ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಣ

ಚಲಿಸುವಿಕೆಯ ನಿಯಂತ್ರಣ ವು (ಕೆಲವು ವೇಳೆ ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಣ ಅಥವಾ ಆಟೋಕ್ರ್ಯೂಸ್ ಎಂದೂ ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ) ಒಂದು ಮೋಟರ್ ಗಾಡಿಯ ವೇಗವನ್ನು ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತವಾಗಿ ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಒಂದು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಚಾಲಕನಿಂದ ನಿರ್ದೇಶಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಒಂದು ಸ್ಥಿರ ವೇಗದಲ್ಲಿ ವಾಹನವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಕಾರಿನ ನಿಯಂತ್ರಕವನ್ನು ತನ್ನ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ಇತಿಹಾಸ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಒಂದು ಕೇಂದ್ರಾಪಗಾಮಿ ನಿಯಂತ್ರಕದ ಜೊತೆಗಿನ ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಣವು ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ಪಿಯರ್‌ಲೆಸ್ ಕಂಪನಿಯಿಂದ ೧೯೧೦ ರ ದಶಕದ ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿಯೇ ಆಟೋಮೊಬೈಲ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಲ್ಪಟ್ಟಿತ್ತು. ಪಿಯರ್‌ಲೆಸ್ ತಮ್ಮ ಯಾಂತ್ರಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು "ಎತ್ತರದ ಗುಡ್ಡಗಳಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ತಗ್ಗು ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ವೇಗವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ" ಎಂಬ ಜಾಹೀರಾತನ್ನು ನೀಡಿತು. ಜೇಮ್ಸ್ ವ್ಯಾಟ್ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಥ್ಯೂ ಬೌಲ್ಟನ್‌ರಿಂದ ೧೭೮೮ ರಲ್ಲಿ ಹಬೆಯ ಎಂಜಿನ್‌ಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವು ಸಂಶೋಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು. ನಿಯಂತ್ರಕವು ವಿಭಿನ್ನವಾದ ಭಾರಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಎಂಜಿನ್‌ನ ವೇಗವು ಬದಲಾದಂತೆ ನಿಯಂತ್ರಕದ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಮಾರ್ಪಡಿಸುತ್ತದೆ.

ಆಧುನಿಕ ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಣವು (ಸ್ಪೀಡೋಸ್ಟ್ಯಾಟ್ ಎಂದು ಕೂಡ ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ) ೧೯೪೫ ರಲ್ಲಿ ಅಂಧ ಸಂಶೋಧಕ ಮತ್ತು ಮೆಕ್ಯಾನಿಕಲ್ ಎಂಜಿನಿಯರ್ ರಾಲ್ಫ್ ಟೀಟರ್‌ನಿಂದ ಸಂಶೋಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು. ಅವನು ತನ್ನ ಲಾಯರ್ (ವಕೀಲ) ಮೂಲಕ ನಡೆಸಲ್ಪಡುತ್ತಿದ್ದ ಕಾರ್‌ನ ಸವಾರಿಯಿಂದ ಹತಾಶೆಗೊಂಡು ಈ ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನು ನಡೆಸಿದನು, ಅವನ ವಕೀಲನು ತಾನು ಮಾತನಾಡಿದಂತೆಲ್ಲಾ ಕಾರಿನ ವೇಗವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಕ್ರಿಸ್ಲರ್ ಇಂಪೀರಿಯಲ್ ಇದು ೧೯೫೮ ರಲ್ಲಿ ಟೀಟರ್‌ನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಮೊದಲ ಕಾರು ಆಗಿತ್ತು. ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಡ್ರೈವ್‌ಶಾಫ್ಟ್ ಪರಿಭ್ರಮಣಗಳ ಮೇಲೆ ಆಧಾರಿತವಾಗಿ ಗ್ರೌಂಡ್ ವೇಗವನ್ನು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಿತು ಮತ್ತು ಅವಶ್ಯಕತೆಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ನಿಯಂತ್ರಕದ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಮಾರ್ಪಾಡು ಮಾಡುವ ಸಲುವಾಗಿ ಸೋಲನಾಯ್ಡ್ ಅನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡಿತು.

ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಆಧುನಿಕ ವಿನ್ಯಾಸಗಳಲ್ಲಿ, ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಣವು ಬಳಸುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆಯೇ ಕಾರ್ಯರೂಪಕ್ಕೆ ತರಲ್ಪಡುತ್ತದೆ - ಕೆಲವು ವಿನ್ಯಾಸಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ಯಾವಾಗಲೂ "ಆನ್" (ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಲೇ) ಇರುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಕೂಡ ಅನೂಕಲಕರವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ, ಇತರ ವಿನ್ಯಾಸಗಳು ಒಂದು "ಆನ್" ಸ್ವಿಚ್ ಅನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ, ವಾಹನವು ಚಾಲೂ ಆದ ನಂತರ ಆ ಸ್ವಿಚ್ ಅನ್ನು ಅದುಮಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿನ್ಯಾಸಗಳು "ಸೆಟ್"(ಸ್ಥಾಪಿಸು), "ರೆಸ್ಯೂಮ್" (ಮುಂದುವರೆ), "ಆಕ್ಸಿಲರೇಟ್" (ವೇಗವರ್ಧಿಸು), ಮತ್ತು "ಕೋಸ್ಟ್" (ಇಳಿಜಾರು ಸವಾರಿ) ಕಾರ್ಯಗಳಿಗೆ ಬಟನ್‌ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ. ಕೆಲವು ವಿನ್ಯಾಸಗಳು "ಕ್ಯಾನ್ಸಲ್" (ರದ್ದುಮಾಡು) ಬಟನ್‌ಗಳನ್ನೂ ಕೂಡ ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ. ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ, ಬ್ರೇಕ್ ಅನ್ನು ಟ್ಯಾಪ್ ಮಾಡುವುದು ಅಥವಾ ಕ್ಲಚ್ ಪೆಡಲ್ ಅನ್ನು ಟ್ಯಾಪ್ ಮಾಡುವುದು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಚಾಲಕನು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಪ್ರತಿಬಂಧಕತೆ ಇಲ್ಲದೆಯೇ ವಾಹನದ ವೇಗವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಬಹುದು. ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ನಿಯಂತ್ರಕಗಳ ಜೊತೆ ಚಾಲಕನ ಪರಿಧಿಯೊಳಗೆ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸ್ಟಿಯರಿಂಗ್ ವೀಲ್ ಮೇಲೆ ಎರಡು ಅಥವಾ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬಟನ್‌ಗಳು ಅಡ್ಡಿಯನ್ನುಂಟುಮಾಡುತ್ತವೆ ಅಥವಾ ಹೊಂಡಾದಂತಹ ವಾಹನಗಳಲ್ಲಿ ಹಬ್‌ನ (ಚಕ್ರದ ನಡುಭಾಗ) ಎಜ್ಜೆಯಲ್ಲಿ, ತಿರುಗುವಿಕೆಯ ಸಂಕೇತದಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಹಳೆಯದಾದ ಸಾಮಾನ್ಯ ವಾಹನಗಳಲ್ಲಿ ಎಂಜಿನ್ ಅನ್ನು ನಿಶ್ಯಬ್ದವಾಗಿಸುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಹಲವಾರು ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲ್ಪಟ್ಟ ವಾಹನಗಳಲ್ಲಿ, ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ಟೋಯೊಟಾ ಮತ್ತು ಲೆಕ್ಸಸ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ನಿಶ್ಯಬ್ದವಾಗಿಸುವಿಕೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಮುಂಚಿನ ವಿನ್ಯಾಸಗಳು ವೇಗದ ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಡಯಲ್ ಅನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡಿದ್ದವು.

