ಭಾರತೀಯ ಒಪ್ಪಂದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ
೧೯ ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಾರವನ್ನು ರದ್ದುಗೊಳಿಸಿದ ನಂತರ ಗುಲಾಮರ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಬದಲಿಯಾಗಿ ಒಂದು ಮಿಲಿಯನ್‌ಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಭಾರತೀಯರನ್ನು ಯುರೋಪಿಯನ್ ವಸಾಹತುಗಳಿಗೆ ಕಾರ್ಮಿಕರಾಗಿ ಸಾಗಿಸುವ ಒಪ್ಪಂದದ ಗುಲಾಮ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಭಾರತೀಯ ಒಪ್ಪಂದದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿದೆ. ೧೮೩೩ ರಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಗುಲಾಮಗಿರಿಯನ್ನು ರದ್ದುಗೊಳಿಸಿದ ನಂತರ ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು [೧] ೧೮೪೮ ರಲ್ಲಿ ಫ್ರೆಂಚ್ ವಸಾಹತುಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ೧೮೬೩ ರಲ್ಲಿ ಡಚ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿಸ್ತರಿಸಿತು. ೧೯೨೦ ರ ದಶಕದವರೆಗೂ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಇಂಡಿಯನ್ ಒಪ್ಪಂದವಿತ್ತು. ಇದು ಕೆರಿಬಿಯನ್, [೨] ನಟಾಲ್ (ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾ), ಪೂರ್ವ ಆಫ್ರಿಕಾ, ರೀಯೂನಿಯನ್, ಮಾರಿಷಸ್, ಶ್ರೀಲಂಕಾ, [೩] ಮಲೇಷ್ಯಾ, [೪] ಮ್ಯಾನ್ಮಾರ್, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಗಯಾನಾ, ಫಿಜಿಗಳಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ವಲಸೆಗಾರರನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿತು. ಹಾಗೆಯೇ ಇಂಡೋ-ಕೆರಿಬಿಯನ್, ಇಂಡೋ-ಆಫ್ರಿಕನ್, ಇಂಡೋ-ಫಿಜಿಯನ್, ಇಂಡೋ-ಮಲೇಶಿಯನ್, ಇಂಡೋ-ಗಯಾನೀಸ್ ಮತ್ತು ಇಂಡೋ-ಸಿಂಗಪೋರಿಯನ್ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಾಯಿತು.
ಮೊದಲ ಒಪ್ಪಂದ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
೧೮ ಜನವರಿ ೧೮೨೬ ರಂದು ಫ್ರೆಂಚ್ ಹಿಂದೂ ಮಹಾಸಾಗರದ ದ್ವೀಪವಾದ ರಿಯೂನಿಯನ್ ಸರ್ಕಾರವು ವಸಾಹತುಗಳಿಗೆ ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಲು ಷರತ್ತುಗಳನ್ನು ವಿಧಿಸಿತು. ಇದರ ಪ್ರಕಾರ, ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಮ್ಯಾಜಿಸ್ಟ್ರೇಟ್ ಮುಂದೆ ಹಾಜರಾಗಬೇಕು ಮತ್ತು ತಾನು ಸ್ವಯಂಪ್ರೇರಣೆಯಿಂದ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಬೇಕು. ಈ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಗಿರ್ಮಿಟ್ [೫] ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇದು ವಸಾಹತುಗಳಲ್ಲಿ ತಿಂಗಳಿಗೆ ೮ ರೂಪಾಯಿ (ಸುಮಾರು ೧೮೨೬ ರಲ್ಲಿ ಡಾಲರ್ ೪) ಮತ್ತು ಪಡಿತರ ಜೊತೆಗೆ ಐದು ವರ್ಷಗಳ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಅವಧಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಪಾಂಡಿಚೇರಿ ಮತ್ತು ಕಾರೈಕಲ್‌ನಿಂದ ಸಾಗಿಸಲಾಯಿತು.
೧೮೨೯ ರಲ್ಲಿ ಮಾರಿಷಸ್‌ಗೆ ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೊದಲ ಪ್ರಯತ್ನ ವಿಫಲವಾಯಿತು. ಆದರೆ ೧೮೩೮ ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ೨೫,೦೦೦ ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಮಾರಿಷಸ್‌ಗೆ ರವಾನಿಸಲಾಯಿತು.
ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಸಕ್ಕರೆ ತೋಟಗಾರರ ಆದೇಶದ ಮೇರೆಗೆ ಭಾರತೀಯ ಒಪ್ಪಂದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಜಾರಿಗೆ ತರಲಾಯಿತು. ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಗುಲಾಮಗಿರಿಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಂತೆಯೇ ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹ ಅಗ್ಗದ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಆಶಿಸಿದರು. [೬] ಹೊಸ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಶಾಹಿ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳಿಗೆ ಉಷ್ಣವಲಯದ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಉತ್ಪಾದನೆಯಲ್ಲಿ ಗುಲಾಮರ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಮೇಲೆ "ಮುಕ್ತ" ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗಿತ್ತು. [೭]
ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಇಂಡಿಯಾ ಸರ್ಕಾರದ ನಿಯಮಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
೧೮೩೭ ರ ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪನಿಯ ನಿಯಮಗಳು ಕಲ್ಕತ್ತಾದಿಂದ ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಕಳುಹಿಸಲು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಷರತ್ತುಗಳನ್ನು ವಿಧಿಸಿತು. ವಲಸಿಗರಾಗಲಿರುವವರು ಮತ್ತು ಅವರ ಎಮಿಗ್ರೇಷನ್ ಏಜೆಂಟ್ ಒಪ್ಪಂದದ ನಿಯಮಗಳ ಲಿಖಿತ ಹೇಳಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಇಂಡಿಯಾ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ಗೊತ್ತುಪಡಿಸಿದ ಅಧಿಕಾರಿಯ ಮುಂದೆ ಹಾಜರಾಗಬೇಕಾಗಿತ್ತು. [೮] ಸೇವೆಯಅವಧಿಯು ಐದು ವರ್ಷಗಳಾಗಿರಬೇಕು ಹಾಗೂ ಮುಂದಿನ ಐದು ವರ್ಷಗಳ ಅವಧಿಗೆ ನವೀಕರಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ. ವಲಸಿಗನು ತನ್ನ ಸೇವೆಯ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ಗಮನದ ಬಂದರಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಪ್ರತಿ ವಲಸೆ ಹಡಗು ಸ್ಥಳಾವಕಾಶ, ಆಹಾರ ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಕೆಲವು ಮಾನದಂಡಗಳಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿರಬೇಕು ಮತ್ತು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಅಧಿಕಾರಿಯನ್ನು ಒಯ್ಯುವುದು ಅಗತ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ೧೮೩೭ ರಲ್ಲಿ ಈ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಮದ್ರಾಸಿಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಲಾಯಿತು.
ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕರ ರಫ್ತು ನಿಷೇಧ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಕಾರ್ಮಿಕರ ವಲಸೆಯ ಹೊಸ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ತಿಳಿದ ತಕ್ಷಣ, ಬ್ರಿಟನ್ ಮತ್ತು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಗುಲಾಮಗಿರಿ - ವಿರೋಧಿ ಅಭಿಯಾನದಂತೆಯೇ ಒಂದು ಅಭಿಯಾನವು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿತು. ೧೮೩೮ ರ ಆಗಸ್ಟ್ ೧ ರಂದು ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕರ ರಫ್ತಿನ ಬಗ್ಗೆ ತನಿಖೆ ನಡೆಸಲು ಸಮಿತಿಯನ್ನು ನೇಮಿಸಲಾಯಿತು. ಇದು ಹೊಸ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ದುರುಪಯೋಗದ ವರದಿಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದೆ. ೨೯ ಮೇ ೧೮೩೯ ರಂದು ದೇಶಾಂತರಕ್ಕೆ ಅಥವಾ ವಿದೇಶಕ್ಕೆ ವಲಸೆ ಮಾಡುವುದನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅಂತಹ ವಲಸೆಯನ್ನು ಮಾಡುವ ಯಾವುದೇ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ೨೦೦ ರೂಪಾಯಿ ದಂಡ ಅಥವಾ ಮೂರು ತಿಂಗಳ ಜೈಲು ಶಿಕ್ಷೆ ವಿಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ನಿಷೇಧದ ನಂತರ ಕೆಲವು ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಪಾಂಡಿಚೇರಿ ( ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಫ್ರೆಂಚ್ ಎನ್‌ಕ್ಲೇವ್) ಮೂಲಕ ಮಾರಿಷಸ್ ಕಳುಹಿಸುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದರು. [೯] ಆದಾಗ್ಯೂ ೧೮೪೨ ರಲ್ಲಿ ಮಾರಿಷಸ್‌ಗೆ ಮತ್ತು ೧೮೪೫ ರಲ್ಲಿ ವೆಸ್ಟ್ ಇಂಡೀಸ್‌ಗೆ ವಲಸೆಯನ್ನು ಮತ್ತೆ ಅಧಿಕೃತಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು.
