ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್

ವಿಕಿಪೀಡಿಯದಿಂದ, ಇದು ಮುಕ್ತ ಹಾಗೂ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಿಶ್ವಕೋಶ
Bowling techniques
Deliveries
Historical styles

ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್ ಅನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಪೇಸ್(ವೇಗ) ಬೌಲಿಂಗ್ ಎಂದು ಕೂಡ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ, ಇದು ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಕ್ರೀಡೆಯಲ್ಲಿರುವ ಬೌಲಿಂಗ್ ನ ಎರಡು ಮುಖ್ಯ ವಿಧಾನಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಮತ್ತೊಂದು ಸ್ಪಿನ್ ಬೌಲಿಂಗ್ ಆಗಿದೆ. ವೃತ್ತಿಗಾರರನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌ ಗಳು, ಫಾಸ್ಟ್‌ಮನ್ , ಪೇಸ್ ಬೌಲರ್ ಗಳು ಅಥವಾ ಪೇಸ್ ಮನ್ ಗಳೆಂದು ಕರೆದರೂ ಕೂಡ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಈ ಹೆಸರನ್ನು ಸ್ವಿಂಗ್ ಬೌಲರ್ ಸೀಮ್ ಬೌಲರ್ ನಂತಹ ಬೌಲರ್ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡುವ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್ ತಂತ್ರವನ್ನು ಸೂಚಿಸಲು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿರುವ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಚೆಂಡನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಬೌಲ್ ಮಾಡುವುದು, ಹಾಗು ಅನಿಯತ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಪಿಚ್ ಗೆ ತಾಗಿ ಪುಟಿಯುವಂತೆ ಚೆಂಡನ್ನು ಎಸೆಯುವುದು, ಅಥವಾ ಗಾಳಿಯ ಮೂಲಕ ಪಕ್ಕದ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಚೆಂಡು ಸಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುವುದು, ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್‌ನ ಗುರಿಯಾಗಿದೆ. ಇವು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಗೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಹೊಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಂತೆ ಮಾಡುವ ಅಂಶಗಳಾಗಿವೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ೧೩೬ ರಿಂದ ೧೫೦ ಕಿಲೋಮೀಟರ್/ಪ್ರತಿ ಗಂಟೆಗೆ (೮೫ ರಿಂದ ೯೫ ಪ್ರತಿಗಂಟೆಗೆ ಮೈಲು) ವ್ಯಾಪ್ತಿಯ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಬೌಲಿಂಗ್ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗು ಅನಧಿಕೃತವಾಗಿ ದಾಖಲಿಸಲಾದ ಅತ್ಯಂತ ವೇಗವಾದ ಬೌಲಿಂಗ್ ಎಸೆತವನ್ನು 101.9 mph (164.0 km/h) ಎಂದು ಕಾಲಮಾಪನ ಮಾಡಲಾಗಿದ್ದು, ಇದನ್ನು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಮೊಹಮದ್ ಸಮಿ ಯವರು ಭಾರತದ ವಿರುದ್ಧ ಮಾಡಿದ್ದರು.[೧] ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ದಾಖಲಿಸಲಾದ ಅತ್ಯಂತ ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್ ೧೬೧.೩ ಕಿಲೋಮೀಟರ್/ಪ್ರತಿ ಗಂಟೆ (೧೦೦.೨ ಪ್ರತಿ ಗಂಟೆಗೆ ಮೈಲುಗಳು) ಎಂದು ಕಾಲಮಾಪನ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಪಾಕಿಸ್ತಾನಶೋಯೆಬ್ ಅಖ್ತರ್ ೨೦೦೩ ರ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ವಿಶ್ವಕಪ್ ನಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ ವಿರುದ್ಧ ಆಡಿದ ಪಂದ್ಯದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಬೌಲ್ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಈ ಎಸೆತದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ನಿಕ್ ನೈಟ್ ಆಗಿದ್ದು, ಅವರು ಇದನ್ನು ಬಲಭಾಗಕ್ಕೆತಿರುಗಿಸಿದ್ದರು.[೨] ಅನಂತರ ಇದೇ ವೇಗಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗುವಂತೆ ಬ್ರೆಟ್‌ ಲೀ ಅವರು ಬೌಲಿಂಗ್ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ರೇಡಾರ್ ಸಂಕೇತದ ಬಾಹ್ಯ ಪ್ರವೇಶದಿಂದಾಗಿ ಇದನ್ನು ತಪ್ಪು ದಾಖಲೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಯಿತು. ಎರಡು ಬ್ಯಾಕ್ ಅಪ್(ಬೆಂಬಲಿತ) ರೇಡಾರ್ ಗಳು ಈ ಎಸೆತದ ಸರಿಯಾದ ವೇಗವನ್ನು 142 km/h (88 mph) ಎಂದು ದಾಖಲಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದವು.[೩]

ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಆಟವನ್ನು ಆಡುವ ಬಹುಪಾಲು ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌ಗಳನ್ನು, ಬೆಂಬಲದ ಪಾತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ನಿಧಾನ ಬೌಲರ್ ಗಳೊಂದಿಗೆ, ತಂಡದ ಬೌಲಿಂಗ್ ಆಕ್ರಮಣದ ಮೂಲಾಧಾರವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಉಪಖಂಡದಲ್ಲಿ ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಭಾರತಮತ್ತು ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿ ಅದರ ವಿರುದ್ಧ ಸ್ಥಿತಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಿಜವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ವೇಗದ ಬೌಲರ್ ಗಳು ಪ್ರಧಾನವಾಗಿ ಸ್ಪಿನ್ನರ್‌ಗಳಿಗೆ ಚೆಂಡನ್ನು ಮೃದುಗೊಳಿಸುವ ಕಾರ್ಯವನ್ನಷ್ಟೇ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅಂತಹ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸುವ ಪಿಚ್‌ಗಳ ಸ್ಥಿತಿಯು ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಪಿಚ್ ಗಳು ವೇಗದ ಬೌಲರ್ ಗಳಿಗಿಂತ ಸ್ಪಿನ್ನರ್‌ಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಹಾಯವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ವೇಗದ ಬೌಲರ್ ಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಅವುಗಳ ಸ್ಪಿನ್ನರ್‌ಗಳ ಮಹೋನ್ನತ ಕೌಶಲಗಳನ್ನು ಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಇತರ ಪ್ರಮುಖ ಉಪಖಂಡ ರಾಷ್ಟ್ರವಾದ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ್, ಅಂಜಿಕೆ ಉಂಟುಮಾಡುವ ವೇಗದ ಬೌಲರ್(ಪೇಸ್‌ಮನ್)‌ ಗಳ ಅನೇಕ ಪೀಳಿಗೆಗಳನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸಿದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣ ಆ ರಾಷ್ಟ್ರ ರಿವರ್ಸ್ ಸ್ವಿಂಗ್ ನಲ್ಲಿ ಹೊಂದಿರುವ ಕೌಶಲವಾಗಿದ್ದು, ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌ಗಳಿಗೆ ಸಹಾಯಕವಾದ ಪಿಚ್ ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದು ಕೂಡ ಆಗಿದೆ.

ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್‌ನ ವರ್ಗೀಕರಣ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಬೌಲರ್ ಗಳು ಅದರಲ್ಲು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಯುವವಯಸ್ಕರಾಗಿದ್ದಾಗ, ವೇಗದ ಮೇಲೆ ಏಕಮಾತ್ರ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿದೆ. ಆದರೆ ವೇಗದ ಬೌಲರ್ ಗಳು ಪಕ್ವತೆ ಗಳಿಸಿದಂತೆ ಹೊಸ ಕೌಶಲಗಳನ್ನು ಕಲಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಹಾಗು ಸ್ವಿಂಗ್ ಬೌಲಿಂಗ್ ಅಥವಾ ಸೀಮ್ ಬೌಲಿಂಗ್ ನ ತಂತ್ರಗಳ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚು ಅವಲಂಬಿತರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಬಹುಪಾಲು ವೇಗದ ಬೌಲರ್ ಗಳು ಈ ಎರಡು ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದಾದರು ಒಂದರಲ್ಲಿ ಪರಿಣಿತರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲದೇ ಇವರನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸ್ಟ್ರೈಕ್, ಸ್ವಿಂಗ್ ಅಥವಾ ಸೀಮ್ ಬೌಲರ್ ಗಳೆಂದು ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅದೇನೇ ಆದರೂ, ಈ ವರ್ಗೀಕರಣವು ತೃಪ್ತಿಕರವಾಗಿಲ್ಲ, ಏಕೆಂದರೆ ವರ್ಗಗಳು ಪರಸ್ಪರ ಏಕಮಾತ್ರವಾಗಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲದೇ ಅವನು ಅಥವಾ ಅವಳು ಬೇರೆ ಶೈಲಿಗಳಿಗಿಂತ ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಶೈಲಿಗೆ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡಿದರೂ ಕೂಡ ಪರಿಣಿತ ಬೌಲರ್ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವೇಗದ, ಸ್ವಿಂಗಿಂಗ್, ಸೀಮಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಕಟ್ಟಿಂಗ್ ಬಾಲ್ ಗಳ ಮಿಶ್ರಣವನ್ನು ಬೌಲಿಂಗ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

2005ರಲ್ಲಿ ಪರ್ತ್‌ನ WACA ಮೈದಾನದಲ್ಲಿ ಪಂದ್ಯವೊಂದರಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾ ವಿರುದ್ಧ ಬೌಲ್‌ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಬ್ರೆಟ್‌ ಲೀ

ಇದರ ಹೊರತಾಗಿ, ವೇಗದ ಬೌಲರ್ ಗಳನ್ನು ಅವರ ಎಸೆತದ ಸರಾಸರಿ ವೇಗಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಕೆಳಗಿನಂತೆ ಉಪವಿಂಗಡಿಸುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ.

ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌ಗಳ ವಿಂಗಡಣೆ
ಮಾದರಿ mph(ಪ್ರತಿ ಗಂಟೆಗೆ ಮೈಲುಗಳು) ಕಿಮೀ/ಗಂಟೆ(ಪ್ರತಿ ಗಂಟೆಗೆ ಕಿಲೋಮೀಟರ್)
ವೇಗ(ಫಾಸ್ಟ್) ೯೦ + ೧೪೫ +
ವೇಗ-ಮಧ್ಯಮ(ಫಾಸ್ಟ್-ಮೀಡಿಯಂ) ೮೦ ರಿಂದ ೯೦ ೧೨೮ ರಿಂದ ೧೪೫
ಮಧ್ಯಮ-ವೇಗ (ಮೀಡಿಯಂ-ಫಾಸ್ಟ್) ೭೦ ರಿಂದ ೮೦ ೧೧೩ ರಿಂದ ೧೨೮
ಮಧ್ಯಮ(ಮೀಡಿಯಂ) ೬೦ ರಿಂದ ೭೦ ೯೭ ರಿಂದ ೧೧೩

ಈ ಪದಗಳ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತಿನಿಷ್ಠತೆಯ ಪ್ರಮಾಣವಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಕ್ರಿಕ್‌ಇನ್ಫೊ, "ಫಾಸ್ಟ್-ಮೀಡಿಯಂ" ಮತ್ತು "ಮೀಡಿಯಂ-ಫಾಸ್ಟ್" ಪದಗಳನ್ನು ಅದಲು ಬದಲಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತದೆ.[೪] ವೇಗದ ಬೌಲರ್ ಗಳು ಎಕ್ಸ್ ಪ್ರೆಸ್ (ಶೀಘ್ರಗತಿಯ) ವೇಗದಲ್ಲಿ ಬೌಲ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹೋಲಿಕೆಯ ದೃಷಿಯಿಂದ, ವೃತ್ತಿಪರ ಕ್ರಿಕೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಹುಪಾಲು ಸ್ಪಿನ್ ಬೌಲರ್‌ಗಳು ಸರಾಸರಿ ೪೫ ರಿಂದ ೫೫ ಪ್ರತಿ ಗಂಟೆಗೆ ಮೈಲುಗಳು (೭೦ ರಿಂದ ೯೦ ಕಿಮೀ/ಪ್ರತೀ ಗಂಟೆ) ವೇಗದಲ್ಲಿ ಬೌಲ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಮಾನದಂಡಕ್ಕಿಂತ ವೇಗವಾಗಿ ಅಥವಾ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆ (ವೇಗವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿ ಎಸೆಯುವ ಚೆಂಡು)ಯ ಚೆಂಡು ಎಸೆಯುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವಿರುವ, ಕೆಲವು ಬೌಲರ್‌ಗಳು ಕೆಲವು ಗೊಂದಲ ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು. ಏಕೆಂದರೆ ಅವರನ್ನು ವಿಭಿನ್ನ ವರ್ಗಗಳಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಬ್ರೆಟ್ ಲೀ ಅವರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಸುಮಾರು ೧೪೫ ಕಿಮೀ/ಗಂಟೆ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಎಸೆಯುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಅವರನ್ನು ವೇಗದ ಬೌಲರ್ ಎನ್ನುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ. ಆದರೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವರು ಸುಮಾರು ೧೨೦ ಕಿಮೀ/ಗಂಟೆ ವೇಗದಲ್ಲಿ ನಿಧಾನದ ಚೆಂಡು ಎಸೆಯುತ್ತಾರೆ. ಇದಕ್ಕೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ ಅನಿಲ್ ಕುಂಬ್ಳೆ ಸ್ಪಿನ್ ಬೌಲರ್ ಆಗಿದ್ದು, ೧೧೦ ಕಿಮೀ/ಗಂಟೆ ವೇಗವನ್ನು ತಲುಪಬಲ್ಲ ಶೀಘ್ರಗತಿಯ ಬಾಲ್ ಅನ್ನು ಎಸೆದಿದ್ದಾರೆ. ಅದೇನೇ ಆದರೂ ಬೌಲರ್ ಯಾವ ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುವಾಗ, ಇವುಗಳನ್ನು ವಿರಳವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಈ ಎಸೆತಗಳು ಮಾರ್ಪಾಟುಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದು, ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ನನ್ನು ಆಶ್ಚರ್ಯಗೊಳಿಸಲೆಂದು ಉದ್ದೇಶಿಸಲಾದ ಎಸೆತಗಳಾಗಿರುತ್ತವೆಯೇ ಹೊರತು, ಬೌಲರ್‌ನ ಪ್ರಮಾಣಕ ವೇಗವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ.

ವೇಗದ ಬೌಲರ್ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಬೌಲ್ ಮಾಡಿದರೆ, ವಿಕೆಟ್‌ಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಕೆಳಗೆ ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಲಾದ ಮಾರ್ಪಾಡು ತಂತ್ರಗಳ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚು ಅವಲಂಬಿಸಬೇಕು. ವೇಗದ ಮತ್ತು ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣದ ಫಾಸ್ಟ್-ಮೀಡಿಯಂ ಮತ್ತು ಮೀಡಿಯಂ ವೇಗದ ಬೌಲರ್ ಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣ ವೇಗದಿಂದ ಮತ್ತು ಆಕ್ರಮಣದಿಂದ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ನನ್ನು ಔಟ್ ಮಾಡಬಹುದು. ಅಭ್ಯಾಸದಲ್ಲಿ, ಕೆಲವೇ ಕೆಲವು ಪರಿಣಿತ ಬೌಲರ್‌ಗಳು ಮಾತ್ರ ಮಧ್ಯಮ ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾರೆ- ಈ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಬೌಲಿಂಗ್ ಮಾಡುವಂತಹ ಬೌಲರ್‌ಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಗಳಾಗಿದ್ದು, ಇವರು ಕೆಲವೊಂದು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವೇ ಕೆಲವು ಓವರ್ ಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಬೌಲ್ ಮಾಡಬಹುದಾಗಿದೆ. ಈ ಬೌಲರ್ ಗಳು ಗಳನ್ನು ಮೀಡಿಯಮ್ ಪೇಸರ್ ಗಳೆಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಮೀಡಿಯಂ-ಸ್ಲೋ ಮತ್ತು ಸ್ಲೋ-ಮೀಡಿಯಂ ವರ್ಗಗಳನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸ್ಪಿನ್ ಬೌಲರ್‌ಗಳು ಆಕ್ರಮಿಸುತ್ತಾರೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಸ್ಪಿನ್ ಬದಲಿಗೆ ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್ ತಂತ್ರದೊಂದಿಗೆ, ಈ ವೇಗಗಳಲ್ಲಿ ಬೌಲ್ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಹೊಡೆಯುವುದು ತೀರಾ ಸುಲಭ. ಸ್ಪಿನ್ನರ್‌ಗಳನ್ನು ಆಡುಮಾತಿನಲ್ಲಿ "ಸ್ಲೋ ಬೌಲರ್‌ಗಳೆಂದು" ಸೂಚಿಸಿದರೂ ಕೂಡ, ವೃತ್ತಿಪರ ಕ್ರಿಕೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ವಾಸ್ತವ "ಸ್ಲೋ" ವರ್ಗದಲ್ಲಿ (ಕೆಳಗೆ40 mph or 64 km/h) ಕೆಲವೇ ಆಟಗಾರರು ಬೌಲ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ತಂತ್ರ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್ ಹಿಡಿತ.

