ಶಿವಾನಿ

ಶಿವಾನಿ
ಶಿವಾನಿ
ಜನನ	೧೭ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ೧೯೨೩; ರಾಜ್‌ಕೋಟ್, ಗುಜರಾತ್, ಭಾರತ
ಮರಣ	೨೧ ಮಾರ್ಚ್ ೨೦೦೩ (ವಯಸ್ಸು ೭೯); ನವದೆಹಲಿ, ಭಾರತ
ಕಾವ್ಯನಾಮ	ಶಿವಾನಿ
ವೃತ್ತಿ	ಕಾದಂಬರಿಕಾರ
ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆ	ಭಾರತೀಯ

ಶಿವಾನಿ ಇವರನ್ನು ಗೌರಾ ಪಂತ್ ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ (೧೭ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ೧೯೨೩^[೧] - ೨೧ ಮಾರ್ಚ್ ೨೦೦೩). ಇವರು ೨೦ ನೇ ಶತಮಾನದ ಹಿಂದಿ ಬರಹಗಾರ ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಮಹಿಳಾ ಕೇಂದ್ರಿತ ಕಾದಂಬರಿಗಳನ್ನು ಬರೆಯುವಲ್ಲಿ ಪ್ರವರ್ತಕರಾಗಿದ್ದರು. ಹಿಂದಿ ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ ನೀಡಿದ ಕೊಡುಗೆಗಾಗಿ ಅವರಿಗೆ ೧೯೮೨ ರಲ್ಲಿ, ಪದ್ಮಶ್ರೀ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ನೀಡಲಾಯಿತು.

ಅವರು ೧೯೬೦ ಮತ್ತು ೧೯೭೦ ರ ದಶಕದ ದೂರದರ್ಶನ ಪೂರ್ವ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಅನುಯಾಯಿಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣಕಾಳಿಯಂತಹ ಅವರ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃತಿಗಳು ಧರ್ಮಯುಗ ಮತ್ತು ಸಪ್ತಾಹಿಕ್ ಹಿಂದೂಸ್ತಾನ್ ನಂತಹ ಹಿಂದಿ ನಿಯತಕಾಲಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಧಾರಾವಾಹಿಯಾಗಿ ಪ್ರಕಟವಾದವು.^[೨] ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿಜೀವನದಲ್ಲಿ, ಅವರು ೩೦ ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾದಂಬರಿಗಳನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ 'ಭೈರವಿ', 'ಕೃಷ್ಣಕಾಳಿ', 'ಚೌಧನ್ ಫೆರೆ', 'ಅತಿಥಿ', 'ಕಾಳಿಂದಿ' ಮತ್ತು 'ಆಕಾಶ್'. ತಮ್ಮ ಬರಹಗಳ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಕುಮಾವೂನ್ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಭಾರತದ ಹಿಂದಿ ಭಾಷಿಕರಿಗೆ ತಿಳಿಸಿದರು. ಅವರ ಕಾದಂಬರಿ ಕರಿಯೆ ಚಿಮಾವನ್ನು ಚಲನಚಿತ್ರವಾಗಿ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಆದರೆ, ಅವರ ಇತರ ಕಾದಂಬರಿಗಳಾದ ಸುರಂಗಮಾ, ರತಿವಿಲಾಪ್, ಮೇರಾ ಬೀಟಾ ಮತ್ತು ತೀಸ್ರಾ ಬೀಟಾ ದೂರದರ್ಶನ ಧಾರಾವಾಹಿಗಳಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟಿವೆ.^[೩]

