ಪಾರ್ವತಿ ಬಾವುಲ್

ವಿಕಿಪೀಡಿಯದಿಂದ, ಇದು ಮುಕ್ತ ಹಾಗೂ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಿಶ್ವಕೋಶ
೨೦೧೧ರ ದೆಹಲಿಯ ಪುರಾಣ ಕಿಲಾದಲ್ಲಿ ರುಹಾನಿಯಾತ್ ಅತೀಂದ್ರಿಯ ಸಂಗೀತ ಉತ್ಸವದಲ್ಲಿ ಪಾರ್ವತಿ ಬೌಲ್ ಪ್ರದರ್ಶನದ ದೃಶ್ಯ

ಪಾರ್ವತಿ ಬೌಲ್ (ಜನನ ೧೯೭೬) ಬಂಗಾಳದ ಬೌಲ್ ಜಾನಪದ ಗಾಯಕಿ, ಸಂಗೀತಗಾರ್ತಿ, ಕಥೆಗಾರ್ತಿ ಮತ್ತು ಭಾರತದ ಪ್ರಮುಖ ಸಂಗೀತಗಾರರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು. [೧] ಬೌಲ್ ಗುರುಗಳಾದ, ಸನಾತನ ದಾಸ್ ಬೌಲ್, ಬಂಗಾಳದಲ್ಲಿ ಶಶಾಂಕೋ ಗೋಶಾಯ್ ಬೌಲ್ ಅವರ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ತರಬೇತಿ ಪಡೆದ ಅವರು ೧೯೯೫ ರಿಂದ ಭಾರತ ಮತ್ತು ಇತರ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಅವರು ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಪಾವ ಕಥಕ್ಕಳಿ ಕೈಗವಸು ಬೊಂಬೆ ಕಲಾವಿದ ರವಿ ಗೋಪಾಲನ್ ನಾಯರ್ ಅವರನ್ನು ವಿವಾಹವಾದರು ಮತ್ತು ೧೯೯೭ ರಿಂದ ಕೇರಳದ ತಿರುವನಂತಪುರದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾರೆ, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಬೌಲ್ ಸಂಗೀತಕ್ಕಾಗಿ "ಎಕ್ತಾರಾ ಬೌಲ್ ಸಂಗೀತ ಕಳರಿ" ಎಂಬ ಶಾಲೆಯನ್ನು ಸಹ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಆರಂಭಿಕ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಹಿನ್ನೆಲೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಕೋಲ್ಕತ್ತಾದಲ್ಲಿ ಪಾರ್ವತಿ, ೨೦೧೫

ಪಾರ್ವತಿ ಬೌಲ್ ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳದ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಬಂಗಾಳಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಮೌಸುಮಿ ಪ್ಯಾರಿಯಲ್ ಆಗಿ ಜನಿಸಿದರು. ಆಕೆಯ ಕುಟುಂಬವು ಮೂಲತಃ ಪೂರ್ವ ಬಂಗಾಳದಿಂದ ಮತ್ತು ಭಾರತದ ವಿಭಜನೆಯ ನಂತರ ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳಕ್ಕೆ ವಲಸೆ ಬಂದಿತು. ಭಾರತೀಯ ರೈಲ್ವೆಯಲ್ಲಿ ಇಂಜಿನಿಯರ್ ಆಗಿರುವ ಆಕೆಯ ತಂದೆ ಭಾರತೀಯ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ಉತ್ಸುಕರಾಗಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಆಗಾಗ್ಗೆ ತಮ್ಮ ಮಗಳನ್ನು ಸಂಗೀತ ಕಚೇರಿಗಳಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಆಕೆಯ ತಾಯಿ, ಗೃಹಿಣಿ, ಅತೀಂದ್ರಿಯ ಸಂತ ರಾಮಕೃಷ್ಣನ ಭಕ್ತರಾಗಿದ್ದರು. ಆಕೆಯ ತಂದೆಯು ಈ ಪ್ರದೇಶದ ವಿವಿಧ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಪೋಸ್ಟಿಂಗ್ ಮಾಡಿದ ಕಾರಣ, ಅವರು ಅಸ್ಸಾಂ, ಕೂಚ್ ಬೆಹಾರ್ ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳದ ಗಡಿ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದರು. ಅವಳು ತರಬೆತಿದಾರ ಬೆಹಾರನ ಸುನೀತಿ ಅಕಾಡೆಮಿಯಿಂದ ಹೈಯರ್ ಸೆಕೆಂಡರಿ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಉತ್ತೀರ್ಣಳಾದಳು. [೨] [೩]