ಹಿಡಿತ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಚೆಂಡನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದುಕೊಳ್ಳುವುದು, ವೇಗದ ಬೌಲರ್ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಮೊದಲ ಕೆಲಸವಾಗಿದೆ. ಗರಿಷ್ಠ ವೇಗವನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್ ನ ಮೂಲ ಹಿಡಿತವು, ಹೊಲಿಗೆಯ ನಡುಗೆರೆ(ಸೀಮ್)ಗೆ ನೇರವಾಗಿರುವಂತೆ ಚೆಂಡನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಹಾಗು ನಡುಗೆರೆಯ ಮೇಲೆ ಪರಸ್ಪರ ಹತ್ತಿರವಿರುವಂತೆ ತೋರುಬೆರಳು ಮತ್ತು ಮಧ್ಯದ ಬೆರಳನ್ನು ಇರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಮತ್ತು ಹೆಬ್ಬೆರಳು ನಡುಗೆರೆಯ ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಹಿಡಿದಿರಬೇಕು. ಬಲಬದಿಯಲ್ಲಿರುವ ಚಿತ್ರವು ಸರಿಯಾದ ಹಿಡಿತವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಮೊದಲ ಎರಡು ಬೆರಳುಗಳು ಮತ್ತು ಹೆಬ್ಬೆರಳು, ಕೈಯ ಉಳಿದ ಭಾಗಕ್ಕಿಂತ ಮುಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಹಿಡಿದಿರಬೇಕು ಮತ್ತು ಇತರ ಎರಡು ಬೆರಳುಗಳನ್ನು ಅಂಗೈಯೊಳಗೆ ಮಡಚಿಕೊಂಡಿರಬೇಕು. ಚೆಂಡು ಕೈಯಿಂದ ಸುಲಭವಾಗಿ ಜಾರಿಹೋಗುವಂತೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಡಿಲವಾಗಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಿರಬೇಕು. ಇತರ ರೀತಿಯ ಹಿಡಿತಗಳು ಕೂಡ ಸಾಧ್ಯವಿದೆ. ಅಲ್ಲದೇ ಇವುಗಳಿಂದ ವಿಭಿನ್ನ ಚೆಂಡೆಸತಗಳ ಫಲಿತಾಂಶ ನೀಡುತ್ತದೆ- ಕೆಳಗೆ ನೀಡಲಾದ ಸ್ವಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಸೀಮ್ ಬೌಲಿಂಗ್ ನೋಡಿ. ಬೌಲರ್‌ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೊಸ ಸಂಭವನೀಯ ಚಲನೆಯವರೆಗೆ ಚೆಂಡಿನ ಮೇಲಿರುವ ಕೈಹಿಡಿತದ ಮೇಲೆ ಅವರ ಇನ್ನೊಂದು ಕೈಯನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುತ್ತಾರೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಯಾವ ರೀತಿಯ ಹಿಡಿತವನ್ನು ಅವನು ಅಥವಾ ಅವಳು ಬಳಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನೋಡಿ ಅದಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಸಿದ್ಧವಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ರನ್-ಅಪ್(ಓಡುವುದು)[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌ಗಳು ವಿಕೆಟ್‌ನ ಕಡೆಗೆ ಸ್ಪಿನ್ನರ್‌ಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ದೂರದಿಂದ ಓಡಿಬರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ವೇಗವಾಗಿ ಬೌಲ್ ಮಾಡಲು ಬೇಕಾದ ರಭಸವನ್ನು ಮತ್ತು ಗತಿಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುವ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ. ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌‌ಗಳು, ಎಷ್ಟು ದೂರದಿಂದ ಓಡಿಬರಬೇಕೆಂಬುದನ್ನು ಹೆಜ್ಜೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಳೆದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಹಾಗು ವಿಕೆಟ್‌ನಿಂದ ಎಷ್ಟು ದೂರವೆಂಬುದನ್ನು ಕೂಡ ಗುರುತಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವನು ಅಥವಾ ಅವಳು ಖಚಿತವಾಗಿ ಎಷ್ಟು ದೂರದಿಂದ ಓಡಿಬರಬೇಕೆಂಬುದು ಒಬ್ಬ ಬೌಲರ್ ಗೆ ಬಹುಮುಖ್ಯವಾಗಿ ತಿಳಿದಿರಬೇಕಾದ ಸಂಗತಿಯಾಗಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಓಡಿಬರುವುದನ್ನು ಪಾಪಿಂಗ್ ಕ್ರೀಸ್(ಬ್ಯಾಟುಗಾರನ ಮುಂದೆ ೪ ಅಡಿಯ ದೂರದಲ್ಲಿ ವಿಕೆಟ್ ಗೆ ಸಮಾನಾಂತರವಾಗಿ ಎಳೆದಿರುವ ಪಾಪಿಂಗ್ ಗೆರೆಯಾಗಿದೆ) ನಲ್ಲಿಯೇ ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಒಂದು ವೇಳೆ ಬೌಲರ್ ಕ್ರೀಸ್ ಅನ್ನು ದಾಟಿ ಹೆಜ್ಜೆಯನ್ನು ಮುಂದಿಟ್ಟು ಬೌಲ್ ಮಾಡಿದರೆ ಅವನು ಅಥವಾ ಅವಳು ನೋ ಬಾಲ್ ಎಸೆದಂತಾಗುವುದು.

ಕ್ರಿಯೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ರನ್ ಅಪ್‌ನ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಬೌಲರ್ ಅವನ ಅಥವಾ ಅವಳ ಮಂಡಿಯನ್ನು ಎಷ್ಟು ಸಾಧ್ಯವೊ ಅಷ್ಟು ನೇರವಾಗಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ಮುಂದಿನ ಕಾಲನ್ನು ಪಿಚ್‌ನ ಮೇಲೆ ತರುತ್ತಾರೆ. ಇದು ವೇಗವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಈ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಮಾಡುವಾಗ ಕೀಲುಗಳ ಮೇಲೆ ಬೀಳುವ ಒತ್ತಡದಿಂದಾಗಿ ಇದು ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾಗಬಲ್ಲದು. ಮೊಣಕಾಲಿನ ಗಾಯಗಳು ವೇಗದ ಬೌಲರ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿವೆ: ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಪೇಸ್ ಬೌಲರ್ ಡೇವಿಡ್ ಲಾರೆನ್ಸ್, ಅವರ ಮಂಡಿಚಿಪ್ಪು ಎರಡು ಭಾಗಗಳಾಗಿ ಸೀಳಿದ ನಂತರ ಅನೇಕ ತಿಂಗಳುಗಳ ಕಾಲ ಪಂದ್ಯಗಳಿಂದ ಹೊರಗುಳಿದಿದ್ದರು. ಮುಂಭಾಗದ ಕಾಲಿನ ಮೇಲೆ ಒತ್ತಡ ಎಷ್ಟಿರುತ್ತದೆ ಎಂದರೆ ಕೆಲವು ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌ಗಳು, ಅವರ ಕಾಲ್ಬೆರಳುಗಳಿಗೆ ಗಾಯವಾಗದಂತೆ ತಡೆಯಲು ಬೂಟುಗಳ ಮುಂಭಾಗವನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾರೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಬೆರಳುಗಳು ಬೂಟುಗಳ ಒಳಗೆ ಪದೇ ಪದೇ ಒತ್ತುತ್ತವೆ. ಅನಂತರ ಬೌಲರ್ ಬೌಲಿಂಗ್ ಮಾಡಲು ಬಳಸುವ ಅವರ ಕೈಯನ್ನು ಅವರ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ತಂದು, ಪಿಚ್ ಬೀಳಬೇಕೆಂದು ಬಯಸುವ ಕಡೆ ಸೂಕ್ತವಾದ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅನಂತರ ಕೈ ಮತ್ತೆ ನೇರವಾಗಿಯೇ ಇರಬೇಕು. ಈ ಕ್ರಿಯೆ ವೇಗವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತ ಕ್ರಿಕೆಟ್‌ನ ನಿಯಮವಾಗಿದೆ. ಮೊಣಕೈ ಅನ್ನು ಬಗ್ಗಿಸಿ ಚೆಂಡನ್ನು "ಎಸೆಯುವುದರಿಂದ" ಚೆಂಡು, ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ನ ವಿಕೆಟ್ ನ ಮೇಲೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಗುರಿಯಿರಿಸಿ ಅವರನ್ನು ಔಟ್ ಮಾಡಲು ಬೌಲರ್ ಗೆ ತೀರಾ ಸುಲಭವಾಗಿಸುತ್ತದೆ.

ಮಿಚ್ಚೆಲ್ ಜಾನ್ಸನ್ ಬೌಲಿಂಗ್"ಸ್ಲಿಂಗಿಂಗ್" ಶೈಲಿಯನ್ನು ಗಮನಿಸಿ

ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌ಗಳು ರನ್ ಅಪ್‌ನ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ಸೈಡ್ ಆನ್ ಅಥವಾ ಚೆಸ್ಟ್ ಆನ್ ಆಗಿಬಿಡುವಂತಹ ಕ್ರಿಯೆಗೆ ಒಳಗಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಚೆಸ್ಟ್ ಆನ್ ಬೌಲರ್, ಬ್ಯಾಕ್ ಫೂಟ್ ಕಾಂಟ್ಯಾಕ್ಟ್ (ಚೆಂಡನ್ನು ಎಸೆಯುವ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ಮೊದಲು ತತ್ ಕ್ಷಣ ಬೌಲರ್ ಹಿಂದಿನ ಕಾಲು ನೆಲದ ಮೇಲಿಡುವ ಸ್ಥಾನವಾಗಿರುತ್ತದೆ)ತತ್‌ಕ್ಷಣ ಆತನ ಎದೆ ಮತ್ತು ಸೊಂಟಗಳ ಭಾಗವನ್ನು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಕಡೆಗೆ ಸರಿಹೊಂದುವಂತೆ ತಿರುಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರೆ, ಸೈಡ್ ಆನ್ ಬೌಲರ್ ಆತನ ಎದೆ ಮತ್ತು ಸೊಂಟಗಳನ್ನು ಬ್ಯಾಕ್ ಫೂಟ್ ಕಾಂಟ್ಯಾಕ್ಟ್(ಹಿಂದಿನ ಕಾಲನ್ನು ನೆಲಕ್ಕೆ ಇಟ್ಟ ತತ್‌ಕ್ಷಣ) ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ನಿಗೆ ನೇರವಾಗಿ ತೊಂಭತ್ತು ಡಿಗ್ರಿಯಲ್ಲಿರುವಂತೆ ತಿರುಗಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾನೆ. ವೆಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯನ್ ಬೌಲರ್ ಮ್ಯಾಲ್ಕಮ್ ಮಾರ್ಷಲ್, ಚೆಸ್ಟ್ ಆನ್ ಬೌಲರ್ ಗೆ ಉತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದ್ದರೆ, ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದ ಪೇಸ್ ಬೌಲರ್ ಡೆನ್ನಿಸ್ ಲಿಲ್ಲಿ ಸೈಡ್ ಆನ್ ತಂತ್ರವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ.

ಬೌಲರ್ ಬೌಲಿಂಗ್ ಮಾಡುವ ವಿಧಾನವು ಅವರು ಬೌಲ್ ಮಾಡುವ ವೇಗದ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರದಿದ್ದರೂ, ಇದು ಅವರು ಎಸೆಯಬಹುದಾದ ಚೆಂಡುಗಳ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸಬಹುದು. ಕಠಿಣವಾದ ನಿಯಮಗಳಿಲ್ಲದಿದ್ದರು ಕೂಡ ಸೈಡ್ ಆನ್ ಬೌಲರ್ ಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಔಟ್ ಸ್ವಿಂಗರ್ ಗಳನ್ನು ಎಸೆಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಫ್ರಂಟ್ ಆನ್ ಬೌಲರ್‌ಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇನ್ ಸ್ವಿಂಗರ್ ಗಳನ್ನು ಎಸೆಯುತ್ತಾರೆ.

ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌ನ ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವಂತಹ ಭಿನ್ನತೆಯು ಸ್ಲಿಂಗ್ ಆಗಿದ್ದು(ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸ್ಲಿಂಗ್‌ಶಾಟ್ ಅಥವಾ ಜಾವೆಲಿನ್ ಎಂದು ಕೂಡ ಸೂಚಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ), ಇಲ್ಲಿ ಬೌಲರ್ ಆತನ ಎಸೆತವನ್ನು, ಅವನ ಅಥವಾ ಅವಳ ಕೈಯನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಚಾಚುವುದರೊಂದಿಗೆ ಆರಂಭಿಸುತ್ತಾನೆ. ಸ್ಲಿಂಗಿಂಗ್ ಶೈಲಿಯ ಬೌಲಿಂಗ್ ವೇಗವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ನಿಯಂತ್ರಣ ತಪ್ಪುತ್ತದೆ. ಜೆಫ್ ಥಾಮ್ಸನ್ ಸ್ಲಿಂಗಿಂಗ್ ಆಕ್ಷನ್(ಹಿಂದಕ್ಕೆ ನೇರವಾಗಿ ಕೈಚಾಚುವ ಕ್ರಿಯೆ) ನ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಮಾದರಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಇವರು ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರದಿಂದ ಓಡಿಬರುವ ಮೂಲಕ ಅಸಾಮಾನ್ಯ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಬೌಲ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಸ್ಲಿಂಗಿಂಗ್ ಆಕ್ಷನ್ ಅನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಿರುವ ಪ್ರಸ್ತುತ ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಆಟಗಾರರೆಂದರೆ:ಫೆಡೆಲ್ ಎಡ್ವರ್ಡ್ಸ್, ಶಾನ್ ಟೈಟ್, ಲಾಸಿತ್ ಮಾಲಿಂಗ ಮತ್ತು ಮಿಚೆಲ್ ಜಾನ್ಸನ್.

ಮುಂದುವರೆಯುವುದು(ಫಾಲೋ ತ್ರೂ)[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ತರಬೇತಿಯಲ್ಲಿ ಮ್ಯಾಥಿವ್ ಹೋಗಾರ್ಡ್ ಚೆಂಡನ್ನು ಎಸೆದ ನಂತರ ಚಲನೆಯನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಚೆಂಡನ್ನು ಎಸೆದ ನಂತರ, ಬೌಲರ್ ಆತನ ಅಥವಾ ಅವಳ ಕ್ರಿಯೆಯ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ "ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತಾರೆ". ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಪಿಚ್ ಮೇಲೆ ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನು ಇರಿಸದಿರುವಂತೆ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ತಿರುಗುವುದು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ ಹಾಗು ನಿಧಾನಗೊಳ್ಳಲು ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು. ಎಸೆತದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಪಿಚ್‌ ಮೇಲೆ ನಡೆಯುವುದರಿಂದ ಪಿಚ್‌ನಲ್ಲಿ ಉಬ್ಬುತಗ್ಗುಗಳು ಉಂಟಾಗಿ ಮೇಲ್ಮೈಯಲ್ಲಿ ಹಾಳಾಗಬಹುದು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಸ್ಪಿನ್ ಬೌಲರ್‌ಗಳು ಚೆಂಡನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ತಿರುಗಿಸಲು ದುರ್ಬಳಕೆ ಮಾಡಬಹುದು. ಹೀಗೆ ಮಾಡುವುದು ಆಟದ ನಿಯಮದ ಪ್ರಕಾರ ಕಾನೂನುಬಾಹಿರವಾಗಿದೆ. ಪಿಚ್ ನ ಮೇಲೆ ಪದೇ ಪದೇ ಓಡಿಹೋಗುವಂತಹ ಬೌಲರ್ ಗಳಿಗೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ನೀಡಬಹುದು. ಅಲ್ಲದೇ ಮೂರು ಎಚ್ಚರಿಕೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಇನ್ನಿಂಗ್ಸ್ ನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಬೌಲಿಂಗ್ ಮಾಡದಂತೆ ಬೌಲರ್ ಅನ್ನು ಅನರ್ಹಗೊಳಿಸಲಾಗುವುದು.