ವಾಹನ ಚಾಲಕನು ಕಾರ್ ಅನ್ನು ವೇಗದ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ದೈಹಿಕವಾಗಿ ತರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಸ್ತುತ ವೇಗಕ್ಕೆ ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಕವನ್ನು ನೆಲೆಗೊಳಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ಒಂದು ಬಟನ್ ಅನ್ನು ಬಳಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಕವು ತನ್ನ ವೇಗದ ಸಂಕೇತವನ್ನು ಒಂದು ತಿರುಗುತ್ತಿರುವ ಡ್ರೈವ್‌ಶಾಫ್ಟ್, ಸ್ಪೀಡೋಮೀಟರ್ ಕೇಬಲ್, ವೀಲ್ ಸ್ಪೀಡ್ ಸೆನ್ಸಾರ್ (ಚಕ್ರದ ವೇಗ ಸಂವೇದಕ) ಅಥವಾ ಎಂಜಿನ್‌ನ ಆರ್‌ಪಿಎಮ್ ಮೂಲಕ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಯಾಂತ್ರಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ನಗರದ ಚಾಲನೆಯನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವೇಗಕ್ಕಿಂತ (ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ೩೫ ಎಮ್‌ಪಿಎಚ್/೫೫ ಕಿಮಿ/ಘಂ.) ಕಡಿಮೆ ವೇಗದಲ್ಲಿ ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಕವನ್ನು ಬಳಸುವುದಕ್ಕೆ ಅನುಮತಿಯನ್ನು ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ. ಕಾರು ನಿಯಂತ್ರಕದ ಕೇಬಲ್ ಜೊತೆಗೆ ಒಂದು ಸೋಲೆನಾಯ್ಡ್ ಅನ್ನು ಮುನ್ನುಗ್ಗಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅಥವಾ ವ್ಯಾಕ್ಯೂಮ್‌ನಿಂದ (ನಿರ್ವಾತ) ನಿಯಂತ್ರಿಸಲ್ಪಡುವ ಸರ್ವೋಮೆಕ್ಯಾನಿಸಮ್ (ಸರ್ವೋಯಾಂತ್ರಿಕತೆ) ಮೂಲಕ ತನ್ನ ವೇಗವನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ಯಾವಾಗ ಚಾಲಕನು ಬ್ರೇಕ್ ಅಥವಾ ಕ್ಲಚ್ ಅನ್ನು ಅದುಮುತ್ತಾನೋ ಆಗ ಎಲ್ಲಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಬಾಹಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತವಾಗಿ ಸ್ಥಗಿತಗೊಳ್ಳಲ್ಪಡಬೇಕು. ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಣವು ಅನೇಕ ವೇಳೆ ಬ್ರೇಕ್ ಹಾಕಿದ ನಂತರ ಮುಂಚೆ ನಿರ್ದೇಶಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ವೇಗವನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸುವುದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಮೆಮೊರಿ ಲಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಬ್ರೇಕ್ ಹಾಕದೆಯೇ ಕಡಿಮೆ ವೇಗವನ್ನು ಪುನರ್‌ನಿರ್ದೇಶಿಸುವ ಒಂದು ಕೋಸ್ಟ್ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಣವು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಸಮಯದಲ್ಲಿಯೂ ಕೂಡ ನಿಯಂತ್ರಕವು ಕಾರಿನ ವೇಗವನ್ನು ವರ್ಧಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಲ್ಪಡಬಹುದು, ಅದರೆ ವೇಗವರ್ಧಕವು ಬಿಡಲ್ಪಟ್ಟಾಗ ಕಾರು ತನ್ನ ಮುಂಚಿನ ನಿರ್ದೇಶಿತ ವೇಗವನ್ನು ತಲುಪುವ ವರೆಗೂ ತನ್ನ ವೇಗವನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುತ್ತ ಬರುತ್ತದೆ.

ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ ಥ್ರೊಟಲ್ ನಿಯಂತ್ರಕವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲ್ಪಟ್ಟ ಇತ್ತೀಚಿನ ವಾಹನಗಳಲ್ಲಿ ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಣವು ವಾಹನದ ಎಂಜಿನ್ ನಿರ್ವಹಣಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಸುಲಭವಾಗಿ ಏಕೀಕರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಆಧುನಿಕ "ಅಡಾಪ್ಟೀವ್" (ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲ" ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು (ಕೆಳಗೆ ನೋಡಿ) ಮುಂದಿರುವ ಕಾರಿನ ಅಂತರಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ, ಅಥವಾ ವೇಗದ ಮಿತಿಯು ಕಡಿಮೆಗೊಳ್ಳಲ್ಪಟ್ಟಾಗ ವಾಹನದ ವೇಗವನ್ನು ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತವಾಗಿ ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇದು ಕೆಲವು ಅಪರಿಚಿತವಾದ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಚಾಲನೆ ಮಾಡುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಬಹಳ ಉಪಯೋಗಕರವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಕೆಲವು ವಾಹನಗಳ ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಒಂದು "ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಕ" ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತವೆ, ಆ "ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಕ"ವು ಒಂದು ಮುಂಚೆ-ನಿರ್ದೇಶಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಗರಿಷ್ಠ ವೇಗದ ಮಿತಿಯನ್ನು ಮೀರುವುದಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶವನ್ನು ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ; ಇದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವೇಗವರ್ಧಕ ಪೆಡಲ್ ಅನ್ನು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಅದುಮುವುದರ ಮೂಲಕ ಹೆಚ್ಚಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. (ಹೆಚ್ಚಿನ ಯಾಂತ್ರಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ವಾಹನದ ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲ್ಪಟ್ಟ ವೇಗಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಸಾಗುವುದನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಗುಡ್ಡದಿಂದ ಕೆಳಗೆ ಬರುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬ್ರೇಕ್ ಅನ್ನು ಹಾಕುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ನೆನಪಿಡಬೇಕಾದ ಅಂಶವಾಗಿದೆ.)

ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಣ[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಡೇನಿಯಲ್ ಆರನ್ ವಿಸ್ನರ್‌ನು ಪ್ಲಿಮೌತ್‌, ಮಿಚಿಗನ್‌ನಲ್ಲಿನ ಆರ್‌ಸಿಎ ಯ ಔದ್ಯಮಿಕ ಮತ್ತು ಆಟೋಮೇಷನ್ ಸಿಸ್ಟಮ್ಸ್ ವಿಭಾಗಕ್ಕೆ ಒಬ್ಬ ಎಂಜಿನಿಯರ್ ಆಗಿ ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಕವನ್ನು ೧೯೬೮ ರಲ್ಲಿ ಸಂಶೋಧಿಸಿದನು. ಅವನ ಸಂಶೋಧನೆಗಳು ಆ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಎರಡು ಹಕ್ಕುಸ್ವಾಮ್ಯದ ವಿಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡನೆಯದನ್ನು ಅವನ ಮೂಲ ವಿನ್ಯಾಸ ಡೆಬ್ಯೂಟಿಂಗ್ ಡಿಜಿಟಲ್ ಮೆಮೊರಿಯ ಮೂಲಕ ಬದಲಾಯಿಸುವುದನ್ನು ವರ್ಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು (#೩೫೭೦೬೨೨ & #೩೫೧೧೩೨೯), ಅದು ಕಾರ್ ಅನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ ಯಂತ್ರಕವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿತು ಮತ್ತು ಆಟೋಮೊಬೈಲ್ ಉದ್ದಿಮೆಯಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್-ನಿಯಂತ್ರಿತ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಿರ್ದೇಶಕವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿತು. ಅವನ ವಿನ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ಮೊಟೊರೊಲಾ ಇಂಕ್ ಕಂಪನಿಯು ಸಿಎಮ್‌ಒಎಸ್‌ನಲ್ಲಿ MC೧೪೪೬೦ ಸ್ವಯಂ ಚಾಲಿತ ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಕ ಸಂಸ್ಕಾರಕ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ಒಂದು ಸಂಯೋಜಕ ಸರ್ಕ್ಯೂಟ್ ಅನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೊಳಿಸುವಲ್ಲಿ ಎರಡು ದಶಕಗಳು ಸಂದವು. ಅದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಣವು ಒಂದು ಮಾನದಂಡಾತ್ಮಕ ಸಲಕರಣೆಯಾಗಿ ಆಟೋಮೊಬೈಲ್ ತಯಾರಕರಿಂದ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲ್ಪಟ್ಟಿತು ಮತ್ತು ನಿರ್ಮಾಣಗೊಳ್ಳಲ್ಪಟ್ಟ ಪ್ರತಿ ಕಾರುಗಳು ಮತ್ತು ಟ್ರಕ್‌ಗಳು ಅವನ ಪ್ರೊಟೊಟೈಪ್‌ಗೆ ಸದೃಶವಾದ ಸರ್ಕ್ಯುಟ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಾರ್ಡ್‌ವೇರ್‌ನ ಒಂದು ಸಂಯೋಜನವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲ್ಪಟ್ಟವು. ಲಕ್ಸುರಿ (ಹೆಚ್ಚಿನ ವೆಚ್ಚದ ವಾಹನ) ಆದರೆ ಯಾವತ್ತಿಗೂ ವ್ಯಾಪಕ ಅಳವಡಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯದ ಮಾದರಿಗಳಲ್ಲಿ ಇದರ ಯಂತ್ರಿಕ ಪೂರ್ವವರ್ತಿಯ ಮೇಲೆ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಕದ ಉಪಯೋಗವು ಏನೆಂದರೆ, ಇದು ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ ಆಕ್ಸಿಡೆಂಟ್ ತಪ್ಪಿಸುವಿಕೆಯ ಜೊತೆ ಮತ್ತು ಎಂಜಿನ್ ನಿರ್ವಹಣಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.