ಆರಂಭಿಕ ಜೀವನ

ಶಿವಾನಿಯವರು ೧೯೨೩ ರ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ೧೭ ರಂದು ವಿಜಯ ದಶಮಿ ದಿನದಂದು ಗುಜರಾತ್‌ನ ರಾಜ್ಕೋಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರ. ಅಲ್ಲಿ, ಅವರ ತಂದೆ ಅಶ್ವಿನಿ ಕುಮಾರ್ ಪಾಂಡೆ ರಾಜ್ಕೋಟ್ ಸಂಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಕರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಕುಮಾವೊನಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರ ತಾಯಿ ಸಂಸ್ಕೃತ ವಿದ್ವಾಂಸರಾಗಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಲಕ್ನೋ ಮಹಿಳಾ ವಿದ್ಯಾಲಯದ ಮೊದಲ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿಯಾಗಿದ್ದರು.^[೪] ನಂತರ, ಅವರ ತಂದೆ ರಾಂಪುರದ ನವಾಬರೊಂದಿಗೆ ದಿವಾನರಾದರು ಮತ್ತು ವೈಸ್ ರಾಯ್ ಅವರ ಬಾರ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಸದಸ್ಯರಾದರು. ನಂತರ, ಕುಟುಂಬವು ಒರ್ಚಾ ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವದ ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಗೊಂಡಿತು. ಅಲ್ಲಿ, ಅವರ ತಂದೆ ಪ್ರಮುಖ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಹೀಗೆ, ಶಿವಾನಿಯವರ ಬಾಲ್ಯವು ಈ ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಸ್ಥಳಗಳಿಂದ ಪ್ರಭಾವಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು ಮತ್ತು ಸವಲತ್ತು ಪಡೆದ ಮಹಿಳೆಯರ ಒಳನೋಟವನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. ಇದು ಅವರ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿತವಾಯಿತು. ಲಕ್ನೋದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಸ್ಥಳೀಯ ಮಹಿಳಾ ವಿದ್ಯಾಲಯ ಲಕ್ನೋದ (ಲಕ್ನೋ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ) ಮೊದಲ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯಾದರು.^[೫]

೧೯೩೫ ರಲ್ಲಿ, ಶಿವಾನಿಯವರ ಮೊದಲ ಕಥೆ ಹನ್ನೆರಡನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹಿಂದಿ ಮಕ್ಕಳ ನಿಯತಕಾಲಿಕ ನಟ್ಖತ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಯಿತು. ಆ ಮೂವರು ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರನ್ನು ಶಾಂತಿನಿಕೇತನದ ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ಅವರ ವಿಶ್ವ-ಭಾರತಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕಾಗಿ ಕಳುಹಿಸಲಾಯಿತು.^[೬] ಶಿವಾನಿಯವರು ಇನ್ನೂ ೯ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಶಾಂತಿನಿಕೇತನದಲ್ಲಿ ಉಳಿದರು ಮತ್ತು ೧೯೪೩ ರಲ್ಲಿ, ಪದವೀಧರೆಯಾಗಿ ತೊರೆದರು. ಶಾಂತಿನಿಕೇತನದಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಅವರ ಗಂಭೀರ ಬರಹಗಳು ಪ್ರಾರಂಭವಾದವು.^[೭] ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಅವರು ಪೂರ್ಣ ಹೃದಯದಿಂದ ಬರೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅವರ ಬರವಣಿಗೆಯ ಸಂವೇದನೆಗಳಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಆಳವಾದ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿದರು. ಈ ಅವಧಿಯನ್ನು ಅವರು ತಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕ ಅಮದೇರ್ ಶಾಂತಿನಿಕೇತನದಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ.^[೮]

ಕುಟುಂಬ

ಶಿವಾನಿಯವರು ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶದ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಶಿಕ್ಷಕ ಶುಕ್ ದೇವ್ ಪಂತ್ ಅವರನ್ನು ವಿವಾಹವಾದರು. ಅವರ ಕುಟುಂಬವು ಅಲಹಾಬಾದ್ ಮತ್ತು ನೈನಿತಾಲ್‌ನ ಪ್ರಿಯರಿ ಲಾಡ್ಜ್ ಸೇರಿದಂತೆ ವಿವಿಧ ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಅವರಿಗೆ ನಾಲ್ಕು ಮಕ್ಕಳು, ಏಳು ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಮೂವರು ಮರಿಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು ಇದ್ದರು. ಅವರ ಪತಿ ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ನಿಧನರಾದರು. ನಾಲ್ಕು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವರನ್ನು ಬಿಟ್ಟರು.^[೯] ಅವರಿಗೆ ವೀಣಾ ಜೋಶಿ, ಮೃಣಾಲ್ ಪಾಂಡೆ ಮತ್ತು ಇರಾ ಪಾಂಡೆ ಎಂಬ ಮೂವರು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಮಗ ಮುಕ್ತೇಶ್ ಪಂತ್ ಇದ್ದರು.

