ನಳಿನಿ ಮಲಾನಿ

ವಿಕಿಪೀಡಿಯದಿಂದ, ಇದು ಮುಕ್ತ ಹಾಗೂ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಿಶ್ವಕೋಶ
ನಳಿನಿ ಮಲಾನಿ

ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆ ಭಾರತೀಯ
ಪುರಸ್ಕಾರಗಳು Fukuoka Arts and Culture Prize (2013)
Joan Miró Prize (2019)
ನಳಿನಿ ಮಲಾನಿರವರ ಚಿತ್ರಕಲೆ

ನಳಿನಿ ಮಲಾನಿ (ಜನನ ೧೯೪೬, ಕರಾಚಿಯಲ್ಲಿ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಭಾರತದ ಈಗಿನ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ) ಸಮಕಾಲೀನ ಭಾರತೀಯ ಕಲಾವಿದೆ. ತನ್ನ ವೃತ್ತಿಜೀವನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಅವಳು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಚಿತ್ರಕಲೆ ಮತ್ತು ಚಿತ್ರಕಲೆ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದಳು. ೧೯೯೦ ರ ದಶಕದಿಂದ ಅವರ ಕೆಲಸವು ವಿಡಿಯೋ, ಫಿಲ್ಮ್ ಮತ್ತು ಯೋಜಿತ ಅನಿಮೇಶನ್‌ನಂತಹ ಇತರ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಿಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಿತು. ಚಿತ್ರಾತ್ಮಕ ಮೇಲ್ಮೈಯನ್ನು ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಜಾಗಕ್ಕೆ ವಿಸ್ತರಿಸುವುದರಿಂದ ಅವಳ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ನಿರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ, ಇದು ಲೇಯರ್ಡ್ ದೃಶ್ಯ ನಿರೂಪಣೆಯಲ್ಲಿ ಅಂತ್ಯಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅದು ಅಲ್ಪಕಾಲಿಕ ಗೋಡೆ ರೇಖಾಚಿತ್ರಗಳು, ನೆರಳು ನಾಟಕ, ಸ್ಥಾಪನೆಗಳು, ಮಲ್ಟಿ ಪ್ರೊಜೆಕ್ಷನ್ ಕೃತಿಗಳು ಮತ್ತು ರಂಗಭೂಮಿಯ ರೂಪವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ. ಅವಳು ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತೆಯಾಗಿ ಕಲಾವಿದನ ದೃಷ್ಟಿಗೆ ಬದ್ದಳಾಗಿರುತ್ತಾಳೆ. ಅವರ ಕಲಾಕೃತಿಗಳು ಅನೇಕ ವೇಳೆ ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರೇರಿತವಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಸ್ಥಳಾಂತರ, ಸಂಘರ್ಷ, ದೇಶೀಯ ರಾಜಕೀಯ, ಲಿಂಗ ಪಾತ್ರಗಳ ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮತ್ತು ಜಾಗತೀಕರಣ ಮತ್ತು ಗ್ರಾಹಕೀಕರಣದ ತೀವ್ರತೆಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತವೆ. ತನ್ನ ಕಲಾತ್ಮಕ ವೃತ್ತಿಜೀವನದ ಉದ್ದಕ್ಕೂ, ಸಂಘರ್ಷದ ಮಾನವ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಅಂಶಗಳು ಮತ್ತು ಶೋಷಕ ಮತ್ತು ಶೋಷಿತರ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿ ಇತಿಹಾಸದಿಂದ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿರುವವರ ಕಥೆಗಳಿಗೆ ಧ್ವನಿ ನೀಡಲು ಅವಳು ಶ್ರಮಿಸಿದ್ದಾಳೆ[೧]. ಸಾಹಿತ್ಯವು ಮಲಾನಿಗೆ ಸ್ಫೂರ್ತಿ ಮತ್ತು ಉಲ್ಲೇಖದ ಪುನರಾವರ್ತಿತ ಮೂಲವಾಗಿದೆ. ಸ್ಟೆಡೆಲಿಜ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಮತ್ತು ಮೊಮಾ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಮಾಡರ್ನ್ ಆರ್ಟ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವಾರು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಸ್ತುಸಂಗ್ರಹಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಅವರ ಕೃತಿಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿವೆ[೨]. ಅವಳು ಮುಂಬೈನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ.[೩]

ಆರಂಭಿಕ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

೧೯೪೬ ರಲ್ಲಿ ಕರಾಚಿಯಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ , ಮಲಾನಿಯ ಕುಟುಂಬವು ಭಾರತದ ವಿಭಜನೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಆಶ್ರಯ ಪಡೆಯಿತು. ಅವರು ಕೊಲ್ಕತ್ತಾಗೆ ತೆರಳಿದರು, ವಿಭಜನೆಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಮೊದಲು ಮತ್ತು ೧೯೫೮ ರಲ್ಲಿ ಮುಂಬೈಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಗೊಂಡರು[೪]. ಮನೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ನಿರಾಶ್ರಿತರಾಗುವ ಅವರ ಕುಟುಂಬದ ಅನುಭವವು ಮಲಾನಿಯ ಕಲಾಕೃತಿಗಳನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ[೫].

