ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಹೋಗು

ಥೋರ್ಬ್ಜೋರ್ನ್ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್

ವಿಕಿಪೀಡಿಯದಿಂದ, ಇದು ಮುಕ್ತ ಹಾಗೂ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಿಶ್ವಕೋಶ
His Excellency
Thorbjørn Jagland
Jagland in 2016
Secretary General of the Council of Europe
In office
1 October 2009 – 18 September 2019
DeputyGabriella Battaini-Dragoni
Preceded byMaud de Boer-Buquicchio (Acting)
Succeeded byMarija Pejčinović Burić
Prime Minister of Norway
In office
25 October 1996 – 17 October 1997
MonarchHarald V
Preceded byGro Harlem Brundtland
Succeeded byKjell Magne Bondevik
Leader of the Labour Party
In office
8 November 1992 – 10 November 2002
First DeputyJens Stoltenberg
Second DeputyHill-Marta Solberg
Preceded byGro Harlem Brundtland
Succeeded byJens Stoltenberg
Personal details
Born
Thorbjørn Johansen

(1950-11-05) 5 November 1950 (ವಯಸ್ಸು 74)
Drammen, Buskerud, Norway
Political partyLabour
SpouseHanne Grotjord
Children2
EducationUniversity of Oslo
Signature

ಥೋರ್ಬ್ಜೋರ್ನ್ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ( ನೀ ಜೋಹಾನ್ಸೆನ್ ; listenⓘ, 5 ನವೆಂಬರ್ 1950) ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ನಾರ್ವೆಯ ಲೇಬರ್ ಪಾರ್ಟಿಯ ರಾಜಕಾರಣಿಯಾಗಿದ್ದು, 2009 ರಿಂದ 2019ರ ವರೆಗೆ ಯುರೋಪ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು 1996-1997 ರಲ್ಲಿ ನಾರ್ವೆಯ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ, 2000-2001 ರಲ್ಲಿ ವಿದೇಶಾಂಗ ಸಚಿವರಾಗಿಯೂ ಹಾಗೂ 2005-2009 ರಲ್ಲಿ ನಾರ್ವೆಯ ಸಂಸತ್‌ನಾದ ಸ್ಟೋರ್ಟಿಂಗ್ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಓಸ್ಲೋ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರು, ಆದರೆ ಅವರು ಪದವಿ ಪಡೆದಿಲ್ಲ. ತಮ್ಮ ರಾಜಕೀಯ ಜೀವನದ ಆರಂಭವನ್ನು ಅವರು ವರ್ಕರ್ಸ್ ಯೂತ್ ಲೀಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ್ದು, 1977 ರಿಂದ 1981 ರವರೆಗೆ ಆ ಸಂಘಟನೆಯನ್ನು ನೇತೃತ್ವವಹಿಸಿದ್ದರು. ಅವರು 1986 ರಿಂದ 1992 ರವರೆಗೆ ಲೇಬರ್ ಪಾರ್ಟಿಯ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿದ್ದು, ನಂತರ 1992 ರಿಂದ 2002 ರವರೆಗೆ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕನಾಗಿದ್ದರು.

ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರ ಸಂಪುಟ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಸ್ಥಿರವಾಗಿರದಿದ್ದರೂ, ಅದು ಹಲವಾರು ವಿವಾದಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು; ಕೆಲವು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಹಗರಣಗಳ ಫಲಿತಾಂಸವಾಗಿ ಇಬ್ಬರು ಸಚಿವರು ಬದಿಯಬೇಕಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಉಂಟಾಯಿತು. [೧] ತಮ್ಮ ಹೇಳಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಉಲ್ಲೇಖಗಳ ಕಾರಣದಿಂದ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಲ್ಲಿ ಆಗಾಗ್ಗೆ ಅಪಹಾಸ್ಯಕ್ಕೊಳಗಾದ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅಸಮರ್ಥ ನಾಯಕನಂತೆ ಚಿತ್ರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದರು. [೨] ೧೯೯೭ರ ಚುನಾವಣೆಯ ನಂತರ, ತಮ್ಮ ಪಕ್ಷವು ಹೆಚ್ಚು ಮತಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೂ ಕೂಡ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರು ಬಹುಸಮವಾಗಿ ಟೀಕೆಗೆ ಗುರಿಯಾದ ೩೬.೯ ಅಲ್ಟಿಮೇಟಮ್‌ನ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದರು. ನಂತರ, ೨೦೧೦ ರಲ್ಲಿ, ನಾಲ್ವತ್ತು ಪ್ರಮುಖ ಇತಿಹಾಸಕಾರರ ಗುಂಪು ಅವರು ಎರಡನೇ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ಬಳಿಕದ ಅತ್ಯಂತ ಬಲಹೀನ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಪ್ರಧಾನಮಂತ್ರಿಯೆಂದು ಗುರುತಿಸಿದರು. [೩] ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್‌ ಅವರ ಪೂರ್ವಸೂರಿಯಾಗಿದ್ದ ಗ್ರೋ ಹಾರ್ಲೆಮ್ ಬ್ರಂಡ್ಟ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರು ಪ್ರಧಾನಿ ಹುದ್ದೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ವೇಳೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನು ಕಠಿಣವಾಗಿ ಟೀಕಿಸಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್‌ ಅವರನ್ನು "ಮೂರ್ಖ" ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದ್ದರು. [೪] ಇದಕ್ಕೇರಾಗಿ, ವಿದೇಶಾಂಗ ಸಚಿವರಾಗಿ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರ ಕಾರ್ಯಾವಧಿಯು ಹಲವಾರು ವಿವಾದಗಳಿಂದ ಆವರಿತವಾಗಿತ್ತು, ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಆ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ಅರ್ಹತೆ ಹೊಂದಿರಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವರು ಮಾಡಿದ ಕೆಲವು ಉಲ್ಲೇಖಗಳು ಮತ್ತು ಹೇಳಿಕೆಗಳು ಅನೌಚಿತ್ಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು.[೫] 2005ರಲ್ಲಿ ಜೆನ್ಸ್ ಸ್ಟೋಲ್ಟೆನ್‌ಬರ್ಗ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ಎರಡನೇ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟವನ್ನು ರಚಿಸಿದ ವೇಳೆ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರನ್ನು ಉತ್ತರವಾಹಕರಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸದೆ ಕೈಬಿಟ್ಟ ಕಾರಣ, ಅವರನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂಬ ನಿರ್ಧಾರ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವ್ಯಕ್ತವಾಯಿತು. [೬]

2009ರಲ್ಲಿ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರನ್ನು ಯುರೋಪ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯನ್ನಾಗಿ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು. [೭] 2014ರಲ್ಲಿ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರು ಮತ್ತೊಂದು ಐದು ವರ್ಷದ ಅವಧಿಗೆ ಯುರೋಪ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಮರು ಆಯ್ಕೆಯಾದರು. [೮] ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರ ಅಧಿಕಾರಾವಧಿ ವಿವಾದಾತ್ಮಕವಾಗಿದ್ದು, ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ವಿರುದ್ಧ ಅವರ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯತೆ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆಯ ಕೊರತೆ ಬಗ್ಗೆ ಹಲವಾರು ಟೀಕೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಿತು. [೯] [೧೦] ಮತ್ತೆ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಮೇಲೆ ಪುಟಿನ್ ಮತ್ತು ರಷ್ಯಾದ ಕಡೆ ದಾಸ್ಯತನ ತೋರಿದ ಎಂಬ ಆರೋಪ ಕೂಡ ಕೇಳಿಸಿತು. [೧] ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ನೊಬೆಲ್ ಸಮಿತಿಯ ಸದಸ್ಯರಾಗಿದ್ದರು, ಆದರೆ 2020ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಆ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ತೊರೆದರು. [೧೧] ಅವರು 2009 ರಿಂದ 2015 ರವರೆಗೆ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ನೊಬೆಲ್ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದರು.

ಆರಂಭಿಕ ಮತ್ತು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಜೀವನ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಥೋರ್ಬ್‌ಜೋರ್ನ್ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್, 5 ನವೆಂಬರ್ 1950 ರಂದು ಡ್ರಮ್ಮೆನ್‌ನಲ್ಲಿ ಥಾರ್ಬ್‌ಜೋರ್ನ್ ಜೋಹಾನ್ಸೆನ್ ಮತ್ತು ವೆಲ್ಡರ್, ಹೆಲ್ಗೆ ಥ್ ಅವರ ಮಗನಾಗಿ ಜನಿಸಿದರು. ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಮತ್ತು ಅವರ ಸಂಗಾತಿ ಇಂಗ್ರಿಡ್ ಬ್ಜೆರ್ಕ್ನೆಸ್ [೧] ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ದಿನಪತ್ರಿಕೆ ಡಾಗ್‌ಬ್ಲಾಡೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ವರದಿಯ ಪ್ರಕಾರ, ಅವರ ತಂದೆ ತಮ್ಮ ಸಮುದಾಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ರೀತಿಯ "ಮೇಲ್ವಿಚಾರಕ"ನಂತೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಈ ಕಾರಣದಿಂದ, "ಅಂಚೆ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾದ ವಿಳಾಸವಿಲ್ಲದ ಪತ್ರಗಳು" ಅಥವಾ ಲಕೋಟೆಗಳು ಇದ್ದಾಗ, ಅಂಚೆ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರ ಮನೆಗೆ ಕಳುಹಿಸಿಕೊಡುವುದಾದರೆ, ಏಕೆಂದರೆ "ಎಲ್ಲವೂ ಅಲ್ಲಿಯೇ ನಡೆಯಿತು" ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. [೧೨] ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ 1969 ರಲ್ಲಿ ಮಾಧ್ಯಮಿಕ ಶಾಲೆಯಿಂದ ಪದವಿ ಪಡೆದರು. ತಮ್ಮ ಅವಳಿ ಸಹೋದರ ಹೆಲ್ಜ್ ಜೊತೆಗೆ, ಥಾರ್ಬ್ಜೋರ್ನ್ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಓಸ್ಲೋ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರೂ, ಅವರು ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡು ತಮ್ಮ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಲಿಲ್ಲ. [೧೩] ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಮತ್ತು ಅವರ ಕುಟುಂಬ 1957 ರಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಮಿಕ ವರ್ಗದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಉಪನಾಮವಾದ ಜೋಹಾನ್ಸೆನ್‌ನಿಂದ ತಮ್ಮ ಉಪನಾಮವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಂಡರು. ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಹೆಸರು 2000 ರಲ್ಲಿ ಆಸ್ತ್ರಿಡ್ ಮಾಸ್ ಅವರ "2,000 ಹೊಸ ಕುಟುಂಬ ಹೆಸರುಗಳು" ಎಂಬ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ, ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಕೃಷಿ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಅನುಕರಿಸುವ ಪ್ರಸ್ತಾವಿತ "ಹೊಸ ಕುಟುಂಬ ಹೆಸರುಗಳಲ್ಲಿ" ಒಂದಾಗಿ ಸನ್ನಿವೇಶಿತವಾಯಿತು. ಈ ಪುಸ್ತಕವು ಸಾಮಾನ್ಯ ಉಪನಾಮಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಕಾರ್ಮಿಕ ವರ್ಗದ ಸದಸ್ಯರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ವಿಶಿಷ್ಟ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. [೧೪]