ಸಾಹಿತ್ಯ ವೃತ್ತಿಜೀವನ

೧೯೫೧ ರಲ್ಲಿ, ಅವರ ಸಣ್ಣ ಕಥೆ, ಮೈನ್ ಮುರ್ಗಾ ಹುನ್ ('ಐ ಆಮ್ ಎ ಚಿಕನ್') ಧರ್ಮಯುಗದಲ್ಲಿ ಶಿವಾನಿ ಎಂಬ ಕಾವ್ಯನಾಮದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಯಿತು. ಅವರು ಅರವತ್ತರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಮೊದಲ ಕಾದಂಬರಿ ಲಾಲ್ ಹವೇಲಿಯನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಅವರು ಧರ್ಮಯುಗದಲ್ಲಿ ಧಾರಾವಾಹಿಯಾಗಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಹಲವಾರು ಪ್ರಮುಖ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದರು. ಶಿವಾನಿಯವರು ೧೯೮೨ ರಲ್ಲಿ, ಹಿಂದಿ ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ ನೀಡಿದ ಕೊಡುಗೆಗಾಗಿ ಪದ್ಮಶ್ರೀ ಪಡೆದರು.^[೧೦]

ಅವರು ಸಮೃದ್ಧ ಬರಹಗಾರರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರ ಗ್ರಂಥಸೂಚಿಯು ೪೦ ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾದಂಬರಿಗಳು, ಅನೇಕ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳು ಮತ್ತು ನೂರಾರು ಲೇಖನಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರಬಂಧಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಅವರ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಚೌಡಾ ಫೆರೆ, ಕೃಷ್ಣಕಾಳಿ, ಲಾಲ್ ಹವೇಲಿ, ಸ್ಮಾಶನ್ ಚಂಪಾ, ಭಾರವಿ, ರತಿ ವಿಲಾಪ್, ವಿಷ್ಕನ್ಯಾ, ಅಪ್ರಧಿನಿ ಸೇರಿವೆ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಲಂಡನ್ ಪ್ರಯಾಣವನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ ಯಾತ್ರಿಕಿ ಮತ್ತು ರಷ್ಯಾಕ್ಕೆ ಅವರ ಪ್ರಯಾಣವನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ ಚರಿವತಿಯಂತಹ ಪ್ರವಾಸ ಕಥನಗಳನ್ನು ಸಹ ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು.^[೧೧]

ತಮ್ಮ ಜೀವನದ ಅಂತ್ಯದ ವೇಳೆಗೆ, ಶಿವಾನಿಯವರು ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಯ ಬರವಣಿಗೆಗೆ ಇಳಿದರು. ಮೊದಲು ಅವರ ಪುಸ್ತಕ ಶಿವಾನಿ ಕಿ ಶ್ರೇಷ್ಠ್ ಕಹಾನಿಯನ್‌ನಲ್ಲಿ ನೋಡಲಾಯಿತು. ನಂತರ, ಅವರ ಎರಡು ಭಾಗಗಳ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ ಸ್ಮೃತಿ ಕಲಾಶ್ ಮತ್ತು ಸೋನೆ ದೇ ಅನ್ನು ಬರೆದರು. ಈ ಪುಸ್ತಕದ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯನ್ನು ಅವರು ೧೮ ನೇ ಶತಮಾನದ ಉರ್ದು ಕವಿ ನಜೀರ್ ಅಕ್ಬರಬಾದಿ ಅವರ ಸಮಾಧಿಯಿಂದ ಎರವಲು ಪಡೆದರು.^[೧೨]

ಶಿವಾನಿಯವರು ತಮ್ಮ ಕೊನೆಯ ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಬರೆಯುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದರು ಮತ್ತು ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಅನಾರೋಗ್ಯದ ನಂತರ, ಮಾರ್ಚ್ ೨೧, ೨೦೦೩ ರಂದು ನವದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ನಿಧನರಾದರು.^[೧೩]