೧೯ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ವಲಸೆಯ ಮತ್ತಷ್ಟು ಅಮಾನತುಗಳು ಸಂಭವಿಸಿದವು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ೧೮೪೮ ಮತ್ತು ೧೮೫೧ ರ ನಡುವೆ ೧೮೪೬ ರ ಸಕ್ಕರೆ ಸುಂಕ ಕಾಯಿದೆಯ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಆರ್ಥಿಕ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ಅಶಾಂತಿಯಿಂದಾಗಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಗಯಾನಾ ಕಡೆಗೆ ಭಾರತೀಯ ವಲಸೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲಾಯಿತು.
ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕ ಸಾರಿಗೆಯ ಪುನರಾರಂಭ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಮಾರಿಷಸ್ ಮತ್ತು ಕೆರಿಬಿಯನ್‌ನಲ್ಲಿನ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಪ್ಲಾಂಟರ್ಸ್ ನಿಷೇಧವನ್ನು ರದ್ದುಗೊಳಿಸಲು ಶ್ರಮಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಗುಲಾಮಗಿರಿ ವಿರೋಧಿ ಸಮಿತಿಯು ಅದನ್ನು ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯಲು ಅಷ್ಟೇ ಶ್ರಮಿಸಿತು. ಈಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪನಿಯ ಸರ್ಕಾರವು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಪ್ಲಾಂಟರ್ಸ್ ಮತ್ತು ಅವರ ಬೆಂಬಲಿಗರಿಂದ ತೀವ್ರವಾದ ಒತ್ತಡಕ್ಕೆ ಶರಣಾಯಿತು. ೨ ಡಿಸೆಂಬರ್ ೧೮೪೨ ರಂದು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರವು ಕಲ್ಕತ್ತಾ, ಬಾಂಬೆ ಮತ್ತು ಮದ್ರಾಸ್‌ನಿಂದ ಮಾರಿಷಸ್‌ಗೆ ವಲಸೆ ಹೋಗಲು ಅನುಮತಿ ನೀಡಿತು. ಪ್ರತಿ ನಿರ್ಗಮನ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಎಮಿಗ್ರೇಷನ್ ಏಜೆಂಟ್‌ಗಳನ್ನು ನೇಮಿಸಲಾಗಿದೆ. ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ದುರುಪಯೋಗಕ್ಕಾಗಿ ದಂಡಗಳು ಇದ್ದವು. ಐದು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಯಾವುದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಹಕ್ಕನ್ನು ಕೇಳಿದಾಗ ರಿಟರ್ನ್ ಪ್ಯಾಸೇಜ್ ಅನ್ನು ಒದಗಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ನಿಷೇಧವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಿದ ನಂತರ ಮೊದಲ ಹಡಗು ೨೩ ಜನವರಿ ೧೮೪೩ ರಂದು ಕಲ್ಕತ್ತಾದಿಂದ ಮಾರಿಷಸ್‌ಗೆ ಹೊರಟಿತು. ಮಾರಿಷಸ್‌ನಲ್ಲಿನ ವಲಸಿಗರ ರಕ್ಷಕರು ಪ್ರತಿ ಕೆಲವು ದಿನಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಮಾನವ ರವಾನೆಯೊಂದಿಗೆ ಆಗಮಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹಾಗೂ ಅವರು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ವಲಸಿಗರು ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಹಿನ್ನಡೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಸಹಾಯವನ್ನು ಕೇಳಿದರು ಎಂದು ವರದಿ ಮಾಡಿದರು. ೧೮೪೩ ರ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ೩೦,೨೧೮ ಪುರುಷರು ಮತ್ತು ೪,೩೦೭ ಮಹಿಳಾ ಒಪ್ಪಂದದ ವಲಸಿಗರು ಮಾರಿಷಸ್ ಅನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರು. ಮದ್ರಾಸಿನಿಂದ ಮೊದಲ ಹಡಗು ೨೧ ಏಪ್ರಿಲ್ ೧೮೪೩ ರಂದು ಮಾರಿಷಸ್ ತಲುಪಿತು.
ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ದುರುಪಯೋಗವನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕುವ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವ ನಿಯಮಗಳು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ದುರುಪಯೋಗವನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಲು ವಿಫಲವಾಯಿತು. ಇದು ಸುಳ್ಳು ನೆಪಗಳ ಮೂಲಕ ನೇಮಕಾತಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಮುಂದುವರೆಯಿತು ಮತ್ತು ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ೧೮೪೩ ರಲ್ಲಿ ಬಂಗಾಳ ಸರ್ಕಾರವು ಕಲ್ಕತ್ತಾದಿಂದ ವಲಸೆಯನ್ನು ನಿರ್ಬಂಧಿಸಲು ಒತ್ತಾಯಿಸಲಾಯಿತು. ಏಜೆಂಟ್ನಿಂದ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಮತ್ತು ರಕ್ಷಕರಿಂದ ಪ್ರತಿಸಹಿ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಮಾತ್ರ ನಿರ್ಗಮನವನ್ನು ಅನುಮತಿಸಲಾಯಿತು. ೧೮೪೪ ರಲ್ಲಿ ೯,೭೦೯ ಪುರುಷ ಕೂಲಿಗಳು (ಧಂಗಾರ್‌ಗಳು) ಮತ್ತು ೧,೮೪೦ ಹೆಂಡತಿಯರು ಮತ್ತು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಮಾರಿಷಸ್‌ಗೆ ವಲಸೆ ಮುಂದುವರಿಯಿತು.
ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದ ಭಾರತೀಯರ ವಾಪಸಾತಿಯು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಾವಿನ ಪ್ರಮಾಣದೊಂದಿಗೆ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ ಮತ್ತು ವಾಪಸಾತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ತೃಪ್ತಿಕರವಾಗಿ ಅನುಸರಿಸಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ತನಿಖೆಗಳು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದವು.
ಮಾರಿಷಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಯುರೋಪಿಯನ್ ತೋಟಗಾರರ ಬೇಡಿಕೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ಕಲ್ಕತ್ತಾದಿಂದ ಸಾಕಷ್ಟು ನೇಮಕಾತಿಗಳಿಲ್ಲದೆ, ೧೮೫೦ ರಲ್ಲಿ ಮದ್ರಾಸ್‌ನಿಂದ ಮಾರಿಷಸ್‌ಗೆ ಹೊರಟ ಮೊದಲ ಹಡಗಿನೊಂದಿಗೆ ಮದ್ರಾಸ್‌ನಿಂದ ವಲಸೆಯನ್ನು ಪುನಃ ತೆರೆಯಲು ೧೮೪೭ ರಲ್ಲಿ ಅನುಮತಿ ನೀಡಲಾಯಿತು.
ಭಾರತೀಯ ವಲಸಿಗರಿಗೆ ಆತಿಥ್ಯ ನೀಡಿದ ವಸಾಹತುಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಪನಿಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಕೂಡ ಇದ್ದರು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಡ್ಯಾನಿಶ್ ತೋಟದ ಮಾಲೀಕರು ಭಾರತೀಯರನ್ನು ನೇಮಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಪ್ರತಿನಿಧಿಯನ್ನು - ಕಾನ್ಸಲ್ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ - ಡ್ಯಾನಿಶ್ ವೆಸ್ಟ್ ಇಂಡೀಸ್‌ಗೆ ವಲಸಿಗರ ರಕ್ಷಕ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು. [೧೦] ಈ ಅಧಿಕಾರಿಯು ಕಾರ್ಮಿಕರ ಯೋಗಕ್ಷೇಮವನ್ನು ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಅವರು ಸಹಿ ಮಾಡಿದ ಒಪ್ಪಂದದ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಜಾರಿಗೊಳಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಂಡರು.