ಮಲಾನಿ ಮುಂಬೈಯಲ್ಲಿ ಲಲಿತಕಲೆಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ೧೯೬೯ ರಲ್ಲಿ ಸರ್ ಜಮ್ಸೆಟ್ಜೀ ಜೀಜೆಭಾಯ್ ಸ್ಕೂಲ್ ಆಫ್ ಆರ್ಟ್‌ನಿಂದ ಲಲಿತಕಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಡಿಪ್ಲೊಮಾ ಪಡೆದರು. ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಬಾಂಬೆಯ ಭೂಲಾಭಾಯ್ ಸ್ಮಾರಕ ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಟುಡಿಯೋವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲಿ ಕಲಾವಿದರು, ಸಂಗೀತಗಾರರು, ನೃತ್ಯಗಾರರು ಮತ್ತು ರಂಗಭೂಮಿ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಸಾಮೂಹಿಕವಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು. ರಂಗಭೂಮಿಯಂತಹ ಕಲಾತ್ಮಕ ಅಭ್ಯಾಸದ ಸಂಯೋಜಿತ ಪ್ರಕಾರದ ಕಲಾವಿದರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಲು ಮತ್ತು ಸಹಕರಿಸಲು ಆಕೆಗೆ ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಿತು. ೧೯೭೦-೭೨ರಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾರಿಸ್ನಲ್ಲಿ ಲಲಿತಕಲೆಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲು ಅವರು ಫ್ರೆಂಚ್ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿವೇತನವನ್ನು ಪಡೆದರು. ಅವರು ೧೯೮೪-೮೯ರವರೆಗೆ ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ಆರ್ಟ್ ಫೆಲೋಶಿಪ್ ಪಡೆದರು.

ವೃತ್ತಿ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಪದವಿ ಪಡೆದ ನಂತರ ಅವರು ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಛಾಯಾಗ್ರಹಣ ಮತ್ತು ಚಲನಚಿತ್ರದೊಂದಿಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು. ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಅನ್ವೇಷಿಸಿದ ವಿಷಯಗಳು ಭಾರತವು ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿರುವ ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧ ಸಮಯವನ್ನು ಮತ್ತು ಅದರ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಿಂದ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಚಲಿಸುವ ಆಳವಾದ ಸಾಕ್ಷರತೆಯನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಿತು. ತನ್ನ ವೃತ್ತಿಜೀವನದ ಆರಂಭಿಕ ಭಾಗದಲ್ಲಿ, ಮಲಾನಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ವರ್ಣಚಿತ್ರಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದರು - ಕ್ಯಾನ್ವಾಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಅಕ್ರಿಲಿಕ್ ಮತ್ತು ಕಾಗದದ ಮೇಲೆ ಜಲವರ್ಣ. ಅವರು ಸಮಕಾಲೀನ ಭಾರತದ ವಾಸ್ತವಿಕ ಸಾಮಾಜಿಕ ಆಧಾರಿತ ಚಿತ್ರಣವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದರು. ರಿವರ್ಸ್ ಪೇಂಟಿಂಗ್ ಮೆಥೋಡ್ (೮೦ ರ ದಶಕದ ಉತ್ತರಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಭೂಪೆನ್ ಖಖರ್ ಅವರಿಂದ ಕಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟ) ನಂತಹ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಅವಳು ಅನ್ವೇಷಿಸುತ್ತಾ ಬಂದಳು, ಅದನ್ನು ಅವಳು ತನ್ನ ಮುಂದಿನ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಪುನರಾವರ್ತಿತವಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳಾ ಕಲಾವಿದರು ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗಿರುವ ಅಂಗೀಕಾರದ ಕೊರತೆಯಿಂದಾಗಿ ಅವರು ನಿರಾಶೆಗೊಂಡರು ಮತ್ತು ಒಗ್ಗಟ್ಟಿನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಲು ಗುಂಪು ಪ್ರದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಅವರನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು. ೧೯೮೫ ರಲ್ಲಿ, ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಮಹಿಳಾ ಕಲಾವಿದರ ಮೊದಲ ಪ್ರದರ್ಶನವನ್ನು ಅವರು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದರು. ಇದು ಕಲಾ ಗ್ಯಾಲರಿಯ ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಮೀರಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುವ ಪ್ರಯಾಣದ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳ ಸರಣಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು.

ಬಾಬರಿ ಮಸೀದಿ ಉರುಳಿಸಿದ ನಂತರ ೧೯೯೦ ರ ದಶಕದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಭಾರತವನ್ನು ಅಪ್ಪಳಿಸಿದ ಪಂಥೀಯ ಹಿಂಸಾಚಾರವು ಅವರ ಕಲಾಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಹಠಾತ್ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿತು. ಪುನರಾವರ್ತಿತವೆಂದು ಸಾಬೀತಾದ (ವಿಭಜನೆಯ ನೆನಪುಗಳನ್ನು ಮರಳಿ ತರುವುದು) ನವೀಕರಿಸಿದ ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಂಘರ್ಷವು ಅವಳ ಕಲಾತ್ಮಕ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನು ಮೇಲ್ಮೈಯ ಗಡಿಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶಕ್ಕೆ ತಳ್ಳಿತು. ಪ್ರದರ್ಶನ ಕಲೆಗೆ ಅವಳ ಹಿಂದಿನ ಪ್ರಯತ್ನ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಅವಳ ತೀವ್ರ ಆಸಕ್ತಿ ಅವಳ ಕಲೆಗೆ ಹೊಸ ಆಯಾಮಗಳನ್ನು ತಂದಿತು. ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಚಿತ್ರಕಲೆಯಿಂದ ಹೊಸ ಮಾಧ್ಯಮ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಪರಿವರ್ತನೆಗೊಳ್ಳುವ ಆರಂಭಿಕರಲ್ಲಿ ಅವಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಮಲ್ಟಿಮೀಡಿಯಾ ಸಂಘರ್ಷಗಳು, ಲಿಂಗ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀವಾದದ ಕುರಿತು ತನ್ನ ಬಹುಪದರದ ನಿರೂಪಣೆಗಳನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲು ಸೂಕ್ತ ವೇದಿಕೆಯಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿತು. ಐದು ದಶಕಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವ ಅವರ ವೃತ್ತಿಜೀವನವು ಹೊಸ ಮಾಧ್ಯಮ ಮತ್ತು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಹಯೋಗದತ್ತ ಕ್ರಮೇಣ ಚಲನೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.