ಪಥ ಮತ್ತು ಅಂತರ(ಲೈನ್ ಮತ್ತು ಲೆಂಥ್)[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ವೇಗದ ಬೌಲರ್ ಸ್ಥಿರವಾದ ಪಥ ಮತ್ತು ಅಂತರವನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳಲು ಸಮರ್ಥನಾಗಿರಬೇಕು ಅಥವಾ ಸಾಮಾನ್ಯ ಪದದಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ನಿಖರವಾಗಿರಬೇಕು. ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಲೈನ್, ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ನತ್ತ ಚೆಂಡಿನ ಪಥವನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಎಡಬದಿಯಿಂದ ಬಲಬದಿಗೆ ಲಂಬೀಯ ಆಯಾಮದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಅಂತರವು ಚೆಂಡು ಪುಟಿಯುವ ಮೊದಲು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಕಡೆಗೆ ಸಾಗುವ ದೂರವನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇವೆರಡರಲ್ಲಿ ಅಂತರ(ದೂರ)ವನ್ನು ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌ಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖವಾದ್ದೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಬೌಲರ್ ವೇಗವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡಂತೆ, ಸ್ಥಿರವಾದ ಪಥ ಮತ್ತು ಅಂತರವನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ವೇಗ ಈ ಕೊರತೆಯನ್ನು ತುಂಬುತ್ತದೆ. ನಿಖರವಾಗಿ ಬೌಲಿಂಗ್ ನಿರ್ವಹಿಸುವ ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌ಗಳು ವಿನಾಶಕ ಪರಿಣಾಮ ಉಂಟುಮಾಡಬಲ್ಲರು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯನ್ ಪೇಸ್ ಬೌಲರ್ ಗ್ಲೆನ್ ಮೆಕ್ ಗ್ರಾತ್ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕದ ಪೇಸ್ ಬೌಲರ್ ಶಾನ್ ಪೊಲಾಕ್.

ಪಥ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಆಧುನಿಕ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಆಟದಲ್ಲಿ, ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌ಗಳು ಯಾವಾಗಲು ಗುರಿಯಿರಿಸುವ ಪಥವು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಆಫ್ ಸ್ಟಂಪ್ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಆಚೆ 'ಅನಿಶ್ಚಿತತೆಯ ವಲಯ 'ದಲ್ಲೇ ಚೆಂಡನ್ನು ಎಸೆಯುವುದಾಗಿದೆ. ಅಂತಹ ಚೆಂಡು ವಿಕೆಟ್ ಗೆ ತಾಕುವುದೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎಂಬುದನ್ನು ಹೇಳುವುದು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆ ಚೆಂಡನ್ನು ಹೊಡೆಯಬೇಕೆ, ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ಆಟವಾಡಬೇಕೇ ಅಥವಾ ಚೆಂಡನ್ನು ಆಡದೇ ಬಿಡಬೇಕೇ ಎಂದು ತಿಳಿಯುವುದು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ತಂತ್ರವನ್ನು ಐತಿಹಾಸಿಕವಾಗಿ ಆಫ್ ಥಿಯರಿ (ಲೆಗ್ ಥಿಯರಿಗೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ) ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು, ಆದರೆ ಈಗ ಬಹಳ ರೂಢಿಯಲ್ಲಿದ್ದು, ಅದಕ್ಕೆ ಹೆಸರು ನೀಡುವುದು ಅಪರೂಪವಾಗಿದೆ. ಪಥದಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಯು ಕೂಡ ಪ್ರಮುಖವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲದೇ ಲೆಗ್ ಸ್ಟಂಪ್‌ನತ್ತ ಗುರಿಯಿರಿಸಿದ ಎಸೆತಗಳು ಸಹ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತದೆ.

ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ಹೊಡೆತವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಹೊಡೆಯುವಂತಹ ದುರ್ಬಲತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಚೆಂಡಿನ ಪಥದ ಬಗೆಗಿರುವ ಸರಿಯಾದ ಪರಿಣಿತಿಯನ್ನು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಬಳಸಬಹುದಾಗಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಪಥದೊಂದಿಗೆ ಬೌಲರ್ ಚೆಂಡನ್ನು ದುರ್ಬಲ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಕಾಲ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಎಸೆಯಬಹುದು. ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಪಥದಲ್ಲಿ ಬರುವಂತಹ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುವ ಅಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ತೊಡೆಯಲು ವಿಫಲರಾಗುವುದು ಅನೇಕ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಗಳ ವೃತ್ತಿ ಜೀವನ ಅಂತ್ಯಗೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಬಲ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಪರಿಣಿತ ಪಥದ ಬೌಲರ್ ಗಳು ಇಂತಹ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಗಳ ದೌರ್ಬಲ್ಯವನ್ನು ಅರಿತು ಅವರನ್ನು ಔಟ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

ಅಂತರ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಹೆಸರು ಮತ್ತು ಬೌನ್ಸ್ ಎತ್ತರವನ್ನು ಸೂಚಿಸುವ ಚೆಂಡೆಸತಗಳ ಅಂತರಗಳು.

ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ನ ಸೊಂಟದ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬರುವಂತಹ ಚೆಂಡು ಉತ್ತಮ ಅಂತರ(ಗುಡ್ ಲೆಂತ್) ಪುಟಿಯುವ ಚೆಂಡಾಗಿದೆ. ಕ್ರಿಕೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಅಂತರಕ್ಕಾಗಿ ಅಥವಾ ಯಾವುದೇ ಇತರ ಅಂತರಕ್ಕಾಗಿ ಯಾವುದೇ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ದೂರವನ್ನು ನಿಗದಿಪಡಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಅಗತ್ಯವಿರುವ ದೂರವು ಚೆಂಡಿನ ವೇಗದೊಂದಿಗೆ, ಪಿಚ್ ನ ಸ್ಥಿತಿಯೊಂದಿಗೆ, ಬೌಲರ್ ಮತ್ತು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ನ ಎತ್ತರದೊಂದಿಗೆ ಬದಲಾಗಬಹುದು. ಈ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ "ಉತ್ತಮ ಅಂತರ"ವನ್ನು ಬೌಲಿಂಗ್ ಮಾಡುವುದು ಯಾವಾಗಲು ಸೂಕ್ತವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಅಂಶವನ್ನು ಗಮನಿಸಬೇಕು- ಕೆಲವೊಂದು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ, ಕೆಲವು ಪಿಚ್ ಗಳ ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಇತರ ಅಂತರಗಳು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಬಲಬದಿಯಲ್ಲಿರುವ ರೇಖಾಚಿತ್ರವು ವಿಭಿನ್ನ ಅಂತರಗಳು ಯಾವ ಅರ್ಥವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಉತ್ತಮ ಅಂತರದ ಮೊದಲೇ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರದಲ್ಲಿ ಬೌನ್ಸ್ ಆಗಿ, ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ನ ಹೊಟ್ಟೆಯ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಹಾರಿದ ಚೆಂಡನ್ನು ಶಾರ್ಟ್ ಪಿಚ್ಡ್ (ಕಡಿಮೆ ಅಂತರದ ಪಿಚ್) ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಲಾಂಗ್ ಹಾಪ್ ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲದೇ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಗೆ ಈ ಚೆಂಡನ್ನು ಹೊಡೆಯಲು ಸುಲಭವಾಗುತ್ತದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಚೆಂಡು ಪುಟಿದ ನಂತರ ಚೆಂಡಿನ ಎತ್ತರ ಅಥವಾ ಪಥ ಬದಲಾಗಿದೆಯೇ ಎಂದು ನೋಡಲು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಕಾಲಾವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಿರುತ್ತದೆ. ಕಡಿಮೆ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಪಿಚ್ ಹಾಕಿದ ಚೆಂಡು, ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಗೆ ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿ ಪುಲ್ ಶಾಟ್ ಅನ್ನು ಬಾರಿಸಲು ಸರಿಹೊಂದುವ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿಯೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಉತ್ತಮ ಅಂತರದ ಮೊದಲೇ ಬೌನ್ಸ್ ಆಗುವ ಮತ್ತು ಭುಜದ ಎತ್ತರವನ್ನು ಅಥವಾ ತಲೆಯ ಎತ್ತರವನ್ನು ತಲುಪುವ ಚೆಂಡು ಬೌನ್ಸರ್ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲದೇ ಅದು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಎಸೆತವಾಗಬಲ್ಲದು. ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ನ ತಲೆಯ ಮೇಲಿನಿಂದ ಹೋಗುವ ಚೆಂಡನ್ನು ಅಂಪೈರ್ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವೈಡ್ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಕಡಿಮೆ ಅಂತರದ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ಬೌಲಿಂಗ್ ಮಾಡುವುದು ಅಥವಾ ವೈಡ್ ಬಾಲ್‌ಗಳನ್ನು ಎಸೆಯುವುದು ಕೆಟ್ಟ ಕಲ್ಪನೆಯಾಗಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಇಂತಹ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಆಡಲು ಅಥವಾ ದಾಳಿ ಮಾಡಲು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಸುಲಭವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ, ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿ ಬೌನ್ಸ್ ಆಗುವಂತಹ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ಫುಲ್ ಪಿಚ್ಡ್ ಅಥವಾ ಓವರ್ ಪಿಚ್ಡ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಹಾಫ್ ವಾಲಿ ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇವು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಗಳಿಗೆ ಆಟವನ್ನು ಆಡಲು ಉತ್ತಮ ಅಂತರಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಸುಲಭವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಏಕೆಂದರೆ ನಡುಗೆರೆಯಿಂದ ಚೆಂಡು ಪುಟಿದ ನಂತರ ಅವಕ್ಕೆ ಚಲಿಸಲು ಸಮಯಾವಕಾಶ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ನ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲೆ ಬೀಳುವ ಚೆಂಡಿಗೆ ಯಾರ್ಕರ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸರಿಯಾಗಿ ಎಸೆದರೆ ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾದ ಅಂತರದ ಬೌಲಿಂಗ್ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ನನ್ನು ತಲುಪುವ ಮೊದಲು ಚೆಂಡು ಪುಟಿಯದಿದ್ದಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಫುಲ್ ಟಾಸ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಎಸೆತವನ್ನು ಆಡಲು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಸುಲಭವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಇದು ಅರ್ಧ ಪಿಚ್‌ನಲ್ಲಿಯೇ ಪುಟಿದು ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಹೊಡೆಯಲು ಸುಲಭವಾದ ಮೂರು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಅಂತರಗಳನ್ನು(ಉತ್ತಮ ಅಂತರ, ಬೌನ್ಸರ್ ಮತ್ತು ಯಾರ್ಕರ್) ಎಲ್ಲವೂ ಅಂತರಗಳಿಂದ ವೈವಿಧ್ಯಗೊಂಡಿದ್ದು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಹೊಡೆಯಲು ಸುಲಭವಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌ಗೆ ಅಂತರದ ನಿಯಂತ್ರಣವು ಪ್ರಮುಖವಾದ ವಿಧಾನವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೊಂದು ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಪಿನ್ ಬೌಲರ್‌ಗಳು ಯಾವಾಗಲು ಉತ್ತಮ ಅಂತರವನ್ನು ಗುರಿಯಾಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿರಲು ಪಥ ಬದಲಾವಣೆ ಮತ್ತು ಅಂತರದ ಮೇಲೆ ಉತ್ತಮ ನಿಯಂತ್ರಣದ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ. ವೇಗದ ಬೌಲರ್ ಆತನ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ವೃತ್ತಿಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಗಟ್ಟಿಮುಟ್ಟಾಗಿರಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇದು ದಶಕಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕಾಲವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರಬಹುದು. ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಕಷ್ಟದ ಕೆಲಸವೆಂದು ಹೇಳುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲದೇ ಇದಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು ಶಿಸ್ತಿನ ಮತ್ತು ಅದೃಷ್ಟದ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ.

ಸ್ಟ್ರೈಕ್ ಬೌಲಿಂಗ್[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಸ್ಟ್ರೈಕ್ ಬೌಲಿಂಗ್ ಎಂಬ ಪದವು, ಬೌಲರ್‌ಗಳು ಚೆಂಡನ್ನು ಗಾಳಿಯ ಮೂಲಕ ಚಲಿಸುವಂತೆ ಅಥವಾ ಪಿಚ್ ಆಚೆ ಎಸೆಯುವ ಬದಲಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ನನ್ನು ಆಕ್ರಮಣದಿಂದ ಮತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣ ವೇಗದಿಂದ ಔಟ್ ಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆ. ಫಾಸ್ಟ್ ಮತ್ತು ಫಾಸ್ಟ್-ಮೀಡಿಯಂ ವರ್ಗಗಳಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌ಗಳು ಬೌಲಿಂಗ್ ಮಾಡಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಅಗ್ರ ದರ್ಜೆಯ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ನ ಎದುರು ಈ ತಂತ್ರಗಳು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗುತ್ತವೆ. ನಿಧಾನ ಬೌಲರ್‌ಗಳು ಸಂದರ್ಭಾನುಸಾರವಾಗಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಟೇಲ್ ಎಂಡ್(ಕೆಳಕ್ರಮಾಂಕದ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗಳು) ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ನ ವಿರುದ್ಧ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಇಂತಹ ಎಸೆತಗಳಿಂದ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಗೆ ಸುಲಭವಾದ ರನ್ ದೊರೆಯುವ ಮೂಲಕ ಇದು ನಿಧಾನ ಬೌಲರ್ ಗೆ ವಿರುದ್ಧ ಪರಿಣಾಮ ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು. ಅದೇನೇ ಆದರೂ ಯಾವುದೇ ವೇಗದ ಬೌಲರ್ ಗಳ ಕೈಯಲ್ಲು, ಬಹುತೇಕ ಆಡಲಾಗದಂತಹ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲು, ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿ ಬೌಲಿಂಗ್ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಸ್ವಿಂಗ್ ಬೌಲಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಸೀಮ್ ಬೌಲಿಂಗ್ ತಂತ್ರಗಳೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಸಬಹುದಾಗಿದೆ. ಇನ್ ಸ್ವಿಂಗಿಂಗ್ ಯಾರ್ಕರ್‌ಗಳನ್ನು ಮಾರಣಾಂತಿಕ ಬೌಲಿಂಗ್ ಎಂದು ಕಾಣಲಾಗಿದೆ.

ಬೌನ್ಸರ್[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಬೌನ್ಸರ್ ಎಂಬುದು ಪಿಚ್ ನ ಮೊದಲರ್ಧದಲ್ಲಿ ಚೆಂಡು ಹಾಕುವ ಗುರಿಯಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿರಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರ ಅರ್ಥ ಚೆಂಡು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ನನ್ನು ತಲುಪುವ ವೇಳೆಗೆ ಎದೆ ಅಥವಾ ತಲೆಯ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಎಗರಲು ಸಮಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ. ಇದು ಚೆಂಡನ್ನು ಎದುರಿಸುವ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಗೆ ಎರಡು ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಒಂದುವೇಳೆ ಅವನು ಅಥವಾ ಅವಳು ಅದನ್ನು ಆಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೆ ಅವರ ಬ್ಯಾಟ್ ಕಣ್ಣಿನ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಚೆಂಡನ್ನು ನೋಡಲು ಮತ್ತು ಸಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹೊಡೆತವನ್ನು ಬಾರಿಸಲು ಅವರಿಗೆ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಅವನು ಅಥವಾ ಅವಳು ಚೆಂಡನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಟ್ಟರೆ ಅಥವಾ ಚೆಂಡು ತಪ್ಪಿಹೋದರೆ ಅದು ಅವನ ಅಥವಾ ಅವಳ ತಲೆಗೆ ಅಥವಾ ಎದೆಗೆ ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಡಿದ ಪೆಟ್ಟು ನೀಡಬಹುದು. ಅಲ್ಲದೇ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಇದರಿಂದ ಗಾಯವಾಗಬಹುದು. ಈ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ, ಅನೇಕ ಬೌನ್ಸರ್ ಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತಹ ಬೌಲಿಂಗ್ ತಂತ್ರವನ್ನು ಅಂಜಿಕೆ ಉಂಟುಮಾಡುವ ಬೌಲಿಂಗ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಬೌನ್ಸರ್ ಗಳಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ತಲೆ ಬಗ್ಗಿಸುವ ಮೂಲಕ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಇದಕ್ಕೆ ವೇಗವಾಗಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ದೃಢಮನಸ್ಕನಾಗಿರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಗೆ ಯಾವುದೇ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಪೆಟ್ಟು ಬೀಳಬಹುದಾದ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿರುತ್ತವೆ. ಬ್ಯಾಟ್ ಅನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ಹಿಡಿದುಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ತಲೆಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸ್ವಾಭಾವಿಕ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಹೀಗೆ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ನಿಗ್ರಹಿಸಬೇಕು.ಏಕೆಂದರೆ ಚೆಂಡು ಬ್ಯಾಟಿಗೆ ತಗುಲಿ ನಿಯಂತ್ರಣವಿಲ್ಲದ ಕೋನದಲ್ಲಿ ಎಗರುವ ಮೂಲಕ ಸುಲಭವಾದ ಕ್ಯಾಚ್ ದೊರೆಯುವಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಆಡುವಾಗ ಬಹುತೇಕ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗಳು ಸುದೀರ್ಘ ಬೌನ್ಸರ್‌ಗಳ ದಾಳಿಯ ನಂತರ ಹೆದರಿಕೊಂಡು ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಬಾರಿ ವಿಕೆಟ್ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.

ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಮೇಲೆ ಎರಗುವ ಚೆಂಡನ್ನು ಹೊಡೆಯಲು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದರಿಂದ ಚೆಂಡಿನ ಮೇಲಿನ ದೃಷ್ಟಿಗೆ ಅಡ್ಡಿಯಾದರೂ ಚೆಂಡಿನ ವೇಗದೊಂದಿಗೆ ಅವರ ಪಾಶವೀಯ ಸಂಪೂರ್ಣ ಶಕ್ತಿ ಸೇರಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಬೌಂಡರಿಗೆ ಹಾರುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ವಿಕೆಟ್ ಕೀಪರ್ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬರುವ ಚೆಂಡನ್ನು ತಡೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಇರುವ ಕಷ್ಟದ ಜತೆಗೆ ಮೇಲಿನ ಸಾಧ್ಯತೆಯು ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುವ ಅರ್ಥವೇನೆಂದರೆ ಕೌಶಲಪೂರ್ಣ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ವಿರುದ್ಧ ಎಸೆಯಲಾದ ಬೌನ್ಸರ್, ರನ್‌ಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ ದುಬಾರಿಯಾಗಬಹುದು.

ಸ್ಲೋವರ್ ಬಾಲ್(ನಿಧಾನವಾಗಿ ಎಸೆಯುವ ಚೆಂಡು)[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ನಿಧಾನ ಚೆಂಡಿನ ಹಿಡಿತ

ನಿಧಾನ ಚೆಂಡು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ, ಶೈಲಿ ಮತ್ತು ರನ್ ಅಪ್‌ಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಪೇಸ್‌ ಎಸೆತದಂತೆ ಕರಾರುವಕ್ಕಾಗಿ ಎಸೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಚೆಂಡನ್ನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಎಸೆಯುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಚೆಂಡಿನ ಮೇಲಿನ ಹಿಡಿತವನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಬದಲಾಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಸಂಪೂರ್ಣ ವೇಗವಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದೆಯೆಂದು ಭಾವಿಸಿ ಆಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ನನ್ನು ವಂಚಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅನುಚಿತ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹೊಡೆಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಚೆಂಡು ಬ್ಯಾಟ್‌ನ ಕೆಳ ಭಾಗಕ್ಕೆ ತಾಕಿ ಬ್ಯಾಟ್ ನಿಧಾನ ವೇಗದಲ್ಲಿಯೇ ಉಳಿಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ(ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಬ್ಯಾಟ್ ಮಧ್ಯ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಹೊಡೆಯುವುದರಿಂದ ಚೆಂಡಿಗೆ ಗರಿಷ್ಠ ಸಾಧ್ಯವಾದ ಶಕ್ತಿ ವರ್ಗಾವಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಒಂದು ವೇಳೆ ಚೆಂಡು ಬ್ಯಾಟ್‌ನ ಮಧ್ಯ ಭಾಗದಿಂದ ದೂರದಲ್ಲಿ ಹೊಡೆದರೆ ಶಕ್ತಿಯು ವರ್ಗಾವಣೆಯಾಗಿ ಅದರ ವೇಗವು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ). ಅಲ್ಲದೇ ಬ್ಯಾಟ್ ಚೆಂಡನ್ನು ಬಡಿಯುವಾಗ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ದೂರ ಸಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ವಕ್ರಆಕಾರದ ಮೇಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿ ತಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಚೆಂಡು ಬ್ಯಾಟ್‌ನಿಂದ ಕಡಿದಾದ ಕೋನದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಗಮಿಸಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಇವುಗಳ ಸಂಯೋಜನೆಯಿಂದಾಗಿ ಚೆಂಡು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲದೇ ಸುಲಭವಾಗಿ ಕ್ಯಾಚ್ ಹಿಡಿದುಕೊಳ್ಳಬಹುದಾಗಿದೆ. ವಿಪರೀತ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ, ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಚೆಂಡು ಸಮೀಪಿಸುವ ಮುಂಚೆಯೇ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಹೊಡೆತವನ್ನು ಹೊಡೆಯಲು ಹೋಗಿ ಕ್ಲೀನ್-ಬೋಲ್ಡ್ ಆಗುತ್ತಾನೆ.

ಅನೇಕ ಹಿಡಿತಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದನ್ನು ಬಲಬದಿಯಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲಿರುವ ಮುಖ್ಯವಾದ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೆಂದರೆ, ತೋರು ಬೆರಳು ಮತ್ತು ಮಧ್ಯದ ಬೆರಳು ಬೇರ್ಪಟ್ಟು ನಡುಗೆರೆಯ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಬದಿಯಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಇದು ಚೆಂಡು ಕೈಯಿಂದ ನಿರ್ಗಮಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಚೆಂಡಿನ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚು ಎಳೆತವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿ, ಎಸೆತವನ್ನು ನಿಧಾನವಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ನಿಧಾನ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು, ಆಫ್ ಬ್ರೇಕ್ ಹಿಡಿತವನ್ನು ಬಳಸುವ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ಆಫ್ ಸ್ಪಿನ್ನರ್ ಗಳು ಬಳಸುವ ಬೆರಳಿನ ಕ್ರಿಯೆ ಮೂಲಕ ಬೌಲ್ ಮಾಡಬಹುದಾಗಿದೆ. ನಿಧಾನವಾದ ಎಸೆತವನ್ನು, ಲೆಗ್ ಸ್ಪಿನ್ ಹಿಡಿತ ಮತ್ತು ಮಣಿಕಟ್ಟಿನ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಬಳಸುವ ಮೂಲಕ, ಅಥವಾ ಕೇವಲ ಒಂದೇ ಬೆರಳಿನಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಬೆರಳಿನ ಗೆಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಚೆಂಡಿನ ಮೇಲ್ಭಾಗಕ್ಕೆ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ಸಾಧಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ.

ನಿಧಾನವಾಗಿ ಎಸೆಯುವ ಚೆಂಡುಗಳು ವೇಗವಾಗಿ ಸ್ಕೋರು ಗಳಿಸಲು ಬಯಸುವ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಏಕದಿನ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಪಂದ್ಯದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯೊಂದಿಗೆ, ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಇನ್ನಿಂಗ್ಸ್‌ನ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಚ್ಛಂದವಾಗಿ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ದಾಳಿ ನಡೆಸುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಇದರ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು.

ಹೆಚ್ಚು ಅನುಭವವಿರುವ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ನಿಲ್ಲಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅವನ/ಅವಳ ಮಿಡ್-ಸ್ಟ್ರೋಕ್ ಶಾಟ್ ಅನ್ನು ಸರಿಹೊಂದಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಚೆಂಡು ಬ್ಯಾಟ್ ಅನ್ನು ತಾಕುವಾಗ ಅದರ ಮಧ್ಯ ಭಾಗಕ್ಕೆ ತಗಲುವಂತಾಗುತ್ತದೆ.

ನಿಧಾನ ಚೆಂಡಿನ ಮತ್ತೊಂದು ರೂಪವನ್ನು SLOB ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಮೇಲಿನ ಬೆರಳುಗಳಿಂದ ಬಿಡಲಾಗುತ್ತದೆ. "ಬೀಮರ್" ರೀತಿಯಲ್ಲಿ (ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ನ ತಲೆಯ ಕಡೆಗೆ ಎಸೆದಂತಹ ಚೆಂಡು) ಎಸೆಯುವ ಈ ವಿಧಾನವು ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ಕುಸಿತ ಉಂಟಾಗಿ ಯಾರ್ಕರ್ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಈ ತಂತ್ರವನ್ನು ಕ್ರಿಸ್ ಕೈರ್ನ್ಸ್, ಕ್ರಿಸ್ ರೀಡ್ ನ ವಿರುದ್ಧ ಬಳಸಿರುವುದಕ್ಕೆ ಹೆಸರು ಪಡೆದಿದೆ. ಪೂರ್ಣ ಅಂತರದ ಚೆಂಡಿಗೆ ಕ್ರಿಸ್ ರೀಡ್ ತಲೆಯನ್ನು ಬಗ್ಗಿಸಿದಾಗ, ವಿಕೆಟ್‌ಗಳು ಉರುಳಿದ್ದವು.

ಯಾರ್ಕರ್[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಯಾರ್ಕರ್ ಎಂಬುದು ಪಿಚ್ ಮೇಲೆ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಕಾಲಿನ ಮುಂಭಾಗದಲ್ಲಿ(ಅಥವಾ ಕಾಲ್ಬೆರಳುಗಳ ಮೇಲೆ ಗುರಿಯಿರಿಸಿದ) ಪುಟಿಯುವ ಚೆಂಡಾಗಿದ್ದು, ಈ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಬ್ಲಾಕ್ ಹೋಲ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ನ ಸಾಮಾನ್ಯ ಭಂಗಿಯಿಂದಾಗಿ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಬ್ಯಾಟ್ ನ ನಿಯಮದ ಅಂತರದಿಂದಾಗಿ, ಚೆಂಡನ್ನು ಹೊಡೆಯಲು ತಯಾರಾಗುವಾಗ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್, ಬ್ಯಾಟ್ ಅನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನೆಲಕ್ಕೆ ತಾಕಿಸಿದಂತೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಯಾರ್ಕರ್ ಆಡುವಾಗ, ಯಾರ್ಕರ್ ಎಸೆಯಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದ ಕೂಡಲೇ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಅವನ ಅಥವಾ ಅವಳ ಬ್ಯಾಟಿನ ಎತ್ತರವನ್ನು ತಕ್ಷಣವೇ ಬದಲಾಯಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಕಷ್ಟವಾದ ಕೆಲಸವಾಗಿದ್ದು, ಯಾರ್ಕರ್ ತೆರಪಿನ ಮೂಲಕ ತೂರಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ವಿಕೆಟ್ ಅನ್ನು ಉರುಳಿಸುತ್ತದೆ. ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಆಡುವ ಈ ರೀತಿಯ ಎಸೆತವನ್ನು ಯಾರ್ಕರ್ ಅನ್ನು ಕೆದಕು ವುದೆಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಯಾರ್ಕರ್ ಅನ್ನು ಬೌಲಿಂಗ್ ಮಾಡುವಾಗ ಸೂಜಿ ಮೊನೆಯಷ್ಟು ನಿಖರತೆಯಿರಬೇಕು. ಏಕೆಂದರೆ ಇದನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ದೀರ್ಘವಾಗಿ ಬೌಲಿಂಗ್ ಮಾಡಿದಲ್ಲಿ ಅದು ಫುಲ್ ಟಾಸ್ ಅಥವಾ ಪೂರ್ಣ ಪಿಚ್ ಎಸೆತವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಗೆ ಆಡಲು ಸುಲಭವಾಗುತ್ತದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಚೆಂಡು ಪಿಚ್‌ನಲ್ಲಿ ಪುಟಿದು ಪಥವನ್ನು ಬದಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಇದನ್ನು ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಚೆಂಡು ಎಂದು ಕೂಡ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಎರಡು ಕಾರಣಗಳಿಂದಾಗಿ, ಬಹುಪಾಲು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಯಾರ್ಕರ್ ಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯ ಎಸೆತಗಳಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ.

ಏಕ ದಿನ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಪಂದ್ಯದಲ್ಲಿ ಇನ್ನಿಂಗ್ಸ್ ನ ಕೊನೆಯ ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ, ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಬೌಲ್ ಮಾಡಿದಂತಹ ಎಲ್ಲಾ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ಹೊಡೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ. ಅಂತಹ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ, ಯಾರ್ಕರ್ ವಿಕೆಟ್ ಅನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಬೌಂಡರಿಗಳು ಹೊಡೆಯುವುದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವಲ್ಲಿ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾದ ಎಸೆತವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಇಂತಹ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಯಾರ್ಕರ್ ಅನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಎಸೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲದೇ ಯಾರ್ಕರ್ ಅನ್ನು ನಿಖರವಾಗಿ ಎಸೆಯುವಂತಹ ಬೌಲರ್ ಗಳನ್ನು ಈ ರೀತಿಯ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಶಂಸಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಸೀಮ್ ಬೌಲಿಂಗ್[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್‌ನ ಆಂಡ್ರಿವ್ ಫ್ಲಿಂಟಾಫ್ ನೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಬೌಲ್ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕೆವಿನ್ ಶೈನ್ ವೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.ನೆಟ್ಟನೆಯ ಸೀಮ್ ಗಮನಿಸಿ

ಸೀಮ್ ಬೌಲಿಂಗ್ ಎಂಬುದು, ಚೆಂಡು ಪಿಚ್ ಗೆ ಬಡಿದಾಗ ಅದು ಊಹಿಸಲಾಗದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬೌನ್ಸ್ ಆಗುವಂತೆ ಮಾಡಲು, ಚೆಂಡಿನ ನಡುಗೆರೆಯನ್ನು ಬಳಸುವ ಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದೆ. ಉತ್ತಮ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಚೆಂಡು ಎಲ್ಲಿ ಬೌನ್ಸ್ ಆಗಬಹುದೆಂಬುದನ್ನು ಊಹಿಸಲು ಸಮರ್ಥನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಈ ಊಹೆಯಿಂದ ಚೆಂಡು ಅವನನ್ನು ಅಥವಾ ಅವಳನ್ನು ತಲುಪುವಾಗ ಯಾವ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ. ಬೌನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಬೌಲರ್ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ತಪ್ಪಾಗಿ ಅಂದಾಜಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿ, ವಿಕೆಟ್ ಒಪ್ಪಿಸುವ ಸಂಭವವಿದೆ.