ಕೆರಿಬಿಯನ್‌ಗೆ ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕ ಸಾರಿಗೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಗುಲಾಮಗಿರಿಯ ಅಂತ್ಯದ ನಂತರ ಯುರೋಪಿಯನ್ ನೇತೃತ್ವದ ವೆಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯನ್ ಸಕ್ಕರೆ ವಸಾಹತುಗಳು ವಿಮೋಚನೆಗೊಂಡ ಐರ್ಲೆಂಡ್, ಜರ್ಮನಿ ಮತ್ತು ಮಾಲ್ಟಾದಿಂದ ಕುಟುಂಬಗಳು ಮತ್ತು ಮಡೈರಾದಿಂದ ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಗುಲಾಮರನ್ನು ಬಳಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದವು. ಈ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ವಸಾಹತುಗಳ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ವಿಫಲವಾದವು. ಏಕೆಂದರೆ ಹೊಸ ಆಗಮನದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮರಣ ಮತ್ತು ಅವರ ಒಪ್ಪಂದದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಅವರು ಇಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ. ೧೬ ನವೆಂಬರ್ ೧೮೪೪ ರಂದು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರವು ಜಮೈಕಾ, ಟ್ರಿನಿಡಾಡ್ ಮತ್ತು ಡೆಮೆರಾರಾ ( ಗಯಾನಾ ) ಗೆ ವಲಸೆಯನ್ನು ಕಾನೂನುಬದ್ಧಗೊಳಿಸಿತು. ಮೊದಲ ಹಡಗು ವಿಟ್ಬಿ ೧೮೩೮ ರ ಜನವರಿ ೧೩ ರಂದು ಪೋರ್ಟ್ ಕಲ್ಕತ್ತಾದಿಂದ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಗಯಾನಾಕ್ಕೆ ಪ್ರಯಾಣ ಬೆಳೆಸಿತು ಮತ್ತು ೫ ಮೇ ೧೮೩೮ ರಂದು ಬರ್ಬಿಸ್ಗೆ ಆಗಮಿಸಿತು. ಸಕ್ಕರೆ ಉದ್ಯಮದಲ್ಲಿನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಂದಾಗಿ ಕೆರಿಬಿಯನ್‌ಗೆ ಸಾರಿಗೆಯು ೧೮೪೮ ರಲ್ಲಿ ಸ್ಥಗಿತಗೊಂಡಿತು ಹಾಗೂ ೧೮೫೧ ರಲ್ಲಿ ಡೆಮೆರಾರಾ ಮತ್ತು ಟ್ರಿನಿಡಾಡ್ ಮತ್ತು ೧೮೬೦ ರಲ್ಲಿ ಜಮೈಕಾದಲ್ಲಿ ಪುನರಾರಂಭವಾಯಿತು.
ಹೊಸದಾಗಿ ವಿಮೋಚನೆಗೊಂಡ ಗುಲಾಮರು ಕಡಿಮೆ ವೇತನಕ್ಕೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ನಿರಾಕರಿಸಿದ ಕಾರಣ ಗುತ್ತಿಗೆ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ತೋಟದ ಮಾಲೀಕರಿಗೆ ಕಾರ್ಯಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಂಡ ವಸಾಹತುಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ ಗುಲಾಮರ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಇದು ನಿರೂಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಜಮೈಕಾ ೩೨೨,೦೦೦ ಹೊಂದಿದ್ದರೆ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಗಯಾನಾ ಮತ್ತು ಬಾರ್ಬಡೋಸ್ ಅನುಕ್ರಮವಾಗಿ ಸುಮಾರು ೯೦,೦೦೦ ಮತ್ತು ೮೨,೦೦೦ ಮುಕ್ತ ಗುಲಾಮರನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವು. [೧೨] ವಿದೇಶಿ ಕೆಲಸಗಾರರನ್ನು ಬ್ರಿಟಿಷರು ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹವೂ ಇತ್ತು. ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಒಳಹರಿವು ಸ್ವತಂತ್ರಗೊಂಡ ಗುಲಾಮರ ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ಹತೋಟಿ ಮತ್ತು ಚೌಕಾಸಿ ಮಾಡುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸಿತು. ಬ್ರಿಟಿಷ್ ವಸಾಹತುಗಳಲ್ಲಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿರುವ ಸಸ್ಯವರ್ಗದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಅವರ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸಿತು. [೧೩]
ಕಾರ್ಮಿಕರು ತಮ್ಮ ಕರಾರುಗಳನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಲು ಮನವೊಲಿಸುವುದು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಉಚಿತ ಮಾರ್ಗದ ಹಕ್ಕು ತ್ಯಜಿಸುವುದು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಯುರೋಪಿಯನ್ ಪ್ಲಾಂಟರ್ಸ್ ದೀರ್ಘ ಒಪ್ಪಂದಗಳಿಗೆ ಸತತವಾಗಿ ಒತ್ತಿದರು. ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಉಳಿಯಲು ಮನವೊಲಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಮಾರಿಷಸ್ ಸರ್ಕಾರವು ೧೮೪೭ ರಲ್ಲಿ ಮಾರಿಷಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಉಳಿಯಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಕಾರ್ಮಿಕರಿಗೆ ೧೫೭.೪೭ ರೂಪಾಯಿ (£೨) ದೇಣಿಗೆಯನ್ನು(ಉಚಿತ ವೇತನ) ನೀಡಿತು ಮತ್ತು ಉಚಿತ ಮಾರ್ಗದ ಹಕ್ಕನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿತು. ಮಾರಿಷಸ್ ಸರ್ಕಾರವು ರಿಟರ್ನ್ ಪ್ಯಾಸೇಜ್ ಅನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಬಯಸಿತು. ಅಂತಿಮವಾಗಿ ೩ ಆಗಸ್ಟ್ ೧೮೫೨ ರಂದು ಬ್ರಿಟೀಷ್ ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರವು ಷರತ್ತುಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿತು. ಅದರ ಮೂಲಕ ಅರ್ಹತೆಯ ಆರು ತಿಂಗಳೊಳಗೆ ಒಂದು ಅಂಗೀಕಾರವನ್ನು ಕ್ಲೈಮ್ ಮಾಡದಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನು ಮುಟ್ಟುಗೋಲು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು, ಆದರೆ ರೋಗಿಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಬಡವರಿಗೆ ರಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು. ೧೮೫೨ ರಲ್ಲಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ಬದಲಾವಣೆಯು ಬಂದಿತು.ಇದರ ಪ್ರಕಾರ ಕಾರ್ಮಿಕರು ಐದು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಹಿಂತಿರುಗಬಹುದು (ರಿಟರ್ನ್ ಪ್ಯಾಸೇಜ್‌ಗೆ ಡಾಲರ್ ೩೫ ಕೊಡುಗೆ) ಆದರೆ ೧೦ ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಉಚಿತ ರಿಟರ್ನ್ ಪ್ಯಾಸೇಜ್‌ಗೆ ಅರ್ಹತೆ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲವರು ೧೦ ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ನಿಯಮಗಳಿಗೆ ಸಹಿ ಮಾಡಲು ಬಯಸಿದ್ದರಿಂದ ಇದು ನೇಮಕಾತಿಯ ಮೇಲೆ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿತು ಮತ್ತು ಡಾಲರ್ ೩೫ ಮೊತ್ತವು ನಿಷೇಧಿತವಾಗಿತ್ತು. ೧೮೫೮ ರ ನಂತರ ಈ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲಾಯಿತು.
ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಮಹಿಳೆಯರ ಪ್ರಮಾಣ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಒಪ್ಪಂದದ ಕಾರ್ಮಿಕರು ವಸಾಹತುಗಳಲ್ಲಿ ಕುಟುಂಬ ಜೀವನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೆ ಅವರು ಉಳಿಯುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಹೆಚ್ಚು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಮಾರಿಷಸ್‌ಗೆ ಆರಂಭಿಕ ವಲಸೆಯಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರ ಪ್ರಮಾಣವು ಚಿಕ್ಕದಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಈ ಅಸಮತೋಲನವನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸುವ ಮೊದಲ ಪ್ರಯತ್ನವೆಂದರೆ ೧೮ ಮಾರ್ಚ್ ೧೮೫೬ ರಂದು ವಸಾಹತುಗಳ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ಡೆಮೆರಾರಾ ಗವರ್ನರ್‌ಗೆ ರವಾನೆಯನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದಾಗ ಅದು ಋತುವಿನ ೧೮೫೬ - ೭ ರ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಒಟ್ಟು ೨೫ ಪ್ರತಿಶತವನ್ನು ಹೊಂದಿರಬೇಕು ಹಾಗೂ ನಂತರದ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಪುರುಷರು ಕಳುಹಿಸಿದ ಹೆಣ್ಣುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಮೂರು ಪಟ್ಟು ಮೀರಬಾರದು ಎಂಬ ಕರಾರಿತ್ತು. ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದ ಮಹಿಳೆಯರಿಗಿಂತ ಉತ್ತರ ಭಾರತದ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಸಾಗರೋತ್ತರಕ್ಕೆ ( ವಲಸೆಗೆ ) ಹೋಗಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುವುದು ಹೆಚ್ಚು ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಕಚೇರಿಯು ಮುಂದುವರೆಯಿತು ಮತ್ತು ೩೦ ಜುಲೈ ೧೮೬೮ ರಂದು ೪೦ ಮಹಿಳೆಯರಿಂದ ೧೦೦ ಪುರುಷರ ಅನುಪಾತಕ್ಕೆ ಬದ್ಧವಾಗಿರಬೇಕು ಎಂದು ಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು. ಇದು ಒಪ್ಪಂದದ ಅವಧಿಯ ಉಳಿದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿತ್ತು.
ಭೂ ಮಂಜೂರಾತಿ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಟ್ರಿನಿಡಾಡ್ ವಿಭಿನ್ನ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿತು. ಅಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರವು ಕಾರ್ಮಿಕರಿಗೆ ಅವರ ಇಂಡೆಂಚರ್‌ಗಳು ( ಒಪ್ಪಂದಗಳು ) ಮುಕ್ತಾಯಗೊಂಡಾಗ ನೆಲೆಗೊಳ್ಳಲು ನಿಜವಾದ ಪ್ರೇರಣೆಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುವ ಮೂಲಕ ಕಾಲೋನಿಯಲ್ಲಿ ಪಾಲನ್ನು ನೀಡಿತು. ೧೮೫೧ ರಿಂದ ೭೮೭.೩೭ ರೂಪಾಯಿ ( £೧೦ ) ಅನ್ನು ತಮ್ಮ ರಿಟರ್ನ್ ಪ್ಯಾಸೇಜ್‌ಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟುಗೋಲು ಹಾಕಿಕೊಂಡವರಿಗೆ ಪಾವತಿಸಲಾಯಿತು. ಇದನ್ನು ಭೂಮಿ ಅನುದಾನದಿಂದ ಬದಲಾಯಿಸಲಾಯಿತು. ೧೮೭೩ ರಲ್ಲಿ ೫ ಎಕರೆ ಭೂಮಿ ಜೊತೆಗೆ ೩೯೩.೬೭ ( £5 ) ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನು ನಗದು ರೂಪದಲ್ಲಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹವನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು.. ಇದಲ್ಲದೆ ಟ್ರಿನಿಡಾಡ್ ೧೮೭೦ ರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸುಗ್ರೀವಾಜ್ಞೆಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿತು. ಅದರ ಮೂಲಕ ಮರಣ ಪ್ರಮಾಣವು ೭ ಪ್ರತಿಶತವನ್ನು ಮೀರಿದ ತೋಟಗಳಿಗೆ ಹೊಸ ವಲಸಿಗರನ್ನು ನಿಯೋಜಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.
ಇತರ ಯುರೋಪಿಯನ್ ವಸಾಹತುಗಳಿಗೆ ನೇಮಕಾತಿ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಬ್ರಿಟಿಷರಿಗೆ ಭಾರತೀಯ ಕರಾರು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಯಶಸ್ಸು, ಭಯಾನಕ ಮಾನವ ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿ, ಗಮನಿಸದೆ ಉಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಇತರ ಯುರೋಪಿಯನ್ ತೋಟದ ಮಾಲೀಕರು ಮಾನವಶಕ್ತಿಯನ್ನು ನೇಮಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಏಜೆಂಟ್‌ಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಫ್ರೆಂಚ್ ಸಕ್ಕರೆ ವಸಾಹತುಗಳು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿನ ಫ್ರೆಂಚ್ ಬಂದರುಗಳ ಮೂಲಕ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ನೇಮಿಸಿಕೊಂಡವು. ೧೮೫೬ ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ರಿಯೂನಿಯನ್‌ನಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಸಂಖ್ಯೆ ೩೭,೬೯೪ ತಲುಪಿದೆ ಎಂದು ಅಂದಾಜಿಸಲಾಗಿದೆ. ೨೫ ಜುಲೈ ೧೮೬೦ ರವರೆಗೆ ಫ್ರಾನ್ಸ್ ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ಬ್ರಿಟೀಷ್ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ ೬,೦೦೦ ದರದಲ್ಲಿ ರಿಯೂನಿಯನ್ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ನೇಮಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅನುಮತಿ ನೀಡಲಿಲ್ಲ. ಇದನ್ನು ೧ ಜುಲೈ ೧೮೬೧ ರಂದು ಫ್ರೆಂಚ್ ವಸಾಹತುಗಳಾದ ಮಾರ್ಟಿನಿಕ್, ಗ್ವಾಡೆಲೋಪ್ ಮತ್ತು ಫ್ರೆಂಚ್ ಗಯಾನಾ (ಕಯೆನ್ನೆ) ಗೆ 'ಉಚಿತ' ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅನುಮತಿಯೊಂದಿಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಲಾಯಿತು. ಇಂಡೆಂಚರ್ ( ಒಪ್ಪಂದ ) ಐದು ವರ್ಷಗಳ ಅವಧಿಗೆ ಒಪ್ಪಂದದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ರಿಟರ್ನ್ ಪ್ಯಾಸೇಜ್ ಅನ್ನು ಒದಗಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಗವರ್ನರ್-ಜನರಲ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ದುರುಪಯೋಗ ಕಂಡುಬಂದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಫ್ರೆಂಚ್ ವಸಾಹತುಗಳಿಗೆ ವಲಸೆಯನ್ನು ಅಮಾನತುಗೊಳಿಸುವ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು.
ಡ್ಯಾನಿಶ್ ತೋಟದ ಮಾಲೀಕರು ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಸೇಂಟ್ ಕ್ರೊಯಿಕ್ಸ್‌ಗೆ ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. [೧೪] ಆದಾಗ್ಯೂ, ಈ ಒಪ್ಪಂದದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಉಳಿಯಲಿಲ್ಲ.
ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಇತರ ಭಾಗಗಳಿಗೆ ಸಾರಿಗೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಭಾರತದ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿಗೆಯಾಗುವ ಕಾರ್ಮಿಕ ಕಾನೂನುಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದ ನಂತರ, ಸಾರಿಗೆಯನ್ನು ೧೮೫೬ ರಲ್ಲಿ ಗ್ರೆನಡಾ, ೧೮೫೮ ರಲ್ಲಿ ಸೇಂಟ್ ಲೂಸಿಯಾ ಮತ್ತು ೧೮೬೦ ರಲ್ಲಿ ಸೇಂಟ್ ಕಿಟ್ಸ್ ಮತ್ತು ಸೇಂಟ್ ವಿನ್ಸೆಂಟ್ ಹಾಗೂ ಚಿಕ್ಕ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಕೆರಿಬಿಯನ್ ದ್ವೀಪಗಳಿಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಲಾಯಿತು. ನಟಾಲ್‌ಗೆ ವಲಸೆಯನ್ನು ೭ ಆಗಸ್ಟ್ ೧೮೬೦ ರಂದು ಅನುಮೋದಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಮದ್ರಾಸ್‌ನಿಂದ ಮೊದಲ ಹಡಗು ೧೬ ನವೆಂಬರ್ ೧೮೬೦ ರಂದು ಡರ್ಬನ್‌ಗೆ ಆಗಮಿಸಿತು. ಇದು ಭಾರತೀಯ ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾದ ಸಮುದಾಯದ ಆಧಾರವಾಗಿದೆ. ಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ಗುತ್ತಿಗೆಯಲ್ಲಿ ನೇಮಕಗೊಂಡವರು. ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರವು ೧೮೬೨ ರಲ್ಲಿ ಡ್ಯಾನಿಶ್ ವಸಾಹತುಗಳಿಗೆ ಸಾರಿಗೆಯನ್ನು ಅನುಮತಿಸಿತು. ಸೇಂಟ್ ಕ್ರೊಯಿಕ್ಸ್‌ಗೆ ಕಳುಹಿಸಲಾದ ಒಂದು ಹಡಗು ಲೋಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮರಣ ಪ್ರಮಾಣವಿತ್ತು ಮತ್ತು ಒಪ್ಪಂದದ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಕಾನ್ಸುಲ್‌ನಿಂದ ಪ್ರತಿಕೂಲ ವರದಿಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ವಲಸೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲಾಯಿತು. ಬದುಕುಳಿದವರು ೧೮೬೮ ರಲ್ಲಿ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಮರಳಿದರು. ಸುಮಾರು ಎಂಬತ್ತು ಭಾರತೀಯರನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಟ್ಟರು. ೧೮೬೪ ರಲ್ಲಿ ಕ್ವೀನ್ಸ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್‌ಗೆ ವಲಸೆ ಹೋಗಲು ಅನುಮತಿ ನೀಡಲಾಯಿತು. ಆದರೆ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದ ಈ ಭಾಗಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಭಾರತೀಯರನ್ನು ಒಪ್ಪಂದದ (ಇಂಡೆಂಚರ್) ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಡಿ ಸಾಗಿಸಲಾಗಲಿಲ್ಲ.
ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಇಂಡಿಯಾದ ಒಪ್ಪಂದದ ಕಾರ್ಮಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಸುಗಮಗೊಳಿಸುವುದು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ವಿವಿಧ ವಸಾಹತುಗಳಿಗೆ ಬಳಸುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳ ನಡುವೆ ಬಹಳಷ್ಟು ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳಿವೆ. ೧೮೬೪ ರ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರದ ನಿಯಮಗಳು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ದುರುಪಯೋಗವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕರ ನೇಮಕಾತಿಗಾಗಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ನಿಬಂಧನೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿತು. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ನೇಮಕಾತಿ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಮ್ಯಾಜಿಸ್ಟ್ರೇಟ್‌ನ ಮುಂದೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸೇರಿದೆ ಮತ್ತು ನೇಮಕಾತಿಗೆ ಪರವಾನಗಿ ನೀಡುವುದು, ನೇಮಕಾತಿ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸದಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ನೇಮಕಾತಿದಾರರಿಗೆ ದಂಡಗಳು, ವಲಸಿಗರ ರಕ್ಷಕರಿಗೆ ಕಾನೂನುಬದ್ಧವಾಗಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲಾದ ನಿಯಮಗಳು, ಡಿಪೋಗಳಿಗೆ ನಿಯಮಗಳು, ಏಜೆಂಟರಿಗೆ ಪಾವತಿಯನ್ನು ಸಂಬಳದ ಮೂಲಕ ನೀಡಬೇಕೇ ಹೊರತು ಕಮಿಷನ್‌ನಲ್ಲ, ಹಡಗಿನಲ್ಲಿ ವಲಸಿಗರ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮತ್ತು ಪುರುಷರಿಗೆ ಸ್ತ್ರೀಯರ ಅನುಪಾತವನ್ನು ೨೫ ಮಹಿಳೆಯರಿಂದ ೧೦೦ ಪುರುಷರಿಗೆ ಏಕರೂಪವಾಗಿ ನಿಗದಿಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದರ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ವಲಸಿಗರಿಗೆ ಅನನುಕೂಲಕರವಾದ ಕಾರ್ಮಿಕ ಕಾನೂನುಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಲು ಸಕ್ಕರೆ ವಸಾಹತುಗಳು ಸಮರ್ಥವಾಗಿವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಡೆಮೆರಾರಾದಲ್ಲಿ ೧೮೬೪ ರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸುಗ್ರೀವಾಜ್ಞೆಯು ಒಬ್ಬ ಕಾರ್ಮಿಕನು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಗೈರುಹಾಜರಾಗುವುದು, ಅನುಚಿತವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುವುದು ಅಥವಾ ಪ್ರತಿ ವಾರ ಐದು ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸದಿರುವುದು ಅಪರಾಧವಾಗಿದೆ. ೧೮೬೭ ರಲ್ಲಿ ಮಾರಿಷಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಕಾರ್ಮಿಕ ಕಾನೂನುಗಳು ಸಮಯ ಮೀರಿದ ಕಾರ್ಮಿಕರಿಗೆ ಎಸ್ಟೇಟ್ ಆರ್ಥಿಕತೆಯಿಂದ ಮುಕ್ತವಾಗಲು ಅಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಅವರು ಪಾಸ್‌ಗಳನ್ನು ಕೊಂಡೊಯ್ಯಬೇಕಾಗಿತ್ತು, ಅದು ಅವರ ಉದ್ಯೋಗ ಮತ್ತು ಜಿಲ್ಲೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಅವರ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಹೊರಗೆ ಕಂಡುಬಂದ ಯಾರಾದರೂ ವಲಸೆ ಡಿಪೋವನ್ನು ಬಂಧಿಸಲು ಮತ್ತು ಕಳುಹಿಸಲು ಹೊಣೆಗಾರರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಅವನು ಉದ್ಯೋಗವಿಲ್ಲದೆ ಇರುವುದು ಕಂಡುಬಂದರೆ ಅವನನ್ನು ಅಲೆಮಾರಿ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಸುರಿನಾಮ್ಗೆ ಸಾರಿಗೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಸುರಿನಾಮ್ಗೆ ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಸಾಗಣೆಯು ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಶಾಹಿ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಒಪ್ಪಂದದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ನೇಮಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಡಚ್ ಹಕ್ಕುಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ, ಡಚ್ಚರು ಪಶ್ಚಿಮ ಆಫ್ರಿಕಾದಲ್ಲಿನ ಕೆಲವು ಹಳೆಯ ಕೋಟೆಗಳನ್ನು (ಗುಲಾಮ ವ್ಯಾಪಾರದ ಅವಶೇಷಗಳು) ಬ್ರಿಟಿಷರಿಗೆ ವರ್ಗಾಯಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಸುಮಾತ್ರಾದಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸಲು ಚೌಕಾಶಿ ಮಾಡಿದರು. ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಐದು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಸಹಿ ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಈ ಅವಧಿಯ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ರಿಟರ್ನ್ ಪ್ಯಾಸೇಜ್ ಅನ್ನು ಒದಗಿಸಲಾಯಿತು. ಆದರೆ ಅವರು ಡಚ್ ಕಾನೂನಿಗೆ ಒಳಪಟ್ಟಿರಬೇಕು. ಜೂನ್ ೧೮೭೩ ರಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಒಪ್ಪಂದದ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಹೊತ್ತ ಮೊದಲ ಹಡಗು ಸುರಿನಾಮ್ಗೆ ಆಗಮಿಸಿತು. ನಂತರ ಅದೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಆರು ಹಡಗುಗಳು ಬಂದವು.
ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸಾಗಣೆ, ೧೮೪೨ ರಿಂದ ೧೮೭೦[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಾದ್ಯಂತ ಗುಲಾಮಗಿರಿಯನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಿದ ನಂತರ, ೧೮೪೮ ರಲ್ಲಿ ಫ್ರೆಂಚ್ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಮತ್ತೆ ರದ್ದುಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್‌ (ಯುಎಸ್) ಸಂವಿಧಾನದ ೧೩ ನೇ ತಿದ್ದುಪಡಿಯೊಂದಿಗೆ ೧೮೬೫ ರಲ್ಲಿ ಗುಲಾಮಗಿರಿಯನ್ನು ರದ್ದುಗೊಳಿಸಿತು.
