ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಹೋಗು

ಲಿಬರಲ್ ಪಾರ್ಟಿ (ನಾರ್ವೆ)

ವಿಕಿಪೀಡಿಯದಿಂದ, ಇದು ಮುಕ್ತ ಹಾಗೂ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಿಶ್ವಕೋಶ
ಲಿಬರಲ್ ಪಾರ್ಟಿ
Venstre (Norwegian)
Gurutbellodat (Northern Sami)
ChairpersonGuri Melby
Founded28 January 1884 (1884-01-28)
HeadquartersMøllergata 16, 0179 Oslo
Student wingLiberal Students of Norway
Youth wingYoung Liberals of Norway
Membership (2022)Increase 7,219[೧]
IdeologyLiberalism (Norwegian)
Social liberalism 
Green liberalism
Historical:
Classical liberalism 
Political positionCentre
European affiliationAlliance of Liberals and Democrats for Europe
International affiliationLiberal International
Nordic affiliationCentre Group
Colours  Teal
Storting
೮ / ೧೬೯
County Councils[೨]
೩೯ / ೭೨೮
Municipal Councils[೩]
೨೮೦ / ೧೦,೭೮೧
Sami Parliament
೦ / ೩೯
Website
venstre.no

ಲಿಬರಲ್ ಪಕ್ಷ ( Norwegian: Venstre , lit. ' , ವಿ ; Northern Sami: Gurutbellodat ) ನಾರ್ವೆಯ ಸಾಮಾಜಿಕ ಉದಾರವಾದಿ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷವಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ೧೮೮೪ ರಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಇದು ನಾರ್ವೆಯ ಅತ್ಯಂತ ಹಳೆಯ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷವಾಗಿದೆ. ಅದರ ಸ್ಥಳೀಯ ಹೆಸರಿನ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಲಿಬರಲ್ ಪಕ್ಷವು ರಾಜಕೀಯ ವರ್ಣಪಟಲದ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾನ ಪಡೆದಿದೆ, ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬಲಪಂಥೀಯ ಪಕ್ಷಗಳೊಂದಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಸಹಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಒಂದು ಉದಾರವಾದಿ ಪಕ್ಷವಾಗಿದ್ದು, ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ ಸಂಸದೀಯತೆ, ಧಾರ್ಮಿಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ, ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕು ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯ ಶಾಲಾ ಶಿಕ್ಷಣದಂತಹ ಸುಧಾರಣೆಗಳನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತಂದಿದೆ. [೪] [೫] [೬] [೭]


೧೯ ನೇ ಶತಮಾನದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ೨೦ ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಇದು ನಾರ್ವೆಯ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಮತ್ತು ಪ್ರಬಲ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷವಾಗಿತ್ತು, ಆದರೆ ಯುದ್ಧಾನಂತರದ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಅದು ತನ್ನ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಸಣ್ಣ ಪಕ್ಷವಾಯಿತು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಯುದ್ಧಾನಂತರದ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷವು ಹಲವಾರು ಕೇಂದ್ರಿತ ಮತ್ತು ಕೇಂದ್ರ-ಬಲಪಂಥೀಯ ಸರ್ಕಾರಿ ಒಕ್ಕೂಟಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದೆ. ಇದು ಪ್ರಸ್ತುತ ಸಂಸತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಎಂಟು ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಮತ್ತು ಹಿಂದೆ ಕನ್ಸರ್ವೇಟಿವ್ ಪಕ್ಷ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಡೆಮಾಕ್ರಟಿಕ್ ಪಕ್ಷದೊಂದಿಗೆ ನಾರ್ವೆ ಸರ್ಕಾರದ ಭಾಗವಾಗಿತ್ತು. ಗುರಿ ಮೆಲ್ಬಿ ೨೦೨೦ ರಿಂದ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

೧೮೮೪ ರಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪನೆಯಾದ ಇದು, ನಂತರ ರೈತರು ಮತ್ತು ಬೂರ್ಜ್ವಾ ವರ್ಗದ ಪ್ರಗತಿಪರ ಸದಸ್ಯರ ಪ್ರಮುಖ ಬೆಂಬಲದೊಂದಿಗೆ, ನಾರ್ವೆಯಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದ ಮೊದಲ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಹಲವಾರು ದಶಕಗಳ ಕಾಲ ಪ್ರಬಲ ಸರ್ಕಾರಿ ಪಕ್ಷವಾಗಿತ್ತು. ಆರಂಭದಿಂದಲೂ ಇದು ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್ ಫಾರ್ ವುಮೆನ್ಸ್ ರೈಟ್ಸ್‌ನೊಂದಿಗೆ ನಿಕಟ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು, ಇದನ್ನು ಅದೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಲಿಬರಲ್ ಪಕ್ಷದ ಪ್ರಮುಖ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುವಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷವು ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿತು. ೧೮೮೪ ರ ದಶಕದಿಂದಲೂ ಪಕ್ಷವು ಅನೇಕ ಆಂತರಿಕ ಒಡಕುಗಳನ್ನು ಕಂಡಿದೆ. ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಮಧ್ಯಮ ಮತ್ತು ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿಭಾಗವು ೧೮೮೮ ರಲ್ಲಿ ಬೇರ್ಪಟ್ಟು ಮಧ್ಯಮ ಲಿಬರಲ್ ಪಕ್ಷವನ್ನು ರಚಿಸಿತು; ಮತ್ತು ನಾರ್ವೆಯ ಮಾಜಿ ಪ್ರಧಾನಿ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಮೈಕೆಲ್ಸೆನ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಸಂಪ್ರದಾಯವಾದಿ-ಉದಾರವಾದಿ ಬಣವು ೧೯೦೯ ರಲ್ಲಿ ಬೇರ್ಪಟ್ಟು ಮುಕ್ತ ಮನಸ್ಸಿನ ಲಿಬರಲ್ ಪಕ್ಷವನ್ನು ರಚಿಸಿತು (ಎರಡೂ ಪಕ್ಷಗಳು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಸಂಪ್ರದಾಯವಾದಿ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡವು). ಇತ್ತೀಚಿನ ಅತ್ಯಂತ ಗಮನಾರ್ಹವಾದ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವೆಂದರೆ ೧೯೭೨ ರಲ್ಲಿ, ಲಿಬರಲ್ ಪಕ್ಷವು ಯುರೋಪಿಯನ್ ಆರ್ಥಿಕ ಸಮುದಾಯದಲ್ಲಿ (ಇಇಸಿ) ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಸದಸ್ಯತ್ವವನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿತು, ಮತ್ತು ಸದಸ್ಯತ್ವವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುವ ಬಣವು ಬೇರ್ಪಟ್ಟು ಲಿಬರಲ್ ಪೀಪಲ್ಸ್ ಪಾರ್ಟಿಯನ್ನು ರಚಿಸಿತು. [೮] ಅಂದಿನಿಂದ ಪಕ್ಷವು EU ನಲ್ಲಿ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಸದಸ್ಯತ್ವವನ್ನು ಅನುಮೋದಿಸಿದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಸ್ತುತ ಅದರ ಪ್ರಬಲ ಪ್ರತಿಪಾದಕವಾಗಿದೆ. [೯]

