ಪ್ರವಚನ
ಪ್ರವಚನ ಒಂದು ಸಂಸ್ಕೃತ ಪದವಾಗಿದೆ. ಇದರರ್ಥ ಯಾವುದೇ ಉಪದೇಶಸಂಗ್ರಹ ಅಥವಾ ಶಾಸ್ತ್ರಗ್ರಂಥದ ನಿರೂಪಣೆ, ಅಥವಾ ಜೈನ ಹಾಗೂ ಹಿಂದೂ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಧರ್ಮಗ್ರಂಥ ಅಥವಾ ಪಠ್ಯದ ಪಠಣ.[೧] ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಭಾರತೀಯ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳಲ್ಲಿ, ಇದು ಪ್ರವಚನಕಾರನು (ಸಂನ್ಯಾಸಿಗಳು, ವಿದ್ವಾಂಸರು ಅಥವಾ ಸಂತರು) ತಮ್ಮ ಬೋಧನೆಗಳು ಅಥವಾ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವಿಚಾರಗಳ ವಿವರಣೆಗಳನ್ನು ಗೃಹವಾಸಿಗಳು ಅಥವಾ ಸಾರ್ವಜನಿಕರ ಸಮೂಹದ ಮುಂದೆ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುವ ಸಂಪ್ರದಾಯವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಪ್ರವಚನವು ಒಂದು ಪ್ರಾಚೀನ ಸಂಪ್ರದಾಯವಾಗಿದ್ದು, ಇದರ ಅತ್ಯಂತ ಮುಂಚಿನ ಉಲ್ಲೇಖಗಳು ವೈದಿಕ ಪಠ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಹಿಂದೂಗಳು ಮತ್ತು ಜೈನರ ವೈದಿಕೋತ್ತರ ಶಾಸ್ತ್ರ ಹಾಗೂ ಸೂತ್ರ ಪಠ್ಯಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.[೧][೨]
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
- ↑ ೧.೦ ೧.೧ Monier Monier Williams, Sanskrit English Dictionary with Etymology, Oxford University Press, page 690
- ↑ Jan Gonda (1977). A History of Indian Literature: Veda and Upanishads. The Ritual Sutras. Harrassowitz. pp. 514–515 with footnotes. ISBN 978-3-447-01823-4.