ತನ್ನ ಆರಂಭಿಕ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ, ಅವರು ಶ್ರೀಲೇಖಾ ಮುಖರ್ಜಿಯವರಿಂದ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ನೃತ್ಯವಾದ ಕಥಕ್ ಅನ್ನು ಕಲಿತರು. ಶಾಂತಿನಿಕೇತನದ ವಿಶ್ವಭಾರತಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ಕಲಾ ಶಾಲೆಯಾದ ಕಲಾ ಭವನದಲ್ಲಿ ದೃಶ್ಯ ಕಲಾವಿದೆಯಾಗಿ ತರಬೇತಿ ಪಡೆದರು. [೪] ಆಕೆ ಹಿಂದೂಸ್ತಾನಿ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಆರಂಭಿಕ ಸಂಗೀತ ತರಬೇತಿಯನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದರೂ, ಶಾಂತಿನಿಕೇತನ ಕ್ಯಾಂಪಸ್‌ಗೆ ರೈಲಿನಲ್ಲಿ, ಬಂಗಾಳದ ಅತೀಂದ್ರಿಯ ಸಂಗೀತಗಾರರ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸಂಗೀತವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವ ಕುರುಡು ಬೌಲ್ ಗಾಯಕನನ್ನು ಅವಳು ಮೊದಲು ಕೇಳಿದಳು. ಕ್ಯಾಂಪಸ್‌ಗೆ ಆಗಾಗ್ಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದ ಮಹಿಳಾ ಬೌಲ್ ಗಾಯಕಿ ಫುಲ್ಮಲಾ ದಾಶಿ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದರು. ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ, ಅವರು ಫುಲ್ಮಲಾದಿಂದ ಸಂಗೀತವನ್ನು ಕಲಿಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಹಲವಾರು ಬೌಲ್ ಆಶ್ರಮಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರು, ನಂತರ ಫುಲಮಾಲಾ ಅವರಿಗೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಶಿಕ್ಷಕರನ್ನು ಹುಡುಕಲು ಸಲಹೆ ನೀಡಿದರು. [೫] [೬] ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳದ ಬಂಕುರಾದ ೮೦ ವರ್ಷದ ಬೌಲ್ ಗಾಯಕ ಸನಾತನ್ ದಾಸ್ ಬೌಲ್ ಅವರ ಪ್ರದರ್ಶನವನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸಿದರು. ಅವನಿಂದ ಕಲಿಯಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ ಅವಳು ಬಂಕುರಾ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಸೋನಮುಖಿಯಲ್ಲಿರುವ ಅವನ ಆಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದಳು. ೧೫ ದಿನಗಳ ನಂತರ, ಅವಳು ಅವನಿಂದ ದೀಕ್ಷಾ ದೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದಳು ಮತ್ತು ಅವನು ಅವಳ ಮೊದಲ ಗುರುವಾದನು . ಮುಂದಿನ ಏಳು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಗುರುಗಳೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದರು, ಪ್ರದರ್ಶನಗಳಲ್ಲಿ ಗಾಯನ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ನೀಡಿದರು, ಬೌಲ್ ಹಾಡುಗಳು, ಬೌಲ್ ನೃತ್ಯವನ್ನು ಕಲಿಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸೊಂಟಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟಲಾದ ಸಣ್ಣ ಕೆಟಲ್-ಡ್ರಮ್ ಅನ್ನು ಎಕ್ತಾರಾ ಮತ್ತು ಡಗ್ಗಿ ನುಡಿಸಿದರು. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಅವರು ಆಕೆಗೆ ಸ್ವಂತವಾಗಿ ಹಾಡಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟರು ಮತ್ತು ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಅವಳನ್ನು ತನ್ನ ಮುಂದಿನ ಗುರು ಶಶಾಂಕೋ ಗೋಶಾಯ್ ಬೌಲ್‌ಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯಲಾಯಿತು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ೯೭ ವರ್ಷದವರಾಗಿದ್ದ ಗೋಶಾಯ್ ಅವರು ಬಂಕುರಾ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಖೋರ್ಬೋನಿ ಎಂಬ ಸಣ್ಣ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರು ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಸ್ತ್ರೀ ಶಿಷ್ಯರನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಹಿಂಜರಿದರು, ಹೀಗಾಗಿ ಅವಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಮೊದಲು ಕೆಲವು ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಅವರ ಸಮರ್ಪಣೆಯನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಿದರು. ಅವನ ಜೀವನದ ಉಳಿದ ಮೂರು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ, ಅವನು ಅವಳಿಗೆ ಹಲವಾರು ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಬೌಲ್ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಜಟಿಲತೆಗಳನ್ನು ಕಲಿಸಿದನು. [೧] [೨] [೩]