ಇತಿಹಾಸ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಜೋಹಾನ್ ಸ್ವೆರ್ಡ್ರಪ್

ನಾರ್ವೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಸದೀಯತೆಯನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಬೇಕೆ ಅಥವಾ ಬೇಡವೇ ಎಂಬ ವಿವಾದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ 1884 ರಲ್ಲಿ ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಪಕ್ಷವನ್ನು ರಚಿಸಲಾಯಿತು. ವೆನ್‌ಸ್ಟ್ರೆ (ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ "ಎಡ" ಎಂದರ್ಥ) ಸಂಸದೀಯತೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುವ ಪಕ್ಷವಾಗಿದ್ದರೆ, ಸಂಸದೀಯತೆಯನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿದ ಸಂಪ್ರದಾಯವಾದಿಗಳು ಹೋಯ್ರೆ (ಅಂದರೆ "ಬಲ") ಪಕ್ಷವನ್ನು ರಚಿಸಿದರು. ಸಂಸದೀಯತೆಯ ಹೋರಾಟ ಗೆದ್ದಾಗ, ವೆನ್‌ಸ್ಟ್ರೆಯ ನಾಯಕ ಜೋಹಾನ್ ಸ್ವೆರ್‌ಡ್ರಪ್ ಅವರು ಸ್ಟೋರ್ಟಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ (ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಸಂಸತ್ತು) ಬಹುಮತದ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ನೇಮಕಗೊಂಡ ಮೊದಲ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಪ್ರಧಾನಿಯಾದರು. ನಂತರ, ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಪುರುಷರಿಗೆ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದರು, ಇದನ್ನು 1898 ರಲ್ಲಿ ಸಾಧಿಸಲಾಯಿತು, 1905 ರಲ್ಲಿ ಸ್ವೀಡಿಷ್-ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟದ ವಿಘಟನೆ ಸಂಭವಿಸಿತು ಮತ್ತು 1913 ರಲ್ಲಿ ಪರಿಚಯಿಸಲಾದ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಮಹಿಳಾ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದರು. ೧೮೮೪ ರ ನಂತರದ ಮೊದಲ ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ, ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಹಲವಾರು ಸರ್ಕಾರಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದರು, ಇವುಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಹೋಯ್ರೆ - ಸರ್ಕಾರಗಳ ಅವಧಿಗಳೂ ಸೇರಿಕೊಂಡವು. ಅವರೆಲ್ಲರೂ 1935 ಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲು ನಾರ್ವೆಯ ಆರು ವಿಭಿನ್ನ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಗಳು ವೆನ್‌ಸ್ಟ್ರೆಯಿಂದ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ.

1891 ರಲ್ಲಿ, ಪಕ್ಷದ ಹೆಚ್ಚು ಉದಾರ-ಸಾಮಾಜಿಕ ಪ್ರವೃತ್ತಿಗಳು ವೆನ್‌ಸ್ಟ್ರೆಯ ಮೇಲೆ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಸಾಧಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದವು, ಮತ್ತು ಒಂದು ಅಧ್ಯಯನವು ಗಮನಿಸಿದಂತೆ, "1914 ರವರೆಗಿನ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಾಮಾಜಿಕ ನೀತಿಗಳನ್ನು ವೆನ್‌ಸ್ಟ್ರೆ ಬೆಂಬಲಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಜಾರಿಗೆ ತಂದರು, ಏಕೆಂದರೆ ಆ ದಿನಾಂಕದವರೆಗೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಪಕ್ಷವು ನೀತಿಯ ಮೇಲೆ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಲಿಲ್ಲ.


ಲೇಬರ್ ಪಕ್ಷದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯೊಂದಿಗೆ, ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಕ್ರಮೇಣ ನೆಲೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡರು. 1915 ರ ಚುನಾವಣೆಯು ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಪಕ್ಷವಾಗಿದ್ದು ಸ್ಟೋರ್ಟಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಬಹುಮತವನ್ನು ಗಳಿಸಿದ ಕೊನೆಯ ಚುನಾವಣೆಯಾಗಿತ್ತು. 1920 ರಲ್ಲಿ ಬಾಂಡೆಪಾರ್ಟಿಯೆಟ್ (ಇಂದಿನ ಸೆಂಟರ್ ಪಾರ್ಟಿ ) ಮತ್ತು 1933 ರಲ್ಲಿ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಪೀಪಲ್ಸ್ ಪಾರ್ಟಿಯ ರಚನೆಯೊಂದಿಗೆ ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ದುರ್ಬಲಗೊಂಡಿತು, ಇವೆರಡೂ ಭಾಗಶಃ ಹಿಂದಿನ ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಸದಸ್ಯರಿಂದ ರಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು. ಎರಡನೆಯ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ನಂತರ, ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಐದು ಸಮ್ಮಿಶ್ರ ಸರ್ಕಾರಗಳ ಭಾಗವಾಗಿದೆ, ಇತ್ತೀಚಿನದು 2018 ರ ಸೋಲ್ಬರ್ಗ್ ಅವರ ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್. ಯುರೋಪಿಯನ್ ಸಮುದಾಯಗಳಲ್ಲಿ (ಈಗ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟ ) ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಸದಸ್ಯತ್ವದ ಬಗ್ಗೆ ಉಂಟಾದ ವಿವಾದವು 1972 ರಲ್ಲಿ ರೋರೋಸ್‌ನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷ ವಿಭಜನೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು, EC ಸದಸ್ಯತ್ವವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಿದ ಜನರು ಹೊರಟು ಲಿಬರಲ್ ಪೀಪಲ್ಸ್ ಪಾರ್ಟಿಯನ್ನು ರಚಿಸಿದರು. ಇವರಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕಿ ಹೆಲ್ಗೆ ಸೀಪ್ ಮತ್ತು 13 ಸಂಸತ್ ಸದಸ್ಯರಲ್ಲಿ 9 ಮಂದಿ ಸೇರಿದ್ದಾರೆ. ಅಂದಿನಿಂದ, ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಣ್ಣ ಪಕ್ಷವಾಗಿದೆ. 1973 ರ ಚುನಾವಣೆಯ ನಂತರ ಸಂಸದೀಯ ಗುಂಪನ್ನು ಎರಡಕ್ಕೆ ಇಳಿಸಲಾಯಿತು.