ಮರಣ ಮತ್ತು ಪರಂಪರೆ

ಶಿವಾನಿಯವರ ಮರಣದ ನಂತರ, ಪತ್ರಿಕಾ ಮಾಹಿತಿ ಬ್ಯೂರೋ "ಹಿಂದಿ ಸಾಹಿತ್ಯ ಜಗತ್ತು ಜನಪ್ರಿಯ ಮತ್ತು ಪ್ರಖ್ಯಾತ ಕಾದಂಬರಿಕಾರರನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದೆ ಮತ್ತು ಶೂನ್ಯವನ್ನು ತುಂಬುವುದು ಕಷ್ಟ" ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ.^[೧೪]

೨೦೦೫ ರಲ್ಲಿ, ಅವರ ಮಗಳು, ಹಿಂದಿ ಬರಹಗಾರ್ತಿ ಇರಾ ಪಾಂಡೆ, ಶಿವಾನಿ ಅವರ ಜೀವನವನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ ದಿಡ್ಡಿ ಮೈ ಮದರ್ಸ್ ವಾಯ್ಸ್ ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು. ಕುಮಾವೊನಿಯಲ್ಲಿ ದಿಡ್ಡಿ ಎಂದರೆ ಹಿರಿಯ ಸಹೋದರಿ ಎಂದರ್ಥ ಮತ್ತು ಅವರ ಮಕ್ಕಳು ಅವರನ್ನು ಹೀಗೆ ಸಂಬೋಧಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.^[೧೫] ಏಕೆಂದರೆ, ಅವರು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅವರಿಗೆ ಸ್ನೇಹಿತೆಯಾಗಿದ್ದರು. ೨೦೨೧ ರಲ್ಲಿ, ಐಐಟಿ ಕಾನ್ಪುರ ಹಿಂದಿ ಮತ್ತು ಇತರ ಭಾರತೀಯ ಭಾಷೆಗಳ ಪೋಷಣೆ ಮತ್ತು ಮರು-ಏಕೀಕರಣಕ್ಕಾಗಿ ಶಿವಾನಿ ಕೇಂದ್ರವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿತು.^[೧೬]^[೧೭] ೨೦೨೩ ರಲ್ಲಿ, ಅವರ ಜನ್ಮ ಶತಮಾನೋತ್ಸವವನ್ನು ಮಾಡಿ, ಐಐಟಿ ಕಾನ್ಪುರದಲ್ಲಿ ಸಾಹಿತ್ಯ ಉತ್ಸವವನ್ನು ಆಯೋಜಿಸಲಾಯಿತು.^[೧೮]