ವೃತ್ತಿ ಜೀವನ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಅವರು ೧೯೯೫ ರಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರೂ, ೧೯೯೭ ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಸ್ಥಳೀಯ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ರಂಗಭೂಮಿ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಕೇರಳದ ತಿರುವನಂತಪುರಕ್ಕೆ ಬಂದರು. ಇಲ್ಲಿ ಅವರು ರವಿ ಗೋಪಾಲನ್ ನಾಯರ್, ಆಂಡಿ ಪಂಡರಂ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದರು - ಕೇರಳದ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಬೊಂಬೆಗಾರ, ಅವರು ಕೈಗವಸು ಬೊಂಬೆಗಳನ್ನು ಅಥವಾ ಪಾವಾ ಕಥಕ್ಕಳಿಯನ್ನು ಸಹ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. [೭] ಅವಳು ಅವನಿಗಾಗಿ ರಂಗಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಬಳಸಿದ ಗ್ರೊಟೊವ್ಸ್ಕಿ ತಂತ್ರವನ್ನು ಕಲಿತಳು ಮತ್ತು ೨೦೦೦ ರಲ್ಲಿ ಅವನೊಂದಿಗೆ ಯುಎಸ್‌ನ ವರ್ಮೊಂಟ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಬ್ರೆಡ್ ಮತ್ತು ಪಪಿಟ್ ಥಿಯೇಟರ್‌ಗೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದಳು, ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಪೀಟರ್ ಶುಮನ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲು, ನಾಟಕ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳಲ್ಲಿ ಗೊಂಬೆಯಾಟ, ಲೈವ್-ಆರ್ಟ್ ಅನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸಲು ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದ್ದಳು. [೮] ಇದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ಅವರು ಐದು ತಿಂಗಳ ಕಾಲ ನಾಟಕ ಕಂಪನಿಯೊಂದಿಗೆ ಸೆವೆನ್ ಬೇಸಿಕ್ ನೀಡ್ಸ್ ಪ್ರದರ್ಶನ ಮತ್ತು ಜರ್ಮನಿಯ ಹ್ಯಾನೋವರ್‌ನಲ್ಲಿ ಎಕ್ಸ್‌ಪೋ ೨೦೦೦ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು, [೯] ತಿರುವನಂತಪುರದಲ್ಲಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಗುರುಗಳಾದ ಮುಸ್ಲಿಂ ಫಕೀರ್ ಕಲಂದರ್ ಅಬ್ದುಲ್ ಸಲಾಂ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದರು. ಅವಳು ತನ್ನ ಸಂಗೀತದ ಕರೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಳು ಮತ್ತು ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅರ್ಥವನ್ನು ಕಲಿಸಿದವರು. [೧]