೧೯೭೪ ರಲ್ಲಿ, ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ನಾರ್ವೆಯಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷದ ಮೊದಲ ಮಹಿಳಾ ನಾಯಕಿ ಇವಾ ಕೋಲ್ಸ್ಟಾಡ್ ಅವರನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದರು.


ಚುನಾವಣಾ ಫಲಿತಾಂಶಗಳು ವೆನ್‌ಸ್ಟ್ರೆಗೆ ಕಳಪೆಯಾಗಿ ಮುಂದುವರೆದವು. 1985 ರ ಚುನಾವಣೆಗೆ ಮೊದಲು ಪಕ್ಷವು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ, ಮತ್ತು ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಒಂದೇ ಬಾರಿಗೆ, ಲೇಬರ್ ಪಕ್ಷದ ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುವುದಾಗಿ ಘೋಷಿಸಿತು. ಮುಂದಿನ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ತನ್ನ ಉಳಿದ ಎರಡು ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿತು ಮತ್ತು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಸ್ಟೋರ್ಟಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾತಿನಿಧ್ಯವಿಲ್ಲದೆ ಇತ್ತು. ಪಕ್ಷವು 1988 ರಲ್ಲಿ ಲಿಬರಲ್ ಪೀಪಲ್ಸ್ ಪಾರ್ಟಿಯೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಂಡಿತು, ಆದರೆ 1989 ರ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಮತ್ತೆ ಒಂದಾದ ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಮತ್ತೆ ಸಂಸತ್ತಿನ ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಗೆಲ್ಲುವಲ್ಲಿ ವಿಫಲವಾಯಿತು. 1993 ರಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷವು ಸಂಸತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಸಮಾನ ಸ್ಥಾನಗಳಿಗೆ ಅರ್ಹತೆ ಪಡೆಯಬಹುದಾಗಿದ್ದ 4% ಮಿತಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ವಿಫಲವಾಯಿತು, ಆದರೆ ಲಾರ್ಸ್ ಸ್ಪೋನ್‌ಹೀಮ್ ನೇರವಾಗಿ ಹೊರ್ಡಾಲ್ಯಾಂಡ್ ಕೌಂಟಿಯಿಂದ ಆಯ್ಕೆಯಾದರು. (ಚುನಾವಣೆಗೆ ಮುನ್ನ, ಸ್ಪಾನ್‌ಹೀಮ್ ಆಯ್ಕೆಯಾದರೆ ಉಲ್ವಿಕ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ತನ್ನ ಮನೆಯಿಂದ ರಾಜಧಾನಿ ಓಸ್ಲೋದಲ್ಲಿರುವ ಸಂಸತ್ತಿಗೆ ಪರ್ವತಗಳನ್ನು ದಾಟಿ ನಡೆಯುವುದಾಗಿ ಪಣತೊಟ್ಟಿದ್ದರು - ಅವರು ಈ ಪಣತೊಟ್ಟರು, ಪತ್ರಿಕೆಗಳಿಂದ ಉತ್ತಮ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಗಳಿಸಿದರು.)


1997 ರಲ್ಲಿ, ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ 4% ಮಿತಿಯನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸಿತು, ಸಂಸತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅದರ ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಆರಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, 1973 ರ ನಂತರ ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ತನ್ನ ಮೊದಲ ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್ ಭಾಗವಹಿಸುವಿಕೆಯನ್ನು ಕಂಡಿತು. ಕೆಜೆಲ್ ಮ್ಯಾಗ್ನೆ ಬೊಂಡೆವಿಕ್ ಅವರ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತ ಮೊದಲ ಸರ್ಕಾರದಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷವು ನಾಲ್ಕು ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. ಲಾರ್ಸ್ ಸ್ಪಾನ್ಹೈಮ್ ಕೈಗಾರಿಕೆ ಮತ್ತು ವಾಣಿಜ್ಯ ಮಂತ್ರಿಯಾದರು, ಆಡ್ ಐನಾರ್ ಡೋರಮ್ ; ಸಂವಹನ ಮಂತ್ರಿ, ನಂತರ ನ್ಯಾಯ ಮಂತ್ರಿ, ಗುರೊ ಫ್ಜೆಲ್ಲಂಗರ್ ; ಪರಿಸರ ಸಂರಕ್ಷಣೆಯ ಮಂತ್ರಿ, ಮತ್ತು ಎಲ್ಡ್ಬ್ಜಾರ್ಗ್ ಲೋವರ್ ; ಆಡಳಿತ ಮಂತ್ರಿ, ನಂತರ ರಕ್ಷಣಾ ಮಂತ್ರಿ. ಶ್ರೀಮತಿ ಲೋವರ್ ಅವರು ನಾರ್ವೆಯ ಮೊದಲ ಮಹಿಳಾ ರಕ್ಷಣಾ ಸಚಿವರಾಗಿದ್ದರು. ಈ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟವು 2000 ರಲ್ಲಿ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿತು, ಅನಿಲ ವಿದ್ಯುತ್ ಸ್ಥಾವರಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವ ಸ್ಟೋರ್ಟಿಂಗ್ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು ನಿರಾಕರಿಸಿತು. 2001 ರಲ್ಲಿ, ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ 4% ಮಿತಿಯನ್ನು ತಲುಪಲು ಸ್ವಲ್ಪದರಲ್ಲೇ ವಿಫಲವಾಯಿತು, ಆದರೆ ಸ್ಪೋನ್‌ಹೀಮ್ ಮತ್ತು ಆಡ್ ಐನಾರ್ ಡೋರಮ್ ಎಂಬ ಇಬ್ಬರು ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿತು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಕೆಜೆಲ್ ಮ್ಯಾಗ್ನೆ ಬೊಂಡೆವಿಕ್ ಅವರ ಎರಡನೇ ಸಮ್ಮಿಶ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ಭಾಗವಾದ ಕಾರಣ, ಸ್ಪೋನ್‌ಹೀಮ್ ಮತ್ತು ಡೋರಮ್ ಸಂಪುಟಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಕಾರಣ, ಇಬ್ಬರನ್ನೂ ಸಂಸತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಡೆಪ್ಯೂಟಿಗಳು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಿದರು. ಟೋರಿಲ್ಡ್ ಸ್ಕೋಗ್ಶೋಲ್ಮ್ ಅವರನ್ನು ಸಾರಿಗೆ ಮತ್ತು ಸಂವಹನ ಸಚಿವರನ್ನಾಗಿ ನೇಮಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ಪಕ್ಷವು ಸಂಪುಟದ ಮೂರನೇ ಸದಸ್ಯರನ್ನು ಸಹ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿತು.