೨೦೧೩ ರಲ್ಲಿ, "ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಂಘರ್ಷ, ಯುದ್ಧ, ಮಹಿಳೆಯರ ಮೇಲಿನ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ ಮತ್ತು ಪರಿಸರ ವಿನಾಶದಂತಹ ಧೈರ್ಯಶಾಲಿ ಸಮಕಾಲೀನ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ವಿಷಯಗಳ ಮೇಲೆ ನಿರಂತರ ಗಮನಹರಿಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಕಲೆ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಫುಕುಯೋಕಾ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆದ ಮೊದಲ ಏಷ್ಯಾದ ಮಹಿಳೆ ಎಂಬ ಹೆಗ್ಗಳಿಕೆಗೆ ಪಾತ್ರರಾದರು. ಮಲಾನಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತಾರೆ ಗ್ಯಾಲರಿ ಲೆಲಾಂಗ್, ಪ್ಯಾರಿಸ್ ಮತ್ತು ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್. ಇದಲ್ಲದೆ, ಅವರು ಭಾರತ, ಸಿಂಗಾಪುರ್, ಯುಎಸ್, ಜಪಾನ್ ಮತ್ತು ಇಟಲಿಯಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ಕಲಾವಿದರ ನಿವಾಸಗಳಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಕೃತಿಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಕಲಾವಿದನಾಗಿ ಮಲಾನಿ ಯಾವಾಗಲೂ ನ್ಯಾಯಸಮ್ಮತವಾದ ಗಡಿಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ಮತ್ತು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ನಿರೂಪಣೆಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ಸಂವಾದವನ್ನು ಪ್ರಚೋದಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಎರಡು ಆಯಾಮದ ಕೃತಿಗಳಿಗಾಗಿ, ಅವರು ತೈಲ ವರ್ಣಚಿತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಜಲವರ್ಣಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಅವಳ ಇತರ ಸ್ಫೂರ್ತಿಗಳು ಸ್ಮರಣೆ, ​​ಪುರಾಣ ಮತ್ತು ಬಯಕೆಯ ಕ್ಷೇತ್ರದಿಂದ ಬಂದ ದರ್ಶನಗಳು. ಕ್ಷಿಪ್ರ ಬ್ರಷ್ ಶೈಲಿಯು ಕನಸುಗಳು ಮತ್ತು ಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕುತ್ತದೆ. ಮಲಾನಿಯ ವೀಡಿಯೊ ಮತ್ತು ಅನುಸ್ಥಾಪನಾ ಕಾರ್ಯವು ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾಗಿ ನೈಜ ಸ್ಥಳದಿಂದ ನೈಜ ಸ್ಥಳ ಮತ್ತು ವರ್ಚುವಲ್ ಜಾಗದ ಸಂಯೋಜನೆಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಗೊಳ್ಳಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು, ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾಗಿ ವಸ್ತು ಆಧಾರಿತ ಕೆಲಸದಿಂದ ದೂರ ಸರಿಯಿತು. ಅವರ ವೀಡಿಯೊ ಕೆಲಸವು ವಿಭಾಗಗಳು, ಲಿಂಗ ಮತ್ತು ಸೈಬಾರ್ಗ್‌ಗಳನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ. ಮಲಾನಿ ತನ್ನ ಗುರುತನ್ನು ಸ್ತ್ರೀ ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಎಂದು ಬೇರೂರಿಸುತ್ತಾಳೆ, ಮತ್ತು ಅವಳ ಕೆಲಸವನ್ನು ಪ್ರಪಂಚದ ಉಳಿದ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ತನ್ನ ಗುರುತನ್ನು ಗುರುತಿಸಬಹುದು. [ ಅವಳು ಆಗಾಗ್ಗೆ ತನ್ನ ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಗ್ರೀಕ್ ಮತ್ತು ಹಿಂದೂ ಪುರಾಣಗಳನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಮೆಡಿಯಾ, ಕಸ್ಸಂದ್ರ ಮತ್ತು ಸೀತಾ ಅವರಂತಹ 'ನಾಶವಾದ ಮಹಿಳೆಯರ' ಪಾತ್ರಗಳು ಅವಳ ನಿರೂಪಣೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಅವಳ ಬಹುಮುಖಿ ಓಯುವರ್ ಅನ್ನು ಎರಡು ವರ್ಗಗಳ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ವಿಶಾಲವಾಗಿ ವರ್ಗೀಕರಿಸಬಹುದು; ದೃಶ್ಯ ಮಾಧ್ಯಮದೊಂದಿಗಿನ ಅವಳ ಪ್ರಯೋಗಗಳು ಮತ್ತು ಯುಟೋಪಿಯಾ (೧೯೬೯-೧೯೭೬), ಮದರ್ ಇಂಡಿಯಾ (೨೦೦೫), ಇನ್ ಸರ್ಚ್ ಆಫ್ ವ್ಯಾನಿಶ್ಡ್ ಬ್ಲಡ್ (೨೦೧೨) ನಂತಹ ಚಲಿಸುವ ಚಿತ್ರ; ಸಿಟಿ ಆಫ್ ಡಿಸೈರ್ಸ್ (೧೯೯೨), ಮೆಡಿಯಾ ಆಸ್ ಮ್ಯುಟೆಂಟ್ (೧೯೯೩/೨೦೧೪), ದಿ ಟೇಬಲ್ಸ್ ತಿರುಗಿದೆ (೨೦೦೮) ನಂತಹ ಅವಳ ಅಲ್ಪಕಾಲಿಕ ಮತ್ತು ಸ್ಥಳದ ಕೃತಿಗಳು. ಅವಳ ಕೆಲಸವು ಹಿಂಸೆ ಮತ್ತು ಸಂಘರ್ಷದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಅವಳ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶ ಸಾಮೂಹಿಕ ಕ್ಯಾಥರ್ಸಿಸ್ ಆಗಿದೆ.