ಪಾರ್ವತಿ ಬೌಲ್ ಭಾರತ್ ಭವನ್ ಭೋಪಾಲ್ ಇಂಡಿಯಾ ೨೦೧೭ ರಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡುತ್ತಿರುವ ದೃಶ್ಯ
ಗೋಷ್ಠಿಯಲ್ಲಿ ಪಾರ್ವತಿ ಬೌಲ್

ಅದರ ನಂತರ, ೨೦೦೧ ರಲ್ಲಿ, ಅವರು ಬೌಲ್ ಸಂಪ್ರದಾಯಕ್ಕೆ ಪೂರ್ಣ ಸಮಯವನ್ನು ವಿನಿಯೋಗಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು, ಮತ್ತು ಬೌಲ್ ಸಂಗೀತವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು, ಜೊತೆಗೆ ಸಂಗೀತ ವಾದ್ಯಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಏಕತಾರಾ ಮತ್ತು ಡಗ್ಗಿ ಮತ್ತು ಟಿಂಕ್ಲಿಂಗ್ ಚಿಲಂಬು ನೂಪುರ್ ಲೋಹೀಯ ಆಂಕ್ಲೆಟ್ಗಳನ್ನು ನುಡಿಸಿದರು. ಅವರು ಸಂಪ್ರದಾಯ ಬೌಲ್ ರೆಪರ್ಟರಿ ಮತ್ತು ಅವಳ ಸ್ವಂತ ದೋಹಾ ಜೋಡಿಗಳಿಂದ ಅತೀಂದ್ರಿಯ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ರಂಗಭೂಮಿ ಮತ್ತು ಕ್ಯಾಂಟಸ್ಟೋರಿಯಾದ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ ಅಥವಾ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಅಭಿನಯಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅಥವಾ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ ವಿವರಣಾತ್ಮಕ ಭಾಷಣಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ. ಪಟ್ಟಚಿತ್ರ, ಸ್ಕ್ರಾಲ್ ವರ್ಣಚಿತ್ರಕಾರರು ಮತ್ತು ಬಂಗಾಳದ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಕಥೆ-ಹೇಳುವವರಿಂದ ಸ್ಫೂರ್ತಿ ಪಡೆದ ಅವರು, ಚಿತ್ರಿಸಿದ ಹಿನ್ನೆಲೆಗಳ ಮೂಲಕ ಪ್ರದರ್ಶನಕ್ಕೆ ದೃಶ್ಯ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸುತ್ತಾರೆ. [೧] [೨] [೩] ಆಕೆಯ ಕೆಲವು ಪ್ರದರ್ಶನಗಳಲ್ಲಿ, ಶುಮನ್ ಅವರೊಂದಿಗಿನ ಕೆಲಸದಿಂದ ಪ್ರೇರಿತರಾಗಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಹಾಡುಗಳ ಥೀಮ್‌ಗಳನ್ನು ಲೈವ್ ಪ್ರದರ್ಶನ ಕಲೆಯಾಗಿ ವಿವರಿಸುವ ಜೊತೆಗೆ ದೊಡ್ಡ ಕ್ಯಾನ್ವಾಸ್‌ಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತಾರೆ. [೯]