ಅವರು 1976 ರಲ್ಲಿ ಪತ್ರಕರ್ತೆ ಹ್ಯಾನ್ ಗ್ರೋಟ್‌ಜೋರ್ಡ್ ಅವರನ್ನು ವಿವಾಹಗೊಂಡರು. [೧೫] ಈ ದಂಪತಿಗೆ ಆಂಡರ್ಸ್ (ಜನನ 1978) ಮತ್ತು ಹೆನ್ರಿಕ್ (ಜನನ 1986) ಎಂಬ ಇಬ್ಬರು ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳು ಇದ್ದಾರೆ.[೧೬] ಯುರೋಪ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಫ್ರಾನ್ಸ್‌ನ ಸ್ಟ್ರಾಸ್‌ಬರ್ಗ್‌ನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸಿದ್ದರು, ಆದರೆ ನಂತರ ಅವರು ನಾರ್ವೆಗೆ ಮರಳಿದ್ದಾರೆ.[ಸಾಕ್ಷ್ಯಾಧಾರ ಬೇಕಾಗಿದೆ][ ಉಲ್ಲೇಖದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ]

"ಯುರೋಪಿಯನ್ ಖಂಡ ಮತ್ತು ಅದು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕವಾಗಿ ಗುರುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮೌಲ್ಯಗಳಿಗೆ ದಣಿವರಿಯದ ಬದ್ಧತೆ"ಗಾಗಿ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರಿಗೆ ಫ್ರಾನ್ಸ್‌ನ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಆರ್ಡರ್ ಆಫ್ ದಿ ಲೀಜನ್ ಆಫ್ ಆನರ್‌ನ ಕಮಾಂಡರ್ ಎಂಬ ಬಿರುದು ನೀಡಲಾಗಿದೆ.[೧೭]

ರಾಜಕೀಯ ವೃತ್ತಿಜೀವನ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಆರಂಭಿಕ ಭಾಗವಹಿಸುವಿಕೆ, ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ಮತ್ತು ಚುನಾಯಿತ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

1966 ರಲ್ಲಿ, 16ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ಅವರು ವರ್ಕರ್ಸ್ ಯೂತ್ ಲೀಗ್ (AUF) ನ ಲೈಯರ್ ಅಧ್ಯಾಯವನ್ನು ಸೇರಿದರು. ಪಕ್ಷದ ಅಂತರ್ಗತ ಶ್ರೇಣಿಗಳಲ್ಲಿ ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧಿಸಿ, 1973 ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಬಸ್ಕೆರುಡ್‌ನಲ್ಲಿ ವರ್ಕರ್ಸ್ ಯೂತ್ ಲೀಗ್‌ನ ನಾಯಕರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾದರು, ಮತ್ತು 1975 ರವರೆಗೆ ಆ ಹುದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು. ಆ ವರ್ಷವೇ, ಅವರು ಬುಸ್ಕೆರುಡ್ ಕೌಂಟಿ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಸದಸ್ಯರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾದರು. 1977 ರಲ್ಲಿ, ಅವರು ವರ್ಕರ್ಸ್ ಯೂತ್ ಲೀಗ್‌ನ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಾಯಕರಾಗಿಯೂ 1981 ರವರೆಗೆ ಆ ಹುದ್ದೆಯನ್ನು ಕಟುವಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಿದರು. ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ಯುವ ವಿಭಾಗ ಮತ್ತು ಮಾತೃ ಪಕ್ಷದ ನಡುವಿನ ಅಂತರವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಇಚ್ಛಿಸಿದರೂ, ವರ್ಕರ್ಸ್ ಯೂತ್ ಲೀಗ್ ತನ್ನದೇ ಆದ ರಾಜಕೀಯ ವೇದಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಲು ಅಗತ್ಯವಿರುವುದಾಗಿ ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟರು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವರು ಬೆಂಬಲಿಸಿದ ಪ್ರಮುಖ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ತೈಲ ಉದ್ಯಮದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಕರಣ, ಉತ್ತರ ನಾರ್ವೆಯ ಹೊರಗೆ ಪೆಟ್ರೋಲಿಯಂ ಪರೀಕ್ಷಾ ಬೋರಿಂಗ್ ನಡೆಸಲು ಅನುಮತಿ ನೀಡುವ ಹಾಗೂ ದೇಶೀಯ ಉದ್ಯಮವನ್ನು ರಾಷ್ಟ್ರೀಕರಣಗೊಳಿಸಲು ರಾಜ್ಯವು ಪೆಟ್ರೋಲಿಯಂ ಉದ್ಯಮದಿಂದ ಬರುವ ಆದಾಯವನ್ನು ಬಳಸಬೇಕೆಂಬ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳು ಸೇರಿವೆ.. [೧೮]

1981ರಿಂದ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಲೇಬರ್ ಪಕ್ಷದ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು. 1986 ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಹಂಗಾಮಿ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು ಮತ್ತು 1987 ರಲ್ಲಿ ಔಪಚಾರಿಕವಾಗಿ ಆ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ನೇಮಕಗೊಂಡರು. ಲೇಬರ್ ಪಕ್ಷದ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ, ಅವರು ಹಲವಾರು ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು, ಇದು ಸಾಂಸ್ಥಿಕ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ಸುಧಾರಣೆಗೆ ಹಿತಕಾರಿಯಾಗಿತ್ತು. ಕಾರ್ಮಿಕ ಪಕ್ಷದ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುವ ಕಾರ್ಮಿಕ ಸಂಘಗಳ ಹಕ್ಕನ್ನು ಬಲಪಡಿಸಲಾಗಿತ್ತು; ಪಕ್ಷದ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆ ಮತ್ತು ಇತರ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸುವ ವೇಳೆ, ಪಕ್ಷದ ಗಡಿಯ ಹೊರಗಿನ ನಾಗರಿಕ ಸಮಾಜದೊಂದಿಗೆ ನಿಯತಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಸಮಾಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲಾಗಿತ್ತು. 1986 ರಲ್ಲಿ, ಅವರು ಕಾರ್ಮಿಕ ಪಕ್ಷದ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು 1992 ರವರೆಗೆ ಈ ಎರಡೂ ಹುದ್ದೆಗಳನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿದರು, ನಂತರ ಅವರು ದೀರ್ಘಕಾಲದ ನಾಯಕ ಗ್ರೋ ಹಾರ್ಲೆಮ್ ಬ್ರಂಡ್ಟ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯಾಗಿದ್ದರೆ.

ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ 1993 ರಲ್ಲಿ ಬುಸ್ಕೆರುಡ್‌ನಿಂದ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಸಂಸತ್ತಿಗೆ ಆಯ್ಕೆಯಾದರು ಮತ್ತು ಮೂರು ಬಾರಿ ಮರು ಆಯ್ಕೆಯಾದರು. ತಮ್ಮ ಮೊದಲ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ವಿದೇಶಾಂಗ ವ್ಯವಹಾರಗಳ ಸ್ಥಾಯಿ ಸಮಿತಿಯ ಸದಸ್ಯರಾಗಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಪಕ್ಷದ ಸಂಸದೀಯ ಗುಂಪಿನ ಭಾಗಶಃ ನಾಯಕರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು. 1995 ರಲ್ಲಿ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ "ಬ್ರೆವ್" (ಲೆಟರ್ಸ್) ಎಂಬ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು. "Vår sårbare verden" (ನಮ್ಮ ದುರ್ಬಲ ಜಗತ್ತು) 2001 ರಲ್ಲಿ ಮತ್ತು "Ti teser om EU og Norge" (EU ಮತ್ತು ನಾರ್ವೆ ಬಗ್ಗೆ ಹತ್ತು ಪೋಸ್ಟುಲೇಟ್‌ಗಳು) 2003 ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ಇನ್ನೊಂದು ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ಪುಸ್ತಕಗಳಾಗಿವೆ.

ಪ್ರೀಮಿಯರ್‌ಶಿಪ್

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

1996 ರ ಅಕ್ಟೋಬರ್ 23 ರಂದು, ಗ್ರೋ ಹಾರ್ಲೆಮ್ ಬ್ರಂಡ್ಟ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರು ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರಿಗೆ ರಾಜಕೀಯದಿಂದ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯುತ್ತಿರುವುದಾಗಿ ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ಸರ್ಕಾರದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥ ಸ್ಥಾನದಿಂದ ಬಿಡಿಸುವುದಾಗಿ ಘೋಷಿಸಿದರು. ಈ ಘೋಷಣೆಯ ನಂತರ, ಮೂರನೇ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟ ಬ್ರಂಡ್ಟ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿತು, ಇದರಿಂದ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಹೊಸ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟವನ್ನು ರಚಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿತರಾದರು.

ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟ ಅಲ್ಪಕಾಲಿಕವಾಗಿತ್ತು, ಮತ್ತು ಇಬ್ಬರು ಸಚಿವರನ್ನು ಬಲವಂತವಾಗಿ ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಯಿತು.[೨] [೧] 1997 ರ ಚುನಾವಣೆಯ ನಂತರ, ಅವರ ಪಕ್ಷವು ಹೆಚ್ಚಿನ ಮತಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿದರೂ ಸಹ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದರು. 2005 ರಲ್ಲಿ, ಜೆನ್ಸ್ ಸ್ಟೋಲ್ಟೆನ್‌ಬರ್ಗ್ ತಮ್ಮ ಎರಡನೇ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟವನ್ನು ರಚಿಸಿದಾಗ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಭಾವಿಸಲಾಗಿತ್ತು. [೧೯]

ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರು ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ "ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಹೌಸ್" ಎಂಬ ತಮ್ಮ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ತಮ್ಮ ನೇಮಕಾತಿಯ ನಂತರ ಸ್ಟೋರ್ಟಿಂಗ್‌ಗೆ ನೀಡಿದ ಭಾಷಣದಲ್ಲಿ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಹೌಸ್ ಅನ್ನು ನಾಲ್ಕು ಸ್ತಂಭಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಅಡಿಪಾಯ ಎಂದು ಬಣ್ಣಿಸಿದರು. ಈ ರೂಪಕವು "ಪರಿಸರ ವಿಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಸುಸ್ಥಿರ ಸಮಾಜದೊಳಗಿನ ಸಾಮೂಹಿಕ ಮೌಲ್ಯ ಸೃಷ್ಟಿ"ಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಮನೆಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದ ನಾಲ್ಕು ಸ್ತಂಭಗಳು ವ್ಯವಹಾರ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಮಿಕ ನೀತಿ; ಕಲ್ಯಾಣ ನೀತಿ; ಸಂಶೋಧನೆ ಮತ್ತು ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ನೀತಿ; ಮತ್ತು ವಿದೇಶಾಂಗ ಮತ್ತು ಭದ್ರತಾ ನೀತಿ ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದರು.