ಸೀಮ್ ಎಸೆತಗಳನ್ನು ಯಾವ ಪೇಸ್‌ನಲ್ಲಾದರೂ ಎಸೆಯಬಹುದು, ಆದರೆ ಅತ್ಯಂತ ಪರಿಣಿತ ಸೀಮ್ ಬೌಲರ್ ಗಳು ಫಾಸ್ಟ್, ಮೀಡಿಯಂ-ಫಾಸ್ಟ್ ಅಥವಾ ಫಾಸ್ಟ್-ಮೀಡಿಯಂ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಎಸೆಯುತ್ತಾರೆ. ಸಹಜವಾದ ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್ ಅಥವಾ ನಿಧಾನ ಚೆಂಡಿನ ಹಿಡಿತವನ್ನು ಬಳಸುವುದು ಹಾಗು ಚೆಂಡು ಪಿಚ್ ಗೆ ಬಡಿಯುವ ವರೆಗು ಹೊಲಿಗೆಯ ನಡುಗೆರೆ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಇರುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸೀಮ್ ಬೌಲಿಂಗ್‌ನ ಮೂಲ ತಂತ್ರವಾಗಿದೆ. ನಡುಗೆರೆ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿದ್ದು ಚೆಂಡು ಅದರ ಸಮತಲ ಅಕ್ಷದಲ್ಲಿ ತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಅಲ್ಲಿ ಗಮನಾರ್ಹ ಮ್ಯಾಗ್ನಸ್ ಪರಿಣಾಮವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲದೇ ಚೆಂಡು ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಚಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಚೆಂಡಿನ ನಡುಗೆರೆ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿದ್ದು, ಪಿಚ್ ಗೆ ಬಡಿಯುವ ಚೆಂಡಿನ ಮೊದಲ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಅದು ಬೌನ್ಸ್ ಮತ್ತು ಚಲನೆಯಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಸೀಮ್ ಬೌಲರ್ ಗಳು ಕೆಲವೊಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ರೀತಿಯ ಪಿಚ್ ಗಳಿಂದ ಅನುಕೂಲವನ್ನು ಪಡೆಬಹುದಾಗಿದೆ. ಸೀಳುಬಿಟ್ಟಿರುವ ಅಥವಾ ಏಣಿರುವ ಮೇಲ್ಮೈ ಹೊಂದಿರುವ ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಪಿಚ್‌ಗಳು ಸೀಮ್ ಬೌಲಿಂಗ್‌ಗೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾಗಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಇದರ ಕಾಠಿಣ್ಯವು ವೇಗವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳದೆಯೇ ಚೆಂಡು ಸುಲಭವಾಗಿ ಬೌನ್ಸ್ ಆಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲದೇ ಸಮತಟ್ಟಾಗಿರದ ಮೇಲ್ಮೈನಲ್ಲಿ ಚೆಂಡು ಪಿಚ್ ಗೆ ಬಡಿದಾಗ, ಅದು ಬೌನ್ಸ್ ಆಗುತ್ತದೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎಂಬುದನ್ನು ಊಹಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಇದನ್ನು ಮಾರ್ಪಡಿಸಬಹುದಾದ ಬೌನ್ಸ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕೆಲವೊಂದು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಅತ್ಯಂತ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿರುವ ಮತ್ತು ಸಮತಟ್ಟಾಗಿರದ ಪಿಚ್ ಅನ್ನು ಆಡಲು ಅತ್ಯಂತ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಚೆಂಡಿನ ಗತಿಯನ್ನು ಊಹಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲದೇ ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಚೆಂಡು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ದೇಹಕ್ಕೆ ಬಡಿಯುವ ಸಂಭವವಿರುತ್ತದೆ. ಗ್ರೀನ್ ಪಿಚ್ ಗಳು ಕೂಡ ಸೀಮ್ ಬೌಲರ್ ಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಬಲ್ಲವು. ಏಕೆಂದರೆ ಹುಲ್ಲಿನ ಚಿಕ್ಕ ಕುಚ್ಚುಗಳು ಸಮತಟ್ಟಾಗಿರದ ಮೇಲ್ಮೈಯನ್ನು ಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ಹಸಿರು ಮೇಲ್ಮೈ ಚೆಂಡನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ನಿಧಾನಗೊಳಿಸುವ ಕಾರಣ ಇದು ಮಿಶ್ರ ಅನುಗ್ರಹವಾಗಿದೆ. ಅತ್ಯಂತ ಚಪ್ಪಟೆಯಾಗಿರುವ ಮತ್ತು ಸಮತಟ್ಟಾಗಿರುವ ಪಿಚ್ (ಇದನ್ನು ಕ್ರಿಕೆಟ್ ನ ಆಡು ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿಫ್ಲ್ಯಾಟ್ ಟ್ರ್ಯಾಕ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವುದು) ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿರಲು ಸೀಮ್ ಬೌಲರ್ ಗಳಿಗೆ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲದೇ ಇಂತಹ ಮೇಲ್ಮೈನ ಮೇಲೆ ಸೀಮ್ ಬೌಲರ್ ಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ, ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿ ಬೌಲಿಂಗ್ ತಂತ್ರಗಳು ಮತ್ತು/ಅಥವಾ ಬೌಲಿಂಗ್ ಕಟ್ಟರ್ ಗಳ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ.

ಕಟ್ಟರ್‌ಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಲೆಗ್ ಕಟ್ಟರ್ ಹಿಡಿತ
ಆಫ್-ಕಟ್ಟರ್ ಹಿಡಿತ
ಮುಖ್ಯ ಲೇಖನಗಳು: ಆಫ್ ಕಟ್ಟರ್, ಲೆಗ್ ಕಟ್ಟರ್

ತಿರುಗುವ ವೇಗದ ಚೆಂಡನ್ನು ಬಣ್ಣಿಸಲು ಕಟ್ಟರ್ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಬೌಲಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಚೆಂಡಿನ ನಡುಗೆರೆಯನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ಇರಿಸುವ ಬದಲಿಗೆ ನಡುಗೆರೆಗೆ ವಿರುದ್ಧ ಅಕ್ಷದ ಸುತ್ತ ತಿರುಗುವ ಎಸೆತವಾಗಿದೆ. ಚೆಂಡನ್ನು ತಿರುಗಿಸುವ ಈ ವಿಧಾನವು ಸ್ಪಿನ್ ಬೌಲರ್ ಚೆಂಡನ್ನು ತಿರುಗಿಸುವಷ್ಟು ಸಾಧನೆಗೆ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಚೆಂಡಿನ ವೇಗದಿಂದಾಗಿ ಅದು ಉಂಟುಮಾಡುವ ಸಣ್ಣ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ನನ್ನು ತಬ್ಬಿಬ್ಬುಗೊಳಿಸಬಹುದು. ಪಿಚ್‌ನಿಂದ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ನೆರವು ಅವನಿಗೆ ಅಥವಾ ಅವಳಿಗೆ ಸಿಗದಿದ್ದರೆ, ಸೀಮ್ ಬೌಲರ್‌ಗೆ ಚೆಂಡನ್ನು ಮುಂಚಲಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಲು ಕಟ್ಟರ್ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ವಿಧಾನವಾಗಿದೆ.

ನಡುಗೆರೆ ಸುತ್ತ ತಿರುಗುವ ಚೆಂಡು ಪಿಚ್ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಾಗ ಬಲಕ್ಕೆ ಅಥವಾ ಎಡಕ್ಕೆ ತಿರುಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಚೆಂಡು ಯಾವ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಸ್ಪಿನ್ ಆಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದರ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿಸಿದೆ. ಚೆಂಡು ಬಲಕ್ಕೆ ಬೌನ್ಸ್ ಆಗುತ್ತಿದ್ದರೆ ಇದು ಆಫ್ ಕಟ್ಟರ್ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಇದು ಬಲಗೈ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಆಫ್ ಸ್ಟಂಪ್‌ನಿಂದ ಲೆಗ್‌ಸ್ಟಂಪ್ ಕಡೆಗೆ ಸಾಗುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ಎಡಕ್ಕೆ ಬೌನ್ಸ್ ಆಗುವ ಚೆಂಡು ಲೆಗ್ ಕಟ್ಟರ್. ಬಲಗೈ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಲೆಗ್‌ಸ್ಟಂಪ್‌ನಿಂದ ಆಫ್‌ಸ್ಟಂಪ್‌ಗೆ ಚೆಂಡು ಸಾಗುತ್ತದೆ. ಕಟ್ಟರ್‌ಗಳನ್ನು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ನ ಆಫ್‌ಸ್ಟಂಪ್ ಸ್ವಲ್ಪ ಆಚೆ ಪಿಚ್ ಮೇಲೆ ಬೀಳುವಂತೆ ಗುರಿಇರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇದು ವಿಕೆಟ್‌ನಿಂದ ಆಚೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ಚೆಂಡು ಬ್ಯಾಟ್‌ನ ಮಧ್ಯಭಾಗಕ್ಕೆ ಬದಲು ಹೊರತುದಿಗೆ ತಾಗಿ ಮೇಲೆ ಹಾರಿ ಸ್ಲಿಪ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಚ್ ಹಿಡಿಯಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.

ಕಟ್ಟರ್ ಬೌಲ್ ಮಾಡಲು ಬೌಲರ್ ಭಿನ್ನವಾದ ಚೆಂಡಿನ ಮೇಲಿನ ಹಿಡಿತವನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಾನೆ. ಎರಡು ಹಿಡಿತಗಳನ್ನು ಬಲಭಾಗದಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಮೇಲ್ಭಾಗದ ಚಿತ್ರವು ಲೆಗ್ ಕಟ್ಟರ್ ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕೆಳಭಾಗದ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಆಫ್ ಕಟ್ಟರ್‌ಗೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ಹಿಡಿತವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಹಿಡಿತವನ್ನು ಬದಲಿಸುವುದಲ್ಲದೇ, ಬೌಲರ್ ಅಗತ್ಯವಾದ ಸ್ಪಿನ್ ಮಾಡಲು ಚೆಂಡು ಕೈಯಿಂದ ಜಾರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಚೆಂಡಿನ ಸೂಕ್ತ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಬೆರಳುಗಳನ್ನು ತಿರುಗಿಸಬೇಕು. ಕಟ್ಟರ್ ಬೌಲಿಂಗ್ ಮಾಡುವ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಚೆಂಡು ಕೈಯಿಂದ ಜಾರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಚೆಂಡಿನ ಮೇಲಿನ ಎಳೆತವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಿಧಾನ ಚೆಂಡಿನ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಚೆಂಡು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಚಲಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುವುದರಿಂದ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಗೊಂದಲ ಉಂಟಾಗಲು ನೆರವಾಗಬಹುದು.

ಸ್ವಿಂಗ್ ಬೌಲಿಂಗ್[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಸ್ವಿಂಗ್ ಬೌಲರ್‌ಗಳು ಸೀಮ್ ಬೌಲರ್‌ಗಳ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪಿಚ್ ಮೇಲೆ ಚೆಂಡನ್ನು ಎಸೆಯದೇ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಸಾಧಾರಣ ಅಥವಾ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸ್ವಿಂಗ್ ಬೌಲಿಂಗ್ ಚೆಂಡಿನ ಎತ್ತರಿಸಿದ ನಡುಗೆರೆಯಿಂದ ಉತ್ತೇಜಿತವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಚೆಂಡು ಹೊಸದಾಗಿದ್ದಾಗ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸ್ವಿಂಗ್ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸೀಮ್ ಸುಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಚೆಂಡು ಹಳೆಯದಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಸವೆತದಿಂದ ಸ್ವಿಂಗ್ ಸಾಧಿಸುವುದು ಹೆಚ್ಚು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಫೀಲ್ಡಿಂಗ್ ತಂಡವು ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಚೆಂಡಿನ ಒಂದು ಬದಿಯನ್ನು ಉಜ್ಜುವ ಮೂಲಕ ನಯಗೊಳಿಸಿ, ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಯು ಒರಟಾಗಿಸಲು ಅವಕಾಶ ನೀಡಿದರೆ ಚೆಂಡು ಹಳೆಯದಾಗಿದ್ದರೂ ಎದುರಿಸಬಹುದು. ಚೆಂಡಿಗೆ ಒಂದು ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಉಜ್ಜುವ ಮೂಲಕ ಮೆರುಗು ನೀಡಿ, ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಮೆರುಗು ನೀಡದಿದ್ದರೆ ಮತ್ತು ಚೆಂಡನ್ನು ವೇಗವಾಗಿ ಬೌಲ್ ಮಾಡಿದರೆ(ಪ್ರತಿ ಗಂಟೆಗೆ ೮೫ ಮೈಲುಗಳು)ಇದು ರಿವರ್ಸ್ ಸ್ವಿಂಗ್ ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸ್ವಿಂಗ್ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಚೆಂಡು ವಿರುದ್ಧ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಸ್ವಿಂಗ್ ಆಗುತ್ತದೆ. ಜನಪ್ರಿಯ ಅಭಿಪ್ರಾಯಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ಈ ಸ್ವಿಂಗ್ ಒರಟಾದ ಬದಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ನಯವಾದ ಅಥವಾ ಹೊಳಪಿನ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಗಾಳಿಯು ವೇಗವಾಗಿ ಚಲಿಸುವುದರಿಂದ ಉತ್ಪಾದನೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ಸ್ವಿಂಗ್ ಒಂದು ಬದಿಯಿಂದ ಬೀಳುವ ನಿವ್ವಳ ಬಲದಿಂದ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದು ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧ ಸೀಮಾಸ್ತರದಿಂದ ಕೂಡಿರುತ್ತದೆ. ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸ್ವಿಂಗ್ ಬೌಲಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ, ಎತ್ತರಿಸಿದ ನಡುಗೆರೆ(ಹೊಲಿಗೆ ಸಾಲು)ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಗುರಿಯಿರಿಸಿದ ದಿಕ್ಕು ಸ್ವಿಂಗ್‌ನ ದಿಕ್ಕನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಚೆಂಡಿನ ಕೋನೀಯ ನಡುಗೆರೆಯ ಕಾರಣದಿಂದ, ನಡುಗೆರೆಯ ಮೇಲೆ ಹರಿಯವ ಗಾಳಿಯು, ಹೊಲಿಗೆ ಸಾಲಿನ ನಡುಗೆರೆಯ ಕೋನೀಯ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ದತೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಸರಾಗವಾಗಿ ಹರಿಯುವ ಸೀಮಾಸ್ತರವು ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗುವುದಕ್ಕಿಂತ(ಮೇಲ್ಮೈಯಲ್ಲಿ ಮುಂಭಾಗಕ್ಕೆ ದೂರ)ತಡವಾಗಿ ಅಸ್ಥಿರ ಸೀಮಾಸ್ತರವು ಚೆಂಡಿನ ಮೇಲ್ಮೈನಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ(ಚೆಂಡಿನ ಹಿಂಭಾಗದತ್ತ ದೂರ). ಸರಾಗವಾಗಿ ಹರಿಯುವ ಸೀಮಾಸ್ತರದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಒತ್ತಡದೊಂದಿಗೆ ನಿವ್ವಳ ಒತ್ತಡದ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿರುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ನಿವ್ವಳ ಶಕ್ತಿಯು ಕೋನೀಯ ಹೊಲಿಗೆ ಸಾಲಿನ ನಡುಗೆರೆಯ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಚಲಿಸುವಂತೆ ಅಥವಾ ಸ್ವಿಂಗ್ ಆಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸ್ವಿಂಗ್ ಬೌಲಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಹೊಲಿಗೆಸಾಲಿನ ನಡುಗೆರೆ ಕೋನೀಯವಾಗಿರುವಂತೆ ಎಸೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ನಯವಾದ ಅಥವಾ ಮೆರುಗುನೀಡಿದ ಬದಿಯು ಮುಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮುಖಮಾಡಿರುವಂತೆ ಚೆಂಡನ್ನು ಹೊಲಿಗೆ ಹಾಕಿದ ನಡುಗೆರೆಯ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ i.e.ಅಂದರೆ ಒರಟಾದ ಬದಿಯತ್ತ ಚಲಿಸುವಂತೆ ಎಸೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಸ್ವಿಂಗ್ ಆಗುವ ಚೆಂಡನ್ನು ಔಟ್‌ಸ್ವಿಂಗರ್(ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ನಿಂದ ದೂರ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ)ಅಥವಾ ಇನ್‌ಸ್ವಿಂಗರ್‌ನಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ನತ್ತ ಚೆಂಡು ಚಲಿಸುತ್ತದೆ. ಅನೇಕ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಔಟ್‌ಸ್ವಿಂಗರ್ ಅತ್ಯಂತ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಎಸೆತದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಅದನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು ವಿಫಲರಾದರೆ, ಇದು ಬ್ಯಾಟ್‌ನ ಮಧ್ಯಭಾಗದ ಬದಲಿಗೆ ಹೊರತುದಿಯನ್ನು ತಾಕಿ ಸ್ಲಿಪ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಚ್ ಹಿಡಿಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇನ್‌ಸ್ವಿಂಗರ್ ಕೂಡ ತನ್ನದೇ ಸ್ಥಾನ ಪಡೆದಿದೆ. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಯಾರ್ಕರ್ ಜತೆಗೂಡಿ, ಇನ್‍‌ಸ್ವಿಂಗರ್ ಒಳತುದಿಯನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿ ವಿಕೆಟ್ ಉರುಳಿಸಬಹುದು ಅಥವಾ ಬ್ಯಾಟ್ ಬದಲಿಗೆ ಪ್ಯಾಡ್‌ಗೆ ಬಡಿಯಬಹುದು. ಇದರ ಫಲವಾಗಿ ಸಂಭವನೀಯ LBWತೀರ್ಪಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.

ಸ್ವಿಂಗ್ ಬೌಲಿಂಗ್‌ನ್ನು ಸರಿಸುಮಾರು ಪೂರ್ವದ ಸ್ವಿಂಗ್ ಅಥವಾ ನಂತರದ ಸ್ವಿಂಗ್ ಎಂದು ವರ್ಗೀಕರಿಸಬಹುದು. ಪಥದಲ್ಲಿ ಯಾವಾಗ ಚೆಂಡು ದಿಕ್ಕನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಇದು ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ-ಚೆಂಡು ಅನಂತರ ಸ್ವಿಂಗ್ ಆದರೆ, ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಅವನ/ಅವಳ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಡಿಮೆ ಅವಕಾಶವಿರುತ್ತದೆ.