೧೯೯೦ ರ ದಶಕದ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಕ ರವಿ ಗೋಪಾಲನ್ ನಾಯರ್ ಅವರನ್ನು ವಿವಾಹವಾದರು ಮತ್ತು ಕಳೆದ ೧೫ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ತಿರುವನಂತಪುರಂನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ತಿರುವನಂತಪುರಂ ಬಳಿಯ ನೆಡುಮಂಗಡದಲ್ಲಿ "ಏಕ್ತಾರಾ ಬೌಲ್ ಸಂಗೀತ ಕಲಾರಿ" ಎಂಬ ಬೌಲ್ ಸಂಗೀತ ಗುರುಕುಲವನ್ನು (ಶಾಲೆ) ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. [೬] ಆದರೂ, ಬಂಗಾಳದ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಬೌಲ್ ಗಾಯಕರಂತೆ, ಅವರು ಕೇರಳದ ದೂರದ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ, ಸ್ಥಳೀಯ ಗ್ರಾಮಸ್ಥರು ಆಯೋಜಿಸುವ ಸೋರಿಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಅವರ ಸ್ಥಳೀಯ ಬಂಗಾಳದಲ್ಲಿ ನೇರ ಪ್ರದರ್ಶನವನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದ್ದಾರೆ. [೧] [೭] ವರ್ಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ, ಅವರು ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಸ್ಕೂಲ್ ಆಫ್ ಥಿಯೇಟರ್ ಆಂಥ್ರೋಪಾಲಜಿ (ISTA) ನಲ್ಲಿ ಬೌಲ್ ಸಂಗೀತವನ್ನು ಕಲಿಸಲು ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಾರೆ. [೧] ಐಎಸ್‍ಟಿಎ(ISTA) ಮೂಲಕ ಅವರು ರಂಗಭೂಮಿ ಮತ್ತು ಪ್ರದರ್ಶನ ಕಲೆಗಳಲ್ಲಿನ ಮಹಿಳೆಯರ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಜಾಲವಾದ ಮ್ಯಾಗ್ಡಲೀನಾ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕಕ್ಕೆ ಬಂದರು ಮತ್ತು ೨೦೧೨ ರಿಂದ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ತಂತಿಧಾತ್ರಿ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಗ್ಡಲೀನಾ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್‌ನ ಸಹಯೋಗದೊಂದಿಗೆ ಮಹಿಳಾ ಪ್ರದರ್ಶನ ಕಲಾ ಉತ್ಸವಗಳನ್ನು ಆಯೋಜಿಸಿದ್ದಾರೆ. [೧೦] ಪಾಂಡಿಚೇರಿ ಮತ್ತು ಆರೋವಿಲ್ಲೆ (೨೦೧೨), ಬೆಂಗಳೂರು (೨೦೧೬) ಮತ್ತು ಕೋಲ್ಕತ್ತಾ (೨೦೧೯) ದಲ್ಲಿ ತಂತಿಧಾತ್ರಿ ಉತ್ಸವಗಳನ್ನು ನಡೆಸಲಾಗಿದೆ.

೨೦೦೫ ರಲ್ಲಿ, ಅವರು ಸಾಂಗ್ಸ್ ಆಫ್ ದಿ ಗ್ರೇಟ್ ಸೋಲ್ ಅನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು, ಬೌಲ್ ಸಂಪ್ರದಾಯಕ್ಕೆ ಅವರ ಪ್ರಯಾಣದ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಪುಸ್ತಕ, ಒಬ್ಬ ವಿದ್ಯಾವಂತ ಮಹಿಳೆಯ ಸಂಪ್ರದಾಯಕ್ಕೆ ಅಪರೂಪದ ಒಳನೋಟವನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಪುರುಷ ಸಂರಕ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರವರ್ಧಮಾನಕ್ಕೆ ಬಂದಿದೆ. ಆಶ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಬೌಲ್‌ಗಳಿಗೆ ಆರೈಕೆ ಮಾಡುವವರು ಮತ್ತು ಸಹಚರರು, ಕೆಲವರು ಹಾಡುಗಾರಿಕೆ ಮತ್ತು ಸಂಚಾರಿ ಜೀವನಶೈಲಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು. [೧೧]