ಈ ಸಮನ್ವಯ ರಚನೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಬೇಕೆಂದು ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಹೇಳಿದರು. ಅವರು ಪಕ್ಷದ ಗುರಿಗಳನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು, ಸಂಪುಟವು ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಹಕರಿಸಬೇಕೆಂದು ತೀವ್ರವಾಗಿ ಸೂಚಿಸಿದರು. ತಮ್ಮ ಭಾಷಣದಲ್ಲಿ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರು ಹಾರ್ಲೆಮ್ ಬ್ರಂಡ್ಟ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರ ನೀತಿಗಳಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ವಿಭಿನ್ನವಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಹಿಂಸಾಚಾರ, ಮದ್ಯ ಮತ್ತು ಮಾದಕ ದ್ರವ್ಯಗಳ ದುರುಪಯೋಗ ಮತ್ತು ಅಪರಾಧದ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಗಮನ ಹರಿಸುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿದರು. ಇದರಲ್ಲಿ ತಡೆಗಟ್ಟುವ ಕ್ರಮಗಳು ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಸುಧಾರಣೆಯೂ ಸೇರಿದೆ.

ಅವರು ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಎಲ್ಲಾ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಹಿತಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸುವುದನ್ನು ಮಹತ್ವಪೂರ್ಣ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಹೌಸ್ ನಿರ್ಮಾಣದ ಭಾಗವಾಗಿ, ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್ ತಮ್ಮ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಪರಿಣತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮಂಡಳಿಗಳನ್ನು ನೇಮಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು, ಇದರಿಂದ ಅವರು ಸಮಾಜದ ಪ್ರಮುಖ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳ ಕುರಿತು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಮತ್ತು ಇನ್‌ಪುಟ್‌ಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಬಹುದು. ರಾಜಕೀಯ ನಿರ್ಧಾರಗಳಿಗೆ ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ಧ್ವನಿಗಳ ಹತ್ತಿರದ ಪ್ರವೇಶವನ್ನು ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ವಿಚಾರಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದೇ ಇದರ ಉದ್ದೇಶ ಎಂದು ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಹೇಳಿದರು. [೨೦] ಆಗಸ್ಟ್ 2008 ರಲ್ಲಿ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ "ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಹೌಸ್ ಅನ್ನು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಯೋಜಿಸಿ ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಬಹುದಿತ್ತು, ಆದರೆ ನನಗೆ ಸಮಯವಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಒಂದು ಅವಕಾಶವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡೆ. ಲೇಬರ್ ಪಕ್ಷ ಎಣಿಕೆಗೆ ವಿಫಲವಾಗಿತ್ತು. ಉತ್ತಮ ಚುನಾವಣೆ ನಡೆಸುವುದು ನನ್ನ ಗುರಿಯಾಗಿತ್ತು; ಮತ್ತು ನಾವು ಮಾಡಿದೆವು. ಅಂದಿನಿಂದ ನಾವು ಅಷ್ಟು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.[೨೧] "ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಹೌಸ್ ನೋಡಲು ಇಷ್ಟಪಡುವ ಜನರಿಂದ ನನಗೆ ಇನ್ನೂ ಪತ್ರಗಳು ಬರುತ್ತಿವೆ. ಇದು ಹೊಸದೇನೋ ಪ್ರಯತ್ನವಾಗಿತ್ತು, ಪಕ್ಷಗಳ ಚಟುವಟಿಕೆಗೆ ಸ್ಫೂರ್ತಿ ನೀಡುವ ಕಟ್ಟಡ ಯೋಜನೆಯಾಗಿತ್ತು" ಎಂದು ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಒಂದು ಸಂದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದರು.. [೨]

ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರ 36.9 ಅಂತಿಮ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ಮತ್ತು ರಾಜೀನಾಮೆ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

1997 ರ ಸಂಸತ್ತಿನ ಚುನಾವಣೆಗೆ ಮುಂಚಿತವಾಗಿ, ಲೇಬರ್ ಪಕ್ಷವು ಜನಪ್ರಿಯ ಮತಗಳಲ್ಲಿ 36.9% ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಪಡೆದರೆ ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡುವುದಾಗಿ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಘೋಷಿಸಿದರು. [೨೨] 1993 ರ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಬ್ರಂಡ್ಟ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್ ಇನ್ನೂ ಮುನ್ನಡೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಪಕ್ಷವು ಪಡೆದ ಮತಗಳ ಶೇಕಡಾವಾರು ಇದು, ಇದು ಅವರಿಗೆ ಆಡಳಿತ ನಡೆಸಲು ಅಸ್ಪಷ್ಟ ಜನಾದೇಶವನ್ನು ಒದಗಿಸಿತ್ತು. [೨೩] ನಾರ್ವೆಯ ಸಂವಿಧಾನವು ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಲು ಸಂಸತ್ತಿನಿಂದ ಔಪಚಾರಿಕವಾಗಿ ಅನುಮೋದನೆ ಪಡೆಯುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಅದರ ಆರಂಭದಿಂದಲೂ ಕಾಂಕ್ರೀಟ್ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ಹೊಂದಿರದ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತ ಸರ್ಕಾರವು ಅವಿಶ್ವಾಸ ನಿರ್ಣಯವನ್ನು ಪಡೆಯದವರೆಗೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಬಹುದು.

165 ಸಂಸತ್ತಿನ ಸದಸ್ಯರಲ್ಲಿ 67 ಜನರನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ತನ್ನದೇ ಪಕ್ಷದ ಗುಂಪಿನಿಂದ ಮಾತ್ರ ಕಾರ್ಮಿಕ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟವು ನೇರವಾಗಿ ಬೆಂಬಲಿತವಾಗಿತ್ತು. ಶಾಸನವನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸಲು, ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್ ಅತಿದೊಡ್ಡ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳು ಸೆಂಟರ್ ಪಾರ್ಟಿ ಮತ್ತು ಲೇಬರ್ ಪಕ್ಷದ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಎದುರಾಳಿಯಾದ ಕನ್ಸರ್ವೇಟಿವ್ ಪಕ್ಷದಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಪ್ರಕರಣಗಳಂತೆ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ಕೇಳಿತ್ತು. ಬ್ರಂಡ್ಟ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರು ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದಾಗ ಈ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ತಂತ್ರವನ್ನು ಅವರು "ಸ್ಟೋರ್ಟಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಸ್ಲಾಲೋಮ್ ರೇಸಿಂಗ್" ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದ್ದರು. [೨೩] ಆದಾಗ್ಯೂ, 1996 ರಲ್ಲಿ ವಾರ್ಷಿಕ ರಾಜ್ಯ ಬಜೆಟ್ ಮಂಡನೆಯಾಗುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮಾತುಕತೆಗಳು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕಠಿಣವಾಗಿದ್ದವು.[೨೪] ರಾಜಕೀಯ ವಿಜ್ಞಾನಿ ಟ್ರೋಂಡ್ ನಾರ್ಡ್‌ಬಿ ಅವರ ಪ್ರಕಾರ, 36.9% ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಮತ ಗಳಿಸಿದ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟವು ಆಡಳಿತ ನಡೆಸಲು ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಬಹುದು ಎಂದು ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಭಾವಿಸಿದ್ದರು.

ಹಾಗಾಗಿ, ಲೇಬರ್ ಪಕ್ಷವು 35.0% ಮತಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಗಳಿಸಿತು, ಆದರೆ ಸಣ್ಣ ಸ್ಥಾನಗಳ ನಷ್ಟವನ್ನು ಎದುರಿಸಿದರೂ ಹತ್ತಿರದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಪಕ್ಷವಾಗಿ ಉಳಿದಿತು. ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 29, 1997 ರಂದು ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದ ನಂತರ, ಕೆಜೆಲ್ ಮ್ಯಾಗ್ನೆ ಬೊಂಡೆವಿಕ್ ಅವರ ಮೊದಲ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿತು.[೨೫] [೨೬] ಈ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟವು ಇನ್ನೂ ಅಸ್ಪಷ್ಟ ಸಂಸದೀಯ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. ಸಮಾಜವಾದಿ ಎಡ ಪಕ್ಷದ (ಎಸ್‌ವಿ) ನಾಯಕ ಎರಿಕ್ ಸೋಲ್ಹೀಮ್, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದರೆ, "ಅವರು ನಾರ್ವೆಯಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಗೊಂದಲಮಯ ರಾಜಕಾರಣಿಯಾಗಿ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸబడುತ್ತಿದ್ದರು" ಎಂದು ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟರು.[೨೭]

ವಿದೇಶಾಂಗ ಸಚಿವರು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಫೆಬ್ರವರಿ 2000 ರಲ್ಲಿ, 36.9% ಮತ ವೈಫಲ್ಯ ಮತ್ತು ಪಕ್ಷದ ಉಪ ನಾಯಕ ಸ್ಟೋಲ್ಟೆನ್‌ಬರ್ಗ್ ಅವರ ಜನಪ್ರಿಯತೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಪ್ರಧಾನಿಯಾಗಿ ಮುಂದುವರಿಯಲು ಮುಂದಾದರು. ಫೆಬ್ರವರಿ 10, 2000 ರಂದು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕ ಮಂಡಳಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ, ಅವರು ಹೇಳಿದರು, "ನಾನು ಪ್ರಧಾನಿಯಾಗಿ ಮುಂದುವರಿದರೆ, ಮತ್ತು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ನಾನು ಮತ್ತೆ ಪ್ರಧಾನಿಯಾಗಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೆ, ಕಳೆದ ಮೂರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಹೇರಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಒತ್ತಡವು ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಪ್ರಭಾವ ಹೆಚ್ಚು ಆಗುತ್ತದೆ."[೨೮] ಕೇವಲ 35 ದಿನಗಳ ನಂತರ, ಬೋಂಡೆವಿಕ್ ಅವರ ಮೊದಲ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟವು ವಿಶ್ವಾಸಮತವನ್ನು ಕೋರಿದ ಮೇಲೆ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿತು. ಜೆನ್ಸ್ ಸ್ಟೋಲ್ಟೆನ್‌ಬರ್ಗ್ ಅವರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಕಾರ್ಮಿಕ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟವನ್ನು ಕಿಂಗ್ ಹೆರಾಲ್ಡ್ V ಮಾರ್ಚ್ 17, 2000 ರಂದು ಘೋಷಿಸಿದರು.. [೨೯] ಆ ಬಳಿಕ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರನ್ನು ವಿದೇಶಾಂಗ ಸಚಿವರನ್ನಾಗಿ ನೇಮಕ ಮಾಡಲಾಯಿತು.