ಗ್ರಂಥಸೂಚಿ

ಚರಿವೇತಿ - ರಷ್ಯಾದಲ್ಲಿನ ಪ್ರಯಾಣದ ನಿರೂಪಣೆ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯಕ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳೊಂದಿಗಿನ ಅವರ ಮುಖಾಮುಖಿಗಳು.
ಅತಿಥಿ (೧೯೯೧) - ವಿಫಲವಾದ ಮದುವೆಯ ನಂತರ ಜಯಾ ಎಂಬ ಕೇಂದ್ರ ಪಾತ್ರವು ಶೇಖರ್ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಅವನು ಅವಳಿಗೆ ಪ್ರಪೋಸ್ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ಪೂಟೋನ್ವಾಲಿ (೧೯೯೮) - ಎರಡು ಕಾದಂಬರಿಗಳು ಮತ್ತು ಮೂರು ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳ ಸಂಗ್ರಹ.
ಝರೋಖಾ (೧೯೯೧)
ಚಲ್ ಖುಸರೋ ಘರ್ ಆಪ್ನೆ (೧೯೯೮)
ವಟಯನ್ (೧೯೯೯)
ಏಕ್ ಥಿ ರಾಮ್ರತಿ (೧೯೯೮)
ಮೇರಾ ಭಾಯ್/ಪಥೇಯಾ (೧೯೯೭) - ಒಂದು ಕಾದಂಬರಿ ಮತ್ತು ಘಟನೆಗಳು ಮತ್ತು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ನೆನಪುಗಳು.
ಯಾತ್ರಿಕ್ (೧೯೯೯) - ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಮಗನ ಮದುವೆಗಾಗಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದ ಅನುಭವಗಳು.
ಜಾಲಕ್ (೧೯೯೯) - ೪೮ ಸಣ್ಣ ನೆನಪುಗಳು
ಅಮದೇರ್ ಶಾಂತಿನಿಕೇತನ (೧೯೯೯) — ಶಾಂತಿನಿಕೇತನದ ನೆನಪುಗಳು.
ಮಾಣಿಕ್ — ನೊವೆಲ್ಲೆಟ್ ಮತ್ತು ಇತರ ಕಥೆಗಳು (ಜೋಕರ್ ಮತ್ತು ತರ್ಪನ್)
ಶ್ಮಾಶನ್ ಚಂಪಾ (೧೯೯೭)
ಸುರಂಗಮಾ - ಒಬ್ಬ ರಾಜಕೀಯ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಅವನ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಕಾದಂಬರಿ.
ಮಾಯಾಪುರಿ - ಸಂಬಂಧಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಕಾದಂಬರಿ
ಕೈಂಜಾ - ಒಂದು ಕಾದಂಬರಿ ಮತ್ತು ೭ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳು
ಭೈರವಿ — ಒಂದು ಕಾದಂಬರಿ
ಗೇಂಡಾ — ಒಂದು ಕಾದಂಬರಿ ಮತ್ತು ಎರಡು ದೀರ್ಘ ಕಥೆಗಳು
ಕೃಷ್ಣವೇಣಿ - ಒಂದು ಕಾದಂಬರಿ ಮತ್ತು ಎರಡು ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳು
ಸ್ವಯಂ ಸಿದ್ಧ - ಒಂದು ಕಾದಂಬರಿ ಮತ್ತು ೬ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳು
ಕರಿಯ ಚೀಮಾ - ೭ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳು
ಅಪ್ ಪ್ರೀತಿ - ೨ ಸಣ್ಣ ಕಾದಂಬರಿಗಳು, ಒಂದು ಕಥೆ ಮತ್ತು ೧೩ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಲೇಖನಗಳು.
ಚಿರ್ ಸ್ವಯಂವರ - ೧೦ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳು ಮತ್ತು ೫ ರೇಖಾಚಿತ್ರಗಳು
ವಿಷ್ಕನ್ಯಾ - ಒಂದು ಕಾದಂಬರಿ ಮತ್ತು ೫ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳು
ಕೃಷ್ಣಕಾಳಿ — ಒಂದು ಕಾದಂಬರಿ
ಕಸ್ತೂರಿ ಮೃಗ್ - ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಕಾದಂಬರಿ ಮತ್ತು ಹಲವಾರು ಲೇಖನಗಳು
ಅಪರಾಧಿನಿ - ಒಂದು ಕಾದಂಬರಿ
ರತ್ಯಾ - ಒಂದು ಕಾದಂಬರಿ
ಚೌಡಾ ಫೆರೆ — ಒಂದು ಕಾದಂಬರಿ
ರತಿ ವಿಲಾಪ್ - ೩ ಕಾದಂಬರಿಗಳು ಮತ್ತು ೩ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳು
ಶಿವಾನಿ ಕಿ ಶ್ರೇಷ್ಠ್ ಕಹಾನಿಯನ್ - ೧೩ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳು
ಸ್ಮೃತಿ ಕಲಾಶ್ - ೧೦ ಪ್ರಬಂಧಗಳು
ಸುನ್ಹು ತಾತ್ ಯೇ ಅಕತ್ ಕಹಾನಿ - ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ ನಿರೂಪಣೆಗಳು
ಹೇ ದತ್ತಾತ್ರೇಯ - ಕುಮಾವೂನ್‌ನ ಜಾನಪದ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯ.
ಮಣಿಮಾಲಾ ಕಿ ಹನ್ಸಿ - ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳು, ಪ್ರಬಂಧಗಳು, ನೆನಪುಗಳು ಮತ್ತು ರೇಖಾಚಿತ್ರಗಳು.
ಶಿವಾನಿ ಕಿ ಮಶೂರ್ ಕಹಾನಿಯನ್ - ೧೨ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳು^[೧೯]

ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನುವಾದಗಳು

ಟ್ರಸ್ಟ್ ಆಂಡ್ ಅದರ್ ಸ್ಟೋರೀಸ್. ಕಲ್ಕತ್ತಾ: ವ್ರೈಟರ್ಸ್ ವರ್ಕ್‌ಶೋಪ್, ೧೯೮೫.
ಕೃಷ್ಣಕಾಳಿ ಆಂಡ್ ಅದರ್ ಸ್ಟೋರೀಸ್. ಅನುವಾದ: ಮಸೂಮಾ ಅಲಿ. ಕಲ್ಕತ್ತಾ: ರೂಪಾ & ಕಂ., ೧೯೯೫. ಐಎಸ್‌ಬಿಎನ್ ೮೧-೭೧೬೭-೩೦೬-೬.