ಫೆಬ್ರವರಿ ೨೦೧೯ ರಲ್ಲಿ, ಪ್ರಾಚೀನ ಬೌಲ್ ಸಂಪ್ರದಾಯಕ್ಕೆ ನೀಡಿದ ಕೊಡುಗೆಗಾಗಿ ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ಅವರಿಗೆ ಸಂಗೀತ ನಾಟಕ ಅಕಾಡೆಮಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು. ಅವರು ಈಗ ಬಂಗಾಳದಲ್ಲಿ ಬೌಲ್ ಸಂಪ್ರದಾಯಕ್ಕಾಗಿ ಮೀಸಲಾದ ಕಲಿಕಾ ಕೇಂದ್ರವನ್ನು ರಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ, ಅವರು ರುಹಾನಿಯಾತ್ - ಆಲ್ ಇಂಡಿಯಾ ಸೂಫಿ ಮತ್ತು ಮಿಸ್ಟಿಕ್ ಮ್ಯೂಸಿಕ್ ಫೆಸ್ಟಿವಲ್ ಮತ್ತು ಒನ್ ಬಿಲಿಯನ್ ರೈಸಿಂಗ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಭಾರತದಾದ್ಯಂತ ಮತ್ತು ಇತರ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ಸಂಗೀತ ಕಚೇರಿಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡಿದರು. [೧೨] [೧೩] [೧೪]

ಚಿತ್ರಕಥೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

  • ನೀರವಂ ೨೦೨೧ (ಮಲಯಾಳಂ ಚಲನಚಿತ್ರ)

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

  1. ೧.೦ ೧.೧ ೧.೨ ೧.೩ ೧.೪ ೧.೫ "Bengal folk meets Kerala's spirituality in Parvathy Baul's music". CNN-IBN. 9 November 2012. Archived from the original on 14 February 2014. Retrieved 30 May 2014.
  2. ೨.೦ ೨.೧ ೨.೨ Academy, Himalayan (January–March 2013). "Sacred Arts: Poetess and Minstrel, Parvathy Baul Lives and Dances in her Beloved's Divine Heart". Hinduism Today Magazine. Archived from the original on 29 May 2014. Retrieved 30 May 2014.
  3. ೩.೦ ೩.೧ ೩.೨ K.K. Gopalakrishnan (25 December 2005). "A storyteller on a mission". The Hindu. Archived from the original on 31 May 2014. Retrieved 30 May 2014.
  4. "Baul is not just music, it's a way of life: Parvathy Baul". The Times of India. 9 February 2013. Retrieved 30 May 2014.
  5. "Blissfully Baul". 27 September 2006. Retrieved 30 May 2014.[ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಮಡಿದ ಕೊಂಡಿ]
  6. ೬.೦ ೬.೧ Bhawani Cheerath (26 September 2008). "Baul music charts mental routes". The Hindu. Retrieved 30 May 2014.
  7. ೭.೦ ೭.೧ "Exceptional skill, one couple". The Hindu. 17 March 2006. Archived from the original on 23 November 2007. Retrieved 30 May 2014.
  8. Nagarajan, Saraswathy (14 September 2012). "Play of puppets". The Hindu. Retrieved 30 May 2014.
  9. ೯.೦ ೯.೧ Harding, James Martin; Rosenthal, Cindy (2006). Restaging the Sixties: Radical Theaters and Their Legacies. University of Michigan Press. pp. 386–. ISBN 0-472-06954-3.
  10. "Tantidhatri". Retrieved 5 November 2020.
  11. Knight, Lisa I. (2011). Contradictory Lives: Baul Women in India and Bangladesh. Oxford University Press, USA. pp. 34–. ISBN 978-0-19-977361-9.
  12. "A treat for Sufi music lovers". The Times of India. 27 November 2010. Retrieved 30 May 2014.
  13. Subhra Mazumdar (3 February 2014). "Rise4Justice Blog: India: Parvathy Baul Sings For Love And Peace". One Billion Rising For Justice. Retrieved 30 May 2014.
  14. "Parvathy Baul brings exhilarating spiritual music to Vancouver". Vancouver Observer. 2 August 2011. Archived from the original on 31 May 2014. Retrieved 30 May 2014.