ವಿದೇಶಾಂಗ ಸಚಿವರಾಗಿ ತಮ್ಮ ಮೊದಲ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಬೆಲ್‌ಗ್ರೇಡ್ ಪತನಕ್ಕು ಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ಮೊದಲು ಯುಗೊಸ್ಲಾವಿಯಾದನ್ನು ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರು. ಅವರು ಯುಗೊಸ್ಲಾವಿಯಾಕ್ಕೆ ವಿದೇಶಿ ಸಹಾಯವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಲು ಮತ್ತು ಯುಗೊಸ್ಲಾವ್ ಯುದ್ಧಗಳಿಗೆ ಶಾಂತಿಯುತ ಪರಿಹಾರವನ್ನು ಹುಡುಕಲು ಇಚ್ಛಿಸಿದ್ದರು. ಸ್ಲೊಬೋಡಾನ್ ಮಿಲೋಸೆವಿಕ್ ವಿರುದ್ಧ ನಿಂತಿದ್ದ ಯುಗೊಸ್ಲಾವಿಯಾ ಪಡೆಗಳಿಗೆ ಆರ್ಥಿಕ ಮತ್ತು ವಸ್ತು ಬೆಂಬಲವನ್ನು ನೀಡಿದ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್, ಇದು ಮಿಲೋಸೆವಿಕ್ ವಿರೋಧದ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು ಮತ್ತು ಅವನು ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಹೊರಗೊಮ್ಮಲು ಹೊತ್ತನು. ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ವಿದೇಶಾಂಗ ಸಚಿವಾಲಯವು ಮಿಲೋಸೆವಿಕ್‌ನ ಚುನಾವಣೆ ವಂಚನೆಯನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸಿತು. ಮಿಲೋಸೆವಿಕ್ ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ಕೆಡಿಸುವಲ್ಲಿ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಕೊಡುಗೆ ಮಹತ್ವಪೂರ್ಣ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿತು, ಮತ್ತು ವಿಜಯೋತ್ಸವಕ್ಕಾಗಿ ಮೊದಲು ಆಹ್ವಾನಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಆಗಿದ್ದರು.

"ದಿ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಹೌಸ್" ಮತ್ತು "36.9%" ಬಗ್ಗೆ ಆಗಾಗ್ಗೆ ಸುದ್ದಿಗಳಲ್ಲಿ ಭಾರೀ ಚರ್ಚೆಗೆ ಬರುವ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್, ಈ ಬಾರಿ "ಬೊಂಗೊ ಫ್ರಮ್ ಕಾಂಗೋ" ಎಂಬ ಪದಗುಚ್ಛಕ್ಕಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಗಮನ ಸೆಳೆದರು. ಗ್ಯಾಬೊನ್ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಒಮರ್ ಬೊಂಗೊ ಅವರನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುವಾಗ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಈ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಿದರು. ಫೆಬ್ರವರಿ 2, 2001 ರಂದು, ಟಿವಿ 2 ರ ಐ ವೆಲ್ಡ್ ಮೆಡ್ ಪರ್ ಸ್ಟ್ಯಾಲ್ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಹೇಳಿದಂತೆ, "ವಿದೇಶಾಂಗ ವ್ಯವಹಾರಗಳ ಸಚಿವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಜನರು 'ನೀವು ಈಗ ಕಾಂಗೋದ ಬೊಂಗೊ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲಿದ್ದೀರಿ' ಎಂದು ಹೇಳಿ ಸುತ್ತಾಡುತ್ತಿದ್ದರೂ" [೫] "ಬೊಂಗೊ" ಮತ್ತು "ಕಾಂಗೊ" ಎಂಬ ಪದಗಳನ್ನು ಹಲವು ಜನರು ಜನಾಂಗೀಯವಾಗಿ ಅಪಮಾನಕರವಾದುದಾಗಿ ಅನುವಾದಿಸಿದ್ದಾರೆ. [೨]

ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಜೂನ್ 2001 ರಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಅಂತರ್ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ಶ್ರೀಲಂಕಾ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರು. ರಾಜಧಾನಿ ಕೊಲಂಬೋಗೆ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ ನಂತರ, ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಅಧ್ಯಕ್ಷೆ ಚಂದ್ರಿಕಾ ಕುಮಾರತುಂಗಾ ಅವರ ವಿನಂತಿಯ ಮೇರೆಗೆ, ಅವರು ಶ್ರೀಲಂಕಾ ಸರ್ಕಾರ ಮತ್ತು ತಮಿಳು ಹುಲಿಗಳ ನಡುವಿನ ಶಾಂತಿ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಲು ಒಪ್ಪಿದರು.

2001 ರ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಲೇಬರ್ ಪಕ್ಷವು ಉತ್ತಮ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡಲಿಲ್ಲ. ಅಸೋಸಿಯೇಟೆಡ್ ಪ್ರೆಸ್‌ಗೆ ನೀಡಿದ ಸಂದರ್ಶನದಲ್ಲಿ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಹೇಳಿದರು, "ಇದು ಅಸ್ಥಿರ ಮತ್ತು ನಿರೀಕ್ಷೆಗೂ ಮುನ್ಸೂಚನೆಯಾಗದ ಘಟನೆ." [೩೦] ಮತ ಎಣಿಕೆ ನಂತರ, ಸ್ಟೋಲ್ಟೆನ್‌ಬರ್ಗ್ ಮತ್ತು ಅವರ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟವು ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಬೇಕಾಯಿತು, 1924 ರ ನಂತರದ ಅತ್ಯಂತ ದುಃಖಕರ ಚುನಾವಣಾ ಪ್ರಚಾರದ ಫಲಿತಾಂಶಗಳಿಂದ ಕಷ್ಟಪಡುವುದರೊಂದಿಗೆ.. [೩೧]

2001 ರಲ್ಲಿ ಸ್ಟೋಲ್ಟೆನ್‌ಬರ್ಗ್ ಸರ್ಕಾರದ ಪತನವಾದ ನಂತರ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ವಿದೇಶಾಂಗ ಸಚಿವರ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದರು.

ಚುನಾವಣೆಯ ನಂತರ, ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕತ್ವದ ವಾದವು ಇನ್ನೂ ಮುಂದುವರಿದಿತು, ಮತ್ತು ಸ್ಟೋಲ್ಟೆನ್‌ಬರ್ಗ್ ಅವರಿಗೆ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕನ ಸ್ಥಾನ ನೀಡಲು ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಮೇಲೆ ಒತ್ತಡ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು. ನವೆಂಬರ್ 2002 ರಲ್ಲಿ ನಡೆದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಾರ್ಮಿಕ ಸಮ್ಮೇಳನದಲ್ಲಿ ಸ್ಟೋಲ್ಟೆನ್‌ಬರ್ಗ್ ನಾಯಕನ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಸ್ಪರ್ಧಿಸಲಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗಿತ್ತು, ಮತ್ತು ಜನವರಿ 2002 ರಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮ ಉದ್ದೇಶಗಳನ್ನು ಘೋಷಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಜನವರಿ 15 ರಂದು, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಸಂಸತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದು, ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಕಳುಹಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು.[೩೨] ಆ ಸಂಜೆ ನಂತರ, ಟಿವಿ 2 ನೈಹೆಟೆನೆ ನೇರ ಪ್ರಸಾರದಲ್ಲಿ, ಹಾಸ್ಯನಟ ಬಾರ್ಡ್ ಟಫ್ಟೆ ಜೋಹಾನ್ಸೆನ್ ಕೋಳಿ ವೇಷಭೂಷಣದಲ್ಲಿ ಜಿಗಿಯುತ್ತಾ ನೇರ ಪ್ರಸಾರವನ್ನು ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸಿದರು, ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಥಾರ್ಬ್ಜೋರ್ನ್ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರನ್ನು ಹೇಗೆ ನಿರ್ವಹಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನೋಡಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಮಾಧ್ಯಮದ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. [೩೩] [೩೪] ಫೆಬ್ರವರಿ 3, 2002 ರಂದು, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ನವೆಂಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕನ ಹುದ್ದೆಗೆ ಪುನಃ ಸ್ಪರ್ಧಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದರು. [೩೫]

ಸ್ಟೋರ್ಟಿಂಗ್ ಅಧ್ಯಕ್ಷರು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

2005 ರಲ್ಲಿ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಸಂಸತ್ತಿಗೆ ನಾಲ್ಕನೇ ಅವಧಿಗೆ ಮರು ಆಯ್ಕೆಯಾದರು. ಸ್ಟೋರ್ಟಿಂಗ್‌ನ ಹಿಂದಿನ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದ ಜೋರ್ಗೆನ್ ಕೊಸ್ಮೊ ಅವರು ಸಂಸತ್ತಿನ ಮರು-ಚುನಾವಣೆಗೆ ಸ್ಪರ್ಧಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಾಗ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರನ್ನು 2005 ರ ಅಕ್ಟೋಬರ್ 10 ರಂದು ಸಂಸತ್ತಿನ ಸದಸ್ಯರು ಈ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದರು. ಅವರು ಕೇವಲ ಒಂದು ಖಾಲಿ ಮತದಿಂದ ಆಯ್ಕೆಯಾದರೂ, ಅವರ ಪ್ರೋಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದ ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿ ಕಾರ್ಲ್ I. ಹ್ಯಾಗನ್ 25 ಖಾಲಿ ಮತಗಳನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದರು. ನಂತರ ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ: [೩೬]

“ This is a completely new era for me. I shall lead the work of the parliament, so that it goes smoothly on rails. Also, I represent the Parliament, both in Norway and abroad. ”

"ಚಳಿಗಾಲದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ವಿಶೇಷ ಪಡೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ಣಾಯಕವಾಗಿ ಸ್ವಾಗತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. NATO ಅವಶ್ಯಕವಿದ್ದರೆ, ನಾರ್ವೆ ತನ್ನ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಬೇಕು" ಎಂದು ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಆಫ್ಟೆನ್‌ಪೋಸ್ಟನ್ ಪತ್ರಿಕೆಗೆ ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ. 2007 ರಲ್ಲಿ, ಸ್ಟೋಲ್ಟೆನ್‌ಬರ್ಗ್ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್‌ಗೆ ಸ್ಟೋರ್ಟಿಂಗ್ ಅನ್ನು ಪ್ರಸ್ತುತ ರಾಜಕೀಯ ಚರ್ಚೆಗಳಿಗೆ ಪವರ್‌ಫುಲ್ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡಿದರು, ಇದರಿಂದ ಸಂಸದೀಯ ಸದಸ್ಯರ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಸಂಪುಟದ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿಸಿದರು.[೩೭]

2009 ರ ವಸಂತಕಾಲದಲ್ಲಿ ಜಿನೀವಾದಲ್ಲಿ ಜನಾಂಗೀಯತೆ ಮತ್ತು ತಾರತಮ್ಯದ ವಿರುದ್ಧ ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಸಮ್ಮೇಳನವನ್ನು ಆಯೋಜಿಸುವ ಯೋಜನೆ ಇತ್ತು. ಕೆಲ ಸದಸ್ಯ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು, ಪ್ರಾಂಪ್ಟ್‌ಗೊಳಿಸಿದ ಹಿಂದಿನ ಸಮ್ಮೇಳನಗಳು ಯೆಹೂದ್ಯ ವಿರೋಧಿ ಮತ್ತು ಜನಾಂಗೀಯತೆಯನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿದ್ದರಿಂದ, ಕೆನಡಾ ಮತ್ತು ಇಸ್ರೇಲ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಇವು ಸಮ್ಮೇಳನವನ್ನು ಬಹಿಷ್ಕರಿಸಬಹುದು ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿತ್ತು.[೩೮] ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಹೇಳಿದರು, ನಾರ್ವೆ ಯಾವುದೇ ಬಹಿಷ್ಕಾರವನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಆದರೆ "2001 ರಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾದ ಡರ್ಬನ್‌ನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಜನಾಂಗೀಯತಾವಾದಿ ಸಮ್ಮೇಳನವು ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಟೀಕಿಸುವ ಒಂದು ಕಾರ್ಯವೇ ಆಗಿತ್ತು. ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ಏಪ್ರಿಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಜಿನೀವಾದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿ ಸಮ್ಮೇಳನವು ಆ ರೀತಿಯ ಪುನರಾವರ್ತನೆಗೆ ನಾವು ಎಂದೂ ಅನುಮತಿಸಬಾರದು" ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದರು.. [೩೯]