ಸ್ವಿಂಗ್ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ಒಂದೇ ರೀತಿಯ ಹಿಡಿತ ಮತ್ತು ತಂತ್ರದಿಂದ ವೇಗದ ಚೆಂಡುಗಳ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬೌಲ್ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ಹೊಲಿಗೆ ಸಾಲಿನ ನಡುಗೆರೆಯು ನೇರವಾಗಿರುವುಕ್ಕಿಂತ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸ್ವಲ್ಪಮಟ್ಟಿಗೆ ಕೋನೀಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಿಧಾನ ಚೆಂಡಿನ ಹಿಡಿತವನ್ನು ಬಳಸಬಹುದು. ಔಟ್‌ಸ್ವಿಂಗರ್‌ನಲ್ಲಿ ಚೆಂಡಿನ ಹೊಳಪಿನ ಬದಿಯು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಅತೀ ಸಮೀಪವಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೊಲಿಗೆಯ ಸಾಲಿನ ನಡುಗೆರೆಯು ಅವನಿಂದ ದೂರದಲ್ಲಿ ಕೋನೀಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇನ್‌ಸ್ವಿಂಗರ್‌ನಲ್ಲಿ ಒರಟು ಬದಿಯು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಅತೀ ಸಮೀಪವಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೊಲಿಗೆ ಸಾಲಿನ ನಡುಗೆರೆಯು ಅವರತ್ತ ಕೋನೀಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಸ್ವಿಂಗನ್ನು ಕಟ್ಟರ್ ಹಿಡಿತದೊಂದಿಗೆ ಸಾಧಿಸಲು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಚೆಂಡು ಹಾರಾಟದಲ್ಲಿರುವಾಗ ಮಾತ್ರ ಸ್ಪಿನ್ ಆಗುತ್ತದೆ. ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಚೆಂಡು ಚಲಿಸುವಾಗ ನಯವಾದ ಅಥವಾ ಒರಟಾದ ಮೇಲ್ಮೈಗಳ ಸ್ಥಾನನಿರ್ಣಯದಲ್ಲಿ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಾಗುತ್ತದೆ. ಅನೇಕ ಆಟಗಾರರು, ಆಟದ ವೀಕ್ಷಕ ವಿವರಣೆಕಾರರು ಮತ್ತು ಅಭಿಮಾನಿಗಳು ಸ್ವಿಂಗ್ ಬೌಲಿಂಗನ್ನು ತೇವದ ಅಥವಾ ಮೋಡಮುಚ್ಚಿದ ವಾತಾವರಣದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಧಿಸುವುದು ಸುಲಭವೆಂದು ಮತ್ತು ಟೆಸ್ಟ್ ಕ್ರಿಕೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಳಸುವ ಕೆಂಪು ಚೆಂಡು ಏಕ ದಿನಪಂದ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಳಸುವ ಬಿಳಿಯ ಚೆಂಡಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಸ್ವಿಂಗ್ ಆಗುತ್ತದೆಂಬುದನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ರಿವರ್ಸ್ ಸ್ವಿಂಗ್[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ರಿವರ್ಸ್ ಸ್ವಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಚೆಂಡು ವಿರುದ್ಧ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಸ್ವಿಂಗ್ ಆಗುತ್ತದೆ. ಚೆಂಡಿನ ನಯವಾದ ಮತ್ತು ಒರಟಾದ ಬದಿಯ ಸ್ಥಾನನಿರ್ಣಯದಿಂದಾಗಿ ಇದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಚೆಂಡು ರಿವರ್ಸ್ ಸ್ವಿಂಗ್ ಆಗುವಾಗ, ಚೆಂಡು ಹೊಳಪಾದ ಬದಿಗೆ ಸ್ವಿಂಗ್ ಆಗುತ್ತದೆ. ರಿವರ್ಸ್ ಸ್ವಿಂಗ್ ಚೆಂಡುಗಳು ಹೆಚ್ಚು ನಂತರ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ತೀಕ್ಷ್ಣವಾಗಿ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸ್ವಿಂಗ್‌ ಆಗುವ ಚೆಂಡುಗಳಿಗಿಂತ ಚಲಿಸುತ್ತವೆ. ಎರಡೂ ಅಂಶಗಳು ಚೆಂಡನ್ನು ಹೊಡೆಯಲು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ.

ರಿವರ್ಸ್ ಸ್ವಿಂಗ್ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸ್ವಿಂಗ್‌ಗಿಂತ ಹವಾಮಾನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ದೃಢತೆಯನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದು ಬಹುಮಟ್ಟಿಗೆ ಅಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ರಿವರ್ಸ್ ಸ್ವಿಂಗ್ ಚೆಂಡು ೪೫ ಓವರುಗಳಷ್ಟು ಹಳೆಯದಾಗಿರುವ ತನಕ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಂಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆ ಬಿಸಿ ಮತ್ತು ಒಣ ಹವಾಮಾನದ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ. ರಿವರ್ಸ್ ಸ್ವಿಂಗ್ ತಂತ್ರವನ್ನು ಪ್ರಥಮ ಬಾರಿಗೆ ೧೯೮೦ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಪಾಕಿಸ್ತಾನಿ ಬೌಲರುಗಳು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅದರಲ್ಲಿ ಪರಿಪೂರ್ಣತೆ ಗಳಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಆಗಿನಿಂದ ಅದು ಎಲ್ಲ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಆಡುವ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಿಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಿದೆ.

ರಿವರ್ಸ್ ಸ್ವಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಒರಟಾದ ಬದಿಯನ್ನು ಮುಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸ್ವಿಂಗ್ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೊಲಿಗೆ ಸಾಲಿನ ನಡುಗೆರೆಯನ್ನು ಕೋನೀಯವಾಗಿ ಇರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ(ಒಂದು ಬದಿಗೆ ೧೦-೨೦ ಡಿಗ್ರಿಗಳು)ಆದರೆ ಎರಡೂ ಕಡೆ ಸೀಮಾಸ್ತರಗಳು ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧತೆಯಿಂದ ಕೂಡಿರುತ್ತದೆ. ನಡುಗೆರೆ ಮತ್ತು ಒರಟು ಬದಿಯ ನಿವ್ವಳ ಪರಿಣಾಮವೆಂದರೆ, ಹೊಲಿಗೆ ಸಾಲಿನ ನಡುಗೆರೆಯು ಅಭಿಮುಖವಾಗಿರುವ ದಿಕ್ಕಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಚೆಂಡು ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಸ್ವಿಂಗ್ ಆಗುತ್ತದೆ. ಉತ್ತಮ ರಿವರ್ಸ್‌ ಸ್ವಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಅತೀ ವೇಗದಿಂದ ಚೆಂಡನ್ನು ಬೌಲರ್ ಎಸೆಯಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ( ೮೦ -೮೫ ಪ್ರತಿ ಗಂಟೆಗೆ ಮೈಲುಗಳು ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು).ವಿಶ್ವದ ಕೆಲವು ಆಯ್ದ ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌ಗಳಿಂದ ಇದು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.

ಈಗ, ಏಕ ದಿನದ ಕ್ರಿಕೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ೩೫ಓವರುಗಳ ನಂತರ ಚೆಂಡಿನ ಕಡ್ಡಾಯ ಬದಲಾವಣೆಯಿಂದ ರಿವರ್ಸ್ ಸ್ವಿಂಗ್ ಕಡಿಮೆಯಾಗಲು ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. ಇದು ಫೀಲ್ಡಿಂಗ್ ತಂಡಕ್ಕೆ ಹೊಸ ಚೆಂಡು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಕಡ್ಡಾಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ರಿವರ್ಸ್ ಸ್ವಿಂಗ್ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.

[ನಂತರ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗುವ ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧತೆಯ ಸೀಮಾಸ್ತರವು ಗಾಲ್ಫ್ ಚೆಂಡಿನಲ್ಲಿ ಡಿಂಪಲ್ಸ್‌(ಕುಳಿಗಳು)ಗಳಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಪರಿಣಾಮಕ್ಕೆ ಸದೃಶವಾಗಿದೆ. ಗಾಲ್ಫ್ ಚೆಂಡಿನ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ, ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧತೆಯು ಚೆಂಡಿನ ಎರಡೂ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ನಿವ್ವಳ ಪರಿಣಾಮದಲ್ಲಿ ಎರಡೂ ಬದಿಯ ಸೀಮಾಸ್ತರದಲ್ಲಿ ನಂತರದ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಚೆಂಡಿನ ಹಿಂದೆ ಸಣ್ಣ ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ದ ಗಾಳಿ ಮತ್ತು ಮುಂಭಾಗ ಮತ್ತು ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಒತ್ತಡದ ವ್ಯತ್ಯಾಸದಿಂದ ಕೆಳಗಿನ ನಿವ್ವಳ ಎಳೆತ-ಇದು ಗಾಲ್ಫ್ ಚೆಂಡು ಇನ್ನಷ್ಟು ದೂರ ಪ್ರಯಾಣಿಸಲು ಅನುಕೂಲ ಕಲ್ಪಿಸುತ್ತದೆ]

ಡಿಪ್ಪರ್‌ಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಮುಖ್ಯ ಲೇಖನಗಳು: ಇನ್‌ಡಿಪ್ಪರ್, ಔಟ್‌ಡಿಪ್ಪರ್

ಡಿಪ್ಪರ್ ಸ್ವಿಂಗ್ ಆಗುವ ಚೆಂಡಾಗಿದ್ದು, ಯಾರ್ಕರ್ ಅಥವಾ ಫುಲ್ ಟಾಸ್ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಎಸೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕೊನೆಯದನ್ನು ವೇಗದ ಬೌಲರ್ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವ ಚೆಂಡಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಇನ್‌ಡಿಪ್ಪರ್ ಬಲಗೈ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌‌ಗೆ ಎಸೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಔಟ್‌ಡಿಪ್ಪರ್‌ನಲ್ಲಿ ಚೆಂಡನ್ನು ದೂರ ಎಸೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಡಿಪ್ಪರ್ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿರಲು, ಕಳೆದುಹೋದ ಚಲನೆಯಲ್ಲಿ ಪರಿವರ್ತನೆ ಉಂಟುಮಾಡಲು ಡಿಪ್ಪರ್ ಬಹುಮಟ್ಟಿನ ಸ್ವಿಂಗ್ ಉತ್ಪಾದಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಪಿಚ್‌ನಲ್ಲಿ ಚೆಂಡು ಪುಟಿಯುವುದಿಲ್ಲ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ರನ್ ಸ್ಕೋರು ಮಾಡಲು ಸುಲಭವಾದ ಎಸೆತವಾಗಿ ಫುಲ್‌ಟಾಸ್ ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ. ಡಿಪ್ಪರ್‌ಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬೃಹತ್ ಆಶ್ಚರ್ಯಕರ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಬೌಲರ್ ಅತ್ಯಂತ ಕರಾರುವಕ್ಕಾಗಿರುವಾಗ ಆಟವಾಡಲು ಅತೀ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನೈಜ ಫುಲ್ ಟಾಸ್‌ಗಿಂತ ಯಾರ್ಕರ್ ನಿರ್ವಹಿಸಬಹುದು.

ಅಂಜಿಕೆ ಹುಟ್ಟಿಸುವ ಬೌಲಿಂಗ್[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಹಾನಿಕರ ಅಥವಾ ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿ ಬೌಲಿಂಗ್ ಬೌಲಿಂಗ್‌ನ ಕಾನೂನುಬದ್ಧ ತಂತ್ರವಾಗಿದ್ದು, ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ರನ್ನು ಚೆಂಡಿನಿಂದ ಹೊಡೆಯುವ ಉದ್ದೇಶ ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಕ್ರಿಕೆಟ್‌ನ ಕೆಲವು ನಿಯಮಗಳಿಂದ ನಿರ್ಬಂಧಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಬೌನ್ಸರುಗಳ ವಿಪರೀತ ಬಳಕೆಗೆ ಮತ್ತು ಬೀಮರ್‌ನ ಯಾವುದೇ ಬಳಕೆಗೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡದಿರುವುದು ಸೇರಿಕೊಂಡಿದೆ. ಬೀಮರ್‌ನ್ನು ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಎಸೆಯುವ ಗುರಿ ಹೊಂದಿದೆ. ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಬೆದರಿಸುವ ಬೌಲಿಂಗ್ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬೌನ್ಸರುಗಳ ಮಿಶ್ರಣವನ್ನು ಮತ್ತು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ತಲೆ, ಎದೆ ಮತ್ತು ಪಕ್ಕೆಲುಬಿನತ್ತ ಶಾರ್ಟ್ ಪಿಚ್(ಹತ್ತಿರದ ಪಿಚ್)ಎಸೆತಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತದೆ. ಈ ಉದ್ದೇಶವು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಗಮನಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸುವುದಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ತಪ್ಪಿಗೆ ಪ್ರೇರೇಪಣೆ ನೀಡಿ, ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ವಿಕೆಟ್ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಲು ದಾರಿಕಲ್ಪಿಸುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬೌನ್ಸರ್ ಅಥವಾ ಪಿಚ್ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಎಸೆಯುವ(ಶಾರ್ಟ್ ಪಿಚ್) ಚೆಂಡಿಗೆ ತರುವಾಯದ ವಿಕೆಟ್ ಪತನವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿರದ ಹೆಚ್ಚು ಗುಣಮಟ್ಟದ ಎಸೆತಕ್ಕೆ ವಿಕೆಟ್ ಪತನವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಎಂದಿನ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಆಟವಾಡಲು ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಅಸಮರ್ಥನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ(ಹೆದರಿಕೆ, ನೋವು, ಆಶ್ಟರ್ಯ ಅಥವಾ ಮೂರರ ಮಿಶ್ರಣ).

ಒಂದು ಅತ್ಯುತ್ಕೃಷ್ಟ ವಿಧಾನವು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಎದೆಗೆ ಅನೇಕ ಶಾರ್ಟ್ ಬಾಲ್(ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಎಸೆಯುವ ಚೆಂಡು)ಎಸೆಯುವುದಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಬ್ಯಾಟ್ ಎತ್ತರಿಸಿ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಹೆಜ್ಜೆಯಿರಿಸಿ ಚೆಂಡನ್ನು ತಡೆಯಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸ್ಟಂಪ್‌ ತಳಕ್ಕೆ ಗುರಿಯಿರಿಸಿದ ವೇಗದ ಯಾರ್ಕರ್‌ ಎಸೆಯುವುದಾಗಿದೆ. ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಬ್ಯಾಟ್ ಎತ್ತರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಹಿಂದೆ ಹೆಜ್ಜೆಯಿರಿಸಿ(ಬ್ಯಾಕ್ ಫುಟ್)ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ಆಟವನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದ್ದರೆ, ಅವರ ಭಾರವನ್ನು ಸ್ಥಳಾಂತರ ಮಾಡಿ ಹಿಂದೆ ಹೆಜ್ಜೆಯಿರಿಸಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಆಡಲು ಬೇಕಾಗುವ ಸಮಯದಿಂದ ಈ ಎಸೆತವು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌‌ನನ್ನು ಚಕಿತಗೊಳಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ಅವನಿಗೆ ಅಥವಾ ಅವಳಿಗೆ ಹೆದರಿಕೆ ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು. ಹೀಗೆ ವಿಕೆಟ್ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.

ವೇಗದ ಬೌಲರ್ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಮೈಮೇಲೆ ಚೆಂಡನ್ನು ಎಸೆಯುವ ಮೂಲಕ ಕೋಪ ಬರಿಸುವ(ಹತಾಶೆಯಿಂದ) ದುಡುಕಿನ ಹೊಡೆತ(ಶಾಟ್)ಹೊಡೆಯುವಂತೆ ಬೆದರಿಕೆ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಬಳಸಬಹುದು. ಬೆದರಿಕೆಯ ಬೌಲಿಂಗ್ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌‌ಗಳ ದಾಳಿಯಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ಪ್ರಮಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರವಹಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಕೂಡ ಕೆಲವು ಬಾರಿ ಗಂಭೀರ ಗಾಯಗಳಿಗೆ ಒಳಗಾಗಿ, ಅವರನ್ನು ಮೈದಾನದ ಆಚೆ ಅಥವಾ ಆಟದಿಂದ ಹೊರಹೋಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲ ನಿದರ್ಶನಗಳಲ್ಲಿ ಬೌಲಿಂಗ್ ದಾಳಿಯು ಮೌಖಿಕ 'ನಿಂದನೆ'ಯಿಂದ ಕೂಡಿರುತ್ತದೆ.