ಆಯ್ದ ಕಲಾಕೃತಿಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಸಿಟಿ ಆಫ್ ಡಿಸೈರ್ಸ್ (೧೯೯೨)

ಮುಂಬೈನ ಚೆಮೋಲ್ಡ್ ಗ್ಯಾಲರಿಯಲ್ಲಿ ೧೯೯೨ ರ "ಸಿಟಿ ಆಫ್ ಡಿಸೈರ್ಸ್" ಅನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು, ಅವರು ನೇರವಾಗಿ ಗೋಡೆಗಳ ಮೇಲೆ ಚಿತ್ರಿಸಿದರು. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಕೆಲಸವು ಅಲ್ಪಕಾಲಿಕ ಮತ್ತು ಸೈಟ್-ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿದ್ದು, ಹಿಂದೂ ಮೂಲಭೂತವಾದದ ವಿರುದ್ಧ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದೆ.

ಟೋಬಾ ಟೆಕ್ ಸಿಂಗ್ (೧೯೯೮)

ಮಲಾನಿಯ ವೀಡಿಯೊ ಸ್ಥಾಪನೆ ಟೋಬಾ ತೆಕ್ ಸಿಂಗ್ ಅನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ದೃಶ್ಯ, ಆಡಿಯೋ ಮತ್ತು ಸಂವಾದಾತ್ಮಕ ಘಟಕಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಬಹು-ಲೇಯರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಸಂಕೀರ್ಣ ವೀಡಿಯೊ ಸ್ಥಾಪನೆಯಾಗಿದ್ದು, ಭಾರತದ ವಿಭಜನೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಭಾರತ ಮತ್ತು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಮರುಪರಿಶೀಲಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಕೃತಿ ಟೋಬಾ ಟೆಕ್ ಸಿಂಗ್ಬಿ ಸಾದತ್ ಹಸನ್ ಮಾಂಟೊ ಎಂಬ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ. "ಲಿಟಲ್ ಬಾಯ್" ಮತ್ತು "ಫ್ಯಾಟ್ ಮ್ಯಾನ್" ನ ಆರ್ಕೈವಲ್ ತುಣುಕನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ, ಹಿರೋಷಿಮಾ ಮತ್ತು ನಾಗಾಸಾಕಿಯಲ್ಲಿನ ಪರಮಾಣು ಬಾಂಬುಗಳು, ಭಾರತದ ವಿಭಜನೆಯನ್ನು ವಿನಾಶಕಾರಿ ಹಿಂಸಾಚಾರಕ್ಕೆ ಸಮನಾಗಿವೆ.

ಹ್ಯಾಮ್ಲೆಟ್ಮಚೈನ್ (೨೦೦೦)

ಈ ವೀಡಿಯೊ ಸ್ಥಾಪನೆಯಲ್ಲಿ (ಮುಲ್ಲರ್ ಅವರ ನಾಟಕವನ್ನು ಆಧರಿಸಿ), ಕಲಾವಿದನು ಭಾರತವನ್ನು ಹ್ಯಾಮ್ಲೆಟ್‌ಗೆ ಹೋಲಿಸುತ್ತಾನೆ, "ಯಾವ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಹೋಗಬೇಕು, ಹೇಗೆ ನಿರ್ಧರಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ತಪ್ಪು ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ." ವೀಡಿಯೊ ಪ್ಲೇ ನಾಲ್ಕು ಪ್ರಕ್ಷೇಪಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ - ಮೂರು ಗೋಡೆಗಳ ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕನೆಯದು ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಉಪ್ಪಿನ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ. ಕೊನೆಯ ಪ್ರಕ್ಷೇಪಣವು ೧೯೩೦ ರ ಗಾಂಧಿಯವರ ಉಪ್ಪಿನ ಮೆರವಣಿಗೆಯ ಉಲ್ಲೇಖವಾಗಿದೆ. ಪ್ರಕ್ಷೇಪಗಳ ಸರಣಿಯ ತಿರುಳು ಹಿಂದೂ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ವಿಮರ್ಶೆಯಾಗಿದೆ.

ಯೂನಿಟಿ ಇನ್ ಡೈವರ್ಸಿಟಿ (೨೦೦೩)

ಮಲಾನಿಯ ೨೦೦೩ ರ ವಿಡಿಯೋ ನಾಟಕ, ಯೂನಿಟಿ ಇನ್ ಡೈವರ್ಸಿಟಿ, ೧೯ ನೇ ಶತಮಾನದ ಹೆಸರಾಂತ ಭಾರತೀಯ ವರ್ಣಚಿತ್ರಕಾರ ರಾಜಾ ರವಿವರ್ಮಾ ಅವರ ಗ್ಯಾಲಕ್ಸಿ ಆಫ್ ಮ್ಯೂಸಿಷಿಯನ್ಸ್ ಅನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ, ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆಯ ಏಕತೆಯ ಬಹಿರಂಗ ವಿಷಯವನ್ನು ಭಾರತದ ವಿವಿಧ ಭಾಗಗಳ ಹನ್ನೊಂದು ಸಂಗೀತಗಾರರ ಉಡುಪಿನ ಮೂಲಕ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹಿಂಸಾಚಾರದ ನಂತರದ ಇತಿಹಾಸಗಳನ್ನು ಆ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಮಲಾನಿ ಈ ಆದರ್ಶೀಕೃತ ಏಕತೆಯ ಆವೃತ್ತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿಕೆ ನೀಡುತ್ತಾರೆ.

ಮದರ್ ಇಂಡಿಯಾ (೨೦೦೫)

"ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ದೇಹ: ನೋವಿನ ನಿರ್ಮಾಣದಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹಾರಗಳು" ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ಸಮಾಜಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ವೀಣಾ ದಾಸ್ ಅವರ ಪ್ರಬಂಧದಿಂದ ವೀಡಿಯೊ ಸ್ಥಾಪನೆಗೆ ಪ್ರೇರಣೆ ನೀಡಲಾಯಿತು. ಇದು ಸಿಂಕ್ರೊನೈಸ್ ಮಾಡಿದ ಐದು ಪರದೆಯ ವಾಲ್-ಟು-ವಾಲ್ ಪ್ರೊಜೆಕ್ಷನ್ ಆರ್ಕೈವಲ್ ಫೂಟೇಜ್ ಅನ್ನು ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ವರ್ಣಚಿತ್ರದ ಚಿತ್ರದೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರ ದೇಹಗಳನ್ನು ರಾಷ್ಟ್ರದ ರೂಪಕಗಳಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಭಾರತೀಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಈ ಕೃತಿಯು ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು "ರೂಪಾಂತರಿತ, ಲಿಂಗಭರಿತ ಮತ್ತು ಕಲ್ಪನೆಗೆ ಮೀರಿದ ಉಲ್ಲಂಘನೆ" ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಭಾರತದ ವಿಭಜನೆ ಮತ್ತು ೨೦೦೨ ರ ಗುಜರಾತ್ ಗಲಭೆಗಳು ಈ ಸ್ಥಾಪನೆಯಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಕೇಂದ್ರ ಘಟನೆಗಳಾಗಿವೆ, ತೀಕ್ಷ್ಣವಾದ ಕಾರಣ ಈ ಅವಧಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರ ಉಲ್ಲಂಘನೆಯ ಹೆಚ್ಚಳ.

ಸರ್ಚ್ ಆಫ್ ವ್ಯಾನಿಶ್ಡ್ ಬ್ಲಡ್ (೨೦೧೨) ನಲ್ಲಿ

ಡಾಕ್ಯುಮೆಂಟಾದ ೧೩ ನೇ ಆವೃತ್ತಿಗೆ ಮೊದಲು ನಿರ್ಮಿಸಲಾದ ಈ ಸ್ಥಾಪನೆಯು ಐದು ದೊಡ್ಡ ತಿರುಗುವ ಮೈಲಾರ್ ಸಿಲಿಂಡರ್‌ಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ (ಬೌದ್ಧ ಪ್ರಾರ್ಥನಾ ಚಕ್ರಗಳನ್ನು ರೂಪಕವಾಗಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ ಸೈನಿಕರು, ಪ್ರಾಣಿಗಳು, ದೇವರುಗಳು ಮತ್ತು ಬಂದೂಕುಗಳ ಚಿತ್ರಗಳಿಂದ ಹಿಮ್ಮುಖವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಈ ತಿರುಗುವಿಕೆಯಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ನೆರಳು ನಾಟಕವು ಪ್ರಜ್ಞಾಶೂನ್ಯ ರಕ್ತಪಾತದ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ವಿಭಜನೆಯ ನಂತರ ಭಾರತದ ಕಥೆಯನ್ನು ನಿರೂಪಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸರ್ಕಾರವು ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ನಿರ್ಧಾರಗಳಿಂದ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವ ವಿಲೇವಾರಿ / ಬುಡಕಟ್ಟು ಸಮುದಾಯಗಳ ದುಃಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.

ಆಯ್ದ ಏಕವ್ಯಕ್ತಿ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ನಳಿನಿ ಮಲಾನಿ: (೧೯೬೯ -೨೦೧೮), ಅರಾರಿಯೊ ಗ್ಯಾಲರಿ, ಶಾಂಘೈ, ಚೀನಾ[೬]

ಸತ್ತವರ ದಂಗೆ: ರೆಟ್ರೋಸ್ಪೆಕ್ಟಿವ್ ೧೯೬೮-೨೦೧೮ ಭಾಗ ೨ (೨೦೧೮), ಸೆಂಟರ್ ಜಾರ್ಜಸ್ ಪಾಂಪಿಡೌ, ಪ್ಯಾರಿಸ್, ಫ್ರಾನ್ಸ್

ಸತ್ತವರ ದಂಗೆ: ರೆಟ್ರೋಸ್ಪೆಕ್ಟಿವ್ ೧೯೬೮-೨೦೧೮ ಭಾಗ ೧ (೨೦೧೭), ಸೆಂಟರ್ ಜಾರ್ಜಸ್ ಪಾಂಪಿಡೌ, ಪ್ಯಾರಿಸ್, ಫ್ರಾನ್ಸ್

ಉಲ್ಲಂಘನೆ (೨೦೧೭), ಸ್ಟೆಡೆಲಿಕ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ, ಆಮ್ಸ್ಟರ್‌ಡ್ಯಾಮ್, ನೆದರ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್ಸ್

ನಳಿನಿ ಮಲಾನಿ: ಇನ್ ಸರ್ಚ್ ಆಫ್ ವ್ಯಾನಿಶ್ಡ್ ಬ್ಲಡ್ (೨೦೧೬), ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಆಫ್ ಕಾಂಟೆಂಪರರಿ ಆರ್ಟ್, ಬೋಸ್ಟನ್, ಮ್ಯಾಸಚೂಸೆಟ್ಸ್

ನಳಿನಿ ಮಲಾನಿ: ಸ್ಟೋರೀಸ್ ಅನ್ಟೋಲ್ಡ್ (೨೦೧೫), ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಆಫ್ ಕಾಂಟೆಂಪರರಿ ಆರ್ಟ್ ಹಿಂದೂ ಮಹಾಸಾಗರ, ಪೋರ್ಟ್ ಲೂಯಿಸ್, ಮಾರಿಷಸ್

ಎಂಗಾಡಿನರ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ (೨೦೧೪) ಸೇಂಟ್ ಮೊರಿಟ್ಜ್, ಸ್ವಿಟ್ಜರ್ಲೆಂಡ್

ಲೈಟ್ಸ್ ಎಟ್ (೨೦೧೪), ಎಡಿನ್ಬರ್ಗ್ ಕಲಾ ಉತ್ಸವ ಮತ್ತು ೧೪-೧೮ ಈಗ, ಡಬ್ಲ್ಯುಡಬ್ಲ್ಯು ೧ ಸೆಂಟೆನರಿ ಆರ್ಟ್ ಆಯೋಗಗಳು, ಸ್ಕಾಟಿಷ್ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಗ್ಯಾಲರಿ, ಎಡಿನ್ಬರ್ಗ್, ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್ಡಮ್

ನೀವು ಆಸಿಡ್ ಅನ್ನು ಪೇಪರ್ ಬ್ಯಾಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಇಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ (೨೦೧೪) ಕಿರಣ್ ನಾಡರ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಆರ್ಟ್, ನವದೆಹಲಿ, ಭಾರತ