2009 ರಲ್ಲಿ, ಧರ್ಮನಿಂದೆ ಕುರಿತ ಹೇಳಿಕೆಗಳನ್ನು ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಅಪರಾಧವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವ "ಧರ್ಮನಿಂದೆಯ ಪ್ಯಾರಾಗ್ರಾಫ್" ಅನ್ನು ರದ್ದುಪಡಿಸಲು ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್ ಪ್ರಸ್ತಾವನೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. ಈ ಪ್ಯಾರಾಗ್ರಾಫ್ ಹಳೆಯದು ಎಂದು ಸಂಸತ್ತಿನಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ಒಮ್ಮತವಿತ್ತು. ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್ ಅದನ್ನು "ಜನಾಂಗೀಯತೆಯ ಪ್ಯಾರಾಗ್ರಾಫ್" ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಬದಲಾಯಿಸಲು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿತು, ಇದು ಧಾರ್ಮಿಕ ಗುಂಪುಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಮತ್ತು ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವಾಕ್ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. ಸೆಂಟರ್ ಪಾರ್ಟಿಯನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಸಂಸತ್ತಿನ ಎಲ್ಲಾ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳು "ಜನಾಂಗೀಯತೆಯ ಪ್ಯಾರಾಗ್ರಾಫ್" ಅನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿದ್ದವು, ಆದರೆ ಸೆಂಟರ್-ನಾಯಕಿ ಲಿವ್ ಸೈನ್ ನವರ್ಸೆಟೆ ಅವರು ಲೇಬರ್ ಪಕ್ಷವನ್ನು ಈ ವಿಷಯವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಗೆಯಾಗಿಸಲು ತಮ್ಮ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಬಳಸಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.[೪೦] ಪ್ರಕರಣದ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿದಾಗ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಹೀಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿದರು: "ಪಕ್ಷದ ಚಾಟಿಗೆ ಒಳಪಟ್ಟಿರುವ ವಾಕ್ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ತತ್ವವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವುದು ವಿರೋಧಾಭಾಸವಾಗಿದೆ. ವಿಶೇಷವಾಗಿ, ಅದು ಕುದುರೆ ವ್ಯಾಪಾರ ಮತ್ತು ದಂಗೆಯ ಪ್ರಯತ್ನಗಳ ವಿಷಯವಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದಾಗ". [೪೧]

ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಸಮ್ಮಿಶ್ರ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟದಲ್ಲಿ ಸಂಸದೀಯ ನಿಯಂತ್ರಣದ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಟೀಕಿಸಿದರು. 2002 ರಲ್ಲಿ, ಸ್ಟೋಲ್ಟೆನ್‌ಬರ್ಗ್ ಲೇಬರ್ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕಿ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡುವಂತೆ ಒತ್ತಾಯಿಸಿದ್ದರಿಂದ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ರೆಡ್-ಗ್ರೀನ್ ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ಆರೋಪಗಳನ್ನು ವಿಮರ್ಶಕರು ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಮಾಡುವಾಗ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವುಗಳನ್ನು "ಕ್ಷುಲ್ಲಕ ಟೀಕೆ" ಎಂದು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದರು. ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 2008 ರಲ್ಲಿ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ತಾವು ಮರುಚುನಾವಣೆಗೆ ಸ್ಪರ್ಧಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದರು. ಯುರೋಪ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ಹುದ್ದೆಗೆ ಅರ್ಜಿ ಸಲ್ಲಿಸಲು ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ರಾಜಕೀಯವನ್ನು ತೊರೆಯಲು "ಬಹಳ ದುಃಖದಿಂದ" ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದರು.. [೪೨]

ನೊಬೆಲ್ ಸಮಿತಿ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
2009 ರ ನೊಬೆಲ್ ಶಾಂತಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಪ್ರದಾನ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಬರಾಕ್ ಒಬಾಮಾ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್.

ಜನವರಿ 1, 2009 ರಂದು, ಅವರು ಓಲೆ ಡ್ಯಾನ್‌ಬೋಲ್ಟ್ ಮ್ಜೋಸ್ ಅವರ ನಂತರ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ನೊಬೆಲ್ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾದರು. [೪೩] [೪೪]

ಸ್ವೀಡಿಷ್ ರಸಾಯನಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಮತ್ತು ಡೈನಮೈಟ್ ಸಂಶೋಧಕ ಆಲ್ಫ್ರೆಡ್ ಬರ್ನ್‌ಹಾರ್ಡ್ ನೊಬೆಲ್ (1833-1896) ಅವರ ಕೊನೆಯ ಇಚ್ಛೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ವಾರ್ಷಿಕ ಶಾಂತಿ ನೊಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ನೊಬೆಲ್ ಸಮಿತಿಗೆ ನೀಡಲಾಗಿದೆ. [೪೫] [೪೬] ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಸಂಸತ್ತಿನು 5 ಸದಸ್ಯರನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಸಮಿತಿಯನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಈ ಸಮಿತಿಯು ಶಾಂತಿ ನೊಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗೆ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಈ ಸಮಿತಿ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಸಂಸತ್ತಿನಿಂದ ಅಥವಾ ಯಾವುದೇ ದೇಶೀಯ ಅಥವಾ ವಿದೇಶಿ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಂದ ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿದೆ.

ನೊಬೆಲ್ ಸಮಿತಿಯು ಪ್ರತಿ ಅಕ್ಟೋಬರ್‌ನ ಮೊದಲ ಶುಕ್ರವಾರದಂದು ವಿಜೇತರನ್ನು ಘೋಷಿಸುತ್ತದೆ; ಬಹುಮಾನಗಳು ಡಿಸೆಂಬರ್ 10 ರಂದು ಓಸ್ಲೋದಲ್ಲಿ ನೀಡಲಾಗುತ್ತವೆ, ಈ ದಿನಾಂಕವು ಆಲ್ಫ್ರೆಡ್ ನೊಬೆಲ್ ಅವರ ಜನ್ಮದಿನವಾಗಿದೆ.

2009 ರ ನೊಬೆಲ್ ಶಾಂತಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ವಿಜೇತಿಯಾಗಿ ಬರಾಕ್ ಒಬಾಮಾ ಅವರ ಘೋಷಣೆಯು ಕೆಲವೊಂದು ವಿವಾದಗಳನ್ನು ಹುಟ್ಟಿಸಿತು ಮತ್ತು ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅನೇಕ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸಬೇಕಾಯಿತು. [೪೭] . ನೊಬೆಲ್ ಸಮಿತಿಯು ಆಲ್ಫ್ರೆಡ್ ನೊಬೆಲ್ ಅವರ ಇಚ್ಛೆಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ಅವರ ಇಚ್ಛೆಯಲ್ಲಿರುವ ಕೆಳಗಿನ ಪಠ್ಯದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ:

"...ನನ್ನ ಉಳಿದ ಸಂಪೂರ್ಣ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಕೆಳಗಿನ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ವಹಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ... ನನ್ನ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಾಹಕರು ಸುರಕ್ಷಿತ ಭದ್ರತೆಗಳಲ್ಲಿ ಹೂಡಿಕೆ ಮಾಡಿದ ಬಂಡವಾಳವು ಒಂದು ನಿಧಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ, ಇದರ ಮೇಲೆ ಬಡ್ಡಿ ಅವು ಪ್ರತಿ ವರ್ಷವು ಮಾನವಕುಲಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು ಲಾಭವನ್ನು ತಂದವರಿಗೆ ಬಹುಮಾನಗಳಾಗಿ ವಿತರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ... ಒಂದು ಭಾಗವು ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ನಡುವಿನ ಭ್ರಾತೃತ್ವ, ಸ್ಥಾಯಿ ಸೈನ್ಯಗಳನ್ನು ಕಡಿತ ಮಾಡಲು, ಮತ್ತು ಶಾಂತಿ ಸಮ್ಮೇಳನಗಳನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುವ ಮತ್ತು ಉತ್ತಮ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದವರಿಗೆ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ... ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ರಸಾಯನಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಬಹುಮಾನಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಡಿಷ್ ಅಕಾಡೆಮಿಯ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ನೀಡುತ್ತಾರೆ; ಶಾರೀರಿಕ ಅಥವಾ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾರೋಲಿನ್ ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ನೀಡುತ್ತದೆ; ಸಾಹಿತ್ಯದ ಬಹುಮಾನವನ್ನು ಸ್ಟಾಕ್‌ಹೋಮ್‌ನ ಅಕಾಡೆಮಿ ನೀಡುತ್ತದೆ; ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯ ಬಹುಮಾನವನ್ನು ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಸ್ಟೋರ್ಟಿಂಗ್‌ನಿಂದ ಆಯ್ಕೆಯಾಗುವ ಐದು ಸದಸ್ಯರ ಸಮಿತಿ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಬಹುಮಾನಗಳನ್ನು ವಿತರಿಸುವಾಗ, ಅಭ್ಯರ್ಥಿಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆ ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಅರ್ಹರಿಗೆ ಬಹುಮಾನವು ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ, ಅವರು ಸ್ಕ್ಯಾಂಡಿನೇವಿಯನ್ ಆಗಿರಲಿ ಅಥವಾ ಇಲ್ಲದಿರಲಿ..."

ಬರಾಕ್ ಒಬಾಮಾ ಅವರಿಗೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ನೀಡಲು ಸಮರ್ಥನೆ ರಷ್ಯಾದೊಂದಿಗೆ START ಒಪ್ಪಂದಗಳನ್ನು ಪುನರಾರಂಭಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಮುಸ್ಲಿಂ ಪ್ರಪಂಚದೊಂದಿಗೆ ಸಂವಾದವನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಲು ಅವರು ಮಾಡಿದ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಲ್ಲಿ ಆಧಾರಿತವಾಗಿತ್ತು.