2005 ರ ಚುನಾವಣೆಯು ವೆನ್‌ಸ್ಟ್ರೆಗೆ 5.9% ಮತಗಳನ್ನು ನೀಡಿತು, ಇದು 1969 ರ ಚುನಾವಣೆಯ ನಂತರದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಫಲಿತಾಂಶವಾಗಿದೆ. ವೆನ್‌ಸ್ಟ್ರೆ ಆರು ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ಗೆದ್ದಿತು ಮತ್ತು 4%+ ಪರಿಹಾರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೂಲಕ ಹೆಚ್ಚುವರಿಯಾಗಿ ನಾಲ್ಕು ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಗೆದ್ದಿತು. ಕೆಂಪು-ಹಸಿರು ಒಕ್ಕೂಟದ ಬಹುಮತದ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ, ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷವಾಯಿತು.


೨೦೦೯ ರ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ, [೧೦] ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಪಕ್ಷವು ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಸಮಬಲಗೊಳಿಸುವ ೪% ಮಿತಿಗಿಂತ ಕೆಳಗಿತ್ತು, ಇದರಿಂದಾಗಿ ಪಕ್ಷವು ಸಂಸತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಎರಡು ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಹೊಂದಿತ್ತು, ಟ್ರೈನ್ ಸ್ಕೀ ಗ್ರಾಂಡೆ ಮತ್ತು ಬೋರ್ಗಿಲ್ಡ್ ಟೆಂಡೆನ್, ಆದರೆ ಚುನಾವಣೆಗೆ ಮೊದಲು ಅವರು ಹತ್ತು ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಕಳಪೆ ಫಲಿತಾಂಶದ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಅದೇ ಸಂಜೆ, ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 14, 2009 ರಂದು, ಲಾರ್ಸ್ ಸ್ಪೋನ್‌ಹೀಮ್ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕತ್ವದಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿಯುವುದಾಗಿ ಘೋಷಿಸಿದರು. ಚುನಾವಣೆಯ ನಂತರ, ಪಕ್ಷದ ಸದಸ್ಯರಲ್ಲಿ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಕಂಡುಬಂದಿತು. ಏಪ್ರಿಲ್ ೨೦೧೦ ರಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಪಕ್ಷದ ಸಮ್ಮೇಳನದಲ್ಲಿ, ಟ್ರೈನ್ ಸ್ಕೀ ಗ್ರಾಂಡೆ ಅವರನ್ನು ಪಕ್ಷದ ಹೊಸ ನಾಯಕಿಯಾಗಿ ಸರ್ವಾನುಮತದಿಂದ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು. [೧೧]


೨೦೧೩ ರ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ೫.೨% ರೊಂದಿಗೆ ಮಿತಿಯನ್ನು ದಾಟಿ ಕನ್ಸರ್ವೇಟಿವ್, ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಡೆಮಾಕ್ರಟಿಕ್ ಮತ್ತು ಪ್ರೋಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಮ್ಮಿಶ್ರ ಮಾತುಕತೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿದರು. ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಡೆಮೋಕ್ರಾಟ್‌ಗಳು ಹೊಸ ಸೋಲ್ಬರ್ಗ್ ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್‌ಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸದಿರಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು, ಹೀಗಾಗಿ ಅದು ಸಂಸತ್ತಿನ ಬಹುಮತವಿಲ್ಲದೆ ಉಳಿಯಿತು, ಆದರೆ ಅದರೊಂದಿಗೆ ವಿಶ್ವಾಸ ಮತ್ತು ಪೂರೈಕೆ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡರು. [೧೨]


2017 ರ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಎಂಟು ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಗೆದ್ದ ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ, ಕನ್ಸರ್ವೇಟಿವ್ ಮತ್ತು ಪ್ರೋಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದ ಒಕ್ಕೂಟದೊಂದಿಗೆ ಹೊಸ ಮಾತುಕತೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿದರು ಮತ್ತು ಜನವರಿ 2018 ರಲ್ಲಿ ಮೂರು ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್ ಹುದ್ದೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಒಕ್ಕೂಟವನ್ನು ಸೇರಿದರು; ಓಲಾ ಎಲ್ವೆಸ್ಟುಯೆನ್ ಹವಾಮಾನ ಮತ್ತು ಪರಿಸರ ಸಚಿವರಾದರು, ಇಸೆಲಿನ್ ನೈಬೊ ಸಂಶೋಧನೆ ಮತ್ತು ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಚಿವರಾದರು, ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕಿ ಟ್ರೈನ್ ಸ್ಕೀ ಗ್ರಾಂಡೆ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಸಚಿವರಾದರು. [೧೩]