೧೮೪೨ ಮತ್ತು ೧೮೭೦ ರ ನಡುವೆ ಒಟ್ಟು ೫೨೫,೪೮೨ ಭಾರತೀಯರು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಮತ್ತು ಫ್ರೆಂಚ್ ವಸಾಹತುಗಳಿಗೆ ವಲಸೆ ಹೋದರು. ಇವರಲ್ಲಿ ೩೫೧,೪೦೧ ಮಾರಿಷಸ್‌ಗೆ, ೭೬,೬೯೧ ಡೆಮೆರಾರಾಗೆ, ೪೨,೫೧೯ ಟ್ರಿನಿಡಾಡ್‌ಗೆ, ೧೫,೧೬೯ ಜಮೈಕಾಕ್ಕೆ, ೬,೪೪೮ ನಟಾಲ್‌ಗೆ, ೧೫,೦೦೫ ರೀಯೂನಿಯನ್‌ಗೆ ಮತ್ತು ೧೬,೩೪೧ ಇತರ ಫ್ರೆಂಚ್ ವಸಾಹತುಗಳಿಗೆ ಹೋದರು. ಈ ಅಂಕಿ-ಅಂಶವು ಮೊದಲು ಮಾರಿಷಸ್‌ಗೆ ಹೋದ ೩೦,೦೦೦ ಸಿಲೋನ್ ಅಥವಾ ಮಲಯಕ್ಕೆ ಹೋದ ಕಾರ್ಮಿಕರು ಮತ್ತು ಫ್ರೆಂಚ್ ವಸಾಹತುಗಳಿಗೆ ಅಕ್ರಮ ನೇಮಕಾತಿಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿಲ್ಲ. ಹೀಗೆ ೧೮೭೦ ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ವಸಾಹತುಗಳಿಗೆ ಸಾಗಿಸುವ ಒಪ್ಪಂದದ (ಇಂಡೆಂಚರ್ ) ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಯುರೋಪಿಯನ್ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ತೋಟಗಳಿಗೆ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಒದಗಿಸುವ ಒಂದು ಸ್ಥಾಪಿತ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ೧೮೭೯ ರಲ್ಲಿ ಫಿಜಿ ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದಾಗ ಇದು ಕೆಲವು ಸಣ್ಣ ಮಾರ್ಪಾಡುಗಳೊಂದಿಗೆ ಅದೇ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿತ್ತು.
ಒಪ್ಪಂದ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಕೆಳಗಿನವು ೧೯೧೨ರ ಒಪ್ಪಂದವಾಗಿದೆ:
- ಸೇವಾ ಅವಧಿ - ಕಾಲೋನಿಗೆ ಆಗಮಿಸಿದ ದಿನಾಂಕದಿಂದ ಐದು ವರ್ಷಗಳು.
- ಕಾರ್ಮಿಕರ ಸ್ವಭಾವ - ಮಣ್ಣಿನ ಕೃಷಿ ಅಥವಾ ಯಾವುದೇ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ತಯಾರಿಕೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಕೆಲಸ.
- ವಲಸಿಗರು ಪ್ರತಿ ವಾರದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಅಗತ್ಯವಿರುವ ದಿನಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ - ಪ್ರತಿದಿನ, ಭಾನುವಾರಗಳು ಮತ್ತು ಅಧಿಕೃತ ರಜಾದಿನಗಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ.
- ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಸಂಭಾವನೆ ಇಲ್ಲದೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಪ್ರತಿ ದಿನದ ಗಂಟೆಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ - ಪ್ರತಿ ವಾರದ ಸೋಮವಾರದಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವ ಪ್ರತಿ ವಾರದಲ್ಲಿ ಸತತ ಐದು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಒಂಬತ್ತು ಗಂಟೆಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರತಿ ವಾರದ ಶನಿವಾರದಂದು ಐದು ಗಂಟೆಗಳು.
- ಮಾಸಿಕ ಅಥವಾ ದೈನಂದಿನ ವೇತನಗಳು ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯ-ಕೆಲಸದ ದರಗಳು-ಕೆಲಸದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವಾಗ ಹದಿನೈದು ವರ್ಷಕ್ಕಿಂತ ಮೇಲ್ಪಟ್ಟ ಪ್ರತಿ ವಯಸ್ಕ ಪುರುಷ ವಲಸಿಗನಿಗೆ ಒಂದು ಶಿಲ್ಲಿಂಗ್‌ಗಿಂತ ( ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಕರೆನ್ಸಿ, ಆಫ್ರಿಕಾ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಚಲಾವಣೆಯಲ್ಲಿರುವ ಮೂಲ ನಾಣ್ಯ ) ಕಡಿಮೆಯಿಲ್ಲ. ಇದು ಪ್ರಸ್ತುತ ಹನ್ನೆರಡು ಅನ್ನಾಗಳಿಗೆ ಸಮಾನವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಆ ವಯಸ್ಸಿನ ಪ್ರತಿ ವಯಸ್ಕ ಸ್ತ್ರೀ ವಲಸಿಗರಿಗೆ ಒಂಬತ್ತು ಪೆನ್ಸ್‌ಗಿಂತ ಕಡಿಮೆಯಿಲ್ಲ. ಇದು ಪ್ರಸ್ತುತ ಹನ್ನೆರಡು ಅನ್ನಾಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರತಿ ವಯಸ್ಕ ಮಹಿಳಾ ವಲಸಿಗರಿಗೆ ಸಮನಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಒಂಬತ್ತು ಪೆನ್ಸ್‌ಗಿಂತ ಕಡಿಮೆಯಿಲ್ಲದ ವಯಸ್ಸು, ಇದು ಪ್ರಸ್ತುತ ಒಂಬತ್ತು ಗಂಟೆಗಳ ಪ್ರತಿ ಕೆಲಸದ ದಿನಕ್ಕೆ ಒಂಬತ್ತು ಅನ್ನಾಗಳಿಗೆ ಸಮನಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ವಯಸ್ಸಿನ ಮಕ್ಕಳು ಮಾಡಿದ ಕೆಲಸದ ಪ್ರಮಾಣಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ವೇತನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
- ಕೆಲಸ ಅಥವಾ ಟಿಕ್ಕಾ-ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವಾಗ ಹದಿನೈದು ವರ್ಷಕ್ಕಿಂತ ಮೇಲ್ಪಟ್ಟ ಪ್ರತಿ ವಯಸ್ಕ ಪುರುಷ ವಲಸಿಗರಿಗೆ ಒಂದು ಶಿಲ್ಲಿಂಗ್‌ಗಿಂತ ( ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಕರೆನ್ಸಿ, ಆಫ್ರಿಕಾ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಚಲಾವಣೆಯಲ್ಲಿರುವ ಮೂಲ ನಾಣ್ಯ ) ಕಡಿಮೆಯಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಆ ವಯಸ್ಸಿನ ಪ್ರತಿ ವಯಸ್ಕ ಮಹಿಳಾ ವಲಸಿಗರಿಗೆ ನಿರ್ವಹಿಸಬೇಕಾದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಒಂಬತ್ತು ಪೆನ್ಸ್‌ಗಿಂತ ಕಡಿಮೆಯಿಲ್ಲ.
- ಕಾನೂನೆಂದರೆ ಒಬ್ಬ ಪುರುಷನ ಕಾರ್ಯವು ಆರು ಗಂಟೆಗಳ ಸ್ಥಿರವಾದ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವಿರುವ ವಯಸ್ಕ ಪುರುಷ ವಲಸಿಗನು ಮಾಡಬಹುದಾದಷ್ಟು ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯ ಕಾರ್ಯವು ಪುರುಷನ ಕೆಲಸದ ಮುಕ್ಕಾಲು ಭಾಗದಷ್ಟು ಇರುತ್ತದೆ. ಉದ್ಯೋಗದಾತನು ಹಂಚಿಕೆಗೆ ಬದ್ಧನಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ವಲಸಿಗರು ಪ್ರತಿ ದಿನ ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಲು ಬದ್ಧರಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಪರಸ್ಪರ ಒಪ್ಪಂದದ ಮೂಲಕ ಅಂತಹ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಕೆಲಸವನ್ನು ಹಂಚಬಹುದು, ನಿರ್ವಹಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ಪಾವತಿಸಬಹುದು.