"....ಆರು ದಶಕಗಳಿಂದ ಯುರೋಪಿನಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿ, ಸಾಮರಸ್ಯ, ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಮತ್ತು ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಅವರು ನೀಡಿದ ಕೊಡುಗೆಗಳಿಗೆ" 2012 ರ ನೊಬೆಲ್ ಶಾಂತಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟಕ್ಕೆ ನೀಡಲಾಯಿತು. [೪೮]

2013 ರ ನೊಬೆಲ್ ಶಾಂತಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ರಾಸಾಯನಿಕ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳ ನಿಷೇಧ ಸಂಸ್ಥೆ OPCWಗೆ " [೪೯] ಗೆ "...ರಾಸಾಯನಿಕ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಕೈಗೊಂಡಿರುವ ವ್ಯಾಪಕ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಿಗಾಗಿ" ನೀಡಲಾಯಿತು. [೫೦]

2014 ರ ನೊಬೆಲ್ ಶಾಂತಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಮಲಾಲಾ ಯೂಸಫ್‌ಜೈ ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಕಾರ್ಯಕರ್ತ ಕೈಲಾಶ್ ಸತ್ಯಾರ್ಥಿ ಹಂಚಿಕೊಂಡರು. ಈ ಬಹುಮಾನಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಿದ್ದು: "ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಯುವಜನರ ಮೇಲೆ ಹಲ್ಲೆಗಳನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಮಕ್ಕಳ ಶಿಕ್ಷಣ ಹಕ್ಕಿಗಾಗಿ ಅವರ ಹೋರಾಟ.". [೫೧]

2015 ರ ಮಾರ್ಚ್ 3 ರಂದು, ಐದು ಸದಸ್ಯರ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ನೊಬೆಲ್ ಸಮಿತಿಯು ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರನ್ನು ಅಧ್ಯಕ್ಷಪದದಿಂದ ತೆರವುಗೊಳಿಸಿ, ಕ್ಯಾಸಿ ಕುಲ್ಮನ್ ಫೈವ್ ಅವರನ್ನು ನೂತನ ಅಧ್ಯಕ್ಷರನ್ನಾಗಿ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿತು. ನೊಬೆಲ್ ಶಾಂತಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರ ಪದಚ್ಯುತಿಗೆ ಹಿಂದಿನ ಉದಾಹರಣೆಗಳಿಲ್ಲ. ಇವುಗಳ ನಂತರ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಸಮಿತಿಯ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸದಸ್ಯರಾಗಿ ತಮ್ಮ ಸೇವೆಯನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದರು.

2019 ರಲ್ಲಿ ಸಮಿತಿಯ ಪದಾಧಿಕಾರಿಗಳು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಸದಸ್ಯರನ್ನು ಜೆಫ್ರಿ ಎಪ್ಸ್ಟೀನ್ ಜೊತೆಗೆ ಯಾವುದೇ ಸಂಪರ್ಕವಿದ್ದರೆ ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದರು; 2020 ರಲ್ಲಿ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ತಮ್ಮ ಉತ್ತರವನ್ನು ತಿದ್ದುಕೊಂಡರು; ಅಕ್ಟೋಬರ್ 2020 ರ ಮಾಧ್ಯಮ ವರದಿಗಳ ಪ್ರಕಾರ, 2013 ರಲ್ಲಿ ಜೆಫ್ರಿ ಎಪ್ಸ್ಟೀನ್ ಮತ್ತು ಬಿಲ್ ಗೇಟ್ಸ್ ಸ್ಟ್ರಾಸ್‌ಬರ್ಗ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಭೇಟಿಯಾದರು. [೫೨] [೫೩]

ಯುರೋಪ್ ಮಂಡಳಿಯ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ: ಮೊದಲ ಅವಧಿ, 2009 ರಿಂದ 2014 ರವರೆಗೆ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

2009 ರಲ್ಲಿ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಯೂರೋಪ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾದರು. ಸಂಸದೀಯ ಮತದಾನದಲ್ಲಿ ಅವರು 80 ಮತಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು 165 ಮತಗಳನ್ನು ಪಡೆದರು. ಇನ್ನೊಂದು ಸ್ಪರ್ಧಿ, ಪೋಲೆಂಡ್‌ನ ಮಾಜಿ ಪ್ರಧಾನಿ ವ್ಲೋಡ್ಜಿಮಿಯರ್ಜ್ ಸಿಮೊಸ್ಜೆವಿಚ್. . [೫೪]

ಯುರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟದೊಂದಿಗೆ ಸಹಕಾರವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ರेखಾಂಕಿ, ಮತ್ತು ಯುರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟದ ನಾಯಕರೊಂದಿಗೆ ನಿಯಮಿತ ಸಮಾಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. 2015 ರ ಒಳಗೆ EU ಪ್ರವೇಶ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸಲು ಯುರೋಪಿಯನ್ ಸಮಾವೇಶವು ನಿರ್ಧಾರ ಕೈಗೊಳ್ಳಬೇಕಿತ್ತು, ಆದರೆ ಜುಲೈ 2017 ರ ವೇಳೆಗೆ ಯಾವುದೇ ಹೊಸ ಪ್ರವೇಶ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ. [೫೫] ಏಪ್ರಿಲ್ 2014 ರಲ್ಲಿ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಆಯುಕ್ತ ಸ್ಟೀಫನ್ ಫ್ಯೂಲ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಉದ್ದೇಶಿತ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕಿದರು, ಇದರಿಂದ ಯುರೋಪ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಜಾರಿಗೆ ತಂದ ಯೋಜನೆಗಳ ಜಂಟಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಮತ್ತು EU ಹಣಕಾಸು ಸ್ಫೋಟಕವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿತು. ಜೋರ್ಡಾನ್, ಟುನೀಶಿಯಾ, ಮೊರಾಕೊ ಮತ್ತು ಕಝಾಕಿಸ್ತಾನ್‌ಗಳೊಂದಿಗೆ ಯುರೋಪ್ ಮಂಡಳಿಯ ಮಾನದಂಡಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ಹಲವು ಸಹಕಾರ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ನೆರೆಹೊರೆಯ ನೀತಿಗೆ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಹೊಸ ಉಪಕ್ರಮವನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದರು.

ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯೊಂದಿಗೆ ನಿಯಮಿತ ಸಮಾಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿ, ಅವು ಯುರೋಪ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಸಾಂಸ್ಥಿಕವಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ.

2012 ರಲ್ಲಿ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಯುರೋಪ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನಲ್ಲಿ "ವಿಶ್ವ ಪ್ರಜಾಸತ್ತಾತ್ವ ಫೋರಮ್" ಸಮ್ಮೇಳನವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಈ ವಾರ್ಷಿಕ ಸಮ್ಮೇಳನವು ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು, ಸರ್ಕಾರಿ ವಿದೇಶಿ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು, ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು, ಶಿಕ್ಷಣ ವೃತ್ತಿಜೀವಿಗಳು, ಮತ್ತು ಇತರರನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು 2012 ರಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ಬಾನ್ ಕಿ ಮೂನ್ ಇದರ ಉದ್ಘಾಟನೆ ಮಾಡಿದರು.

ಏಪ್ರಿಲ್ 2014 ರಲ್ಲಿ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ, ಯುರೋಪ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ "ಯುರೋಪಿನಲ್ಲಿನ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ, ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳು ಮತ್ತು ಕಾನೂನು ಆಧಿಪತ್ಯ ಸ್ಥಿತಿ" ಎಂಬ ಮಹತ್ವಪೂರ್ಣ ವರದಿಯನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿತು. [೫೬] ಯುರೋಪ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಶೋಧನೆಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿ, ಈ ವರದಿ ಯುರೋಪಿನಲ್ಲಿ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳು, ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಮತ್ತು ಕಾನೂನಿನ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಕುರಿತು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಸಮಗ್ರ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯನ್ನು ನೀಡಿತು. ವರದಿಯ ಮುನ್ನುಡಿಯಲ್ಲಿ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ:[೫೬]

"ಶೀತಲ ಯುದ್ಧದ ಅಂತ್ಯದಿಂದಾಗಿ, ಯುರೋಪಿನಲ್ಲಿ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳು, ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಮತ್ತು ಕಾನೂನಿನ ಆಳ್ವಿಕೆ ಗಂಭೀರ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿವೆ. ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ, ವಿಚಾರಣೆಯ ವಿನಾಯಿತಿ, ಶಿಕ್ಷೆಯಿಲ್ಲದಿರುವಿಕೆ, ಮಾನವ ದಾಸತನ, ಜನಾಂಗೀಯತೆ, ದ್ವೇಷ ಭಾಷಣ ಮತ್ತು ಭೇದಭಾವನೆಗಳು ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವುದರೊಂದಿಗೆ, ಆರ್ಥಿಕ ಸಂಕಟ ಮತ್ತು ಏರಿಕೆಯಲ್ಲಿರುವ ಅಸಮಾನತೆಗಳ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಜನರ ಹಕ್ಕುಗಳು ಅಪಾಯಕ್ಕೊಳಗಾಗಿವೆ. ಈ ಮೂಲಭೂತ ಹಕ್ಕುಗಳ ಕುಸಿತವನ್ನು ತಡೆಯಲು, ಯುರೋಪ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಮತ್ತು ಅದರ ಸದಸ್ಯ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಕ್ರಮವಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ..."

ಯುರೋಪ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ: ಎರಡನೇ ಅವಧಿ, 2014 ರಿಂದ 2019 ರವರೆಗೆ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ ಪ್ರಧಾನಿ ಪೆಡ್ರೊ ಸ್ಯಾಂಚೆಜ್ ಅವರನ್ನು ಸ್ಟ್ರಾಸ್‌ಬರ್ಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾದರು, 7 ಫೆಬ್ರವರಿ 2019

ಜೂನ್ 24, 2014 ರಂದು, ಯುರೋಪ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನ ಸಂಸದೀಯ ಸಭೆಯು 2014 ರಿಂದ 2019 ರವರೆಗೆ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲು ಸಭೆ ಆಯೋಜಿಸಿತು. ಥಾರ್ಬ್ಜೋರ್ನ್ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ಎರಡನೇ ಅವಧಿಗೆ ಮುಂದುವರಿಯಲು ಇಚ್ಛೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಆ ಹುದ್ದೆಗೆ ಸ್ಪರ್ಧಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಇಬ್ಬರು ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾಗಿದ್ದರು. ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರಿಗೆ Ms. ಸಬೈನ್ ಲ್ಯುಥೆಸ್ಸರ್-ಶ್ನಾರೆನ್ಬರ್ಗರ್ ವಿರೋಧಿಸಿದ್ದರು. [೫೭]

ಯುರೋಪ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನ ಪಾರ್ಲಿಮೆಂಟರಿ ಅಸೆಂಬ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಮತದಾನದಲ್ಲಿ 252 ಸದಸ್ಯರು ಮತ ಚಲಾಯಿಸಿದ್ದು, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ 156 ಮತಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿದರು. Ms. Leutheusser-Schnarrenberger 93 ಮತಗಳನ್ನು ಪಡೆದರು, ಮತ್ತು 3 ಖಾಲಿ ಮತಪತ್ರಗಳು ಇದ್ದವು. ಸಂಪೂರ್ಣ ಬಹುಮತಕ್ಕೆ 125 ಸ್ಥಾನಗಳ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇದ್ದರೂ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರ 156 ಸ್ಥಾನಗಳು ಅವರಿಗೆ ಸುಲಭವಾದ ಬಹುಮತವನ್ನು ತಲುಪಿಸಿದವು. ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ಎರಡನೇ ಅವಧಿಯನ್ನು ಅಕ್ಟೋಬರ್ 1, 2014 ರಿಂದ ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. [೮] [೫೭]