ಅನುಕೂಲಗಳು ಹಾಗೂ ಅನಾನುಕೂಲಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಅದರ ಕೆಲವು ಅನುಕೂಲಗಳು ಈ ಕೆಳಗಿನವುಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ:

ಇದು ಅಂತರ‍್ರಾಜ್ಯ ಹೆದ್ದಾರಿಗಳ ಮೂಲಕ ದೀರ್ಘ ಪ್ರಯಾಣಗಳು (ಚಾಲಕನ ಆಯಾಸವನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುವಲ್ಲಿ, ಹೆಚ್ಚು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಸ್ಥಾನ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡುವ ಮೂಲಕ ಆರಾಮವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವಲ್ಲಿ) ಮತ್ತು ವಿರಳವಾದ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಿರುವ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುವಾಗ ಉಪಯೋಗಕರವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಇದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಇಂಧನ ಕಾರ್ಯಪಟುತ್ವಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಕೆಲವು ವಾಹನ ಚಾಲಕರು ಇದನ್ನು ಅರಿವಿಲ್ಲದೇ ವೇಗದ ಮಿತಿಯನ್ನು ಉಲ್ಲಂಘಿಸುವುದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಅದಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಚಾಲಕನು ಒಂದು ಹೆದ್ದಾರಿಯ ಪ್ರಯಾಣದಲ್ಲಿ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಲ್ಲದೆಯೇ ವೇಗವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದು ಒಂದು ವೇಗದ ಟಿಕೆಟ್ ಅನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಬಹುದು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಒಂದು ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಕವು ಒಂದು ಇಳಿಜಾರು ಗುಡ್ದದಲ್ಲಿ, ಅಂದರೆ ಒಂದು ಐಡ್ಲಿಂಗ್ ಎಂಜಿನ್ ಜೊತೆಗೆ ವೇಗವರ್ಧಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಇಳಿಜಾರಾಗಿರುವ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ನಿರ್ದೇಶಿತ ವೇಗಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಸಾಗಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಅಂತಹ ಚಾಲಕರು ಗಮನದಲ್ಲಿರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಹಲವಾರು ನ್ಯಾಯಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ, ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಒಂದು ಇಳಿಜಾರಿನ ಗುಡ್ಡದ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ವೇಗದ ಮಿತಿಯ ಉಲ್ಲಂಘನೆಯ ಬಗ್ಗೆ ರಸೀದಿಯನ್ನು ಹರಿಯುವಂತಿಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನೂ ತಿಳಿದಿರಬೇಕು.^{[ಸೂಕ್ತ ಉಲ್ಲೇಖನ ಬೇಕು]}