ಐಡಿಯಾಲಜಿ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಲಿಬರಲ್ ಪಕ್ಷವನ್ನು ಉದಾರವಾದಿ, [೧೪] [೧೫] [೧೬] ಸಾಮಾಜಿಕ-ಉದಾರವಾದಿ, [೧೫] [೧೭] [೧೮] [೧೯] ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಉದಾರವಾದಿ [೨೦] ಮತ್ತು ಕೇಂದ್ರಿತವಾದಿ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ . [೧೬] [೨೧] ಸಕ್ರಿಯ ರಾಜ್ಯದ ಪೂರ್ವಭಾವಿ ಸ್ಥಿತಿಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷವು ನಾಗರಿಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ. ೧೯೭೦ ರ ದಶಕದಿಂದಲೂ, ಪಕ್ಷವು ಹಸಿರು ಉದಾರವಾದಿ ನಿಲುವನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಂಡಿದೆ, [೨೨] [೨೩] ೧೯೯೦ ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಸಂಸತ್ತಿಗೆ ಮರಳಿ ಬಂದಾಗ ಅದು ಪಕ್ಷದ ಪ್ರೊಫೈಲ್‌ನ ಪ್ರಮುಖ ಭಾಗವಾಗಿತ್ತು. ಪರಿಸರವಾದಿ ಸಂಘಟನೆಯಾದ ಫ್ರಾಮ್ಟಿಡೆನ್ ಐ ವಾರೆ ಹೆಂಡರ್, ಗ್ರೀನ್ ಪಾರ್ಟಿ ನಂತರ ಲಿಬರಲ್ ಪಕ್ಷವನ್ನು ಎರಡನೇ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಪಕ್ಷವೆಂದು ರೇಟಿಂಗ್ ನೀಡಿದೆ. [೨೪] ಪಕ್ಷವು ಬಹುಸಂಸ್ಕೃತಿ, ನಾರ್ವೆಗೆ ಕಾರ್ಮಿಕರ ವಲಸೆ ಹೆಚ್ಚಳ ಮತ್ತು ಸಡಿಲಗೊಂಡ ಏಕೀಕರಣ ಕ್ರಮಗಳ ಬಲವಾದ ಬೆಂಬಲಿಗರಾಗಿದೆ. [೨೫]


ಅದರ ಇತಿಹಾಸದುದ್ದಕ್ಕೂ, ಅದು ಕೇಂದ್ರ-ಬಲಪಂಥೀಯ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧ ಕೇಂದ್ರಿತ ಸಮ್ಮಿಶ್ರ ಸರ್ಕಾರಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದೆ. ೨೦೦೧ ರಿಂದ ೨೦೦೫ ರವರೆಗೆ, ಇದು ಕನ್ಸರ್ವೇಟಿವ್ ಪಕ್ಷ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಡೆಮಾಕ್ರಟಿಕ್ ಪಕ್ಷದೊಂದಿಗೆ ಕೇಂದ್ರ-ಬಲಪಂಥೀಯ ಸಮ್ಮಿಶ್ರ ಸರ್ಕಾರದಲ್ಲಿತ್ತು; ೨೦೦೫ ರ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಚುನಾವಣೆಯ ನಂತರ, ಪಕ್ಷವು ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿದೆ. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಈ ಪಕ್ಷವು ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ನೀಲಿ-ಹಸಿರು ಮೈತ್ರಿಕೂಟದ ಪ್ರತಿಪಾದಕನಾಗಿದ್ದು, ವೆನ್‌ಸ್ಟ್ರೆ ಹಸಿರು ಭಾಗವನ್ನು ರಚಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಕಳೆದ ಕೆಲವು ಚುನಾವಣಾ ಪ್ರಚಾರಗಳಲ್ಲಿ, ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆಯ ಪ್ರಮುಖ ಗಮನವು ಪರಿಸರ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು, ಶಿಕ್ಷಣ, ಸಣ್ಣ-ವ್ಯವಹಾರ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿದೆ. ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಹಾನಿ ಮಾಡುವ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ತೆರಿಗೆಗಳನ್ನು ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಾರೆ. ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆಯ ಇತರ ಕೆಲವು ನಿಲುವುಗಳೆಂದರೆ ಹೆಚ್ಚಿದ ಕಾರ್ಮಿಕ ವಲಸೆ, ನಾರ್ವೆ ಚರ್ಚ್ ಅನ್ನು ರಾಜ್ಯ ಚರ್ಚ್ ಆಗಿ ರದ್ದುಪಡಿಸುವುದು, ಸಂಪತ್ತು ಮತ್ತು ಪಿತ್ರಾರ್ಜಿತ ತೆರಿಗೆಗಳನ್ನು ರದ್ದುಪಡಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಧಿಕಾರ.


2005 ರಲ್ಲಿ ನಡೆದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಮಾವೇಶದಲ್ಲಿ, ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಕೇವಲ ಐದು ಮತಗಳ ಅಂತರದಿಂದ ನಾರ್ವೆ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟಕ್ಕೆ ಸೇರುವುದನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು, ಆದರೂ ದುರ್ಬಲವಾಗಿ, ಆದರೆ ನಾರ್ವೆ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಆರ್ಥಿಕ ಪ್ರದೇಶದ ಭಾಗವಾಗಿ ಉಳಿಯಬೇಕೆಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದರು. ಆದಾಗ್ಯೂ, 2020 ರಲ್ಲಿ, ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಮಾವೇಶದಲ್ಲಿ ಬಹುಪಾಲು ಜನರು ನಾರ್ವೆಗೆ EU ಸದಸ್ಯತ್ವವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಲು ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆಗೆ ಮತ ಹಾಕಿದರು. ಹೀಗಾಗಿ, ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆಯ ಅಧಿಕೃತ ನಿಲುವು ಈಗ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟದ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಸದಸ್ಯತ್ವವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಿದೆ. ಏನೇ ಇರಲಿ, 1972 ಮತ್ತು 1994 ರಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಜನಾಭಿಪ್ರಾಯ ಸಂಗ್ರಹಣೆಯಂತೆಯೇ, ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ EU ಸದಸ್ಯತ್ವದ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಜನಾಭಿಪ್ರಾಯ ಸಂಗ್ರಹಣೆಯಿಂದ ಮಾತ್ರ ನಿರ್ಧರಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ನಿಲುವನ್ನು ಪಕ್ಷವು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. [೨೬] ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವವನ್ನು ಗಣರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರದೊಂದಿಗೆ ಬದಲಾಯಿಸುವುದನ್ನು ವೆನ್‌ಸ್ಟ್ರೆ ಹೆಚ್ಚುವರಿಯಾಗಿ ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಾರೆ. [೨೭]