ಯುರೋಪ್ ಮಂಡಳಿಯ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರ ಪುನರಾಯ್ಕೆವು ಅಪರೂಪದ ಘಟನೆಯಾಗಿದೆ. ಹಲವಾರು ನಿರ್ಗಮಿತ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಗಳು ಮರುಚುನಾವಣೆಗೆ ಸ್ಪರ್ಧಿಸಿದರೂ ಅವರು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ. ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರ ವಿಶಾಲವಾದ ಜಯವು, ಯುರೋಪ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ಗೆ ಅವರು ನೀಡಿದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸೇವೆಗಳು ಮತ್ತು ಉಕ್ರೇನಿನಲ್ಲಿ ಉದ್ವಿಗ್ನತೆಯನ್ನು ಶಮನಗೊಳಿಸಲು ಅವರು ಕೈಗೊಂಡ ಸತತ ಪ್ರಯತ್ನಗಳ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯ ಸಂಕೇತವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ.. [೫೮]

ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಅವರ ಅಧಿಕಾರಾವಧಿಯಲ್ಲಿ, ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ಮತ್ತು ವಿದೇಶಿ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ರಷ್ಯಾದ ಪ್ರಧಾನಮಂತ್ರಿಯು ಪುಟಿನ್‌ ಪ್ರತಿ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಉದಾರಿತೆಯಾಗಿ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಿರುವುದಾಗಿ ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ಆರೋಪಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. 2014 ರಲ್ಲಿ ಕ್ರೈಮಿಯಾವನ್ನು ರಷ್ಯಾ ತನ್ನದಲ್ಲಿಸಿಕೊಂಡ ಬಳಿಕ, ಅದು ಮತದಾನ ನಿಷೇಧಗಳಿಗೆ ಒಳಗಾಯಿತು, ಆದರೆ 2019 ರಲ್ಲಿ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ರಷ್ಯನ್‌ಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ಮತದಾನ ಹಕ್ಕು ಮರಳಿ ನೀಡಲು ಯತ್ನಿಸಿದರು. ಈ ಕ್ರಮವನ್ನು ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಸದಸ್ಯರು ಮತ್ತು ವಿಶ್ಲೇಷಕರು "ಬ್ಲ್ಯಾಕ್‌ಮೇಲ್" ಎಂಬ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಟೀಕಿಸಿದ್ದಾರೆ.[೫೯] [೬೦] ಉಕ್ರೇನ್‌ನ ಕೆಲ ಭಾಗಗಳ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ಸ್ಥಗಿತಗೊಳಿಸದಂತೆ ರಷ್ಯಾಕ್ಕೆ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕು ನೀಡಲು ಕೈಗೊಂಡ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿ 7 ನಿಯೋಗಗಳು ಕೌನ್ಸಿಲ್‌ನಿಂದ ನಿರ್ಗಮಿಸಿತು. [೬೧]

ಇತರ ಹುದ್ದೆಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಅವರು ಸೋಷಿಯಲಿಸ್ಟ್ ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ [೬೨] ನ ಉಪಾಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದವರು ಹಾಗೂ ವಿಲ್ಲಿ ಬ್ರಾಂಡ್ಟ್ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಮಂಡಳಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದರು. ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ 10 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಅದರ ಮಧ್ಯಪ್ರಾಚ್ಯ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷತೆಯನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಿದ್ದರು.. [೬೩] ಮಧ್ಯಪ್ರಾಚ್ಯದಲ್ಲಿ ಹಿಂಸಾಚಾರವನ್ನು ಹೇಗೆ ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಕೆಂಬ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಸಲಹೆ ನೀಡಲು, ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಕ್ಲಿಂಟನ್ ಮತ್ತು ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ಕೋಫಿ ಅನ್ನನ್ ನೇಮಿಸಿದ ಮಿಚೆಲ್ ಸಮಿತಿಯ [೬೪] ಐದು ಸದಸ್ಯರಲ್ಲಿ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಒಬ್ಬರು. ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಪೆರೆಸ್ ಸೆಂಟರ್ ಫಾರ್ ಪೀಸ್ [೬೫] ಎಸೋಸಿಯೇಶನ್‌ನ ಗೌರವ ಮಂಡಳಿಯ ಸದಸ್ಯರಾಗಿದ್ದ ಮತ್ತು ಓಸ್ಲೋ ಸೆಂಟರ್ ಫಾರ್ ಪೀಸ್ ಅಂಡ್ ಹ್ಯೂಮನ್ ರೈಟ್ಸ್‌ನ ಮಂಡಳಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದ ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್, ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ನೊಬೆಲ್ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದಾಗ ಅವುಗಳಿಂದ ತೊರೆದರು. 2000 ರಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಸಮೀಕ್ಷೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ನಾರ್ವೆ ದೇಶದ 50 ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಎರಡನೇ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದಾರೆ. [೬೬]

ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ 1997 ರಿಂದ ಪೆರೆಸ್ ಸೆಂಟರ್ ಫಾರ್ ಪೀಸ್‌ನ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಯ ಸದಸ್ಯರಾಗಿದ್ದರೆ, 1999 ರಿಂದ 2008 ರವರೆಗೆ ಅವರು ಸೋಷಿಯಲಿಸ್ಟ್ ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್‌ನ ಹಲವು ಉಪಾಧ್ಯಕ್ಷರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು. 2000 ರಿಂದ 2006 ರವರೆಗೆ, ಅವರು ಮಧ್ಯಪ್ರಾಚ್ಯದ ಸಮಾಜವಾದಿ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದರು. 2006 ರಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿತವಾದ ಓಸ್ಲೋ ಕೇಂದ್ರದ ಮಂಡಳಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿಯೂ ಅವರು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು. ಆದರೆ 2009 ರಲ್ಲಿ ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್ ನೊಬೆಲ್ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾದಾಗ ಅವರು ಆ ಹುದ್ದೆಯಿಂದ ವಿವಾಯ್ ಮಾಡಿದರು.

ರಾಜಕೀಯ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿಜೀವನದಲ್ಲಿ, ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ತಮ್ಮ ಪಕ್ಷದ ಎಡಪಂಥೀಯ ಚಿಂತನೆಯ ಪ್ರಚಂಡ ಬೆಂಬಲಿಗರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸಾಮಾಜಿಕ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವವಿನ ಸರಕಾರವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಸರ್ಕಾರಿ ಮಾಲಿಕತ್ವದ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಖಾಸಗೀಕರಣದಂತಹ ನೀತಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸಂಕೋಚ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು.

ಜಾಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ನಾರ್ವೇೆಯ ಸದಸ್ಯತ್ವವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಿದ್ದಾರೆ. 1990 ರಲ್ಲಿ, ಅವರು "Min europeiske drøm" ಎಂದು ಹೆಸರಿಟ್ಟ ಕೃತಿಯನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು. "ನನ್ನ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಕನಸು" ಎಂಬ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ಜಾಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್, ಯುರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟಕ್ಕೆ ನೊಬೆಲ್ ಶಾಂತಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ನೀಡಲು ಪ್ರস্তಾವಿಸಿದರು, ಮತ್ತು ಈ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಅವರು 2012 ರಲ್ಲಿ ಸ್ವತಃ ನೀಡಿ ಪ್ರಶಂಸಿಸಿದರು. [೬೭] 1999 ರಿಂದ, ನಾರ್ವೆಯ ಎಡಪಂಥೀಯರು ಸೋಷಿಯಲಿಸ್ಟ್ ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಅನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಬಳಸುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.. [೬೮]

ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಸಮಾಜಗಳಲ್ಲಿ ಇಸ್ಲಾಮೋಫೋಬಿಯಾ ಇರುವುದನ್ನು ಅವರು ತೆರವಾಗಿ ವಿರೋಧಿಸಿದ್ದಾರೆ. [೬೯] ಅವರು ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಉಗ್ರವಾದದ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಟವನ್ನು "ಅನಗತ್ಯ ದಾಳಿಯಿಂದ", "ಅದು ಕೇವಲ ಮುಖಾಮುಖಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ" ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ನಾರ್ವೆಯಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಉಗ್ರವಾದದ ಸ್ಥಿತಿ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ಹತ್ತಿರಿಸಿದ್ದಾರೆ.[೭೦]

ಗ್ರಂಥಸೂಚಿ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
  • Du skal eie det selv ["ನೀವೇ ಅದನ್ನು ಹೊಂದಬೇಕು"] – 2020, ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ. [೭೧]