ಡಾ.ಭೌ ದಾಜಿ ಲಾಡ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ (೨೦೧೩), ಮುಂಬೈ, ಭಾರತ

ಫುಕುಯೋಕಾ ಏಷ್ಯನ್ ಆರ್ಟ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ (೨೦೧೩), ಫುಕುವಾಕಾ, ಜಪಾನ್

ಬಿಯಾಂಡ್ ಪ್ರಿಂಟ್ - ಮೆಮೊರಿ, ಟ್ರಾನ್ಸ್‌ಫರ್, ಮಾಂಟೇಜ್ (೨೦೧೩), ಲೆ ಸೆಂಟರ್ ಡೆ ಲಾ ಗ್ರುವ್ರೆ ಎಟ್ ಡೆ ಎಲ್ ಇಮೇಜ್ ಇಂಪ್ರೀಮಿ, ಲಾ ಲೌವಿಯರ್, ಬೆಲ್ಜಿಯಂ

ನಳಿನಿ ಮಲಾನಿ: ಇನ್ ಸರ್ಚ್ ಆಫ್ ವ್ಯಾನಿಶ್ಡ್ ಬ್ಲಡ್ (೨೦೧೩), ಗ್ಯಾಲರಿ ಲೆಲಾಂಗ್, ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್, ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್

ಮದರ್ ಇಂಡಿಯಾ: ನಳಿನಿ ಮಲಾನಿ ಅವರ ವಿಡಿಯೋಪ್ಲೇಗಳು (೨೦೧೨): ನ್ಯೂ ಸೌತ್ ವೇಲ್ಸ್‌ನ ಆರ್ಟ್ ಗ್ಯಾಲರಿ, ಸಿಡ್ನಿ, ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ

ಸ್ಪ್ಲಿಟಿಂಗ್ ದಿ ಅದರ್ (೨೦೧೦), ಮ್ಯೂಸಿ ಕ್ಯಾಂಟೋನಲ್ ಡೆಸ್ ಬ್ಯೂಕ್ಸ್-ಆರ್ಟ್ಸ್, ಲೌಸೇನ್, ಸ್ವಿಟ್ಜರ್ಲೆಂಡ್; ಚೆಮೋಲ್ಡ್ ಪ್ರೆಸ್ಕಾಟ್ ರಸ್ತೆ ಗ್ಯಾಲರಿ, ಮುಂಬೈ, ಭಾರತ; ಚಟರ್ಜಿ ಮತ್ತು ಲಾಲ್ ಗ್ಯಾಲರಿ, ಮುಂಬೈ, ಭಾರತ

ನಳಿನಿ ಮಲಾನಿ (೨೦೦೯) ಗೊವೆಟ್-ಬ್ರೂಸ್ಟರ್ ಆರ್ಟ್ ಗ್ಯಾಲರಿ, ನ್ಯೂ ಪ್ಲೈಮೌತ್, ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್

ಕಸ್ಸಂದ್ರ (೨೦೦೯), ಗ್ಯಾಲರಿ ಲೆಲಾಂಗ್, ಪ್ಯಾರಿಸ್, ಫ್ರಾನ್ಸ್

ಲಿಸನಿಂಗ್ ಟು ದಿ ಷೇಡ್ಸ್ (೨೦೦೮), ಅರಾರಿಯೊ ಗ್ಯಾಲರಿ, ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್, ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್

ನಳಿನಿ ಮಲಾನಿ (೨೦೦೭), ವಾಲ್ಷ್ ಗ್ಯಾಲರಿ, ಚಿಕಾಗೊ, ಇಲಿನಾಯ್ಸ್

ನಳಿನಿ ಮಲಾನಿ (೨೦೦೭), ಐರಿಶ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಮಾಡರ್ನ್ ಆರ್ಟ್, ಡಬ್ಲಿನ್, ಐರ್ಲೆಂಡ್

ಲಿವಿಂಗ್ ಇನ್ ಅಲಿಸೈಮ್ (೨೦೦೬), ಸಾಕ್ಷಿ ಗ್ಯಾಲರಿ, ಮುಂಬೈ, ಭಾರತ; ರವೀಂದ್ರ ಭವನ, ನವದೆಹಲಿ, ಭಾರತ

ಎಕ್ಸ್‌ಪೋಸಿಂಗ್ ದಿ ಸೋರ್ಸ್: ದಿ ಪೇಂಟಿಂಗ್ ಆಫ್ ನಳಿನಿ ಮಲಾನಿ (೨೦೦೫), ಪೀಬಾಡಿ ಎಸೆಕ್ಸ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ, ಸೇಲಂ, ಮ್ಯಾಸಚೂಸೆಟ್ಸ್

ಸ್ಟೋರೀಸ್ ರೆಟೋಲ್ಡ್ (೨೦೦೪), ಬೋಸ್ ಪ್ಯಾಸಿಯಾ, ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್

ಹ್ಯಾಮ್ಲೆಟ್ಮಾಚೈನ್ (೨೦೦೨), ನ್ಯೂ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಕಾಂಟೆಂಪರರಿ ಆರ್ಟ್, ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್, ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್

ನಳಿನಿ ಮಲಾನಿ (೨೦೦೨), ಅಪ್ಪೆಜಯ್ ಮೀಡಿಯಾ ಗ್ಯಾಲರಿ, ನವದೆಹಲಿ, ಭಾರತ

ಕಥೆಗಳು ರೆಟೋಲ್ಡ್ (೨೦೦೨), ಸಾಕ್ಷಿ ಗ್ಯಾಲರಿ, ಮುಂಬೈ, ಭಾರತ

ದಿ ಸೇಕ್ರೆಡ್ & ದಿ ಪ್ರೊಫೇನ್ (೨೦೦೦), ಸಾಕ್ಕಿ ಗ್ಯಾಲರಿ, ಮುಂಬೈ, ಭಾರತ

ಟೋಬಾ ಟೆಕ್ ಸಿಂಗ್ (೧೯೯೯), ಮುಂಬೈ, ಭಾರತವನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು

ದಿ ಜಾಬ್ (೧೯೯೭), ಮ್ಯಾಕ್ಸ್ ಮುಲ್ಲರ್ ಭಾವೆನ್, ಮುಂಬೈ, ಭಾರತ

ಮೀಡಿಯಾ (೧೯೯೬), ಮ್ಯಾಕ್ಸ್ ಮುಲ್ಲರ್ ಭಾವೆನ್, ಮುಂಬೈ, ಭಾರತ

ಆಯ್ದ ಗುಂಪು ಪ್ರದರ್ಶನ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಶಾರ್ಜಾ ದ್ವೈವಾರ್ಷಿಕ ೧೪ (೨೦೧೯), ಶಾರ್ಜಾ, ಯುನೈಟೆಡ್ ಅರಬ್ ಎಮಿರೇಟ್ಸ್

ಎ ಫಿಕ್ಷನ್ ಕ್ಲೋಸ್ ಟು ರಿಯಾಲಿಟಿ (೨೦೧೯), ಐರಿಶ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಮಾಡರ್ನ್, ಡಬ್ಲಿನ್, ಐರ್ಲೆಂಡ್

ರೊಥ್ಕೊ ಅಟ್ ಲ್ಯಾಪೆಡುಸಾ, ಐಎನ್‌ಹೆಚ್‌ಸಿಆರ್ (೨೦೧೯), ಪಲಾಜ಼ೊ ಕ್ವೆರಿನಿ, ವೆನಿಸ್, ಇಟಲಿ

ಮನೆಯಿಲ್ಲದ ಆತ್ಮಗಳು (೨೦೧೯), ಲೂಯಿಸಿಯಾನ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಮಾಡರ್ನ್ ಆರ್ಟ್, ಹಂಬಲ್ಬೇಕ್, ಡೆನ್ಮಾರ್ಕ್

ದಿ ಕಲೆಕ್ಷನ್ (೨೦೧೮), ಸ್ಟೆಡ್ಲಿಜ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ, ಆಮ್ಸ್ಟರ್‌ಡ್ಯಾಮ್, ನೆದರ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್ಸ್

ಫಿಯರ್ಲೆಸ್: ಸಮಕಾಲೀನ ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯನ್ ಕಲೆ (೨೦೧೮), ನ್ಯೂ ಸೌತ್ ವೇಲ್ಸ್‌ನ ಆರ್ಟ್ ಗ್ಯಾಲರಿ, ಸಿಡ್ನಿ, ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ

ಡೆಲಿರಿಯಮ್ / ಇಕ್ವಿಲಿಬ್ರಿಯಮ್ (೨೦೧೮), ಕಿರಣ್ ನಾಡರ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಆರ್ಟ್, ನವದೆಹಲಿ, ಭಾರತ

ಹ್ಯಾಂಡ್ ಡ್ರಾ ಆಕ್ಷನ್ ಪ್ಯಾಕ್ಡ್ (೨೦೧೮), ಸೇಂಟ್ ಆಲ್ಬನ್ಸ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ + ಗ್ಯಾಲರಿ, ಸೇಂಟ್ ಆಲ್ಬನ್ಸ್, ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್.

ವೊಲ್ವರ್‌ಹ್ಯಾಂಪ್ಟನ್ ಆರ್ಟ್ ಗ್ಯಾಲರಿ, ವೊಲ್ವರ್‌ಹ್ಯಾಂಪ್ಟನ್ಸ್, ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್; ಹಂಟೇರಿಯನ್ ಆರ್ಟ್ ಗ್ಯಾಲರಿ, ಗ್ಲ್ಯಾಸ್ಗೋ, ಸ್ಕಾಟ್ಲೆಂಡ್; ಗ್ಲಿನ್ ವಿವಿಯನ್ ಆರ್ಟ್ ಗ್ಯಾಲರಿ, ಸ್ವಾನ್ಸೀ, ವೇಲ್ಸ್

ಅವೇಕನಿಂಗ್ಸ್: ಆರ್ಟ್ ಅಂಡ್ ಸೊಸೈಟಿ ಇನ್ ಏಷ್ಯಾ ೧೯೬೦ -೧೯೮೦ (೨೦೧೮); ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಮಾಡರ್ನ್ ಆರ್ಟ್, ಟೋಕಿಯೊ, ಜಪಾನ್; ಎಂಎಂಸಿಎ ಸಿಯೋಲ್, ಕೊರಿಯಾ; ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಗ್ಯಾಲರಿ ಸಿಂಗಾಪುರ್

ಪ್ರಗತಿ: ಐತಿಹಾಸಿಕ ದ್ವಂದ್ವಾರ್ಥದ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಕಲೆ (೨೦೧೮), ೧೨ ನೇ ಶಾಂಘೈ ಬಿನಾಲೆ, ಪವರ್ ಸ್ಟೇಷನ್ ಆಫ್ ಆರ್ಟ್, ಶಾಂಘೈ, ಚೀನಾ

ಜರ್ನಿ ವಿಥ್ ದಿ ವೇಸ್ಟ್ ಲ್ಯಾಂಡ್ (೨೦೧೭), ಟರ್ನರ್ ಕಾಂಟೆಂಪರರಿ, ಮಾರ್ಗೇಟ್, ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್

ಇಮ್ಯಾಜಿನರಿ ಏಷ್ಯಾ (೨೦೧೭), ನ್ಯಾಮ್ ಜೂನ್ ಪೈಕ್ ಆರ್ಟ್ ಸೆಂಟರ್, ಯಂಗಿನ್, ದಕ್ಷಿಣ ಕೊರಿಯಾ

ಸಮಕಾಲೀನ ಕಥೆಗಳು: ರಿವಿಸಿಟಿಂಗ್ ಇಂಡಿಯನ್ ನಿರೂಪಣೆಗಳು (2016), ಪ್ರಿನ್ಸ್ಟನ್ ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿ ಆರ್ಟ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ, ಪ್ರಿನ್ಸ್ಟನ್, ನ್ಯೂಜೆರ್ಸಿ