ಇದನ್ನೂ ನೋಡಿ

ಕುಮೌನಿ ಜನರು

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು

↑ A Memoir, Ira Pande
↑ Shivani The Hindu, 4 May 2003
↑ Shivani Profile www.abhivyakti-hindi.org.
↑ Shivani Gaura Pant – Biography Biography at readers-café.
↑ The stories of Kumaon.. Indian Express, 22 March 2003.
↑ First story Archived 4 December 2021 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. Biography at kalpana.it.
↑ Shivani Archived 17 March 2008 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. Deccan Herald, 23 July 2005.
↑ "Calcutta years, kalpana". Archived from the original on 4 December 2021. Retrieved 1 December 2007.
↑ Shivani Gaura Pant: A Tribute Archived 27 May 2006 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ.
↑ Shivani Guara Pant Official Padma Shri List.
↑ Gaura Pant Shivani, List of works
↑ Lokvani interviews Shivani, 2002^[Usurped!]
↑ Gaura Pant Shivani dead The Tribune, 22 March 2003.
↑ Obituary, 2003 pib.nic.in.
↑ Ira Pande remembers kamlabhattshow.com.
↑ SHIVANI CENTRE FOR NURTURE AND REINTEGRATION OF HINDI AND OTHER INDIAN LANGUAGES IIT Kanpur Official website.
↑ IIT Kanpur sets up Shivani Centre for the Nurture and Re-Integration of Hindi and Other Indian Languages Curriculum magazine, August 23, 2021.
↑ Birth centenary festival of ‘Shivani’ celebrated The Times of India, Oct 18, 2023 .
↑ Books of Shivani Archived 20 October 2007 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. www.indiaclub.com.

ಹೆಚ್ಚಿನ ಓದುವಿಕೆ

Diddi, My Mother's Voice. Ira Pande, January 2005, Penguin. ISBN 0-14-303346-8.

ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿಗಳು

Works online

[1] A Memoir, Ira Pande

[2] Shivani The Hindu, 4 May 2003

[3] Shivani Profile www.abhivyakti-hindi.org.

[4] Shivani Gaura Pant – Biography Biography at readers-café.

[5] The stories of Kumaon.. Indian Express, 22 March 2003.

[6] First story Archived 4 December 2021 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. Biography at kalpana.it.

[7] Shivani Archived 17 March 2008 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. Deccan Herald, 23 July 2005.

[8] "Calcutta years, kalpana". Archived from the original on 4 December 2021. Retrieved 1 December 2007.

[9] Shivani Gaura Pant: A Tribute Archived 27 May 2006 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ.

[10] Shivani Guara Pant Official Padma Shri List.

[11] Gaura Pant Shivani, List of works

[12] Lokvani interviews Shivani, 2002^[Usurped!]

[13] Gaura Pant Shivani dead The Tribune, 22 March 2003.

[14] Obituary, 2003 pib.nic.in.

[15] Ira Pande remembers kamlabhattshow.com.

[16] SHIVANI CENTRE FOR NURTURE AND REINTEGRATION OF HINDI AND OTHER INDIAN LANGUAGES IIT Kanpur Official website.

[17] IIT Kanpur sets up Shivani Centre for the Nurture and Re-Integration of Hindi and Other Indian Languages Curriculum magazine, August 23, 2021.

[18] Birth centenary festival of ‘Shivani’ celebrated The Times of India, Oct 18, 2023 .

[19] Books of Shivani Archived 20 October 2007 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. www.indiaclub.com.

[೧]

[೨]

[೩]

[೪]

[೫]

[೬]

[೭]

[೮]

[೯]

[೧೦]

[೧೧]

[೧೨]

[೧೩]

[೧೪]

[೧೫]

[೧೬]

[೧೭]

[೧೮]

[೧೯]