್ಸ್ ಮತ್ತು ಸೈಕೋಟ್ರೋಪಿಕ್ ಸಬ್ಸ್ಟೆನ್ಸಸ್ನಲ್ಲಿನ ಅಕ್ರಮ ಸಂಚಾರ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆ ಕಾಯ್ದೆ 1988 ಮಾದಕ ದ್ರವ್ಯ ಮತ್ತು ಸೈಕೋಟ್ರೋಪಿಕ್ ವಸ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ಅಕ್ರಮ ಸಂಚಾರಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಬಂಧಿಸಲು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಅಥವಾ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರ ಅಥವಾ ಈ ಸರ್ಕಾರದ ನಿಯೋಜಿತ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು, ಮಾದಕ ದ್ರವ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಕ್ರಮ ಸಂಚಾರದಲ್ಲಿ ತೊಡಗದಂತೆ ತಡೆಯುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಬಂಧಿಸುವ ಆದೇಶವನ್ನು ರವಾನಿಸಬಹುದು.

ಭಾರತದಲ್ಲಿನ ಅಪರಾಧಗಳ ವಿರುದ್ಧದ ಕಾನೂನುಗಳಲ್ಲಿನ ಲೋಪದೋಷಗಳು:[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

1.     ಅಸಮರ್ಪಕ ಕಾನೂನು ರಚನೆ: ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು / ನಿಗ್ರಹಿಸಲು ಭಾರತಕ್ಕೆ ವಿಶೇಷ ಕಾನೂನು ಇಲ್ಲ. ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವ ಸಾಮಾನ್ಯ ಪಿತೂರಿ ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ಸಂಬಂಧಿತ ವಿಶೇಷ ಕಾಯಿದೆಗಳ ಕಾನೂನು ಅಸಮರ್ಪಕವಾಗಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಗುರಿಯಾಗಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಪರಾಧ ಗುಂಪುಗಳು ಅಥವಾ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಉದ್ಯಮಗಳಲ್ಲ.

2.     ಪುರಾವೆ ಪಡೆಯುವಲ್ಲಿ ತೊಂದರೆಗಳು: ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧ ಗುಂಪುಗಳನ್ನು ಶ್ರೇಣೀಕೃತ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ರಚಿಸಲಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟದ ನಾಯಕತ್ವವನ್ನು ಕಾನೂನು ಜಾರಿಗೊಳಿಸುವಿಕೆಯಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅಪರಾಧದ ನಿಜವಾದ ದುಷ್ಕರ್ಮಿಗಳನ್ನು ಶಿಕ್ಷೆಗೊಳಗಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿದೆ, ಆದರೆ ಸಾಕ್ಷ್ಯದ ನಿಯಮಗಳಿಂದಾಗಿ, ಕ್ರಮಾನುಗತದಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ಮೀರಿ ಹೋಗುವುದು ಕಷ್ಟ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ, ಅಪರಾಧಿಗಳು ಪೊಲೀಸರ ಮುಂದೆ ಮಾಡಿದ ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಗೆಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳದಿರುವುದು.

3.     ಸಾಕ್ಷಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಕಾನೂನು ಬೆಂಬಲವಿಲ್ಲ: ಸಾಕ್ಷಿಗಳು ತಮ್ಮ ಜೀವದ ಭಯದಿಂದ ಪದಚ್ಯುತಗೊಳಿಸಲು ಸಿದ್ಧರಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಸಂಘಟಿತ ಗ್ಯಾಂಗ್‌ಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಸಾಕ್ಷಿಗಳಿಗೆ ರಕ್ಷಣೆ ನೀಡಲು ಯಾವುದೇ ಕಾನೂನು ಇಲ್ಲ.

ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳು ಮತ್ತು ತರಬೇತಿಯ ಕೊರತೆ:

ಹೆಚ್ಚಿನ ರಾಜ್ಯಗಳು ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿವೆ ಮತ್ತು ಅಪರಾಧ ನ್ಯಾಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಏಜೆನ್ಸಿಗಳಿಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ಉಳಿಸುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲದೆ ಪೊಲೀಸ್ ಠಾಣೆಗಳಲ್ಲಿ ನಿಯೋಜಿಸಲಾದ ಪೊಲೀಸ್ ಸಿಬ್ಬಂದಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯೂ ಅಸಮರ್ಪಕವಾಗಿದೆ. ಅಲ್ಲದೆ, ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧಗಳ ತನಿಖೆಗಾಗಿ ಯಾವುದೇ ತರಬೇತಿ ಸೌಲಭ್ಯಗಳು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿಲ್ಲ.

ಸಮನ್ವಯದ ಕೊರತೆ:

ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ರಾಜ್ಯ / ನಗರ ಪೊಲೀಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಮತ್ತು ಕೇಂದ್ರ ಜಾರಿ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನು ಸಂಘಟಿಸಲು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದ ಸಂಸ್ಥೆ ಇಲ್ಲ. ಇದಲ್ಲದೆ, ಭಾರತ ಮತ್ತು ವಿದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿರುವ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮತ್ತು ಅಂತರರಾಜ್ಯ ಗ್ಯಾಂಗ್‌ಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಮಾಹಿತಿಯ ಕೇಂದ್ರ ವಿನಿಮಯವಾಗಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಲು, ಸಂಗ್ರಹಿಸಲು, ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಲು, ದಾಖಲಿಸಲು ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲು ಯಾವುದೇ ಸಂಸ್ಥೆ ಇಲ್ಲ. ಅಂತೆಯೇ, ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಆಯ್ದ ಗ್ಯಾಂಗ್‌ಗಳ ನಿರಂತರ ಅನ್ವೇಷಣೆಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇಲ್ಲ.

ಕರ್ನಾಟಕ ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧ ನಿಯಂತ್ರಣ ಕಾಯ್ದೆ 2000.

ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧದ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆ, ನಿಯಂತ್ರಣ, ಮತ್ತು ನಿಭಾಯಿಸಲು ವಿಶೇಷ ನಿಬಂಧನೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುವ ಕಾಯ್ದೆ ಇದಾಗಿದೆ. ಸಂಘಟಿತ ಅಪರಾಧ, ಸಿಂಡಿಕೇಟ್ ಅಥವಾ ಗ್ಯಾಂಗ್‌ನಿಂದ ಅಪರಾದ ಚಟುವಟಿಕೆ, ಮತ್ತು ಸಂಪರ್ಕಿತ ವಿಷಯಗಳಿಗಾಗಿ ಮತ್ತು ಅದರೊಂದಿಗೆ ಇರುವ ಪ್ರಾಸಂಗಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕಾಗಿ  ವಿಶೇಷ ನಿಬಂಧನೆಗಳನ್ನು ಜಾರಿಗೊಳಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಉಲೇಖಗಲು:[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

<r>https://unafei.or.jp/publications/pdf/RS_No54/No54_10VE_Sharma.pdf</r>

<r>http://www.legalservicesindia.com/article/1290/Organized-Crime-In-India.html</r>