2007 ರಲ್ಲಿ, ಹಕ್ಕುಸ್ವಾಮ್ಯ ಹೊಂದಿರುವ ಡಿಜಿಟಲ್ ವಸ್ತುಗಳ ಹಂಚಿಕೆಯನ್ನು ಕಾನೂನುಬದ್ಧಗೊಳಿಸುವುದನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದ ಮೊದಲ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಪಕ್ಷ ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಆಯಿತು. [೨೮] [೨೯]

ವ್ಯುತ್ಪತ್ತಿ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಪಕ್ಷದ ಹೆಸರು ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಎಡ ಎಂದರ್ಥ, ಆದರೆ ಪಕ್ಷವು ತನ್ನನ್ನು ಕೇಂದ್ರಿತ ಪಕ್ಷ ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ. ಕೇಂದ್ರ ಪಕ್ಷವು ಆಡಳಿತ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದ ಕೇಂದ್ರ-ಎಡ ಕೆಂಪು-ಹಸಿರು ಒಕ್ಕೂಟದ ಒಂದು ಅಂಶವಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಮತ್ತು ವೆನ್‌ಸ್ಟ್ರೆ "ಸಮಾಜವಾದಿಯಲ್ಲದ" ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷದ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದರಿಂದ, ಕೇಂದ್ರ ಪಕ್ಷವು ಎಡಪಂಥೀಯರಿಗಿಂತ ಎಡಪಂಥೀಯವಾಗಿರುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಿದೆ. 1884 ರಲ್ಲಿ ಎಡಪಂಥೀಯ ಎಂಬ ಹೆಸರನ್ನು ಆರಿಸಿದಾಗ, ಆ ಪದವು ಇಂದಿನ "ಎಡಪಂಥೀಯ" ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಮಾಜವಾದವನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಬಲಪಂಥೀಯ ಸಂಪ್ರದಾಯವಾದಿಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಇದು ಉದಾರವಾದ ಅಥವಾ ತೀವ್ರಗಾಮಿತ್ವವನ್ನು ಅರ್ಥೈಸಿತು ಮತ್ತು ಸಂಸತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾನಗಳ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ. ಡ್ಯಾನಿಶ್ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳಾದ ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಮತ್ತು ರಾಡಿಕೇಲ್ ವೆನ್ಸ್ಟ್ರೆ ಹೆಸರುಗಳಲ್ಲಿ "ಎಡ" ಎಂಬ ಪದದ ಬಳಕೆಯು ಸಮಾಜವಾದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಉದಾರವಾದ ಮತ್ತು ಆಮೂಲಾಗ್ರತೆಯನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲು ಉದ್ದೇಶಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕರು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
2007 ರ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಸ್ಥಳೀಯ ಚುನಾವಣೆಗಳಿಗೆ ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಕಾರ್ಲ್ ಜೋಹಾನ್ಸ್ ಗೇಟ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಚಾರ ಕೇಂದ್ರ.
ಗುರಿ ಮೆಲ್ಬಿ 26 ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 2020 ರಿಂದ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
  • ೧೮೮೪ ಜೋಹಾನ್ ಸ್ವೆರ್ಡ್ರಪ್
  • ೧೮೮೪–೧೮೮೯ ಓಲೆ ಆಂಟನ್ ಕ್ವಾಮ್
  • ೧೮೮೯–೧೮೯೩ ಜೋಹಾನ್ಸ್ ಸ್ಟೀನ್
  • ೧೮೯೩–೧೮೯೪ ವಿಗ್ಗೊ ಉಲ್ಮನ್
  • ೧೮೯೪–೧೮೯೬ ಓಲೆ ಆಂಟನ್ ಕ್ವಾಮ್
  • ೧೮೯೮–೧೯೦೦ ವಿಗ್ಗೊ ಉಲ್ಮನ್
  • ೧೯೦೦–೧೯೦೩ ಲಾರ್ಸ್ ಹೋಲ್ಸ್ಟ್
  • ೧೯೦೩–೧೯೦೯ ಕಾರ್ಲ್ ಬರ್ನರ್
  • ೧೯೦೯–೧೯೨೭ ಗುನ್ನಾರ್ ನುಡ್ಸೆನ್
  • ೧೯೨೭-೧೯೪೦ ಜೋಹಾನ್ ಲುಡ್ವಿಗ್ ಮೊವಿನ್ಕೆಲ್
  • ೧೯೪೫–೧೯೫೨ ಜಾಕೋಬ್ ಎಸ್. ವರ್ಮ್-ಮುಲ್ಲರ್
  • ೧೯೫೨–೧೯೬೪ ಬೆಂಟ್ ರೈಸ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್
  • ೧೯೬೪–೧೯೭೦ ಗುನ್ನಾರ್ ಗಾರ್ಬೊ
  • ೧೯೭೦–೧೯೭೨ ಹೆಲ್ಜ್ ಸೀಪ್
  • ೧೯೭೨–೧೯೭೪ ಹೆಲ್ಜ್ ರೋಗ್ನ್ಲಿಯನ್
  • ೧೯೭೪–೧೯೭೬ ಇವಾ ಕೋಲ್‌ಸ್ಟಾಡ್
  • ೧೯೭೬–೧೯೮೨ ಹ್ಯಾನ್ಸ್ ಹ್ಯಾಮಂಡ್ ರಾಸ್‌ಬಾಚ್
  • ೧೯೮೨–೧೯೮೬ ಆಡ್ ಐನಾರ್ ಡೋರಮ್
  • ೧೯೮೬–೧೯೯೦ ಆರ್ನೆ ಫ್ಜೋರ್ಟಾಫ್ಟ್
  • ೧೯೦೦–೧೯೯೩ ಹಾವರ್ಡ್ ಅಲ್ಸ್ಟಾದಿಮ್
  • ೧೯೯೨–೧೯೯೬ ಆಡ್ ಐನಾರ್ ಡೋರಮ್
  • ೧೯೯೬–೨೦೧೦ ಲಾರ್ಸ್ ಸ್ಪೋನ್‌ಹೀಮ್
  • ೨೦೧೦–೨೦೨೦ ಟ್ರೈನ್ ಸ್ಕೀ ಗ್ರಾಂಡೆ
  • ೨೦೨೦– ಗುರಿ ಮೆಲ್ಬಿ