- ಪ್ರತಿ ವಾರದ ಶನಿವಾರದಂದು ವಾರಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ವೇತನವನ್ನು ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
- ವಾಪಸಾತಿ ಮಾರ್ಗದ ಷರತ್ತುಗಳು - ವಲಸಿಗರು ಕಾಲೋನಿಯಲ್ಲಿ ಐದು ವರ್ಷಗಳ ಕೈಗಾರಿಕಾ ನಿವಾಸವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದ ನಂತರ ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಖರ್ಚಿನಲ್ಲಿ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗಬಹುದು.
- ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ನಿರಂತರ ನಿವಾಸದ ನಂತರ ಕಾಲೋನಿಗೆ ಪರಿಚಯವಾದಾಗ ಹನ್ನೆರಡು ವರ್ಷಕ್ಕಿಂತ ಮೇಲ್ಪಟ್ಟ ಮತ್ತು ಆ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಐದು ವರ್ಷಗಳ ಕೈಗಾರಿಕಾ ನಿವಾಸವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವಲಸಿಗನು ಎರಡು ವರ್ಷಗಳೊಳಗೆ ಅದನ್ನು ಕ್ಲೈಮ್ ಮಾಡಿದರೆ ಉಚಿತ - ವಾಪಸಾತಿ ಮಾರ್ಗಕ್ಕೆ ಅರ್ಹನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ನಿರಂತರ ನಿವಾಸವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದ ನಂತರ. ವಸಾಹತಿಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಿದಾಗ ವಲಸಿಗರು ಹನ್ನೆರಡು ವರ್ಷಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ವಯಸ್ಸಿನವರಾಗಿದ್ದರೆ ಅವರು ೨೪ ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸನ್ನು ತಲುಪುವ ಮೊದಲು ಮತ್ತು ವಾಸಸ್ಥಳದ ಇತರ ಷರತ್ತುಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುವ ಮೊದಲು ಅದನ್ನು ಕ್ಲೈಮ್ ಮಾಡಿದರೆ ಉಚಿತ ರಿಟರ್ನ್ ಪ್ಯಾಸೇಜ್‌ಗೆ ಅರ್ಹರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ವಸಾಹತು ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ ವಲಸಿಗರ ಮಗುವಿಗೆ ಹನ್ನೆರಡು ವರ್ಷವನ್ನು ತಲುಪುವವರೆಗೆ ಉಚಿತ ವಾಪಸಾತಿ ಮಾರ್ಗಕ್ಕೆ ಅರ್ಹರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಪೋಷಕರು ಅಥವಾ ಪಾಲಕರು ಸಮುದ್ರಯಾನದಲ್ಲಿ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿರಬೇಕು.
- ಇತರ ಷರತ್ತುಗಳು-ವಲಸಿಗರು ತಮ್ಮ ಉದ್ಯೋಗದಾತರಿಂದ ತೋಟಕ್ಕೆ ಬಂದ ನಂತರದ ಮೊದಲ ಆರು ತಿಂಗಳುಗಳಲ್ಲಿ ಫಿಜಿ ಸರ್ಕಾರವು ಸೂಚಿಸಿದ ಪ್ರಮಾಣದ ಪ್ರಕಾರ ದೈನಂದಿನ ನಾಲ್ಕು ಪೆನ್ಸ್ ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿ ಪಡಿತರವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಪ್ರಸ್ತುತ ಪ್ರತಿಯೊಂದಕ್ಕೆ ನಾಲ್ಕು ಅನ್ನಾಗಳಿಗೆ ಸಮನಾಗಿರುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಇದನ್ನು ಹನ್ನೆರಡು ವರ್ಷ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ವಯಸ್ಸಿನ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಪಡೆಯಬಹುದು.
- ಐದರಿಂದ ಹನ್ನೆರಡು ವರ್ಷದೊಳಗಿನ ಪ್ರತಿ ಮಗುವಿಗೆ ಸರಿಸುಮಾರು ಅರ್ಧದಷ್ಟು ಪಡಿತರವನ್ನು ಉಚಿತವಾಗಿ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಐದು ವರ್ಷ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ವಯಸ್ಸಿನ ಪ್ರತಿ ಮಗುವಿಗೆ ಅವರು ಆಗಮಿಸಿದ ನಂತರದ ಮೊದಲ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿದಿನ ಒಂಬತ್ತು ಚಾಟಾಕ್ ಹಾಲು ಉಚಿತವಾಗಿ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
- ವಲಸಿಗರಿಗೆ ಒಪ್ಪಂದದ (ಇಂಡೆಂಚರ್ ) ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಸೂಕ್ತವಾದ ವಾಸಸ್ಥಳವನ್ನು ನಿಯೋಜಿಸಲಾಗುವುದು ಮತ್ತು ಉದ್ಯೋಗದಾತರಿಂದ ಉತ್ತಮ ದುರಸ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲಾಗುವುದು. ವಲಸಿಗರು ಅನಾರೋಗ್ಯದಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅವರಿಗೆ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ವಸತಿ, ವೈದ್ಯಕೀಯ ಹಾಜರಾತಿ, ಔಷಧಗಳು, ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸೌಕರ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಆಹಾರವನ್ನು ಉಚಿತವಾಗಿ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
- ತನ್ನ ಮೊದಲ ಹೆಂಡತಿಯೊಂದಿಗಿನ ಮದುವೆಯನ್ನು ಕಾನೂನುಬದ್ಧವಾಗಿ ವಿಸರ್ಜಿಸದಿದ್ದರೆ ಇನ್ನೂ ವಾಸಿಸುತ್ತಿರುವ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ವಲಸಿಗನು ಕಾಲೋನಿಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಅನುಮತಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅವನು ತನ್ನ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಂಡತಿಯರನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಿದ್ದರೆ ಅವನು ಅವರೆಲ್ಲರನ್ನೂ ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಕಾಲೋನಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯಬಹುದು ಮತ್ತು ನಂತರ ಅವರನ್ನು ಕಾನೂನುಬದ್ಧವಾಗಿ ನೋಂದಾಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಹೆಂಡತಿಯೆಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಒಪ್ಪಂದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೇಲೆ ಅಂತಿಮ ನಿಷೇಧ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
೧೯೧೦ ರ ಫೆಬ್ರುವರಿಯಲ್ಲಿ ನಟಾಲ್‌ಗೆ (ಇಂದಿನ ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾ ) ಒಪ್ಪಂದದ ಕಾರ್ಮಿಕರ ರಫ್ತನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸಲು ವೈಸ್‌ರಾಯ್ ಲೆಜಿಸ್ಲೇಟಿವ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯಮ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನಾಯಕರಾದ ಗೋಪಾಲ್ ಕೃಷ್ಣ ಗೋಖಲೆ ಮಸೂದೆಯನ್ನು ಮಂಡಿಸಿದರು. ಮಸೂದೆಯು ಸರ್ವಾನುಮತದಿಂದ ಅಂಗೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು ಮತ್ತು ಜುಲೈ ೧೯೧೧ ರಂದು [೧೫] ಜಾರಿಗೆ ಬಂದಿತು. ಆದಾಗ್ಯೂ ಇತರ ವಸಾಹತುಗಳಿಗೆ ಬ್ರಿಟಿಷ್ - ನೇತೃತ್ವದ ಭಾರತೀಯ ಒಪ್ಪಂದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ೧೯೧೭ರಲ್ಲಿ [೧೬] ಕೊನೆಗೊಂಡಿತು. ದಿ ಎಕನಾಮಿಸ್ಟ್ ಪ್ರಕಾರ, ಮಾನವೀಯ ಕಾಳಜಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಭಾರತೀಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತಾವಾದಿಗಳ ಒತ್ತಡ ಮತ್ತು ಲಾಭದಾಯಕತೆಯ ಕುಸಿತದಿಂದಾಗಿ ಇಂಪೀರಿಯಲ್ ಲೆಜಿಸ್ಲೇಟಿವ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸಿತು. [೧೬]
ದೇಶವಾರು ಭಾರತೀಯ ಒಪ್ಪಂದದ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸಾಗಣೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
| ಕಾಲೋನಿಯ ಹೆಸರು | ಸಾಗಿಸಲಾದ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಸಂಖ್ಯೆ |
|---|---|
| ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಮಾರಿಷಸ್ | ೪೫೩,೦೬೩ |
| ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಗಯಾನಾ | ೨೩೮,೯೦೯ |
| ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಟ್ರಿನಿಡಾಡ್ ಮತ್ತು ಟೊಬಾಗೊ | ೧೪೭,೫೯೬ [೧೭] |
| ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಜಮೈಕಾ | ೩೬,೪೧೨ |
| ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಮಲಯಾ | ೪೦೦,೦೦೦ |
| ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಗ್ರೆನಡಾ | ೩,೨೦೦ |
| ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸೇಂಟ್ ಲೂಸಿಯಾ | ೪,೩೫೦ |
| ನಟಾಲ್ | ೧೫೨,೧೮೪ |
| ಸೇಂಟ್ ಕಿಟ್ಸ್ | ೩೩೭ |
| ಸೇಂಟ್ ವಿನ್ಸೆಂಟ್ | ೨,೪೭೨ |
| ರಿಯೂನಿಯನ್ | ೨೬,೫೦೭ |
| ಡಚ್ ಸುರಿನಾಮ್ | ೩೪,೩೦೪ |
| ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಫಿಜಿ | ೬೦,೯೬೫ |
| ಪೂರ್ವ ಆಫ್ರಿಕಾ | ೩೨,೦೦೦ [೧೮] |
| ಸೀಶೆಲ್ಸ್ | ೬,೩೧೫ |
| ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸಿಂಗಾಪುರ | ೩,೦೦೦ [೧೯] |
| ಒಟ್ಟು | ೧,೬೦೧,೬೧೪ |
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
- ↑ "Indian indentured labourers - National Archive". Archived from the original on 1 April 2019. Retrieved 10 February 2019.