ನಿರಾಶ್ರಿತರು (೨೦೧೬), ಕ್ಯಾಸುಲಾ ಪವರ್‌ಹೌಸ್ ಆರ್ಟ್ಸ್ ಸೆಂಟರ್, ಸಿಡ್ನಿ, ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ

ಜರ್ನಿ ಈಸ್ ದಿ ಡೆಸ್ಟಿನೇಶನ್ (೨೦೧೬), ಜೆಹಂಗೀರ್ ನಿಕೋಲ್ಸನ್ ಆರ್ಟ್ ಫೌಂಡೇಶನ್, ಮುಂಬೈ, ಭಾರತ

ಆಲ್ ಮೆನ್ ಬಿಕಮ್ ಸಿಸ್ಟರ್ಸ್ (೨೦೧೫), ಮುಜಿಯಮ್ ಸ್ಜುಟುಕಿ ಲಾಡ್ಜ್, ಲಾಡ್ಜ್, ಪೋಲೆಂಡ್

ಹೊಸ ಪರಂಪರೆಯ ದೃಶ್ಯಗಳು: ಸಮಕಾಲೀನ ಕಲೆ ಸಂಗ್ರಹದಿಂದ, ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಮಾಡರ್ನ್ ಆರ್ಟ್, ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್, ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್.

ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

೨೦೧೯: ಜೋನ್ ಮಿರೋ ಪ್ರಶಸ್ತಿ, ಫಂಡಾಸಿಕ್ ಜೋನ್ ಮಿರೊ

೨೦೧೬: ಏಷ್ಯಾ ಆರ್ಟ್ಸ್ ಗೇಮ್ ಚೇಂಜರ್, ಏಷ್ಯಾ ಸೊಸೈಟಿ, ಹಾಂಗ್ ಕಾಂಗ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು

೨೦೧೪: ಸೇಂಟ್ ಮೊರಿಟ್ಜ್ ಆರ್ಟ್ ಮಾಸ್ಟರ್ಸ್ ಜೀವಮಾನ ಸಾಧನೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿ, ಸೇಂಟ್ ಮೊರಿಟ್ಜ್, ಸ್ವಿಟ್ಜರ್ಲೆಂಡ್

೨೦೧೩: ಸಮಕಾಲೀನ ಕಲೆಗಾಗಿ ಫುಕುಯೋಕಾ ಕಲೆ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ, ಫುಕುಯೋಕಾ, ಜಪಾನ್

೨೦೦೫: ಲ್ಯೂಕಾಸ್ ಆರ್ಟ್ ರೆಸಿಡೆನ್ಸೀಸ್, ಮೊಂಟಾಲ್ವೊ, ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾ

೨೦೦೫: ಲಿಯೊನಾರ್ಡೊ ಗ್ಲೋಬಲ್ ಕ್ರಾಸಿಂಗ್ಸ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ೨೦೦೫

೨೦೦೩: ಸಿವಿಟೆಲ್ಲಾ ರೈನೇರಿ, ಉಂಬರ್ಟೈಡ್, ಇಟಲಿ

೧೯೯೯/೨೦೦೦: ಫುಕುಯೋಕಾ ಏಷ್ಯನ್ ಆರ್ಟ್ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ, ಫುಕೋಕಾ, ಜಪಾನ್

೧೯೯೯: ಲಸಲ್ಲೆ-ಎಸ್‌ಐಎ, ಸಿಂಗಾಪುರ

೧೯೮೯: ಮ್ಯಾಸಚೂಸೆಟ್ಸ್ನ ಪ್ರಾವಿನ್ಸ್ಟೌನ್, ಫೈನ್ ಆರ್ಟ್ಸ್ ವರ್ಕ್ ಸೆಂಟರ್ನಲ್ಲಿ ಯುಎಸ್ಐಎ ಫೆಲೋಶಿಪ್

೧೯೮೮: ಕಸುಲಿ ಕಲಾ ಕೇಂದ್ರ, ಕುಸಾಲಿ, ಭಾರತ

೧೯೮೪-೮೯: ಆರ್ಟ್ ಫೆಲೋಶಿಪ್, ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರ

ಸಾಹಿತ್ಯ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಮೊನೊಗ್ರಾಫ್‌ಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಮೈಕೆ ಬಾಲ್, ಸೋಫಿ ಡುಪ್ಲೈಕ್ಸ್, ಜೋಹಾನ್ ಪಿಜ್ನಾಪ್ಪೆಲ್, ದಿ ರೆಬೆಲಿಯನ್ ಆಫ್ ಡೆಡ್ ೨೦೧೭, ಐಎಸ್ಬಿಎನ್

ಮೈಕೆ ಬಾಲ್, ಡೋರಿಸ್ ವಾನ್ ಡ್ರಾಥೆನ್, ಮೀಡಿಯಾ ರೆಸ್: ನಳಿನಿ ಮಲಾನಿಯವರ ನೆರಳು ನಾಟಕಗಳ ಒಳಗೆ ೨೦೧೬, ಐಎಸ್ಬಿಎನ್

ಇನ್ನೊಂದನ್ನು ವಿಭಜಿಸುವುದು, ಹ್ಯಾಟ್ಜೆ ಕ್ಯಾಂಟ್ಜ್ ೨೦೧೦, ಐಎಸ್ಬಿಎನ್ ಜೀನ್ ಫ್ರೊಮನ್, ಡೋರಿಸ್ ವಾನ್ ಡ್ರಾಥೆನ್, ಕಸ್ಸಂದ್ರ, ಎಡ್. ಗ್ಯಾಲರಿ ಲೆಲಾಂಗ್, ಪ್ಯಾರಿಸ್ ೨೦೦೯, ಐಎಸ್ಬಿಎನ್

ಅಮಿತಾ ದೇಸಾಯಿ, ಕಮಲಾ ಕಪೂರ್, ಮೆಡಿಯಾಪ್ರೋಜೆಕ್ಟ್ ೧೯೯೭, ಐಎಸ್ಬಿಎನ್

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]