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
  1. ↑ ೧.೦ ೧.೧ Almendingen, Berit (16 February 2008). "Skandale-statsrådene". Nettavisen (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Archived from the original on 15 April 2009. Retrieved 31 March 2008.
  2. ↑ ೨.೦ ೨.೧ ೨.೨ ೨.೩ Hegtun, Halvor (9 May 2004). "Han kom igjen, ja, han er her allerede". Aftenposten (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Archived from the original on 18 April 2009. Retrieved 31 March 2008.
  3. ↑ "Svakeste statsminister siden krigen" [Weakest prime minister since the war]. Norwegian Broadcasting Corporation (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). 16 September 2010. Archived from the original on 21 October 2010. Retrieved 14 February 2011.
  4. ↑ Goll, Svein (10 October 2008). "Gro Harlem Brundtland criticises her successor Thorbjørn Jagland". Archived from the original on 16 April 2009. Retrieved 1 February 2009.{{cite news}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
  5. ↑ ೫.೦ ೫.೧ "Jagland omtalte president som Bongo fra Kongo". VG (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). 2 June 2001. Archived from the original on 11 November 2007. Retrieved 19 February 2009.
  6. ↑ Kirsten Karlsen (2005-10-13). "Helt og holdent opp til Jens å velge utenriksminister - Dagbladet". Dagbladet.no. Archived from the original on 14 October 2012. Retrieved 2017-12-20.
  7. ↑ "THORBJORN JAGLAND ELECTED SECRETARY GENERAL OF COUNCIL OF EUROPE". panorama.am. 30 September 2009. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 2 October 2009.
  8. ↑ ೮.೦ ೮.೧ "Archived copy". Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 24 June 2014.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  9. ↑ I årevis ble Thorbjørn Jagland varslet om korrupsjon i Europarådet. Kritikerne mener han ikke gjorde noen ting Archived 28 September 2020[Date mismatch] ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ., Aftenposten
  10. ↑ Ber Jagland vurdere sin stilling som Europarådets generalsekretær: Thorbjørn Jagland har styrt Europarådet svært dårlig, og han har ikke tatt tak i korrupsjonen, mener en av lederne i Europarådets parlamentarikerforsamling Archived 8 August 2018[Date mismatch] ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ., Aftenposten
  11. ↑ "Jagland ferdig i Nobelkomiteen - Innenriks". Archived from the original on 11 October 2020. Retrieved 10 October 2020.
  12. ↑ [೧] Archived 30 March 2023[Date mismatch] ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ.: "Oppvekstvilkår på Lier, i et beskjedent hus midt på en kornåker der det politiske aktivitetsnivået var høyt med en far som var tillitsvalgt i store deler av sitt liv. Postvesenet sendte alle brev som manglet adresse hit til huset i kornåkeren, siden det var der alt likevel foregikk."
  13. ↑ ಟೆಂಪ್ಲೇಟು:Stortingetbio
  14. ↑ Sørdal, Gøril Grov (11 October 2013). "Dei nye etternamna". Nrk.no. Archived from the original on 29 November 2020. Retrieved 7 August 2018.
  15. ↑ "Thorbjørn Jagland". Government.no. Archived from the original on 12 October 2012. Retrieved 31 March 2008.
  16. ↑ Karlsen, Kirsten (8 November 2008). "- Jeg tenkte: Kan jeg være så dum?". Dagbladet (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Archived from the original on 17 April 2009. Retrieved 9 February 2009.
  17. ↑ Einar Hagvaag (25 October 2013). "Jagland kommandør i den franske æreslegionen". Dagbladet (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Archived from the original on 30 October 2013. Retrieved 25 October 2013.
  18. ↑ Malmø, Morten (23 February 1977). "– Vi er ikke noe haleheng". Verdens Gang (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್).
  19. ↑ "- Helt og holdent opp til Jens å velge utenriksminister". Dagbladet.no. 13 October 2005. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 7 August 2018.
  20. ↑ Henrik, Width (29 October 1996). "Oppretter nye råd". Aftenposten (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Archived from the original on 18 April 2009. Retrieved 21 February 2009.
  21. ↑ Gjerde, Robert; Halvor Hegtun; Asbjørn Bakke (27 September 2008). ""Det norske hus" kunne ha vært bedre planlagt". Aftenposten (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Archived from the original on 27 September 2008. Retrieved 31 March 2008.
  22. ↑ Sørebø, Herbjørn (17 February 2000). "Ikkje noko mediemord". Dag og Tid (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Archived from the original on 30 June 2009. Retrieved 31 March 2008.
  23. ↑ ೨೩.೦ ೨೩.೧ Nordby, Trond (2004). I politikkens sentrum. Variasjoner i Stortingets makt 1814–2004 (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್) (2nd ed.). Oslo: Universitetsforlaget. pp. 102–103. ISBN 82-15-00651-5.
  24. ↑ ಉಲ್ಲೇಖ ದೋಷ: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named nordby152
  25. ↑ Almendingen, Berit (29 September 1997). "Meddelelse fra statsminister Thorbjørn Jagland om Regjeringens avskjedssøknad". Nettavisen (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Archived from the original on 16 April 2009. Retrieved 1 February 2009.
  26. ↑ Walsh, Mary Williams (16 October 1997). "Norway's Problem: Too Much Cash – Oil Is Flowing And Surplus Is Fat". The Seattle Times. Archived from the original on 7 September 2012. Retrieved 2 February 2009.
  27. ↑ "Norway Chief Steps Down As Votes Fall Short of Goal". The New York Times. 16 September 1997. Archived from the original on 28 May 2021. Retrieved 9 February 2009.
  28. ↑ "Thorbjørn Jaglands tale". VG. 2000-02-10. Archived from the original on 19 October 2017. Retrieved 2017-10-19.
  29. ↑ "Norway's new cabinet named". BBC. 17 March 2000. Archived from the original on 20 April 2010. Retrieved 1 February 2009.
  30. ↑ "Norway set for close polls result". CNN. 10 September 2001. Archived from the original on 14 October 2012. Retrieved 2 February 2009.
  31. ↑ "Norway poll sparks power struggle". BBC. 11 September 2001. Archived from the original on 20 April 2010. Retrieved 1 February 2009.
  32. ↑ "Jagland til sykehus". Vg.no. 15 January 2002. Archived from the original on 2 November 2017. Retrieved 7 August 2018.
  33. ↑ "NRK - Åpen post". Nrk.no. Archived from the original on 30 May 2015. Retrieved 2009-02-14.
  34. ↑ "Bårds kyllingstunt på TV2 Nyhetene". Youtube.com. 6 August 2006. Archived from the original on 1 November 2020. Retrieved 7 August 2018.
  35. ↑ "Jagland går av som partileder til høsten". Nrk.no. 3 February 2002. Archived from the original on 28 May 2021. Retrieved 7 August 2018.
  36. ↑ "Jagland ny stortingspresident" (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Norwegian News Agency. 10 October 2005. Archived from the original on 16 April 2009. Retrieved 5 February 2009.
  37. ↑ Magnus, Gunnar (27 October 2005). "Kjappere, kvikkere og tøffere på Tinget". Aftenposten (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Archived from the original on 16 April 2009. Retrieved 5 February 2009.
  38. ↑ Koutsoukis, Jason (16 February 2009). "Boycott UN forum, says Israeli ex-envoy". The Sydney Morning Herald. Archived from the original on 18 February 2009. Retrieved 22 February 2009.
  39. ↑ Tjønn, Halvor (1 November 2008). "FN-organer fiender av ytringsfriheten". Aftenposten (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Archived from the original on 9 December 2008. Retrieved 5 February 2009.
  40. ↑ Hedeman, Anders (4 February 2009). "Et nederlag for Navarsete". Aftenposten (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Archived from the original on 5 February 2009. Retrieved 5 February 2009.
  41. ↑ Gjerde, Robert; Thomas Spence (2 February 2009). "Stoltenberg kan ikke binde stortingsgruppen". Aftenposten (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Archived from the original on 6 February 2009. Retrieved 5 February 2009.
  42. ↑ Hegtun, Halvor; Heidi Ertzeid; Camilla Ryste (23 September 2008). "Jagland: – En av de gjeveste jobbene". Aftenposten (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Archived from the original on 16 April 2009. Retrieved 5 February 2009.
  43. ↑ "Jagland blir leder av Nobelkomiteen" (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Norwegian News Agency. 3 December 2008. Archived from the original on 3 December 2008. Retrieved 12 December 2008.
  44. ↑ "Jagland new leader of the Norwegian Nobel Committee". Norwegian Broadcasting Corporation. 27 February 2009. Archived from the original on 12 October 2009. Retrieved 27 February 2009.
  45. ↑ "Home - Nobels fredspris". Nobelpeaceprize.org. Archived from the original on 9 November 2000. Retrieved 17 September 2013.
  46. ↑ "Full text of Alfred Nobel's Will". Nobelpeaceprize.org. Archived from the original on 15 August 2018. Retrieved 14 June 2017.
  47. ↑ "Peace Be With You". The New York Times. 25 October 2009. Archived from the original on 29 April 2017. Retrieved 25 February 2017.
  48. ↑ "Nobel Peace Prize 2012". Archived from the original on 22 October 2013.
  49. ↑ "Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons". Opcw.org. Archived from the original on 28 May 2019. Retrieved 23 October 2013.
  50. ↑ "The Nobel Peace Prize 2013". Nobelpeaceprize.org. Archived from the original on 13 June 2017. Retrieved 14 June 2017.
  51. ↑ "Kailash Satyarthi - Facts". Nobelpeaceprize.org. Archived from the original on 20 June 2017. Retrieved 14 June 2017.
  52. ↑ "DN: Thorbjørn Jagland bekrefter å vært på møte med Epstein". 2 October 2020. Archived from the original on 2 October 2020. Retrieved 2 October 2020.
  53. ↑ "Thorbjørn Jagland tok imot Jeffrey Epstein og Bill Gates i sin Strasbourg-residens (DN+) | DN". Archived from the original on 28 May 2021. Retrieved 2 October 2020.
  54. ↑ Norway's ex-premier elected as Council of Europe head Archived 29 July 2014[Date mismatch] ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. RIA Novosti. 29 September 2009.
  55. ↑ "EU accession to the European Convention on Human Rights (ECHR)" (PDF). European Parliament. July 2017. Archived (PDF) from the original on 12 October 2018. Retrieved 12 October 2018.
  56. ↑ ೫೬.೦ ೫೬.೧ State of democracy, human rights and the rule of law in Europe Archived 20 August 2014[Date mismatch] ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. Council of Europe. Retrieved 14 May 2014
  57. ↑ ೫೭.೦ ೫೭.೧ "Jagland re-elected head of Council of Europe". POLITICO (in ಅಮೆರಿಕನ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್). 2014-06-25. Archived from the original on 19 September 2018. Retrieved 2018-10-12.
  58. ↑ Morten Strand (24 June 2014). "Jagland seiret i Strasbourg". Dagbladet.no. Archived from the original on 27 June 2014. Retrieved 24 June 2014.
  59. ↑ "Russia tests Council of Europe in push to regain vote". Financial Times. 26 November 2017. Archived from the original on 27 November 2017. Retrieved 12 October 2018.
  60. ↑ "A Classic Dilemma: Russia's Threat to Withdraw from the Council of Europe". Heinrich Böll Stiftung European Union (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Archived from the original on 21 October 2018. Retrieved 2018-10-12.
  61. ↑ "7 delegations quit Strasbourg in protest as Russia returns to PACE - KyivPost - Ukraine's Global Voice". KyivPost. 27 June 2019. Archived from the original on 20 October 2019. Retrieved 28 June 2019.
  62. ↑ "speakers - Breaking Borders". Sites.google.com. Archived from the original on 15 March 2017. Retrieved 16 July 2013.
  63. ↑ "Socialist International - Progressive Politics for a Fairer World". Socialistinternational.org. Archived from the original on 8 August 2018. Retrieved 16 July 2013.
  64. ↑ "Sharm El-Sheikh Fact-Finding Committee Report" (PDF). Eeas.europa.eu. Archived (PDF) from the original on 1 February 2017. Retrieved 2017-12-20.
  65. ↑ "The Honorary Board". Archived from the original on 29 October 2013.
  66. ↑ Norges 50 mektigste Archived 7 March 2016[Date mismatch] ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. Dagbladet, 24 December 2001. Retrieved 15 September 2013
  67. ↑ Spence, Thomas (13 November 2008). "SV frykter fredspris til EU". Aftenposten (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Archived from the original on 22 November 2008. Retrieved 12 December 2008.
  68. ↑ Flydal, Eiliv Frich. "- Jeg begynner å bli lei hele mannen". Dagbladet (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Archived from the original on 16 April 2009. Retrieved 11 February 2009.
  69. ↑ Jagland, Thorbjørn (12 April 2006). "Islamofobi vårt nye spøkelse?". Aftenposten (in ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್). Archived from the original on 29 March 2008. Retrieved 31 March 2008.
  70. ↑ "Islam a political target in Norway" Archived 2 October 2017[Date mismatch] ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ., BBC News, 20 April 2009
  71. ↑ "Omkamp på overtid! Bokanmeldelse: Thorbjørn Jagland: «Du skal EIE det selv»". 28 October 2020. Archived from the original on 28 October 2020. Retrieved 28 October 2020.


ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
Party political offices
Preceded by Leader of Workers' Youth League
1977–1981 		Succeeded by
Preceded by Secretary of the Labour Party
1986–1992 		Succeeded by
Preceded by Leader of the Labour Party
1992–2002 		Succeeded by
Political offices
Preceded by Prime Minister of Norway
1996–1997 		Succeeded by
Preceded by Minister of Foreign Affairs
2000–2001 		Succeeded by
Preceded by President of the Storting
2005–2009 		Succeeded by
Academic offices
Preceded by Chair of the Norwegian Nobel Committee
2009–2015 		Succeeded by
Diplomatic posts
Preceded by Secretary General of the Council of Europe
2009–2019 		Succeeded by

ಟೆಂಪ್ಲೇಟು:Norwegian Labour Partyಟೆಂಪ್ಲೇಟು:NorwegianPrimeMinistersಟೆಂಪ್ಲೇಟು:Foreigner Minister of Norway

"https://kn.wikipedia.org/w/index.php?title=ಥೋರ್ಬ್ಜೋರ್ನ್_ಜಗ್ಲ್ಯಾಂಡ್&oldid=1306388" ಇಂದ ಪಡೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