- ↑ "THE EXPERIENCE OF INDIAN INDENTURE IN TRINIDAD: ARRIVAL AND SETTLEMENT - Sherry-Ann Singh, Department of History University of the West Indies St. Augustine, Trinidad and Tobago". Archived from the original on 17 April 2022. Retrieved 10 February 2019.
- ↑ "Asian Indentured Labor in the 19th and Early 20th Century Colonial Plantation World - Richard B. Allen". 29 March 2017. doi:10.1093/acrefore/9780190277727.013.33. Archived from the original on 12 February 2019. Retrieved 10 February 2019.
- ↑ The British and rubber in Malaya, c1890-1940, 2005, James Hagan, Andrew Wells - University of Wollongong
- ↑ Kumar, Pratap (2015). Indian Diaspora: Socio-Cultural and Religious Worlds. Leiden: BRILL. p. 38. ISBN 978-90-04-28798-3.
- ↑ Sturman, Rachel (1 December 2014). "Indian Indentured Labour and the History of International Rights Regimes". The American Historical Review. 119 (5): 1439–1465. doi:10.1093/ahr/119.5.1439.
- ↑ Hassankhan, Maurits; Roopnarine, Lomarsh; Ramsoedh, Hans (2016). The Legacy of Indian Indenture: Historical and Contemporary Aspects of Migration and Diaspora. London: Routledge. p. 4. ISBN 978-1-138-28052-6.
- ↑ Bahadur, Gaiutra (2014). Coolie Woman: The Odyssey of Indenture. The University of Chicago. ISBN 978-0-226-21138-1.
- ↑ "The Calcutta Gazette: Saturday, December 10, 1842". The Calcutta Gazette, 2nd July-28th December 1842. West Bengal Secretariat Library, Kolkata: Government of West Bengal. 1842. pp. 1078–1084. Retrieved 21 April 2022.
- ↑ Roopnarine, Lomarsh (2016). Indian Indenture in the Danish West Indies, 1863-1873. New York: Palgrave Macmillan. p. 12. ISBN 978-3-319-30709-1.
- ↑ "Indian Indentureship Records- List of the General Registers of Indian Indentured Labourers: 1845-1917" (PDF). National Archives of Trinidad and Tobago. Port of Spain: National Archives of Trinidad and Tobago. p. 1. Archived from the original (PDF) on 20 March 2022. Retrieved 17 March 2022.
- ↑ Misir, Prem (2017). The Subaltern Indian Woman: Domination and Social Degradation. Berlin: Springer. p. 20.
- ↑ Misir, p. 20.
- ↑ Roopnarine, p. 12.
- ↑ Guha, Ramachandra (2013). Gandhi Before India (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). India: Penguin Random House India. pp. 391–392. ISBN 978-0-14-342964-7.
- ↑ ೧೬.೦ ೧೬.೧ "The legacy of Indian migration to European colonies". The Economist. 2 September 2017. Archived from the original on 1 September 2017. Retrieved 2 September 2017.
- ↑ (PDF) https://web.archive.org/web/20211027181424/https://natt.gov.tt/sites/default/files/pdfs/Nelson-Island-and-Indian-Indentureship-in-Trinidad_02.pdf. Archived from the original (PDF) on 27 October 2021.
{{cite web}}: Missing or empty|title=(help) - ↑ "Kenya's Asian heritage on display". BBC News. 2000-05-24. Archived from the original on 3 September 2017. Retrieved 2017-09-02.
- ↑ "Indian convicts' contributions to early Singapore (1825–1873) - Vernon Cornelius-Takahama". Archived from the original on 12 February 2019. Retrieved 11 February 2019.
ಗ್ರಂಥಸೂಚಿ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
- ಸೇನ್, ಸುನಂದಾ. "ಇಂಡೆಂಚರ್ಡ್ ಲೇಬರ್ ಫ್ರಮ್ ಇಂಡಿಯಾ ಇನ್ ಏಜ್ ಆಫ್ ಎಂಪೈರ್." ಸಮಾಜ ವಿಜ್ಞಾನಿ
- ಟಿಂಕರ್, ಎಚ್. ಎ ನ್ಯೂ ಸಿಸ್ಟಮ್ ಆಫ್ ಸ್ಲೇವರಿ: ದಿ ಎಕ್ಸ್‌ಪೋರ್ಟ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯನ್ ಲೇಬರ್ ಓವರ್‌ಸೀಸ್ ೧೮೨೦ - ೧೯೨೦, ಆಕ್ಸ್‌ಫರ್ಡ್ ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿ ಪ್ರೆಸ್, ಲಂಡನ್, ೧೯೭೪
- ಲಾಲ್, ಬಿವಿ ಗಿರ್ಮಿಟಿಯಾಸ್: ದಿ ಒರಿಜಿನ್ಸ್ ಆಫ್ ದಿ ಫಿಜಿ ಇಂಡಿಯನ್ಸ್, ಫಿಜಿ ಇನ್‌ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಆಫ್ ಅಪ್ಲೈಡ್ ಸ್ಟಡೀಸ್, ಲೌಟೋಕಾ, ಫಿಜಿ, ೨೦೦೪
- ಗಾಯುತ್ರಾ ಬಹದ್ದೂರ್, ಕೂಲಿ ವುಮನ್: ದಿ ಒಡಿಸ್ಸಿ ಆಫ್ ಇಂಡೆಂಚರ್ . ಚಿಕಾಗೋ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ (೨೦೧೪)
- ಡಿ ವರ್ಟುಯಿಲ್, ಆಂಥೋನಿ. ೧೯೮೯. ಎಂಟು ಪೂರ್ವ ಭಾರತೀಯ ವಲಸಿಗರು: ಗೋಕೂಲ್, ಸೂದೀನ್, ಸೂಕೂ, ಕ್ಯಾಪಿಲ್ಡಿಯೊ, ಬೆಕಾನಿ, ರುಕ್ನಾದ್ದೀನ್, ವಲಿಯಮಾ, ಬನ್ಸೀ
- ಭಾರತೀಯ ಇಂಡೆಚರ್ಡ್ ಲೇಬರ್‌ನ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ. ಮುನ್ಷಿ ರೆಹಮಾನ್ ಖಾನ್ (೧೮೭೪ - ೧೯೭೨). ಶಿಪ್ರಾ ಪಬ್ಲಿಕೇಷನ್ಸ್, ದೆಹಲಿ, ೨೦೦೫. ISBN 81-7541-243-7 .