ಖ್ಯಾತ ವೇಗದ ಬೌಲರುಗಳು ಬೆದರಿಸುವ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ವಿಪರೀತ ಬಳಸುವುದನ್ನು ಕ್ರೀಡಾಮನೋಭಾವ ರಹಿತ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದ್ದು, ಅನೇಕ ತಂಡಗಳು ಮತ್ತು ಆಟಗಾರರು ಅದನ್ನು ದೂರವಿಡುತ್ತಾರೆ. ವಿಪರೀತ ಬಳಕೆಯ ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆಯು ಬಾಡಿಲೈನ್ ಸರಣಿಯಾಗಿದ್ದು, ಆ ಕಾಲದ(೧೯೩೨ -೧೯೩೩ )ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ನಾಯಕ ಡೌಗ್ಲಾಸ್ ಜಾರ್ಡೈನ್, ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ತಂಡದ ಮತ್ತು ಅವರ ಕಡೆಯ ಖ್ಯಾತ ಆಟಗಾರ ಡೊನಾಲ್ಡ್ ಬ್ರಾಡ್‌ಮನ್ ಕೌಶಲ್ಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ಬಂಧಿಸಲು ತಂತ್ರವೊಂದನ್ನು ಬಳಸಿದರು. ಅತ್ಯಂತ ವೇಗವಾಗಿ ಮತ್ತು ಹತ್ತಿರದ ಎಸೆತದ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ದೇಹಕ್ಕೆ ಎಸೆಯುವುದು ಈ ತಂತ್ರವಾಗಿದ್ದು, ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ದೇಹಕ್ಕೆ ಗಾಯವುಂಟು ಮಾಡುವುದು ಅದರ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿತ್ತು. ಬಾಡಿಲೈನ್ ಸರಣಿ ನಂತರ, ಅದು ಪರಿಚಿತವಾದಾಗ, ಇಂತಹ ತಂತ್ರವನ್ನು ಪುನಃ ಬಳಸದಂತೆ ತಪ್ಪಿಸಲು ಕ್ರಿಕೆಟ್‌ನ ಅನೇಕ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಬದಲಿಸಲಾಯಿತು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಹಿಂಭಾಗದ ಬಲ ಬದಿಯ ಪರಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರು ಕ್ಷೇತ್ರರಕ್ಷಕರು ಮಾತ್ರ ಇರುವಂತೆ ನಿರ್ಬಂಧ ವಿಧಿಸುವುದು(ವಿಕೆಟ್ ಕೀಪರ್ ಹೊರತುಪಡಿಸಿ).

ತಂತ್ರಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಏಕೆಂದರೆ ಸುಮಾರು ಎಲ್ಲ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ತಂಡಗಳು ಭಿನ್ನ ವೇಗಗಳು ಮತ್ತು ಶೈಲಿಗಳ ಅನೇಕ ವೇಗದ ಬೌಲರುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದರಿಂದ, ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್ ತಂತ್ರಗಳು ಫೀಲ್ಡ್ ಪ್ಲೇಸ್‌ಮೆಂಟ್‌(ಫೀಲ್ಡರ್‌ಗಳ ನಿಯೋಜನೆ)ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಮತ್ತು ಬೌಲರ್ ಬದಲಾವಣೆ ಮತ್ತು ಚೆಂಡಿನ ಎಸೆತಗಳ ವಿಧಗಳು ಹಾಗು ಅನುಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿದೆ. ನಿಖರ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಆಟದ ಸ್ಥಿತಿ, ಪಿಚ್ ಸ್ಥಿತಿ, ಹವಾಮಾನ ಮತ್ತು ಬೌಲ್ ಮಾಡಲು ಲಭ್ಯವಾಗುವ ವಿವಿಧ ಆಟಗಾರರ ಕೌಶಲ್ಯದ ಮಟ್ಟಗಳು ಮತ್ತು ಸಂಬಂಧಿತ ಶಕ್ತಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಅನೇಕ ಅಂಶಗಳಿಂದ ನಿರ್ಧರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್‌ಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಟ್ಟದ ಶಕ್ತಿಯ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಬಹುತೇಕ ವೇಗದ ಬೌಲರುಗಳಿಂದ ಉಳಿದವರ ಅಗತ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಸಾಲಾಗಿ ೪ -೬ಓವರುಗಳನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಬಹುದು. ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿ, ತಂಡವು ಬೌಲರ್‌ನಿಂದ ಸುದೀರ್ಘ ಅವಧಿಗೆ ಬೌಲ್ ಮಾಡುವ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ಅಪೇಕ್ಷಿಸಬಹುದು. ಆದರೆ ಕೊನೆಯ ಓವರುಗಳಲ್ಲಿ ಬೌಲರ್‌ಗೆ ದಣಿವಾಗುವುದರಿಂದ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿತ್ವ ಕುಂಠಿತಗೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿ ಫಲಿತಾಂಶ ಸಿಗಬಹುದು. ಯಾವ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ಬೌಲ್ ಮಾಡಬೇಕು ಮತ್ತು ಯಾವ ಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಬೌಲ್ ಮಾಡಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ಕಾರ್ಯತಂತ್ರದ ಶಿಸ್ತಾಗಿದೆ.

ಬೌಲರ್‌ಗಳ ನಿಯೋಜನೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಬಹುತೇಕ ತಂಡಗಳು ವೇಗದ ಬೌಲರುಗಳ ಮಿಶ್ರಣವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ. ಅವರು ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿ ಮತ್ತು/ಅಥವಾ ಸೀಮ್ ಬೌಲಿಂಗ್ ತಂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಸ್ವಿಂಗ್ ಬೌಲಿಂಗ್ ತಂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ತಜ್ಞತೆ ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ. ಚೆಂಡು ಹೊಸದಾಗಿದ್ದಾಗ, ಇದು ಕಡಿಮೆ ಸ್ವಿಂಗ್ ಆಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೊಲಿಗೆ ಸಾಲಿನ ನಡುಗೆರೆಯಿಂದ(ಸೀಮ್) ಹೆಚ್ಚು ವೇಗ, ಬೌನ್ಸ್ ಮತ್ತು ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತದೆ(ಹೊಸ ಚೆಂಡಿನ ನಡುಗೆರೆ ಹಳೆಯ ಚೆಂಡಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಗಮನಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ). ಆದ್ದರಿಂದ ಸೀಮ್ ಬೌಲರುಗಳನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೊಸ ಚೆಂಡಿನೊಂದಿಗೆ ಬೌಲ್ ಮಾಡಲು, ಇನ್ನಿಂಗ್ಸ್ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಹೊಸ ಚೆಂಡನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಾಗ ಆರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಈ ಆಯ್ಕೆಯು ಫೀಲ್ಡಿಂಗ್ ತಂಡಕ್ಕೆ ಚೆಂಡು ೮೦ಓವರುಗಳಷ್ಟು ಹಳೆಯದಾದಾಗ ಮಾತ್ರ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಚೆಂಡು ಸವೆತ ಆರಂಭಿಸಿದಾಗ, ಸ್ವಿಂಗ್ ಬೌಲರ್‌ಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿದ್ದು, ರಿವರ್ಸ್ ಸ್ವಿಂಗ್ ಬೌಲಿಂಗ್‌ಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಸವೆದು ಹೋದ ಚೆಂಡಿನ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ. ರಿವರ್ಸ್ ಸ್ವಿಂಗ್ ಬೌಲರ್‌ಗಳು ೮೦ಓವರುಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಪೂರೈಸಿದ ಚೆಂಡುಗಳಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ಚಲನೆ ಸೆಳೆಯುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಬಹುದು.

ಇಬ್ಬರು ಸೀಮ್ ಬೌಲರುಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪ್ರಥಮ ೧೦ ಓವರುಗಳನ್ನು ಸಾಲಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಬಹುದು. ಅದಾದ ನಂತರ ಚೆಂಡು ಸ್ವಿಂಗ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಆರಂಭಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬರು ಅಥವಾ ಇಬ್ಬರಿಗೆ ಬದಲಿಯಾಗಿ ಸ್ವಿಂಗ್ ಬೌಲರ್ ಅಥವಾ ಸ್ಪಿನ್ ಬೌಲರ್‌‌ನನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಬಹುದು. ಆದ್ದರಿಂದ ಬಹುತೇಕ ತಂಡಗಳು ಆರಂಭಿಕ ಬೌಲರುಗಳು ಎಂದು ಹೆಸರಾದ ಕನಿಷ್ಠ ಇಬ್ಬರು ಸೀಮ್ ಬೌಲರುಗಳ ಸೇರ್ಪಡೆಯನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಸೀಮ್ ಬೌಲಿಂಗ್ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹಳೆಯ ಚೆಂಡುಗಳೊಂದಿಗೆ ತೀರಾ ನಿಷ್ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಆಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ೬೦ಓವರುಗಳು ಅಥವಾ ಆಸುಪಾಸಿನಲ್ಲಿ ಅಕ್ಷರಶಃ ಅಪ್ರಯೋಜಕವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ತಂಡದ ಬೌಲಿಂಗ್ ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಸ್ವಿಂಗ್ ಅಥವಾ ಸ್ಪಿನ್ ಬೌಲರುಗಳಿಂದ ತುಂಬಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಫೀಲ್ಡರ್‌ಗಳ(ಕ್ಷೇತ್ರರಕ್ಷಕರ) ನಿಯೋಜನೆ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌ಗೆ ಫೀಲ್ಡಿಂಗ್ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ. ರನ್‌ಗಳ ಹರಿವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವ ಬದಲಿಗೆ ವಿಕೆಟ್ ಪಡೆಯುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಈ ಫೀಲ್ಡಿಂಗ್ ನಿಯೋಜಿಸಲಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಫೀಲ್ಡಿಂಗ್ ತಂಡವು ಕೊನೆಯದಾಗಿ ಬ್ಯಾಟಿಂಗ್ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ರನ್ ಮೊತ್ತವನ್ನು ಬೆನ್ನಟ್ಟುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ಫೀಲ್ಡಿಂಗ್ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯ ನಿಯಮದಲ್ಲಿ, ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್ ಮಾಡುವುದು ಕಷ್ಟ- ಆ ಕಾರ್ಯವು ಸ್ಪಿನ್ ಬೌಲರುಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಸೂಕ್ತವಾಗುತ್ತದೆ.

ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್‌ನ ವಿವಿಧ ತಂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಔಟ್ ಮಾಡಲು ಮೂರು ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತದೆ. ಯಾರ್ಕರ್ ಅಥವಾ ಸೀಮ್ ಅಥವಾ ಸ್ವಿಂಗ್‌ನಿಂದ ಅವರತ್ತ ಚೆಂಡು ಚಲಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅವರು ಚೆಂಡಿನ ವೇಗದಿಂದ ಬೌಲ್ಡ್ ಅಥವಾ LBW ಬಲೆಗೆ ಬೀಳಬಹುದು. ಈ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಫೀಲ್ಡರುಗಳ ನಿಯೋಜನೆ ಅಪ್ರಸ್ತುತ. ಸ್ವಿಂಗ್ ಅಥವಾ ಸೀಮ್‌ನ್ನು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ನಿಂದ ಚೆಂಡು ದೂರ ಚಲಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಲು ಬಳಸಬಹುದು. ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಚೆಂಡು ಬ್ಯಾಟ್‌ನ ಹೊರತುದಿಗೆ ತಾಕಿ ಸ್ಲಿಪ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಚ್ ಹಿಡಿಯಬಹುದು. ಬೌನ್ಸರ್‌ಗೆ ಆಡಿದ ಕೆಟ್ಟ ಆಟವು ಮೇಲಿನಂತೆ ಹೊರತುದಿಗೆ ಚೆಂಡು ತಾಗುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಅನುಚಿತ ಕಾಲದ ಹೊಡೆತದಿಂದ ಬೌಂಡರಿ ಬಳಿ ಕ್ಯಾಚ್ ಹಿಡಿಯಬಹುದು.

ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿ ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್‌ಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಫೀಲ್ಡ್ ನಿಯೋಜನೆಗಳು ಹೊರಮೈದಾನ ಮತ್ತು ಸ್ಲಿಪ್ಸ್ ರಕ್ಷಾವರಣ ಹಾಗು ಗಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ಫೀಲ್ಡರುಗಳನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವುದು. ಏಕೆಂದರೆ ಇವು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಕ್ಯಾಚ್‌ಗೆ ಬಲಿಯಾಗುವ ಸಂಭವನೀಯ ಸ್ಥಳಗಳಾಗಿವೆ. ಹೊರಮೈದಾನದಲ್ಲಿ ಫೀಲ್ಡರುಗಳನ್ನು ನಿಯೋಜಿಸುವುದರಿಂದ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಬೌಂಡರಿ ಗಳಿಸುವ ಸ್ಥಾನಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸುವ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಅನುಕೂಲ ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ಸಿಲ್ಲಿ ಮಿಡ್ ಆನ್/ಆಫ್ ಮುಂತಾದ ಇತರೆ ಕ್ಲೋಸ್(ಸಮೀಪದ) ಫೀಲ್ಡಿಂಗ್ ಸ್ಥಾನಗಳು ಮತ್ತು ವಿವಿಧ ಮಿಡ್‌ವಿಕೆಟ್ ಸ್ಥಾನಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಮೀರಿರುತ್ತದೆ.

ಇದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್‌ಗೆ ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ಫೀಲ್ಡಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಸುತ್ತ ಪೂರ್ಣ ವೃತ್ತಾಕಾರದಲ್ಲಿ ಗಲ್ಲಿ, ಪಾಯಿಂಟ್ ಮತ್ತು ಕವರ್‌ನ ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ತುಂಬಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕ್ಯಾಚ್ ಹಿಡಿಯುವ ಸಂದರ್ಭಕ್ಕಾಗಿ ಒಂದು ಅಥವಾ ಎರಡು ಸ್ಲಿಪ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಒಂದು ಅಥವಾ ಎರಡು ಹೊರಫೀಲ್ಡರುಗಳು ಉಳಿದಿರುತ್ತಾರೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಮೇಲೆ ಹೊಡೆದು ಕ್ಯಾಚ್ ಹಿಡಿಯುವ ಅಪಾಯಕ್ಕೆ ಸಿಗದಿರಲು ನೆಲದಲ್ಲಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಹೊಡೆಯುವುದರಿಂದ, ಈ ಫೀಲ್ಡಿಂಗ್‌ನಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬೌಂಡರಿಗಳನ್ನು ತಡೆಯಬಹುದು. ಅಲ್ಲದೇ ಪಿಚ್‌ಗೆ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುವುದರಿಂದ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಒಂದು ರನ್‌ಗೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದಾಗ, ಅವರನ್ನು ರನ್‌ಔಟ್ ಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಬಹುದು. ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್ ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಕೌಶಲ್ಯಪೂರ್ಣ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಈ ರೀತಿಯ ಕ್ಷೇತ್ರರಕ್ಷಣೆ(ಫೀಲ್ಡ್)ಅವನ ಅಥವಾ ಅವಳ ತಂತ್ರದ ಮೇಲೆ ವಿಶ್ವಾಸ ಇರಿಸುತ್ತದೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿ, ಮಿಡ್‌ವಿಕೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಹೊರಮೈದಾನದ ಫೀಲ್ಡರುಗಳಿಂದ ದೂರದಲ್ಲಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಹೊಡೆಯುವ ಮೂಲಕ ಬೌಂಡರಿಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಬಹುದು.

ಓವರ್ ಬೌಲ್ ಮಾಡುವುದು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಯಾವುದೇ ಬೌಲರ್‌ನ ಮುಖ್ಯ ಗುರಿಯು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ವಿಕೆಟ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಾಗಿದೆ. ಎರಡನೇ ಗುರಿಯು ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ರನ್ನುಗಳನ್ನು ಸ್ಕೋರು ಮಾಡದಂತೆ ತಡೆಯುವುದಾಗಿದೆ. ಎರಡನೇ ಗುರಿಯು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮೊದಲನೇ ಗುರಿಗೆ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ರನ್‌ಗಳಿಂದ ವಂಚಿತರಾದ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಹತಾಶರಾಗಿ ಸ್ಕೋರು ಗಳಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಹೊಡೆತಗಳನ್ನು ಬಾರಿಸುವ ಸಂಭವವಿರುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚುವರಿಯಾಗಿ, ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಸ್ಕೋರ್ ಮಾಡದಂತೆ ತಡೆಯುವುದರ ಅರ್ಥವೇನೆಂದರೆ, ಬೌಲರ್ ಒಬ್ಬರೇ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಹಲವಾರು ಅನುಕ್ರಮ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ಬೌಲ್ ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ಅವರಿಗೆ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಕಾರ್ಯತಂತ್ರದ ಅನುಕ್ರಮಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ.

ಸಾಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌ನ ಉತ್ತಮ ಮಾರ್ಗವೆಂದರೆ ವಿಕೆಟ್‌ನತ್ತ ಸುಸಂಗತ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ಎಸೆಯದಿರುವುದು. ಇದು ಸ್ಪಷ್ಟ ಮತ್ತು ಸುಲಭ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗೆ ಪ್ರೇರಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ಆಟದ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ವಿಕೆಟ್ ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸಾಂದರ್ಭಿಕ ಕೆಟ್ಟ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ಹೊಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಅತ್ಯಂತ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಮಾರ್ಗವೆಂದರೆ ಪಥ ಮತ್ತು ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಬೌಲಿಂಗ್ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಅನಿಶ್ಚಿತತೆ ಮೂಡಿಸುವುದಾಗಿದೆ. ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ದಾಳಿ ಮಾಡಬೇಕೊ, ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ಆಟವಾಡಬೇಕೊ ಅಥವಾ ಚೆಂಡನ್ನು ಹಾಗೆಯೇ ಬಿಡಬೇಕೇ ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಗೊಂದಲಕ್ಕೆ ಈಡಾಗುತ್ತಾನೆ. ಚೆಂಡಿನ ಎಸೆತಗಳ ವಿಧಗಳನ್ನು ಮಿಶ್ರಣ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಯಾವ ವಿಧದ ಚೆಂಡು ಮುಂದೆ ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆಂಬ ಖಚಿತತೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬೌಲ್ ಮಾಡಿದ ಬೌಲಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಹುಮಟ್ಟಿನ ಚೆಂಡಿನ ಎಸೆತಗಳು ಸ್ವಿಂಗಿಂಗ್ ಅಥವಾ ಸೀಮಿಂಗ್ ಚೆಂಡುಗಳಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಅವು ಸೊಂಟದ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ, ಆಫ್ ಸ್ಟಂಪ್‌ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಆಚೆ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ನಿಂದ ದೂರದಲ್ಲಿ ಹಾದುಹೋಗುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಅತೀ ಸೂಕ್ತ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ನೀಡಲು ಕಷ್ಟವಾಗುವ ಸ್ಥಾನ ಇದಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು ಮತ್ತು ತಂತ್ರದ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಚರ್ಚಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಓವರ್‌ನಲ್ಲಿ ಬೌಲರ್ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವ ನಿಖರ ಚೆಂಡುಗಳು ಪಂದ್ಯದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಮೇಲೆ,ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಕೌಶಲದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ಕ್ರೀಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಎಷ್ಟು ನೆಲೆಯಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ. ವಿಕೆಟ್‌ಬಳಿ ಆಗತಾನೇ ಬಂದ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಸತತ ಹತ್ತಿರ ಎಸೆತದ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು(ಶಾರ್ಟ್ ಬಾಲ್) ಅಥವಾ ಬೌನ್ಸರುಗಳನ್ನು ಎಸೆಯುವ ಮೂಲಕ ದಾಳಿ ಮಾಡುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ಔಟ್ ಮಾಡುವ ಅಥವಾ ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಅವಧಿಗೆ ದಾಳಿ ಮಾಡುವ ಆಟದ ವಿಧಾನಕ್ಕೆ ನೆಲೆನಿಲ್ಲದಂತೆ ಅವರನ್ನು ತಡೆಯುವ ಎರಡು ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು(ಶಾರ್ಟ್ ಬಾಲ್) ಎಸೆಯುವುದು ಕ್ರೀಸ್‌ನಲ್ಲಿ ನೆಲೆನಿಂತ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಹೆಚ್ಚು ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾಗಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಸುಲಭವಾದ ಬೌಂಡರಿಗಳನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಬಹುತೇಕ ಬೌಲರುಗಳು ಬೌಲಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಶಾರ್ಟ್ ಪಿಚ್(ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಎಸೆಯುವ ಚೆಂಡು)ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸಿ, ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ ಊಹಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

ಬಹುತೇಕ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗಳು ಮುಂಭಾಗದ ಅಥವಾ ಹಿಂಭಾಗದ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಂದ ಹೊಡೆತಗಳನ್ನು ಹೊಡೆಯಲು ಆದ್ಯತೆ ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಬೌಲರ್‌ಗಳು ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ಎಸೆಯುವ ವಿಧಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲು ಪ್ರೇರಣೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಫ್ರಂಟ್ ಫೂಟ್(ಮುಂಭಾಗದ ಹೆಜ್ಜೆ)ನಿಂದ ಶಾರ್ಟ್ ಬಾಲ್(ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಎಸೆಯುವ ಚೆಂಡು)ಗಳನ್ನು ಹೊಡೆಯುವುದು ಕಷ್ಟ. ಆದ್ದರಿಂದ ಬೌಲರುಗಳು ಫ್ರಂಟ್ ಫೂಟ್‌ಗೆ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡುವ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಶಾರ್ಟ್ ಬಾಲ್‌ಗಳನ್ನು ಎಸೆಯುತ್ತಾರೆ. ಇದೇರೀತಿ, ಹಿಂಭಾಗದ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಂದ ಯಾರ್ಕರ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಪೂರ್ಣ ಪಿಚ್ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ಆಡುವುದು ಕಷ್ಟ. ಆದ್ದರಿಂದ ಅವು ಬ್ಯಾಕ್ ಫೂಟ್(ಹಿಂಭಾಗದ ಹೆಜ್ಜೆ) ಆಟಗಾರರಿಗೆ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವ ಎಸೆತಗಳಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಸೂಕ್ತ ಪಿಚ್‌ನ ಚೆಂಡುಗಳ ಮೂಲಕ ಅವರು ಕಡಿಮೆ ಆದ್ಯತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಂದ ಆಡುವಂತೆ ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಬೌಲರ್ ಯಶಸ್ವಿಯಾದರೆ ದಿಢೀರನೇ ವಿರುದ್ಧ ರೀತಿಯ ಚೆಂಡನ್ನು ಎಸೆಯುವ ಮೂಲಕ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಗೊಂದಲ ಮೂಡಿಸಿ ಲಾಭ ಪಡೆಯಬಹುದು- ಸತತ ಶಾರ್ಟ್(ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಎಸೆಯುವ) ಚೆಂಡುಗಳ ನಂತರ ಯಾರ್ಕರ್ ಎಸೆಯುವುದು ಅಥವಾ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಪೂರ್ಣ ದೂರದ ಚೆಂಡುಗಳ ನಂತರ ಬೌನ್ಸರ್ ಎಸೆಯುವುದು. ಗಮನವಹಿಸಿರದ ಅಥವಾ ಆತ್ಮತೃಪ್ತಿಯಿಂದ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಅರಿವಿಗೆ ಬಾರದಂತೆ ಕ್ಯಾಚ್ ಕೊಟ್ಟು ವಿಕೆಟ್ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು.

ವಿಕೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ನೆಲೆನಿಂತ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ ಮುಕ್ತವಾಗಿ ರನ್‌ಗಳನ್ನು ಸ್ಕೋರು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಇನ್ನೊಂದು ಮಾರ್ಪಾಡು ಏನೆಂದರೆ, ಆಫ್ ಸ್ಟಂಪ್‌ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಆಚೆ ಎಸೆಯುವ ಬದಲಿಗೆ ನೇರವಾಗಿ ಲೆಗ್ ಸ್ಟಂಪ್ ಕಡೆಗೆ ಎಸೆಯುವ ಮೂಲಕ ದಾಳಿಯ ಪಥವನ್ನು ಬದಲಿಸುವುದಾಗಿದೆ. ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ಈ ಚೆಂಡುಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಬೌಲ್ಡ್ ಆಗುವ ಅಥವಾ LBWಗೆ ಬಲಿಯಾಗುವ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಪಾಯವಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಹಾಗೆ ಮಾಡುವಾಗ ಅವನ/ಅವಳ ಬ್ಯಾಟ್ ಬಲಭಾಗಕ್ಕೆ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಎಡ ಬದಿಯು ಭೇದ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಎಡ ಬದಿಗೆ ಸ್ವಿಂಗ್ ಅಥವಾ ಸೀಮ್ ಬೌಲಿಂಗ್ ತಂತ್ರಗಳ ಮೂಲಕ ಬೌಲರ್ ಸಾಕಷ್ಟು ಚಲನೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿದರೆ, ಅದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬ್ಯಾಟ್‌ನ ಹೊರಬದಿಯ ತುದಿಗೆ ತಾಗಿ ಕ್ಯಾಚ್ ಕೊಡಬಹುದು ಅಥವಾ ಸ್ಟಂಪ್‌ಗೆ ನೇರವಾಗಿ ಬಡಿಯಬಹುದು.

ಬೌಲಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಮೂಡಿಸುವುದು ದೊಡ್ಡ ಅಂಶವೆಂದು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ತಪ್ಪು ಹೊಡೆತಗಳನ್ನು ಆಡುವಂತೆ ಗೊಂದಲ ಉಂಟುಮಾಡುವ ಆಶಯದಿಂದ ಬೌಲರ್‌ಗಳು ಇಂತಹ ಸಾಮಾನ್ಯ ತಂತ್ರಗಾರಿಕೆಯ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ತೊರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಬೌನ್ಸರ್‌ಗಳನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದ್ದ ಹೊಸ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್‌ನತ್ತ ಯಾರ್ಕರ್ ಎಸೆಯುವುದು ಅಥವಾ ಕನಿಷ್ಟ ಪ್ರಮಾಣಬದ್ಧ ಪಥ ಮತ್ತು ಅಂತರದ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ಎಸೆಯುವ ಮೂಲಕ ಪ್ರಥಮ ಚೆಂಡಿನಲ್ಲೇ ಬ್ಯಾಟ್ಸ್‌ಮನ್ ವಿಕೆಟ್ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.

ಗಾಯಗಳಾಗುವ ಅಪಾಯಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಮಾನವ ದೇಹವು ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್‌ನ ಕಾರ್ಯಹೊರೆಯನ್ನು ತಡೆದುಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿಮುಟ್ಟಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ವೇಗದ ಬೌಲಿಂಗ್ ಇಡೀ ದೇಹದ ಮೇಲೆ ತೀವ್ರ ಒತ್ತಡವನ್ನು ಹೇರುತ್ತದೆ. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪಾದಗಳು, ಬೆನ್ನು ಮತ್ತು ಭುಜ. ಇದು ದೇಹದ ಅನೇಕ ಅಂಗಾಂಗಗಳಿಗೆ ತೀವ್ರ ಅಪಾಯ ಅಥವಾ ಗಾಯವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು. ಚೆಂಡನ್ನು ಎಸೆಯುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಪಾದಗಳನ್ನು ನೆಲದಲ್ಲಿ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಊರುವುದರಿಂದ ಕಣಕಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ಒತ್ತಡದ ಮೂಳೆಮುರಿತಗಳು ಉಂಟಾಗುವ ಅಪಾಯವಿದೆ. ಚೆಂಡನ್ನು ಎಸೆದಾಗ ಕಮಾನಿನ ರೀತಿಯ ಚಲನೆಯಿಂದ ಬೆನ್ನು ಸೆಳೆತಗಳು ಮತ್ತು ಬಿಗಿತಗಳು ಉಂಟಾಗಬಹುದು ಮತ್ತು ಚೆಂಡನ್ನು ಬೌಲ್ ಮಾಡುವ ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಂಚೆ ದಿಢೀರ್ ಎಳೆತ ಉಂಟಾಗುವುದರಿಂದ ಭುಜದ ಮೂಳೆಕಟ್ಟುಗಳು ಹರಿಯಬಹುದು.

ಹೆಸರಾಂತ ವೇಗದ ಬೌಲರ್‌ಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

೨೦೦೯ರ ಜೂನ್‌ನಲ್ಲಿದ್ದಂತೆ ICC ಆಟಗಾರ ಶ್ರೇಯಾಂಕಗಳಲ್ಲಿ ಕನಿಷ್ಠ ೮೫೦ಪಾಯಿಂಟ್‌ಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದ ಉನ್ನತ ಶ್ರೇಣಿಯ ಬೌಲರುಗಳ ಪಟ್ಟಿ ಕೆಳಗಿನಂತಿದೆ.[೫]


16 ರೇ ಲಿಂಡ್ವಾಲ್ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯ ೮೯೭
೧೬ ಡೇಲ್ ಸ್ಟೈನ್ ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕ ೮೯೭
೧೮ ಅಲನ್ ಡೋನಾಲ್ಡ್ ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕ ೮೯೫
೧೮ ಫಜಲ್ ಮಹಮೂದ್ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ್‌ ೮೯೫
೨೦ ಆಂಡಿ ರಾಬರ್ಟ್ಸ್ ವೆಸ್ಟ್‌ಇಂಡೀಸ್ ೮೯೧
೨೧ ಜೋಯಿಲ್ ಗಾರ್ನರ್ ವೆಸ್ಟ್‌ಇಂಡೀಸ್ ೮೯೦
೨೨ ಕಾಲಿನ್ ಕ್ರಾಫ್ಟ್ ವೆಸ್ಟ್‌ಇಂಡೀಸ್ ೮೮೭
೨೩ ಡೆನ್ನಿಸ್ ಲಿಲ್ಲಿ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯ ೮೮೪
೨೪ ಕಪಿಲ್ ದೇವ್ ಭಾರತ ೮೭೭
೨೫ ಸ್ಟೀವ್ ಹಾರ್ಮಿಸನ್ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ ೮೭೫
೨೬ ಕರ್ಟ್‌ನಿ ವಾಲ್ಷ್ ವೆಸ್ಟ್‌ಇಂಡೀಸ್ ೮೬೭
೨೭ ಸ್ಟಾರ್ಟ್ ಕ್ಲಾರ್ಕ್ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯ ೮೬೩
೨೭ ಮಕಾಯ ಎನ್‌ಟಿನಿ ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕ ೮೬೩
೨೯ ಕೀತ್ ಮಿಲ್ಲರ್ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯ ೮೬೨
೩೦ ಮೈಕಲ್ ಹೋಲ್ಡಿಂಗ್ ವೆಸ್ಟ್‌ಇಂಡೀಸ್ ೮೬೦
೩೧ ಮಾರೈಸ್ ಟೇಟ್ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ ೮೫೭
೩೨ ಜೆಫ್ ಲಾಸನ್ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯ ೮೫೫
೩೨ ಚಾರ್ಲ್ಸ್ ಟರ್ನರ್ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯ ೮೫೫
೩೨ ಶೋಯೆಬ್ ಅಖ್ತರ್ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ೮೫೫

ಇವನ್ನೂ ಗಮನಿಸಿ‌[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಟೆಂಪ್ಲೇಟು:Portal

  • ಬೌಲಿಂಗ್ (ಕ್ರಿಕೆಟ್)
  • ಸ್ಪಿನ್ ಬೌಲಿಂಗ್
  • ಕ್ರಿಕೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಬೌಲರ್‌ಗಳ ಪ್ರಕಾರಗಳು
  • ಕ್ರಿಕೆಟ್‌ ಪಾರಿಭಾಷಿಕ ಶಬ್ದಗಳು
  • ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಅಂಕಿಅಂಶಗಳು

ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

  1. https://www.youtube.com/watch?v=cLMnVuRsg80&feature=related
  2. Selvey, Mike (2010-07-07). "Shaun Tait is certainly very fast, but 100mph?". The Guardian. Retrieved 2010-07-09. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  3. http://stats.cricinfo.com/ci/content/records/283875.html
  4. ನೋಡಿ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಕ್ರಿಕ್‌ಇನ್ಫೋ ವ್ಯಕ್ತಿಚಿತ್ರಗಳು ಈವೆನ್ ಚಾಟ್‌ಫೀರ್ಲ್ಡ್, ಆಲ್ಬೀ ಮಾರ್ಕೆಲ್, ಮತ್ತುಗ್ರೇಮ್ ಲ್ಯಾಬ್ರೂಯಿ.
  5. "Reliance Mobile ICC Best-Ever Test Championship Rating". ICC. Archived from the original on 2010-01-03. Retrieved 2009-06-27.

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು‌[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

  • ಹಗೆಸ್, ಸೈಮನ್ (೨೦೦೨), ಜಾರ್ಗಾನ್‌ಬಸ್ಟಿಂಗ್: ದಿ ಅನಾಲಿಸ್ಟ್ಸ್ ಗೈಡ್ ಟು ಟೆಸ್ಟ್ ಕ್ರಿಕೆಟ್, ಚಾನೆಲ್ ೪ ಬುಕ್ಸ್, ISBN ೦-೭೫೨೨-೬೫೦೮-೩
  • ಲೆವಿಸ್, ಟೋನಿ (ಸಂಪಾದಕ) (೧೯೯೫), MCC ಮಾಸ್ಟರ್‌ಕ್ಲಾಸ್, ವೈಡನ್‌ಫೀಲ್ಡ್ & ನಿಕೋಲ್‌ಸನ್, ISBN ೦-೨೯೭-೮೧೫೭೮-೪