ಆದಾಗ್ಯೂ, ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಕವು ಹಲವಾರು ಕಾರಣಗಳಿಂದಾಗಿ ದುರ್ಘಟನೆಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ:

ಸ್ಥಿರವಾದ ಪೆಡಲ್ ಒತ್ತಡವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವುದರ ಅವಶ್ಯಕತೆಯ ಕೊರತೆಯು ಹೆದ್ದಾರಿಯ ಮೈಮರೆತ ಅಥವಾ ಅಸಮರ್ಥನಾದ ಚಾಲಕರ ಮೂಲಕ ದುರ್ಘಟನೆಗಳು ಸಂಭವಿಸುತ್ತವೆ; ಭವಿಷ್ಯದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಇದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಒಬ್ಬ ಸತ್ತ ಮನುಷ್ಯನ ಸ್ವಿಚ್ ಅನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳಬಹುದು.^{[ಸೂಕ್ತ ಉಲ್ಲೇಖನ ಬೇಕು]}
ತೀಕ್ಷ್ಣವಾದ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಬಳಸಲ್ಪಟ್ಟಾಗ ಅಥವಾ ಒದ್ದೆ ನೆಲದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಹಿಮದಲ್ಲಿ ಚಾಲನೆ ಮಾಡುವಾಗ - ಮತ್ತು/ಅಥವಾ ಮಂಜುಗಡ್ಡೆಯಿಂದ ಆವೃತವಾದ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ವಾಹನವನ್ನು ನಡೆಸುವಾಗ, ವಾಹನವು ಸ್ಕಿಡ್ ಆಗಬಹುದು (ಆದಾಗ್ಯೂ ಇದು ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ ಸ್ಥಿರತೆಯ ನಿಯಂತ್ರಕವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಕಾರುಗಳಲ್ಲಿ ಮಿತಗೊಳಿಸಲ್ಪಡಬಹುದು) ಬ್ರೇಕ್ ಮೇಲೆ ಕಾಲನ್ನು ಇಡುವುದು - ಅಂದರೆ ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಕವನ್ನು ಕಾರ್ಯರೂಪಕ್ಕೆ ಇಳಿಸುವುದು - ಅನೇಕ ವೇಳೆ ಚಾಲಕನು ವಾಹನದ ಮೇಲಿನ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

"ಉರುಳುತ್ತಿರುವ" ಭೂಪ್ರದೆಶದ ಮೇಲೆ ಸೌಮ್ಯವಾದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ಕೆಳಗಿನ ಸ್ಥಾನಗಳ ಜೊತೆಗೆ ವಾಹನ ಚಾಲನೆ ಮಾಡುವುದು ಒಬ್ಬ ಕುಶಲ ಚಾಲಕನು ಭೂಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಸಮೀಪಿಸುವುದನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಮಿತವ್ಯಯಕರವಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ (ಕಡಿಮೆ ಇಂಧನವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು), ಒಂದು ತುಲನಾತ್ಮಕವಾದ ಸ್ಥಿರ ಥ್ರೊಟಲ್ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ಇಳಿಜಾರುಗಳಲ್ಲಿ ವಾಹನದ ವೇಗವನ್ನು ವರ್ಧಿಸುವುದನ್ನು ಮತ್ತು ಏರು ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಇಳಿಕೆಯನ್ನು ಅನುಮತಿಸುತ್ತ, ಒಂದು ಏರಿಕೆಯನ್ನು ಮಾಡುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬಲವನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುತ್ತ ಮತ್ತು ಒಂದು ಏರಿಕೆಯು ತಲುಪಲ್ಪಟ್ಟಂತೆ ಒಂದು ಬಿಟ್ ಅನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸುವುದು ಈ ಎಲ್ಲವುಗಳ ಮೂಲಕ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಣವು ರಸ್ತೆಯ ಏರುಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ನಿಯಂತ್ರಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇಳಿಜಾರಿನ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ನಿಯಂತ್ರಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ, ಇದು ವಾಹನದ ಒಳಭಾಗದಿಂದ ಶಕ್ತಿ ಸಂಗ್ರಹ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳು ವ್ಯರ್ಥವಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಕದ ಅಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳು ಹೈಬ್ರಿಡ್ ವಾಹನಗಳಲ್ಲಿನ ಕುಶಲ ಚಾಲಕರುಗಳಿಗೆ ತುಲನೆ ಮಾಡಿ ನೋಡಿದಾಗ ಹೆಚ್ಚು ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ.

ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಅಳವಡಿಕೊಳ್ಳಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ವಾಹನವನ್ನು ನಗರದ ಮಿತಿಗಳ ಒಳಗೆ ಚಾಲನೆ ಮಾಡುವುದು ಕಾನೂನು ಬಾಹಿರ ಎಂದು ಹಲವಾರು ದೇಶಗಳು ಪ್ರಮಾಣೀಕರಿಸುತ್ತವೆ.^{[ಸೂಕ್ತ ಉಲ್ಲೇಖನ ಬೇಕು]}

ಅಡಾಪ್ಟೀವ್ ಕ್ರ್ಯೂಸ್ ಕಂಟ್ರೋಲ್ (ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲ ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಣ)[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಕೆಲವು ಆಧುನಿಕ ವಾಹನಗಳು ಅಡಾಪ್ಟೀವ್ ಕ್ರ್ಯೂಸ್ ಕಂಟ್ರೋಲ್ (ಎಸಿಸಿ) ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ, ಇದು ಸುಧಾರಣೆಗೊಳಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ವೇಗ ನಿಯಂತ್ರಕದ ಒಂದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಶಬ್ದವಾಗಿದೆ. ಈ ಸುಧಾರಣೆಗಳು ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತ ಬ್ರೆಕಿಂಗ್ ಆಗಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ಡೈನಮಿಕ್ ಸೆಟ್-ಸ್ಪೀಡ್ ವಿಧದ ನಿಯಂತ್ರಕಗಳಾಗಿರಬಹುದು.

ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತ ಬ್ರೆಕಿಂಗ್ ವಿಧ: ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತ ಬ್ರೆಕಿಂಗ್ ವಿಧವು ಒಂದು ರಾಡಾರ್ ಅಥವಾ ಲೇಸರ್ ಸೆಟ್‌ಅಪ್ ಅನ್ನು ಅದು ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತಿರುವ ಕಾರಿನಿಂದ ಅಂತರವನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಲುವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಅದು ಮುಂದೆ ಸಾಗುತ್ತಿರುವ ವಾಹನದ ಸಮೀಪಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ ನಿಧಾನ ಮಾಡುವುದು ಮತ್ತು ಟಾಫಿಕ್ ಕಡಿಮೆಯಾದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮೊದಲಿನ ವೇಗಕ್ಕೆ ಪುನಃ ವಾಪಾಸಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ಯಾಂತ್ರಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಫಾರ್‌ವರ್ಡ್ ಕೊಲಿಷನ್ ವಾರ್ನಿಂಗ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ, ಆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಚಾಲಕನಿಗೆ ಮುಂದೆ ಒಂದು ವಾಹನವಿದ್ದರೆ - ಎರಡೂ ವಾಹನಗಳ ವೇಗವು ಸಮನಾಗಿದ್ದರೆ - ತುಂಬಾ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಸಾಗುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ (ಮುಂಚೆ ನಿರ್ದೇಶಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಹೆಡ್‌ವೇ ಅಥವಾ ಬ್ರೇಕಿಂಗ್ ಅಂತರದ ಒಳಗೆ) ಎಚ್ಚರಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.

ಡೈನಮಿಕ್ ಸೆಟ್ ವೇಗದ ವಿಧ: ಡೈನಮಿಕ್ ಸೆಟ್ ವೇಗದ ವಿಧವು ಒಂದು ಡಾಟಾಬೇಸ್‌ನಿಂದ ವೇಗದ ಮಿತಿಯ ಸಂಕೇತಗಳ ಜಿಪಿಎಸ್ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ಚಾಲಕನಿಂದ ಬದಲಾಯಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವಂತವಾಗಿರುತ್ತವೆ.

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿಗಳು[ಬದಲಾಯಿಸಿ]