ವೆನ್‌ಸ್ಟ್ರೆಯಿಂದ ಬಂದ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
  • ೧೮೮೪–೧೮೮೯ ಜೋಹಾನ್ ಸ್ವೆರ್ಡ್ರಪ್
  • ೧೮೯೧–೧೮೯೩ ಜೋಹಾನ್ಸ್ ಸ್ಟೀನ್
  • ೧೮೯೮–೧೯೦೨ ಜೋಹಾನ್ಸ್ ಸ್ಟೀನ್
  • ೧೯೦೨–೧೯೦೩ ಒಟ್ಟೊ ಬ್ಲೆಹರ್
  • ೧೯೦೭–೧೯೦೮ ಜೋರ್ಗೆನ್ ಲೊವ್ಲ್ಯಾಂಡ್
  • ೧೯೦೮–೧೯೧೦ ಗುನ್ನಾರ್ ನುಡ್ಸೆನ್
  • ೧೯೧೩–೧೯೨೦ ಗುನ್ನಾರ್ ನುಡ್ಸೆನ್
  • ೧೯೨೧–೧೯೨೩ ಒಟ್ಟೊ ಬ್ಲೆಹರ್
  • ೧೯೨೪-೧೯೨೬ ಜೋಹಾನ್ ಲುಡ್ವಿಗ್ ಮೊವಿನ್ಕೆಲ್
  • ೧೯೨೮-೧೯೩೧ ಜೋಹಾನ್ ಲುಡ್ವಿಗ್ ಮೊವಿನ್ಕೆಲ್
  • ೧೯೩೩-೧೯೩೫ ಜೋಹಾನ್ ಲುಡ್ವಿಗ್ ಮೊವಿನ್ಕೆಲ್

ಚುನಾವಣಾ ಸಾಧನೆ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಸಂಗ್ರಹಣೆ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
Election Leader Votes % Seats +/– Position Status
1885 Ole Anton Qvam 57,683 63.4
೮೪ / ೧೧೪
 Increase 1 1st Majority
1888 37,320 41.8
೩೮ / ೧೧೪
 Decrease 46 Decrease 2nd Minority (1888–1889)
Opposition (1889–1891)
1891 Johannes Steen 51,780 50.8
೬೩ / ೧೧೪
 Increase 25 Increase 1st Majority
1894 Ole Anton Qvam 83,165 50.4
೫೯ / ೧೧೪
 Decrease 4 Increase 1st Majority
1897 Johannes Steen 87,548 52.7
೭೯ / ೧೧೪
 Increase 20 Steady 1st Majority
1900 Lars Holst 127,142 54.0
೭೭ / ೧೧೪
 Decrease 2 Steady 1st Majority
1903[lower-alpha ೧] Carl Berner 101,142 42.7
೪೮ / ೧೧೭
 Decrease 29 Steady 1st Opposition
1906 121,562 45.1
೭೩ / ೧೨೩
 Increase 25 Steady 1st Majority
1909 128,367 30.4
೪೬ / ೧೨೩
 Decrease 27 Steady 1st Minority (1909–1910)
Opposition (1910–1912)
1912 Gunnar Knudsen 195,526 40.0
೭೬ / ೧೨೩
 Increase 30 Steady 1st Opposition (1912–1913)
Majority (1913–1915)
1915 204,243 33.1
೭೪ / ೧೨೩
 Increase 4 Steady 1st Majority
1918 187,657 28.3
೫೧ / ೧೨೬
 Decrease 23 Steady 1st Minority (1918–1920)
Opposition (1920–1921)
1921 181,989 20.1
೩೭ / ೧೫೦
 Decrease 14 Decrease 2nd Minority (1921–1923)
Opposition (1923–1924)
1924 180,979 18.6
೩೪ / ೧೫೦
 Decrease 3 Steady 2nd Minority 1924–1926)
Opposition (1926–1927)
1927 Johan Ludwig Mowinckel 172,568 17.3
೩೦ / ೧೫೦
 Decrease 4 Steady 2nd Opposition (1927–1928)
Minority (1928–1930)
1930 241,355 20.2
೩೩ / ೧೫೦
 Increase 3 Decrease 3rd Minority (1930–1931)
Opposition (1931–1933)
1933 213,153 17.1
೨೪ / ೧೫೦
 Decrease 9 Increase 2nd Minority (1933–1935)
Opposition (1935–1936)
1936 232,784 16.0
೨೩ / ೧೫೦
 Decrease 1 Decrease 3rd Opposition
1945 Jacob S. Worm-Müller 204,852 13.8
೨೦ / ೧೫೦
 Decrease 3 Steady 3rd Opposition
1949[lower-alpha ೨] 218,866 13.1
೨೧ / ೧೫೦
 Increase 1 Steady 3rd Opposition
1953 Bent Røiseland 177,662 10.0
೧೫ / ೧೫೦
 Decrease 6 Steady 3rd Opposition
1957[lower-alpha ೨] 171,407 9.7
೧೫ / ೧೫೦
 Steady Steady 3rd Opposition
1961[lower-alpha ೨] 132,429 8.8
೧೪ / ೧೫೦
 Decrease 1 Decrease 4th Opposition (1961–1963)
Coalition (1963)
Opposition (1963–1965)
1965[lower-alpha ೨] Gunnar Garbo 207,834 10.4
೧೮ / ೧೫೦
 Increase 4 Increase 3rd Coalition
1969 202,553 9.4
೧೩ / ೧೫೦
 Decrease 5 Decrease 5th Coalition (1969–1971)
Opposition (1971–1972)
Coalition (1972–1973)
1973[lower-alpha ೨] Helge Rognlien 49,668 3.5
೨ / ೧೫೫
 Decrease 11 Decrease 7th Opposition
1977[lower-alpha ೨] Hans Hammond Rossbach 54,243 3.2
೨ / ೧೫೫
 Steady Increase 6th Opposition
1981[lower-alpha ೨] 79,064 3.9
೨ / ೧೫೫
 Steady Decrease 7th Opposition
1985 Odd Einar Dørum 81,202 3.1
೦ / ೧೫೭
 Decrease 2 Steady 7th No seats
1989 Arne Fjørtoft 84,740 3.2
೦ / ೧೬೫
 Steady Steady 7th No seats
1993 Odd Einar Dørum 88,985 3.6
೧ / ೧೬೫
 Increase 1 Steady 7th Opposition
1997 Lars Sponheim 115,077 4.5
೬ / ೧೬೫
 Increase 5 Steady 7th Coalition (1997–2000)
Opposition (2000–2001)
2001 98,486 3.9
೨ / ೧೬೫
 Decrease 4 Steady 7th Coalition
2005 156,113 5.9
೧೦ / ೧೬೯
 Increase 8 Steady 7th Opposition
2009 104,144 3.9
೨ / ೧೬೯
 Decrease 8 Steady 7th Opposition
2013 Trine Skei Grande 148,275 5.2
೯ / ೧೬೯
 Increase 7 Increase 6th External support
2017 127,483 4.4
೮ / ೧೬೯
 Decrease 1 Steady 6th External support (2017–2018)
Coalition (2018–2021)
2021 Guri Melby 137,433 4.6
೮ / ೧೬೯
 Steady Decrease 7th Opposition

ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
  1. ↑ Contested the election in alliance with the Labour Democrats.
  2. ↑ ೨.೦ ೨.೧ ೨.೨ ೨.೩ ೨.೪ ೨.೫ ೨.೬ The Liberal Party ran on joint lists with other parties in a few constituencies in most elections from 1949 to 1981. Vote numbers are from independent Liberal Party lists only, while vote percentage also includes the Liberal Party's estimated share from joint lists (Statistics Norway estimates).[೩೦]


ಉಲ್ಲೇಖಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
  1. ↑ "Nesten 200 personer meldte seg ut av Rødt – mange oppga politisk uenighet som hovedårsak". Altinget.no (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). 2023-01-24. Retrieved 2024-10-01.
  2. ↑ "Valg 2011: Landsoversikt per parti" (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Ministry of Local Government and Regional Development. Archived from the original on 24 September 2011. Retrieved 18 September 2011.
  3. ↑ "Venstre". Valg 2011 (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Norwegian Broadcasting Corporation. Retrieved 18 September 2011.
  4. ↑ Svante Ersson; Jan-Erik Lane (28 December 1998). Politics and Society in Western Europe. SAGE. p. 108. ISBN 978-0-7619-5862-8. Retrieved 17 August 2012.
  5. ↑ Christina Bergqvist (1 January 1999). Equal Democracies?: Gender and Politics in the Nordic Countries. Nordic Council of Ministers. p. 320. ISBN 978-82-00-12799-4.
  6. ↑ Allern, Elin Haugsgjerd (2010). Political Parties and Interest Groups in Norway. ECPR Press. pp. 163–164. ISBN 9780955820366.
  7. ↑ "Norway – Political parties". Norwegian Social Science Data Services. Archived from the original on 5 January 2013. Retrieved 21 December 2012.
  8. ↑ Bakken, Laila Ø.; Helljesen, Vilde (24 July 2009). "Venstre – lite parti med stor arv". Norwegian Broadcasting Corporation.
  9. ↑ Giverholt, Karl Arthur (27 September 2020). "Venstre sier ja til EU". Venstre.
  10. ↑ "Sponheim: – Jeg trekker meg – Nyheter – Politikk – Aftenposten.no". Archived from the original on 20 ಅಕ್ಟೋಬರ್ 2013. Retrieved 21 ಏಪ್ರಿಲ್ 2025.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
  11. ↑ "Skei Grande ny leder i Venstre". 17 April 2010.
  12. ↑ Wright, Martin Aasen (30 September 2013). "Her er avtalen mellom de borgerlige partiene" (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Aftenposten. Retrieved 17 November 2013.
  13. ↑ "Disse 20 skal styre Norge" (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Adresseavisa. Archived from the original on 16 ಮಾರ್ಚ್ 2018. Retrieved 16 March 2018.
  14. ↑ Simon Franzmann (2009). "Liberale Parteien zwischen linkem und rechten Lager" (PDF). University of Trier. p. 3. Retrieved 22 January 2023.
  15. ↑ ೧೫.೦ ೧೫.೧ "Wahlen des Storting (Parlament), 11.9.2017" (PDF). Österreichische Gesellschaft für Politikberatung und Politikentwicklung. Retrieved 22 January 2023.
  16. ↑ ೧೬.೦ ೧೬.೧ Reinhard Wolff (15 January 2018). "Drei Frauen sind am Ruder". Die Tageszeitung: Taz. Retrieved 22 January 2023.
  17. ↑ Hans Slomp (30 September 2011). Europe, A Political Profile: An American Companion to European Politics: An American Companion to European Politics. ABC-CLIO. p. 425. ISBN 978-0-313-39182-8.
  18. ↑ Oyvind Osterud (18 October 2013). Norway in Transition: Transforming a Stable Democracy. Routledge. p. 114. ISBN 978-1-317-97037-8.
  19. ↑ Thompson, Wayne C. (2014). Nordic, Central, and Southeastern Europe 2014. Rowman & Littlefield. p. 55. ISBN 9781475812244.
  20. ↑ Jens Rydström (2011). Odd Couples: A History of Gay Marriage in Scandinavia (PDF). aksant. p. 97. ISBN 978-9052603810. JSTOR j.ctt6wp6dm.
  21. ↑ David Nikel (August 4, 2021). "Political Parties in Norway". lifeinnorway.net. Retrieved 22 January 2023.
  22. ↑ Reinhard Wolff (15 January 2018). "Neue Regierung in Norwegen: Drei Frauen sind am Ruder". Die Tageszeitung.
  23. ↑ "Die norwegische Parteienlandschaft". Norwegen Service. 30 August 2018.
  24. ↑ "Forsiden - klimavalg2013 - Framtiden i våre hender". www.framtiden.no. Archived from the original on 15 January 2018. Retrieved 11 December 2013.
  25. ↑ "Integrering – Venstre". 1 June 2009.
  26. ↑ Krekling, David Vojislav (2020-09-27). "Venstre går inn for at Norge skal bli medlem i EU". NRK (in ನಾರ್ವೆಜಿಯನ್ ಬೊಕ್ಮಲ್). Retrieved 2020-10-02.
  27. ↑ Sofie Prestegård (27 September 2020). "Skjerper tonen mot monarkiet". TV2.
  28. ↑ "Culture wants to be free!". Archived from the original on 18 April 2007. Retrieved 16 April 2007.
  29. ↑ "Slipp kulturen fri! (Norwegian original resolution)". 14 April 2007. Retrieved 17 April 2007.
  30. ↑ "Tabell 25.3 Stortingsvalg. Godkjente stemmer etter parti1. Prosent". www.ssb.no.


ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
"https://kn.wikipedia.org/w/index.php?title=ಲಿಬರಲ್_ಪಾರ್ಟಿ_(ನಾರ್ವೆ)&oldid=1304584" ಇಂದ ಪಡೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